Η Τουρκία, με αφορμή την φορά αυτή τον νέο νόμο για τον εκσυγχρονισμό των Μουφτειών που ψηφίσθηκε πρόσφατα από την Βουλή των Ελλήνων, διαστρέφει και πάλι την πραγματικότητα.
Προκειμένου να εξυπηρετήσει το αφήγημά της, ηθελημένα παραποιεί την αλήθεια όσον αφορά την Μουσουλμανική Μειονότητα στην Θράκη.
Ο νέος νόμος, ο οποίος συντάχθηκε μετά από μακρά διαβούλευση με εκπροσώπους της Μειονότητας, δημιουργεί ένα σύγχρονο και ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για τις Μουφτείες και τους Μουφτήδες στην Θράκη, πλήρως συμβατό με το Σύνταγμα της Ελλάδας και τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, όπως ορίζονται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και τις αρχές και τα νενομισμένα του Ισλάμ.
Βασικά συστατικά του νέου νόμου αποτελούν η διαφάνεια σε όλα τα στάδια των διαδικασιών επιλογής, η διασφάλιση ευρείας αντιπροσωπευτικότητας, μέσω μιας Συμβουλευτικής Επιτροπής την οποία αποτελούν αποκλειστικά Μουσουλμάνοι συμπολίτες μας από την Θράκη, η ανάδειξη από την Συμβουλευτική Επιτροπή, χωρίς κρατική παρέμβαση, των καταλληλότερων προσώπων για τη στελέχωση των Μουφτειών αλλά και η πρόνοια για μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των γυναικών στην διαδικασία επιλογής, στοιχείο πρωτοποριακό και καινοφανές με βάση τα διεθνώς ισχύοντα ως προς την ανάδειξη Μουσουλμάνου θρησκευτικού ηγέτη.
Η Ελλάδα, τηρώντας στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της έναντι της Μουσουλμανικής Μειονότητας στην Θράκη που απορρέουν από την Συνθήκη της Λωζάννης, θα συνεχίσει να ακολουθεί μία συγκροτημένη μειονοτική πολιτική η οποία προάγει την ευημερία της Μειονότητας.
Οι Μουσουλμάνοι συμπολίτες μας στην Θράκη ζουν σε μία ευρωπαϊκή χώρα.
Απολαμβάνουν όλα όσα μία δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία παρέχει στο σύνολο των πολιτών της, χωρίς εξαιρέσεις.
Ας αναλογισθεί η Τουρκία, πριν προβεί σε υποδείξεις προς οποιονδήποτε, πόσα από τα άρθρα της Συνθήκης της Λωζάννης έχει η ίδια σεβασθεί.
Για ποιους λόγους και με ποιες συστηματικές πολιτικές της Άγκυρας η άλλοτε ακμάζουσα Ελληνική Μειονότητα σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο έχει σχεδόν αφανισθεί.
Η Τουρκία, μέχρις ότου δώσει ειλικρινείς και πειστικές απαντήσεις στα αμείλικτα αυτά ερωτήματα, θα εξακολουθεί να είναι υπόλογη τόσο έναντι των ίδιων των πολιτών της τους οποίους εξανάγκασε να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους, όσο και της διεθνούς κοινότητας.
Μια τέτοια άσκηση έντιμης αυτοκριτικής θα ήταν χρήσιμη πρωτίστως για την Τουρκία αλλά και για το μέλλον των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών μας.