Αν ήμουν 16-17 χρονών, είχα περάσει από χίλια μύρια κύματα για να φτάσω σε ευρωπαϊκή γη της επαγγελίας και βρισκόμουν στην κόλαση της Μόριας, κι εγώ φωτιά θα έβαζα.
Να μην αφήσουμε ανυπεράσπιστους τους Αφγανούς νεαρούς πρόσφυγες.
Να οργανώσουμε τη νομική τους υπεράσπιση.
Να μην τους εγκαταλείψουμε στα χέρια του Χρυσοχοϊδη. Είναι και δημοκρατικό και ανθρωπιστικό καθήκον.
Ομάδα ενόπλων εισέβαλε στο ξενοδοχείο Taj στην πόλη Misrata της Λιβύης όπου θα έδινε συνέντευξη τύπου ο Α’ αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του GNA o Ahmed Maetiq.Όχλος και ένοπλοι εισέβαλαν στο hôtel Taj της Misrata κι εκδίωξαν τον Ahmed Maetiq διαμαρτυρόμενοι για την πολιτική του κι αυτός αποχώρησε κακήν κακώς και η προγραμματισμένη συνέντευξη ακυρώθηκε.Εκατοντάδες άτομα εισέβαλαν στο ξενοδοχείο. Η συνέντευξη είχε θέμα τη συμφωνία GNA-LNA για ν΄ανοίξουν και πάλι τα πετρελαϊκά πεδία αλλά οι πολίτες και οι ένοπλοι διαφωνούσαν….
O Haftar δήλωσε ότι το πετρελαϊκό εμπάργκο θ΄αρθεί αρχικά για 1 μήνα μετά τη συμφωνία για το μοίρασμα των εσόδων με την κυβέρνηση της Tripoli. Το εμπάργκο τέθηκε σ΄εφαρμογή από τις 17 Ιανουαρίου.Η πλειοψηφία των λιμανιών και των πετρελαϊκών πεδίων έκλεισε η παραγωγή έπεσε από 1,2 mb / j σε 100 000, κυρίως offshore.
20 εταιρίες μοιράστηκαν το λιβυκό πετρέλαιο: Οι κυριότερες είναι οι εξής:
Iταλική Eni, γαλλική Total, ρωσική Gazprom, Aυστραλιανή Woodside, η βραζιλιανή Petrobras, Sirt of Libya, Nippon & Japex,η αμερικάνικη Hesse & Exxon , η κινέζικη Sanbus, η αγγλική BP και η ισπανική Repsol. Ο λαός διαμηνύει στο Χαφτάρ να μην επιτρέψει την χώρα να λυμαίνονται τρομοκράτες κι αποικιοκράτες…Αυτό δήλωσε πως η χώρα υποφέρει από αγώνα για την εξουσία…
Μετά την κατάρρευση του αχυράνθρωπου του Ερντογάν του Fayez al Sarraj που ανακοίνωσε σε τηλεοπτικό διάγγελμα ότι θα παραιτηθεί και θα παραδώσει την εξουσία ως το τέλος του Οκτωβρίου εντείνονται τα σημάδια αποσύνθεσης του GNA.Ο al Sarraj έκανε λόγω για συνωμοσίες.. H διάσπαση του σχηματισμού είναι πασιφανής. Αντίπαλος του al Sarraj είναι ο τ. Υπ. Εσωτερικών που φαίνεται πως κινεί νήματα πλέον……Aνεξέλεγκτη η κατάσταση….Σημειωτέον η Misrata είναι στρατηγικής σημασίας πόλη που ελέγχει ο GNA και προορίζει για ναυτική της βάση η Τουρκία.
dimpenews.com
Ημερήσια έκθεση επιδημιολογικής επιτήρησης λοίμωξης από το νέο κορωνοϊό (COVID-19)
Δεδομένα έως 18 Σεπτεμβρίου 2020, ώρα 15:00
Σήμερα ανακοινώνουμε 339 νέα κρούσματα του νέου ιού στη χώρα, εκ των οποίων 64 συνδέονται με γνωστές συρροές και 39 εντοπίστηκαν κατόπιν ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων είναι 14738, εκ των οποίων το 55.7% άνδρες.
2541 (17.2%) θεωρούνται σχετιζόμενα με ταξίδι από το εξωτερικό και 6191 (42.0%) είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα.
71 συμπολίτες μας νοσηλεύονται διασωληνωμένοι. Η διάμεση ηλικία τους είναι 69 ετών. 20 (28.2%) είναι γυναίκες και οι υπόλοιποι άνδρες. To 87.3%, των διασωληνωμένων, έχει υποκείμενο νόσημα ή είναι ηλικιωμένοι 70 ετών και άνω. 177 ασθενείς έχουν εξέλθει από τις ΜΕΘ.
Τέλος, έχουμε 2 ακόμα καταγεγραμμένους θανάτους και 327 θανάτους συνολικά στη χώρα. 122 (37.3%) γυναίκες και οι υπόλοιποι άνδρες. Η διάμεση ηλικία των θανόντων συμπολιτών μας ήταν τα 78 έτη και το 96.6% είχε κάποιο υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω.
Την Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020, πραγματοποιήθηκε η τελετή εγκαινίων της ανακαινισμένης αίθουσας του Συμβουλίου Αρχηγών Γενικών Επιτελείων.
Στη τελετή παρέστησαν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Γεώργιος Μπλιούμης, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας κ. Αντώνιος Οικονόμου.
Του Κώστα Ράπτη
Οικονομική κρίση, αποδυνάμωση του κυβερνώντος πολιτικού μπλοκ, όξυνση της θρησκευτικής ρητορικής, στροφή στον εθνικισμό προς τα έξω και στον αυταρχισμό εντός των συνόρων. Η Τουρκία έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση και στο παρελθόν: για την ακρίβεια, επί των ημερών του Αντνάν Μεντερές, ο οποίος αποτελεί ένα από τα πρότυπα του Ταγίπ Ερντογάν – πλην κατέληξε στην αγχόνη.
Ενώ το νόμισμα της γείτονος υποχωρούσε κάτω και από το ψυχολογικό όριο των 7,5 λιρών ανά δολάριο, υπό το βάρος της υποτίμησης του αξιόχρεου 13 τουρκικών τραπεζών από τη Moody's, ο Τζον Λούμποκ του Ahval News ανέτρεξε στο ιστορικό προηγούμενο που κάνει τις δοκιμασίες της σημερινής Τουρκίας να μοιάζουν τόσο πολύ με αυτές της δεκαετίας του '50.
Η εκλογική νίκη του υπό τον Μεντερές Δημοκρατικού Κόμματος το 1950 αποτέλεσε την πραγματική είσοδο της χώρας στην εποχή του πολυκομματισμού. Ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός της Τουρκίας ηγήθηκε μιας κοινωνικής συμμαχίας με την οποία η συντηρητική "βαθιά Ανατολή” έπαιρνε τη ρεβάνς απέναντι στον κεμαλισμό. Όμως η οικονομική διαχείριση δεν αποτελούσε το δυνατό του χαρτί.
Η κυβέρνηση Μεντερές επέλεξε να στηριχθεί στον δανεισμό από την κεντρική τράπεζα, παρά να πλήξει τους γαιοκτήμονες που τη στήριζαν, αυξάνοντας τη φορολογία. Το αποτέλεσμα ήταν να διογκωθούν τόσο το δημόσιο χρέος, όσο και τα ελλείμματα (δημοσιονομικό και εμπορικό), να αναπτυχθεί η μαύρη αγορά, να υποτιμηθεί το νόμισμα και να εκτιναχθεί ο πληθωρισμός από το 3% το 1950 στο 20% το 1957, με την κυβέρνηση να καταφεύγει στις προβλέψεις του Νόμου Εθνικής Ασφαλείας του 1940 για να επιβάλει έλεγχο των τιμών.
Ο Μεντερές άρχισε να χάνει υποστηρικτές και να γίνεται όλο και πιο αυταρχικός. Η όξυνση των εντάσεων περί το Κυπριακό και το πογκρόμ του Σεπτεμβρίου 1955 εναντίον των Ρωμιών της Πόλης, ήταν ο τρόπος του να διοχετεύσει την κοινωνική δυσαρέσκεια εναντίον "παραδοσιακών εχθρών” εντός και εκτός συνόρων. Η μείωση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του Δημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές του 1957 έφερε ως αντίδραση την οχύρωση των κυβερνώντων πίσω από το θρησκευτικό αίσθημα, με τους Ρεπουμπλικανούς (κεμαλιστές) να περιγράφονται ως κόμμα αθέων και κομμουνιστών και την ίδρυση νέων τζαμιών και ιεροδιδασκαλείων να πολλαπλασιάζεται.
Όλα αυτά, πάντως, δεν απέτρεψαν το πραξικόπημα του 1960, το πρώτο της σύγχρονης τουρκικής ιστορίας, και την θανατική καταδίκη του ίδιου του Μεντερές και δύο υπουργών του.
Στη συνείδηση των ισλαμο-εθνικιστών που κυβερνούν την Τουρκία ο Μεντερές είναι ένα είδος μάρτυρα. Άλλωστε η μνήμη του αποκαταστάθηκε από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1990 και πλέον το όνομά του φέρουν το αεροδρόμιο της Σμύρνης, το Πανεπιστήμιο του Αϊδινίου καθώς και κεντρική λεωφόρος της Κωνσταντινούπολης.
Είναι πάντως ενδιαφέρον ότι στη δημόσια συζήτηση η ανατροπή του Μεντερές συσχετίζεται σήμερα με ένα ιδιαίτερα επίκαιρο ερώτημα: την προοπτική προσφυγής στο ΔΝΤ, την οποία ο Ταγίπ Ερντογάν έχει αποκλείσει κατηγορηματικά.
Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Daily Sabah σε άρθρο του 2018 υποστήριξε ότι ο Μεντερές έπεσε θύμα "συνομωσίας” του ΔΝΤ επειδή ο τότε πρωθυπουργός αρνήθηκε την προσφυγή το 1954, όταν για πρώτη φορά τέθηκε το ζήτημα, αν και δεν μπόρεσε να την αποφύγει το 1958.
Ο Ερντογάν είναι βέβαια πολύ ισχυρότερος του Μεντερές, καθώς έχει εξαλείψει κάθε πυρήνα αντίστασης στην εξουσία του μέσα στον στρατό και τον κρατικό μηχανισμό. Έχει επίσης διεθνή στηρίγματα που του δίνουν χώρο να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, όπως καταδεικνύει λ.χ. το ενδιαφέρον της Κίνας να επενδύσει στην τουρκική αγορά. Όμως το απειλητικό ιστορικό προηγούμενο δεν παύει να ρίχνει τη σκιά του.
πηγή:https://www.capital.gr/diethni/3481562/to-fantasma-tou-menteres-katadiokei-ton-erntogan
Του Κώστα Ράπτη
Οικονομική κρίση, αποδυνάμωση του κυβερνώντος πολιτικού μπλοκ, όξυνση της θρησκευτικής ρητορικής, στροφή στον εθνικισμό προς τα έξω και στον αυταρχισμό εντός των συνόρων. Η Τουρκία έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση και στο παρελθόν: για την ακρίβεια, επί των ημερών του Αντνάν Μεντερές, ο οποίος αποτελεί ένα από τα πρότυπα του Ταγίπ Ερντογάν – πλην κατέληξε στην αγχόνη.
Ενώ το νόμισμα της γείτονος υποχωρούσε κάτω και από το ψυχολογικό όριο των 7,5 λιρών ανά δολάριο, υπό το βάρος της υποτίμησης του αξιόχρεου 13 τουρκικών τραπεζών από τη Moody’s, ο Τζον Λούμποκ του Ahval News ανέτρεξε στο ιστορικό προηγούμενο που κάνει τις δοκιμασίες της σημερινής Τουρκίας να μοιάζουν τόσο πολύ με αυτές της δεκαετίας του ’50.
Η εκλογική νίκη του υπό τον Μεντερές Δημοκρατικού Κόμματος το 1950 αποτέλεσε την πραγματική είσοδο της χώρας στην εποχή του πολυκομματισμού. Ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός της Τουρκίας ηγήθηκε μιας κοινωνικής συμμαχίας με την οποία η συντηρητική “βαθιά Ανατολή” έπαιρνε τη ρεβάνς απέναντι στον κεμαλισμό. Όμως η οικονομική διαχείριση δεν αποτελούσε το δυνατό του χαρτί.
Η κυβέρνηση Μεντερές επέλεξε να στηριχθεί στον δανεισμό από την κεντρική τράπεζα, παρά να πλήξει τους γαιοκτήμονες που τη στήριζαν, αυξάνοντας τη φορολογία. Το αποτέλεσμα ήταν να διογκωθούν τόσο το δημόσιο χρέος, όσο και τα ελλείμματα (δημοσιονομικό και εμπορικό), να αναπτυχθεί η μαύρη αγορά, να υποτιμηθεί το νόμισμα και να εκτιναχθεί ο πληθωρισμός από το 3% το 1950 στο 20% το 1957, με την κυβέρνηση να καταφεύγει στις προβλέψεις του Νόμου Εθνικής Ασφαλείας του 1940 για να επιβάλει έλεγχο των τιμών.
Ο Μεντερές άρχισε να χάνει υποστηρικτές και να γίνεται όλο και πιο αυταρχικός. Η όξυνση των εντάσεων περί το Κυπριακό και το πογκρόμ του Σεπτεμβρίου 1955 εναντίον των Ρωμιών της Πόλης, ήταν ο τρόπος του να διοχετεύσει την κοινωνική δυσαρέσκεια εναντίον “παραδοσιακών εχθρών” εντός και εκτός συνόρων. Η μείωση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του Δημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές του 1957 έφερε ως αντίδραση την οχύρωση των κυβερνώντων πίσω από το θρησκευτικό αίσθημα, με τους Ρεπουμπλικανούς (κεμαλιστές) να περιγράφονται ως κόμμα αθέων και κομμουνιστών και την ίδρυση νέων τζαμιών και ιεροδιδασκαλείων να πολλαπλασιάζεται.
Όλα αυτά, πάντως, δεν απέτρεψαν το πραξικόπημα του 1960, το πρώτο της σύγχρονης τουρκικής ιστορίας, και την θανατική καταδίκη του ίδιου του Μεντερές και δύο υπουργών του.
Στη συνείδηση των ισλαμο-εθνικιστών που κυβερνούν την Τουρκία ο Μεντερές είναι ένα είδος μάρτυρα. Άλλωστε η μνήμη του αποκαταστάθηκε από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1990 και πλέον το όνομά του φέρουν το αεροδρόμιο της Σμύρνης, το Πανεπιστήμιο του Αϊδινίου καθώς και κεντρική λεωφόρος της Κωνσταντινούπολης.
Είναι πάντως ενδιαφέρον ότι στη δημόσια συζήτηση η ανατροπή του Μεντερές συσχετίζεται σήμερα με ένα ιδιαίτερα επίκαιρο ερώτημα: την προοπτική προσφυγής στο ΔΝΤ, την οποία ο Ταγίπ Ερντογάν έχει αποκλείσει κατηγορηματικά.
Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Daily Sabah σε άρθρο του 2018 υποστήριξε ότι ο Μεντερές έπεσε θύμα “συνομωσίας” του ΔΝΤ επειδή ο τότε πρωθυπουργός αρνήθηκε την προσφυγή το 1954, όταν για πρώτη φορά τέθηκε το ζήτημα, αν και δεν μπόρεσε να την αποφύγει το 1958.
Ο Ερντογάν είναι βέβαια πολύ ισχυρότερος του Μεντερές, καθώς έχει εξαλείψει κάθε πυρήνα αντίστασης στην εξουσία του μέσα στον στρατό και τον κρατικό μηχανισμό. Έχει επίσης διεθνή στηρίγματα που του δίνουν χώρο να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, όπως καταδεικνύει λ.χ. το ενδιαφέρον της Κίνας να επενδύσει στην τουρκική αγορά. Όμως το απειλητικό ιστορικό προηγούμενο δεν παύει να ρίχνει τη σκιά του
Mε συνεχείς συσκέψεις οι επιτελείς προετοιμάζουν τις προτάσεις τους προς την πολιτική ηγεσία έπειτα από τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη για αλλαγές στη θητεία. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η στρατιωτική ηγεσία εμφανίζεται θετική τόσο στην αύξηση της θητείας όσο και στο ζήτημα της στράτευσης αμέσως μετά το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα 18 αλλά με προυποθέσεις και σχέδιο.
'Όσον αφορά το ενδεχόμενο αύξησης του χρόνου θητείας από τους 9 στους 12 μήνες για τον Στρατό Ξηράς όπως εκτιμάται θα έχει αξία εάν αυτό συνδυαστεί με υποχρεωτική παραμονή όλων των στρατεύσιμων για τουλάχιστον 6 έως 8 μήνες στις Μονάδες των συνόρων είτε αυτό αφορά τη Θράκη και κυρίως τον 'Εβρο είτε τα ακριτικά νησιά. Εκεί όπου οι ανάγκες είναι μεγάλες και η επάνδρωση τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί ανησυχητικά. Ειδικά όταν τα νησιά του Αρχιπελάγους έχουν βρεθεί το τελευταίο διάστημα με ακόμη πιο έντονο τρόπο σε σχέση με το παρελθόν στο ''στόχαστρο'' της 'Αγκυρας.
Το φαινόμενο Μονάδες και Σχηματισμοί πρώτης γραμμής σε 'Έβρο και νησιά να έχουν ανάγκη από στρατεύσιμους ενώ σε μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη να υπερκαλύπτονται οι θέσεις μόνο προβληματισμό προκαλεί. Ακόμα κι αν η πολιτική ηγεσία αποφασίσει την αύξηση της θητείας στους 12 μήνες εάν δεν τηρηθεί αυστηρά η υποχρεωτική μετάθεση των στρατεύσιμων στην παραμεθόριο περισσότερα προβlήματα θα δημιουργηθούν παρά θα επιλυθούν αναφέρουν με νόημα στρατιωτικές πηγές.
Στο ζήτημα της υποχρεωτικής στράτευσης στα 18 η εικόνα είναι ακόμη πιο περίπλοκη. Ξαφνικά οι 'Ένοπλες Δυνάμεις θα κληθούν να υποδεχτούν απότομα και μέσα σε ελάχιστους μήνες δεκάδες χιλιάδες νέους για να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία. Σε αυτή την περίπτωση οι στρατεύσιμοι θα υπερκαλύψουν κατά πολύ τις ανάγκες ενώ και οι υποδομές ενδεχομένως δεν θα επαρκούν για να φιλοξενήσουν τόσο μεγάλο αριθμό στρατιωτών. Ταυτόχρονα οι Ένοπλες Δυνάμεις θα στερηθούν χρήσιμους επιστήμονες όπως γιατρούς και μηχανικούς απαραίτητους στο στράτευμα.
Οι επιτελείς προσανατολίζονται σε πρόταση που θα προβλέπει σταδιακά και κλιμακωτά την στράτευση των νέων με καταληκτικό έτος τα 24 ή τα 25 χρόνια. 'Έως τότε δηλαδή όλοι και χωρίς εξαίρεση θα πρέπει να έχουν υπηρετήσει την στρατιωτική τους θητεία.
''Κοιτάμε όλες τις πτυχές της θητείας'' είχε τονίσει χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενώ ανέφερε ότι η κυβέρνηση εξετάζει την υποχρεωτική στράτευση στα 18.''Θα μπαίνουν όλοι την ίδια ηλικία και αν κάποιος έχει περάσει στο πανεπιστήμιο, όπως γίνεται σε Κύπρο και Ισραήλ, θα μεταθέσει την είσοδό του για ένα χρόνο και θα υπηρετήσει τη θητεία του στα 18» ανέφερε ο πρωθυπουργός. 'Εσπευσε πάντως να ξεκαθαρίσει ότι δεν έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις και το ζήτημα θα τεθεί στον δημόσιο διάλογο για να φανεί πόσο ωφέλιμο μπορεί να είναι.
Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έδωσε παραπάνω λεπτομέρειες, αφού όπως ο ίδιος είπε δεν υπάρχει κάποια οριστική απόφαση. «Θα το θέσω στον δημόσιο διάλογο, πρέπει να το ζυγίσουμε και να δούμε πόσο ωφέλιμο είναι» τόνισε.
''Δεν είναι ταμπού η θητεία'' ανέφερε χαρακτηριστικά χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλλιος Πέτσας όταν ρωτήθηκε για τα σχέδια της κυβέρνησης και όλα όσα προτίθεται να δρομολογήσει το επόμενο διάστημα.
Θεωρείται δεδομένο ότι αλλαγές στη θητεία θα υπάρξουν με πολιτική απόφαση και αφού σταθμιστούν όλοι οι παράγοντες. Σαφώς οι προτάσεις του επιτελείου θα έχουν σύμφωνα με πληροφορίες βαρύνουσα σημασία στις τελικές αποφάσεις.
πηγή:https://newpost.gr/amyna/5f649589088b490709ff4175/gia-14-30-ayto-einai-to-shedio-gia-tis-allages-sti-thiteia-poso-tha-ayxithei-kai-poioi-tha-pigainoyn-strato-apo-ta-18-oi-protaseis-ton-epitelon-kai-oi-telikes-apofaseis
Όπως αναφέρει η τουρκική εφημερίδα Hurriyet και αναδημοσιεύει η Milliyet, η Τουρκία προσφέρει στην Αίγυπτο θαλάσσια περιοχή, που είναι τρεις φορές η έκταση της Κύπρου, για να την δελεάσει να υπογράψουν συμφωνία ΑΟΖ.
Το δημοσίευμα υπενθυμίζει ότι από 3 ημέρες ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, στη συνέντευξή του στο CNNTürk, είχε πει ότι «δεν είναι ότι δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο. Υπάρχουν συνομιλίες σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών. Είπαμε στην Αίγυπτο, ‘μπορούμε να υπογράψουμε μια συμφωνία όπως αυτή με τη Λιβύη’».
Όπως μεταδίδει το sigmalive, οι πληροφορίες της εφημερίδας «Χουριέτ» επιβεβαιώνουν ότι η Άγκυρα έχει ξεκινήσει τη διπλωματία της πίσω πόρτας με την Αίγυπτο εδώ και κάμποσο καιρό και ότι οι μυστικές υπηρεσίες, που ασκούν (και) εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή, συναντώνται σε υψηλό επίπεδο.
«Η προτεινόμενη συμφωνία είναι η παραχώρηση μιας θαλάσσιας περιοχής στην Αίγυπτο σε μέγεθος τριών νησιών της Κύπρου», αναφέρει η «Χουριέτ», «Ειπώθηκε πως αν συμφωνήσετε μαζί μας για τις θαλάσσιες ζώνες, θα προσθέσετε αυτή την περιοχή στην οικονομία σας», προσθέτει η εφημερίδα.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, τη συμφωνία προσπαθούν να «μπλοκάρουν» τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δίνοντας μεγάλα ποσά στην Αίγυπτο και λειτουργώντας επίσης παρασκηνιακά, προκειμένου το Κάιρο να μην υποκύψει.
πηγή:https://www.in.gr/2020/09/18/politics/diplomatia/tourkika-mme-tourkia-prosferei-stin-aigypto-ektasi-triplasia-tis-kyprou-gia-symfonia-aoz/