Στα 1,4 δισ. ευρώ ανέρχεται το κοινωνικό μέρισμα που θα διανείμει φέτος η κυβέρνηση, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε διάγγελμά του.
Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι το ποσό είναι υπερδιπλάσιο από πέρυσι, που ανερχόταν σε 614 εκατ. ευρώ.
Ποσό 720 εκατ. ευρώ θα δοθεί με τη μορφή έκτακτης ενίσχυσης (εφάπαξ και ακατάσχετα) σε 3,4 εκατ. συμπολίτες και η καταβολή του θα γίνει μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου. Τα κριτήρια με τα οποία θα μοιραστεί το κοινωνικό μέρισμα θα είναι εισοδηματικά, περιουσιακά και βάσει οικογενειακής κατάστασης
Για μονοπρόσωπα νοικοκυριά, το μέρισμα θα λάβουν όσοι έχουν εισόδημα μέχρι 9.000 ευρώ και για πολυπρόσωπα μέχρι 18.000 ευρώ. Για κάθε επιπλέον ενήλικα τα εισοδηματικά όρια αυξάνονται κατά 50% και κατά 25% για κάθε παιδί. Παράλληλα, δικαιούχοι θα είναι και όσα νοικοκυριά έχουν ακίνητη περιουσία μέχρι 180.000 ευρώ.
Για οικογένειες με δύο παιδιά, για εισόδημα 6000 ετησίως θα δοθεί ενίσχυση 900 ευρώ, για εισόδημα 12.000, ενίσχυση 700 ευρώ και για εισόδημα 18.000 ενίσχυση ύψους 500 ευρώ.
Για ένα νοικοκυριό που αποτελείται από ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά, για εισόδημα 4500 ευρώ θα δοθεί ενίσχυση 675 ευρώ, για εισόδημα 9000 ευρώ, ενίσχυση 525 ευρώ και για εισόδημα 13.500, ενίσχυση 375 ευρώ.
Ενώ και για τα μονοπρόσωπα νοικοκυριά, για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα 3000 ευρώ, δίδεται ενίσχυση 450 ευρώ για εισόδημα 6000 ευρώ, ενίσχυση 350 ευρώ και για εισόδημα 9000, ενίσχυση 250 ευρώ.
Από τα 1,4 δισ. ευρώ, 315 εκατ. ευρώ θα δοθούν επίσης για την επιστροφή της «παράνομης», όπως τη χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός, παρακράτησης εισφοράς Υγείας των συνταξιούχων. Η επιστροφή μάλιστα, θα γίνει άμεσα, δηλ. την ημέρα που θα καταβληθεί η σύνταξη του Δεκεμβρίου.
Είναι αδύνατον να εξοικονομήσει ποτέ η Ελλάδα τα λύτρα που απαιτούν οι «δανειστές» της για να εξαγοράσει την εθνική της κυριαρχία, οπότε τη δημοκρατία, τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των Πολιτών της – γεγονός που σημαίνει ότι, είτε θα συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την μετατροπή μας σε γερμανικό προτεκτοράτο, είτε θα αντιδράσουμε όλοι μαζί.
.
«Δεν υπάρχει σημαντικότερος πολιτικός σκοπός από την ανεξαρτησία ενός Έθνους – ενώ μόνο η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου κράτους μπορεί να εγγυηθεί πως οι Πολίτες του έχουν και μπορεί να έχουν δικαιώματα και ελευθερίες, όποιας μορφής και αν είναι αυτές.
Μία χώρα όμως που έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους δεν είναι ανεξάρτητη και δεν μπορεί να παρέχει τίποτα στους Πολίτες της, ούτε δημοκρατικά ή ατομικά δικαιώματα, ούτε ελευθερίες – ενώ είναι αφελές να υπολογίζει στην αλληλεγγύη των άλλων κρατών, η οποία δεν είναι ποτέ ανιδιοτελής ή καλοπροαίρετη. Άλλωστε είναι γνωστό πως στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν μόνο συμφέροντα – ενώ έχουν παραμείνει στην εποχή των βαρβάρων«.
.
Ανάλυση
Ένας άνθρωπος χάνει την αυτοπεποίθηση του, όταν παύει να πιστεύει πως είναι σε θέση να τα καταφέρει μόνος του, συνήθως ως αποτέλεσμα κακών εμπειριών – οπότε προσπαθεί να επιβιώσει με τη βοήθεια των άλλων, νοιώθοντας όμως εύλογα μία συνεχώς αυξανόμενη ανασφάλεια, αφού δεν έχει προφανώς τη δυνατότητα να ελέγξει τους «άλλους».
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τα κράτη, όπως στο παράδειγμα της Ελλάδας. Εν προκειμένω αυτοί που τάσσονται υπέρ των μνημονίων, παρά τα τεκμηριωμένα καταστροφικά τους αποτελέσματα σύμφωνα με όλους τους σοβαρούς οικονομολόγους (ανάλυση), θεωρούν πως η χώρα έχει την ανάγκη των άλλων για να επιβιώσει – ενώ όσοι τάσσονται εναντίον πιστεύουν πως μπορεί μόνη της, έστω πληρώνοντας ένα πολύ ακριβό τίμημα.
Το γεγονός δε ότι, τα περισσότερα πολιτικά κόμματα σήμερα υποστηρίζουν τα μνημόνια, παρά το ότι αρκετά από αυτά, όπως η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση, ήταν εναντίον στο παρελθόν,σημαίνει πως έχουν χάσει την αυτοπεποίθηση τους – οπότε ουσιαστικά δεν είναι πλέον σε θέση να κυβερνήσουν (εάν είχαν ποτέ αυτοπεποίθηση, ανέκαθεν υποτελή στους ξένους και επικεντρωμένα στη νομή της εξουσίας με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο).
Περαιτέρω, όπως αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου, ένα κράτος που δεν είναι εθνικά ανεξάρτητο δεν είναι σε θέση να παρέχει τίποτα στους Πολίτες του – ούτε δικαιώματα, ούτε ελευθερίες, ούτε μία δημοκρατική διακυβέρνηση με γνώμονα το δικό τους συμφέρον. Στα πλαίσια αυτά, όλα τα κόμματα θα έπρεπε να έχουν ως προτεραιότητα την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας, όχι για ιδεολογικούς σκοπούς, αλλά για καθαρά πρακτικούς – γνωρίζοντας επί πλέον πως κάτι τέτοιο δεν ενδιαφέρει κανέναν από τους «δανειστές» της.
Το δικό τους συμφέρον είναι η παραμονή της Ελλάδας σε καθεστώς αποικίας χρέους στο διηνεκές – όπου θα πληρώνει τους τόκους των δανείων τους (άρα θα παράγει πρωτογενή πλεονάσματα με κάθε κόστος για τους Πολίτες της), ενώ αυτοί θα υφαρπάζουν τα περιουσιακά της στοιχεία, δημόσια και ιδιωτικά, σε όσο το δυνατόν πιο χαμηλές τιμές.
Πιθανότατα η Ελλάδα, εάν ήταν στη δική τους θέση, θα έκανε ακριβώς το ίδιο, αφού το αρχαίο ρητό «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται» δεν έχει πάψει ποτέ να ισχύει – οπότε δεν μπορεί να παρεξηγήσει κανείς τους ξένους, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τα λάθη της, τοποθετώντας συνεχώς ύπουλες παγίδες και διευκολύνοντας τις εμφύλιες διχογνωμίες και αντιπαραθέσεις/συγκρούσεις (=διαίρει και βασίλευε).
Το καθεστώς της αποικίας
Το τι σημαίνει τώρα «αποικία» αναλύθηκε από έναν καλό φίλο μας (πηγή). Σύμφωνα με αυτόν, οι χώρες που χαρακτηρίζονται ως αποικίες ή προτεκτοράτα δεν ήταν άμεσες κτήσεις και δεν αποτελούσαν έδαφος του μητροπολιτικού κράτους. Αντίθετα, αρκετές από αυτές είχαν οργανωθεί ως αυτοτελείς κρατικές οντότητες – με Βασιλέα ή με Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με κυβερνήσεις (πρωθυπουργό, υπουργούς), με κοινοβούλια ίσως, καθώς επίσης με άλλες διοικητικές αρχές. Στελεχώνονταν δε από άτομα, τα οποία στο μεγαλύτερο τους μέρος ήταν Πολίτες των αποικιών, αυτόχθονες, ιθαγενείς – ενώ είχαν συχνά το δικό τους εθνικό νόμισμα (κάτι που προβλέπεται επίσης για την Ελλάδα).
Συνεχίζοντας, οι αποικίες εμφανίζονταν τυπικά ως ελεύθερα συμβαλλόμενες χώρες, με τις δυνάμεις που ουσιαστικά τις κατείχαν – όπως η Αίγυπτος με τη Μ. Βρετανία. Υπήρχε όμως ένα πλέγμα συμφωνιών και οικονομικών συμβάσεων, λιγότερο επώδυνων από τις δικές μας δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια, οι οποίες είχαν επιβληθεί με την πάροδο του χρόνου, σταδιακά – με αποτέλεσμα οι σχέσεις μεταξύ της μητρόπολης και της αποικίας να είναι σχέσεις εξάρτησης και υποτέλειας.
Με τη βοήθεια τώρα και τη συνεργασία των διεφθαρμένων συνήθως τοπικών ελίτ, τους οποίους οι μητροπόλεις βοηθούσαν να αναρριχηθούν και να παραμείνουν στην εξουσία, εκμεταλλεύονταν τις αποικίες και τους Πολίτες τους – τις απομυζούσαν δηλαδή, υφαρπάζοντας όλο τον υλικό και έμψυχο πλούτο τους (πρώτες ύλες, επιχειρήσεις, στρατηγικούς οικονομικούς κλάδους, εκπαιδευμένο προσωπικό κλπ.).
Στο παράδειγμα της Ελλάδας σήμερα, όλοι ενημερωθήκαμε πως τα 14 αεροδρόμια που εξαγόρασε η FRAPORT, χωρίς να πληρώσει σχεδόν τίποτα (ανάλυση), απέφεραν κέρδη 106 εκ. € το πρώτο έτος ή το 1/8 των συνολικών κερδών της μητρικής (πηγή) – ενώ δεν ήταν βέβαια τα μοναδικά, αφού αυξήθηκε πολύ περισσότερο η χρηματιστηριακή της αξία (από 51,73 € ανά μετοχή το Νοέμβριο του 2016 στα 82,65 € πρόσφατα ή κατά 2,78 δις € – πηγή). Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Θεσσαλονίκη, η οποία γίνεται σταδιακά γερμανική πόλη – με αντίστοιχα οφέλη για τη «μητρόπολη».
Περαιτέρω, συχνά με την άμεση παρέμβαση των μητροπόλεων (όπως ήταν η απαγόρευση της δημιουργίας μύλων επεξεργασίας βαμβακιού στις Η.Π.Α. από τη Μ. Βρετανία που τότε λειτουργούσε ως μητρόπολη), κυρίως όμως με τη σκόπιμη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών, οι μητροπόλεις καθόριζαν τους τομείς «ανάπτυξης» της αποικίας – έτσι ώστε να μην αναπτυχθεί ορθολογικά, διεκδικώντας την εθνική της κυριαρχία, αλλά να παραμείνει εξαρτημένη (όπως ο τουρισμός στην Ελλάδα που, όσο και να αναπτυχθεί, θα εξαρτάται πάντοτε από τους Ευρωπαίους τουρίστες – ενώ θα μπορεί κάθε στιγμή να «ελεγχθεί», για παράδειγμα με ένα συμβάν στο Αιγαίο, δρομολογούμενο έμμεσα από την Τουρκία).
Εκτός αυτού οι αποικίες εμφανίζονταν πάντοτε ως χώρες-οφειλέτες, με δανειστές τις μητροπόλεις – οι οποίες με προσχηματικό ενδιαφέρον, «αλληλέγγυα», προσέφεραν δάνεια στα προτεκτοράτα τους για τη δημιουργία υποδομών, τις οποίες όμως οι ίδιες χρειάζονταν για να τις λεηλατούν (μερκαντιλισμός). Εκτός αυτού αναλάμβαναν την οργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών τους (όπως στην Ελλάδα σήμερα τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων ή Πληροφοριακών Συστημάτων), της αστυνομίας τους, του στρατού τους κοκ. – όλων εκείνων των «εργαλείων» δηλαδή που χρειάζονταν για τη διαιώνιση της κυριαρχίας τους.
Συνεχίζοντας, κάποιες φορές οι μητροπόλεις διέγραφαν επιδεικτικά μέρος των χρεών των αποικιών τους, τα οποία ουσιαστικά οι ίδιες τους είχαν δημιουργήσει με τις πολιτικές που τους επέβαλλαν, με την εγχώρια διαφθορά που συντηρούσαν, με τους τόκους των δανείων κοκ. – ως ένδειξη ενδιαφέροντος για τους ιθαγενείς, έτσι ώστε να μην καταλάβουν τι ακριβώς συνέβαινε και να μην εξεγερθούν, ούτε να αναρωτηθούν που πήγαιναν τα έσοδα από την υφαρπαγή/ξεπούλημα του φυσικού πλούτου τους ή των επιχειρήσεων τους αφού τα δημόσια χρέη τους συνέχιζαν να αυξάνονται.
Για να διατηρούν δε την κοινωνική ειρήνη στις αποικίες, τις οποίες είχαν καταδικάσει στη φτώχεια, στην εξαθλίωση και στην υπανάπτυξη, τους υπενθύμιζαν συνεχώς τα δυσβάστακτα δάνεια απέναντι τους, τα λάθη τους στο παρελθόν, τη διαφθορά τους, τη μη παραγωγικότητα τους κοκ. – απαιτώντας συχνά την εξόφληση τους για να εξασφαλίσουν την υποταγή των Πολιτών, καθώς επίσης το σφίξιμο του βρόγχου γύρω από το λαιμό τους. Στα πλαίσια αυτά, μπορεί κανείς να ενημερωθεί καλύτερα από το παράδειγμα της Νοτίου Αφρικής, όταν «απελευθερώθηκε» (άρθρο) – ενώ οι μητροπόλεις απαιτούσαν πάντοτε μεγαλύτερες παραχωρήσεις όσον αφορά την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των αποικιών, τις οποίες τότε ονόμαζαν «Δρομολογήσεις».
Βέβαια, σιγά-σιγά συνειδητοποίησαν οι άνθρωποι στις αποικίες πως δεν είναι αυτοί που θα έπρεπε να αισθάνονται ένοχοι, αποτινάζοντας το σύνδρομο της Στοκχόλμης – πως δεν ήταν στην ουσία οι οφειλέτες των μητροπόλεων, αλλά οι πιστωτές τους. Ότι η κατάσταση τους δεν ήταν το αποτέλεσμα της κατωτερότητας, της ροπής τους προς τη διαφθορά, των χαμηλών επιδόσεων τους, της έλλειψης επιχειρηματικότητας, της οκνηρίας κοκ., όπως τους κατηγορούσαν οι μητροπόλεις – οπότε επαναστάτησαν, με στόχο την ανάκτηση της εθνικής τους κυριαρχίας, κάποιες επιτυγχάνοντας το και κάποιες άλλες όχι.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, όπως φαίνεται από τα παραπάνω, αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι κάτι καινούργιο – αλλά μία πρακτική, δοκιμασμένη δεκάδες φορές στο παρελθόν. Εν προκειμένω, όλοι γνωρίζουμε πως δεν είναι δυνατόν να παράγουμε τόσα αγαθά, ώστε να εξυπηρετηθούν τα χρέη μας – τα οποία συνεχώς αυξάνονται παρά το PSI, τον αφελληνισμό των τραπεζών, τις ιδιωτικοποιήσεις κοκ. (γράφημα, εξέλιξη χρέους προς ΑΕΠ) Πόσο μάλλον όταν παράλληλα τα ιδιωτικά μη εξυπηρετούμενα δάνεια από σχεδόν μηδενικά το 2009, έχουν εκτοξευθεί στη στρατόσφαιρα (ανάλυση) – λόγω της πτώσης των μισθών και εισοδημάτων, των αυξήσεων των φόρων και του περιορισμού του κοινωνικού κράτους.
Με απλά λόγια, είναι αδύνατον να εξοικονομήσουμε ποτέ τα «λύτρα» που απαιτούν οι δανειστές για να εξαγοράσουμε την εθνική μας κυριαρχία – οπότε τη δημοκρατία, τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες μας.
Στα πλαίσια αυτά δεν έχει κανένα νόημα να χωριζόμαστε μεταξύ μας σε αντίπαλα «στρατόπεδα» – σε μνημονιακά ή σε αντιμνημονιακά, σε δεξιά, σε κεντρώα ή σε αριστερά, σε ελίτ ή σε μάζες. Σε οτιδήποτε δηλαδή μας ωθούν οι «δανειστές» μας, για να μην τεθεί σε κίνδυνο η κυριαρχία τους στη χώρα μας – ενδεχομένως επίσης τα σχέδια τους, όπως είναι η δημιουργία του 4ου Ράιχ από την πρωσική κυβέρνηση της Γερμανίας με μία δεύτερη αποικιοκρατική αποχή, εάν υποθέσουμε πως αυτός είναι ο στόχος της.
Εκείνο που προέχει είναι η ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, την οποία αναμφίβολα επιθυμούμε όλοι – οπότε ο καθένας είναι υποχρεωμένος να προσφέρει όλα όσα μπορεί, ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων, χωρίς περιττές αντιπαραθέσεις και κομματικές αντιπαλότητες. Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος των μνημονίων οδηγεί κατ’ ευθείαν στην κόλαση – ενώ ένα πείραμα που έχει αποτύχει τόσες φορές, είναι ανόητο να επαναλαμβάνεται, αποτελώντας τον ορισμό της ηλιθιότητας κατά τον Αϊνστάιν.
Σε νέα αντιπαράθεση με την Αλβανία είναι πολύ πιθανό να βρεθεί και πάλι η Ελλάδα, λόγω μίας τεράστιας σημαίας που σηκώθηκε στην εξέδρα στο παιχνίδι της Εθνικής με την Κροατία, για τα μπαράζ του Μουντιάλ.
Όπως φάνηκε και στην τηλεοπτική κάλυψη, στο Γ. Καραϊσκάκης υπήρξε και πάλι κατά την ανάκρουση των εθνικών ύμνων η τεράστια σημαία της Βορείου Ηπείρου, η οποία ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στην Αλβανία, τον περασμένο Μάρτιο, όταν είχε εμφανιστεί και πάλι στο ίδιο γήπεδο, στη φιλική αναμέτρηση με το Μαυροβούνιο.
Σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα, τη σημαία είχαν σηκώσει μέλη του Εθνικού Συλλόγου “Βόρειος Ήπειρος 1914″, τα οποία είχαν βρεθεί στη φιλική αναμέτρηση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, παραμονή της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου.
Με αφορμή την παρουσία της τεράστιας σημαίας στο παιχνίδι με το Μαυροβούνιο τότε, η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αλβανίας είχε στραφεί κατά της Ελλάδας και είχε καταγγείλει στη FIFA το περιστατικό.
Η σχετική ανακοίνωση ανέφερε: «Η Αλβανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία εκφράζει τη βαθιά της αγανάκτηση για την ανάδειξη των εξτρεμιστικών εθνικιστικών συμβόλων. Η εμφάνιση μίας γιγαντιαίας σημαίας στο γήπεδο, η οποία προκαλεί ένα πνεύμα ανοιχτού μίσους, δεν αντιπροσωπεύει μόνο μια ομάδα εξτρεμιστών οπαδών, αλλά και αποδεικνύει την έλλειψη στην οργάνωση και τη διοίκηση του παιχνιδιού από τη χώρα υποδοχής. Αυτά τα επεισόδια δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο και παραβιάζουν τους κανόνες της FIFA. Οι αρμόδιες επιτροπές της FIFA θα πρέπει να πάρουν θέση σχετικά με αυτή την υπόθεση προώθησης εθνικισμού, και δεν έχει καμία σχέση με το πνεύμα του Fair Play».
Δείτε τις δύο φωτογραφίες από το ματς με το Μαυροβούνιο και το ματς με την Κροατία:
Μια καταπληκτική έρευνα του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού που βγήκε στην δημοσιότητα, ούτε λίγο ούτε πολύ παραδέχεται ότι στην σύγχρονη Τουρκία υπάρχουν παντού διάσπαρτα μνημεία του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, που ακόμα και σήμερα προκαλούν το δέος στους ίδιους τους Τούρκους.
Σύμφωνα με την επίσημη αυτή έρευνα, σήμερα στην Τουρκία υπάρχουν 2.808 ελληνορθόδοξα και ελληνικά μνημεία που κατανέμονται σχεδόν σε όλη την σύγχρονη τουρκική επικράτεια, δίνοντας το μήνυμα ότι ακόμα και σήμερα μετά από πολλές δεκαετίες που ο ελληνισμός αποχώρησε τα ίχνη του είναι ζωντανά παντού.
Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται, σήμερα στην Σμύρνη, την γνωστή στους Τούρκους «Γκιαούρ Ιζμίρ», που είναι πρώτη στον αριθμό υπάρχουν 454 ελληνικά μνημεία, στην Κωνσταντινούπολη που έρχεται δεύτερη, 369 μνημεία.
Η Τραπεζούντα του Πόντου είναι τρίτη με 359 μνημεία και ακολουθούν, η Σαμψούντα, με 334 μνημεία, η Ραιδεστός, (Tekirdağ), της ανατολικής Θράκης με 321 μνημεία, η Αργυρούπολη του Πόντου, (Gümüşhane), με 303 μνημεία, η Κερασούντα του Πόντου, με 286 μνημεία, το Μπαλίκεσίρ, (περιοχή Αϊβαλή), της βορειοδυτικής Τουρκίας με 197 μνημεία και η Αδριανούπολη με 185 μνημεία.
Φυσικά πολλά άλλα μνημεία του Ελληνισμού που λάμπρυνε με την παρουσία του επί χιλιετίες όλη την Μικρά Ασία και την ανατολική Θράκη, (σημειωτέον ότι δεν αναφέρουν τίποτα για την Καππαδοκία που είναι διάσπαρτη από μνημεία της από αιώνων παρουσίας του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας), έχουν καταστραφεί και σήμερα μόνο αμυδρά ίχνη προδίδουν την παρουσία τους.
Το γεγονός όμως και μόνο ότι και σήμερα ακόμα «ζουν» όλα αυτά, δείχνουν πως το πνεύμα της Ρωμιοσύνης είναι ζωντανό και σαν μια σκιά καλύπτει όλη την σημερινή τουρκική επικράτεια, εκατό σχεδόν χρόνια μετά την μικρασιατική προδοσία και καταστροφή.
Η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου παρουσίασε όλες τις λεπτομέρειες της ρύθμισης των 120 δόσεων για χρέη στα Ταμεία, σε συνέντευξή της στην Ημερησία.
Η κ. Αχτσιόγλου αναφέρεται στα κριτήρια ένταξης για εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες, αγρότες και αυτοαπασχολούμενους που χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία.
Συγκεκριμένα αναφέρει ότι: «Η υπουργική απόφαση για τη ρύθμιση των χρεών βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας, μετά και τη συμφωνία με τους θεσμούς.
Η ρύθμιση για τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία θα προβλέπει αποπληρωμή σε έως και 120 δόσεις με "κούρεμα" προσαυξήσεων έως 85%.
Θα καλύπτει ελεύθερους επαγγελματίες χωρίς πτωχευτική ικανότητα, π.χ. μηχανικούς, δικηγόρους καθώς και αγρότες, ανεξαρτήτως ύψους οφειλής.
Επίσης, ελεύθερους επαγγελματίες με πτωχευτική ικανότητα, π.χ. εμπόρους, που είτε έχουν οφειλές έως 20.000 ευρώ είτε τα χρέη τους είναι κατά 85% προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ήδη στο πλαίσιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού θα μπορούν να ρυθμίζονται με αντίστοιχο τρόπο οι οφειλές των επιχειρήσεων για 20.000 έως 50.000 ευρώ, επίσης με "κούρεμα" προσαυξήσεων και αποπληρωμή σε έως 120 δόσεις.
Κριτήριο για την ένταξη στη ρύθμιση θα είναι ένας έλεγχος βιωσιμότητας που θα βασίζεται στον λόγο του συνολικού χρέους προς τα έσοδα προ φόρων και αποσβέσεων. Αυτός ο λόγος θα πρέπει να είναι μικρότερος ή ίσος με το 8.
Επίσης θα πρέπει τον τελευταίο χρόνο ή τα δύο από τα τρία τελευταία χρόνια πριν από την ένταξη στη ρύθμιση, η φορολογική δήλωση του οφειλέτη να είναι θετική».
Η κ. Αχτσιόγλου ανέφερε ακόμη πως ολοκληρώνεται η απαραίτητη προεργασία από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΦΚΑ για την επιστροφή των ποσών που αναλογούν στους συνταξιούχους, για το διάστημα από 1/1/2012 έως και 30/6/2016 και το αμέσως επόμενο διάστημα θα ξεκινήσει η επιστροφή των αναδρομικών ποσών στους συνταξιούχους.
Μειώσεις-σοκ που φτάνουν έως 31,1% στις συντάξεις γήρατος και έως 34% στις συντάξεις χηρείας αποκαλύπτονται στις οριστικές αποφάσεις με τις νέες συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων που άρχισαν να εκδίδουν οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών για αιτήσεις που υποβλήθηκαν από 13/5/2016 και μετά και υπολογίζονται με το νόμο Κατρούγκαλου.
Ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής εξασφάλισε και δημοσιεύει κατ’ αποκλειστικότητα σήμερα τα τελικά πραγματικά ποσά των πρώτων οριστικών αποφάσεων με τις νέες συντάξεις του νόμου Κατρούγκαλου για το Δημόσιο, τις προσωπικές διαφορές που θα λαμβάνουν οι συνταξιούχοι έως το τέλος του 2018, αλλά και τα ποσά που θα κληθούν να επιστρέψουν όσοι πήραν ως προκαταβολή μεγαλύτερα ποσά από την οριστική τους σύνταξη, με τρίμηνες αποδοχές ή με το 50% του μισθού στη συνέχεια.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα επιπλέον ποσά που προκύπτουν θα συμψηφιστούν με τα αναδρομικά της σύνταξης και σε περίπτωση που υπάρχει τυχόν υπολειπόμενη οφειλή αυτή θα «εισπραχθεί» με δόσεις και με παρακράτηση ποσοστού έως το 25% της σύνταξης.
Στα διαβιβαστικά σημειώματα που θα λάβουν οι νέοι συνταξιούχοι αναφέρεται, μάλιστα, ότι «οφειλόμενο ποσό μέχρι και 100 ευρώ εισπράττεται εφάπαξ υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπερβαίνει το ¼ (25%) της σύνταξης». Η πρώτη παρτίδα αφορά περίπου 500 με 600 αποφάσεις σε σύνολο 11.000 και πλέον εκκρεμών αιτήσεων, οι οποίες θα διεκπεραιώνονται σταδιακά από εδώ και στο εξής.
Οι πρώτες αποφάσεις οριστικοποιήθηκαν έως και την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου και «πέρασαν» στο αρχείο της ΗΔΙΚΑ με τις πληρωμές συντάξεων της 28ης Νοεμβρίου. Οι συνταξιούχοι θα πληρωθούν δηλαδή τα νέα ποσά αυτόν το μήνα με τη σύνταξη Δεκεμβρίου.
Η διαδικασία αυτή θα γίνεται κάθε μήνα με όσες νέες συντάξεις οριστικοποιούνται.
Η ουσία όμως είναι πως στο Δημόσιο ο νόμος Κατρούγκαλου προκαλεί μεγάλες μειώσεις άνω του 20% έως και 31,1%. Αν βγαίνουν μειώσεις από 20% και άνω, τότε ένα τμήμα των περικοπών παγώνει και δίδεται ως προσωπική διαφορά μέχρι το τέλος του 2018. Από 1/1/2019 όμως επιβάλλεται ολόκληρη η μείωση, είτε 20% είτε 27% είτε 31%.
Οι πρώτες οριστικές αποφάσεις και οι προσωπικές διαφορές για όσους υπέβαλαν αίτηση από 13/5/2016 και μετά
Ο νέες συντάξεις στο Δημόσιο έχουν δύο υπολογισμούς για να βγουν και οι τυχόν προσωπικές διαφορές. Ο ένας γίνεται με τον παλιό τρόπο (προ νόμου Κατρούγκαλου) και ο άλλος βάσει του νόμου Κατρούγκαλου με εθνική και ανταποδοτική σύνταξη. Η μείωση που προκύπτει στο νέο ποσό σε σύγκριση με το παλιό, αν είναι άνω του 20%, έχει «προσωπική διαφορά» και για το 2016 επιβάλλεται το 50% της μείωσης, δηλαδή 10% αντί 20% ή 15% αντί 30%. Για το 2017 ο συνταξιούχος παίρνει ως προσωπική διαφορά μικρότερο ποσό, ίσο με το 1/3 της συνολικής περικοπής, και για το 2018 έχει προσωπική διαφορά ίση με το ¼ από τη συνολική περικοπή. Η προσωπική διαφορά δεν ισχύει αν η μείωση είναι έως και 19,99% στα καταβαλλόμενα ποσά νέας και παλιάς σύνταξης. Ιδού τι αποκαλύπτεται στις αποφάσεις με τις νέες συντάξεις που φέρνει στο φως ο «Ε.Τ.» της Κυριακής:
1 Υπάλληλος ΠΕ κατηγορίας με 34 έτη και 8 μήνες στο Δημόσιο και συνολικό χρόνο 37 έτη και 4 μήνες με διαδοχική συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό γενικού διευθυντή και με αίτηση μετά τις 13/5/2016. Η σύνταξη έχει δύο υπολογισμούς: Η σύνταξη που θα έπαιρνε ο εν λόγω υπάλληλος με τον παλιό τρόπο βγαίνει στα 1.483,75 ευρώ μικτά (προ μειώσεων και προ φόρου). Με το νόμο Κατρούγκαλου και με συντάξιμες αποδοχές 1.806 ευρώ παίρνει 1.069,12 ευρώ μικτά (685,12 ευρώ η ανταποδοτική και 384 ευρώ η εθνική σύνταξη). Η διαφορά επί των μικτών ποσών είναι -414,63 ευρώ ή -27,94%! Η παλιά σύνταξη όμως έχει τις μειώσεις του Μνημονίου και την εισφορά ασθένειας 6%, οπότε το καταβαλλόμενο παλιό ποσό που θα έπαιρνε διαμορφώνεται στα 1.257 ευρώ προ φόρου. Η νέα σύνταξη δεν έχει μνημονιακές μειώσεις αλλά μόνον το 6% για την ασθένεια και το ποσό διαμορφώνεται στα 1.004,97 ευρώ προ φόρου.
Η διαφορά στα καθαρά προ φόρου ποσά είναι -253 ευρώ ή -20,12% (1.257-1.004=253). Η προσωπική διαφορά θα βγει επί των καταβαλλόμενων συντάξεων και επειδή η μείωση είναι 20,12% ενεργοποιείται η μερική προστασία του νόμου, οπότε στο συνταξιούχο θα επιβληθεί το 50% της περικοπής, δηλαδή 10,06%. Αυτό σημαίνει ότι η μείωση που θα εφαρμοστεί θα είναι 126 ευρώ και τα άλλα 126 ευρώ θα τα παίρνει ως προσωπική διαφορά, μαζί με τη σύνταξη των 1.004 ευρώ. Συνολικά θα έχει 1.130 ευρώ. Στο ποσό αυτό γίνεται εκ νέου κράτηση 6% για ασθένεια (6%) και διαμορφώνεται στα 1.062 ευρώ προ φόρου.
Η προσωπική διαφορά των 126 ευρώ καταργείται από 1/1/2019. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπου ένα χρόνο από τώρα η σύνταξη θα μειωθεί στα 1.004 ευρώ, λόγω κατάργησης της προσωπικής διαφοράς! Ο νόμος 4472/2016 λέει ότι στις νέες από 13/5/2016 και μετά συντάξεις η προσωπική διαφορά καταργείται όση και αν είναι και δεν ισχύει το πλαφόν μείωσης 18% γιατί αυτό το πλαφόν θα εφαρμοστεί στους παλιούς συνταξιούχους.
2 Καθηγητής ΑΕΙ (ειδικού μισθολογίου) με 34 χρόνια και 11 μήνες υπέβαλε αίτηση τον Αύγουστο του 2016. Οι συντάξιμες αποδοχές του είναι 3.137 ευρώ. Η σύνταξη έχει και εδώ δύο υπολογισμούς. Με τον παλιό τρόπο θα έπαιρνε 2.437,75 ευρώ μικτά, ενώ με το νόμο Κατρούγκαλου η σύνταξη βγαίνει 1.678,69 ευρώ μικτά (1.294,99 ευρώ ανταποδοτική και 384 ευρώ εθνική). Η διαφορά που προκύπτει επί μικτών ποσών νέας και παλιάς σύνταξης είναι -759 ευρώ ή κατά -31,1%!!!
Η παλιά σύνταξη μετά τις περικοπές του Μνημονίου προσεγγίζει το νέο ποσό, που σημαίνει ότι δεν θα δοθεί καθόλου προσωπική διαφορά καθώς η μείωση στα μικτά μπορεί να είναι 31,1% αλλά στα καταβαλλόμενα προ φόρου ποσά είναι κάτω του 10%. Η νέα σύνταξη έχει όμως και κράτηση υπέρ ΑΚΑΓΕ (3%) επειδή υπερβαίνει τα 1.400 ευρώ και εισφορά 6% για ασθένεια. Οπότε, το τελικό ποσό προ φόρου διαμορφώνεται στα 1.526,98 ευρώ.
3 Υπάλληλος ΔΕ κατηγορίας με 28 έτη και 5 μήνες στο Δημόσιο και 35 συνολικά έτη με διαδοχική ασφάλιση ΙΚΑ υπέβαλε αίτηση στις 23/5/2016, με συντάξιμες αποδοχές 1.381 ευρώ. Η σύνταξη έχει δύο υπολογισμούς: Προ νόμου Κατρούγκαλου θα έπαιρνε 1.093,29 ευρώ, ενώ με το νόμο Κατρούγκαλου η σύνταξη βγήκε στα 865,40 ευρώ μικτά (481,40 ευρώ ανταποδοτική και 384 ευρώ εθνική σύνταξη). Εχει μείωση κατά 227 ευρώ ή 20,8%. Παρότι όμως στα μικτά έχει μείωση άνω του 20%, δεν θα έχει την προστασία του νόμου και δεν θα του χαριστεί η μισή περικοπή, γιατί το κόλπο στο νόμο Κατρούγκαλου είναι ότι η προσωπική διαφορά υπολογίζεται επί των καταβαλλόμενων και όχι επί των μικτών ποσών, νέας και παλιάς σύνταξης.
Η παλιά καταβαλλόμενη σύνταξη έχει περικοπή 5% (είναι πάνω από 1.000 ευρώ) και επιπλέον 6% για ασθένεια. Το ποσό της παλιάς σύνταξης από τα 1.096 ευρώ διαμορφώνεται μετά τις κρατήσεις αυτές στα 976 ευρώ προ φόρου. Η νέα σύνταξη έχει μόνον εισφορά 6% για ασθένεια και το καταβαλλόμενο προ φόρου ποσό διαμορφώνεται στα 813 ευρώ. Η διαφορά είναι -163 ευρώ ή -16,7% και δεν υπάρχει καμία προσωπική διαφορά. Ο συνταξιούχος επωμίζεται τη μείωση κατά 16,7%, χωρίς «έκπτωση».
4 Υπάλληλος ΥΕ κατηγορίας με 35 έτη (όλα Δημόσιο) υπέβαλε αίτηση τον Ιούλιο του 2016. Με τον παλιό τρόπο υπολογισμού, θα έπαιρνε σύνταξη 1.004 ευρώ μικτά. Με το νόμο Κατρούγκαλου και με συντάξιμες αποδοχές (2002-2016) 1.325 ευρώ η σύνταξη του βγήκε στα 832 ευρώ.
5 Χήρα αστυνομικού παίρνει οριστική σύνταξη 529 ευρώ μικτά, από τη σύνταξη του συζύγου της που ήταν 1.594 ευρώ μικτά! Η μεγάλη μείωση προκαλείται επειδή ο νόμος Κατρούγκαλου λέει ότι για αιτήσεις σύνταξης λόγω χηρείας από 13/5/2016 και μετά ο/η επιζών σύζυγος παίρνει το 50% της σύνταξης του θανόντος. Η διάταξη-βόμβα όμως του νόμου λέει ότι το 50% θα δοθεί όχι στην αρχική αλλά στη νέα σύνταξη του θανόντος που θα προκύψει με τον επανυπολογισμό βάσει του νόμου Κατρούγκαλου!
Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν -όπως και σε όλες τις συντάξεις χηρείας όλων των Ταμείων- η σύνταξη των 1.594 μικτά επανυπολογίστηκε και βγήκε στα 1.058 ευρώ. Ο επανυπολογσμός δηλαδή έβγαλε τη σύνταξη με μείωση 34%!!! Από αυτά τα 1.058 ευρώ, η σύζυγος παίρνει το 50%, δηλαδή τα 529 ευρώ. Στο ποσό αυτό καταβάλλεται και προσωπική διαφορά 84 ευρώ, που όμως καταργείται την 1η/1/2019. Το συνολικό ποσό της σύνταξης με την προσωπική διαφορά ανέρχεται σε 613 ευρώ μικτά και στα 576 ευρώ μετά την εισφορά ασθένειας 6% και πριν από το φόρο. Με το παλιό καθεστώς η χήρα θα έπαιρνε το 70% της αρχικής σύνταξης των 1.594 ευρώ, δηλαδή θα έπαιρνε 1.115 ευρώ μικτά, ενώ τώρα της βγαίνουν 613 μικτά. Της κόβονται δηλαδή 502 ευρώ από τη σύνταξη χηρείας που θα έπαιρνε αν δεν έβγαινε ο νόμος 4387/2016, γνωστός ως «νόμος Κατρούγκαλου».
Μαχαίρι και για όσους έχουν λιγότερα από 35 έτη
Οι συντάξεις για όσους έχουν λιγότερα από 35 έτη θα έχουν ανάλογες μειώσεις και πάντως το αν θα ξεπερνούν ή όχι το 20% εξαρτάται από τις συντάξιμες αποδοχές των υπαλλήλων.
Γεγονός είναι, πάντως, ότι ο νόμος Κατρούγκαλου κρύβει μεγάλες μειώσεις συντάξεων στο Δημόσιο ιδίως όσο υψηλότερες είναι οι αποδοχές και όσο περισσότερα τα έτη ασφάλισης. Ανατρέπεται δηλαδή η πεποίθηση που ενδεχομένως να καλλιεργείται στις τάξεις των 680.000 δημοσίων υπαλλήλων ότι τα πολλά χρόνια και οι υψηλές αποδοχές οδηγούν σε καλύτερη σύνταξη.
Το μόνο κίνητρο παραμονής αντί εξόδου από το Δημόσιο είναι πλέον ο μισθός και τα επιδόματα, για όσο καιρό ακόμη θα διατηρούνται ανέπαφα.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΙΚΟΣ kkatikos@e-typos.com Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
Ένας υποψήφιος της αριστεράς, ο οποίος εξελέγη με σχεδόν 14.000 ψήφους στις περιφερειακές εκλογές της περασμένης Κυριακής στη Σικελία, κατηγορείται από την τοπική δικαιοσύνη ότι πλήρωνε 25 ευρώ την ψήφο, γράφει σήμερα η εφημερίδα La Stampa.
Ο Εντμόντο Ταμάιο, 41 ετών, κατηγορείται για «σύσταση συμμορίας με σκοπό την εκλογική νοθεία», διευκρινίζει η εφημερίδα, σύμφωνα με την οποία ένα μέρος των 13.984 ψήφων, που έλαβε ο Ταμάιο, είχε αγορασθεί.
Η ιταλική οικονομική αστυνομία έχει ήδη ανακρίνει «ψηφοφόρους που εξαγοράσθηκαν και είναι διατεθειμένοι να επιβεβαιώσουν τις κατηγορίες» των ανακριτών, προσθέτει η La Stampa.
Ο Ταμάιο αντέδρασε στον λογαριασμό του στο Facebook διαβεβαιώνοντας πως «ουδέποτε αγόρασε ούτε μία ψήφο και πως οικοδόμησε την πολιτική σταδιοδρομία του πάνω στην καθημερινή δράση υπέρ των ανθρώπων». Δηλώνει εξάλλου πως βρίσκεται «πλήρως στη διάθεση των δικαστικών αρχών για να ξεκαθαρίσει αυτή την ιστορία».
Σύμφωνα με τη La Stampa, μετά την εκλογή του ο Ταμάιο είχε υποστηρίξει πως «ανταμείφθηκε για τη διαφάνεια και την εντιμότητά του».
Η αστυνομία έφθασε μέχρι τον Ταμάιο μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών που είχαν στόχο μεγάλο αριθμό προσώπων στους πολιτικούς κύκλους του Παλέρμο, της πρωτεύουσας της Σικελίας, προσθέτει η La Stampa.
Ο Ταμάιο δεν συνελήφθη αμέσως, όπως είχε συμβεί με τον δεξιό συνάδελφό του Κατένο Ντε Λούκα, ο οποίος εξελέγη επίσης την Κυριακή και συνελήφθη 48 ώρες αργότερα για φορολογική απάτη.
Η ιταλική οικονομική αστυνομία έχει ήδη ανακρίνει «ψηφοφόρους που εξαγοράσθηκαν και είναι διατεθειμένοι να επιβεβαιώσουν τις κατηγορίες» των ανακριτών, προσθέτει η La Stampa.
Ο Ταμάιο αντέδρασε στον λογαριασμό του στο Facebook διαβεβαιώνοντας πως «ουδέποτε αγόρασε ούτε μία ψήφο και πως οικοδόμησε την πολιτική σταδιοδρομία του πάνω στην καθημερινή δράση υπέρ των ανθρώπων». Δηλώνει εξάλλου πως βρίσκεται «πλήρως στη διάθεση των δικαστικών αρχών για να ξεκαθαρίσει αυτή την ιστορία».
Σύμφωνα με τη La Stampa, μετά την εκλογή του ο Ταμάιο είχε υποστηρίξει πως «ανταμείφθηκε για τη διαφάνεια και την εντιμότητά του».
Η αστυνομία έφθασε μέχρι τον Ταμάιο μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών που είχαν στόχο μεγάλο αριθμό προσώπων στους πολιτικούς κύκλους του Παλέρμο, της πρωτεύουσας της Σικελίας, προσθέτει η La Stampa.
Ο Ταμάιο δεν συνελήφθη αμέσως, όπως είχε συμβεί με τον δεξιό συνάδελφό του Κατένο Ντε Λούκα, ο οποίος εξελέγη επίσης την Κυριακή και συνελήφθη 48 ώρες αργότερα για φορολογική απάτη.