Υπό κανονικές συνθήκες θα επρόκειτο για το ιστορικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ δύο πρώην πρωθυπουργών.
Ο κύριος Κώστας Σημίτης νιώθει άγχος για την μεταχείριση που θα του επιφυλάξει η ιστορία όσον αφορά στην στάση του την βραδιά των Ιμίων και την ημέρα της Συνόδου της Μαδρίτης για αυτό και πασχίζει επί είκοσι χρόνια να αποσυνδέσει το όνομα του από το άγος της μειοδοσίας που του αποδίδει διαχρονικά ο ελληνικός λαός στις δημοσκοπήσεις.
Το γεγονός όμως ότι επανέρχεται με βιβλίο του (εκδόσεις Σιδέρης) για να επιτεθεί στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και στον πρώην Υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη για την εγκατάλειψη της εθνικώς ολέθριας συμφωνίας στο Ελσίνκι το 1999 (όπου η Ελλάδα ανεγνώρισε ότι έχει «συνοριακές διάφορές και συναφή θέματα» με την Τουρκία-γκρίζες ζώνες δηλαδή) και το γεγονός ότι συμμετέχει στο βιβλίο αυτό, απαράδεκτα με κείμενό του, ο νυν επί κεφαλής στις διερευνητικές συνομιλίες Παύλος Αποστολίδης δείχνει πως ο κύριος Σημίτης δεν ενδιαφέρεται απλώς για την τρωθείσα φήμη του.
Κάνει κάτι παραπάνω: Επιχειρηματολογώντας για το Ελσίνκι 1 στρώνει το έδαφος για το Ελσίνκι 2 προς τέρψιν των ημετέρων συμμάχων. Και βεβαίως επιτιθέμενος στους κυρίους Καραμανλή και Μολυβιάτη κάνει την «βρώμικη» πολιτική δουλειά για λογαριασμό τρίτων. Προσπαθεί ματαίως να απαξιώσει πατριωτικές φωνές οι οποίες θα εμπόδιζαν ένα Ελσίνκι 2 που θα τον δικαίωνε αναδρομικά για τις εθνικές του αμαρτίες. Πατριωτικές φωνές που κάποιοι τρέμουν.
Η «Εστία» δημοσιεύει σε άλλες σελίδες τα βασικά σημεία της παρέμβασης Σημίτη στα «Νέα» του κυρίου Μαρινάκη η οποία συνοψίζεται στην εξής κατηγορία κατά Καραμανλή για το Ελσίνκι:
«Απεδέχθη έτσι την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία με ανεπίλυτες τις ελληνοτουρκικές διαφορές ως προς τα όρια των υφαλοκρηπίδων και των αιγιαλίτιδων ζωνών τους. Η Τουρκία βγήκε από τη στενωπό χωρίς καμία αντίδραση».
Ωστόσο πριν τεθεί θέμα απάντησης από τον κύριο Καραμανλή ο οποίος πρέπει κάποτε βεβαίως να μιλήσει, ο κύριος Σημίτης πρέπει προηγουμένως να απαντήσει σε δύο ερωτήματα που έχουν προκύψει από την ιστορική έρευνα και τα οποία προσπερνά συστηματικά!
Θα παρέπεμπε βάσει του Ελσίνκι το ζήτημα της ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια στην Χάγη με βάση το Ελσίνκι; Ναι ή ου;
Θα παρέπεμπε το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων του Αιγαίου στην Χάγη; Ναι η ου;
Αυτό προκύπτει από τα απόρρητα τηλεγραφήματα της 20ης Ιανουαρίου 1998, του Αμερικανού πρέσβης Νίκολας Μπερνς που δημοσιεύει στο βιβλίο του ο Μιχάλης Ιγνατίου.
Από αυτά -τα δημοσίευσε η Εστία το 2020– προκύπτει ότι:
Πρώτον ὅτι «ἡ Ἑλλάς συζητοῦσε νά κριθεῖ ἡ κυριαρχία τῶν Ἰμίων στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης ἀλλά ὑπό τήν προϋπόθεσιν, ὅτι θά προσέφευγε ἡ Τουρκία σέ αὐτά γιά νά ἀμφισβητήσει τήν κυριαρχία τους! Σύμφωνα μέ τόν Μπέρνς, «ἡ ἑλληνική κυβέρνηση θέλει νά ἀναγνωριστεῖ ὅτι εἶναι ἡ Τουρκία πού ἀμφισβητεῖ τό ἐδαφικό στάτους κβό. Καί ἔπειτα ἡ Ἑλλάδα θά ἀποδέχονταν τήν παραπομπή στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης».
Δεύτερον, «ἡ κυβέρνησις Σημίτη «ἀπέρριπτε τήν ἰδέα ὅτι τά Ἴμια μποροῦν νά διασυνδεθοῦν μέ προϋπάρχουσες διαφορές γιά τά χωρικά ὕδατα καί τήν ὑφαλοκρηπῖδα».
Σύμφωνα με τον Μπέρνς, ο Σημίτης επεδείκνυε «επιμονή» για τον διαχωρισμό των θεμάτων «αν και δεν είναι σαφές για πόσο» (σημείωνε δηκτικά.)»
Σύμφωνα με τα ίδια τηλεγραφήματα του Μπερνς, τρίτον, «ἀπό τήν ἄποψη τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς ἡ ἀποστρατιωτικοποίησις τῶν νησιῶν μπορεῖ νά ἀκολουθήσει ἤ νά ἀποτελέσει ἀναπόσπαστο μέρος ἀλλά ὄχι νά προηγηθεῖ μιᾶς συμφωνίας γιά τίς βασικές πολιτικές καί νομικές διαφορές στό Αἰγαῖο».
Επειδή σε αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε τώρα και οι Τούρκοι επιμένουν να παραπεμφθούν στη Χάγη θέματα κυριαρχίας νησιών και αποστρατιωτικοποίης –έστω με την πρακτική του τεμαχισμού– ρωτούμε τον κύριο Σημίτη: Αυτήν την δικαίωση του Ελσίνκι ονειρεύεστε; Με παραπομπή ζητημάτων εθνικής κυριαρχίας και εθνικής ασφάλειας στην κρίση της Χάγης; Για αυτό επιτίθεσθε στον Κώστα Καραμανλή;
Έτσι βγήκε η Τουρκία από την «στενωπό».
Απαντήστε κύριε Σημίτη!
πηγή:https://www.newsbreak.gr/politiki/194043/imia-apostratiotikopoiisi-chagi-mperns-simiti/
