Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020

Καταγγελία ΑΔΕΔΥ: Το ύψος της προσωπικής διαφοράς μπορεί να διαφέρει σημαντικά, μεταξύ ίδιας κατηγορίας υπαλλήλων - Επέρχεται μείωση των συντάξεων - Μεγάλος κερδισμένος το Δημόσιο!!






Θέμα: Υπολογισμός της προσωπικής διαφοράς για τη σύνταξη των υπαλλήλων του Δημοσίου και των ΟΤΑ.

Κύριοι Υπουργοί,
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., αφού έλαβε υπόψη της το υπ’ αριθμ. πρωτ. 77/5-2-2020 έγγραφο της ΠΟΕ ΟΤΑ, το οποίο σας απεστάλη, επισημαίνει τα εξής:
Με τη διάταξη του άρθρου 27, παρ.1 του Ν.4354/2015 προβλέφθηκε, ότι σε όλους τους υπαλλήλους, στους οποίους από την εφαρμογή των διατάξεων του νέου Ενιαίου Μισθολογίου προκύπτει βασικός μισθός ή τακτικές μηνιαίες αποδοχές, χαμηλότερες από τις καταβαλλόμενες στις 31-12-2015, η διαφορά διατηρείται ως προσωπική.
Λόγω των διαφοροποιήσεων, που παρατηρούνται στις καταβαλλόμενες αποδοχές του υπαλλήλων του Δημοσίου και των Ο.Τ.Α., το ύψος της προσωπικής διαφοράς μπορεί να διαφέρει σημαντικά από υπάλληλο σε υπάλληλο. 
Και ενώ καμία διάταξη στον Ν.4354/2015 δεν συνάδει προς την κατεύθυνση αυτή, με την υπ’ αριθμ. πρωτ.: 2/24112/ΔΕΠ/31-3-2017 εγκύκλιο του Υπουργού Οικονομικών, κ. Γ. Χουλιαράκη και του Υφυπουργού Εργασίας κ. Τ. Πετρόπουλου, παρασχέθηκαν οδηγίες για τον προσδιορισμό των συντάξιμων αποδοχών και των σχετικών κρατήσεων των Δημοσίων Υπαλλήλων. 
Μεταξύ άλλων, στην ως άνω εγκύκλιο προβλέπεται, ότι ως συντάξιμες αποδοχές νοούνται το σύνολο των μηνιαίων αποδοχών, που έλαβε ο ασφαλισμένος, οι οποίες υπόκεινται σε κρατήσεις. Στο κεφάλαιο Α3 της ίδιας ως άνω εγκυκλίου όλως αυθαίρετα, αναφέρεται «Η προσωπική διαφορά του άρθρου 27, παρ.1 του Ν.4354/2015 δεν αποτελεί σταθερή παράμετρο του Ενιαίου Μισθολογίου και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποτελεί τμήμα των συντάξιμων αποδοχών».
Η ερμηνεία αυτή επαναλήφθηκε στην υπ’ αριθμ. πρωτ.: Φ80020/45578/Δ15.780/16-6-2017 εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας, αναφορικά με τις κρατήσεις για Επικουρική Ασφάλιση και παροχή Εφάπαξ Βοηθήματος ενώ με την υπ’ αριθμ. πρωτ.: Φ10042/57802/1618/22-5-2018 εγκύκλιο του Υφυπουργού Εργασίας, κ. Τ. Πετρόπουλου, με θέμα«Σχετικά με τις ασφαλιστικές κρατήσεις επί της προσωπικής διαφοράς του άρθρου 27, παρ.1 του Ν.4354/2015, των υπαλλήλων με σχέση εργασίας Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου» κατέστη σαφές πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι  η προσωπική διαφορά των μονίμων Δημοσίων υπαλλήλων δεν υπόκειται σε κρατήσεις υπέρ κύριας Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ παροχής ενώ για λόγους «ισότητας» προβλέφθηκε, ότι από 1-7-2018 τα ανωτέρω εφαρμόζονται και στους υπαλλήλους με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου (Ορισμένου ή Αορίστου Χρόνου) στο Δημόσιο, που αμείβονται με τις διατάξεις του Ν.4354/2015.
Η ερμηνεία αυτή, σε καμία δεν προκύπτει από την διάταξη του άρθρου 27 του Ν.4354/2015.
Πρόκειται για μία παντελώς αυθαίρετη ερμηνεία, που σκοπό έχει την μείωση των συντάξεων, που τελικώς θα λάβουν όλοι οι απασχολούμενοι στο Δημόσιο και στους Ο.Τ.Α. Εύκολα κατανοεί κανείς, ότι η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών επί ενός μέρους των μηνιαίων αποδοχών των υπαλλήλων του Δημοσίου και των Ο.Τ.Α., οδηγεί τελικώς μέσω του υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών για την εξαγωγή της συντάξεως, στο να λάβουν οι υπάλληλοι αυτοί σημαντικά μειωμένες συντάξεις, όταν τελικώς αφυπηρετήσουν. 
Ο παραλογισμός δε της δοθείσας από τα συναρμόδια Υπουργεία παντελώς αυθαίρετης ερμηνείας, καθίσταται ακόμα πιο εμφανής εάν αναλογιστεί κανείς, ότι μέσω της μη υποβολής της προσωπικής διαφοράς σε κρατήσεις υπέρ ασφάλισης, υπάλληλοι με σημαντική προσωπική διαφορά θα λάβουν την ίδια ακριβώς σύνταξη που θα λάβουν συνάδελφοι τους, που δεν έχουν καμία προσωπική διαφορά. 
Με τον τρόπο αυτό, ωστόσο, επέρχεται ουσιαστικά μείωση των συντάξεων, που θα καταβληθούν στους συναδέλφους στο μέλλον, ενώ το Δημόσιο είναι ο μεγάλος κερδισμένος αφού κερδίζει διπλά, αφενός διότι καλείται να καταβάλλει μικρότερες συντάξεις και αφετέρου διότι μειώνει εις όφελος του το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών, που και το ίδιο καλείται να καταβάλλει στον Ε.Φ.Κ.Α. για την ασφάλιση των εργαζομένων.
Κύριοι Υπουργοί,

          Το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό για το μέλλον του συνόλου των εργαζομένων στο Δημόσιο και ως τέτοιο πρέπει να το διαχειριστεί η κυβέρνηση. Η αυθαίρετη και παντελώς αβάσιμη ερμηνεία των προαναφερθεισών εγκυκλίων, πρέπει άμεσα να ανασκευαστεί και να ανακληθεί από τα αρμόδια Υπουργεία, που καλούνται να εφαρμόσουν την νομιμότητα και να προστατεύσουν τις συντάξεις των συναδέλφων, οι οποίοι πρέπει να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια τόσο ως εργαζόμενοι όσο και ως συνταξιούχοι.

Για την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                               Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΙΔΑΣ                          ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΡΑΤΗΣ



Ο Ερντογάν επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν στη Λιβύη μαχητές από τη Συρία, σύμμαχοι της Άγκυρας



Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιβεβαίωσε την Παρασκευή για πρώτη φορά την παρουσία στη Λιβύη Σύριων μαχητών, συμμάχων της Άγκυρας για να υποστηρίξουν την κυβέρνηση της Τρίπολης έναντι των δυνάμεων του ισχυρού άνδρα της ανατολικής Λιβύης στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ.
«Υπάρχουν εκεί στοιχεία του Συριακού Εθνικού Στρατού. Αυτοί (ο Χαφτάρ και οι υποστηρικτές του) θέλουν (οι εν λόγω μαχητές) να φύγουν. Όμως γιατί δεν μιλάμε για τη ρωσική εταιρεία ασφαλείας που διαθέτει 2.500 άνδρες (στη Λιβύη);», δήλωσε ο Ερντογάν απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Συριακός Εθνικός Στρατός είναι μια συμμαχία ένοπλων συριακών οργανώσεων οι οποίες εκπαιδεύονται και χρηματοδοτούνται από την Άγκυρα.
Ο Τούρκος πρόεδρος είχε προγραμματιστεί να έχει αργότερα μέσα στην Παρασκευή τηλεφωνική συνομιλία με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλάντιμιρ Πούτιν, για την κατάσταση στην Ιντλίμπ της Συρίας.
Ο Ερντογάν ζήτησε επίσης από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να αναλάβουν «συγκεκριμένες ενέργειες» για να εμποδίσουν «μια ανθρωπιστική καταστροφή» στην Ιντλίμπ, ανακοίνωσε η τουρκική προεδρία.


Υπουργός Εξωτερικών : Η Τουρκία κάνει εξωτερική πολιτική με όρους διπλωματίας κανονιοφόρων




Η επιθετική πολιτική της Τουρκίας θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στα νότια της ΕΕ, επεσήμανε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, σε δηλώσεις του στην Κοπεγχάγη, μετά τη συνάντησή του με τον Δανό ομόλογό του, Jeppe Kofod.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών, ο κ. Δένδιας επεσήμανε ότι «η Τουρκία διεξάγει την εξωτερική πολιτική της με όρους της διπλωματίας των κανονιοφόρων του 19ου αιώνα», προσθέτοντας: «Μια επιθετική πολιτική που θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη και την σταθερότητα στα νότια της ΕΕ, υπονομεύοντας τις συλλογικές μας προσπάθειες και υποδαυλίζοντας προκλήσεις, όπως είναι η μετανάστευση και η τρομοκρατία. Εξέφρασα την ικανοποίησή μας για τη σαφή στάση που υιοθέτησε η ΕΕ σχετικά με τα θέματα αυτά».
Από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών της Δανίας υπογράμμισε την ανάγκη τα κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Δανίας της Κύπρου και της Ελλάδας, να διαφυλάττουν τις αξίες και τα συμφέροντα της ΕΕ. «Κάθε τουρκική δραστηριότητα πρέπει να σέβεται τους κανόνες και τους νόμους που ισχύουν για μας στην ΕΕ και τα εδάφη μας. Συνεπώς, στηρίζουμε φυσικά την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο σε αυτά τα θέματα. Είναι σημαντικό να δείξουμε ότι έχουμε μια Ένωση που βασίζεται σε κανόνες και οι κανόνες πρέπει να τηρούνται», τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών επεσήμανε ότι στη συνάντηση συζητήθηκαν σε βάθος θέματα που αφορούν την κλιματική αλλαγή, καθώς η Δανία πρωτοπορεί στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
«Έχουμε πολλά να μάθουμε από τη δανέζικη τεχνογνωσία στον τομέα αυτό, προκειμένου να επιτύχουμε το τέλος της εξάρτησης από το λιγνίτη μέχρι το 2028, όπως είναι η δέσμευση του πρωθυπουργού, Κ. Μητσοτάκη».
Συζητήθηκε ακόμα το ζήτημα της μετανάστευσης, ένα θέμα που, όπως επεσήμανε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, απασχολεί και τις δύο χώρες και, φυσικά, ολόκληρη την Ευρώπη.
«Ανέπτυξα σαφώς τη θέση μας, όσον αφορά την ανάγκη για μια πλήρη αναθεώρηση της διαδικασίας ασύλου. Πρέπει να πω ότι άκουσα πολύ προσεκτικά την πρόταση της Δανίας, η οποία ακούγεται πολύ λογική», σημείωσε ο κ. Δένδιας.
Όσον αφορά την ευρωπαϊκή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων, ο κ. Δένδιας επεσήμανε πως η «ένταξη στην ΕΕ αποτελεί την απόλυτη εγγύηση για την εδραίωση της σταθερότητας και της ευημερίας στην εν λόγω περιοχή, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι πληρείται η αιρεσιμότητα».
«Στο πνεύμα αυτό, βλέπουμε τις προτάσεις της Επιτροπής για την αναθεώρηση της διαδικασίας προσχώρησης ως ένα πολύ καλό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση», συμπλήρωσε.
Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να συνεχίσουν τις διαβουλεύσεις τους κατά την προσεχή περίοδο, ενώ ο κ. Δένδιας κάλεσε τον Δανό ομόλογό του στην Αθήνα. Ο κ. Δένδιας συναντήθηκε ακόμη με αντιπροσωπεία του Συνδέσμου Βιομηχάνων της χώρας, υπό τον εκτελεστικό διευθυντή Thomas Bustrup.


Υπουργείο Οικονομικών: Οριστική λύση, στο πρόβλημα, των προστίμων για τα μη δηλωθέντα αναδρομικά. Τα δύο σενάρια























Λύση στο πρόβλημα των αναδρομικών ποσών συντάξεων
προωθεί το Υπουργείο Οικονομικών
Η κυβέρνηση αναλαμβάνει άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία για να δοθεί λύση στο πρόβλημα με τα αναδρομικά ποσά συντάξεων, για τα οποία οι συνταξιούχοι κλήθηκαν να πληρώσουν φόρο, όπως ανακοίνωσε σήμερα στη Βουλή ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Βεσυρόπουλος, απαντώντας σε ερώτηση του Βουλευτή του ΚΚΕ κ. Κατσώτη. Πρόκειται για ένα μεγάλο ποσοστό αναδρομικών συντάξεων που εισπράχθηκαν το 2013 από τους δικαιούχους, οι οποίοι όμως δεν συμπεριέλαβαν τα συγκεκριμένα ποσά στη φορολογική τους δήλωση, με αποτέλεσμα να τους καταλογιστεί φόρος.
Μεταξύ αυτών των περιπτώσεων προέκυψαν και ορισμένες πράξεις προσδιορισμού φόρου που εκδόθηκαν παρά το γεγονός ότι τα εισοδήματα αυτά είχαν συμπεριληφθεί από τους φορολογουμένους στις δηλώσεις που είχαν υποβάλλει. Αυτή την στρέβλωση έρχεται να αποκαταστήσει η Κυβέρνηση, όπως ανακοίνωσε ο Υφυπουργός Οικονομικών.
Ο κ. Βεσυρόπουλος τόνισε ότι με τη νομοθετική ρύθμιση που θα κατατεθεί θα δοθεί η δυνατότητα να διορθωθούν τα εκκαθαριστικά, είτε μετά από αίτηση του φορολογουμένου, είτε από την ίδια την ΑΑΔΕ οίκοθεν.  Η νέα διαδικασία θα δώσει στη φορολογική διοίκηση τη δυνατότητα να προβεί, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν ήδη, σε διορθωτική παρέμβαση, με βάση τα στοιχεία που θα προσκομιστούν στις αρμόδιες Δ.Ο.Υ., για να διασφαλιστεί η φορολόγηση των σχετικών ποσών στη χρήση, στην οποία πράγματι ανάγονται και όχι συνολικά στο έτος στο οποίο εισπράχθηκαν.
Παράλληλα, προανήγγειλε ότι με νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Οικονομικών θα μειωθούν σημαντικά οι επιβαλλόμενες προσαυξήσεις στους συνταξιούχους, που έλαβαν καθυστερημένα την πρώτη τους σύνταξη, για τα μη
δηλωθέντα αναδρομικά τους και εξετάζεται το ενδεχόμενο να μην επιβληθούν τα σχετικά πρόστιμα.

"Κατακεφαλιά" στην Κυβέρνηση από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου: Αντισυνταγματική η υπαγωγή των Στρατιωτικών, σε ενιαίο με τους λοιπούς εργαζομένους φορέα ασφάλισης





Το Ελεγκτικό Συνέδριο δημοσίευσε τη γνωμοδότηση της Ολομέλειάς του, σύμφωνα με το άρθρο 73 παρ. 2 του Συντάγματος, αναφορικά με το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με τίτλο «Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.)».
Μεταξύ άλλων, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου επισημαίνει ότι «το επίμαχο νομοσχέδιο, εφόσον εξακολουθεί να στηρίζεται, όπως και ο προηγούμενος ασφαλιστικός νόμος 4387/2016, στην ενιαία ασφαλιστική αντιμετώπιση προσώπων που σύμφωνα με το Σύνταγμα δεν μπορούν να υπαχθούν στον ίδιο ασφαλιστικό οργανισμό, εγείρει ζήτημα αντισυνταγματικότητας στο σύνολό του».
Τα άρθρα στα οποία η Ολομέλεια του ΕΣ εντοπίζει ειδικότερα νομικά ζητήματα είναι τα 20, 21, 24, 25 και 27.
Στην τελική επισήμανσή της η Ολομέλεια αναφέρει τα εξής:
Σημαντικά ζητήματα συνταγματικότητας του ν. 4387/2016 έχουν παραπεμφθεί από Τμήματα του Δικαστηρίου και εκκρεμούν ενώπιον της Ολομελείας, ως δικαιοδοτούντος οργάνου.
Τέτοια ζητήματα είναι ιδίως
(α) Η υπαγωγή των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων και των Στρατιωτικών σε ενιαίο με τους λοιπούς εργαζομένους φορέα ασφάλισης χωρίς διαφοροποίηση του ασφαλιστικού κεφαλαίου των μεν και των δε,
(β) Ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης των πρώτων, η οποία πλέον δεν δομείται εξ ολοκλήρου πάνω στην αρχή της εύλογης αναλογίας μεταξύ αποδοχών ενεργείας και σύνταξης και
(γ) Ο χαρακτήρας του Δημοσίου ως ευθέως και βασικώς ευθυνομένου για την καταβολή των συντάξεων στους δημοσίους λειτουργούς και υπαλλήλους και στους στρατιωτικούς.
Ως εκ τούτου, η γνωμοδότηση που διατυπώνεται από το Δικαστήριο στο παρόν πρακτικό περιορίσθηκε στην εξέταση των υπό επεξεργασία ρυθμίσεων από επόψεως άλλης εκτός από εκείνη που θα συνιστούσε πρόκριμα ή, εν πάση περιπτώσει, κρίση επί των κατά τα ανωτέρω παραπεμφθέντων στη δικαστική Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου ζητημάτων.
Δείτε αναλυτικά τη γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.










Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020

Ο θάνατος της μεσαίας τάξης - Αιτία η τεράστια υπερφορολόγηση και οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις κατά την περίοδο των μνημονίων






>- Ανεξαρτήτως του πως οριοθετείται, η μεσαία τάξη θεωρείται ως το πιο δυναμικό στρώμα της κοινωνίας και, εν πολλοίς, η οικονομική της ευμάρεια καθορίζει όχι μόνο την οικονομική κατάσταση και τις προοπτικές μιας χώρας, αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις. 
Σήμερα, διεθνώς, η μεσαία τάξη φαίνεται να βρίσκεται σε καθοδική πορεία, καθώς οι ευκαιρίες για κοινωνική και επαγγελματική άνοδο περιορίζονται, ενώ η κοινωνική κινητικότητα έχει χάσει τη δυναμική άλλων εποχών. 

Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τις γρήγορες οικονομικές και κοινωνικές μεταβολές που φέρνει η τεχνολογική πρόοδος (έλλειψη δεξιοτήτων), η εξωστρέφεια της παραγωγής και των επενδύσεων (παγκοσμιοποίηση), η ταχεία συσσώρευση πλούτου στα υψηλότερα εισοδηματικά στρώματα (οικονομική ανισότητα), η υλική στέρηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός (άστεγοι, άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας, εξάρτηση από ναρκωτικά και οπιοειδή σκευάσματα), οι μεταναστευτικές ροές, κ.ο.κ. 
Εν γένει, δεν φαίνεται οι νέες γενιές να έχουν καλύτερες ευκαιρίες από τις προηγούμενες. Όλα αυτά προκαλούν μια αίσθηση αβεβαιότητας για το μέλλον και τείνουν να επιφέρουν αποσαθρωτικά φαινόμενα, επηρεάζοντας δυσμενώς τη γενικότερη κοινωνική συνοχή.

Στη συλλογική συνείδηση των Ελλήνων, στη μεσαία τάξη ανήκουν τα ευκατάστατα νοικοκυριά, όσοι δηλαδή έχουν σχετικά σταθερή απασχόληση, σχετικά αξιοπρεπείς αμοιβές, τη δυνατότητανα αποκτήσουν σπίτι, αυτοκίνητό, εξοχικό, κ.ο.κ. 

Προσδιορίζονται, συνήθως, ως μεσαία «εισοδηματική» τάξη, σε σχέση με όσους ανήκουν στην υψηλότερη και τη χαμηλότερη εισοδηματική τάξη. 

Με διεθνείς ορισμούς, η μεσαία εισοδηματική τάξη ορίζεται ως το μερίδιο των νοικοκυριών με διαθέσιμο εισόδημα μεταξύ του 75% και του 200% του διάμεσου εισοδήματος όλων των νοικοκυριών

Με τους ορισμούς αυτούς, στη μεσαία εισοδηματική τάξη ανήκουν χονδρικά 1 στους 2 Έλληνες (54%), ενώ στην υψηλή εισοδηματική τάξη (άνω του 200% του διάμεσου) 1 στους 8 και στη χαμηλή εισοδηματική τάξη (κάτω του 75% του διάμεσου) 1 στους 3. Από τους τελευταίους, λιγότεροι από τους μισούς βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, που ορίζεται από τον ΟΟΣΑ στο 50% του διάμεσου διαθέσιμου εισοδήματος.

Στην Ελλάδα, λοιπόν, το διάμεσο διαθέσιμο εισόδημα για ένα νοικοκυριό με δύο ενήλικες και δύο παιδιά άνω των 14 ετών, προσδιορίζεται το 2018 σε €19,7 χιλ. 


Το εισόδημα αυτό σε σταθερές τιμές 2018 αυξήθηκε στη δεκαετία της υψηλής ανάπτυξης (με δανεικά…) σε €30 χιλ. περίπου (2009-2010) από €25 χιλ. το 2003, ενώ μειώθηκε δραματικά σε €19 χιλ. το 2014, κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης, λόγω της προσαρμογής των Μνημονίων, όταν το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά το ¼, και σήμερα, έξι χρόνια μετά, διαμορφώνεται σε €20 χιλ. περίπου. 

Νοικοκυριά αυτής της σύνθεσης θεωρούνται ότι ανήκουν στη μεσαία εισοδηματική τάξη εφόσον το διαθέσιμο εισόδημά τους βρίσκεται μεταξύ €14,7 χιλ. (75% του διάμεσου) και €39,3 χιλ. (200% του διάμεσου). 

Με την ίδια λογική, ένα νοικοκυριό της ίδιας σύνθεσης ανήκει στην υψηλή ή τη χαμηλή εισοδηματική τάξη εφόσον το διαθέσιμο εισόδημά του είναι άνω των €39,3 χιλ. ή κάτω των €14,7 χιλ., αντιστοίχως. 
Τέλος, με διαθέσιμο ετήσιο εισόδημα χαμηλότερο από €9850, ένα νοικοκυριό βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Χονδρικά, λοιπόν, το διάμεσο διαθέσιμο εισόδημα μιας 4μελούς οικογένειας στην Ελλάδα είναι €20 χιλ. περίπου, και με διαθέσιμο εισόδημα €15-€40 χιλ. η οικογένεια αυτή ανήκει στη μεσαία τάξη. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον ορισμό του διαμέσου, πάνω και κάτω από €20 χιλ. διαθέσιμο εισόδημα βρίσκεται το 50% των 4μελών οικογενειών στην Ελλάδα. Σε όρους μικτών αποδοχών, ο διάμεσος grosso modo διαμορφώνεται σε €30 χιλ. και η μεσαία τάξη ορίζεται μεταξύ €20-€60 χιλ.

Αναλύοντας τα μικροδεδομένα των Ερευνών Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης της ΕΛΣΤΑΤ από το 2003 και μετά, την περίοδο των Μνημονίων παρατηρείται μια διόγκωση του μεριδίου των νοικοκυριών (και των αντίστοιχων εισοδημάτων) της μεσαίας εισοδηματικής τάξης, αλλά και της χαμηλής εισοδηματικής τάξης άνω του ορίου της φτώχειας, με αντίστοιχη μείωση του μεριδίου των νοικοκυριών της υψηλής εισοδηματικής τάξης και της χαμηλής εισοδηματικής τάξης κάτω του ορίου της φτώχειας. Με άλλα λόγια, παρατηρείται μια καθαρή μετανάστευση νοικοκυριών από τα υψηλά στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, με το μερίδιο των νοικοκυριών κάτω του ορίου της φτώχειας να μειώνεται, καθώς η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος την περίοδο των Μνημονίων συντελέστηκε λαμβάνοντας υπόψιν κατά το δυνατόν την ανάγκη να μην πληγούν τα σχετικώς χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.

Τέλος, από τα στοιχεία προκύπτει ότι, λόγω της τεράστιας υπερφορολόγησης κατά την περίοδο των Μνημονίων και της υψηλής προοδευτικότητας του φορολογικού

συστήματος, η μεσαία εισοδηματική τάξη καταβάλλει σήμερα το 51% των φορολογικών εσόδων, ενώ πριν την κρίση κατέβαλε το 39,3%. 
Αντίστοιχα, η υψηλότερη εισοδηματική τάξη, που συρρικνώθηκε αριθμητικά και εισοδηματικά, σήμερα καταβάλει το 38,1% των φορολογικών εσόδων έναντι άνω του 50% που κατέβαλε πριν την κρίση. 

Οι εξελίξεις αυτές αποτυπώνουν είτε την μετακίνηση νοικοκυριών σε χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια είτε την μη καταγραφή τους στις στατιστικές λόγω της μετανάστευσης στο εξωτερικό, εγκατάλειψης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, κ.λ.π. Ως αποτέλεσμα, το κράτος, για να συνεχίσει να καλύπτει τις ανάγκες του, προχώρησε σε υπερφορολόγηση των σχετικώς υψηλότερων εισοδημάτων, όσων είχαν απομείνει. 

Πιο πρόσφατα, όμως, και ιδίως από το 2016 και μετά, η υπερφορολόγηση εντάθηκε, με την διατήρηση του αφορολόγητου σε υψηλά επίπεδα, απαλλάσσοντας έτσι από την φορολογία μεγάλα στρώματα του πληθυσμού και αυξάνοντας αναλογικά την φορολογική επιβάρυνση των υπόλοιπων, και ιδίως των συνεπών φορολογουμένων. Βεβαίως, εάν ληφθεί υπόψη και ο φόρος ακίνητης περιουσίας τότε η συνολική επιβάρυνση είναι ακόμη δυσμενέστερη.

Συμπερασματικά, η χώρα μας κατάφερε να βγει από την κρίση, αλλά με τα μεσαία και υψηλά εισοδηματικά στρώματα να επωμίζονται ένα τεράστιο πρόσθετο φορολογικό βάρος. Σήμερα, τα δημοσιονομικά της χώρας είναι σε ισορροπία και έχει αρχίσει η αντιστροφή της υπερφορολόγησης. Στην διαδικασία αυτή, χρειάζεται μεγάλη προσοχή ώστε η μείωση της φορολογίας να συνοδεύεται από αναπτυξιακά μέτρα, περιορισμό της φοροδιαφυγής και τη διαφύλαξη της δημοσιονομικής σταθερότητας. Άλλωστε στην Ελλάδα, οι εκλογές κερδίζονται και χάνονται με βάση την αβεβαιότητα που βιώνει η μεσαία τάξη λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, η οποία συνδέεεται άμεσα με την υπερφορολόγηση, που την πλήττει.

>- Αύξηση +4,3% σημείωσε ο κύκλος εργασιών στη μεταποίηση πλην πετρελαιοειδών στο σύνολο του 2019, επιπλέον αύξησης +3,5% το 2018, με τις πωλήσεις, ωστόσο, στην εξωτερική αγορά να παρουσιάζουν μικρή επιβράδυνση. Η αύξηση προήλθε κυρίως από τους κλάδους παραγωγής φαρμάκων (+20,4%), καπνού (+14,8%), ηλεκτρονικών προϊόντων και Η/Υ (+26,5%), οχημάτων (+17,7%) και τροφίμων (+3,1%). Την ίδια ώρα, σε θετικό έδαφος επανήλθε η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα τον Νοέμβριο του 2019 σημειώνοντας αύξηση +7% με βάση τον όγκο των νέων αδειών (+6,7% κατά το διάστημα Ιαν – Νοε 2019), ενώ η εξαίρεση του ΦΠΑ από την οικοδομή αναμένεται να συμβάλλει στην άνοδο της δραστηριότητας τους επόμενους μήνες, ιδίως αναφορικά με τις άδειες για νέες κατοικίες. Παράλληλα, μικρή βελτίωση παρουσίασε τον Ιανουάριο του 2020, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα το 2019, το ισοζύγιο προσλήψεων – αποχωρήσεων (-17.318 θέσεις, έναντι -22.333 τον Ιανουάριο του 2019), ακολουθώντας σε γενικές γραμμές την εποχικότητα των τελευταίων ετών. Ωστόσο, η επιβράδυνση του ρυθμού δημιουργίας νέων θέσεων συνολικά το 2019 (+127,6 χιλ., έναντι +141 χιλ. το 2018) σε συνδυασμό με την αύξηση των εγγεγραμμένων ανέργων (1.064 χιλ. τον Δεκέμβριο του 2019, έναντι 935 χιλ. τον Δεκέμβριο του 2018) δημιουργεί προβληματισμό. Από την άλλη πλευρά, ο πληθωρισμός ενισχύθηκε σε +0,9% τον Ιανουάριο του 2020, από +0,4% τον Ιανουάριο του 2019 και +0,3% στο σύνολο του 2019, κυρίως λόγω της ανόδου των τιμών καυσίμων (+8,1%) και φαρμάκων (+4,6%).

Διαβάστε εδώ το δελτίο.
Δείτε εδώ το infographic.

Οι συνταξιούχοι καλοπερνάνε, διαπιστώνει μελέτη του υπουργείου Εργασίας! - Έγιναν πολλές και σημαντικές περικοπές συντάξεων.αλλά.....!!




Στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες συνταξιούχοι έχουν καλύτερο μέσο επίπεδο διαβίωσης από τον μέσο όρο του βιοτικού επιπέδου της χώρας, καταλήγει μελέτη που κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, η οποία, μαζί με την αναλογιστική μελέτη, πλαισιώνει το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Πρόκειται για τη «Μελέτη Επάρκειας Συντάξεων», η οποία διαπιστώνει, ενώ το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων παλαιότερα, προ της κρίσης ήταν χαμηλότερο του μέσου εθνικού όρου, σήμερα είναι υψηλότερο.
Μάλιστα, συμπληρώνει ότι αν συνυπολογιστούν και τα τεκμαρτά εισοδήματα (ακίνητα κ.λπ.), η θέση των συνταξιούχων, ίσως είναι καλύτερη.   
Αιτία, είναι, όπως σημειώνεται στη μελέτη, οι περικοπές των μισθών και των ημερομισθίων στη διάρκεια των μνημονίων, οι οποίες ήταν μεγαλύτερες, σε σχέση με τις περικοπές των συντάξιμων αποδοχών.
Παρατηρεί συγκεκριμένα ότι από τις συντάξεις, μειώθηκαν περισσότερο οι υψηλές και όχι οι μεσαίες και οι χαμηλές.
Από τη «Μελέτη Επάρκειας Συντάξεων», προκύπτουν διάφορα συμπεράσματα, τα κυριότερα των οποίων είναι πως το επίπεδο των μισθών στην οικονομία πλέον είναι χαμηλότερο, από τις καταβαλλόμενες συντάξεις.
Το γεγονός αυτό εγείρει αυτομάτως θέμα βιωσιμότητας του ασφαλιστικού, καθώς δεν είναι βιώσιμη μια οικονομία, η οποία έχει υποαμειβόμενους εργαζόμενους και συνταξιούχους οι οποίοι λαμβάνουν υψηλότερες αποδοχές.

Η «Μελέτη Επάρκειας Συντάξεων»

Τα βασικότερα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει η μελέτη του υπουργείου Εργασίας είναι τα ακόλουθα:
  • Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι το μέσο βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων και των μελών των νοικοκυριών τους είναι ελαφρά υψηλότερο του εθνικού μέσου όρου, ενώ τα ποσοστά των συνταξιούχων και των μελών των νοικοκυριών τους που βρίσκονται κάτω από το όριο επαρκούς βιοτικού επιπέδου είναι αρκετά χαμηλότερα του εθνικού μέσου όρου. 

  • Σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, ακόμα και όταν οι συνταξιούχοι βρίσκονται κάτω από το όριο επαρκούς διαβίωσης, συνήθως δεν απέχουν πολύ από αυτό. 

  • Συγκριτικά με τα περισσότερα από τα άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ, η σχετική θέση των Ελλήνων συνταξιούχων σε σύγκριση με τον εθνικό μέσο όρο δείχνει να είναι περισσότερο ευνοϊκή. Πριν από μερικές δεκαετίες το βιοτικό επίπεδο των ηλικιωμένων γενικότερα και των συνταξιούχων ειδικότερα υπολειπόταν σημαντικά του εθνικού μέσου όρου στην Ελλάδα. Όμως, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 παρατηρείται αφενός σημαντική αύξηση των συντάξεων σε πραγματικούς όρους, «ωρίμανση» του συστήματος (με περισσότερα νοικοκυριά ηλικιωμένων να αποτελούνται από δύο συνταξιούχους) και υιοθέτηση ενός πλέγματος πολιτικών που, ουσιαστικά, καθιστούσαν τους ηλικιωμένους και, κυρίως, τους συνταξιούχους το μόνο τμήμα του πληθυσμού που καλυπτόταν από ένα είδος (και μάλιστα, ενισχυμένου) Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (υπερανταποδοτικές ως προς τις αντίστοιχες εισφορές κατώτατες συντάξεις, σύνταξη ανασφάλιστων υπερηλίκων και ΕΚΑΣ). Σαν αποτέλεσμα, την επόμενη δεκαετία και μέχρι τα χρόνια της κρίσης τόσο το μέσο βιοτικό επίπεδο των ηλικιωμένων συμπολιτών μας όσο και το ποσοστό φτώχειας τους σταδιακά συνέκλιναν προς τον εθνικό μέσο όρο.

  • Στα χρόνια της κρίσης, έγιναν πολλές και σημαντικές περικοπές συντάξεων. Όμως, οι περικοπές αυτές είχαν δύο χαρακτηριστικά, τα οποία είναι αντίθετα με ισχυρισμούς που συχνά διατυπώνονται στο δημόσιο διάλογο. Πρώτον, κατά μέσο όρο, οι μειώσεις στις συντάξεις ήταν χαμηλότερες από αυτές των άλλων πηγών εισοδήματος. Δεύτερον, οι περισσότερες περικοπές κάθε άλλο παρά «οριζόντιες» ήταν. Το πάνω μέρος της κατανομής των συντάξεων εθίγη πολύ περισσότερο από ότι το κάτω μέρος της κατανομής.

  • Σαν αποτέλεσμα των δύο αυτών παραγόντων, η σχετική θέση των συνταξιούχων και των μελών των νοικοκυριών τους στην κατανομή εισοδήματος βελτιώθηκε σημαντικά, ενώ τα ποσοστά φτώχειας των μεγαλύτερων σε ηλικία ομάδων (65+) υποχώρησαν αισθητά χαμηλότερα από αυτά των υπολοίπων ηλικιακών ομάδων.

Ίσως είναι και καλύτερα...

Οι ερευνητές διευκρινίζουν επίσης τα ακόλουθα:
  • Πρώτον, στα χρόνια της κρίσης, σχεδόν καμία χρονιά δεν ήταν «κανονική» και συχνά υπήρχαν ad hoc παρεμβάσεις που επηρέαζαν την κατανομή εισοδήματος, χωρίς να έχουν μόνιμο χαρακτήρα. Πολλές από αυτές τις παρεμβάσεις αφορούσαν τις συντάξεις. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται τόσο το επίδομα που δόθηκε στους χαμηλοσυνταξιούχους το 2016 όσο και η λεγόμενη «13η σύνταξη» το 2019. Από την άποψη αυτή, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι τα αποτελέσματα της μελέτης που αναφέρονται στο 2020 είναι πιο κοντά στην «κανονικότητα», αν δεν υπάρξουν απρόβλεπτες μεταβολές και κατά το τρέχον έτος. 
  • Δεύτερον, ως δείκτης του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού επελέγη το κατά κεφαλή διαθέσιμο χρηματικό εισόδημα του πληθυσμοί). Όμως, στην πραγματικότητα το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών δεν προσδιορίζεται μόνο από τα χρηματικά αλλά και από τα τεκμαρτά του εισοδήματα. Τα τεκμαρτά εισοδήματα μπορεί να είναι είτε δημόσια (π.χ. υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης, κλπ) είτε ιδιωτικά (τεκμαρτά ενοίκια, κατανάλωση ιδίας παραγωγής, αμοιβές σε είδος, κλπ). Η ακριβής εκτίμηση των διανεμητικών επιπτώσεων των δημοσίως παρεχομένων αγαθών στη σχετική βιβλιογραφία είναι κάπως αμφιλεγόμενη. Δεν ισχύει το ίδιο για τα ιδιωτικά τεκμαρτά εισοδήματα. Όπως δείχνει ο Koutsampelas (2009), τόσο η ιδιοκατοίκηση σε κατοικία χωρίς υπόλοιπο στεγαστικού δανείου όσο και η κατανάλωση ιδίας παραγωγής απαντώνται συχνότερα στα νοικοκυριά των συνταξιούχων παρά στον υπόλοιπο πληθυσμό. Επομένως, από αυτή τη σκοπιά, είναι πιθανόν ότι το πραγματικό βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων και των μελών των νοικοκυριών τους είναι υψηλότερο από αυτό που καταγράφει η παρούσα μελέτη. 
  • Τρίτον, στη μελέτη έχουμε υποθέσει ότι η δομή του πληθυσμού δεν μεταβλήθηκε μεταξύ 2016 και 2020. Αυτό μπορεί να είναι εύλογο ως προς τα γενικότερα δημογραφικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού, όμως από το 2016 μέχρι σήμερα το ποσοστό ανεργίας έχει μειωθεί κατά περίπου επτά ποσοστιαίες μονάδες. Επομένως, εφόσον ευλόγως θεωρηθεί ότι η πλειονότητα των ανέργων που βρίσκει εργασία δεν μένει σε νοικοκυριά με συνταξιούχους, είναι πολύ πιθανό ότι το μέσο εισόδημα των μη συνταξιούχων και των νοικοκυριών τους στα πιο πρόσφατα χρόνια είναι υψηλότερο από αυτό που έχουμε υποθέσει στη μελέτη και, επομένως, σε σχετικούς όρους η θέση των συνταξιούχων και των νοικοκυριών τους να είναι λιγότερο ευνοϊκή από ότι δείχνουν τα αποτελέσματα της μελέτης.
  • Τέταρτον, στη μελέτη έχουμε προσομοιώσει μόνο πολιτικές που έχουν νομοθετηθεί ή περιέχονται στο προς ψήφιση νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Το κόστος των αυξημένων δαπανών που περιέχει το νομοσχέδιο καλύπτεται από την κατάργηση της λεγάμενης «13ης σύνταξης». Το κόστος αυτού του μέτρου ήταν περίπου 0,5% του ΑΕΠ, ενώ τα προς ψήφιση μέτρα αντιστοιχούν στο 0,2%-0,3% του ΑΕΠ. Υπάρχει η πρόβλεψη ότι το υπολοιπόμενο ποσό μπορεί να διατεθεί για τους σκοπούς άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Αν τμήμα ή το σύνολο του ποσού αυτού κατευθυνθεί προς τους συνταξιούχους, προφανώς η σχετική τους θέση στην κατανομή εισοδήματος θα βελτιωθεί και θα βρίσκονται σε καλύτερη θέση από αυτή που δείχνουν τα αποτελέσματα της μελέτης. Εν κατακλείδι, και λαμβάνοντας υπόψη τις ενδεχόμενες συνολικές επιπτώσεις των ανωτέρω, θεωρούμε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης πιθανότατα δεν επηρεάζονται σημαντικά και μπορούν να θεωρηθούν ασφαλή.