Ενεργοποιείται η ειδική ομάδα των 100 συνταξιούχων πρώην υπαλλήλων του e-ΕΦΚΑ που θα συνδράμουν τον Φορέα στο έργο επιτάχυνσης της απονομής των συντάξεων και της ταχύτερης εκκαθάρισης των εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης, που προβλέφθηκε στον νόμο 4764/2020.
Σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και Οικονομικών –που προωθείται προς δημοσίευση- οι εν λόγω συνταξιούχοι θα υπογράψουν οκτάμηνη σύμβαση έργου χωρίς δυνατότητα ανανέωσης με τον Διοικητή του e-ΕΦΚΑ, με αντικείμενο την υποστήριξη των διαδικασιών απονομής συντάξεων.
Πρόκειται για πρώην υπαλλήλους του e-ΕΦΚΑ που συνταξιοδοτήθηκαν πρόσφατα και οι οποίοι κατά το χρόνο της ενεργής υπηρεσίας τους είχαν υπηρετήσει –μεταξύ άλλων- στα αντικείμενα της απονομής συντάξεων όλων των κατηγοριών, της διαδικασίας υπολογισμού του χρόνου ασφάλισης, της διαδικασίας ελέγχου των εισφορών και της υποστήριξης της γραμματείας συντάξεων.
Η μηνιαία μικτή κατ’ αποκοπή αμοιβή κάθε συμβαλλόμενου ορίζεται σε 700 ευρώ, με την προϋπόθεση επεξεργασίας 60 συνταξιοδοτικών φακέλων το μήνα. Σε περίπτωση επεξεργασίας μικρότερου αριθμού φακέλων, η αμοιβή μειώνεται αναλογικά.
Η οργάνωση και επίβλεψη του έργου καθώς και η διαδικασία με την οποία θα πιστοποιηθεί η επίτευξη των στόχων θα καθοριστεί με απόφαση του Διοικητή του e-ΕΦΚΑ
Διαλογίζεται φωναχτά για τις βεβαιότητες και για τα ερωτήματά της.
Πνευμονολόγοι, λοιμωξιολόγοι και όλοι οι υπόλοιποι -λόγοι διατηρούν το δικαίωμα να έχουν διαφορετική άποψη για την πανδημία και να τη διατυπώνουν δημοσίως και ευθαρσώς, ακόμα κι αν ο απλός άνθρωπος στέκει σαστισμένος...
Δημήτρης Ευθυμάκης
Ο Δερμιτζάκης είναι υπέρ του ανοίγματος όλων των δραστηριοτήτων σε ανοικτούς χώρους.
Ο Σαρηγιάννης αναφανδόν εναντίον κάθε απελευθέρωσης της αγοράς.
Η Παγώνη λέει ν’ ανοίξει το λιανεμπόριο, ο Παυλάκης θεωρεί καταστροφικό να ανοίξουμε με τα κρούσματα στο ανώτατο σημείο τους.
Ο Βασιλακόπουλος βλέπει μια άλλη Ελλάδα ως τον Μάιο,
Ο Σύψας λέει τον Αύγουστο και να δούμε.
Ο Γώγος στέκει κάπου στη μέση και δεν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς προτείνει,
Ο Καπραβέλος κάνει περιγραφές πιο μαύρες κι απ’ το μαύρο του Καραβάτζιο, παραπέμποντας σε μακροχρόνιο κλείσιμο.
Η Κοτανίδου διαβλέπει κούραση και λανθασμένες αποφάσεις της Επιτροπής, η Γκάγκα (που είναι και κολλητή φίλη της Κοτανίδου) απαντά πως όποιος μετέχει σε επιτροπές που παίρνουν λάθος αποφάσεις παραιτείται.
Μύλος. Έτσι τουλάχιστον το βιώνει από το διαμερισματάκι της στα δυτικά προάστια η κυρία Μαριγώ, τυχαία τηλεθεατής που κρέμεται από τα χείλη των ειδικών για να καταλάβει πού βρισκόμαστε και, κυρίως, πού πρέπει να πάμε. Η κυρία Μαριγώ θέλει μία απάντηση στα ερωτήματά της. Οι δυο και τρεις, τα «ενδεχομένως» και τα «εξαρτάται από» την μπερδεύουν, την αποσυντονίζουν, τη φοβίζουν. Σαν άλλος Τρούμαν, που έχοντας βαρεθεί τα «on the other hand» των οικονομικών συμβούλων του και είχε ανακράξει «φέρτε μου έναν μονόχειρα οικονομολόγο», έτσι και η κυρία Μαριγώ φωνάζει «φέρτε μου τρεις καθηγητές να συμφωνούν μεταξύ τους».
Πλην –φευ– δεν υπάρχουν τρεις καθηγητές να συμφωνούν. Πνευμονολόγοι, ιολόγοι, εντατικολόγοι, λοιμωξιολόγοι, επιδημιολόγοι, παθολόγοι και όλοι οι υπόλοιποι -λόγοι διατηρούν ακέραιο το δικαίωμά τους να διαθέτουν δική τους άποψη για την πανδημία και να τη διατυπώνουν δημοσίως και ευθαρσώς, δίχως την παραμικρή στοίχιση σε κοινούς επικοινωνιακούς στόχους.
Η επιστήμη το έχει αυτό το κουσούρι. Διαλογίζεται φωναχτά και διατυπώνει ελεύθερα τόσο τις βεβαιότητές της όσο και τα ερωτήματά της. Η ανάγκη της κυρίας Μαριγώς να ακούσει μόνο μία σαφή απάντηση σε κάθε ερώτημά της δεν κάνει το αφτί του σοβαρού επιστήμονα να ιδρώσει. Στο δικό του σύμπαν τα «ξέρω», τα «πιθανολογώ» και τα «δεν γνωρίζω ακόμα» αποτελούν ενιαίο, αδιάσπαστο και αλληλοσυμπληρούμενο γαλαξία που ωθεί την επιστήμη του προς τα εμπρός. Οι απόλυτες βεβαιότητες και τα ανελαστικά αξιώματα είναι αρμοδιότητα των θεολόγων, όχι των γιατρών.
Υπάρχουν πολλοί που διατείνονται ότι η Επιτροπή των λοιμωξιολόγων που διαχειρίζεται την πανδημία θα έπρεπε να βγάζει μόνο λεπτομερή, γραπτά δελτία Τύπου και να έχει έναν μόνο εκπρόσωπο, που θα μιλούσε εκ μέρους όλων στα μέσα ενημέρωσης. Έτσι, λένε, θα αποφεύγαμε την πολυφωνία και τις αντιφατικές επιστημονικές δηλώσεις που συγκροτούν κακοφωνία. Μπερδεύουν το υπουργικό συμβούλιο με μια επιστημονική επιτροπή ή την κεντρική επιτροπή ενός κόμματος με μια ελεύθερη συνάντηση εργασίας κορυφαίων γιατρών.
Κάτι τέτοιο, πέραν του πρακτικού προβλήματος, ότι ένας εκπρόσωπος θα ήταν αδύνατο να καλύψει εκατό μέσα ενημέρωσης, θα αποτελούσε στρίμωγμα του επιστημονικού διαλόγου στις ανασφάλειες της κυρίας Μαριγώς. Κατανοητές οι ανασφάλειες της γυναικούλας, συμπαθέστατη η ανάγκη της για μία και μοναδική απάντηση στα αγωνιώδη ερωτήματά της, πλην μια σύναξη από τριάντα Μαριγούλες θα ήταν αδύνατο να αντιμετωπίσει έστω κι ένα κρούσμα κορονοϊού. Ενώ οι –έστω κακοφωνούντες– γιατροί αντιμετωπίζουν χιλιάδες κρούσματα καθημερινά.
Έτσι ξέρουν να το κάνουν, αλλιώς δεν θα το κάνουν καθόλου. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, θα τους δεχτούμε έτσι που είναι και με τον τρόπο που τα λένε.
«Οι Σαουδάραβες θέλουν να πάρουν δικά μας πολεμικά αεροπλανάκια, θέλουν να κάνουν και κοινές ασκήσεις με τους Ελληνες», φέρεται να είπε φοβερά ενοχλημένος ο πρόεδρος της Τουρκίας. Μείγμα ικεσίας και απειλής οι δηλώσεις του, στο φιλικό του Aλ Τζαζίρα, εξαιτίας της γεωπολιτικής απομόνωσής του
Protagon Team
Τους προβολείς στην Τουρκία έστρεψε το αραβικό Μέσο Αλ Τζαζίρα (Al Jazeera), διακινώντας την πληροφορία που έριξε στην… αγορά ο ίδιος ο πρόεδρός της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ποια είναι η είδηση; Ο Ερντογάν, λένε οι συντάκτες του Μέσου του Κατάρ, είπε ότι οι Σαουδάραβες θέλουν να αγοράσουν πολεμικά drones τουρκικής κατασκευής – σαν αυτά που επιχείρησαν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ με επιτυχία και, με μεγαλύτερη δυσκολία ασφαλώς, στη Συρία και στη Λιβύη.
Το Τζαζίρα, το οποίο βεβαίως διατηρεί τις καλύτερες των επαφών με το καθεστώς Ερντογάν, τόνισε ότι στην ίδια δήλωσή του ο τούρκος πρόεδρος δεν έκρυψε την ενόχλησή του από τις κοινές αεροπορικές ασκήσεις που πραγματοποίησε η Σαουδική Αραβία με την Ελλάδα – «την παραδοσιακή αντίπαλο της Τουρκίας» δεν ξέχασαν να υπογραμμίσουν οι Καταρινοί. Τι μπορεί να συμβαίνει; Οντως οι Σαουδάραβες εξεδήλωσαν ενδιαφέρον για τα τουρκικά αεροπλανάκια ή μήπως ο Ερντογάν εκλιπαρεί (αλλά από θέση ισχύος, τάχα) το Ριάντ για άμεση επαναπροσέγγιση;
Διότι δεν είναι μόνο η έχουσα και οικονομικές επιπτώσεις «υπόθεση Κασόγκι» που έχει ψυχράνει τις σχέσεις των δύο φιλόδοξων σουνιτικών κρατών της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Υπάρχει και η γεωπολιτική αντιπαλότητά τους στο λιβυκό πεδίο και, πάνω απ’ όλα, η σύγκλιση των Σαούντι με τους Ελληνες. Το τελευταίο είναι και το εξοργιστικότερο όλων, αν δει κανείς τα πράγματα από τη σκοπιά του Ερντογάν – ιδίως η αποστολή στο Ριάντ της ελληνικής συστοιχίας αντιαεροπορικών πυραύλων «Patriot», με στόχο την προστασία των σαουδαραβικών ενεργειακών υποδομών.
Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι στο περί drones αφήγημα ο Ερντογάν «έριξε άδεια για να πιάσει γεμάτα», δεν είναι δυνατόν να μην παρατηρήσουμε το ιταμό ύφος της κατακλείδας των δηλώσεών του, αφού εξαπέλυσε μία ελάχιστα καλυμμένη απειλή: «Η Σαουδική Αραβία και πραγματοποιεί κοινές ασκήσεις με την Ελλάδα και μας ζητάει πολεμικά drones. Εμείς όμως ελπίζουμε ότι θα επιλύσουμε αυτό το ζήτημα ήρεμα, χωρίς αύξηση της θερμοκρασίας»… Το οποίο μπορεί και να ερμηνευτεί: «Κύριοι, σταματήστε τις πολλές φιλίες με την Ελλάδα όσο ακόμη υπάρχει καιρός».
Η αλήθεια είναι, παρατηρεί το Al Jazeera, ότι οι Σαουδάραβες έχουν ήδη συνάψει συμφωνία με τους Τούρκους (με την ιδιωτική εταιρεία Vestel) για αγορά τουρκικής τεχνολογίας drones ώστε να κατασκευάζουν οι ίδιοι τα αεροπλανάκια που χρειάζονται.
Ωστόσο δεν θα κακόπεφτε στην Τουρκία η αλλαγή κλίματος στις σχέσεις της με τη Σαουδική Αραβία, ούτε άλλωστε στις σχέσεις της με την Αίγυπτο του προέδρου Αλ Σίσι – άλλη μία σουνιτική χώρα η οποία και τα έχει βρει με την Ελλάδα (ΑΟΖ) και έχει διαλέξει το αντίπαλο των Τούρκων στρατόπεδο στη Λιβύη (Χαλίφα Χαφτάρ). Ο Ερντογάν, παρά τα δεδομένα αυτά, ονειρεύεται ανασύσταση του κατηργημένου πλαισίου του παρελθόντος, δηλαδή τουρκοαιγυπτιακές σχέσεις με τις… εγγυήσεις της τζιχαντιστικής εποχής τού «αδελφού μουσουλμάνου» Μοχάμεντ Μόρσι…
Από τη δική της οπτική γωνία, η ιταλική Corrierre della Sera σχολιάζει ότι όσα είπε ο Ερντογάν και ο τρόπος που τα είπε δείχνουν ότι η υποτιθέμενη συμφωνία με τους Σαουδάραβες δεν έχει ακόμη κλείσει. Το ιταλικό Μέσο έχει επίγνωση ότι η Μέση Ανατολή είναι «ρευστή» ως σκηνικό, ότι η έρημος και η πηχτή ζέστη δημιουργούν καθημερινώς αντικατοπτρισμούς, ότι ο ήλιος μεγαλώνει τις σκιές και προξενεί αλλεπάλληλες φαντασιώσεις μεγαλείου, έτσι συμπεραίνει ότι η κίνηση του Ερντογάν δηλώνει την αγωνία του για τις εξελίξεις, αφού στην περιοχή «όλοι προσπαθούν να επανατοποθετηθούν».
Καταλαβαίνει και κάτι ακόμη: ότι τα όρια που έχουν θέσει στους Σαουδάραβες οι Δυτικοί (με πρώτες τις ΗΠΑ) για προμήθειες στρατιωτικού υλικού δημιουργούν εμπορικές ευκαιρίες για τρίτους που κυκλοφορούν στο παζάρι, όπως είναι η Τουρκία αλλά και η Ρωσία. Για την τελευταία λέγεται ότι διαπραγματεύεται με τους Σαουδάραβες την πώληση του συστήματος S-400, αν και δεν έχει κανένα πρόβλημα να βοηθήσει ταυτόχρονα και τους εχθρούς των Σαουδαράβων, είτε τους Ιρανούς είτε τους αντάρτες στην Υεμένη.
Το έσχατο σχόλιο της Corrierre, όμως, είναι αυτό που έχει και τη μεγαλύτερη σημασία: «Μπορεί να είναι και μία εντελώς ανυπόστατη ‘φιλολογία’ όλα αυτά για τα τουρκικά drones, κάτι που χρησιμεύει μόνο στην τουρκική προπαγάνδα».
Ο Α. Τσίπρας το τελευταίο διήμερο βρίσκεται σε παραληρηματική κατάσταση. Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει στο ψυχικό κόσμο του, γνωρίζω όμως τι συμβαίνει στο πολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται.
Ο Α. Τσίπρας πλέον αμφισβητείται από το ίδιο το κόμμα του. Βλέπουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πως η κυβέρνηση υφίσταται μια δικαιολογημένη φθορά λόγω της πανδημίας, την οποία όμως δεν καρπώνεται το κόμμα τους. Επειδή η φθορά οφείλεται αποκλειστικά στην διαχείριση του covid 19, αυτό σημαίνει πως όταν η κατάσταση αρχίσει να ομαλοποιείται, τότε και οι δυσαρεστημένοι –όσοι είναι—στο μεγαλύτερο ποσοστό τους θα επιστρέψουν στο κόμμα τους. Και ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει στα γνωστά επίπεδα.
Επί πλέον, όπως το παραδέχτηκε εμμέσως και ο ίδιος ο Τσίπρας, με την αμήχανη δικαιολογία που έδωσε για την υποστήριξη του κόμματος του στο αίτημα Κουφοντίνα, αυτή η υπόθεση έκανε ζημία στον ΣΥΡΙΖΑ. Τον απομάκρυνε κι άλλο από τον κορμό των πολιτών που θα πρέπει να προσεγγίσει, αν θέλει να ξανακυβερνήσει.
Δεν είναι τυχαίο άρθρο, φιλικού προς τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικού σχολιαστή, που τον καλούσε να διώξει τα βαρίδια από τον κόμμα του, όπως χαρακτηρίζει τον Πολάκη, τον Παππά, τον Σκουρλέτη, τον Παπαδημούλη και άλλα στελέχη που έχουν φθαρεί και έχουν κουράσει.
Μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον και με την διαδικασία των εμβολιασμών να τρέχει με επιτυχία τόσο στο επίπεδο του αριθμού των εμβολιασθέντων όσο και στο επίπεδο της οργάνωσης της σχετικής διαδικασίας, ο Α. Τσίπρας κάνει σπασμωδικές κινήσεις που τον εκθέτουν. Τι έκανε λοιπόν;
1. Επιτέθηκε στον Άδωνι Γεωργιάδη με ανυπόστατη καταγγελία, αλλά τελικά βρέθηκε να απολογείται για την πλαστογραφία του αδερφού του.
2. Στην σύγχυση του επάνω ισχυρίστηκε σε συνέντευξη του ότι επί της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ συνελήφθη ο Ξηρός που είχε αποδράσει. Άγνοια ή σκόπιμο ψεύδος; Ως γνωστόν ο Ξηρός συνελήφθη επί συγκυβερνήσεως Σαμαρά—Βενιζέλου, στις 3 Ιανουαρίου 2015.
3. Παραδέχτηκε πως το κόμμα του στηρίζει και καλύπτει πολιτικά όλες τις πορείες, εν μέσω κορονοϊού, που κι αυτές έχουν συμβάλει στην υπερμετάδοση του ιού. Είχε το θράσος να ζητήσει από την κυβέρνηση να θέτει τα νομοθετήματα της υπό την έγκριση του ΣΥΡΙΖΑ και αυτός θα φροντίσει ώστε να υπάρξει ηρεμία στους δρόμους. Ξέρετε πώς λέγεται αυτό στην αργκό της νύχτας;
4. Ενεργοποίησαν στον ΣΥΡΙΖΑ τον μηχανισμό των fake λογαριασμών στο διαδίκτυο για την δημιουργία εντυπώσεων σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Βέβαια, επί του προκειμένου, σημαντική ήταν η ευθύνη των συνεργατών τού πρωθυπουργού που δεν τον προστάτεψαν από την κυβερνοεπίθεση. Η πρόβα τζεναράλε είχε γίνει με τα 15.000 σχόλια στην σελίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας υπέρ του Κουφοντίνα και έπρεπε να είχαν λάβει το μήνυμα.
5. Γνωρίζει ο Α. Τσίπρας πως η τελική υιοθέτηση και εφαρμογή του πιστοποιητικού εμβολιασμού που πρότεινε ο Έλληνας πρωθυπουργός, πέραν της εθνικής διακρίσεως, θα δώσει πόντους στον πρωθυπουργό, με ό,τι αυτό σημαίνει για την δημοτικότητα του και το διεθνές κύρος του. Όπως θα θυμούμαστε ο Α. Τσίπρας, όταν πρωτοδιατυπώθηκε η συγκεκριμένη πρόταση, την χλεύασε.
Βέβαια, το μεγαλύτερο άγχος του Α. Τσίπρα το προκαλεί η σκέψη πως μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να προχωρήσει στην διεξαγωγή εκλογών μέσα στο 2021. Γνωρίζει το αποτέλεσμα τους και γνωρίζει και τις συνέπειες που θα υπάρξουν για τον ίδιο. Και αυτό το σενάριο είναι πλέον λίαν πιθανό.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε τις πρόσφατες σπασμωδικές κινήσεις του.
Όσοι έχουμε εμπειρία σπουδών τόσο σε ελληνικά Πανεπιστήμια όσο και σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού, συχνά εμφανίζουμε μια τάση διαρκούς υποτίμησης των πρώτων για χάρη των δεύτερων (δηλώνω κι εγώ ένοχος).
Αυτή η τάση δεν είναι, βέβαια, αδικαιολόγητη, καθώς συναντάει κανείς πληθώρα προβλημάτων εντός των ελληνικών Πανεπιστημίων, τα οποία ίσως και να μην τα δει ποτέ σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού, επί παραδείγματι: διαρκείς καταλήψεις κτιρίων και γενικευμένη ανομία. Παρ’ όλ’ αυτά, η απλή μεμψιμοιρία για τα προβλήματα που μαστίζουν το ελληνικό Πανεπιστήμιο, δεν θεραπεύει την κατάσταση, παρά μόνο απευθύνει κατηγορίες.
Αποφάσισα, λοιπόν, να γράψω ένα άρθρο που όχι μόνο δεν θα στοχεύει σε μια ανανέωση της γνωστής γκρίνιας για την ελληνική κατάντια αλλά που θα προσπαθήσει να παρουσιάσει ορισμένες προτάσεις, μέσα από το παράδειγμα των Πανεπιστημίων μιας άλλης όχι και τόσο μακρινής γεωγραφικά χώρας στην οποία βρίσκομαι ως φοιτητής στα τελευταία τρία χρόνια. Αναφέρομαι στο Ισραήλ.
Το Ισραήλ είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση χώρας και υπάρχουν πολλά άξια σχολιασμού που δεν είναι όμως της παρούσης. Όσον αφορά όμως τα Πανεπιστήμιά του, ένα πράγμα μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά: το επίπεδο σπουδών τους είναι απ’ τα πιο υψηλά που μπορεί να συναντήσει κανείς παγκοσμίως. Οι πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις είναι άρτιες, το προσωπικό των Πανεπιστημίων του είναι εκπληκτικά κατηρτισμένο και δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να ισχυριστεί κανείς, ότι μπορείς να βρεις ό,τι αντικείμενο σπουδών επιθυμείς, από συνήθη αντικείμενα, όπως κλασική φιλολογία, μεσαιωνική ιστορία και χημεία μέχρι πολύ πιο τρελά πεδία σπουδών, όπως ινδονησιακή φιλολογία, θιβετιανή φιλοσοφία και αρχαία σουμεριακά. Όταν εισήλθα για πρώτη φορά στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο των Ιεροσολύμων ένιωσα σαν να βρέθηκα στην Wonderland, όπου τα πάντα είναι εφικτά.
Όλα τα κτίρια είναι πολύ ενδιαφέρουσας αρχιτεκτονικής, εντός των Campus υπάρχουν βοτανικοί κήποι με λιμνούλες και δεν απουσιάζουν ούτε οι μικρές δασικές εκτάσεις στις οποίες, όταν έχει καλό καιρό, κυριαρχούν οι αιώρες φοιτητών για μεσημεριανή σιέστα στα διαλείμματα ανάμεσα απ’ τα μαθήματά τους.
Σπουδάζεις και έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην εξοχή, μακριά απ’ τη βαβούρα της πόλης. Υπάρχει μέχρι και ειδικό δωμάτιο στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου με στρώματα και πουφ για να ξαπλώνουν και να κοιμούνται οι φοιτητές στα διαλείμματά τους. Το συγκεκριμένο δωμάτιο με έχει σώσει άπειρες φορές.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό Campus συναντάει κανείς στη Χάιφα με το Πανεπιστήμιό της να βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο, στην κορυφή του όρους Κάρμηλος και να έχει τεράστιες βεράντες, για να χαζεύεις την απέραντη θέα στην πόλη. Έχω περάσει πολύ όμορφες βραδιές χαλάρωσης σε τέτοιες βεράντες απολαμβάνοντας παγωμένη λιμονάνα με θέα τη νυχτερινή Χάιφα. Επιπλέον, όλο το Πανεπιστήμιο είναι περικυκλωμένο από δάση και δασικά μονοπάτια πολύ μεγάλης έκτασης, στα οποία αρκετοί φοιτητές κάνουν εξορμήσεις τα Σαββατοκύριακα. Πολύ συχνά βλέπει κανείς μέχρι και τσακάλια να περνούν από μπροστά του μέσα στο Campus.
Αν εξετάσει κανείς το ζήτημα ασφάλειας στα Πανεπιστήμια, το οποίο είναι και πολύ επίκαιρο στη χώρα μας, αξίζει να σημειωθεί ότι στο Ισραήλ συναντώνται αρκετά απ’ τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο νέο Νομοσχέδιο για την Παιδεία.
Τόσο στη Χάιφα όσο και στην Ιερουσαλήμ, απ’ τις οποίες πέρασα, σε όλες τις εισόδους του Πανεπιστημίου υπάρχουν (ένοπλοι) φύλακες, οι οποίοι ζητούν να δουν τη φοιτητική σου κάρτα. Χωρίς φοιτητική κάρτα δεν εισέρχεται κανείς παρά μόνο αν πάρει την ευθύνη άλλο μέλος του Πανεπιστημίου αλλά και τότε ζητούν να δουν το διαβατήριο ή την ταυτότητά σου. Επιπλέον, σε όλες τις εξωτερικές πύλες υπάρχουν ειδικοί ανιχνευτές μετάλλων και εκρηκτικών υλών, ανάλογοι με αυτούς που συναντώνται στα αεροδρόμια.
Για να εισέλθεις στον κυρίως Πανεπιστημιακό χώρο, βγάζεις την τσάντα σου και τη δίνεις σε έναν απ’ τους φύλακες, ο οποίος την ανοίγει για να κάνει έναν τυπικό έλεγχο στο αν υπάρχει κάτι παράνομο εντός της. Έπειτα, χωρίς την τσάντα σου και αφού έχεις αδειάσει τις τσέπες σου, περνάς απ’ τον ανιχνευτή μετάλλων. Αν δεν προκύψει κάποιο πρόβλημα, εισέρχεσαι στον κυρίως πανεπιστημιακό χώρο όπου εκεί δεν υπάρχουν άλλοι έλεγχοι και είσαι πιο άνετος στις κινήσεις. Όσο για κάμερες, υπάρχουν παντού. Όχι μόνο στο Πανεπιστήμιο αλλά και έξω στους δημόσιους χώρους.
Όσο ήμουν στη Χάιφα αλλά και στην Ιερουσαλήμ έτυχε να δω αστυνομικούς μέσα στα Πανεπιστήμια ή ακόμη και στρατιωτικούς αλλά ουδέποτε παρατηρήθηκε κάποια αυθαιρεσία, διαμαρτυρία ή ένταση, από καμία πλευρά.
Στις φοιτητικές εστίες του Πανεπιστημίου της Χάιφα συμπεριλαμβάνονται στρατώνες και εκεί μένουν φοιτητές που σπουδάζουν αλλά και που πραγματοποιούν τη θητεία τους. Οι φοιτητές αυτοί κυκλοφορούσαν παντού, φέροντες υποχρεωτικά το αυτόματο όπλο τους (αφοπλισμένο προφανώς) και άλλοτε τρώγαμε μαζί τους στη Λέσχη άλλοτε παίζαμε από κοινού παιχνίδια και ήταν ένα πολύ ωραίο φοιτητικό κλίμα που δεν θύμιζε σε τίποτε τις ελληνικές φοβίες
ς.
Στην Ελλάδα, οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί είναι εκ των προτέρων ταυτισμένοι με τη χούντα, θαρρείς και αυτό που φτιάχνει μια χούντα δεν είναι η επιθυμία να καταργήσεις τις ελευθερίες των άλλων αλλά συγκεκριμένα επαγγέλματα, σαν του στρατιωτικού ή του αστυνομικού. Σε συνδυασμό με κάμερες, ελέγχους στις πύλες και περιφραγμένους χώρους, σε κάποιον που φέρει ελληνικές προκαταλήψεις, όλο το σκηνικό φαντάζει ανελεύθερο. Ισχύει όμως το ακριβώς αντίθετο.
Η ατμόσφαιρα είναι πολύ ήρεμη, η μετακίνησή σου εντός του Campus είναι εντελώς ελεύθερη, φοιτητές βρίσκονται παντού ξαπλωμένοι ανέμελα στα γρασίδια του Πανεπιστημίου και όλοι αντιλαμβάνονται το πολύ απλό, ότι το να υπάρχει κάρτα εισόδου, έλεγχος αντικειμένων στις εξωτερικές πύλες και κάμερες, γίνεται για την προστασία της ατομικής ακεραιότητας των μελών του Πανεπιστημίου. Όπως δεν έχουμε χούντα στα αεροδρόμια όπου συναντάει κανείς όλα τα παραπάνω έτσι δεν υπάρχει χούντα και στα πανεπιστήμια.
Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση αποτελεί η αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης από το ίδιο το Πανεπιστήμιο. Όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου στην Ιερουσαλήμ, έλαβα απ’ το Πανεπιστήμιο ένα mail που με ενημέρωνε ότι έπρεπε να συμμετάσχω υποχρεωτικά σε ένα φροντιστήριο σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση, το οποίο στόχευε στην πληροφόρηση της ακαδημαϊκής κοινότητας και στην πρόληψη αυτού του φαινομένου.
Το φροντιστήριο αυτό ήταν υποχρεωτικό σε όλα τα μέλη του Πανεπιστημίου (φοιτητές, Καθηγητές και λοιποί εργαζόμενοι) και αποτελούσε ένα είδος τεστ, όπου έπρεπε να απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήσεις σχετικά με το τι είναι σεξουαλική παρενόχληση και τι δεν είναι.
Αφού απαντούσες σε όλα τα ερωτήματα, σου έβγαζε το αποτέλεσμα: αν πέρασες ή κόπηκες. Αν τυχόν κοβόσουν, έπρεπε να το ξανακάνεις όσες φορές χρειαζόταν μέχρι να το περάσεις. Χωρίς να περάσεις αυτό το τεστ δεν μπορούσες να παρακολουθήσεις μαθήματα και υπήρχε περίπτωση μέχρι και να σε διαγράψουν.
Πρόκειται για κάτι τόσο απλό όσο ένα διαδικτυακό τεστ με στόχο την ευαισθητοποίηση των φοιτητών και φοιτητριών και μ’ αυτόν τον τρόπο το ίδιο το Πανεπιστήμιο φροντίζει να εξασφαλίσει τις αξιοπρεπείς σπουδές σου.
Γενικότερα, στο Ισραήλ υπάρχει αξιολόγηση. Σοβαρή αξιολόγηση. Οι Καθηγητές δέχονται προθύμως να αξιολογηθούν για το έργο τους και οι φοιτητές αξιολογούν με σοβαρότητα. Σε κάθε τέλος εξαμήνου, στέλνονται στο πανεπιστημιακό mail δύο φόρμες για αξιολόγηση. Η μια αφορά τον Καθηγητή ως Καθηγητή (μεταδοτικότητα, συνέπεια, επιστημονικότητα κ.λπ) και η άλλη αφορά το μάθημά του (ποσοστό κάλυψης ύλης, προβλήματα κατανόησης κ.λπ).
Επειδή η χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων αποτελεί σύνηθες πρόβλημα, μια λύση που δοκιμάστηκε ήταν η μερική ιδιωτικοποίησή του ή για την ακρίβεια, η προσθήκη ενός ιδιωτικού παραρτήματος στο δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Στην Ιερουσαλήμ τέτοιο είναι το Rothberg International School. Πρόκειται για ιδιωτικό Πανεπιστήμιο, το οποίο έχει διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών από το δημόσιο και διαφορετικούς Καθηγητές αλλά στεγάζονται στον ίδιο χώρο, συνεργάζονται μεταξύ τους και συχνά μοιράζονται κοινά προγράμματα.
Τα δίδακτρα του Rothberg είναι πολύ πιο υψηλά απ’ του δημοσίου Πανεπιστημίου αλλά στην περίπτωση του Ισραήλ τόσο το δημόσιο όσο και το ιδιωτικό παράρτημά του, κάνουν εξίσου καλή δουλειά και το κυριότερο: ένα μεγάλο μερίδιο των εσόδων του ιδιωτικού, πηγαίνουν στο δημόσιο Πανεπιστήμιο και έτσι δημιουργούνται περισσότερες υποτροφίες και καλύτερες εγκαταστάσεις για τους φοιτητές.
Η βιβλιοθήκη του Εβραϊκού Πανεπιστημίου αλλά και της Χάιφα είναι υπερβολικά ενημερωμένες και τόσα χρόνια που είμαι φοιτητής εκεί δεν έχω ξοδέψει δεκάρα για να αγοράσω βιβλία για τις έρευνές μου, αφού ό,τι χρειάζομαι το έχει ήδη η βιβλιοθήκη και αν κάτι δεν το έχει, φροντίζουν και σου το φέρνουν από άλλες βιβλιοθήκες ή και από το εξωτερικό, χωρίς να πληρώσεις τίποτα για τον διαδανεισμό. Για να επιτευχθούν βέβαια χωρίς προβλήματα όλα τα παραπάνω, βοηθάει σίγουρα και ο αριθμός των εισακτέων. Το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο έχει περίπου 24.000 φοιτητές την ίδια στιγμή που μόνο το ΑΠΘ έχει 76.000, εκ των οποίων ενεργοί είναι οι 43.000.
Δεν ξέρω τι άποψη έχει κάποιος άλλος για τα όσα περιγράφω αλλά ομολογώ ότι το Ισραήλ, με πολύ απλό τρόπο, καταφέρνει να γλιτώσει από ένα σωρό προβλήματα που συναντάμε στα ελληνικά Πανεπιστήμια.
Εξασφαλίζει ύψιστη ασφάλεια στο ακαδημαϊκό προσωπικό, παρέχει υψηλό επίπεδο σπουδών στους φοιτητές, προστατεύει με σθένος την αξιοπρέπεια των μελών του Πανεπιστημίου, προωθεί συχνά εξωτερικές δραστηριότητες ψυχαγωγίας φοιτητών (προσκλήσεις για ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, εορτασμούς) και έχει φιλικές εγκαταστάσεις που βοηθούν στην απόλαυση των σπουδών. Ακόμη κι αν δεν μπορέσουμε ποτέ να φτάσουμε σε κάτι τέτοιο, ίσως δεν χάνουμε τίποτε αν το μιμηθούμε έστω κι επιλεκτικά.
* Ο Αστέριος Κεχαγιάς είναι Υποψ. Διδάκτορας, Τμήμα Θεολογίας Α.Π.Θ., Υποψ. Διδάκτορας, Ινστιτούτο Αρχαιολογίας, Εβραϊκό Πανεπιστήμιο Ιεροσολύμων.
Τα σχόλια του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν που αφορούν τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ακατάλληλα από έναν πρόεδρο, δήλωσε την Παρασκευή ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προσθέτοντας ότι αυτές οι παρατηρήσεις είναι απαράδεκτες.
Οι δηλώσεις έγιναν μετά την καθιερωμένη μουσουλμανική προσευχή της Παρασκευής. "Ο Πούτιν έχει κάνει ό,τι είναι απαραίτητο δίνοντας μια πολύ έξυπνη και κομψή απάντηση", συνέχισε ο Ερντογάν, επιδεικνύοντας σαφώς τη στήριξη και την προτίμησή του προς τον Ρώσο πρόεδρο, πιθανώς σε μία προσπάθεια να δελεάσει τον Μπάιντεν να ανοίξει τα χαρτιά του ως προς την αμερικανική στάση απέναντι στην Τουρκία
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει επικοινωνία μεταξύ Τζο Μπάιντεν και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από τότε που ο πρώτος ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ.
Η τηλεφωνική επικοινωνία πραγματοποιήθηκε ενόψει της επικείμενηςΣυνόδου των υπουργών Εξωτερικώντων κρατών μελών τουΝΑΤΟστις Βρυξέλλες την επόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με σχετική ανάρτηση του υπουργείου Εξωτερικών στο twitter.
Οι νέες προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Άμυνας
Πλέον κάθε σχόλιο έχει χάσει το νόημά του με τα όσα ξεστομίζουν από τηνΤουρκίακάθε φορά. Ο Ακάρ φρόντισε να το επιβεβαιώσειεξαπολύονταςμια ακόμα επίθεση κατά της Ελλάδας, την οποίακατηγόρησεκλασικά ότιαυξάνει την ένταση, ότι παραβιάζει το «αποστρατικοποιημένο καθεστώς» των Eλληνικών νησιώνκαι ότι έχει…επεκτατική λογική!
Τα όσα είπε φτάνουν και περισσεύουν:
«Οι ασκήσεις που έκανε η Ελλάδα με σκοπό την πρόκληση, ο οπλισμός των νησιών με μη στρατιωτικό καθεστώς κατά παράβαση των συμφωνιών, το άνοιγμα αυτών των νησιών σε ξένα πολεμικά πλοία, η διεκδίκηση υφαλοκρηπίδας κατά του διεθνούς δικαίου, οι παράλογες απαιτήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο φυσικά αυξάνουν την ένταση. Αυτή η γλώσσα προκλητικών ενεργειών και απειλών δεν είναι ποτέ αποδεκτή και δεν μπορεί να συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων με κανέναν τρόπο. Παρά τις ρητές διατάξεις των Συνθηκών του Παρισιού το 1947 και της Λωζάνης το 1923, εναντίον ποιων και γιατί οπλίζονται τα νησιά με μη στρατιωτικό καθεστώς; Οι διατάξεις και των δύο συνθηκών είναι προφανείς. Οι συνάδελφοί μας γνωρίζουν καλά αυτές τις διατάξεις. Η Ελλάδα διεκδικεί 10 μίλια εναέριου χώρου, σε αντίθεση με τα 6 ναυτικά μίλια χωρικών υδάτων. Δεν υπάρχει κανένα τέτοιο παράδειγμα στην ιστορία. Ομοίως, απαιτεί μια θαλάσσια δικαιοδοσία 40 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων λόγω μόνο 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων του Καστελλόριζου, το οποίο απέχει 1.950 μέτρα από τις τουρκικές ακτές και 580 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Ελλάδα. Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί είναι αντίθετοι στο διεθνές δίκαιο».
Δήλωσε μάλιστα ακόμα, ότι «παρά την παράνομη στάση της Ελλάδας, προσπαθούν να λύσουν όλα τα προβλήματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο μέσω διαπραγματεύσεων» και πρόσθεσεεπικαλούμενος τους Έλληνες… καλοθελητέςτης Τουρκίας, πριν μιλήσει για..επεκτατισμότης Αθήνας: «Γνωρίζουμε ότι έχουμε δίκιο όσον αφορά το διεθνές δίκαιο, το διμερές δίκαιο και την ιστορική διαδικασία και ως εκ τούτου είμαστε πολύ άνετοι. Η δύναμή μας πηγάζει από αυτήν τη δικαιοσύνη. Ειδικά πρόσφατα, οι αντικειμενικές δηλώσεις ορισμένων λογικών Ελλήνων ακαδημαϊκών, πολιτικών, συνταξιούχων πολιτικών και στρατιωτικών γραφειοκρατών σε αυτό το ζήτημα δείχνουν το δίκιο μας και διαφωτίζουν τον ελληνικό λαό. Ως αποτέλεσμα, είναι καλύτερα για τους Έλληνες γείτονές μας να εγκαταλείψουν την επεκτατική λογική τους και να θέσουν τέρμα στις ασυμβίβαστες και προκλητικές δηλώσεις και ενέργειές τους για χάρη της ειρήνης και της σταθερότητας».
Λέγοντας ότι η Τουρκία θέλει να έχει «σχέσεις καλής γειτονίας» (…) με όλες τις χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης τηςΑιγύπτου, καθώς και με την Ελλάδα, ο Ακάρ είπε ότι αναμένει αυτή την προσέγγιση από όλους τους γείτονες για περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα και φυσικά ανέφερε και τηνΚύπρο: «Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν εποφθαλμιούμε κανενός τη γη. Ωστόσο, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, είμαστε αποφασισμένοι και ικανοί να προστατεύσουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας στην Γαλάζια Πατρίδα μας. Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τα δικαιώματά μας. Δεν θα επιτρέψουμε κανένα τετελεσμένο».
Συνεδριάζει το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής
Συνεδριάζει από τις 11:15 τοΕθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής(ΕΣΕΠ), υπό την προεδρία του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια, με αντικείμενο τιςελληνοτουρκικέςσχέσεις και τοΚυπριακό. Στη σημερινή συνεδρίαση του ΕΣΕΠ θα συμμετέχει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος.
Στο ΕΣΕΠ συμμετέχουν ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο υφυπουργός Εξωτερικών Κώστας Φραγκογιάννης, καθώς και ο Κωνσταντίνος Γκιουλέκας, πρόεδρος της επιτροπής Εθνικής ‘Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.
Από τη Νέα Δημοκρατία συμμετέχουν οι Ντόρα Μπακογιάννη και Μακάριος Λαζαρίδης από τον ΣΥΡΙΖΑ οι Γιώργος Κατρούγκαλος και Ευάγγελος Καλπαδάκης, από το Κίνημα Αλλαγής οι Ανδρέας Λοβέρδος και Πέτρος Ευθυμίου, από την Ελληνική Λύση ο Ευαγγελος Φανίδης και από το Μέρα25 οι Σοφία Σακοράφα και Δημήτρης Λιάπης.
