Συντάξεις: Ιούνιο και Ιούλιο θα δοθούν στους συνταξιούχους τα οφειλόμενα αναδρομικά

 Σε δύο δόσεις θα καταβληθούν οι αυξήσεις και τα αναδρομικά στους 200.000 συνταξιούχους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.

Πρόκειται για όσους συνταξιούχους έχουν πάνω από 30 έτη ασφάλισης και αποχώρησαν μετά τις 13/5/2016 με το νόμο Κατρούγκαλου.

Οι αυξήσεις και τα αναδρομικά θα δοθούν στο τέλος Ιουνίου (με τις συντάξεις Ιουλίου) στους νέους συνταξιούχους, δηλαδή σε όσους έχουν συνταξιοδοτηθεί με 30ετία μετά τον Μάιο του 2016 όπου ίσχυσε ο νόμος Κατρούγκαλου.

Στο τέλος Ιουλίου σειρά έχουν οι παλαιοί συνταξιούχοι, που θα λάβουν τις αυξήσεις και τα αναδρομικά που δικαιούνται με την πίστωση των συντάξεων Αυγούστου.

Το χρονοδιάγραμμα πληρωμής των αυξήσεων και αναδρομικών στους δικαιούχους τους πήγε πίσω κατά ένα μήνα, καθώς δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί ο επανυπολογισμός των συντάξεων από τον ΕΦΚΑ, που αυτή την στιγμή βρίσκεται στο 90%.

Καθώς οι αυξήσεις που προκύπτουν από τους νέους συντελεστές αναπλήρωσης ανατρέχουν στον Οκτώβριο του 2019 και επειδή δεν έχουν εφαρμοστεί στην πράξη ενάμισυ χρόνο μετά, 150.000 παλαιοί (προ Μαΐου 2016) και 50.000 νέοι συνταξιούχοι (μετά τον Μάιο 2016) περιμένουν ήδη εδώ και μήνες τις αυξήσεις και τα αναδρομικά τους.

Άλλοι 600.000 δικαιούνται μόνο λογιστικούς συμψηφισμούς με την προσωπική διαφορά, καθώς διατηρούν προσωπική διαφορά.

Οι αυξήσεις θα συμψηφιστούν και στα εκκαθαριστικά τους θα δουν την προσωπική διαφορά να μειώνεται ή να μηδενίζεται, ανοίγοντας «παράθυρο» για μελλοντική βελτίωση του ποσού που εισπράττουν.

πηγή:https://www.ot.gr/2021/05/02/oikonomia/anadromika-iounio-kai-iouliou-tha-dothoun-stous-syntaksiouxous/

Τα Θετικά και τα αρνητικά ενός απολογισμού για τις Ένοπλες Δυνάμεις

 

Παναγιώτης Λασκαρίδης*

Επανέρχομαι στο θέμα των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Είναι σκόπιμο να γίνει μια σύντομη ανασκόπηση σχετικά με τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών γύρω από το θέμα αυτό.
 
Η περίοδος αυτή, ας την ορίσουμε από την αρχή του περασμένου χρόνου μέχρι σήμερα, μπορεί να χαρακτηριστεί από αρκετά θετικά σημεία και μερικά ανησυχητικά και αρνητικά. 

Στα θετικά μπορούμε να προσμετρήσουμε κατά σειράν τα εξής:

• Την κραταιά και επιτυχημένη αντίδραση των χερσαίων δυνάμεών μας κατά τα γεγονότα του Εβρου τον Μάρτιο του 2020 και τις συνεπακόλουθες αποφάσεις κατασκευής του φράχτη και των λοιπών οχυρώσεων και εξοπλισμού της μεθορίου στον Εβρο.

• Τη συνεχή ισχυροποίηση και επαγρύπνηση του Ναυτικού και του Λιμενικού μας Σώματος στα θαλάσσια σύνορα του Ανατολικού Αιγαίου και τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών, παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια της τουρκικής πλευράς – ιδιωτικής και κυρίως κρατικής.

• Τη μέγιστη και άριστη κινητοποίηση και επιχείρηση του Πολεμικού Ναυτικού (και της Πολεμικής Αεροπορίας), κατά τη μεγάλη κρίση του Αυγούστου του περασμένου χρόνου.
 
Θεωρώ ότι αξίζει να αναφερθούμε αναλυτικότερα στη συμβολή του Πολεμικού μας Ναυτικού στην περίοδο αυτή. Η ταχύτατη κινητοποίηση, η άριστη διακλαδική συνεργασία, οι επιχειρήσεις των πλοίων, η ανταπόκριση των ψυχωμένων αξιωματικών και πληρωμάτων του συνόλου του στόλου που έλαβε μέρος στην επιχείρηση ήταν άξια θαυμασμού για έναν στόλο παλαιό, που επί χρόνια δεν είχε αναλάβει τέτοιας τεράστιας εκτάσεως κινητοποίηση, που έμεινε μακριά από τις βάσεις του για εβδομάδες και που στάθηκε αξιοπρεπέστατα απέναντι σε έναν μεγαλύτερο αντίπαλο, που επιχειρούσε δίπλα στους ναυστάθμους του, με νέα πλοία και άριστη υποδομή. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο στόλος μας και η αεροπορία μας κατέδειξαν ότι υπερέχουν αισθητά των αντιπάλων μας σε τακτική πολέμου και εκπαίδευση. Αξίζει ένα τεράστιο εύγε σε όλους όσοι αναμείχθηκαν σε αυτό το εγχείρημα, από αρχηγούς και ναυάρχους μέχρι τον τελευταίο ναύτη. Μας έκαναν όλους υπερήφανους και κυρίως μας εξασφάλισαν το αίσθημα ότι μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχα.
 
Με αφορμή τα επεισόδια του καλοκαιριού, ο στόλος μας συνέχισε να βελτιώνεται και η κυβέρνηση κατάλαβε ότι τα πλοία χρειάζονται φροντίδα, χρήματα και υλικό. Ετσι, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι σήμερα ο στόλος μας, και πολλοί από εμάς το γνωρίζουν αυτό από πρώτο χέρι, είναι σε καλύτερη κατάσταση από όταν κλήθηκε να αντιμετωπίσει το βαρύ φορτίο της κρίσης του καλοκαιριού του 2020.
 
Με αφορμή αυτά τα γεγονότα και το γεγονός ότι με την Τουρκία «τον αράπη και αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς», επιτέλους η πολιτεία κατάλαβε ότι με αυτά τα πράγματα δεν παίζουμε, και έτσι, ύστερα από πολλές διαβουλεύσεις, ανήγγειλε ένα μεγάλο νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα. Νέες φρεγάτες, ενδιάμεσα πλοία, βαρέος τύπου τορπίλες, νέα μαχητικά αεροπλάνα και άλλοι εξοπλισμοί, οι οποίοι αναμένεται να υλοποιηθούν σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα και να ενισχύσουν τις Ενοπλες Δυνάμεις μας.
 
Θα αναρωτηθεί κανείς: «Είναι αρκετοί αυτοί οι εξοπλισμοί;». Η απάντηση είναι ότι είναι αναμφίβολα μια καλή αρχή, αλλά σίγουρα δεν είναι το σύνολο αυτών που απαιτούνται. Και εξηγούμαι: και ο αφελέστερος παρατηρητής, και σίγουρα ο ελληνικός λαός που διαθέτει ακαταμάχητη διαίσθηση, κατανοεί ότι η απειλή της Τουρκίας δεν είναι μόνο καπρίτσιο του Ερντογάν.
 
Είναι μια βαθύτερη, διαχρονική επιθετικότητα, σύμφυτη στην τουρκική ψυχοσύνθεση και ιδεολογία, για να μην αναφερθούμε στις νεοϊμπεριαλιστικές κινήσεις, που απλά επαναλαμβάνουν όλα τα αισχρά που έχουμε δει στην «ένδοξη» αυτοκρατορική περίοδό της. Ευτυχώς σίγησαν οι πολλές φωνές των δήθεν διανοούμενων καθηγητών και αναλυτών μας που προέτρεπαν την πολιτεία να «τα βρει» με την Τουρκία με διάφορα ανόητα επιχειρήματα του τύπου «πρέπει να ζήσουμε μαζί» κ.λπ.
 
Στα αρνητικά της τελευταίας περιόδου πρέπει όμως να συγκαταλεχθούν η πολυσυζητημένη αλλαγή του νόμου για τις δημόσιες προμήθειες, στην οποία συμπεριλαμβάνονται και οι προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων (αλλαγή του περιώνυμου και καταστροφικού νόμου Βενιζέλου), που έγινε πρόσφατα, αλλά δεν έλυσε το τεράστιο πρόβλημα της δυσλειτουργίας του νόμου αυτού. Ο νόμος αυτός σε πάμπολλες περιπτώσεις είναι ενάντιος στο Σύνταγμα, που προστάζει ότι κάθε Ελληνας είναι υπεύθυνος για την άμυνα της πατρίδας.
 
Οι καρεκλοκένταυροι των επιτροπών, του Ελεγκτικού Συμβουλίου, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που καθυστερούν την έγκριση συμβάσεων για υλικό, όπλα και εξοπλισμούς απολύτως αναγκαίους για τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, δεν εκτελούν το καθήκον τους – γίνονται ύποπτοι για πράξεις εθνικής προδοσίας.
 
Ένα δεύτερο αρνητικό είναι η αναγγελία των νέων προγραμμάτων και η πρόκληση μεγάλου εντυπωσιασμού για αυτά. Πρέπει όμως να υπολογιστεί ότι η παράδοση αυτών των όπλων θα είναι μακροχρόνια και όχι άμεση. Στο άμεσο διάστημα, πρέπει να αντεπεξέλθουμε με αυτά που διαθέτουμε και συνεπώς, το επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά, πρέπει να ενισχυθούν άμεσα οι λειτουργικοί προϋπολογισμοί και οι εκταμιεύσεις για τη συντήρηση, επισκευή, αναβάθμιση και διατήρηση σε άριστη κατάσταση των υπαρχόντων πλοίων και του υπάρχοντος εξοπλισμού. Τι να τις κάνουμε τις φρεγάτες και τα αεροπλάνα σε 3 – 4 χρόνια, όταν ίσως το φετινό καλοκαίρι έχουμε τα ίδια επεισόδια με το περασμένο;
 
Το ερώτημα είναι: «Όλα αυτά είναι αρκετά;». Η απάντηση είναι: «Όχι, δεν είναι». Γιατί δεν είναι; Γιατί ναι μεν η Τουρκία γνωρίζει πια ότι οι Έλληνες δεν παίζουν, αλλά γνωρίζουν επίσης οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις υπερτερούν μεν σε ηθικό και εκπαίδευση, αλλά υστερούν σε αριθμούς, δεν έχουν το μέγεθος και τη δύναμη να επιφέρουν καταστροφικά πλήγματα κατά της ίδιας, εάν αυτό, ο μη γένοιτο, ποτέ απαιτηθεί.
 
Πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα και να καταλάβουμε επιτέλους ότι η Τουρκία ένα και μόνο ένα πράγμα πρόκειται να φοβηθεί: μια Ελλάδα με Ένοπλες Δυνάμεις με μέγεθος ικανό να τη συντρίψουν. Όχι απλά «να τα βγάλει πέρα» σε μια κρίση! Αν συνέβαινε αυτό, θα είχαμε και εμείς άλλη προσέγγιση και προς την εχθρική Ευρώπη, που συνεχώς κλείνει το μάτι στην Τουρκία, και προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και κυρίως προς την ίδια την Τουρκία, η οποία δεν θα σήκωνε τα αεροπλάνα της κάθε μέρα για να παραβιάσει τον εναέριο χώρο της πατρίδας μας, εάν αντί για ένα και δύο δικά μας καταδιωκτικά, έβλεπε απέναντι στα δικά της 12 ή 24 δικά μας.
 
Έχει φανταστεί η κυβέρνηση ποια θα ήταν η πολιτική της Τουρκίας εάν η Ελλάδα είχε 50 μαχητικά πέμπτης γενιάς επιπλέον και άλλες έξι (πέραν των παραγγελθέντων ήδη) νέες φρεγάτες και άλλα τέσσερα μοντέρνα υποβρύχια πλαισιωμένα από επιπλέον ικανό αριθμό άλλων ελαφρότερων μονάδων; Όλος ο ελληνικός λαός το ξέρει: θα έβαζε την ουρά στα σκέλια! Πώς είναι δυνατόν να μην το ξέρει η κυβέρνηση;
 
Θα μου πείτε ότι αυτά δεν γίνονται για λόγους οικονομικούς. Απαντώ: «Σαχλαμάρες». Δεν γίνονται αυτά, αλλά γίνονται τα επιδόματα δισεκατομμυρίων κάθε χρόνο για ψηφοθηρικούς λόγους. Δεν γίνονται αυτά, αλλά τα δισεκατομμύρια έχουν γίνει μαρουλόφυλλα και ο ελληνικός λαός σκύβει το κεφάλι μην τον πετύχει κανένα δισεκατομμύριο από αυτά που πετάνε από εδώ και από εκεί.
 
Για μεγαλύτερη ακρίβεια, με επιπλέον 15 δισ. ευρώ –σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο ελληνικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό (άνω των 600 δισ.), μπροστά στους προϋπολογισμούς αρκετών ετών, μπροστά σε διάφορα προγράμματα ΕΣΠΑ, «Ανάκαμψης» κ.λπ.– μπορούμε να εξοπλίσουμε την πατρίδα και να την κάνουμε «αστακό» και ο Ερντογάν και οι επίδοξοι διάδοχοί του να χάσουν αυτοί τον ύπνο τους και όχι εμείς να σερνόμαστε μια στις Βρυξέλλες και μια στην Ουάσιγκτον και να παρακαλάμε να τους πάρουμε καμιά καλή κουβέντα.
 
Όποια κυβέρνηση το κάνει αυτό θα μείνει στην Ιστορία ως αυτή που αντιμετώπισε την εξ Ανατολών απειλή. Το θέμα όμως αξίζει να συζητηθεί αρκετά ακόμη και ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε.
 
* Ο δρ Παναγιώτης Κ. Λασκαρίδης είναι υποναύαρχος Π.Ν. επί τιμή, CΕng, FIMechE, FIMarE, FRINA, FSNAME, RCNC.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/politics/561349435/thetika-kai-arnitika-enos-apologismoy-gia-tis-enoples-dynameis/

Μην κάνεις αυτό το "ΛΑΘΟΣ" μετά το εμβόλιο…

 

Μπορεί να βαδίζουμε, πια, στο τέλος ενός εξαιρετικά κοπιαστικού (ιδίως σε ψυχολογικό επίπεδο) 6μηνου lockdown, όμως δυστυχώς ο κορωνοϊός συνεχίζει να είναι εδώ και να «σφυροκοπά» τη χώρα μας.

Αυτό καταδεικνύουν μ’ εμφατικό, δυστυχώς, τρόπο από τα νούμερα που καταγράφονται ακόμα στην Ελλάδα σε καθημερινά κρούσματα, σε συμπολίτες μας που εξακολουθούν να νοσηλεύονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και, το χειρότερο όλων φυσικά, σε θανάτους.

Ωστόσο, δεν είναι όλα κατάμαυρα σε ό,τι έχει να κάνει με την πανδημία: οι εμβολιασμοί- ιδίως από την στιγμή που ήρθε η σειρά των νεότερων ηλικιών που δε διστάζουν, ευτυχώς για το καλό όλων μας, να εμβολιαστούν- αρχίζουν και «τρέχουν» με πάρα πολύ ικανοποιητικούς ρυθμούς, μιας και η συντριπτική πλειονότητα των 30-39 αλλά και των 40-44 σπεύδει να κλείσει και τα δύο ραντεβού.

Είναι δεδομένο, λοιπόν, πως αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς λίαν τους επόμενους μήνες θα έχουμε πετύχει την πολυπόθητη ανοσία της αγέλης και θα μπορούμε να μιλάμε, ρεαλιστικά πλέον, για επιστροφή στην κανονικότητα όπως την γνωρίζαμε πριν τον Μάρτιο του 2020.

Παρά τα πάρα πολύ θετικά νέα που σχετίζονται με το εμβόλιο, όμως, υπάρχει ένα «λάθος» το οποίο σχεδόν όλοι κάνουμε ή σχεδιάζουμε να κάνουμε όταν, με το καλό, έχουμε ολοκληρώσει και τη δεύτερη δόση.

Σε τι αναφερόμαστε;

Στο γεγονός πως άπαντες (ή, για να είμαστε πιο δίκαιοι, ένα μεγάλο ποσοστό) σπεύδει να κάνει τεστ αντισωμάτων μετά το πέρας λίγων ημερών από τη δεύτερη δόση.

Γιατί, όμως, είναι λάθος το να θέλουμε να δούμε αν όντως έχουμε αντισώματα απέναντι στον covid;

«Όσοι εμβολιάστηκαν τον Ιανουάριο θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν αναπτύξει ανοσία στον κορωνοϊό σίγουρα για 6 μήνες και μάλλον θα είναι και παραπάνω. Είναι ένα θέμα ανοιχτό μπροστά μας, το πόσο παραπάνω. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να έχουν αγωνία. Ούτε να σπεύδουν να κάνουν έλεγχο αντισωμάτων. Έχουμε “ξεφύγει” λίγο στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα αντισώματα. 

Το CDC της Αμερικής, έχει κάνει μια σύσταση που λέει να μην κάνουμε τεστ μετά τον εμβολιασμό. Ο ένας λόγος είναι πως δεν ξέρουμε ποιο είναι το επίπεδο αντισωμάτων, που είναι προστατευτικό. Έχω φίλους που με παίρνουν και μου λένε, έκανα τεστ και έχω 5.000 και ο άλλος μου εμένα τα δικά μου αντισώματα είναι 500. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε καμία ιδέα αν το 500 πραγματικά μπορεί να αρκεί. Μόνο σύγχυση δημιουργεί αυτή η πρακτική

Τα αντισώματα από μόνα τους δεν βοηθούν. Και να μην έχεις αντισώματα, υπάρχει η ανοσία που σχετίζεται με τα T- λεμφοκύτταρα, η κυτταρική ανοσία. Δηλαδή καλό είναι να μην κάνουμε άσκοπες κινήσεις. Τρέχουν όλοι τώρα και κάνουν τεστ αντισωμάτων, χωρίς να ξέρουν ότι μπορεί να έχουν κυτταρική ανοσία και να μην έχουν αντισώματα», εξηγεί ο Θεοκλής Ζαούτης, Καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Perelman School of Medicine στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Υγείας.

«Δεν συστήνουμε σαν Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών τον εργαστηριακό έλεγχο ούτε πριν, ούτε μετά τον εμβολιασμό. Όπως και δεν συστήνουμε τον έλεγχο των αντισωμάτων για να δούμε αν έπιασε το εμβόλιο. Είναι κάτι που δημιουργεί άγχος και δεν υπάρχει μέσα στις κατευθυντήριες οδηγίες για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας του εμβολίου», συμφωνεί η Καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας, Βάνα Παπαευαγγέλου- άποψη που εκφράζει απόλυτα και την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών.

Επομένως, για όλους τους παραπάνω λόγους καθίσταται σαφές πως ο έλεγχος των αντισωμάτων μετά τις δύο δόσεις του εμβολίου είναι λάθος, μιας και μπορεί πολύ εύκολα να μας «αποπροσανατολίσει» και να μας οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα- είτε προς τη μία είτε προς την άλλη πλευρά.

Γι’ αυτό, ας κάνουμε αυτό που λένε οι ειδικοί και θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο: να εμβολιαστούμε και στο τέλος όλα θα πάνε καλά…

Πηγή:https://menshouse.gr/newsroom/141443/min-kaneis-ayto-to-lathos-meta-to-emvolio

Πώς ν’ αναστήσεις με τόσο πένθος;

 

Ακούσαμε και φέτος, όπως στο ξεκίνημα κάθε Μεγάλης Εβδομάδας, το «Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος». Και, νηστεύοντες και μη, πιστεύοντες και μη, βομβαρδισμένοι πάντως όλοι από ειδήσεις για την κίνηση στην αγορά και στις εθνικές οδούς, προσπαθήσαμε να βρούμε τρόπο για να συμμετάσχουμε έστω μερικώς σε ό,τι υποδεικνύει ο όρος «κατάνυξη», μισοάδειος κι αυτός νοηματικά από την αλόγιστη χρήση. 

Πιθανόν γενικεύω αυθαίρετα. Αισθάνομαι εντούτοις ότι η πνευματική και ψυχική δυσκολία μας να συντονιστούμε με τα θεία πάθη είναι φέτος μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά, τουλάχιστον για όσους ανήκουμε στις μεταπολεμικές γενιές. Γι’ αυτό και ο νους μας μαγνητίστηκε από την ενδιάμεση λέξη «εκούσιον» και όχι από τους δύο πόλους, «Κύριος» και «πάθος». Για να την αντιπαραβάλει, ίσως με ανευλάβεια –αλλά μια ανευλάβεια που μοιάζει ενστικτώδης και φυσική, όχι διανοητική αλλά σχεδόν σωματική– με τα ακούσια πάθη που υφίσταται επί ενάμιση χρόνο η ανθρωπότητα, εννοούμενη ως ένα σώμα, άτμητο. Άθικτο από το ξυράφι των φυλών, των θρησκειών, των τάξεων και των ιδεολογιών. Δεν υπάρχει δυστυχώς τέτοια ανθρωπότητα. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να την ονειρευόμαστε έτσι, μήπως και κάποτε υπάρξει έστω ένα ατελές ομοίωμά της.

Απολύτως ακούσια πάθη δεν υπάρχουν. Για τους επιστήμονες, είναι αυταπόδεικτος ο συσχετισμός των πανδημιών με τη φθορά που προκαλούμε στη φύση, με την εκπόρθηση από το έμφρον δίποδο των ενδιαιτημάτων των άλλων όντων, με τη ριζική και ανίατη εξαλλοίωση του ίδιου του πλανήτη, που ίσως πια πρέπει να τον αποκαλούμε Γουχάν.

Έπειτα από τρία εκατομμύρια νεκρούς και αμέτρητα εκατομμύρια συντριμμένους από τη νέα φτώχεια, τη γενικευμένη ανασφάλεια και την κατάθλιψη, το όνομα Γουχάν μεταβλήθηκε σε μακρινή ανάμνηση ως προσδιοριστικό μιας κινεζικής πόλης μετρίου μεγέθους και ηχεί σαν παρανόμι του πλανήτη μας, κοινό σε όλες τις γλώσσες. Εξαιρουμένης της Κίνας και κάποιων κουκκίδων πάνω στην υδρόγειο σφαίρα, όπως το Ισραήλ, οι υπόλοιποι βουλιάζουμε από το ένα κύμα στο άλλο μιας φουρτούνας που δεν φαίνεται να λήγει γρήγορα και εύκολα, παρά τις διαβεβαιώσεις των πολιτικών και την πρόοδο της επιστήμης. 

Γιατί οι μεν διαβεβαιώσεις των πολιτικών συντρίβονται πάνω στην πραγματικότητα, η δε πρόοδος της επιστήμης και τα αγαθά της δεν είναι κοινό, παγκόσμιο κτήμα. Οι πατέντες των οικονομικών συμφερόντων και των πολιτικών παιγνίων αποδεικνύονται ακαταμάχητες. Και το ερανικό πανέρι με τον τίτλο Covax, προς ενίσχυση των φτωχών χωρών με φάρμακα, τεχνολογικά εφόδια και εμβόλια, εξαιρετικά ισχνό για να προλάβει καταστροφές όπως της Ινδίας.

Τα ακούσια παθήματα μας έχουν καταποντίσει στο πένθος, που επειδή σε πολλές περιπτώσεις μένει αδήλωτο και αλειτούργητο, γίνεται ακόμα πιο βαρύ, ακόμα πιο φαρμακερό. Υψώνονται έτσι φράγματα που δεν επιτρέπουν να περάσουν και ν’ ακουστούν ακέραια τα παραμυθητικά μηνύματα ή της μιας ή της άλλης θρησκείας. Τραυματίζονται, η παραμυθητική μουσική τους μεταπίπτει σε θόρυβο, το νόημά τους ηχεί μακρινό και ξένο. Πώς να αναστήσεις με τόσον θάνατο γύρω σου και δίπλα σου; Ποιας θρησκείας οι οπαδοί να μείνουν ακλόνητοι στην πίστη τους πως ο θεός τους είναι σπλαχνικός και τους νοιάζεται;

Είναι πολύ μακρινή πια η εποχή που λέγαμε στους άλλους ή στον εαυτό μας «δεν ξέρω κανένα θύμα αλλά και κανένα κρούσμα». Και –το θυμόμαστε;– χρησιμοποιούσαμε τη φράση αυτή είτε σαν αγχολυτικό, που μας επέτρεπε να συνεχίσουμε περίπου όπως και πριν, είτε σαν επιχείρημα ότι η νόσος είναι μια ψευδής κατασκευή, και η πανδημία μια εμπορική ή ιδεολογική πλάνη, με στόχο τη χειραγώγηση των μαζών. 

Οι αρνητές του ιού αυτό. Οι αρνητές της στοιχειώδους νοημοσύνης εντέλει. Που θα βλέπουν τώρα τους νεκρούς της Ινδίας να αποτεφρώνονται κατά δεκάδες σε χώρους-αλάνες ή τους νεκρούς της Βραζιλίας να πετιούνται ταχύρρυθμα σε μαζικούς τάφους, και θα υποθέτουν ότι όλα αυτά τα σκηνοθετεί και τα κινηματογραφεί κάποια μακάβρια, εκφοβιστική Τσινετσιτά, χρηματοδοτημένη από τους «γνωστούς» αρχισυνωμότες της παγκοσμιοποίησης, της «Νέας Εποχής» κ.λπ. 
Ανάμεσα στο πέρυσι και το φέτος έχει ανοιχτεί μια τεράστια χαράδρα. Και δεν μπορούμε να τη διαβούμε παρά τα εμβόλια, τις μάσκες, τις «ασφαλείς αποστάσεις», την υγειονομική καταστολή της κοινωνικότητας. Παρά την απάρνηση των περισσότερων δεσμών μας με τον κόσμο εν ολίγοις, την αναγκαστική προσχώρησή μας σε όσα ορίζει το επίρρημα «τήλε» και την επίσης αναγκαστική ανοχή μας σε αποφάσεις και ενέργειες που μειώνουν –πιθανόν οριστικά– τις ατομικές ελευθερίες μας και τα κοινωνικά μας δικαιώματα. Ο κόσμος αλλάζει. Προς το χειρότερο.

Η μονοτονία του θανάτου, θεωρητικά αδιανόητη, άμβλυνε ακόμα και την οξύτατη σαφήνεια της γλώσσας των αριθμών. Η Ελλάδα μπήκε στη Μεγάλη Εβδομάδα με τους νεκρούς της από την COVID-19 να ξεπερνούν τη μία μυριάδα, τους δέκα χιλιάδες. Κι αυτό δεν ήταν πρώτη είδηση στα κανάλια, ούτε καν τρίτη ή τέταρτη, αφού προέχει το «Πάσχα στο χωριό» και τα διόδια, η Βαρβάκειος και η Ερμού, ενώ δεν ήταν καν «χτύπημα» στα πρωτοσέλιδα των μισών εφημερίδων. Μια κωμόπολη ξεκληρίστηκε μέσα σε έναν μόλις χρόνο κι όλοι εμείς, άρχοντες και αρχόμενοι, δεν μπορούμε παρά να συνεχίζουμε περίπου όπως και πριν. Δηλαδή αφομοιώνοντας διά της παραβλέψεως.

Για να φανεί πόσο πένθος έχει προστεθεί στην κοινωνία μας από το περσινό Πάσχα έως το φετινό, παραθέτω λίγες αράδες από την «ημερήσια έκθεση επιδημιολογικής επιτήρησης λοίμωξης από το νέο κορωνοϊό (COVID-19)» της 17ης Απριλίου 2020. Δηλαδή της περσινής Μεγάλης Παρασκευής: «Τα νέα επιβεβαιωμένα εργαστηριακά κρούσματα της νόσου είναι 17. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων ανέρχεται σε 22.241 (ημερήσια μεταβολή +0,8%), εκ των οποίων 56,0% άνδρες. 

Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 είναι 3, ενώ από την έναρξη της επιδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 108 θάνατοι». Μεσημέρι της Μεγάλης Δευτέρας του 2021, οι νεκροί στην Ελλάδα είναι 10.007 και στον πλανήτη 3.122.007. Σε περιόδους δεινής κρίσης, όπως η τωρινή, το μυαλό του ανθρώπου μπορεί να παραλύσει, να αφεθεί να το ναρκώσει ο πολύς θάνατος. Μπορεί επίσης να διαφύγει προς δύο οδούς πάντα πρόσφορες σε ανάλογες περιστάσεις, και οι οποίες μοιάζουν παράλληλες και ασύμπτωτες, στην πραγματικότητα όμως συγκλίνουν και διασταυρώνονται στο σημείο μηδέν της ηθικής ευθύνης και της πνευματικής εγρήγορσης: αφενός την οδό ενός σκεπτικισμού που ερωτοτροπεί με τον στυγνό κυνισμό και τον πρόστυχο ατομικισμό, και αφετέρου την οδό της δεισιδαιμονίας. 

Ο σκεπτικισμός αυτού του είδους δεν αρέσκεται να γκρεμίζει θεότητες και δόγματα, αλλά τον άνθρωπο ως αυταξία. Η δε δεισιδαιμονία, εκτός από την παραδοσιακή καταφυγή της σε μαντζούνια, θαύματα και μυστικά σημάδια στον ουρανό, εκσυγχρονίζεται και σε συνωμοσιολογία. Το μείγμα μοιάζει ανίκητο. Ας αποδείξουμε ότι δεν είναι.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/561350107/pos-n-anastiseis-me-toso-penthos/

Νέο ασφαλιστικό: Υπολογίστε ακριβώς τη δική σας σύνταξη

 

Υψηλότερες συντάξεις για όσους έχουν πάνω από 30 έτη ασφάλισης φέρνουν οι αλλαγές στα ποσοστά αναπλήρωσης που θεσμοθετεί το νέο ασφαλιστικό.

Η αύξηση είναι αναλογικά μεγαλύτερη όσο αυξάνονται τα έτη ασφάλισης μέχρι τα 40 χρόνια, αλλά από εκεί και πέρα το ποσοστό μειώνεται, ενώ πέρα από κάποια χρόνια βλέπουμε και μείωση.

Αυτό συμβαίνει διότι με το νέο νόμο το ποσοστό αναπλήρωσης για κάθε έτος μετά τα 40 μειώνεται και από 2% που ήταν για κάθε χρόνο, γίνεται 0,50%. Επομένως, το ποσοστό αναπλήρωσης αυξάνεται όσο περισσότερα χρόνια ασφάλισης έχει κάποιος, αλλά από ένα σημείο και πέρα μειώνεται.

Το ποσοστό αναπλήρωσης είναι εκείνο με το οποίο υπολογίζεται το ύψος της ανταποδοτικής σύνταξης, πάνω στις ασφαλιστέες αποδοχές, ήτοι το μέσο όρο των αποδοχών που είχε ο ασφαλισμένος στη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου (στην πράξη μετά το 2002, οπότε υπάρχουν στοιχεία).

Έτσι, εάν για παράδειγμα ένας ασφαλισμένος είχε συντάξιμες αποδοχές 700 ευρώ, και 35 χρόνια ασφάλισης, με το παλιό σύστημα έχει σύνταξη 621 ευρώ, ενώ με το νέο θα πάρει σύνταξη 645 ευρώ.

Εάν ο ίδιος ασφαλισμένος έχει 40 χρόνια ασφάλισης, η παλιά σύνταξη είναι 684 ευρώ, ενώ η καινούρια 734 ευρώ.

Εάν τώρα με τα 700 ευρώ συντάξιμων αποδοχών ο ασφαλισμένος έχει 46 χρόνια, με το παλιό σύστημα έχει σύνταξη 768 ευρώ, ενώ με το καινούριο θα πάρει 755, δηλαδή θα έχει μείωση.

Αντίστοιχα, για έναν ασφαλισμένο με συντάξιμες αποδοχές 1.500 ευρώ, και 35 χρόνια η παλιά σύνταξη είναι 891 ευρώ και η καινούρια αυξάνεται στα 944 ευρώ.

Για τον ίδιο ασφαλισμένο, εάν έχει 40 χρόνια η σύνταξη αυξάνεται από τα 1.026 ευρώ στα 1.134.

Όμως εάν έχει 46 χρόνια ασφάλισης, τότε η σύνταξη μειώνεται από τα 1.206 ευρώ, στα 1.197 ευρώ με το νέο σύστημα.

Μπορείτε να υπολογίσετε ακριβώς το ύψος της δικής σας σύνταξης εισάγοντας τα δικά σας δεδομένα στο παρακάτω ηλεκτρονικό «εργαλείο»:

 Σημείωση Βlogger

>. Οι συντάξιμες αποδοχές και τα έτη ασφάλισης είναι στην 2η σελίδα του μηνιαίου ενημερωτικού σημειώματος

>.  Στην ερώτηση "ποια είναι η ηλικία σας;" θα γράψετε ότι είστε 67 ετών και πάνω, επειδή στα ειδικά μισθολόγια δεν ισχύουν τα ηλικιακά όρια που ισχύουν στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα 

 

 

 πηγή:https://www.money-money.gr/news/neo-asfalistiko-ypologiste-akribws-th-dikh-sas-syntaxh

Ο αθλητισμός νικά την πανδημία - Οι αθλητές και αθλήτριες της χώρας μας κατακτούν "κορυφές", αλλά και ολυμπιακές προκρίσεις

 Πανδημία, lockdowns, προβλήματα με τις προπονήσεις… Και όμως, οι Ελληνες αθλητές δείχνουν ότι ξέρουν να νικούν τις αντιξοότητες, να διεκδικούν και να πραγματοποιούν τα όνειρά τους. Μόνο την τελευταία εβδομάδα οι πρωταθλητές μας συνέλεξαν ένα χάλκινο μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ένα χρυσό και ένα ασημένιο σε Ευρωπαϊκά και μία πρόκριση για Ολυμπιακούς Αγώνες. Μέχρι τώρα 43 αθλητές και αθλήτριές μας έχουν κατακτήσει προκρίσεις για την κορυφαία διοργάνωση του καλοκαιριού (ανάμεσά τους και η ανδρική ομάδα πόλο με 12 πολίστες). Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στην Ιαπωνία θα ταξιδέψουν πάνω από 60 εκπρόσωποι της χώρας.  

Ο Βύρων Κοκκαλάνης, ο Λευτέρης Πετρούνιας, η Μαρία Πρεβολαράκη και ο Παναγιώτης Γκιώνης ήταν οι αθλητικοί πρωταγωνιστές των τελευταίων ημερών. Ο πρωταθλητής της ιστιοσανίδας επέστρεψε στις κατακτήσεις μεταλλίων με την 3η θέση στο Παγκόσμιο της Ισπανίας. Εχουν απομείνει λιγότεροο από τρεις μήνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και αυτή η τρίτη θέση αποτελεί την καλύτερη ένεση ηθικού για τον Βύρωνα Κοκκαλάνη.  
Ο Λευτέρης Πετρούνιας μπορεί να μην έχει πάρει ακόμη την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά η εμφάνισή του στο Ευρωπαϊκό της Ελβετίας έδειξε ότι θα το καταφέρει στη διοργάνωση της Ντόχα όπου θα κριθούν οι τελευταίες προκρίσεις. Στη Βασιλεία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και έγινε ο δεύτερος Έλληνας, μετά τον Βλάση Μάρα, με πέντε χρυσά ευρωπαϊκά μετάλλια σε ένα όργανο.  

Στη Βαρσοβία, η Μαρία Πρεβολαράκη αγωνίστηκε με σοβαρό τραυματισμό στον έσω πλάγιο. Είχε μείνει εκτός προπονήσεων για ένα μήνα αλλά κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό των 53 κ. και εκεί την πρόδωσαν οι δυνάμεις της. Η «μεγάλη κυρία» της ελληνικής πάλης πρόσθεσε ακόμη ένα ασημένιο μετάλλιο στην πλούσια συλλογή της. Η αξία της φαίνεται μέσα από τη διάρκειά της, καθώς από το 2011 ξεχωρίζει στα διεθνή ταπί. «Αυτή η διοργάνωση αποτελούσε στόχο γιατί ήταν η μεγαλύτερη πριν από τους Ολυμπιακούς. Δυστυχώς είχα χτυπήσει στον έσω πλάγιο και είχα προπονηθεί μόνο μία εβδομάδα. Ξεκίνησα δειλά στους αγώνες, αλλά είδα ότι μπορώ και συνέχισα. Δυστυχώς στον τελικό με επηρέασε το ότι δεν ήμουν σε καλή φυσική κατάσταση και βγήκε η κούραση. Η πανδημία μας έχει δημιουργήσει προβλήματα. Ειδικά στο δικό μου άθλημα που είναι επαφής. Εχω μόνο δύο παρτενέρ για προπόνηση και αυτό δεν βοηθάει. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους χορηγούς μου και τον κ. Καπράλο, που εμπνεύστηκε το πρόγραμμα “Υιοθετήστε έναν αθλητή”, γιατί έτσι μπορώ και συνεχίζω», δήλωσε στην «Κ» η πρωταθλήτρια της πάλης.  

Ο Παναγιώτης Γκιώνης έγινε ο 43ος αθλητής μας που θα ταξιδέψει στο Τόκιο. Σε ηλικία 41 ετών αγωνίστηκε με εφηβικό πάθος, και θα βρεθεί για 5η φορά σε ολυμπιακό τραπέζι του πινγκ πονγκ. «Την ήθελα αυτή την πρόκριση γιατί δεν γνωρίζω εάν θα έχω τη δυνατότητα να ξαναπάω. Ηταν μία πρόκριση που ήρθε σε δύσκολους καιρούς και δεν σας κρύβω ότι συγκινήθηκα. Μπορώ να πω πως αποτελεί την πιο σημαντική πρόκριση της καριέρας μου», μας είπε ο 41χρονος οδοντίατρος.  

Επιτυχίες όμως είχαμε αυτές τις ημέρες και στο χάντμπολ. Η ομάδα της ΑΕΚ προκρίθηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. 

πηγή:https://www.kathimerini.gr/athletics/561349720/o-athlitismos-nika-tin-pandimia/

Επίσκεψη ΥΦΕΘΑ Αλκιβιάδη Στεφανή σε Πάτμο, Λειψούς, Αρκιούς & Σάμο για τις Άγιες Μέρες του Πάσχα

 Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής μετέβη στην Πάτμο, τους Λειψούς, τους Αρκιούς και τη Σάμο, τη Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο, 30 Απριλίου και 1 Μαΐου 2021.

Τη Μεγάλη Παρασκευή επισκέφθηκε το Τάγμα Εθνοφυλακής (ΤΕ) Πάτμου, όπου αντάλλαξε ευχές με το εν υπηρεσία προσωπικό. Στη συνάντησή του με τον Δήμαρχο του νησιού κ. Ελευθέριο Πέντε, συζητήθηκαν θέματα που αφορούν την κοινωνική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή. Προσκύνησε στο Σπήλαιο της Αποκάλυψης και στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής, όπου λειτουργεί και Μουσείο. Στο λιμάνι της Πάτμου, συνάντησε τον Λιμενάρχη και τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος.

Στη συνέχεια, μετέβη στους Λειψούς, όπου παρέστη στην Ακολουθία και την Περιφορά του Επιταφίου στην Ιερά Μονή Ιωάννου του Θεολόγου, και το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου παρέστη στη Θεία Λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης. Επίσης, συναντήθηκε με τον Δήμαρχο του νησιού κ. Φώτη Μάγγο.

Το Μεγάλο Σάββατο, επισκέφθηκε τους Αρκιούς και συναντήθηκε με κατοίκους του νησιού και με τον μοναδικό μαθητή Χρήστο Καμπόσο, για τον οποίο δρομολογείται η ένταξη στην παρακολούθηση των μαθημάτων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με μέριμνα της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Τέλος, μετέβη στο Επιτηρητικό Φυλάκιο (ΕΦ) «ΨΙΛΗ ΑΜΜΟΣ», στη Σάμο, όπου αντάλλαξε αναστάσιμες ευχές με το εν υπηρεσία προσωπικό.

Καλή Ανάσταση!