Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Σχέδιο για πλαφόν στα 360 ευρώ στις συντάξεις χηρείας!


Σχέδιο για πλαφόν στα 360 ευρώ στις συντάξεις χηρείας!


Κατώτατο πλαφόν από 300 έως 360 ευρώ στις συντάξεις χηρείας εξετάζει να θεσπίσει το υπουργείο Εργασίας ώστε να μη βγαίνουν με ποσά της τάξης των 151, 185 ή 200 ευρώ.
Το αντίδοτο είναι, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο Ελεύθερος Τύπος από εγκυρότατη πηγή, ότι συζητείται να μπει ένας κόφτης στη μείωση των νέων συντάξεων χηρείας ώστε να μην πέφτουν κάτω από τα 300, ίσως και τα 360 ευρώ.
Τι προβλέπεται

Σημειώνεται ότι ο νόμος Κατρούγκαλου προβλέπει ως προσωρινή σύνταξη χηρείας για δικαιούχους που έχασαν σύζυγο μετά τις 13/5/2016 το ποσό των 192 ευρώ, που όμως δεν εφαρμόστηκε και στη θέση του μπήκε η προσωρινή χηρείας των 345 ευρώ, ποσό που και πάλι είναι χαμηλό και έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις.
Η διαφορά είναι ότι στις οριστικές αποφάσεις υπάρχουν και τελικές συντάξεις χηρείας που βγαίνουν όχι μόνον στα 185, αλλά και στα 151 ευρώ! Αυτές οι συντάξεις δεν είναι προσωρινές αλλά μόνιμες.

Το υπουργείο, βλέποντας τα ποσά αυτά, τρόμαξε από την οργή που θα προκαλέσουν και επεξεργάζεται πρόταση για να μπει ένα κατώτατο όριο ώστε σε καμία περίπτωση να μην πέφτουν κάτω από 300 ως 360 ευρώ το μήνα.
Το ότι επιδιώκεται βελτίωση στα ποσά αποκάλυψε η ίδια η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου μιλώντας στη Βουλή. Είπε ότι «γνωρίζουμε το πρόβλημα και θα φέρουμε μια βελτιωμένη ρύθμιση εντός Οκτωβρίου».
Με ισοδύναμα…

Η τρόικα είναι επιφυλακτική και στο «άκουσμα» της πρότασης, σύμφωνα με πληροφορίες του Ελεύθερου Τύπου, ζήτησε να δει πρώτα ένα σχέδιο της ρύθμισης και κυρίως τα μέτρα ισοδυναμίας που θα περιέχει γιατί η θέσπιση ενός πλαφόν 360 ευρώ σε συντάξεις που βγαίνουν στα 151 ευρώ, με το νόμο για το ασφαλιστικό, συνεπάγεται και αύξηση της προβλεπόμενης δαπάνης που θα πρέπει να ισοσκελιστεί με ισοδύναμες περικοπές όπως συνηθίζεται να ζητάει η τρόικα.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι πιθανό -αν δεν προταθούν ισοδύναμες περικοπές- να μπουν και εισοδηματικά ή περιουσιακά κριτήρια. Σε αυτή την περίπτωση, μια χήρα με ελάχιστα εισοδήματα (π.χ. 200 ευρώ το μήνα) θα παίρνει από τη σύνταξη χηρείας το κατώτατο ποσό που συζητείται με την τρόικα (300 με 360 ευρώ) ακόμη και αν η πραγματική σύνταξη χηρείας που βγάζει ο νόμος Κατρούγκαλου είναι 151 ευρώ.
Αν υπάρχουν μεγαλύτερα εισοδήματα από άλλες πηγές (π.χ. 1.000 ευρώ το μήνα), τότε πιθανώς να μη χορηγείται το κατώτατο όριο, αλλά το πραγματικό ποσό, δηλαδή η σύνταξη χηρείας των 151 ευρώ, 185, 200 ή 250 ευρώ.
Στο… μισό

Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμη και αν περάσει μια πρόταση για κατώτατο ποσό 300 ή 360 ευρώ στις συντάξεις χηρείας, το πρόβλημα δεν λύνεται. Με το νόμο Κατρούγκαλου οι δικαιούχοι σύνταξης χηρείας παίρνουν το 50% της σύνταξης του θανόντος αντί το 70%. Αν η αρχική σύνταξη του θανόντος μάλιστα είχε βγει πριν από το νόμο Κατρούγκαλου και ο θάνατος επήλθε μετά τις 13/5/2016, τότε ο επιζών σύζυγος παίρνει το 50%, αφού όμως πρώτα επανυπολογιστεί η αρχική σύνταξη του θανόντος με τους μειωμένους συντελεστές του Κατρούγκαλου.
Αν δηλαδή μια σύνταξη 1.000 ευρώ, προ νόμου Κατρούγκαλου, επανυπολογιστεί στα 750 ευρώ, τότε σε περίπτωση θανάτου η χήρα δεν θα πάρει το 50% των 1.000 ευρώ, αλλά το 50% των 750 ευρώ, δηλαδή 375 ευρώ.
Ηλικιακό όριο

Το άλλο μεγάλο αγκάθι είναι ότι δεν αλλάζει το ηλικιακό όριο των 55 ετών που όρισε ο νόμος Κατρούγκαλου για τη μόνιμη καταβολή του 50% της σύνταξης θανάτου.

Στην πράξη -αν περάσει η πρόταση του υπουργείου- μπορεί να μπει ένα κατώφλι για να μην έχουν ελεύθερη πτώση οι συντάξεις χηρείας, αλλά δεν θα μεταβληθεί το όριο ηλικίας των 55 ετών που δίδει το δικαίωμα σε μόνιμη σύνταξη λόγω θανάτου.

Σύμφωνα με το νόμο 4387/2016, όσοι δεν έχουν κλείσει το 55ο έτος κατά την ημερομηνία θανάτου του συζύγου τους παίρνουν το 50% της σύνταξης του θανόντος για μια τριετία. Αν στην τριετία αυτή κλείσουν τα 55, τότε συνεχίζεται η καταβολή σύνταξης, αλλά στην περίπτωση που έχουν εργασία, καθώς και αν παίρνουν (ή θα πάρουν) και δική τους σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας, τότε το ποσοστό της σύνταξης χηρείας πέφτει στο 25% αντί 50%.
Αν στην τριετία δεν κλείσουν τα 55, τότε η σύνταξη αναστέλλεται και ξαναχορηγείται στα 67 με τα ίδια ποσοστά, δηλαδή στο 50% αν δεν έχουν άλλη σύνταξη και στο 25% αν παίρνουν και δική τους σύνταξη.
Στην περίπτωση που υπάρχουν παιδιά ανήλικα ή σπουδάζοντα, τότε αφενός παίρνουν το ανάλογο μερίδιο από τη σύνταξη του θανόντος γονέα (συνολικά 50% για δύο τέκνα και 37% για ένα τέκνο). Αν ο/η επιζών σύζυγος κλείσει τα 55 αφότου ενηλικιωθούν τα παιδιά ή αφότου συμπληρώσουν τα 24 αν σπουδάζουν, τότε συνεχίζει να παίρνει το μερίδιο από τη σύνταξη του θανόντος συζύγου με τους περιορισμούς του νόμου, δηλαδή με το 25% αντί 50% στην περίπτωση που έχουν εργασία ή συνταξιοδοτηθούν.
Στη χειρότερη θέση είναι οι γυναίκες που έχουν ήδη ενήλικα παιδιά και είναι κάτω από 52 ετών, γιατί σε ενδεχόμενη απώλεια συζύγου θα πάρουν σύνταξη χηρείας μόνον για 3 χρόνια και θα περιμένουν ως τα 67 για να τους ξαναχορηγηθεί το όποιο ποσοστό θα ορίζει τότε ο νόμος.

Πηγή Πληροφοριών: Ελεύθερος Τύπος - 
http://www.enikonomia.gr/my-money/167030,schedio-gia-plafon-sta-360-evro-stis-syntaxeis-chireias.html


Η Τουρκία απειλεί πλέον Θεούς και δαίμονες, Κύπρο, Γαλλία, Ιταλία, όμως…







Χάθηκε εντελώς το μέτρο από τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος εξαπέλυσε απειλές κατά παντός εμπλεκομένου στην υπόθεση των κυπριακών υδρογονανθράκων, λέγοντας ότι Τουρκία και «τουρκική Κύπρος», θα απαντήσουν μαζί στις γαλλο-ιταλικές γεωτρήσεις, για τις οποίες χρησιμοποίησε τον όρο «λεγόμενες [σ.σ. δήθεν] διεθνείς δημοπρασίες».
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Απαντώντας σε ερώτηση βουλευτή του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP), ο Τσαβούσογλου είπε, ότι «ορισμένα από τα οικόπεδα που παραχωρεί η ελληνική Κύπρος στις λεγόμενες διεθνείς δημοπρασίες διέρχονται από την τουρκική υφαλοκρηπίδα στην ανατολική Μεσόγειο»!
«Δεν θα κάνουμε τα στραβά μάτια στις ελληνοκυπριακές δραστηριότητες σε αυτά τα οικόπεδα, οι οποίες παραβιάζουν τα νόμιμα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και θα δώσουμε την απαραίτητη απάντηση σε συνεργασία με την τουρκοκυπριακή κυβέρνηση», διαβεβαίωσε το Κοινοβούλιο ο Τσαβούσογλου.
Όσον αφορά το τι μπορεί η Άγκυρα να κάνει, θεωρητικά μιλώντας, Γαλλία και Ιταλία και θέλουν και μπορούν να προστατεύσουν τις επενδύσεις τους από τις παράνομες διεκδικήσεις ενός κακού γείτονα, ο οποίος είναι εθισμένος να θεωρεί διεθνές δίκαιο ό,τι έχει στο κεφάλι του, το οποίο όλως τυχαίως ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τα δικά του συμφέροντα.
Πρόκειται για έναν γείτονα που είναι εύκολο να διακρίνεις, ότι το μοναδικό δίκαιο που αντιλαμβάνεται, είναι αυτό του ισχυρού, δηλαδή αναγνωρίζει μόνο τον νόμο της ζούγκλας. Μπορεί αυτό εν πολλοίς να ισχύει στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις, ουδείς λόγος.
Όμως, πάλι με βάση τα συμφέροντα έρχονται καιροί που ο συνασπισμός συμφερόντων ορισμένων μπορεί να αρνηθεί την αυθαιρεσία, οπότε, παρά τους λεονταρισμούς, δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από την αποδοχή αυτού που επιβάλλει η αδυναμία σου να αποτρέψεις, εάν το πάμε σύμφωνα με τον Θουκυδίδη. Κι εδώ έχουν μαζευτεί πολλοί και ισχυροί που δεν συμφωνούν με την οπτική της Άγκυρας.
Η Τουρκία συζητά με τη Γαλλία και την Ιταλία τη συμπαραγωγή του αξιόλογου ευρωπαϊκού συστήματος αντιαεροπορικής και αντιβαλλιστικής άμυνας SAMP/T της κοινοπραξίας Eurosam που αξιοποιεί επιχειρησιακά του πυραύλους αναχαίτισης Aster 30. Ένα «αντίμετρο», είναι η εγκατάλειψη του συστήματος αυτού. Ας περιμένουμε βέβαια τη συνάντηση του Ερντογάν με τον Τραμοπ στη Νέα Υόρκη, ίσως βγουν ειδήσεις.
Μικρό το κακό και κυρίως για την Κύπρο. Η Τουρκία θα βγει πάλι χαμένη, αν υποτεθεί ότι για να κατευνάσουν την Άγκυρα, Παρίσι και Ρώμη θα ήταν έτοιμοι να παραχωρήσουν μεγαλύτερο ποσοστό τεχνολογίας – τεχνογνωσίας του συστήματος, ώστε οι Τούρκοι να αποκτήσουν «εθνικό σύστημα» που επιθυμούν.
Διότι όσο και να κοροϊδεύουν τον κόσμο οι Τούρκοι, οι Ρώσοι δεν είναι αφελείς και παιχνιδάκια σαν αυτά της Άγκυρας τα αξιοποιούν για την εξυπηρέτηση του δικού τους εθνικού συμφέροντος και σίγουρα δεν θα έκαναν κάτι που θα άφηνε περιθώριο για να πέσει ρωσική τεχνολογία αιχμής, σε έναν τομέα που η ρωσική αμυντική βιομηχανία είναι εξόχως ανταγωνιστική, να πέσει σε «δυτικά χέρια».
Εν ολίγοις, τα περιθώρια αντιδράσεων για την Τουρκία έχουν στενέψει πολύ και αυτό το ξέρει τόσο ο Ερντογάν όσο και το Γενικό Επιτελείο. Πολεμικές περιπέτειες ο Ερντογάν έχει λόγο να τις φοβάται, διότι ξέρει ότι πλην εξαιρέσεων, οι σχέσεις του με τους στρατηγούς εμπίπτουν στον κλασικό ορισμό της «λυκοφιλίας», οπότε περιθώριο για υπερβολικό ρίσκο δεν υπάρχει, για να μην ανακαλύψει ότι μετατράπηκε σε… αμνό για τους λύκους, ουχί μόνο γκρίζους.
Εάν δεν επικρατήσει το θυμικό (του Ερντογάν) της λογικής (του «συστήματος»), εκπλήξεις ιδιαίτερες δεν θα έχουμε, διότι οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται ότι τα περιθώρια ασκήσεως του προσφιλούς σε αυτούς «bullying» δεν είναι ιδιαιτέρως πολλά και το λαμβάνουν υπόψη.
Ελλάδα και Κύπρος έχουν οικοδομήσει την αποτροπή τους, πέραν του στρατιωτικού πεδίου που εξακολουθεί να παραμένει σε αξιοπρεπή επίπεδα, υπό την έννοια της ικανότητας να επιφέρεις ισχυρότατα πλήγματα στον αντίπαλο, αν και ο χρόνος κυλά σαφέστατα σε βάρος μας και στο επίπεδο των συμμαχιών.
Έστω με τον «ιδιαίτερο» ελληνικό τρόπο, που ποτέ δεν κατόρθωσε να αντιληφθεί την ουσία των συμμαχιών σε στρατιωτικό επίπεδο, ενώ πάντα υπερτιμούσε τη δική της συνεισφορά, στην τρέχουσα χρονική συγκυρία και χάρη στη δράση συγκεκριμένων προσώπων με ονοματεπώνυμο, η Ελλάδα είναι περισσότερο ισχυρή από όσο προδίδει η οικονομική και πολιτική της κατάσταση.
Δεν θα ισχύει αυτό όμως για πάντα και επείγει η ανάκαμψη, χωρίς καταστρεπτικές ιδεοληψίες, ώστε η χώρα μας να επιστρέψει στην κανονικότητα και να προγραμματίσει το μέλλον της και την ασφάλειά της όχι με συγκυριακούς, αλλά με πιο βιώσιμους όρους, μιας κοινωνίας που επιτέλους έχει ωριμάσει. Όνειρα θερινής νυκτός; Ίσως. Οψόμεθα κύριοι και κυρίες…
πηγή:http://www.defence-point.gr/news/i-tourki-apiloun-pia-theous-demones-kypro-gallia-italia-omos

ΥΕΘΑ: Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας ενώνουν ως Έλληνες. Να αφήσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις έξω από την οποιανδήποτε πολιτική αντιπαράθεση.








Χαιρετισμός ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου σε εκδήλωση προς τιμήν των συμμετεχόντων στο Κίνημα του Ναυτικού


Θα ήθελα να καλωσορίσω πρώτα απ’ όλους, ανθρώπους πολύ αγαπητούς και ιδιαίτερα σεβαστούς στην οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων. Αναφέρομαι στους συμμετέχοντες στο κίνημα του Ναυτικού, και στις οικογένειες αυτών. Σε ανθρώπους που έγιναν προσφορά θυσίας, με την απώλεια της ζωής ή της σωματικής αρτιμέλειας, που εξέθεσαν τις οικογένειες τους στο μένος των επιόρκων της επταετίας. 

Σε εκείνους των οποίων το ανάστημα υψώθηκε ως το οριακό σημείο, στο οποίο καταλήγει «ο τραχύς και δύσκολος της αρετής δρόμος», προς τον οποίο «πετάουν» μόνο τα γόνατα ανδρών γενναίων, όπως θα έλεγε ο Ανδρέας Κάλβος. 

Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η παράδοση του Ναυτικού, η ιστορική του κληρονομιά και η φύση του δημιουργούν μια δυναμική αποστροφής στην ασφυκτική ατμόσφαιρα των φασιστικών καθεστώτων. 

Η δυναμική αυτή επεκτάθηκε και στους υπόλοιπους κλάδους. Οι αξιωματικοί που έλαβαν μέρος απεδείχθησαν, κατά Θουκυδίδη «και παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες», όπως εύστοχα αναφέρατε εξοχότατε κύριε Πρόεδρε στο χαιρετισμό σας στην εισαγωγή του βιβλίου.

Το αποτέλεσμα ήταν, το κίνημα του Ναυτικού με τη συνεργασία στελεχών του Στρατού Ξηράς και της Πολεμικής Αεροπορίας, να θεωρείται η κορυφαία αντιστασιακή εκδήλωση των Ενόπλων Δυνάμεων κατά των Απριλιανών και όχι «οπερέτα ναυτικού κινήματος ολίγων αποστράτων αξιωματικών», όπως χαρακτηριστικά προσπαθούσε να περάσει το μήνυμα η Χούντα. 

Σήμερα, 44 χρόνια μετά, η Ελληνική Δημοκρατία εκφράζει το θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη της προς εκείνα τα στελέχη των Ένοπλων Δυνάμεων που αντιστάθηκαν. 

Σε μας τους νεότερους μένει η υποχρέωση να διατηρήσουμε ζώσα την εθνική μνήμη, τις ιστορικές στιγμές που σημάδεψαν την πορεία αυτού του τόπου. Αλλά συνάμα να αποκωδικοποιήσουμε, αβίαστα και απαλλαγμένοι από μυωπικές αντιλήψεις και συμπλέγματα, το μήνυμα της ημέρας, να διδαχτούμε, να αναγάγουμε τα συμπεράσματα στη σημερινή εποχή. 

Να αναλογιστούμε πόσο ώριμοι και ισχυροί είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί σήμερα σε σχέση με εκείνη την εποχή. Να αντιληφθούμε πως οδηγηθήκαμε σε ένα ανελεύθερο καθεστώς με καταστροφικές συνέπειες στα εθνικά μας συμφέροντα. 

Να ψηλαφήσουμε τις ζυμώσεις που οδήγησαν στον εκδημοκρατισμό του πολιτικού σκηνικού της πατρίδας μας το 1974 και στην Ελλάδα της Ευρώπης το 1981.

Στη σημερινή εκδήλωση παρουσιάστηκε ένα εξαίρετο έργο, το βιβλίο «Οι Άνθρωποι του Κινήματος του Ναυτικού Μάιος 1973», του Αντιναυάρχου Ιωάννη Παλούμπη, μέσα στο οποίο παρουσιάζονται ενδιαφέρουσες απόψεις αλλά και οι προσωπικότητες των πρωταγωνιστών του κινήματος του Ναυτικού, φιλοτεχνημένες από το πενάκι του αγαπητού σε όλους, Γιώργου Ψαρόπουλου. 

Ο συγγραφέας, ως μέλος του Κινήματος, έχει συλλάβει την ουσία των πραγμάτων πολύ προσεκτικά. Και αυτό γίνεται άμεσα αντιληπτό από τον τίτλο «Οι άνθρωποι του Κινήματος του Ναυτικού», γιατί είναι ακριβώς οι άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά.

Σε αυτό έχουμε εστιάσει τις προσπάθειές μας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Η πολιτική μας, που εφαρμόζεται από εμένα και τον Αναπληρωτή Υπουργό κ. Βίτσα, με την καθοδήγηση του Πρωθυπουργού, όπως πολλάκις έχω πει, έχει αποδειχθεί στην πράξη, με πληθώρα δράσεων στον τομέα των Ενόπλων Δυνάμεων, ως ανθρωποκεντρική. 

Κύριε Ναύαρχε, παρακολουθούμε τη δράση σας, το συγγραφικό σας έργο, το οποίο εκτιμούμε ότι έχει ακόμα μέλλον. Θέλω να σας διαβεβαιώσω, ότι όλοι οι ήρωες του Πολεμικού Ναυτικού μας κάνετε υπερήφανους. Δεν είστε σε κανένα περιθώριο. Αποτελείτε παραδείγματα για όλους μας. Για την πολιτική και την στρατιωτική ηγεσία, για τους αξιωματικούς, τους υπαξιωματικούς, τους στρατεύσιμους και τους εθνοφύλακες.

Αξίζουν σε σας και σε όλους όσους συνέβαλαν για τη δημιουργία αυτής της έκδοσης, για την παρακαταθήκη που αφήνετε στις νεότερες γενιές, για τη συμβολή σας στην τεκμηρίωση της μακρόχρονης ιστορίας, της ιστορικής συνέχειας ολόκληρου του έθνους, θυμίζοντας το τι μπορεί να πετύχει μια κοινωνία ενωμένων και αποφασισμένων ανθρώπων, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν και το εθνικό ιστορικό καθήκον το επιτάσσει.

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, 

Αποτελείτε σύμβολο και παραστάτη των πολιτειακών θεσμών, σύμβολο ενότητας, συνθέτοντας τις όποιες διαφορές προς εθνικό όφελος και με καθαρούς στόχους: το κράτος δικαίου, τη δημοκρατική διακυβέρνηση, την ασφάλεια και τη σταθερότητα, την κοινωνική ευημερία, την ποιότητα ζωής, το επίπεδο πολιτισμού.

Απευθυνόμενος στον Πρώτο Πολίτη της χώρας και Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, τονίζω ότι αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, σήμερα, αποτελούν στυλοβάτη του Έθνους και των δημοκρατικών θεσμών, εγγύηση για την εθνική μας ασφάλεια. Αποτελούν ένα υγιές κομμάτι του Ελληνικού λαού, που λειτουργεί καθημερινά στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας ενώνουν ως Έλληνες. Είναι το σημείο αναφοράς για όλο το Έθνος, είναι πεδίο ομόνοιας, αλληλεγγύης και Εθνικής Συνοχής. 

Θέλω σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τους συνάδελφους βουλευτές και εκπροσώπους των κομμάτων και να τους ζητήσω ακόμα μία φορά να αφήσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις έξω από την οποιανδήποτε πολιτική αντιπαράθεση. Να φτάσουμε πάλι στο σημείο εκείνο όπου ενώ ψηφίζεται ο προϋπολογισμός της χώρας - και γίνεται κορυφαία πολιτική αντιπαράθεση μέχρι τέλους του χρόνου - ο προϋπολογισμός των Ενόπλων Δυνάμεων να ψηφίζεται ομόφωνα. Θα είναι μία απόδοση σεβασμού και ένα μήνυμα ενότητας. 

Σε αυτή την κατεύθυνση θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα κάνει τα πάντα προκειμένου ολόκληρος ο σχεδιασμός να είναι προϊόν συνεργασίας. 

Με την ευκαιρία της σημερινής εκδηλώσεως στο Θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ» δράττομαι της ευκαιρίας να επαναλάβω ότι το πλοίο θρύλος θα ταξιδέψει ξανά, στη Θεσσαλονίκη για την 28η Οκτωβρίου, όπου θα παραμείνει για έναν ολόκληρο μήνα. 

Θα συνοδεύσουμε ως οφείλουμε το πλοίο σε αυτό το ταξίδι που θα αποτελέσει και μία πολύ σημαντική παρουσία κατά τη διάρκεια της παρέλασης της Θεσσαλονίκης. 

Ο «Μπαρμπαγιώργης», όπως αποκαλείται το Θωρηκτό «ΑΒΕΡΩΦ», αφού διπλασίασε την Ελλάδα, λειτουργεί σήμερα ως μουσείο για να διδάσκει ότι σε τούτο αυτόν τον τόπο υπάρχουν αξίες, σύμβολα, που ενδυναμώνουν την πίστη, ενεργοποιούν τα εθνικά μας αντανακλαστικά, έναντι κάθε απειλής κατά της χώρας μας. 

Κλείνοντας θα δανειστώ μια φράση του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Τσάτσου, προς τους νεαρούς αξιωματικούς, με την όποια έλεγε: «Μη λησμονής ότι όλα τα λειτουργήματα μέσα στην πολιτεία αντλούν την εξουσία τους από το εθνικό σύνολο, από το λαό. Ο καθένας οφείλει να πράττη εφ’ ω ετάχθη, γιατί τότε μόνο και το σύνολο του έθνους μπορεί να πράττη τα εφ’ οις είναι τεταγμένο».

Με τις ευλογίες της Εκκλησίας μας, εύχομαι έτσι όπως σήμερα βρισκόμαστε όλοι εδώ με τον Πρώτο Πολίτη της χώρας να συνεχίσουμε την πορεία στηρίζοντας κυρίως το μεγαλύτερο όπλο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, τους ανθρώπους των Ενόπλων Δυνάμεων, με παραδείγματα εσάς που αντισταθήκατε υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία, το Σύνταγμα και την Ελληνική Σημαία».

Κλικ στις εικόνες

                      

    Ένωση Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Άρτας: 5νθήμερη Εκδρομή στα παράλια Βουλγαρίας και Ρουμανίας









        ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ  ΕΚΔΡΟΜΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


           Η  Ένωση Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Νομού Άρτας και περιοχής Φιλιππιάδας, σε συνεργασία με την Διεθνή Ένωση Αστυνομικών/τοπική Διεύθυνση Άρτας , διοργανώνουν 5νθήμερη εκδρομή στα παράλια της Βουλγαρίας και Ρουμανίας από 11 μέχρι 15 Οκτωβρίου 2017.

            Αναλυτικό πρόγραμμα και πληροφορίες στο Γραφείο της Ε.Α.Σ.Α.νομού Άρτας, καθημερινά από 09:00 - 10:00 ώρα. Τηλέφωνο 26810 26645

          Η τιμή θα σας εκπλήξει ευχάριστα

    Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

    Βράβευση Αρχηγού ΓΕΣ από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον


    Βράβευση Αρχηγού ΓΕΣ από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον




    Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον (National Defense University - NDU), διότι ως διακεκριμένος απόφοιτός του (Τάξη 2009), ανεδείχθη στη θέση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

    H τελετή πραγματοποιήθηκε την πρώτη μέρα του Συνεδρίου που διοργανώνει το NDU και στο οποίο συμμετέχει ο Αρχηγός ΓΕΣ. Με τη βράβευση αυτή, λαμβάνει θέση στην Αίθουσα Τιμών (Hall of Fame) του Πανεπιστημίου.

    Στην τελετή παρέστησαν και τίμησαν με την παρουσία τους τον Αρχηγό ΓΕΣ, ο Διοικητής των Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη (U.S. Army Europe) Στρατηγός Frederick Benjamin Hodges, ο Έλληνας Πρόξενος στην Ουάσινγκτον κ. Δημήτριος Αγγελεσόπουλος, ο Ακόλουθος Άμυνας της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον Συνταγματάρχης Παναγιώτης Καβιδόπουλος, ο Στρατιωτικός Ακόλουθος των ΗΠΑ στην Αθήνα Συνταγματάρχης Scott Miller, ο πρώην Διοικητής του ODC στην Αθήνα Συνταγματάρχης TJ Moffatt, 10 συμμαθητές της Τάξης NDU 2009 από Γερμανία, Ισραήλ, Νέα Γουινέα, ΗΑΕ, Ιορδανία, Νιγηρία, Πολωνία και ΗΠΑ, το σύνολο του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου και πλήθος κόσμου.



    Κλικ στις εικόνες

    Συντάξεις: Από 1.000-3.000 ευρώ η επιστροφή των ΣΚΟΠΙΜΩΣ, παρακρατηθέντων εισφορών υπέρ του ΕΟΠΥΥ. Ξεκίνησε επεξεργασία εντοπισμού των ποσών







    Ως μια διαδικασία που θα τραβήξει σε μάκρος χρόνου, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν μέχρι πρόσφατα συστήματα μηχανογραφημένης καταγραφής των εισφορών, παρουσίασε σήμερα ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Τάσος Πετρόπουλος, την επιστροφή στους συνταξιούχους των 250 εκατ. ευρώ, τα οποία έχασαν μέσα στην περίοδο 2010 -2016, καθώς τα ασφαλιστικά Ταμεία παρακρατούσαν μεγαλύτερα ποσά απ’ ό,τι έπρεπε υπέρ του ΕΟΠΥΥ.

    Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 fm» ο κ. Πετρόπουλος εξέφρασε τη βούληση της κυβέρνησης για αποκατάσταση των αδικιών και επιστροφή των παρανόμως παρακρατηθέντων ποσών, ωστόσο απεκάλυψε πως ο ΕΦΚΑ δεν γνωρίζει ακόμη σε ποιους έγιναν οι λανθασμένες παρακρατήσεις:



    «Ξεκίνησε η επεξεργασία στην ηλεκτρονική διεύθυνση κοινωνικής ασφάλισης και έχει δοθεί εντολή να βρούμε τα στοιχεία εκείνα. Άλλωστε, δεν υπήρχε και κανένα σύστημα ηλεκτρονικής καταγραφής των ποσών, που κατέβαλε ο καθένας, τώρα τα φτιάχνουμε αυτά. 
    Ποτέ η χώρα δεν είχε συστήματα μηχανογραφημένης καταγραφής των εισφορών. Πρέπει να γίνει πρώτα ο εντοπισμός των ποσών που έχουν καταβληθεί, ώστε να αρχίσουμε σταδιακά και σε βάθος χρόνου την επιστροφή των διαφορών», ανέφερε σχετικά.

    Αν σημειωθεί πως από το 2010, η παρακράτηση των εισφορών υγείας υπολογιζόταν σκοπίμως λανθασμένα στο ονομαστικό ποσό της σύνταξης και όχι στο καθαρό καταβαλλόμενο ποσό, με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι να χάσουν μεγαλύτερα ποσά από αυτά που έπρεπε. Έτσι, όταν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης εντοπίσουν τους δικαιούχους των επιστροφών και επαληθευτούν τα ποσοστά και η βάση υπολογισμού αυτοί οι συνταξιούχοι, ανάλογα με την περίπτωση, θα λάβουν «θετική διαφορά» από 1.000 έως 3.000 ευρώ.



    πηγή:http://www.cnn.gr/oikonomia/story/98081/psaxnoyn-toys-syntaxioyxoys-poy-epivarynthikan-me-eisfores-250-ekat-eyro-yper-eopyy

    Το ξεχασμένο Ολοκαύτωμα -Όταν ο Στάλιν άφησε 4 εκατ. ανθρώπους να πεθάνουν από την πείνα


    Φωτογραφία: Wikipedia

    Ενα νέο βιβλίο «Red Famine: Stalin's War on Ukraine», της Ανν Απλμπάουμ, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για την ευθύνη του Στάλιν για το τι συνέβη το 1933 στην Ουκρανία.
    Καλοκαίρι του 1933 σε ένα χωριό της Ουκρανίας. Ενα μικρό αγόρι ξυπνά κοντά σε μία σόμπα τρομερά πεινασμένο. «Μπαμπά, θέλω να φάω. Μπαμπά!», φώναξε. Κανείς, όμως, δεν απάντησε.
    Το σπίτι ήταν κρύο και το αγόρι πήγε στον πατέρα του, που μάλλον κοιμόταν. Είχε «αφρούς κάτω από τη μύτη του», θυμάται. «Αγγιξα το κεφάλι του, ήταν κρύο».
    Λίγο αργότερα, ένα καροτσάκι φορτωμένο με πτώματα έφτασε στο σπίτι με δύο άνδρες να βάζουν το σώμα του πατέρα σε έναν σάκο και να το ρίχνουν σε αυτό. Εφυγαν.
    Το αγόρι μπορεί να έμεινε μόνο, να κοιμόταν σε στάβλους, να μάζευε με το ζόρι σπόρους, ωστόσο, με κάποιον τρόπο επιβίωσε.
    Ωστόσο, δεν ήταν το ίδιο τυχεροί περίπου 4 εκατ. συμπατριώτες του Ουκρανοί.
    Ο λιμός που έπληξε την Ουκρανία στα τέλη του 1932 και το 1933 ήταν μία από τις μεγαλύτερες ανθρώπινες πληγές στην ευρωπαϊκή ιστορία, αν και στη Δύση λίγοι το γνωρίζουν. Για την ίδια την Ουκρανία, το Γολοντομόρ, που στην κυριολεξία σημαίνει «εξολόθρευση από την πείνα», θεωρείται συχνά κάτι παρόμοιο με το Ολοκαύτωμα, μια γιγαντιαία επιχείρηση δολοφονίας εκατομμυρίων ανθρώπων.
    Και πίσω από αυτήν, δεν είναι μόνο ο Στάλιν και η ιδέα του προγράμματος κολεκτιβοποίησης που εφαρμόστηκε, αλλά μια στρεβλωμένη ιδεολογία, που επιδιώκει να επανατοποθετήσει μια αγροτική κοινωνία βάσει ενός ουτοπικού κομμουνιστικού σχεδίου.
    Οι εικόνες από τότε συγκλονιστικές. Πεινασμένα παιδιά, μαζικοί τάφοι ακόμη και κανιβαλισμός.
    «Ημουν τόσο φοβισμένος από αυτό που είχε συμβεί που δεν μπορούσα να μιλήσω για αρκετές ημέρες», λέει μια γυναίκα που ρίχτηκε απο λάθος σε μαζικό τάφο. «Εβλεπα νεκρά σώματα στα όνειρά μου και ούρλιαζα», θυμάται.
    Σήμερα, παρά τα απίστευτα που έχουν διαδραματιστεί, εξακολουθούν να υπάρχουν και εκείνοι που αρνούνται τον μεγάλο λιμό της Ουκρανίας. Στη Ρωσία, ο άνθρωπος που έφερε την πείνα, ο Στάλιν, παρουσιάζεται ως ένας ηγέτης άξιος θαυμασμού, που έφτασε τη Ρωσία ψηλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Μάλιστα, πριν από λίγα χρόνια, ο Πούτιν σε συνέντευξη Τύπου δήλωσε πως δεν υπήρχε τίποτα κακό με την αποκατάσταση αγαλμάτων ενός ανθρώπου που αφαίρεσε εκατομμύρια ζωές. Ο Στάλιν, όπως ισχυρίστηκε, δεν ήταν διαφορετικός από τον Βρετανό Ολιβερ Κρόμγουελ, μια σύγκριση απλώς ανακριβής.
    Σύμφωνα με την Daily Mail, ωστόσο, το βιβλίο Red Famine: Stalin's War on Ukraine της Ανν Απλμπάουμ δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για την ευθύνη του Στάλιν για το τι συνέβη.
    Οι ρίζες της πείνας γεννούν την βασανισμένη και αιματοβαμμένη σχέση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, πηγή διεθνούς έντασης και ανθρώπινου πόνου ακόμα και σήμερα.
    Η λέξη Ουκρανία σημαίνει «παραμεθόριος». Κάποτε ένα κομμάτι της άνηκε στην πολωνική-λιθουανική κοινοπολιτεία αλλά στην συνέχεια κατακτήθηκε από την ρωσική αυτοκρατορία. Από τότε, Ρώσοι εθνικιστές την βλέπουν ως αναπόσπαστο μέρος της ευρασιατικής τους κυριαρχίας και ακόμη και σήμερα οι υπερασπιστές του Πούτιν την αποκαλούν συχνά «Νέα Ρωσία» ή «Μικρή Ρωσία».
    Μετά τη Ρωσική Επανάσταση του 1917, η Ουκρανία έκανε μια προσπάθεια για ελευθερία, μόνο για να συντριβεί από τον Κόκκινο Στρατό και μετατράπηκε σε δημοκρατία της νέας Σοβιετικής Ένωσης. Ωστόσο, τόσο ο Λένιν, όσο και ο Στάλιν έβλεπαν την Ουκρανία με δυσπιστία.
    Οι Ουκρανοί ήταν τόσο διαφορετικοί... Επέμειναν να μιλούν τη δική τους γλώσσα, οι αγρότες ήταν συντηρητικοί, διατηρούσαν τις παραδόσεις τους και δεν ήταν καθόλου ενθουσιώδεις για το λαμπρό μαρξιστικό μέλλον που οι βασιλιάδες του Κρεμλίνου υποσχέθηκαν να οικοδομήσουν.
    Και τότε, στο τέλος της δεκαετίας του ‘20 ήρθε η καταστροφή. Αποφασισμένος να εδραιώσει τη διακυβέρνησή του και ανυπόμονος να «σπάσει» την αγροτική αντίσταση και να κινηθεί προς την Ουτοπία, ο Στάλιν διέταξε την κολεκτιβοποιήση ολόκληρης της σοβιετικής υπαίθρου.
    Η αρχή ήταν απλή. Οι πλουσιότεροι αγρότες έπρεπε να «σπάσουν» με λιμοκτονία, δολοφονία ή εξορία, ενώ οι υπόλοιποι θα βρίσκονταν σε έργα τεράστιας κρατικής εκμετάλλευσης, όπου θα εργάζονταν ασταμάτητα για το μεγαλύτερο σοβιετικό αγαθό αντί για το ιδιωτικό κέρδος.
    Η κίνηση συλλογικότητας είχε όλα τα αποτυπώματα του Στάλιν. Ενας άλλος σοβιετικός ηγέτης θα μπορούσε να προχωρήσει με μεγαλύτερη προσοχή και η αλήθεια είναι πως μερικοί πίστευαν πως πάει πολύ γρήγορα.
    Ο Στάλιν υποστήριξε πως η συλλογικότητα ήταν απλά ένας καλός μαρξισμός. Αν ήθελαν να οικοδομήσουν σοσιαλισμό στη γη, είπε, έπρεπε, να «σπάσουν» τους αγρότες. Πώς θα μπορούσαν να έχουν μια πραγματικά σοσιαλιστική κοινωνία, εάν εξακολουθούσαν να επιτρέπουν στους ανθρώπους να εκμεταλλεύονται για τον εαυτό τους και να κερδίσουν χρήματα;
    Αυτό που ακολούθησε ήταν τρομακτικό. Την ώρα που η σκληρή ομάδα του Στάλιν περιπλανιόταν στη γόνιμη ουκρανική γη, αρπάζοντας τους καρπούς που μπορούσαν να πουληθούν στο εξωτερικό (κάτι που του επέτρεπε να αγοράσει τα βιομηχανικά μηχανήματα που ήθελε απεγνωσμένα), υπήρχαν αναφορές για αυξανόμενες δυσκολίες στη Μόσχα.
    Την άνοιξη του 1932, μυστικές αστυνομικές αναφορές ήταν γεμάτες με χωρικούς που έψαχναν για φαγητό, παιδιά πρησμένα από την πείνα, ακόμη και για άψυχα σώματα που κείτονταν στους δρόμους ουκρανικών πόλεων. 
    Ωστόσο, ο Στάλιν δεν έκανε τίποτα. Μακριά από τη βοήθεια των βασανισμένων, κατηγορούσε τους Ουκρανούς εθνικιστές, λέγοντας στις μυστικές υπηρεσίες να ψάξουν για κρυφές προμήθειες σιτηρών και μάλιστα διέταξε να υπάρξουν μαύρες λίστες αγροκτημάτων και χωριών.
    Εν μέρει, αυτό έδειξε τη νοσηρή υποψία του για τις φιλοδοξίες ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, κάτι που είχε κοινό με τους τσάρους προκατόχους του και μάλιστα και με τη σημερινή ρωσική ηγεσία. Αυτό βέβαια αντανακλούσε και τη μαρξιστική νοοτροπία του, η οποία είδε ταξικούς εχθρούς παντού και αντιμετώπιζε τους απλούς ανθρώπους ως πιόνια σε ένα σκληρό ιδεολογικό παιχνίδι.
    Κάπως έτσι η πείνα έγινε λιμοκτονία.
    Η συγγραφέας περιγράφει: Καθώς το σώμα λιμοκτονεί, καταναλώνει από τις αποθήκες γλυκόζης και στη συνέχεια «τρώει» λίπη. Στο τρίτο στάδιο, μερικές εβδομάδες αργότερα, συνεχίζει με τις πρωτεΐνες, απομονώνοντας ιστούς και μυς. Τελικά, το δέρμα γίνεται λεπτό, τα μάτια φουσκώνουν, η κοιλιά πρήζεται. Ο θάνατος προέρχεται είτε από την πείνα είτε από λοιμώξεις, όπως πνευμονία ή τύφος.
    Μαζί με τα εκατομμύρια ανθρώπων που πέθαιναν, έσβηνε και η ανθρωπιά. Η Απλμπάουμ αναφέρει χαρακτηριστικά την περίπτωση ενός 15χρονου κοριτσιού που ζητιάνευε έξω από έναν φούρνο. Την ώρα που περνούσαν οι περαστικοί, ζητούσε μερικά ψίχουλα. Τελικά, ρώτησε τον καταστηματάρχη, ωστόσο, εκείνος της φώναξε και τη χτύπησε, με αποτέλεσμα η μικρή να πέσει κάτω. 
    «Σήκω», φώναζε ο καταστηματάρχης, χτυπώντας την. «Πήγαινε σπίτι και δούλεψε», έλεγε. Το κορίτσι, όμως, δεν κουνιόταν, είχε πεθάνει.
    Μερικοί άνθρωποι στην ουρά άρχισαν να κλαίνε. «Κάποιοι το παίρνουν πολύ συναισθηματικά», είπε ο καταστηματάρχης. «Είναι εύκολο να εντοπιστούν οι εχθροί των ανθρώπων».
    Στην πόλη Βίνιτσα, ένας πατέρας προσπάθησε να σκοτώσει τα πεινασμένα του παιδιά, ανάβοντας φωτιά και μπλοκάροντας την καμινάδα. Οταν φώναζαν για βοήθεια, τα έπνιξε με τα ίδια του τα χέρια.
    Υπάρχουν ακόμη ιστορίες για περιπτώσεις κανιβαλισμού. Σε ένα χωριό, η αστυνομία συνέλαβε έναν άνδρα που τρελάθηκε, όταν πέθανε η σύζυγός του. Ενας γείτονας τον ρώτησε γιατί φαινόταν καλύτερα από τους άλλους, με τον άνδρα να του λέει: «Εφαγα τα παιδιά μου. Και αν μιλάς πολύ, θα φάω και εσένα».
    Οπως αναφέρει το βρετανικό δημοσίευμα, το εάν η πείνα μετρά για γενοκτονία παραμένει μια αμφιλεγόμενη ερώτηση. Οι Ουκρανοί λένε συχνά «ναι». Οι Ρώσοι και οι συμπαθούντες αυτών λένε «όχι». Κατά μία έννοια αυτό το ζήτημα είναι άσχετο. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι, ως αποτέλεσμα της πολιτικής του Στάλιν, εκατομμύρια ζωές χάθηκαν.
    Από δυτικής άποψης, αυτό που είναι πραγματικά επαίσχυντο, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η Daily Mail, είναι πως πολλοί εξωτερικοί παρατηρητές αρνήθηκαν να δεχτούν την αλήθεια ή προσπάθησαν σκόπιμα να την καλύψουν. Στη βρετανική Αριστερά υπήρχαν αρκετοί υποστηρικτές της βαρβαρότητας του Στάλιν, που έκαναν λόγο για «νέο πολιτισμό».
    Μια γενναία εξαίρεση ήταν ο Ουαλός συγγραφέας Γκάρετ Τζόουνς, ο οποίος ταξίδεψε στην Ουκρανία τον Μάρτιο του 1933 και επέστρεψε για να μιλήσει για την «καταστροφική» πείνα. Σχεδόν αμέσως, ο άνδρας των New York Times στη Μόσχα και βραβευμένος με Πούλιτζερ Ουόλτερ Ντουράντι δημοσίευσε απάντηση με τίτλο «Οι Ρώσοι πεινάνε αλλά δεν λιμοκτονούν». Ο Ντουράντι ισχυρίστηκε πως δεν υπήρξε πείνα και πως οι αναφορές του Τζόουνς ήταν στο πλαίσιο προπαγάνδας της βρετανικής κυβέρνησης.
    Ο Ντουράντι, ο οποίος ζούσε σε πολυτελές διαμέρισμα της Μόσχας, όμως, δεν στάθηκε μόνο εκεί. Λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 1933, είπε στους Αμερικανούς αναγνώστες: «Οποιαδήποτε αναφορά περί λιμού στη Ρωσία είναι σήμερα μια υπερβολή ή κακοήθης προπαγάνδα».
    Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν εκείνοι στην Αριστερά που εξακολουθούν να δικαιολογούν τον Στάλιν. Ενας από αυτούς είναι και ο επικεφαλής Τύπου του Τζέρεμι Κόρμπιν, Σίουμας Μάιλν. Οπως λέει, οι άνθρωποι θα πρέπει να σταματήσουν να μιλούν για τα θύματα του Στάλιν. Αντ’ αυτού θα πρέπει να θυμούνται «τον κομμουνισμό στη Σοβιετική Ενωση, στην ανατολική Ευρώπη και αλλού για την εκβιομηχάνιση, τη μαζική εκπαίδευση, την ασφάλεια στην εργασία και τις τεράστιες προόδους στην κοινωνική ισότητα και την ισότητα των φύλων».
    Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Daily Mail, αυτό αποτελεί προσβολή στα εκατομμύρια ανθρώπων που πέθαναν στην Ουκρανία και το γεγονός πως προέρχεται από τον επίσημο εκπρόσωπο του Τζέρεμι Κόρμπιν είναι απλώς ντροπιαστικό.
    Το βιβλίο της Απλμπάουμ, η οποία έκανε εκτενή έρευνα σε ρωσικά και ουκρανικά αρχεία, δεν δίνει περιθώρια αμφιβολίας για την ευθύνη του Στάλιν και των κομμουνιστικών συμμάχων του.
    Δημοσκόπηση σε 1.600 Ρώσους πριν από τρεις μήνες έδειξε πως το 38% θεωρεί τον Στάλιν, τον μεγαλύτερο Ρώσο όλων των εποχών, με τον Πούτιν να ακολουθεί με 34%. Αυτό λέει τη δική του ιστορία.
    Οσο για τους Ουκρανούς βλέπουν το Γολοντομόρ ως κεντρική στιγμή στη σύγχρονη πολιτική και πολιτιστική τους ιστορία, ένα σύμβολο ταλαιπωρίας τους στα ρωσικά χέρια αλλά και ένα κίνητρο για την εθνική τους αυτοδιάθεση.
    «Δεν μπορούμε να είμαστε ειρηνικά στους τάφους μας», εξηγεί ο Ουκρανός ποιητής και πολιτικός αντιφρονούντας Μίκολα Ρουνέκο, ξαναζωντανεύοντας το Γολοντομόρ. «Εμείς, οι νεκροί, δεν μπορούμε να αναπαυτούμε εν ειρήνη.
    Δεν μπορούμε να επαναφέρουμε τα θύματα του Στάλιν. Αλλά στη μνήμη τους, ίσως μπορούμε να τους βοηθήσουμε να αναπαυτούν».
    Πηγή: Daily Mail
    Φωτογραφίες: AP Photo/Mykola Lazarenko, Presidential Press Service, Pool , AP & Wikipedia


    Πηγή: Το ξεχασμένο Ολοκαύτωμα -Οταν ο Στάλιν άφησε 4 εκατ. ανθρώπους να πεθάνουν από την πείνα | iefimerida.gr