Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: - Στην ανείπωτη τραγωδία αντανακλώνται όλες οι παθογένειες των τελευταίων 15 ετών - Η επιστροφή του σταθμάρχη στην υπηρεσία, είναι τεράστιο σφάλμα :

 Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου, στον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΪ» και τον δημοσιογράφο, Γιώργο Αυτιά

Για την ανείπωτη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη

Βρισκόμαστε στην τραγική κατάσταση του πόνου, της θλίψης, της οργής της ελληνικής κοινωνίας γι’ αυτή την τεράστια τραγωδία που συνέβη. Δεν υπάρχουν λόγια για τους ανθρώπους που έφυγαν, για τους ανθρώπους που θρηνούν τα παιδιά τους, τους συγγενείς τους. Ο κόσμος εξοργίζεται και λέει «πως είναι δυνατόν το 2023 να συμβαίνει αυτό και να μην υπάρχει ένας τρόπος τελευταία στιγμή να σωθεί;».

Η δικαιοσύνη και η αλήθεια είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε απέναντι στους ανθρώπους που χάθηκαν, στους δικούς τους. Τίποτα και κανείς δεν θα μπει εμπόδιο στο να γίνει η διερεύνηση σε όλο το βάθος και όπως πρέπει σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο, της Επιτροπής αλλά ταυτόχρονα και στο επίπεδο της Δικαιοσύνης.

Αυτή είναι μία σκιά η οποία δεν θα υποχωρήσει ποτέ, ούτε στη δική μας τη συνείδηση, ούτε στη λογική ότι μπορεί υπήρξαν πράγματα που δεν έγιναν γρηγορότερα.  Το θέμα δεν είναι κομματικό ή κυβερνητικό και γι’ αυτό βάζουμε τελείως στην άκρη την οποιαδήποτε κουβέντα που κομματικοποιεί αυτή την τραγωδία. 

Σε αυτή την ανείπωτη τραγωδία αντανακλώνται όλες οι παθογένειες των τελευταίων δεκαπέντε ετών. Δεν το λέω για να πω ποιος έχει τη μεγαλύτερη ή τη μικρότερη ευθύνη, δεν είναι εκεί το θέμα τώρα. Εμείς αναλάβαμε την ευθύνη που μας αναλογεί. 

Υπάρχουν οι παθογένειες των πληγών που άνοιξε το μνημόνιο με τον κόσμο που έφευγε σωρηδόν από τις θέσεις του. Είναι ακόμη οι παθογένειες της γραφειοκρατίας, που όταν θέλεις να κάνει αξιοκρατικές προσλήψεις, μέσω ΑΣΕΠ τις δίνει μετά από δύο, δυόμιση, τρία, τρεισήμισι χρόνια. Είναι οι παθογένειες, που πας μία σύμβαση να την ελέγξει το Ελεγκτικό Συνέδριο και εκεί απαιτείται χρόνος περισσότερος. 

Είναι οι παθογένειες μιας διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού που δεν είχε μία κουλτούρα διαμορφώσει, χρόνια, για να αξιολογεί ποιος και τι πρέπει να έχει για να μπαίνει σε κρίσιμες θέσεις ευθύνης. 

Είναι οι παθογένειες της διοίκησης και οι πολιτικές ευθύνες πάνω απ’ όλα αυτά, που ανέχθηκε αυτά τα πράγματα και που δεν κατάφερε χρόνια τώρα και στη δική μας περίοδο να τα αντιμετωπίσει γρήγορα και καταλυτικά διορθώνοντας μία σειρά από πράγματα. Δεν είναι ένα ή δύο. Πρώτον, για να καταλάβουν όλοι τι συμβαίνει και τι γίνεται και δεύτερον για να μην ξανασυμβεί ποτέ. Οι Κυβερνήσεις δεν είναι για τη νηνεμία, δεν είναι μόνον όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Είναι για να διαχειριζόμαστε με θάρρος, με ευθύτητα, με ειλικρίνεια και τις τραγωδίες.

Όλα θα τα ψάξουν και η Επιτροπή και η Δικαιοσύνη. Δεν είναι ώρα τώρα ούτε να προδικάζουμε, ούτε και να αφήνουμε, βεβαίως, μια σειρά από ψέματα -που κάποιος νομίζει ότι μπορεί να αποκομίσει οφέλη από την τραγωδία- να δηλητηριάζουν ακόμη περισσότερο την πολύ φορτισμένη ατμόσφαιρα που υπάρχει. 

Άκουσα το τελευταίο διάστημα ότι ένας πολιτικός επενέβη να προσληφθεί ο σταθμάρχης, ο οποίος πήγε με μετάταξη εκεί που πήγε. Ζήταγε ο ΟΣΕ πολύ περισσότερους σταθμάρχες, ανταποκρίθηκαν μόνο δύο. Το πώς βρέθηκε αυτός ο σταθμάρχης, εκεί που βρέθηκε, όντας πολύ καινούριος στην επιστροφή στην υπηρεσία, προφανώς είναι τεράστιο σφάλμα. Κι αυτό θα ερευνηθεί και όλα θα ερευνηθούν, όπως και όλη η αλληλουχία και των συστημικών προβλημάτων μιας σύμβασης που ξεκίνησε από το 2014 για να ολοκληρωθεί το 2016, που όμως με διαδοχικές παρατάσεις έφτασε ακόμη να μην έχει υλοποιηθεί. Όλα θα έρθουν στο φως και ο καθένας θα δει τι έγινε.

Δεν είναι ώρα ετούτη τη στιγμή, σε επίπεδο κομματικής αντιπαράθεσης, ο ένας να επισημαίνει στον άλλο τα μεγάλα σφάλματά του. Ούτε είναι ώρα συμψηφισμών. 

Είναι ώρα να καταλάβουμε τα συστημικά προβλήματα. Δίπλα σε αυτά να μπουν οι πολιτικές ευθύνες της διαχείρισης των συστημικών προβλημάτων, να μπουν πολλές φορές και τα παχιά και τα μεγάλα λόγια που λέγονται κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου για μια σειρά από πράγματα και να αφήσουμε την Επιτροπή και τη Δικαιοσύνη να κάνουν τη δουλειά τους όπως πρέπει και να σιωπούμε μπροστά στο δράμα και στον πόνο των ανθρώπων, δίνοντάς τους μία υπόσχεση:Ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην αποδοθούν οι ευθύνες σε όλους εκεί που πρέπει να αποδοθούν, να μην έρθει η αλήθεια στο φως  και κυρίως να μην αξιοποιήσουμε όλη αυτή τη δουλειά που θα γίνει για να μην ξαναέχουμε πάλι τέτοιου είδους τραγωδίες πουθενά. 

Το Κράτος μας έχει διαχρονικές αδυναμίες και παθογένειες. Πολλές διορθώθηκαν από πολλές Κυβερνήσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν είναι να τα μηδενίζουμε όλα. Αυτό που έχουμε να κάνουμε τώρα είναι να σιωπήσουμε κομματικά και πολιτικά, να αφήσουμε τους ειδικούς να φέρουν τα πράγματα στην επιφάνεια, να τοποθετούμαστε μόνο με την αλήθεια, μόνο αυτή σώζει αυτή την ώρα.

Η Επιτροπή θα πάρει τον χρόνο που αυτή θα κρίνει ότι πρέπει για να βγάλει τα συμπεράσματά της. Κυρίως το έργο της είναι να δει τα συστημικά προβλήματα. Πώς θα έπρεπε να είναι από την αρχή για να μην φτάσουμε μέχρι εδώ που φτάσαμε, γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Όλα αυτά θα τα πει η Επιτροπή. Πώς λειτουργούσε συστημικά μέσα ο ΟΣΕ που φτάσαμε σε ένα σημείο ένας άνθρωπος, που δεν θα έπρεπε ενδεχομένως να είναι εκεί που είναι, να βρέθηκε μόνος του την μοιραία περίοδο, αν η εκπαίδευση που γίνεται είναι επαρκής. Όλα θα τα ψάξει. Το τελευταίο που χρειαζόμαστε εδώ είναι να δηλητηριάζουμε ακόμη περισσότερο και να διχάζουμε τον κόσμο.

Για τις εκλογές

Όποιος έκανε νύξη στον Πρωθυπουργό αυτές τις μέρες «πρέπει να δούμε τι κάνουμε με τις εκλογές», τον έδιωχνε από τη σύσκεψη. Η οποιαδήποτε νύξη που γινόταν στον Πρωθυπουργό για αυτό το θέμα, ήταν εκτός τόπου και χρόνου.

 Η Πολιτεία ψάχνει να ταυτοποιήσει τους νεκρούς, έπρεπε την ίδια στιγμή που εξελισσόταν αυτή η τραγωδία να στηθεί μια επιχείρηση να εντοπιστούν οι αγνοούμενοι, να μάθουν οι άνθρωποι για τους συγγενείς τους, να στηριχθούν οι τραυματίες, να ξεκινήσει αμέσως όλη η προσπάθεια για να έχουν πρόσβαση στα στοιχεία, προκειμένου να πέσει άπλετο φως σε αυτή την τραγωδία. 

Το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόταν ο Πρωθυπουργός αυτές τις μέρες ή και μέχρι και σήμερα, είναι σενάρια πολιτικού-εκλογικού χρόνου και οτιδήποτε άλλο.

Συνέβη σαν Σήμερα το 1953 - Στάλιν: - Ο αιμοσταγής δολοφόνος - Ο μεγαλύτερος διώκτης των Εβραίων - Οι διώξεις, η βία, το Γολοντομόρ και η κατάργηση της ατομικής ελευθερίας

 Σοβιετικός κομμουνιστής ηγέτης, που κυβέρνησε με σιδηρά πυγμή τη Σοβιετική Ένωση από το 1924 έως το 1953. Άσκησε, πιθανώς, την πιο απόλυτη πολιτική εξουσία από κάθε άλλη προσωπικότητα της ιστορίας. Εκβιομηχάνισε την ΕΣΣΔ, κολεκτιβοποίησε δια της βίας τη γεωργία, σταθεροποίησε τη θέση του με πρωτοφανή τρομοκρατία, συνέβαλε στη συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επέκτεινε τον σοβιετικό έλεγχο σε μία ζώνη που περιλάμβανε κράτη της ανατολικής Ευρώπης. Κύριος αρχιτέκτονας του σοβιετικού ολοκληρωτισμού και ικανός στην οργάνωση, αλλά ανελέητος στην εφαρμογή της, κατάργησε και τα τελευταία ίχνη ατομικής ελευθερίας, ενώ απέτυχε να προαγάγει την ατομική ευημερία. Δημιούργησε ένα ισχυρό στρατιωτικό - βιομηχανικό σύμπλεγμα και οδήγησε τη Σοβιετική Ένωση στην πυρηνική εποχή. Δικαίως αποκλήθηκε από τους μελετητές «Ιβάν ο Τρομερός του 20ου αιώνα», αν και δεν ήταν Ρώσος.

Γέννηση - Νεανικά Χρόνια

Ο Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1879 (18 Δεκεμβρίου με το νέο ημερολόγιο) στο Γκόρι της Γεωργίας, που ήταν τότε αποικία της τσαρικής Ρωσίας. Ήταν γιος ενός φτωχού τσαγκάρη, του Βησαρίωνος Τζουγκασβίλι και της Κετεβάν (Αικατερίνης) Γκελάτζε, μιας θρησκευόμενης γυναίκας που ξενόπλενε για να συμπληρώσει το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα. Σε ηλικία επτά ετών έπαθε ευλογιά. Επέζησε, αλλά το πρόσωπό του παρέμεινε σημαδεμένο για το υπόλοιπο της ζωής του. Εξ αυτού του γεγονότος γινόταν αντικείμενο περιπαικτικών σχολίων από τους συνομηλίκους του.

Υπήρξε πανέξυπνος και άριστος μαθητής. Με πρωτοβουλία της μητέρας του, η οποία ήθελε να τον δει ιερέα, γράφτηκε το 1888 στην εκκλησιαστική σχολή του Γκόρι, όπου έμαθε τα ρωσικά, τα οποία πάντα μιλούσε με τη χαρακτηριστική γεωργιανή προφορά. Το 1894, σε ηλικία 15 ετών, «βαπτίζεται» στο πνεύμα της ανταρσίας και της αμφισβήτησης για τους ρώσους καταπιεστές και αρχίζει να διαβάζει «απαγορευμένα» βιβλία του Κάρολου Δαρβίνου και του ρώσου στοχαστή και επαναστάτη Νικολάι Τσερνισέφσκι. Τον Μάιο του ιδίου χρόνου αποβάλλεται από την εκκλησιαστική σχολή.

Η άνοδος στην εξουσία

Η κατάρρευση του τσαρικού καθεστώτος τον βρίσκει πλέον μέλος της ηγετικής ομάδας των μπολσεβίκων, έτοιμος να δράσει κατά των αστών που κατέχουν πλέον την εξουσία στη Ρωσία. Βρίσκεται, όμως, ακόμη υπό τη σκιά του Λένιν και του Τρότσκι. Το ίδιο και αμέσως μετά την ανατροπή του Κερένσκι και την κατάληψη της εξουσίας στις 25 Οκτωβρίου 1917. Γίνεται μέλος του υπουργικού συμβουλίου της πρώτης υπό τον Λένιν κομμουνιστικής κυβέρνησης και αρχίζει να νιώθει ο «τρίτος άνθρωπος» της Ρωσίας.

Το 1919 παντρεύεται σε δεύτερο γάμο τη Ναντέζντα Αλιλούγεβα (1901-1932), κόρη του ρώσου επαναστάτη Σεργκέι Αλιλούγεφ, με την οποία θα αποκτήσει δύο παιδιά, τον Βασίλι Τζουγκασβίλι (1921-1962) και τη Σβετλάνα Αλιλούγεβα (1926-2011), η οποία θα απασχολήσει αρκετά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όταν το 1967 θα αυτομολήσει στη Δύση και θα λάβει την αμερικανική υπηκοότητα.

Με τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου γίνεται μέλος του πολιτικού γραφείου (politburo) και στις 3 Απριλίου 1922 γενικός γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του κόμματος. Ο Λένιν διαισθανόμενος τις μεθόδους του μαθητή και συνεργάτη του, τον κρίνει ακατάλληλο για διάδοχό του στην ηγεσία του κράτους. Όμως, μετά το θάνατο του (21 Ιανουαρίου 1924), ο Στάλιν καταφέρνει να παραγκωνίσει τους εσωκομματικούς του αντιπάλους και να αναλάβει την ηγεσία του κόμματος. Εξόντωσε όλους όσοι τον παρακινούσαν να μετριάσει τη στυγνή δικτατορία του και ανάμεσά τους διάσημους μπολσεβίκους, όπως ο Κίροφ, ο Κάμενεφ, ο Ζινόβιεφ και αργότερα ο Τρότσκι.

Η μονοκρατορία του Στάλιν

Από το 1928 ο Στάλιν κυβερνά την αχανή χώρα ως απόλυτος μονάρχης. Η εποχή της τρομοκρατίας βρίσκεται στο απόγειό της, με την εξαπόλυση τρομερών διώξεων εναντίον υπαρκτών και μη αντιπάλων του καθεστώτος του σ’ όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, κυρίως το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930. Η κόρη του Σβετλάνα κατήγγειλε ότι μαζί με τους εκατομμύρια ανθρώπους που έστειλε στο θάνατο, οδήγησε και τη μητέρα της στην αυτοκτονία. Οι διωγμοί έδωσαν τη δυνατότητα στον Στάλιν να καθυποτάξει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης και τη σοβιετική ελίτ στο σύνολό της.

Κατά τη διάρκεια της εξουσίας του, έχοντας υιοθετήσει το δόγμα «σοσιαλισμός σε μία χώρα» (σε αντίθεση με τον διεθνισμό του Τρότσκι), εγκαταλείπει τη Νέα Οικονομική Πολιτική (ΝΕΠ) του Λένιν, που είχε εισάγει στοιχεία της ελεύθερης αγοράς στη σοβιετική οικονομία, και προωθεί τη βίαιη εκβιομηχάνιση της χώρας του με θύματα αμέτρητους, εύπορους και μη, χωρικούς, που υπόκεινται σε αρπαγή της παραγωγής και κολεκτιβοποίηση της γης τους. Οι απείθαρχοι συλλαμβάνονται, τουφεκίζονται ή εξορίζονται, ή ακόμη υποχρεώνονται να εργαστούν υπό άθλιες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης («γκουλάγκ»), ενώ για σφάλματα του συστήματος ανακαλύπτονται εξιλαστήρια θύματα που κατηγορούνται σε δίκες - παρωδίες.

Υπολογίζεται ότι 25 εκατομμύρια νοικοκυριά αναγκάστηκαν να ενταχθούν σε κολεκτίβες ή κρατικά αγροκτήματα μέσα σε λίγα χρόνια. Η κολεκτιβοποίηση της γεωργίας προκάλεσε λιμό τεραστίων διαστάσεων στην Ουκρανία («Χολομοντόρ») και περίπου 10 εκατομμύρια χωρικοί πέθαναν, εξαιτίας της οικονομικής πολιτικής του Στάλιν.

Το μεγαλύτερο από τα επιτεύγματα του Στάλιν ήταν η εκβιομηχάνιση της Σοβιετικής Ένωσης, που ήταν ακόμη εξαιρετικά καθυστερημένη σε σύγκριση με τις μεγάλες βιομηχανικές χώρες του κόσμου. Μέσα σε μία δεκαετία (1928-1937) κατάφερε να αυξήσει το σύνολο της βιομηχανικής παραγωγής της Σοβιετικής Ένωσης σε τέτοιο σημείο, ώστε μόνο το σύνολο της βιομηχανικής παραγωγής των ΗΠΑ μπορούσε να το ξεπεράσει.

Ο ρόλος του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Η αμφιλεγόμενη απόφαση του, στο ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να συνάψει σύμφωνο μη επιθέσεως με τη Γερμανία, γνωστό ως Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ (23 Αυγούστου 1939), καυτηριάζεται από πολλούς στη Δύση. Έχοντας εξασφαλίσει, ωστόσο, την πολεμική προετοιμασία της χώρας του, δεν αργεί να ταχθεί υπέρ των συμμάχων και να καταξιωθεί ως ένας από τους βασικούς ηγέτες του αντιφασιστικού στρατοπέδου. Οι επιτυχίες του «Κόκκινου Στρατού» στην αντιμετώπιση της γερμανικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση και η συμβολή του στον τερματισμό του πολέμου ανεβάζουν κατακόρυφα τη φήμη του. Η διπλωματική του δεινότητα στις συναντήσεις κορυφής των Συμμάχων εντυπωσιάζουν τον βρετανό πρωθυπουργό Γουίνστον Τσόρτσιλ και τον Αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούζβελτ.

Παγκόσμιος Ηγέτης - Θάνατος

Μεταπολεμικά και με την οριστική κατανομή των σφαιρών επιρροής, ο Στάλιν έχει αυξήσει τους «υπηκόους» του κατά περίπου εκατό εκατομμύρια, με την «κομμουνιστικοποίηση» των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και τον έλεγχό της από τη Μόσχα. Η διαλλακτική στάση απέναντι στους συμμάχους - και ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες - είναι πια παρελθόν. Η χώρα του πλέον είναι μία βιομηχανική και στρατιωτική δύναμη, η δεύτερη ισχυρότερη χώρα μετά τις ΗΠΑ, και αποτελεί υπολογίσιμο αντίπαλο στον αγώνα για παγκόσμια επιρροή («Ψυχρός Πόλεμος»). Το 1949 η Ρωσία του Στάλιν γίνεται η δεύτερη σημαντικότερη πυρηνική δύναμη στον κόσμο.

Ο Στάλιν γινόταν όλο και πιο καχύποπτος και παρανοϊκός, κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Τον Ιανουάριο του 1953 διατάσσει τη σύλληψη επιφανών γιατρών του Κρεμλίνου - κυρίως Εβραίων - με την κατηγορία ότι με ιατροφαρμακευτικά μέσα εξόντωναν σοβιετικούς ηγέτες. Ίσως να ήταν το πρόσχημα για ένα ακόμα μεγάλο κύμα τρομοκρατίας, με το οποίο θα ξεκαθάριζε τους λογαριασμούς του με τους πολιτικούς του αντιπάλους μέσα στο ΚΚΣΕ.

Τον πρόλαβε, όμως, ο θάνατος, στις 5 Μαρτίου 1953, που προκλήθηκε από εγκεφαλική αιμορραγία. Η σορός του τοποθετήθηκε δίπλα στη σορό του Λένιν, στο Μαυσωλείο της Κόκκινης Πλατείας στη Μόσχα. Η προσωπολατρία και το σύστημα που ο ίδιος επινόησε και εγκαθίδρυσε στη χώρα (σταλινισμός) θα αρχίσουν να «ξηλώνονται» αμέσως μετά το θάνατό του από τον διάδοχό του Νικίτα Χρουστσόφ

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/1726?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-03-05

© SanSimera.gr

Συνέβη σαν Σήμερα το 1909 - Περιπέτειες Γαλαζοαίματων - Δεκαετής παις, καλής οικογενείας διηύθυνε μίαν πέτραν .. η οποία επέτυχε την Αυτού Υψηλότητα εις το πρόσωπον ..!! - Ντροπιασμέναι τότε αι γυναίκες απήλθον, καταρώμεναι ...!!

 Η Πέμπτη, 5η Μαρτίου 1909, θα ήταν προφανώς μία ωραία ανοιξιάτικη ημέρα, ώστε ο διάδοχος του ελληνικού θρόνου Κωνσταντίνος (ο μετέπειτα Αρχιστράτηγος των Βαλκανικών Πολέμων), να εκδράμει με το αυτοκίνητό του στην ωραία τότε Ελευσίνα. Δεν φανταζόταν, όμως, την περιπέτεια που θα περνούσε, όταν ήλθε αντιμέτωπος με ένα δεκάχρονο αγόρι. Το περιστατικό περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο σε άρθρο της εφημερίδας Σκριπ, στο φύλλο της 6ης Μαρτίου 1909.

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΝ
ΕΙΣ ΤΗΝ Α.Υ. ΤΟΝ ΔΙΑΔΟΧΟΝ
ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΤΟΥ
ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΩΡΙΚΟ ΠΑΙΔΑ
ΑΙ ΕΠΙΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥ

Εις την Αυτού Υψηλότητα τον Διάδοχο εκδραμόντα χθες δι’ αυτοκινήτου μετά μελών της Β. Οικογενείας εις Ελευσίνα συνέβη, ως μας πληροφορούν εκείθεν, δυσάρεστον επεισόδιον, το οποίο, ευτυχώς δεν έσχε σοβαράς συνεπείας.

Ο δεκαετής παις του εν Ελευσίνι ιατρού κ. Μορφοπούλου τις οίδε διά τινά εκλαβών την Αυτού Υψηλότητα και εις παρορμήσεις τίνος υπείκων διηύθυνε μίαν πέτραν κατά του αυτοκινήτου του Διαδόχου, η οποία επέτυχε την Αυτού Υψηλότητα εις το πρόσωπον. Ευτυχώς το κτύπημα δεν ήτο ισχυρόν και η Αυτού Υψηλότης ουδέν έπαθε, επόνεσε όμως αρκετά.

ΚΑΙ… ΥΒΡΙΣΘΗ!

Η Αυτού Υψηλότης κατελθών του αυτοκινήτου επέπληξε τον μαθητήν διά την συμπεριφοράν του, ήτις ουδόλως ήρμοζεν εις μαθητήν, και δη υιόν καλής οικογενείας.
Γυναίκες όμως τινές λαβούσαι το μέρος του παιδός, εν αγνοία βεβαίως της ιδιότητος του Διαδόχου, άρχισαν να τον καταλαλώσιν Αλβανιστεί!!

Προ της νέας ταύτης απροσδοκήτου γλωσσικής επιθέσεως ευρεθείς ο Διάδοχος ήρχισε να γελά και ητοιμάζετο ναπέλθη δια του αυτοκινήτου του.

Την στιγμήν όμως εκείνην χωρικοί τινές αντιληφθέντες την σκηνήν και αναγνωρίσαντες την Αυτού Υψηλότητα έσπευσαν και επέπληξαν τας κακογλώσσους γυναίκας, δηλώσαντες εις αυτάς την ιδιότητα της Υψηλότητό του. Ντροπιασμέναι τότε αι γυναίκες απήλθον, καταρώμεναι τον καλόν μαθητήν, όστις τα εξέθεσε τόσον απέναντι του Διαδόχου.

Το επεισόδιον τούτο μαρτυρεί την βαρβαρότητα ακόμη μερικών χωρικών και την κακήν ανατροφήν, την οποία λαμβάνουν μερικά παιδιά εις στα σχολεία.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/604?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-03-05

© SanSimera.gr

Πρωθυπουργός: Οφείλω σε όλους, αλλά πάνω από όλα στους συγγενείς των θυμάτων, μια μεγάλη ΣΥΓΓΝΩΜΗ. - Από τότε που βγήκε, για όλους τους κυβερνόντες, η συγγνώμη χάθηκε ....

 

Kyriakos Mitsotakis 

1 ώρ.  · 

Σήμερα θα ήθελα να γράψω για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Χωρίς ξύλινα λόγια, χωρίς να επαναλαμβάνω τα τετριμμένα. Να κάνω μια προσπάθεια να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου και σε λόγια τα συναισθήματα μου.

Και ξεκινώ με τα αυτονόητα. Ως πρωθυπουργός, οφείλω σε όλους, αλλά πάνω από όλα στους συγγενείς των θυμάτων, μια μεγάλη ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Τόσο προσωπική, όσο και στο όνομα όλων όσοι κυβέρνησαν τη χώρα εδώ και χρόνια. Γιατί, πράγματι, στην Ελλάδα του 2023, δεν γίνεται δυο τρένα να κινούνται αντίθετα στην ίδια γραμμή και να μην το έχει αντιληφθεί κανείς.

Δεν μπορούμε, δεν θέλουμε και δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από το ανθρώπινο σφάλμα. Αν το έργο της Τηλεδιοίκησης είχε ολοκληρωθεί, αυτό το δυστύχημα θα ήταν πρακτικά αδύνατο να είχε συμβεί. Το γεγονός ότι το Ψηφιακό Σύστημα Ελέγχου θα λειτουργεί πλήρως μέσα στους επόμενους μήνες δεν είναι δικαιολογία. Το αντίθετο. Κάνει τον πόνο μου ακόμα μεγαλύτερο που δεν προφτάσαμε να το ολοκληρώσουμε πριν συμβεί το κακό.

Η Δικαιοσύνη θα ερευνήσει ταχύτατα τη τραγωδία και θα αποδώσει ευθύνες. Ενώ τις επόμενες μέρες ο αρμόδιος υπουργός θα ανακοινώσει παρεμβάσεις άμεσης βελτίωσης της ασφάλειας των σιδηροδρόμων μέχρι να ολοκληρωθεί το Ηλεκτρονικό Σύστημα Διοίκησης. Τώρα, έχουμε χρέος να σταθούμε δίπλα στις οικογένειες των θυμάτων, αναγνωρίζοντας με θάρρος τα σφάλματα του κράτους.

Όμως, ούτε αυτά φτάνουν. Θα ζητήσω αμέσως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από φίλες χώρες τη συνδρομή τους σε τεχνογνωσία, ώστε να αποκτήσουμε, επιτέλους, σύγχρονα τρένα. Και θα αγωνιστώ για να έχουμε πρόσθετη κοινοτική χρηματοδότηση προκειμένου να συντηρηθεί και να αναβαθμιστεί γρήγορα το υφιστάμενο δίκτυο.

Τέλος, θα προτείνω σε όλα τα κόμματα να δεσμευτούμε από τώρα ότι, στην επόμενη Βουλή, θα συσταθεί Ειδική Επιτροπή που θα διερευνήσει την πονεμένη ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων όλη την τελευταία εικοσαετία. Όσα δεν έγιναν τόσα χρόνια πρέπει να τα κάνουμε τώρα και γρήγορα.

Γνωρίζουμε όλοι ότι οι σιδηρόδρομοι της πατρίδας είναι βαθιά προβληματικοί. Είναι ίσως η ακραία έκφραση μιας Ελλάδας που δεν μας ταιριάζει και θέλουμε να την αφήσουμε πίσω.

Ξέρω ότι πολλοί σήμερα θα θυμούνται τη φράση ενός προκατόχου μου ότι «αυτή είναι η Ελλάδα». Όμως όχι, δεν είναι μόνον αυτή. Υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, εκεί έξω, που μας δίνει ελπίδα, πίστη και δύναμη.

Την είδαμε όλοι και μετά το τραγικό δυστύχημα. Στους πυροσβέστες, στους διασώστες και στο ΕΚΑΒ που βρέθηκαν εκεί από την πρώτη στιγμή. Στους γιατρούς και υγειονομικούς που οργάνωσαν αμέσως την περίθαλψη των τραυματιών. Στον Στρατό. Αλλά και στους ειδικούς της Αστυνομίας που διεκπεραίωσαν ταχύτατα την οδυνηρή αποστολή της ταυτοποίησης των σορών. Ώστε να επιστραφούν στις οικογένειές τους για να πενθήσουν.

Το πρόσωπο της καλύτερης Ελλάδας είδαμε, επίσης, στους επιβάτες που ρίσκαραν τη ζωή τους για να σώσουν τους συνεπιβάτες τους. Στις Ελληνίδες και τους Έλληνες που έσπευσαν ενωμένοι να δώσουν αίμα. Αλλά και στα νέα παιδιά που διαδήλωσαν βουβά και ειρηνικά, κρατώντας ένα κερί και με σύνθημα «φταίει η κακιά η (χ)ώρα». Ένα σύνθημα που η αλήθεια του μας πονά όλους.

Προσωπικά είμαι στην πολιτική για να αλλάξω αυτή την «κακιά την χώρα», αυτήν την παλαιά Ελλάδα που μας πληγώνει. Γι’ αυτό προσπαθώ, κάθε μέρα. Άλλοτε τα καταφέρνω και άλλοτε όχι. Ξέρω καλά, ωστόσο, πόσο καλύτερη μπορούμε να κάνουμε την πατρίδα μας αν σαρώσουμε τα απομεινάρια του παρελθόντος που μας κρατάνε πίσω. Και για αυτήν την Ελλάδα που μας αξίζει θα συνεχίσω να αγωνίζομαι.

Εδώ σταματώ. Σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας, ανάβουμε όλοι ένα κερί στη μνήμη αυτών που έφυγαν τόσο άδικα και τόσο πρόωρα.

"Αυτή (δεν πρέπει να) είναι η Ελλάδα"

 
Πόσο μπορεί κανείς να κρύβεται πίσω από το ανθρώπινο λάθος (που πάντα –ή σχεδόν πάντα– υπάρχει) και πόσο θέλει κανείς για να καταλάβει ότι οι εκ των υστέρων, εύκολες διαπιστώσεις κάνουν τα πάντα χειρότερα;

Αγγελος Κωβαίος

Eίναι άκαιρο και άκυρο να αρχίσει η πολιτική αντιπαράθεση με αφορμή το δυστύχημα στα Τέμπη. Κατά βάση, αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι κανείς δεν νομιμοποιείται να παίξει τον ρόλο του κήνσορα. 

Oμως την ίδια στιγμή αναρωτιέται κάποιος και πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για κάτι τέτοιο. 

Πότε οφείλει κανείς να έχει διαπιστώσει όλα αυτά που διαπιστώνονται έπειτα από τραγικά περιστατικά; Οπως τα προηγούμενα δυστυχήματα στα Τέμπη, το ναυάγιο του Σάμινα και τόσα άλλα πολλά; Φταίει κανείς για κάτι, δεν φταίει κανείς για τίποτα, ή τελικά η παρακμή, η νωθρότητα, η χαλαρότητα και η παραίτηση έχουν γίνει το μέτρο όλων των διαδικασιών και λειτουργιών, σε όλα τα πεδία; 

Πόσο μπορεί κανείς να κρύβεται πίσω από το ανθρώπινο λάθος (που πάντα –ή σχεδόν πάντα– υπάρχει) και πόσο θέλει κανείς για να καταλάβει ότι οι εκ των υστέρων, εύκολες διαπιστώσεις κάνουν τα πάντα χειρότερα; 

Για να μην κρυβόμαστε, τα ζητήματα είναι απλά: Εχει κάποιος ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι σιδηρόδρομοι (ή οι αστικές συγκοινωνίες, ή τα νοσοκομεία, ή οι αερομεταφορές ή οποιαδήποτε άλλη δημόσια υπηρεσία, κρατική ή μη); 

Προφανώς και έχει. Χρειαζόμαστε και παραδείγματα; Eνα απλό: Γιατί εδώ και είκοσι και πλέον χρόνια λειτουργίας του, δεν έχει συμβεί το παραμικρό στο μετρό; Δεν μπορεί να είναι μόνο η τύχη και στην άλλη περίπτωση η τόσο κραυγαλέα ατυχία. Προφανώς λοιπόν και ευθύνες υπάρχουν. 

Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει το ζήτημα των ευθυνών να αναδεικνύεται με τρόπο τραγικό, όποτε συμβαίνει ένα ατύχημα, δυστύχημα, μία παράβαση ή ένα έγκλημα. Δεν πρέπει, αλλά αυτή είναι η ρουτίνα μας. Το «αυτή είναι η Ελλάδα» είναι μια διαπίστωση που κάποτε ακούστηκε, με αφορμή τραγική, ανάλογη της σημερινής. Σωστή, αλλά όχι για να ακούγεται από το στόμα Πρωθυπουργού ή προσώπου με συνταγματικά αποδιδόμενη ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στη χώρα. 

Συνεπώς, το ζήτημα δεν είναι να αποδίδονται οι ευθύνες, είναι να υπάρχει η αίσθηση του καθήκοντος και αυτό να ασκείται επιμελώς. Και μάλιστα αγωνιωδώς. Μην τυχόν και χρειαστεί να αποδοθούν ευθύνες, δηλαδή. 

Δυστυχώς, από εκεί και πέρα σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, η συζήτηση αυτή μετά τις τραγωδίες είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει οργανωμένα, εποικοδομητικά, ψύχραιμα και με γενναιότητα. 

Και σε αυτό το τελευταίο, διαπιστώνεται μάλλον το μεγαλύτερο κενό.

 Πηγή: Protagon.gr

Γραφείο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ: - Καλούμε τον κ. Μητσοτάκη να καταργήσει αμέσως τη δήθεν "υπερκομματική" Επιτροπή - Ενέχει προεκλογικές σκοπιμότητες και είναι εξόχως ύποπτη.

 

Ανακοίνωση Γραφείου Τύπου ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Την ώρα που ακόμα η χώρα θρηνεί τους νεκρούς της, η κυβέρνηση επιδίδεται σε ένα άνευ προηγουμένου φιάσκο με τη δήθεν «υπερκομματική» Επιτροπή. Δεν είναι δυνατόν ο ελεγχόμενος να διορίζει τον ελεγκτή του.

Η σπουδή του κ. Μητσοτάκη να συστήσει μία διορισμένη από τον ίδιον Επιτροπή που θα προκαταλάβει την εν εξελίξει έρευνα της Δικαιοσύνης, αποτελεί ευθεία παρέμβαση στο έργο της, ενέχει προεκλογικές σκοπιμότητες και είναι εξόχως ύποπτη.

Η απόσυρση του κ. Ζηλιασκόπουλου από την Επιτροπή, μετά τη θύελλα αντιδράσεων, δεν αλλάζει απολύτως τίποτα.

Καλούμε τον κ. Μητσοτάκη να καταργήσει αμέσως την εν λόγω Επιτροπή και να αφήσει τη Δικαιοσύνη και τις αρμόδιες Αρχές να επιτελέσουν το έργο τους και να διερευνήσουν τα αίτια του δυστυχήματος.

Οι ώρες της τραγωδίας δεν ενδείκνυνται για επικοινωνιακούς τακτικισμούς.

E.A.A.Σ./Παρ. Άρτας: - Συγκέντρωση για τις συντάξεις - Ο ΕΦΚΑ βρήκε τον τρόπο να μειώνει, σε όλους, το 7,75% των αυξήσεων - Μειώσεις από 3,93 μέχρι και 77,82 ευρώ!

    Την Παρασκευή  03 Φεβρουαρίου και ώρα 09:15, ξεκίνησε, συνοδεία καφέ  η ενημέρωση, του πρώτου γκρουπ συναδέλφων, με θέμα, τις επιβεβλημένες, επόμενες ενέργειες, που πρέπει να γίνουν  άμεσα, μετά  την διαπίστωση πως  οι αυξήσεις του 7,75% είναι γιαλαντζί καθόσον ο ΕΦΚΑ βρήκε τον τρόπο να τις μειώνει, με δόλιο τρόπο, σε όλους τους συναδέλφους, έχουν δεν έχουν προσωπική διαφορά! 

   Από τον έλεγχο που έγινε σε 17 συναδέλφους και 2 εκπαιδευτικούς, διαπιστώθηκε πως οι μειώσεις ξεκινάνε από 3,93 ευρώ και καταλήγουν σε 77,82 ευρώ!! 

   Αύριο θα δημοσιεύσουμε πραγματικά παραδείγματα και τον τρόπο που επιλέξαμε για να αποκατασταθούν οι συντάξεις μας