Σε μια κανονική χώρα ο κάθε οικονομικός σύμβουλος θα όφειλε να συμβουλεύει τους πελάτες τους να μην υπερδανείζονται ειδικά για την αγορά ακινήτων γιατί ο οικονομικός κύκλος γυρίζει, οι συνθήκες αλλάζουν και όταν φτάσουν σε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους είναι βέβαιο πως θα ζημιωθούν και ενδεχομένως να τους γίνει και έξωση...
Αυτά δεν ισχύουν για την Ελλάδα όμως που ενώ έχει περάσει περισσότερο από μια δεκαετία από τη χρεοκοπία του 2010 και την εκτόξευση των "κόκκινων" δανείων πάνω από το 50% των τραπεζικών χορηγήσεων ελάχιστοι εξ όσων όφειλαν έχουν ζημιωθεί...
Αναμφίβολα τούτο αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για την επόμενη "φουρνιά" μπαταχτσήδων καθώς διαβάζω πως οι τραπεζικές χορηγήσεις επανακάμπτουν και οι τιμές των ακινήτων, ελέω της παγκόσμιας "φούσκας", σκαρφαλώνουν ακόμη ταχύτερα...
Ναι, το γνωρίζω το "ποίημα"! Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί τα επιτόκια θα μείνουν πάντα στην αρνητική ζώνη όπου θα... προκόβουν οι χρεοκοπημένοι και θα οδύρονται οι μετρημένοι...
Οι παρατηρητικοί θα έχουν προσέξει την άνεση με την οποία αυξάνονται οι καταθέσεις τα τελευταία δύο χρόνια σε σχεδόν ευθεία αναλογία με την αύξηση του δημόσιου χρέους.
Το προχθεσινό ρεπορτάζ του Capital.gr ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικό: "Από τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος προκύπτει ότι από τις αρχές του 2020, δηλαδή με την έναρξη του covid, των περιοριστικών μέτρων και των μέτρων στήριξης προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά, οι συνολικές καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα (ιδιώτες και μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις) αυξήθηκαν κατά 35,3 δισ. ευρώ, δηλαδή πολύ κοντά στο μέγεθος της δημοσιονομικής στήριξης στη διετία που φτάνει τα 39 δισ. ευρώ.
Το επίπεδο των υπολοίπων στις καταθέσεις των επιχειρήσεων αλλά και η συνολική άνοδος των καταθέσεων στη διετία αποτελούν ρεκόρ από την είσοδο της Ελλάδας στο Ευρώ, δηλαδή από την περίοδο που διατηρεί στοιχεία η Τράπεζας της Ελλάδος (σε ευρώ). Επίσης, εντυπωσιακή είναι η μηνιαία αύξηση των καταθέσεων των νοικοκυριών (2,6 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο) που είναι η μεγαλύτερη που έχει σημειωθεί από τον Δεκέμβριο του 2017.
Οι έχοντες μνήμη και αρχείο οικονομικών ειδήσεων θα θυμούνται επίσης πως κάτι παρόμοιο συνέβαινε τα τελευταία χρόνια πριν τη χρεοκοπία του 2010, όταν χρέος και καταθέσεις διαγκωνίζονταν με τους ρυθμούς ανάπτυξης.
Θα ενθυμούνται επίσης πως μετά το 2010 τα μεγέθη ακολούθησαν αντίστροφη φορά. Τα ελλείμματα που δημιουργούσαν χρέος συρρικνώθηκαν και μαζί με αυτά και οι καταθέσεις των ιδιωτών και επιχειρήσεων.
Τούτο συνέβη γιατί είτε οι καταθέτες έμειναν άνεργοι και τις απέσυραν προκειμένου να καλύψουν βιοποριστικές ανάγκες είτε τις απέσυραν για να τις φυγαδέψουν στο εξωτερικό ή κάτω από τα στρώματα.
Οι λόγοι για τους οποίους έπραξαν το δεύτερο είναι είτε για να τις προφυλάξουν από την εφορία είτε από κάποιο "κούρεμα" λόγω χρεοκοπίας των τραπεζών.
Βέβαια τώρα οι συνθήκες έχουν αλλάξει... Αυτό που δεν αλλάζει είναι οι νόμοι της οικονομίας.
Σε μια παλιά κινηματογραφική επιτυχία του Αμερικάνου σκηνοθέτη και ηθοποιού Γούντι Άλεν ένας μικροαπατεώνας ο Βέρτζιλ προσπαθεί να κάνει μια ληστεία με ένα ψεύτικο πιστόλι που είχε σκαλίσει σε μια πλάκα σαπούνι.
πηγή:https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3612481/pare-ta-lefta-kai-trexa
Για κακή του τύχη όμως βρέχει και το σαπούνι λιώνει όπως ακριβώς "λιώνουν" οι καταθέσεις με πληθωρισμό και αρνητικά επιτόκια...
Τουτέστιν, πάρε τα λεφτά και τρέχα...
