To νόημα της Μεγάλης Παρασκευής- Ω! Γλυκύ μου έαρ! - To νόημα της Μεγάλης Παρασκευής - ΒΙΝΤΕΟ με το εγκώμιο του Επιτάφιου Θρήνου

 

Η λύπη του θανάτου, η χαρά της Ανάστασης, η προσδοκία και η ελπίδα της σωτηρίας, συναισθήματα διάχυτα μεταξύ των πιστών, στην κατανυκτική ατμόσφαιρα που κυριαρχεί κατά την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών, όλες αυτές τις ημέρες της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας. 

Η συγκίνηση που κορυφώθηκε στην Ακολουθία των Αγίων Παθών με τη Σταύρωση του Ιησού δίνει τη θέση της στο πένθος, την οδύνη και τη συντριβή για τον θάνατο του Θεανθρώπου. Ο υιός του ανθρώπου θα αποκαθηλωθεί από τον σταυρό. «Ο Δεσπότης πάντων καθοράται νεκρός, και εν μνήματι καινώ κατατίθεται, ο κενώσας τα μνημεία των νεκρών». Οι καμπάνες όλη την ημέρα χτυπούν πένθιμα και οι πιστοί συμμετέχουν ενεργά στο πένθος. Η λέξη «πένθιμη» βρίσκει τη δικαίωσή της στη Μεγάλη Παρασκευή. «Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σήν...».

…Κόμπος στον λαιμό. Οι πιστοί το απόγευμα θα κατακλύσουν τις εκκλησίες σε όλη τη χώρα. Οι ψυχές συννεφιασμένες συντρίβονται από τα συγκλονιστικά λόγια και το μοιρολόι της μάνας. «Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;». Χαρμολύπη.

Ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν το 2015! - Η φοβική Δεξιά που τρέμει την σκιά της και σκιάζεται από τα πιθανά ευρήματα!

 

Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι δηλώσεις που έγιναν πρόσφατα από την πρόεδρο του ΕΟΦ επί ΣΥΡΙΖΑ, κα Κατερίνα Αντωνίου, ότι τις πρώτες 100 μέρες πήγαν στον στρατό για να δουν αν μπορούν να φτιάξουν φάρμακα. Για κάτι προετοιμαζόντουσαν! 

Ενδιαφέρον έχουν ακόμη οι πρωτοβουλίες Βαρουφάκη για το παράλληλο νόμισμα και οι δηλώσεις Καμμένου με τον ρόλο του στρατού. Ο φάκελος 2015 δεν έχει ανοίξει. Μία φοβική Δεξιά που τρέμει την σκιά της, σκιάζεται από τα πιθανά ευρήματα!

Το 2015 μας είπαν ότι είχαν σχέδιο, αλλά ουδέποτε μας αποκάλυψαν ποιο ήταν αυτό το σχέδιο. Δεν το ομολόγησαν. Κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, με βάση αυτά που γνωρίζουμε. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, που ώθησε την κυβέρνηση Τσίπρα να ζητά την βοήθεια του στρατού στην παραγωγή φαρμάκων, αν δεν προετοίμαζε το έδαφος για μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. 

Και μη πει κανείς ότι προετοιμαζόντουσαν για κάθε ενδεχόμενο. Η Ελλάδα δεν θα είχε φάρμακα μόνο λόγω μιας μεγάλης ανθρωπιστικής κρίσης, την οποία και θα προκαλούσε η ίδια η κυβέρνηση τραβώντας το καλώδιο από το ρεύμα και αποκόβοντας την χώρα από την Ευρώπη. Το είχαν ομολογήσει τότε ανοικτά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία και υποστήριζαν ότι ο δρόμος για την… Ελευθερία θα είχε και ορισμένες θυσίες!

Είναι απλό! Το μεγάλο τους σχέδιο, το φάρμακο «απέναντι στα μνημόνια» ήταν η έξοδος από την Ευρώπη. Αυτό «ομολόγησε» στην πράξη η κυρία Αντωνίου. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και άλλα «ανοικτά θέματα». Όπως το πόσοι και ποιοι εργαζόντουσαν στο πλευρό του κυρίου Βαρουφάκη για το παράλληλο νόμισμα και με τι οδηγίες. Αλλά και το τι οδήγησε τον κ. Καμμένο να δηλώσει μετά από εκείνη την περίφημη σύσκεψη με τους αρχηγούς των όπλων ότι ο στρατός θα περιφρουρούσε την τάξη στην Ελλάδα. Να μην αναφερθούμε, τέλος, στο νομισματοκοπείο…

Το ερώτημα είναι γιατί η Κεντροδεξιά κυβέρνηση δεν ανοίγει τον φάκελο 2015. Γιατί δεν αναζητά τις πιθανές ευθύνες για τα δισεκατομμύρια ευρώ που χάθηκαν για την ελληνική Οικονομία. Όχι από κάποιο ατύχημα, αλλά από ξεκάθαρες πολιτικές επιλογές μιας ανεύθυνης κυβέρνησης. Αν μη τι άλλο μια τέτοια έρευνα θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει τις πολιτικές ευθύνες της Αριστεράς. Για να υπάρχει στο μέλλον μια παρακαταθήκη για το που μπορεί να οδηγήσει ο λαϊκισμός. Θα ήταν το ελάχιστο κέρδος για αυτή την χώρα. Για να μην μας κουνάνε το δάκτυλο οι Πολάκηδες και οι Τζανακόπουλοι.

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr

πηγή:https://www.liberal.gr/apopsi/ixeran-polu-kala-ti-ekanan-to-2015/374291

Επίσκεψη ΥΕΘΑ Νικόλαου Παναγιωτόπουλου στην Περιοχή Ευθύνης της 98 ΑΔΤΕ

 Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος ολοκλήρωσε σήμερα, Μεγάλη Τετάρτη 28 Απριλίου 2021, την επίσκεψή του στην Περιοχή Ευθύνης της 98 Ανωτέρας Διοικήσεως Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΑΔΤΕ) στη Νήσο Λέσβο.

Ο Υπουργός επισκέφθηκε την έδρα της 98 ΑΔΤΕ, το Ναυτικό Σταθμό Λέσβου, την Κ/Φ «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ», το 265 Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής και το ΕΦ «Προβοσκίδας» όπου ενημερώθηκε για επιχειρησιακά θέματα και αντάλλαξε ευχές με αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες εν όψει της Αναστάσεως του Κυρίου και της Εορτής του Πάσχα. Επίσης, είχε συνάντηση με τον Μητροπολίτη Μυτιλήνης, Ερεσσού & Πλωμαρίου κ.κ. Ιάκωβο και τον Δήμαρχο Μυτιλήνης κ. Στρατή Κύτελη ενώ επισκέφθηκε τον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου και την Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ.

Ο κ. Παναγιωτόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Από το Επιτηρητικό Φυλάκιο στη θέση Προβοσκίδα, εδώ στην ακριτική Λέσβο, με τους “φρουρούς των τειχών” άγρυπνους στις επάλξεις, θέλω να ευχηθώ σε όλους και σε όλες Καλή Ανάσταση.

Πάντα μετά τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση.

Θερμές ευχές σε όλη την Ελλάδα».

H συγκλονιστική ιστορία της σταύρωσης

 

 
Η ανάμνηση της Σταύρωσης είναι η βασική πτυχή του Χριστιανισμού. Στην πραγματικότητα όμως επρόκειτο για μια κοινή μορφή θανατικής ποινής, ίσως την πιο άγρια από όλες, που χρησιμοποιούνταν για πάνω από χίλια χρόνια - πολύ πριν και μετά τη θανάτωση του Ιησού

Κική Τριανταφύλλη

Όταν οι σύγχρονοι άνθρωποι ακούνε τη λέξη σταύρωση, σκέφτονται αμέσως τον Ιησού Χριστό. Ήταν μακράν το πιο διάσημο άτομο που σταυρώθηκε ποτέ και ο θάνατός του μετέτρεψε ένα όργανο βίαιης θανατικής ποινής σε θρησκευτικό σύμβολο. 

Για τους ανθρώπους του Μεσαίωνα, ωστόσο, θα ήταν το ίδιο αν στις εκκλησίες υπήρχε σαν διακόσμηση μια αγχόνη ή μια γκιλοτίνα. Σίγουρα η σκέψη είναι νοσηρή, αλλά ο σταυρός, το όργανο της σταύρωσης, ήταν έτσι κι αλλιώς μια νοσηρή αγχόνη, γράφει ο Γκραντ Πάιπερ στην ιστοσελίδα History of Yesterday. 

Παρά τις σύγχρονες αντιλήψεις μας που κυριαρχούνται από τον Χριστιανισμό, η σταύρωση ήταν μια κοινή μορφή τιμωρίας που εφαρμοζόταν πολύ καιρό στον αρχαίο κόσμο. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σταυρώθηκαν από διάφορα καθεστώτα και κυβερνήτες σε μια περίοδο περίπου χιλίων χρόνων. 

Η σταύρωση ήταν μια φτηνή, αποτελεσματική και σκληρή τιμωρία που χρησίμευσε ως ισχυρός αποτρεπτικός παράγοντας και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από τους Πέρσες, τους Ρωμαίους, τους Καρθαγένιους και τους Μακεδόνες. 

Ήταν μια πρακτική θανατικής ποινής, που εμφανίστηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. και συνεχίστηκε μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ., δηλαδή δεν ξεκίνησε ούτε τελείωσε με τη Σταύρωση του Ιησού. Εκείνος ήταν απλώς μια εμβληματική φιγούρα σε μια θάλασσα ανώνυμων ανθρώπων που υψώθηκαν σε σταυρούς σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. 

Από σεβασμό προς τον Ιησού Χριστό, ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο πρώτος χριστιανός αυτοκράτορας της Ρώμης, απαγόρευσε την πρακτική της σταύρωσης εντός της αυτοκρατορίας. Ωστόσο, ακόμη και μετά την παρακμή της, συνεχίστηκε ως θανατική ποινή σε οδυνηρές στιγμές της Ιστορίας. Οι χριστιανοί, από τους μαθητές του ίδιου του Χριστού μέχρι τον 20ό αιώνα, σταυρώνονταν εξαιτίας της πίστης τους. Δεδομένου ότι λάτρευαν τόσο πολύ τον σταυρό, οι αρχές χρησιμοποιούσαν αυτή την αρχαία μορφή τιμωρίας για να τους εκτελέσουν. 

Πρώιμες περιπτώσεις σταύρωσης 

Μία από τις πρώτες περιπτώσεις μαζικής σταύρωσης συνέβη την εποχή του Δαρείου Α’ της Περσίας, της δυναστείας των Αχαιμενιδών. Τις πρώτες ημέρες της κυριαρχίας του, ένας άλλος βασιλιάς, ο Αράκα, αυτοανακηρύχθηκε Ναβουχοδονόσωρ Δ’ και κατέλαβε τη Βαβυλώνα. 

Ο Δαρείος έστειλε έναν από τους πιστούς στρατηγούς του, τον Ινταφρένη, για να ανακαταλάβει την πόλη. Ο Ινταφρένης το πέτυχε γρήγορα και χωρίς μεγάλη αντίσταση, και διέταξε τη σταύρωση του Αράκα και των οπαδών του. Σύμφωνα με σύγχρονες εκτιμήσεις, εκείνη την ημέρα στη Βαβυλώνα σταυρώθηκαν 3.000  άνθρωποι. 

Οι Καρθαγένιοι ήταν επίσης διαβόητοι για την πρακτική της σταύρωσης την οποία χρησιμοποιούσαν σε ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων. Σταύρωναν ακόμη και τους στρατηγούς και τους ηγέτες τους όταν αποτύγχαναν στο πεδίο των μαχών, ως προειδοποίηση για άλλους. Κατά πάσα πιθανότητα αυτή η παράδοση πέρασε στους Ρωμαίους από την Καρχηδόνα κατά την περίοδο εκτεταμένων πολιτιστικών και στρατιωτικών ανταλλαγών. 

Τι δικαιολογούσε τη σταύρωση; 

Απλά ή κοινά εγκλήματα όπως ο βιασμός, η κλοπή, ή ακόμη και ο φόνος, δεν αντιμετωπίζονταν συνήθως με σταύρωση. Η σταύρωση ήταν μια αποτρόπαια τιμωρία για συγκεκριμένα είδη εγκληματιών και αντιφρονούντων, οι οποίοι θεωρούνταν απειλή για την ειρήνη, όπως οι σκλάβοι, οι πειρατές, οι πολιτικοί ταραξίες, οι επαναστάτες και οι αιρετικοί, που μπορούσαν να προκαλέσουν ταραχές. Ήταν εγκληματίες για τους οποίους το κράτος έκρινε ότι έπρεπε να σταυρωθούν προς παραδειγματισμό. 

Μία από τις φυλετικές ομάδες με τους περισσότερους εσταυρωμένους ήταν οι Εβραίοι. Οι Ρωμαίοι διέταξαν τη σταύρωση όλων των Εβραίων, από τον Ιησού Χριστό μέχρι και χιλιάδες επαναστάτες, μετά την Εβραϊκή Επανάσταση, το 70 μ.Χ. Αλλά η σταύρωση Ρωμαίου πολίτη θεωρούνταν διαστροφή της Δικαιοσύνης. Η τιμωρία επιβαλλόταν σε εκείνους που είχαν παραιτηθεί από τα δικαιώματά τους και δεν θεωρούνταν πλέον μέλη της κοινωνίας. 

Ο Κικέρων μιλούσε έντονα κατά της σταύρωσης, την οποία αποκαλούσε «την πιο σκληρή και αηδιαστική τιμωρία». Είχε πει ακόμη: «Η ίδια η αναφορά του σταυρού πρέπει να απομακρυνθεί όχι μόνο από το σώμα ενός Ρωμαίου πολίτη, αλλά και από το μυαλό του, τα μάτια του, τα αυτιά του. Είναι έγκλημα να δένεται ένας Ρωμαίος πολίτης. Το μαστίγωμα είναι ανήθικο. Η θανάτωση είναι σχεδόν πατροκτονία. Τι να πω για την σταύρωση; Για μια τόσο ένοχη πράξη δεν μπορεί να βρεθεί κανένα επαρκώς κακό όνομα για να την χαρακτηρίσει» 

Από αυτό, μπορούμε να συμπεράνουμε, γράφει ο Γκραντ Πάιπερ, ότι ήταν μια τιμωρία διαδεδομένη, η οποία γινόταν αντιληπτή γι’ αυτό που ήταν: σκληρή, βίαιη, επώδυνη και τελικά, εξαιρετικά αποτελεσματική. 

Δεν ήταν ατομική τιμωρία 

Πολλές εικόνες δείχνουν τον Ιησού καρφωμένο μόνο του σε έναν σταυρό ή ανάμεσα σε δύο εγκληματίες που λέγεται ότι είχαν σταυρωθεί μαζί του. Ωστόσο, η σταύρωση δεν ήταν ατομική τιμωρία. Συνήθως ήταν μια μέθοδος μαζικής εκτέλεσης. 

Ένα από τα πιο διαβόητα περιστατικά μαζικής σταύρωσης έλαβε χώρα το 71 π.Χ. στο τέλος του Τρίτου Πολέμου των Μονομάχων (ονομάστηκε και Πόλεμος του Σπάρτακου από τον Πλούταρχο). Ήταν μια μαζική εξέγερση σκλάβων που οργανώθηκε από εκπαιδευμένους μονομάχους. Στο αποκορύφωμά της, πάνω από 100.000 σκλάβοι και εξαθλιωμένοι Ρωμαίοι βάδισαν κατά μήκος της Ιταλίας απειλώντας τη Ρώμη. Αλλά τελικά η εξέγερση κατεστάλη. 

Προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν περαιτέρω εξεγέρσεις σκλάβων, 6.000 επαναστάτες σταυρώθηκαν κατά μήκος πολλών χιλιομέτρων της Αππίας Οδού και αφέθηκαν να κρέμονται στους σταυρούς. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: εάν επαναστατήσετε, θα θανατωθείτε και θα τιμωρηθείτε βίαια. 

Πολλές φορές, άφηναν τους σταυρωμένους να σαπίζουν στους σταυρούς τους έως ότου η σάρκα τους έλιωνε και τα εντόσθιά τους κατέληγαν στην άγρια ​​φύση. Η σκηνή θα πρέπει να ήταν τρομακτική: Μύγες να πετούν γύρω από ένα μισοσαπισμένο πτώμα που κρέμεται σε έναν ξύλινο σταυρό πάνω στο δρόμο. Τώρα φανταστείτε να το βλέπετε αυτό το θέαμα εκατό, χίλιες, έξι χιλιάδες φορές. 

Ήταν ένα ισχυρό μήνυμα για τους ανθρώπους, που περπατούσαν κατά μήκος της Αππίας Οδού από ή προς τη Ρώμη. 

Η παρακαταθήκη της σταύρωσης 

Σήμερα, η σταύρωση έχει καταργηθεί. Ωστόσο, σε ορισμένα μέρη του μουσουλμανικού κόσμου, σώματα θανατωμένων ανθρώπων σταυρώνονται μετά την εκτέλεσή τους ως προειδοποίηση για άλλους. Μερικές φανατικές και φονταμενταλιστικές θρησκευτικές ομάδες χρησιμοποιούν τη σταύρωση ως τακτική σοκ, αλλά πουθενά δεν χρησιμοποιείται, όπως στο παρελθόν. 

Ο σταυρός, το μέσο με το οποίο ασκήθηκε η σταύρωση, είναι τώρα ένα πανταχού παρόν θρησκευτικό σύμβολο. 

Η σταύρωση εξαφανίστηκε όταν εμφανίστηκαν νέες μέθοδοι θανατικής ποινής. Η αγχόνη ήταν μια πολύ πιο κοινή μορφή θανατικής ποινής κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, καθώς θεωρήθηκε πιο «ανθρώπινη» από τη σταύρωση. Στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από την γκιλοτίνα και κατόπιν από την εκτέλεση με πυροβολισμό. 

Στη διάρκεια της ακμής, της αλλά και μέχρι σήμερα, η σταύρωση θεωρείται ιδιαίτερα σκληρή και οδυνηρή τιμωρία. Και ενώ ένας άνθρωπος έκανε την ανάμνηση της σταύρωσης βασική πτυχή του Χριστιανισμού, στην πραγματικότητα ήταν μια κοινή μορφή θανατικής ποινής, πολύ πριν και πολύ μετά τον θάνατο του Ιησού. Φρικτές εικόνες σταύρωσης στοίχειωναν το τοπίο για πάνω από χίλια χρόνια. 

Πηγή: Protagon.gr

Και εγένετο αίφνης πολιτικός χαλασμός - Από το " δέχομαι το ρίσκο" στο "ξεστοκάρισμα"...

 Της Νίκης Ζορμπά 

Και εγένετο αίφνης χθες πολιτικός χαλασμός. 

Μια ακόμη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα "έριξε" τα κοινωνικά δίκτυα σε σχόλια αλλά κυρίως προκάλεσε την μήνη της κυβέρνησης ( και όχι μόνο, γενικώς του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου). 

Ξεστοκάρισμα

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε επακριβώς  αναφερόμενος στους εμβολιασμούς: 

"Άνοιξε η πλατφόρμα για το Astrazeneca για να ξεστοκάρουμε.

Δυστυχώς, δημιουργήθηκε και ένα κλίμα αρνητικό για το συγκεκριμένο εμβόλιο. Εγώ θα μιλήσω έξω απ’ τα δόντια λέγοντας ότι εδώ υπάρχουν και συγκρούσεις συμφερόντων εταιρειών. Διότι δεν μπορεί αυτή τη στιγμή ένας ολόκληρος πληθυσμός στη Μεγάλη Βρετανία να έχει εμβολιαστεί με AstraZeneca, όλοι οι Βρετανοί έχουν εμβολιαστεί με AstraZeneca και δεν μπορεί αυτό να δημιουργεί υπόνοιες μονάχα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εκεί να είναι όλα μια χαρά.

Όλα τα εμβόλια έχουν κάποιες παρενέργειες, αυτό όμως που πρέπει να καταλάβει ο μέσος πολίτης που μας ακούει, είναι ότι οι πιθανότητες να έχει κάποιες παρενέργειες από το εμβόλιο, είναι μηδαμινές σε σχέση με τις πιθανότητες που έχει να κολλήσει τον κορονοϊό και να περάσει δύσκολα και ενδεχομένως να μη γλιτώσει". 

Η αναφορά στο "ξεστοκάρισμα" που έχει αναμφίβολα αρνητική χροιά και είναι προβληματική ως προς την επιλογή της χρήσης της, κυριάρχησε, ακυρώνοντας το  επί της ουσίας "νεύμα" Τσίπρα σε εμβολιασμούς  και με το εμβόλιο της Astrazeneca που χορηγείται πλέον στην ηλικιακή ομάδα των 39-44 ( για την ώρα ως μόνη επιλογή, έχοντας σπάσει χθες ρεκόρ  μαζικών ραντεβού).  

Η διατύπωση του κ. Τσίπρα ήταν εκ του αποτελέσματος, άστοχη. Πολύ απλά γιατί κατάφερε με μια λέξη να ακυρώσει τις υπόλοιπες περίπου εκατό που ανάλωσε προκειμένου να στηρίξει τους εμβολιασμούς.  Δεν ήταν αυτή όμως η μόνη άστοχη διατύπωσή του που προκάλεσε πολιτικό καυγά. 

Το ρίσκο

Σχετικώς πρόσφατα, όταν βρισκόταν στην κορύφωσή της πολιτικής αντιπαράθεσης Κυβέρνησης- αξιωματικής αντιπολίτευσης το θέμα των διαδηλώσεων εν τω μέσω πανδημίας, μια άλλη αναφορά του κ. Τσίπρα, επίσης σε τηλεοπτική του συνέντευξη, είχε προκαλέσει πολιτική "θύελλα" και χαμό.

Ήταν η περιβόητη φράση του "δέχομαι το ρίσκο", απαντώντας στο εάν δέχεται ότι υπάρχει ρίσκο διασποράς του ιού στις διαδηλώσεις. Η απάντησή του εκείνη επιδέχθηκε πολλών και διαφόρων ερμηνειών και αξιοποιήθηκε πολιτικά εναντίον του ως ήταν αναμενόμενο. ( Δεν πέφτει κανείς από τα σύννεφα για το γεγονός ότι η πολιτική κόντρα βασίζεται και στη δημιουργία εντυπώσεων του ενός κόμματος εις βάρος του άλλου). 

Και τότε αλλά κυρίως χθες, η Κουμουνδούρου κατήγγειλε διαστρέβλωση των λόγων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση αντιθέτως μίλησε για ανοιχτή υπονόμευση του εμβολιαστικού προγράμματος σε συνέχεια αιτιάσεών της το προηγούμενο διάστημα ότι δια των διαδηλώσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ σαμποτάρει υγειονομικά τη χώρα. 

Η απομόνωση μιας φράσης συνιστά διαστρέβλωση του συνολικού περιεχομένου ενός μηνύματος; Προφανώς και ναι. Αυτός είναι γενικός κανόνας της ανάλυσης και της κατανόησης κειμένου. 

Οι επαναλαμβανόμενες αστοχίες σε διατυπώσεις που καταλήγουν να προκαλούν σύγχυση στο τελικό μήνυμα προκαλούν δικαίως καχυποψία στο ότι ο ομιλητής προσπαθεί να πει και το ένα πράγμα και το αντίθετό του; Προφανώς, επίσης. 

Γκρινιάζουν στην Κουμουνδούρου πως επιχειρείται συστηματική στρεψοδικία εις βάρος τους από τους πολιτικούς της αντιπάλους και "εχθρικά" της ΜΜΕ.  Υπάρχει ζήτημα πάντως όταν το πολιτικό σου μήνυμα δεν είναι καθαρό και χρειάζεται να σημειολογούνται οι δηλώσεις και να αναλύονται ωσάν να πρόκειται φερ ειπείν, για ποίημα του Έζρα Πάουντ. 

Ο οποίος στο κάτω κάτω, οπωσδήποτε δεν είναι και του πολιτικού γούστου του κ. Τσίπρα.

  

πηγή:https://www.capital.gr/politiki/3542475/suriza-apo-to-risko-sto-xestokarisma-ti-exoun-ta-erma-kai-psofane?utmsource=email

Οι τσαμπουκάδες γίνονται για τα τσανάκια τους - Το αυτογκόλ και η δήθεν "επανάσταση" της ροζ αριστεράς ενάντια ..

 

Του Γιώργου Κράλογλου 

Ο τίτλος κλεμμένος από τον αξεπέραστο "STERBER". Ο λόγος της υποκλοπής, η δήθεν "επανάσταση" της ροζ αριστεράς ενάντια στη διαφθορά του κράτους...

Δεν είναι ότι οι δυνάμεις της ροζ αριστεράς και της προόδου (να μη ξεχνάμε το προόδου...) έκαναν τη γκάφα (μέσα στην αντιπολιτευτική αμηχανία που τις δέρνει) να δεσμευτούν για κάθαρση κρατικών υπαλλήλων (όταν αναλάβουν την εξουσία) αλλά το αυτογκόλ που έβαλαν δίδοντας εξηγήσεις...

Απόρησαν μάλιστα (εξηγώντας την γκάφα τους), που ούτε η κυβέρνηση ούτε τα άλλα κόμματα της Βουλής κατάλαβαν το νόημα της αριστερής αγωνίας για τη διαφθορά στο ελληνικό κράτος. 

Και διερωτήθηκαν πώς συνέβη και δεν συγκινήθηκε η πολιτική σκηνή του τόπου από την πρωτοβουλία της αριστεράς και της προόδου..., για κοινή σταυροφορία,  (λέει) κατά της διαφθοράς στο κράτος...

Θέατρο, να χτυπιέσαι από τα γέλια. Πού και πώς παίχθηκε από πολιτικό μπουλούκι; 

Όπως ήδη αναφέραμε (χθεσινό σημείωμα της στήλης) όλα ξεκίνησαν πριν 1-2 μέρες από το διαδίκτυο (προφανώς,  για να δουν τι ψάρια πιάνουν τέτοιας μορφής δηλώσεις από την αριστερά και την πρόοδο...). Και ενώ έξυπνο θα ήταν να σκεπάσουν όπως-όπως τη γκάφα, την κορύφωσαν χθες σε συζήτηση στον ΑΝΤ1,  στην οποία έγινε και η έκκληση της ροζ αριστεράς προς τις πολιτικές ηγεσίες για σταυροφορία κάθαρσης από την κρατική διαφθορά...

Δεν θα σχολιάσουμε την ουσία του θέματος, για ένα και μόνο λόγο. Γιατί δεν υπάρχει ουσία. Καμία ουσία. 

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ποτέ ουσία σε ό,τι ακούς,  από όπου και αν το ακούς και όσο ηχηρά και αν ακούς,  ότι θα παταχθεί η διαφθορά στο κράτος...

Για τη διασκέδαση όμως του πράγματος, θα "σκηνοθετήσουμε" τη "σταυροφορία" κάθαρσης των θυλάκων διαφθοράς στο κράτος,  από τα κόμματα εξουσίας, όταν έρχονται στην εξουσία. Και θα προσπαθήσουμε έτσι να δούμε, αν πράγματι μπορεί να στηθεί σκηνικό. 

Επειδή την ιδέα της κάθαρσης στο κράτος την έριξαν οι δυνάμεις της ροζ αριστεράς και της προόδου (να μη ξεχνάμε το προόδου...) ας βάλουμε (σκηνοθετικά...) τις δυνάμεις αυτές, στην κυβέρνηση εκλογών του 2023. 

Τι θα πουν, ως κυβέρνηση, στις αριστερές τοπικές του κόμματος στην πόλη, στην περιφέρεια και στα χωριά της Ελλάδας. 

Σύντροφοι, ως εδώ ήταν η ανοχή μας στη διαφθορά στις Εφορίες, στις Πολεοδομίες, στις μελέτες που υποχρεώνουμε να κάνουν για το περιβάλλον ακόμη και στους παπάδες αν αλλάξουν τις καμπάνες στις εκκλησίες...

Τώρα είμαστε πάλι κυβέρνηση. Και ως αριστερή κυβέρνηση πρέπει να αναβαθμίσουμε το αριστερό μας πλεονέκτημα... Βοηθήστε μας σύντροφοι και βουλώστε το. Δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Δεν μπορούμε να καλύψουμε άλλο τους συντρόφους μας στον κομματικό μας στρατό στο κράτος. Αυτούς που βάλαμε και όταν είμαστε στην κυβέρνηση και πριν γίνουμε κυβέρνηση. 

Και πες ότι τα άκουσαν οι σύντροφοι. Τι θα κάνουν; Θα συμφωνήσουν, αλλά θα παραδώσουν στην κυβέρνηση της αριστεράς και της προόδου λίστες με τους διεφθαρμένους των πράσινων και των μπλε δυνάμεων του τόπου... Τι θα δώσουν; Τις δικές τους; 

Πάμε παρακάτω. Τι θα πουν, ως κυβέρνηση του 2023, οι πιθανές πράσινες και ροζ δυνάμεις στις κλαδικές (τις υπαρκτές κλαδικές και ας είναι στη σκιά, ας κυκλοφορούν σαν φαντάσματα.) 

Σύντροφοι, θα πουν, αν δεν προλάβουμε εμείς την κάθαρση της διαφθοράς στο κράτος θα μας αφανίσουν οι μπλε. Μας φθάνει που είμαστε στο τέλος της ουράς, για διορισμούς από τα παράθυρα, να μην πέσουμε πιο κάτω. Ας κάνουμε λοιπόν πως πολεμάμε τη διαφθορά για να μπορέσουμε να ξαναπνίξουμε φορολογικά τη χώρα και να μη σταματήσουμε την κομματική στρατολόγηση στο κράτος. Πιστεύει κανείς ότι θα ακούσουμε κάτι άλλο; 

Και πάμε στην κυβέρνηση. Τι θα πει, αν συμφωνήσει, λέμε τώρα, να ξεκινήσει η σταυροφορία πάταξης της διαφθοράς στο κράτος. Δικά μας παιδιά (θα πουν), συνεργαστείτε μαζί μας. Παραδώστε μας λίστες με τη διαφθορά κρατικών υπαλλήλων της αριστεράς και της προόδου..., για να τους κλείσουμε το στόμα (το λέμε μόνο για να ολοκληρώσουμε το σενάριο φαντασίας..., για πάταξη της διαφθοράς, που έγραψε η ροζ αριστερά). Μήπως όμως μπορούν να πουν και τίποτε άλλο, αν επιθυμούν να σταματήσουν τους τσαμπουκάδες που γίνονται για τα τσανάκια τους, όπως ορθότατα λέει και ο "STERBER";     

πηγή:https://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3542446/oi-tsampoukades-ginontai-gia-ta-tsanakia-tous?utmsource=email    

(Εκ)καθαρίζοντας τους αρμούς της εξουσίας - Οι σκοτεινές εποχές των αριστερών ολοκληρωτικών καθεστώτων και τα Ιερά δισκοπότηρα

 

Διαμαρτυρήθηκε σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ διότι διαστρεβλώθηκαν τα λεγόμενα του Δημήτρη Τζανακόπουλου από τα συστημικά ΜΜΕ.

Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Τι έγραψαν λοιπόν οι δημοσιογράφοι; Μα αυτό που είπε ο γραμματέας του κόμματος και μάλιστα όχι κατ’ ιδίαν, αλλά σε ανοικτή δημόσια ομιλία: Oτι χρειάζονται «συγκεκριμένες και πολύ τολμηρές αποφάσεις ώστε να σπάσουν αυτά τα δίκτυα εξουσίας στο εσωτερικό του ελληνικού διοικητικού μηχανισμού», ότι όσο ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση επέτρεψε «πολυπλόκαμους και βαθείς μηχανισμούς να φιλτράρουν και να φρενάρουν πολιτικές επιλογές», ότι αυτό το βρήκαν μπροστά τους και πρέπει τώρα να συζητήσουν «σε πάρα πολύ μεγάλο βάθος τον τρόπο που αυτού του τύπου οι αυτονομημένες εστίες εξουσίες στο εσωτερικό της Δημόσιας Διοίκησης θα πρέπει να εκκαθαριστούν».

Εντάξει, καμία έκπληξη, διότι, όπως έχουν ξαναπεί οι ίδιοι με πόνο ψυχής, ο ΣΥΡΙΖΑ «το 2015 πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία» και όταν επιστρέψουν θα ελέγχουν «τους αρμούς της εξουσίας».

Παρά το βεβαρυμένο ιστορικό ατυχών δηλώσεων και βαθυπλόκαμων (sic) προθέσεων, στην Κουμουνδούρου θεώρησαν ότι τους παρεξηγήσαμε και έσπευσαν να δώσουν θυμωμένες διευκρινίσεις. Μόνο που το έκαναν χειρότερο, αφού είπαν το ίδιο πράγμα με -υποτίθεται- άλλα λόγια: «Είναι άλλο πράγμα η εκκαθάριση μηχανισμών παραεξουσίας, διαφθοράς και παράκαμψης της λαϊκής κυριαρχίας, καθώς και στρατηγικών οχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων στη Δημόσια Διοίκηση και άλλο πράγμα οι απολύσεις δημοσίων υπάλληλων».

Τώρα πώς ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να παρακάμψει τη λαϊκή κυριαρχία και να αποδειχθεί τόσο επικίνδυνος που να πρέπει να εκκαθαριστεί -διοικητικά μιλώντας- δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε. Αυτό όμως που δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη φαντασία είναι πως μια αξιωματική αντιπολίτευση, εν προκειμένω ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να παρακάμψει την κοινή λογική. Ισως επειδή δεν τη διαθέτει.

Όμως από όλη αυτή την ιστορία προκύπτει κατι ακόμα «καλύτερο». Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενοχλήθηκε επειδή σοκαριστήκαμε από την αρνητικά φορτισμένη λέξη «εκκαθάριση» που παραπέμπει στις πιο σκοτεινές εποχές των αριστερών ολοκληρωτικών καθεστώτων και σε μια αυταρχική, καθεστωτική νοοτροπία, αλλά επειδή τόλμησε κάποιος να σκεφτεί ότι θα απέλυε δημόσιους υπαλλήλους! Όπως βλέπετε, έχει και η Αριστερά τα δικά της ιερά δισκοπότηρα. Απλά δεν οδηγούν ποτέ σε θαύματα.

https://eleftherostypos.gr/apopseis/750866-ekkatharizontas-tous-armous-ths-eksousias/