Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου.
Φέτος αφιερώσαμε την ημέρα της γυναίκας στην γυναίκα εθελόντρια.
Το κάναμε αυτό για να τονίσουμε την μέγιστη προσφορά της γυναίκας που εθελοντικά προσφέρει όχι από τη φύση της αλλά από την ψυχή της. Προσφέρει τα πάντα ως μητέρα, ως αιώνια μαυροφορεμένη , ως μόνη να πολεμά και να μάχεται σε κάθε πόλεμο εσωτερικό και εξωτερικό, μόνη και με όλες μαζί.
Γυναίκες ηρωίδες που μεγάλωσαν μόνες τους τα παιδιά τους, γυναίκες που από το υστέρημά τους σπούδασαν και ανέθρεψαν παιδιά, χωρίς ποτέ καμία τιμή και έπαινο.
Γυναίκες που μέσα από δύσκολες συνθήκες συγκέντρωσαν αίμα, το δικό τους αίμα, έπλεξαν ρούχα, βρήκαν τρόφιμα βοήθησαν στην επιβίωση του Ανθρώπου, του κάθε ανθρώπου, γιατί αυτόν έφεραν στον κόσμο και αυτόν εκπροσωπούν.
Γυναίκα, η μεγάλη Θεά και ο μεγάλος Πόνος και Οδύνη, σε κάθε καταστροφή, πόλεμο, ισοπέδωση που απ΄το τίποτα ξαναχτίζει με τα άξια χέρια της τα πάντα.
Γυναίκα Ηπειρώτισσα το μεγαλύτερο θαύμα μας.
Αυτή τη γυναίκα τιμάμε, γιατί αυτή έχουμε δίπλα μας και παράδειγμά μας.
Αυτή συναντάμε καθημερινά στο διάβα μας, μ΄αυτήν μεγαλώσαμε, αυτήν είχαμε γιαγιά και μάνα, αυτήν έχουμε κόρη και εγγονή.
Την φεγγαροπρόσωπη, την χιλιοτραγουδισμένη, την μοναδική.
Αυτήν που έχτισε γεφύρια να περνάνε ο κόσμος...
Αυτήν τιμάμε.
