Από τον Καθηγητή Ι. Θ. Μάζη
Πολλά και υπό πολλών Ελλήνων διανοουμένων, πολιτικών, δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών ελέχθησαν σχετικώς με την δήθεν άστοχον και άδικον διά την Τουρκίαν επέκτασιν της αιγιαλίτιδος ζώνης της χώρας, η οποία «θα εξοργίσει δικαίως την γείτονα νεο-οθωμανικήν χώραν», διότι δήθεν την στραγγαλίζει μεταρέποντας το Αιγαίον Πέλαγος εις «κλειστήν ελληνικήν λίμνην», αλλά και ότι η «αβλαβής διέλευσις» και οι «θαλάσσιοι δίαυλοι» δεν είναι επαρκείς για την νόμιμον επίλυσιν του «δραματικού», διά την Τουρκίαν, αυτού προβλήματος. Και ότι όλοι εμείς οι εισηγούμενοι την επέκτασιν της αιγιαλίτιδος εις τα 12 ν.μ. διά την προστασίαν των εθνικών συμφερόντων έναντι του τουρκοϊσλαμικού φασισμού είμεθα καταδικασμένοι -ως «Ελληνάρες αγράμματοι και φανατικοί»– εις το «πυρ το εξώτερον» το κατακαίον και πυρπολόν τα πάντα εις την Γέενα της κολάσεως των «αντιδραστικών»! Αλλά τα πράγματα, εξεταζόμενα από την καθαρώς νομικήν των πλευράν και όχι από την ιδεοληπτικήν τοιαύτην, δεν φαίνεται να είναι έτσι!
Πόσοι γνωρίζομεν επίσης ότι το δήθεν "Ελληνικόν παράδοξον" δεν είναι καθόλου παράδοξον, απλούστατα διότι έχoμε από το έτος 1913 (!) «ειδικήν αιγιαλίτιδα ζώνη»… 10 ν.μ. και συνεπώς και τον -αντιστοίχου εύρους- εθνικόν εναέριον χώρον;
Πάντως, τα 12 ν.μ. οφείλουν να ανακηρυχθούν ακόμα και τώρα, σήμερα, ώστε το «ORUC REIS», το οποίο σύντομα θα ευρεθεί στον χώρο του κυριαρχικού δικαιώματος της Ελλάδος μεταξύ 6 και 12 ν.μ. (μπορεί και να έχει εισέλθει σήμερα, 20/10/2020), να θεωρείται και για ακόμη έναν ισχυρότατο και ισχύοντα νομικώς λόγο ως καταφανώς και αναντιρρήτως παράνομον.
Τότε, ακόμα και η «θερμή ελληνική αντίδρασις» δικαιολογείται απολύτως. Διότι, εάν εισέλθει εις τον χώρον 6-12 το τουρκικόν ερευνητικόν σκάφος και κατόπιν ανακοινωθεί η διεύρυνσις, κάποιοι, και πρώτοι οι Τούρκοι, θα το θεωρήσουν -τότε- ως δολία παγίδευσιν εκ μέρους των Αθηνών, διότι ο χώρος αυτός δεν υφίστατο ως κεκηρυγμένος και ισχύων κατά την ώραν της εισόδου του σκάφους και σε συνδυασμόν με τις διακηρυχθείσες «κόκκινες γραμμές» του κ. Γεραπετρίτη δεν όφειλαν να λάβουν υπ’ όψιν τον συγκεκριμένον χώρον ως απηγορευμένον διά τον πλουν του σκάφους των! Τότε η Ελλάς θα οφείλει να αντιδράσει έως και θερμώς, αλλά χωρίς έξωθεν καλήν μαρτυρίαν, ενώ είχε τα νομικά εργαλεία για να τα χρησιμοποιήσει και δεν το έπραξε. Ολιγωρία; Ηττοπάθεια; Εθνικόν έγκλημα;
Ερωτάται: Τι περισσότερον θα πράξει η Τουρκία από αυτό που ήδη πράττει, μη έχουσα μάλιστα η Ελλάδα φροντίσει να εξασφαλίσει νομικώς τα νώτα της εις το διεθνές «blame game» (παίγνιον ενοχής);
Μέχρι πότε η Ελλάς θα λειτουργεί ως φοβική και ηττοπαθής εθνοκρατική οντότης και όχι ως ορθολογικόν υποκείμενον του Διεθνούς Δικαίου, ασκών καθ’ ολοκληρίαν τα δικαιώματά του;
Το μόνον που έχει επιτύχει μέχρι σήμερα με την στάσιν αυτήν είναι να ευρίσκεται λόγω της συνεπαγομένης εκ της στάσεώς της αυτής τουρκικής εξαχρειωθείσης συμπεριφοράς εις τα πρόθυρα του πολέμου. Και μάλιστα νομικώς ακάλυπτος!
Ας εξετάσομε λοιπόν, χωρίς κραυγές, ποια είναι στο σημείον της διευρύνσεως της αιγιαλίτιδος ζώνης τα νομικά όπλα «τα αποδεσμεύοντα τας χείρας» της ελληνικής διπλωματίας.