Ήταν Κυριακή, 7 Δεκεμβρίου 1941 - Περλ Χάρμπορ / Η ημέρα που άλλαξε τον κόσμο - Ο τραγικός απολογισμός

 

 Ήταν Κυριακή, 7 Δεκεμβρίου 1941. «Φραγκλίνε, αληθεύει ότι σας επιτέθηκαν;», ρώτησε ο Τσόρτσιλ. «Ναι Ουίνστον, είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα τώρα», απάντησε ο πρόεδρος των ΗΠΑ. «Αυτό σίγουρα απλοποιεί τα πράγματα», συμπλήρωσε σχεδόν κυνικά ο πραγματιστής Τσόρτσιλ που επί μία διετία προσπαθούσε να πείσει τον Ρούζβελτ να εμπλακεί ενεργά στον πόλεμο... 

Εκείνη η μοιραία Κυριακή άρχισε όπως όλες οι προηγούμενες στο θωρηκτό «USS Oklahoma» που ήταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι του Περλ Χάρμπορ, στη Χαβάη. Μετά την έπαρση της αστερόεσσας υπό τους ήχους της μπάντας του πλοίου ένας καθολικός ιερέας από την Αϊοβα τέλεσε τη Θεία Λειτουργία. Ηταν ένα ηλιόλουστο πρωινό και όλοι ήταν εύθυμοι καθώς τους περίμενε μία ολόκληρη ημέρα ανάπαυσης και αναψυχής, κυρίως οι νεότατοι ναύτες, όπως τα δίδυμα αδέλφια Λίο και Ρούντολφ Μπλιτς που είχαν σπεύσει να καταταγούν στο αμερικανικό πολεμικό ναυτικό ήδη από το 1938, όταν ήταν ακόμη δεκαεξάχρονα αγόρια. Aφησαν πίσω τους, στο Λίνκλολν της Νεμπράσκα άλλα τέσσερα αδέλφια και έξι αδελφές. Ολοι ζούσαν σε ένα σπίτι με δύο δωμάτια που είχε χτίσει με τα χέρια του ο ξυλουργός πατέρας τους, ένας μετανάστης γερμανικής καταγωγής από τη Ρωσία.

Το ημερολόγιο δείχνει 7 Δεκεμβρίου του 1941. Στις 7:55 το πρωί περισσότερα από 300 ιαπωνικά αεροσκάφη εφορμούν κατά μίας από τις πιο σημαντικές ναυτικές βάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, αφού ο επικεφαλής του ιαπωνικού σμήνους δίνει το σήμα της επίθεσης φωνάζοντας «Τόρα, Τόρα, Τόρα» που στα ιαπωνικά κυριολεκτικά σημαίνει «Τίγρης» αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, προερχόταν από τις λέξεις «TOtsugeki» (=επιτίθεμαι) και «RAigeki» (=επιτίθεμαι με τορπίλες). Μέσω της τριπλής εκφώνησης της λέξης/ακρώνυμου ενημέρωνε τους ανωτέρους του ότι οι Αμερικανοί είχαν αιφνιδιαστεί πλήρως. 

Σε άρθρο του ο Τζουζέπε Σαρτσίνα, ανταποκριτής της Corriere della Sera στην Ουάσιγκτον, υπενθυμίζει πως εκείνη την περίοδο στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ συνεχίζονταν ακόμα (παρότι τυπικά) οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους διπλωμάτες της Αμερικής και της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου. Οι δύο πλευρές συνομιλούσαν για την Κίνα και για το εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου που επέβαλαν οι ΗΠΑ στην αυτοκρατορία της Ιαπωνίας με στόχο την ανάσχεση της επεκτατικής πολιτικής της. 

Αλλά στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού, 3.000 μίλια μακριά από τις δυτικές ακτές των ΗΠΑ και 4.000 μίλια μακριά από την Ιαπωνία, στο Ουάχου, το τρίτο μεγαλύτερο νησί του νησιωτικού συμπλέγματος της Χαβάης όπου βρισκόταν η βάση του Περλ Χάρμπορ είχαν ήδη ανοίξει οι πύλες της Κολάσεως. 

Ο τραγικός απολογισμός της ιαπωνικής επίθεσης που κατέλαβε εξαπίνης τους Αμερικανούς ήταν 2.400 νεκροί μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν και 68 άμαχοι, περισσότεροι από 1.100 τραυματίες, 188 κατεστραμμένα αεροπλάνα, οκτώ θωρηκτά με σοβαρές ζημιές και 12 άλλα σκάφη βυθισμένα. Οι Ιάπωνες από την πλευρά τους έχασαν μόλις 64 άνδρες, 29 αεροσκάφη και πέντε υποβρύχια. 

Οι ΗΠΑ στον πόλεμο 

Τα πάντα ακόμα φλέγονταν στο Περλ Χάρμπορ όταν άρχισαν να καταγράφονται οι πρώτες αντιδράσεις στη διεθνή σκηνή. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ τηλεφώνησε αμέσως στον Φραγκλίνο Ρούζβελτ. Ο βρετανός πρωθυπουργός και ο πρόεδρος των ΗΠΑ είχαν γνωριστεί στο Λονδίνο το 1918. «Δεν έχω φλερτάρει πότε καμία γυναίκα, όπως φλέρταρα τον Φραγκλίνο», θα αφηγηθεί στη συνέχεια ο Τσόρτσιλ στις Αναμνήσεις του από τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Φραγκλίνε, αληθεύει πως σας επιτέθηκαν;», ρώτησε ο βρετανός ηγέτης. «Ναι, Ουίνστον, είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα τώρα», απάντησε ο αμερικανός πρόεδρος. «Αυτό σίγουρα απλοποιεί τα πράγματα. Ο Θεός μαζί σας», συμπλήρωσε σχεδόν κυνικά ο πραγματιστής Τσόρτσιλ που επί μία διετία προσπαθούσε να πείσει τον Ρούζβελτ να εμπλακεί ενεργά στον πόλεμο. 

Την επομένη, 8η Δεκεμβρίου του 1941, απευθυνόμενος στο Κογκρέσο, ο αμερικανός πρόεδρος επισημαίνει καταρχάς πως η ημέρα της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ «θα καταγραφεί ως ημέρα ντροπής στην Ιστορία» ενώ στη συνέχεια, εκφωνώντας έναν από τους πιο εμπνευσμένους λόγους στην ιστορία της αμερικανικής πολιτικής, εξηγεί στους πολιτικούς αλλά και στους πολίτες των ΗΠΑ γιατί πρέπει η πατρίδα τους να κηρύξει τον πόλεμο στην ιαπωνική αυτοκρατορία, όπως και έγινε, τελικά, μόλις μία ώρα μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του.

 Η Ιαπωνία είχε ήδη κηρύξει τον πόλεμο στις ΗΠΑ αλλά και στη Βρετανική Αυτοκρατορία μόλις 7,5 ώρες μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (και κατά βρετανικών κτήσεων στο Χονγκ Κονγκ, τη Μαλαισία, στη Σιγκαπούρη και στην Μιανμάρ) ενώ η ναζιστική Γερμανία και η φασιστική Ιταλία κήρυξαν τον πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ ως σύμμαχοι της Ιαπωνίας την 11η του μήνα.

 Αλλά η 7η Δεκεμβρίου του 1941 έχει καταγραφεί στην Ιστορία όχι μόνον ως ημέρα ντροπής αλλά και ως ημέρα οδύνης για τους Αμερικανούς. Μάλιστα το τραύμα της ιαπωνικής επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ παρέμενε ακόμα ανοιχτό έως πρόσφατα.  

Η ταυτοποίηση των θυμάτων

 Από τους 429 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στο θωρηκτό «USS Oklahoma», περιλαμβανομένων και των δίδυμων αδελφών Λίο και Ρούντολφ Μπλιτς, κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο κατέστη δυνατή η ταυτοποίηση μόλις 35 εξ αυτών ενώ ακόμη έξι ταυτοποιήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Οι υπόλοιποι 388 νεκροί ενταφιάστηκαν ως ανώνυμοι σε νεκροταφείο της Χονολουλού, πρωτεύουσας της Χαβάης και τα οστά τους παρέμειναν εκεί έως το 2015, όταν το Πεντάγωνο αποφάσισε να κλείσει οριστικά αυτό το τραγικό κεφάλαιο της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας, προβαίνοντας στην ταυτοποίησή τους. 

Εχοντας στη διάθεσή τους 5.000 δείγματα DNA και 13.000 ανθρώπινα οστά – αναφέρει η Washington Post – οι επιστήμονες των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων κατάφεραν μέσα σε μία εξαετία να ταυτοποιήσουν 355 από τα θύματα και αυτό σημαίνει πως σήμερα, ογδόντα χρόνια μετά την επίθεση, ανώνυμοι παραμένουν μόλις 33 από τους 429 νεκρούς του «USS Oklahoma». 

Το πρόγραμμα έληξε επίσημα σήμερα με τον ενταφιασμό των οστών των άγνωστων στοιχείων πεσόντων στο ίδιο νεκροταφείο όπου ενταφιάστηκαν οι σοροί τους το 1941. 

Μιλώντας στην Washington Post η Κάρι Λεγκάρντ, επικεφαλής επιστήμονας της ερευνητικής ομάδας που ανέλαβε το δύσκολο αυτό έργο δεν απέρριψε το ενδεχόμενο να ταυτοποιηθούν στο μέλλον, αλλά σημείωσε πως δεν πρόκειται να διεξαχθούν παρόμοια προγράμματα. Δήλωσε επίσης πως είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένη και συγκινημένη με το γεγονός πως έπειτα από τόσα χρόνια οι οικογένειες των θυμάτων βρήκαν επιτέλους τις απαντήσεις που ζητούσαν. Συγχρόνως, όμως, εξέφρασε και την απογοήτευσή της για τα οστά η ταυτοποίηση των οποίων δεν κατέστη δυνατή. 

Πάντως μεταξύ των οστών που ταυτοποιήθηκαν περιλαμβάνονταν και εκείνα των δίδυμων αδελφών Λίο και Ρούντολφ Μπλιτς. Την 10η Αυγούστου του 2019 ενταφιάστηκαν σε νεκροταφείο του Λίνκολν της Νεμπράσκα, όπου αναπαύονται οι γονείς τους, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι όπου μεγάλωσαν. 

Πηγή: Protagon.gr

30 Χρόνια από την οριστική υποστολή της σοβιετικής σημαία με το σφυροδρέπανο - Γράμμα "στους Ρώσους φίλους μας"

 Πολίτες και στρατιωτικό προσωπικό πραγματοποιούν διαδήλωση έξω από το Κρεμλίνο όπου τανκς έχουν σχηματίσει οδόφραγμα κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος το 1991 με σκοπό την ανατροπή του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ 

 
Παρά τα σύννεφα της ουκρανικής κρίσης, οι Ευρωπαίοι και οι Ρώσοι «ονειρευόμαστε την ημέρα που η Ομοσπονδία σας και η Ενωση μας θα βρουν τον δρόμο προς την αλληλοκατανόηση και τη συνεργασία που τόσο χρειάζονται η Ευρώπη και ο κόσμος», γράφουν τρεις ευρωβουλευτές σε κείμενό τους στη Repubblica με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από τη διάλυση της ΕΣΣΔ.

Ανήμερα των Χριστουγέννων του 1991, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ανακοίνωσε μέσω ενός σύντομου τηλεοπτικού διαγγέλματός του την παραίτηση του από την προεδρία της ΕΣΣΔ. Λιγότερο από μισή ώρα μετά την ολοκλήρωσή του, η σοβιετική σημαία με το σφυροδρέπανο υπεστάλη για τελευταία φορά από το Κρεμλίνο και ανυψώθηκε η προεπαναστατική σημαία της Ρωσίας. Επί έξι ημέρες η Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών υπήρχε μόνο κατ’ όνομα ενώ τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου διαλύθηκε και επίσημα. 

Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, απευθυνόμενοι στους ευρωπαίους πολίτες και στους πολίτες της Ρωσίας, οι ευρωβουλευτές Βλοντζίμιερζ Τσιμοσέβιτς (πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας) Αντριους Κουμπίλιους (πρώην πρωθυπουργός της Λιθουανίας) και Μπερνάρ Γκετά υποστηρίζουν πως «ονειρευόμαστε, ναι, ονειρευόμαστε μαζί». 

Σε μία περίοδο κατά την οποία «αλίμονό μας, οι ελευθερίες μας εξακολουθούν να υποχωρούν», οι Ευρωπαίοι και οι Ρώσοι «ονειρευόμαστε την ημέρα που η Ομοσπονδία σας και η Ενωση μας θα βρουν τον δρόμο προς την αλληλοκατανόηση και τη συνεργασία που τόσο χρειάζονται η Ευρώπη και ο κόσμος», αναφέρουν οι τρεις πολιτικοί σε κείμενό τους στη La Repubblica με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από τη διάλυση της ΕΣΣΔ. 

Ονειρεύονται την ημέρα που θα εκλείψουν «η δυσπιστία και ο φόβος» στις σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών, την ημέρα που καμία από τις χώρες που ανήκαν στη σφαίρα επιρροής της ΕΣΣΔ δεν θα αισθάνεται ότι απειλείται από μία «αυτοκρατορική νοσταλγία της Ρωσίας» και κανένας από τους πολίτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν θα ανησυχεί για την ενίσχυση της ΕΕ και την παρουσία της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας κοντά στα ρωσικά σύνορα. 

Ονειρεύονται την ημέρα που θα επέλθει το τέλος της αντιπαράθεσης μεταξύ Δύσης και Ανατολής όχι ως νίκη της μίας πλευράς και ήττα της άλλης αλλά ως «αφετηρία μιας νέας εποχής δημοκρατίας και ηπειρωτικής ευημερίας», ονειρεύονται την ημέρα που η Ευρώπη και η Ρωσία θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα χρησιμοποιήσουν «τον πνευματικό, φυσικό και επιστημονικό πλούτο τους» προς όφελος της Ευρώπης, του κοινού ευρωπαϊκού πολιτισμού και της δημοκρατίας. 

«Ναι ονειρευόμαστε τη στιγμή που οι γέφυρες θα υπερβούν τα λησμονημένα τείχη, το ονειρευόμαστε γιατί είναι κάθε άλλο παρά αδύνατο», αναφέρουν στο κείμενό τους. Δεν είναι αδύνατο γιατί από την Αγία Πετρούπολη έως τη Λισαβόνα, από το Παρίσι έως τη Μόσχα, από το Βίλνιους έως το Βερολίνο, «οι μεσαίες τάξεις μας και οι νέοι μας μοιράζονται τον ίδιο τρόπο ζωής, τα ίδια γούστα και την ίδια δίψα για ελευθερία». «Ευρωπαίοι είμαστε όλοι γιατί, καλώς ή κακώς, από τη στροφή του Βλαδίμηρου Α΄ στον χριστιανισμό τον δέκατο αιώνα έως την εφεύρεση των γκουλάγκ και της ερυθράς τρομοκρατίας, από το όνειδος που ήταν το σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ έως το πρώτο πλήγμα που υπέστη ο ναζισμός μέσω της ηρωικής μάχης του Στάλινγκραντ, η Ρωσία ήταν πάντα μία από τις πιο σημαντικές ευρωπαϊκές δυνάμεις», υπενθυμίζουν.

 «Ευρωπαίοι είμαστε όλοι από τη Βρέστη έως το Βλαδιβοστόκ», γιατί ο Τολστόι, ο Ντοστογιέφσκι, ο Τσέχοφ και ο Μπουλγκάκοφ ανήκουν στο ίδιο πάνθεο της παγκόσμιας λογοτεχνίας όπου ανήκουν ο Σέξπιρ, ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Δάντης, ο Κάφκα και ο Θερβάντες. «Ευρωπαίοι είμαστε όλοι» γιατί ο κοινός μας πολιτισμός βασίζεται στην ελληνική φιλοσοφία, στο ρωμαϊκό δίκαιο, στην Παλιά και στην Καινή Διαθήκη, στον Διαφωτισμό, στη αθηναϊκή και στη ρωμαϊκή δημοκρατία που επανεφευρέθηκε μέσω της των επαναστάσεων στην Αγγλία και στη Γαλλία. 

«Ευρωπαϊκή είναι η ρωσική ιστορία», γιατί οι πιο πεφωτισμένοι από τους τσάρους απευθύνθηκαν στη «στη Γαλλία, στη Γερμανία και στην Ιταλία», επιδιώκοντας να ανοίξουν τη Ρωσία στον κόσμο, γιατί η επαναστάσεις του 1905 και του 1917 καθώς και η περεστρόικα βασίστηκαν πάνω στα ιδανικά του 1789 και του 1848, γιατί η σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε τον 20ο αιώνα, κατά τον οποίο κατέρρευσαν επίσης οι αυτοκρατορίες των Οθωμανών, των Αυστριακών, των Γάλλων, των Βρετανών, των Ολλανδών και των Πορτογάλων. 

Οι Βλοντζίμιερζ Τσιμοσέβιτς, Αντριους Κουμπίλιους και Μπερνάρ Γκετά θεωρούν πως μεταξύ των ρώσων πολιτών ηλικίας κάτω των σαράντα ετών, ελάχιστοι είναι εκείνοι που νοσταλγούν το παρελθόν, υποστηρίζοντας πως η Ρωσία πρέπει να ανακτήσει τα εδάφη της Ουκρανίας ή της Γεωργίας. Γιατί συνειδητοποιούν ολοένα περισσότεροι πως «όταν κάποιος επιδιώκει να στερήσει την ελευθερία του άλλου, καταλήγει να στερεί τη δική του ελευθερία και ότι μια κοινότητα πολιτισμού, μια κοινή κληρονομιά και οι διηνεκείς συναλλαγές που δεν επιβάλλονται αλλά βασίζονται σε ιστορικές συμπληρωματικότητες είναι απείρως προτιμότερες από την αδικία και από την ευθραυστότητα των αυτοκρατοριών».

 Οι τρεις ευρωβουλευτές αναγνωρίζουν, φυσικά, πως επί του παρόντος οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών είναι ιδιαίτερα τεταμένες ενώ τα ζητήματα που τις χωρίζουν πολλά και πολύπλοκα. Προβλέπουν, ωστόσο, ότι πολύ σύντομα οι νέοι πολίτες της Ρωσίας θα συμβιβαστούν με το γεγονός πως παλιές κτήσεις τους κατέστησαν ανεξάρτητα κράτη.

 «Αυτή η μέρα θα έρθει, είμαστε σίγουροι, και μαζί σας, μαζί με αυτή τη νέα γεμάτη αυτοπεποίθηση και δημοκρατική Ρωσία που θα είναι γαλήνια και ελεύθερη καθώς θα έχει ειρηνικές σχέσεις με τους πιο κοντινούς γείτονές της, θα οικοδομήσουμε μια ήπειρο ανταλλαγών, ελευθερίας και σταθερότητας. Σας το λέμε αυτό, γιατί αισθανόμαστε την ελευθερία να τρέμει στις καρδιές σας, γιατί θα ξαναρχίσετε τη διακοπτόμενη πορεία σας προς τη δημοκρατία, γιατί εκείνη τη μέρα θα γεννηθεί μια νέα Ευρώπη, ελεύθερη, δυνατή και υποδειγματική, μια Ευρώπη που θα είμαστε περήφανοι να την αφήσουμε στα παιδιά μας γιατί είναι η κοινή μας φιλοδοξία και η κοινή μας μοίρα που πραγματώνουμε μαζί για το καλό όλων μας». Ολοκληρώνοντας το «μήνυμα φιλίας» προς τους πολίτες της Ρωσίας οι τρεις ευρωβουλευτές επευφημούν υπέρ της Ευρώπης, υπέρ της ειρήνης, υπέρ της ελευθερίας.

 Πηγή: Protagon.gr

Η μη εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών και η στάση της Ελλάδας - Γιατί η γείτονα χώρα αρνείται, εν μέρει, να εφαρμόσει την συμφωνία και να αποδεχτεί το γεγονός.

 

Γράφει ο Πάρις Θασίτης, Αναλυτής ΚΕΔΙΣΑ

 

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την 17η Ιουνίου 2018 τότε που οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και των Σκοπίων (Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ) υπέγραφαν φαρδιά πλατιά την Συμφωνία των Πρεσπών, μία κατά τα άλλα «ιστορική» συμφωνία που θα έθετε ένα τέλος στις διαφορές των δύο χωρών, θα έλυνε το θέμα της ονομασίας που ήταν ακανθώδες για την ελληνική κοινή γνώμη (για τις κυβερνήσεις δεν είμαστε τόσο σίγουροι) και θα επέτρεπε στην γείτονα χώρα την ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παράλληλα θα λύνονταν μια και έξω το θέμα της περίφημης ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε προοπτική η οποία διαφημίζεται ήδη από την Σύνοδο της Θεσσαλονίκης του 2003 και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Ας δούμε όμως τι πραγματικά «λύθηκε» με την Συμφωνία των Πρεσπών.

Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Το άρθρο 1§4 ορίζει την διαδικασία που η κυβέρνηση της τότε πΓΔΜ θα επικύρωνε την διαδικασία. Με ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο και αν το επιθυμεί θα πραγματοποιούσε και δημοψήφισμα για το θέμα (§4 γ’) πράγμα που έγινε, μόνο που η συμμετοχή και μετά από παρότρυνση κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων της χώρας, όπως του Προέδρου Ιβάνοφ (!) ήταν ελάχιστη, μόλις στο 37%, με την «συντριπτική» πλειοψηφία των ψηφισάντων να στηρίζει την Συμφωνία[1], με λίγα λόγια η κοινή γνώμη της γείτονος, είτε αδιαφόρησε είτε ήταν εξαρχής κατά της πολυδιαφημιζόμενης συμφωνίας, μαζί με ένα μέρος του πολιτικού συστήματος. Άρα διαπιστώνουμε μια πρώτης τάξεως θεσμική αδυναμία. Αμέσως μετά κατατίθεται στο Κοινοβούλιο για κύρωση όπως προβλεπόταν που έγινε με εξίσου περιπετειώδη τρόπο[2].

Στις §§ 1,2 του άρθρου 2 της Συμφωνίας, η Ελλάδα δεσμεύονταν να μην αντιταχθεί σε τυχόν υποψηφιότητα της Βόρειας Μακεδονίας σε διεθνείς οργανισμούς που συμμετέχει η Ελλάδα, ειδικότερα στις §§ 3,4 ορίζεται με σαφήνεια ποιοι οργανισμοί μας «ενδιαφέρουν»: οι Ε.Ε και ΝΑΤΟ. Υπό την προϋπόθεση βεβαίως της ολοκλήρωσης των συνταγματικών αλλαγών στο θέμα της ονομασίας της χώρας. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ ολοκληρώθηκε ήδη από τον Μάρτιο του 2020 με πανηγυρική ανακοίνωση και του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών (!)[3]. Μένει λοιπόν η ένταξη της χώρας στην Ε.Ε.

Ας δούμε όμως τι άλλες «εκκρεμότητες» κακόπιστα η πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας δεν έχει εκπληρώσει μέχρις στιγμής. Στο άρθρο 6, προβλέπεται η απαγόρευση δραστηριοτήτων εχθρικών προς το άλλο Μέρος, είτε αυτό αφορά κρατικές υπηρεσίες, είτε ιδιωτικές οντότητες, οπότε το κράτος που «φιλοξενεί» τέτοιες δραστηριότητες οφείλει να πάρει μέτρα. Αρκεί η πιθανότητα στην υποδαύλιση του εθνικισμού ή του αναθεωρητισμού για να πάρει μέτρα το κράτος. Τι έκανε ακριβώς η γείτονα χώρα; 

Στους αγώνες του Παγκόσμιου Κυπέλου Ποδοσφαίρου η εθνική ομάδα της Βόρειας Μακεδονίας[4], εμφανίστηκε με τα διακριτικά της «FFM», Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της Μακεδονίας, ονομασία που σαφώς αποτελεί ένδειξη αναθεωρητισμού κύκλων της γειτονικής χώρας. Τι απάντησε ο ΥΠΕΞ της Β.Μ στις διαμαρτυρίες του κ. Δένδια;  Ο ομόλογός του Μπουγιάρ Οσμάνι δήλωσε πως δεν υποχρεούται η Ομοσπονδία να αλλάξει το όνομα καθώς πρόκειται για ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό. Τα ακριβώς αντίθετα δηλαδή από το πνεύμα του άρθρου 6 της Συμφωνίας. Κανένα μέτρο αποτροπής, αλλά αντίθετα δημόσια ενθάρρυνση της ενέργειας αυτής… όσο για τον Πρωθυπουργό Ζάεφ, ο ίδιος σε σχετικό «tweet» του αποκάλεσε την χώρα του ως «Μακεδονία»[5]… 

Από κει και πέρα η συμπεριφορά αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο. Ιδιωτικές οντότητες μεν οι αθλητικοί σύλλογοι, πλην όμως διαθέτουν το «μονοπώλιο» εκπροσώπησης της χώρας σε διεθνή δρώμενα που μόνο αμιγώς ιδιωτικά δεν μπορούν να θεωρηθούν. Μέχρι και το καλοκαίρι που μας πέρασε, οι αθλητικές ομοσπονδίες των: α) χειροσφαίρισης, β) καράτε, γ) καγιάκ, δ) πετοσφαίρισης και ε) τζούντο αναφέρονταν με την επωνυμία «Μακεδονική» στις διεθνείς εμφανίσεις τους και στα αρμόδια ηλεκτρονικά sites[6]. Σας φαίνεται για συμπεριφορά φιλική προς την Ελλάδα ή σύμφωνη με το πνεύμα της Συμφωνίας των Πρεσπών; Σε πιο πρόσφατα νέα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης και συγκεκριμένα δημοτικοί σύμβουλοι κομμάτων της αντιπολίτευσης υπέγραψαν πανηγυρικές δηλώσεις με τις οποίες αποκαλούσαν την χώρα τους «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ορισμένοι μάλιστα ήταν μέλη και του κυβερνώντος Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος του Ζάεφ![7] Ενώ ο Υπουργός αρμόδιος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση παραδέχτηκε, τρία χρόνια μετά την συμφωνία, ότι στην νομοθεσία της χώρας του υπάρχει ακόμη η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας»… γιατί η κυβέρνησή του αδυνατούσε να περάσει τις αλλαγές που επέβαλλε η Συμφωνία των Πρεσπών, καθότι δεν διέθετε την πλειοψηφία των 2/3 που είναι συνταγματικά αναγκαία… Και αν σας φαίνεται λειψό το παραπάνω επιχείρημα περί μη εφαρμογής της Συμφωνίας, στην γείτονα ακόμη και μη ιδιωτικοί φορείς[8], όπως η εταιρία συντήρησης του οδικού δικτύου, το Μουσείο «Μακεδονικού Αγώνα» (sic), ο Οργανισμός Τουριστικής προβολής των Σκοπίων που παρουσιάζεται ως Πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και είναι αμιγώς κρατικοί φορείς και ακόμη και σήμερα (2021) δεν έχουν αλλάξει. Παραβιάζεται εν προκειμένω και το άρθρο 1§3 ζ’ που επιτάσσει άμεση ευθυγράμμιση των κρατικών φορέων με την επίσημη ονομασία της χώρας…

Την πανωλεθρία του κόμματός του στις δημοτικές εκλογές, ακολούθησε η παραίτηση του Ζόραν Ζάεφ από την πρωθυπουργία[9] ενώ δεν έλειψαν οι παραινέσεις για προκήρυξη πρόωρων εκλογών από την αξιωματική αντιπολίτευση[10]. Είναι φανερό ότι το πολιτικό σύστημα της γείτονος και αρνείται εν μέρει να εφαρμόσει την συμφωνία και αρνείται να την αποδεχτεί ως γεγονός. Φαίνεται μάλιστα ότι εξαρχής ήταν θνησιγενής…

Τι οφείλει να κάνει Ελλάδα και τι δύναται να κάνει; Ας ξεκινήσει με το τι δύναται. Στο άρθρο 19 της Συμφωνίας, διευκρινίζεται ότι σε περίπτωση διαφοράς και εφόσον το ένα μέρος (Ελλάδα) γνωστοποιήσει την αντίθεσή του στις πράξεις του άλλου μέρους (Β.Μ), δύνανται αμφότερα τα μέρη να ζητήσουν την συνδρομή του Γ.Γ του ΟΗΕ. Περαιτέρω μπορεί η χώρα μας, κατά το άρθρο 60 §§ 1 και 3, της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών[11]να ζητήσει την αναστολή της Συμφωνίας των Πρεσπών επικαλούμενη σοβαρές παραβιάσεις από το άλλο μέρος. Λαμβάνοντας από την άλλη υπόψη ότι η χώρα βρίσκεται επί της ουσίας σε προεκλογική περίοδο, θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να εμποδίσει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της γείτονος στην Ε.Ε και αν ούτε αυτό λειτουργήσει αποτρεπτικά, τότε να προχωρήσει στην ολική ή μερική αναστολή της Συμφωνίας σύμφωνα με τα οριζόμενα κατά το άρθρο 60 της Σύμβασης της Βιέννης. 

Προσφέρεται μια θαυμάσια ευκαιρία και ενόψει της αναστάτωσης που υπάρχει στην Βόρεια Μακεδονία να προβεί η Ελλάδα σε πιο επιθετικές κινήσεις. Σε συνδυασμό με το βουλγαρικό βέτο που ισχύει μέχρι πρότινος[12] όπως και το γαλλικό που προβλήθηκε πρόπερσι[13] η προοπτική να παγώσει για πολλά χρόνια, επ’ αόριστον ή και οριστικά η ευρωπαϊκή προοπτική της Β.Μ είναι καθόλα υπαρκτή και επιθυμητή στο βαθμό που η γειτονική χώρα εξακολουθεί να μην εφαρμόζει τις προβλέψεις της Συμφωνίας των Πρεσπών. Σε αυτά τα πλαίσια γιατί να μην τηρήσει η χώρα μας μια στάση «εκβιαστική» κάποιων πραγμάτων, ας υποθέσουμε ότι θα μπορούσε να επιδιώξει την άμεση διευθέτηση υπέρ ημών του ακανθώδους ζητήματος των εμπορικών σημάτων που περιέχουν τον όρο «Μακεδονία» και τα παράγωγά του[14]; Θα μπορούσαμε να πετύχουμε παραχωρήσεις σε μια σειρά ζητημάτων που δεν μας ευνοούν πέρα από τα εμπορικά σήματα, στο κομμάτι της ιστορικής κληρονομιάς ή ακόμη και στο ζήτημα της τουρκικής επιρροής στην γείτονα… Αλλά πρέπει να υπάρξει ηγεσία ανάλογη και στην χώρα μας…

πηγή:https://kedisa.gr/%ce%b7-%ce%bc%ce%b7-%ce%b5%cf%86%ce%b1%cf%81%ce%bc%ce%bf%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%b5%cf%83%cf%80%cf%8e/

e-ΕΦΚΑ: - Πότε θα Πληρωθούν οι συντάξεων μηνός Iανουαρίου 2022 - Ξέχασαν να δημοσιεύσουν τα ενημερωτικά σημειώματα μηνών Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου η ...;

 Ξέχασαν να δημοσιεύσουν τα ενημερωτικά σημειώματα μηνών Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου ή  τα έχουν κάνει μαντάρα με τους επανυπολογισμούς ...;

Αθήνα, 7/12/2021

Πληρωμή κύριων και επικουρικών συντάξεων μηνός Iανουαρίου 2022 

Στο πλαίσιο της εφαρμογής του μέτρου της ταυτόχρονης καταβολής των κύριων και επικουρικών συντάξεων το Διοικητικό Συμβούλιο του e-ΕΦΚΑ αποφάσισε στη συνεδρίαση της 2ας  Δεκεμβρίου 2021 το ακόλουθο πρόγραμμα πληρωμής των κύριων και επικουρικών συντάξεων: 

ΚΥΡΙΕΣ & ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

• Στις 20 Δεκεμβρίου 2021, ημέρα Δευτέρα θα καταβληθούν οι κύριες και επικουρικές συντάξεις των μη-μισθωτών (δηλαδή των συνταξιούχων που προέρχονται από τους τέως φορείς ΟΑΕΕ, ΟΓΑ και ΕΤΑΑ).
• Στις 21 Δεκεμβρίου 2021, ημέρα Τρίτη θα καταβληθούν οι κύριες και επικουρικές συντάξεις των μισθωτών (δηλαδή των συνταξιούχων που προέρχονται από το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τις Τράπεζες και τον ΟΤΕ) που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 1, 3, 5, 7, 9.
• Στις 22 Δεκεμβρίου 2021, ημέρα Τετάρτη θα καταβληθούν οι κύριες και επικουρικές συντάξεις των μισθωτών (δηλαδή των συνταξιούχων που προέρχονται από το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τις Τράπεζες και τον ΟΤΕ)  που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 0, 2, 4, 6, 8.
• Στις 23 Δεκεμβρίου 2021, ημέρα Πέμπτη θα καταβληθούν κύριες και επικουρικές  συντάξεις του Δημοσίου, του τ.ΝΑΤ, τ.ΕΤΑΤ, τ.ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και ΔΕΗ.

Από τη Διοίκηση του e-ΕΦΚΑ

Συνέβη σαν Σήμερα το 1941: Η Επίθεση στο Περλ Χάρμπορ

 

Από τα σημαντικότερα επεισόδια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Συνέβη στις 7 Δεκεμβρίου 1941, όταν ιαπωνικά αεροπλάνα βομβάρδισαν τη ναυτική βάση του Περλ Χάρμπορ στη Χαβάη, όπου ναυλοχούσε ο Αμερικανικός Στόλος του Ειρηνικού. Η επίθεση αυτή, που ήταν η πρώτη σε αμερικανικό έδαφος από το 1812, είχε ως αποτέλεσμα την έξοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο.

Οι σχέσεις ΗΠΑ και Ιαπωνίας ήταν ήδη τεταμένες από τις αρχές της δεκαετίας του '30. Οι Αμερικανοί αντιδρούσαν στην επεκτατική πολιτική της Ιαπωνίας στην Κίνα και την Ινδοκίνα με την επιβολή οικονομικών κυρώσεων. Το καλοκαίρι του 1941 κλιμάκωσαν τον οικονομικό πόλεμο κατά της Ιαπωνίας, με την επιβολή εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου. Από την πλευρά της, η Ιαπωνία θεώρησε εχθρική ενέργεια το πετρελαϊκό εμπάργκο των Αμερικανών και ήθελε να τους δώσει ένα μάθημα, χωρίς όμως να προκαλέσει την έξοδό τους στον πόλεμο. Γι' αυτό δεν επιτέθηκε στις κτήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, που ήταν ο πιστός σύμμαχός τους στην περιοχή.

Το ιαπωνικό επιτελείο αποφάσισε ένα προληπτικό χτύπημα στη ναυτική βάση του Περλ Χάρμπορ, με διπλό στόχο: αφενός θα εξάρθρωνε τον αμερικανικό στόλο του Ειρηνικού και αφετέρου θα διασφάλιζε την πρόσβαση στις πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές του Δυτικού Ειρηνικού και κυρίως στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (σημερινή Ινδονησία). Την ίδια περίοδο, στα μέτωπα της Ευρώπης οι Σοβιετικοί είχαν αποκρούσει την επίθεση των Γερμανών στη Μόσχα και περνούσαν στην αντεπίθεση. Η χώρα μας βίωνε έναν εφιαλτικό χειμώνα κάτω από την μπότα του γερμανού κατακτητή, με χιλιάδες νεκρούς από την έλλειψη τροφίμων. Στο βορειοαφρικανικό μέτωπο, ο Ρόμελ είχε ακόμη το πάνω χέρι έναντι των Συμμάχων.

Η διαταγή για επίθεση στο Περλ Χάρμπορ δόθηκε από τον αρχιναύαρχο Ισορούκου Γιαμαμότο στον επικεφαλής της επιχείρησης ναύαρχο Τσουίτσι Ναγκούμο την 1η Δεκεμβρίου 1941. Στο Περλ Χάρμπορ, που βρισκόταν στο νησί Ουάχου της Χαβάης, ναυλοχούσαν 104 πλοία (πολεμικά και συνοδείας) και στάθμευαν 390 αεροσκάφη. Επικεφαλής των ναυτικών δυνάμεων ήταν ο ναύαρχος Χάσμπαντ Κίμελ και των χερσαίων ο στρατηγός Γουόλτερ Σορτ. Η ναυτική δύναμη των Ιαπώνων με επικεφαλής 6 αεροπλανοφόρα απέπλευσε δυτικά, χωρίς να επισημανθεί από τους Αμερικανούς και έφθασε 275 ναυτικά μίλια βόρεια των Νησιών Χαβάη. Από το σημείο αυτό θα εξαπέλυαν την επίθεσή τους στο Περλ Χάρμπορ, με αλλεπάλληλα αεροπορικά κύματα.

Στις 3:42 π.μ. της 7ης Δεκεμβρίου το αμερικανικό ναρκαλιευτικό «Condor» εντόπισε ένα γιαπωνέζικο υποβρύχιο τσέπης λίγο έξω από το Περλ Χάρμπορ. Καταδιώχθηκε και βυθίστηκε στις 6:37 π.μ. από το αντιτορπιλικό «Ward», που έριξε τα πρώτα αμερικανικά πυρά στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν ένα από τα πέντε μικρά υποβρύχια, που θα επιχειρούσαν και θα κατέστρεφαν αμερικανικά πλοία κατά τη διάρκεια των αεροπορικών επιθέσεων.

Η κύρια επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ εκδηλώθηκε στις 7:48 π.μ. με το πρώτο κύμα των αεροπλάνων, που διοικούσε πλοίαρχος Μιτσούο Φουτσίντα. Ήταν Κυριακή και επικρατούσε γενική χαλάρωση. Τα αμερικανικά ραντάρ εντόπισαν τα ιαπωνικά αεροπλάνα, αλλά οι αρμόδιοι αξιωματικοί τα θεώρησαν φίλια, καθώς περίμεναν την άφιξη σμήνους βομβαρδιστικών Β-17.

Οι Αμερικανοί πιάστηκαν στην κυριολεξία στον ύπνο και δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν άμεσα. Τα αεροπλάνα τους καταστράφηκαν στο έδαφος, αφού ήταν παρκαρισμένα το ένα δίπλα στο άλλο για τον φόβο σαμποτάζ. Οι βόμβες και οι τορπίλες των γιαπωνέζικων αεροπλάνων έπληξαν και πολλά πολεμικά πλοία. Ακολούθησε λίγο αργότερα ένα δεύτερο κύμα αεροπλάνων με επικεφαλής τον πλωτάρχη Σιγκεκάζου Σιμαζάκι, αλλά αυτή την φορά οι Αμερικανοί είχαν προετοιμασθεί στοιχειωδώς για να αντιμετωπίσουν τους επιτιθέμενους.

Στα 90 λεπτά που κράτησε συνολικά η από αέρος επίθεση των Ιαπώνων, 2.386 Αμερικανοί (στρατιωτικοί και πολίτες) έχασαν τη ζωή τους και 1.139 τραυματίστηκαν. 188 αεροπλάνα καταστράφηκαν, 155 υπέστησαν ζημιές, 5 πλοία βυθίσθηκαν και 13 τέθηκαν εκτός μάχης. Οι Αμερικανοί, όμως, κατόρθωσαν να διατηρήσουν ανέπαφα τα δίκτυα της επιμελητείας (ναυπηγεία και δεξαμενές καυσίμων). Από την πλευρά τους, οι Γιαπωνέζοι έχασαν 64 άνδρες (55 αεροπόρους και 9 ναυτικούς), 29 αεροπλάνα και τα 5 υποβρύχια τσέπης.

Η απροσδόκητη αυτή επίθεση συνένωσε την αμερικανική κοινή γνώμη και εξάλειψε κάθε σκέψη για ουδετερότητα των ΗΠΑ. Την επομένη, 8 Δεκεμβρίου 1941, ο πρόεδρος Ρούσβελτ χαρακτήρισε «μέρα ντροπής για το αμερικανικό έθνος την 7η Δεκεμβρίου» και το Κογκρέσο χωρίς ενδοιασμούς κήρυξε τον πόλεμο κατά του Άξονα, με μια μόνο αρνητική ψήφο, της πασιφίστριας βουλευτού του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Τζάνετ Ράνκιν. Ο «κοιμώμενος γίγαντας» ξύπνησε και άλλαξε τις ισορροπίες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από στρατιωτικής πλευράς, το χτύπημα δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για τις ΗΠΑ, αφού οι γιαπωνέζοι δεν κατόρθωσαν να καταστρέψουν τις εγκαταστάσεις επιμελητείας των Αμερικανών. Αυτός θα ήταν ο στόχος του τρίτου κύματος της αεροπορικής επίθεσης, που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, λόγω δισταγμών του ναυάρχου Γιαμαμότο.

Επίσης, έμειναν ανέπαφα τα αεροπλανοφόρα και τα υποβρύχια, που θα σήκωναν το κύριο βάρος του πολέμου στον Ειρηνικό και θα αντέστρεφαν το αρχικό πλεονέκτημα των Ιαπώνων. Αυτό έδωσε το δικαίωμα σε κάποιους συγγραφείς να υποστηρίξουν ότι η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ ήταν εν γνώσει του Προέδρου Ρούσβελτ, ο οποίος την άφησε να εξελιχθεί για να κάμψει την αντίδραση των ουδετερόφιλων Αμερικανών και να βάλει τη χώρα στον πόλεμο, όπως επιθυμούσε και ο Τσόρτσιλ.

Οι πρώτοι που πλήρωσαν για το φιάσκο του Περλ Χάρμπορ ήταν οι διοικητές του νησιού, ο ναύαρχος Κίμελ και ο στρατηγός Σορτ, που απαλλάχτηκαν των καθηκόντων τους και αποστρατεύτηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Ήταν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι, που φορτώθηκαν τα λάθη των προϊσταμένων τους στην Ουάσινγκτον και την αδράνεια των υπηρεσιών πληροφοριών, που άφησαν τους Ιάπωνες να δράσουν ανενόχλητοι.

Το Περλ Χάρμπορ στον Κινηματογράφο

• «Τόρα, Τόρα, Τόρα», αμερικανοϊαπωνική παραγωγή του 1970, σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Φλάισερ, Κίντζι Φουκασάκου και Τόσιο Μασούντα. Πρωταγωνιστούν: Μάρτιν Μπάλσαμ, Τζόζεφ Κότεν και Τζέισον Ρόμπαρτς. (Διάρκεια 144')
• «Περλ Χάρμπορ», αμερικανική παραγωγή του 2001, σε σκηνοθεσία Μάικλ Μπέι. Πρωταγωνιστούν: Μπεν Άφλεκ, Τζος Χάρτνετ και Κέιτ Μπεκινσέιλ. (Διάρκεια 183')
• «Από εδώ έως την αιωνιότητα», αμερικανική παραγωγή του 1953, σε σκηνοθεσία Φρεντ Ζίνεμαν. Πρωταγωνιστούν: Μπαρτ Λάνκαστερ, Ντέμπορα Κερ και Μοντγκόμερι Κλιφτ. (Διάρκεια 118').

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/360?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2021-12-07

© SanSimera.gr

Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Τι σκέφτεται η κυβέρνηση, για την επιβολή πέναλτι, στους ανεμβολίαστους Στρατιωτικούς και Αστυνομικούς

 

Η ενημέρωση των πολιτικών συντακτών και των ανταποκριτών ξένου Τύπου από τον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, Γιάννη Οικονόμου

Σ. ΦΑΣΟΥΛΑΚΗ: Σκέφτεται η Κυβέρνηση τη λήψη κάποιου μέτρου, κάποιου μικρού πέναλτι, ας πούμε, σε κάποιες ομάδες ανεμβολίαστων, για παράδειγμα, αστυνομικών, στρατιωτικών;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο σε ό,τι αφορά στην πολιτική για την εμβολιαστική κάλυψη από αυτά που ήδη έχουμε ανακοινώσει και που ήδη ισχύουν.

Γ. ΚΑΝΤΕΛΗΣ: Επειδή βαθαίνει καθημερινώς η κρίση στην Τουρκία, ανησυχεί η ελληνική Κυβέρνηση για κάποια εξαγωγή αυτής της κρίσης; Και γενικώς, πώς βλέπετε αυτές τις εξελίξεις στη γειτονική χώρα, αν μπορούν να αποτελέσουν κίνδυνο για την ισορροπία στην περιοχή;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Πάντοτε παρατηρούμε με ενδιαφέρον τι συμβαίνει στην περιοχή μας, στη γειτονιά μας. Τα αντανακλαστικά μας είναι ενεργοποιημένα πάντοτε, για να κάνουμε αυτό που είναι σωστό για τη χώρα, για τα συμφέροντα της Πατρίδας μας, σε όλα τα επίπεδα. Δεν έχουμε κάποιους καινούργιους λόγους να ανησυχούμε ιδιαίτερα. Παρ’ όλα αυτά, παρακολουθούμε από πολύ κοντά αυτά που συμβαίνουν στην Τουρκία.

ΑΜ. ΚΑΤΖΟΥ: Πριν από λίγο, βγήκαν τα προσωρινά στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ για την ελληνική οικονομία και είναι αλματώδης η ανάπτυξη, 13,4% στο τρίτο τρίμηνο, 9,3% στο εννεάμηνο. Τι σημαίνει αυτό για τις αντοχές του Προϋπολογισμού, αλλά και για τα περιθώρια νέων φοροελαφρύνσεων, κυρίως στη μεσαία τάξη;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Πρώτ’ απ’ όλα, αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας σώφρονος και λελογισμένης οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής, που στήριξε την κοινωνία την περίοδο της κρίσης, που έδωσε τη δυνατότητα στην αγορά να επανεκκινήσει, που έχει διαμορφώσει αυτές τις συνθήκες στο να έχουμε τους λιγότερους άνεργους από την αρχή της οικονομικής κρίσης και μετά. Είναι μια πολιτική που επιβεβαιώνει αυτό που λέμε, ότι η χώρα έχει όλες τις προοπτικές να διαγράψει μια πορεία ευημερίας και προκοπής, στην οποία θα έχουν συμμετοχή και μέρισμα όλοι, όταν υποχωρήσει και η σκιά της πανδημίας, όπως είπα και πριν από λίγο.

Από εκεί και πέρα, είμαστε στο πλευρό της κοινωνίας, με συγκεκριμένα μέτρα στήριξης και για να αντιμετωπίσουμε τις ανατιμήσεις στον χώρο της ενέργειας και για να σταθούμε στο πλευρό των οικονομικά πιο ευάλωτων ομάδων. 

Την προηγούμενη εβδομάδα ψηφίστηκαν στη Βουλή και τα σχετικά μέτρα ενίσχυσης που είχε ανακοινώσει ο Πρωθυπουργός. Και εδώ είμαστε, παρακολουθούμε δυναμικά την κατάσταση, κυρίως στο κομμάτι της ενέργειας, πώς θα εξελιχθεί. Ήδη, ο Πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί για δεύτερη αύξηση του κατώτατου μισθού μέσα στο 2022. 

Η πολιτική μας στρατηγική έχει ως στόχο, ό,τι δημιουργείται ως οικονομικό και αναπτυξιακό πλεονέκτημα, να γίνεται κοινωνικό κεκτημένο. Να βοηθά τους ανθρώπους να ζουν καλύτερα, να βοηθά τους ανθρώπους να ευημερούν και να προοδεύουν.

Σύλληψη Εβρίτη Aστυνομικού από τους Τούρκους – Κινητοποίηση ΕΛ.ΑΣ και Yπουργείου Εξωτερικών

 

Στην σύλληψη 41χρονου Έλληνα αστυνομικού που υπηρετεί στο Αστυνομικό Τμήμα Φερών, κατάγεται από την Αλεξανδρούπολη, προχώρησαν σήμερα οι Τούρκοι.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Evros-news.gr, ο αστυνομικός είχε πάει χθες από τους Κήπους εκδρομή στην Τουρκία, μαζί με μια κοπέλα. Σήμερα όμως έγινε γνωστό ότι τον συνέλαβαν οι Τούρκοι, άγνωστο σε ποια ακριβώς περιοχή, αν και η αρχική πληροφορία ανέφερε ότι πρόκειται για την ευρύτερη περιοχή της Αδριανούπολης και ισχυρίζονται από την τουρκική πλευρά ότι κινούνταν σε απαγορευμένη περιοχή, ενώ μαζί του συνέλαβαν και την γυναίκα που τον συνόδευε, η οποία είναι από τις Φέρες.

Για την… περίεργη αυτή υπόθεση έχει σημάνει συναγερμός στην Ελληνική Αστυνομία που ενημερώθηκε, αλλά και το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο οι πληροφορίες του Evros-news.gr αναφέρουν ότι ανέλαβε τον χειρισμό του θέματος και τις επαφές με τις τουρκικές αρχές, μέσω της Πρεσβείας και των Προξενείων μας σε Αδριανούπολη και Κωνσταντινούπολη.

Τα κινητά τόσο του αστυνομικού όσο και της κοπέλας που είναι μαζί του δεν λειτουργούν, ενώ να θυμίσουμε ότι για να πάει κάποιος αστυνομικός ή και στρατιωτικός στην Τουρκία, θα πρέπει να λάβει ειδική άδεια. Είναι άγνωστο στην προκειμένη περίπτωση ο αστυνομικός του Α.Τ.Φερών είχε ζητήσει και πήρε τέτοια άδεια.

Από το οικογενειακό του περιβάλλον υποστηρίζουν ότι ο αστυνομικούς κρατείται από τους Τούρκους για τελωνειακές παραβάσεις.

πηγή:https://www.evros-news.gr/2021/12/06/%cf%83%cf%8d%ce%bb%ce%bb%ce%b7%cf%88%ce%b7-%ce%b5%ce%b2%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b7-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%85%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%84/