Ένοπλες Δυνάμεις: Απίστευτα "χουνέρια" στους Τούρκους -Το υποβρύχιο, τα "φαντάσματα" και η "καμπάνα" - Οι 8 μάχες που έχουν χάσει - Τι έγινε την περασμένη Παρασκευή

 

Βασίλης Σκουλαράκος

Σε τεντωμένο σχοινί βαδίζουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, λίγες ώρες πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών και με την Αθήνα να ζητά εμπράκτως τη στήριξη των Ευρωπαίων, επισημαίνοντας ότι αν δεν δοθεί ένα ισχυρό ράπισμα στην Άγκυρα, τότε τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμη πιο επικίνδυνα.

Η υποκρισία του «σουλτάνου δεν έχει όριο και κανένας πλέον δεν μπορεί να πιστέψει τις «μπλόφες» του, που για να δείξει το δήθεν καλό του πρόσωπο απέσυρε το Oruc Reis από την ελληνική υφαλοκρηπίδα, συνεχίζοντας ωστόσο την απειλές κατά της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ευρώπης.

Παρά τις αλλεπάλληλες ήττες από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, το τουρκικό καθεστώς συνεχίζει να προκαλεί και να θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.

Μπορεί οι Τούρκοι να είναι πανίσχυροι στρατιωτικά και υπεράριθμοι, ωστόσο, τους τελευταίους μήνες έχουν καταλάβει καλά πως αυτό που παίζει το σημαντικότερο ρόλο είναι η στρατηγική, η ψυχραιμία, η αποφασιστικότητα και η εμπειρία.

Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, από την αρχή της κρίσης με την Τουρκία, θωράκισαν το Αρχιπέλαγος απ’ άκρη σ’ άκρη, με το Πολεμικό Ναυτικό να «κλειδώνει» τα σημεία - «κλειδιά», την Πολεμική Αεροπορία να τρομοκρατεί στον αέρας τους Τούρκους και τους Έλληνες κομάντο να κάνουν «σπίτι» τους τα νησάκια και τις βραχονησίδες του ανατολικού Αιγαίου. Με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να βρίσκονται πάντοτε ένα βήμα μπροστά από τους Τούρκους και να προλαβαίνουν οποιαδήποτε ενέργειά τους πριν καν εκδηλωθεί.

Μάταια ο Ερντογάν έψαχνε επί τόσους μήνες μία νίκη επί του πεδίου που θα ανάγκαζε την Αθήνα να καθίσει στο τραπέζι των συνομιλιών άνευ όρων και θα τη χρησιμοποιούσε και πολιτικά στο εσωτερικό. Οι ήττες είναι συνεχής για τους Τούρκους, που σε κάθε απόπειρα πρόκλησης έβλεπαν μπροστά τους ελληνική σημαία. Τα παραδείγματα είναι πολλά…

Από τον Μάρτιο μέχρι τώρα, οι Τούρκοι έχουν χάσει στις εξής «μάχες»:

1. Έβρος. Η Ελλάδα αντιμετώπισε τις ορδές προσφύγων και μεταναστών που πήγαν να εισβάλουν στην Ελλάδα κατόπιν εντολής του καθεστώτος Ερντογάν.

2. Στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου στις 21 Ιουλίου 2020. Οι Τούρκοι έβγαλαν μαζικά τον τουρκικό στόλο από το ναύσταθμο του Ακσάζ αλλά βρήκαν μπροστά τους το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό που του έκοψε το δρόμο προς την ανατολική Μεσόγειο.

3. Σφοδρό χτύπημα της φρεγάτας ΛΗΜΝΟΣ στο «καμάρι του τουρκικού στόλου» την KEMAL REIS. Το τουρκικό πολεμικό πλοίο επιχείρησε να αποκόψει την ελληνική φρεγάτα από την παρακολούθηση του ερευνητικού Oruc Reis. Ο κυβερνήτης του ΛΗΜΝΟΣ κράτησε σταθερή πορεία, χτύπησε στα… πλευρά το KEMAL REIS και το έστειλε για επισκευή στο ναύσταθμο.

4. Εντοπισμός τουρκικού υποβρυχίου στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Άνδρου και Εύβοιας. Ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού εντόπισε τον εισβολέα και αυτό που ακολούθησε για τον Τούρκο κυβερνήτη ήταν… εφιάλτης! Αναγκάστηκε να βγει σκασμένος στην επιφάνεια, με το ελικόπτερο και μια ελληνική φρεγάτα να το σημαδεύουν συνεχώς. Τα ηχητικά βασανιστήρια που τους έκαναν οι Έλληνες (ping) θα τα θυμούνται για καιρό οι Τούρκοι.

5. Συντριπτική ήττα από την Πολεμική Αεροπορία κατά τη διάρκεια της άσκησης EUNOMIA στην Κύπρο. Παρά την τουρκική κινητοποίηση για να εμποδίσουν τα ελληνικά μαχητικά να φτάσουν στην Μεγαλόνησο, οι Έλληνες πιλότοι κατάφεραν να περάσουν κάτω από τη μύτη των Τούρκων, πιάνοντας στον… ύπνο την τουρκική αεράμυνα. Η επιστροφή από την Κύπρο, επεφύλασσε μία ακόμα έκπληξη για τους Τούρκους, που υποτίθεται την είχαν στημένη στους Έλληνες χειριστές. Ελληνικά F-16 έσπευσαν για βοήθεια και οι Τούρκοι έγιναν… σάντουιτς, προσπαθώντας τρομοκρατημένοι να περάσουν στην Τουρκία με άδεια ρεζερβουάρ, πριν καρφωθούν στη θάλασσα.

6. Συντριπτικές και καθημερινές ήττες στον αέρα από την Πολεμική Αεροπορία. Οι Έλληνες χειριστές τους βάζουν στο στόχαστρο και τους κυνηγούν μέχρι τα τουρκικά παράλια. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, οι πανικόβλητοι Τούρκοι πιλότοι από το ανελέητο κυνηγητό των Ελλήνων, εξαπολύουν flares προς τους Έλληνες χειριστές, πρακτική προφανώς παράνομη.

7. Εντοπισμός τουρκικού υποβρυχίου μεταξύ Ρόδου και Καρπάθου. Η «καμπάνα» ηχεί ακόμα στα αυτιά των Τούρκων που έντρομοι προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τα ελληνικά σόναρ.

8. Την ώρα που οι Τούρκοι είχαν εξαπολύσει τα ανθυποβρυχιακά τους ελικόπτερα και τα υποβρύχιά τους για να ξετρυπώσουν ένα ελληνικό υποβρύχιο (το «Νηρεύς»), που νόμιζαν ότι βρισκόταν ανοικτά της Ρόδου, ξαφνικά εκείνο με εντολή της στρατιωτικής ηγεσίας αναδύθηκε μεγαλοπρεπώς και κάτω από τα χειροκροτήματα των κατοίκων μέσα στο λιμάνι του Καστελόριζου. Έμεινε εκεί για αρκετή ώρα σαν ο κυβερνήτης και το πλήρωμά του να ήθελαν να δείξουν στους Τούρκους να μην ψάχνουν... ασκόπως. Ήταν ακόμα ένα χουνέρι, από τα πολλά που έχει κάνει οι Έλληνες στους Τούρκους τους τελευταίους μήνες.

Επίσης, τα όσα εκτυλίχθηκαν το τελευταίο διάστημα πέριξ του Συμπλέγματος της Μεγίστης. Το τουρκικό ερευνητικό «Oruc Reis», τα βοηθητικά του πλοία «Ataman» και «Cengiz Han», καθώς και τα τουρκικά πολεμικά που τα συνόδευαν επιχείρησαν πολλές φορές να πλησιάσουν τα 6 ναυτικά μίλια από τη Στρογγύλη, το ανατολικότερο νησάκι της Ελλάδας.

Ωστόσο, μόλις ο τουρκικός στολίσκος πλησίαζε «έσπαγε» τα 10 μίλια, τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη, η οποία τους προκαλούσε τρόμο. Ήταν σαν να εμφανίζονταν ξαφνικά από το πουθενά αόρατοι φρουροί, σαν να έβγαιναν από τη θάλασσα τα πλοία του ελληνικού Στόλου και μέσα σε ελάχιστα λεπτά δημιουργούσαν ένα τεράστιο τείχος γύρω από το Καστελλόριζο, τη Ρω και τη Στρογγύλη.

Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά τα «ΝΕΑ», όταν τα τουρκικά πλοία επιχειρούσαν να «σπάσουν» τη θαλάσσια οριογραμμή, ξαφνικά εμφανίζονταν στην περιοχή οι ελληνικές φρεγάτες, τα ταχύπλοα σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού, τα υποβρύχια με τους κατευθυνόμενους πυραύλους και τα ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας. Δημιουργούσαν έτσι ένα θαλάσσιο ανάχωμα που απέτρεπε κάθε προσπάθεια παραβίασης των εθνικών χωρικών υδάτων.

Οι Τούρκοι το επιχείρησαν για τελευταία φορά και την περασμένη Παρασκευή ξημερώματα, προτού ακόμα ο ήλιος ανατείλει, νομίζοντας πως έτσι αξημέρωτα θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητοι τη γραμμή των 6 μιλίων. Τα ελληνικά πλοία εμφανίστηκαν από το πουθενά τρομοκρατώντας τους Τούρκους, ενώ την ίδια ώρα, σαν φαντάσματα μέσα στο σκοτάδι, ξεπήδησαν από τους βράχους οι Έλληνες κομάντο της Ζ-ΜΑΚ, της επίλεκτης ομάδας Ειδικών Δυνάμεων. Με τα φουσκωτά τους, βαμμένοι με φούμο στο πρόσωπο και προτάσσοντας τον εξελιγμένο οπλισμό τους, δημιούργησαν μια απροσπέλαστη ασπίδα μπροστά από το Καστελόριζο, την ώρα που ένοπλες ομάδες του Στρατού Ξηράς είχαν ακροβολιστεί σε κάθε σημείο της Μεγίστης.

Την περιοχή του Καστελλόριζου «σαρώνουν» επίσης τα ιπτάμενα ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας. Πετούν σε ασφαλές σημείο και έχουν ως αποστολή να σκανάρουν ό,τι πλησιάζει τα ελληνικά χωρικά ύδατα ή ό,τι πλέει επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Είναι τα EMB-145H AEW&C που διαχειρίζεται η 380 Μοίρα ΑΣΕΠΕ (Αερομεταφερόμενο Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου). Ό,τι πετούσε και ό,τι έπλεε στην περιοχή τα ιπτάμενα ραντάρ τα έβλεπαν και βεβαίως προειδοποιούσαν εκεί που έπρεπε.

Η στρατιωτική ηγεσία έχει δώσει δυναμικές απαντήσεις όπου απαιτήθηκε, με τους Τούρκους να έχουν αντιληφθεί από πρώτο χέρι την αποτρεπτική ισχύ της χώρας μας. Η πολιτική ηγεσία από την πλευρά της, επιχειρεί μέσω της διπλωματικής οδού να απομονώσει την Τουρκία, με ορισμένους ωστόσο - δήθεν συμμάχους – να σφυρίζουν αδιάφορα. Αν στη Σύνοδο Κορυφής δεν δοθεί μια δυναμική απάντηση στον Ερντογάν, τότε θα είναι και επίσημα οι μοιραίοι για τα όσα ακολουθήσουν στην ανατολική Μεσόγειο.

πηγή:https://www.newsbomb.gr/ellada/ethnika/story/1144989/enoples-dynameis-apisteyta-xoyneria-stoys-toyrkoys-to-ypovryxio-ta-fantasmata-kai-i-kampana

Αγωνία για τον 8χρονο που νοσηλεύεται με επιπλοκές covid στο ΠΓΝ του Ρίο – Τι ζήτησε από τους γονείς του - Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ

 

Συγκρατημένα αισιόδοξοι για την πορεία της υγείας του 8χρονου Γιάννη δηλώνουν οι γιατροί στη ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίο. Το παιδί παρουσίασε μια σπάνια επιπλοκή, ένα μεταφλεγμονώδες σύνδρομο που εμφανίζεται σε παιδιά που έχουν νοσήσει ή μολυνθεί από κορονοϊό.

Ο 8χρονος Γιάννης εμφάνισε πυρετό στις 30 Νοεμβρίου και λόγω των εργαστηριακών εξετάσεων της οικογένειας του -καθώς ο πατέρας του είχε νοσήσει- και του ιδίου, κρίθηκε αναγκαίο η μεταφορά του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίο.  Το παιδί δεν έπασχε από υποκείμενα νοσήματα.

Από την Παρασκευή, ωστόσο, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε και κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά του στη ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.

Όπως δήλωσε ο Διευθυντής της ΜΕΘ, Ανδρέας Ηλιάδης «το παιδί μεταφέρθηκε στη ΜΕΘ την Παρασκευή με επιπλοκές από τον κορονοϊό. Υποστηρίχθηκε με μηχάνημα μη επεμβατικού αερισμού και με καρδιολογικά φάρμακα. Η κατάσταση της υγείας του είναι σοβαρή αλλά σταθερή. Ανταποκρίνεται θετικά στη φαρμακευτική αγωγή και ευελπιστώ ότι τις επόμενες ημέρες θα είναι καλύτερα».

Οι γονείς βρίσκονται συνεχώς στο πλευρό του και όπως δήλωσαν στην ΕΡΤ ο Γιάννης τους «ζήτησε τα αδέρφια του να μην ανοίξουν το χριστουγεννιάτικο δώρο του».

Πηγή:ΕΡΤ- https://www.ert.gr/frontpage/agonia-gia-ton-8chrono-poy-nosileyetai-me-epiplokes-covid-sto-pgn-toy-rio-ti-zitise-apo-toys-goneis-toy/

Πανδημία κορωνοϊου: Διαπρεπής καθηγητής Πανεπιστημίου κ. Τάσιος: "Να μην αγριέψουμε. - Οι άνθρωποι πεθαίνουν σαν τις μύγες και εμείς στο …τραλαλά!" -

 

Ένας άνθρωπος του πνεύματος, ο διαπρεπής καθηγητής Πανεπιστημίου, Θεοδόσης Τάσιος μίλησε στο Πρώτο Πρόγραμμα και στον Θάνο Σιαφάκα για την δύσκολη περίοδο που περνάμε και αγγίζει με τα λόγια του την καρδιά μας. Μας ταρακουνάει και μας επαναφέρει στην πραγματικότητα.

«Να μην αγριέψουμε. Να μην γίνουμε αγριογούρουνα. Να μιλήσουμε και να δούμε την ανθρωπότητα και τα προβλήματά της. Οι άνθρωποι στα νοσοκομεία πεθαίνουν σαν τις μύγες και εμείς είμαστε στο «τραλαλά», αν θα ανοίξουν τα μπαρ. Η καρδιά μας έχει κρυώσει. Δεν νιώθουμε την αγάπη, την ευγνωμοσύνη. Έχουμε χάσει την παραδοσιακή αλληλεγγύη. Ας μπούμε στον πόνο των ανθρώπων. Το εμβόλιο δεν είναι «φτου ξελευτερία», χρειάζεται χρόνος» αναφέρει μεταξύ άλλων ο κος Τάσιος και προσθέτει:  «Κάποιοι αρνούνται την επιστήμη. Εμπιστεύονται τον υδραυλικό για το καλοριφέρ αλλά όχι τον γιατρό για την πανδημία». Και καταλήγει λέγοντας: «Η πανδημία εντείνει την κοινωνική αδικία, πολλά χαρακτηριστικά της Δημοκρατίας υπονομεύονται. Δεν υπάρχει κοινωνική συνοχή. Και όταν δεν υπάρχει κοινωνική συνοχή, δεν υπάρχει Δημοκρατία».

πηγή:https://www.ert.gr/eidiseis/ellada/kinonia/na-min-agriepsoyme-oi-anthropoi-pethainoyn-san-tis-myges-kai-emeis-sto-tralalaaudio/

Πανδημία κορωνοϊού: Οικονομικός, δίχως τέλος εφιάλτης - Βυθισμένα στα χρέη τα Ελληνικά νοικοκυριά - Δείτε ποιες πληρωμές καθυστερούν για να τα βγάλουν πέρα

 

Βυθισμένα στα χρέη και με "κομμένα” εισοδήματα βρίσκονται τα ελληνικά νοικοκυριά, τα οποία αναγκάζονται είτε να μην πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους είτε να δανείζονται ακόμα και κάθε μήνα.

Τον εφιάλτη του "τέλους του μηνός” ζωγραφίζει με τα πιο μελανά χρώματα έκθεση της Intrum. Η σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη κατατάσσει τη χώρα μας στην τελευταία θέση ως προς τη δυνατότητα πληρωμής λογαριασμών και αποταμίευσης

Όπως επισημαίνει η έκθεση με τίτλο Eurpean Payment Report 2020, σημαντική ήταν η επιβάρυνση των νοικοκυριών από την πανδημία καθώς έπληξε παραδοσιακούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας που στηρίζουν την απασχόληση, όπως ο τουρισμός, η εστίαση, κλπ.

Έτσι, το 2020 φεύγει με το 61% των ελληνικών νοικοκυριών να ξεμένουν στο τέλος του μηνός, ενώ το 37% αναγκάζεται να δανείζεται από το ευρύτερο και φιλικό περιβάλλον. Τα μισά μάλιστα από τα αυτά (37%) αναγκάζονται να δανείζονται κάθε μήνα.

Όταν δε διαπιστώνουν ότι τα χρήματα δεν φτάνουν, τότε τότε προκύπτει το δίλημμα "τι θα αφήσω απλήρωτο αυτόν τον μήνα”. Σύμφωνα με την Intrum για την Ελλάδα, το πρώτο που πέφτει "θύμα” είναι οι πληρωμές πιστωτικών καρτών και ακολουθούν η καταβολή του ενοικίου και του στεγαστικού δανείου.

Πηγή: Intrum, European Consumer Payment Report 2020 - Greece

Ποιες πληρωμές κόβονται πρώτα

Σύμφωνα με την έκθεση, τα ελληνικά νοικοκυριά καθυστερούν πληρωμές για να τα βγάλουν πέρα με την εξής σειρά:

- 52% για πιστωτικές κάρτες, υπερανάληψη και προσωπικά δάνεια

- 40% για στέγαση (δάνειο ή ενοίκιο)

- 28% για θέρμανση, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα

- 14% για Ίντερνετ

- 8% για δόσεις οχημάτων

- 2% άλλες υποχρεώσεις

Η πανδημία υπήρξε πολύ επιζήμια για τον τουριστικό κλάδο στην Ελλάδα και για μια οικονομία που ανακάμπτει ακόμα από μια δεκαετή οικονομική κρίση. Οι καταναλωτές έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό, με την οικονομική τους ευημερία να κατατάσσεται στο χαμηλότερο σημείο στην Ευρώπη για δεύτερη συνεχή χρονιά.

Η χώρα βρίσκεται στη χαμηλότερη θέση στην κατάταξη στους πυλώνες για την ικανότητα των καταναλωτών να πληρώνουν τους λογαριασμούς και να αποταμιεύουν χρήματα για το μέλλον, όπως ήταν και το 2019. Οι μισοί Έλληνες καταναλωτές (49%) αναφέρουν μείωση του εισοδήματός τους ως αποτέλεσμα του Covid-19 - το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη. Το γεγονός αυτό ασκεί πίεση στις βασικές πληρωμές: σχεδόν 7 στους 10 (69%) υποστηρίζουν ότι η αύξηση των λογαριασμών έχει αρνητικό αντίκτυπο στη γενική ευημερία τους έναντι ενός ευρωπαϊκού μέσου όρου που βρίσκεται στο 47%. Τέσσερις στους 10 ερωτηθέντες (41%) δηλώνουν ότι δεν αποταμιεύουν καθόλου, το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη.

Στην Ελλάδα η έρευνα δείχνει ότι το 49% των ερωτηθέντων (35% στην ΕΕ) είδε μείωση στο εισόδημά του λόγω της επιδημίας του Covid-19. Όσοι απάντησαν ότι μειώθηκε το εισόδημά τους, ανέφεραν επίσης ότι μείωσαν τις δαπάνες για μη απαραίτητα έξοδα (70%) και έψαξαν για επιπλέον εργασία (31%) για να διαχειριστούν τη μείωση αυτή.

Ως αποτέλεσμα της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος λόγω της πανδημίας, οι Ευρωπαίοι αυξάνουν το χρέος τους το 2020, παρά τους ενδοιασμούς για το δανεισμό κατά τη διάρκεια της κρίσης. Κατά μέσο όρο, το 61% εκείνων που δανείζονται χρήματα για να πληρώνουν λογαριασμούς δανείζονται κάθε μήνα, ποσοστό μεγαλύτερο από το αντίστοιχο 52% για το 2019. Για την Ελλάδα, το 20% δηλώνει το ίδιο. Ταυτόχρονα, η πλειονότητα των καταναλωτών δηλώνει ότι είναι πιο επιφυλακτικοί από το συνηθισμένο όσον αφορά την ανάληψη πρόσθετου χρέους.

Έτσι, ενώ το 74% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα συμφωνεί ότι, παρ’ όλο που τα επιτόκια είναι χαμηλά, είναι πιο επιφυλακτικοί από ό,τι συνήθως για την ανάληψη χρέους, ενώ οκτώ στους δέκα δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν να δανειστούν χρήματα για μεγάλες αγορές έως ότου η κρίση τελειώσει. Περίπου 1 στους 5 Έλληνες ερωτηθέντες (49%) ανέφερε ότι δεν δανείζεται χρήματα κάθε μήνα για να καλύψει μηνιαίες δαπάνες.

Λεωνίδας Στεργίου 

πηγή:https://www.capital.gr/oikonomia/3500939/efialtis-to-telos-tou-minos-gia-ta-ellinika-noikokuria

Παράταση στην καταβολή των τελών κυκλοφορίας - Δεν θα γίνει μείωση λόγω της περιορισμένης χρήσης των οχημάτων

 

Με απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου, θα παραταθεί η προθεσμία για την καταβολή των τελών κυκλοφορίας του 2021, καθώς και για τη θέση των οχημάτων σε εκούσια ακινησία, έως τις 26 Φεβρουαρίου 2021.

Όπως επισημαίνει σε δήλωσή του ο κ. Βεσυρόπουλος, «η Κυβέρνηση έχει πλήρη αντίληψη και συναίσθηση των δυσκολιών, αλλά και των ιδιαίτερων συνθηκών, που έχει δημιουργήσει η πανδημία. Η παράταση για την καταβολή των τελών κυκλοφορίας είναι επιβεβλημένη, για να διευκολύνει τους πολίτες και να δοθεί η δυνατότητα σε όλους να εκπληρώσουν αυτή την υποχρέωση».

Το Υπουργείο Οικονομικών τονίζει ότι δεν θα υπάρξει νέα παράταση και η εξόφληση των τελών κυκλοφορίας πρέπει να γίνει έως τις 26 Φεβρουαρίου 2021.

 

Τα αόρατα Ελληνικά υποβρύχια - Έβαλαν τα γυαλιά σε αμερικανικούς και γερμανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς - Ο φωτισμένος και μάγος Αξιωματικός Η ιστορία των καινοτόμων «μαφιόζων» του Πολεμικού Ναυτικού που έδωσαν ζωή στα υποβρύχια 214

 

Θα φανταζόταν ποτέ κανείς ότι αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.) θα έπαιρναν συμβουλές από έναν Ιταλό αρχιμαφιόζο για να ανταποκριθούν σε μία από τις πιο κρίσιμες αποστολές της καριέρας τους; Ή ότι στην προσπάθειά τους να ενεργοποιήσουν τα πιο καινοτόμα ναυτικά μας όπλα, στελέχη του Π.Ν. θα κατάφερναν να βρίσκουν λύσεις σε σοβαρά τεχνολογικά προβλήματα με κόστος λιγότερο από 3% του ποσού που απαιτούσαν οι ξένοι προμηθευτές;

Στις 8 Νοεμβρίου 2020, ο συντάκτης της «Καθημερινής» Βασίλης Νέδος περιέγραψε κρίσιμες πτυχές της Οδύσσειας των υποβρυχίων 214 και το πώς κατέληξαν να είναι πλέον τα υπερόπλα στον αγώνα ενάντια της Τουρκίας, ενώ μέχρι πρότινος είχαν λοιδορηθεί ως τα υποβρύχια (Υ/Β) που έγερναν. Στο άρθρο του, ο κ. Νέδος τόνισε ότι μια ξεχωριστή ιστορία θα μπορούσε να γραφεί για τα στελέχη του Π.Ν. που καινοτόμησαν προκειμένου να επιλύσουν τα τεράστια προβλήματα που κρατούσαν τα υποβρύχια αυτά ημιτελή για χρόνια.

Αυτό το κείμενο, λοιπόν, είναι η ιστορία αυτής της ιστορικής ομάδας του Π.Ν., η οποία κυριολεκτικά εφάρμοσε παράδοξες και διαφορετικές αρχές μάνατζμεντ που θα ζήλευε και η ίδια η μαφία. Διαπραγματεύθηκε με συνδικαλιστές, έβαλε τα γυαλιά σε αμερικανικούς και γερμανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς και πήρε πρωτοβουλίες πρωτοφανείς για τα ελληνικά και παγκόσμια δεδομένα, ώστε να μπορέσει τελικά να ενεργοποιήσει τα Υ/Β 214, εξοικονομώντας δεκάδες εκατομμύρια ευρώ το ελληνικό Δημόσιο.
 
Είναι 2013. Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι κλειστά, τα τρία υποβρύχια 214 και το ένα υπό αναβάθμιση 209 είναι εγκλωβισμένα, ολοκληρωμένα κατά ποσοστά πολύ μικρότερα από το περίπου 80% που ήταν επισήμως γνωστό. Ποσοστό που έχει επιτευχθεί από τα ελληνικά χέρια των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά υπό την καθοδήγηση της γερμανικής κατασκευαστικής εταιρείας HDW. Γερμανικές και αμερικανικές εταιρείες που εμπλέκονται στη ναυπήγηση των τεσσάρων Υ/Β είναι είτε εξαφανισμένες είτε ζητούν δεκάδες εκατομμύρια για να βοηθήσουν. Οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων είναι άνεργοι και απλήρωτοι για μήνες και οι συνδικαλιστές πιέζουν για εξωφρενικά ποσά, κυρίως για κάποιους διαλεκτούς, εν μέσω κρίσης.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες απόγνωσης, η ηγεσία του Π.Ν. παίρνει την κατάσταση στα χέρια της, με τη σύμφωνη γνώμη της πολιτικής ηγεσίας, και αναλαμβάνει τον έλεγχο των ναυπηγείων ώστε να μπορέσει να ολοκληρωθεί η κατασκευή των Υ/Β. Το βάρος αυτής της ιστορικής αποστολής πέφτει στον τότε διοικητή του ναυτικού κλιμακίου Σκαραμαγκά (ΝΚΣ), έναν φωτισμένο αξιωματικό που αποδείχθηκε ο μάγος της διαχείρισης προσωπικού και πόρων.

Από την ίδρυσή του το 1987 και μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο ρόλος του ΝΚΣ ήταν αποκλειστικά η παρακολούθηση της εξέλιξης και υλοποίησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων του Π.Ν., σύμφωνα με τις συμβάσεις. Οπότε, μέσα σε μία νύχτα, το ΝΚΣ βρέθηκε από απλός παρατηρητής και επιθεωρητής των ναυπηγείων, διαχειριστής όλων των εργασιών τους και του προσωπικού.

Πρώτο μέλημα του τότε διοικητή του ΝΚΣ (Δ/ΝΚΣ) ήταν να επιλέξει μια dream team αξιωματικών και υπαξιωματικών από τη διοίκηση υποβρυχίων, οι οποίοι θα ήταν υπεύθυνοι για την όλη οργάνωση και διαχείριση του προγράμματος ναυπήγησης. Η επιλογή είναι σοφή, καθώς κανείς άλλος δεν ξέρει και δεν πονάει τα Υ/Β περισσότερο από αυτούς που θα ήταν και οι τελικοί χρήστες τους, και η διοίκηση Υ/Β είναι μία από τις πιο απαιτητικές και επαγγελματικά καταρτισμένες του Π.Ν. Αλλωστε και ο ίδιος είναι «υποβρύχιος» και το γνωρίζει αυτό πολύ καλά.

Στη συνέχεια, ο Δ/ΝΚΣ και η ομάδα του έπρεπε να εξασφαλίσουν την επαρκή στελέχωση των ναυπηγείων και την επαναπρόσληψη πάνω από 700 απολυμένων διευθυντών, υπαλλήλων και εργατών. Εδώ ωστόσο έχουμε μια σημαντική σύγκρουση κουλτούρας, καθώς οι αξιωματικοί του Π.Ν. έχουν μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση ανθρωπίνου δυναμικού, όμως στο πλαίσιο αρχών και κανονισμών του Π.Ν. Πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, να διαχειριστούν τους εκατοντάδες συνδικαλιστές και πολίτες των ναυπηγείων;

Ο Δ/ΝΚΣ αντιλήφθηκε ότι έχει στα χέρια του ένα πρωτόγνωρο πρόβλημα, το οποίο απαιτούσε και πρωτόγνωρη λύση. Τελικά, η λύση του συμπεριελάμβανε ασυνήθιστες μεθόδους και πρακτικές διοίκησης, παίρνοντας συμβουλές ακόμη και από τη μαφία. Συγκεκριμένα, ο Δ/ΝΚΣ στράφηκε για βοήθεια στο κλασικό βιβλίο διοίκησης επιχειρήσεων με τίτλο «The Mafia Manager», αρχές εταιρικού μάνατζμεντ από έναν αρχηγό της ιταλικής μαφίας στις ΗΠΑ, το οποίο προτεινόταν να μελετηθεί από όλους τους αξιωματικούς της ομάδας. Οι ιστορίες τού πώς εφάρμοσε η ομάδα τις αρχές του βιβλίου είναι μοναδικές και θα ταίριαζαν περισσότερο σε σενάριο ταινίας, παρά σε άρθρο.

Πάντως, εκεί που μεγαλούργησε η ομάδα του Π.Ν. ήταν στη διαχείριση των τεχνολογικών προβλημάτων της ναυπήγησης των Υ/Β. Η ομάδα μοιράστηκε σε υποομάδες περίπου 10-20 ατόμων ανά Υ/Β, οι οποίες ήταν υπεύθυνες να καθοδηγούν και να συντονίζουν τα συνεργεία των ναυπηγείων για τις πιο βαριές ναυπηγικές εργασίες. Η ομάδα περιελάμβανε επίσης αξιωματικούς και υπαξιωματικούς που θεωρούνται γκουρού των ηλεκτρονικών, οι οποίοι αναλάμβαναν οι ίδιοι τις πιο ευαίσθητες ηλεκτρονικές εργασίες, ώστε να είναι προσωπικά υπεύθυνοι για τη διαχείριση των πολύπλοκων επιχειρησιακών συστημάτων.

Πολύ γρήγορα, η ομάδα του Π.Ν. αντιλήφθηκε ότι υπήρχαν τεράστια προβλήματα υπερχρεώσεων αλλά και καθυστερήσεων στην προμήθεια ανταλλακτικών. Για παράδειγμα, γερμανική εταιρεία ζητούσε 60.000 ευρώ για ένα τροφοδοτικό, το οποίο θα έπαιρνε μήνες για να παραδοθεί. Τελικά, οι τεχνικοί του Π.Ν. κατάφεραν να το κατασκευάσουν μόνοι τους σε μία μόλις ώρα με εφόδια που αγόρασαν από την εγχώρια αγορά με κόστος λιγότερο από 1.500 ευρώ. Μιλάμε, δηλαδή, για μόλις 2,5% της τιμής που ζητούσε ο κατασκευαστής.

Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις όπου μετά από πολλές παρεμβάσεις σε πολύ ευαίσθητα ηλεκτρονικά, η ομάδα του Π.Ν. χρειάστηκε να ζητήσει τη συνδρομή κορυφαίας αμερικανικής κατασκευάστριας εταιρείας αμυντικού εξοπλισμού. Το πρόβλημα το είχαν λύσει οι δικοί μας τεχνικοί, αλλά δεδομένης της πολυπλοκότητας του εν λόγω συστήματος ήταν σημαντικό να ληφθεί και η γνώμη του κατασκευαστή. Όταν ο τεχνίτης της εταιρείας εξέτασε το εξάρτημα, δεν πίστευε την παρέμβαση που είχαν κάνει οι τεχνικοί του Π.Ν. και πήρε φωτογραφίες ώστε να τις μοιραστεί με τους συναδέλφους του. Μάλιστα, είπε χαρακτηριστικά ότι «δεν υπάρχει αυτό που κάνατε. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω αυτό το εξάρτημα ανοιχτό, συνήθως αυτό δεν το ανοίγουμε ξανά αφού φύγει από το εργοστάσιο».

Αυτές οι μικρές διαδοχικές επιτυχίες τόνωσαν το ηθικό των στελεχών του Π.Ν., οι οποίοι δούλευαν σε καταιγιστικούς ρυθμούς. Αυτή η προσπάθεια όμως άξιζε, καθώς έβλεπαν καθημερινά πως είχε δημιουργηθεί ένα καλοκουρδισμένο σύστημα που εντόπιζε προβλήματα, τα έλυνε άμεσα, και η εμπειρία αυτή μεταφερόταν για τη γρηγορότερη επίλυση άλλων μελλοντικών κωλυμάτων. Πολλοί περιέγραψαν αυτή την εμπειρία ως τα καλύτερα και πιο «γεμάτα» από ικανοποίηση χρόνια της πολυετούς καριέρας τους στο Π.Ν.

Τελικά, αυτή η ομάδα, με την ενεργή συνδρομή των τεχνικών των ναυπηγείων, μπόρεσε να ενεργοποιήσει το πρώτο ελληνικό Υ/Β 214 και το εκσυγχρονισμένο Υ/Β 209 περίπου μέσα σε ένα εξάμηνο, και ακολούθησαν και τα υπόλοιπα λίγο αργότερα, γλιτώνοντας το ελληνικό Δημόσιο κόστος δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Η διαδικασία αυτή όμως είχε πολλαπλά οφέλη, πέραν των Υ/Β.

Αυτή τη στιγμή, η διοίκηση Υ/Β έχει ίσως τους πιο τεχνολογικά καταρτισμένους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, σε αυτό το πάρα πολύ εξειδικευμένο αντικείμενο, παγκοσμίως. Ενας από αυτούς, ο οποίος είναι ακόμη κυβερνήτης ενός Υ/Β, ήταν ο μαέστρος της ενεργοποίησης των ηλεκτρονικών όλων των Υ/Β 214. Ο συγκεκριμένος αξιωματικός και η ομάδα του έλυσαν προβλήματα συνεννόησης όλων των ηλεκτρονικών συστημάτων των Υ/Β που δεν μπορούσαν να λύσουν ούτε οι κατασκευάστριες εταιρείες. Αν ήταν στον ιδιωτικό τομέα, τόσο ο νεαρός αξιωματικός όσο και η ομάδα του, θα είχαν λάβει τεράστια μπόνους αφού ουσιαστικά ήταν αυτοί που πήραν αδρανείς λαμαρίνες δισεκατομμυρίων και τις μετέτρεψαν στον φόβο και τον τρόμο του τουρκικού Π.Ν.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η αξία όλων των εμπλεκομένων αναγνωρίστηκε από την υπηρεσία. Κάποιοι επιβραβεύτηκαν από τον αρχηγό του Π.Ν., ενώ οι περισσότεροι έλαβαν καίριες θέσεις ώστε να συνεχίσουν να προσφέρουν χρησιμοποιώντας τη γνώση, την εμπειρία, αλλά πάνω από όλα την ευελιξία και την εκτός πλαισίων σκέψη που απέκτησαν το διάστημα της ενεργοποίησης των Υ/Β.

Επίσης, η γνώση από αυτή τη μοναδική διαδικασία έχει μεταφερθεί ήδη στα πληρώματα όλων των ελληνικών Υ/Β, αλλά και στη Σχολή Υποβρυχίων, ώστε να γίνει κτήμα όλων των μελλοντικών γενεών που θα επανδρώσουν τα σκάφη μας.

Ταυτόχρονα, όμως, η ιστορία αυτή έχει και μια πικρή πτυχή. Υφίσταται η τάση πλέον, ικανά στελέχη του Π.Ν., αλλά και της Πολεμικής Αεροπορία και του Στρατού Ξηράς, να αποφασίζουν να ακολουθήσουν διαφορετικές καριέρες. Άτομα από το πρόγραμμα της ενεργοποίησης των Υ/Β, και όχι μόνο, στρέφονται τόσο στην ιδιωτική εγχώρια όσο και την παγκόσμια αγορά εργασίας. Φυσικά, δεν γνωρίζω ποια θα μπορούσε να είναι η λύση σε αυτό το πρόβλημα. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι τα άτομα αυτά είναι το πυρηνικό όπλο μας απέναντι σε μια ολοένα και πιο επιθετική Τουρκία, οπότε θα έπρεπε να είναι άμεση προτεραιότητα η αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου.

Τέλος, αναρωτιέστε τι κάνει σήμερα ο «μαφιόζος» ανώτατος διοικητής του ναυτικού κλιμακίου Σκαραμαγκά, που οργάνωσε αυτό το μικρό θαύμα, του οποίου τους καρπούς δρέπουμε σήμερα; Αφού πήρε όλους τους βαθμούς που του επέτρεπε η υπηρεσία, τερμάτισε ευδοκίμως τη θητεία του ως αντιναύαρχος τον Σεπτέμβριο του 2020. Είναι μόλις 57 ετών. Μήπως να τον βλέπαμε καλύτερα διοικητή κάποιου μεγάλου κρατικού φορέα, αντί να είναι σπίτι του; Ίσως η επόμενη αποστολή του να έπρεπε να είναι η ίδρυση και οργάνωση ενός ειδικού κρατικού φορέα που θα αξιοποιούσε στο μέλλον κατάλληλα άτομα, όπως αυτά της dream team των Υ/Β, καθώς αυτοί είναι τα πραγματικά μας υπερόπλα.

Η επαναστατική τεχνολογία

Τα υποβρύχια (Υ/Β) χωρίζονται σε πυρηνικά και συμβατικά. Τα πυρηνικά έχουν ουσιαστικά απεριόριστη αυτονομία, καθώς η ισχύς τους προέρχεται από πυρηνικό αντιδραστήρα. Μπορούν δηλαδή να παραμείνουν εν καταδύσει για όσο διάστημα είναι επιχειρησιακά αναγκαίο, ακόμη και μήνες ή και, θεωρητικά, χρόνια.

Αντιθέτως, τα συμβατικά Υ/Β, όπως τα έξι παλαιότερα ελληνικά Υ/Β 209, χρησιμοποιούν μπαταρίες, οι οποίες πρέπει να φορτίζονται κάθε λίγες ημέρες. Για τη φόρτισή τους, το Υ/Β απαιτείται να είναι σε μικρό βάθος ώστε να μπορέσει να ανυψώσει τον αναπνευστήρα του στην επιφάνεια της θάλασσας για να πάρει αέρα προκειμένου να λειτουργήσουν οι μηχανές που φορτίζουν τις μπαταρίες με τη βοήθεια γεννητριών. Σε αυτή τη φάση, τα Υ/Β είναι ευάλωτα.

Τα τέσσερα νεότερα Υ/Β 214, και το ένα αναβαθμισμένο 209, έχουν μια επαναστατική τεχνολογία που τους επιτρέπει να είναι εν καταδύσει πάνω από μήνα, όπως είδαμε στην πρόσφατη κρίση με την Τουρκία. Η τεχνολογία αυτή λειτουργεί ως εξής. Όπως είναι γνωστό, η ηλεκτρόλυση του νερού προκύπτει όταν εφαρμόσουμε ρεύμα σε δύο ηλεκτρόδια διασπώντας το νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο. Τα Υ/Β 214 χρησιμοποιούν την αντίστροφη διαδικασία. Συνδυάζοντας υδρογόνο και οξυγόνο παράγουν νερό και ρεύμα, το οποίο φορτίζει τις μπαταρίες τους. Αυτή η διαδικασία είναι αθόρυβη και είναι αναερόβια, δηλαδή δεν απαιτεί το Υ/Β να ανέλθει σε περισκοπικό βάθος ώστε να έχει πρόσβαση σε αέρα για τη λειτουργία μηχανών που φορτίζουν τις μπαταρίες, όπως τα παλαιότερα 209. Έτσι, σε συνδυασμό με τη μαεστρία των πληρωμάτων μας, τα Υ/Β μας παραμένουν ανεντόπιστα.

* Ο κ. Νικόλας Κατσίμπρας διδάσκει στο πρόγραμμα επίλυσης συγκρούσεων του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης, είναι σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων και πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/politics/561186199/i-istoria-ton-kainotomon-mafiozon-toy-polemikoy-naytikoy-poy-edosan-zoi-sta-ypovrychia-214/

Η χαμένη μνήμη της Τουρκίας και η Γερμανία

 

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ*

Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 υπολογίζεται ότι το 45% του πληθυσμού της Γερμανίας ήσαν μέλη του ναζιστικού κόμματος ή συνδεδεμένων με τους ναζί οργανώσεων. Παρ’ όλα αυτά, όποιος είχε γνωρίσει νεαρούς Γερμανούς τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 θα διαπίστωνε ότι ουδείς παραδεχόταν ότι οι δικοί του άνθρωποι είχαν άμεση εμπλοκή στο τραγικό αυτό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας και ιδίως στο ολοκαύτωμα των Εβραίων. Οι παππούδες τους είχαν όλοι υπηρετήσει σε βοηθητικές θέσεις στον γερμανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου και (φυσικά) δεν ήταν ναζί. Ο λόγος ήταν η αντίληψη συλλογικής ενοχής που καλλιεργήθηκε από τους συμμάχους (κυρίως από Αμερικανούς και Βρετανούς) στην κατεχόμενη, μεταπολεμική Γερμανία. Η ιστορική μνήμη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι ζώσα σήμερα στη Γερμανία διότι κάποιοι ισχυροί εξωτερικοί παράγοντες απαίτησαν από ένα λαό να σταθεί απέναντι στα εγκλήματά του. 

Τα όσα συνέβησαν με την άμεση εμπλοκή της Τουρκίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ξαναφέρνουν στην επιφάνεια τη σημασία της ιστορικής μνήμης για τα κράτη και τους λαούς. Για πολλοστή φορά μετά το 1890 (όταν σημειώθηκαν το πρώτο πογκρόμ) οι Αρμένιοι βρήκαν απέναντί τους την Τουρκία ως τον προαιώνιο σφαγέα τους. Εάν η Γερμανία εξόπλιζε ή καθοδηγούσε το Ιράν για να επιτεθεί στο Ισραήλ, θα σηκώνονταν και οι πέτρες. Αντιθέτως, η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει με αδιαφορία το γεγονός ότι η χώρα που βαρύνεται για τη γενοκτονία των Αρμενίων επέλεξε για μία ακόμη φορά να επιτεθεί στο συγκεκριμένο έθνος.
 
Η τουρκική στάση δεν είναι τυχαία. Οφείλεται στον τρόπο που αντιμετωπίσθηκε από τη διεθνή κοινότητα η υπό τραγικές συνθήκες εκκαθάριση όλων των μη μουσουλμανικών πληθυσμών που κατοικούσαν στα εδάφη της σημερινής Τουρκίας μεταξύ 1914 - 1922. Σύμφωνα με την (προβληματική) οθωμανική απογραφή του 1914, οι μη μουσουλμανικοί πληθυσμοί στις συγκεκριμένες περιοχές ανέρχονταν τουλάχιστον στο 20% του συνολικού πληθυσμού. Μετά το 1922 (και πριν εφαρμοσθεί η συμφωνία περί ανταλλαγής) είχαν μειωθεί στο 2,5%. Η ουδέποτε εφαρμοσθείσα Συνθήκη των Σεβρών του 1920 ζητούσε να παραδοθούν στους Συμμάχους τα πρόσωπα που ήσαν υπεύθυνα για τις σφαγές που έγιναν κατά τη διάρκεια του πολέμου σε εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αντιθέτως, η Συνθήκη της Λωζάννης αδιαφόρησε πλήρως για το συγκεκριμένο θέμα. Γιατί δεν έγινε τίποτα στη Λωζάννη; Διότι επικράτησε η αγγλοσαξονική αντίληψη: «Αυτή είναι η Τουρκία…»
 
Η εκκωφαντική αυτή σιωπή αποτέλεσε επιβράβευση των νεοτουρκικών πολιτικών για εκκαθαρίσεις και σφαγές Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων στα οθωμανικά εδάφη κατά την περίοδο 1909-1918. Oλα αυτά δίνουν τη δυνατότητα σήμερα σε τουρκικές εφημερίδες (όπως τη στενά συνδεδεμένη με τον Ερντογάν, Yeni Akit) να γράφουν για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ: «Πείτε στους απίστους ότι ο στρατός του Μωάμεθ επιστρέφει».
 
Πότε συμβαίνουν όλα αυτά; Όταν το κίνημα «Black lives matter» απαιτεί την επανεξέταση όλης της πρόσφατης ιστορίας της Δύσεως μέσα από το πρίσμα του εμπορίου σκλάβων και της αποικιοκρατίας. Όταν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ μας λέει ότι η μελέτη γενοκτονιών «συνιστά ισχυρή υπενθύμιση προς κάθε γενιά της συνεχιζόμενης υποχρεώσεώς μας να μην ξεχνάμε ποτέ». Γιατί να μην ξεχνάμε; Για να μην το δούμε να επαναλαμβάνεται. Η ρητή αναγνώριση των γενοκτονιών έχει ουσία και δεν είναι μια τυπική πράξη, ένα απλό μνημόσυνο προς τους νεκρούς.
 
Το θέμα της χαμένης τουρκικής μνήμης δεν είναι κάτι δευτερεύον για να το προσπεράσουμε. Σε αυτό οφείλεται η τουρκική συμμετοχή στον πόλεμο Αζερμπαϊτζάν – Αρμενίας αλλά και η στρατιωτική αποχαλίνωση της Τουρκίας στο συριακό Κουρδιστάν και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η στάση, όμως, πολλών ευρωπαϊκών κρατών μάς γυρίζει εκατό χρόνια πριν: «Αυτή είναι η Τουρκία…» Υπονοούν ότι η Ευρώπη οφείλει να ανέχεται αυτή την κατάσταση λόγω της στρατηγικής θέσεως της Τουρκίας. Δυστυχώς σε αυτά τα κράτη περιλαμβάνεται και η Γερμανία. Αν και είναι η ισχυρότερη χώρα της Ε.Ε., κατά το εξάμηνο της προεδρίας της απέτυχε παταγωδώς στη διαχείριση των εξωτερικών σχέσεων της Ε.Ε. Η Τουρκία κράτησε στο «κόκκινο» την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο επί ένα ολόκληρο τετράμηνο και κατόρθωσε με στρατιωτική επέμβαση να αλλάξει τις ισορροπίες στον Καύκασο.
 
Η Γερμανία είναι όμως η χώρα που λόγω του παρελθόντος της δεν έχει την πολυτέλεια να αδιαφορεί για τις γενοκτονίες άλλων κρατών που φθάνουν στο σήμερα. Εχει αυξημένη την ευθύνη να βλέπει τις διεθνείς σχέσεις μέσα από το πρίσμα της ιστορικής μνήμης. Το χρέος της έναντι της Ευρώπης (αλλά και του ανθρωπισμού) δεν εξαντλείται στην αναγνώριση των δικών της εγκλημάτων. Οφείλει από την ιστορία της να ηγηθεί των κρατών της Ε.Ε. που θα θέσουν ως όρο στην Τουρκία την αναγνώριση των γενοκτονιών των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής. Αμεσα, το ελάχιστο που μπορεί να κάνει είναι να διακόψει όλους τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς προς την Τουρκία. Για να μην τα ξαναζήσουμε…
 
* Ο κ. Αγγελος Συρίγος είναι αν. καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, βουλευτής της Ν.Δ. στην Α΄ Αθηνών.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/politics/561186184/i-chameni-mnimi-tis-toyrkias-kai-i-germania/