Συνέβη σαν Σήμερα το 1822 - Η Μάχη του Πέτα Άρτας - Η οδυνηρή ήττα των Ελλήνων και Φιλελλήνων - Ποιος ήταν ο κύριος υπεύθυνος της ήττας

 

 Στις 4 Ιουλίου 1822 το εκστρατευτικό σώμα των Ελλήνων και φιλελλήνων υπό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο υπέστη δεινή ήττα στο Πέτα της Άρτας από τους Τουρκαλβανούς του Κιουταχή. Ήταν μία από τις καταστροφικότερες ήττες των Ελλήνων κατά τη διάρκεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, η οποία προέκυψε από το έλλειμμα ηγεσίας, τα λάθη τακτικής, αλλά και από το υπέρτερο και το αξιόμαχο των δυνάμεων του εχθρού.

Η εκστρατεία Μαυροκορδάτου στην Ήπειρο

Μετά την εξολόθρευση του αποστάτη Αλή Πασά, τον Ιανουάριο του 1822, ο Χουρσίτ Πασάς στράφηκε κατά των Σουλιωτών, που στο μεταξύ είχαν επιστρέψει στις πατρογονικές τους εστίες. Έχοντας στη διάθεσή του 14.000 Τουρκαλβανούς, ο απεσταλμένος του Σουλτάνου άρχισε να τους πολιορκεί στην Κιάφα, όπου οι αμυνόμενοι δεν ξεπερνούσαν τους 1.000 άνδρες.

Συμφέρον για τον Αγώνα ήταν η διατήρηση της επαναστατικής εστίας στην Ήπειρο, καθότι στην ξηρά η κατάσταση δεν ήταν ευχάριστη. Η επανάσταση είχε καταπνιγεί στη Μακεδονία, τον Όλυμπο και την Εύβοια, το δε ενδιαφέρον των Τούρκων στρεφόταν πλέον στη Δυτική Ελλάδα, αλλά και στην Πελοπόννησο με την επικείμενη εκστρατεία του Δράμαλη.

Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε τότε την αποστολή βοήθειας, την οποία ανέλαβε να φέρει εις πέρας αυτοπροσώπως ο πρόεδρος του Εκτελεστικού (πρωθυπουργός) Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος καίτοι ήταν άκαπνος και δεν διέθετε την παραμικρή πολεμική πείρα. Κύριος σύμβουλός του ήταν ο γερμανός φιλέλληνας στρατιωτικός Κάρολος Νόρμαν (Καρλ φον Νόρμαν-Έρενφελς).

Το εκστρατευτικό σώμα που συγκροτήθηκε αρχικά στην Κόρινθο αποτελείτο από 1.000 Πελοποννήσιους, 500 Μανιάτες υπό τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, 300 Επτανήσιους υπό τον Σπύρο Πανά, 300 άνδρες του τακτικού στρατού υπό τον συνταγματάρχη Πιέτρο Ταρέλα (Πέτρος Ταρέλας για τους Έλληνες) και μία διλοχία φιλελλήνων υπό τον Ιταλό συνταγματάρχη Αντρέα Ντάνια (Ανδρέας Δάνιας για τους Έλληνες).

Το εκστρατευτικό σώμα διεκπεραιώθηκε από την Πελοπόννησο στο Μεσολόγγι κι εκεί ο Μαυροκορδάτος αποφάσισε λανθασμένα να διασπάσει τις ισχνές δυνάμεις του. Καταρχάς έστειλε τους Μανιάτες υπό τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη στο Φανάρι (στο βόρειο τμήμα του Αμβρακικού) με σκοπό να βοηθήσουν τους πολιορκούμενους Σουλιώτες και για τον ίδιο λόγο τον Μάρκο Μπότσαρη μέσω των Πέντε Πηγαδίων.

Στις 4 Ιουνίου, ο Μαυροκορδάτος με το υπόλοιπο στράτευμα προέλασε βραδέως μέσω της κοιλάδας του Αχελώου για να δώσει καιρό τους στερεοελλαδίτες οπλαρχηγούς (Μπακόλας, Βαρνακιώτης, Ίσκος, Βλαχόπουλος κ.ά.) να οργανωθούν και να τον ακολουθήσουν. Στις 10 Ιουνίου, ο Νόρμαν σημείωσε μία απρόσμενη επιτυχία κατά του τουρκικού ιππικού στο Κομπότι της Άρτας, δημιουργώντας ελπίδες για την αίσια έκβαση της επιχείρησης. Στις 29 Ιουνίου, όμως, οι Τούρκοι νίκησαν τα ελληνικά σώματα στην Πλάκα και ο Μάρκος Μπότσαρης μόλις διασώθηκε.

Η Μάχη του Πέτα

Η κύρια δύναμη του εκστρατευτικού σώματος Μαυροκορδάτου, αποτελούμενη από 2.000 άνδρες και δύο κανόνια, κατευθύνθηκε προς το χωριό Πέτα, βορειοανατολικά της Άρτας. Η τοποθεσία ήταν κατάλληλη για την αντιμετώπιση του εχθρού, καθώς περιβαλλόταν από αλλεπάλληλες σειρές υψωμάτων. Η ελληνική παράταξη είχε την ακόλουθη διάταξη: Στην πρώτη γραμμή άμυνας, τον δεξιό τομέα κατείχαν οι Επτανήσιοι του Πανά, το κέντρο οι άνδρες του τακτικού στρατού υπό τον Ταρέλα και τον αριστερό η διλοχία των φιλελλήνων υπό τον Αντρέα Ντάνια. Στη δεύτερη σειρά άμυνας, τη δεξιά πλευρά κατείχε ο ανδρείος οπλαρχηγός Γώγος Μπακόλας, το κέντρο ο Γεώργιος Βαρνακιώτης και την αριστερά ο Μάρκος Μπότσαρης. Οι οπλαρχηγοί Ανδρέας Ίσκος και Αγγελής Γάτσος ήταν επικεφαλής των εφεδρικών δυνάμεων

Ο Μαυροκορδάτος στρατοπέδευσε στη Λαγκάδα του Μακρυνόρους, έχοντας ως φρουρά τους άνδρες των οπλαρχηγών Θεοδωράκη Γρίβα και Γιαννάκη Ράγκου. Στο μεταξύ το ελληνικό στράτευμα αντί να αυξάνει, μειωνόταν. Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης με τον Παναγιώτη Γιατράκο αποχώρησαν με τους Πελοποννήσιους, διαμαρτυρόμενοι για την απροθυμία των ντόπιων να ενταχθούν στο ελληνικό στρατόπεδο, όπως και αρκετοί από τους Μανιάτες του Μαυρομιχάλη, επειδή δεν τους καταβάλλονταν οι μισθοί.

Ιδιαίτερη αμυντική οργάνωση της τοποθεσίας δεν είχε γίνει. Οι φιλέλληνες στηριγμένοι στη στρατιωτική τους εμπειρία, δεν δέχτηκαν τις υποδείξεις των ελλήνων οπλαρχηγών για την κατασκευή ταμπουριών και γενικά τους αντιμετώπιζαν περιφρονητικά. Σύμφωνα με τον ιστορικό Σπυρίδωνα Τρικούπη, ο Ντάνια φέρεται να είπε στον Μπακόλα «Ημείς έχομεν τα στήθη μας για προμαχώνα» και ο Ταρέλα στον Αλεξάκη Βλαχόπουλο «Ηξεύρομεν και ημείς να πολεμώμεν».

Την αυγή της 4ης Ιουλίου 1822, ο Ρεσίτ Πασάς, γνωστότερος ως Κιουταχής, μαζί με τον πασά της Άρτας Ισμαήλ Πλιάσα με 6.000 έως 8.000 άνδρες επιτέθηκε κατά των Ελλήνων στο Πέτα. Οι πρώτες κατά μέτωπο επιθέσεις των Τουρκαλβανών αποκρούστηκαν από τους Έλληνες και τους φιλέλληνες της πρώτης γραμμής άμυνας μολονότι ήσαν λιγότεροι και πολεμούσαν χωρίς να είναι ταμπουρωμένοι. Οι επιτιθέμενοι όμως, καθώς διέθεταν υπέρτερες δυνάμεις, ενήργησαν κυκλωτική κίνηση σε όλες τις πλευρές της ελληνικής παράταξης. Ιδιαίτερα άστοχη θεωρήθηκε η κίνηση του Μπακόλα ν’ αφήσει να διέλθει μέσα από τις ελληνικές γραμμές η τουρκική εμπροσθοφυλακή, προκειμένου να την κυκλώσει και να την αφανίσει. Οι αμυνόμενοι αιφνιδιάστηκαν και προκλήθηκε σύγχυση και ταραχή, όταν κάποιοι άρχισαν να κραυγάζουν «Προδοσία! Προδοσία!». Οι Τούρκοι αναθάρρησαν, επιτέθηκαν με μεγαλύτερη ορμή και με την καθοριστική συμβολή του ιππικού κατόρθωσαν να συντρίψουν τους Έλληνες.

Ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί η γενναιότητα των φιλελλήνων και του τακτικού στρατού. Αυτοί σχημάτισαν το περίφημο «τετράγωνο» της Ναπολεοντείου τακτικής («Bataillon Carré») και έπεσαν μέχρις ενός (Ντάνια, Ταρέλα, Μιρζέφσκι, Μινιάκ κ.ά.). Σοβαρά τραυματίστηκε ο Κάρολος Νόρμαν, ο οποίος ανήγγειλε τη μεγάλη συμφορά στον Μαυροκορδάτο με την περίφημο φράση «Πρίγκιψ!, τα πάντα απωλέσαμεν πλην της τιμής!». Συνολικά στη μάχη του Πέτα σκοτώθηκαν τα ⅔ των φιλελλήνων, οι μισοί Επτανήσιοι με τον αρχηγό τους Σπύρο Πανά ήμισυ και το ⅓ των τακτικών δυνάμεων. Μεγάλος αριθμός αιχμαλώτων υπέστη απάνθρωπα βασανιστήρια στην Άρτα και όσοι επέζησαν εκτελέστηκαν. Οι νεκροί αριθμητικά ξεπέρασαν τους 400 για την ελληνική πλευρά και για τον εχθρό τους 600. Μπορεί να ήταν περισσότεροι οι νεκροί του εχθρού, αλλά ο Κιουταχής είχε πετύχει τον σκοπό του, να εκμηδενίσει τον στρατό του Μαυροκορδάτου.

Την ίδια ημέρα με τη μάχη του Πέτα, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης με τους λιγοστούς άνδρες του δέχθηκε επίθεση από 3.000 Τουρκαλβανούς στη Σπλάντζα Φαναρίου (σημερινή Αμμουδιά Πρεβέζης) κι έπεσε ηρωικά μαχόμενος.

Τα επακόλουθα της ήττας

Μετά την καταστροφή στο Πέτα χάθηκε κάθε ελπίδα για τους Σουλιώτες. Οι υπερασπιστές της Κιάφας αντέστησαν μέχρι τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, οπότε αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Ο Ομέρ Βρυώνης τους επέτρεψε να αναχωρήσουν με τις οικογένειές τους και να εγκατασταθούν στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα.

Μετά την πτώση του Σουλίου, μοναδικός προμαχώνας της Επανάστασης έμεινε το Μεσολόγγι, στο οποίο κατέφυγε ο Μαυροκορδάτος μετά του Μάρκου Μπότσαρη και των άλλων λειψάνων του Πέτα. Ο Κιουταχής και ο Ομέρ Βρυώνης θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα πολιορκήσουν το Μεσολόγγι για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου.

Ο Γώγος Μπακόλας κατηγορήθηκε από κάποιους κύκλους ως προδότης για τα τακτικά του λάθη κατά τη διάρκεια της μάχης του Πέτα, επειδή ήταν γνωστές οι σχέσεις του με τους Τούρκους, αλλά τόσο ο Μαυροκορδάτος όσο και ο Μακρυγιάννης αργότερα φρόντισαν να τον απαλλάξουν από κάθε υποψία. Κύριος υπεύθυνος για την ήττα στο Πέτα θεωρείται ο Αλέξανδρος Μευροκοδάτος.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1418?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-07-04

© SanSimera.gr

Ο εξολοθρευτής Μητσοτάκης και οι συνταξιούχοι

Με την επικράτησή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξολόθρευσε έναν πόλο εξουσίας που είχε μεν ως κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και ως εμφανή εταίρο τους ΑΝΕΛ, αλλά ως αφανή εταίρο είχε ένα κομμάτι της ΝΔ, αυτό που εύστοχα είχε αποκαλέσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος «τρίτη συνιστώσα» της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου

Ανδρέας Στασινός

Πολλά ακούμε και διαβάζουμε για το πραγματικό τέλος της Μεταπολίτευσης μετά το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα. Αλλά είναι αλήθεια ότι για πρώτη φορά η διαπίστωση αυτή —η οποία έχει γίνει κι άλλες φορές στο πρόσφατο παρελθόν— ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώθηκε με το νέο πολιτικό σκηνικό που προέκυψε από τις κάλπες. 

Μαζί με το τέλος της Μεταπολίτευσης έχουμε και το τέλος ενός πόλου εξουσίας που διαμορφώθηκε την περίοδο της κρίσης και ο οποίος δεν είχε παραταξιακά, αλλά «διαπαραταξιακά» χαρακτηριστικά. Ο πόλος αυτός είχε ως κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ως εμφανή εταίρο τους ΑΝΕΛ και ως αφανή εταίρο ένα κομμάτι της ΝΔ, αυτό που εύστοχα είχε αποκαλέσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος «τρίτη συνιστώσα» της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου. 

Αυτός ο πολυσχιδής πόλος εξουσίας λειτούργησε άλλοτε φανερά και άλλοτε στο παρασκήνιο σε αρκετές κρίσιμες φάσεις. Το κύριο χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήταν η αλληλεγγύη ανάμεσα σε αυτούς που τον συγκροτούσαν και η δυνατότητα τους να συνδυάζουν τον λαϊκισμό με το θεσμικό κύρος, πράγμα δύσκολο και ιδιαιτέρως απαιτητικό, αλλά που εξασφάλιζε ευρύτατη αποδοχή. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπήρξε εξαρχής βασικός αντίπαλος αυτού του πόλου εξουσίας. Κυρίως γιατί αποφάσισε έγκαιρα, σε εντελώς «ανύποπτο» χρόνο, να συγκρουστεί με νοοτροπίες και συμπεριφορές που δυνάμωναν τον συγκεκριμένο πόλο ή τον υπηρετούσαν. Η πρώτη του ευθεία σύγκρουση ήταν η άρνησή του να ψηφίσει τον προερχόμενο από τη ΝΔ Προκόπη Παυλόπουλο ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν τον πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ η ΝΔ τον ψήφισε, ο κ. Μητσοτάκης είπε «όχι», με το επιχείρημα ότι ως υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή ο Παυλόπουλος ακολούθησε πολιτική υπερβολικών προσλήψεων στο Δημόσιο. Η σύγκρουση ολοκληρώθηκε όταν έληξε η προεδρική θητεία του και ο κ. Μητσοτάκης, αντί να προτείνει την ανανέωση της, υπέδειξε για το αξίωμα την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. 

Η εκλογή του κ. Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ, κόντρα στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη που είχε τη στήριξη του κ. Καραμανλή, ήταν ένα δεύτερο –ακόμη μεγαλύτερο– βήμα οικοδόμησης του δικού του πόλου εξουσίας, στον οποίο ένα μέρος της ΝΔ ήταν τουλάχιστον επιφυλακτικό, αν όχι εχθρικό. Η συνέχεια τον δικαίωσε πανηγυρικά. Δύο φορές Πρωθυπουργός και αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος στην Κεντροδεξιά, ο κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να κάνει ανοίγματα στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, τα οποία προκαλούσαν «αλλεργία» σε ένα κομμάτι της ΝΔ, το οποίο πάντα συμπαθούσε τον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο από το ΠΑΣΟΚ. 

Με τον εκλογικό του θρίαμβο ο κ. Μητσοτάκης ουσιαστικά «τελείωσε» τον άλλο πόλο, αυτόν τον πολυσχιδή και τόσο… μπερδεμένο. Η παραίτηση Τσίπρα, όμως, ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πιο συμβολικό τρόπο την επικράτηση του κ. Μητσοτάκη. 

Με πολιτικούς όρους ο Πρωθυπουργός αποδεικνύεται «terminator» (εξολοθρευτής) για τους πολιτικούς αντιπάλους του, εντός, εκτός και επί τα αυτά! Τους στέλνει σε πρόωρη συνταξιοδότηση.

 Πηγή: Protagon.gr

Η Ελλάδα εκπέμπει SOS: - Ζητείται επειγόντως ΕΝΤΙΜΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ για ΗΓΕΤΗΣ! - Η Ελλάδα δεν κλυδωνίζεται! - Έχει βρει σε ύφαλο και Βυθίζεται !!

 Υπέρ της πατρίδος το παν!

Η κατάσταση σε μια χώρα δεν επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Αν κάποιος κάνει τον κόπο και πειθαρχήσει συναισθηματικά ώστε να εξετάσει αμερόληπτα τα δεδομένα, μπορεί να αντιληφθεί αν η εθνική ναυς ακολουθεί τη σωστή ρότα ή αν κλυδωνίζεται επικίνδυνα και τα στεγανά της πλημμυρίζουν με θαλασσόνερα.

Η Ελλάδα δεν κλυδωνίζεται. Έχει βρει σε ύφαλο. Βυθίζεται. Η οικτρή κατάληξη που δείχνει ότι θα έχει το συλλογικό ταξίδι οφείλεται στους ανίκανους, ανέμπνευστους, ανεπάγγελτους, αποκομμένους από την κοινωνία, ετερόφωτους και ξενόδουλους καπετάνιους. Η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες πάσχει από ηγεσία. 

Εκεί όπου θα έπρεπε να υπάρχει πνευματικό και ηθικό εκτόπισμα και να φωτοβολεί η αρετή, χάσκει μέλαινα η οπή της χειριστοκρατίας, του κομματισμού, της αμηχανίας απέναντι και στα έκτακτα γεγονότα και στην καθημερινότητα των πολιτών.
Η πατρίδα μας χάνεται σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και οι θολές φιγούρες των πνευματικά ολίγιστων προσπαθούν να συγκαλύψουν την τραγική αλήθεια με μπαγιάτικες δημοκοπίες και αφόρητα κλισέ που έχουν ξεπεραστεί εδώ και καιρό σ' Ανατολή και Δύση.

Το κράτος καταρρέει, οι πολίτες εγκαταλείπουν τη χώρα την ίδια στιγμή που πραγματοποιείται εποικισμός από αλλόφυλα και αλλόθρησκα στοιχεία. Ο πληθυσμός φθίνει. Η αχρηστία της πολιτικής ηγεσίας μάς έχει φτάσει σε σημείο να μετράμε απώλειες πολέμου σε ειρηνική περίοδο! Περίπου στο εκατομμύριο υπολογίζονται εκείνοι που λόγω της οικονομικής κρίσης μετανάστευσαν στο εξωτερικό για το μεροκάματο. Η υπογεννητικότητα αποξηραίνει τον εθνικό κορμό και δίπλα η Τουρκία θεριεύει κι αγριεύει. 
Εθνική κυριαρχία δεν ασκείται. Ακόμα και για τα φραγκοδίφραγκα πρέπει πρώτα να δώσουν άδεια οι ξένοι, που βιάζονται να εκποιηθεί ό,τι έχει και δεν έχει το καθημαγμένο κράτος.

Οι Έλληνες έχουν αφεθεί τόσο στην τύχη τους ώστε μια πλημμύρα πνίγει δεκάδες, μια πυρκαγιά προκαλεί εκατόμβη και η εγκληματικότητα σαρώνει κάθε τετραγωνικό εκατοστό της επικράτειας. 

Για όλα τα παραπάνω και πολύ περισσότερα χρειάζεται επειγόντως ΗΓΕΤΗΣ! Η Ελλάδα έχει την άμεση ανάγκη ενός αναστήματος σαν αυτό του Καποδίστρια, που θα αναλάβει τα ηνία της πολιτικής εξουσίας και θα περισώσει ό,τι μπορεί να περισωθεί δίνοντας θάρρος, έμπνευση και το δικό του καλό προσωπικό παράδειγμα στον φιλότιμο λαό μας. Να τα γκρεμίσει όλα και να τα χτίσει όλα από την αρχή.

Στην κατ' ευφημισμόν πνευματική "ελίτ" της Ελλάδας, που πάντα εξαρτάται από το δημόσιο χρήμα, αρέσουν τα μισόλογα, οι υπεκφυγές και οι δημόσιες σχέσεις με όσους έχουν καταστρέψει έθνος και λαό. Γι' αυτό προσπαθεί να περάσει την παραπλανητική ιδέα ότι "φταίει το σύστημα". 
Εωσφορικής συλλήψεως σοφιστεία ετούτο. Λες και το περιβόητο «σύστημα» φτιάχτηκε από μόνο του ή προσγειώθηκε εν μέσω νεφέλης στην Ελλάδα. 

Αυτό το "σύστημα" το σκαρφίστηκαν άνθρωποι:

>. Και τους νόμους περί ευθύνης υπουργών

>. Και τα προνόμια των συνδικαλιστών 

>. Και τη μη λογοδοσία του Δημοσίου προς τους πολίτες. 

Κυβερνητικά στελέχη περικύκλωσαν με νομοσχέδια, προεδρικά διατάγματα και συνταγματικά άρθρα τούς πολίτες και πήραν πράσινο φως από τους πρωθυπουργούς για να το κάνουν αυτό. 

Οι άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν στην παρακμή έγραψαν και υπέγραψαν την καταδίκη μας και αυτοί πρέπει να εξοβελιστούν από τον δημόσιο βίο. Αλλάζοντας τα πρόσωπα αλλάζει και το "σύστημα". 

Μόνο ένας νέος, πραγματικός ηγέτης με εθνικό σχέδιο, γνώσεις, ηθική και πολιτική υπεροχή, έξωθεν καλή μαρτυρία και εμπεριστατωμένη άποψη για τον διεθνή περίγυρο της Ελλάδας θα μπορούσε να μας βγάλει από τη λάσπη που μας πνίγει, να μας γλιτώσει από τη λαίλαπα των μετρίων που αυτοσυστήνονται ως... αρχηγοί και οι άλλοι κάνουν πως τους πιστεύουν. Η πικρή αλήθεια είναι ότι με τους υπάρχοντες έχουμε φτάσει όχι στο παρά πέντε, αλλά στο και πέντε της Ιστορίας. 

Ένας ικανός κυβερνήτης θα μπορούσε να κάνει πολλά για την Ελλάδα, αν είχε και τις δυνατότητες για να το πράξει - χωρίς εμπόδια τυπικού χαρακτήρα. Χωρίς να του δένουν τα χέρια οι νόμοι (κυρίως της Μεταπολίτευσης) που συγκαλύπτουν τη διαφθορά. Να μπορέσει, πριν απ' όλα, να διευκολύνει τις Αρχές να απονείμουν δικαιοσύνη για όλα όσα έχουν διαπράξει σε βάρος του Ελληνισμού οι επίορκοι εκλεγμένοι και μη. Να έχει έκτακτες εξουσίες ώστε να στείλει για τα περαιτέρω όλους εκείνους που καλύπτουν σήμερα τον παράνομο πλουτισμό τους και τα άλλα εγκλήματά τους πίσω από παραγραφές και νομικίστικα τερτίπια. Να ξαναφτιάξει τη χώρα σε σωστά θεμέλια. Χωρίς κομματικές αγκυλώσεις, χωρίς χωροταξικές παρανομίες και, κυρίως, να βάλει τέλος στην ανομία.

Ύψιστος νόμος, η σωτηρία της πατρίδας! 

Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Όμως, για να μπορέσει να τα γκρεμίσει όλα και να τα ξαναχτίσει, πρέπει να έχει υπερεξουσίες που δεν προβλέπονται από το υπάρχον πολίτευμα. Εκτός κι αν στηριχθεί διακομματικά και με ευρύτατη πλειοψηφία, για να σωθεί ό,τι σώζεται. 

Όμως τα υπάρχοντα κόμματα δεν έχουν δείξει τέτοια διάθεση. Νοιάζονται μόνο για τη νομή της εξουσίας. Η εύρεση εθνικού κυβερνήτη αντάξιου της ελληνικής Ιστορίας δεν είναι απλά μια ευχή, αλλά προϋπόθεση επιβίωσης στον σκληρό κόσμο μας. Και μια τέτοια προσωπικότητα θα έπρεπε να στηριχτεί από όλους. Για την ώρα, μια τέτοια μορφή δεν φαίνεται στον ορίζοντα...

πηγή:https://www.dimokratianews.gr/content/88770/ziteitai-igetis

Δεν έχουμε όλοι στην ίδια Πατρίδα - Γιατί η Ελληνίς κ. Μπακογιάννη, δυσανασχέτησε, όταν άκουσε πως η Ελληνική Γαλανόλευκη Σημαία με τον Σταυρό είναι πιο πάνω από “κάτι άλλες πολύχρωμες σημαίες που είναι στη μόδα" - ΒΙΝΤΕΟ

 

Του Μανώλη Κοττάκη

Κάθε βράδυ στις 7 και στις 10 οι Έλληνες παρακολουθούν μαζί με εκατομμύρια τηλεθεατές της ηπείρου μας την ανάκρουση των εθνικών ύμνων στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου.

Νέα αμούστακα παιδιά ηλικίας 17 ετών μαζί με τους πρεσβύτερους ηλικίας έως 40 ετών, οι οποίοι συγκροτούν αγγλιστί τα ρόστερ των «επίσημων αγαπημένων» αγκαλιάζονται βάζοντας σφιχτά ο ένας τα χέρια στους ώμους του άλλου και τραγουδούν με όλη τη δύναμη της φωνής τους τα λόγια κάθε εθνικού ύμνου.

Άγγλοι, Γερμανοί, Γάλλοι, Αυστριακοί, Ισπανοί, όλες οι φυλές της Ευρώπης αισθάνονται υπερηφάνεια στο άκουσμα των λέξεων που ενώνουν τα έθνη τους. Το ίδιο ακριβώς γίνεται και στους πάγκους τους. Προπονητές, φροντιστές, ιατροί, αναπληρωματικοί, παράγοντες επαναλαμβάνουν στεντορεία τη φωνή το δικό τους «σε γνωρίζω από την όψη».

Στις εξέδρες την ίδια ώρα χιλιάδες φίλαθλοι κάθε εθνικότητας ανεμίζουν με υπερηφάνεια επίσης τις σημαίες των χωρών τους. Στα προκριματικά του Euro έκανε, μάλιστα, ισχυρή εντύπωση ο φανατισμός και το πάθος στα πρόσωπα κατά την ανάκρουση των εθνικών ύμνων της Αλβανίας, της Κροατίας, της Γεωργίας, της Σλοβακίας, της Σλοβενίας, των νεότερων μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού κρατών.

Οι δε φίλαθλοί τους κυκλοφορούσαν εκτός από τις εξέδρες και στους δρόμους των γερμανικών πόλεων με τις σημαίες τους ανά χείρας. Με τα εθνικά τους σύμβολα. Για να διαδηλώνουν την εθνική τους ταυτότητα. Με πρώτους απ’ όλους τους Τούρκους.

Αυτό λοιπόν που σε όλη την Ευρώπη θεωρείται αυτονόητο, η σκέπη όλου του έθνους κάτω από ένα σύμβολο και η συνάντησή του υπό τους σκοπούς μιας φιλαρμονικής που παιανίζει τον εθνικό ύμνο, στην Ελλάδα των ξιπασμένων ελίτ θεωρείται αναχρονισμός και αφόρητος εθνικισμός. Χουντική πρακτική. Οπισθοδρόμηση.

Και όχι μόνον αυτό. Αντί να προστατεύονται τα σύμβολα και οι μελωδίες που επικύρωσαν την ελευθερία και την παλιγγενεσία μας, γίνεται συστηματική προσπάθεια από τις ίδιες ξιπασμένες ελίτ να υποβαθμιστούν και να αποδομηθούν.

Προσφάτως νεαρός έκαψε επτά φορές την ελληνική σημαία στη Θράκη και αθωώθηκε πανηγυρικά από το Αυτόφωρο στο οποίο προσήχθη. Ο Ποινικός Κώδικας πήγε «περίπατο».

Προσφάτως νεαρά που ανακάλυψε ότι θέλει να κάνει τέχνη με τη σημαία -τίποτε άλλο δεν βρήκε, το εθνικό σύμβολο εργαλειοποίησε-, την έβαψε ροζ στο όνομα των… κακοποιημένων γυναικών. Αγνοώντας η άσχετη ότι η ελληνική σημαία δεν ταυτίζεται με πράξεις βίας αλλά με ένδοξες πράξεις ελευθερίας και εθνικής απελευθέρωσης.

Πρόσφατα Ελληνίς υφυπουργός αρνήθηκε να αποδεχθεί αίτημα κοινοβουλευτικού κόμματος να γίνεται έπαρση της ελληνικής σημαίας τουλάχιστον μία φορά τον μήνα μέσα στα ελληνικά σχολεία.

Για κάποιους σύγχρονους παγκοσμιοποιημένους Έλληνες η σημαία είναι ένα πανί. Για εμάς όμως όχι. Η σημαία είναι η πυξίδα μας. Η σημαία του Αγώνα το 1821, η σημαία με την οποία απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη το 2012 ο βασιλεύς, οι σωζόμενες σημαίες του 1940, η σημαία που τίμησαν με την πράξη τους ο Γλέζος με τον Σάντα στον Ιερό Βράχο, η σημαία του Πολυτεχνείου, η σημαία των Ιμίων (που «την πήρε ο αέρας», την έχει αξιωματικός στην κατοχή του), όλες συμβολίζουν ένα παρελθόν που, όπως έγραφε και ο Ελύτης μας, συγκλονίζει με τη δύναμη της επικαιρότητάς του.

Τούτων δοθέντων, δεν απορώ που έγινε viral μια αποστροφή της ομιλίας μου στο Πολεμικό Μουσείο κατά την παρουσίαση του βιβλίου μου «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή», στην οποία έλεγα ότι η γενιά μας αγαπά τη γαλανόλευκη με τον σταυρό και όχι κάποιες πολύχρωμες σημαίες που είναι της μόδας.

Έγινε viral βεβαίως λόγω της γκριμάτσας αποδοκιμασίας που «συνελήφθη» από τον άγρυπνο τηλεοπτικό φακό να κάνει την ώρα που το έλεγα η Ντόρα Μπακογιάννη. Δεν απορώ που ασχολήθηκαν με το πρόσωπό μου και lifestyle εκπομπές της τηλεόρασής μας. Η εικόνα είναι πανίσχυρη, δεν θα μπορούσαν να την αγνοήσουν.

Andreas Stalidis

@a_stalidis

Προσέξτε το ύφος της Μπακογιάννη όταν ο Κοττάκης λέει ότι η ελληνική γαλανόλευκη σημαία με τον Σταυρό είναι πιο πάνω από "κάτι άλλες πολύχρωμες σημαίες που είναι στη μόδα"

Απορώ όμως για τον τρόπο που προσεγγίζουν τα πράγματα μερικοί σχολιαστές του δημόσιου βίου. Οι οποίοι ενοχλήθηκαν σφόδρα από τη σύγκριση με τις πολύχρωμες σημαίες που συμβολίζουν κατ’ αυτούς τη «σύγχρονη Ελλάδα».

Να τα βάλουμε σε μία τάξη. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των ΛΟΑΤΚΙ που δεν κάνουν σημαία τη σεξουαλική τους ταυτότητα και αυτών που την κάνουν. Αυτοί που δεν την κάνουν δίνουν μάχες για το εθνικό σύμβολο, με πάθος καθένας από το μετερίζι του. Διπλωμάτες είναι, πολιτικοί είναι, καθηγητές είναι, αναλυτές, αθλητές είναι, γνωρίζω πάρα πολλούς πατριώτες ΛΟΑΤΚΙ που χωρίς να προκαλούν κανέναν «τρώνε» σίδερα για την Ελλάδα.

Η οργανωμένη κοινότητα όμως δεν συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν έχει τύχει ποτέ να δω στις περίφημες παρελάσεις υπερηφάνειας ελληνική σημαία. Άλλων συμμάχων χωρών, ναι, ελληνική, όχι. Τον γάμο που ψήφισε όμως το Κοινοβούλιο, ασχέτως αν εμείς διαφωνούμε, τον ψήφισε η Ελληνική Δημοκρατία. Κανείς όμως από την οργανωμένη κοινότητα δεν θέλησε να υπερηφανευτεί ότι είναι μέλος της με μια σημαία στα χέρια του. Γιατί;

Αντ’ αυτού κυκλοφορούν μόνον οι πολύχρωμες σημαίες στις οποίες αναφέρθηκα. Η κοινότητα όμως δεν είναι έθνος για να κάνει έπαρση αυτή τη σημαία. Δεν είναι πολυ-έθνος για την ακρίβεια. Να λοιπόν ποιο ήταν το νόημα της αποστροφής μου στο Πολεμικό Μουσείο.

Όσοι με διαβάζετε διαχρονικά άλλωστε θα θυμάστε τη θέση μου που ήταν και τίτλος άρθρου προ καιρού: Και αν είσαι πατριώτης, μου περισσεύει αν είσαι γκέι. Το εννοώ. Δεν το εννόησε δυστυχώς για την εξυπνάδα της η Ντόρα και μερικοί άλλοι. Σε σημείο που να αισθάνομαι ότι δεν ανήκουμε στον ίδιο κόσμο. Ενώ θα έπρεπε.

ΥΓ.: Θέλω με την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη που εκπροσώπησε τον πρωθυπουργό σε δύσκολη πολιτική ατμόσφαιρα, τη διοίκηση του Πολεμικού Μουσείου για την παραχώρηση της αίθουσας «Ιωάννης Καποδίστριας» όπου έγινε η παρουσίαση, και τη διοίκηση της ΕΡΤ. Ιδιαιτέρως τον πρόεδρό της Κωνσταντίνο Ζούλα, τον γενικό διευθυντή Ενημέρωσης Φώτη Καφαράκη και τον υπεύθυνο Συνεργείων του Ραδιομεγάρου Παναγιώτη Καραντία για την κάλυψη και την αναμετάδοση της εικόνας με live streaming στο διαδίκτυο, η οποία έφερε την «υπογραφή» του σκηνοθέτη Βασίλη Βλαχοδημητρόπουλου και του τηλεοπτικού παραγωγού Νίκου Μπελόγιαννη.

πηγή:https://www.antinews.gr/55694/politiki/den-anikoyme-ston-idio-kosmo/

Υπουργείο οικονομικών - Τι περιλαμβάνει ο ΜΠΛΕ ΦΑΚΕΛΟΣ του Υπουργού για μισθούς, συντάξεις και φορολογία

 Μισθοί – Συντάξεις

1. Αύξηση του μέσου μισθού πάνω από 25% μέσα στην τετραετία 2023-2027 (στα 1.500 ευρώ από 1.170 ευρώ) και αύξηση κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ εντός της τετραετίας. O κατώτατος μισθός θα αναπροσαρμόζεται βάσει του μέσου όρου του μισθού πλήρους απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα.

2. Αύξηση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και αναμόρφωση του μισθολογίου τους από 1.1.2024.

3. Σταδιακή μείωση κατά μία επιπλέον μονάδα των ασφαλιστικών εισφορών και του μη μισθολογικού κόστους. Λιγότερες εισφορές, μεγαλύτερος μισθός για όλους.

4. Νέα αύξηση στις συντάξεις από 1.1.2024. Οι επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ απονέμονται εντός δύο μηνών.

5. Μονιμοποιείται η πλήρης απαλλαγή πρώην δικαιούχων Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ), από τη συμμετοχή τους στη φαρμακευτική δαπάνη.

6. Αναμορφώνονται τα βαρέα και ανθυγιεινά με νέους δικαιούχους και αύξηση των κλιμακίων.

Φορολογία

7. Σταδιακή μείωση του τέλους επιτηδεύματος και κατάργησή του έως το τέλος της τετραετίας το 2027, με ταυτόχρονη αύξηση της φορολογικής συμμόρφωσης.

8. Αυξάνεται από 1.1.2024 το αφορολόγητο κατά 1.000 ευρώ για οικογένειες που έχουν παιδιά.

9. Καταπολέμηση φοροδιαφυγής με διενέργεια αυτόματων ψηφιακών ελέγχων, εντατικοποίηση των φορολογικών ελέγχων και με διπλασιασμό των ηλεκτρονικών συναλλαγών με την καθολική χρήση POS για διενέργεια πληρωμών.

10. Αναπροσαρμογή και εξορθολογισμός συστήματος τεκμηρίων (μείωση τεκμηρίων διαβίωσης κατά περίπου 30% μεσοσταθμικά) από 1.1.2025, κατόπιν της υποχρεωτικής εφαρμογής του myData και της ενίσχυσης των ηλεκτρονικών συναλλαγών.

11. Επέκταση του μειωμένου ΦΠΑ στις μεταφορές επιβατών, στον καφέ και τα μη αλκοολούχα ποτά, στον κινηματογράφο, στα γυμναστήρια, στις σχολές χορού και το τουριστικό πακέτο έως το τέλος του 2023.

12. Νέα διαδικασία για την άμεση επιστροφή ΦΠΑ με τη δημιουργία νέου πληροφοριακού συστήματος ώστε να ενισχυθεί η ρευστότητα στην αγορά.

13. Μείωση του κενού ΦΠΑ (VAT Gap) στο 10% το 2027 και κάτω του ευρωπαϊκού μ.ό. το 2030, για μεγαλύτερη φορολογική δικαιοσύνη και δίκαιο επιμερισμό των βαρών.