Από το Γενικό Επιτελείο Στρατού ανακοινώνεται ότι, ο Επαγγελματίας Οπλίτης, Επιλοχίας Πυροβολικού (ΠΒ) Α.Τ. της 96 ΑΔΤΕ, 40 ετών και πατέρας 2 τέκνων, απεβίωσε σήμερα, νοσηλευόμενος στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών, συνεπεία τροχαίου.
Το Γενικό Επιτελείο Στρατού εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στους οικείους του.
Συνταγματάρχης (ΑΣ) Ιωάννης Χειμαριός Εκπρόσωπος Τύπου ΓΕΣ
β. Η ανάρτηση στο διαδίκτυο αναπροσαρμοσμένης σύνταξης ΔΕΝ αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη και ΔΕΝ προσβάλλεται στα Δικαστήρια
Από τον ΕΦΚΑ έγινε πρόσφατα, σύμφωνα με διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 4387/2016 (που είναι γνωστός και ως «νόμος Κατρούγκαλου»), αναπροσαρμογή από 1.1.2019 των δημοσιοϋπαλληλικών συντάξεων και, με βάση αυτή, καταβλήθηκε η σύνταξη του μηνός Ιανουαρίου τρέχοντος έτους και εφεξής. Δεν έγινε, όμως, από το όργανο που ορίζει ο νόμος ούτε με τη διαδικασία, που, επίσης, ορίζει ο νόμος, με συνέπεια να στερείται νομιμότητας. Συγκεκριμένα:
α. Η αναπροσαρμογή αφορά την ανταποδοτική σύνταξη, αυτή δηλαδή, που αντιστοιχεί στα χρόνια υπηρεσίας και, ως τέτοια, έπρεπε να γίνει αφενός μεν από τη Διεύθυνση Απονομής Συντάξεων Δημόσιου Τομέα του ΕΦΚΑ, αφετέρου δε με έκδοση ατομικής συνταξιοδοτικής πράξης για κάθε συνταξιούχο από τον προϊστάμενο αυτής, η οποία και κοινοποιείται υποχρεωτικά στους δικαιούχους.
Αυτά ορίζονται, για τον κανονισμό των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων, με τις διατάξεις της παρ. 1, του άρθρου 66 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων ( οι οποίες διατηρήθηκαν σε ισχύ με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 4387/2016 και του άρθρου 395 του ν. 4512/2018), ισχύουν δε και για κάθε επανακανονισμό της σύνταξης τους, είτε πρόκειται για μεμονωμένο συνταξιούχο είτε για το σύνολο των συνταξιούχων. Ιδιαιτέρως ισχύουν για την προαναφερθείσα αναπροσαρμογή, η οποία αποτελεί ριζικό επανακανονισμό σύνταξης, δεδομένου ότι έχουμε ριζική μεταβολή των επί μέρους στοιχείων, που ελήφθησαν υπόψη για τον κανονισμό της αρχικής σύνταξης και ριζική ανατροπή των αποφασισθέντων με την αρχική πράξη συνταξιοδότησης.
β. Η ανάθεση από το νόμο της αρμοδιότητας του κανονισμού (ή επανακανονισμού) των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων (με έκδοση ατομικής συνταξιοδοτικής πράξης) στον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Απονομής Συντάξεων Δημόσιου Τομέα σημαίνει ότι κανένα άλλο όργανο της εκτελεστικής εξουσίας δεν νομιμοποιείται να εκδίδει σχετικές πράξεις ούτε να τροποποιεί τις ήδη εκδοθείσες από το αρμόδιο όργανο και ότι τα γενόμενα δεκτά από αυτές εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι τη νόμιμη κατάργηση, ανάκληση ή τροποποίησή τους.
γ. Κατ΄ ακολουθίαν, αφού με το ν. 4387/2016 τροποποιήθηκαν ριζικά τα δεδομένα για τη συνταξιοδότηση των δημοσίων υπαλλήλων και, ως εκ τούτου, κρίθηκε αναγκαίος από το νομοθέτη ο επανακανονισμός (αναπροσαρμογή) των ανταποδοτικών συντάξεων που καταβάλλονταν κατά την 12.5.2016, αυτό μόνο με έκδοση νέας συνταξιοδοτικής πράξης από την αρμόδια υπηρεσία μπορεί νόμιμα να γίνει. Χωρίς την έκδοση νέας ατομικής συνταξιοδοτικής πράξης, εξακολουθεί να ισχύει η προηγούμενη με ποσό ανταποδοτικής σύνταξης αυτό που εκείνη έχει κανονίσει.
γ. Άλλωστε, όπου ο νόμος απαιτεί την έκδοση ατομικής πράξης από τη Διοίκηση, η έκδοση αυτής είναι υποχρεωτική για το αρμόδιο όργανο και σε καμία περίπτωση δεν επαφίεται στη διακριτική του ευχέρεια, ο δε αρνούμενος να συμμορφωθεί προς το νόμο καθίσταται υπόλογος για παράβαση νόμου. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στη συγκεκριμένη περίπτωση, στην οποία ο ΕΦΚΑ επεμβαίνει σε περιουσιακό στοιχείο των συνταξιούχων (το μοναδικό για τους περισσότερους από αυτούς), χωρίς καμία διοικητική πράξη που να αιτιολογεί και να τους ενημερώνει για την παρέμβασή του αυτή.
δ. Διευκρινίζεται ότι το μηνιαίο ενημερωτικό σημείωμα, που αναρτάται στο διαδίκτυο για ενημέρωση των συνταξιούχων (δεν έχει αναρτηθεί ακόμα, καίτοι έχει περάσει ένας μήνας από την καταβολή της σύνταξης του Ιανουαρίου), δεν αναπληρώνει τη διοικητική συνταξιοδοτική πράξη, γιατί ως καθαρώς πληροφοριακού χαρακτήρα, δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη και δεν προσβάλλεται ενώπιον των δικαστηρίων, σύμφωνα με την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
ε. Περαιτέρω, εξ αιτίας του παράνομου τρόπου, που έγινε η εν λόγω αναπροσαρμογή, πάσχει και ο υπολογισμός της «προσωπικής διαφοράς», αφού το ένα από τα συγκρίσιμα στοιχεία (η ανταποδοτική σύνταξη της αναπροσαρμογής), από τα οποία προκύπτει η «προσωπική διαφορά», δεν εδράζεται σε ατομική διοικητική πράξη της Διοίκησης και, κατά συνέπεια είναι μη νόμιμο και, ως μη νόμιμο, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη.
Δεν έχει υπάρξει διαταγή απαγόρευσης του εμβατηρίου ''Μακεδονία Ξακουστή'' και ούτε πρόκειται να υπάρξει από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελο Αποστολάκη. Όσα ακούγονται τις τελευταίες ημέρες και κυρίως τις τελευταίες ώρες, σε τηλεοπτικούς σταθμούς και πρωινές εκπομπές, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα''. Αυτό τονίζουν με νόημα κύκλοι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, απαντώντας σε ερώτηση του kranosgr, σχετικά με το θέμα.
Όλα φέρεται να ξεκίνησαν από την απάντηση του ΥΕΘΑ Ευάγγελου Αποστολάκη, σε ερώτηση Βουλευτών του ΚΚΕ, σχετικά με την ''Αναφώνηση αντιδραστικών συνθημάτων σε στρατόπεδα με αφορμή την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών''.
Τόσο στο κείμενο της ερώτησης που παραθέτουμε αυτούσιο παρακάτω καθώς και στην απάντηση του Υπουργού, δεν υπάρχει καμία αναφορά στο γνωστό εμβατήριο ''Μακεδονία ξακουστή''.
Χρονιά εκλογών διανύουμε και θα ακούσουμε πολλά περισσότερα Απάντηση ΥΕΘΑ Ευάγγελου Αποστολάκη σε ερώτηση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (υπ. Αριθμ. 5643/14-02-2019) με θέμα: «Αναφώνηση αντιδραστικών συνθημάτων σε στρατόπεδα με αφορμή την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών»
Αρκετά είναι τα δημοσιεύματα σχετικά με τη συνέχιση της αναφώνησης αντιδραστικών συνθημάτων σε στρατόπεδα με αφορμή την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Το περιεχόμενο των συνθημάτων αυτών είναι αντιδραστικό και προκλητικό - προσβλητικό απέναντι σε άλλους λαούς, με τους οποίους ο ελληνικός λαός δεν έχει να μοιράσει τίποτα. Συγκεκριμένα, ορισμένα από τα συνθήματα που αναγκάζονται οι στρατιώτες να φωνάζουν είναι: "Η Κύπρος είναι ελληνική και η Μακεδονία", "Ο Πόντος είναι ελληνικός και η Μικρά Ασία", "Που θ’ ανάψουμε κεριά, μέσα στην Αγιά Σόφιά".
Με κάθε ευκαιρία ορισμένα στελέχη προσπαθούν να καλλιεργήσουν τον αλυτρωτισμό, αναπαράγοντας το ανιστόρητο σύνθημα "Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική", με τις διοικήσεις των Μονάδων να κάνουν τα στραβά μάτια.
Η Κυβέρνηση έχει σοβαρές ευθύνες για την ανοχή που δείχνει, σε όλες αυτές τις απαράδεκτες ενέργειες που δίνουν τη δυνατότητα σε χρυσαυγίτες και άλλους ακροδεξιούς να δηλητηριάζουν τις συνειδήσεις των νέων που υπηρετούν τη θητεία τους.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός, τι μέτρα θα λάβει η Κυβέρνηση ώστε να σταματήσει εδώ και τώρα η αναφώνηση αλυτρωτικών και αντιδραστικών συνθημάτων στα στρατόπεδα;
Γνωρίζουμε στα μέλη του παραρτήματος μας ότι, μπορούν να
προσέρχονται στο Γραφείο της Ένωσης για υποβολή αιτήσεων παραθερισμού στα ΚΑΑΥ
Καλών Νερών Βόλου.
Οι αιτήσεις πρέπει να υποβληθούν μέχρι 18 Μαρ 2019.
Όταν στην σημερινή Ελλάδα αυτοί που την κατέστρεψαν, την κατάκλεψαν και την πρόδωσαν, όχι μόνο δεν είναι κρατούμενοι, αλλά βγαίνουν δημόσια και μιλούν με ξεχωριστή υπερηφάνεια και ακόμα πιο πολύ, διεκδικούν τους ψήφους του κόσμου, τότε αναρωτιέσαι για ποιο λόγο ακόμα να μιλάς για αυτή την χώρα.
Όταν η γνωστή πολιτική οικογένεια που έχει μια από τις μεγαλύτερες περιουσίες στην Ευρώπη και την απέκτησε μέσα στην πολιτική, είναι τόσο δημοφιλής, τότε τι να πεις.
Όταν υποψήφιος δήμαρχος της πρωτεύουσας από αυτή την οικογένεια, που διακρίνεται για τις διαστροφικές του απόψεις θεωρείται φαβορί για την διεκδίκηση του δήμου, τότε λες… άντε στο καλό όλοι σας!
Όταν κόμματα που χρωστούν εκατομμύρια στις τράπεζες ενώ ο απλός πολίτης αν χρωστά χίλια ευρώ τότε του κατάσχουν ότι έχει και δεν έχει και από την άλλη αυτός ο απλός πολίτης ψηφίζει αυτά τα κόμματα, τότε σούρχεται αυθόρμητα να πεις… καλά να πάθουν!
Όσοι έλεγαν ότι κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν, άραγε πόσο δίκιο είχαν.
Γιατί να προσπαθείς να ξυπνήσεις ένα λαό όταν θέλει και επιδιώκει να είναι κοιμισμένος και λεηλατημένος, όταν εξυμνεί κάποιο πολιτικό αντιπρόεδρο του κόμματος που διεκδικεί την εξουσία ενώ επί χρόνια το εξύβριζε με τον χειρότερο τρόπο ;
Γιατί να προσπαθείς να ξυπνήσεις ένα λαό που αντί να ξυπνήσει από την προσπάθεια που κάνεις να τον ενημερώνεις, θα σε βρίσει και από πάνω, ενώ οι κακοί χαρακτηρισμοί θα πέφτουν σαν βροχή και ενώ το κόστος θα είναι η οικονομική ακόμα και η φυσική σου εξόντωση ;
Γιατί να προσπαθείς να ξυπνήσεις ένα λαό που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι τι θα φάει, τι θα πιει και πως θα γλεντήσει καλύτερα ;
Γιατί να προσπαθείς να αποκαλύπτεις κάποιες αλήθειες αφού και τα αυτιά έχουν τοίχους ;
Βασίλης Ασημακόπουλος Το αντιστασιακό φαινόμενο αναπτύχθηκε με δύο βασικές μορφές στις κατεχόμενες από τις δυνάμεις του Άξονα, χώρες της Ευρώπης. Η μία είχε τη μορφή ολιγομελών-κλειστών ομάδων, σαμποτέρ κυρίως, τα στελέχη των οποίων προέρχονταν συνήθως από τους διαλυμένους στρατούς και προσανατολίζονταν πολιτικά προς την Αγγλία. Η άλλη μορφή, ήταν μαζικά λαϊκά κινήματα στις πόλεις και την ύπαιθρο, που συγκροτούσαν ένοπλα στρατιωτικά τμήματα, εθνικο-απελευθερωτικούς στρατούς και προσανατολίζονταν κυρίως προς την Σοβιετική Ένωση.
Ο διεθνοπολιτικός προσανατολισμός σε αμφότερες τις μορφές, δεν ήταν αφετηριακός, μολονότι υπήρχαν διαθέσεις και τάσεις ή και ρητά εκπεφρασμένες κατευθύνσεις σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά προϊόν σε σημαντικό βαθμό της δυναμικής των γεωπολιτικών πραγμάτων και της αντίστοιχης πόλωσης. Αυτό συνέβη όταν είχε γίνει πλέον φανερή η έκβαση του πολέμου και διαμορφώνονταν τα ανταγωνιστικά σχέδια και επιδιώξεις των τριών μεγάλων δυνάμεων της αντιφασιστικής συμμαχίας.
Για τις ΗΠΑ, ήταν το άνοιγμα των αγορών και η απελευθέρωση της κίνησης του παγκόσμιου εμπορίου που ευνοούσε τη δυναμική του αμερικανικού καπιταλισμού. Για τη Σοβιετική Ένωση προτεραιότητα είχε η επέκταση της ζώνης ασφαλείας ως σφαίρα επιρροής επί των όμορων χωρών της σοβιετικής επικράτειας. Για την Αγγλία σημασία είχε η αποκατάσταση της αποικιακής-ιμπεριαλιστικής της δύναμης, για αυτό και διεκδίκησε τον ελληνικό χώρο πολύ πιο αποφασιστικά από την ΕΣΣΔ στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Στάλιν-Τσώρτσιλ (Οκτώβριος 1944).
Στη Γιουγκοσλαβία, την Ελλάδα, την Γαλλία, την Ιταλία και σε άλλες χώρες, οι μαζικές αντιστασιακές οργανώσεις που ηγεμονεύονταν από την αριστερά και ειδικότερα την κομμουνιστική-τριτοδιεθνιστική εκδοχή της (μολονότι τυπικά η Τρίτη Διεθνής αυτοδιαλύθηκε το 1943 ως μια ένδειξη θετικής χειρονομίας από πλευράς του Στάλιν προς τους Δυτικούς στο πλαίσιο της αντιφασιστικής συμμαχίας), συγκρότησαν Πολιτικές Επιτροπές Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), δηλαδή μορφές πολιτικής κυβέρνησης.
Παλλαϊκός χαρακτήρας της Αντίστασης
Η εξέλιξη αυτή αποτελούσε σαφή ένδειξη ακριβώς του μαζικού παλλαϊκού χαρακτήρα των δυνάμεων της Αντίστασης, αλλά και της ισχύος της, αποτελώντας μια νέα μορφή εξουσίας και μάλιστα γειωμένης στη χώρα, η οποία εξ αντικειμένου βρέθηκε σε αντιπαράθεση με τις εξόριστες κυβερνήσεις που ήταν οργανικά συνδεδεμένες με το Λονδίνο.
Ένα γνωστό στιγμιότυπο από συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου της ΠΕΕΑ στο Δημοτικό Σχολείο στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας (πηγή: Φωτογραφικό αρχείο Σπύρου Μελετζή).
Ειδικότερα στη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα, υπήρχε και τμήμα της κατεχόμενης χώρας, που ήταν απελευθερωμένο και οι αντίστοιχες ΠΕΕΑ ασκούσαν εθνική και λαϊκή κυριαρχία στο εδαφικό εκείνο τμήμα που είχε απελευθερωθεί, όπου βρισκόταν και η έδρα των κυβερνήσεών τους. Η πραγματικότητα αυτή υποχρέωνε τον διεθνή παράγοντα να απευθύνεται στις ΠΕΕΑ ως βασικούς συνομιλητές για την επόμενη μέρα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να ελέγξει ή και να εγκλωβίσει τη δυναμική τους.
Η ελληνική ΠΕΕΑ συγκροτήθηκε στις 10 Μαρτίου 1944, ενώ η γιουγκοσλαβική στα τέλη Νοεμβρίου 1943, την περίοδο της συνάντησης των τριών ηγετών της αντιφασιστικής συμμαχίας στην Τεχεράνη. Ακολούθησαν διαφορετικές κατευθύνσεις, ενώ δεν κατέστη εφικτή η συγκρότηση κοινού βαλκανικού στρατηγείου, λόγω των έντονων διαφωνιών στο Μακεδονικό. Η γιουγκοσλαβική ΠΕΕΑ αρνήθηκε να συνομιλήσει με τους Άγγλους.
Στην ελληνική ΠΕΕΑ, στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και ειδικότερα στο ΚΚΕ, παρατηρούνται έντονες αμφιταλαντεύσεις ως προς τη σχέση με τον αγγλικό παράγοντα και τις αστικές δυνάμεις. Αυτό οφειλόταν αφενός στην απρόσωπη δυναμική των συγκρούσεων και στην εξέλιξη της πραγματικότητας, αφετέρου στην πολιτική γραμμή που είχε χαραχθεί μετά την απόφαση-τομή της 6ης Ολομέλειας της Κ.Ε. (1934), όταν αντικαταστάθηκε μεν το σχήμα της ιμπεριαλιστικής Ελλάδας με εκείνο της εξαρτημένης, αλλά επικράτησε η γραμμική θεωρία των σταδίων και ειδικότερα του αστικοδημοκρατικού σταδίου της επανάστασης, το οποίο στην πολιτική πρακτική σήμαινε την αναζήτηση εκπροσώπων μιας «εθνικής αστικής τάξης».
Πολυγλωσσία στο ΚΚΕ
Τα ανωτέρω στοιχεία αποτυπώνουν κατά τη γνώμη μας μια πάλη γραμμών εντός του ΚΚΕ – που όλες χαρακτηρίζονται από κομματικότητα – η οποία δείχνει να μορφοποιείται στις ακόλουθες κατευθύνσεις :
Την εθνικο-ανεξαρτησιακή τάση, που αποτελεί τη δυναμική έκφραση του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα και προσωποποιείται στην κίνηση του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη.
Τη διαπραγματευτική-συμφιλιωτική τάση με τις αστικές δυνάμεις, που εκπροσωπεί ο Γιώργης Σιάντος, μεσοπολεμικό συνδικαλιστικό ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, ήδη πριν την επιβολή-διορισμό της ζαχαριαδικής ηγεσίας το 1931 από την Κομμουνιστική Διεθνή.
Τον κομματικό μηχανισμό-φιλοσοβιετική κατά προτεραιότητα τάση, που εκπροσωπεί το ηγετικό στέλεχος, μέλος του Πολιτικού Γραφείου και οργανωτικός γραμματέας, Γιάννης Ιωαννίδης.
Άρης Βελουχιώτης και δεξιά ο Στέφανος Σαράφης. Ο Βελουχιώτης, δικαιολογημένα, ήταν εξαιρετικά καχύποπτος στις ξένες αποστολές στην Ελλάδα
Τελικά η ΠΕΕΑ, το ΕΑΜ, θα οριστικοποιήσει την συμμετοχή του στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Γ. Παπανδρέου (Μέση Ανατολή), μόλις τον Αύγουστο 1944 και ενώ είχε ήδη συμμετάσχει στο Συνέδριο του Λιβάνου (Μάιος 1944).
Η ΠΕΕΑ, έκφραση της δυναμικής και του μαζικού παλλαϊκού χαρακτήρα της αντίστασης του ελληνικού λαού, άσκησε κυριαρχία στον χώρο της Ελεύθερης Ελλάδας, συγκρότησε Εθνικό Συμβούλιο μέσα από εκλογές στην κατεχόμενη Ελλάδα (Απρίλιος 1944). Σε εκείνες τις εκλογές ψήφισαν για πρώτη φορά γυναίκες ενώ παρήχθη νομοθετικό έργο, συγκροτήθηκαν κώδικες τοπικής αυτοδιοίκησης και λαϊκής δικαιοσύνης, εκδόθηκε νόμισμα, ασκήθηκαν πολιτικές στους τομείς της παιδείας, της υγείας, του αγροτικού χώρου κλπ.
Πρωταγωνιστής το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ
Οι πολιτικές δυνάμεις που τη συγκρότησαν ήταν κατά βάση οι δυνάμεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, δηλαδή το ΚΚΕ και οργανώσεις που προέρχονταν από την αριστερή πτέρυγα του βενιζελισμού ή ανεξάρτητοι σοσιαλιστές. Πρόεδρος αρχικά της ΠΕΕΑ ήταν ο Ευρυπίδης Μπακιρτζής, βενιζελικός αξιωματικός, απότακτος του Κινήματος του 1935.
Συμμετείχε στην αντιστασιακή οργάνωση ΕΚΚΑ και στη συνέχεια μαζί με τον Στέφανο Σαράφη, επίσης απότακτο του ’35, θα ενταχθεί στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ακολούθως, Πρόεδρος της ΠΕΕΑ έγινε ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Αλέξανδρος Σβώλος, επίσης προερχόμενος από την αριστερή (σοσιαλιστική) πτέρυγα του βενιζελισμού.
Ο Δημήτρης Γληνός, ο συντάκτης του «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ» και κορυφαίος εκπαιδευτικός, έχοντας ήδη διανύσει την πορεία από την αριστερή πτέρυγα του βενιζελισμού στο ΚΚΕ, δεν θα προλάβει να αναλάβει κεντρική θέση στην ΠΕΕΑ, καθώς θα πεθάνει τον Δεκέμβριο 1943. Αλέξανδρος Σβώλος
Η ΠΕΕΑ αποτέλεσε τη θεσμική και υλική αποτύπωση του μαζικού χαρακτήρα της Εθνικής Αντίστασης, τα όνειρα και τις προσδοκίες ενός μεγάλου τμήματος, της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο, για «ελεύθερη πατρίδα και πανανθρώπινη λευτεριά». Όνειρα και προσδοκίες που δολοφονήθηκαν από τον ολέθριο Εμφύλιο Πόλεμο, τον οποίο τμήμα των αστικών δυνάμεων, ο θρόνος και ο διεθνής παράγοντας μεθόδευσαν και η ηγεσία του ΚΚΕ αποδέχθηκε.
Ποιοι προκάλεσαν τον Εμφύλιο
Γιατί τον ελληνικό εμφύλιο, δεν τον προκάλεσαν πρωτογενώς ή αποκλειστικά οι εγχώριες κοινωνικές αντιθέσεις όπως θεωρεί μια μερίδα της αριστερής ιστοριογραφίας την τελευταία 20ετία θεωρεί, υποτιμώντας τον ρόλο του διεθνούς παράγοντα. Χαρακτηριστική εκδοχή αυτής της ανάγνωσης του Εμφυλίου Πολέμου, είναι το πολύ ενδιαφέρον κείμενο του σπουδαίου ιστορικού Φίλιππου Ηλιού, Η πορεία προς τον Εμφύλιο : Από την ένοπλη εμπλοκή στην ένοπλη ρήξη, στο συλλογικό τόμο Ο Εμφύλιος Πόλεμος (Θεμέλιο, 2003).
Αντίστοιχη τάση υποβάθμισης της ΕΑΜικής εμπειρίας, αλλά και της διάστασης του «εθνικού» στο Δ.Σ.Ε., υπάρχει και στις πρόσφατες ιστορικές αναγνώσεις του ΚΚΕ (Α. Βήλου-Κ. Ελευθερίου, Η «κομματική ιστορία» ως μέρος της κομματικής στρατηγικής : Χρήσεις του «Εμφυλίου» στον πολιτικό και ιστορικό λόγο του ΚΚΕ 1991-2017, περιοδικό Τετράδια τχ 70-71/2018).
Η δυναμική των συγκρούσεων, που ήταν κοινωνικά και πολιτικά οξυμένες λόγω της εμπειρίας της Κατοχής και της Αντίστασης, όπου τέθηκε το ζήτημα της εξουσίας, όπως αποτυπώθηκε και με τη συγκρότηση της Κυβέρνησης του Βουνού, έλαβε τον ένοπλο χαρακτήρα της εμφύλιας σύγκρουσης λόγω της διεθνοπολιτικής αντιπαράθεσης, όπως εσωτερικεύθηκε από τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις και τις σχέσεις εξάρτησης που είχαν οι τελευταίες με τους διεθνείς παράγοντες στους οποίους αναφέρονταν ή ήταν προσανατολισμένες.
Αντίθετα, τέτοιες εμφύλιες συγκρούσεις δεν συνέβησαν στις περιπτώσεις της Ιταλίας και της Γαλλίας, λόγω διαφορετικών επιλογών, αλλά και ορίων αυτονομίας που είχαν τόσο οι αστικές δυνάμεις, όσο και οι ηγεσίες των Κομμουνιστικών Κομμάτων των συγκεκριμένων χωρών. Για την ελληνική περίπτωση το τραγούδι Το Όνειρο του Μίκη Θεοδωράκη, αποτυπώνει τη δυναμική της εμφύλιας σύγκρουσης.
Η Έδρα του Εθνικού Συμβουλίου της ΠΕΕΑ, ήταν το Δημοτικό Σχολείο στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας. Από τη δεκαετία του ’80, ο χώρος αυτός λειτουργεί ως μουσείο, αντανακλώντας τη συλλογική μνήμη, ως πλατιά κοινωνική συνείδηση του πρωτο-μεταπολιτευτικού παρόντος, της Αλλαγής τότε.
Η εθνική λαϊκή ενότητα, όχι ως φαντασιακή κατασκευή, ως ψευδής συνείδηση που συγκαλύπτει τις ταξικές αντιθέσεις όπως θεωρεί μια ριζοσπαστικοφανής ανάλυση, αλλά ο ταξικά-σχεσιακά προσδιορισμένος λαός-έθνος, με την ιδιαίτερη ιστορικότητά του ως συγκεκριμένη μορφή υλικής ύπαρξης και πνευματικής κατάστασης, ως δημοκρατική κοινότητα του κοινού καλού.
