ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ: ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ !!!

πηγη: ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ

"Είναι οι στρατιωτικοί ηλίθιε..."

Στην πιο κρίσιμη καμπή της πατρίδος μας υπάρχει ένας κλάδος που εξακολουθεί να εμπνέει, να καθοδηγεί και να δείχνει το παράδειγμα σε όλους. Ή τουλάχιστον σε όσους εξακολουθούν να πιστεύουν στις αξίες της Πατρίδος, της Σημαίας και του Έθνους. 


Στην πιο κρίσιμη καμπή για τη χώρας μας, εκεί όπου όλα δείχνουν να βουλιάζουν και να χάνονται στα λύματα της κρίσης και του σάπιου πολιτικού συστήματος, υπάρχει ένας κλάδος που εξακολουθεί να εμπνέει, να καθοδηγεί και να δείχνει το παράδειγμα σε όλους. Ή τουλάχιστον σε όσους εξακολουθούν να πιστεύουν στις αξίες της Πατρίδος, της Σημαίας και του Έθνους.

Μέσα σε αυτή τη δίνη της κρίσης, όπου τα πάντα έχουν σαρωθεί από τα μέτρα, τα μνημόνια και τις περικοπές, μέσα σε αυτό το περιβάλλον της απόλυτης κατάρρευσης και της κοινωνικής σήψης που απειλεί την πατρίδα μας περισσότερο από τα ελλείμματα, τη χρεωκοπία και την Τρόικα, υπάρχουν κάποιοι που -ενώ έχουν υποφέρει πολλά- εξακολουθούν να αγωνίζονται και να τιμούν τον όρκο που έδωσαν απέναντι στο ύψιστο ιδανικό, την προστασία της πατρίδος μας.

Είναι αυτοί που στην άσκηση Πυρπολητής 8/13 έστειλαν μήνυμα ισχύος και αποτροπής, από στεριά, θάλασσα και αέρα.

Είναι οι άνδρες και οι γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων που σε πείσμα των καιρών συνεχίζουν να αγωνίζονται και να προσφέρουν.

Είναι αυτοί που δίνουν τον αγώνα τους στο πεδίο της μάχης, που παλεύουν με τα στοιχεία της φύσης, τις αντιξοότητες της σκληρής καθημερινής και ρεαλιστικής εκπαίδευσης.

Είναι αυτοί που πολεμούν καθημερινά, μέσα σε ένα άρμα μάχης, σε ένα απλό χαράκωμα, που πέφτουν με αλεξίπτωτα, που μαζεύουν τις νάρκες από τον Έβρο, που επιχειρούν μέσα σε ένα υποβρύχιο στα βάθη της θάλασσας ή που πετούν δεμένοι στο κάθισμα ενός μαχητικού αεροσκάφους χιλιάδες πόδια πάνω από τα κεφάλια μας.

Είναι αυτοί που μεταφέρουν ασθενείς, που ανακουφίζουν τους ακρίτες μας στα απομακρυσμένα νησιά, που σβήνουν φωτιές, που σώζουν ανθρώπινες ζωές καθημερινά προσφέροντας κοινωνικό έργο εκεί όπου το κράτος έχει διαλύσει τα πάντα.

Είναι και όλοι αυτοί (αφανείς ήρωες τους λέμε) που συντηρούν, επισκευάζουν, προετοιμάζουν και ελέγχουν κάθε οπλικό σύστημα πριν παραδοθεί για χρήση.

Είναι αυτοί που πολλές φορές πληρώνουν με το αίμα τους την αφοσίωσή τους στην πατρίδα, στον ιερό όρκο που έδωσαν.

Είναι αυτοί που δεν αφήνουν την σημαία να την πάρει ο αέρας, αλλά αν χρειαστεί πεθαίνουν τυλιγμένοι με την γαλανόλευκη.

Είναι αυτοί που σε λίγες ημέρες θα τιμήσουν την εποποιία του 1940 και που δεν διανοούνται πως μπορεί να καταργηθεί ο εορτασμός της.

Είναι αυτοί που έχουν κερδίσει με το σπαθί τους την εκτίμηση, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, παρά τον θόρυβο που κάνουν οι θλιβερές μειοψηφίες που αδυνατούν να συλλάβουν τις παραπάνω έννοιες.

Είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν από απεργίες, στάσεις εργασίας, αναρρωτικές άδειες, που δεν έχουν το μανδύα του συνδικαλιστή, του παράγοντα, του κολλητού, του κουμπάρου, για να κάνουν τη δουλειά τους.

Είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν τα κόλπα με τις επιδοτήσεις, τις μπουγάδες των εργολάβων, τις ρεμούλες στις πολεοδομίες, που δεν θέλουν μίζα ή φακελάκι για να κάνουν τη δουλειά τους, που δεν συμβιβάζονται με τη μετριότητα και την στασιμότητα, που δεν κρύβονται, που δεν φοβούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να δηλώσουν παρών όποτε τους ζητηθεί.

Είναι αυτοί που στέλνουν μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση πως όταν και αν χρειαστεί θα είναι εκεί, στην πρώτη γραμμή, έτοιμοι να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδος μας. Να τιμήσουν τα ιερά όπλα των Ελλήνων, όπως έκαναν οι πρόγονοί μας σε καιρούς ακόμα πιο δύσκολους από τους σημερινούς.

Είναι αυτοί, που αν όλοι οι άλλοι ακολουθούσαν το παράδειγμά τους, θα είχαμε μια καλύτερη Ελλάδα. Τόσο απλά.

Είναι οι στρατιωτικοί ηλίθιε...


Γιώργος Λαμπράκης
defenceline

ΜΗΔΕΝΙΚΟ είναι το κόστος των F-16 στην παρέλαση…

πηγη: Defencepoint

Την κενότητα του εγκεφάλου τους επιδεικνύουν και την εκθέτουν σε… παρέλαση μπροστά στους γνωρίζοντες τα στοιχειώδη από το πώς λειτουργούν οι πολεμικές μοίρες και το σύστημα εκπαίδευσης στην Πολεμική Αεροπορία.

Το φοβερό τους επιχείρημα είναι το κόστος της «εξόδου» του αεροσκάφους που θα πραγματοποιήσει τη χαμηλή διέλευση πάνω από τα κεφάλια των παρισταμένων, περνώντας τους το μήνυμα, ότι κάποιοι είναι εδώ, ανεξαρτήτως εποχής και καιρικών συνθηκών, για να φροντίσουν να απαντήσουν κατάλληλα, εάν οποιοσδήποτε θελήσει να βάλει την ελληνική κοινωνία σε περιπέτειες.

Θα τους αποδείξουμε λοιπόν, ότι το επιχείρημά τους είναι ΣΑΘΡΟ και ότι το επιπλέον κόστος για την έξοδο των μαχητικών ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΟ. Οπότε, όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο, είναι απλώςθύματα των ιδεοληψιών τους και χρησιμοποιούν το θέμα του κόστους για να συγκαλύψουν την πραγματική τους στόχευση, την εξαφάνιση οτιδήποτε «εθνικού» από την κοινωνική ζωή, επειδή ορισμένοι γραφικοί του ενός άκρου, αποφάσισαν ότι θέλουν να ζήσουν σε μία κοινωνία που υφίσταται μόνο στο άδειο κεφάλι τους.

Ο κάθε διοικητής πολεμικής μοίρας λοιπόν, έχει ένα «τεφτέρι», το οποίο προβλέπει, ότι για αν είναι αξιόμαχος ο κάθε ιπτάμενος της πολεμικής μοίρας, θα πρέπει να συμπληρώνει σε μηνιαία βάση «Χ» ώρες από ένα κατεβατό αποστολών που θα πρέπει να είναι σε θέση να αναλάβει, από την απλή ναυτιλία, μέχρι την πιο εξεζητημένη αποστολή καταστροφής στόχου, ή εξουδετέρωσης εχθρικών αεροσκαφών.

Τα χρήματα για την εκπαιδευτική δραστηριότητα έχουν προβλεφθεί στον προϋπολογισμό της μοίρας και υπάρχουν στα ταμεία της. Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν κάποιοι λοιπόν, ότι το μόνο που θα γινόταν, θα ήταν ορισμένοι ιπτάμενοι να συμπλήρωναν τις ώρες που τους αναλογούν στην κατηγορία «ναυτιλία», συμπεριλαμβάνοντας μία ή δύο χαμηλές διελεύσεις εκεί όπου θα γινόταν η παρέλαση.

Οπότε, εάν δε υπήρχαν οι γνωστοί επαγγελματίες της ύπουλης «κοτσάνας», η Αεροπορία θα μπορούσε να βγάλει πολύ περισσότερα από τα αεροσκάφη που θα πετάξουν και σύμφωνα με τις πληροφορείς θα κυμανθούν από 9-13.

Ισχύουν αυτά κύριε αρχηγέ του ΓΕΑ και αντίστοιχε του ΑΤΑ; Εάν ναι, για ποιον λόγο δεν εκδίδεται μια ανακοίνωση, ώστε να σταματήσει το «δηλητήριο» στον κόσμο; Αλλά κι εμείς οι πολίτες, έως πότε θα γίνονται ανεκτοί ορισμένοι;

Eνημέρωση της ΑΝΥΕΘΑ απο τους προέδρους των Αποστράτων ...Ενώ καταγγέλουν ΣΥΣΜΕΔ & ΕΣΠΕΘ !

πηγη: VETERANOS

Συνάντηση -Ενημέρωση  της ΑΝΥΕΘΑ  κ. Γεννηματά απο τους προέδρους ΕΑΑΣ και ΕΑΑΑ Λάρισας και σχολιασμός ενεργειών ΣΥΣΜΕΔ=Τσουκαράκη !
 Του Απόστολου Παπαπαρίση*

  Τείνει να γίνει θεσμός πλέον όταν επισκέπτεται η πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ τους Μεγάλους Σχηματισμούς των Ενόπλων Δυνάμεων, που εδρεύουν στη Λάρισα, να πραγματοποιείται και συνάντηση με τους προέδρους των τοπικών Παραρτημάτων των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού και Αεροπορίας.  

Έτσι και την Παρασκευή, 18 Οκτ 2013, επ' ευκαιρία της επίσκεψης της Αναπληρωτού Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Φωτεινής Γεννηματά στην 1η ΣΤΡΑΤΙΑ και ΑΤΑ, έλαβε χώρα και συνάντηση με τους προέδρους των ΕΑΑΣ και ΕΑΑΑ Λάρισας, Απόστολο Παπαπαρίση και Κων-νο Λιούτα, αντίστοιχα. 

Για όλα τα θέματα που συζητήθηκαν και φαίνονται παρακάτω, κατατέθηκαν από μέρους των δύο προέδρων αντίστοιχες προτάσεις: 

α. Επί των άδικων και δυσανάλογων μειώσεων μισθών και συντάξεων, λόγω (1) κριτηρίων ηλικίας - τρόπου αποστρατείας, (2) διπλών μειώσεων σε εφαρμογή του ν.4093/2012, (3) μερισμάτων ΜΤ μη χρηματοδοτούμενων από το κράτος και (4) του "λάθους" του ΓΛΚ.

β. Για τους εν ενεργεία συναδέλφους, (1) επαναφορά εκτός έδρας αποζημίωση πιθανόν με τη μορφή που δίδονται στα Σώματα Ασφαλείας, (2) επαναφορά επιδόματος παραμεθορίου.

γ. Γενικά, (1) να επιτραπεί χρήση των στρατιωτικών νοσοκομείων και σε τέκνα ηλικίας πάνω από 25 ετών, εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελεχών (2) να πραγματοποιήσει η πολιτική ηγεσία επίσκεψη στο 303 ΠΕΒ ή σε άλλη παραγωγική μονάδα των ΕΔ, προκειμένου να αποφασισθεί η ενίσχυση τους προς εξοικονόμηση πόρων μέσω της παραγωγής τους.

     Δεν γνωρίζουμε αν η κα ΑΝΥΕΘΑ ασχοληθεί σοβαρά με τα ανωτέρω εκτεθέντα θέματα αρμοδιότητας της ή αν προωθήσει τα υπόλοιπα, αυτό θα κριθεί και θα «βαθμολογηθεί» εν καιρώ. Εμάς, που μας δίνεται η ευκαιρία (κυρίως λόγω Λάρισας, όπου βρίσκονται η 1η ΣΤΡΑΤΙΑ και το ΑΤΑ) να συναντούμε την πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ, θεωρούμε ότι πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας και να τους ενημερώνουμε με καθαρή και θαρραλέα γλώσσα, επί όλων των θεμάτων που μας απασχολούν, ανεξαρτήτως αν ορισμένοι συνάδελφοι έχουν αντίθετη άποψη και προτιμούν την απομόνωση μας. 

Πιστέψτε μας, είναι ελάχιστοι αλλά ξέρουν να φωνάζουν. Από τη συνάντηση, αξίζει κατά την άποψη μου, να σας ενημερώσουμε ότι κάποια στιγμή η ΑΝΥΕΘΑ ανέφερε ότι «αν η δημόσια διοίκηση είχε την οργάνωση που έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, θα είχαμε ένα διαφορετικό και αποτελεσματικότερο κράτος», ενώ όταν της ζητήθηκε να πει αν από την μέχρι σήμερα εμπειρία της, ήθελε κάτι να αλλάξει απάντησε ότι «θα ήταν βλασφημία στο στάδιο της ενημέρωσης και σε μόλις 3 μήνες να έχει άποψη για το θέμα αυτό». Δε γνωρίζω αν πιστεύει τα παραπάνω, αλλά τα είπε έτσι ακριβώς.

     Εδώ κλείνει ο νέος κύκλος επαφών με τη νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αφού κατά κύριο λόγο το Συντονιστικό Συμβούλιο των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών (ΕΑΑΣ, ΕΑΑΝ, ΕΑΑΑ) και δευτερευόντως τα Παραρτήματα Λάρισας (λόγω θέσης) της ΕΑΑΣ και της ΕΑΑΑ, συναντήθηκαν με κο Αβραμόπουλο, κα Γεννηματά και κο Δαβάκη. 

Η συντριπτική πλειοψηφία των θεμάτων λέχθηκαν και δε μπορεί να ισχυρισθεί η πολιτική ηγεσία ότι δε γνωρίζει τα θέματα και τα προβλήματα που απασχολούν τους αποστράτους, οι οποίοι πάντοτε αναφέρουν και θέματα που απασχολούν τα εν ενεργεία στελέχη, αφού θεωρούν ότι είναι η φυσική τους συνέχεια, ανεξαρτήτως αν ορισμένα εν ενεργεία στελέχη (πάντα συνέβαινε) τους θεωρούν στημένες λεμονόκουπες και δε χάνουν ευκαιρία να καταφέρονται απαξιωτικά γι αυτούς υποβοηθούμενοι και από ορισμένα blog και site που έχουν το δικό τους σκοπό. 

     Καλό είναι επίσης να θυμόμαστε (προσωπική άποψη) ότι  σε αυτήν την τιτάνια προσπάθεια ενημέρωσης της κυβέρνησης, των πολιτικών κομμάτων και του κοινού, σημαντικό ρόλο έπαιξαν η ΠΟΣ, η ΑΚiΣ, η ΑΝΕΑΕΔ, ο ΣΥΣΜΕΔ και οι Περιφερειακές Ενώσεις.

 Ας σημειώσουμε εδώ ότι ουδέποτε οι σχέσεις των ΝΠΔΔ Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών με τις ΝΠΙΔ (πλην ίσως με την ΠΟΣ) δεν ήταν ειδυλλιακές αφού οι δεύτερες θεώρησαν δικαίως ή αδίκως, ότι για ότι συνέβη από το 2009 και μετά ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι ή ότι γιατί η αντίδραση τους δεν ήταν η αναμενόμενη. 

Μετά όμως τις μεγάλες και κοινές συγκεντρώσεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης επειδή ο ΣΥΣΜΕΔ (προσωπική άποψη) δεν επιθυμούσε ειλικρινώς την ενότητα αλλά επένδυε στην αποτυχία των κινητοποιήσεων, αφού κέρδισε αυτό που επιθυμούσε (αρχηγικές εμφανίσεις, αναγνωρισιμότητα), βρήκε ως αφορμή το ανύπαρκτο θέμα της«στολής» για να αποχωρίσει ...καταγγέλλοντας.

 Για την ακρίβεια, η αρχή έγινε λίγες ημέρες ενωρίτερα, όταν δεν μπορούσε λόγω κωλύματος να παραβρεθεί στην κοινή συνέντευξη των Χανίων. Έτσι απαίτησε αλλαγή ημερομηνίας τη στιγμή που αυτό είχε ανακοινωθεί μέρες πριν και τυχόν αλλαγή θα δημιουργούσε πολλλά προβλήματα, ενώ απέρριψε την πρόταση να συμμετάσχει  άλλο μέλος του ΣΥΣΜΕΔ στην κοινή συνέντευξη, αφού ΣΥΣΜΕΔ = Τσουκαράκης. 

Αξίζει επίσης να σημειωθούν τα κατωτέρω περίεργα γεγονότα:

α. Οι Περιφερειακές Ενώσεις χωρίς να έχουν καμία μα καμία σχέση με τον ΣΥΣΜΕΔ, να αναφέρουν σε αυτόν. Το μοναδικό κοινό σημείο είναι ότι ο πρόεδρος του ΣΥΣΜΕΔ και της ΕΣΠΕ Αττικής είναι ένα και το αυτό πρόσωπο. 

β. Ορισμένα από τα μέλη των τοπικών Συμβουλίων των Περιφερειακών Ενώσεων, πιθανόν λόγω ψευδούς εσωτερικής ενημέρωσης για το θέμα της στολής, να βάλλουν κατά των κινητοποιήσεων, λες και είχαν λύσει όλα τους τα προβλήματα ή λες και αυτά δεν είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους. Ο «πόλεμος» κορυφώθηκε στην κινητοποίηση της Λάρισας που έλεγαν φανερά πλέον με ανακοινώσεις σε εφημερίδες, blogs και sites, στα εν ενεργεία στελέχη να μην συμμετάσχουν. 

γ. Ο πρόεδρος του ΣΥΣΜΕΔ και ο πρόεδρος της ΕΣΠΕΘ να μη χάνουν ευκαιρία κάθε τόσο, να «πυροβολούν» κατά των αποστράτων με ανακρίβειες, μισές αλήθειες, ειρωνίες, και γενικά πρακτικές που εφαρμόζουν πολιτικά κόμματα και όχι συνάδελφοι που έχουν ζήσει μαζί σε στεριά, θάλασσα και αέρα, δύσκολες και επικίνδυνες καταστάσεις. 

Για τον δεύτερο έχω να πω ότι αδικεί τον εαυτό του, αφού λόγω ειδικότητας μερικές από τις εισηγήσεις του, είναι τεκμηριωμένες και έχουν σκοπό το καλό των συναδέλφων μας.

 Ως μεγαλύτερος σε ηλικία ας μου επιτρέψει να τον συμβουλεύσω ότι «ουκ εν το πολλώ το ευ!».

   

ΜΙΣΘΟΣ ΠΕΙΝΑΣ !! ΑΜΟΙΒΗ ΜΟΝΟ 200.000 ΕΥΡΩ + ΦΠΑ ΓΙΑ 18 ΜΗΝΕΣ !!!

πηγη: ΟΛΥΜΠΙΑ

Mας σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο! Μπορεί να ζήσει άνθρωπος με τόσα !!! ΟΧΙ !! Είναι κατάφωρη αδικία !!!

Το διαβάσαμε στο σημερινό “Παρόν της Κυριακής” και μας σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο! Πάνω από 200.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ θα είναι η αμοιβή του νομικού συμβούλου που πρόκειται να προσλάβει το ΤΑΙΠΕΔ  και η θητεία του θα έχει διάρκεια 18 μήνες.  Αυτό που δεν γράφει η εφημερίδα είναι ποιος θα είναι ο εκλεκτός. Εμείς όμως φανταζόμαστε ποιοι δεν θα είναι υποψήφιοι για την θέση…  Πάντως για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι λεφτά υπάρχουν και μάλιστα πολλά για φίλους συγγενείς και κουμπάρους! Δεν υπάρχουν μόνο για τους απλούς πολίτες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα από τους οποίους όμως ζητούνται συνεχώς θυσίες.  

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΦΡΙΞΤΕ !!! ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ- ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟΥ !!!

ΤΙΣ ΒΑΦΤΙΖΟΥΝ... ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ

Νέες μειώσεις μισθών για τους Δημοσίους Υπαλλήλους

Νέο «μαχαίρι» στους μισθούς των Δημοσίων Υπαλλήλων έρχεται μέσα από έναν δήθεν εξορθολογισμό, αφού πλέον παραδέχονται ανοιχτά την αποτυχία του ενιαίου μισθολογίου. Ο εξορθολογισμός αυτός σημαίνει περικοπές για τους… υψηλόμισθους προκειμένου να δοθούν περισσότερα χρήματα στους χαμηλόμισθους. Το δεύτερο σκέλος μάλλον δεν πρόκειται να υλοποιηθεί ποτέ γιατί είναι η πρόφαση να γίνει το πρώτο.

Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής η κυβέρνηση ομολογεί οτι το πείραμα του ενιαίου μισθολογίου απέτυχε παταγωδώς και προσανατολίζεται σε κούρεμα των υψηλότερων μισθών για να πριμοδοτήσει τους πιο χαμηλούς.

Ενδεικτικά των ακραίων αποκλίσεων από τις αρχές του ενιαίου μοσθολογίου που δημιουργούν ανισότητες μεταξύ των υπαλλήλων είναι τα παρακάτω παραδείγματα:

1.Απόφοιτος δημοτικού του υπ. Ανάπτυξης έχει υψηλότερο μισθό από υπάλληλο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης του υπ. Εσωτερικών.
2.Καθαρίστρια σε νοσοκομείο της περιφέρειας παίρνει περισσότερα απο γιατρό του ΕΣΥ με βαθμό επιμελητή Β και τον ίδιο μισθό με αυτόν του επιμελητή Α'.
3.Άγαμος υπάλληλος του υπ. Οικονομικών έχει σχεδόν διπλάσιο μισθό από τον υπάλληλο του υπουργείου Παιδείας με το ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο και 6 παιδιά.
4.Οι αποδοχές συντηρητού σε ΔΕΚΟ του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι υψηλότερες απο τις αποδοχές του υποδιοικητού της.

Ανώτατοι αξιωματούχοι του οικονομικού επιτελείου εξηγούν τα φαινόμενα αυτά “επειδή το ενιαίο μισθολόγιο δεν ήταν ποτέ ενιαίο. Κι επειδή προβλεπόταν μια σταδιακή προσαρμογή των μισθών σε βάθος τριετίας που δεν έχει ολοκληρωθεί”, ενώ ταυτόχρονα ομολογούν ότι κάποιες από τις προσαρμογές δεν θα τελειώσουν ποτέ.

Τονίζουν επίσης πως θα έπρεπε να μειωθούν συνολικά όλες οι αποδοχές στο Δημόσιο και στη συνέχεια να θεσπιστεί ένα ειδικό επίδομα ως “κίνητρο για την επίτευξη στόχων” που θα πριμοδοτούσε τους άξιους και αποδοτικούς υπαλλήλους.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην οριζόντια μείωση των αποδοχών αλλά μόνο για τα λεγόμενα “ρετιρε” του δημοσίου και κυρίως του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ενώ τις επόμενες εβδομάδες θα εξαγγελθεί η μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων αλλά μόνο για τα ανώτατα κλιμάκια. Η μείωση πιθανώς θα κυμαίνεται από 5%-20% για αποδοχές που θα ξεπερνούν τα 2.800 ευρώ με εξαίρεση τις διοικητικές θέσεις ευθύνης και τις θέσεις ειδικών καθηκόντων.

Από τη ρύθμιση αυτή εκτιμάται ότι θα προκύψει ένα κονδύλι 50-100 εκ. ευρώ για την ανακούφιση των ασθενέστερων στρωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων.

Το ποσό αυτό εξηγεί και τους πραγματικούς λόγους τους δήθεν εξορθολογισμού των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.

ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ - ΖΗΤΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ - ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ "πολιτικάντικο"!

ΠΗΓΗ: ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ

Το σύστημα άμυνας της χώρας παρουσιάζει σήμερα σοβαρά κενά. Η χρόνια έλλειψη ενδιαφέροντος από πλευράς πολιτικού συστήματος με την παθητική συνέργεια αν όχι υποστήριξη της κοινωνίας έχει οδηγήσει την κατάσταση σε οριακό σημείο. Ένα από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΕΔ) και ειδικά ο στρατός ξηράς έχει να κάνει με την χαμηλή επάνδρωση των μονάδων.


Το τελευταίο είναι απόρροια πολλών παραγόντων: Μειωμένη απόδοση των κλάσεων λόγω του δημογραφικού προβλήματος, αυξημένος αριθμός αναβολών, ανορθολογική κατανομή του προσωπικού, καθυστερήσεις στην αναδιοργάνωση και αναδιάταξη των στρατιωτικών μονάδων και σχηματισμών.

Ο σπουδαιότερος ωστόσο λόγος, είναι η μειωμένη σε σχέση με το όχι και πολύ μακρινό παρελθόν διάρκεια της στρατιωτικής θητείας. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως στο θέμα της θητείας αντανακλάται η παθογένεια που χαρακτηρίζει σήμερα την ελληνική κοινωνία. Η αδικαιολόγητη από τα στοιχεία και με ψηφοθηρικές στοχεύσεις απόφαση προ 13 ετών για τη μείωση της θητείας, προκάλεσε πολλά προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία του στρατιωτικού συστήματος και υπέσκαψε τα θεμέλιά του μέσω της φυσικής αλλά και ιδεολογικής απαξίωσης ενός από τους κυριότερους θεσμούς του.

Η προσπάθεια δικαιολόγησης εκείνης της απόφασης μέσω της επιχειρούμενης επαγγελματικοποίησης του στρατού έπεσε στο κενό, καθώς αποδείχθηκε με το πέρας του χρόνου πως η λύση της προσλήψεως χιλιάδων επαγγελματιών οπλιτών (ΕΠ.ΟΠ) δεν ήταν ούτε οικονομικά συμφέρουσα, ούτε επιχειρησιακά αποδοτική, καθώς οι απαιτούμενες «ειδικές δεξιότητες» δεν εξασφαλίστηκαν ώστε να δικαιολογείται η επένδυση.

Πρόσφατα δε, η αδυναμία συνεχίσεως της ανανέωσης του επαγγελματικού προσωπικού του στρατεύματος μέσω νέων προσλήψεων εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, επανέφερε την συζήτηση για την ανάγκη αυξήσεως της στρατιωτική θητείας ώστε να αποκατασταθούν μερικώς τα λάθη και οι αβελτηρίες του παρελθόντος και να καταστεί εφικτή η στοιχειώδης λειτουργία του στρατιωτικού μηχανισμού.

Και αυτή ωστόσο η προοπτική μικρής αυξήσεως της θητείας έγινε αντικείμενο σφοδρής κριτικής εκ μέρους μερίδας του πολιτικού συστήματος και όχι μόνο, σπεύδοντας να εκφράσουν εκ προοιμίου την αντίθεσή τους, αποδεικνύοντας πως στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» απουσιάζει, όχι μόνο η συναίσθηση της πραγματικότητας αλλά και το ενδιαφέρον για τη διόρθωση των κακώς κειμένων, εφόσον αυτό δεν μας βολεύει…

Επειδή ωστόσο η ανάγκη παραμένει, σε πείσμα όσων θεωρούν απίθανο το ενδεχόμενο του πολέμου ή κάποιας μορφής κατάσταση απειλής ασφαλείας που θα εμπλέξει τις Ένοπλες Δυνάμεις πιστοί στο δόγμα «σιγά μην γίνει πόλεμος στρατηγέ», είναι απαραίτητη η επανέναρξη των διαδικασιών μελέτης του θέματος ώστε να επιτευχθεί ο τελικός στόχος που δεν είναι άλλος παρά η επαναφορά της θητείας σε ικανοποιητικά επίπεδα, που θα εξασφαλίζουν τόσο την αριθμητική επάρκεια των Ε.Δ. όσο και την ανάγκη ουσιαστικής εκπαιδεύσεως των κληρωτών. Το θέτουμε «κομψά» καθότι γνωρίζουμε ότι τα στρατιωτικά επιτελεία έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες και έχουν ενημερώσει αρμοδίως την πολιτική ηγεσία.

Ειδικά για την εκπαίδευση είναι ανάγκη να γίνουν κάποιες επισημάνσεις: Με δεδομένο πως για την ολοκλήρωση ενός πλήρους κύκλου εκπαιδεύσεως απαιτούνται 6 μήνες, καθώς επίσης και πως πρέπει ο στρατιώτης να ολοκληρώσει δύο συνεχόμενους κύκλους εκπαίδευσης ώστε να είναι αξιόμαχος. Ανεξαρτήτως κλίματος και εποχής, ο ελάχιστος χρόνος θητείας ορίζεται στους 12 μήνες ΟΛΩΝ σε μονάδα πρώτης γραμμής. Ως τέτοιες ορίζονται οι μονάδες του Δ’ ΣΣ, της ΑΣΔΕΝ, της ΕΛΔΥΚ καθώς και οι μονάδες που αποτελούν την στρατηγική εφεδρεία της χώρας συμπεριλαμβανομένων των Ειδικών Δυνάμεων.

Αν σε αυτές προσθέσουμε ένα διάστημα 1-2 μηνών σε Κέντρα Εκπαίδευσης (ΚΕΝ και ΕΚΕ), καθώς επίσης και ένα επιπλέον διάστημα 4-5 μηνών σε μονάδες του εσωτερικού προκειμένου και αυτές να διατηρήσουν έναν αποδεκτό βαθμό επανδρώσεως και ετοιμότητας, η επιθυμητή διάρκεια της θητείας ορίζεται στους 18 περίπου μήνες για τον Ε.Σ. όσο ήταν προ της λήψης της απόφασης για την μείωσή της. Σίγουρα πάντως μεγαλύτερη της σημερινής διάρκειας, κάτι το οποίο γνωρίζουν οι πάντες, ασχέτως του τί δηλώνεται από επίσημα χείλη επισήμως.

Εννοείται πως η στρατιωτική ηγεσία πρέπει να κλείσει τα αυτιά της στις αιτιάσεις των διαφόρων πολιτικών και κομματικών μορφωμάτων, νεολαιών, οργανώσεων κ.λπ. Το ελάχιστο που μπορεί να πράξει είναι να διατυπώσει ξεκάθαρα τη θέση της και οι υπεύθυνοι για την πολιτική απόφαση να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Επί τη ευκαιρία δηλώνουμε αντίθετοι προς τη διαδεδομένη αντίληψη περί μειώσεως της στρατιωτικής θητείας χάριν ψηφοθηρικών σκοπιμοτήτων καθώς αυτή ελάχιστα επηρέασε και επηρεάζει την συμπεριφορά του εκλογικού σώματος.

Συμπερασματικά, ένα κράτος που θέλει να επιβιώσει δεν μπορεί να προσαρμόζεται στην εκάστοτε «μόδα», σε υπερεθνικά κελεύσματα ή/και επιταγές που έχουν στοχοποιήσει την στρατιωτική ισχύ την στιγμή που πλήθος παραγόντων συνιστούν κατά κοινή παραδοχή δυνητική ή πραγματική απειλή, αλλά να προβαίνει στις κινήσεις εκείνες που επιτάσσει η ευθύνη απέναντι στο Έθνος και τον Λαό που εκπροσωπεί.

Και οι κινήσεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, την αξιολόγηση των κινδύνων και απειλών και στην ανάγκη για εξασφάλιση της εθνικής επιβίωσης. Το καμπανάκι έχει ήδη χτυπήσει και οι μελλοντικές γενιές θα κρίνουν αυστηρά κάθε παράλειψη και ολιγωρία.

Και να θυμόμαστε πάντα αυτό που ΟΛΟΙ έχουμε διαπιστώσει εξ εμπειρίας, ασχέτως της θετικής ή αρνητικής προδιάθεσης απέναντι στο ζήτημα της θητείας: Μετά την απόλυση από τις Ένοπλες Δυνάμεις, στην συντριπτική του πλειοψηφία οι αναμνήσεις είναι όμορφες και τους ανθρώπους που γνωρίζεις στα δύσκολα, συχνά τους διατηρείς δίπλα σου για μια ζωή… Άλλο είναι το πώς θα μετατραπεί η θητεία σε μια παραγωγική περίοδο της ζωής των νέων ανθρώπων και άλλο η μηδενιστική αντιμετώπιση.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ !!!!

πηγη: Veteranos

Γιατί το κράτος δεν είναι πατρίδα...Μια στιγμή της Ιστορίας στο ''Σύνορο'' του Έβρου !

''Δικό σου είναι μόνο αυτό που μπορείς να προστατεύσεις.''

 Η Εθνική επιβίωση είναι υπεράνω ιδεολογιών, ταξικών διαφορών, προσωπικών αδικιών και συμφερόντων

 του ΔΙΟΝΥΣΗ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ *

Το κράτος πιθανόν να είναι δίκαιο ή άδικο, ικανό ή ανίκανο, αφερέγγυο, αυταρχικό και σπανίως στοργικό να δέρνει τους συνταξιούχους, να μη σέβεται ζώντες και τεθνεώτες, να μεροληπτεί, να ψεύδεται, να εξαπατά, να χρηματίζεται, να τρομοκρατεί.

Η πατρίδα είναι κάτι ακλόνητο, βαθύ και καθοριστικό για τον άνθρωπο.

Ένα γεγονός που έχει επιμελώς αποσιωπηθεί είναι ότι στις 16 Νοεμβρίου 1967 η Τουρκική Εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας.

Στα σύνορα του Έβρου η απέναντι όχθη πλημμύρισε με τουρκικά άρματα μάχης, που μάρσαραν νυχθημερόν εκφοβιστικά και πανέτοιμα να περάσουν το ποτάμι. Στη δική μας πλευρά ο αριθμός των αρμάτων ήταν ασήμαντος σε σχέση με των Τούρκων και αρχίσαμε τα «κολοκοτρωναίικα» τα κάναμε κυκλικές βόλτες μέσα από δάση και χωριά για να φαίνονται περισσότερα. 

(Εικόνα τρομακτικής ανισότητας, που θα έπρεπε να την έχουν αντικρίσει όσοι με ασυγχώρητη ανευθυνότητα μιλάνε για μείωση των εξοπλισμών.)

Ο ίλαρχος Ν.Μ., διοικητής μιας Ίλης Αναγνωρίσεως, διέθετε στον τομέα ευθύνης του πλάι στο ποτάμι 4 έφεδρους αξιωματικούς και 144 στρατιώτες, συν 2 «βοηθητικούς» που δεν έφεραν όπλο.

Εκείνες τις κρίσιμες στιγμές έλαβε μια επείγουσα διαταγή από τη Μεραρχία και κάλεσε προσκλητήριο στη μονάδα του. Ανέλυσε στους συγκεντρωμένους την κατάσταση, μίλησε για την τουρκική υπεροπλία και ζήτησε από τους στρατιώτες του 30 εθελοντές να περάσουν την ίδια νύχτα το ποτάμι, με επικεφαλής τον ίδιο και τους 4 έφεδρους αξιωματικούς τους, για δολιοφθορά στα εχθρικά τανκς. 

Οι πιθανότητες να γυρίσουν ζωντανοί ήταν μηδαμινές, είτε πετύχαινε η αποστολή τους είτε όχι γι’ αυτό τούς έδωσε είκοσι λεπτά προθεσμία να συζητήσουν μεταξύ τους και να αποφασίσουν μόνοι τους ποιοι θα συμμετείχαν εθελοντικά. 

Μάλιστα προέτρεψε όσους ήταν παντρεμένοι ή είχαν προστατευόμενα μέλη στην οικογένειά τους να μη συμμετάσχουν στο εγχείρημα.

Στην ουσία ο ίλαρχος Ν.Μ. απάλλαξε τους στρατιώτες του από κάθε όρκο και υποχρέωση και τους έδωσε το δικαίωμα να επιλέξουν οι ίδιοι αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν.

Ο Έβρος ήταν ανέκαθεν για τον στρατό ο κάλαθος των «αχρήστων». Ήταν μία χρόνια πρακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, στην οποία η δικτατορία είχε προσδώσει διαστάσεις τιμωρίας. 

Στον Έβρο έστελναν όλους τους παρίες, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα για καλύτερη μετάθεση, τους κοινωνικά απροσάρμοστους και κυρίως τους αντίθετους στο καθεστώς, στους οποίους μάλιστα επιφύλασσε και την ανάλογη περιποίηση.

Αυτή πάνω κάτω ήταν η κοινωνική σύνθεση και της μονάδας του Ν.Μ., που οι οπλίτες της συσκέπτονταν μεταξύ τους για είκοσι λεπτά και συγκεντρώθηκαν πάλι με τον ήχο της σάλπιγγας. 

Ο ίλαρχος διέταξε οι 30 εθελοντές να κάνουν ένα βήμα μπροστά για να αποσπαστούν από τους υπόλοιπους. Τότε ένα βήμα μπροστά δεν έκαναν μόνο 30 άντρες, αλλά αυτομάτως και οι 144, μαζί τους και οι 2 «βοηθητικοί».

Αυτά τα παιδιά ήταν απλοί στρατιώτες.

Δεν είχαν την ψυχοτεχνική εκπαίδευση για καταδρομικές επιχειρήσεις ούτε τον απαιτούμενο ειδικό εξοπλισμό και την ανάλογη υποστήριξη, εύλογα θα μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτή την αποστολή θανάτου.

 Όμως αποφάσισαν να υπερβάλουν εαυτόν, διέγραψαν τις ταλαιπωρίες που τους υπέβαλλε το ανελεύθερο καθεστώς και ήταν έτοιμα να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα, όπως ακριβώς οι πατέρες τους πολέμησαν τους Ιταλούς υπό τη μεταξική δικτατορία: η αντίθεσή τους στο δικτατορικό καθεστώς δεν επηρέασε σε τίποτα τη φιλοπατρία τους.

Ένιωθαν ως το κύτταρό τους, χωρίς να χρειαστεί να τους το πει κανείς, ότι η εθνική επιβίωση είναι υπεράνω ιδεολογιών, ταξικών διαφορών, προσωπικών αδικιών, συμφερόντων κ.λπ.

Γιατί το κράτος δεν είναι πατρίδα.

Το κράτος είναι απλώς ένα σύστημα διαχείρισης της κοινωνίας που αλλάζει ανάλογα με τα πρόσωπα τα οποία εντελώς πρόσκαιρα και συγκυριακά το στελεχώνουν. 

Το κράτος πιθανόν να είναι δίκαιο ή άδικο, ικανό ή ανίκανο, αφερέγγυο, αυταρχικό και σπανίως στοργικό να δέρνει τους συνταξιούχους, να μη σέβεται ζώντες και τεθνεώτες, να μεροληπτεί, να ψεύδεται, να εξαπατά, να χρηματίζεται, να τρομοκρατεί.

Η πατρίδα είναι κάτι ακλόνητο, βαθύ και καθοριστικό για τον άνθρωπο.

Η πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο.

Αυτή μας προσδιορίζει και νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας. Επειδή είμαστε πρόσωπα, και όχι τυχαία άτομα, υπάρχουμε εν χώρω και χρόνω με δικό μας ήθος και έθος. 

Άλλωστε η ανθρώπινη ποικιλία τρόπων, αισθημάτων, εμπειριών και έκφρασης συνιστά τη διαφορετικότητα, που είναι ζωή και ευλογία, δίνει μορφή και περιεχόμενο στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.

Τελικώς η σύγκρουση τότε με την Τουρκία αποσοβήθηκε με οδυνηρές υποχωρήσεις εκ μέρους μας, μία από αυτές ήταν η επαίσχυντη απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο, που άνοιξε το δρόμο για την τουρκική εισβολή στο νησί το 1974.

Και από τότε, χωρίς να γίνει πόλεμος, επί 40 ολόκληρα χρόνια χάνουμε σταθερά ανθρώπους και δικαιώματα.

Ιδίως από το 1996 και μετά έχουμε οδηγηθεί σε μια κατάσταση «φινλανδοποίησης» έναντι της Τουρκίας, η οποία συνεχώς διατυπώνει νέες απειλές και νέες απαιτήσεις: Ίμια, γκρίζες ζώνες, S-300, υφαλοκρηπίδα, Θράκη, casus belli για τα 12 μίλια, αποστρατιωτικοποίηση των νησιών (για να ακολουθήσουν τη μοίρα της Κύπρου), διχοτόμηση του Αιγαίου και ίσως άλλα που δεν τα γνωρίζουμε. 

Και, επειδή «τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει αν κάτι άλλο δεν υποχωρήσει», εμείς τα τελευταία δέκα χρόνια, άτολμοι και περιδεείς, γλείφουμε για «ελληνοτουρκική φιλία», μεταμφιέζουμε τον τρόμο μας σε «σωφροσύνη» και σκιζόμαστε να εξυπηρετήσουμε τους απέναντι σε ό,τι θέλουν: υποστήριξη στην Ευρώπη, τερατούργημα Ανάν, οικονομικά ανοίγματα και διάφορα άλλα αναξιοπρεπή, ενώ ο κατάλογος των πεσόντων μας μεγαλώνει ασταμάτητα: Σιαλμάς, Βλαχάκος, Γιαλοψός, Καραθανάσης, Ηλιάκης.

Όμως όλα έχουν ένα όριο.

Η πορεία ενός έθνους δεν καθορίζεται από ευκαιριακά συμφέροντα και ανεπαρκείς ηγεσίες. Περιλαμβάνεται στις θυσίες των νεκρών μας, στο παρόν το δικό μας και στο μέλλον αυτών που έρχονται. Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα μπορεί να τα χάσουμε μόνο μετά από στρατιωτική ήττα, ουδείς από τους κρατούντες νομιμοποιείται να τα παραχωρήσει σε διαπραγματεύσεις.

Όποιος μιλάει για ελευθερία και ανεξαρτησία χωρίς να είναι έτοιμος να ματώσει είναι απατεώνας. Ούτε το δικαστήριο της Χάγης ούτε οποιοσδήποτε άλλος διεθνής οργανισμός μπορεί να αποφανθεί αν επιτρέπεται να αναπνέουμε ακόμη τον αέρα της πατρίδας μας ή αν η Θράκη, η Κύπρος και τα νησιά είναι δικά μας.

Η αλήθεια είναι μία και πανάρχαιη:

Δικό σου είναι μόνο αυτό που μπορείς να προστατεύσεις.

* Δημοσιεύεται στο βιβλίο του «Ημών των Ιδίων» , για όσους δεν το γνωρίζουν ο Δ. Χαριτόπουλος ήταν από τα κορυφαία ονόματα στον χώρο της διαφήμισης με πολύ λαμπρό όνομα και εξαιρετικές δημιουργίες. Ήταν μέρος του συστήματος που περιγράφει και ενδεχομένως είναι ακόμα, αλλά τώρα πια μάλλον βρίσκεται στις παρυφές αυτού.

http://aienaristeyein.com/