Πολίτες των Χανίων, σας ευχαριστώ γι` αυτή τη ζεστή, τη θερμή υποδοχή. Η σημερινή μας συγκέντρωση νομίζω ότι δίνει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα, ένα ισχυρό μήνυμα νίκης και αλλαγής, εδώ, από τα Χανιά, από την Κρήτη που ήταν πάντοτε πρωτοπόρος στους δημοκρατικούς αγώνες.
Θέλω ξεκινώντας σήμερα την ομιλία μου εδώ απέναντί σας να θυμηθώ ένα παλιό ριζίτικο, το πιο χαρακτηριστικό του τόπου σας, που το τραγουδάμε πάντοτε σε όλους τους μεγάλους αγώνες. Γιατί να το θυμηθώ; Γιατί θαρρώ πως είναι αυτό που αναρωτιούνται εκατομμύρια συμπολίτες μας σε όλη την Ελλάδα: «Πότε θα κάνει ξαστεριά!»
Σας φέρνω λοιπόν ένα μήνυμα, γιατί βρίσκομαι τούτες τις μέρες σε όλες σχεδόν τις γωνιές της χώρας μας και συναντώ πολίτες, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν, και έρχονται και μου λένε: «Ως εδώ! Ήρθε η ώρα να αλλάξουν τα πράγματα»! Σας φέρνω το μήνυμα, στις 21 του Μάη θα κάνει ξαστεριά στον τόπο μας. Και την επομένη θα ξημερώσει μια νέα μέρα για τη δημοκρατία, για τη δικαιοσύνη, για την πατρίδα μας. Έρχεται η ξαστεριά της αλλαγής και η σημερινή σας συγκέντρωση νομίζω ότι το πιστοποιεί αυτό. Είναι ένα μήνυμα η σημερινή συγκέντρωση. Και είναι ένα μήνυμα, γιατί μπορεί να συγκριθεί άμεσα με προηγούμενες συγκεντρώσεις που έγιναν σε αυτόν εδώ τον τόπο κι εμείς δεν έχουμε τα εφέ τα σκηνοθετικά. Είμαστε περισσότεροι στις πλατείες, είμαστε περισσότεροι στους δρόμους, θα είμαστε περισσότεροι και στις κάλπες.
Χανιώτες και Χανιώτισσες,
Κάθε φορά που βρίσκομαι στην πόλη σας στον τόπο σας, κάθε φορά που επισκέπτομαι την Κρήτη αισθάνομαι μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Γιατί η Κρήτη είναι μέσα στο σώμα και στο αίμα της ιστορίας μας, στην Κρήτη αισθάνεται κανείς τη διαχρονικότητα της ελευθερίας. «Όταν πολεμάς για λευτεριά, είσαι κιόλας λεύτερος», έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης.
Αυτές είναι οι ρίζες μας. Από τον Θέρισο μέχρι την Εθνική Αντίσταση, τους δημοκρατικούς αγώνες, την αντιδικτατορική πάλη, τα μεγάλα μέτωπα της αλλαγής, πρόσωπα, κόμματα, αγώνες και κατακτήσεις της δημοκρατικής Παράταξης διατρέχονται από μια κόκκινη γραμμή. Τη γραμμή της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Αυτή η γραμμή διατρέχει σήμερα ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Και αυτή η γραμμή διατρέχει και το όραμα, το πρόγραμμα, τις πολιτικές, του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, της μεγάλης δύναμης της αλλαγής στις μέρες μας.
Καλούμαστε σήμερα, που η χώρα μας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, να απαντήσουμε στα μεγάλα διλήμματα που έχουμε μπροστά μας: Θα ζήσουμε άλλα τέσσερα χρόνια κάτω από αυτό το σκληρό, όπως αποδείχθηκε, καθεστώς Μητσοτάκη; Άλλα τέσσερα χρόνια με τη χειρότερη Δεξιά της μεταπολίτευσης;
Θα ζήσουμε άλλα τέσσερα χρόνια γόνων, επιγόνων, ανιψιών, αυλικών και κολλητών, που μοιράζουν και μοιράζονται τα ιμάτια του λαού μας; Άλλα τέσσερα χρόνια που το κράτος, το ρεύμα, η υγεία, η παιδεία, ακόμα και το νερό, η ανάσα στο τέλος τέλος της κοινωνίας, θα ανήκουν ή θα χαρίζονται στην ελίτ των προνομίων, της κερδοσκοπίας ή του γαλάζιου κόμματος; Ή θα δώσουμε μια ευκαιρία στον τόπο μας; Μια ευκαιρία στην αλλαγή, στην πρόοδο, στην εντιμότητα, στο δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος, στη δημοκρατία και στη δικαιοσύνη; Μια ευκαιρία, θα έλεγα εγώ, στην αξιοπρέπεια!
Αυτά είναι τα μεγάλα διλήμματα που έχουμε μπροστά μας ενόψει της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης στις 21 του Μάη. Και σε αυτά τα διλήμματα καλείται να απαντήσει ο ελληνικός λαός. Δικαιοσύνη παντού, ή προνόμια για λίγους; Δημοκρατία ή οικογενειοκρατία; Αλλαγή ή Μητσοτάκης; Αυτά είναι τα διλήμματα στα οποία θα βρεθεί μπροστά ο κάθε πολίτης στην κάλπη της 21ης του Μάη.
Και επιτρέψτε μου να προσπαθήσω να σας περιγράψω με εικόνες αυτά τα διλήμματα. Τη νύχτα της Κυριακής των εκλογών ποιος θα πανηγυρίζει; Ο κ. Μητσοτάκης; Τα τζάκια, οι βαρόνοι της διαπλοκής, τα funds και τα κοράκια που αρπάζουν σπίτια των ανθρώπων, οι Πάτσηδες και οι ολιγάρχες της διεφθαρμένης ελίτ ή θα πανηγυρίζουν οι απλοί πολίτες, ανεξάρτητα από το αν είναι Αριστεροί, Κεντρώοι ή Δεξιοί;
Οι πολίτες που θέλουν να πάρουν μια βαθιά ανάσα, εκείνοι που βλέπουν τη ζωή τους να συνθλίβεται ανάμεσα σε απλησίαστες τιμές, εξευτελιστικούς μισθούς, ανάμεσα σε φοβέρες και πλειστηριασμούς. Οι εργαζόμενοι της ανέχειας, οι νέοι που αναζητούν ένα μέλλον δημιουργίας, η μεσαία τάξη που της έταξαν το ’19 παλάτια και την έχουν καταντήσει σήμερα να ζει με κουπόνια.
Σε αυτά τα διλήμματα, σε αυτά τα μεγάλα «ναι» και τα μεγάλα «όχι» θα κληθούν οι πολίτες να απαντήσουν σε λιγότερο από έναν μήνα. Και δεν είναι τα λόγια που θα τους πείσουν για το ένα ή το άλλο. Είναι τα έργα. Πρώτα πρώτα τα έργα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη τα τέσσερα αυτά χρόνια. Ας δούμε λοιπόν ήσυχα κι απλά, χωρίς συνθήματα, χωρίς προεκλογικές κορώνες, ποια ήταν αυτά τα έργα. Και να δούμε και την απόσταση που χωρίζει τα έργα τους από τα λόγια τους.
Έλεγαν, θυμάστε, το ’19 για πολλές και καλοπληρωμένες δουλειές και επέβαλαν τελικά ένα καθεστώς εργασιακής ζούγκλας: με κατάργηση του οχτάωρου, με απλήρωτες υπερωρίες, με διάλυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, με ανοχή στη μαύρη εργασία που έχει πλημμυρίσει το εργασιακό τοπίο και βεβαίως με ανοιχτή την πληγή της ανεργίας, ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους.
Έλεγαν τότε για επιτελικό κράτος. Και τελικά το κράτος έγινε ιδιωτικό, μεροληπτικό, άδικο, αναποτελεσματικό, ακόμα και επικίνδυνο για τη ζωή των ανθρώπων. Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη μας έδειξε με τον χειρότερο τρόπο το χάος ανάμεσα σε όσα έλεγαν και σε όσα δεν έκαναν για το κράτος.
Και πλάι σε αυτό το κράτος, με κέντρο το ίδιο το πρωθυπουργικό κτίριο, το Μέγαρο Μαξίμου, εξυφάνθηκε ο ιστός ενός σκοτεινού παρακράτους, με τα Predator και την παρακολούθηση δημοσιογράφων, υπουργών, αντιπάλων της κυβέρνησης, ακόμα και της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, μια απίστευτη κακοποίηση κάθε έννοιας κράτους δικαίου.
Και όλα αυτά τα έχει σκεπάσει για μήνες το πέπλο του δήθεν απόρρητου. Και η Δικαιοσύνη δεν ασχολείται και ο κ. Μητσοτάκης, που στο γραφείο του στήθηκε αυτός ο μηχανισμός του παρακράτους, όχι μόνο δεν έπραξε αυτό που θα έπραττε πρωθυπουργός σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όχι μόνο δηλαδή δεν παραιτήθηκε, όχι μόνο δεν αισθάνθηκε καν την ανάγκη να απολογηθεί, αλλά μας κάνει σήμερα και μαθήματα δημοκρατίας.
Τι μας είπε πριν από λίγες μέρες; Η απλή αναλογική, λέει, είναι παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν βλάπτει τη Νέα Δημοκρατία, βλάπτει τη δημοκρατία. Έτσι το είπε. Ο άνθρωπος που βαρύνεται με την κατηγορία ότι παγίδευσε εκατοντάδες τηλέφωνα, το μισό πολιτικό σύστημα, τώρα μιλάει για παγίδες στη δημοκρατία.
Ο άνθρωπος που καταρράκωσε κάθε έννοια κράτους δικαίου, κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας, που παρέδωσε τη δημοκρατία στους κοριούς, τώρα εμφανίζεται να την προστατεύει τάχα, αλλά από τι; Από το πιο τίμιο, το πιο καθαρό εκλογικό σύστημα: την απλή αναλογική. Δηλαδή από την ισοτιμία της ψήφου κάθε πολίτη. Αν αυτό δεν είναι ακραία καθεστωτική λογική, μια ακραία υποκρισία, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.
Έλεγαν επίσης το ’19 για ανάπτυξη και για ανάταξη της οικονομίας. Παρέλαβαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τότε την οικονομία έξω από τα μνημόνια της χρεοκοπίας στα οποία αυτοί μας έβαλαν και μέσα στις αγορές, με ρυθμισμένο χρέος, με δώδεκα τρίμηνα ανάπτυξης, με 37 δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία ενώ εμείς τα βρήκαμε άδεια.
Αυτά καταφέραμε εμείς, με κόστος, θυσίες, αγώνες. Με λάθη; Ναι, και με λάθη. Αλλά με την κοινωνία όρθια και με κρυστάλλινη εντιμότητα με την οποία διαχειριστήκαμε τις θέσεις ευθύνης.
Και τι κατάφεραν αυτοί τέσσερα χρόνια, οι άριστοι, υποτίθεται; Τους παραδώσαμε ένα δημόσιο χρέος στα 340 δισ. ευρώ και έχει φτάσει στα 400 δισ. ευρώ. Αύξησαν το ιδιωτικό χρέος πάνω από 40 δισ. ευρώ, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών το αύξησαν δέκα φορές. Ξόδεψαν, λένε, πάνω από 55 δισ. για να στηρίξουν την οικονομία τον καιρό της πανδημίας. Προσέξτε: Αντί αυτοί να έχουν την υποχρέωση να μαζέψουν λεφτά στα δημόσια ταμεία, είχαν την ευχέρεια να ξοδέψουν.
Και το ερώτημα είναι πού πήγαν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια; Ξέρετε και ξέρουμε καλά όλοι πού πήγαν. Μια ματιά στις απευθείας αναθέσεις, στις λίστες Πέτσα και στην ασυδοσία της αισχροκέρδειας αρκεί για να καταλάβουμε πού πήγαν.
Αν εμείς, αντί να έχουμε την υποχρέωση να μαζέψουμε 40 δισ. στα δημόσια ταμεία, είχαμε την ευχέρεια να ξοδέψουμε 60, τότε όλοι θα είχαν αισθανθεί στην πράξη τι ακριβώς σημαίνει το σύνθημα που γράφουμε στις σημαίες μας και στα πανό μας, τι ακριβώς σημαίνει «Δικαιοσύνη παντού».
Αν είχαμε αυτή την ευχέρεια, σήμερα τα νοσοκομεία μας θα στέκονταν στα πόδια τους, η κοινωνική συνοχή θα είχε ενισχυθεί, οι μισθοί και οι συντάξεις θα είχαν δει σημαντικές αυξήσεις, οι αδύναμοι θα είχαν δει άσπρη μέρα, το κράτος πρόνοιας θα ήταν εκεί για να στηρίζει τους ανθρώπους, η παιδεία και ο πολιτισμός θα είχαν αποφασιστική στήριξη.
Αλλά τίποτε απ` όλα αυτά δεν έχει γίνει. Και η κοινωνία βυθίζεται, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι μεσαίοι γίνονται φτωχοί και οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι.
Αλλά σαν να μη φτάνει αυτό, μας κουνάνε και το δάχτυλο. Έφτασε προχθές ο κ. Μητσοτάκης να πει ότι τελικά «ο ΣΥΡΙΖΑ μας έβαλε στα μνημόνια»! και αυτός μας έβγαλε από τα μνημόνια. Ξέρετε, θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν για κλάματα! Διότι αυτή είναι η κλασική πολιτική της alt-right της άκρας Δεξιάς, του Τραμπ, είναι ο τραμπισμός προσωποποιημένος να λέγεται το μεγαλύτερο ψέμα, ως δήθεν η αλήθεια.
Δεν δώσαμε εμείς μαζί με τον λαό τη μάχη για να απολογούμαστε ότι δήθεν βάλαμε τη χώρα στα μνημόνια, εμείς δώσαμε τη μάχη και βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια. Δώσαμε μαζί με τον λαό τη μάχη για να απαλλαγούμε από αυτά. Έδωσε τη μάχη αυτή ο κ. Μητσοτάκης, τότε που «κραύγαζε Γερούν γερά και βάστα Σόιμπλε»; Αυτό είναι το επίπεδο της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Και είναι μια επιλογή πανικού αυτή που κάνει. Και ο πανικός του γίνεται ακόμη μεγαλύτερος, ξέρετε, γιατί τούτη τη φορά γνωρίζει ότι δεν θα βρει σύμμαχο κανένα Σόιμπλε για να υποστηρίζει και κανένα Γερούν, διότι ακόμη κι εκεί στη Γερμανία δεν υπάρχει Σόιμπλε.
Αλλά υπάρχει ένας Καγκελάριος τον οποίο επισκέφθηκα εγώ προχθές και ο οποίος δίνει πράσινο φως στην προοπτική μιας προοδευτικής κυβέρνησης στην Ελλάδα, που θα ακολουθήσει μια άλλη πολιτική από αυτήν της αύξησης, της διόγκωσης των ανισοτήτων. Μια πολιτική στήριξης της κοινωνίας και ανάτασης της οικονομίας.
Τι άλλο όμως μας έλεγε ο κ. Μητσοτάκης το 2019; Μας έλεγε ότι η μεσαία τάξη θα δει με τη διακυβέρνησή του λαμπρές μέρες. Και τι έκανε; Της έταξε να την ανεβάσει στα μεγάλα σαλόνια και τελικά τη βύθισε να ζει με τα κουπόνια. Αυτό έκανε.
Το εισόδημα για τους περισσότερους συμπολίτες μας, μεσαίους συμπολίτες μας, εξανεμίζεται τις τρεις πρώτες εβδομάδες του μήνα. Το σούπερ μάρκετ έχει γίνει ένας εφιάλτης. Στα πρατήρια της βενζίνης έχουμε την ακριβότερη τιμή σε όλη την Ευρώπη. Το ηλεκτρικό ρεύμα τρώει τη μισή σύνταξη του συνταξιούχου, ενώ οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν περνάνε ούτε έξω από τις τράπεζες. Και οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης πηγαίνουν όλοι σε λίγους μετρημένους στα δάχτυλα των δυο χεριών, επιχειρηματικούς ομίλους.
Αδικήθηκε η μεσαία τάξη τα δύσκολα χρόνια που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πάλευε να βγάλει τη χώρα από τον βάλτο που άλλοι την έριξαν; Ναι, αδικήθηκε, πλήρωσε δυσανάλογο βάρος. Αλλά εδώ υπάρχει μια μεγάλη διαφορά με την πολιτική Μητσοτάκη. Η δική του πολιτική δεν είναι εθνική επιταγή, δεν υπηρετεί έναν εθνικό στόχο όπως εμείς τότε που έπρεπε να βγάλουμε τη θηλιά των μνημονίων και της τρόικας από τον λαιμό του κάθε πολίτη και της χώρας.
Η δική του πολιτική είναι σχέδιο, δικό του σχέδιο: σχέδιο αφανισμού της μεσαίας τάξης προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων, σχέδιο αναδιανομής του πλούτου από τους πολλούς στους λίγους και ισχυρούς, προς όφελος των καρτέλ, των τραπεζών και των funds. Και αυτό ο ελληνικός λαός έχω την αίσθηση ότι αρχίζει πια και το καταλαβαίνει. Καταλαβαίνει ο κόσμος όταν βλέπει 15 εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο Αθηνών να έχουν ρεκόρ κερδοφορίας εικοσαετίας με πάνω από 1 δισ. η κάθε μια, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών δεν μπορεί να βγάλει το μήνα. Αυτές είναι οι ανισότητες, αυτό είναι η αναδιανομή πλούτου που επιχειρεί ο κ. Μητσοτάκης.
Γι` αυτό και το κυρίαρχο συναίσθημα από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα συνοψίζεται πιστεύω σε δύο μόνο λέξεις: Ως εδώ!
· Ως εδώ, με τη διαφθορά, ως εδώ με την ακρίβεια, ως εδώ με την ανασφάλεια, ως εδώ με την οικογενειοκρατία, ως εδώ με τη γενικευμένη αδικία.
· Ως εδώ, με τους μισθούς που εξανεμίζονται στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα, στα ενοίκια, στο ρεύμα, στα καύσιμα και στο σούπερ μάρκετ, ενώ η κερδοσκοπία και η αισχροκέρδεια έχουν γίνει νόμος του κράτους.
· Ως εδώ, με τους αβάσταχτους λογαριασμούς στο ρεύμα και με τη ΔΕΗ να πρωταγωνιστεί στην αισχροκέρδεια και να μοιράζει να παχυλούς μισθούς και μπόνους στα γαλάζια golden boys
· Ως εδώ, με τα funds και τα κοράκια που είναι κομματικοί αξιωματούχοι όπως ο βουλευτής τους ο κ. Πάτσης, που δήθεν δεν ήξεραν τι έκανε, που αυτό που έκανε ήταν να πετά στο δρόμο οικογένειες για λίγες χιλιάδες ευρώ.
Την ώρα μάλιστα που το κόμμα που ψήφιζε τους νόμους για να το επιτρέπει αυτό, που ψήφιζε το πτωχευτικό νόμο, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας χρωστάει πάνω από 400 εκατομμύρια δανεικά κι αγύριστα στις τράπεζες, τις οποίες έχει χρηματοδοτήσει με το αίμα του ο ελληνικός λαός.
· Ως εδώ, με την κοροϊδία των συνταξιούχων. Τι μας έλεγαν; Ότι θα στηρίξουν τους συνταξιούχους. Και τι έκαναν τελικά; Έλεγαν ήταν ψίχουλα η 13η σύνταξη που θέσπισε και έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα την κρατούσαν. Την κατάργησαν την επόμενη κιόλας μέρα και βεβαίως έκλεψαν τα αναδρομικά, σε αντίθεση με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Γιατί γι` αυτούς η Δικαιοσύνη και οι αποφάσεις της είναι α λα καρτ. Τις σέβονται μόνο όταν γουστάρουν να τις σέβονται. Όταν δεν θέλουν να τις σέβονται, δεν τις σέβονται και τις περισσότερες φορές δεν θέλουν να τις σέβονται. 7 δισ. ευρώ στο σύνολο οι συνταξιούχοι έχασαν αυτά τα τέσσερα χρόνια από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη.
Αυτό το μεγάλο «Ως εδώ», μπορώ να βρω δεκάδες παραδείγματα για να το συνοδεύσω. Θα πω όμως τρία:
· Ως εδώ με την αλαζονεία.
· Ως εδώ με την αδιαφορία.
· Ως εδώ με τη κοροϊδία.
Γιατί τι άλλο πέρα από κοροϊδία είναι αυτό που είδαμε και χτες να βγαίνει σε προεκλογικό σποτ ο κ. Μητσοτάκης ο οποίος κυβερνά 4 χρόνια τώρα τη χώρα και ρήμαξε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αποτελείωσε ό,τι είχε μείνει όρθιο από το κράτος, συρρίκνωσε το εισόδημα, αλλά να βγαίνει -λες και δεν κυβέρνησε ούτε μια μέρα- και να τάζει καλύτερους μισθούς ξανά, αποτελεσματικό κράτος, και τη δημόσια δωρεάν Υγεία. Είναι σαν να βγαίνει ο λύκος και να υπόσχεται ότι θα φυλάει περισσότερα πρόβατα. Αυτό μου θυμίζει εμένα: ο λύκος να φυλά περισσότερα πρόβατα.
· Ως εδώ, λοιπόν με την εξαπάτηση και ως εδώ και με την εξαπάτηση των Κρητικών.
Επιτρέψτε μου να αναφέρω δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα, που δείχνουν πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε τη λύση προβλημάτων και πώς ο κ. Μητσοτάκης, που είναι και συμπατριώτης σας και θα φρόντιζε, υποτίθεται, την Κρήτη και τα Χανιά.
Τον Απρίλιο του ‘19, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υπογράφηκε πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ του υπουργείου Εθνικής Αμύνης και του Δήμου Χανίων, το οποίο προέβλεπε την παραχώρηση 54 στρεμμάτων του Στρατοπέδου Μαρκοπούλου στον Δήμο Χανίων. Στα 54 αυτά στρέμματα είχαμε σχέδιο να δημιουργήσουμε, μεταξύ άλλων, χώρους πρασίνου και υποδομές άθλησης, πολιτισμού και κοινωνικής πρόνοιας. Η δε μεταφορά των στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε άλλο χώρο χρηματοδοτήθηκε τότε με 1.300.000 ευρώ και βάσει της συμφωνίας που υπογράφηκε θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί μέσα σε 15 μήνες.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο δεν ολοκλήρωσε καμία συμφωνία σε 15 μήνες, αλλά έσπασε κάθε ρεκόρ: κατάφερε να την αφήσει ανολοκλήρωτη τέσσερα χρόνια και να την ολοκληρώσει μόλις φέτος. Και τι κάνει τώρα ο κ. Μητσοτάκης; Εμφανίζεται στους πολίτες των Χανίων με θράσος, παρουσιάζοντας ως δικό του σχέδιο και δικό του έργο, αυτό που άλλοι επεξεργάστηκαν, άλλοι αποφάσισαν και άλλοι χρηματοδότησαν. Και η μόνη δική του συμβολή ήταν στο να το καθυστερήσει τέσσερα ολόκληρα χρόνια.
Δεύτερο παράδειγμα: Ο ΒΟΑΚ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη σπατάλησε τρία ολόκληρα χρόνια προκειμένου να βρει τρόπο να αναδιανείμει την πίτα. Τρία χρόνια χρειάστηκαν για να καταλήξουν στην υιοθέτηση του αρχικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ, με μόνη αλλαγή, ποια; Την επιβολή διοδίων. Να πληρώνουν διόδια όχι μόνο οι επισκέπτες στο νησί σας, αλλά και εσείς οι Κρητικοί.
Καθυστέρησαν τρία χρόνια για να επιστρέψουν στο σχέδιό μας με τη διαφορά των διοδίων, αλλά προπαγανδίζουν λες και έχουν να κάνουν με λωτοφάγους το έργο ως δικό τους. Και η υπόθεση έχει μέλλον. Γιατί από την κυβέρνηση που δεν κατάφερε μέσα σε τέσσερα χρόνια να αποκαταστήσει τα προβλήματα που δημιούργησε η κακοκαιρία του 2019, κανείς δεν μπορεί να έχει την απαίτηση να ολοκληρώσει ποτέ τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης.
Τώρα που ερχόμουν, φίλες και φίλοι, στο αεροπλάνο, ρώτησα έναν Χανιώτη να μου εξηγήσει γιατί διαχρονικά δε πάνε καλά εκλογικά οι Μητσοτάκηδες στον τόπο τους, στη Κρήτη. Και ξέρετε τι μου απάντησε; «Μα εμείς τους ξέρουμε, για αυτό δεν τους ψηφίζουμε»!
Ε τώρα λοιπόν, που εδώ και τέσσερα χρόνια τους έμαθε και ιδίως τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ολόκληρος ο ελληνικός λαός, ήρθε η ώρα ολόκληρος ο ελληνικός λαός να ακολουθήσει το παράδειγμα των συγχωριανών του. Γιατί ο τόπος χρειάζεται πρωθυπουργό ευθύνης, όχι έναν πρωθυπουργό που δεν ήξερε -άγνοιας δηλαδή-, όχι έναν πρωθυπουργό που δεν νοιάζεται.
Γιατί αν μου ζητούσατε να βρω ένα χαρακτηρισμό για τον κ. Μητσοτάκη αυτά τα τέσσερα χρόνια, αυτόν ακριβώς θα έλεγα: δεν νοιάζεται. Δεν νοιάζεται για την κοινωνία, δεν νοιάζεται για τους ανθρώπους, δεν νοιάζεται για το σήμερα και το αύριο και επιχειρεί διαρκώς να εξαπατήσει με επικοινωνιακά τεχνάσματα τους πολίτες, τέσσερα χρόνια τώρα και το απέδειξε πολλές φορές.
Όταν μέσα στην πανδημία ζητούσε από όλους ατομική ευθύνη για να ακολουθούν τα μέτρα που ο ίδιος είχε επιβάλλει, αυτός έκανε ανέμελες ποδηλατάδες στην Πάρνηθα. Θυμάστε τότε; Και τσιμπούσια στην Ικαρία.
Όταν επίσης σε κάθε κρίσιμη στιγμή επικαλείται την άγνοια για τα πάντα. Δεν ήξερε τίποτε για τις υποκλοπές που γίνονταν στο διπλανό γραφείο από τον ανιψιό του. Πού να ξέρει τι κάνει ο ανιψιός του… αλίμονο!
Δεν ήξερε τι έκανε ο Πάτσης που είχε στην κοινοβουλευτική του ομάδα. Δεν ήξερε ποιον διόρισε η υπουργός Πολιτισμού επικεφαλής στο Εθνικό Θέατρο και έκανε τάχα ότι δεν το γνωρίζει. Δεν ήξερε για το πάρτι των απευθείας αναθέσεων, δεν ήξερε στο τέλος ούτε για την κατάσταση την οποία είχε αφήσει ο κ. Καραμανλής τους σιδηρόδρομους. 57 νεκροί και ο πρωθυπουργός της χώρας να δηλώνει πως «ο μόνος που φταίει είναι ένας σταθμάρχης», τον οποίο διόρισαν με ρουσφέτι και ήταν πέντε μονάχα μέρες η προϋπηρεσία του στο πόσο του. Δεν ήξερε ότι αφέθηκαν τα τρένα να γίνουν παγίδα θανάτου. Διότι το σχέδιό τους ήταν η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, η σύμπραξη δημοσίου ιδιωτικού, που διώχνει μόνιμους υπαλλήλους και φέρνει σε κρίσιμες θέσεις ανθρώπους με μπλοκάκια και χωρίς προϋπηρεσία.
Όπως επίσης το σχέδιό τους λίγες μέρες μετά ήταν να φέρουν στη Βουλή, οι αθεόφοβοι, την ιδιωτικοποίηση του νερού και μετά έλεγαν «δεν είναι αυτό που νομίζετε, δεν έχουμε στόχο να το ιδιωτικοποιήσουμε». Δεν ήξερε επίσης ότι οι συμπολίτες μας που διασωληνώθηκαν έξω από τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, δεν είχαν καμία ελπίδα να επιβιώσουν. Και η Ελλάδα πλήρωσε βαρύτατο τίμημα: 37.000 και πλέον οι νεκροί, χειρότεροι σε όλο τον δυτικό ευρωπαϊκό κόσμο και όχι μόνο, σε σύγκριση με τον πληθυσμό μας, χειρότεροι και από τη Βραζιλία του Μπολσονάρο δυστυχώς. Δεν ήξερε όμως...
Τώρα όμως έχει το θράσος να γνωρίζει για να μας πει, τι. Να υπόσχεται ότι θα στηρίξει τη δημόσια Υγεία. Για να μη μείνει καμιά αμφιβολία ότι αυτός ο άνθρωπος δε νοιάζεται για τίποτα παραπάνω, πέρα από την πολιτική και προσωπική του επιβίωση και είναι ικανός να πει τα πάντα, προκειμένου να επιβιώσει. Ακόμη και να ντυθεί ΣΥΡΙΖΑ, να βγάλει τη γραβάτα και να φωνάζει «Δικαιοσύνη παντού» και να λέει «ζήτω το δημόσιο σύστημα υγείας, καλύτεροι μισθοί, καλύτερες δουλειές».
Στις 21 του Μάη όμως αυτό που είδαμε ως αγανάκτηση τις ημέρες των Τεμπών, αυτό που είδαμε ως θυμό να ξεχειλίζει όχι μόνο τους νέους ανθρώπους, όλους τους συμπολίτες μας στους δρόμους, στις 21 του Μάη αυτός ο θυμός, αυτή η αγανάκτηση θα μετατραπεί σε πολιτική απόφαση και πολιτική εντολή με τη σφραγίδα της λαϊκής ψήφου.
Η Ελλάδα έχει μια ευκαιρία να αφήσει πίσω της τέσσερα σκληρά χρόνια. Να αφήσει πίσω της αυτό το γενικευμένο αίσθημα της ανασφάλειας, την ανησυχία, την αγωνία για το αύριο και να κάνει ένα πρώτο βήμα προς την ελπίδα, ένα πρώτο βήμα προς τη σιγουριά, ένα πρώτο βήμα για να επιστρέψει στον τόπο η δικαιοσύνη και ο ένας πλάι στον άλλον θα δώσουμε και είμαι βέβαιος θα κερδίσουμε αυτή την κρίσιμη μάχη.
Σε αυτές τις εκλογές, φίλες και φίλοι, πολίτες των Χανίων, είναι η πρώτη φορά που θα ψηφίσουμε με ένα εκλογικό σύστημα που δεν θα κλέβει την ψήφο των πολιτών. Ό,τι ψηφίσεις, αυτό θα βγαίνει μέσα στη Βουλή, ό,τι ψηφίζεις θα αντιστοιχείται με δικαιοσύνη μέσα στο Κοινοβούλιο. Θα ψηφίσουμε για πρώτη φορά με το σύστημα της απλής αναλογικής. Που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν μπόνους και κόλπα για να βαφτίζουν αυτοδύναμες τις κυβερνήσεις της μειοψηφίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτές οι εκλογές είναι οι εκλογές της χαλαρής ψήφου.
Η ψήφος μας την 21η του Μάη θα βγάλει κυβέρνηση. Γι` αυτό και θέλω σε αυτή την πολύ σημαντική, την πολύ μεγάλη συγκέντρωση εδώ στα Χανιά να ζητήσω ένα πράγμα: να ζητήσω από εσάς, αλλά και από τον ελληνικό λαό, να ζητήσω στις εκλογές της 21ης του Μάη να δώσετε ισχυρή εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Πρωτιά και ισχυρή εντολή για να σχηματίσουμε την επόμενη κιόλας ημέρα κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας, που θέλουμε να είναι μια κυβέρνηση ισχυρή και μακράς πνοής.
Ο κ. Μητσοτάκης τις τελευταίες ημέρες, φοβισμένος που ό,τι και να γίνει σε 25 μέρες εγκαταλείπει το κτίριο που αγάπησε περισσότερο από κάθε άλλο, το Μέγαρο Μαξίμου, προσπαθεί να περάσει αυτό τον φόβο του στους πολίτες. Τον δικό του φόβο να τον μετατρέψει σε φόβο των πολιτών.
Μια, ασχολείται με το πώς θα κλέψει τους βουλευτές του ενός, την άλλη με το πώς θα εκβιάσει τον άλλο, την παράλλη με το πώς θα αποκλείσει τον τρίτο. Όλο με αυτά ασχολείται για να κρυφτεί και κυρίως να μη μιλήσει για πολιτικές και για προγράμματα. Δεν λέει λέξη για το πρόγραμμά του, πέρα από αυτές τις φτηνές αντιγραφές, που σας είπα πιο πριν.
Και το κυριότερο, ενώ βγαίνει στον ελληνικό λαό και λέει ότι το δίλημμα αυτής της κάλπης είναι “Μητσοτάκης ή Τσίπρας”, κρύβεται, το βάζει στα πόδια, ούτε καν σκέφτεται την ιδέα, σαν το διάολο το λιβάνι θέλει να αποφύγει μια τηλεοπτική συζήτηση ενώπιος ενωπίω μπροστά στον ελληνικό λαό για να παρουσιάσουμε τις θέσεις, το πρόγραμμά μας, τις προτάσεις μας. Γιατί το κάνει αυτό; Το κάνει αυτό γιατί δεν έχει απαντήσεις. Δεν έχει απαντήσεις για τα μεγάλα θέματα, δεν έχει απαντήσει για την αισχροκέρδεια που έχει τη δική του σφραγίδα. Γιατί μπορεί να μας λέει ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη, αλλά η αισχροκέρδεια είναι made in Greece, είναι ελληνική και έχει τη δική του υπογραφή.
Δεν έχει απαντήσεις προφανώς για τις παράνομες παρακολουθήσεις. Θυμάστε κάθε φορά που τον ρωτούσα στη Βουλή, ή δεν ερχόταν ή όποτε ήταν αναγκασμένος να έρθει, έκλεινε μόνος του τη συζήτηση και το έβαζε στα πόδια. Έπαιρνε τον ρόλο του Προέδρου της Βουλής!
Δεν έχει απαντήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη, ούτε για τη τραγωδία της πανδημίας.
Θέλει όλα αυτά να ξεχαστούν. Και να συζητάμε μονάχα για τον Βαρουφάκη, τον Βελόπουλο και τον Κασιδιάρη. Να συζητάμε οτιδήποτε άλλο, εκτός από τα μεγάλα θέματα που έχουμε μπροστά μας και εκτός από τις ευθύνες του γιατί κυβερνά τέσσερα χρόνια, δεν έγινε χτες πρωθυπουργός, δεν μας κυβερνούσε ένας σωσίας του.
Έχω όμως από εδώ, από τα Χανιά, από την Κρήτη να στείλω στον κ. Μητσοτάκη ένα νέο: Κύριε Μητσοτάκη, έχετε μήνυμα από τη Κρήτη. Έρχεται η μέρα που θα ενωθούν σε ποτάμι δικαιοσύνης οι φωνές των πολλών, των οικογενειών που έχασαν άδικα τους ανθρώπους τους στην πανδημία, των εργαζόμενων που δουλεύουν απλήρωτα δωδεκάωρα, των μικρομεσαίων που δυναστεύουν τις ζωές τους οι εισπρακτικές, των νοικοκυρέων που κινδυνεύουν τα σπίτια τους από τους Πάτσηδες, των παιδιών μας που τούτες τις μέρες διαβάζουν για τις πανελλαδικές και κάνουν όνειρα και τους έχει πετσοκόψει η κ. Κεραμέως, αλλά έχουν ψήφο, έχουν δικαίωμα ψήφου και θα απαντήσουν, των νέων που επιμένουν να ονειρεύονται και να αντιστέκονται.
Οι πολλοί θέλουν την αλλαγή. Οι πολλοί είναι αυτοί που θα κάνουν έξωση στον κ. Μητσοτάκη και στη «Μητσοτάκης Α.Ε.» που μας κυβερνά από το Μέγαρο Μαξίμου σε λίγες ημέρες.
Αν τις επόμενες μέρες σας ρωτήσουν, φίλες και φίλοι, πολίτες των Χανίων «και ποιο είναι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ;», εγώ θέλω να πείτε αυτό το σχέδιο επιγραμματικά με τέσσερις μόνο άξονες. Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι:
1. Αύξηση μισθών.
2. Μείωση τιμών.
3. Ρύθμιση χρεών.
4. Δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος.
Αυτό είναι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορούν όμως αυτά να γίνουν πράξη, με τρόπο ασφαλή, με απόλυτη συναίσθηση των συσχετισμών, με ρεαλισμό; Η απάντηση είναι: Ναι, μπορούν.
Ξέρετε τι μας λένε οι Κασσάνδρες; Ότι αυτά που λέμε δεν γίνονται. Κάθε φορά που προτείνουμε ένα φιλολαϊκό μέτρο, μας λένε πού θα βρούμε τα λεφτά. Όταν αυτοί δίνουν 10 δισ. σε απευθείας αναθέσεις στους δικούς τους ανθρώπους, σε εταιρείες που φτιάχνονται τρεις μέρες πριν, υπάρχουν εκεί λεφτά.
Εμείς λοιπόν αυτά που προτείνουμε είναι ρεαλιστικά. Και ας τα δούμε ένα ένα γιατί ρεαλιστικά.
Είναι ρεαλιστικός στόχος η αύξηση του βασικού μισθού στα 880 ευρώ και η θέσπιση ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, ώστε κάθε χρόνο όταν ανεβαίνει ο πληθωρισμός, να ανεβαίνει και ο μισθός; Εμείς λέμε: ναι, είναι ρεαλιστικό. Γιατί αυτό δεν θα στηρίξει μόνο χιλιάδες νοικοκυριά, αλλά ταυτόχρονα θα τονώσει τη ζήτηση, θα αναζωογονήσει την αγορά, θα παράξει θέσεις εργασίας.
Είναι ρεαλιστικός στόχος η αύξηση μετά από 14 χρόνια -τόσο έχουν να δουν αύξηση!- στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10% που λέμε εμείς, όσο και ο πληθωρισμός την προηγούμενη χρόνια; Ναι, είναι ρεαλιστικό, απαντάμε. Γιατί η οικονομία το αντέχει. Τα δέκα δισ. που μοιράστηκαν σε απευθείας αναθέσεις θα έφταναν όχι μόνο για αξιοπρεπείς μισθούς στο Δημόσιο για χρόνια, όχι μόνο για μια χρονιά, θα έφταναν και για παραπάνω. Αύξηση μισθών στο Δημόσιο σημαίνει μεγαλύτερη παραγωγικότητα, καλύτερες σχέσεις με τον πολίτη, και βέβαια τόνωση της ζήτησης και της αγοράς.
Είναι ρεαλιστικός στόχος η μείωση των τιμών; Εμείς λέμε: ναι, είναι ρεαλιστικός και το κατάφεραν, συγκράτησαν την ακρίβεια σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μείωση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας στα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης. Στην Ισπανία ακόμα και μηδενικό ΦΠΑ είχαν στα είδη βασικής κατανάλωσης. Και βεβαίως με μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα στο κατώτερο δυνατό συντελεστή που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση και κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο.
Το δημόσιο ταμείο αντέχει αυτό το κόστος, πολύ περισσότερο που η μείωση των τιμών θα έχει ως συνέπεια αύξηση της αγοραστικής κίνησης και των κρατικών εσόδων. Ενώ θα είναι τεράστια η ανάσα για τα λαϊκά στρώματα και τη μεσαία τάξη. 4,5 δισ. ευρώ ήταν τα υπερέσοδα στα δημόσια ταμεία το 2022 -η «κρατική αισχροκέρδεια» όπως λέω εγώ συχνά- από τη διατήρηση υψηλού ΦΠΑ, ενώ οι τιμές σκαρφάλωσαν την ανηφόρα.
Γιατί τα μάζευε αυτά τα λεφτά; Για να δίνει επιδοτήσεις προεκλογικές ή και πιο πριν, στοχευμένες όμως, να μη μένουν στην τσέπη των ανθρώπων, επιδοτήσεις στις μεγάλες εταιρείες ενέργειες, στις μεγάλες εταιρείες πετρελαιοειδών, στα σούπερ μάρκετ για να κρατάνε με τη σειρά τους υψηλά τις τιμές να μην τις κατεβάζουν, για να αυγατίζουν τα κέρδη τους.
Ε, λοιπόν, αυτό θα τελειώσει με εμάς! Θα τελειώσει αυτή η άνιση αναδιανομή του πλούτου, θα τελειώσει η αισχροκέρδεια, θα τελειώσουν τα μεγάλα υπερκέρδη. Έτσι θα χαμηλώσουν οι τιμές για τους πολίτες, τους καταναλωτές και με ελέγχους βεβαίως στην αγορά.
Είναι ρεαλιστικό όμως -λένε κάποιοι- να επανέλθει η ΔΕΗ κατά πλειοψηφία στο κράτος, όπως λέμε εμείς, και να λειτουργεί με κύριο της μέλημα τη στήριξη του καταναλωτή και της παραγωγής; Ναι, απαντάμε, είναι ρεαλιστικό. Γιατί αυτό σημαίνει ΔΕΗ, Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Και γιατί το κόστος να ξαναγίνει δημόσια είναι αμελητέο μπροστά στα δισεκατομμύρια των επιδοτήσεων που έχουν ήδη δοθεί για να κρατούν υψηλά τα κέρδη τους οι ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας.
Είναι ρεαλιστικός όμως ο στόχος, το τρίτο μεγάλο σημείο που θέτουμε, η ρύθμιση χρεών; Ναι, είναι ρεαλιστικός στόχος. Με τη νομική προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης, με τη διαφάνεια, τη φορολόγηση και τον έλεγχο στη δράση και τις συναλλαγές των funds, που έχουν αγοράσει τα δάνεια των ανθρώπων σε πολύ πολύ χαμηλότερη αξία. Ε, ναι, δεν θα βγάλουν τα υπερκέρδη που υπολογίζανε, θα σωθούν όμως τα σπίτια της μεσαίας τάξης. Δεν θα δούμε αυτό το τσουνάμι των πλειστηριασμών που αναμένεται αν κερδίσει η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης.
Είναι, τέλος, ρεαλιστικό να φτιάξουμε ένα κράτος που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και στις απαιτήσεις του πολίτη; Ένα κράτος που δεν τρομάζει τους πολίτες, όχι κράτος-φόβητρο, όχι κράτος ανασφάλειας, όχι κράτος ρουσφετιού, αναξιοκρατίας, αλλά ένα κράτος δικαιοσύνης και αξιοκρατίας, ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος. Εμείς λέμε, ναι, είναι.
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που δημιουργήσαμε αυτό το κράτος, του ρουσφετιού, της διαπλοκής και της διαφθοράς. Άλλοι το φτιάξανε και το φτιάξανε για ευνόητους λόγους. Εμείς δεν είμαστε ούτε γόνοι, αλλά ούτε κι αυτοί που έχουν την αντίληψη -που έχουν κάποιοι πρίγκιπες που μας κυβερνούν- ότι το κράτος τους ανήκει. Εμείς πιστεύουμε ότι το κράτος ανήκει στον λαό και αυτόν πρέπει να υπηρετεί. Και γι` αυτό είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να φτιάξουμε ένα κράτος στην υπηρεσία του πολίτη. Μπορούμε και πρέπει να φτιάξουμε ένα κράτος που θα σέβεται τον πολίτη, να δίνει ασφάλεια.
Όταν εμείς κυβερνήσαμε, ξέρετε, δεν συνεργάζονταν η Αστυνομία με το έγκλημα, καταπολεμούσε το έγκλημα. Όταν εμείς κυβερνήσαμε, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών παρακολουθούσε τη Greek Mafia, σήμερα διοικείται από τη Greek Mafia. Αυτή είναι η διαφορά μας και το γνωρίζει αυτό ο Έλληνας πολίτης.
Τέλος, είναι ρεαλιστικό να αποκτήσουμε ένα ισχυρό, αποτελεσματικό Εθνικό Σύστημα Υγείας, που να δίνει στους ανθρώπους, στους πολίτες αξιοπρεπή φροντίδα, περίθαλψης; Εμείς λέμε, ναι, είναι. Δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά, ναι, είναι με σχέδιο και με πόρους. Πρώτα απ` όλα γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο ρεαλιστικό και αναγκαίο, σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, από την προστασία της υγείας και της ζωής των ανθρώπων. Κανένα κόστος δεν συγκρίνεται με το κόστος μιας άδικα χαμένης ζωής και είδαμε πολλές άδικα χαμένες ζωές τα τελευταία χρόνια. Και βεβαίως λέμε ότι μπορεί να γίνει με τη στήριξη των ανθρώπων που βρίσκονται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και το κρατάνε όρθιο, των ανθρώπων που κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες γιατρών και νοσηλευτών, δίνοντας κίνητρα στους νέους ανθρώπους στους νέους γιατρούς με αύξηση μισθών, αλλά ταυτόχρονα και με μονιμοποίηση όλων αυτών που βρέθηκαν στις δύσκολες στιγμές της πανδημίας και έδωσαν τη μάχη για την ανθρώπινη ζωή.
Ξέρουμε λοιπόν τι πρέπει να γίνει και πώς πρέπει να γίνει. Αναρωτιούνται όμως πολλοί: Μπορείτε να κάνετε όσα λέτε, όταν απέναντί σας είναι πανίσχυρα συμφέροντα, η διαπλοκή και η διαφθορά; Απαντώ, απαντάμε, χωρίς καμιά επιφύλαξη: Ναι, μπορούμε. Με μία όμως προϋπόθεση: δεν θα τα αναθέσετε σε εμάς, θα τα πετύχουμε μαζί. Με την ψήφο, αλλά και τη στήριξη του ελληνικού λαού.
Η απάντηση στο ερώτημα «Μπορείτε;», είναι: ναι, μπορούμε, αν εσείς μπορείτε. Ο ένα πλάι στον άλλο μπορούμε να προχωρήσουμε και να καταφέρουμε να ξαναφέρουμε τη δικαιοσύνη στον τόπο μας.
Δεν γνωριστήκαμε σήμερα ούτε χτες, φίλες και φίλοι. Βρεθήκαμε μαζί στις πιο δύσκολες στιγμές που βρέθηκε η ελληνική κοινωνία και η χώρα και τα καταφέραμε σε αντίθεση με άλλους.
Τώρα, χωρίς πια μνημόνια, χωρίς τρόικες και καταναγκασμούς, θα αποδείξουμε ότι μπορούμε ακόμη καλύτερα. Για αυτό και πολλές φορές λέω και θα το πω και σήμερα: η ευκαιρία που ζητάμε να κυβερνήσουμε δεν είναι μια δεύτερη ευκαιρία. Είναι η πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσουμε χωρίς καταναγκασμούς, χωρίς μνημόνια, χωρίς την τρόικα πάνω από το κεφάλι μας. Είναι η πρώτη ευκαιρία να εφαρμόσουμε το δικό μας πρόγραμμα, το δικό μας σχέδιο.
Και αυτή δεν είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιτρέψτε μου να πω ότι είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την κοινωνία και για την Ελλάδα.
Πολίτες των Χανίων, επιχείρησα όσο πιο συνοπτικά να παρουσιάσω το σχέδιό μας για το σήμερα και το αύριο. Ο δρόμος που χαράζουμε μαζί για δικαιοσύνη, ήταν αυτός που σας περιέγραψα. Αλλά κανένα σχέδιο δεν αρκεί, καμιά χάραξη -μιας και είμαι μηχανικός- δεν αρκεί, αν δεν έχεις και τα σκαπτικά μηχανήματα για να ανοίξουν το δρόμο, τις μπουλντόζες, που λέμε. Για να ανοίξει αυτός ο δρόμος, να μπει η πατρίδα σε αυτό το δρόμο, χρειάζεται η δική σας συμμετοχή, η μπουλντόζα του λαού. Εσείς θα βάλετε τις μπουλντόζες με την ψήφο σας.
Χρειάζεται η αδιαμφισβήτητη και καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, αυτή είναι η προϋπόθεση. Και θέλω κλείνοντας να το εξηγήσω λίγο αυτό. Δεν μπορεί να υπάρξει απαλλαγή από το καθεστώς που ζούμε αυτά τα τέσσερα χρόνια, δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή στον τόπο, δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική προοδευτικής κυβέρνησης και επιστροφής της δικαιοσύνης χωρίς τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό λένε τα μαθηματικά, αλλά κυρίως αυτό λέει η πολιτική σκέψη.
Δεν υπάρχει ανάσα και προοπτική αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κερδίσει και αυτό δεν είναι ένα σχήμα λόγου, δεν είναι μια ρητορεία προεκλογική. Είναι η πραγματικότητα που πρέπει να την έχουμε στο μυαλό μας.
Θέλω να απευθυνθώ κυρίως στις νέες και στους νέους, στους νέους ψηφοφόρους που θα είναι κοντά 450.000 σε αυτές τις εκλογές. Το καθεστώς που μας κυβερνά, το καθεστώς που θέλει να ελέγξει τις ζωές μας για να κερδίζει περισσότερα, σας θέλει εσάς να μην πάτε στην κάλπη. Δεν προσπαθούν να σας πείσουν ότι αυτοί που μας κυβερνάνε είναι καλοί, αλλά ότι όλοι το ίδιο είναι, ότι δεν θα αλλάξει τίποτα με την ψήφο σας.
Αν ένα μήνυμα έχουμε να περάσουμε σε όλες τις νέες και τους νέους, είναι να μη χαρίσουν ένα σημαντικό όπλο που έχουν και το όπλο τους είναι η ψήφος τους. Η ψήφος είναι το δικό σας όπλο, μην τη χαρίσετε.
Και θυμηθείτε: το πιο αποφασιστικό χτύπημα στο κατεστημένο και στο καθεστώς Μητσοτάκη που σας στοχοποίησε τέσσερα χρόνια τώρα, το πιο αποφασιστικό χτύπημα είναι αυτό που θα πονέσει το κατεστημένο και θα το πονέσει ένα πράγμα: η ήττα της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη. Και η ήττα της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχει νίκη του λαού χωρίς νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει νίκη της δημοκρατικής πλειοψηφίας χωρίς νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο πιο μεγάλη αυτή η νίκη, τόσο πιο βέβαιη θα είναι η προοδευτική κυβέρνηση από τις 22 του Μάη, χωρίς την περιπέτεια των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων που επιδιώκει ο κ. Μητσοτάκης.
Θέλω να σας καλέσω όλες και όλους να πρωτοστατήσετε σε αυτόν τον αγώνα για τη μεγάλη νίκη, για τη μεγάλη αλλαγή. Μην τους ακούτε που προσπαθούν να σας φοβίσουν με ψέματα. Κυβερνήσεις σχηματίζουν οι νικητές όχι οι ηττημένοι και αυτό φοβούνται. Φοβούνται ότι θα είμαστε νικητές.
Είμαστε βέβαιοι ότι θα είμαστε νικητές! Σας καλώ να κάνετε δική σας υπόθεση αυτή τη μεγάλη αλλαγή. Η νίκη και η αλλαγή δεν θα μας χαριστούν ιδίως από ένα σύστημα εξουσίας, που γνωρίζει καλά ότι αν χάσει, θα χάσει πολλά. Δεν θα μας χαριστεί.
Τον ΣΥΡΙΖΑ τον φοβούνται και τον πολεμούν με όλα τα μέσα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το αντίπαλο δέος της διαπλοκής, της διαφθοράς, της κατάληψης του κράτους, από τον κομματισμό, από την εύνοια και τα μεγάλα συμφέροντα.
Πιστεύω όμως βαθιά ότι αν πάρουμε στα χέρια μας αυτή την υπόθεση, αν ο καθένας από εμάς γίνει η αλλαγή και η δικαιοσύνη που θέλουμε για την πατρίδα, αν αντιτάξουμε τη λογική την ευαισθησία, τα επιχειρήματα, την επιμονή, τότε καμιά προπαγάνδα, καμιά πλαστή πραγματικότητα, καμιά προβοκάτσια δεν θα ανατρέψει αυτό το ρεύμα της αλλαγής.
Θέλω να σας καλέσω τις μέρες που έμειναν όλοι μαζί σε κάθε χωριό, σε κάθε σπίτι να φέρουμε το μήνυμα της νίκης, να φέρουμε το μήνυμα της αλλαγής. Να πάμε στην κάλπη με την αυτοπεποίθηση της νίκης. Τα Χανιά σήμερα δείχνουν αυτό τον δρόμο της αισιοδοξίας και της μεγάλης αλλαγής. Το μήνυμα που στέλνετε εσείς, είναι ένα ισχυρό μήνυμα νίκης και αλλαγής, σας καλώ να μη χάσουμε ώρα, να μη χάσουμε στιγμή.
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που έχουμε με το μέρος μας ισχυρά συμφέροντα να μας χρηματοδοτήσουν, δεν έχουμε με το μέρος μας ισχυρά Μέσα Ενημέρωσης. Έχουμε όμως με το μέρος μας όλους εσάς, τους πολλούς και τις πολλές, τους ανθρώπους της κοινωνίας, τους ανθρώπους της δημιουργίας, τους ανθρώπους της εργασίας, αυτούς θα βάλουμε μπροστά και με αυτούς θα καταφέρουμε να κερδίσουμε στις 21 του Μάη και να χτίσουμε μια Ελλάδα δικαιοσύνης και προκοπής.
Ξέρουμε-μπορούμε να φέρουμε την αλλαγή και θα τα καταφέρουμε.
Να είστε καλά.
Γεια σας, καλή δύναμη!
