Ροζαλία Ζεμλιάτσκα: - Η πιο αιμοσταγής, ανελέητη και χαμογελαστή θανατηφόρα γυναίκα της Ιστορίας:- Την θαύμαζε ο Στάλιν - Το ανατριχιαστικό δάσος που το γέμισε με πτώματα

 

 Την έχουν πει: H πιο Aιμοσταγής Γυναίκα της Ιστορίας» και Τέρας της Κριμαίας. Τι σημασία έχει το όνομά της μπροστά σε τέτοια προσωνύμια; Έχει σημασία όμως να τονίσουμε ότι εκείνη η γυναίκα τρόμαξε με τη σκληρότητά της τον Λένιν, προκάλεσε τον θαυμασμό του Στάλιν (περίεργο…) και ακόμα και σήμερα οι Ρώσοι προσπαθούν να την διαγράψουν… Για να ξεφυλλίσουμε το λερωμένο βιβλίο της ιστορίας της:

Την 1η Απριλίου του 1876 γεννιόταν στο Κίεβο ένα χαριτωμένο κοριτσάκι κι έφερνε την ευτυχία στην οικογένεια του πάμπλουτου εβραίου εμπόρου Σαμουίλ Μάρκοβιτς Ζαλκίντ· την μικρή την βάπτισαν Ροζαλία. Εκείνο το όνομα θα την ακολουθούσε μέχρι το θάνατό της και θα ήταν το μόνο σταθερό θεμέλιο ζωής, που κράτησε μέχρι να κλείσει τα μάτια της: το όνομα Ροζαλία και το πατρώνυμο: Σαμουίλοβνα, όλα τα υπόλοιπα γκρεμίστηκαν με τον καιρό.

Τα ονοματεπώνυμα και τα προσωνύμια άλλαζαν συχνά: Οσίποφ, θεία Άνια, Βαλέρια, Δαίμονας… και μόνο ένα προσωνύμιο τη συνόδευσε μέχρι το ξόδι της: η Χωριάτισσα, όμως… Όμως η Ιστορία την κατέγραψε ως την «πιο θανατηφόρα γυναίκα της Ιστορίας», χειρότερη κι από πανδημία! Και σίγουρα, εκείνο το γλυκό, χαριτωμένο και συμπαθητικό κοριτσάκι είχε «πεθάνει» με την ενηλικίωση του.

Η Ροζαλία Ζεμλιάτσκα, λοιπόν, όπως καταγράφηκε στο κεφάλαιο των Τεράτων που πάτησαν στη Γη (το όνομα Ζεμλιάτσκα το απέκτησε από τον πρώτο της σύζυγο) σπούδασε στη Γαλλία, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λυών και στα 17 της χρόνια ξύπνησε μέσα της το πάθος της επανάστασης

Η Ροζαλία υπήρξε μια από τις βασικές πρωταγωνίστριες κατά την αποτυχημένη Ρωσική Επανάσταση του 1905. Μετά 12 χρόνια διάρκειας του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου, η Ζεμλιάσκα εμφανίστηκε στο προσκήνιο ως βασική ενορχηστρωτής της αιματοβαμμένης Κόκκινης Τρομοκρατίας, μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους. Μάλιστα από το 1920 έως το 1921, όταν η Ζεμλιάσκα προΐστατο στην καταστολή και τιμωρία των αντιφρονούντων στην Κριμαία, οργάνωσε και επέβλεψε προσωπικά μαζικές δολοφονίες που στοίχισαν τη ζωή δεκάδων χιλιάδων – και πιθανώς εκατοντάδων χιλιάδων – ανθρώπων!

Από μικρή χαμογελούσε με τον φόνο...

Από μικρή η Ροζαλία μεγάλωσε σε ένα καταπιεσμένο, από την εξουσία, περιβάλλον Δεδομένου του αντισημιτισμού του τσαρικού καθεστώτος, γίνεται αντιληπτό ότι οι (Εβραίοι) γονείς της κυνηγήθηκαν και απέκτησαν επαναστατικές τάσεις.
Μία από τις πρώτες παιδικές αναμνήσεις της Ροζαλίας ήταν οι πανηγυρισμοί και οι επιδοκιμασίες των γονιών της όταν ακούστηκε η είδηση της δολοφονίας του τσάρου Αλέξανδρου Β' από επαναστάτες το 1881.

Η Ροζαλία μυήθηκε στις ιδέες της Επανάστασης από τον μεγαλύτερο αδερφό της. Η Ροζαλία συνελήφθη από την αστυνομία της Ρωσίας, και σφυρηλατούμενη μέσα στις σκληρές τσαρικές φυλακές, στράφηκε στον μαρξισμό· το 1902, εντάχθηκε στην ομάδα του Λένιν στο Κομμουνιστικό Κόμμα και έγινε σημαίνον στέλεχος των Μπολσεβίκων. Η Ροζαλία, η οποία τότε υιοθέτησε το επαναστατικό όνομα Ροζαλία Ζεμλιάτσκα, ήταν μια ακούραστη διοργανώτρια συγκεντρώσεων· περνούσε τον περισσότερο χρόνο της ανάμεσα στην Αγία Πετρούπολη, την Οδησσό και άλλες πόλεις της Ευρώπης για να συναντηθεί με εκτοπισμένους από το τσαρικό καθεστώς. Η Ροζαλία ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα ανάμεσα στους επαναστατικούς κύκλους της Μόσχας κατά τη διάρκεια της Ρωσικής Επανάστασης του 1905 και ήταν η πιο συνεπής μπροστάρησα στα οδοφράγματα της πόλης.

Η Ροζαλία πέρασε δύσκολη περίοδο μετά την καταστολή της Επανάσταση του 1905· συνελήφθη και φυλακίστηκε πολλές φορές, νόσησε από φυματίωση και εμφάνισε σοβαρή καρδιακή νόσο, μέχρι που διέφυγε από τη Ρωσία το 1909, με σοβαρές βλάβες στην υγεία της, για να συμπορευτεί με τον Λένιν και άλλους Μπολσεβίκους στην εξορία· επέστρεψε στη Μόσχα το 1914 (είχε αναλάβει την παράνομη μεταφορά αντικαθεστωτικών στα σύνορα της Φινλανδίας), φαινομενικά εξαντλημένη και αδύναμη στα πρόθυρα της κατάρρευσης, για να «αναστηθεί» με τη Ρωσική Επανάσταση του 1917. Ως πρώιμο μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Σοβιέτ της Μόσχας, η Ροζαλία ήταν μάχιμη και αποτελεσματική όταν οι Μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία.

Σκαλί σκαλί προς την κορυφή

Στον Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο που ακολούθησε, υπηρέτησε ως στρατιωτικός επίτροπος στο νότιο μέτωπο και υποστήριξε τη «στρατιωτική αντιπολίτευση», η οποία αντιτάχθηκε στην στήριξη πρώην αξιωματικών του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Στρατού.
Ο Λένιν διόρισε την Ζεμλιάτσκα επικεφαλής πολιτικό επίτροπο για την 8η Στρατιά στην Ουκρανία και έπειτα στη 13η Στρατιά.
Και τότε η Ροζαλία άρχισε να ξεδιπλώνει τον σκληρό και αιμοσταγή χαρακτήρα της κατά τη διάρκεια της Κόκκινης Τρομοκρατίας: αιματηρή περίοδο καταστολής από τους Μπολσεβίκους που πυροδοτήθηκε το 1918 μετά μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Λένιν.

Η Ροζαλία προκάλεσε τον τρόμο από την αρχή: υποστήριξε την εξόντωση των ταξικών εχθρών και συμμετείχε ενεργά στις πρώτες εκτελέσεις στη Μόσχα. Ο ζήλος και οι μέθοδοί της ανησύχησαν ακόμη και τον διαβόητο Φέλιξ Τζερτζίνσκι, επικεφαλής της Cheka (πρόδρομος της NKVD και της KGB). Ο Τζερτζίνσκι είχε το προσωνύμιο «Σιδερένιος Φέλιξ», κάτι που σημαίνει πως αυτά που είδε να κάνει η Ροζαλία, ακόμα κι αυτόν τον «Σιδερένιο» τον λύγισαν. Έτσι, το 1920, κάλεσαν τη Ροζαλία στα Κεντρικά Γραφεία στη Μόσχα και την ενημέρωσαν ότι την μεταθέτουν στην Κριμαία.

Η Ροζαλία στάλθηκε στην Κριμαία ως Γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Η Κριμαία ήταν ένας από τους τελευταίους θύλακες του Λευκού Στρατού, που ακόμα πολεμούσαν τους Κόκκινους Μπολσεβίκους.
Η Ροζαλία έφτασε στην ουκρανική χερσόνησο αποφασισμένη να εξοντώσει εκείνους που επέμεναν ακόμα να μην βλέπουν το μέλλον της Επανάστασης.

Ένα ανατριχιαστικό δάσος από πτώματα

Οργάνωσε εκτελέσεις τις οποίες επέβλεπε προσωπικά – πολλοί λένε ότι και η ίδια σκότωνε ανθρώπους και κάποια στιγμή, όταν κατάλαβε ότι η υπόθεση θα τραβήξει πολύ, και έχοντας ευσυνειδησία για τα οικονομικά της Επανάστασης που δεν πήγαιναν και τόσο καλά, αποφάσισε να κάνει οικονομία από τις μαζικές εκτελέσεις - δολοφονίες ή ό,τι επρόκειτο να γίνει, να το κάνει όσο το δυνατόν φθηνότερα. Σε μια εποχή που οι Μπολσεβίκοι μετρούσαν τις σφαίρες μία προς μία και τις έβλεπαν να λιγοστεύουν, η Ροζαλία αποφάσισε ότι ήταν παράλογο να σπαταλούνται πυρομαχικά για εκτελέσεις αιχμαλώτων· για να μειώσει, λοιπόν, τα έξοδα, παρήγγειλε πέτρες τις οποίες οι δήμιοι έδεναν στα πόδια των μελλοθανάτων, οι οποίοι στη συνέχεια πετάγονταν στη θάλασσα. Δεκάδες χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους μ’ αυτόν τον ανελέητο τρόπο· λέγεται μάλιστα ότι, όταν τα νερά του κριμαϊκού κόλπου ήταν ήρεμα και η ορατότητα καλή, διακρίνονταν καθαρά ολόκληρες σειρές από όρθια κορμιά που σχημάτιζαν ένα φρικτό υποθαλάσσιο δάσος, που σειόταν από τα ρεύματα στον βυθό της θάλασσας.

Η Μαύρη Θάλασσα έγινε κόκκινη

Η Ροζαλία ήταν, όπως το έθεσε ο νομπελίστας συγγραφέας Αλεξάντερ Σολζενίτσιν: «Η μανία του κόκκινου τρόμου ήταν ανελέητη. Μετά την εμφάνισή της, η Μαύρη Θάλασσα έγινε κόκκινη από το αίμα των εκτελεσθέντων! Τα πολυβόλα δούλευαν ασταμάτητα! Τα παιδιά γονατισμένα παρακαλούσαν να γλιτώσουν οι γονείς τους, αλλά η μανία ήταν ανένδοτη... »

Η Ροζαλία κάποτε γύρισε στη Μόσχα όπου της απονεμήθηκε το μετάλλιο του Ερυθρού Τάγματος - τότε το υψηλότερο σοβιετικό μετάλλιο. Η Ρόζα Ζεμλιάτσκα ήταν από τους λίγους παλιούς Μπολσεβίκους που επέζησαν της Μεγάλης Εκκαθάρισης του Στάλιν (τον οποίο, όπως λένε, εντυπωσίασε με τη σκληρότητά της) και μάλιστα έλαβε σημαντική προαγωγή τον Μάιο του 1939, όταν διορίστηκε Πρόεδρος της Σοβιετικής Επιτροπής Ελέγχου και Αναπληρώτρια Πρόεδρος του Συμβουλίου Λαϊκών Επιτρόπων της ΕΣΣΔ· είναι η μοναδική γυναίκα που υπηρέτησε σε τόσο υψηλό επίπεδο κατά τη σταλινική περίοδο.

Για τη Ροζαλία γράφτηκαν βιβλία, ποιήματα και δρόμοι πήραν το όνομά της (άλλαξαν όνομα μετά την πτώση της ΕΣΣΔ). Η Ροζαλία πέθανε ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη του 1947, στον ύπνο της από καρδιακή ανακοπή, σε ηλικία 71 χρονών. Έξω χιόνιζε τύψεις, αλλά η Ροζαλία είχε σκεπαστεί καλά στο ζεστό της κρεβάτι για να μην της χαλάσουν την ηρεμία.

πηγή:https://www.ethnos.gr//history/article/284707/hpioaimostaghsgynaikathsistoriastromaxetonleninostalinththaymasekaioirosointraphkanposexontonetoysexthroysthsepanastashskaipospethanetoterasthskrimaias?cmid=ce26c89b-9d1b-4621-aed6-85db30a625a2

Κυβερνητικός εκπρόσωπος: Τα λεφτά δεν φυτρώνουν!! - Είμαστε η ΠΡΩΤΗ χώρα σε ρυθμούς αύξησης του εισοδήματος και η ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ στους μισθούς!!!

 

Απόσπασμα της συνέντευξης που έδωσε  ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος  στον ΑΝΤ1

Επίσης, μίλησε για την πτώση της ανεργίας. Συγκεκριμένα, σημείωσε ότι η ανεργία των νέων ήταν στο 37% το 2019 και σήμερα έχει πέσει στο 19%, ενώ στις γυναίκες η ανεργία ήταν πριν πέντε χρόνια στο 21% και τώρα βρίσκεται στο 11%.

Για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, ο κ. Μαρινάκης αναφέρθηκε στις μειώσεις 6-15% σε 120 προϊόντα μέχρι το τέλος Οκτωβρίου και σε ακόμη 600 κωδικούς στο προσεχές χρονικό διάστημα ενόψει και των γιορτών, στο «καλάθι του νοικοκυριού» και στη μόνιμη μείωση τιμής 5%, τονίζοντας πως δεν πρόκειται για την πρώτη στοχευμένη παρέμβαση, καθώς έχουν προηγηθεί κι άλλες, ενώ μίλησε και για τους δεκάδες χιλιάδες ελέγχους με χιλιάδες πρόστιμα από τη ΔΙ.Μ.Ε.Α..

«Μέχρι το 2020 στην Ελλάδα δεν υπήρχε αυτός ο μηχανισμός, ήταν στα χαρτιά η ΔΙ.Μ.Ε.Α. Δεν υπήρχε έλεγχος. Κάθε καλοκαίρι που είχαμε εκπτώσεις, ερχόταν η Α ή η Β μεγάλη ή μικρότερη εταιρεία, διπλασίαζε την τιμή του ψυγείου, έκανε μια εικονική έκπτωση 50% και όλα καλά. Αυτό, πλέον, δεν υπάρχει στην Ελλάδα, υπάρχει πρόστιμο, το οποίο είναι πολλαπλάσιο του κέρδους που αποκόμισε κάποιος από την παράνομη πράξη», επεσήμανε.

Για το διαθέσιμο εισόδημα δήλωσε πως είμαστε ακόμη χαμηλά αλλά και ότι τα τελευταία πέντε χρόνια είμαστε η πρώτη χώρα σε ρυθμούς αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος. Επίσης, αναφέρθηκε στη δέσμευση του πρωθυπουργού το 2027 ο μέσος μισθός να είναι 1.500 ευρώ και σημείωσε ότι ο προϋπολογισμός προβλέπει μεγαλύτερη αύξηση του εισοδήματος απ' ό,τι των τιμών.

«Λεφτά δεν φυτρώνουν. Με δανεικά ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός δεν είναι διατεθειμένος να κυβερνήσει», υπογράμμισε.

Για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τόνισε: «Έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας. Όταν έρθει η ώρα εκείνη, στις αρχές του 2025, θεωρώ, τέλος του 2024 αρχές 2025, θα ακούσουμε τον πρωθυπουργό τι έχει να πει στους πολίτες και στους βουλευτές και τότε θα τοποθετηθούμε. Μέχρι τότε θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά πρόωρη η συζήτηση και προσβλητική για τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας».

Δημοσκόπηση κόλαφος για την κυβέρνηση - Το 88% των πολιτών λένε ότι τα πράγματα θα πάνε "χειρότερα" ή τα ίδια "χάλια"

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιστρέψει την αρνητική εικόνα που έχει σχηματιστεί από τις ευρωεκλογές και μετά αλλά όλες οι προσπάθειες πέφτουν στο κενό καθώς συντηρείται η αυξανόμενη η δυσαρέσκεια των πολιτών. Νέα δημοσκόπηση που βλέπει το φως της δημοσιότητας φανερώνει εύγλωττα το κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία με μόνο έναν στους δέκα πολίτες να δηλώνει πως πιστεύει ότι του επόμενους μήνες τα πράγματα θα πάνε «καλύτερα». Σχεδόν οι εννέα στους δέκα λένε «χειρότερα» και τα «ίδια».

Σχετικά με την ικανοποίηση των πολιτών από την απόδοση της κυβέρνησης η δυσαρέσκεια δείχνει να μεγαλώνει. Από το 49% του Μαΐου το ποσοστό έπιασε «ταβάνι» τον Οκτώβριο με συνεχή ανοδική τάση και προσγειώθηκε στο 53%, δύο μονάδες πάνω από τον Σεπτέμβριο.

Χάνει συνεχώς πόντους η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την ικανοποίηση των να μην ανακάμπτει

Με τη Νέα Δημοκρατία να παραμένει χαμηλά στην πρόθεση ψήφου αλλά να μην αμφισβητείται η κυριαρχία της, η δημοσκόπηση της Alco για λογαριασμό του Alpha, δείχνει το πολιτικό σκηνικό να αναδιαμορφώνεται μετά τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη είναι μια διαφορά δεύτερο κόμμα ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανακάμψει.

Πρόθεση ψήφου

Συγκεκριμένα, η ΝΔ προηγείται με 25% και ακολουθούν: ΠΑΣΟΚ 15,3%, Ελληνική Λύση 9,3%, ΚΚΕ 8,6%, ΣΥΡΙΖΑ 6,6%. Στα όρια του 3% (λίγο πάνω λίγο κάτω) βρίσκονται: Φωνή Λογικής με 4,1%, Νίκη με 3,9%, Πλεύση Ελευθερίας με 3,3 και ΜέΡΑ25 με 2,8%. Η Νέα Αριστερά συγκεντρώνει ποσοστό 1,9%.

Το ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό ως προς το κόμμα της αντιπολίτευσης που μπορεί να προσφέρει αξιόπιστη εναλλακτική προοπτική διακυβέρνησης αλλά έρχεται δεύτερο καθώς το «κανένα» προηγείται με διαφορά.

Μετά τις εσωκομματικές εκλογές ένας στους τέσσερις δηλώνει βγήκε «ενισχυμένο» και 6 στους δέκα πως «δεν άλλαξε κάτι».

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ οι ψηφοφόροι του κόμματος σε ποσοστό 57% εκτιμούν ότι η υποψηφιότητα Κασσελάκη θα οδηγούσε σε νέα εκλογή του στην ηγεσία του κόμματος. Παράλληλα, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό 59% διαφωνούν με την απόφαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ για τον αποκλεισμό της υποψηφιότητας Κασσελάκη.

 

Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της φτώχειας - Κοινωνική έρευνα: - To 82% των Ελλήνων δηλώνει πως την ευθύνη για τη μεγάλη φτώχεια φταίνε τα υπάρχοντα κόμματα

 Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της φτώχειας, η νέα πανελλαδική κοινωνική έρευνα της Prorata παρουσιάζει τις απόψεις των Ελλήνων γύρω από το ανεπίλυτο ζήτημα με την εκτεταμένη φτώχεια στη χώρα.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 800 ατόμων, ηλικίας 17 ετών και άνω το χρονικό διάστημα 9-11 Οκτωβρίου.

Κανένας δεν μπορεί να μειώσει τη φτώχεια, λέει ο 1 στους 4

Ο 1 στους 5 ερωτηθέντες θεωρεί ότι μια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ (21%) θα μπορούσε να μειώσει τη φτώχεια, ενώ έρχεται δεύτερο το ΠΑΣΟΚ (13%) και τρίτη μια κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας (10%).

Ωστόσο η πλειοψηφία (26%) δεν θεωρεί ικανή καμία πιθανή κυβέρνηση με κορμό τα κόμματα που παρουσιάστηκαν (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση και ΚΚΕ) ότι μπορεί να μειώσει τη φτώχεια.

Αυτό όμως το αποτέλεσμα φαίνεται να σπάει μια “παράδοση”, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Δημουλά, καθηγητή στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. «Αυτό το 26% είναι το πιο εντυπωσιακό για μένα, γιατί, άλλες φορές και στον πολιτικό λόγο, κατά το παρελθόν, θεωρούσαν ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας, ειδικά όταν ήταν σε μεγάλη έξαρση ο δικομματισμός, θα έλυναν τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Εδώ είναι πολύ χαμηλό το ποσοστό αυτό. Ειδικά για τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη φτώχεια» λέει ο καθηγητής με γνωστικό αντικείμενο “Πολιτικές Διαστάσεις της Κοινωνικής Πολιτικής.

Εξηγώντας το αμέσως υψηλότερο ποσοστό της ΝΔ, ο Δημουλάς το αποδίδει λίγο ως πολύ στη “θεωρία του παλιρροϊκού κύματος”. «Όταν ανεβαίνει κάτι παρασέρνει και τα πιο κάτω στρώματα» λέει ο καθηγητής, καθώς όπως λέει «η ΝΔ αυτό το διάστημα αξιοποιεί το Ταμείο Ανάκαμψης -με τον τρόπο που το αξιοποιεί- και έχει ένα θετικό ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνδέουν τη φτώχεια με την ανισότητα, αλλά τη συνδέουν με την υλική στέρηση. Αυτό, παρόλο που έχουμε τον πληθωρισμό, δίνει την εικόνα ότι βελτιώνονται τα πράγματα και η ΝΔ είναι σε μια νέα φάση μετά από δύο κρίσεις -οικονομική με τα μνημόνια που κράτησε σχεδόν 10 χρόνια αλλά και υγειονομική κρίση που συνδέθηκε με πολύ πλούσιες χρηματοδοτήσεις».

Ο Δημουλάς μάλιστα περίμενε μεγαλύτερη διαφορά της ΝΔ από τα υπόλοιπα κόμματα. «Εντύπωση μου κάνει ότι δεν έχει μεγαλύτερη διαφορά από τους άλλους γιατί κυβερνάει και μπορεί να μοιράσει» τονίζει.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τα ποσοστά των υπόλοιπων κομμάτων κυμαίνονται όπως και στα εκλογικά τους ποσοστά στις δειγματοληψίες. «Την Ελληνική Λύση και το ΚΚΕ -που δεν άσκησαν κυβέρνηση-, άρα δεν μπορεί να τους εμπιστευτεί εύκολα ένα μεγάλο σώμα ότι θα μπορούσαν να ασκήσουν κυβέρνηση και να λύσουν τέτοιου είδους προβλήματα, τα βλέπουν περισσότερο σαν αντιπολίτευση» λέει. Για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι σε μεγάλο βαθμό ταυτίστηκαν με την αύξηση της φτώχειας και της στέρησης τη περίοδο των μνημονίων».

Ωστόσο, θα περίμενε ίσως κανείς το ΚΚΕ, να «τσίμπαγε» μεγαλύτερα ποσοστά σε ένα τέτοιο ζήτημα. Αυτό για τον καθηγητή εξηγείται για δύο λόγους. «Ο ένας είναι ότι δεν πιστεύουν σε μεγάλο ποσοστό οι Έλληνες ότι το ΚΚΕ δεν μπορεί να αναλάβει την κυβέρνηση, άρα το βλέπουν ως ουτοπικό σαν δυνατότητα να λύσει το ζήτημα της φτώχειας». Ο δεύτερος λόγος, συνεχίζει -και αυτό δεν συμβαίνει μόνο με το ΚΚΕ, αλλά και κόμματα αυτού προσανατολισμού- είναι «η ταύτιση στη κοινή συνείδηση των προβλημάτων στέρησης που είχαν οι σοβιετικές χώρες, που σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων έχουν ταυτιστεί με τη στέρηση με τον τρόπο που λειτούργησαν μέχρι να καταρρεύσουν, αλλά και μετά».

Ο Δημουλάς υπενθυμίζει ότι στην Ελλάδα είχαμε μεταναστευτικά ρεύματα από αυτές τις χώρες. «Δεν φάνηκε να πείθει δηλαδή ότι θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα της φτώχειας αφού το ΚΚΕ σε μεγάλο βαθμό ταυτίζεται με αυτό το σύστημα όπως αυτό εφαρμόστηκε σε αυτές τις χώρες» λέει.

Οι 8 στους 10 ρίχνουν την ευθύνη στο σύστημα

Η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων (82%) θεωρεί ότι το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα φταίει για τη φτώχεια. Ένα 15% πιστεύει ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν κάνουν αρκετά για να διορθώσουν την κατάστασή τους.

«Αυτό το εύρημα για εμένα είναι εντυπωσιακό» υπογραμμίζει ο κ. Δημουλάς. «Δεν το περίμενα να σας πω την αλήθεια να είναι τόσο μεγάλο το ποσοστό των ανθρώπων που αποδίδουν τα βασικά αίτια της φτώχειας στο σύστημα και όχι τόσο στο δόγμα της “ατομικής ευθύνης”» λέει ο επιστήμονας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Όπως εξηγεί ο ίδιος, αυτό το “δόγμα της ατομικής ευθύνης”, ότι δηλαδή φταίνε οι άνθρωποι με τη συμπεριφορά τους ή τις ελλείψεις τους που δεν διαθέτουν δεξιότητες, ικανότητες και δεν προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες, είναι κάτι που προβάλλεται τα τελευταία 30 χρόνια με πολύ συστηματικό τρόπο και από τις πολιτικές ηγεσίες όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και των άλλων αναπτυγμένων κρατών. «Πολλά προγράμματα προστασίας από τη φτώχεια έχουν στηθεί πάνω σε αυτή τη λογική» προσθέοντας ότι «πολιτικά και ιδεολογικά τα ΜΜΕ έχουν προβάλει πάρα πολύ αυτή την άποψή».

Δεδομένης δηλαδή της «προβολής» αυτού το δόγματος θα περίμενε κανείς να επηρεαστούν οι αντιλήψεις το κόσμου προς αυτή την κατεύθυνση. Το εύρημα όμως της Prorata δείχνει ότι «αν σε κάποιο βαθμό πριν μερικά χρόνια θα μπορούσε να είναι πιο ισχυρή η παραπάνω άποψη τώρα πλέον είναι εντελώς αδύνατη και η έμφαση δίνεται στο οικονομικό σύστημα» λέει ο καθηγητής.

Οι 3 στους 5 δίνουν έμφαση στις προκαταλήψεις για όσους επαιτούν

Το 73% θεωρεί ότι οι κοινωνικές προκαταλήψεις επηρεάζουν τον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα άτομα που επαιτούν.

Ένας φορέας που επιχειρεί να αντιμετωπίσει αυτές τις προκαταλήψεις είναι το περιοδικό «Σχεδία» που κυκλοφορεί από το 2013, έχοντας ως πωλητές ανθρώπους αστέγους, ως επί τω πλείστον.

«Θεματολογικά, δημοσιογραφικά και μέσα από κοινωνικούς τρόπους η «Σχεδία» επιχειρεί να αμβλύνει αυτές τις προκαταλήψεις του κόσμου» λέει ο Χρήστος Αλεφάντης, Διευθυντής Σύνταξης & Ιδρυτής του Περιοδικού “Σχεδία”. Βλέποντας ο κόσμος άστεγους να πουλάνε περιοδικά θα τον αισθανθεί πιο κοντά του, σύμφωνα με τον κ. Χρήστο Αλεφάντη.

«Υπάρχει ενσυναίσθηση στην κοινωνία, το πιστεύω αυτό. Εντάξει υπάρχει και η καχυποψία και η αδιαφορία, αλλά αν διαβάσετε την αλληλογραφία που λαμβάνουμε… δεν υπάρχει. Πήραμε μήνυμα χθες: “που είναι η κυρία Δήμητρα, έχω να τη δω μέρες στο πόστο της”. Αυτός ο άνθρωπος δεν ψάχνει να αγοράσει το περιοδικό ψάχνει που είναι η κα Δήμητρα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες ανθρώπινες στιγμές έχουμε».

Εξηγώντας από την πλευρά του ο κ. Δημουλάς το υψηλό 73%, αναφέρει ότι είναι επίσης εντυπωσιακό. Το ποσοστό αυτό που θεωρεί ότι οι προκαταλήψεις επηρεάζουν την αντίληψη για τους επαίτες «συνδέεται με το γεγονός ότι θεωρούν ότι το πρόβλημα της φτώχειας και του αποκλεισμού οφείλεται σε παράγοντες που είναι πέρα από τη συμπεριφορά των ανθρώπων» που αναφέρθηκε παραπάνω.

Φτώχεια: Διχασμένοι οι Έλληνες για την Ευρωζώνη

Η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από τους πολίτες. Μπορεί οι 4 στους 10να θεωρούν ότι εκτός Ευρωζώνης, περισσότεροι πολίτες θα ήταν αντιμέτωποι με τη φτώχεια, ωστόσο, περίπου το ίδιο ποσοστό (37%) πιστεύουν ότι η κατάσταση θα ήταν καλύτερη. Την ίδια στιγμή, ένα σημαντικό 18% εκτιμά ότι η κατάσταση θα ήταν περίπου ίδια.

«Μου κάνει εντύπωση ότι είναι μοιρασμένα τα ποσοστά αυτών που θεωρούν ότι θα ήταν μεγαλύτερο ή μικρότερο το ποσοστό των φτωχών» παρατηρεί ο Κωνσταντίνος Δημουλάς. «Το 40% με το 37% είναι περίπου το ίδιο, που δείχνει ότι υπάρχει μια σύγχυση ως προς τι θα μπορούσε να γίνει για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Δεν βλέπουν μια λύση που θα είχε πολιτικό χαρακτήρα με την έννοια να εφαρμόσει πολιτικές για την αντιμετώπιση του».

Έτσι ο καθηγητής εντοπίζει ότι ο κόσμος παραμένει «ευρωσκεπτικιτικός», ενώ πριν την κρίση ήταν το αντίθετο, «οι Έλληνες ανήκαν στην πιο αισιόδοξη εθνική ομάδα, ως προς τις προοπτικές που έχουν στην Ευρωζώνη και έχουμε μια αντιστροφή μετά την κρίση σε αυτό το ζήτημα. Και αυτό αποτυπώνεται από αυτή τη διαφάνεια».

Η οικονομική ανέχεια βασική αιτία του κοινωνικού αποκλεισμού

Το συντριπτικό ποσοστό των ερωτηθέντων (71%) απαντά ότι ο κοινωνικός αποκλεισμός οφείλεται κυρίως σε αυξημένες δαπάνες, ακρίβεια, ανεργία, δηλαδή την οικονομική ανέχεια. Ακολουθεί, αμέσως μετά με διαφορά η έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας και υποστήριξης από το κράτος (39%).

Εδώ και δύο δεκαετίες περίπου, οι επιστήμονες βρίσκονται σε διαμάχη, εάν δηλαδή ο κοινωνικός απολεισμός συνδέεται με την φτώχεια και την οικονομική ανέχεια. Από τη δεκαετία του 1990 υποστηρίχτηκε ότι το πρόβλημα δεν ήταν η οικονομική ανέχεια, αλλά ο κοινωνικός αποκλεισμός που μπορεί να οφείλεται σε άλλα αίτια, όπως είναι η εκπαίδευση, η κουλτούρα, ο εθισμός στις ουσίες κτλ. Έτσι εφόσον θα αντιμετωπιζόταν ο αποκλεισμός που “θεραπευόταν” συνεπώς -κατά το δυνατόν- και η φτώχεια.

Πάνω εκεί επενδύθηκαν όλες οι πολιτικές δια βίου μάθησης, συμβουλευτικής υποστήριξης των ανθρώπων που είναι ευάλωτοι κτλ από την ΕΕ και και την Ελλάδα, λέει ο καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Ωστόσο, ο ίδιος σημειώνει ότι, στον αντίποδα υπάρχουν επιστημονικές θέσεις που υποστήριζαν ακριβώς αυτό που δείχνει η διαφάνεια: «Ότι η φτώχεια εμπεριέχει όλα αυτά τα στοιχεία του αποκλεισμού και οδηγεί στον αποκλεισμό. Είναι πολυσύνθετη δεν μπορούμε να τη δούμε μόνο σαν οικονομική έννοια» αναφέρει ο ίδιος.

«Εδώ στη διαφάνεια βλέπουμε ότι ο πρώτος βασικός παράγοντας είναι η οικονομική ανέχεια και η στέρηση που υπερέχει συντριπτικά από όλους τους άλλους λόγους και ο δεύτερος παράγοντας που δείχνει τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες του κοινωνικού κράτους που παρεμβαίνει μέσω αναδιανομής» αναφέρει προσθέοντας ότι και επιστημονικά αυτό είναι σωστό καθώς «το κράτος πρόνοιας έρχεται μέσω της αναδιανομής να απαλύνει τις συνέπειες της φτώχειας, δεν τις αντιμετωπίζει στη βάση τους, ούτε λύνει το πρόβλημα, έχει αποδειχτεί ιστορικά αυτό».

Αυτό που λύνει το πρόβλημα, όπως αναφέρει, είναι η πρόσβαση σε πόρους και σε απασχόληση άμεσα μέσα από το παραγωγικό σύστημα την εργασία και την οικονομική δραστηριότητα. «Το κοινωνικό κράτος απορροφούσε 45% με 48% των δημοσίων δαπανών και όλο το κράτος αντιστοιχούσε περίπου στο μισό ΑΕΠ κρατικής δαπάνης. Σήμερα, όμως, που οι δημόσιες δαπάνες ως μέρος του ΑΕΠ, είναι κάτω του 30% εδώ και αρκετά χρόνια», λέει ο κ. Δημουλάς «αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι δυνατότητες με αυτές τις αναλογίες είναι πολύ λιγότερες».

Το 54% δεν έχει προσφέρει δια ζώσης υλική βοήθεια

Το 45% των ερωτηθέντών έχει προσφέρει χρήματα, φαγητό ή ρουχισμό σε άτομο που επαιτεί, με μικρότερη ή μεγαλύτερη συχνότητα. Ένα 14% βοηθάει με εναλλακτικούς τρόπους, προσφέροντας βοήθεια σε φορείς. Ωστόσο, υπάρχει και ένα 22% που δεν έχει προσφέρει τον οβολόν του ποτέ.

Ένα 52% έχει προσφέρει βοήθεια σε κάποιο πρόγραμμα για τη στήριξη ατόμων σε ανάγκη, ενώ ένα 30% απαντάει πως δεν το έχει κάνει, αν και θα το ήθελε.

Πάνω από τους μισούς Έλληνες έχουν προσφέρει σε πρόγραμμα ή εκστρατεία για στήριξη ατόμων

Παρατηρώντας τα ποσοστά των ατόμων που έχουν προσφέρει, ο διευθυντής του «Σχεδία» βλέπει τη θετική πλευρά. «Μου δημιουργούν αισιοδοξία. Εντάξει θα μπορούσαν να είναι και παραπάνω», αλλά για τον ίδιο το 30% «εξηγεί ότι πολύς κόσμος δεν ξέρει» πως να προσφέρει.

«Ο κόσμος δεν ξέρει τι να κάνει. Σου λέει “έχω ένα ζευγάρι παππούτσια, που να το δώσω;”. Οπότε το “όχι αν και το ήθελα” το καταλαβαίνω. Το ακούμε κάθε μέρα, τι να κάνω παιδιά, πείτε μου που να πάω» τονίζει ο κ. Αλεφάντης.

«Αν δούμε αυτούς που το κάνουνε τακτικά μέσα στον χρόνο (21%), είναι ένα σημαντικό ποσοσό» παρατηρεί ο κ. Δημουλάς, προσθέτοντας όμως, ότι την ίδια στιγμή «ένα 29% δεν πιστεύει ότι αυτές οι δράσεις θα λύσουν το πρόβλημα. Είναι σίγουρα μικρότερο το ποσοστό των ανθρώπων που το πιστεύει γιατί το αποδίδουν σε αίτια που έχουν να κάνουν είτε με το κράτος είτε με αντικειμενικούς λόγους, με την οικονομία.

Για τον ίδιο πάντως, το βασικό εύρημα της έρευνας είναι ότι ο κόσμος δεν βλέπει διέξοδο στο πρόβλημα τη φτώχειας, ούτε εντός Ευρωζώνης, ούτε εκτός, και ούτε με τα υπάρχοντα κόμματα. «Το εντυπωσιακό -και δεν το περίμενα να πω την αλήθεια- είναι πόσο ισχυρή είναι αυτή η άποψη και ότι υπάρχει μια σύγχυση για το πώς μπορούν αν δοθούν αυτές οι λύσεις» καταλήγει ο κ. Δημουλάς.

https://www.sofokleousin.gr/prorata-ftoxeia-stin-ellada-tou-2024-ftaiei-to-systima-i-oi-polit#goog_rewarded

Εκδήλωση για την μνήμη του προστάτη της Ελληνικής Αστυνομίας, Αγίου Μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου

 

   Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024, το πρωΐ, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Άρτης, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Άρτης κ. Καλλινίκου, ετελέσθη, η καθιερωμένη Δοξολογία, επί τη μνήμη του προστάτου της Ελληνικής Αστυνομίας, Αγίου Μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου, με την παρουσία του Προέδρου της Ε.Α.Α.Σ,  Σχη ε.α.Αλέξανδρου Παναγή και του Αντιπροέδρου Ανχη ε.α. Ιωάννη Πετρούδης καθώς και  εκπρόσωποι των Τοπικών Αρχών και Φορέων του νομού Άρτας 

    

Κινδυνεύει (μονομερώς) η Δημοκρατία – 1

 (Η γελοιογραφία είναι της κας Κατερίνας Σχοινά, από την «Ελευθεροτυπία».Οκτώβριος 1981)

Θυμόσαστε βεβαίως εκείνον τον Νικόλαον Μερακλήν, όστις διατηρούσε το καφενείον «Η συνάντησις των φίλων». Θα θυμάστε επίσης, ότι ο κ. Μερακλής έφερε και το λίαν κολακευτικόν προσωνύμιον, ήγουν παρατσούκλι, «ο μπίχλας» καθόσον  και η καθαριότητα δεν ήτο και το δυνατό του σημείο.

• Tου Υπτγου ε.α. Χρήστου Μπολώση

Ο κ. Μπίχλας λοιπόν, είχε εξαφανιστεί κάμποσο καιρό, γι’ αυτό και δεν εμφανιζόταν στην παρέα μας. Το καφενείο ήταν «κλειστό λόγω ανακενίσεως», όπως έγραφε η ενημερωτική πινακίδα και μηδέν έτερον. Μάθαμε λοιπόν ότι ο κ. Μερακλής είχε κάτι τραβήγματα με την Εφορία περί του «Πόθεν Έσχες»  του. Δηλαδή εμφάνιζε κάποια έσοδα, που δεν μπορούσε να τα δικαιολογήσει. Ωραίο λογιστή είχε θα πείτε και θάχετε και δίκιο. Είχε όμως ωραίο δικηγόρο: «Κύριοι, είπε το δικηγοράκι, δηλαδή δεν μπορούμε να έχομεν μια θεία κατά  Ναϊρόμπι μεριά, που να μας στέλνει από το υστέρημά της» «Μπορείτε» απάντησαν οι κύριοι. «Όπερ έδει δείξαι», κραύγασε ο θεράπων της Θέμιδος. 

«Αυτό ακριβώς συνέβη. Ήγουν, αποθανούσα η θεία μας άφησε και πέντε δεκάρες Ναϊρομπέζικες νάχουμε να πορευόμαστε. Άσε που μας βγήκε το λάδι να τρέχουμε να τις κάνουμε ευρώ» «Αθώος ο κατηγορημένος»  είπον οι κύριοι και νάτος ως λευκή περιστερά στην πιάτσα ο κ. Μπίχλας, σαν τον Γιάννο ένα πράγμα, ο οποίος άνοιξε πάλι το καφενείο του και απ’ ό,τι είδαμε η μόνη «ανακένιση» που είχε γίνει, ήταν  ο «διάκοσμος»  από τις μύγες στους τοίχους, ήγουν τα μυγοχέσματα…

Με το που άνοιξε λοιπόν το καφενείο, άρχισαν να έρχονται οι παλιοί πελάτες και να ξανασχηματίζονται οι παρέες, πλην του κ. Τζίτζη, θα τον ενθυμείσθε ασφαλώς, που δεν λέει να φανεί. Πού θα πάει θα φανεί κι’ αυτός.

Κι’ ενώ όμως ο Τζίτζης αγνοείσαι κάνει την εμφάνισή του ο κ. Ευλάμπιος συνταξιούχος του Δημοσίου, επί βαθμώ Εισηγητού Γ΄. 

Δεν ξέρω τι έχει προσφέρει στο Δημόσιο ο κ. Ευλάμπιος, ξέρω όμως τι έχει προσφέρει στη Λογοτεχνία. Κι΄ εξηγούμαι. Απ΄ αυτόν σίγουρα ενεπνεύσθη ο Βάρναλης αυτούς τους στίχους που περιλαμβάνονται στο έργο του «Αρχή Σοφίας»:

Φρόνιμα και ταπεινά 

πάω με κείνον που νικά. 

Αν θέλεις να χαρείς τη λευτεριά 

νωρίς γίνε προδότης, γίνε. 

Θα ‘ναι μαζί σου οι νόμοι 

και η πλερωμένη γνώμη. 

Πέτα την ανθρωπιά σου. 

Κι απ’ τον αφέντη πιάσου. 

Κι άμα σε φτύσει αυτός, 

να κάθεσαι σκυφτός. 

Και θα ‘χεις τα πρωτεία 

στη σάπια πολιτεία….

Πιστεύω το πιάσατε το υπονοούμενο. Παρομοίως και η κα Κατερίνα Σχοινά εμπνεύστηκε την γελοιογραφία που βάλαμε στην αρχή αυτού του κειμένου.

Ο κ. Ευλάμπιος λοιπόν, προσελήφθη σε κάποιο υπουργείο κάπου εκεί το 1956. Τότε, υποστήριζε φανατικώς τον Ελληνικό Συναγερμό του Στρατάρχου Αλεξάνδρου Παπάγου και εν συνεχεία, στο καπάκι, την ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Όμορφα!

Το 1964, που κάνει μπραφ και βγαίνει ο γέρο Παπανδρέου, ο κ. Ευλάμπιος εμφανίζεται στο γραφείο με  «Τα Νέα», πανηγυρίζοντας για την «νίκη της δημοκρατίας».

Ακολούθησαν οι αποστασίες, τα «Ιουλιανά», που κάνανε μπάχαλο την Ελλάδα κι’ ένα πρωινό τ’ Απρίλη, ξεκινήσανε τρεις φίλοι και μαζί τους και ο κ. Ευλάμπιος. Να σημαία στο  μπαλκόνι και «Ελεύθερο Κόσμο» στην τσέπη ο κ. Ευλάμπιος και άλλα όμορφα. 

Το καλοκαίρι του 1974, τότε που τα 10 εκατομμύρια χουντικοί ανέπνευσαν και γίνανε δημοκράτες να κι’ ο κ. Ευλάμπιος με την «Βραδυνή» και την ΝΔ, που τότε είχε έμβλημα την δάδα και όχι τα ανάκατα τρίγωνα («σάμπως και άλλοτε με τον Καραμανλή εν είμαστε;», έλεγε).

Και φτάνουμε στο 1981, τότε που το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία, αλλά ξεχάσανε να του το πούνε. Ο κ. Ευλάμπιος όμως το έμαθε εγκαίρως και άρπαξε την σημαία με τον πράσινο ήλιο, αυτόν που ανατέλλει και μας οδηγεί. Καλού κακού έβαλε και την «Αυριανή» στην τσέπη…

Τα χρόνια πέρασαν. Το ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε ό,τι ήταν προγραμματισμένο να καταστρέψει και ήρθε πάλι η σειρά της ΝΔ και του Κων. Μητσοτάκη. Ακολούθησε πάλι Καραμανλής ο νεότερος, ο Παπανδρέου ο νεότερος και τέλος Μητσοτάκης ο νεότερος, ο οποίοι ανέλαβαν διαδοχικά να μας σώνουν. Τελικώς σωθήκανε οι ίδιοι. 

Πάντως ο κ. Ευλάμπιος πάντα σταθερός στις απόψεις του πήγανε
«μ’ αυτόν που νικούσε».

Κάποτε συνταξιοδοτήθηκε και έγινε και αυτός θαμώνας του γνωστού μας καφενείου. 

Μπήκε λοιπόν ο κ. Ευλάμπιος σοβαρός και σύννους στον καφενέ, παρήγγειλε τέϊον με λίγο κονιάκ, άνοιξε την (φιλοκυβερνητική) εφημερίδα του, έριξε μια ματιά στα χοντρά, την δίπλωσε, ξερόβηξε και δήλωσε μεγαλοφώνως: «Κύριοι η δημοκρατία μας κινδυνεύει». Έπεσε βαθιά σιωπή που έλεγε κ’ ο Πουλόπουλος.  Βαλέδες έμειναν στον αέρα, πούλια σταμάτησαν να βροντούν και χείλια σταμάτησαν να ρουφούν. Άκρα του τάφου σιωπή, που έλεγε και ο Παλαμάς. «Ώρες είναι να γίνουν και τίποτις διαλέξεις στο ‘’Χίλτον’’. Ευτυχώς που δεν λειτουργεί λόγω ανακαινίσεως», σχολίασε ο Νικήτας, ο συνταξιούχος καθηγητής που έκανε, από λάθος, 2 μέρες στην Γυάρο και με αυτές τις περγαμηνές, διορίστηκε καθηγητής, ιδιαίτερος υπουργού και θα γινότανε και υπουργός, αν έμεναν στα πράγματα οι δικοί του, αλλά ατύχησε. 

«Μαύρα σύννεφα λοιπόν σωρεύονται στον ορίζοντα, συνέχισε ο κ. Ευλάμπιος, αλλά εμείς  ασχολούμαστε με τον Κασσελάκη και τον Ανδρουλάκη. Γράφτε: Ο Μπακασέτας μάζεψε τους διεθνείς στα αποδυτήρια του Γουέμπλεϊ κι όλοι μαζί κραύγασαν «ΕΛΛΑΣ», ενώ κανονικά θα έπρεπε να φωνάξουν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Στον αγώνα Ελλάδος – Ιρλανδίας πάλι,  30.000 αφιονισμένοι θεατές έψαλλαν τον Εθνικό μας Ύμνο, ενώ θα έπρεπε να τραγουδάνε το «Στ’ άρματα στ’ άρματα». Ποδοσφαιριστές όταν γίνονται αλλαγή κάνουν το σταυρό τους, αντί για τεμενάδες. Τι κάνει η Ιερά Σύνοδος; Στην Καστοριά εμφανίστηκε μακεδονομάχος, φέρων το σήμα της ΕΣΑ. Ευτυχώς δρων αστραπιαίως ο σύλλογός του τον διέγραψε ομοφώνως και πήγε η καρδιά μας (και τα άρματα μάχης) στη θέση της. Αμ το άλλο; Ο Νίκος Χατζηνικολάου λέει, απεκάλεσε τον στρατηγό Φλώρο «Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων», τίτλο που είχε καθιερώσει η χούντα και κατόπιν αυτού τα άρματα ζεσταίνουν τις μηχανές τους.  Αυτά σύντροφοι  δεν είναι καλές ενδείξεις. Τι κάνουν οι διάφοροι δημοκρατικοί φορείς  και οι συλλογικότητες; Γιατί αδρανούν;» κατέληξε ο ανησυχών κύριος Ευλάμπιος

Η σιωπή τώρα, έγινε πιο κραυγαλέα, ώσπου σε μια στιγμή ακούγεται η φωνή του νεαρού φοιτητή Νικόλα, ο οποίος δεν θέλει να μείνει στην τύφλα, που του σερβίρουν στα πανεπιστήμια τα κομμουνιστικά γκρουπούσκουλα και διαβάζει και κάτι παραπάνω και ρωτάει τον κ. Ευλάμπιο:

• Σοβαρά κύριε Ευλάμπιε; Και πού τα είδατε αυτά; 
•   Εδώ, απαντά ο κ. Ευλάμπιος και κουνάει την φιλοκυβερνητική εφημερίδα.
• Και μόνο αυτά γράφει; Γιατί εγώ ξέρω και κάποια άλλα, από τα οποία πραγματικά  κινδυνεύει η δημοκρατία μας, ασχέτως αν δεν τα λένε, ούτε η εφημερίδα σας, ούτε τα άλλα «ανεξάρτητα»  μέσα. 
• Και ποια είναι αυτά παρακαλώ;
• Ευχαρίστως να σας τα πω.

Και τα είπε ο Νικόλας, αλλά εμείς θα τα μάθουμε προσεχώς.

Και θέλετε να ξέρετε από ποιους κινδυνεύει πραγματικά όχι η δημοκρατία αλλά η ύπαρξή μας ως Έθνους; Διαβάστε

Αφορά το άγαλμα της Βορείου Ηπείρου που βρισκόταν δίπλα στο ιερό τέμενος του πολυτεχνείου, εκείνο ντε που σκοτώθηκε η Ηλένια και άλλοι 40 φοιτητές το…1940. Τον Απρίλιο του 2016 «δημοκρατικοί πολίτες» ακρωτηρίασαν δημοκρατικότατα το άγαλμα το οποίο ο Δήμος το αφαίρεσε για να το αποκαταστήσει. Από τότε πέρασαν 8,5 χρόνια και το άγαλμα ακόμα… αποκαθίσταται

Κοινοποίηση:

1. Προς τον κ. Δήμαρχο Αθηναίων
2. Προς τη Γενική Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών και Έργων

Πριν από 73 χρόνια, ο γλύπτης Κώστας Σεφερλής, φιλοτέχνησε και χάρισε το άγαλμα “Βόρειος Ήπειρος” στον Δήμο Αθηναίων. Ένα γλυπτό, το οποίο δεν θα μπορούσε να αναπαριστά καλύτερα τα όσα πέρασε αυτός ο τόπος από το 1913 μέχρι και σήμερα, καθώς απεικονίζει μία γυναίκα δεμένη πισθάγκωνα να σέρνεται με το κεφάλι ψηλά ψάχνοντας απεγνωσμένα την ελευθερία.

Το μνημείο τοποθετήθηκε σε περίοπτη θέση και υπενθύμιζε τους αγώνες των προγόνων μας για την απελευθέρωση της Ηπείρου καθώς και τα αμέτρητα δεινά που υπέστη ο Γηγενής Ελληνισμός στην Αλβανία. 

Τον Απρίλιο του 2016 το άγαλμα ακρωτηριάστηκε και αποκεφαλίστηκε από άγνωστους βάνδαλους. Οι αρμόδιοι του Δήμου Αθηναίων -ορθά- το αφαίρεσαν και το μετέφεραν σε κατάλληλο χώρο με σκοπό να αποκατασταθεί και να τοποθετηθεί ξανά. 

Όμως πέρασαν 8,5 χρόνια χωρίς ενημέρωση για την τύχη του κι έτσι οδηγηθήκαμε στη δική σας σκέψη: να αιτηθούμε όλοι και όλες μαζί το αυτονόητο από τις αρμόδιες αρχές του Δήμου Αθηναίων και να επιστρέψει στη θέση του. 

Εμείς, με καταγωγή από τη Βόρεια Ήπειρο, την Ελλάδα και τον Πόντο, θέλουμε να συναντηθούμε και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για τον κοινό πόθο όλων… την αποκατάσταση και επανατοποθέτηση του μνημείου της Βορείου Ηπείρου. 

Απευθυνόμαστε σε Συλλόγους, Αδελφότητες, σε κάθε είδους σωματείο, σε μεμονωμένα πρόσωπα από το ευρύ φάσμα της βορειοηπειρωτικής κοινότητας και σε Έλληνες και Ελληνίδες ανεξαρτήτως καταγωγής. Σας προσκαλούμε σε μια δημοκρατική και ενωτική συνάντηση, προκειμένου να συζητήσουμε όλοι και όλες μαζί τρόπους, ώστε το δίκαιο αυτό αίτημα να αποκτήσει την αρμόζουσα θέση στις ιδιαίτερες κοινότητές μας και να ισχυροποιηθεί στις αρμόδιες αρχές. 

Προς τους Ομογενείς μας, που ζουν μακριά: Στείλτε μας το μήνυμά σας για να διαβαστεί στη συνάντηση, όπως και τη διάθεση ενημέρωσης και συμμετοχής σας για τα επόμενα βήματα. Όσο πιο μακριά είστε τόσο πιο κοντά σας νιώθουμε. 

Σας προσκαλούμε την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024, 10.30 το πρωί στην αίθουσα της Ένωσης Ποντίων Νίκαιας – Κορυδαλλού, Κιλικίας 51 & Καισαρείας, Νίκαια, (πλησίον του metro Νίκαιας – δίπλα στη λεωφόρο Πέτρου Ράλλη)

-Η ιστορία μας δεν ακρωτηριάζεται.

-Το μέλλον μας δεν αποκεφαλίζεται.

Πρωτοβουλία για την αποκατάσταση και επανατοποθέτηση του αγάλματος της Βορείου Ηπείρου της οδού Τοσίτσα

ve.agalma[@]gmail.com

Αναγνώστης Ζήσης 

Ζιώγκας Ορέστης 

Καλογέρης Αντώνης 

Κολίλας Μόντης 

Κυριακού Γιώργος 

Μακρίδης Θοδωρής

Μάντζαρης Θεοδόσης

Μπάρης Αλέξανδρος

Τσάβος Ηλίας

…και ολίγον γέλιο, το οποίο μη το ξεχνάτε, μαζί με τον γιατρό,  μακραίνει τη ζωή…

   

ΠΗΓΉ: https://www.dimokratia.gr/apopseis/584090/kindyneyei-monomeros-i-dimokratia-1/