Πώς ανοίγει ο δρόμος για μειώσεις στους μισθούς του Δημοσίου!

Διάταξη που ανοίγει την πόρτα και για μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, μέσω οριστικής κατάργησης των επιπλέον ποσών που εξακολουθούν να εισπράττουν ως προσωπική διαφορά μεταξύ παλαιών και νέων αποδοχών, τόσο οι εν ενεργεία υπάλληλοι όσο και στρατιωτικοί, δικαστές, καθηγητές, γιατροί του ΕΣΥ και στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας που ανήκουν στα ειδικά μισθολόγια, περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας.

Την ίδια όμως στιγμή, υπάρχουν και «κρυφά» δωράκια σε ημετέρους και μη, καθώς στο ίδιο νομοσχέδιο θεσπίζεται ότι ακόμη και όσοι πήραν επίδομα θέσης με… απόφαση υπουργού και χωρίς υπηρεσιακό συμβούλιο θα τύχουν καλύτερης σύνταξης, καθώς το επίδομα αυτό θα συνυπολογίζεται στις συντάξιμες αποδοχές τους, χωρίς να έχουν διετία στη θέση ευθύνης που τους ανατέθηκε όπως προβλέπει το Π.Δ. 169 του 2007!

Οι δύο διατάξεις αναφέρονται στα άρθρα 2 και 3 του νομοσχεδίου και έχουν να κάνουν με «διευθετήσεις» του υπουργείου Οικονομικών.

Στο άρθρο 3 που κρύβεται και η βόμβα της πιθανής κατάργησης των προσωπικών διαφορών από τους μισθούς των εν ενεργεία υπαλλήλων και των λειτουργών του Δημοσίου, οι οποίοι αμείβονται με ειδικό μισθολογικό καθεστώς, αναφέρεται ότι «από 1ης/1/2017 οι αποδοχές επί των οποίων υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές για όσους υπηρετούν ή προσλαμβάνονται στο Δημόσιο και αμείβονται με τις διατάξεις του ν. 4472/2017 είναι οι μηνιαίες τακτικές αποδοχές της παραγράφου 10 του άρθρου 153, του ν. 4472, με εξαίρεση την προσωπική διαφορά του άρθρου 155 του ν. 4472/2017».

Με το νόμο 4472 καθορίστηκαν νέοι μισθοί για όσους ανήκουν στα ειδικά μισθολόγια, δηλαδή τους εν ενεργεία και νεοπροσλαμβανόμενους στρατιωτικούς, αστυνομικούς, λιμενικούς, πυροσβέστες, δικαστικούς, καθηγητές ΑΕΙ και ΤΕΙ, διπλωμάτες, κληρικούς και γιατρούς του ΕΣΥ. Στις αποδοχές τους ένα τμήμα αποτελεί τη λεγόμενη προσωπική διαφορά, δηλαδή είναι το ποσό που εξακολουθούν να εισπράττουν, ακόμη και αν με το νέο μισθολόγιο οι αποδοχές τους είναι μικρότερες.

Αυτές οι προσωπικές διαφορές καταβάλλονται και στους πολιτικούς υπαλλήλους, εφόσον με το νέο μισθολόγιο που ισχύει από το 2016 έχουν μικρότερες αποδοχές από αυτές που είχαν με το παλιό καθεστώς.

Τα ποσά των προσωπικών διαφορών κυμαίνονται μεταξύ 100 και 400 ευρώ.Ένας υπάλληλος δηλαδή που έπαιρνε 1.700 ευρώ και πέφτει στα 1.600 ευρώ με το νέο μισθολόγιο, εξακολουθεί να εισπράττει και τα 100 ευρώ ως προσωπική διαφορά. Ενα στέλεχος των Σωμάτων Ασφαλείας με νέο μισθό 1.800 ευρώ και παλιό 2.200, εξακολουθεί κατά τον ίδιο τρόπο να παίρνει τα 400 ευρώ, ως προσωπική του διαφορά.

Η διάταξη που μπήκε στο νομοσχέδιο λέει ότι αυτά τα ποσά (100, 200, ή 400 ευρώ κατά περίπτωση) θα καταβάλλονται μεν αλλά δεν θα μετρούν στη σύνταξη, γιατί οι συντάξιμες αποδοχές θα είναι αυτές του νέου μισθολογίου που έχουν και ασφαλιστική εισφορά, ενώ στην προσωπική διαφορά δεν θα μπαίνει ούτε η εργοδοτική (του Δημοσίου) ούτε θα πληρώνει και ο εργαζόμενος.

Το επίμαχο άρθρο λοιπόν λέει ότι οι προσωπικές διαφορές δεν θα υπόκεινται από 1ης/1/2017 σε καμία ασφαλιστική εισφορά και ως εκ τούτου τα αποτελέσματα είναι δύο:

1. Η μείωση των συντάξεων για όσους αποχωρούν από το Δημόσιο, καθώς πλέον οι συντάξιμες αποδοχές τους δεν θα περιλαμβάνουν την προσωπική διαφορά, αλλά μόνον τις τακτικές τους αποδοχές, δηλαδή το βασικό μισθό, το επίδομα θέσης και το ανθυγιεινό επίδομα εφόσον καταβάλλεται λόγω ειδικότητας. Με τον τρόπο αυτό, ένας υπάλληλος που έχει τακτικές αποδοχές 1.500 ευρώ και άλλα 200 ευρώ προσωπική διαφορά (σύνολο 1.700 ευρώ) θα πάρει σύνταξη για το διάστημα από 1ης/1/2017 με αποδοχές 1.500 και όχι 1.700 ευρώ.

2. Η πλήρης αποσύνδεση της προσωπικής διαφοράς από τις αποδοχές, καθώς πλέον το τμήμα αυτό του μισθού δεν θα έχει καμία «συνοχή» με τις επίσημες αποδοχές που θεωρούνται συντάξιμες. Αυτή η αποσύνδεση μετατρέπει τις προσωπικές διαφορές σε ένα «ξερό επίδομα» που είναι άγνωστο αν θα καταβάλλεται σταθερά και σε βάθος χρόνου στους δημοσίους υπαλλήλους, αφού δεν αποτελεί πλέον τμήμα των συντάξιμων αποδοχών, αλλά μια παροχή που οικειοθελώς θα την καταβάλλει το κράτος.

Η πατέντα για μειώσεις μισθών μέσω κατάργησης προσωπικών διαφορών υπάρχει άλλωστε με τις συντάξεις. Τον Μάιο του 2016 έλεγαν με το νόμο Κατρούγκαλου ότι «αποκλείεται να κοπούν οι προσωπικές διαφορές» και τον Μάιο του 2017 στο νόμο 4472/2017 ψήφισαν την κατάργηση των προσωπικών διαφορών από 1ης/1/2019 με πλαφόν μείωσης της σύνταξης το 18% ακόμη και αν η κατάργηση των προσωπικών διαφορών οδηγεί σε μεγαλύτερη περικοπή.

Ο δρόμος άνοιξε τώρα και για τις προσωπικές διαφορές στους μισθούς των εν ενεργεία υπαλλήλων και λειτουργών του Δημοσίου με την αποσύνδεση της προσωπικής διαφοράς από το μισθό ως προς τις ασφαλιστικές εισφορές.

Το Δημόσιο γλιτώνει ασφαλιστική δαπάνη, αλλά στην πρώτη δυσκολία είναι πιο εύκολο πλέον να απαλλαγεί από όλη τη δαπάνη που του στοιχίζουν οι προσωπικές διαφορές. Για παράδειγμα, σε κάθε 100 ευρώ προσωπικής διαφοράς το Δημόσιο γλιτώνει εισφορά 10 ευρώ το μήνα για το 2017, 13,3 ευρώ το 2018, 17 ευρώ το 2019 και από το 2020 η εξοικονόμηση είναι 20 ευρώ το μήνα από την εργοδοτική εισφορά που δεν υποχρεούται να καταβάλλει στα ποσά των προσωπικών διαφορών. Αυτή η εξοικονόμηση μπορεί ανά πάσα στιγμή πλέον να πολλαπλασιαστεί, καθώς -με βάση το προηγούμενο των συντάξεων- δεν είναι απίθανος ο κόφτης και στις προσωπικές διαφορές κατά 18%, 20% ή και ολοσχερώς, ιδίως εφόσον ζητηθεί από τους δανειστές για να μειωθούν οι δαπάνες του Δημοσίου.

Την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν και δωράκια. Όσοι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πήραν επίδομα θέσης από 290 ως 900 ευρώ, χωρίς να έχουν κριθεί από υπηρεσιακά συμβούλια και χωρίς να έχουν κλείσει διετία σε θέση ευθύνης, θα έχουν ένα μικρό μπόνους στη σύνταξη. Με τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 2 του νομοσχεδίου, προβλέπεται ότι το «επίδομα θέσης περιλαμβάνεται στις συντάξιμες αποδοχές όσων το λαμβάνουν ανεξάρτητα από το χρόνο άσκησης των καθηκόντων τους και του τρόπου επιλογής τους».

Το Π.Δ. 167 του 2007 (για το συνταξιοδοτικό του Δημοσίου) ορίζει ότι για να μετράει το επίδομα θέσης στις συντάξιμες αποδοχές απαιτείται διετής παραμονή στη θέση ευθύνης. Αυτό καταργείται με τη νέα διάταξη που λέει ότι ακόμη και όσοι δεν είναι δύο χρόνια σε θέση ευθύνης και ανεξάρτητα από το αν έγιναν προϊστάμενοι, τμηματάρχες, διευθυντές, και γενικοί διευθυντές με ανάθεση ή κατ’ αναπλήρωση θέσης από τον υπουργό, χωρίς να έχουν κριθεί από υπηρεσιακά συμβούλια, θα έχουν το προνόμιο να προσμετρηθούν στις αποδοχές για σύνταξη επιδόματα θέσης που είναι 290 ευρώ το μήνα για τους τμηματάρχες, 350 ευρώ για όσους πήραν θέση γενικού διευθυντή.

Τα «δωράκια» αυτά οδηγούν σε καλύτερες συντάξεις, περιορίζοντας τις μειώσεις του νόμου Κατρούγκαλου.

Κώστας Κατίκος
kkatikos@e-typos.com
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

πηγή:http://www.eleftherostypos.gr/oikonomia/124403-pos-anoigei-o-dromos-gia-meioseis-stous-misthous-tou-dimosiou/

Αντιδράσεις για το «μαχαίρι» στις συντάξεις χηρείας

Άρση του ηλικιακού κριτηρίου χορήγησης σύνταξης χηρείας του νόμου Κατρούγκαλου ζητεί ο Σύλλογος Συζύγων Θανόντων ο οποίος ήδη έχει συγκεντρώσει 5.000 υπογραφές .

Τονίζεται ότι εντός του φθινοπώρου θα αρχίσουν να εκδίδονται οι πρώτες οριστικές συντάξεις χηρείας. 
Οι περίπου 15.000 δικαιούχοι των νέων ψαλιδισμένων συντάξεων χηρείας περιμένουν στην ουρά εδώ και ενάμιση χρόνο, ενώ μόλις τον Νοέμβριο του 2016 έλαβαν προσωρινές συντάξεις ύψους 345 ευρώ μηνιαίως.

Μόνο στο υποκατάστημα του ΕΦΚΑ στην Αθήνα έχουν συσσωρευτεί 3.500 αιτήσεις συνταξιοδότησης που αφορούν θανάτους οι οποίοι έλαβαν χώρα μετά τον Μάιο του 2016 (εφαρμογή «νόμου Κατρούγκαλου»).

Σημειώνεται ότι μεγάλες αλλαγές ισχύουν για τις νέες συντάξεις χηρείας που εκδίδονται μετά τις 12 Μαΐου 2016. Οι δύο βασικές αλλαγές που έχει επιφέρει ο νόμος Κατρούγκαλου στις συντάξεις χηρείας είναι η θέσπιση ορίου ηλικίας στα 55 και η μείωση του ποσοστού της σύνταξης που δικαιούται η χήρα στο 50% από 70%. Έτσι θεσπίζεται το 55ο έτος ως όριο ηλικίας του επιζώντος συζύγου για τη θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης λόγω θανάτου.

πηγή:http://www.enikonomia.gr/my-money/164417,antidraseis-gia-to-machairi-stis-syntaxeis-chireias.html

Η αλήθεια και το παρακράτος

«Η αλήθεια δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος για να επιτύχει μία εφημερίδα, μία ιστοσελίδα, ένας οικονομικός αναλυτής ή κάποιος συγγραφέας. Μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των ανθρώπων ενδιαφέρεται για την αλήθεια – ενώ ελάχιστοι είναι πρόθυμοι να την ακούσουν, ειδικά όταν δεν τους συμφέρει. Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται για τη δικαίωση των πεποιθήσεων τους, κυρίως των πολιτικών, ή για την επιβεβαίωση των προκαταλήψεων τους – αδιαφορώντας για τη χειραγώγηση τους.

Θέλουν να διαβάσουν αυτό που ήδη πιστεύουν, επειδή είναι παρήγορο, απολαυστικό και καθησυχαστικό. Όταν έρχονται δε αντιμέτωποι με την άγνοια τους εξοργίζονται, θυμώνουν, κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους.

Εάν θέλει λοιπόν κανείς να επιτύχει σαν συγγραφέας και όχι μόνο, τότε πρέπει να επιλέξει μία ομάδα ατόμων με κοινά χαρακτηριστικά, όπως είναι οι οπαδοί ενός κόμματος ή μίας ιδεολογίας, προσφέροντας τους αυτό που περιμένουν – που ενισχύει τα πιστεύω τους, τις αντιλήψεις και τη νοοτροπία τους, ανεξάρτητα από το εάν είναι αληθινό ή/και αντικειμενικό.

Υπάρχουν παντού και πάντοτε «πνευματικές αγορές» για όλους τους ανθρώπους. Ειδικά στο διαδίκτυο οι επιτυχημένες αναρτήσεις, αυτές που προσελκύουν ανθρώπους και Likes, είναι κυρίως εκείνες που «παίζουν» με τη μία ή με την άλλη ιδεολογία, με το ένα κόμμα ή με το άλλο, με το ένα συναίσθημα ή με το άλλο, με τη μία ομάδα συμφερόντων ή με την άλλη. Προφανώς υπάρχουν εξαιρέσεις βέβαια, αλλά είναι πολύ λίγες, μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού.

Ο μοναδικός κανόνας επιτυχίας εδώ είναι να περιορισθούν η «αλήθεια» και η «αντικειμενικότητα», σε αυτά που πιστεύει η ομάδα αναγνωστών που υπηρετεί αυτός που γράφει και προβαίνει σε αναρτήσεις – ενώ όλες οι άλλες προσπάθειες είναι καταδικασμένες» (P.C. Roberts με παρεμβάσεις).

.

Άποψη

Όταν αναλύει κανείς αντικειμενικά την οικονομική κατάσταση μίας χώρας, τα μέτρα που λαμβάνει η εκάστοτε κυβέρνηση της, τους νόμους που ψηφίζει, τη διεθνή της δραστηριότητα ή τις διαχειριστικές της ικανότητες, δεν μπορεί να ανήκει σε κάποιο κόμμα – αφού τότε είναι επηρεασμένος και προκατειλημμένος, οπότε δεν υπηρετεί την αλήθεια.

Από την άλλη πλευρά όταν είναι απολύτως συνεπής στις απόψεις του, σταθερός και δογματικός, επίσης δεν υπηρετεί την αλήθεια – αφού ο κόσμος αλλάζει, οι συνθήκες επίσης, οπότε πρέπει να διαφοροποιείται κανείς ανάλογα.

Όταν όμως υπηρετεί κάποιος την αλήθεια και αλλάζει απόψεις όταν αυτό επιβάλλεται από την αλήθεια, εισακούγεται από ελάχιστους ανθρώπους και μειώνεται νομοτελειακά το «ακροατήριο» του – αφού τον εγκαταλείπουν αυτοί που δεν τους συμφέρει η αλήθεια ή που παραμένουν σταθεροί στις απόψεις τους, παρά το ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει.

Επομένως δεν είναι σε θέση να επηρεάσει τη ροή των πραγμάτων, όταν επιδεινώνονται. Ως εκ τούτου, η αλήθεια δεν προσφέρει ούτε στον ίδιο, ούτε στους άλλους – ενώ η μικρή ομάδα που είναι πρόθυμη να την ακούσει, δεν έχει το κρίσιμο μέγεθος για να προωθήσει τις αλλαγές που ενδεχομένως χρειάζονται για την επίτευξη ενός στόχου, αποκτώντας το μόνο στην άκρη-άκρη του γκρεμού.

Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κανείς εάν πρέπει να θυσιάσει την αλήθεια, προς όφελος είτε του εαυτού του, είτε της συμμετοχής του σε μία ομάδα που θα επιλέξει – αφού ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο και όχι μοναχικό. Για παράδειγμα ένα πολιτικό κόμμα, το οποίο θα υπηρετεί με αυτά που γράφει ή εκδίδει – άμεσα ή έμμεσα, όπως συνήθως συμβαίνει. Η ανταμοιβή του εν προκειμένω μπορεί να είναι είτε ηθική, όπως η προσέλκυση περισσότερων αναγνωστών, η κοινωνικότητα κοκ., είτε υλική – για παράδειγμα η οικονομική στήριξη του από το κόμμα, οι διαφημιστικές καταχωρήσεις, η πώληση των βιβλίων του στους «συναδέλφους» οπαδούς του κοκ.

Κάτι ανάλογο ισχύει επίσης για τους πολιτικούς οι οποίοι, αφού επιλέξουν μία ομάδα, μόνο για την αλήθεια δεν ενδιαφέρονται –αφού η αλήθεια δεν εξυπηρετεί σχεδόν ποτέ τους ίδιους ή τους φανατικούς ψηφοφόρους τους, αυτούς δηλαδή που τους οδηγούν στην εξουσία. Επομένως είτε λένε ψέματα, είτε υπεκφεύγουν όταν δεν είναι επαρκώς ετοιμόλογοι ή καλοί ρήτορες – αδιαφορώντας εντελώς για την αλήθεια.

Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται σταδιακά το «παρακράτος», με την ευρεία έννοια της λέξης – το οποίο συνήθως αποτελείται από την οικονομική εξουσία, την πολιτική και τη «μιντιακή», καθώς επίσης από ορισμένους άλλους «Θεσμούς». Το παρακράτος αυτό αφενός μεν απομυζεί τη συντριπτική πλειοψηφία των Πολιτών, αφετέρου τους χειραγωγεί, έτσι ώστε να στηρίζουν οι ίδιοι το δήμιο τους – ελπίζοντας να μην υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι να πιστεύουν πως τα αντίπαλα κόμματα είναι πραγματικά αντίπαλα, δεν διαπλέκονται μεταξύ τους, δεν διαφθείρονται και πιστεύουν σε ιδεολογίες ή/και σε αυτά που καθημερινά δηλώνουν.

Μπορεί τώρα να αλλάξει κανείς γνώμη σε αυτούς που είναι τόσο αφελείς, ώστε να πιστεύουν πώς το κράτος δεν κυβερνάται από το εκάστοτε «παρακράτος»; Ότι έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν δημοκρατικά την ανιδιοτελή διακυβέρνηση τους, μέσω των εκλογών; Πολύ δύσκολα, με εξαίρεση έναν μικρό αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι όμως δεν είναι σε θέση να αλλάξουν τίποτα, εκτός εάν προηγηθεί μία ολοσχερής καταστροφή – αφού η πλύση εγκεφάλου που υφίσταται καθημερινά το σύνολο της κοινωνίας από το «παρακράτος» είναι παντοδύναμη.

Το ελληνικό «παρακράτος» πάντως δεν κατάφερε να το εξουδετερώσει ούτε το ΔΝΤ – όχι φυσικά από καλοσύνη, αλλά για να πάρει τη θέση του. Πιθανολογούμε εδώ πως δεν θα το κατορθώσει ούτε η Γερμανία – αν και αυτή δοκιμάζει να συνεργαστεί μαζί του για να μπορέσει να το ελέγξει, με στόχο την εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων.

Βασίλης Βιλιάρδος

Οικονομολόγος

E-mail: viliardos@analyst.gr

Ειδικότητα: Mάκρο-οικονομικά / Πολιτική Οικονομία

http://www.analyst.gr/2017/08/29/i-alitheia-kai-to-parakratos/

Προσδεθείτε, κι όμως τα χειρότερα έρχονται !!

Όσο και εάν θέλει κάποιος να αναζητήσει μια αχτίδα ελπίδας και αισιοδοξίας, κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν φαίνεται.

Στο βάθος του τούνελ όχι μόνο δεν υπάρχει φως, αλλά σκοτάδι διαρκείας. Τα χειρότερα όχι μόνο δεν έχουν τελειώσει, αλλά έρχονται, γι’ αυτό, φίλοι αναγνώστες, το μόνο που μπορώ να πω είναι να προσδεθείτε, όχι, φυσικά, για απογείωση της οικονομίας, αλλά για απότομη προσγείωση σε μια ανώμαλη πραγματικότητα. Διότι, παρά όσα αντίθετα επιχειρούν να μας πείσουν, η κανονικότητα πολύ απέχει από αυτό που βιώνουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες.

Εκτός αν κάποιοι επιχειρούν να μας πείσουν ότι είναι κανονικότητα οι μισθοί των 360 ευρώ (όταν υπάρχουν), οι καθυστερήσεις πληρωμών, αλλά όχι υποχρεώσεων, η συνεχής αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για να μπορεί να λειτουργεί το ασφαλιστικό σύστημα, και το ξεπούλημα κάθε περιουσιακού στοιχείου του τόπου, για να έρθει, τάχα μου δήθεν, η περιβόητη ανάπτυξη.

Όσα αποκάλυψε η «δημοκρατία» για το νέο Ασφαλιστικό που έρχεται είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Διότι στην πράξη το τσουνάμι που ξεκίνησε το 2010 δεν έχει πλήξει ακόμη όλες τις περιοχές που ήθελαν αυτοί που το προκάλεσαν. Σειρά έχει ό,τι απέμεινε, με τελευταίο οχυρό το Δημόσιο, που «πρέπει να γίνει πιο ευέλικτο», πιο «αξιόπιστο», πιο... παραγωγικό, ώστε να μπορούν οι αόρατοι επενδυτές να βρουν έτοιμο το έδαφος για να μας σώσουν.

Τώρα, ποιοι θα έχουν επιβιώσει για να τους σώσουν είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και δεν νομίζω ότι τους απασχολεί, από την ώρα που οι αριθμοί αντικατέστησαν τους ανθρώπους. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι απανωτές αποτυχίες των προγραμμάτων έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτούς που πιστεύουν ότι αυτές που πράγματι έχουν αποτύχει είναι οι πολιτικές ηγεσίες που ηγήθηκαν και ηγούνται αυτήν την κρίσιμη περίοδο της Ιστορίας του τόπου.

Άνθρωποι που έβαλαν μπροστά το κομματικό και το υπαρξιακό συμφέρον τους και όχι το καλό του τόπου και των πολιτών. 

Πολιτικές ηγεσίες που αρνήθηκαν και αρνούνται να καταστρώσουν ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, καθώς δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ εθνικών στόχων. 

Δεν κατάφεραν καν να τα βρουν για να καταπολεμήσουν από κοινού την ανισότητα, που αποτελεί τη βόμβα στα θεμέλια κάθε κοινωνίας αλλά και κάθε προοπτικής βελτίωσης των πραγμάτων.
Από τη μια η Ελλάδα της Μυκόνου και από την άλλη η Ελλάδα της Λέσβου, αν αυτό σας λέει κάτι ως εικόνα για να συγκρίνετε μεγέθη.

Το χάσμα μέσα στην ελληνική κοινωνία μεγαλώνει, αλλά περί άλλα τυρβάζουν οι πολιτικοί, οι οποίοι στην πλειονότητά τους έχουν αποκοπεί από τα προβλήματα καθημερινότητας που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, τους οποίους με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο διοικούν, καθώς κυνηγούν τους μνημονιακούς στόχους των εικονικών αποτελεσμάτων.

Είναι θλιβερό στην εποχή της κρίσης κάποιοι να γίνονται πλουσιότεροι, η πάλαι ποτέ μεσαία τάξη να εξαφανίζεται και να αυξάνονται τα ποσοστά των συμπολιτών μας που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Και αυτό βέβαια δεν αποτελεί ελληνικό φαινόμενο.

Παγκοσμίως το 1% του πληθυσμού ελέγχει τώρα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία από το υπόλοιπο 99%! Ίσως αυτό είναι που δημιουργεί το κύμα ενός τεράστιου θυμού που παρατηρείται σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ, απειλώντας τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού. Περισσότερο από την τρομοκρατία και τη μετανάστευση.

Νίκος Ελευθερόγλου

πηγή:http://www.dimokratianews.gr/content/77865/prosdetheite-ki-omos-ta-heirotera-erhontai

Συντάξεις: Ποιες αλλαγές προβλέπει, για τις Ένοπλες Δυνάμεις και ενστόλους, το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό

Δείτε εδώ την αιτιολογική έκθεση 

Δείτε εδώ το σχέδιο νόμου 


Κατατέθηκε στη βουλή τον νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων, δικαιώματα ατόμων με αναπηρίες και άλλες διατάξεις» 


Α. Με τις διατάξεις του υπό ψήφιση νόμου ρυθμίζονται συνταξιοδοτικά θέματα του Δημοσίου, συμπληρώνονται και τροποποιούνται λοιπές διατάξεις του ν. 4387/2016 και ρυθμίζονται εργασιακά λοιπά θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.


ΜΕΡΟΣ A
ΚΕΦΑΛΑΙΟ A

Με τις διατάξεις του κεφαλαίου αυτού συμπληρώνονται και τροποποιούνται διατάξεις για τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων και των στρατιωτικών. Ειδικότερα:

Ι.α. Συμπληρώνεται το άρθρο 5 του ν. 4387/2016, ως προς τις εργοδοτικές εισφορές που καταβάλλονται για όσους διορίζονται σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων με σχέση δημοσίου δικαίου.

β. Διευκρινίζεται ότι η προϋπόθεση συμπλήρωσης δεκαπέντε (15) ετών ασφάλισης για την καταβολή της εθνικής σύνταξης δεν ισχύει για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης με τη συμπλήρωση χρόνου ασφάλισης μικρότερου των 15 ετών. Στην περίπτωση αυτή το ποσό της εθνικής σύνταξης δεν μπορεί να υπολείπεται αυτού που αντιστοιχεί στα δεκαπέντε (15) έτη ασφάλισης. 

γ. Διευκρινίζεται το χρονικό διάστημα ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών των υπαλλήλων - λειτουργών του Δημοσίου και των Στρατιωτικών, στις περιπτώσεις που δεν προκύπτει χρόνος ασφάλισης πέντε (5) ή δέκα (10) ετών (ανάλογα με τον χρόνο έναρξης καταβολής της σύνταξης) από το 2002 μέχρι την έναρξη καταβολής της σύνταξης. Σε αυτές τις περιπτώσεις αναζητείται χρόνος ασφάλισης και πριν την 1.1.2002 και μέχρι τη συμπλήρωση πέντε (5) ή δέκα (10) ετών, κατά περίπτωση. 

δ. Ορίζεται ότι το συνολικό ακαθάριστο ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης δεν μπορεί να υπερβαίνει το ακαθάριστο ποσό των συντάξιμων αποδοχών. 

Πηγή: Taxheaven © Δείτε περισσότερα https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/36545

Συντάξεις: Προσοχή! Πως μπορεί να επιστραφεί η ειδική εισφορά αλληλεγγύης που επιβλήθηκε επί του τεκμαρτού εισοδήματος

Επιμέλεια 

Επιστημονική ομάδα Taxheaven

Όπως είναι ήδη γνωστό, σύμφωνα με την υπ' αριθμό 2563/2015 απόφαση της Ολομέλειας του Σ.τ.Ε. κρίθηκε ότι, η διάταξη της παραγράφου  2 του άρθρου 29 του ν. 3986/2011 που όριζε ότι το ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα επί του οποίου υπολογίζεται το ύψος της επίδικης εισφοράς αλληλεγγύης λαμβάνεται υπόψη πριν από τις μειώσεις του άρθρου 19 του ν.2238/1994 (σ.σ συνεπώς και του άρθρου 34 παρ. 2 του ν.4172/2013), κατά το μέρος που αναφέρεται στις μειώσεις του άρθρου 19 παρ. 2 εδαφ. ζ', αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, όπως αντίστοιχα και η σχετική πρόβλεψη του άρθρου 1 εδαφ. 6 της απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών ΠΟΛ.1167/2011 η οποία επαναλαμβάνει τη ρύθμιση αυτή (σ.σ. ουσιαστικά αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος και η σχετική πρόβλεψη που υπάρχει για το ζήτημα αυτό στην εγκύκλιο του Γενικού Γραμματέα Δημοσίου Εσόδων ΠΟΛ.1099/2014, που αφορά στον τρόπο υπολογισμού της εισφοράς αλληλεγγύης μετά την έναρξη εφαρμογής του ν. 4172/2013).  

Έτσι, σύμφωνα με την παραπάνω απόφαση της Ολομέλειας του Σ.τ.Ε., θεμελιώνεται το δικαίωμα φορολογούμενου να αιτηθεί την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού εισφοράς αλληλεγγύης στις περιπτώσεις που κατά την εκκαθάριση της φορολογικής δήλωσης φυσικών προσώπων, το ποσό της εισφοράς αλληλεγγύης έχει υπολογιστεί πάνω στο τεκμαρτό εισόδημα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η τυχόν κάλυψη του τεκμαρτού εισοδήματος αυτού  με ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών (συμπλήρωση κ.α. 787 και 788 του εντύπου Ε1).

Υπενθυμίζουμε ότι, βάσει της ΠΟΛ.1087/2016, κατά την εκκαθάριση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2016 και επόμενων, το τεκμαρτό εισόδημα για την επιβολή της εισφοράς λαμβάνεται υπόψη μετά από τις μειώσεις του άρθρου 34 του Κ.Φ.Ε. και συνεπώς δεν συντρέχουν λόγοι διεκδίκησης αχρεωστήτως καταβληθείσας εισφορά αλληλεγγύης για το φορολογικό έτος αυτό (σ.σ. δείτε και παλαιότερη είδηση του κόμβου με τίτλο:  Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης δεν θα επιβάλλεται στο τεκμαρτό εισόδημα εφόσον αυτό καλύπτεται). 

Στην πράξη υπάρχουν δύο περιπτώσεις για τις οποίες δίνεται η δυνατότητα διεκδίκησης επιστροφής για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015 ως αχρεωστήτως καταβληθέντων, των ποσών ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που βεβαιώθηκαν από τη φορολογική αρχή επί των αντικειμενικών δαπανών των φορολογουμένων (τεκμηρίων) ενώ αυτές καλύπτονται από ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων χρήσεων.

Α. Περίπτωση που είχαν «καλυφθεί» οι αντικειμενικές δαπάνες του φορολογούμενου (τεκμήρια) κάνοντας χρήση ανάλωσης κεφαλαίου από προηγούμενα έτη, αλλά τελικά του επιβλήθηκε ειδική εισφορά αλληλεγγύης και σ' αυτές (υπολογισμός βάσει τεκμηρίων).

Ο φορολογούμενος μπορεί με αίτησή του στην αρμόδια Δ.Ο.Υ., να ζητήσει την επιστροφή ως αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού, της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που του επιβλήθηκε επί των αντικειμενικών δαπανών ενώ είχε καλύψει αυτές, κάνοντας χρήση ανάλωση κεφαλαίων προηγούμενων χρήσεων.

Η αίτηση πρέπει να υποβληθεί:

α) έως 31.12.2017, αξιώνοντας επιστροφή της αχρεωστήτως καταβληθείσας εισφοράς για το φορολογικό έτος 2014  

β) έως 31.12.2018, αξιώνοντας επιστροφή για το φορολογικό έτος 2015.

Εφόσον η αρμόδια Δ.Ο.Υ. απορρίψει ρητά κοινοποιώντας σχετική απόφαση ή σιωπηρά μετά το πέρας άπρακτου τριμήνου από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης, ο φορολογούμενος μπορεί εντός 30 ημερών από την έκδοση της απόφασης ή την πάροδο του τριμήνου, να καταθέσει ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) κατά της απόφασης απόρριψης (ρητής ή σιωπηρής), η οποία σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα πρέπει να γίνει αποδεκτή.

Β. Περίπτωση που δεν είχαν «καλυφθεί» οι αντικειμενικές δαπάνες του φορολογούμενου (τεκμήρια), του επιβλήθηκε ειδική εισφορά αλληλεγγύης πάνω σ' αυτές (υπολογισμός βάσει τεκμηρίων), αλλά υπήρχαν διαθέσιμα ποσά για ανάλωση κεφαλαίου από προηγούμενα έτη, τα οποία όμως, δεν έκανε χρήση δηλώνοντάς τα στην αρχική δήλωση.

Ο φορολογούμενος μπορεί να υποβάλλει τροποποιητική δήλωση επικαλούμενος κεφάλαια που είχε διαθέσιμα από προηγούμενες χρήσεις (ανάλωση κεφαλαίου).

Εφόσον η αρμόδια Δ.Ο.Υ. προχωρήσει στην έκδοση πράξης προσδιορισμού του φόρου χωρίς να λάβει υπόψη την ανάλωση κεφαλαίου για την επιβολή της εισφοράς αλληλεγγύης, ο φορολογούμενος μπορεί εντός 30 ημερών από την έκδοση της πράξης, να αιτηθεί την επιστροφή ως αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού της εισφοράς. Αν στην περίπτωση αυτή περάσει άπρακτη η προθεσμία ενός τριμήνου, μπορεί εντός 30 ημερών από αυτή, να καταθέσει ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της Δ.Ε.Δ., η οποία θα πρέπει να γίνει αποδεκτή.

Αν η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν προχωρήσει στην έκδοση πράξης προσδιορισμού του φόρου για την υποβληθείσα συμπληρωματική δήλωση εντός τριμήνου από την ημερομηνία υποβολής της συμπληρωματικής δήλωσης, ο φορολογούμενος μπορεί εντός 30 ημερών από το πέρας της προθεσμίας αυτής, να καταθέσει ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της Δ.Ε.Δ., η οποία θα πρέπει να γίνει αποδεκτή.

Η υποβολή τροποποιητικής δήλωσης επίκλησης ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών μπορεί να γίνει οποτεδήποτε και για οποιοδήποτε φορολογικό έτος.

Συμπέρασμα: Βάσει όλων των παραπάνω έχουν ήδη προσφύγει και δικαιωθεί, υποβάλλοντας ενδικοφανείς προσφυγές στη Δ.Ε.Δ. δεκάδες φορολογούμενοι χωρίς μάλιστα να απορριφθεί ούτε μια από αυτές που κατατέθηκαν για το λόγο αυτό. 

Μετά από ενδελεχή μελέτη δεκάδων αποφάσεων της Δ.Ε.Δ. που δικαίωσαν τους φορολογούμενους, κρίνουμε σκόπιμο να ενημερώσουμε τους συναδέλφους οι οποίοι έχουν εντοπίσει τέτοιες περιπτώσεις για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015 έτσι ώστε να ακολουθήσουν τις ως άνω διαδικασίες προκειμένου να διεκδικήσουν αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά εισφοράς αλληλεγγύης για τους πελάτες τους.

Πηγή: Taxheaven © Δείτε περισσότερα https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/36526

Μας εξευτελίζουν με τις συντάξεις φτώχειας

Στόχος είναι να εξαλειφθεί πλήρως η προσωπική διαφορά στις συντάξεις, επισημαίνει ο πρόεδρος του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων Νίκος Χατζόπουλος. Ο ίδιος δίνει σοκαριστικά στοιχεία για τη φτωχοποίηση των συνταξιούχων, αποκαλύπτοντας ότι έρχονται συνταξιούχοι στα γραφεία του Ενιαίου Δικτύου, στο Σύνταγμα, «και άλλοι κλαίνε και μας ζητούν δανεικά»!

Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στους συνταξιούχους;

Δραματική. Οι οκτώ στους δέκα συνταξιούχους έχουν φθάσει στο στάδιο της εξαθλίωσης. Δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τα φάρμακά τους, ενώ δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν ούτε τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού και το τηλέφωνο. Έρχονται συνταξιούχοι στα γραφεία μας στο Σύνταγμα, άλλοι κλαίνε και μας ζητούν δανεικά. 

Πρόκειται για εξευτελισμό και καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. 

Οι μειώσεις που έχουν υποστεί τα εισοδήματά μας είναι μεγάλες, γιατί δεν είναι μόνο η μείωση στη σύνταξή μας, είναι και η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η αύξηση της φορολογίας και όλα αυτά τα χαράτσια που έχουν οδηγήσει σε φτωχοποίηση τους απόμαχους της δουλειάς. 

Οι συντάξεις, οι οποίες αντιστοιχούν στις κρατήσεις των κόπων μιας ολόκληρης ζωής, μετατρέπονται πλέον μέσα από τις μνημονιακές ρυθμίσεις σε φιλοδωρήματα. 

Υπάρχει μια πρωτοφανής οργή στους συνταξιούχους. Σήμερα, περίπου 1,5 εκατομμύριο συνταξιούχοι (με εισόδημα 4.500 ευρώ τον χρόνο) «βουλιάζουν» στη φτώχεια, τη στιγμή που οι νέες περικοπές στις σημερινές συντάξεις το 2019 θα οδηγήσουν σε συνολική μνημονιακή απώλεια εισοδημάτων για τους συνταξιούχους έως 70%.

Ποια είναι τα στοιχεία που έχετε για τις επικουρικές συντάξεις;

Οι επικουρικές συντάξεις έφθασαν πλέον στα 160 ευρώ κατά μέσον όρο. Έχουν πλέον εξαϋλωθεί και μάλιστα παρατηρείται στάση πληρωμών. Καμία νέα επικουρική σύνταξη δεν έχει εκδοθεί από τον Ιανουάριο του 2015, καθώς η κυβέρνηση δεν έχει εκδώσει, ως ώφειλε, τον μαθηματικό τύπο για τον υπολογισμό των επικουρικών συντάξεων μετά την κατάργηση του προηγούμενου τύπου που ίσχυε από το 2013.

Η σημερινή κυβέρνηση είχε δεσμευτεί να καταβάλει τη 13η σύνταξη. Αντίθετα, όμως, προχώρησε σε δραματικές περικοπές στις συντάξεις, με αποκορύφωμα τον νόμο Κατρούγκαλου.

Ο νόμος Κατρούγκαλου «δημιουργεί» συντάξεις πείνας, από 200 ώς 700 ευρώ κατά μέσον όρο. Οι πρώτοι που θίγονται με τις μειώσεις του νόμου Κατρούγκαλου είναι περίπου 65.000 ασφαλισμένοι που έχουν ήδη υποβάλει αίτηση συνταξιοδότησης μετά τις 13 Μαΐου του 2016. Ο νέος τρόπος υπολογισμού που οδηγεί σε συμπιεσμένες αποδοχές θα αγγίξει ακολούθως 200.000 ασφαλισμένους που εκτιμάται πως θα συνταξιοδοτηθούν την επόμενη πενταετία. Η μείωση επέρχεται γιατί όσοι αποχωρούν θα λάβουν ως κύρια σύνταξη το άθροισμα δύο ποσών. Της εθνικής σύνταξης, η οποία θα καταβάλλεται - με αυστηρές όμως προϋποθέσεις - και της ανταποδοτικής σύνταξης, που θα υπολογίζεται με βάση τον μέσο όρο των αποδοχών από το 2002 και μετά, αλλά και με νέους χαμηλότερους συντελεστές αναπλήρωσης.

Ελλοχεύει ο κίνδυνος να καταργηθεί πλήρως η προσωπική διαφορά μετά το 2019 για τους σημερινούς συνταξιούχους.

Είχαμε πρώτοι επισημάνει ότι το τρικ της προσωπικής διαφοράς στήθηκε για να γίνει οριζόντια μείωση στους σημερινούς συνταξιούχους (αλλάζουν την αρχική απόφαση συνταξιοδότησης). Εκτιμώ ότι στόχος είναι να εξαλειφθεί πλήρως η προσωπική διαφορά. 

Το 2021 οι συντάξεις θα φθάσουν στα 620 ευρώ (μεικτά) η μέση κύρια σύνταξη και στα 144 ευρώ (μεικτά) η μέση επικουρική σύνταξη. 

Οι συνταξιούχοι θα χάσουν έως 3 συντάξεις το 2019 εξαιτίας της μείωσης κατά 18% της προσωπικής διαφοράς όλων των κύριων καταβαλλόμενων συντάξεων, της μείωσης κατά 18% της προσωπικής διαφοράς όλων των επικουρικών συντάξεων, της κατάργησης των οικογενειακών επιδομάτων (συζύγου και τέκνων) από όλες τις κύριες και επικουρικές συντάξεις, του παγώματος των αυξήσεων σε όλες τις συντάξεις μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021 και, τέλος, της κατάργησης του ΕΚΑΣ για 280.000 χαμηλοσυνταξιούχους. 

Η συνολική δημοσιονομική προσαρμογή πάνω στο Ασφαλιστικό και στις «ουρές» φθάνει τα 10 δισ. ευρώ. Δηλαδή, ξεπερνά και τα δύο προηγούμενα Μνημόνια μαζί (3,5 δισ. ευρώ το 1ο Μνημόνιο και 3,9 δισ. ευρώ το 2ο Μνημόνιο)! Συνολικά έγιναν 28 περικοπές στις συντάξεις - επιδόματα από την αρχή των Μνημονίων.

Τι γίνεται με τα παρανόμως παρακρατηθέντα ποσά στις κρατήσεις υπέρ ΕΟΠΥΥ;

Για έξι χρόνια, από το 2010 έως το 2016, υπολόγιζαν λάθος την εισφορά υπέρ ΕΟΠΥΥ. Η παρακράτηση γινόταν επί του ονομαστικού ποσού της συνταξιοδοτικής απόφασης και όχι επί του καταβαλλόμενου ποσού όπως ορίζεται στην νομοθεσία. Οι απώλειες για τους συνταξιούχους είναι μεγάλες και εκτιμάται ότι σε καθέναν συνταξιούχο κινείται έως και τα 3.000 ευρώ. Εκτιμάμε ότι το κράτος χρωστά σε πάνω από 1 εκατ. συνταξιούχους περισσότερα από 250 εκατ. ευρώ. 

Το Ενιαίο Δίκτυο για να βοηθήσει τους συνταξιούχους στην υλοποίηση του δίκαιου αιτήματος της επιστροφής των παράνομων κρατήσεων έχει συντάξει έντυπη αίτηση για κάθε Ταμείο. Απαραίτητα για τη συμπλήρωση της αίτησης και του υπολογισμού του παρανόμως παρακρατηθέντος ποσού είναι η αρχική απόφαση συνταξιοδότησης και το ενημερωτικό σημείωμα της σύνταξης.

Ποια είναι η εκτίμησή σας για το μέλλον του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας;

Το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, για να λειτουργήσει, χρειάζεται έσοδα τα οποία δεν μπορούν να βρεθούν όταν έχεις 1.500.000 ανέργους, μερική απασχόληση, μαύρη εργασία λόγω των συνθηκών που επικρατούν, που σημαίνει απώλεια εισφορών, μικρότερο αριθμό γεννήσεων σε σχέση με τους θανάτους και μηδενική ανάπτυξη. 

Εκτός από τα παραπάνω, εμείς έχουμε και το πρόβλημα της φυγής μισού εκατομμυρίου νέων στο εξωτερικό. Είναι γεγονός ότι η δημογραφική γήρανση και το περιβάλλον υψηλής ανεργίας, εισφοροδιαφυγής και υψηλών ελλειμμάτων (ανισορροπίας εισροών - εκροών) έχουν «βουλιάξει» το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. 

Με δεδομένο ότι η χώρα μας έχει δεσμευθεί για διατήρηση των συνταξιοδοτικών δαπανών στο επίπεδο του 15,5% έως το 2060, οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, και μάλιστα χωρίς να επιδεινωθεί περαιτέρω το επίπεδο διαβίωσης των συνταξιούχων, είναι η επίτευξη ετήσιων ρυθμών αύξησης του ΑΕΠ της τάξεως του 2,5% με 3%. 

Δηλαδή, αν δεν υπάρξει ανάπτυξη, κάθε χρόνο θα βρίσκουμε μπροστά μας το πρόβλημα στην κοινωνική ασφάλιση με την «προσφιλή» μέθοδο των περικοπών στις συνταξιοδοτικές δαπάνες.

Νίκος Χατζόπουλος
Πρόεδρος ΕΝ.ΔΙ.ΣΥ

πηγή:http://www.endisy.gr/news/aab163a2-fe82-46f4-9d22-89d22912d7cb