Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Οι Άθλιοι της Ελλάδας




poverty paintings




Μισθοί «χαρτζιλίκι» για χιλιάδες εργαζόμενους σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας.. 126.956 εργαζόμενοι αμείβονται με μικτό μηνιαίο μισθό έως 100 ευρώ.. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ όπου ο κατώτατος μισθός μειώθηκε, κατά τη διάρκεια της κρίσης.. Φορολογία και μείωση μισθών οδήγησαν στην κατάρρευση της οικονομικής δραστηριότητας.. Δεν υπάρχει κοινωνικό δίχτυ εάν το πλαίσιο για την προστασία έναντι των απολύσεων γίνει πιο ελαστικό


Μισθούς πείνας λαμβάνουν χιλιάδες εργαζόμενοι στη χώρα μας σύμφωνα με όσα προκύπτουν από το ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Εργασίας προς τη Διεθνή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, στο οποίο απεικονίζονται οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις και η κατάσταση στην ελληνική αγορά εργασίας.
Στο ενημερωτικό σημείωμα, σύμφωνα με πληροφορίες, εκφράζεται η πεποίθηση ότι οι απαραίτητες εργασιακές μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν στην επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, με ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση του κοινωνικού διαλόγου και των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Κατώτατος μισθός
Στο ενημερωτικό σημείωμα, υπογραμμίζεται ότι, «με σκοπό την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας, μέσω της μείωσης του κόστους εργασίας και τη διευκόλυνση της επανένταξης των ανέργων στην αγορά εργασίας, ο ονομαστικός κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 22% και εισήχθη, το 2012, ακόμα χαμηλότερος μισθός (13% κάτω από το ελάχιστο) για τους νέους κάτω των 25 ετών. Επιπλέον, εισήχθη, το 2013, ένας νέος μηχανισμός καθορισμού του μισθού, που προβλέπει τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση αντί των κοινωνικών εταίρων.
Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου, τα οποία παρουσιάζει η Ναυτεμπορική,126.956 εργαζόμενοι αμείβονται με μικτό μηνιαίο μισθό έως 100 ευρώ.Συνολικά 343.760 εργαζόμενοι αμείβονται με μηνιαίους μισθούς από 100 έως και 400 ευρώ μικτά. Ουσιαστικά πρόκειται για εργαζόμενους με συμβάσεις εργασίας μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασία 2, 3 ημερών την εβδομάδα ή ακόμη και μερικών ωρών την εβδομάδα. Επίσης η ίδια πηγή αναφέρει ότι βάση στοιχείων του ΙΚΑ, ο μέσος μισθός για μερική απασχόληση κυμαίνεται από 400 ευρώ μικτά έως και 420 ευρώ μικτά το μήνα. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι στην Ελλάδα ο αριθμός των νεόπτωχων εργαζομένων που αμείβεται με μισθούς έως και 510 ευρώ μικτά ανέρχεται συνολικά σε 432.033 άτομα.
Παράλληλα στο σημείωμα του υπουργείου, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Αθηναϊκού Πρακτορείο, επισημαίνεται ότι σε συνδυασμό με τη βαριά φορολογία, τη μείωση των συντάξεων και των προνοιακών επιδομάτων και τις μεταβολές του δείκτη τιμών, η μείωση των μισθών, ιδιαίτερα του κατώτατου μισθού, οδήγησε στην κατάρρευση της οικονομικής δραστηριότητας, επισημαίνεται στο σημείωμα που απευθύνεται στη Διεθνή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων.
Συγκεκριμένα, η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ ανήλθε στο 25% από το 2008, ενώ οι εργαζόμενοι έχασαν περίπου το 50% της αγοραστικής τους δύναμης, το οποίο οδήγησε σε σημαντική μείωση της εσωτερικής ζήτησης. Επιπλέον, η εισοδηματική ανισότητα έχει αυξηθεί και τα νοικοκυριά που βρίσκονται στο κατώτατο επίπεδο της εισοδηματικής κλίμακας έχουν υποστεί σχετικώς μεγαλύτερες απώλειες στο πλαίσιο της συνολικής μείωσης των εσόδων που καταγράφεται στην οικονομία. Οι μειώσεις του κατώτατου μισθού όχι μόνο απέτυχαν να διευκολύνουν την επανείσοδο των ανέργων στην αγορά εργασίας, αλλά, αντίθετα, οδήγησαν σε μία άνευ προηγουμένου αύξηση των επιπέδων της ανεργίας.
Επιπλέον, τα υψηλά επίπεδα της ανεργίας των νέων, καθώς και η απότομη μείωση του κατώτατου μισθού, σε συνδυασμό με την εισαγωγή ενός ακόμα χαμηλότερου μισθού για τους νέους κάτω των 25 ετών, οδήγησε σε σημαντική αύξηση στις μεταναστευτικές ροές των νέων εργαζομένων υψηλής ειδίκευσης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008-2013, 427.000 Έλληνες μετανάστευσαν σε αναζήτηση υψηλότερων αποδοχών και καλύτερων κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών, ενώ οι ετήσιες ροές διπλασιάστηκαν, μετά το 2010.
Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να κάνει χρήση του ανθρώπινου κεφαλαίου της με υψηλή εξειδίκευση, το οποίο θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας.
Επιπλέον, σύμφωνα με συγκριτικά στοιχεία, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ όπου ο κατώτατος μισθός μειώθηκε, κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αντίθετα, κατά την ίδια περίοδο, ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 11,3% στο Ηνωμένο Βασίλειο, 8,2% στο Βέλγιο, 7,6% στη Γαλλία, 5,6% στην Ολλανδία και πάνω από 20% σε ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Επίσης, άλλες οικονομίες που επηρεάστηκαν σημαντικά από την παγκόσμια ύφεση, μπόρεσαν να αυξήσουν τον κατώτατο μισθό - στην Πορτογαλία και την Ισπανία αυξήθηκε κατά 2%».
Για τις απεργιακές κινητοποιήσεις
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στο εν λόγω ενημερωτικό σημείωμα τονίζεται ότιυπάρχει μία βαθιά ριζωμένη κοινωνική συναίνεση μεταξύ όλων των κοινωνικών εταίρων και των πολιτικών κομμάτων, που ενισχύεται από το εμπειρικό δεδομένο ότι δεν απαιτούνται ουσιαστικές αλλαγές αναφορικά με τις ομαδικές απολύσεις και το νόμο για τις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Επίσης όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί αυταπόδεικτο γεγονός ότι οι «βέλτιστες πρακτικές» που πρέπει να ληφθούν υπόψη από την Επιτροπή, πρέπει να περιλαμβάνουν μόνο αυτές που συμμορφώνονται με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, με την έννοια των πρόσφατων δηλώσεων του προέδρου Γιούνκερ για μία νέα Ευρώπη που θα παίρνει ΑΑΑ στην κοινωνική αξιολόγηση».
Με βάση τις πληροφορίες του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, στο ενημερωτικό σημείωμα επισημαίνονται μεταξύ άλλων ότι «το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών εξαλείφθηκε σε έξι χρόνια, αλλά είναι, κυρίως, το αποτέλεσμα της δραστικής μείωσης των εισαγωγών, παρά της καλής επίδοσης των εξαγωγών.
Η μείωση των εισαγωγών έχει καθοριστεί από την πτώση της εγχώριας ζήτησης, ενώ η επίδοση των εξαγωγών έχει αποδειχθεί αρκετά ανεξάρτητη από τις τιμές εξαγωγών και, κυρίως, συνδέεται με τη διεθνή ζήτηση. Στα περισσότερα χρόνια, εκτός του 2013 και του 2014, οι αυξήσεις στις εξαγωγές συνοδεύτηκαν από αυξήσεις στην τιμή τους, ενώ οι μειώσεις με μειώσεις στην τιμή τους. Ακριβώς, το αντίθετο από αυτό που προβλέπεται στη θεωρία.
Αυτό σημαίνει ότι η εσωτερική υποτίμηση δεν έχει λειτουργήσει ως μηχανισμός ρύθμισης των εξωτερικών ανισορροπιών. Βελτιώσεις στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών οφείλονται, κυρίως, στην απότομη πτώση της εγχώριας ζήτησης, η οποία αντανακλά τη φτωχοποίηση του πληθυσμού, τα τελευταία χρόνια. Αυτός ο μηχανισμός έχει ήδη αγγίξει τα όρια κοινωνικής βιωσιμότητας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, ο ελληνικός δείκτης για την προστασία της απασχόλησης (EPL) είναι οριακά πάνω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ, μία σαφής ένδειξη ότι δεν χρειάζονται επιπρόσθετες μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας».
Απογοητευτικά στοιχεία και από την ΕΛΣΤΑΤ
Κατά 500 εκατ. ευρώ ή 1,8% μειώθηκε το α΄ τρίμηνο εφέτος το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν νοικοκυριά και διαμορφώθηκε σε 26,4 δισ. ευρώ από 26,9 δισ. ευρώ το α΄ τρίμηνο πέρυσι.
Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από τους τριμηνιαίους μη χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς θεσμικών τομέων της ΕΛΣΤΑΤ και συνάδουν με τα στοιχεία για τους τριμηνιαίους λογαριασμούς της Γενικής Κυβέρνησης, σύμφωνα με τα οποία: Το α΄ τρίμηνο εφέτος οι φόροι στο εισόδημα και στην περιουσία αυξήθηκαν κατά 490 εκατ. ευρώ, σε 3,719 δισ. ευρώ από 3,229 δισ. ευρώ (αποτελούν εφέτος το 19,7% των συνολικών εσόδων από 18,9% το α΄ τρίμηνο πέρυσι.
Παράλληλα, η τελική καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν νοικοκυριά, μειώθηκε κατά 2,7%, από 29,7 δισ. ευρώ σε 28,9 δισ. ευρώ. Ενώ, το ποσοστό αποταμίευσης ήταν -9,4% το πρώτο τρίμηνο του 2016 σε σχέση με -0,4% το πρώτο τρίμηνο του 2015.
Επίπεδο κοινωνικής προστασίας
«Η συνεχής διαδικασία της βαθιάς δημοσιονομικής εξυγίανσης, τα τελευταία χρόνια, η οποία περιλαμβάνει, κυρίως, τη μείωση των κοινωνικών δαπανών, έχει οδηγήσει στην αποδυνάμωση του ήδη ανεπαρκούς συστήματος κοινωνικής προστασίας για τους ανέργους, επισημαίνεται στο ενημερωτικό σημείωμα, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Πρακτορείου. Δεδομένων των ιδιαιτεροτήτων του ελληνικού συστήματος προστασίας για τους ανέργους (μικρή διάρκεια της επιδότησης της ανεργίας, αποκλεισμός των μακροχρόνια ανέργων, μικρό ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού), οι εργαζόμενοι που έχουν μείνει εκτός της αγοράς εργασίας, δεν μπορούν να διατηρήσουν ένα επαρκές βιοτικό επίπεδο» σημειώνεται στο ενημερωτικό σημείωμα, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, προσθέτοντας ότι «ως αποτέλεσμα, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει κανένα δίκτυο κοινωνικής ασφάλισης που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στην περίπτωση που το πλαίσιο για την προστασία έναντι των απολύσεων γίνει πιο ελαστικό».
Συγκεκριμένα, δίνονται τα ακόλουθα στοιχεία:
«Όπως επισημαίνει ο ΟΟΣΑ σε μία από τις πρόσφατες εκθέσεις του: «Η ευθυγράμμιση της νομοθεσίας για τις ομαδικές απολύεις προς τα λιγότερο περιοριστικά πρότυπα, παρόμοια με αυτά της Φινλανδίας σήμερα, θα ενισχύσει το ΑΕΠ κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες, κατά τα επόμενα δέκα έτη. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ αναφορικά με τους πρόσθετους περιορισμούς για τις ομαδικές απολύσεις, αν επικεντρωθούμε στις χώρες της ΕΕ, βλέπουμε ότι μεταξύ των 22 χωρών της ΕΕ, το 2013, η Ελλάδα κατατάσσεται 13η, μαζί με την Αυστρία (σημ. υψηλότερη θέση σε αυτόν το δείκτη σημαίνει πιο «περιοριστικοί κανονισμοί»). Αυτό δείχνει ότι η Ελλάδα ακολουθεί τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ και, ως εκ τούτου, δεν βλέπουμε κανένα όφελος στην αλλαγή του πλαισίου των ομαδικών απολύσεων.
Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να διατυπωθεί ο ισχυρισμός ότι ο μηχανισμός δεν είναι ευέλικτος, ότι εξαρτάται αποκλειστικά από την έγκριση της (Δημόσιας) Διοίκησης και καθιστά δυνατές τις ομαδικές απολύσεις, τονίζεται στο ίδιο έγγραφο.
Για τις περιπτώσεις εκείνες όπου οι ομαδικές απολύσεις υπόκεινται στην έγκριση της Διοίκησης, έχουν διασφαλιστεί οι αναγκαίες θεσμικές εγγυήσεις που αποκλείουν κάθε ενδεχόμενο διακρίσεων από τη Διοίκηση. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, στις 22.01.2014, έχουν καθοριστεί τα κριτήρια που πρέπει να ληφθούν υπόψη, σύμφωνα με το άρθρο 5§3 του νόμου 1387/1983, προκειμένου ο υπουργός Εργασίας (ή ο Περιφερειάρχης) να εγκρίνει (ή όχι) μία απόφαση. Βάσει αυτών των κριτηρίων, μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το αν μία επιχείρηση αντιμετωπίζει αντικειμενικά προβλήματα στη διατήρηση της βιωσιμότητας της που να καθιστούν απαραίτητες τις ομαδικές απολύσεις.
Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, μετά την έρευνα στα αρχεία του υπουργείου, δεν στοιχειοθετείται καμία μεροληπτική στάση της Διοίκησης, βάσει της οποίας να έχουν απορριφθεί αιτήματα για ομαδικές απολύσεις.
Οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών έχουν συμμετάσχει δια των εκπροσώπων τους στη Συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας που πραγματοποιήθηκε στις 22/01/2014 για την έκδοση της προαναφερθείσας απόφασης, η οποία ενίσχυσε θεσμικά το σύστημα που περιγράφεται στο νόμο 1387/1983. Επιπλέον, οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων έχουν εκφράσει δημοσίως την άποψή τους υπέρ της διατήρησης του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου», σύμφωνα με τις πληροφορίες του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων.
«Ως εκ τούτου, στο βαθμό που οι εκπρόσωποι του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου και αυτών που εμπλέκονται στην παραγωγική διαδικασία αναγνωρίζουν τη σημασία της διατήρησης του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου για την προστασία της απασχόλησης, αμφισβητείται η ανάγκη για μία ριζική τροποποίηση ή μεταρρύθμιση του εν λόγω πλαισίου. Στο νόμο δεν περιλαμβάνονται άλλα επιδόματα, όπως κοινωνική ασφάλιση, τα συστήματα προαγωγών και το επίπεδο του κατώτατου μισθών. Εν κατακλείδι, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα επιδόματα για τους συνδικαλιστές και οι συνδικαλιστικές άδειες που προβλέπονται ήδη από το νόμο, είναι αναγκαίες, προκειμένου να διευκολυνθούν οι συνδικαλιστές στην εκτέλεση των καθηκόντων τους».
Απαγόρευση της ανταπεργίας (lockout)-υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο
Βάσει των πληροφοριών του Πρακτορείου, στο ενημερωτικό σημείωμα επισημαίνεται ότι, «όταν ψηφίστηκε ο νόμος 1264/1982 για την απαγόρευση της ανταπεργίας, δεν υπήρξε καμία αντίδραση εκ μέρους των εργοδοτών. Η εξήγηση έγκειται στο γεγονός ότι στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες (π.χ. Ολλανδία), η ανταπεργία έχει περιορισμένη πρακτικά σημασία. Επιπλέον, πρέπει να τονιστεί ότι 34 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου, δεν υπάρχει καμία απόφαση Δικαστηρίου σχετικά με την αντισυνταγματικότητα της διάταξης αυτής.
Στην Ελλάδα, απαγορεύεται η ανταπεργία, αλλά το δικαίωμα της απεργίας θα πρέπει, επίσης να υφίσταται, χωρίς να αποκλείεται η απαγόρευση της κατάχρησης του δικαιώματος αυτού».
πηγή:http://www.huffingtonpost.gr/2016/07/22/oikonomia-misthoi-ypourgeio-ergasias_n_11129836.html?1469181580&utm_hp_ref=greece

Διαβάστε την Εθνική Ηχώ Ιουλίου

Κλικ στην ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ

Ποιοι "γλιτώνουν;" τις επερχόμενες νέες μειώσεις, των συντάξεων







   1.  Σε δύο κύματα θα γίνει ο ανακαθορισμός, επανυπολογισμός και οι περικοπές  των επικουρικών συντάξεων που λαμβάνουν οι Δημόσιοι υπάλληλοι.
     Το πρώτο κύμα των περικοπών, ύψους 8-10%, αφορά 312.000 συνταξιούχους, από 11 κλάδους και θα εφαρμοστεί με την πληρωμή του Αυγούστου.
     Το δεύτερο κύμα περικοπών, με μεγάλες μειώσεις, αφορά 160.000 συνταξιούχους, με την μεγάλη πλειοψηφία να ανήκει στους συνταξιούχους: Της ΔΕΗ, των δικηγόρων, των τραπεζικών υπαλλήλων εμπορικής και alpha, των ναυτικών, των εμποροϋπαλλήλων και των ναυτικών πρακτόρων και θα εφαρμοστεί με την πληρωμή του Σεπτεμβρίου.

  2. Οι περικοπές θα ισχύουν από την 1η Ιουνίου και τα  αναδρομικά ποσά, θα παρακρατηθούν ισόποσα, από τις συντάξεις Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου.

  3. Οι κατηγορίες των συνταξιούχων, που "γλιτώνουν" τις μειώσεις, είναι αυτές που, το ΣτΕ με τις αποφάσεις που εξέδωσε, έκρινε πως οι περικοπές των προηγουμένων μνημονίων ήταν παράνομες, αντισυνταγματικές και πως θα πρέπει οι συντάξεις να επανέλθουν στα επίπεδα του Ιουλίου 2012. Εξ΄αιτίας αυτών των αποφάσεων, η Κυβέρνηση, για να μην επαναφέρει τις συντάξεις στα επίπεδα του Ιουλίου 2012 ,"ισοφαρίζει" την διαφορά ,ανάμεσα στο νέο μεικτό ποσό και το παλιό, θεωρώντας πως, με αυτόν τον τρόπο, εφαρμόζει πιστά τις αποφάσεις του ΣτΕ. 

  4. Οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας (εκτός των επικουρικών ) ανήκουν σαφώς στην παρ. 3 και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι, για δράση, εάν διαπιστώσουμε ότι, οι υπολογισμοί της Κυβέρνησης δεν είναι σωστοί.                           





Συνεχίζουμε τον Αγώνα με τις Αγωγές






  1.  Μετά την δήλωση, του Υπουργού  Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Κατρούγκαλου που είπε ότι: "Θα συμμορφωθούμε ΜΟΝΟ με τις επιμέρους δικαιώσεις από τις αγωγές των στελεχών, γιατί υπάρχει οικονομική αδυναμία της Δημόσιας Διοίκησης για τη συμμόρφωση της με τις αποφάσεις του ΣΤΕ" και επειδή μεγάλος αριθμός, ε.ε. και ε.α συναδέλφων, των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων  Ασφαλείας δεν έχει καταθέσει αγωγή, για την πλήρη αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, μετά:

     α. Την 2192/2014 απόφαση της Ολομέλειας του Σ.τ.Ε, που έκρινε ότι, οι περικοπές που είχαν επιβληθεί σε μισθούς και συντάξεις, με τον νόμο 4093/12, ήταν στοχευμένες, παράνομες και αντισυνταγματικές.

     β. Την 1128/16 απόφαση της Ολομέλειας του Σ.τ.Ε, η οποία, έκρινε αντισυνταγματικό και  ακύρωσε τον νόμο 4307/2014, βάσει του οποίου μας έγινε, μερική αποκατάσταση των μισθών και συντάξεων από την προηγούμενη κυβέρνηση. 

Τους γνωρίζουμε πως μπορούν να καταθέσουν, ανά πάσα στιγμή, αγωγή, για την επαναφορά των μισθών και συντάξεων στα επίπεδα του Ιουλίου 2012, που θα ανατρέχει όμως, στο θέμα της καταβολής των αναδρομικών, από την προηγούμενη καταθέσεως διετία.

  2.  Όσοι συνάδελφοι, επιθυμούν να προβούν στις απαιτούμενες ενέργειες, για την άσκηση αγωγής μπορούν:

     α. Να προσέρχονται στο Γραφείο μας για να λάβουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά και να τους γίνει ενδελεχής ενημέρωση.

     β. Όσοι ανήκουν σε άλλους Νομούς, μπορούν να επικοινωνούν μαζί μας τηλεφωνικά ή μέσω e-mail για να τους παρέχουμε, τόσο τις απαιτούμενες πληροφορίες, όσο και τον τρόπο αποστολής των δικαιολογητικών.

   3.  Το κόστος της αγωγής είναι πολύ μικρό.




Ντροπή μας!





375









Όταν μία χώρα, όπως η Σλοβενία, δεν διστάζει να προστατεύσει την εθνική της κυριαρχία, ενώ οι Πολίτες της τα δικαιώματα τους, τότε είμαστε πράγματι η ντροπή της Ευρώπης – Ηχητικό
«Οι Πολίτες της χώρας που οδηγείται βίαια στην καταστροφή, δεν έχουν ούτε το ήθος, εάν όχι το θάρρος, να διαμαρτυρηθούν – σιωπώντας εκκωφαντικά, όπως τα πρόβατα πριν από τη σφαγή τους. Δεν διανοούνται καν να βγουν στους δρόμους διαδηλώνοντας μαζικά, έτσι ώστε να επιβάλλουν στην κυβέρνηση τους αυτά που οι ίδιοι επιθυμούν, όπως σχετικά πρόσφατα οι Ισλανδοί – αδιαφορώντας όχι μόνο για τον εαυτό τους αλλά, ανερυθρίαστα, για την πατρίδα τους και τα παιδιά τους.
Εάν τους ρωτήσει τώρα κανείς γιατί σκύβουν υποτακτικά το κεφάλι, θα του απαντήσουν πως αναζητούν κάποιον ηγέτη που θα μπορέσει να κρατήσει το λάβαρο της επανάστασης, οδηγώντας τους στην έξοδο από την κρίση – μία στάση που ασφαλώς αποτελεί μεγάλη ντροπή για τη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία. Ντροπή επειδή οι Έλληνες όφειλαν να γνωρίζουν από την ιστορία τους πως όταν ένας λαός είναι αποφασισμένος, δεν χρειάζεται κανέναν φωτισμένο σωτήρα – ενώ όταν δεν είναι, εμφανίζονται διαρκώς νέοι «κλόουν» που ισχυρίζονται πως έχουν κάθε είδους μαγικά ραβδιά, με αποκλειστικό σκοπό τη νομή της εξουσίας» (πηγή).

Άρθρο

Σε κάποιο βαθμό είναι λυπηρό να λειτουργούν θαρραλέα άλλες, πολύ μικρότερες χώρες από την Ελλάδα, όταν στην πατρίδα μας συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο – τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης, όσο και εκ μέρους των Ελλήνων Πολιτών που, δήθεν τρομοκρατημένοι από τις κακές ειδήσεις, συνεχίζουν να σιωπούν όπως τα πρόβατα!
Εν προκειμένω εννοούμε τη Σλοβενία, η Δικαιοσύνη της οποίας δεν δίστασε να ελέγξει τον κεντρικό τραπεζίτη, υφιστάμενο της διοίκησης της ΕΚΤ – ασκώντας αστυνομική δίωξη εναντίον του, σε σχέση με την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος από το 2013 λόγω των κόκκινων δανείων, η οποία κόστισε πάνω από 3 δις €. Το ποσόν αυτό δεν είναι καθόλου μικρό, όσο ίσως φαίνεται, αφού είναι της τάξης του 8% του σημερινού ΑΕΠ της – το οποίο έχει υποχωρήσει κατά 20% περίπου, σε σχέση με το 2008 (στα 42,7 δις $ από 55,6 δις $).
Ο διοικητής της ΕΚΤ βέβαια διαμαρτυρήθηκε, κάτι που λογικά δεν θα έπρεπε να κάνει εάν δεν είχε τίποτα να κρύψει, ενώ ο γενικός εισαγγελέας της Σλοβενίας δήλωσε πως οι ενέργειες του είναι σύμφωνες με το Δίκαιο της χώρας – χωρίς να δώσει πίσω τα έγγραφα που κατασχέθηκαν, παρά το ότι του ζητήθηκαν επειγόντως.
Στη διαδικασία εξυγίανσης συμμετείχαν επίσης οι μέτοχοι και οι ιδιοκτήτες τραπεζικών τίτλων μειωμένης εξασφάλισης, οι οποίοι «κουρεύτηκαν» – κάτι που ανάγκασε ένα σύνδεσμο μικρομετόχων να καταθέσει το 2014 πολλές αγωγές εναντίον της κεντρικής τράπεζας, χωρίς να υπάρχει ακόμη απόφαση.
Σύμφωνα τώρα με την αστυνομία, διενεργήθηκαν έρευνες σε τέσσερα κτίρια της πρωτεύουσας – μεταξύ των οποίων και στην Τράπεζα της Σλοβενίας, η οποία είχε δεχτεί στο παρελθόν πολλές κατηγορίες, με βάση τις οποίες δεν λειτούργησε σωστά στο θέμα της εξυγίανσης του συστήματος.
Ο διοικητής βέβαια της ΕΚΤ ισχυρίζεται πως η Δικαιοσύνη δεν σεβάστηκε το πρωτόκολλο που αφορά τα προνόμια και τις ασυλίες της ΕΕ –καταθέτοντας τη διαμαρτυρία του τόσο στον γενικό εισαγγελέα της Σλοβενίας, όσο και στον πρόεδρο της Κομισιόν. Εν τούτοις, η αστυνομία της χώρας δήλωσε πως τα στελέχη της κεντρικής τράπεζας δεν έχουν ιδιαίτερα προνόμια ή/και ασυλία – κάτι που βρίσκουμε απολύτως σωστό.
Όπως φαίνεται λοιπόν υπάρχουν χώρες που προστατεύουν την εθνική τους ανεξαρτησία, καθώς επίσης Πολίτες που γνωρίζουν τα δικαιώματα τους και δεν τρομάζουν/δειλιάζουν, αντιδρώντας ενεργητικά – γεγονός που οφείλει να προβληματίσει όλους εμάς στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα τους μετόχους των ελληνικών τραπεζών, οι οποίοι ληστεύθηκαν σκανδαλωδώς (άρθρο), χωρίς καν να αντιδράσουν – αφού δεν γνωρίζουμε να έχουν κατατεθεί ανάλογες με τη Σλοβενία αγωγές, εναντίον της Τράπεζας της Ελλάδας.
Με δεδομένο δε το ότι, ο μεγαλύτερος μέτοχος των ελληνικών τραπεζών, αυτός που ληστεύθηκε δηλαδή περισσότερο από όλους τους άλλους ήταν το ΤΧΣ, άρα το ελληνικό δημόσιο (χωρίς φυσικά να καταθέσει καμία αγωγή), οπότε όλοι εμείς, έχοντας επιβαρυνθεί με ζημίες άνω των 40 δις € που εγγράφηκαν στα ελλείμματα του προϋπολογισμού μας, επομένως στο δημόσιο χρέος, εύλογα συμπεραίνει κανείς πως συμπεριφερόμαστε δειλά και ανόητα – αποτελώντας ως εκ τούτου πράγματι την ντροπή της Ευρώπης.
Ολοκληρώνοντας, η νέα δικαιολογία μας είναι ακόμη πιο αστεία από τις προηγούμενες – αφού ισχυριζόμαστε πως έχουμε τρομάξει από τις κακές ειδήσεις, ότι έχουμε πεισθεί πως θα πεθάνουμε αφού αυτό μας επαναλαμβάνεται συνέχεια, οπότε δεν αντιδρούμε καθόλου, περιμένοντας υπομονετικά το νομοτελειακό μας θάνατο!
Ακολουθεί η σημερινή συνομιλία του κ. Σαχίνη με τον κ. Βιλιάρδο, κυρίως για το θέμα της τραπεζικής κρίσης στην Ιταλία και στη Γερμανία (άρθρο) – όπου κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει τις τραπεζικές επιθέσεις (Bank runs), καθώς επίσης τους ελέγχους κεφαλαίων στην πρώτη (capital controls), εάν αυξηθούν οι εκροές των καταθέσεων.

http://www.analyst.gr/2016/07/08/dropi-mas/

Πληρωμές Συντάξεων Δημοσίου Μηνός Αυγούστου










>> Mε την Σύνταξη μηνός Αυγούστου 2016 (κατάθεση την 28 Ιουλίου 2016) θα πληρωθούν:

Πολιτικοί συνταξιούχοι:

1) Υπουργεία Εξωτερικών, Δικαιοσύνης, Ανάπτυξης, πρώην ΥΕΝ Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, Πολιτισμού υπάλληλοι Βουλής, ΕΥΠ, κύριο προσωπικό ΝΣΚ, ΓΓΤΠ, ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ, ΕΘΙΑΓΕ, ΑΠΠΔ, ΕΡΤ (οι συνταξιοδοτούμενοι από το Δημόσιο)
πρωτόκολλα μέχρι 02/02/2016

2) Υπουργείο Παιδείας (Καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης - καθηγητές ΑΕΙ)πρωτόκολλα μέχρι 18/07/2015 (ΟΧΙ ΟΛΑ)

3) Υπουργεία Οικονομικών, Εργασίας & Κοιν. Ασφάλισης, Εθνικής Άμυνας, υπάλληλοι ΕΛ ΣΤΑΤ, ΜΤΠΥ, ΡΑΕ, πολιτικό και εκπαιδευτικό προσωπικό ΑΣΕΙ
πρωτόκολλα μέχρι 06/05/2016

4) Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Εσωτερικών Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ΥΠΕΚΑ, Υποδομών Μεταφορών & Δικτύων, υπάλληλοι Εθνικού Τυπογραφείου, Ταχ. Ταμιευτηρίου, ΥΠΑ,ΟΚΧΕ, Α.Α Συν. του Πολίτη ΑΣΕΠ, ΕΣΔΥ, ΟΠΑΔ (που υπάγονται στο Δημόσιο)
πρωτόκολλα μέχρι 31/03/2016
(*) για όσους έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου του Ταχ. Ταμιευτηρίου περ. δ της παρ.18α του αρθρου 4 του Ν.4151/2013 ισχύει άλλη σειρά.

5) Υπουργείο Παιδείας (Υπάλληλοι ΥΠΕΠΘ - εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης - καθηγητές ΤΕΙ)
πρωτόκολλα μέχρι 18/07/2015 (ΟΧΙ ΟΛΑ)

Υπάλληλοι των Ν.Π.Δ.Δ. και Ειδικών Κατηγοριών
1) Υπάλληλοι νοσοκομείων, πρωτόκολλα μέχρι 15/03/2016
2) Υπάλληλοι ΟΤΑ, πρωτόκολλα μέχρι 02/12/2015 (ΟΧΙ ΟΛΑ)
3) Υπάλληλοι παιδικών σταθμών,  πρωτόκολλα μέχρι 28/02/2016
                                         Ιερείς, πρωτόκολλα μέχρι 28/02/2016

*** Σημείωση
Επισημαίνεται ότι ορισμένες υποθέσεις που φέρουν πρωτόκολλα των παραπάνω ημερομηνιών και “χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης” είναι προς επεξεργασία και οι συντάξεις που σχετίζονται με αυτές δεν θα πληρωθούν με τη σύνταξη του μηνός Αυγούστου 2016.

>> Στο εξής οι συντάξεις του Δημοσίου θα καταβάλλονται την προτελευταία εργάσιμη ημέρα κάθε μήνα. 

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

H πιο ρεαλιστική σκηνή, εισβολής στην Κύπρο






Κύπρος, 1974. Μια οικογένεια προσπαθεί να προστατευτεί από τις τούρκικες δυνάμεις που έχουν καταλάβει το νησί και βρίσκει καταφύγιο σε ένα εγκαταλειμμένο παλάτι της Οθωμανικής εποχής. Ένας νεαρός Τουρκοκύπριος στρατιώτης τους ανακαλύπτει και έρχεται αντιμέτωπος με το σκληρό πρόσωπο του πολέμου και τον δικό του, τραγικό ρόλο μέσα σε αυτόν.
Αυτή είναι η υπόθεση της μικρού μήκους ταινίας «The Palace» (Το Παλάτι), του Αυστραλού σκηνοθέτη Anthony Maras, η οποία κυκλοφόρησε το 2011 και μέχρι σήμερα έχει συγκεντρώσει μια πλειάδα βραβείων και διακρίσεων ανά τον κόσμο. Όπως καταλάβατε, η ιστορία του «The Palace» βασίζεται στα όσα συνέβησαν στην Κύπρο κατά την Τούρκικη εισβολή στις 20 Ιουλίου του 1974, όταν περίπου σαράντα χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, με την υποστήριξη της Τούρκικης Αεροπορίας και του ναυτικού, εισέβαλαν παράνομα στο νησί και έδιωξαν περίπου 200.000 Κύπριους από τα σπίτια τους ενώ άφησαν πίσω τους 4.000 νεκρούς και 1.619 αγνοούμενους.

Ο Maras και το συνεργείο του γύρισαν μεγάλο κομμάτι της ταινίας στην Πράσινη Γραμμή της Κύπρου, που ακόμα χωρίζει το νησί στα δύο, ανάμεσα σε ένοπλους φρουρούς, ρημαγμένα από τον πόλεμο κτίρια και τεταμένες διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ που, τότε, 37 χρόνια μετά την εισβολή, δεν είχαν καταφέρει ακόμα να καταλήξουν σε μια λύση που να ικανοποιεί και τις δύο πλευρές -μια κατάσταση που συνεχίζεται, άλλωστε, μέχρι και σήμερα.

Ο Al Ruddy, παραγωγός ταινιών όπως «O Νονός» και «Million Dollar Baby», είχε πει τότε για την ταινία «Το “The Palace” είναι κινηματογράφος πρώτης κατηγορίας και αποδεικνύει πως o Anthony είναι ένας από αυτούς τους εξαιρετικά σπάνιους δημιουργούς με μεγάλο όραμα και τη δυνατότητα να το εκπληρώσουν. Το γεγονός πως έγραψε, σκηνοθέτησε, ανέλαβε την παραγωγή και το μοντάζ αυτής της ταινίας, δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολίας για την τεράστια συμβολή του στο έργο».
Λίγα χρόνια πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα του The Palace, ο Maras έπαιρνε συνεντεύξεις από Κύπριους πρόσφυγες στο πλαίσιο της εκτεταμένης έρευνας που έκανε για την ταινία. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, άκουσε μια ιστορία που τον στοιχειώνει μέχρι και σήμερα.
«Μου είπαν για μία νεαρή Κύπρια μητέρα που ήρθε αντιμέτωπη με ένα αδιανόητο δίλημμα», θυμάται ο Maras στο blog που έγραψε για λογαριασμό της Huffington Post το 2011. «Ενώ τα τούρκικα στρατεύματα περικύκλωναν το σπίτι της, το μωρό της δεν σταματούσε να κλαίει. Και αυτή έπρεπε να αποφασίσει ανάμεσα στο να το αφήσει να κλαίει και να υποστεί τις συνέπειες ή να προσπαθήσει να το σωπάσει για να μην τους ανακαλύψουν, κλείνοντας το στόμα του με το χέρι της και ρισκάροντας έτσι να το σκοτώσει. Έκτοτε δεν κατάφερα να βγάλω αυτή την ιστορία από το μυαλό μου».


Αυτό το ανατριχιαστικό σενάριο έγινε και το πρώτο βασικό κομμάτι της ιστορίας του «The Palace». «Η ταινία είναι αντιπολεμική και υπέρ της δικαιοσύνης. Μιλά για τους πολίτες και τους στρατιώτες που ήρθαν αντιμέτωποι και για το πώς οι ζωές τους συνδέθηκαν», λέει ο Maras. «Μας ενδιέφερε περισσότερο η ιστορία των ανθρώπων και όχι τόσο η πολιτική πλευρά της κατάστασης. Επικεντρωθήκαμε στο τι σημαίνει ο πόλεμος για τους απλούς ανθρώπους. Τους πολίτες. Τι σημασία έχει ο πόλεμος για μια μητέρα και το παιδί της; Τι σημαίνει ο πόλεμος σε έναν νεαρό στρατιώτη που δεν θέλει να βρίσκεται εκεί; Η ταινία μας είχε να κάνει με το πώς λειτουργούν οι άνθρωποι στις πιο αφύσικες καταστάσεις, δηλαδή στο θάνατο και στην καταστροφή».
Ο Maras ενδιαφερόταν από μικρός για το θέμα των προσφύγων και της ανθρώπινης κατάστασης εν καιρό πολέμου. Όταν ήταν ακόμα φοιτητής στο University of California, κατάφερε με τις πρώτες, μικρού μήκους ταινίες του να κερδίσει σημαντικές διακρίσεις από μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ. Η πρώτη του ταινία, η μικρού μήκους «Azadi» που αφηγούνταν μια οδυνηρή προσφυγική ιστορία σε ένα κέντρο κράτησης, ήταν υποψήφια για Best Short Film στα Australian Film Institute Awards -τα Όσκαρ της Αυστραλίας, σαν να λέμε. Τελικά κέρδισε το εν λόγω βραβείο με την επόμενη μικρού μήκους του, το νουάρ «Spike Up».
Το «The Palace» αντιμετώπισε αρκετά εμπόδια μέχρι να ολοκληρωθεί, με μεγαλύτερο αυτό του budget. Ο λόγος; «Τα λεφτά που είχαμε εξασφαλίσει από την ελληνική κυβέρνηση και από ιδιώτες, εξαφανίστηκαν με την ελληνική οικονομική κρίση», λέει ο Maras. Καταφέρνοντας να συγκεντρώσουν μια κάποια οικονομική βοήθεια από το Adelaide Film Festival Investment Fund και το South Australian Film Corporation, ο Maras και οι συνεργάτες του δεν το έβαλαν κάτω. «Έπρεπε να εκμεταλλευτούμε με σωστό τρόπο και το κάθε δολάριο. Όταν προβάλαμε την ταινία στους ανθρώπους που είχαν ζήσει εκείνη την εμπειρία, μας είπαν ξανά και ξανά πως είχαμε δημιουργήσει κάτι που έμοιαζε και είχε την αίσθηση και τη μυρωδιά του 1974».

Ο Maras πήρε συνεντεύξεις από περισσότερους από 75 Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους κατά την έρευνά του για την ταινία, όλοι τους επιζώντες της εισβολής του '74.
«Η πραγματική ανταμοιβή για έναν σκηνοθέτη», λέει, «είναι η δυνατότητα που του δίνεται να εξερευνήσει τον κόσμο, τις ιστορίες, τους χαρακτήρες και τις προκλήσεις στις ζωές των ανθρώπων. Άκουσα πολλές και διαφορετικές ιστορίες για όσα συνέβησαν το 1974 από ανθρώπους που τα έζησαν από πρώτο χέρι, ανθρώπους που επιβίωσαν αυτών, ανθρώπους που μετανάστευσαν στην Αυστραλία ως πρόσφυγες, Έλληνες και Τούρκοι».
Οι άνθρωποι αυτοί μάλιστα βοήθησαν σημαντικά και πρακτικά στα γυρίσματα της ταινίας. «Ο κόσμος μας άφησε να δανειστούμε τα ρούχα που φορούσαν το '74, τα είχαν ακόμα σε μπαούλα. Το ίδιο συνέβη και με τις τούρκικες στρατιωτικές στολές», λέει ο Maras. Μέχρι και τα όπλα που χρησιμοποίησαν στην ταινία, ήταν κάποια από τα πραγματικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην εισβολή. «Η ανθρακαποθήκη μέσα στην οποία κρύβεται η οικογένεια στην ταινία», προσθέτει ο Maras, «είναι μια πραγματική ανθρακαποθήκη που έμεινε ανέπαφη σε ένα φτηνό ξενοδοχείο δίπλα στην Πράσινη Γραμμή. Τα βαρέλια πυρίτιδας και τα όπλα εκεί μέσα δεν έχουν κινηθεί εκατοστό από το 1974».



Μπορεί η τούρκικη εισβολή στην Κύπρο να έγινε το 1974, ο Maras όμως πιστεύει πως το «The Palace» είναι ακόμα επίκαιρο στο σημερινό πολιτικό προσκήνιο. «Θεωρώ πως είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα που σχετίζεται άμεσα με όσα συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο. Η τρομακτική πτυχή αυτής της ιστορίας είναι πως θα μπορούσε να συμβεί σήμερα στα Βαλκάνια, στη Σομαλία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ». Και η πραγματικότητα των τελευταίων μηνών επιβεβαιώνει τα λεγόμενά του.
Σαράντα δύο χρόνια μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, πολλοί από τους Κύπριους που διώχθηκαν από τα σπίτια τους και έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξορία. Ο Maras θυμάται ακόμα την ιστορία που του είπε ένας από αυτούς. «Είχε πει στη γυναίκα του να μην ανησυχεί που άφησε το κοτόπουλο έξω από το ψυγείο. Θα ξεπάγωνε και θα το μαγείρευαν όταν επέστρεφαν σπίτι το βράδυ», αφηγείται ο σκηνοθέτης. «Μέχρι σήμερα, δεν έχουν γυρίσει ακόμη σπίτι τους».

πηγή:http://www.huffingtonpost.gr/2016/07/20/culture-anthony-maras-the-palace_n_11081828.html?utm_hp_ref=greece#