Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022

Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΚΥΣΕΑ): Τακτικές κρίσεις για την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. - Ποιοι παραμένουν, ποιοι αποστρατεύονται και ποιοι επιλέγονται


 

Υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη συνεδρίασε, σήμερα, το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΚΥΣΕΑ) με αντικείμενο τις τακτικές κρίσεις για την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

To ΚΥΣΕΑ αποφάσισε:

- Την παράταση της θητείας του Αντιστράτηγου (ΤΘ) Χαράλαμπου Λαλούση ως Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού (Α/ΓΕΣ) κατά ένα ακόμη έτος.

- Την παράταση της θητείας του Αντιναυάρχου Στυλιανού Πετράκη (ΠΝ) ως Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (Α/ΓΕΝ) κατά ένα ακόμη έτος.

- Την αυτεπάγγελτη αποστρατεία του αντιπτεράρχου (Ι) Γεωργίου Μπλιούμη, Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (Α/ΓΕΑ).

- Την επιλογή του Αντιπτεράρχου (Ι) Θεμιστοκλή Μπουρολιά ως Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας.

- Την τοποθέτηση του Αντιπτεράρχου (Ι) Γεωργίου Φασούλα ως Αρχηγού Τακτικής Αεροπορίας, σε αντικατάσταση του επιλεγέντος για τη θέση του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Αντιπτεράρχου (Ι) Θεμιστοκλή Μπουρολιά.

- Την αυτεπάγγελτη αποστρατεία του Αρχηγού Πυροσβεστικού Σώματος Αντιστράτηγου Π.Σ. Στέφανου Κολοκούρη.

- Την επιλογή του Αντιστρατήγου Π.Σ. Αλέξιου Ράπανου ως Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος.

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2022

Συντάξεις/Αναδρομικά: Παραβίασαν τις αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων - Έκλεψαν 9 δις ευρώ από τους συνταξιούχους


 

Η πρόσφατη «βρόμικη» ιστορία με την εγκύκλιο Τσακλόγου για τις συντάξεις χηρείας ανέδειξε τις «λαθροχειρίες» Βρούτση στον υπολογισμό των συντάξεων. Ο Γιάννης Βρούτσης με τη νομοθετική παρέμβαση στο ασφαλιστικό σύστημα (Φεβρουάριος του 2020) πέταξε στα σκουπίδια τις αποφάσεις του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων του νόμου Κατρούγκαλου καθώς τον επανέφερε με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Στην πράξη κουρέλιασαν το σύνταγμα και «σκότωσαν» τους συνταξιούχους, «ληστεύοντας» τις ασφαλιστικές εισφορές. Ομως δεν έμειναν εκεί. Οπως αποκαλύπτει σήμερα το Documento, το τρίδυμο Μητσοτάκη – Χατζηδάκη – Τσακλόγλου περιφρονεί τις δικαστικές αποφάσεις του ΣτΕ και αρνείται συστηματικά τη χορήγηση των πραγματικών ποσών που δικαιούνται οι συνταξιούχοι. Μέσω αυτών των παρανομιών παρακρατούνται μεγάλα ποσά από τις συντάξεις, τα οποία αγγίζουν τα 9 δισ. ευρώ!

Παραβιάζουν ευθέως αποφάσεις του ΣτΕ

Μες στο μίσος που νιώθει για τους συνταξιούχους και με τη βιασύνη της «κακογραμμένης» εγκυκλίου του (αδιανόητο για καθηγητή Πανεπιστημίου), ο Παν. Τσακλόγλου ανέδειξε και την «απάτη Βρούτση». Τι έκανε λοιπόν ο άνθρωπος που αποκαλείται «Προκρούστης των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων»; Με τον νόμο 4670/2020 και τις μικροαλλαγές στα ποσοστά αναπλήρωσης κουκούλωσε τις αποφάσεις του ΣτΕ του 2019, οι οποίες στην πράξη ακύρωναν τους πολύ χαμηλούς συντελεστές αναπλήρωσης των συντάξεων που είχε καθιερώσει το 2016 ο νόμος Κατρούγκαλου (ο οποίος εν πολλοίς έδωσε την αυτοδυναμία στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, αφού οι συνταξιούχοι «τιμώρησαν» την κυβέρνηση Τσίπρα γι’ αυτές τις νομοθετικές παρεμβάσεις). Ομως, και ενώ το ΣτΕ το φθινόπωρο του 2019 είχε αποφανθεί και στην ουσία είχε ακυρώσει τα πολύ χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης του ν. Κατρούγκαλου, ο Κυρ. Μητσοτάκης, ο Γ. Βρούτσης και οι βουλευτές της ΝΔ με την ψήφο τους τον Φεβρουάριο του 2020 τα επανέφεραν με ασήμαντες αλλαγές.

Με την εγκύκλιο Τσακλόγλου για τις συντάξεις χηρείας ξεμπροστιάστηκε η κυβέρνηση αφού:

– Με τον νόμο 4670/2020 και τις μικροαλλαγές κουκούλωσε τις αποφάσεις του ΣτΕ του 2019.

– Η εγκύκλιος επικαλείται τους άκυρους από το ΣτΕ συντελεστές και την υπουργική απόφαση (26083/887/7.6.2016) του ν. 4387/16 και όχι τον νέο νόμο 4670/2020 του Γιάννη Βρούτση.

«Ποσοστά αναπληρώσεως ιδιαιτέρως χαμηλά»

Παραθέτουμε το σκεπτικό της 1891/2019 απόφασης του ΣτΕ που ακυρώνει, όλους τους συντελεστές και τα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου 4387/2016:

«…..Ως προς τα ποσοστά αναπληρώσεως, ναι μεν αυξάνονται προοδευτικά ανά κλίμακα ετών ασφάλισης, όμως αυτά καθ’ εαυτά είναι ιδιαιτέρως χαμηλά… οδηγεί στη χορήγηση ανταποδοτικής παροχής, η οποία τελεί σε προφανή δυσαναλογία… σε σχέση τις καταβληθείσες εισφορές!

Υπό τα δεδομένα αυτά, παραβιάζουν την αρχή της ανταποδοτικότητας, η οποία αποτελεί έκφανση της αρχής της αναλογικότητας, υπό την έννοια της υπέρβασης του ανεκτού ορίου μέχρι του οποίου είναι επιτρεπτή, κατά το Σύνταγμα, η έλλειψη ανταποδοτικότητας εισφορών – παροχών!

Η ανωτέρω παραβίαση της αρχής της ανταποδοτικότητας δεν αναιρείται, εξάλλου, από τη χορηγούμενη από το σύστημα του ν. 4387/2016 εθνική σύνταξη, το ύψος της οποίας παραμένει σταθερό και δεν επηρεάζεται από τον αριθμό των (πέραν των 20) ετών ασφαλίσεως και το ύψος των αποδοχών!

Περαιτέρω δε, ως προς τη συνολική συνταξιοδοτική παροχή (εθνική – ανταποδοτική) οδηγεί σε παραβίαση της αρχής της ισότητας, διότι, όπως προκύπτει εξασφαλίζει σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό σε πρόσωπα που υπάγονται στην ίδια κλίμακα από πλευράς χρόνου ασφαλίσεως και έχουν μικρότερο συντάξιμο μισθό σε σχέση με πρόσωπα που ανήκουν στην ίδια κλίμακα αλλά έχουν μεγαλύτερο».

Αυτά αναγράφονται στην απόφαση του ΣτΕ. Οποιος κάνει τη σύγκριση των ποσοστών αναπλήρωσης του ν. 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου) και 4670/2020 (νόμος Βρούτση) θα διαπιστώσει ότι διατηρούνται τα ίδια ποσοστά αναπλήρωσης (μόνη διαφορά η αύξηση για όσους έχουν εργαστεί πάνω από 35 έτη). Είναι ακριβώς η απόδειξη του άσβεστου μίσους του τριδύμου Μητσοτάκη – Χατζηδάκη – Τσακλόγλου για τους συνταξιούχους. Στην ουσία τους τιμωρούν γιατί τον Ιούλιο του 2019 τους ψήφισαν μαζικά!

Υπάρχει ένα δεδομένο: η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται συστηματικά τη χορήγηση των πραγματικών ποσών που δικαιούνται οι συνταξιούχοι. Το πρόβλημα είναι ότι «κλέβει» από πολλούς λίγα, αλλά το άθροισμα προκαλεί ίλιγγο καθώς αγγίζει τα 9 δισ. ευρώ!

Αυτά τα χρήματα δεν είναι μόνο εις βάρος των συνταξιούχων αλλά και εις βάρος της πραγματικής οικονομίας. Είναι δεδομένο ότι οι συντάξιμες αποδοχές σχεδόν στο σύνολό τους κατευθύνονται σε άμεσες ανάγκες των συνταξιούχων. Αρα αυτά τα 9 δισεκατομμύρια αποτελούν και χαμένο τζίρο των επιχειρήσεων!

Οι εκκρεμότητες αναλυτικά:

01 Αναδρομικά 2,5 δισ. ευρώ των νόμων 4051/12 (Κουτρουμάνης) & 4093/12 (Βρούτσης). Το ΣτΕ δικαίωσε την επιστροφή για έντεκα μήνες ποσών που αντιστοιχούν στις περικοπές των συγκεκριμένων νόμων Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση επέστρεψε ελάχιστα ποσά που αφορούσαν τις κύριες συντάξεις! Για το υπόλοιπο των διαφορών, δηλαδή των δώρων και επικουρικών, επανήλθε το ΣτΕ, ενώ η απόφαση η οποία αφορά το σύνολο των συνταξιούχων (ποσά 2,5 δισ. ευρώ) εκκρεμεί!

02 Απονομές συντάξεων (2,25 δισ. ευρώ). Πάνω από 300.000 νέες συντάξεις (κύριες – επικουρικές – μερίσματα διεθνών συντάξεων – παράλληλης ασφάλισης) «αναμένουν» ακόμη και τρία χρόνια για τη συνταξιοδότηση. Με τις καθυστερήσεις έχουν παρακρατηθεί 2 δισ. ευρώ. Αλλα 250 εκατ. ευρώ ετησίως αφορούν παράλληλη ασφάλιση, πρασαυξήσεις στη σύνταξη δημόσιων υπαλλήλων κ.λπ.

03 Επανυπολογισμός κύριων συντάξεων (2,3 δισ. ευρώ). Ο επανυπολογισμός των συντάξεων το 2019 (εξίσωση με τις νέες) δεν είναι σύννομος. Εγινε κατά παράβαση των νόμων (χωρίς την προβλεπόμενη αναλυτική απόφαση διευθυντή – στερώντας το δικαίωμα ένστασης – και χωρίς να ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία) εμφανίζοντας ποσά πολύ κάτω (2,3 δισ. ευρώ) από ό,τι ορίζει ο νόμος (4387/16). Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία της ΗΔΙΚΑ, οι παλαιές συντάξεις σε σχέση με τις νέες υπολείπονται κατά μέσο όρο κατά 78 ευρώ. Οι παραβάσεις εστιάζονται σε όσους κατέβαλαν επιπλέον εισφορές, δηλαδή πάνω από το 20% ή πάνω από τους δώδεκα μήνες. Τα ποσά που δικαιούνται οι συνταξιούχοι από τις διορθώσεις ανέρχονται στα 2,3 δισ. ευρώ ετησίως.

04 Επανυπολογισμός επικουρικών συντάξεων (300 εκατ. ευρώ). Το 2016, αντί για τον επανυπολογισμό 450.000 επικουρικών συντάξεων και την εξίσωσή τους με τις νέες (για τις οποίες λόγω των μεγάλων περικοπών προέκυπταν αυξήσεις της τάξης των 300 εκατ. ευρώ ετησίως), ο τότε υφυπουργός Τάκης Πετρόπουλος με τη λογική «τόσα έχουμε τόσα δίνουμε» προέβη σε «λανθασμένο» επανυπολογισμό. Ετσι στις 240.000 από αυτές επιβλήθηκαν νέες μειώσεις της τάξης των 300 εκατ. ευρώ ετησίως! Οι 450.000 επικουρικές συντάξεις (είχαν αρχικό ποσό πάνω 200 ευρώ) συνεχίζουν να διατηρούν τις παράνομες μειώσεις των νόμων 4051 & 4093, ενώ ούτε με τον νέο νόμο έχουν επανυπολογιστεί! Επομένως, εκκρεμούν διορθώσεις της τάξης (μ.ο.) 55 ευρώ μηνιαίως, δηλαδή περί τα 300 εκατ. ετησίως.

05 Εισφορά Αλληλεγγύης (400 εκατ. ευρώ). Η ολομέλεια του Ανώτατου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου έκρινε αμετάκλητα με ισχυρότατη πλειοψηφία (25 υπέρ και 9 κατά) ότι η παρακράτηση της εισφοράς αλληλεγγύης (ΑΚΑΓΕ) είναι αντισυνταγματική. Αρα οι κρατήσεις 3-14% (για ποσά άνω των 1.400 ευρώ) στις κύριες συντάξεις και 3-10% (για ποσά άνω των 300 ευρώ) στις επικουρικές είναι παράνομες. Με βάση την ΗΔΙΚΑ, ανέρχονται σε 400 εκατ. ετησίως τα ποσά που πρέπει να επιστραφούν. Αντ’ αυτού το τρίδυμο Μητσοτάκη – Τσακλόγλου – Χατζηδάκη «στέλνει» τα χρήματα για τις ανάγκες του νέου επικουρικού ταμείου που θα παίζει στον χρηματιστηριακό τζόγο τις ασφαλιστικές εισφορές.

06 Διορθώσεις του νόμου Κατρούγκαλου (1,5 δισ. ευρώ). Ο νόμος 4670/2020 (Βρούτσης) παραβίασε αυτές τις αποφάσεις του ΣτΕ, διατηρώντας στο ακέραιο τους χαμηλούς συντελεστές (με μικρές αλλαγές, ουσιαστικά μετά τα 35 έτη). Είναι σαφές ότι πρέπει να διορθωθούν οι συντελεστές όπως επιβάλλει το σύνταγμα και αποφάσισε το ΣτΕ. Η συμμόρφωση όμως απαιτεί και 1,5 δισ. ευρώ ετησίως.




πηγή:https://www.documentonews.gr/article/pos-listeyoyn-ano-ton-e9-dis-apo-tis-syntaxeis/


Επιμένει ότι περνάμε καλά ο Υπουργός Οικονομίας: - "Αυξήθηκε το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών το Γ΄ τρίμηνο του 2021!" - "Συνεχίζουμε την υλοποίηση του δυναμικού σχεδιασμού μας!!"


 

 

Δήλωση του Υπουργού Οικονομικών κ. Χρήστου Σταϊκούρα για την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών το Γ΄ τρίμηνο του 2021


«Η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε σήμερα τα προσωρινά στοιχεία για τους τριμηνιαίους μη χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς θεσμικών τομέων.

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών συνέχισε να βελτιώνεται το 3ο τρίμηνο του 2021, μετά από ετήσια αύξηση 5,2% το 1ο τρίμηνο και 5,7% το 2ο τρίμηνο.

Ειδικότερα, κατά το 3ο τρίμηνο, το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 6,2% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2020 και κατά 8,8% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2019.

Σε όρους όγκου, η επίδοση του 3ου τριμήνου είναι η καλύτερη της τελευταίας δεκαετίας.

Σε επίπεδο, μάλιστα, 9μήνου η άνοδος του διαθέσιμου εισοδήματος το 2021, σε σχέση με το 2020, είναι της τάξης των 5,2 δισ. ευρώ και, σε σχέση με το 2019, είναι αυξημένο κατά 3,5 δισ. ευρώ.

Η παραπάνω θετική εξέλιξη επιβεβαιώνει ότι οι μόνιμες μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών που υλοποίησε η Κυβέρνηση και το ευρύ “δίχτυ” μέτρων στήριξης που έχει λάβει κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης έχουν συμβάλει καθοριστικά στην τόνωση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών.

Τόνωση που υπερκαλύπτει την αύξηση του πληθωρισμού, με αποτέλεσμα το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα να έχει αυξηθεί σημαντικά.

Τόνωση που αντανακλάται, μεταξύ άλλων, και στην άνοδο των ιδιωτικών καταθέσεων, οι οποίες έχουν πλέον αυξηθεί κατά 39 δισ. ευρώ την τελευταία διετία, αγγίζοντας τα 176 δισ. ευρώ, με το 55% της αύξησης να προέρχεται από τα νοικοκυριά. 

Συνεπώς, οι σημαντικές πιέσεις στον οικογενειακό προϋπολογισμό που, πράγματι, προκαλεί η άνοδος του πληθωρισμού το τελευταίο διάστημα, με αιχμή τις εξωγενείς αυξήσεις τιμών στην αγορά ενέργειας, και οι οποίες αναμένεται να αποτυπωθούν σε επόμενες ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ, αμβλύνονται, χάρη στη σημαντική αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος που προηγήθηκε.

Ως Κυβέρνηση, συνεχίζουμε την υλοποίηση του συνεκτικού και δυναμικού σχεδιασμού μας, με στόχο να ξεπεράσουμε τις πρόσκαιρες αναταράξεις και τις πολυ-επίπεδες κρίσεις και να επιτύχουμε υψηλή και βιώσιμη ανάπτυξη, δημιουργία πολλών και καλά αμειβόμενων νέων θέσεων εργασίας και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής».







Πρώην Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Στ. Μάνος: - Οι ίδιοι οι οδηγοί θα έπρεπε να πληρώσουν αποζημίωση 2.000 ευρώ - Έτσι κάνουν σε άλλες Χώρες - Ηχητικό


 "Υπήρξε υστερία με την κακοκαιρία. Σε άλλες χώρες η αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ είναι εντελώς διαφορετική. Δείτε τι συνέβη πριν από λίγο καιρό στην Αμερική όπου είχαμε αντίστοιχους εγκλωβισμένους", ανέφερε ο πρώην υπουργός Στέφανος Μάνος, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή "Το GPS της επικαιρότητας" με τον Θάνο Σιαφάκα.

"Βιαστήκαμε να δώσουμε αποζημιώσεις σε οδηγούς που δεν είχαν αλυσίδες και είχαν φθαρμένα λάστιχα, κανονικά αυτοί θα έπρεπε να πληρώσουν αποζημίωση 2.000 ευρώ για το μεγάλο πρόβλημα που προκάλεσαν στους δρόμους», επισήμανε – μεταξύ άλλων – ο κ. Μάνος.




πηγή:https://www.ertnews.gr/roi-idiseon/st-manos-sto-proto-oi-idioi-oi-odigoi-tha-eprepe-na-plirosoyn-apozimiosi-2-000-eyro-audio/


Ελλάδα, η Χώρα που λύνει όλα στο άψε σβήσε! - Όταν φταίνε όλοι, τελικά δεν φταίει κανένας! - Η χαρά, των συναρμόδιων Υπουργείων!


 

 Το χάος στην Αττική Οδό -και όχι μόνο- απέδειξε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι έναν χρόνο μετά τη «Μήδεια», ακόμα έχουμε πάρα πολλά να μάθουμε και, δεύτερον, ότι η Αττική, η μισή Ελλάδα για να μην κοροϊδευόμαστε, πρέπει να διοικείται ενιαία και όχι αποσπασματικά, με τον έναν να ευθύνεται για τον έναν δρόμο και τον άλλον για τον παραδιπλανό

Πάνος Παπαδόπουλος

Φταίει η Αττική Οδός. Οχι, φταίνε οι οδηγοί που μπήκαν στην Αττική Οδό, αλλά είναι φοβητσιάρηδες –το διαβάσαμε και αυτό. Αλλά όχι, φταίει ο Πατούλης που δεν κράτησε ανοικτούς τους άλλους δρόμους. Ναι, αλλά αυτός είπε να κλείσουν τα σχολεία και οι άλλοι τον κορόιδευαν –το ακούσαμε και αυτό. Και ο Στυλιανίδης; Τι διάολο έκανε μια εβδομάδα που άκουγε για χιονοπτώσεις στο Λεκανοπέδιο. Οχι, αυτός δεν φταίει, υπάρχουν «ανεπάρκειες» για τις οποίες ζήτησε συγγνώμη και άλλωστε φταίει η Αττική Οδός και το είπε στον Πρωθυπουργό. Και πάμε από την αρχή.

 Οταν φταίνε όλοι, δεν φταίει τελικά κανείς. Και όταν αρχίζουμε τα ναι αλλά και αυτοί πού πήγαιναν χωρίς αλυσίδες, αρχίζει και η κουβέντα παρεκτρέπεται πάλι στη χιλιοτραγουδισμένη ατομική ευθύνη. Η οποία, λυπάμαι που το χαλάω, αλλά είναι ένα ιδεώδες, αν όχι μια αυταπάτη. Δεν υπάρχει ατομική ευθύνη ή, και αν υπάρχει, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρείται αφετηρία και γι’ αυτό υπάρχουν το κράτος και οι κανόνες του. Αλλιώς θα ζούσαμε όλοι σε ένα τεράστιο εθνικό κοινόβιο με λουλούδια στα μαλλιά, εμβόλια και χειμερινά λάστιχα. 

Λοιπόν. Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τη «Μήδεια», κάποιος κάθισε και τις μέτρησε και τις βρήκε 342 ημέρες, και φαίνεται ότι δεν μάθαμε και πολλά. ΟΚ, αυτή τη φορά είχαμε μαζέψει τα δέντρα –άλλωστε τα περισσότερα κάηκαν στο μεσοδιάστημα– αλλά σίγουρα δεν μεταβολίσαμε το βασικό πρόβλημα της Αττικής. Που είναι ότι ενώ πρόκειται σχεδόν για τη μισή χώρα –σε πληθυσμό, οικονομικό αποτύπωμα, πολιτική σημασία και συμβολισμό– τελικά οι τύχες της ορίζονται από φέουδα διοίκησης.

 Η Περιφέρεια Αττικής είναι μεν υπεύθυνη για τον Κηφισό και τη Μαραθώνος, αλλά δεν είναι υπεύθυνη για την Αττική Οδό που τα ενώνει. Εκεί υπάρχει ειδική Τροχαία Αττικής Οδού, αλλά αυτή φαίνεται ότι δεν είχε ακούσει ότι θα χιονίσει όπως ποτέ άλλοτε στη σύγχρονη μνήμη –δέκα ώρες χιονοκαταιγίδες και με βροντές, κανείς από τους κατοίκους της πόλης δεν έχει ζήσει και πιθανόν ούτε θα ξαναζήσει– και άφηνε τα οχήματα να μπαίνουν σε αυτόν τον περίκλειστο αυτοκινητόδρομο όπως λάχει. Αλλά και η μαμά Τροχαία, από την άλλη, δεν θυμήθηκε να ορίσει ως νόρμα για την κυκλοφορία στην πόλη τις αλυσίδες –αλλά για τι πράγμα μιλάμε; Πόσα από τα οχήματα των δήμων, της Περιφέρειας ή της ΕΛ.ΑΣ. που βγήκαν στους δρόμους τη Δευτέρα είχαν αλυσίδες; So much για την πολυδιαφημισμένη ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού. 

Τεχνικά, το πρόβλημα ήταν ότι στο ήδη οριακό οδικό δίκτυο του Λεκανοπεδίου έπεσε χιόνι αλλά έπρεπε να εξυπηρετήσει τον ίδιο πάνω-κάτω όγκο οχημάτων  — όλοι όσοι πήγαν στις δουλειές τους το πρωί, έπρεπε να επιστρέψουν και όταν άρχισε να χιονίζει πολύ, οι δρόμοι έκλεισαν ο ένας πίσω από τον άλλον. 

Αυτοκίνητα εγκαταλείφθηκαν και άνθρωποι απεγκλωβίστηκαν πριν παγώσουν. Ποιος λοιπόν θα τους έλεγε να μην πάνε στις δουλειές τους; Ο Πατούλης; Μα αυτός έχει δικαιοδοσία μόνο για τα σχολεία και το έκανε –και πολύ καλά το έκανε. Το υπουργείο Εσωτερικών; Μα αυτό έχει δικαιοδοσία μόνο για τους δημόσιους υπαλλήλους, που τελικά τσάμπα τους ταλαιπώρησαν τους ανθρώπους και τους ξυπνήσανε δευτεριάτικα. 

Το υπουργείο Εργασίας; Ναι, αλλά πού να ξέρει πού και πόσο θα χιονίσει; Και στους δρόμους, γιατί βγήκαν διάφοροι χωρίς αλυσίδες; Ποιος έκλεισε για τα φορτηγά την Εθνική και τα άφησε στην Αττική Οδό; 

Να και ένα ακόμη υπουργείο, το Προστασίας του Πολίτη, που μας είπε υπερήφανο ότι 3.900 αστυνομικοί ήταν στους δρόμους και τελικά αυτοί παρακολουθούσαν οχήματα να γλιστράνε ή να ακινητοποιούνται. Γιατί τελικά όλοι μιλάνε και εκδίδουν ανακοινώσεις σε μια απίστευτη οχλαγωγία, όπου κανείς δεν ακούει πια κανέναν. 

Η χαρά, ή μάλλον ο εφιάλτης, των συναρμόδιων υπουργείων. Σε αυτόν τον κυκεώνα διασταυρούμενων αρμοδιοτήτων, προσθέστε και τους δήμους με τα πολλά ή τα λίγα αλάτια, τον ΟΑΣΑ, τον ΔΕΔΔΗΕ, το δασαρχείο, το αεροδρόμιο, τον ΟΣΕ, την ΕΜΥ, ή ακόμα και το Μέγαρο Μαξίμου, που άλλοτε αποφασίζει να αναγγείλει μεγαλοπρεπώς το άνοιγμα ενός δρόμου όπως η Ηρώδου Αττικού και άλλοτε δεν ασχολείται με το τι θα γίνει με τα φορτηγά στη γέφυρα Καλυφτάκη. Σύμφωνοι, αυτοί που διαβάζουν το κείμενο και δεν μένουν στην Αθήνα θα το θεωρούν υπερβολή. Τόση φασαρία για την Αθήνα; Ας τελειώνουμε λοιπόν και με αυτήν την ενοχή. 

Η Αθήνα, η Αττική, είναι η μισή Ελλάδα. Υδροκέφαλο κράτος; Και πάλι σύμφωνοι, αλλά έτσι είναι, θέλει δεκαετίες να αλλάξει, αν μπορεί να αλλάξει. Αυτό όμως που μπορεί να αλλάξει είναι το πώς διοικείται. Προς το παρόν, κανείς δεν θέλει έναν μητροπολιτικό δήμο —με τα μεγέθη της Αθήνας, θα είναι σαν να υπάρχει μια δεύτερη κυβέρνηση της χώρας. Και μην πάτε μακριά, στη Γαλλία, για έναν αιώνα και ως τη δεκαετία του 1970, δεν υπήρχε δήμαρχος Παρισιού γι’ αυτόν τον λόγο. Όμως, όπως έδειξε η απίστευτη περιπέτεια των εγκλωβισμένων ανθρώπων στην Αττική Οδό, το Λεκανοπέδιο πρέπει να διοικείται ενιαία και με μία φωνή, ιδίως όταν είναι στο επίκεντρο κρίσεων σαν την τωρινή. 

Μέχρι να πάμε σε άλλο μοντέλο διοίκησης της περιοχής της πρωτεύουσας, έχουν συστήσει ολόκληρο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, ας έχει αυτό τον πρώτο, τον τελευταίο και τον μοναδικό λόγο. Οχι τίποτε άλλο, για να μην ψάχνουν μετά ποιος φταίει —διότι τώρα, ούτε εκείνη η περσινή σαχλαμάρα, ότι «όσοι επέλεξαν να μείνουν εκτός αστικού ιστού πήραν τα ρίσκα τους», στέκει. Εκτός και αν τελικά το ρίσκο είναι να ζεις σε αυτή τη χώρα γενικά, οπότε πάσο. 



Πηγή: Protagon.gr







Πηγή: Protagon.gr

Συνέβη σαν σήμερα το 1824 - Τα δάνεια του 1821 - Η έμμεση αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους και η εξάρτηση


 Στις 12 Απριλίου 1823 η έκθεση της δωδεκαμελούς επιτροπής, που είχε ορίσει η Β' Εθνοσυνέλευση για να συντάξει ένα πρόχειρο προϋπολογισμό του επαναστατημένου Έθνους δεν άφηνε κανένα περιθώριο για την κρισιμότητα της κατάστασης: Τα έξοδα του πρώτου εξαμήνου του 1823 θα ανέρχονταν σε 38 εκατομμύρια γρόσια και τα έσοδα σε μόλις 12 εκατομμύρια γρόσια. Η φορολογία, οι τελωνειακοί δασμοί, οι λείες, τα λάφυρα, τα λύτρα, ο εσωτερικός δανεισμός, οι εισφορές ντόπιων και φιλελλήνων, δεν ήταν ικανές να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό. Η έκθεση της Επιτροπής κατέληγε με την προτροπή να γίνεται καλύτερη διαχείριση του δημόσιου χρήματος από τους τοπικούς άρχοντες και την ανάγκη να αναζητηθούν νέοι πόροι. Η ανάγκη εξωτερικού δανεισμού ήταν πλέον μονόδρομος.

Στις 2 Ιουνίου 1823 το Εκτελεστικό (Κυβέρνηση) εξουσιοδότησε τους Ιωάννη Ορλάνδο, Ανδρέα Ζαΐμη και Ανδρέα Λουριώτη να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο 4.000.000 ισπανικών ταλλήρων. Η επιτροπή καθυστέρησε να αναχωρήσει, λόγω έλλειψης χρημάτων για τα έξοδα του ταξιδιού, τα οποία κάλυψε με δάνειο ο Λόρδος Βύρων. Στις 26 Ιανουαρίου 1824, ο Ιωάννης Ορλάνδος και ο Ανδρέας Λουριώτης έφθασαν στην αγγλική πρωτεύουσα και ύστερα από έντονες διαπραγματεύσεις, στις οποίες πήραν μέρος και μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου, συνομολόγησαν ένα δάνειο 800.000 λιρών με τον οίκο Λόφναν (9 Φεβρουαρίου 1824). Το δάνειο είχε τόκο 5%, προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια. Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα.

Όμως, το ποσό που έφθασε στην επαναστατική διοίκηση ήταν μόλις 298.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες) και από αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, 2.000 ως προμήθεια και άλλες δαπάνες. Σύμφωνα με τη δανειακή σύμβαση, το ποσό θα αποστέλλονταν στις Τράπεζες Λογοθέτη και Βαρφ, που έδρευσαν στην αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο και θα παραδίδονταν τμηματικά στην ελληνική κυβέρνηση, ύστερα από έγκριση της επιτροπής που την αποτελούσαν ο Λόρδος Βύρων, ο συνταγματάρχης Στάνχοπ και ο Λάζαρος Κουντουριώτης.



Παρότι «ληστρικό», το δάνειο χαιρετίστηκε στην Ελλάδα ως πολιτική επιτυχία της Επανάστασης και ως έμμεση αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους. Πάντως, οι ελπίδες που στηρίχτηκαν πάνω του θα διαψευστούν οικτρά, καθώς θα χρησιμοποιηθεί για να κερδίσει η παράταξη Κουντουριώτη την εμφύλια διαμάχη. Μεγάλη ευθύνη για τους δυσμενείς όρους σύναψης του δανείου είχαν και οι δύο διαπραγματευτές, ο γιαννιώτης πολιτικός Ανδρέας Λουριώτης και ο σπετσιώτης πλοιοκτήτης Ιωάννης Ορλάνδος, οι οποίοι σπατάλησαν μεγάλα ποσά στο Λονδίνο, ζώντας πολυτελώς, σε αντίθεση με τους αγωνιστές, που πολεμούσαν με μεγάλες στερήσεις.

Στις 31 Ιουλίου 1824, το Βουλευτικό αποφασίζει τη σύναψη και νέου δανείου, λίγες εβδομάδες μετά την καταστροφή της Κάσου και των Ψαρών κι ενώ η Επανάσταση βρίσκεται σε κρίσιμο στάδιο. Το δεύτερο δάνειο ανέλαβε ο τραπεζιτικός οίκος των αδελφών Ρικάρδο με ονομαστικό κεφάλαιο 2.000.000 λιρών (26 Ιανουαρίου 1825). Τη διαπραγματευτική ομάδα αποτελούσαν και πάλι οι Λουριώτης και Ορλάνδος. Όπως και στο πρώτο δάνειο, το καθαρό ποσό περιορίστηκε στις 816.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 55% του ονομαστικού (1.100.000) και από αυτό παρακρατήθηκαν 284.000 λίρες για προκαταβολή τόκων δύο ετών, χρεολύσια, προμήθεια και άλλες δαπάνες.

Ενώ, όμως, το ποσό του πρώτου δανείου το διαχειρίστηκε η ελληνική κυβέρνηση, έστω και με σκανδαλώδη τρόπο, τη διαχείριση του δεύτερου δανείου ανέλαβαν οι άγγλοι τραπεζίτες και τα μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου, παραγκωνίζοντας τους έλληνες εκπροσώπους. Από το δάνειο διατέθηκαν: 212.000 λίρες για την αναχρηματοδότηση του πρώτου δανείου, 77.000 για την αγορά όπλων και πυροβόλων, από τα οποία λίγα έφθασαν στην Ελλάδα, 160.000 για την παραγγελία 6 ατμοκίνητων πλοίων, από τα οποία μόνο τρία έφθασαν στην Ελλάδα («Καρτερία», «Επιχείρηση», «Ερμής») και 155.000 για τη ναυπήγηση δύο φρεγατών σε ναυπηγεία της Νέας Υόρκης, από τις οποίες μόνο η μία («Ελλάς») ήλθε στην Ελλάδα, ενώ η δεύτερη πουλήθηκε για να χρηματοδοτηθεί η πρώτη. Τελικά, στην Ελλάδα έφθασε μόνο το ποσό των 232.558 στερλινών, δηλαδή λιγότερο από εκείνο που έλαβε κατά το πρώτο δάνειο, αν και το δεύτερο είχε συναφθεί σε υπερδιπλάσιο ύψος.

Και τα δύο δάνεια προβλεπόταν ότι θα ενίσχυαν τον Αγώνα, τον οποίον όχι μόνο δεν ωφέλησαν, αλλά υπήρξαν αφετηρία εξάρτησης της χώρας από την Αγγλία. Επί Βαυαροκρατίας, ο Υπουργός Οικονομικών Γεώργιος Σπανιολάκης (1838) κατηγόρησε τους δύο διαπραγματευτές ότι ιδιοποιήθηκαν χρήματα από τις αγοροπωλησίες μετοχών των δανείων και επιπλέον τον Ορλάνδο ότι παρακράτησε ποσό 5.900 λιρών από τα δύο δάνεια. Μάλιστα, το Ελεγκτικό Συνέδριο προχώρησε σε προσημείωση των περιουσιακών τους στοιχείων.


Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/394?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2022-01-26

© SanSimera.gr

Συνέβη σαν Σήμερα το 1821 - Η Συνέλευση της Βοστίτσας- Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της Επανάστασης του 1821


 Η Συνέλευση της Βοστίτσας είναι από τα σημαντικότερα γεγονότα κατά την περίοδο της οργανωτικής προπαρασκευής της Επανάστασης του 1821. Έλαβε χώρα στη Βοστίτσα (σημερινό Αίγιο) από τις 26 έως τις 29 Ιανουαρίου 1821 και πήραν μέρος σ’ αυτή προύχοντες από την Αχαΐα, την Κορινθία και την Αρκαδία, ανώτεροι κληρικοί και ο Παπαφλέσσας ως απεσταλμένος της Φιλικής Εταιρείας.

Το φθινόπωρο του 1820, ο Φιλικός Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος, αφού συναντήθηκε με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στο Ισμαήλιο της Βεσσαραβίας (σημερινό Ιζμαήλ Ουκρανίας), επέστρεψε στην Ελλάδα, μεταφέροντας οδηγίες της «Υπερτάτης Αρχής» για τη σύσταση Εφορίας των Φιλικών στην Πελοπόννησο. Έφοροι διορίστηκαν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Μονεμβασίας Χρύσανθος, ο Χριστιανουπόλεως Γερμανός, ο Ασημάκης Ζαΐμης, ο Σωτήριος Χαραλάμπης, ο Θεοχαράκης Ρέντης και ταμίες ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος και ο Παναγιώτης Αρβάλης.

Οι Έφοροι επρόκειτο να συνεδριάσουν τον Φεβρουάριο του 1821 στη μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, η άφιξη όμως του Παπαφλέσσα, που αντιμετωπιζόταν με εχθρότητα και καχυποψία από τους προκρίτους, επέσπευσε την πραγματοποίηση της σύσκεψης και την αλλαγή του τόπου διεξαγωγής της.

Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε τελικά στο αρχοντικό του Ανδρέα Λόντου στη Βοστίτσα από τις 26 έως τις 29 Ιανουαρίου 1821 με διευρυμένη σύνθεση. Έλαβαν μέρος σ’ αυτήν, εκτός από τα μέλη της Εφορίας του οικοδεσπότη και του Παπαφλέσσα, ο Κερνίτσης Προκόπιος, ο πρωτοσύγκελος Αμβρόσιος Φραντζής, ο Ανδρέας Ζαΐμης, ο Ασημάκης Φωτήλας, ο Σωτήριος Θεοχαρόπουλος, ο Ιωάννης Παπαδόπουλος (γνωστός και ως Μουρτογιάννης), ο Λέων Μεσσηνέζης, ο Χαράλαμπος Περρούκας, ο Πανάγος Δεληγιάννης, ο Δημήτριος Μελετόπουλος και κάποιοι άλλοι.

Για να μην τους υποψιαστούν οι τουρκικές αρχές της πόλης, τους διαμηνύθηκε ότι η συγκέντρωση στην οικία Λόντου αφορούσε την επίλυση κτηματικών διαφορών μεταξύ δύο μοναστηριών της περιοχής, της Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου και της Μονής των Ταξιαρχών. Άλλωστε, ο Παπαφλέσσας είχε κατέβει στην Πελοπόννησο με την επίσημη ιδιότητα του πατριαρχικού απεσταλμένου.

Κατά την πρώτη από τις πέντε συνεδριάσεις που πραγματοποιήθηκαν, ο Παπαφλέσσας παρουσίασε συστατική επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη και με μεγαλοστομίες προσπάθησε να πείσει τους συμμετέχοντες ότι η επανάσταση έπρεπε ν' αρχίσει χωρίς χρονοτριβή, δεδομένου ότι η Ρωσία θα βοηθούσε αμέσως και ότι οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης θα ξεσηκώνονταν καταστρέφοντας τον τουρκικό στόλο και φονεύοντας τον σουλτάνο.

Η αισιοδοξία του Παπαφλέσσα έγινε δεκτή με σκεπτικισμό από τους παρισταμένους, που γνώριζαν πολύ καλά ότι η Πελοπόννησος δεν ήταν έτοιμη να επαναστατήσει. Στην επόμενη συνάντηση, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υπέβαλε εκ μέρους όλων ερωτήματα στον Παπαφλέσσα, ζητώντας του να τεκμηριώσει τα λεγόμενά του. Αυτός απάντησε αόριστα ότι οι Ρώσοι θα βοηθούσαν και ότι η επιτυχία της επανάστασης ήταν βέβαιη. Μάλιστα φαίνεται ότι τους αποκάλυψε ότι η ημερομηνία του εθνικού ξεσηκωμού είχε ορισθεί για τις 25 Μαρτίου, εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Ακολούθησαν θυελλώδεις συζητήσεις και στις 29 Ιανουαρίου που έληξε η σύσκεψη, με τις απόψεις του Παπαφλέσσα φαίνεται ότι συντάχθηκαν μόνον οι πρόκριτοι του Αιγίου Ανδρέας Λόντος, Δημήτριος Μελετόπουλος και Λέων Μεσηνέζης. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων αποφάσισε να αναβληθεί η Επανάσταση, επειδή θεώρησαν «τον καιρόν ουκ αρμόδιον», ν’ αρχίσει συστηματική προετοιμασία στις διάφορες επαρχίες, αλλά συγχρόνως να πληροφορηθούν υπεύθυνα τις διαθέσεις της Ρωσίας και το πνεύμα που επικρατούσε σε άλλες περιοχές. Ως προς την έναρξη της επανάστασης συμφώνησαν ως κατάλληλη ημερομηνία την 23η Απριλίου, εορτή του Αγίου Γεωργίου ή το αργότερο την 21η Μαΐου, εορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.

Ο Παπαφλέσσας αποχώρησε πικραμένος κι εξοργισμένος, δηλώνοντας ότι θα αρχίσει τον αγώνα από τη Μάνη. Η στάση του εξέφραζε την αποφασιστικότητα ενός αληθινού επαναστάτη κι ερχόταν σε αντίθεση με τη «σύνεση» των προκρίτων, οι οποίοι, αν και μέλη της Φιλικής Εταιρείας, διατηρούσαν επιφυλάξεις για την επιτυχία του εγχειρήματος. Η έναρξη του Αγώνα λίγες εβδομάδες αργότερα δικαίωσε τον Παπαφλέσσα. Ο «απατεών και εξωλέστατος καλόγηρος», όπως τον αποκαλεί ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στα απομνημονεύματά του, υπήρξε ο πρωτεργάτης της επανάστασης στην Πελοπόννησο.


Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1400?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2022-01-26

© SanSimera.gr