Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2019

O Δημοκρατικός πατριωτισμός θα πάρει ρεβάνς




Αντώνης Κοκορίκος

Το 70-80% του ελληνικού λαού αντιτίθεται στα σχέδια ξεπουλήματος της Μακεδονίας, της Βορείου Ηπείρου, της Κύπρου, του Αιγαίου και της Θράκης. 

Αντιτίθεται στις πολιτικές των Μνημονίων, στη φτωχοποίηση των Ελλήνων, στην νόθευση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας. 

Αντιτίθεται στις πολιτικές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης εγκατάστασης παράνομων μεταναστών. Αυτό είναι το πλειοψηφικό ρεύμα.

Ο Δημοκρατικός Πατριωτισμός δεν υφίσταται ως οργανωμένο κίνημα. Αυτές είναι οι δυνάμεις του «νέου ΕΑΜ», οι οποίες έχουν τις προϋποθέσεις να οργανωθούν μέσα στην επόμενη πενταετία και να σαρώσουν το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα αποδέχεται την υποτέλεια και την ξενοκρατία. Η πενταετία δεν αναφέρεται τυχαία.
Η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι πέντε μόλις χρόνια μετά τον Συμμοριτοπόλεμο και την αποτίναξη της ξενοκίνητης ηγεσίας του ΚΚΕ, το ΕΑΜ ήταν σε θέση να οργανωθεί για να ταρακουνήσει το πολιτικό σύστημα της ξενοκρατίας στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Οι ΕΑΜογενείς δυνάμεις ενεργούσαν τόσο μέσω της αντικομμουνιστικής ΕΠΕΚ (Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου) του Νικόλαου Πλαστήρα, όσο και μέσω της φιλοκομμουνιστικής ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά).
Η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ήταν η σπίθα που άναψε ο Μακάριος, χωρίς να ρωτήσει την Αθήνα. Στη δεκαετία του 1960, η Ένωση Κέντρου, η οποία ιδρύθηκε με παρότρυνση των Αμερικανών για να ανακόψει την ανοδική πορεία της ΕΔΑ, κέρδισε το 52% με ένα πρόγραμμα εθνικής συμφιλίωσης και ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, κόντρα στη συμφωνία της Ζυρίχης που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή το 1959. Το ίδιο έγινε και αμέσως μετά τη Χούντα και την τουρκική κατοχή της Κύπρου.
Ενώ το 1974 με την πτώση της Χούντας, η Δεξιά κέρδισε 54%, το ΠΑΣΟΚ την γκρέμιζε με το ανεπανάληπτο 48% το 1981. Μάλιστα με ένα πρόγραμμα που δεν θέλω να σας υπενθυμίσω για να μην μελαγχολήσετε. Ένα από τα συνθήματα ήταν: «Η Ελλάδα, ανήκει στους Έλληνες«. Χωρίς τον πατριωτισμό, δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ, όπως αποδείχθηκε ήδη στην πράξη.
Ο εθνομηδενισμός είναι περιθωριακό κίνημα του 3% και δεν πρόκειται να ανακάμψει ούτε αν ενσωματώσει τους Σκοπιανούς εθνικιστές του Ουράνιου Τόξου, που δεν ξεπερνούν τα 2.000 άτομα. Ο Σόρος , η Μέρκελ, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν ψηφίζουν στην Αττική και ο Ερντογάν (ελπίζουμε ότι) δεν θα προλάβει να κάνει παζάρια με τον Τσίπρα.

Εξαγορά ψήφων με επιδόματα

Άφησα τελευταίο το επιχείρημα του Χριστόφορου Βερναρδάκη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανακάμψει, κερδίζοντας με τα επιδόματα την πλειοψηφία των 750.000 πάμπτωχων Ελλήνων που είναι μακροχρόνια άνεργοι, άεργοι και άστεγοι. Αυτοί οι φτωχότεροι των φτωχών, δεν πρόκειται να ανταλλάξουν το επίδομα με τη Μακεδονία. Είναι πολύ μικροί για τόσο μεγάλες αθλιότητες.
Αυτά τα κάνει μόνον η ελίτ. Ο φτωχός λαός δεν ψηφίζει το ίδιο κόμμα με τον βιαστή του. Το θύμα δεν ψηφίζει το ίδιο κόμμα με τον θύτη. Οι φτωχοί Έλληνες, οι οποίοι αποτελούν το 50% του ελληνικού λαού και είναι αόρατοι για τα ραντάρ των σφυγμομετρήσεων, είναι η ραχοκοκαλιά του Δημοκρατικού Πατριωτισμού. Είναι οι ίδιοι συνταξιούχοι των 400 ευρώ που πήγαν στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία μαζί με τους νέους των 400 ευρώ της ανασφάλιστης εργασίας.
Αυτό το «αόρατο» 50% του ελληνικού λαού δεν εκπροσωπείται από τα κόμματα, ούτε από τα συνδικάτα που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους, με πλήρη μισθό και ασφάλιση. Δεν εκπροσωπούνται ούτε στα τηλεοπτικά πάνελ. Έχετε δει κανέναν άνεργο στα κανάλια να μιλάει για εκλογές; Ποιο κανάλι τους κάλεσε ποτέ; Καλούν μόνον βουλευτές, πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους των συστημικών μέσων ενημέρωσης και παίκτες των ριάλιτι. Ποιο κόμμα μίλησε μαζί τους και έβαλε υποψηφίους μακροχρόνια άνεργους;
Όλοι είναι πετυχημένοι. Ούτε καν μετανάστες της κρίσης στη Γερμανία και στην Αυστραλία. Αυτοί οι «αόρατοι» θα γίνουν τα φαντάσματα που θα στοιχειώσουν το “ευρωπαϊκό τόξο” που έχει εφησυχάσει ότι νίκησε την αντίσταση του Έλληνα βιοπαλαιστή. Κι ας έχουμε γίνει το παγκόσμιο πρότυπο προς αποφυγή. Ο φορέας που θα τους εκφράσει θα καβαλήσει το επόμενο πλειοψηφικό κύμα.

πηγή:https://slpress.gr/politiki/o-dimokratikos-patriotismos-tha-parei-revans/

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Ευχές από την 8η Μηχανοποιημένη Ταξιαρχία


Βίντεο με ευχές προσωπικού ΓΕΣ για Καλή Χρονιά
















































Ανταλλαγή Ευχών για το Νέο Έτος στο ΓΕΣ




Τη Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018, πραγματοποιήθηκε, στην έδρα του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), στο στρατόπεδο «ΠΑΠΑΓΟΥ», εκδήλωση, κατά την οποία ο Αρχηγός ΓΕΣ, Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, αντάλλαξε ευχές με το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό που υπηρετεί στο Επιτελείο του ΓΕΣ, ενόψει της Πρωτοχρονιάς.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, στελέχη της Στρατιωτικής Μουσικής της ΑΣΔΥΣ, καθώς και τέκνα του προσωπικού μας, που φιλοξενούνται στον Γ΄ Βρεφονηπιακό Σταθμό Φρουράς Αθηνών, που λειτουργεί στο στρατόπεδο «ΠΑΠΑΓΟΥ», παρουσίασαν παραδοσιακά κάλαντα.
Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα αντήχησαν επίσης, από αντιπροσωπεία του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ), τον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος καθώς και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κρητών «Οι Κουρήτες».
Ευχόμαστε καλή χρονιά!
#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy

Η Εκδήλωσή μας για το Ερχομό του Νέου Χρόνου





  
   
   Μέσα σε γιορτινό κλίμα και με πολύ μεγάλη προσέλευση συναδέλφων πραγματοποιήθηκε,την παραμονή της πρωτοχρονιάς,στο Γραφείο του παραρτήματός μας η εκδήλωση για την ανταλλαγή ευχών, ενόψει του ερχομού του νέου χρόνου.

      Τα κάλαντα μας έψαλλαν:
   
   . Η χορωδία του ΚΕΝ  Άρτας,που για μια ακόμη φορά ήταν εξαιρετική
     
   . Παιδιά των συναδέλφων που επισκέφθηκαν το Παράρτημα μας













 

 











Την 1η Φεβρουαρίου 2019 κληρώνει για τα αναδρομικά στο Δημόσιο



Έως 3.000 ευρώ για την τριετία 2016-2018 είναι το ποσό των αναδρομικών που διεκδικούν οι υπάλληλοι του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Η πλήρης κατάργηση των επιδομάτων των εορτών και του επιδόματος αδείας (500 ευρώ δώρο Χριστουγέννων + 250 δώρο Πάσχα + 250 επίδομα άδειας) που έγινε με τον νόμο 4093/12 κρίθηκε αντισυνταγματική.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε κατά πλειοψηφία ότι η κατάργηση των επιδομάτων εορτών και αδείας για λειτουργούς και υπαλλήλους του Δημοσίου και Στρατιωτικούς (όπως και για τους διαδίκους δικαστικούς υπαλλήλους) που έλαβε χώρα από 1.1.2013 με τον ν. 4093/2012 (περ. 1 της υποπ. Γ1 της παρ. Γ του άρθρου πρώτου αυτού) είναι αντισυνταγματική.
Ακόμη, το ΣτΕ δεν όρισε τίποτα αναφορικά με το πότε θα ισχύσει η αντισυνταγματικότητα αυτή, ήτοι αναδρομικά ή για το μέλλον (δηλαδή από τη δημοσίευσή της και εφεξής).
Ωστόσο, οι πρώτες περικοπές που έγιναν με τον ν. 3833/10 και τον ν. 3845/10 είχαν κριθεί με παλιότερη απόφαση του 2015, του Συμβουλίου της Επικρατείας, συνταγματικές.
Το αν η απόφαση θα ισχύσει αναδρομικά, θα κριθεί από τη δίκη που θα γίνει στην Ολομέλεια του ΣτΕ την 1η Φεβρουαρίου 2019.
Πάντως, η απόφαση επηρεάζει τόσο τους υπηρετούντες με έννομη σχέση δημοσίου δικαίου στο Δημόσιο, σε ΟΤΑ και σε ΝΠΠΔ, τους υπηρετούντες ΙΔΑΧ, όσο και τους υπηρετούντες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. 
Εξάλλου η απόφαση του ΣτΕ για τους δημοσίους υπαλλήλους θα αποτελέσει πρόκριμα και για τις ανάλογες διεκδικήσεις των συνταξιούχων
πηγή:https://www.cnn.gr/oikonomia/story/160147/tin-1i-fevroyarioy-2019-klironei-gia-ta-anadromika-sto-dimosio

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Οι «ταλιμπάν» του εθνομηδενισμού και η εθνική ταυτότητα



Σταύρος Λυγερός

Παραδοσιακά στην Ελλάδα οι άρχουσες ελίτ, λόγω του μεταπρατικού χαρακτήρα τους και κατ’ επέκτασιν του ισχυρού συνδρόμου εξάρτησης από τη Δύση, αντιλαμβάνονταν την έννοια του εθνικού συμφέροντος συχνά με διαφορετικό τρόπο από το λαϊκό σώμα, από τον κορμό της κοινωνίας. 
Αυτή η απόκλιση εμφανιζόταν κυρίως στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, όμως, η απόκλιση αυτή εμφανίσθηκε και στον χώρο της εκπαίδευσης. Για την ακρίβεια μία ομάδα ιστορικών, με επικεφαλής τον Αντώνη Λιάκο, προσπαθούν μέσω της αποδόμησης να υφαρπάξουν την εθνική ταυτότητα.


Η επιχείρηση αυτή εκδηλώθηκε όταν άρχισαν να επικρατούν μεταμοντέρνες αποδομητικές αντιλήψεις αφενός σε νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας ανώτερα και μεσαία αστικά στρώματα, αφετέρου στον χώρο της Αριστεράς. 
Η διαμάχη για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού της Ρεπούση πριν 11 χρόνια ήταν σημείο καμπής αυτής της επιχείρησης, η οποία ακολουθεί παρασκηνιακές διαδρομές και οχυρώνεται πίσω από τον ισχυρισμό της επιστημονικής αυθεντίας.
Ο πυρήνας εκείνης της διαμάχης ήταν βαθύτατα ιδεολογικός και αφορούσε ακριβώς τον διαφορετικό τρόπο, με τον οποίον γίνεται αντιληπτή στις σημερινές συνθήκες η έννοια του ίδιου του έθνους και τελικώς η έννοια της εθνικής ταυτότητας. Στη μία πλευρά ήταν οι δυνάμεις της αποδόμησης στο όνομα της καταπολέμησης του εθνικισμού. Στην άλλη οι δυνάμεις που θεωρούν τον πατριωτισμό θεμελιώδη ορίζουσα ενός εθνικού κράτους, όπως η Ελλάδα.
Πέρα από την κάθετη ιδεολογική διάκριση σε Αριστερά-Δεξιά, που σε γενικές γραμμές αντιστοιχεί στον κομματικό χάρτη, έχει διαμορφωθεί και μία δεύτερη, η οποία τέμνει οριζοντίως και τις πολιτικές και τις κοινωνικές ελίτ. Όπως συμβαίνει πάντα δε σε τέτοιες αντιπαραθέσεις, και στη μία και στην άλλη πλευρά στοιχίζονται διαφορετικές μεταξύ τους δυνάμεις. Μακάρι στη μία να υπήρχαν μόνο κάποιοι γραφικοί εθνικιστές, ή στην άλλη μόνο κάποια αντεθνικά στοιχεία. Έχουμε, όμως, να κάνουμε με δύο ρεύματα, στους κόλπους των οποίων υπάρχουν και σοβαρές και γελοιογραφικές εκδοχές, και συντηρητικοί και προοδευτικοί, και ιδεολόγοι και ωφελιμιστές.
Κάθε λογικός Έλληνας συμφωνεί ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι εξωστρεφής, πρέπει να συμμετέχει δυναμικά και δημιουργικά στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν θα το κάνει, κουβαλώντας τις εθνικές της αποσκευές, ή ως εθνικά πολτοποιημένη κοινωνία, προσαρμοσμένη στις προδιαγραφές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Εθνομηδενισμός και εθνική ταυτότητα

Το βασικό πρόβλημα με το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού τότε ήταν ότι υπηρετούσε το δεύτερο. Στο όνομα της κατά τα άλλα σωστής θέσης ότι πρέπει να μην καλλιεργούμε τη μισαλλοδοξία στους μαθητές, πήγε στο άλλο άκρο: απονεύρωσε την ιστορία, πολτοποίησε την αίσθηση του ανήκειν σε ένα έθνος και τροφοδότησε μία διαδικασία που οδηγεί στον εθνομηδενισμό.
Οι αριστεροί και νεοφιλελεύθεροι που αποδομούν το έθνος, έχοντας υψώσει τη σημαία του αντι-εθνικισμού, θα έπρεπε να γνωρίζουν πως μόνο αυτός που έχει ιθαγένεια μπορεί να την αναγνωρίσει ειλικρινώς και στον άλλο. Διαφορετικά, η στάση έναντι του άλλου εκφυλίζεται στις επιταγές του πολιτικά ορθού. Σε μία τυπική αναγνώριση, δηλαδή, που ενίοτε κρύβει βαθειά περιφρόνηση. Θα έπρεπε, επίσης, να γνωρίζουν πως η πολτοποίηση των εθνών είναι η άλλη όψη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
Σε κάθε χώρα, η διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία εκ των πραγμάτων είναι από τις βασικές λειτουργίες διαμόρφωσης της εθνικής συνείδησης. Ως εκ τούτου, τα σχολικά εγχειρίδια οφείλουν να υπηρετούν ταυτοχρόνως και ισορροπημένα δύο αποστολές: αφενός να διδάσκουν την ιστορική αλήθεια, αφετέρου να καλλιεργούν το εθνικό αίσθημα. Είναι αληθές πως σε κάποιες περιπτώσεις αυτό είναι αντιφατικό και για να γίνει υπέρβαση αυτής της αντίφασης χρειάζεται να γίνουν κάποιες εκπτώσεις.
Ένας μαθητής Γυμνασίου και πολύ περισσότερο Δημοτικού έχει ανάγκη από μία ιστορική αφήγηση, η οποία θα τον βοηθήσει, χωρίς ψεύδη και ακρότητες, να συγκροτήσει την εθνική του ταυτότητα. Όταν θα ενηλικιωθεί και θα έχει την ευκαιρία να μελετήσει και να κατανοήσει τους σκληρούς νόμους της Ιστορίας, τότε θα μπορεί να σταθεί κριτικά απέναντι και στις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας του δικού του έθνους.

Οι «ταλιμπάν» του εθνομηδενισμού

Το επίμαχο βιβλίο απευθυνόταν στους μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι ξέφευγε απλώς από μία στείρα ελληνοκεντρική ανάγνωση της ιστορίας. Αυτό θα ήταν θετικό. Η Ρεπούση, όμως, (όπως και όλη αυτή η ομάδα) έχει αναθέσει στον εαυτό της την αποστολή να ξεριζώσει τον εθνικισμό! Έτσι, υπέβαλε την ιστορία στην δική της προκρούστεια κλίνη. Δεν ήταν τυχαίο, βεβαίως, ότι εξωράισε την οθωμανική κατοχή. Στην πραγματικότητα, προσπαθούσε να περάσει από το παράθυρο μία δογματική αντίστροφη “εθνική ιδεολογία”, πολύ πιο επικίνδυνη από τους –μάλλον αγαθούς– εθνικούς μύθους, που με φανατισμό προσπαθεί να αποδομήσει.
Εάν επρόκειτο για δικό της βιβλίο και πάλι δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να γράφει και να εκδίδει τις όποιες ιδεοληψίες του. Επρόκειτο, όμως, για σχολικό εγχειρίδιο. Την ευθύνη για τα σχολικά εγχειρίδια έχουν οι αρμόδιες κρατικές αρχές και άποψη επί του θέματος δικαιούται να έχει ο κάθε πολίτης, όπως για κάθε άλλο ζήτημα που αφορά τον δημόσιο βίο. Με άλλα λόγια, εν προκειμένω δεν υπάρχει το δικαίωμα της επιστημονικής αυθεντίας που επικαλούνται, πίσω από το οποίο στην πραγματικότητα κρύβεται μία ακραία ιδεοληψία.
Δεν θα άξιζε ίσως να θυμηθούμε εκείνο το επεισόδιο αν από τότε δεν είχαν μεσολαβήσει οι πρωτοβουλίες των υπουργών Παιδείας της κυβέρνησης Τσίπρα, που αποπνέουν εθνομηδενισμό. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι εδώ. Μπορεί να μην έχει την οξύτητα που έχουν τα μνημονιακά οικονομικά και κοινωνικά μέτρα, αλλά αφορά τον πυρήνα της συλλογικής μας ύπαρξης. Στην πραγματικότητα, όπως προανέφερα, πρόκειται για επιχείρηση “ταλιμπάν” με σκοπό την υφαρπαγή της εθνικής ταυτότητας.

πηγή:https://slpress.gr/idees/oi-quot-talimpan-quot-toy-ethnomidenismoy-kai-i-ethniki-taytotita/