Συνέβη σαν Σήμερα το 1963 - Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Διπλωμάτη και Ποιητή Γιώργο Σεφέρη

 

Ο διπλωμάτης και ποιητής Γιώργος Σεφέρης υπήρξε ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με Νόμπελ και συγκεκριμένα με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στις 10 Δεκεμβρίου 1963, στην τελετή απονομής που έγινε στη Στοκχόλμη, παρέλαβε το επίζηλο βραβείο από τον βασιλιά της Σουηδίας Γουσταύο.

Από τη δεκαετία του ‘50 η ποίηση του Σεφέρη ήταν γνωστή και αναγνωρισμένη στο εξωτερικό. Το 1955 και το 1961 ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ. Δύο χρόνια αργότερα, οι φήμες έδιναν κι έπαιρναν στην Αθήνα ότι θα ήταν αυτός ο νικητής. Οι φήμες επιβεβαιώθηκαν το μεσημέρι της 24ης Οκτωβρίου, όταν έφθασε στην Αθήνα το τηλεγράφημα της Σουηδικής Ακαδημίας, που ανήγγειλε τη χαρμόσυνη είδηση. Ο Σεφέρης είχε κερδίσει το βραβείο «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες». Η Σουηδική Ακαδημία είχε ξεπληρώσει ένα χρέος της προς την Ελλάδα, καθώς στο παρελθόν είχε παρακάμψει τις υποψηφιότητες του Νίκου Καζαντζάκη και του Άγγελου Σικελιανού.

Ο Σεφέρης, που ήταν καθηλωμένος στο σπίτι του από μια κρίση έλκους, θα δηλώσει εμφανώς ικανοποιημένος στους εκπροσώπους του Τύπου:

Διαλέγοντας έναν Έλληνα ποιητή για το βραβείο Νομπέλ, νομίζω πως η Σουηδική Ακαδημία θέλησε να εκδηλώσει την αλληλεγγύη της με τη ζωντανή πνευματική Ελλάδα. Εννοώ: αυτή την Ελλάδα για την οποία τόσες γενεές αγωνίστηκαν, προσπαθώντας να κρατήσουν ό,τι ζωντανό από τη μακριά παράδοση της. Νομίζω, ακόμη, ότι η Σουηδική Ακαδημία θέλησε να δείξει πως η σημερινή ανθρωπότητα χρειάζεται και την ποίηση - κάθε λαού - και το ελληνικό πνεύμα.

Η επικράτηση του έλληνα ποιητή δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Η αρμόδια επιτροπή, από τους περίπου 80 υποψηφίους, επέλεξε έξι: τον ιρλανδό θεατρικό συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ, τον αγγλοαμερικανό ποιητή Γ.Χ. Όντεν, τον ιάπωνα συγγραφέα Γιούκιο Μίσιμα, τον χιλιανό ποιητή Πάμπλο Νερούδα, τον δανό συγγραφέα Άξελ Σαντεμόζε και τον Σεφέρη. Με ψηφοφορία, τα μέλη της επιτροπής ξεχώρισαν την τριάδα των Σεφέρη, Νερούδα και Όντεν και ακολούθως με ομοφωνία επέλεξαν να δώσουν το βραβείο στον Γιώργο Σεφέρη.

Στην Ελλάδα, η υποδοχή της βράβευσης Σεφέρη δεν ήταν και τόσο ενθουσιώδης. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων απασχολούσαν οι εκλογές της 3ης Νοεμβρίου και αναμέτρηση της ΕΡΕ με την Ένωση Κέντρου. Η Αριστερά μάλλον έδειξε την προτίμησή της στον Πάμπλο Νερούδα, που ανήκε στο ιδεολογικό της στρατόπεδο, ενώ μία δεξιά εφημερίδα, ο «Ελεύθερος», δεν δίστασε να αναπαράγει τις φήμες που κυκλοφορούσαν ότι ο διπλωμάτης Σεφέρης «είχε ξεπουλήσει την Κύπρο για να πάρει το Νόμπελ».

Στις 10 Δεκεμβρίου έγινε η τελετή απονομής των βραβείων Νόμπελ και το ίδιο βράδυ ο Σεφέρης εκφώνησε ένα σύντομο λόγο στο δείπνο που παρατέθηκε για τους νομπελίστες στο Δημαρχείο της Στοκχόλμης, ενώ την επομένη έδωσε διάλεξη στη Σουηδική Ακαδημία. Στην ομιλία του συνόψισε τις πεποιθήσεις του για την άμεση και αδιάσπαστη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα ως τη σημερινή εποχή: « ...Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα...».

Αναφέρθηκε επίσης στην αναγκαιότητα και τη λειτουργία της ποίησης στο σύγχρονο κόσμο: «Είναι σημαντικό το ότι η Σουηδία θέλησε να τιμήσει και τούτη την ποίηση και όλη την ποίηση γενικά, ακόμη και όταν αναβρύζει ανάμεσα σ' ένα λαό περιορισμένο. Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση».

Η Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη

Τούτη την ώρα αισθάνομαι πως είμαι ο ίδιος μια αντίφαση. Αλήθεια, η Σουηδική Ακαδημία έκρινε πως η προσπάθειά μου σε μια γλώσσα περιλάλητη επί αιώνες, αλλά στην παρούσα μορφή της περιορισμένη, άξιζε αυτή την υψηλή διάκριση. Θέλησε να τιμήσει τη γλώσσα μου, και να – εκφράζω τώρα τις ευχαριστίες μου σε ξένη γλώσσα*. Σας παρακαλώ να μου δώσετε τη συγγνώμη που ζητώ πρώτα- πρώτα από τον εαυτό μου.
Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά· κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. O ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμη πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα» λέει ο Ηράκλειτος· «ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν»**.
Συλλογίζομαι πως δεν αποκλείεται ολωσδιόλου να ωφεληθεί ένας σύγχρονος επιστήμων, αν στοχαστεί τούτο το απόφθεγμα του Ίωνα φιλοσόφου. Όσο για μένα συγκινούμαι παρατηρώντας πως η συνείδηση της δικαιοσύνης είχε τόσο πολύ διαποτίσει την ελληνική ψυχή, ώστε να γίνει κανόνας και του φυσικού κόσμου. Και ένας από τους διδασκάλους μου, των αρχών του περασμένου αιώνα, γράφει: «…θα χαθούμε, γιατί αδικήσαμε…»***. Αυτός ο άνθρωπος ήταν αγράμματος· είχε μάθει να γράφει στα τριάντα πέντε χρόνια της ηλικίας του. Αλλά στην Ελλάδα των ημερών μας, η προφορική παράδοση πηγαίνει μακριά στα περασμένα όσο και η γραπτή. Το ίδιο και η ποίηση. Είναι για μένα σημαντικό το γεγονός ότι η Σουηδία θέλησε να τιμήσει και τούτη την ποίηση και όλη την ποίηση γενικά, ακόμη και όταν αναβρύζει ανάμεσα σ' ένα λαό περιορισμένο. Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε; Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης – κι ένας Θεός το ξέρει αν τα δεινά μας δεν τα χρωστάμε στη στέρηση εμπιστοσύνης.
Παρατήρησαν, τον περασμένο χρόνο, γύρω από τούτο το τραπέζι, την πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις ανακαλύψεις της σύγχρονης επιστήμης και στη λογοτεχνία· παρατήρησαν πως ανάμεσα σ' ένα αρχαίο ελληνικό δράμα και ένα σημερινό η διαφορά είναι λίγη. Ναι, η συμπεριφορά του ανθρώπου δε μοιάζει να έχει αλλάξει βασικά. Και πρέπει να προσθέσω πως νιώθει πάντα την ανάγκη ν' ακούει τούτη την ανθρώπινη φωνή που ονομάζουμε ποίηση. Αυτή τη φωνή που κινδυνεύει να σβήσει κάθε στιγμή από στέρηση αγάπης και ολοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγημένη, ξέρει πού να 'βρει καταφύγιο· απαρνημένη, έχει το ένστικτο να πάει να ριζώσει στους πιο απροσδόκητους τόπους. Γι' αυτή δεν υπάρχουν μεγάλα και μικρά μέρη του κόσμου. Το βασίλειό της είναι στις καρδιές όλων των ανθρώπων της γης. Έχει τη χάρη ν' αποφεύγει πάντα τη συνήθεια, αυτή τη βιομηχανία. Χρωστώ την ευγνωμοσύνη μου στη Σουηδική Ακαδημία, που ένιωσε αυτά τα πράγματα· που ένιωσε πως οι γλώσσες, οι λεγόμενες περιορισμένης χρήσης, δεν πρέπει να καταντούν φράχτες, όπου πνίγεται ο παλμός της ανθρώπινης καρδιάς· που έγινε ένας Άρειος Πάγος ικανός:

να κρίνει με αλήθεια επίσημη την άδικη μοίρα της ζωής,

για να θυμηθώ το Σέλλεϋ, τον εμπνευστή, καθώς μας λένε, του Αλφρέδου Νομπέλ, αυτού του ανθρώπου που μπόρεσε να εξαγοράσει την αναπόφευκτη βία με τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του.
Σ' αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν' αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.
Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Oιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Oιδίποδα.

* Η ομιλία γράφτηκε και δόθηκε στα γαλλικά.
** «δεν πρέπει ο Ήλιος να ξεπερνάει το μέτρο· διαφορετικά, οι ίδιες οι Ερινύες θα προσφερθούν ως βοηθοί της Δικαιοσύνης»
*** Ο Σεφέρης αναφέρεται στο Μακρυγιάννη, ο οποίος όμως αποδίδει τη συγκεκριμένη φράση σε έναν Τούρκο μπέη.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/708?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2021-12-10

© SanSimera.gr

Συνέβη σαν Σήμερα το 1948 - Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

 

Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου, σε ανάμνηση της υπογραφής της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Όραμα των εμπνευστών της, ένας κόσμος με δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς διακρίσεις.

Οι πρώτες διακηρύξεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Η έννοια «ανθρώπινα δικαιώματα», απόρροια πολυδιάστατης φιλοσοφικής, πολιτικής και κοινωνικής εξέλιξης, διαμορφώθηκε στην Δυτική Ευρώπη κατά τον 17ο αιώνα και καθιερώθηκε μέσα από εθνικές και διεθνείς διακηρύξεις. Αφετηρία ήταν η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Bill of Rights) του 1689, όταν το αγγλικό κοινοβούλιο τερμάτισε την ελέω θεού βασιλεία και καθιέρωσε την ελεύθερη εκλογή των μελών του. Με το συνταγματικό αυτό κείμενο διακηρύχθηκε η ανωτερότητα του νόμου έναντι του βασιλιά και περιορίσθηκαν τα βασιλικά προνόμια.

Ακολούθησαν η Διακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας της 4ης Ιουλίου 1776 και οι Διακηρύξεις των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη της Γαλλικής Επανάστασης (1789 και 1793).Τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα προστάτευαν και τα πρώτα Συντάγματα των επαναστατημένων Ελλήνων. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ο Λένιν συνέταξε την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Εργαζομένων και του Εκμεταλλευόμενου Λαού, που δημοσιεύτηκε στις 16 Ιανουαρίου 1918. Σε αυτήν δεν γινόταν αναφορά στα ατομικά και θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, που υποχωρούν υπέρ του κοινωνικού συνόλου και των συλλογικών δικαιωμάτων.

Η διεθνοποίηση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Η διεθνοποίηση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν αποτέλεσμα των συνεπειών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της αποφασιστικότητας της διεθνούς κοινότητας να μην ξανασυμβούν ποτέ στο μέλλον οι αγριότητες και η κτηνωδία που προκάλεσε ο φονικός αυτός πόλεμος με τα 60 εκατομύρια νεκρούς. Αφετηρία για την πορεία αυτή αποτέλεσε ο Χάρτης του Ατλαντικού, που υπέγραψαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούσβελτ και ο Άγγλος πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ στις 14 Αυγούστου 1941. Στο κείμενο αυτό, που αποτελούσε επίσης διατύπωση των σκοπών του πολέμου και των θεμελίων της μεταπολεμικής ειρήνης, διακηρυσσόταν ότι, «μετά την οριστική καταστροφή τής ναζιστικής τυραννίας, ελπίζουν να δουν να εγκαθιδρύεται μια ειρήνη που θα επιτρέψει σε όλα τα έθνη να διαβιούν με ασφάλεια στο εσωτερικό των συνόρων τους και θα εξασφαλίσει σε όλους τους ανθρώπους των χωρών τη δυνατότητα ύπαρξης μακριά από τον φόβο και την ανάγκη».

Λίγους μήνες αργότερα, την 1η Ιανουαρίου 1942, με τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών της Ουάσινγκτον, οι αντιπρόσωποι 26 χωρών που ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τις δυνάμεις τού Άξονα εξέφρασαν την πεποίθησή τους ότι «μια ολοκληρωτική νίκη επί των εχθρών είναι ουσιώδης για την προάσπιση της ζωής, της ελευθερίας, καθώς και τη διατήρηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης στις χώρες τους».

Οι αντιλήψεις που είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται για τη διεθνή προστασία
των δικαιωμάτων του ανθρώπου επαναβεβαιώθηκαν με τη Διακήρυξη τής Τεχεράνης της 2ας Δεκεμβρίου 1943, στην οποία αναφερόταν ότι ο πόλεμος στοχεύει στην «κατάργηση της τυραννίας και της δουλείας, της καταπίεσης και της μισαλλοδοξίας και διαγραφόταν η ελπίδα ότι στο μέλλον «όλοι οι λαοί τής γης θα μπορούν να ζουν ελεύθεροι, μακριά από την τυραννία, σύμφωνα με τις ιδιαίτερες επιθυμίες τους και τη συνείδησή τους».

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η Διακήρυξη που εγκρίθηκε τον Μάιο του 1944 από τη Διεθνή Διάσκεψη Εργασίας στη σύνοδο της Φιλαδέλφειας. Με τη Διακήρυξη αυτή 41 κράτη διαβεβαίωσαν ότι «δεν μπορεί να υπάρξει διαρκής ειρήνη παρά μόνο αν είναι θεμελιωμένη στην κοινωνική δικαιοσύνη» και διακήρυξαν ότι «όλοι οι άνθρωποι χωρίς διάκριση φυλής, πίστης, φύλου έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν την υλική τους πρόοδο και την πνευματική τους ανάπτυξη μέσα στην ελευθερία, την αξιοπρέπεια, την οικονομική εξασφάλιση και στις ίσες ευκαιρίες».

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι έργο της Επιτροπής Δικαιωμάτων τού Ανθρώπου που συστάθηκε το 1947 από το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ. Επικεφαλής της Επιτροπής ήταν η Έλινορ Ρούσβελτ, χήρα του προέδρου των ΗΠΑ Φραγκλίνου Ρούζβελτ, την οποία είχε διορίσει ο διάδοχός του Χάρι Τρούμαν. Το τελικό κείμενο της διακήρυξης ολοκληρώθηκε σε λιγότερο από δύο χρόνια.

Στις 10 Δεκεμβρίου 1948 η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που αποτελείται από το Προοίμιο και 30 άρθρα, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που συνήλθε στο Παρίσι με ψήφους 48 υπέρ, 0 κατά και 8 αποχές (όλο το σοβιετικό μπλοκ κρατών, η Νότια Αφρική και η Σαουδική Αραβία). Είναι σημαντικό ότι καμία από τις χώρες που αντιπροσωπεύονταν στην Γενική Συνέλευση δεν ψήφισε ενάντια στη Διακήρυξη και ότι ακόμη και αυτές που απείχαν από την τελική ψηφοφορία, είχαν συμμετάσχει και συνεργαστεί στις ενδιάμεσες διαδικασίες σύνταξης. Σε μια εποχή όπου κόσμος είχε χωριστεί στο Δυτικό και Ανατολικό μπλοκ, το να βρεθεί ένας κοινός τόπος επί της ουσίας του κειμένου αποδεικνύει ότι ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα.

Το σύνολο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιέχονται στην Οικουμενική Διακήρυξη αποτελεί το μέτρο με το οποίο κρίνεται η γενική έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η εφαρμογή τους σε χώρες και μεμονωμένες περιπτώσεις.Πολλές χώρες έχουν ενσωματώσει άρθρα της Διακήρυξης στα Συντάγματά τους και στη νομοθεσία τους. Η Οικουμενική Διακήρυξη δεν έχει νομική ισχύ, ούτε τη μορφή διεθνούς σύμβασης που επικυρώνεται από τα κράτη. Είναι μια εξαγγελία αρχών. Η συμμετοχή ενός κράτους στον ΟΗΕ συχνά θεωρείται ως σιωπηρή αποδοχή των αρχών της Διακήρυξης.

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (κείμενο)

Προοίμιο

Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της
ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων
τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον
κόσμο.
Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου
οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση,
και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και
να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως
η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου.
Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα
από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να
προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της
καταπίεσης.
Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να ενθαρρύνεται η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων
ανάμεσα στα έθνη.
Επειδή, με τον καταστατικό Χάρτη, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξαν και
πάλι την πίστη τους στα θεμελιακά δικαιώματα του ανθρώπου, στην αξιοπρέπεια
και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας, στην ισότητα δικαιωμάτων
ανδρών και γυναικών, και διακήρυξαν πως είναι αποφασισμένοι να συντελέσουν
στην κοινωνική πρόοδο και να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής στα
πλαίσια μιας ευρύτερης ελευθερίας.
Επειδή τα κράτη μέλη ανέλαβαν την υποχρέωση να εξασφαλίσουν, σε
συνεργασία με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, τον αποτελεσματικό
σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιακών ελευθεριών σε όλο
τον κόσμο.
Επειδή η ταυτότητα αντιλήψεων ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες αυτές
έχει εξαιρετική σημασία για να εκπληρωθεί πέρα ως πέρα αυτή η υποχρέωση,

Η Γενική Συνέλευση

Διακηρύσσει ότι η παρούσα Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου αποτελεί το κοινό ιδανικό στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι
λαοί και όλα τα έθνη, έτσι ώστε κάθε άτομο και κάθε όργανο της κοινωνίας, με τη
Διακήρυξη αυτή διαρκώς στη σκέψη, να καταβάλλει, με τη διδασκαλία και την
παιδεία, κάθε προσπάθεια για να αναπτυχθεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων και
των ελευθεριών αυτών, και να εξασφαλιστεί προοδευτικά, με εσωτερικά και διεθνή
μέσα, η παγκόσμια και αποτελεσματική εφαρμογή τους, τόσο ανάμεσα στους
λαούς των ίδιων των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στους πληθυσμούς χωρών
που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους.

Άρθρο 1 - Ελευθερία και Ισότητα στα Δικαιώματα

Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα
δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να
συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.

Άρθρο 2 - Το δικαίωμα για δίκαιη και ίση μεταχείριση

Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις
ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμία απολύτως
διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις
θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή
κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.
Δεν θα μπορεί ακόμα να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή
διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται
για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπεξουσία, ή που
βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλον περιορισμό κυριαρχίας.

Άρθρο 3 - Το δικαίωμα στην ζωή

Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του
ασφάλεια.

Άρθρο 4 - Απαγόρευση της δουλείας

Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής. Η
δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται.

Άρθρο 5 - Η απαγόρευση των βασανιστηρίων

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή
μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.

Άρθρο 6 - Το δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας
Καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του
προσωπικότητας.

Άρθρο 7 - Το δικαίωμα της ισότητας απέναντι στο νόμο

Όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία του
νόμου, χωρίς καμία απολύτως διάκριση. Όλοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία
από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε
πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση.

Άρθρο 8 - Το δικαίωμα της νομικής προστασίας

Καθένας έχει δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά
δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα
οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος.

Άρθρο 9 - Το δικαίωμα στην προσωπική ασφάλεια

Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα.

Άρθρο 10 - Το δικαίωμα για δίκαιη δίκη

Καθένας έχει δικαίωμα, με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεσή του δίκαια
και δημόσια, από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, που θα αποφασίσει
είτε για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του είτε, σε περίπτωση ποινικής
διαδικασίας, για το βάσιμο της κατηγορίας που στρέφεται εναντίον του.

Άρθρο 11 - Η εξασφάλιση αμερόληπτης δικαστικής κρίσης

1. Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος,
ωσότου διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με τον νόμο, σε ποινική δίκη,
κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την
υπεράσπισή του εγγυήσεις.
2. Κανείς δεν θα καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις που, κατά τον
χρόνο που τελέστηκαν, δεν συνιστούσαν αξιόποινο αδίκημα κατά το
εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο. Επίσης, δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη
από εκείνη που ίσχυε κατά τον χρόνο που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη.

Άρθρο 12 - Το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή,
την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής
και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι
από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.

Άρθρο 13 - Το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο
της διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και
τη δική του, και να επιστρέφει σε αυτήν.

Άρθρο 14 - Το δικαίωμα του πολιτικού ασύλου

1. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και του
παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες.
2. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί κανείς να το επικαλεστεί, σε περίπτωση
δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες
αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ.

Άρθρο 15 - Το δικαίωμα της ιθαγένειας

1. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του ούτε το
δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια.

Άρθρο 16 - Το δικαίωμα του γάμου

1. Από τη στιγμή που θα φθάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα,
χωρίς κανένα περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της
θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να ιδρύουν οικογένεια.
Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς τον γάμο, κατά τη διάρκεια του
γάμου και κατά τη διάλυσή του.
2. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη
συναίνεση των μελλονύμφων.
3. Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει
το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος.

Άρθρο 17 - Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας

1. Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.

Άρθρο 18 – Η ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας

Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της
θρησκείας. Στο δικαίωμα αυτό περιλαμβάνεται η ελευθερία για την αλλαγή της
θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως και η ελευθερία να εκδηλώνει κανείς τη
θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μόνος ή μαζί με άλλους,
δημόσια ή ιδιωτικά, με τη διδασκαλία, την άσκηση, τη λατρεία και με την τέλεση
θρησκευτικών τελετών.

Άρθρο 19 - Το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης

Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που
σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του,
και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με
οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.

Άρθρο 20 - Το δικαίωμα των ειρηνικών συγκεντρώσεων και του συνεταιρισμού

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και
για ειρηνικούς σκοπούς.
2. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο.

Άρθρο 21 - Το δικαίωμα της συμμετοχής στα δημόσια πράγματα

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας του,
άμεσα ή έμμεσα, με αντιπροσώπους ελεύθερα εκλεγμένους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να γίνεται δεκτός, υπό ίσους όρους, στις
δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του.
3. Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας. Η θέληση αυτή
πρέπει να εκφράζεται με τίμιες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξάγονται
περιοδικά, με καθολική, ίση και μυστική ψηφοφορία, ή με αντίστοιχη
διαδικασία που να εξασφαλίζει την ελευθερία της εκλογής.

Άρθρο 22 - Το δικαίωμα για κοινωνική ασφάλιση

Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής
προστασίας. Η κοινωνία, με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία,
ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους,
έχει χρέος να του εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και
πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την
ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

Άρθρο 23 - Το δικαίωμα στην εργασία

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το
επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και
να προστατεύεται από την ανεργία.
2. Όλοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση
εργασία.
3. Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που
να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην
ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να
συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
4. Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να
συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

Άρθρο 24 - Το δικαίωμα στην ανάπαυση

Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο, και ιδιαίτερα, σε
λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις
αποδοχές.

Άρθρο 25 - Το δικαίωμα για επαρκές βιωτικό επίπεδο

1. Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον
ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή,
ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες
κοινωνικές υπηρεσίες. Έχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία,
την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για
όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του,
εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.
2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και
περίθαλψης. Όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα,
απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

Άρθρο 26 - Το δικαίωμα στην εκπαίδευση

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να
παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η
στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική
εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην
ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους,
ανάλογα με τις ικανότητες τους.
2. Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της
ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να
προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα
έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την
ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση
της ειρήνης.
3. Οι γονείς έχουν, κατά προτεραιότητα, το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος
της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.

Άρθρο 27 - Το δικαίωμα στον πολιτισμό

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή
της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην
επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά
συμφέροντά του που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική,
λογοτεχνική ή καλλιτεχνική παραγωγή του.

Άρθρο 28 - Το δικαίωμα της προστασίας των δικαιωμάτων

Καθένας έχει το δικαίωμα να επικρατεί μια κοινωνική και διεθνής τάξη, μέσα στην
οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη
να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση.

Άρθρο 29 - Καθήκοντα προς την κοινότητα και σεβασμός των δικαιωμάτων

1. Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, μέσα στα πλαίσια της
οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της
προσωπικότητάς του.
2. Στην άσκηση των δικαιωμάτων του και στην απόλαυση των ελευθεριών
του κανείς δεν υπόκειται παρά μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται
από τους νόμους, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση
και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των άλλων, και να
ικανοποιούνται οι δίκαιες απαιτήσεις της ηθικής, της δημόσιας τάξης και
του γενικού καλού, σε μια δημοκρατική κοινωνία.
3. Τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση,
να ασκούνται αντίθετα προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων
Εθνών.

Άρθρο 30 - Επαγρύπνηση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων

Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει
σε ένα κράτος, σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται
σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των
δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/81?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2021-12-10

© SanSimera.gr

Εξαιρετικά Επείγον: - Το Κράτος Στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τους Δικαστές - Αποζημίωση για Έξοδα Παράστασης στο Δικαστήριο - Δεν φορολογούνται ούτε υπόκεινται σε κράτηση υπέρ της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΑΔΕ Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΤΜΗΜΑ: Α' Ταχ. Δ/νση: Καρ.Σερβίας 10 Ταχ. Κώδικας: 10184 Αθήνα Τηλέφωνο: 2103375314-316 Url: deaf@aade.gr E-Mail: www.aade.gr

ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ ΑΝΑΡΤΗΤΕΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΔΑ: 94ΝΠ46ΜΠ3Ζ-ΓΡΗ Αθήνα, 3 Δεκεμβρίου 2021 Αρ. πρωτ.: Ε. 2226 ΠΡΟΣ: Ως πίνακας διανομής

ΘΕΜΑ: «Παροχή διευκρινίσεων και οδηγιών για τη φορολογική μεταχείριση της αποζημίωσης εξόδων παράστασης που χορηγείται σε δικαστικούς λειτουργούς και μέλη του κυρίου προσωπικού του ΝΣΚ παρελθόντων ετών»

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ

Α) Αντικείμενο

Αντικείμενο της εγκυκλίου είναι η παροχή διευκρινίσεων και οδηγιών για τη φορολογική μεταχείριση της αποζημίωσης εξόδων παράστασης που χορηγείται σε δικαστικούς λειτουργούς και μέλη του κυρίου προσωπικού του ΝΣΚ παρελθόντων ετών και η διαδικασία για την υποβολή και εκκαθάριση συναφών τροποποιητικών δηλώσεων προς επιστροφή τυχόν αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών φόρου.

Β) Περιεχόμενο

Με την εγκύκλιο διευκρινίζεται ότι τα γενόμενα δεκτά με την Ε.2087/2021 εγκύκλιο με την οποία κοινοποιήθηκε η με αριθ. 69/2021 γνωμοδότηση του Β' Τμήματος του Ν.Σ.Κ., που έγινε αποδεκτή από τον Διοικητή τις Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, εφαρμόζονται από τότε που τέθηκε σε ισχύ ο ΚΦΕ (ν.4172/2013), ήτοι για φορολογικά έτη από 1.1.2014 και μετά και παρέχονται οδηγίες για την υποβολή και εκκαθάριση τροποποιητικών δηλώσεων για τις περιπτώσεις που τα ποσά αυτά δηλώθηκαν και φορολογήθηκαν κατά τα προηγούμενα έτη ως εισόδημα από μισθωτή εργασία.

Γ) Πεδίο Εφαρμογής

Η παρούσα εφαρμόζεται για την αποζημίωση που λαμβάνουν δικαστές που φέρουν βαθμό Προέδρου, Αντιπροέδρου και Συμβούλου Επικρατείας ή αντίστοιχους και στα μέλη του κυρίου προσωπικού του Ν.Σ.Κ. που φέρουν βαθμό Προέδρου, Αντιπροέδρου και Συμβούλου και θα εφαρμοστεί από τις Δ.Ο.Υ. στις οποίες υπάγονται οι ανωτέρω.

Αναφορικά με το παραπάνω θέμα και σε συνέχεια της Ε.2087/2021 εγκυκλίου μας με την οποία κοινοποιήθηκε η με αριθ. 69/2021 γνωμοδότηση του Β' Τμήματος του Ν.Σ.Κ., που έγινε αποδεκτή από τον Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις της παρ. Α6 του άρθρου 30 του ν. 3205/2003 (Α' 297) ορίζεται ότι παρέχεται κατά μήνα αποζημίωση εξόδων παράστασης στους δικαστές που φέρουν βαθμό Προέδρου, Αντιπροέδρου και Συμβούλου Επικρατείας ή αντίστοιχους. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ. Α6 του άρθρου 33 του ν. 3205/2003 ορίζεται ότι παρέχεται κατά μήνα αποζημίωση εξόδων παράστασης στα μέλη του κυρίου προσωπικού του Ν.Σ.Κ. που φέρουν βαθμό Προέδρου, Αντιπροέδρου και Συμβούλου.

2. Με την με αριθ. 69/2021 γνωμοδότηση του Β' Τμήματος του Ν.Σ.Κ. έγινε δεκτό ότι η αποζημίωση των εξόδων παράστασης που χορηγείται με τις ανωτέρω αναφερόμενες διατάξεις στους δικαστές που φέρουν βαθμό Προέδρου, Αντιπροέδρου και Συμβούλου Επικρατείας ή αντίστοιχους και στα μέλη του κυρίου προσωπικού του Ν.Σ.Κ. που φέρουν βαθμό Προέδρου, Αντιπροέδρου και Συμβούλου, αντίστοιχα, δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 78 παρ. 1 του Συντάγματος και των άρθρων 7 παρ. 1 και 14 του ν.4172/2013 (Α' 167, ΚΦΕ), ούτε υπόκειται σε εισφορά αλληλεγγύης, ενώ για την εξαίρεσή της από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία, δεν απαιτείται η πραγματοποίηση των σχετικών δαπανών να αποδεικνύεται από νόμιμα παραστατικά.

3. Τα αναφερόμενα στις προηγούμενες παραγράφους εφαρμόζονται από τότε που τέθηκε σε ισχύ ο ΚΦΕ (ν.4172/2013), ήτοι για φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2014 και μετά.

4. Η τροποποιητική δήλωση για την ανάκληση φορολογικής ύλης υποβάλλεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 19 σε συνδυασμό με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 36 του ν. 4174/2013 (Α' 170, ΚΦΔ), εντός προθεσμίας πέντε (5) ετών από τη λήξη του έτους εντός του οποίου λήγει η προθεσμία υποβολής δήλωσης. Επίσης, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 42 του ΚΦΔ, η αξίωση για επιστροφή φόρου, ο οποίος καταβλήθηκε αχρεώστητα παραγράφεται κατά τον χρόνο που παραγράφεται το δικαίωμα της Φορολογικής Διοίκησης για έκδοση πράξης προσδιορισμού φόρου, σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 36 του ΚΦΔ, που αντιστοιχεί στην φορολογική υποχρέωση από την οποία πηγάζει η αξίωση προς επιστροφή. Σύμφωνα με την περ. α'της παρ. 2 του άρθρου 36 του ΚΦΔ η προθεσμία των πέντε (5) ετών παρατείνεται για περίοδο ενός (1) έτους από τη λήξη της πενταετίας εάν, μεταξύ άλλων, υποβληθεί αρχική ή τροποποιητική δήλωση εντός του πέμπτου έτους της προθεσμίας παραγραφής.

5. Ενόψει των ανωτέρω, οι ως άνω δικαστικοί λειτουργοί και μέλη του ΝΣΚ, οι οποίοι συμπεριέλαβαν στις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος τα ποσά των εξόδων παράστασης ως φορολογητέα εισοδήματα και φορολογήθηκαν γι’ αυτά, δύνανται να υποβάλλουν στις Δ.Ο.Υ., εμπροθέσμως μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 2021, τροποποιητικές δηλώσεις για τα φορολογικά έτη 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019 για τα οποία δικαιούνται επιστροφής φόρου, καθότι η αξίωσή τους δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή, συνυποβάλλοντας και νέες ετήσιες βεβαιώσεις αποδοχών. Οι τροποποιητικές αυτές δηλώσεις υποβάλλονται με τη συμπλήρωση νέων ποσών στους κωδικούς 301-302 του εντύπου Ε1 στους οποίους δεν θα συμπεριλαμβάνεται πλέον η αποζημίωση εξόδων παράστασης (με την προϋπόθεση ότι είχε συμπεριληφθεί στα ποσά που αναγράφονταν στους ίδιους κωδικούς των αρχικών δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος που υποβλήθηκαν από τους δικαιούχους για τα ανωτέρω φορολογικά έτη). Για τα φορολογικά έτη 2017 και επόμενα οι φορολογούμενοι συμπεριλαμβάνουν τα ανωτέρω ποσά στους κωδικούς 429-430 του εντύπου Ε1. Οι εν λόγω τροποποιητικές δηλώσεις συνοδεύονται από υπεύθυνη δήλωση των δικαιούχων με την οποία θα βεβαιώνεται ότι δεν έχει ασκηθεί ενδικοφανής ή δικαστική προσφυγή για τον λόγο αυτό.

6. Προκειμένου να διενεργηθεί νέα εκκαθάριση με βάση τις τροποποιητικές δηλώσεις για τα ανωτέρω φορολογικά έτη, οι εκκαθαριστές αποδοχών οφείλουν να χορηγήσουν στους δικαιούχους νέες ετήσιες βεβαιώσεις αποδοχών για τα έτη αυτά σε έντυπη μορφή, στις οποίες θα αναγράφουν στο σκέλος των αμοιβών που φορολογούνται, τις ορθές ετήσιες αποδοχές των δικαιούχων στις οποίες δεν θα συμπεριλαμβάνονται τα ετήσια ποσά αποζημίωσης εξόδων παράστασης που τους χορηγήθηκαν. Οι ετήσιες βεβαιώσεις αποδοχών, θα συνοδεύονται και από ξεχωριστές Υπηρεσιακές βεβαιώσεις που θα αναγράφουν τα ετήσια ποσά αποζημίωσης εξόδων παράστασης που τους χορηγήθηκαν.

7. Οι τροποποιητικές δηλώσεις και τα ως άνω δικαιολογητικά υποβάλλονται είτε με ψηφιακή απεικόνιση (scan), μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον Προϊστάμενο της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. είτε με φυσικό φάκελο που αποστέλλεται ταχυδρομικά με συστημένη επιστολή ή με υπηρεσία ταχυμεταφοράς. Ως ημερομηνία υποβολής των δηλώσεων θεωρείται η ημερομηνία αποστολής του μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή η ημερομηνία που προκύπτει από τη σφραγίδα του Ταχυδρομείου ή της υπηρεσίας ταχυμεταφοράς. Το αυτοματοποιημένο μήνυμα που αποστέλλεται ως απάντηση στο ηλεκτρονικό μήνυμα του φορολογούμενου ή το αποδεικτικό του ταχυδρομείου ή της υπηρεσίας ταχυμεταφοράς, αποτελεί αποδεικτικό υποβολής των δηλώσεων και επέχει θέση απόδειξης παραλαβής εκ μέρους του αποδέκτη. Επίσης είναι δυνατή η υποβολή των δηλώσεων και μέσω της ψηφιακής εφαρμογής ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ μου της πλατφόρμας myAADE.gov.gr, όπως και η κατάθεσή τους στο γραφείο πρωτοκόλλου της Δ.Ο.Υ. Τα στοιχεία επικοινωνίας των Δ.Ο.Υ. είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα της Α.Α.Δ.Ε. στο διαδίκτυο (https://www.aade.gr/menoy/aade/epikoinonia> Στοιχεία Επικοινωνίας Υπηρεσιών ΑΑΔΕ για ραντεβού).

8. Οι κατά τα ανωτέρω υποβαλλόμενες δηλώσεις εκκαθαρίζονται εντός τρίμηνης προθεσμίας από την υποβολή τους. Επισημαίνεται ότι για τις δηλώσεις που θα υποβληθούν μέχρι το τέλος του έτους 2021 για το φορολογικό έτος 2015, το σχετικό δικαίωμα για την επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου παραγράφεται στο τέλος του έτους 2022.

9. Ως προς την αντιμετώπιση εκκρεμών υποθέσεων, για τις οποίες η σχετική αξίωση επιστροφής δεν έχει υποκύψει σε παραγραφή , προς αποφυγή της άσκοπης επιβάρυνσης των διοικητικών υπηρεσιών και των δικαστηρίων, παρέχονται οι ακόλουθες δυνατότητες:

α) Αν έχει ασκηθεί ενδικοφανής προσφυγή που εκκρεμεί, η Δ.Ο.Υ. ακολουθεί την παραπάνω διαδικασία, εφόσον υποβληθεί από τον φορολογούμενο δήλωση παραίτησης από την ασκηθείσα ενδικοφανή προσφυγή.

β) Αν έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα δικαστική προσφυγή που εκκρεμεί, η Δ.Ο.Υ. επίσης ακολουθεί την παραπάνω διαδικασία, εφόσον ο φορολογούμενος προσκομίσει δήλωση παραίτησης από το δικόγραφο και από το δικαίωμα της εκκρεμούς δικαστικής προσφυγής του ως προς όλα τα κεφάλαια και αιτήματά της, η οποία κατατέθηκε στο δικαστήριο.

Η διαδικασία που αναφέρθηκε στις προηγούμενες παραγράφους ακολουθείται και στις περιπτώσεις για τις οποίες έχουν υποβληθεί τροποποιητικές δηλώσεις στις Δ.Ο.Υ. για τις οποίες η σχετική αξίωση επιστροφής δεν έχει υποκύψει σε παραγραφή και δεν έχουν ακόμα εκκαθαρισθεί, εφόσον υποβληθεί υπεύθυνη δήλωση των δικαιούχων με την οποία θα βεβαιώνεται ότι δεν έχει ασκηθεί ενδικοφανής ή δικαστική προσφυγή.

Οι εκκρεμείς δηλώσεις που αφορούν στο φορολογικό έτος 2015, με βάση τα ανωτέρω, εκκαθαρίζονται άμεσα και σε κάθε περίπτωση πριν το τέλος τους έτους 2021.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣ0ΔΩΝ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

πηγή:https://www.forin.gr/articles/article/55246/e-2226-2021?utm_source=MadMimi&utm_medium=email&utm_content=%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%82%3A+%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD+%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82+%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B9%CF%82+%CF%85%CF%86%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%82+%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82+%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B5%CF%82&utm_campaign=20211210_m165835628_Notification%3A+Alert_Default&utm_term=+_CE_94_CE_B9_CE_B5_CF_85_CE_BA_CF_81_CE_B9_CE_BD_CE_AF_CF_83_CE_B5_CE_B9_CF_82+_CE_B3_CE_B9_CE_B1+_

Τόλμησε να τα βάλεις με το Ελληνικό Κρατιστάν και τα λέμε... - Γιατί δεν πρόκειται να αλλάξει, ως καθεστώς

 

Του Γιώργου Κράλογλου

Όταν χαϊδεύεις το σύστημα συντάξεων στην Ελλάδα των γερόντων είσαι και ωραίος και καινοτόμος. Τόλμησε όμως να βάλεις χέρι στο Κρατιστάν και τα λέμε... 

Συνδέονται οι παρεμβάσεις στον ΕΦΚΑ με πιθανή ανακατωσούρα στο ελληνικό Κρατιστάν; 

Δεν συνδέονται καθόλου. Άλλωστε το "σήριαλ" με τον ΕΦΚΑ κλείνει μόνο 4ετία, από το 2017 που το ανέβασε η αριστερή επιθεώρηση...,  πράγμα που σημαίνει πως έχουμε να δούμε πολλά "επεισόδια" μέχρι τις εκλογές του 2023... Και ακόμη περισσότερα μετά τις εκλογές.

Τα συνδέει όμως η κυβέρνηση. Πήρε φόρα με το νέο ΕΦΚΑ και τον e-ΕΦΚΑ και στις συζητήσεις, τις δηλώσεις και τις συνεντεύξεις της αφήνει να εννοηθεί πως λίγο ως πολύ θέλει να χρησιμοποιήσει το νέο σύστημα λειτουργίας του ως μοντέλο "Δούρειου Ίππου" να εμβολίσει... το 50χρονο Κρατιστάν,  του 2023, και να φέρει τα πάνω κάτω στο κράτος και τα μέσα έξω... σε ό,τι συναντάμε σήμερα και μας προκαλεί τη γνωστή και αξεπέραστη αγανάκτησή μας...

Λέει, ανάμεσα σε πολλά άλλα ηρωικά..., η κυβέρνηση. Θα βγάλω τους συνδικαλιστές από τα Πειθαρχικά Συμβούλια του ΕΦΚΑ.

Θα κάνω προσλήψεις αλλά αυτοί που θα προσλαμβάνονται θα είναι εξειδικευμένοι οικονομολόγοι ιδιώτες και τεχνοκράτες που θα μου αναβαθμίσουν τον ΕΦΚΑ και θα περάσουν το μήνυμα και σε όλους τους άλλους χώρους του κράτους. 

Θα συνεργάζομαι με διαπιστευμένους ιδιώτες δικηγόρους και επιστήμονες της πληροφορικής, για να συντηρώ το σύστημα συνταξιοδότησης και ασφάλισης σε ανταγωνιστικά επίπεδα και να μην περιορίζομαι στις γνώσεις του δυναμικού του Οργανισμού που βεβαίως και θα είναι, επίσης, υψηλού επιστημονικού επιπέδου.

Για τον ΕΦΚΑ καλά τα λέει η κυβέρνηση. Και δεν είναι καθόλου δύσκολο να της βγουν,  αν όντως το θέλει, για τους εξής δύο λόγους. 

Πρώτον γιατί άλλες προσλήψεις (από εδώ και από εκεί) στη θητεία της (μέχρι τις εκλογές του 2023), εκτός από αυτές των συστημάτων υγείας και συντάξεων, δεν είναι καθόλου εύκολες, με το χάλι του χρέους μας. Θα σηκωθούν και οι πέτρες... 

Δεύτερο η κυβέρνηση,  οποιαδήποτε κυβέρνηση στην Ελλάδα, που δεν κάνει προσλήψεις κρατικών υπαλλήλων ή δεν δίνει επιδόματα και επιστρεπτέες..., είναι χαμένη από χέρι στις εκλογές. Ειδικά τώρα που η ιδιωτική οικονομία δεν υπόσχεται τίποτε, αν δεν βρει δυναμικό με δεξιότητες ή εξειδικεύσεις.

Από το σημείο αυτό όμως,  δηλαδή να κάνουμε προσλήψεις στο κράτος, μέχρι το σημείο να λέμε ότι επιστήμονες εξειδίκευσης,  με γνώσεις και δεξιότητες θα αναζητούν την τύχη και το αύριο τους στο ελληνικό κράτος (επειδή ο ΕΦΚΑ -ως μοντέλο- θα δώσει στίγμα για να αλλάξει το Κρατιστάν) είναι και για την Ελλάδα θέμα με αποστάσεις ωκεανού...

Στο Ελληνικό Κρατιστάν,  η πολύ μεγάλη πλειοψηφία δεν βάζει το κόμμα και τους μηχανισμούς του, να την διορίσει για να δουλέψει. Δεν πηγαίνει στο κράτος αυτός που θέλει να κάνει καριέρα και να αναδειχθεί από την καριέρα του. 

Στο ελληνικό κράτος ισχύει ακόμη (Δεκέμβριος του 2021) το γνωστό "...μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει ο μισθός, μισθός,  ακατέβατος για πάντα... και η καρέκλα μόνιμη έχει δεν έχει λεφτά ο κορβανάς... Γιατί υπάρχουν και τα δανεικά". 

Ποιοι τα εγγυώνται αυτά για τους κρατικούς υπαλλήλους; Τα κόμματα -εργοδότες και οι εργατοπατέρες...

Και αυτό στο Ελληνικό Κρατιστάν δεν πρόκειται να αλλάξει,  ως καθεστώς. Το εγγυάται (με τη σειρά του...) ο μισού αιώνα ψευτοσοσιαλισμός όλων των κομμάτων εξουσίας και ο αριστερισμός ως παραλλαγή του βασικού στελέχους... της σοσιαλιστικής πανδημίας, κατά τη μεταπολίτευση... 

Ίσως να περάσουμε κάποια φάση πειραματισμού αλλαγής με κάποιες τοποθετήσεις που θα προβληθούν για να εντυπωσιάσουν. (πειραματισμός φιλελεύθερου τύπου συνέχεια των προηγούμενων αριστερών πειραμάτων που επίσης εκσυγχρόνιζαν το κράτος...), αλλά να αλλάξει το καθεστώς κρατισμού επειδή το λέει η σημερινή κυβέρνηση αποκλείεται. 

Και τι κάνουμε δηλαδή; Να μην το επιχειρήσουμε στον ΕΦΚΑ και στην υγεία που έτσι και αλλιώς απαιτείται παραπέρα στελέχωση; Βεβαίως και οφείλουμε να τα πράξουμε. Ιδίως τις διαπιστεύσεις ιδιωτών και ιδιωτικών γραφείων σε συνεργασία με το κράτος. 

Αλλά ως εκεί. Για να έχουμε κάτι να λέμε... Να μη ξεχνάμε όμως ότι, στην Ελλάδα όσο τα κόμματα επιμένουν σε κάθετη παρέμβαση στη λειτουργία του κράτους (ΔΕΚΟ) και στην ιδιωτική οικονομία, εκσυγχρονισμός στη δημόσια διοίκηση και περιφρούρηση της από τον κρατικό κομματικό εργατοπατερισμό είναι δύο πράγματα που αποκλείονται. 

πηγή:https://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3600986/to-eukolaki-me-ton-efka?utmsource=email