Απεργία πείνας ξεκινά ο Κουφοντίνας γιατί του απορρίφθηκε το αίτημά του για άδεια.

Απεργία πείνας ξεκινά ο Δημήτρης Κουφοντίνας, μετά την νέα απόρριψη αιτήματος του για άδεια από τις Φυλακές Βόλου, όπου κρατείται.

Αργά το απόγευμα, ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση του Συμβουλίου Φυλακής στην Κασσαβέτεια του Βόλου. Ο Εισαγγελέας έθεσε βέτο στη χορήγηση άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα, επικαλούμενος όχι τυπικούς, αλλά ουσιαστικούς, όπως ανέφερε λόγους, κάνοντας χρήση και της φράσης «το κόκκινο νήμα της αντίστασης», που είχε χρησιμοποιήσει ο Δημήτρης Κουφοντίνας σε παλαιότερη δήλωσή του.

Όταν ο εισαγγελέας είπε στον Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος παρέστη στο Συμβούλιο, την αιτιολογία για την οποία άσκησε βέτο στην κατά πλειοψηφία θετική απόφαση του Συμβουλίου, ο καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια τρομοκράτης, του απάντησε ότι τον αντιμετωπίζει όχι ως νομικός, αλλά ως πολιτικός αντίπαλος. «Γι’ αυτό κι εγώ ξαναπιάνω το κόκκινο νήμα της αντίστασης και ξεκινώ απεργία πείνας», κατέληξε ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο οποίος ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, άδειασε το κελί του από κάθε είδους τρόφιμο και άρχισε απεργία πείνας.

πηγή:http://www.enikos.gr/society/644024/apergia-peinas-xekina-o-koufontinas-aporrifthike-neo-aitima-gia-a

Αναδρομικά: Πέντε ομάδες συνταξιούχων στον αστερισμό των διεκδικήσεων

Αναδρομικά από κοµµένα δώρα, µειώσεις και άλλες πηγές διεκδικούν πέντε οµάδες συνταξιούχων. Κάθε οµάδα έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και διεκδικεί µικρότερα ή µεγαλύτερα ποσά λόγω περικοπών που κρίθηκαν αντισυνταγµατικές στα δώρα και τις συντάξεις ή λόγω νέων δεδοµένων που αφορούν στο καθεστώς συνταξιοδότησής τους.

Πρόκειται για παλαιούς και νέους συνταξιούχους που αποχώρησαν πριν ή µετά τον νόµο Κατρούγκαλου και βρίσκονται µπροστά σε ανοιχτό πεδίο διεκδικήσεων. Την κούρσα των αναδροµικών οδηγεί η µεγάλη µάζα των παλαιών συνταξιούχων. Πρόκειται για συνταξιούχους που έχασαν το 2012 τα «κουτσουρεµένα» από το 2010 δώρα και σηµαντικό τµήµα των συντάξεών τους, κύριων και επικουρικών. 
Οι εν λόγω περικοπές κρίθηκαν το 2015 αντισυνταγµατικές από το ΣτΕ. Ωστόσο δεν είναι οι µόνοι που βρίσκονται σε… αναδροµική τροχιά. Αναλυτικά οι οµάδες συνταξιούχων που διεκδικούν αναδροµικά είναι:

1. 
   
2. 1. Παλαιοί συνταξιούχοι που είχαν προσφύγει στα δικαστήρια κατά των περικοπών του 2012 πριν από την απόφαση-βόµβα του ΣτΕ το 2015. Σύµφωνα µε το σκεπτικό του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, οι εν λόγω συνταξιούχοι είναι οι µόνοι που δικαιούνται αναδροµικά από το 2013. ∆εδοµένης της κρίσης του ΣτΕ, θεωρείται βέβαιη η δικαίωση των εν λόγω υποθέσεων. Νοµικοί κύκλοι υποστηρίζουν πως οι εφετειακές αποφάσεις που δικαιώνουν συνταξιούχους δηµιουργούν τη νοµική υποχρέωση στα Ταµεία να πληρώσουν τα επιδικαζόµενα ποσά.
3. 2. Παλαιοί συνταξιούχοι που δεν είχαν προσφύγει στα δικαστήρια κατά των περικοπών του 2012 πριν από την απόφαση-βόµβα του ΣτΕ το 2015. Σύµφωνα µε το σκεπτικό του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, οι εν λόγω συνταξιούχοι δεν δικαιούνται αναδροµικά για την περίοδο 2013-2015 για λόγους δηµοσίου συµφέροντος. Συγκλίνουσες νοµικές απόψεις καταλήγουν πως το πλέον βάσιµο χρονικό διάστηµα εντός του οποίου εντοπίζεται έδαφος για τις όψιµες αξιώσεις είναι το 10µηνο Ιούνιος 2015 - Μάιος 2016. Εκεί φαίνεται πως ανιχνεύεται το κυρίαρχο νοµικό κενό. Πρόκειται για το χρονικό διάστηµα ανάµεσα στη δηµοσίευση της απόφασης του ΣτΕ και την ψήφιση του νόµου Κατρούγκαλου (Μάιος 2016). Η δεύτερη νοµική προσέγγιση ενοποιεί τον χρόνο από τον Ιούλιο του 2015 έως και τον ∆εκέµβριο του 2018, επειδή οι αντισυνταγµατικές περικοπές των νόµων 4051 και 4093 του 2012 συνέχιζαν να επιβάλλονται στις παλαιές συντάξεις µέχρι την «πρεµιέρα» του επανυπολογισµού τον περασµένο Γενάρη. Στον νόµο Κατρούγκαλου υπάρχουν ρήτρες για την εν λόγω περίοδο που µένουν να κριθούν από το ΣτΕ.
4. 3. Νέοι συνταξιούχοι που αποχώρησαν από 13/5/2016 και έως 31 ∆εκεµβρίου 2018 και δικαιούνται προσωπικής διαφοράς. Υπολογίζεται πως πρόκειται για πάνω από 100.000 νέους συνταξιούχους οι οποίοι εµπίπτουν στην 3ετή µεταβατική περίοδο του νόµου Κατρούγκαλου και δικαιούνται τµήµα «προσωπικής διαφοράς» επειδή η σύνταξή τους -όπως υπολογίστηκε µε την εξίσωση του νόµου 4387 του 2016 (εθνική και ανταποδοτική)- υπολείπεται κατά 20% και πλέον από τη σύνταξη που θα έπαιρναν µε το παλιό καθεστώς. Αναλυτικά, στον νόµο του 2016 αναφέρεται πως για αιτήσεις που θα κατατεθούν το 2016, εάν το ποσό της απονεµόµενης σύνταξης µε το νόµο Κατρούγκαλου υπολείπεται σε ποσοστό άνω του 20% του ποσού της σύνταξης που θα απονεµόταν κατά το προϊσχύσαν καθεστώς, ο συνταξιούχος θα πάρει το µισό, δηλαδή το 50% ως προσωπική διαφορά. 
5. Για παράδειγµα, αν κάποιος ασφαλισµένος ΟΑΕΕ θα ελάµβανε µε τις παλιές διατάξεις 1.300 ευρώ και µε τις διατάξεις του 2016 έλαβε 1.000 ευρώ (διαφορά 23%), τότε θα πρέπει να λάβει τα 150 ευρώ ως «προσωπική διαφορά». Αντίστοιχα, όσοι συνταξιοδοτήθηκαν το 2017 και ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες δικαιούνται το 1/3 της διαφοράς (δηλαδή το 33,3%), ενώ όσοι έφυγαν το 2018 το 1/4, δηλαδή το 25%. Από φέτος δεν υπάρχει επιπλέον ποσό για τους νέους συνταξιούχους. Με τον πρόσφατο νόµο που κατάργησε τις περικοπές συντάξεων του 2019, διασώθηκαν και οι εν λόγω «προσωπικές διαφορές» των νέων συνταξιούχων, οι οποίες προέκυψαν από τη σύγκριση δυο ποσών, της «παλιάς» και της «νέας» σύνταξης.
6. Εργατολόγοι επισηµαίνουν τώρα πως η σύγκριση της νέας σύνταξης του Ν. 4387/2016 έπρεπε να γίνει µε την παλιά σύνταξη, χωρίς όµως να συµπεριληφθούν σε αυτό το κρίσιµο ποσό οι περικοπές των νόµων 4051 και 4093 του 2012, που είχαν κριθεί το 2015 αντισυνταγµατικές από το ΣτΕ. ∆ηλαδή το παλαιό ποσό, που χρησιµοποιήθηκε ως µέτρο σύγκρισης, θα έπρεπε κατά τις εν λόγω νοµικές εκτιµήσεις να είναι αυξηµένο, χωρίς να υπολογίζονται τα «ψαλίδια» του 2012. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσµα η «προσωπική διαφορά» για τους περισσότερους απ’ όσους κρίθηκε ότι τη δικαιούνται να βγαίνει µεγαλύτερη, ενώ θα οδηγούσε και µια επιπλέον οµάδα συνταξιούχων που σήµερα δεν λαµβάνουν επιπλέον ποσό σε δικαίωση «προσωπικής διαφοράς». Εφόσον το εν λόγω ζήτηµα προχωρήσει και κριθεί στα δικαστήρια, τότε ενδέχεται να ανοίξει ο δρόµος για νέο κύκλο διεκδικήσεων. Σηµειώνεται πως στο ίδιο άρθρο του νόµου Κατρούγκαλου, όπου ρυθµίζονται οι λεπτοµέρειες της 3ετούς µεταβατικής περιόδου, αναφέρεται πως «εκκρεµείς αιτήσεις συνταξιοδότησης κρίνονται, µε τους κανόνες που ίσχυαν κατά την 31η.12.2014», πριν δηλαδή από τη δηµοσίευση της απόφασης-βόµβας του ΣτΕ.
7. 4. Νέοι συνταξιούχοι που έχουν αποχωρήσει από 13 Μαΐου 2016 και µετά µε διαδοχική και παράλληλη ασφάλιση. Με πρόσφατη εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας αποσαφηνίστηκε πλήρως το νέο καθεστώς και εισήχθη µια νέα κοινωνικοασφαλιστική λογική για την αντιµετώπιση εργαζοµένων που είχαν µεταβολές φορέα και ασφάλιση σε δύο φορείς κατά την ίδια χρονική περίοδο. Συνεπώς, ασφαλισµένοι µε διαδοχική και παράλληλη ασφάλιση που έχουν λάβει σύνταξη αλλά ο χρόνος της παράλληλης δεν έχει προσµετρηθεί στο ποσό της σύνταξης ως προσαύξηση πρέπει να λάβουν αναδροµικά. Πρόκειται για κατηγορίες ασφαλισµένων που έχουν λάβει απόφαση συνταξιοδότησης µε επιφύλαξη για τον υπολογισµό του χρόνου της παράλληλης. Αυτές οι κατηγορίες συνταξιούχων θα πρέπει να λάβουν το ποσό της προσαύξησης που δικαιούνται για τον χρόνο της παράλληλης ασφάλισης κατά τον οποίο έχουν καταβάλει διπλές εισφορές αναδροµικά από τη στιγµή της αίτησης της συνταξιοδότησης. Εξαιρούνται όσοι έχουν λάβει δύο ανταποδοτικές συντάξεις επειδή θεµελίωναν αυτοτελές δικαίωµα και στους δύο φορείς στους οποίους ήταν παράλληλα ασφαλισµένοι (π.χ. ΙΚΑ και ΟΑΕΕ ή ∆ηµόσιο και ΕΤΑΑ κ.λπ.), καθώς έχουν αξιοποιήσει πλήρως όλο τον χρόνο ασφάλισής τους. Στην ίδια οµάδα ανήκουν και ασφαλισµένοι µε διαδοχική και παράλληλη ασφάλιση οι οποίοι έχουν λάβει σύνταξη αυτοτελώς από το ένα Ταµείο και δεν έχουν αιτηθεί τον συνυπολογισµό του χρόνου από τον δεύτερο φορέα επειδή µε το προϊσχύον καθεστώς δεν τους συνέφερε (για παράδειγµα δεν πληρούσαν το όριο ηλικίας του τελευταίου φορέα και δεν θα µπορούσαν να λάβουν σύνταξη ή είχαν οφειλές πάνω από το επιτρε - πόµενο όριο για τη λήψη της σύνταξης). Αυτές οι κατηγορίες ασφαλισµένων µπορούν τώρα να «αναγνωρίσουν» τον χρόνο που είχαν στο δεύ - τερο Ταµείο -ο οποίος χάνονταν µε το παλαιό καθεστώς- προκειµένου να λάβουν µια προσαύξηση στη σύντα - ξή τους. Η εν λόγω προσαύξηση υπο - λογίζεται µε τον µαθηµατικό τύπο του νόµου Κατρούγκαλου, δηλαδή 0,075% για κάθε µία ποσοστιαία µονάδα επιπλέον εισφοράς και για όλο το χρονικό διάστηµα κατά το οποίο υπάρχει πληρωµένη παράλληλη ασφάλιση. Ο υπολογισµός αυτός µπορεί να οδηγήσει σε µια αρκετά γενναία προσαύξηση.
8. 5. Νέοι συνταξιούχοι, πρώην δηµόσιοι υπάλληλοι ειδικών µισθολογίων -καταρχήν γιατροί- που αποχώρησαν µετά το 2017. 
  Οπως επισηµαίνουν έγκριτοι εργατολόγοι, εφόσον οι ρυθµίσεις του ειδικού µισθολογίου του 2017 κριθούν αντισυνταγµατικές και οι µισθοί µετά το 2017 πρέπει να αναπροσαρµοστούν, αυτό αναπόφευκτα επηρεάζει το άθροισµα των συντάξιµων αποδοχών και το ποσό της σύνταξης. 
9. ∆ηλαδή αν επιβεβαιωθούν και στο Εφετείο και τελεσιδικήσουν σε ανώτατο βαθµό οι τρεις πρωτόδικες αποφάσεις που δικαίωσαν πρόσφατα γιατρούς του ΕΣΥ επιδικάζοντας αναδροµικά, ανοίγει νέος κύκλος διεκδικήσεων για αναδροµικά και αναπροσαρµογή συντάξεων. 
10. Αυτό συµβαίνει διότι το ποσό της σύνταξης υπολογίζεται πλέον µε βάση τις συντάξιµες αποδοχές από το 2002 έως τη στιγµή της αποχώρησης. Οι επιπτώσεις διευρύνονται -αυξάνονται δηλαδή τα διεκδικούµενα ποσά- όσο πιο µακριά από το 2017 βγαίνει κανείς στη σύνταξη. 
11. Για παράδειγµα, αν κάποιος συνταξιοδοτήθηκε τον Σεπτέµβριο του 2017 δεν πρέπει να περιµένει σπουδαίες επιπτώσεις στο ποσό της σύνταξής του. Αντίθετα, αν κάποιος αποχωρεί τον Μάρτιο του 2019 οι επιπτώσεις είναι µεγαλύτερες. 
12. Η αιτία γι’ αυτό είναι προφανής: όσο µεγαλύτερο διάστηµα µετά το 2017 µπαίνει στην εξίσωση για το ποσό της σύνταξης, τόσο περισσότερο επηρεάζεται το τελικό αποτέλεσµα. Με άλλα λόγια, όσο αποµακρύνεται κανείς από το 2017 και αυξάνει τον «κουµπαρά» των συνταξίµων αποδοχών µε µεγαλύτερα ποσά, τόσο αυτό θα επηρεάσει αργά ή γρήγορα τη σύνταξή του

Πηγή:https://www.ethnos.gr/oikonomia/35788_anadromika-pente-omades-syntaxioyhon-ston-asterismo-ton-diekdikiseon

Τελετή Απονομής Πτυχίων στους Σπουδαστές της 71ης ΕΣ ΣΕΘΑ

Την Πέμπτη 2 Μαΐου 2019, πραγματοποιήθηκε στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Αθήνα, η τελετή αποφοίτησης των σπουδαστών της 71ης εκπαιδευτικής σειράς της Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).

Την τελετή τίμησε με την παρουσία του η Α.Ε. ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Προκόπιος Παυλόπουλος, ο οποίος και επέδωσε τα πτυχία στους σπουδαστές.

Στην τελετή παρέστησαν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Αποστολάκης και ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Ρήγας καθώς και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Πτέραρχος Χρήστος Χριστοδούλου, ο Αρχηγός ΓΕΣ, Αντιστράτηγος Γεώργιος Καμπάς, ο Αρχηγός ΓΕΝ, Αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης ΠΝ, ο Αρχηγός ΓΕΑ, Αντιπτέραρχος (Ι) Γεώργιος Μπλιούμης  και ο Αρχηγός του ΛΣ-ΕΛΑΚΤ, Αντιναύαρχος ΛΣ Σταμάτιος Ράπτης. Παρευρέθηκαν επίσης Βουλευτές, αντιπροσωπείες στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας καθώς και συγγενείς αποφοίτων.

Συνολικά, αποφοίτησαν 61 Αξιωματικοί (56 από τις Ένοπλες Δυνάμεις, 2 από τα Σώματα Ασφαλείας, 1 από Κύπρο, 1 από Αίγυπτο και 1 από Αλβανία) καθώς και 3  Μόνιμοι Πολιτικοί Υπάλληλοι από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.

Ακολουθεί ο χαιρετισμός  του Υπουργού Εθνικής Άμυνας:

‘’Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,

με ιδιαίτερη χαρά παρευρίσκομαι σήμερα στην τελετή αποφοίτησης της 71ης εκπαιδευτικής σειράς της Σχολής Εθνικής Άμυνας, σαν εκπρόσωπος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εθνικής Άμυνας.

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι, μέσα στο ασταθές και ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα που μας περιβάλει, η Ελλάδα διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, προάγοντας την ασφάλεια, τη συνεργασία, αλλά και τη φιλία μεταξύ των λαών και των χωρών.

Βέβαια, οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή, από το να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να πετύχουμε το υψηλότερο επίπεδο ικανότητας και ετοιμότητας.

Και το επιτυγχάνουμε.

Το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η βασική πηγή της ισχύος μας. Και η εκπαίδευση του λειτουργεί σαν πολλαπλασιαστής της ισχύος αυτής, αποτελώντας σημαντικό μέρος της αμυντικής μας προετοιμασίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, σήμερα ολοκληρώνεται άλλος ένας κύκλος εκπαίδευσης από τη Σχολή Εθνικής Άμυνας, η οποία, από την ίδρυσή της το 1950, συμπληρώνει με επιτυχία το δικό της κομμάτι όσον αφορά στην εκπαίδευση των στελεχών μας.

Η συνεκπαίδευση που πραγματοποιείται στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, συνεισφέρει στην απόκτηση κοινής αντίληψης μεταξύ στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και αυτών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, στις σύγχρονες προκλήσεις και προβληματισμούς της διεθνούς σκηνής. Και βέβαια προωθεί τη διακλαδικότητα, της οποίας η ουσιαστική και αποτελεσματική προαγωγή αποτελεί καθημερινή μας φροντίδα. Παράλληλα, συμβάλλει περαιτέρω στην ενδυνάμωση των σχέσεων με άλλα κράτη, αφού έχουμε τη χαρά να παρέχουμε εκπαίδευση σε αλλοδαπούς Αξιωματικούς.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι μέσα από τη Σχολή Εθνικής Άμυνας, δίνεται η ευκαιρία σε στελέχη υψηλού μορφωτικού επιπέδου να έχουν πλήρη γνώση του ευρύτερου τομέα των Στρατηγικών Σπουδών, αλλά και του διεθνούς περιβάλλοντος και των εξελίξεων που επηρεάζουν τα ζητήματα της άμυνας και της ασφάλειας, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Αυτό βοηθά τον καθένα από τους αποφοίτους να ανταποκριθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στα καθήκοντα που πρόκειται να αναλάβει, κατά την επιστροφή του στην υπηρεσία του.

Αυτό ακριβώς επιτυγχάνουμε μέσω της φοίτησης στη Σχολή Εθνικής Άμυνας. Να εμπνεύσουμε τα στελέχη μας στον ακάματο αγώνα τους για τη δια βίου μάθηση και τη διδασκαλία τους, και να αποκτήσουν ένα πραγματικά στρατηγικό υπόβαθρο και ορίζοντα. Ένα στρατηγικό ορίζοντα, ώστε να μπορούν να δουν τη μεγάλη εικόνα και ταυτόχρονα να μπορούν να εστιάσουν και στην πιο μικρή λεπτομέρεια.

Αγαπητοί απόφοιτοι,

Πεπεισμένος ότι, θα ανταποκριθείτε στις υψηλές προσδοκίες που δημιουργούνται με την αποφοίτησή σας από τη Σχολή, σας συγχαίρω και σας εύχομαι καλή επιτυχία στα καθήκοντά σας και καλή συνέχεια στο υπόλοιπο της σταδιοδρομίας σας.

Η ολοκλήρωση των σπουδών σας αποτελεί κομβικό σημείο στην καριέρα σας. Η ευθύνη που αναλαμβάνετε από την ημέρα της αποφοίτησής σας είναι μεγάλη, αλλά και ανάλογη του πολύ υψηλού επιπέδου εκπαίδευσής σας.

Σας προτρέπω να εκμεταλλευτείτε κάθε ευκαιρία που θα σας δοθεί για να κάνετε χρήση των γνώσεων που αποκτήσατε, κεφαλαιοποιώντας τον χρόνο που διαθέσατε ως σπουδαστές στη ΣΕΘΑ.

Απευθυνόμενος, στους αποφοίτους από την Εθνική Φρουρά της Κύπρου και τις Ένοπλες Δυνάμεις της Αιγύπτου και της Αλβανίας, θα ήθελα να τονίσω τη βεβαιότητα ότι η φοίτησή σας στην Σχολή Εθνικής Άμυνας, είναι απόδειξη των δεσμών μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των χωρών μας.

Ιδιαίτερης σημασίας είναι η φοίτηση Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος, καθώς και Υπαλλήλων Υπουργείων. Πέραν του προφανούς εκπαιδευτικού οφέλους, η αλληλεπίδραση των στελεχών κατά τη συμμετοχή σε κοινές εκπαιδεύσεις, αποτελεί τη βάση για την περαιτέρω βελτίωση του επιπέδου συνεργασίας και διαλειτουργικότητας μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και των λοιπών κρατικών υπηρεσιών, προς όφελος πρωτίστως του κοινωνικού συνόλου.

Θα ήταν βέβαια παράλειψη να μην αναφερθώ στο προσωπικό της Σχολής Εθνικής Άμυνας, στρατιωτικό και πολιτικό, καθώς και στους συνεργαζόμενους καθηγητές. Οι άοκνες προσπάθειες που καταβάλλετε και η ποιότητα της εργασίας σας, απέφεραν το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης που παρέχει η Σχολή Εθνικής Άμυνας, για το οποίο είστε άξιοι επαίνου.

Απευθυνόμενος στις οικογένειες των αποφοίτων, θέλω από καρδιάς να τις ευχαριστήσω για την υπομονή και την κατανόηση που δείχνουν, στηρίζοντας τα στελέχη μας στην επίπονη και χρονοβόρα προσπάθεια που καταβάλλουν για να αντεπεξέλθουν στις υψηλές επαγγελματικές τους απαιτήσεις, όπως η φοίτηση στη Σχολή Εθνικής Άμυνας.

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,

Οι Ένοπλες Δυνάμεις επενδύουν συστηματικά στην εκπαίδευση των στελεχών τους. Η στρατηγική αυτή επιλογή αποφέρει ήδη καρπούς, καθώς διαθέτουμε σήμερα στελέχη με υψηλό επαγγελματισμό και κατάρτιση. Αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με το υψηλό ηθικό και ετοιμότητα των στελεχών μας, μου επιτρέπουν να σας διαβεβαιώσω ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε θέση να φέρουν σε πέρας με επιτυχία την αποστολή τους.

Σας ευχαριστώ.’’

Άγνωστοι βανδάλισαν το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αθήνα (φωτογραφίες)

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Στο στόχαστρο βανδάλων μπήκε το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που στήθηκε πρόσφατα στο κέντρο της Αθήνας, στη συμβολή των λεωφόρων Βασιλίσσης Αμαλίας και Βασιλίσσης Όλγας. 

Ειδικότερα, άγνωστοι έγραψαν συνθήματα στο βάθρο του γλυπτού, πιθανότατα το βράδυ της Τρίτης, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. 

Ο Ανδριάντας του έφιππου Μεγάλου Αλεξάνδρου έχει μήκος 3,80 και ύψος 3,50 μέτρα. Το άγαλμα είχε φιλοτεχνήσει και είχε δωρίσει στον Δήμο Αθηναίων ο γλύπτης Γιάννης Παππάς (1913-2005). 

13η σύνταξη, διατήρηση του αφορολόγητου ορίου και μείωση ΦΠΑ, εξετάζει το 2019 η κυβέρνηση

Το πράσινο φως από τους δανειστές για τα δύο πακέτα παροχών θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει η κυβέρνηση, πριν ακόμη οι πιστωτές φθάσουν στην Αθήνα στις 6 Μαΐου για την επίσημη εκκίνηση της 3ης αξιολόγησης.

Τα πακέτα μέτρων, που φθάνουν τα 6 δισ. ευρώ, χωρίζονται σε ελαφρύνσεις οι οποίες θα εφαρμοστούν κατά το τρέχον έτος (με μόνιμα και έκτακτα μέτρα) αλλά και σε βάθος τετραετίας με υποσχέσεις για παρεμβάσεις τόσο στη φορολογία όσο και στις ασφαλιστικές εισφορές. 

Στις υποσχέσεις περιλαμβάνεται και η διατήρηση του αφορολόγητου ορίου στα σημερινά επίπεδα και συγκεκριμένα στις 8.636 ευρώ, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει ψηφίσει τη μείωσή του στις 5.685 από την 1-1-2020.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση επιδιώκει λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, ενδεχομένως και τις εθνικές εκλογές, να ανακοινώσει για το 2019 ελαφρύνσεις που θα προσεγγίσουν το 1 δισ. ευρώ από το υπερπλεόνασμα του 2019, το οποίο το οικονομικό επιτελείο εκτιμά ότι θα καταγράψει ο φετινός προϋπολογισμός. 

Το μεγαλύτερο τμήμα θα αφορά και αυτή τη φορά την καταβολή επιδόματος στους συνταξιούχους συνολικού ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ και τα υπόλοιπα θα διοχετευθούν σε μόνιμου χαρακτήρα παρεμβάσεις, όπως η μετάταξη συγκεκριμένων προϊόντων από τον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ (24%) στον χαμηλό (13%) και στην επαναφορά της έκπτωσης του 1,5% στην περίπτωση της εφάπαξ εξόφλησης του φόρου προκειμένου να επιβραβευθούν με αυτό τον τρόπο οι συνεπείς φορολογούμενοι.

Άμεση εφαρμογή

Στέλεχος της κυβέρνησης ανέφερε τις προηγούμενες μέρες ότι ο νέος κύκλος παροχών θα έχει άμεσο ορίζοντα εφαρμογής. Από τη στιγμή που κάθε χρόνο οι εκτιμήσεις για τα πλεονάσματα βγαίνουν λάθος, δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε έως το τέλος του έτους για την αναθεώρηση των στοιχείων ανέφερε χαρακτηριστικά το στέλεχος της κυβέρνησης.

Σημείωσε δε, σε ό,τι αφορά τις μειώσεις του ΦΠΑ, προκρίνεται αυτή τη στιγμή η μετάταξη σειράς προϊόντων από τον υψηλό στον χαμηλό συντελεστή και αυτό καθώς εκτιμάται ότι το όφελος θα περάσει στα νοικοκυριά επειδή τα είδη αυτά πωλούνται κατά κύριο λόγο από τα super market. 

Η ιδέα της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση παραπέμπεται με βάση τα σημερινά δεδομένα στο πακέτο των επόμενων ετών και αυτό διότι θεωρείται ότι η μεγαλύτερη φοροδιαφυγή συντελείται στην εστίαση μέσω της μη έκδοσης αποδείξεων, κατάσταση που θα συνεχιστεί ακόμα και με τη μείωση του ΦΠΑ. Δηλαδή, η μείωση δεν θα γίνει αντιληπτή από τους φορολογουμένους. Στα σενάρια που εξετάζει η κυβέρνηση για τις ελαφρύνσεις το 2019 περιλαμβάνονται:

• Μετατάξεις προϊόντων από ΦΠΑ 24% σε 13%. Συγκεκριμένα, από τον κανονικό στον χαμηλό συντελεστή εξετάζεται να «περάσουν» κάποια από τα προϊόντα όπως: ζάχαρη, καφές, αναψυκτικά, χυμοί, αλάτι, ξίδι, ποτά, αλλαντικά, μαρμελάδες, σοκολάτες, γκοφρέτες, μπισκότα, παγωτά, κρουασάν, μπαχαρικά, ζαχαρωτά, προμαγειρεμένα φαγητά, ψωμί του τοστ, φρυγανιές, παξιμάδια, πατατάκια. Το σύνολο των ανωτέρω μειώσεων ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ. Στόχος είναι οι παρεμβάσεις να μην ξεπεράσουν τα 350-400 εκατ. ευρώ.  

• Επαναφορά της έκπτωσης στην περίπτωση εφάπαξ καταβολής του φόρου. Μέχρι το 2015, κατά την εμπρόθεσμη εφάπαξ εξόφληση φόρου ίσχυε έκπτωση 1,5%. Το κόστος για τον προϋπολογισμό υπολογίζεται στα 150-200 εκατ. ευρώ και εξαρτάται από τον αριθμό των φορολογουμένων που θα πληρώσουν εφάπαξ της υποχρεώσεις τους.

• Καταβολή επιδόματος στου συνταξιούχους ή διαφορετικά 13η σύνταξη. Το κόστος αγγίζει τα 500 εκατ. ευρώ.

πηγή:http://www.kathimerini.gr/1021655/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/meiwsh-fpa-kai-13h-synta3h-e3etazei-to-2019-h-kyvernhsh

Έντυπη

Η προδοσία - Οι "βοσκοί" κατασπαράζουν τα πρόβατα, όχι οι λύκοι

Πολλά κράτη έχουν χάσει την εθνική τους κυριαρχία, αλλά μόνο με στρατιωτικές εισβολές – ενώ αρκετά άλλα έχουν κάνει μεγάλα λάθη στην οικονομία τους, αλλά κανένα δεν παρέδωσε τα κλειδιά της πατρίδας του στους δανειστές της, σκύβοντας δουλικά το κεφάλι.

.

Άρθρο

Δεν θα πάψουμε να υπενθυμίζουμε πως το μεγαλύτερο έγκλημα στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας ήταν το PSI – οπότε τα δύο κόμματα που το υπέγραψαν, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ή, καλύτερα, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς. Το αμέσως επόμενο έγκλημα ήταν το δεύτερο μνημόνιο που δρομολογήθηκε από τους ίδιους – αφού το πρώτο επιβλήθηκε ουσιαστικά από τον κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο όλων των βουλευτών που το ψήφισαν, χωρίς να έχουν στην πραγματικότητα καμία άλλη επιλογή.

Όσον αφορά δε αυτούς που από το δεύτερο μνημόνιο και μετά τέθηκαν υπέρ, βουλευτές ή κόμματα, είτε είναι εντελώς ανόητοι, είτε υποχείρια της Τρόικα – αφού τα μνημόνια καταστρέφουν σταδιακά την Ελλάδα, επιτρέποντας στους Γερμανούς να υφαρπάξουν τα δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων, μετατρέποντας τη χώρα σε αποικία τους (ήδη έχει δρομολογηθεί η απώλεια της εδαφικής της ακεραιότητας μέσω της Μακεδονίας, η αλλοίωση του πληθυσμού της με τη βοήθεια των μεταναστών κοκ.).

Περαιτέρω, η Ελλάδα είναι ασφαλώς μία χώρα που, λόγω της σημαντικής και ευαίσθητης γεωπολιτικής της θέσης, καθώς επίσης του φυσικού, πολιτιστικού και υπόγειου πλούτου της, δεν πρέπει ποτέ να υπερχρεώνεται – αφού τότε κινδυνεύει η εδαφική της ακεραιότητα, επειδή είναι αδύναμη να αντισταθεί απέναντι σε αυτούς που νομοτελειακά την επιβουλεύονται.

Ως εκ τούτου είναι απαραίτητη η λιτή διαβίωση τόσο του κράτους, όσο και των Πολιτών του – κατά το παράδειγμα της αρχαίας Σπάρτης, η οποία δεν είχε υιοθετήσει μόνο έναν λιτό τρόπο διαβίωσης αλλά, επίσης, ήταν πάντοτε ετοιμοπόλεμη. Στη σημερινή εποχή βέβαια η έννοια «ετοιμοπόλεμη» για μία χώρα δεν απαιτεί μόνο τη στρατιωτική της ετοιμότητα σε αμυντικό επίπεδο αλλά, κυρίως, την οικονομική της ανεξαρτησία – η οποία δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να τίθεται σε κίνδυνο.

Δυστυχώς όμως η Ελλάδα έκανε μεγάλα λάθη στο παρελθόν, κυρίως μετά το 1980, όπου άρχισαν να αυξάνονται τα χρέη της – οπότε, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει με τα υψηλά επιτόκια δανεισμού της (γράφημα), αναγκάσθηκε να υιοθετήσει το ευρώ, χωρίς όμως να είναι ανάλογα προετοιμασμένη η οικονομία της. Εν τούτοις, δεν ζούσε πάνω από τις δυνατότητες της (ανάλυση) – ενώ όσον αφορά τα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, επρόκειτο για ένα μεγάλο μύθο (ανάλυση), χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως δεν είχε άλλα προβλήματα η χώρα.

Έτσι έφτασε η Ελλάδα στην εποχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης όπου, αντί να φροντίσει η τότε κυβέρνηση της να διατηρήσει τουλάχιστον την πολιτική σταθερότητα, η οποία ήταν απαραίτητη προϋπόθεση του βιώσιμου δανεισμού της από τις αγορές, διορθώνοντας σταδιακά τα μεγάλα λάθη του παρελθόντος (διόγκωση των δημοσίων δαπανών, εικονική αύξηση του ΑΕΠ με την πρόσθεση της παραοικονομίας, υπερβολικές εγγυήσεις του δημοσίου στις τράπεζες, μη έγκαιρη ανανέωση των ομολόγων που έληγαν μαζικά το 2010 κλπ.), προτίμησε να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές – ότι χειρότερο δηλαδή για εκείνη την εποχή και για την Ελλάδα.

Στη συνέχεια ο υπουργός οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, αντί να προσπαθήσει να διατηρήσει χαμηλούς τόνους, ενδιαφέρθηκε μόνο να καλύψει τα νώτα του – αυξάνοντας τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, για να μπορέσει αργότερα να παρουσιάσει καλύτερα αποτελέσματα της θητείας του ή για κάποιο δόλιο σκοπό, μεταξύ άλλων με τη βοήθεια της ΕΛΣΤΑΤ.

Ταυτόχρονα τόσο ο ίδιος, όσο και ο κ. Παπανδρέου, διέσυραν διεθνώς τους Έλληνες, κατηγορώντας τους ως φοροφυγάδες – οπότε ο συνδυασμός των δύο «εγκλημάτων», συν το ότι δεν δανείσθηκαν τα 20 δις € τον Ιανουάριο του 2010 για την ανακύκλωση των ληξιπρόθεσμων ομολόγων,  θορύβησε τις αγορές σε μεγάλο βαθμό. Το εύλογο αποτέλεσμα ήταν να αυξηθούν γεωμετρικά τα επιτόκια δανεισμού της χώρας – ακριβώς εκείνη την εποχή, όπου επρόκειτο να λήξουν πολλά μαζί ομόλογα του δημοσίου και έπρεπε να ανανεωθούν.

Εκτός αυτού είχαν προηγηθεί συζητήσεις με το ΔΝΤ από τις αρχές του 2009 ενώ, αντί να παγώσει τουλάχιστον τους μισθούς, οι οποίοι ήταν τότε οι υψηλότεροι στην Ευρωζώνη με κριτήριο το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, θεώρησε πώς ήταν βασικότερο πρόβλημα η φοροδιαφυγή – την οποία όμως δεν αντιμετώπισε ως όφειλε με την αναδιάρθρωση του φορολογικού μηχανισμού, αλλά προτίμησε την αύξηση των φόρων ακριβώς την εποχή που η χώρα είχε βυθιστεί στην ύφεση, επιδεινώνοντας την.

Παράλληλα, δεν βοηθήθηκε καθόλου από την Ευρωζώνη (Γερμανία), παρά το ότι εάν χρηματοδοτούταν η χώρα μόλις με 20 δις €, δεν θα βίωνε την τραγωδία που ακολούθησε – ενώ δεν θα είχε ξεσπάσει η ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Βέβαια, η Γερμανία ωφελήθηκε τα μέγιστα από την κρίση, αφού έκτοτε αυξάνουν συνεχώς τα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της, ενώ μειώνονται οι τόκοι δανεισμού και τα ελλείμματα του προϋπολογισμού της – οπότε από τη δική της πλευρά ενήργησε σωστά.

Τέλος, το ΔΝΤ με το μανδύα της Τρόικα εκτέλεσε εν ψυχρώ την Ελλάδα – με την επιβολή των εγκληματικών μνημονίων (ανάλυση), με τους εσφαλμένους συντελεστές (άρθρο) κοκ. Δυστυχώς δε τα ΜΜΕ της χώρας συνηγόρησαν στο έγκλημα, πείθοντας έναν μεγάλο αριθμό Ελλήνων πως επρόκειτο για ένα πικρό μεν αλλά απαραίτητο φάρμακο που θα βοηθούσε στην εξυγίανση της οικονομίας – κάτι που φυσικά διαψεύσθηκε παταγωδώς.

Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Εν τούτοις, όσες ευθύνες και αν προσάψει κανείς στον τότε πρωθυπουργό,  οφείλει να αναγνωρίσει πως κάποια στιγμή κατάλαβε τα τεράστια λάθη του – κρίνοντας από την προσπάθεια του να τα διορθώσει, όταν ανακοίνωσε την πρόθεση του να διεξαχθεί ένα δημοψήφισμα, πριν την υπογραφή της θανατικής καταδίκης της Ελλάδας (PSI).

Δυστυχώς τότε είμαστε σχεδόν οι μόνοι που το υποστηρίξαμε (ανάλυση), γνωρίζοντας πως τα ανταλλάγματα που θα απαιτούνταν έναντι της διαγραφής (άρα της χρεοκοπίας για τις αγορές), καθώς επίσης το κόστος της για την Ελλάδα (τράπεζες, δημόσιοι οργανισμοί, ομολογιούχοι κοκ.), θα ήταν τρομακτικό – όπως άλλωστε φάνηκε αργότερα.

Ακόμη χειρότερα, ο πρωθυπουργός ανατράπηκε μετά από τις πιέσεις που ασκήθηκαν εκ μέρους της γερμανίδας καγκελαρίου, καθώς επίσης του Γάλλου προέδρου – ενώ ο «Βρούτος» ήταν ο τότε υπουργός οικονομικών του, ο οποίος έβαλλε ουσιαστικά την ταφόπλακα στην Ελλάδα, σε συνεργασία βέβαια με τη ΝΔ.

Εν προκειμένω ο άνθρωπος αυτός υπεξαίρεσε την εξουσία και συμμάχησε με τη ΝΔ και με τους δανειστές – υπογράφοντας την υπαγωγή των ομολόγων της χώρας στο αγγλικό δίκαιο, την απαγόρευση της μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα, καθώς επίσης την υποθήκευση ολόκληρης της Ελλάδας. Όλα αυτά σε μία χρονική στιγμή που οι δανειστές φοβόντουσαν όσο τίποτα άλλο μία ελληνική χρεοκοπία – η οποία μπορεί μεν να ήταν επώδυνη, αλλά θα οδηγούσε τη χώρα στην έξοδο από την κρίση, ενδεχομένως με ένα δικό της εθνικό νόμισμα.

Ειδικότερα, τότε είχε τη δυνατότητα η χώρα να προβεί (α) είτε σε αναβολή πληρωμών διαπραγματευόμενη τη διαγραφή μέρους των χρεών της με τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες (β) είτε να μετατρέψει όλο το εξωτερικό χρέος της σε δραχμές και στη συνέχεια να το πληρώνει στο δικό της νόμισμα – οπότε η υποτίμηση του δεν θα επιβάρυνε μόνο την ίδια αλλά, επίσης, τους δανειστές της, ενώ το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος θα μειωνόταν πληθωριστικά. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, η Ελλάδα ήταν σε θέση να εξυπηρετήσει τα χρέη της και να μην καταλήξει στο σημερινό αδιέξοδο – ενώ είχε πολλές άλλες δυνατότητες, όπως τα εθνικά ομόλογαή ο μηδενισμός του χρέους (ανάλυση).

Επομένως, αυτός που δολοφόνησε τελικά την Ελλάδα ή, καλύτερα, αυτός που της έδωσε τη χαριστική βολή, δεν ήταν ούτε ο κ. Παπανδρέου, ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ούτε η σημερινή – αλλά οι αρχηγοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Έκτοτε η Ελλάδα ήταν και θα είναι έρμαιο των δανειστών, χάθηκε εντελώς η εθνική της κυριαρχία, η οικονομία της πηγαίνει και θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, ενώ μόνο τυχόν μαζική εξέγερση των Πολιτών της θα μπορούσε ίσως να αλλάξει τα δεδομένα – κάτι που όμως πολύ δύσκολα θα συμβεί, αφού πλέον οι Έλληνες ελέγχονται πλήρως από τις δυνάμεις κατοχής, έχοντας πια συμβιβαστεί και σκύψει το κεφάλι.

Επίλογος

Όπως φαίνεται από το γράφημα, η Ελλάδα ξεπουλήθηκε το 2012 έναντι τριάντα αργυρίων στην κυριολεξία – για λίγο περισσότερα από 50 δις €, με κόστος μέχρι σήμερα πάνω από 1 τρις €! Ως εκ τούτου δεν υπάρχει κανένα απολύτως έγκλημα μεγαλύτερο από το PSI – μέσω του οποίου η Ελλάδα σήμερα είναι η πιο χρεοκοπημένη χώρα στην παγκόσμια ιστορία και η μοναδική στον πλανήτη που παρέδωσε έναντι δανείων την εθνική της κυριαρχία.

Με απλά λόγια, πολλά κράτη έχουν χάσει την εθνική τους κυριαρχία, αλλά μόνο με στρατιωτικές εισβολές – ενώ αρκετά άλλα έχουν κάνει μεγάλα λάθη στην οικονομία τους, αλλά κανένα δεν παρέδωσε τα κλειδιά της πατρίδας του στους δανειστές της, σκύβοντας δουλικά το κεφάλι. Πρόκειται λοιπόν για μία προδοσία με την ευρύτερη έννοια της λέξης η οποία, όσο δεν τιμωρείται παραδειγματικά, η Ελλάδα θα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.

https://analyst.gr/2019/03/01/i-prodosia/

Η γενιά της ντροπής

Πολλές κοινωνίες απέτυχαν, όσον αφορά την ενεργητική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, επειδή είχαν ξεχάσει τη δική τους ιστορία – βιώνοντας σταδιακά την εξαφάνιση του πολιτισμού τους. Κάποιες προκάλεσαν ακόμη και την «αποτέφρωση» του Έθνους τους, επειδή έκαναν τόσο μεγάλα λάθη, η μελέτη των οποίων σήμερα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, είχαν προσβληθεί από μία ανεξήγητη, μαζική σχιζοφρένεια.

Άποψη

Είμαστε σίγουροι πως κάποια στιγμή στο μέλλον, τα παιδιά μας θα αναρωτηθούν γιατί επιτρέψαμε στη σκιώδη εξουσία της Τρόικας να αναλάβει τα ηνία της Ελλάδας – να τη θέσει αμαχητί υπό την κατοχή των δανειστών της και να μετατρέψει πολλές γενιές Ελλήνων σε σκλάβους χρέους. Γιατί ανεχθήκαμε πρωθυπουργούς-πιόνια, ορισμένους ανεπάγγελτους και καθυστερημένους διανοητικά, η μοναδική ικανότητα των οποίων ήταν να λένε ψέματα – καθώς επίσης να προδίδουν ανερυθρίαστα το κόμμα τους, την ιδεολογία τους, τους εκλογείς και την πατρίδα τους.

Οι μελλοντικές γενιές θα αναρωτηθούν επίσης γιατί δεν αντιδράσαμε στην απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της ελευθερίας μας, γιατί αποδεχθήκαμε αναντίρρητα τη μεθοδική καταστροφή της οικονομίας της Ελλάδας, την επαίσχυντη καταπάτηση του ελληνικού συντάγματος, την κοινοβουλευτική δικτατορία, καθώς επίσης την αποδυνάμωση του Κράτους Δικαίου.

Τέλος, τα παιδιά μας δεν θα λύσουν εύκολα τις απορίες τους, όσον αφορά το γιατί μείναμε απαθείς απέναντι στην καταδίκη εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη χρεοκοπία – στην τρομακτική ανεργία, στη λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας μας, στις διεθνείς προσβολές, στην εξαθλίωση καθώς επίσης στην άδικη ποινή της εξορίας, η οποία επιβλήθηκε σε χιλιάδες Έλληνες.

Προφανώς, εάν μπορούσαμε τότε να απαντήσουμε θα λέγαμε ότι, δεν υπήρχαν εναλλακτικές δυνατότητες, αφού τα χρέη της πατρίδας μας ήταν αδύνατον να εξυπηρετηθούν – ενδεχομένως ότι έφταιξε το ευρώ, ότι δεν διαθέταμε τους κατάλληλους ηγέτες, ότι η διαφθορά είχε σαπίσει σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, καθώς επίσης ότι είχαμε οδηγηθεί «ενδοτικά» σε έναν μονόδρομο, από τον οποίο δεν υπήρχε διέξοδος.

Η απάντηση των απογόνων μας τότε είναι κάτι περισσότερο από εύλογη – ενώ καμία μελλοντική γενιά δεν πρόκειται να πιστέψει πως ένας ολόκληρος λαός είναι δυνατόν να οδηγηθεί στο «ικρίωμα», από μία μικρή ενδοτική, διεφθαρμένη ομάδα ή από ένα νόμισμα, όσο ελαττώματα και αν έχει. Δεν θα πιστέψει ούτε πως η γενιά μας δεν είχε τα μέσα να αντιδράσει απέναντι στο σύστημα. Πόσο μάλλον όταν γνώριζε ότι η ίδια το συντηρούσε, με την ανοχή και με τη γενικότερα φοβισμένη, δειλή συμπεριφορά της – επειδή τρόμαζε στην ιδέα πως δεν θα υπήρχαν γάζες στα νοσοκομεία ή χαρτί υγείας στα Σούπερ Μάρκετ.

Τα παιδιά ή τα εγγόνια μας θα μας πουν λοιπόν καταρχήν ότι, μία χώρα με ιδιωτικές αποταμιεύσεις της τάξης των 500 δις €, συμπεριλαμβανομένων αυτών σε τράπεζες του εξωτερικού, μεγάλο μέρος των οποίων διώξαμε μόνοι μας, είχε τα μέσα για να εξυπηρετήσει τα χρέη της (ανάλυση) – μεταξύ άλλων, αυτοχρηματοδοτούμενη με εθνικά ομόλογα.

Πολύ περισσότερο όταν η Ελλάδα είχε στην ιδιοκτησία της μία δημόσια περιουσία που υπερέβαινε τα 300 δις €, έναν ανυπολόγιστο υπόγειο πλούτο, καθώς επίσης απαιτήσεις απέναντι στη Γερμανία αρκετά υψηλότερες των 300 δις €. Εκτός αυτού, αφού είχε επί πλέον τη δυνατότητα να ζητήσει αποζημιώσεις από όλες εκείνες τις εταιρείες που της πούλησαν πολεμικό εξοπλισμό, διαφθείροντας τους πολιτικούς με δισεκατομμύρια μίζες, δεν έπρεπε να ισχυρίζεται αδυναμία εξόφλησης των οφειλών της.

Στη συνέχεια, οι απόγονοι μας θα μας πουν πως ένα Έθνος, με ιδιωτική ακίνητη περιουσία άνω του 1 τρις €, με εξαιρετικά κερδοφόρους οικονομικούς πυλώνες (τουρισμός, γεωργία, ναυτιλία), στην καλύτερη εποχή της ιστορίας του από γεωπολιτικής πλευράς, δεν θα έπρεπε να επιμένει στο ότι, αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις του – τόκους περί τα 6 δις € ετήσια ουσιαστικά, αφού τα χρεολύσια «ανακυκλώνονται».

Προφανώς, τα παιδιά μας δεν θα πιστέψουν πως οι γονείς τους ήταν τόσο ηλίθιοι, ώστε να χάσουν σχεδόν 1 τρις € (μείωση της αξίας των ακινήτων, πτώση των εισοδημάτων, κατάρρευση του χρηματιστηρίου κλπ.), απλά και μόνο επειδή δεν ήθελαν να πληρώσουν τα 300 δις € που όφειλαν (= να ανακυκλώσουν, να εξυπηρετήσουν, αφού καμία χώρα δεν πληρώνει τα χρέη της) .

Σίγουρα δεν θα καταλάβουν γιατί οι γονείς τους δεν ζήτησαν αποζημιώσεις από όλες εκείνες τις εταιρείες και τους διεθνείς τοκογλύφους, οι οποίοι κέρδισαν τεράστια ποσά στοιχηματίζοντας στη χρεοκοπία της χώρας – καταθέτοντας αγωγές του κράτους εναντίον τους. Μία χρεοκοπία την οποία οι ίδιοι οι τοκογλύφοι προκάλεσαν, επιλέγοντας όχι τον αδύνατο, αλλά τον ανόητο κρίκο της Ευρωζώνης –χρησιμοποιώντας τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), καθώς επίσης πολλά άλλα χρηματοπιστωτικά προϊόντα μαζικής καταστροφής.

Ενδεχομένως οι απόγονοί μας θα συμπληρώσουν ότι, σε εκείνες τις χώρες που βασιλεύει η αυτοκαταστροφικότητα, η μισαλλοδοξία, η διχόνοια και η εμφύλια «καταγγελιομανία», δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον – αφού παύουν να λειτουργούν τα πάντα. Πως στις πολιτισμένες δημοκρατίες δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ότι δεν ζητήσαμε καν τη συμμετοχή μας στην ψήφιση των νόμων και στον έλεγχο της εξουσίας (άμεση δημοκρατία), πως δεν υπάρχουν προβλήματα χωρίς λύσεις, καθώς επίσης ότι πάντοτε οι εναλλακτικές δυνατότητες είναι πολύ περισσότερες από δύο.

Τέλος, τα παιδιά ή τα εγγόνια μας θα συμπληρώσουν πως παραδοθήκαμε χωρίς να δώσουμε έστω μία μάχη – καθώς επίσης ότι εμείς είμαστε οι προδότες αυτής της πανέμορφης, πάμπλουτης, ευλογημένης από το Θεό χώρας και κανένας άλλος, οπότε το λιγότερο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να ντραπούμε για τις πράξεις μας, χωρίς να κατηγορούμε κανέναν άλλο.

Πού θα καταλήξουμε εάν δεν αντιδράσουμε; Εκεί που κατέληξαν οι πάμπλουτες χώρες της Λατινικής Αμερικής την πρώτη αποικιοκρατική εποχή: όπου οι νέοι ιδιοκτήτες τους έβαζαν τους ιθαγενείς να εργάζονται μέρα-νύχτα έναντι πινακίου φακής και κοινωνικών επιδομάτων, παρακολουθώντας τους με τα μαστίγια για να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο για τους ίδιους.

Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζουμε τα εξής: “Υπάρχει ένα ορισμένο «επίπεδο ανεντιμότητας» στην κοινή ανάγνωση της ιστορίας από τους ανθρώπους – άρρηκτα συνδεδεμένο με τη χώρα, με τον πολιτισμό, με την εισοδηματική τάξη των πολιτών, με τα συμφέροντα, με την ωριμότητα, με τη γνώση, με την καλλιέργεια και με την ιδιοσυγκρασία τους.

Στα πλαίσια αυτά πολλοί, κοιτάζοντας πίσω στις αποκρουστικές τυραννίες του παρελθόντος, στις τερατώδεις κυβερνήσεις, στους καταστροφικούς πολέμους, στα απίστευτα εγκλήματα, καθώς επίσης στις οδυνηρές χρεοκοπίες και στις εξ αυτών γενοκτονίες, αναρωτιούνται πώς μπόρεσαν να συμβούν. Πώς ήταν δυνατόν οι άνθρωποι της συγκεκριμένης γενιάς να επέτρεψαν τέτοιες «ανισορροπίες»; Γιατί δεν έκαναν κάτι για να τις αποφύγουν; Γιατί δεν αντέδρασαν; Γιατί δεν διαμαρτυρήθηκαν; Γιατί παρέμειναν ουδέτεροι παρατηρητές της ίδιας τους της καταστροφής; Γιατί δεν διδάχθηκαν από την ιστορία και τις εμπειρίες των προγόνων τους; 

Χωρίς καμία αμφιβολία, πολλές κοινωνίες απέτυχαν, όσον αφορά την ενεργητική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, επειδή είχαν ξεχάσει τη δική τους ιστορία – βιώνοντας σταδιακά την εξαφάνιση του πολιτισμού τους. Κάποιες προκάλεσαν ακόμη και την «αποτέφρωση» του Έθνους τους, επειδή έκαναν τόσο μεγάλα λάθη, η μελέτη των οποίων σήμερα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, είχαν προσβληθεί από μία ανεξήγητη, μαζική σχιζοφρένεια”.

.

πηγή:https://analyst.gr/2019/04/29/i-genia-tis-ntropis/