Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2024

Υπτγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης:- Οι ανόητοι και επικίνδυνοι εθνοκτόνοι του Κράτους του Κολωνακίου!




Είναι γεγονός ότι καθένας που δημοσιεύει είτε κείμενα σε εφημερίδες ή ιστοσελίδες, είτε γράφει βιβλία, είτε συνθέτει τραγούδια, είτε φτιάχνει ταινίες, υπόκειται στην δημόσια κριτική και πρέπει να αναμένει τα χειρότερα. Ιδίως τώρα με το διαδίκτυο, μέσω του οποίου μπορεί ο οιοσδήποτε να βρίζει άνετα και – προπαντός – ανώνυμα…

  • Tου Υπτγου ε.α. Χρήστου Μπολώση

Αλλοίμονο! Δημοκρατία έχουμε άλλωστε και όποιος δεν το πιστεύει να του βγει το μάτι. Και στην δημοκρατία η ανταλλαγή απόψεων είναι εκ των ων ουκ άνευ. Η ανταλλαγή όμως και όχι το κουμπούριασμα και το βρισίδι επιπέδου παλαιάς Τρούμπας.

Δυστυχώς τώρα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το θέμα έχει ξεφύγει. Πάει η παλιά κριτική με την σπιρτάδα και τα σοβαρά επιχειρήματα, ακόμη και τα σπιρτόζικα πειράγματα. 

Ο καθένας θεωρών εαυτόν Εμίλ Ζολά ξιφουλκεί εκτοξεύων τα «Κατηγορώ» του κατά πάντων. Και καλά κάνει.  Αλλά με επιχειρήματα και κοσμιότητα.

Προ καιρού ένας φίλος, απαντώντας στο σημείωμα  με τίτλο: «Μαμά έφτασα», μου έγραψε: «Μήπως  το παρακάνεις με τον Μητσοτάκη και το κράτος, και δικαιώνεις τον σταθμάρχη, που με την ανικανότητά του, την αδιαφορία, δεν γνώριζε πόσα τραίνα είχε στη γραμμή, δηλαδή δεν μπορούσε να μοιράσει σε δυο γαϊδούρια  οχυρό…». Φαίνεται ότι διέφευγε από τον καλό φίλο το γεγονός  ότι τον σταθμάρχη των 59 ετών, αν και προβλεπόταν να είναι μόνο 42, τον διόρισε το Κράτος, στο οποίο επικεφαλής είναι ο Μητσοτάκης. Και αν δεν φταίει ο Μητσοτάκης φταίει ο υπουργός, που τον διόρισε ο Μητσοτάκης.

Όσοι πήγατε στον Στρατό θα είχατε ακούσει την φράση «Ο διοικητής είναι υπεύθυνος για οτιδήποτε γίνεται ή παραλείπεται να γίνει στην Μονάδα του». Λοιπόν ο διοικητής γιατί και ο πρωθυπουργός όχι; Εκτός και αν ο πρωθυπουργός δεν είναι διοικητής

Δεν μπορώ να καταλάβω πώς ο ευφυέστατος φίλος μου, δεν μπορούσε να το αντιληφθεί αυτό. Δηλαδή καταλαβαίνω αλλά τέλος πάντων..

Ένας άλλος, επίσης  ευφυέστατος φίλος μου, με πυροβολούσε επί σειρά ημερών, επίσης γιατί τα βάζω με τον κ. Μητσοτάκη.  Τα επιχειρήματά μου, έπεφταν πάνω σε τοίχο με διπλό μπατικό τούβλο, ενισχυμένο με μπετόβεργες.

Ώσπου κάποτε με έφερε στο αμήν  και τον ρωτώ: «Καλά εσύ περίμενες την ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, να γεμίσει με πρώην ΠΑΣΟΚους και ΚΝίτες και να ψηφίζει νόμο για το γάμο🙟 των ΛΟΑΤΚΙ;» Και τι μου απαντάει ρε παιδιά: «Ναι το περίμενα».

Όπως αντιλαμβάνεστε, έτσι δεν μπορεί να γίνει  παιχνίδι.

Έπειτα, όπως είναι κατανοητό, οι συνεχείς διαξιφισμοί δεν βγάζουν πουθενά. Οι Αρχαίοι, που τους έχουν κάνει πέρα απ’ τα σχολεία, Νεοδημοκράτες και Συριζαίοι, έλεγαν: «Ου με πείσεις καν με πείσεις». Λέω την άποψή μου, λες την δική σου και τέρμα και πάλι φίλοι θάμαστε, όπως άλλωστε είναι και πάντα φίλοι, αυτοί για τους οποίους μαλώνουμε και τρώνε και πίνουνε μαζί εις υγεία των κορόϊδων. Ημών δηλαδή.

Στην ιστοσελίδα «Εμπρός» της Ξάνθης, βρήκα το κείμενο που ακολουθεί. Γράφτηκε στις 19 Οκτωβρίου του 2016, δηλαδή πριν από 8 χρόνια κι’ όμως είναι σαν να γράφτηκε χθες. Πολύ φοβάμαι όμως ότι θα είναι τραγικά επίκαιρο και σε 1 και σε 5 και σε 50 χρόνια, αν εννοείται μείνουν τα πράγματα όπως είναι, που πολύ αμφιβάλλω, διότι κάτι ακούσαμε προχθές από υπεύθυνα (λέμε τώρα) χείλη.

Η ΘΡΑΚΗ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΚΤΟΝΩΝ

Από Γεώργιος Εμ. Δηµητράκης

Δημοσιεύτηκε στις 19 Οκτωβρίου 2016

Τους Πομάκους τους γνωρίζομε όλοι. Οι ανόητοι κυβερνούν το Κράτος των Αθηνών, και αυτό το γνωρίζομε. Αλλά πρώτα ας μείνομε εις τους Πομάκους μας.

Είναι πράγματι γεγονός, ότι δεν υπάρχουν επιστημονικώς αδιάψευστα στοιχεία περί της καταγωγής των. Κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος η Σόφια εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αυτό και ισχυρίσθηκε, ότι οι Πομάκοι είναι εξισλαμισθέντες Βούλγαροι. Τον ισχυρισμό αυτόν τον απέρριψαν Βούλγαροι ιστορικοί ως ο καθηγητής Στρασιμίρωφ. 

Προηγουμένως, το 1789, ο Τσέχος καθηγητής Γίρατσεκ, διατελέσας υπουργός Παιδείας της Ηγεμονίας της Βουλγαρίας, κατέληξε εις το συμπέρασμα, ότι οι Πομάκοι είναι μάλλον Έλληνες. Εις το συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο Γίρατσεκ βάσει γλωσσολογικών, μάλλον, παρά ιστορικών ερευνών. Έκτοτε η ιστορική έρευνα ξεπέρασε τα όρια που έθεσε η έρευνα του Γίρατσεκ.

Επιστημονικώς αναμφισβήτητο είναι, ότι εις την αρχαιότητα ζούσανε, εις την περιοχή που ζούνε σήμερα οι Πομάκοι, οι Αγριάνες. Ο βασιλεύς των Λαγαρός ακολούθησε τον Μέγα Αλέξανδρο εις την κατά της Περσίας εκστρατεία του. Μετά τον 4ον αιώνα οι Αγριάνες εκχριστιανίσθηκαν. Και αυτό είναι επιστημονικώς αναμφισβήτητο. Έκτοτε όμως τα ίχνη των Αγριάνων χάθηκαν εις την δύνη των αδιάλειπτων βαρβαρικών φύλων εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων και οι Βούλγαροι, οι οποίοι κατέκτησαν την περιοχή των Αγριάνων.

Υπάρχουν βυζαντινές ιστορικές πηγές, οι οποίες ονομάζουν την περιοχή που κατοικούν και σήμερα οι Πομάκοι «Αχρίδα». Αυτό είναι φυσικό, εις τα τέλη της πρώτης χιλιετίας ολόκληρος η Θράκη και η σημερινή Βουλγαρία αποκαλούντο Μακεδονία, με μακεδονικά τοπωνύμια Η μακεδονική βυζαντινή δυναστεία του Αυτοκράτορα Βασιλείου του Β΄ κλπ. αποκαλείτο Μακεδονική, αν και καταγόταν από την Αδριανούπολη. Την εποχή εκείνη οι Αγριάνες εμφανίζονται εις τις βυζαντινές ιστορικές πηγές ως Αχρίδαι. Αυτοί οι Αχρίδαι δεν είναι δυνατόν παρά να ήσαν οι αρχαίοι Αγριάνες. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.

Αυτοί οι Αχρίδαι εξισλαμίστηκαν βιαίως μεταξύ 1656 και 1660 εις την Φιλιππούπολη υπό του Σεχμεντίν Πασά. Αυτοί οι εξισλαμισθέντες Αγριάνοι και οι Αχρίδαι είναι οι σημερινοί Πομάκοι. Και εδώ δεν υπάρχει άλλη εξήγηση πολλώ μάλλον αφού η τύχη των είναι μοναδική εις τα Βαλκάνια: Σέρβοι, Αλβανοί και Έλληνες υπέστησαν τα ίδια. Εις όλες αυτές τις περιπτώσεις το θρησκευτικό συναίσθημα νίκησε την εθνική συνείδηση. Ίδετε και σήμερα την Ιταλία. Οι ‘Ελληνες της Σικελίας και Νοτίου Ιταλίας έγιναν πρώτα Καθολικοί και κατόπιν απώλεσαν την εθνική τους συνείδηση.

Έτσι οι Αγριάνοι-Αχρίδαι έγιναν μουσουλμάνοι μέχρι που ο Ατατούρκ τους είπε, όπως εις όλους τους μουσουλμάνους της Μ.Ασίας και της Ευρώπης, ότι είναι Τούρκοι. Οι Αγριάνοι-Πομάκοι δεν το απεδέχθησαν απολύτως, όπως και δεν το απεδέχθησαν και οι Κούρδοι της Μ. Ασίας. Τους Κούρδους τους κατασφάζουν οι Τούρκοι από το 1925. Τους Πομάκους τους προστάτευσαν και η Βουλγαρία και η Ελλάδα.

Και ερχόμαστε τώρα εις τους επικίνδυνους για το Έθνος, εις τους ανόητους του Κράτους του Κολωνακίου: 

α. Αγνόησαν την μετατροπή των Μουσουλμάνων εις Τούρκους από τον Ατατούρκ. 

β. Την εποχή του Εμφυλίου και του Ψυχρού Πολέμου μετέτρεψαν ολόκληρη την Ελληνική Θράκη εις ένα μεγάλο Γκέτο. «Μέσα» σε αυτό όλοι: Έλληνες, Μουσουλμάνοι και Πομάκοι! Σε συνέχεια άρχισαν τις οσφυοκαμψίες έναντι της «φίλης» Τουρκίας και ΥΠ0ΧΡΕΩΣΑΝ, παρά τας αντιδράσεις των, τους Πομάκους να αποδεχθούν το τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα!

Μάλιστα! Αυτοί είναι οι ανόητοι του Κράτους του Κολωνακίου, οι επικίνδυνοι εθνοκτόνοι. Ας ψάξουν όπου θέλουν εις τον κόσμο: Να βρούνε ένα Εθνικό Κράτος, το οποίον υποχρέωσε μία μειονότητά του να αποδεχθεί το εκπαιδευτικό σύστημα μίας ομόρου χώρας, η οποία εγείρει απαιτήσεις για την εθνική καταγωγή της δικής του μειονότητας!

Αυτά συμβαίνουν μόνον εις το ανόητο Κράτος του Κολωνακίου. Θαυμάστε το!

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.

Σχόλιο

Όπως αναλαμβάνεστε εγώ δεν έχω και πολλά πράγματα να προσθέσω στο άρθρο, εκτός από ακόμα μία άποψη, που αφορά την ονομασία των Πομάκων. Όπως αναφέρει και ο αρθρογράφος, ο βασιλεύς των Πομάκων Λαγαρός ακολούθησε τον Μέγα Αλέξανδρο εις την κατά της Περσίας εκστρατεία του, με τους άνδρες του να προσφέρουν κυρίως βοηθητικές υπηρεσίες στον Έλληνα στρατηλάτη. Στην βουλγαρική γλώσσα υπάρχει το ρήμα «Πομάγκαμ» που σημαίνει «βοηθώ». Έτσι λοιπόν είναι δυνατόν το όνομα «Πομάκος», να προέρχεται από αυτό το ρήμα, αφού προσέφεραν βοηθητικές υπηρεσίες στην  Στρατιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Χ.Μ.

…και τώρα λίγο (ή πολύ) γέλιο

                                 (Αφιερωμένο εξαιρετικά, όπου δει)


πηγή: https://www.dimokratia.gr/apopseis/583465/i-kritiki/

 

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2024

Ελληνοτουρκικά: - Οριστικό: - Μας "κλείνουν" στα 6 μίλια οι Τούρκοι και οι κυβερνόντες "σφυρίζουν" αδιάφορα"



 Δεκτό καί τό δεύτερο τελεσίγραφο Φιντάν σέ Γεραπετρίτη μετά τήν Κάσο

 – Ὑπεχώρησε καί στά θαλάσσια πάρκα 

– Τά χωροθετεῖ μόνον ἐντός χωρικῶν ὑδάτων 

– Μειώνεται ὁ ζωτικός ἐθνικός χῶρος στό Αἰγαῖο, πού βαίνει πρός διχοτόμηση 

– Βαρειά ἡ παρακαταθήκη τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ

ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ νά πιστεύσουμε τούς ἰσχυρισμούς τῶν κυβερνητικῶν παραγόντων γιά τήν προσήλωσή τους στά κυριαρχικά δικαιώματα τῆς χώρας μας στό Αἰγαῖο, ἔρχεται ἡ ἐπικαιρότης νά μᾶς προσγειώσει στήν σκληρή πραγματικότητα. 

Ἡ Τουρκία μᾶς ἔχει περιορίσει στήν ζώνη τῶν ἕξι μιλίων τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων, καί ἐμεῖς δέν ἀντιδροῦμε. Ἔχουμε ἀτύπως ἀποδεχθεῖ ὅτι ἔξω ἀπό τήν αἰγιαλίτιδα ζώνη τῶν νησιῶν μας ἡ θάλασσα εἶναι «γκρίζα» καί οἱαδήποτε κίνησίς μας ὑπόκειται σέ ἔγκριση ἀπό τήν Ἄγκυρα. Τό εἴδαμε νά συμβαίνει σχετικῶς πρός τίς ἔρευνες γιά τήν ἠλεκτρική διασύνδεση Ἑλλάδος – Κύπρου, τό βλέπουμε τώρα, καθώς ἔρχονται στό φῶς οἱ ἀποφάσεις τῆς Κυβερνήσεως γιά τό ἐθνικό θαλάσσιο πάρκο στό Αἰγαῖο, τό ὁποῖο κατακερματίζεται. Δέν θά εἶναι ἑνιαῖο, ἀλλά θά ἀποτελεῖται ἀπό ἕνα σύνολο μικρῶν πάρκων, τό κάθε ἕνα ἀπό τά ὁποῖα θά περιορίζεται ἐντός τῶν χωρικῶν ὑδάτων μας.

Αὐτό ἀποκαλύπτει ρεπορτάζ τῆς ἐφημερίδος «Τά Νέα» στό ὁποῖο ὑπό τόν τίτλο «Θαλάσσια πάρκα ἐντός τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων» περιλαμβάνεται δήλωσις «ἁρμοδίων πηγῶν» τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν πού ἔχει ὡς ἀκολούθως: «Ἐμεῖς προχωροῦμε ἀκάθεκτοι νά κάνουμε ὅ,τι πρέπει στό κομμάτι τῆς περιβαλλοντικῆς προστασίας. Δέν ἔχουμε κάτι νά μοιράσουμε μέ τούς Τούρκους. Δέν πᾶμε σέ διεθνῆ ὕδατα, πᾶμε σέ ἐθνικά ὕδατα, ἐντός τῶν 6 ναυτικῶν μιλίων ὅσον ἀφορᾶ στό Αἰγαῖο, ἐντός τῶν 12 ναυτικῶν μιλίων ὅσον ἀφορᾶ τό Ἰόνιο».

Πρόκειται γιά κυνική ὁμολογία του, ὅτι γιά δεύτερη φορά, μετά τήν Κάσο, ὑποχωρήσαμε στό τελεσίγραφο τοῦ Χακάν Φιντάν. Τό περιβαλλοντικό πάρκο πού εἶχε σχεδιασθεῖ κατά ἑνιαῖο τρόπο ἐγκαταλείπεται καί κατακερματίζεται ἔτσι ὥστε νά μήν «πᾶμε σέ διεθνῆ ὕδατα». Ὅμως ἐπ’ αὐτῶν τῶν διεθνῶν ὑδάτων, ἡ Ἑλλάς ἔχει κυριαρχικά δικαιώματα, τά ὁποῖα ἡ σημερινή κυβέρνησις ὄχι ἁπλῶς ἀποφεύγει νά τά διεκδικήσει, ἀρνεῖται νά τά ἀσκήσει, μέ βαρύτατες ἐπιπτώσεις στό μέλλον τοῦ ἔθνους. Διότι ἡ ἄρνησις αὐτή σημαίνει ὅτι «διασπᾶται ἡ ἐθνική ἑνότης τῆς Ἑλλάδος» καί «διχοτομεῖται ἡ ἑλληνική ἐπικράτεια». Αὐτό δέν τό λέμε ἐμεῖς. Εἶναι τά λόγια τοῦ ἀειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλῆ πρός τόν Πρόεδρο τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Τζώρτζ Μπούς (τόν πρεσβύτερο) κατά τήν διάρκεια ἐπισκέψεως τοῦ τελευταίου στήν Ἀθήνα.

Εἶχε πεῖ ἐπί λέξει ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας: «Ἄν οἱ Τοῦρκοι πάρουν ὑφαλοκρηπῖδα μεγαλύτερης ἐκτάσεως αὐτῆς πού δικαιοῦνται, τότε τά ἑλληνικά νησιά θά ἐνταχθοῦν στόν χῶρο τῆς Τουρκίας. Καί ἔτσι διασπᾶται ἡ ἐθνική ἑνότης τῆς Ἑλλάδος».

Καί παρακάτω: «Τό Αἰγαῖο εἶναι 50% ἑλληνικός χῶρος, 42% διεθνής καί 8% τουρκικός. Καί παρά ταῦτα οἱ Τοῦρκοι θέλουν νά τό μοιράσουμε στή μέση. Ἄν γίνει αὐτό, διχοτομεῖται ἡ ἑλληνική ἐπικράτεια. Καί δυστυχῶς φοβοῦμαι ὅτι ὅλα αὐτά γίνονται ἄνευ λόγου, γιατί τελικά δέν ὑπάρχει πετρέλαιο».

Τό ζήτημα ὅμως δέν εἶναι τό πετρέλαιο. Διότι ἡ πολιτική διαδικασία καθορίζει τήν οἰκονομική. Ἐδῶ ἔχουμε νά κάνουμε μέ κυριαρχικά δικαιώματα καί ἀκόμη περισσότερο μέ ἐθνικό κῦρος. Ἡ Τουρκία, ὅπως παραδέχεται καί τό ρεπορτάζ τῶν «Νέων», «κάνει λόγο γιά γκρίζες ζῶνες στό Αἰγαῖο καί νησιά, νησῖδες, βράχους τῶν ὁποίων ἡ κυριαρχία δέν ἔχει ἐκχωρηθεῖ στήν Ἑλλάδα ἀπό τίς διεθνεῖς συνθῆκες.» Καί σέ αὐτό τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἀπαντᾶ ὅτι «πολιτικοποιεῖται ἕνα ἀμιγῶς περιβαλλοντικό ζήτημα». Αὐτή δέν εἶναι ἀπάντησις, εἶναι ὑπεκφυγή. Διότι ὅπως καί πάλι ὁ ἀείμνηστος Καραμανλῆς εἶχε τονίσει πρός τόν Πρόεδρο Μπούς, «τό Αἰγαῖο εἶναι κατοχυρωμένο μέ τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης».

Ἡ σημερινή Κυβέρνησις προέρχεται ἀπό τό κόμμα τῆς Νέας Δημοκρατίας. Ἀπό τό κόμμα πού ἵδρυσε ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς. Θά ἔπρεπε, λοιπόν, νά τηρεῖ εὐλαβικά τίς παρακαταθῆκες του, ὅσον ἀφορᾶ τοὐλάχιστον στά ἐθνικά θέματα. Ἀλλά φαίνεται εἶναι βαρειές αὐτές οἱ παρακαταθῆκες γιά τούς ὤμους ὁρισμένων. Καί ἄς μήν ἰσχυρισθοῦν ὅτι ἔχουν ἀλλάξει οἱ συνθῆκες, τό διεθνές περιβάλλον, οἱ συσχετισμοί δυνάμεων. Διότι τό μόνο πού δέν μπορεῖ νά ἀλλάξει εἶναι ἡ βούλησις τοῦ ἔθνους γιά ἐπιβίωση καί διατήρηση τῆς ἑνότητός του.


πηγή:https://www.estianews.gr/kentriko-thema/%e1%bd%81ristiko-m%e1%be%b6s-kleinoun-sta-6-milia/

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - Τα Ανώτατα Δικαστήρια ξηλώνουν τις μνημονιακές περικοπές συντάξεων και μισθών


 

Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2023



Τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας ξηλώνουν τις μνημονιακές περικοπές συντάξεων και μισθών, ενδεχομένως και φορολογικών επιβαρύνσεων, που επιβλήθηκαν από το 2010 έως και το 2016, επιδικάζοντας σε ορισμένες περιπτώσεις και αναδρομικά πολλών ετών.

Πρόκειται για μέτρα που αφαίρεσαν εισοδήματα δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από μισθωτούς και συνταξιούχους και πολλά εξ αυτών κατέπεσαν ή καταπίπτουν στα δικαστήρια. Επειδή το δημοσιονομικό κόστος των συγκεκριμένων αποφάσεων είναι τεράστιο, η κυβέρνηση επιχειρεί είτε να καθυστερήσει την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων είτε να τις ακυρώσει. Στο πλαίσιο αυτό, το μπαράζ δικαστικών αποφάσεων που δικαιώνουν τους προσφεύγοντες προβληματίζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για το κόστος που επισείουν.

Και άλλες αποφάσεις

Σχεδόν ταυτόχρονα με τη γνωστοποίηση της αποφάσεως του Ελεγκτικού Συνεδρίου με την οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές στις συντάξεις των δικαστικών λειτουργών που επέβαλε ο νόμος Κατρούγκαλου, δημοσιοποιήθηκαν τρεις ακόμη αποφάσεις ενός άλλου ανωτάτου δικαστηρίου, του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες έρχονται να δικαιώσουν τους υπηρετούντες στα Ερευνητικά Ιδρύματα της χώρας που είχαν προσφύγει κατά της συνταγματικότητας των περικοπών των αποδοχών τους κατά 10% με τον μνημονιακό νόμο 4093/2012. Οι αποφάσεις επιδικάζουν αναδρομικές αυξήσεις αποδοχών από το 2012 για όσους προσέφυγαν και από την ημέρα δημοσίευσής τους για τους υπόλοιπους -μη προσφυγόντες ερευνητές.

Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ήδη έχουν εκδοθεί εδώ και πολλούς μήνες αποφάσεις από το Συμβούλιο της Επικρατείας και για άλλες κατηγορίες δημόσιων λειτουργών αμειβομένων με ειδικά μισθολόγια, με τις οποίες οι προσφεύγοντες δικαιώθηκαν επίσης στις διεκδικήσεις τους κατά του Δημοσίου και συγκεκριμένα στους ισχυρισμούς τους ότι οι περικοπές κατά 10% στις αποδοχές τους από το 2012, με τον ν. 4093/2012 που ψηφίστηκε στο πλαίσιο εφαρμογής του 2ου Μνημονίου, ήταν αντισυνταγματικές. Πρόκειται για αποφάσεις που δικαίωσαν τα μέλη του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού των ΑΕΙ οι οποίες δεν εφαρμόστηκαν πλήρως από το Δημόσιο, δεδομένου ότι νομοθετήθηκαν μεν πρόσφατα αυξήσεις για τις αποδοχές των εν λόγω λειτουργών, όμως οι αυξήσεις αυτές δεν καλύπτουν τις απώλειες που υπέστησαν οι συγκεκριμένοι λειτουργοί εξαιτίας των περικοπών που τους επιβλήθηκαν το 2012.

Την ίδια ώρα εκκρεμούν για έκδοση κι άλλες δικαστικές αποφάσεις για δύο σημαντικά ζητήματα συνταγματικότητας φορολογικών διατάξεων. Αν -και σ’ αυτές τις περιπτώσεις- οι αποφάσεις που θα εκδοθούν είναι θετικές για τους προσφεύγοντες αναμένεται να προκαλέσουν πρόσθετο «πονοκέφαλο» στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, διότι θα υποχρεώνουν το Δημόσιο να επιστρέψει αναδρομικά μεγάλου ύψους φορολογικές επιβαρύνσεις που ήδη επέβαλε κατά την τριετία 2020-2022.

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά μία προς μία τις περιπτώσεις δικαστικών διεκδικήσεων που είτε κρίθηκαν ήδη θετικά για τους προσφεύγοντες είτε αναμένεται να κριθούν σύντομα εντός των προσεχών μηνών:

Δικαστικοί λειτουργοί

Με την υπ’ αριθμόν 1330/2023 απόφασή του, το Ελεγκτικό Συνέδριο αποφάσισε κατά πλειοψηφία (28-3) ότι είναι μη νόμιμη και ακυρωτέα η σιωπηρή άρνηση της Διοίκησης-Πολιτείας για επανακανονισμό της σύνταξης του πρώην προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου Νίκου Αγγελάρα, που είχε προσφύγει στο Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο, διότι όφειλε η Διοίκηση-Πολιτεία να υπολογίσει τη σύνταξή του μη εφαρμόζοντας τις κριθείσες από το Μισθοδικείο ως αντισυνταγματικές σχετικές διατάξεις του «νόμου Κατρούγκαλου» (ν. 4387/2016), αλλά τις προϊσχύσασες αυτών.

Έκρινε επίσης ότι εφαρμοστέες για τον καθορισμό του ύψους των συντάξεων των πρώην δικαστών, εισαγγελέων και μελών Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) είναι οι προϊσχύσασες διατάξεις του «νόμου Κατρούγκαλου». Δηλαδή, οι συντάξεις των δικαστών πρέπει, σύμφωνα με το Ε.Σ., να επανέλθουν στα επίπεδα που ίσχυαν προ του 2012, με άλλα λόγια προ του καθεστώτος που είχε διαμορφωθεί με τον μνημονιακό νόμο 4093/2012.

Ερευνητές

Αύξηση αποδοχών για τους ερευνητές των Ερευνητικών Ιδρυμάτων της χώρας αναδρομικά από το 2012 για όσους έχουν προσφύγει στα δικαστήρια και έχουν ασκήσει ένδικα μέσα και από την ημερομηνία δημοσίευσης (11-9-2023) προβλέπουν τρεις διαδοχικές όμοιου περιεχομένου αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με τη διαδικασία πρότυπης δίκης το δικαστήριο εξέδωσε τις υπ’ αριθμόν 1527, 1528 και 1529/2023 αποφάσεις επιλύοντας μια μακρά δικαστική διαδικασία με προσφυγές σε όλα τα δικαστήρια της χώρας, σχετικά με τις οριζόντιες περικοπές 10% που επιβλήθηκαν από την 1η-9-2012 με τον ν. 4093/2012 στις αποδοχές των ερευνητών των ερευνητικών ιδρυμάτων της χώρας, οι οποίοι εντάσσονται στα αποκαλούμενα ειδικά μισθολόγια.

Όπως επισημαίνει το δικαστήριο, «με τα δεδομένα που ίσχυαν κατά τον χρόνο δημοσίευσης του ν. 4093/2012, οι συγκεκριμένες μειώσεις των αποδοχών των ερευνητών, συνυπολογιζόμενες με την πλήρη κατάργηση των επιδομάτων εορτών και αδείας και τις προηγούμενες μειώσεις που επιβλήθηκαν διαδοχικά επί των πάσης φύσεως επιδομάτων, αποζημιώσεων και πρόσθετων αμοιβών, καθώς και άλλες μειώσεις του εισοδήματός τους με άλλα νομοθετήματα της περιόδου της κρίσης υπερβαίνουν, λόγω του σωρευτικού τους αποτελέσματος και της έκτασής τους, το όριο που θέτουν οι συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη».

Με τον νόμο 5045/2023 προβλέπονται αυξήσεις από την 1η1-2024 και για τις αποδοχές των ερευνητών, οι οποίες δεν θα χορηγηθούν αναδρομικά και δεν καλύπτουν τις απώλειες που πρέπει να αναπληρωθούν με βάση την απόφαση του ΣτΕ.

Πανεπιστημιακοί

Με την απόφαση 1911/2022 της Ολομέλειας του ΣτΕ, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο πιλοτικής δίκης, τα μέλη του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων δικαιώθηκαν στις αγωγές που είχαν καταθέσει κατά του Ελληνικού Δημοσίου ζητώντας να κριθούν αντισυνταγματικές οι διατάξεις των νέων ειδικών μισθολογίων που καθιερώθηκαν γι’ αυτούς από την 1η-1-2017, με τον ν. 4472/2017, και κράτησαν χαμηλότερα από τα επίπεδα της 31ης-8-2012 τις συνολικές αποδοχές τους, παρά το γεγονός ότι είχαν ήδη κριθεί αντισυνταγματικές οι περικοπές που επιβλήθηκαν από 1ης-9-2012 με τον ν. 4093/2012.

Οι εν λόγω κατηγορίες λειτουργών του Δημοσίου δεν δικαιώθηκαν από το ΣτΕ ως προς τις διεκδικήσεις τους για αναδρομική αποκατάσταση των αποδοχών τους από την 1η-1-2017, όμως το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι από τις 7-10-2022 πρέπει να λαμβάνουν αποδοχές αυξημένες στα επίπεδα της 31ης-8-2012.

Η κυβέρνηση νομοθέτησε πρόσφατα (ν.5045/2023) αυξήσεις 11%-17% στις αποδοχές των μελών ΔΕΠ των ΑΕΙ, με αναδρομικότητα από τις 7-10-2022, ωστόσο, σύμφωνα με εκτιμήσεις εκπροσώπων των πανεπιστημιακών, οι αυξήσεις αυτές δεν επαρκούν για να καλύψουν τις απώλειες που πρέπει να αναπληρωθούν με βάση την απόφαση του ΣτΕ. Αναμένεται λοιπόν νέος γύρος προσφυγών στα δικαστήρια.

Εισφορά αλληλεγγύης Συνταξιούχων

Η Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων   για ετήσια εισοδήματα δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων άνω των 12.000 ευρώ. Χιλιάδες δικαστικοί λειτουργοί έχουν ήδη δρομολογήσει τις διαδικασίες για την κατάργηση της φορολογικής ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης επί των μισθών του Δημοσίου και των συντάξεων άνω των 12.000 ευρώ ετησίως, αναδρομικά από την 1η-1-2021, αντί από την 1η1-2023, που νομοθέτησε ήδη η κυβέρνηση, δηλαδή για δύο έτη νωρίτερα.

Τέλος επιτηδεύματος

Η προσφυγή ενός δικηγόρου της Αθήνας στο Διοικητικό Πρωτοδικείο για τη διαγραφή των χρεώσεων του τέλους επιτηδεύματος που του επιβλήθηκαν για το έτος 2020 εξελίχθηκε σε προσφυγή ενώπιον του ΣτΕ, με τη διαδικασία της πρότυπης δίκης προκειμένου να κριθεί εάν είναι αντισυνταγματική ή όχι η συνέχιση της επιβολής του τέλους αυτού κατά τα έτη 2020 και επόμενα.

Ουσιαστικά, το ΣτΕ εκλήθη να αποφανθεί για τη συνταγματικότητα ή μη της επιβολής του τέλους επιτηδεύματος για τα έτη από το 2020 και μετά. Η απόφαση αναμένεται και σε περίπτωση κατά την οποία θα κρίνει ότι η επιβολή του συγκεκριμένου φόρου από τα φορολογικά έτη 2020 και μετά είναι αντισυνταγματική, το Ελληνικό Δημόσιο θα κληθεί να επιστρέψει σε περισσότερους από 1.000.000 επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες ποσά επιβληθέντων τελών επιτηδεύματος συνολικού ύψους άνω των 900 εκατ. ευρώ, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να νομοθετήσει την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τα φορολογικά έτη 2022 και επόμενα, με συνέπεια να δημιουργηθεί δημοσιονομικό κενό άλλων 450 εκατ. ευρώ στον κρατικό προϋπολογισμό του 2023. 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ : - Υπουργός οικονομικών στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τα αναδρομικά και τις συντάξεις των Δικαστικών: - Η κυβέρνηση σέβεται την Δικαιοσύνη και θα αναλάβει χωρίς καθυστέρηση σχετική νομοθετική πρωτοβουλία


   Δήλωση Υπουργού Εθνικής  Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη, για την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τις συντάξεις των Δικαστών


"Η κυβέρνηση επαναλαμβάνει ότι σέβεται την Δικαιοσύνη. Σέβεται όμως και τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών την περασμένη δεκαετία, αλλά και την ανάγκη η χώρα να προχωρήσει με σταθερότητα μπροστά, μακριά από νέες οικονομικές περιπέτειες."

"Μετά τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η κυβέρνηση θα αναλάβει χωρίς καθυστέρηση σχετική νομοθετική πρωτοβουλία, που όμως ως βασικό της άξονα θα έχει την προστασία του ασφαλιστικού συστήματος από νέα ελλείμματα, των οποίων θύματα θα ήταν τελικά οι φορολογούμενοι και οι υπόλοιποι συνταξιούχοι".

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - Το Ελεγκτικό Συνέδριο αδειάζει την κυβέρνηση για τα αναδρομικά δικαστών: - Η απόφαση της Ολομέλειας ΔΕΝ αφορά μόνο τους προσφεύγοντες!!


 


Μία σημαντική διευκρίνιση κάνει το Ελεγκτικό Συνέδριο σε σχέση με την απόφαση για τα αναδρομικά στις συντάξεις των δικαστικών.

Όπως διευκρινίζεται η απόφαση της Ολομέλειας για την επαναφορά των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών, στα επίπεδα πριν από το 2012, είναι πιλοτική και δεν αφορά δηλαδή μόνο τους τρεις προσφεύγοντες πρώην ανώτατους δικαστές.

Η διευκρίνιση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς ο κ. Παύλος Μαρινάκης είχε υποστηρίξει πως η απόφαση αυτή αφορά τους προσφεύγοντες δηλαδή μόλις 2 άτομα.

«Δεν υπάρχει ζήτημα σεβασμού συνολικά στις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Αφορά δυο προσφεύγοντες και μόνο αυτούς άρα δεν υπάρχει ζήτημα επέκτασης και δημοσιονομικής ανησυχίας», ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

«Υπενθυμίζεται ότι με τις πιλοτικές δίκες ως οι ανωτέρω επιλύονται ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχουν συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων και όχι διαφορές που αφορούν ειδικώς τον συγκεκριμένο διάδικο, το δικόγραφο του οποίου, φέροντας τα εν λόγω χαρακτηριστικά, έδωσε απλώς λαβή για την επίλυση των εν λόγω ζητημάτων», τονίζεται χαρακτηριστικά στο δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από το Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο στο οποίο παράλληλα σημειώνεται ότι η πιλοτική αυτή απόφαση δεν κάνει τίποτα άλλο από το να εφαρμόζει την απόφαση του Μισθοδικείου.

Υπενθυμίζεται μάλιστα, πως το Μισθοδικείο « όταν δικάζει μεταξύ άλλων διαφορές από συντάξεις δικαστικών λειτουργών, συγκροτείται κατά πλειοψηφία από μη δικαστικούς λειτουργούς»
Η δημοσιοποίηση των τριών αποφάσεων (1330 έως 1332/2023), ανοίγουν το δρόμο για διεκδικήσεις εκατοντάδων δικαστικών λειτουργών που έχουν ήδη προσφύγει ή και άλλων που θα το κάνουν το επόμενο διάστημα. Σύμφωνα με πληροφορίες εκκρεμούν ήδη περίπου 400 παρόμοιες προσφυγές συνταξιούχων δικαστών.

Στην ανακοίνωση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επισημαίνεται πάντως ότι « η εκ του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος υποχρέωση για παροχή πλήρους δικαστικής προστασίας από την προσβολή των συνταξιοδοτικής φύσης δικαιωμάτων των δικαστικών λειτουργών και η εντεύθεν διασφάλιση της πρακτικής αποτελεσματικότητας του δικαιώματος του οποίου η προσβολή διαγνώστηκε με απόφαση του ειδικού Δικαστηρίου, επιβάλλει όπως η συνταξιοδοτική Διοίκηση, μετά τη δικαστική διάγνωση της αντισυνταγματικότητας μειώσεων σε σύνταξη δικαστικού λειτουργού, προβεί, εφ’ όσον τούτο ζητηθεί και ανεξαρτήτως αν η απόφαση του εν λόγω Δικαστηρίου αφορούσε στον ίδιο».

Σημειώνεται πως σύμφωνα με την άποψη της μειοψηφίας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ο πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ι. Σαρμάς, θα χρειαστεί προθεσμία ενός έτους η κυβέρνηση για να προχωρήσει στην εκτέλεση της απόφασης λόγω του δημοσιονομικού κόστους που αυτή θα επιφέρει.

ΥΕΘΑ: - Η ύπαρξη της Πατρίδας στηρίχθηκε και πάντα θα στηρίζεται από τις Ένοπλες Δυνάμεις - Η θητεία από αγγαρεία πρέπει να μετατραπεί σε μια θητεία με ουσία.



 

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, παρευρέθηκε σήμερα, Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2024, στην ορκωμοσία των νεοσυλλέκτων στρατιωτών της 2024 Ε’ ΕΣΣΟ, που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Πυροβολικού (ΚΕΠΒ) – Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσύλλεκτων (ΚΕΝ) στη Θήβα.

Τον Υπουργό, τον οποίο συνόδευσε ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης υποδέχθηκε στο Στρατόπεδο Υποστρατήγου Δημητρίου Ψαρρού ο Διοικητής του ΚΕΠΒ Ταξίαρχος Κωνσταντίνος Σιρλαντζής.

Την ορκωμοσία τέλεσε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θεσπιών κ. Παύλος.

Παρόντες στην ορκωμοσία ήταν οι Βουλευτές Ελευθέριος Κτιστάκης και Γεώργιος Μουλκιώτης, η Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Στερεάς Ελλάδας Λουκία Θεοδώρου, ο Δήμαρχος Θηβαίων Γεώργιος Αναστασίου και ο Διευθυντής ΓΕΣ/ΔΠΒ Υποστράτηγος Ιωάννης Μουστάκης.

Παρέστησαν επίσης εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Βοιωτίας Παναγιώτης Αγνιάδης, εκπρόσωποι των Συνδέσμων Αποστράτων και Εφέδρων Αξιωματικών της περιοχής και συγγενείς των νεοσυλλέκτων.

Στον χαιρετισμό του ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ανέφερε τα εξής:

«Είναι μεγάλη μου χαρά να βρίσκομαι σήμερα στο Κέντρο Εκπαίδευσης Πυροβολικού στη Θήβα (ΚΕΠΒ) στην ορκωμοσία της Εκπαιδευτικής Σειράς Στρατευσίμων Οπλιτών (ΕΣΣΟ).

Οι νέοι οπλίτες σήμερα έδωσαν τον συνταγματικά προβλεπόμενο όρκο πίστης και αφοσίωσης στην Πατρίδα. Μια πράξη ατομικής ευθύνης έναντι της προάσπισης της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών, δηλαδή της προάσπισης της ελευθερίας της Ελλάδας.

Θα ήθελα να πω ότι η θητεία δεν αποτελεί απλή υποχρέωση. Αποτελεί χρέος και αποτελεί τιμή.

Δεν έχω πρόθεση να καταναλώσω το χρόνο σας με περιττές μεγαλοστομίες. Θα ήθελα όμως να σας πω ότι το ιστορικό ελληνικό παράδειγμα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, βασίζεται στον στρατό των πολιτών.

Η υπηρεσία των πολιτών ως στρατιωτών στην Πατρίδα είναι διαχρονική αξιακή επιλογή του Ελληνισμού. Και γι’ αυτό οι γονείς στεκόμαστε απέναντι στα παιδιά μας με υπερηφάνεια σήμερα. Κατανοώ την υπερηφάνεια, όπως κατανοώ και τις όποιες ανησυχίες σας.

Κυρίες και κύριοι, ο στρατός μας δεν είναι επαγγελματικός, όπως σε άλλες χώρες. Έχει, βέβαια, έναν λαμπρό επαγγελματικό κορμό. Βασίζεται, όμως, στη συμμετοχή του Έλληνα πολίτη. Και οι διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες δημιουργούν και νέες απαιτήσεις.

Η θητεία λοιπόν, δηλαδή η προσφορά χρόνου από τους νέους ανθρώπους στην Πατρίδα τους, πρέπει να εξελιχθεί, ώστε να υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες ασφάλειας της Πατρίδας μας. Και, επίσης, να είναι χρήσιμη για τους νέους ανθρώπους.

Γι’ αυτό προωθούμε σημαντικές αλλαγές, τόσο στη θητεία όσο και στην εφεδρεία.

Ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Η θητεία από αγγαρεία πρέπει να μετατραπεί σε μια θητεία με ουσία.

Σε μια θητεία ευκαιρία, και για την πατρίδα και για τον νεοσύλλεκτο.

Ο οπλίτης θα μπορεί να αποκτά δεξιότητες χρήσιμες για τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά χρήσιμες και για τον ίδιο.

Αυτό συνιστά ευκαιρία για να έχουμε έναν άρτια εκπαιδευμένο οπλίτη, ο οποίος μάλιστα θα μπορεί αν ο ίδιος το επιλέξει, δηλαδή σε εθελοντική βάση, να μετακαλείται από τις Ένοπλες Δυνάμεις σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Στους επόμενους λοιπόν 24 μήνες, στο πλαίσιο της υλοποίησης της «Ατζέντας 2030» η στρατιωτική θητεία αλλάζει. Θα αποτελεί μια ολοκληρωμένη διαδικασία απόκτησης εκτεταμένων βασικών επιχειρησιακών γνώσεων αλλά και ανάπτυξης ειδικών δεξιοτήτων.

Θα επικεντρωθούμε, καταρχήν, στην εντατική επιχειρησιακή εκπαίδευση, αλλά οι οπλίτες θα αποκτούν γνώσεις οι οποίες θα τους καθιστούν έτοιμους για τις σύγχρονες προκλήσεις. Με την ανάπτυξη οριζόντιων δεξιοτήτων, απαραίτητων για την επιβίωση στο πλαίσιο των σύγχρονων επιχειρήσεων, αλλά και ειδικοτήτων πιστοποιημένων.

Έτσι, θα εφοδιάζουμε τους οπλίτες με γνώσεις που θα τους καθιστούν γενικά χρήσιμους και θα τους δίνουν ένα ισχυρό πλεονέκτημα για τη μετέπειτα ζωή τους και την επαγγελματική τους πορεία.

Είμαστε σε διαρκή επαφή με τις εργοδοτικές οργανώσεις ώστε οι δεξιότητες που θα αποκτούν οι νέοι στον στρατό να είναι αντίστοιχες με τις ανάγκες της σύγχρονης αγοράς.

Επίσης, θα αλλάξει και η στολή και ο εξοπλισμός του μαχητή. Σύγχρονο κράνος, προστατευτικά γυαλιά, επιγονατίδες, επιαγκωνίδες, εξαρτύσεις, διαφορετικό υδροδοχείο. Μια σειρά από αλλαγές που θα οδηγήσουν στον σύγχρονο μαχητή και τελικά στον σύγχρονο στρατό.

Υπολογίζουμε ότι θα χρειαστούμε περίπου 36 μήνες για να αλλάξουμε και την εφεδρεία και να μπορέσουμε να αρχίσουμε την υλοποίηση του πρωτοποριακού προγράμματος εθελοντικής στράτευσης γυναικών, ώστε τα άξια επαγγελματικά μας Στελέχη να συμπληρώνονται και από άρτια εκπαιδευμένους οπλίτες.

Όλα αυτά θα τα παρουσιάσω, με ειδικές παρουσιάσεις, στο αμέσως προσεχές μέλλον.

Καταλήγω λέγοντας, κυρίες και κύριοι, ότι η ύπαρξη της Πατρίδας στηρίχθηκε πάντα και στηρίζεται στη νέα γενιά των Ελλήνων.

Και η θητεία και η εφεδρεία αποτελούν προϋπόθεση υπαρξιακή. Αποτελούν προϋπόθεση για να μπορέσουμε να υπερασπίσουμε τη χώρα αν απαιτηθεί. Ή για να σας το πω με δύο λέξεις: Αποτελούν απαραίτητη συνθήκη εθνικής ανεξάρτητης ύπαρξης.

Τελειώνοντας, όταν ήρθα στο Κέντρο πληροφορήθηκα μια ενδιαφέρουσα παράδοση. Μου λένε ότι όταν παρίσταται ο Υπουργός στην ορκωμοσία έχει την προνομία να χορηγήσει επιπλέον άδεια στους νεοσύλλεκτους οπλίτες. Επειδή είναι η πρώτη ορκωμοσία που παρίσταμαι μετά τη δική μου πολλά χρόνια πίσω, θα κάνω χρήση αυτού του υπουργικού προνομίου και παρακαλώ, κύριε Αρχηγέ του ΓΕΣ, να δοθούν 5 ημέρες επιπλέον άδεια σε κάθε νεοσύλλεκτο οπλίτη.

Ευχαριστώ πολύ».

ΥΦΕΘΑ: - Δεν περισσεύει το ιατρικό προσωπικό στις Ένοπλες Δυνάμεις - 60 ειδικοί στρατιωτικοί ιατροί έχουν διατεθεί σε περιφερειακά νοσοκομεία του ΕΣΥ



 

Ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο χώρος δεξιότερα της ΝΔ κερδίζει ολοένα και περισσότερους ψηφοφόρους. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη; Πιστεύεται ότι η κοινωνία γίνεται πιο συντηρητική; 

Στη δική μου ανάλυση, η δημοσκοπική άνοδος των κομμάτων δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας δεν αποτυπώνει κανενός είδους ιδεολογική στροφή. Καταγράφει τις θεμιτές ανησυχίες και την αγωνία των πολιτών να βρουν άμεσα απαντήσεις σε πραγματικά και επείγοντα προβλήματα που τους απασχολούν και επηρεάζουν την καθημερινότητά τους. Ο απλοϊκός, γεμάτος ανέξοδες υποσχέσεις, λόγος αυτών των κομμάτων παρέχει συχνά ένα «ασφαλές» καταφύγιο. Δεν προσφέρει όμως ποτέ ρεαλιστικές λύσεις και τις περισσότερες φορές ο λαϊκίστικος αυτός λόγος καθίσταται επικίνδυνος, εθνικά και κοινωνικά.

Εντός της ΝΔ ακούγονται διάφορες φωνές ότι η παράταξη έχει χάσει την επαφή της με την βάση και τον πολιτικό προσανατολισμό της εξαιτίας του ανοίγματος προς το κέντρο. Ποια είναι η δική σας άποψη;

Πρέπει να πάψουμε να αυτοεγκλωβιζόμαστε σε τέτοια διλήμματα. Μετά από πενήντα χρόνια ιστορίας και προσφοράς στον τόπο, η Νέα Δημοκρατία διαθέτει την πολιτική ενηλικίωση που της επιτρέπει να εμπλουτίζει με αυτοπεποίθηση την ιδεολογική της ταυτότητα, εκφράζοντας τις ανάγκες πλειοψηφικών ρευμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Ανήκουμε σε μια παράταξη που είναι ανοιχτή σε κάθε ιδέα και κάθε πολιτική θέση, υπό δύο προϋποθέσεις: Η πρώτη, να υπερασπίζεται τις αξίες της Ευρώπης και τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Η δεύτερη, να αντέχει στην επαφή της με την πραγματικότητα. Αυτές είναι οι ορίζουσες του ιδεολογικού μας προσανατολισμού και ταυτόχρονα οι πολιτικές μας ρίζες. 

Τον τελευταίο καιρό οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά μονοπωλούν την πολιτική επικαιρότητα. Θεωρείται πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να ανταποκριθεί στον θεσμικό του ρόλο ως αξιωματική αντιπολίτευση ή το ρόλο αυτό θα τον αναλάβει το ΠΑΣΟΚ;

Με τα δεδομένα αυτής της χρονικής στιγμής είναι δύσκολο να προδικάσουμε τις εξελίξεις. Κοινό γνώρισμα και των δύο κομμάτων είναι κατά τη γνώμη μου η απουσία διαχειριστικής ικανότητας και αξιόπιστου προγραμματικού πολιτικού λόγου. Ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύτηκε ως ένα κόμμα διαμαρτυρίας και διακηρύξεων στηριζόμενος σε μια ετερόκλητη εκλογική βάση η οποία αποδείχθηκε συγκυριακή και χωρίς κανένα ιδεολογικό και ιστορικό βάθος. Η εποχή του τελείωσε με το τέλος των μνημονίων και φαντάζει πολύ δύσκολο να «επανεφεύρει» την ταυτότητά του με χειροπιαστό όφελος για τον τόπο. Από αυτή την σκοπιά, το ΠΑΣΟΚ έχοντας αλλάξει πολλές φορές ηγεσίες, όνομα και σύμβολα, προσπαθεί να χωρέσει στο κουστούμι μιας «μικρής» αξιωματικής αντιπολίτευσης του 15%, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία.

Υπό το δεδομένο ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές η ΝΔ δεν καταφέρνει να πιάσει τον πήχη της αυτοδυναμίας, θα βλέπατε το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ; 

Δεν είναι στους εκλογικούς μας στόχους μια κυβέρνηση συνεργασίας. Θα οδηγούσε σε μια κυβέρνηση, έρμαιο των κομματικών παζαριών, εξαιρετικά δυσκίνητη, αν όχι αδρανή, στα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Δεν νομίζω επίσης ότι την επιθυμεί, για τους δικούς του λόγους, ούτε το ΠΑΣΟΚ. Πιστεύω ότι έχουμε χτίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια μια σχέση εμπιστοσύνης με την ελληνική κοινωνία, στη βάση των κυβερνητικών πεπραγμένων μας. Πάνω σε αυτή θα συνεχίσουμε να επενδύουμε και θα ζητήσουμε, όταν θα έλθει η ώρα, την ανανέωση της κυβερνητικής ευθύνης και είμαι πεπεισμένος ότι θα την λάβουμε εκ νέου το 2027.

Θεωρείται η Τουρκία θα παραμείνει στην λογική των «ήρεμων νερών» στον Αιγαίο ή θα αλλάξει στάση;

Παρά το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες έχουν πολλαπλασιαστεί οι συναντήσεις μεταξύ των ηγεσιών των δύο χωρών και τα κανάλια επικοινωνίας σε πολλά επίπεδα είναι ανοικτά, η επιθετική ρητορική και η αναθεωρητική διάθεση της Τουρκίας δεν έχει μεταβληθεί. Ωστόσο επικρατεί ένα καλό κλίμα που δημιουργεί ένα παράθυρο ευκαιρίας για την επίλυση των διαχρονικών διαφορών μας στη βάση του διεθνούς δικαίου και με τρόπο που να διασφαλίζει τα δικαιώματά μας, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή μας. Είναι επίσης θετικό ότι υπάρχει καλύτερη μεταξύ μας συνεργασία στην αντιμετώπιση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, ενώ και το τουριστικό ρεύμα από την Τουρκία προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ήταν ισχυρό αυτό το καλοκαίρι.

Το τελευταίο διάστημα παρατηρώ ότι γίνονται πολλές αποσπάσεις στρατιωτικών ιατρών σε διάφορα νοσοκομεία της χώρας. Ποια είναι η συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων στην ενίσχυση του Συστήματος Υγείας;

Υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα υποστελέχωσης πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων δομών υγείας του Ε.Σ.Υ. Το πρόβλημα είναι εντονότερο στις παραμεθόριες περιοχές τόσο της ηπειρωτικής όσο και της νησιωτικής χώρας, ιδίως στα μικρά νησιά. Δεν περισσεύει προσωπικό στις Ένοπλες Δυνάμεις, περισσεύει ωστόσο το αίσθημα ευθύνης των στελεχών μας απέναντι στους συμπολίτες μας οι οποίοι πρέπει να απολαμβάνουν ισότιμα το έννομο αγαθό της εξειδικευμένης ιατρικής περίθαλψης. Για να δώσω μια τάξη μεγέθους, περίπου 60 ειδικοί στρατιωτικοί ιατροί έχουν διατεθεί σε μια σειρά περιφερειακά νοσοκομεία του ΕΣΥ, από την Κέρκυρα έως την Κω και από τη Δράμα έως την Κρήτη. Την ίδια στιγμή, 50 οπλίτες ιατροί καλύψαν τις ανάγκες πρωτοβάθμιας φροντίδας κυρίως στα μικρά νησιά, εκεί που διαχρονικά δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση. Δεν θα πρέπει τέλος να ξεχάσουμε τα 160 και πλέον στελέχη μας που έχουν διατεθεί στις 7 υγειονομικές περιφέρειες της χώρας για την κάλυψη αναγκών του ΕΚΑΒ. 

Μια από τις πρώτες προτεραιότητες που έχει θέσει η κυβέρνηση είναι η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων σε όλα τα μέτωπα. Πως προχωράει αυτό το πρόγραμμα;

Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, με ένοπλες συγκρούσεις στην περιοχή μας και με την τεχνολογία να εξελίσσεται με αλματώδεις ρυθμούς, καθορίζοντας μέσα και τρόπους διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων, οι Ένοπλες Δυνάμεις της πατρίδας μας επιβάλλεται να περάσουν σε μια νέα εποχή. Την στρατηγική αυτή προσέγγιση την ονομάζουμε «Ατζέντα 2030», όπως κατ’επανάληψη έχει αναφέρει ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας. Επιβάλλεται να υιοθετήσουμε μια ατζέντα τολμηρών μεταρρυθμίσεων που θα διαμορφώσουν ένα σύγχρονο Αμυντικό Δόγμα. Με έμφαση στη διακλαδικότητα, την αξιοποίηση της εγχώριας καινοτομίας, την αναβάθμιση της στρατιωτικής εκπαίδευσης και τη δημιουργία νέων δομών, όπως ενδεικτικά στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, της χρήσης των αυτόνομων συστημάτων. Είναι προφανές επίσης ότι οι νέες αυτές δομές επιβάλλουν και μια αναθεώρηση του εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας, έτσι ώστε αυτό να προσαρμόζεται στα διδάγματα που αντλούνται στα σύγχρονα πεδία μάχης. Με την αγορά του πιο σύγχρονου αεροσκάφους στον κόσμο, το F-35. Με το πρόγραμμα ναυπήγησης των 4 πλέον φρεγατών BELHARA. Με τα προγράμματα εκσυγχρονισμού των φρεγατών ΜΕΚΟ, των πυραυλακάτων ΡΟΥΣΣΕΝ, αλλά και των υποβρυχίων μας, τα οποία θα ξεκινήσουν άμεσα να υλοποιούνται στην Ελλάδα. Με τη μελλοντική συμμετοχή της χώρας στον σχεδιασμό και στη συνέχεια τη ναυπήγηση της νέας φρεγάτας CONSTELLATION. Με τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα της Ευρωκορβέτας. Με τη δημιουργία ενός ακόμη πυραυλικού απόρθητου τείχους επιφανείας στο Αιγαίο.

Έχουνε μπει οι βάσεις για να αναπτύξει η Ελλάδα μια βαριά αμυντική βιομηχανία;

Εξαρτάται από το τι ορίζουμε ως «βαριά αμυντική βιομηχανία». Αν εννοείτε την μαζική παραγωγή και εξαγωγή π.χ. ενός αεροσκάφους πέμπτης γενιάς η απάντηση είναι όχι. Δεν είναι αυτό το κύριο πρόβλημα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σήμερα. Το ζητούμενο είναι πώς θα αυξήσουμε το ποσοστό της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής και τεχνολογίας στην υποστήριξη, συντήρηση και εκσυγχρονισμό υφιστάμενων και μελλοντικών οπλικών συστημάτων και, επιπλέον, πώς θα ενσωματώσουμε αποτελεσματικά το οικοσύστημα των ιδιωτικών ελληνικών επιχειρήσεων που παράγουν τεχνολογία και καινοτομία στις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Έχουμε περισσότερες από 100 ελληνικές εταιρείες που σχετίζονται με την αμυντική βιομηχανία και απασχολούν 20.000 εργαζόμενους. Η επόμενη μέρα της αμυντικής βιομηχανίας δεν μπορεί να διαμορφωθεί χωρίς την ενεργό συνεργασία τους. Έχουμε το ανθρώπινο δυναμικό για να σχεδιάσουμε τεχνολογικά προηγμένα οπλικά συστήματα χαμηλού κόστους – από drones μέχρι εφαρμογές ρομποτικής και τεχνητής νοημοσύνης. Εδώ, ναι, έχουμε την πρώτη ύλη για τη δημιουργία μιας ελληνικής εκδοχής «βαριάς» αμυντικής βιομηχανίας. Και έχουμε εθνικό καθήκον να την αναπτύξουμε.