Συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων στην Αντιμετώπιση των Πυρκαγιών - Δείτε τα ΒΙΝΤΕΟ

 ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ KAI ΕΝΑΕΡΙΑ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ

 

ΠΥΡΟΣΒΕΣΗ

 

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΙΠΤΑΜΕΝΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

 

ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ

 

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΩΝ ΑΡΜΑΤΩΝ

 

ΑΦΙΞΗ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ

 

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

 

 

 

Πυρκαγιές: Το Υπουργείο εξωτερικών ζήτησε για την παροχή επιπλέον βοήθειας σε αεροπορικά μέσα για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

 Σε συνέχεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρωθυπουργό της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μιχαήλ Μισούστιν, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης επικοινώνησε πριν λίγο με τον Ρώσο Υπουργό Μεταφορών Βιτάλι Σαβέλιεφ για την παροχή επιπλέον βοήθειας σε αεροπορικά μέσα για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

Ο κ. Βαρβιτσιώτης ευχαρίστησε τον κ. Σαβέλιεφ για την άμεση και έμπρακτη υποστήριξη της Ρωσίας στις δύσκολες στιγμές που ζει η χώρα μας και συγκεκριμενοποίησε το αίτημα της ελληνικής πλευράς για αποστολή δύο ρωσικών αεροσκαφών τύπου Ilyushin Il-76 και δύο ελικοπτέρων τύπου Mil Mi-8, που θα συνδράμουν περαιτέρω στην κατάσβεση των πυρκαγιών.  Ο κ. Σαβέλιεφ εξέφρασε στον Αναπληρωτή Υπουργό την ειλικρινή συμπαράστασή του προς την Ελλάδα.

Η επικοινωνία έγινε υπό την ιδιότητα των δύο Υπουργών ως Συμπροέδρων της Μεικτής Διυπουργικής Επιτροπής Ελλάδας- Ρωσίας.

Πυρκαγιές: Μάχη μέχρι και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους - Λίγες στιγμές ξεκούρασης μετά τις ατελείωτες ώρες μάχης, με την πύρινη λαίλαπα

 

Haris Haris

@Taxideutis

·

6 Αυγ

Εθελοντές δασοπυροσβέστες του Δήμου Αφιδνών ξαπλωμένοι στο έδαφος μπροστά από την αυλή ενός σπιτιού προσπαθούν να ξαποστάσουν από την δύσκολη μάχη που έδιναν όλη τη νύχτα παλεύοντας με τις ανεξέλεγκτες φλόγες που κατέκαιαν την περιοχή (Μαρία Κορβέση) #Πυρκαγια

Σαν σήμερα, 9 Αυγούστου του 1942: - Το ματς του θανάτου - Τα πραγματικά γεγονότα - Το προπαγανδιστικό κόλπο των σοβιετικών

 

Ως «Ματς του θανάτου» έμεινε στην ιστορία η ποδοσφαιρική συνάντηση, που διεξήχθη στο γερμανοκρατούμενο Κίεβο στις 9 Αυγούστου 1942, μεταξύ Γερμανών στρατιωτών και μιας ομάδας Ουκρανών αρτοποιών. Οι Ουκρανοί νίκησαν, αλλά αντιμετώπισαν την εκδικητική μανία των Γερμανών κατακτητών. Με την ιστορία αυτή μεγάλωσαν γενιές και γενιές σοβιετικών πολιτών, αλλά σήμερα η ορθότητά της αμφισβητείται από Ουκρανούς ιστορικούς και αυτόπτες μάρτυρες του γεγονότος.

Βρισκόμαστε στο 1941, τρίτη χρονιά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Χίτλερ έχει εξαπολύσει την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Το ανατολικό μέτωπο καταρρέει, ο «Κόκκινος Στρατός» υποχωρεί, το Κίεβο πέφτει στα χέρια των ναζί και οι ποδοσφαιρικές ομάδες διαλύονται. Ορισμένοι από τους παίχτες των δύο ομάδων της πόλης, Δυναμό και Λοκομοτίβ, εξαναγκάζονται να δουλεύουν σ’ ένα επιταγμένο φούρνο. Η σκλαβιά δεν τους λυγίζει, οι κακουχίες δεν τους πτοούν και ιδρύουν ποδοσφαιρική ομάδα με το όνομα «Σταρτ». Γρήγορα, η φήμη τους φθάνει στα αυτιά των κατακτητών και των συνεργατών τους, που έχουν φτιάξει τη δική τους ομάδα. Η «Φλάκελφ», όπως είναι το όονομά της, αποτελείται κυρίως από Γερμανούς στρατιώτες, που επανδρώνουν το αντιεροπορικό πυροβολικό του Κιέβου.

Η μεγάλη σύγκρουση δεν αργεί να έρθει. Το ραντεβού κλείνεται για τις 9 Αυγούστου του 1942. Η μάχη, όμως, είναι άνιση. Το κοινό επιλεγμένο, παραληρεί υπέρ των 11 λεβεντόκορμων ξανθών, που θέλουν να αποδείξουν την ανωτερότητα της Αρίας φυλής. Ο διαιτητής, ένας νεαρός SS, μεροληπτεί σαφώς υπέρ της Φλάκελφ. Όμως, οι ρακένδυτοι σκλάβοι της «Σταρτ» κλείνουν το ημίχρονο προηγούμενοι με 3-1. Στα αποδυτήρια ένας καλοντυμένος κύριος τους απειλεί με ευγενικό τρόπο ότι πρέπει να χάσουν. Δεν πτοούνται και το σφύριγμα της λήξης τους βρίσκει θριαμβευτές με 5-3.

Η τύχη τους, όμως, είναι προδιαγεγραμμένη. Οι κατακτητές δεν συγχωρούν. Οι περισσότεροι βασανίζονται μέχρι θανάτου και αφήνουν την τελευταία τους πνοή σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Μόνο ένα μνημείο, που ανήγειρε στο Κίεβο ο συμπολίτης τους πρώην πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ, θυμίζει τη θυσία τους.

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, ιστορικοί και δημοσιογράφοι (Χοτσαρένκο, Χίντα, Κουζμίν κ.ά.α) της ανεξάρτητης πλέον Ουκρανίας, άρχισαν να ερευνούν το περιστατικό και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για ένα προπαγανδιστικό κόλπο των σοβιετικών, που σκοπό είχε την ανύψωση του ηθικού των πολιτών.

 Ερευνώντας αρχεία και συμβουλευόμενοι αυτόπτες μάρτυρες, διαπίστωσαν ότι οι παίκτες της «Σταρτ» ούτε απειλήθηκαν στο ημίχρονο, ούτε ο διαιτητής ήταν μέλος των SS. Μάλιστα, οι ηττημένοι Γερμανοί αναγνώρισαν ιπποτικά την ήττα τους και συνεχάρησαν τους αντιπάλους του.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Βολοντιμίρ Χίντα, τα ματς αυτού του τύπου ήταν ρουτίνα στην κατεχόμενη Ουκρανία και τις περισσότερες φορές κέρδιζαν οι Ουκρανοί (60 νίκες, έναντι 36 των Γερμανών και 15 ισοπαλιών). 

Βέβαια, δέκα μέρες αργότερα εννέα παίκτες της «Σταρτ» συνελήφθησαν και οι περισσότεροι από αυτούς εκτελέστηκαν ή πέθαναν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, επειδή ήταν πράκτορες της NKVD (προδρόμου της KGB), σύμφωνα με τις κατοχικές αρχές.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/806?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2021-08-09

© SanSimera.gr

Πυρκαγιές: - Το χρονικό του τρόμου και τα "κενά" - Οι καταγγελίες για τη βοήθεια που άργησε και η διάσπαση των δυνάμεων

 Οι ακραίες κλιματολογικές συνθήκες που δημιούργησε ο πρωτοφανής καύσωνας των τελευταίων ημερών, η πολυδιάσπαση των δυνάμεων της Πυροσβεστικής ως αποτέλεσμα των πολλών, νέων πυρκαγιών που ξεπερνούσαν τις εκατό ανά 24ωρο, αλλά και η σε περιπτώσεις λανθασμένη, κατά τα φαινόμενα, αξιολόγηση της απειλής που συνιστούσαν ορισμένες από τις πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν, οδήγησαν στην τεραστίων διαστάσεων καταστροφή που συντελέστηκε τα προηγούμενα εικοσιτετράωρα στη χώρα.

Οσα έγιναν σε Αττική και Εύβοια, όπου σύμφωνα με το Εθνικό Αστεροσκοπείο είχαν καεί τουλάχιστον 100.000 και 350.000 στρέμματα δάσους, αντίστοιχα, γεννούν εύλογα ερωτήματα για τη διαχείριση των δύο πυρκαγιών από την Πυροσβεστική και την Πολιτική Προστασία.

Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά εάν αναλογιστεί κανείς ότι η πυρκαγιά που ξέσπασε το μεσημέρι της 3ης Αυγούστου στη Βαρυμπόμπη και είχε σημαντικά περιοριστεί το πρωί της επόμενης ημέρας, αναζωπυρώθηκε νωρίς το μεσημέρι της 5ης Αυγούστου και μαινόταν.

Στην Εύβοια, κάτοικοι και φορείς της Αυτοδιοίκησης καταγγέλλουν ότι τις δύο πρώτες ημέρες της πυρκαγιάς δεν είχαν βοήθεια από εναέρια μέσα καθώς αυτά παρέμεναν δεσμευμένα στη φωτιά της Αττικής. «Άργησαν να έρθουν τα εναέρια μέσα την πρώτη μέρα», δήλωσε στην «Κ» ο αντιπεριφερειάρχης Ευβοίας, Γιώργος Κελαϊδίτης, ενώ στην Αττική, για «τεράστια καταστροφή» και «όχι σωστό προγραμματισμό» μίλησε και ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού της Ιπποκρατείου Πολιτείας, Κώστας Κραββαρίτης.

Η εικόνα χθες το μεσημέρι συνοψιζόταν ως εξής: το βόρειο μέτωπο της πυρκαγιάς σε Μαλακάσα και Σφενδάλη είχε οριοθετηθεί. Εκτός ελέγχου μαινόταν η φωτιά σε Άγιο Στέφανο, Πευκόφυτο Βαρυμπόμπη και Θρακομακεδόνες.   Στην Εύβοια, το πρόβλημα εντοπιζόταν στη Λίμνη καθώς και κοντά στα Βασιλικά. Στην Ηλεία μεγάλες αναζωπυρώσεις σημειώθηκαν στις περιοχές Λιναριά και Νεμούτα, ανατολικά της Αρχαίας Ολυμπίας, ενώ καλύτερη ήταν η εικόνα σε Μεσσηνία και Μάνη.

Τα δραματικά γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας άρχισαν να εκτυλίσσονται στη 1.25 μ.μ. της περασμένης Τρίτης, όταν ξέσπασε πυρκαγιά στους πρόποδες της Πάρνηθας, στην περιοχή της Άνω Βαρυμπόμπης.

Παρά το γεγονός ότι δεν έπνεαν ισχυροί άνεμοι και το σημείο γειτνιάζει με το στρατιωτικό αεροδρόμιο Τατοΐου, όπου σταθμεύουν εναέρια πυροσβεστικά μέσα, η φωτιά πήρε γρήγορα διαστάσεις. Διατάχθηκε η προληπτική εκκένωση οικισμών (Θρακομακεδόνες και Βαρυμπόμπη) μέσω της εφαρμογής του «112», που πάντως πράγματι λειτούργησε αποτελεσματικά καθ’ όλη τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης, όπως επεσήμαναν σε δημόσιες δηλώσεις τους ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς. «Έχουμε επέμβει σε τουλάχιστον 315 περιπτώσεις για συνδρομή στην απομάκρυνση και στον απεγκλωβισμό ατόμων», δήλωσε στην έκτακτη ενημέρωση της 3ης Αυγούστου ο κ. Χαρδαλιάς.

Σχεδόν ταυτόχρονα πάντως, αλλά και στο διάστημα από τις 3.40 μ.μ. μέχρι τις 5.11 μ.μ., εκδηλώθηκαν οι τρεις νέες πυρκαγιές σε Καστανιά Ανατολικής Μάνης, Βασιλίτσι Μεσσηνίας και Μυρτιά Ευβοίας, προκαλώντας την πολυδιάσπαση των πυροσβεστικών δυνάμεων.

Για «εκατοντάδες καμένα σπίτια» μίλησε στην «Κ» ο αντιπεριφερειάρχης Ευβοίας, Γ. Κελαϊδίτης και για «ολοκληρωτική καταστροφή» ο πρόεδρος της Κοινότητας Ροβιών, Θοδωρής Κέρης, που επλήγη σημαντικά από την πυρκαγιά. «Η Πυροσβεστική έφερε μόνο 15 αυτοκίνητα, τα υπόλοιπα ήταν τραβηγμένα στην Αθήνα. Ακόμα και την Τετάρτη, δεύτερη ημέρα της φωτιάς, κανένα αεροσκάφος ή ελικόπτερο δεν συμμετείχε στην κατάσβεση», είπε ο κ. Κέρης. Παρόμοια εικόνα περιέγραψε και ο αντιδήμαρχος Μαντουδίου, Αγγελος Κωνσταντινάκης, υπολογίζοντας σε πάνω από 150 τα σπίτια εντός των ορίων του δήμου που υπέστησαν ζημιές από την πυρκαγιά.

Αντίθετα, πιο αποτελεσματικά μοιάζει να λειτούργησε ο μηχανισμός στην πυρκαγιά στην Αρχαία Ολυμπία, με το Εθνικό Αστεροσκοπείο πάντως να υπολογίζει σε 67.000 τα στρέμματα δάσους και καλλιεργειών που μετατράπηκαν σε στάχτη. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Ν. Χαρδαλιάς, στο διάστημα από τις 8 π.μ. έως τις 4.30 μ.μ., επτά νέες πυρκαγιές εκδηλώθηκαν, οι τέσσερις από τις οποίες κατά μήκος του ίδιου οδικού άξονα. Τις υπόνοιες για εμπρησμό ενίσχυσαν μαρτυρίες περιοίκων αλλά και του χειριστή ενός πυροσβεστικού ελικοπτέρου, που φέρονται να εντόπισαν άτομο να κινείται ύποπτα στα σημεία όπου ξέσπασαν πυρκαγιές.

Κλιμάκιο της Ασφάλειας Αττικής εστάλη στην περιοχή για να διερευνήσει τις πληροφορίες. Σύμφωνα με τον αντιπεριφερειάρχη Ηλείας, Βασίλη Γιαννόπουλο, η περίμετρος της πυρκαγιάς κάλυπτε μια έκταση περίπου 40.000 στρεμμάτων, με τη φωτιά να έχει κάψει έως το μεσημέρι της Παρασκευής το 60% αυτής. «Στις περιοχές Καυκωνιά, Πλάτανος και Πελόπιο μετρήσαμε τουλάχιστον 25 καμένα σπίτια και 9 αγροικίες, ενώ αρκετά ελαιοτριβεία καταστράφηκαν από τη φωτιά», δήλωσε χαρακτηριστικά. Οι μαρτυρίες πάντως των στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης περιγράφουν «ικανοποιητική κινητοποίηση» του μηχανισμού για την κατάσβεση της φωτιάς στην Ολυμπία, που πάντως συνέχιζε έως την Παρασκευή να καίει ανεξέλεγκτη.

Αντίστοιχες είναι οι αναφορές στην «Κ» στελεχών της αυτοδιοίκησης στη Μεσσηνία, με τις φλόγες στο Βασιλίτσι να κατακαίουν, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, πάνω από 10 μόνιμες κατοικίες, με την πλήρη καταγραφή να αναμένεται να ξεκινήσει αύριο Δευτέρα. Πάντως, όπως και στη φωτιά της Αττικής, υπάρχουν αναφορές, σύμφωνα με τις οποίες ενώ η πυρκαγιά στη Μεσσηνία είχε αρχικά τεθεί υπό έλεγχο αναζωπυρώθηκε. Πληροφορία που εάν ευσταθεί, καταδεικνύει λανθασμένη αξιολόγηση των δεδομένων από τα στελέχη της Πυροσβεστικής που είχαν την ευθύνη της επιχείρησης.

«Αδειάσαμε τις πισίνες»

Τρεις ημέρες μετά το ξέσπασμα της φωτιάς στην Άνω Βαρυμπόμπη και ενώ η πυρκαγιά είχε κατακάψει πάνω από 100.000 στρέμματα στην Αττική, η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας εξέδωσε νέα εντολή εκκένωσης της Βαρυμπόμπης και των Θρακομακεδόνων. Στην Ιπποκράτειο Πολιτεία, περιοχή που επλήγη σε πολύ μεγάλο βαθμό από την πυρκαγιά ο πρόεδρος του συνεταιρισμού Κώστας Κραββαρίτης περιέγραψε την κατάσταση ως «βιβλική καταστροφή». Σε Αφίδνες και Ιπποκράτειο Πολιτεία υπολόγισε σε πάνω από 10 τα σπίτια που καταστράφηκαν από τη φωτιά, ενώ χαρακτήρισε «τραγική» την κατάσταση στον οικισμό Δροσοπηγή που επίσης βρέθηκε στο διάβα της φωτιάς. «Αδειάσαμε τις πισίνες, αδειάσαμε τη λίμνη Μπελέτσι, αλλά παρ’ όλα αυτά το νερό εξαντλήθηκε. Η πίεση στους κρουνούς ήταν χαμηλή, ενώ και τα εναέρια μέσα περιορισμένα. Δεν υπήρξε σωστός προγραμματισμός», δήλωσε ο κ. Κραββαρίτης, αναγνωρίζοντας πάντως ότι το προηγούμενο διάστημα με πρωτοβουλία της Πολιτικής Προστασίας είχε καθαριστεί το δάσος εντός του οικισμού και είχαν γίνει προετοιμασίες για να αποφευχθεί μια καταστροφή σαν κι αυτή που συνέβη. Στο μήνυμά του, την Πέμπτη, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε για τις πυρκαγιές ότι «θα υπάρξει χρόνος για κριτική και αυτοκριτική, αλλά όχι τώρα», εκπέμποντας το μήνυμα ότι η Πολιτεία δεν θα αποσείσει τις ευθύνες τις για όσα συνέβησαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/society/561460591/to-chroniko-toy-tromoy-kai-ta-kena/

Τι είναι ο Πελατειακός σοβιετισμός - Όταν η υπουργός χαρίζει τα χρέη των πανεπιστημιακών και μετά μοιράζει τα λεφτά των φορολογουμένων στα πανεπιστήμια.

 

Δεν μπορεί να βρεθεί μια κοινή «καλή πρακτική» για το τι κάνουν τα ξένα ΑΕΙ σε ό,τι αφορά τα έσοδα των καθηγητών τους από εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι οι αποφάσεις και γι’ αυτά τα ζητήματα δεν λαμβάνονται από μια «υπέρτερη αρχή», όπως είναι το δικό μας, σοβιετικού τύπου υπουργείο Παιδείας. Εκεί μόνοι τους αποφασίζουν (όχι μόνο κατά πανεπιστήμιο, αλλά και κατά περίπτωση), μόνοι τους εισπράττουν, κι αν δεν εισπράξουν, κακό του πανεπιστημίου τους. Δεν μπορούν να περιμένουν από την «υπέρτερη αρχή» να καλύψει τα διαφυγόντα έσοδα.

Υπάρχουν κι άλλες διαφορές. Κανένα π.χ. σοβαρό πανεπιστήμιο δεν θα δεχόταν να έχουν οι καθηγητές του ως κύριο επάγγελμα τη δικηγορία, ούτε θα ανεχόταν διδάσκοντα να περνά περισσότερο χρόνο στο ιδιωτικό του ιατρείο απ’ ό,τι στις αίθουσες και στα ερευνητικά εργαστήρια. Αυτά είναι πατέντες της ελληνικής μεταπρατικής μικροεπιχειρηματικότητας.

 Στο εξωτερικό, αυτό που αναγράφεται στον ελληνικό νόμο ως ευφημισμός, δηλαδή η «επιχειρηματική δραστηριότητα», είναι πράγματι επιχειρηματική. Σύμφωνα με μια έκθεση του ΟΟΣΑ (University entrepreneurship support: policy issues, good practices and recommendations, 2020), τα πανεπιστήμια ενθαρρύνουν την επιχειρηματική δραστηριότητα όλων των συμμετεχόντων (από τους φοιτητές μέχρι τους καθηγητές) για έξι βασικούς λόγους, που έχουν να κάνουν με «τη δημιουργία νεοφυών επιχειρήσεων» και «την ενίσχυση των εσόδων του πανεπιστημίου».

Το να έχουν λοιπόν τα AEI έσοδα από την εξωπανεπιστημιακή δραστηριότητα των μελών τους, είτε επειδή χρησιμοποιούν ερευνητικά εργαστήρια είτε τη μαρκίζα τους, δεν είναι ούτε αντιφιλελεύθερο ούτε σοβιετικό. Είναι απλώς λογικό. Το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, για παράδειγμα, περιμένει φέτος δεκάδες εκατομμύρια λίρες στα ταμεία του αφού έδωσε εργαστηριακό χρόνο για το ομώνυμο εμβόλιο, που μετά απέκτησε το «κακό όνομα» AstraZeneca. Στον ανεπτυγμένο καπιταλισμό, τα έσοδα των πανεπιστημίων έρχονται από επιχειρηματικές συμμετοχές σε spinoffs. Στον πελατειακό σοβιετισμό, η υπουργός χαρίζει τα χρέη των πανεπιστημιακών και μετά μοιράζει τα λεφτά των φορολογουμένων στα πανεπιστήμια.

Υπάρχει βεβαίως κι ένα σοβαρό ερώτημα που θέτει ο φίλος Τάκης Θεοδωρόπουλος: «Τι έκαναν τα πανεπιστήμια τόσα χρόνια για να μαζέψουν τα χρέη των πανεπιστημιακών;» Απολύτως τίποτε, είναι η απάντηση, και όχι διότι, όπως λέει, είναι πατέντα του ελληνικού Δημοσίου – «τα άφηναν να σωρεύονται επί τούτου. “Θα εισπράξουμε στο τέλος και θα έχουμε και κέρδος από τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις”» (3/8/2021). 

Σιγά μην έχουν οι πανεπιστημιακές αρχές (έστω κακόβουλη) στρατηγική προς όφελος του πανεπιστημίου. Ούτε αυτά τα χρέη «στολίζουν τους ισολογισμούς ως εισπρακτέα». Τα ΑΕΙ δεν καταρτίζουν ισολογισμούς και είναι σίγουρο πως ούτε τα ίδια ξέρουν ποιοι και πόσα τους χρωστάνε. 

Στον πελατειακό σοβιετισμό, η ευθύνη πάντα βρίσκεται ένα σκαλί πιο πάνω. Όλοι ξέρουν ότι τα διαφυγόντα έσοδα θα τα καλύψει ο προϋπολογισμός, κι αν δεν βάλει ο φορολογούμενος το χέρι στην τσέπη, είναι έτοιμα τα πανό με αίτημα «περισσότερα λεφτά για την Παιδεία». 

Έτσι φτιάχνεται ο ιδεότυπος του ωχαδελφιστή γραφειοκράτη. Αφού ξέρει ότι μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει και η (έστω χαμηλή) χρηματοδότηση του πανεπιστημίου είναι εξασφαλισμένη, γιατί να χαλάσει καρδιές με τον κακοπληρωτή συνάδελφό του;

πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/561461221/pelateiakos-sovietismos/

Δεν πληρώνεις; Σ’ τα χαρίζουμε! - Τα κακομαθημένα παιδιά του Κράτους

 Ας υποθέσουμε ότι ένας δημόσιος οργανισμός καλείται να εφαρμόσει μια νομοθετική ρύθμιση, η οποία περιλαμβάνει την υποχρεωτική καταβολή ετήσιου τέλους από μια κατηγορία μελών του. Ο υπόχρεος έχει δύο επιλογές – να το πληρώσει ή να μην το πληρώσει. Ο οργανισμός έχει επίσης δύο επιλογές: να επιβάλλει κυρώσεις στους αρνητές ή όχι.

Ο υπόχρεος, σκεπτόμενος καιροσκοπικά, ίσως μπει στον πειρασμό να μην καταβάλλει το τέλος, με την ελπίδα ότι θα του χαρισθεί μελλοντικά. Τι θα τον αποτρέψει; Η ύπαρξη αξιόπιστης απειλής κυρώσεων. Αν ο οργανισμός επιλέξει τη στρατηγική του κατευνασμού –αν, δηλαδή, δεν επιβάλλει κυρώσεις– ο υπόχρεος θα έχει κίνητρο να ενεργεί συμφεροντολογικά – να μην πληρώνει, απολαμβάνοντας τον επιπλέον πλούτο που το μη καταβληθέν τέλος του αποφέρει. Αν, αντιθέτως, ο δημόσιος οργανισμός επιδείξει τη δέουσα στιβαρότητα στην εφαρμογή της ρύθμισης, θα καταστήσει οδυνηρή τη μη καταβολή του τέλους για τον καιροσκόπο υπόχρεο. Κάπως έτσι, σε τελική ανάλυση, πείθονται οι πολίτες να τηρούν τον νόμο. Κάπως έτσι λειτουργούν οι ορθολογικές κοινωνίες που διαθέτουν σοβαρό κράτος.

Ιστορικά, δεν έχουμε την τύχη να ζούμε σε τέτοια κοινωνία, ούτε να έχουμε αντίστοιχης ποιότητας κράτος. Μπορείς να αποφύγεις την υποχρεωτική στράτευση, να χτίζεις αυθαίρετα και να καταλαμβάνεις πανεπιστημιακά κτίρια, χωρίς ή με ελάχιστες κυρώσεις. Υπό τέτοιες συνθήκες, είναι πολύ λογικό ότι ένας στους τέσσερις δεν υπηρετεί τη θητεία του, ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες αυθαίρετα κτίσματα στη χώρα, ότι οι καταλήψεις (και οι καταστροφές δημόσιας περιουσίας) είναι υπόθεση ρουτίνας στα ελληνικά πανεπιστήμια. Το «κάνω ό,τι γουστάρω» συνιστά λειτουργική αρχή συμπεριφοράς για τον Νεοέλληνα όσο το «κλείνω επιλεκτικά τα μάτια στην παρανομία» αποτελεί αρχή λειτουργίας του ελληνικού κράτους.

Σε αυτό το μοτίβο εντάσσεται η πρόσφατη διαγραφή χρεών καθηγητών προς τα πανεπιστήμιά τους, από το υπουργείο Παιδείας, για την περίοδο 1999-2009. Οσοι καθηγητές ασκούσαν, παράλληλα με τα καθήκοντά τους, ελεύθερο επάγγελμα, είχαν την υποχρέωση να αποδίδουν ένα ποσοστό των εσόδων τους στο πανεπιστήμιο (το ΣτΕ αποφάνθηκε θετικά για τη συνταγματικότητα του τέλους). Οι νομοταγείς το έκαναν, οι καιροσκόποι όχι. Είναι ενδιαφέρον ότι κανένα πανεπιστήμιο δεν ανακοίνωσε πόσοι είναι οι μεν και οι δε, όπως δεν εξήγησε γιατί δεν εισέπραξε τα οφειλόμενα, τι νομικές ενέργειες έκανε για να τα εισπράξει, και τι κυρώσεις επέβαλε στους παρανομούντες. Ιδρύματα που υποτίθεται ότι πιστεύουν στην αυτοδιοίκηση, αποδείχθηκαν εξόχως φειδωλά ως προς τον τρόπο που, εν προκειμένω, την άσκησαν. Προτιμούν να μιλάει το υπουργείο Παιδείας για λογαριασμό τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που χαρίζονται χρέη σε πανεπιστημιακούς. Η «δεξιά» κ. Κεραμέως ακολούθησε την πεπατημένη του «αριστερού» κ. Γαβρόγλου, ο οποίος, με ρύθμισή του, το 2018, χάρισε τα 2/3 των οφειλόμενων ποσών. Η διάδοχός του, υπό την πίεση, πιθανώς, «γαλάζιων» παρανομούντων πανεπιστημιακών, τα χάρισε όλα! Σε άρθρο στην «Καθημερινή» με τον ακαδημαϊκό Χ. Μουτσόπουλο (11/9/18), είχαμε επικρίνει την απόφαση του κ. Γαβρόγλου. Η δήθεν ριζοσπαστική αριστερά, γράψαμε, συντηρεί το χειρότερο ιστορικό γνώρισμα του ελληνικού κράτους – το ρουσφέτι.

Πώς δικαιολόγησε το υπουργείο Παιδείας την τωρινή διαγραφή χρεών; «Η πρακτική εφαρμογή της διαδικασίας είσπραξης απεδείχθη ιδιαίτερα δύσκολη τόσο για τα ίδια τα πανεπιστήμια όσο και για τους υπόχρεους», αποφάνθηκε το υπουργείο. Πρόκειται για γελοία εξήγηση. Αν το κράτος δυσκολεύεται τεχνικά να εισπράξει τον ΦΠΑ ή τον ΕΝΦΙΑ, τον χαρίζει; Η γελοιότητα κορυφώνεται όταν το ίδιο το κράτος συμπονετικά υιοθετεί την οπτική γωνία των παρανομούντων – ήταν «ιδιαιτέρως δύσκολο» γι’ αυτούς τους καημένους να αποδώσουν το τέλος· ας τους απαλλάξουμε από το άχθος της συμμόρφωσης!

Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι η θέσπιση του τέλους είναι μια ακόμα ένδειξη του ελληνικού κρατισμού. Ακόμα κι αν έτσι είναι, δεν τηρούμε τους νόμους ανάλογα με τις ιδεολογικές μας απόψεις γι’ αυτούς. Πάντως, αντίστοιχο τέλος υπάρχει και σε χώρες απαλλαγμένες από κάθε υποψία κρατισμού (π.χ. Αμερική).
Αν είσαι ένας από τους νομοταγείς που συμμορφώθηκαν με τον νόμο, πώς αισθάνεσαι σήμερα; Ο Χαράλαμπος Μουτσόπουλος ήταν ένας από αυτούς. Σε γλαφυρό άρθρο του στα «Νέα» (16/1/21) μας είπε πώς αισθάνεται – «κορόιδο».

Το ΕΚΠΑ τον ενημέρωσε ότι του χρωστούσε ένα σεβαστό ποσό χρημάτων. «Οι υπολογισμοί περιλάμβαναν», γράφει ο κ. Μουτσόπουλος, «το ποσόν που είχα αποδώσει στο Πανεπιστήμιο το έτος 1999 από τις εισπράξεις του ιατρείου μου, τι έπρεπε να είχα αποδώσει με βάση τις επανειλημμένες τροποποιήσεις του νόμου, και κατέληγε στο συμπέρασμα ότι είχα αποδώσει δεκαπλάσιο ποσό αυτού που όφειλα».

Επικοινώνησε με τον αρμόδιο αντιπρύτανη. Η απάντηση τον ξάφνιασε. «Δεν πρόκειται να σας επιστραφούν τα επιπλέον χρήματα που αποδώσατε στο Πανεπιστήμιο», του είπε ο αντιπρύτανης. «Ο νόμος δεν το προβλέπει. Ο νόμος έγινε για να διευκολύνει αυτούς που δεν πληρώσανε τα οφειλόμενα». Προσέξτε: όχι μόνο το πανεπιστήμιο ανέχθηκε επί μακρόν την παρανομία, αλλά δεν θα επιστρέψει ούτε τα χρήματα που ομολογεί ότι οφείλει στους νομοταγείς!

Γιατί να επωμισθείς το κόστος τήρησης του νόμου όταν άλλοι τον παραβιάζουν ατιμωρητί; Το ερώτημα είναι τόσο παλιό όσο οι δύο αιώνες ύπαρξης του ελληνικού κράτους.
 
* Ο κ. Χαρίδημος Τσούκας (www.htsoukas.com) είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ερευνητής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Warwick.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/561461188/den-plironeis-s-ta-charizoyme/