Η “ενεργειακή” τραγωδία του Ερντογάν: Μόνο η Τουρκία δεν έχει πετρέλαιο ή φυσικό αέριο στην Αν. Μεσόγειο

Του  ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

 Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο πρόεδρος της Αιγύπτου, στρατηγός αλ Σίσι, σε χωριστές συναντήσεις με ανώτατους αξιωματούχους στη Λευκωσία και την Αθήνα έθεσαν το θέμα της «ορθής λύσης του Κυπριακού», ουδείς ανέμενε τι θα ακολουθούσε. 

.Το επόμενο μήνυμα, λίγο-πολύ, ήταν μία αυστηρή προειδοποίηση προς την Κύπρο και την Ελλάδα, να μην μπάσουν την Τουρκία από το …παράθυρο, στο παιγνίδι της ενέργειας στην ανατολική Μεσόγειο. 

Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που η Αθήνα και η Λευκωσία πολέμησαν «μέχρις εσχάτων» στην Ελβετία για να εξασφαλίσουν την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο και τον τερματισμό των τουρκικών εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων της κατοχικής δύναμης. 

Στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας, όπου παίχθηκε η τύχη της Κύπρου στη διάρκεια ενός αποτυχημένου δείπνου, στο οποίο οι συμμετέχοντες δεν μπόρεσαν να απολαύσουν τα πλούσια εδέσματα του Grand Hotel du Golf, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς εκνεύρισε τον Τούρκο ομόλογό του, ο οποίος είπε και την τελευταία κουβέντα: Η Τουρκία θα μείνει στην Κύπρο. Είχε προηγηθεί ένα απίστευτο περιστατικό μερικές ημέρες πριν, στη διάρκεια του οποίου ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πάλι υπό την πίεση του κ. Κοτζιά, ομολόγησε ότι η τουρκική στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο είναι απαραίτητη για να επεμβαίνει και στο νότο, εννοώντας τις ελεύθερες περιοχές του νησιού. 

. H νέα σύγκρουση της Άγκυρας και του Ισραήλ οφείλεται σε διάφορους παράγοντες -τα δικαιώματα των Παλαιστινίων είναι για μία χρήση, μόνο για συσπείρωση των ισλαμιστών-, αλλά το μείζον συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι ο Ταγίπ Ερντογάν έχει εκνευριστεί και θυμώσει με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου επειδή ο τελευταίος δεν συμφωνεί με το σχέδιο κατασκευής του αγωγού από το Εβραϊκό Κράτος προς την Τουρκία για να μεταφέρεται το ισραηλινό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη. Αντίθετα ο πρωθυπουργός του Ισραήλ σκέφτεται σοβαρά και σχεδιάζει επί τούτου την κατασκευή του αγωγού EastMed μέσω της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ιταλίας, ακόμα και αν αυτή είναι χρονοβόρα και πιο ακριβή λύση. Ισραηλινοί αξιωματούχοι ενημέρωσαν όσους ήθελαν να τους ακούσουν, ότι πάνω απ’ όλα και όλους θέτουν τα στρατηγικά συμφέροντα του Ισραήλ. 

Η συζήτηση του θέματος αυτού του αγωγού, ξεκίνησε από το Τελ Αβίβ στις συνομιλίες που είχαν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο κ. Νετανιάχου και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα είναι η συνέχεια της συζήτησης επί των σχεδιασμών που εκπόνησαν πρώτοι ο υπουργός Ενέργειας της Κύπρου Γιώργος Λακκοτρύπης και ο αρμόδιος υπουργός επί κυβέρνησης Σαμαρά, Γιάννης Μανιάτης. 

Το θέμα της ενέργειας είναι αυτό που πονά περισσότερο τον Ταγίπ Ερντογάν και τον αναγκάζει συχνά-πυκνά να γίνεται εκτός εαυτού και να εξυβρίζει και να απειλεί τους Ισραηλινούς. Ανώτερος διπλωμάτης του Ισραήλ, που ενημέρωσε μέλη «δεξαμενών σκέψεων» στην αμερικανική πρωτεύουσα, είπε μία κουβέντα που τα λέει όλα: Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στην ανατολική Μεσόγειο που δεν έχει ίχνος πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μιλώντας περισσότερο περιπαικτικά, ένας εκ των αναλυτών που παραβρέθηκαν στην ενημέρωση, είπε ότι «η Τουρκία κατέλαβε το λάθος κομμάτι της Κύπρου», εννοώντας ότι όλος ο φυσικός πλούτος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι συσσωρευμένος στη νότια Κύπρο. 

Στο παιγνίδι της ενέργειας παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο η Μεγαλόνησος, επειδή είναι η μόνη χώρα της περιοχής που συνομιλεί με όλους και έχει προχωρήσει σε συμφωνίες με τις μεγάλες δυνάμεις της ανατολικής Μεσογείου: Την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Επίσης η Κύπρος προχωρεί σε συμφωνίες με τον Λίβανο και την Ιορδανία, που επίσης διαθέτουν πλούσιο ενεργειακό πλούτο, αν και δεν έχουν προχωρήσει ακόμα σε έρευνες. Έτσι, θα αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο για όλα τα κράτη και θα λύσει και το πρόβλημα της εμπορικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και της Αιγύπτου, που θα συνεργάζονται μέσω της Κύπρου, η οποία θα «αγοράζει» το φυσικό αέριο της μίας χώρας και θα το «πουλά» στην άλλη. 

Σύμφωνα με κυπριακή πηγή, που ασχολείται με τα ενεργειακά θέματα, ο εκνευρισμός του κ. Ερντογάν ξεκίνησε όταν πληροφορήθηκε την περασμένη Δευτέρα ότι το Ισραήλ θα δεχόταν την πρόταση της Λευκωσίας για να συγκληθεί τετραμερής συνάντηση κορυφής στην κυπριακή πρωτεύουσα με αντικείμενο συζήτησης τον EastMed. Σε αυτήν θα συμμετέχουν επίσης απεσταλμένοι της Ελλάδας και της Ιταλίας και αναμένεται να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις, αφού στο μεταξύ θα έχει ολοκληρωθεί η μελέτη του κόστους του αγωγού. «Όλα τα υπόλοιπα, και τα δάκρυα του Ερντογάν για τους Παλαιστίνιους» είναι δημόσιες σχέσεις», τόνισε η πηγή. 

. Μέχρι την περασμένη Δευτέρα, ο Τούρκος ηγέτης πίστευε ότι ο κ. Νετανιάχου είχε συμφωνήσει με τον υπουργό του επί της Ενέργειας, Yuval Steinitz, για να ξεκινήσει με στόχο την άμεση ολοκλήρωση, η συζήτηση για τον αγωγό προς την Τουρκία. Ο κ. Ερντογάν είχε μείνει με την εντύπωση ότι ο γαμπρός του, και υπουργός Ενέργειας, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, είχε συμφωνήσει τα πάντα με τον κ. Steinitz. 

Στην Τουρκία, όπου δεν βλέπουν πάντα φαντάσματα, έχουν ανακαλύψει εσχάτως ότι το Ισραήλ διατηρεί στενές σχέσεις συνεργασίας με τους Κούρδους του Ιράκ, οι οποίοι έχουν δεχθεί ποικιλοτρόπως βοήθεια από το Τελ Αβίβ για να στήσουν το αυτόνομο κράτος τους. Οι φόβοι των Τούρκων είναι αληθινοί, καθώς η Ουάσιγκτον είχε δώσει την πρωτοκαθεδρία στο Ισραήλ, για να συνεργάζεται με τους Κούρδους, μετά τον τελευταίο πόλεμο.

 Ένας εκ των ηγετών της ισραηλινής αντιπολίτευσης, ο Yair Lapid αποκάλυψε τους τρόπους αντίδρασης του Ισραήλ στο μπαράζ των βίαιων επιθέσεων από τον κ. Ερντογάν και άλλους ισλαμιστές πολιτικούς. Εισηγήθηκε την Πέμπτη ότι πρέπει άμεσα το Ισραήλ να αναγνωρίσει την αρμενική Γενοκτονία και επίσης να ανακοινώσει πρώτο την αναγνώριση του ανεξάρτητου Κουρδιστάν. Σημειώνεται ότι από το Γραφείο του κ. Νετανιάχου τέθηκε και η κατοχή της Κύπρου ως θέμα διαφωνίας με την Τουρκία. 

.Ζητά να υιοθετηθεί πιο σκληρή πολιτική απέναντι στην Τουρκία, και άμεσα να ανακοινωθεί επίσημα η εγκατάλειψη κάθε σκέψης για την κατασκευή αγωγού σε συνεργασία με την Τουρκία. Για το θέμα αυτό, έγινε γνωστό από πηγή στην Ουάσιγκτον ότι στην πραγματικότητα το Ισραήλ εκμεταλλεύθηκε την Τουρκία αφήνοντας το θέμα ανοικτό, για να μπορεί να το θέσει κατά την παρουσίαση του ενεργειακού πλούτου της χώρας σε μεγάλες ξένες εταιρείες. «Το έργο (εννοεί τον αγωγό προς την Τουρκία) είναι εμπορικά, νομικά και πολιτικά ανέφικτο. Ο κ. Steinitz ήθελε να δείξει σε πιθανούς επενδυτές ότι υπάρχουν πολλοί δίοδοι εξαγωγών, αλλά οι εταιρείες δεν πείστηκαν», μας είπε η πηγή. 

Σύμφωνα με τον κ. Lapid, πρέπει να ξεχαστεί το «λανθασμένο όνειρο» της οικοδόμησης αγωγού για την εξαγωγή φυσικού αερίου προς την Τουρκία. «Το Ισραήλ», είπε, «δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό του να εξαρτάται από έναν πελάτη, (όπως η Τουρκία), ο οποίος έχει μετατραπεί σε εχθρικό κράτος. Οι Τούρκοι πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να μας κλωτσούν και να μας ζητούν περισσότερα», τόνισε. 

Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν, για πρώτη φορά στη νεότερη πολιτική ιστορία τους, την ευκαιρία να επιτύχουν μία αλλαγή της πολιτικής του Ισραήλ αναφορικά με την Τουρκία και να οικοδομήσουν ισχυρή στρατηγική σχέση, που θα περιλαμβάνει και τον στρατιωτικό τομέα. Έτσι κι αλλιώς, με ειδική άδεια του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, το 2008, που ανανέωσαν και οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν, τα μαχητικά αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ πετούν καθημερινά στους ελληνικούς ουρανούς, χρησιμοποιώντας τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, μέχρι την Κρήτη. Την ίδια άδεια εξασφάλισαν και από τις εκάστοτε κυπριακές κυβερνήσεις για να πετούν πάνω από το νησί, συμπεριλαμβανομένων και των κατεχόμενων περιοχών. 

. Μετά την κατάρρευση των σχέσεων με την Τουρκία και την ανάδειξη της σε εχθρικό κράτος για το Ισραήλ, μία τριμερής στρατιωτική συμφωνία με την Ελλάδα και με συνδετικό κρίκο την Κύπρο, είναι πιο εύκολη παρά ποτέ…

Πηγή: Μόνο η Τουρκία δεν έχει πετρέλαιο ή φυσικό αέριο στην Αν. Μεσόγειο: Η “ενεργειακή” τραγωδία του Ερντογάν http://mignatiou.com/2017/07/i-energiaki-tragodia-tou-erntogan-mono-i-tourkia-den-echi-petreleo-i-fisiko-aerio-stin-an-mesogio/

Εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη !!!

Μην είστε λαϊκιστές. Υπάρχουν θεσμοί στην Ελλάδα και κάνουν τη δουλειά τους, και οι καλοί είναι έξω κι οι κακοί στη φυλακή

Aυτοί που βλέπουμε στις φωτογραφίες έχουν εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη. Έχουν εμπιστοσύνη στο σύνολο των θεσμών της πατρίδας μας. Η διάκριση των εξουσιών, όπως διασφαλίστηκε, ασφαλίστηκε και εξασφαλίστηκε μία και καλή με την αποκατάσταση της δημοκρατίας, αποτελεί εγγύηση αλλά και ασπίδα προστασίας για όλους μας - και για αυτούς τους κυρίους. Ο λαϊκισμός, η μοχθηρία του κόσμου, η ζήλια, η ψώρα και η φτώχεια που γεννούν δυσάρεστα συναισθήματα θα μείνουν τόσο μακριά από τα κατώφλια των οικιών τους όσο και εκείνοι θα μείνουν μακριά από τις φυλακές.

Εδώ που τα λέμε, οι υποθέσεις τους κρίθηκαν ή δεν θεωρήθηκαν ακόμα αρκετά σημαντικές για να κριθούν. 

Είναι ελεύθεροι (αν και όχι τόσο ωραίοι). Άλλοι έχουν πρότερο έντιμο βίο (σαν τον Μαντέλη καλή ώρα) και οι καμπάνες των καταδικών ήχησαν αλλά με το χαρμόσυνο γκλιν γκλον ντινγκ ντονγκ της αναστολής. Άλλος, κάλλιστη ώρα ο Άκης μας, βγήκε διότι κλονίστηκε η υγεία του στο γκιζντάνι και βγήκε να την αποκαταστήσει στις χαμοπισίνες με τον λαουτζίκο.

Ο παράλλος, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, δεν μπήκε καν στη φυλακή διότι εισέπραξε ένα χρονάκι (για το μαϊμούδισμα της «λίστας Λαγκάρντ») με αναστολή. Κι αυτός είχε πρότερο έντιμο βίο. Κοίτα να δεις, ρε παιδάκι μου. Στιγμιαία τα αδικήματά τους. Προσωρινά ξαστοχήματα της κρίσης. Είναι να καίγεται η καρδιά σου από συμπόνια για τούτες τις μουτσούνες. Κι ο Τσουκάτος έξω κι ο Χριστοφοράκος στο παγωμένο Μόναχο κι ο Καραβέλας λείπει και μας λείπει. Ευτυχώς, οι κακοί είναι στη φυλακή. Σύμφωνα με την ελληνική Δικαιοσύνη, που όλοι της έχουμε εμπιστοσύνη, άπαντες οι έγκλειστοι στα σωφρονιστικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνοι για την κοινωνία από τους εικονιζόμενους στις φωτογραφίες.

Αυτή είναι η ελληνική Δικαιοσύνη. Αυτή είναι η νομοθετική εξουσία. Αυτή και η εκτελεστική. Η διάκριση των εξουσιών στην Ελλάδα είναι η εξουσία των διακρίσεων σε βάρος των φτωχών και των ανήμπορων.

Παναγιώτης Λιάκος

πηγή:http://www.dimokratianews.gr/content/77127/empistosyni-stin-elliniki-dikaiosyni

Πρόσκληση στην ημερίδα, "Τόποι αυτοθυσίας Ιερά Μονή Σέλτσου - Μεσσολλόγι - Μυτιλήνη

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ

       ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ  ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΑΡΤΑΣ 2-8-2017 ΜΕ ΘΕΜΑ

   ΄΄ΤΟΠΟΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ Ι.ΜΟΝΗ ΣΕΛΤΣΟΥ-ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ-ΜΥΤΙΛΗΝΗ΄΄  

       

            Στις 2 Αυγούστου 2017 ημέρα Τετάρτη και ώρα 19.00 Στις Πηγές Άρτας Ιστορική έδρα του δήμου Γ.Καραισκάκη και στην Πλατεία Προέδρου Βασ.Καπερώνη θα πραγματοποιηθεί  ημερίδα Ιστορικού περιεχομένου  που διοργανώνεται  από τον Δήμο Γ. Καραϊσκάκη τον Δήμο Μεσολογγίου, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και τις Πρωτ/μιες Δ/νεις Εκπαίδευσης Αιτωλ/νίας και   Λέσβου με θεματική ενότητα ΄΄ΤΟΠΟΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ-ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΕΛΤΣΟΥ-ΜΕΣΣΟΛΟΓΓΙ-ΜΥΤΙΛΗΝΗ.΄΄

       

Η Ημερίδα αυτή είναι ένα σημαντικό γεγονός που εντάσσεται   στον κύκλο των προσπαθειών   για την ανάδειξη της μεγάλης ιστορικής  σημασίας της μονής Σέλτσου και  σχετίζεται με την αυτοθυσία των Σουλιωτών  το 1804.Ετσι σιγά –σιγά  η Μονή Σέλτσου  και οι 1.300  υπερασπιστές της ,αγνοούμενοι της ιστορίας παίρνουν πλέον σ’αυτή τη θέση που τους αξίζει.   Το Σέλτσο   μπαίνει  σε μια νέα πορεία αναγνώρισης  της ένδοξης   ιστορίας του σε επιστημονικό επίπεδο,  δίπλα στις  υπόλοιπες   σελίδες δόξας της Ιστορίας του έθνους μας . Στέκει πλέον  επάξια  ανάμεσα στο Μεσολόγγι, στο Κούγκι, στο Ζάλογγο στη Ρηννιάσα, στην Αραπίτσα και το Αρκάδι και τη Μυτιλήνη .

       

Το Σέλτσο  που κρέμεται σε  μια   κόγχη των βράχων στο φαράγγι  της Γκούρας, στη Βεσθενίτσα των  Ραδοβιζίων.Εδώ στην περίφημη Κοιλάδα του Αχελώου  στα όρια του δήμου Γ.Καραισκάκη   διάλεξε η ιστορία να γίνει   το Σέλτσο η Κιβωτός της θυσίας των Ελεύθερων πολιορκημένων  του Σουλίου. Ένα θρησκευτικό μνημείο που έγινε συνάμα και ιστορικό. ΄Εμελε  αυτό να γίνει ο αιώνιος  τόπος  μαρτυρίου των  αδούλωτων  Σουλιωτών. Δεν τους έπρεπε καλύτερος τόπος.  ΄ Ένα υπέρτερο και ενδοξότερο  Ζάλογγο. Ένα ανοιχτό και απέραντο  Ηρώο  με 1.200 και πλέον  άταφους νεκρούς. Ένα  Ολοκαύτωμα. Ένας   μέγας χαλασμός που όμοιό του σπάνια έζησε Ελληνικός τόπος .Την ανείπωτη αυτή θυσία τους ιστορεί με χαρακτηριστικό τρόπο ο Γάλλος Ιστορικός ΠΟΥΚΕΒΙΛ  σύγχρονος των γεγονότων  Αυτός έγραψε ότι «Δεν το χωράει Ιστορικού νους ότι σε μία ημέρα χάθηκε ο ανθός του Σουλίου. Χάθηκαν τρείς γενεές Μποτσαραίων». Σε άλλη περικοπή του  ο ίδιος αναφέρει¨:χωρίς αμφιβολία η Γέφυρα Κοράκου θα υπενθυμίζει για πολύ καιρό τα τελευταία τέκνα του Σουλίου που χάθηκαν το 1804 στις ’Οχθες του Αχελώου. Οι δύστυχοι !!! Εδώ θα έπρεπε να στηθεί ένα μνημείο  γι αυτούς που θα υπενθυμίζει το θάνατο και τη θυσία γι’αυτούς, που να υπενθυμίζει τη θυσία και το θάνατό τους Ωστόσο δεν τους πρόσφεραν τίποτε άλλο παρά μόνον μια αιματηρή σελίδα στην ιστορία της Ελλάδος .ΣΕΛΤΣΟ -ΑΧΕΛΩΟΣ -ΓΕΦΥΡΑ ΚΟΡΑΚΟΥ. Τρείς πράξεις του δράματος των Σουλιωτών. Η Εποποιία της Μάχης και της Εξόδου του Σέλτσου. ΄Ετσι όπως το  εξιστορεί και ο πολέμαρχος Σουλιώτης Λάμπρος Κουτσονίκας που  βρέθηκε στο Σέλτσο παιδί   τεσσάρων ετών και σώθηκε με την μητέρα του,  ο μόνος από τη φάρα των Κουτσονικαίων.

      

Με την Ημερίδα αυτή επισημοποιείται και επιστημονικά η θέση του Σέλτσου  σε σχέση με τους  μεγάλους ιστορικούς τόπους αυτοθυσίας   μεταξύ πολλών  όπως το Μέγα Μεσολόγγι και η Μυτιλήνη που πραγματεύεται η  Ημερίδα .  Το ότι στην ημερίδα εκτός των άλλων ομιλητών θα είναι και η διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Βαρσοβίας ΕYA JANION  προσδίδει και μία Πανευρωπαϊκή  διάσταση στο γεγονός αυτό. Επίσης ο  έτερος ομιλητής   Ιστορικός  ΄΄νέας γενιάς’’ ο  Βαγγέλης Τζούκας  Καθηγητής της Ιστορίας Παν/στημίου Κρήτης  προσθέτει την δική του σημαντική  θέση 

από πλευράς Ιστορικών οι οποίοι μέχρι τώρα προσπερνούσαν το Σέλτσο με μία μόνο αράδα και τίποτε άλλο. Είμαστε σίγουροι ότι  η παρουσία του θα σώσει  την τιμή τους.  Η συσχέτιση των τριών αυτών τόπων ως παράδειγμα  αυτοθυσίας δεν είναι καθόλου τυχαία.  Όπως έχουμε κατά καιρούς αναφέρει , το Σέλτσο υπήρξε-χωρίς καμία. υπερβολή- ο προάγγελος της Ελληνικής Επανάστασης  η πρώτη δάδα της Ελευθερίας, αλλά και  προπομπός της Εξόδου του Μεσολογγίου το 1826 22 χρόνια μετά ΤΗΝ ΈΞΟΔΟ ΤΟΥ Σέλτσου. Και εδώ στο Σέλτσο όπως στο Μεσολόγγι  Ηρωική έξοδο  επιχείρησαν οι πολιορκημένοι Σουλιώτες   με επικεφαλής πάλι τους Σουλιώτες, Μποτσαραίους , Κουτσονικαίους και άλλους . Στο Σέλτσο σώθηκε ο 13 ετής τότε Μάρκος Μπότσαρη που πήγε στο Μεσολόγγι  κατόπιν  και  το υπερασπίστηκε . Στον κήπο των Ηρώων  του Μεσολογγίου ξεχωριστή θέση  έχει ο τάφος του Μάρκου Μπότσαρη και η στήλη του Νότη Μπότσαρη με αναφορές στο Σέλτσο το Νιγκόζι και τη Γέφυρα Κοράκου. Οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι του Σέλτσου  ανταμώνουν με τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Μεσολογγίου στο ποίημα   του Δ.Σολωμού.  Ο Τόπος Αυτοθυσίας της Μυτιλήνης είναι η Μονή του Αγίου Ταξιάρχη στο Μανταμάδο όπου το 1766 έγινε η μεγάλη σφαγή από πειρατές  Αγαρηνούς εικόνα δε του Αγίου είναι φτιαγμένη  από χώμα της Μονής μαζί με  το αίμα των σφαγιασθέντων. Επίσης συνδέεται με τις πράξεις αυτοθυσία της Μικρασιάτισας  μάνας  στις σφαγές των Τούρκων.

      Η Ημερίδα αυτή εντάσσεται στον θεματικό κύκλο που προαναφέραμε ως θέμα ιστορικής  προσέγγισης και ανάλυσης σε  εκπαιδευτικό επίπεδο. Διοργανώνεται δε από την εκπαιδευτική κοινότητα και τους αντίστοιχους δήμους των τριών τόπων αυτοθυσίας. Είναι η   συνέχεια του κύκλου ημερίδων μετά το Μεσολόγγι τώρα Πηγές ,  και κατόπιν  Μυτιλήνη που θα πραγματοποιηθεί αργότερα με το ίδιο θέμα. Έτσι υπό την Αιγίδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων  με επικεφαλής τον  αξιότιμο Πρύτανη Γεώργιο  Καψάλη   και με την συμμετοχή ξένων σπουδαίων Πανεπιστημίων θα κάνει έναν πανευρωπαϊκό κύκλο με αυτονόητα θετικά ωφελήματα. Η Ημερίδα αυτή θα είναι και μία ηχηρή απάντηση στους κατά καιρούς επίδοξους εθνοαποδομητές  πλαστογράφους  και αμφισβητίες  της ιστορίας μας. Ας κάνουν τον κόπο να  έλθουν και αυτοί στο Σέλτσο για να πεισθούν πόσο  μάταιος είναι   ο στόχος τους  και πόσο και  μικροί και ανόητοι  είναι  μπροστά στους μάρτυρες του.    

  Εκ μέρους του Δ.Σ της Αδελφότητας Πηγιωτών  Άρτας εκφράζουμε τη χαρά μας για την πραγματοποίηση αυτής της σπουδαίας  Ημερίδας στο χωριό μας  και δηλώνουμε ότι θα βοηθήσουμε –όπως μέχρι σήμερα πράξαμε στην προετοιμασία της-ώστε αυτή η ημερίδα να έχει μεγάλη επιτυχία και απήχηση προς όφελος  του τόπου μας.

 Συγχαίρουμε  τον Δήμο Γ. Καραϊσκάκη και τους συνδιοργανωτές της Ημερίδας  για την πρωτοβουλίας τους να επιλέξουν αυτή  να γίνει στις Πηγές Άρτας- την Παλαιά Βρεσθενίτσα-  στο φυσικό χώρο  που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα της πολιορκίας του Σέλτσου .Καλωσορίζουμε  θερμά  όλους τους συμμετέχοντες και   ομιλητές  της.  Επίσης συγχαίρουμε την συμπατριώτισσά μας και συνδημότισσα εκπαιδευτικό Νεκταρία Στούκα που όλο αυτόν τον καιρό αθόρυβα μεθοδικά και σε πείσμα των δυσχερειών που ανέκυπταν, έφερε εις πέρας  σχεδόν όλο το βάρος  της Ημερίδας αυτής  από  οργανωτικής πλευράς .  Είναι η ψυχή  στην διοργάνωση και πραγματοποίηση αυτής της Εκδήλωσης και της αξίζουν ιδιαίτερα  εύσημα. Είμαστε ολόπλευρα μαζί της για κάθε βοήθεια ,όπως το κάναμε μέχρι σήμερα.   

     Καλωσορίζουμε  τέλοςμε ιδιαίτερη χαρά στο χωρίο μας τον Αρτινό κινηματογραφιστή –φωτογράφο τον Βασίλη Γκανιάτσα ο οποίος  στο πλαίσιο της Ημερίδας  αυτής θα προβάλει το  εκπληκτικό ντοκιμαντέρ του ‘’ΣΟΥΛΙ –ΣΕΛΤΣΟ  ΤΟΠΟΙ ΘΥΣΙΑΣ΄΄ Μία ταινία που  μέσα από τον επαγγελματισμό και την ικανότητα του δημιουργού στην εικόνα   καταφέρνει και καθηλώνει τον θεατή ξετυλίγοντας μπροστά του το Χρονικό της Θυσίας των Σουλιωτών  με παραστάσεις και αφηγήσεις που σκορπούν ρίγη συγκίνησης. Είναι μια ταινία παρακαταθήκη  για το μέλλον, και το δικό του μεγάλο  λιθάρι στην ανάδειξη της ιστορίας του Σέλτσου  που τόσα χρόνια παλεύει .

Καλούμε όλους τους συγχωριανούς  μας, συνδημότες μας Αρτινούς και Ηπειρώτες να μας τιμήσουν με την παρουσία τους και να   ακούσουν από τους επιστήμονες ομιλητές  για το μεγάλο αυτό ιστορικό γεγονός της αυτοθυσίας των Σουλιωτών στο Σέλτσο.

                             ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ 28-7-2017

Αγωνία για τις περικοπές σε Ένοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας

Από τον
Ανδρέα Κούτρα

Σε αναμμένα κάρβουνα κάθονται τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο στα ειδικά μισθολόγια και να διαπιστωθεί πόσο μεγάλο θα είναι τελικά το «ψαλίδι» των αποδοχών τους. Αυτό, πάντως, θα ποικίλλει ανάλογα με τον βαθμό αλλά και τη χρονολογία κατάταξης (προ ή μετά του 2017). Πρόσφατη εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών για τις αναδρομικές περικοπές από 1ης Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους προκάλεσε ανησυχία στους Στρατιωτικούς και τους ενστόλους, που έχουν δει πολλές φορές στα χρόνια των Μνημονίων τους μισθούς τους να υποβιβάζονται, ενώ καθημερινά καλούνται να προασπίσουν την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας.

Σημεία-κλειδιά για το πόσο βαθιά θα μπει το «μαχαίρι» είναι το καθεστώς ασφαλιστικών εισφορών και, βεβαίως, η «προσωπική διαφορά». Ως προς το πρώτο, πληροφορίες αναφέρουν ότι το υπουργείο Εθνικής Άμυνας (και τα υπόλοιπα υπουργεία που έχουν προσωπικό ενταγμένο στα ειδικά μισθολόγια) βρίσκεται σε συνομιλίες με το υπουργείο Οικονομικών για να καθοριστεί το ύψος των εισφορών. Κι αυτό γιατί από τη στιγμή που καταργούνται κάποια επιδόματα ορισμένα άλλα ενσωματώνονται στον βασικό μισθό, με συνέπεια την αύξησή του, οπότε δημιουργείται το ζητούμενο των ασφαλιστικών εισφορών, καθώς τα επιδόματα δεν υπόκεινται σήμερα στο καθεστώς κρατήσεων. Αν ξεκαθαρίσει το θέμα αυτό, τότε θα ξεκαθαρίσει και το πόσο λιγότερα χρήματα θα βάλουν στην τσέπη τους οι στρατιωτικοί και τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας.

Η «προσωπική διαφορά», όμως, είναι το μεγαλύτερο ζητούμενο. Κι αυτό γιατί οι περικοπές από 1ης Ιανουαρίου θα βαφτίζονται «προσωπική διαφορά». Αυτή θα χορηγείται δίδοντας εκ πρώτης όψεως την εικόνα ότι οι μισθοί θα συνεχίσουν να καταβάλλονται όπως και τώρα. Το ερώτημα είναι έως πότε και με ποια μορφή. Το βέβαιο είναι ότι οι καταταγέντες πριν από το 2017 θα παραμείνουν τουλάχιστον στα ίδια μισθολογικά επίπεδα για αρκετά χρόνια, αφού οι όποιες αυξήσεις δοθούν στους βασικούς μισθούς τα επόμενα χρόνια και λόγω της προαγωγής θα απορροφώνται από την «προσωπική διαφορά».

Οταν αυτή μηδενίσει, τότε μόνο οι αποδοχές θα παρουσιάζουν αύξηση. Με τον τρόπο αυτόν χάνονται τα οφέλη των μισθολογικών προαγωγών που δίδονταν μέχρι σήμερα και καταργούνται με τον μνημονιακό νόμο 4472/2017. Είναι δε πολύ πιθανό να καταργηθεί η «προσωπική διαφορά» το 2019, με συνέπεια αυτομάτως να περικοπούν και οι μισθοί.

Και αν οι στρατιωτικοί που κατετάγησαν στις Ενοπλες Δυνάμεις πριν από το 2017 (ισχύει το ίδιο και για τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας) ψάχνουν ακόμη να δουν πόσες θα είναι τελικά οι αποδοχές τους, αυτοί που μπήκαν στο Στράτευμα εντός του τρέχοντος έτους θεωρείται βέβαιο πως θα έχουν μισθό μικρότερο κατά 15% ή 20% σε σχέση με τους συναδέλφους τους, ακόμη και ομόβαθμούς τους. Κι αυτό γιατί αυτοί δεν θα δικαιούνται «προσωπική διαφορά» μη αμειβόμενοι πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2016.

Οσοι δε καταταγούν από εδώ και στο εξής στις Ενοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας θα έχουν ακόμη χειρότερη τύχη. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνονται οι «ταχύτητες» του ένστολου προσωπικού και οι αδικίες.

Πώς καθορίζονται τα κλιμάκια και οι απολαβές, τι θα ισχύσει με τα επιδόματα

Το πώς ακριβώς καθορίζονται τα μισθολογικά κλιμάκια και οι αποδοχές των ανώτατων αξιωματικών, των ανώτερων αξιωματικών και των υπαξιωματικών περιγράφεται αναλυτικά στην εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, όπως και τα επιδόματα που καταργούνται ή μπαίνουν στον βασικό μισθό. 
Συγκεκριμένα, καθορίζονται τέσσερις κατηγορίες. Στην πρώτη κατατάσσονται τα στελέχη που προέρχονται από τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ) ή από Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές, υπάρχουν συνολικά 35 μισθολογικά κλιμάκια και οι βασικοί μισθοί κυμαίνονται από 1.155 έως 4.200 ευρώ τον μήνα.

Στη δεύτερη κατηγορία, στην οποία υπάρχουν 28 μισθολογικά κλιμάκια και κατατάσσονται οι υπαξιωματικοί, οι ανθυπασπιστές και οι κατώτεροι αξιωματικοί, οι βασικοί μισθοί κυμαίνονται από 985 έως 2.445 ευρώ τον μήνα, στην τρίτη κατηγορία υπάρχουν 22 μισθολογικά κλιμάκια και οι βασικοί μισθοί κυμαίνονται από 939 έως 2.109 ευρώ τον μήνα, με αυτούς να αφορούν τους ΕΠΟΠ, τους ΟΠΥ, τους ΕΜΘ και τους ΕΠΥ, καθώς και το προερχόμενο από την κατηγορία Δ΄ αστυνομικό προσωπικό, και στην τέταρτη και τελευταία κατηγορία εντάσσονται οι ειδικοί φρουροί και οι συνοριακοί φύλακες της Ελληνικής Αστυνομίας, υπάρχουν 18 μισθολογικά κλιμάκια και οι βασικοί μισθοί κυμαίνονται από 953 έως 1.686 ευρώ τον μήνα (σ.σ.: σε αυτά τα ποσά δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμη οι ασφαλιστικές εισφορές). Καταργούνται για την πλειονότητα των αξιωματικών και υπαξιωματικών τα επιδόματα χρόνου υπηρεσίας, εξομάλυνσης, ειδικής απασχόλησης, επιτελικής ευθύνης και ειδικών συνθηκών. 

Οι βασικοί μισθοί των υπηρετούντων στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας ορίζονται σε μεγαλύτερο ύψος από το ισχύον σήμερα, λόγω της ενσωμάτωσης του καταργούμενου χρονοεπιδόματος. Στην πλειονότητα των αξιωματικών και των υπαξιωματικών θα καταβάλλονται πλέον μόνο ο βασικός μισθός και δύο επιδόματα. Το επίδομα ειδικών συνθηκών εργασίας, που διαφοροποιείται ανά διοικητικό βαθμό και προσαυξάνεται ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση των στελεχών, και το επίδομα θέσης ευθύνης, κλιμακούμενο από τον βαθμό του ταγματάρχη και άνω. Οσον αφορά το επίδομα υψηλής επικινδυνότητας, αναμένεται και εκεί να ξεκαθαρίσει πόσο και για ποιους θα κοπεί.

πηγή:http://www.dimokratianews.gr/content/77055/agonia-gia-tis-perikopes-se-somata-asfaleias-kai-ed

Επιτέλους το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο κέντρο της Αθήνας, μετά από 8 αποφάσεις και «οδύσσεια» 24 σχεδόν χρόνων !!

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ, ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ

Έως τον προσεχή Δεκέμβριο θα τοποθετηθεί στο κέντρο της Αθήνας, ο έφιππος ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετά από «οδύσσεια» 24 σχεδόν χρόνων.

Πρόκειται για έργο του αείμνηστου γλύπτη Γιάννη Παππά, που με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηνών, αποφασίστηκε το 2015 να τοποθετηθεί στη νησίδα που σχηματίζεται στη συμβολή των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλίσσης Όλγας, κοντά στις Στήλες του Ολυμπίου Διός.

Ακολούθησαν θετικές γνωμοδοτήσεις των Υπουργείων Υποδομών και Μεταφορών, για τη διεύρυνση της νησίδας, Πολιτισμού και της «Αττικό Μετρό Α.Ε.» γιατί κάτω ακριβώς από το σημείο διέρχεται το δίκτυο.

Τον περασμένο Απρίλιο ο Οικονομική Επιτροπή του δήμου Αθηναίων ενέκρινε δαπάνη 75.000 ευρώ για τις αναγκαίες εργασίες, όπως η κατασκευή του βάθρου και η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου.

Σύμφωνα με απαντητική επιστολή της Διεύθυνσης Σχεδίου Πόλεως και Αστιού Περιβάλλοντος του δήμου Αθηναίων προς τον Σύνδεσμο «Αλέξανδρος Φιλίππου Έλλην Μακεδών» που ζήτησε διεξοδική ενημέρωση για την πορεία του ανδριάντα με σχετικό αίτημα, σήμερα εκκρεμεί απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής για την έγκριση των όρων δημοπράτησης και η διαδικασία ανάδειξης αναδόχου για την εκτέλεση των εργασιών. «Ο συνολικός χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση των διαδικασιών και την τοποθέτηση του ανδριάντα, εκτιμάται στους πέντε μήνες, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους» καταλήγει στην απαντητική επιστολή της η προϊσταμένη της Διεύθυνσης κυρία Ευγενία Μελαμπιανάκη.

Μετά από οκτώ αποφάσεις και σχεδόν δύο χρόνια, ο έφιππος ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου φαίνεται πως βρίσκει επιτέλους την πολυπόθητη θέση του, στο κέντρο της πρωτεύουσας. Στη νησίδα που πρόκειται να τοποθετηθεί το έργο, υπήρχε έως πρότινος φοίνικας που ξεράθηκε από ασθένεια, που έχει πλήξει την Αθήνα. Τη θέση εντόπισε και πρότεινε προς το δήμο Αθηναίων, ο γιος του γλύπτη κ. Αλέκος Παππάς.

Να σημειωθεί πως από το 1993 έως το 2015, ο δήμος Αθηναίων είχε δρομολογήσει την τοποθέτηση του ανδριάντα αρχικά στη συμβολή των οδών Αθανασίου Διάκου και Αμαλίας, στη συνέχεια στο πάρκο της Pιζαρείου και στην Πλατεία Κοτζιά, ενώ προτελευταία προσπάθεια υπήρξε στην πλατεία Αγίων Ασωμάτων, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Η «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» ΕΝΟΣ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ

Στην Αθήνα, που έχει μνημείο ακόμη και για την …δραχμή, 21 χρόνια κράτησε η «οδύσσεια», προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος χώρος για να στηθεί το τοποθετηθεί το κορυφαίο δημιούργημα του αείμνηστου γλύπτη Γιάννη Παππά. Έργα του είναι επίσης, είναι ο μαρμάρινος ανδριάντας του Ελευθερίου Βενιζέλου έξω από τη Βουλή, του Μακρυγιάννη, του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα κ.α.

Το 1993, ο ύψους τριών μέτρων χάλκινος ανδριάντας του έφιππου στον Βουκεφάλα Αλέξανδρου, αγοράστηκε από το υπουργείο Πολιτισμού, επί Ντόρας Μπακογιάννη, και στη συνέχεια δωρίθηκε στον δήμο Αθηναίων προκειμένου να τοποθετηθεί σε κεντρικό σημείο της πόλης. Ωστόσο παρέμεινε στην αποθήκη του δημιουργού του, ο οποίος απεβίωσε το 2005, πικραμένος για την αντιμετώπιση που είχε από τον δήμο Αθηναίων, ένα από το αγαπημένα του έργα.

Αρχικά, για την τοποθέτηση του έφιππου ανδριάντα, είχε επιλεγεί η συμβολή των οδών Αθανασίου Διάκου και Αμαλίας, στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Μάλιστα είχε τοποθετηθεί και επιγραφή στο μαρμάρινο βάθρο «Επί Δημαρχίας Δημήτρη Αβραμόπουλου».

Στη συνέχεια προτάθηκε το πάρκο της Pιζαρείου και τελικά το 2009, επί δημαρχίας κ.Νικήτα Κακλαμάνη, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία, να τοποθετηθεί ο έφιππος ανδριάντας στην πλατεία Kοτζιά, απέναντι από το δημαρχείο, για συμβολικούς κυρίως λόγους. Μάλιστα το Μουσείο Μπενάκη, στο οποίο σήμερα ανήκει το Εργαστήριο του αείμνηστου Παππά στου Ζωγράφου, είχε χρηματοδοτήσει και τις αναγκαίες μελέτες για το βάθρο και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου. Ούτε όμως η απόφαση αυτή προχώρησε, λόγω … «Θησεά». Πρόκειται για το εκκεντρικό γλυπτό, που σήμερα δεσπόζει στην πλατεία Κοτζιά, δημιούργημα της γλύπτριας κυρίας Σοφίας Βάρη η οποία αρνήθηκε την μετεγκατάσταση του έργου της στην παλαιά Κορεατική Αγορά στο Θησείο. Η κυρία Βάρη αρνήθηκε, με το αιτιολογικό πως το γλυπτό της κατασκευάστηκε και φιλοτεχνήθηκε για την πλατεία Κοτζιά, με αποτέλεσμα ο «Θησέας» να παραμείνει στη θέση του.

Η επόμενη πρόταση του δήμου Αθηναίων, για τοποθέτηση του αγάλματος στο τέλος της Ερμού στην πλατεία Αγίων Ασωμάτων, «σκόνταψε» το 2011 στην άρνηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) λόγω … όγκου του αγάλματος.

Η πολύχρονη «οδύσσεια» του αγάλματος, οδήγησε πολλούς κατά καιρούς ν’ αφήσουν ευθέως αιχμές, πως «κάποιοι» δεν επιθυμούν την τοποθέτηση του στο κέντρο της πρωτεύουσας του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Αν για στελέχη της αριστεράς και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ο Μακεδόνας βασιλιάς θεωρείται … «ιμπεριαλιστής», όπως ακούστηκε μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, υπάρχουν φωνές και αρχαιολόγων που αποκαλούν τον Μέγα Αλέξανδρο «κατακτητή» της Αθήνας, που δεν έχει καμία σχέση με την πόλη και την ιστορία της.

«Ορισμένοι που έχουν αντιρρήσεις και δεν αναγνωρίζουν τον Μέγα Αλέξανδρο ως εκπολιτιστή, δεν έχουν παρά να επισκεφθούν το Αφγανιστάν και να διαπιστώσουν πόσο εκτιμούν τους Έλληνες ως απογόνους του Μακεδόνα στρατηλάτη» είχε δηλώσει παλαιότερα στο ΘΕΜΑ ο πρώην υπουργός και Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας κ.Γιώργος Σούρλας, που επανειλημμένα ασχολήθηκε με το θέμα του αγάλματος, ζητώντας εξηγήσεις από τον δήμο Αθηναίων.

Πηγή: https://national-pride.org/2017/07/30/

Η νέα Ιστορία του ΙΕΠ: Θέλουν Ελληνόπουλα χωρίς Εθνική ταυτότητα

Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) ανήρτησε στον ιστότοπό του μία πρόταση 50 σελίδων γραμμένη από 10 επιστήμονες, με την οποία προτείνεται η πλήρης ανατροπή του τρόπου διδασκαλίας και της ύλης του μαθήματος της Ιστορίας. Όπως έχει παρατηρηθεί ήδη στους 10 συντάκτες της προτάσεως δεν περιλαμβάνεται ούτε ένας ειδικός στην Αρχαία Ελληνική Ιστορία, ούτε ένας εμπειρογνώμων της Βυζαντινής περιόδου, ούτε ένας ειδικός στην πρώιμη περίοδο του Νέου Ελληνισμού. Είναι σαφής η προσπάθεια να τονισθούν περίοδοι όπως η Προϊστορία (όπου δεν υπήρχε Έθνος) και οι χρόνοι μετά την ίδρυση του Νέου Ελληνικού Κράτους. Η νέα αυτή Ιστορία προφανώς δεν πιστεύει στη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού, αλλά πρεσβεύει την άποψη ότι το Έθνος είναι δημιούργημα του Κράτους.

Το Σχέδιο Προγράμματος Σπουδών για την Ιστορία αναφέρεται στην ύλη από τη Γ΄ Δημοτικού μέχρι την Α΄Λυκείου. Υποτίθεται όιτι η Β΄ και η Γ΄Λυκείου επηρεάζονται από την όποια πρόταση θα κατατεθεί για τις Πανελλαδικές εξετάσεις που κρίνουν την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Όμως και εδώ κάτι κρύβεται. Η αποφυγή καταθέσεως προτάσεων για τη Β΄ και Γ΄Λυκείου φοβούμαι ότι υποκρύπτει τη διάθεση να καταστεί επιλεγόμενο και όχι υποχρεωτικό το μάθημα της Ιστορία στις δύο τελευατίες τάξεις του σχολείου.

Μελετώντας όλη την πρόταση υπογράμμισα και καταγράφω τις κυριότερες από τις πάμπολλες αντιρρήσεις και επιφυλάξεις μου:

1. Στο εισαγωγικό κείμενο οι συντάκτες εκφράζουν την πρόθεση να κατεδαφίσουν την πρωτοκαθεδρία της πολιτικής Ιστορίας και θέλουν να δώσουν έμφαση στην τέχνη, στο περιβάλλον, στο κλίμα, στις μειονότητες, στον συνδικαλισμό κ.λπ. Θεωρώ ότι αυτό είναι λάθος. Στο σχολείο οι μαθητές πρέπει να προσλαμβάνουν υπό μορφή αφηγήσεως τα πολιτικά και διπλωματικά γεγονότα, να γνωρίζουν τις κυριότερες πολεμικές συγκρούσεις, να εκτιμούν τους ήρωες και τις μεγάλες προσωπικότητες. Η Ιστορία οφείλει να προβάλλει πρόσωπα ως πρότυπα προς μίμησιν. Επίσης οφείλει να καλλιεργεί την εθνική συνείδηση, όπως προβλέπει το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος. Τα θέματα που θέλει να αναδείξει το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών είναι δευτερεύοντα και θα μπορούσαν να διδαχθούν στο Λύκειο ως υποενότητες, αφού έχει προηγηθεί η εδραίωση της ιστορικής γνώσης στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο.

2. Επίσης στο εισαγωγικό κείμενο διατυπώνεται η θέση ότι η διαφορετικότητα πρέπει να προωθείται και να προστατεύεται. Προσοχή: Να προστατεύεται, ναι, αλλά να προωθείται; Γιατί: Σε μία δημοκρατική και ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Ελλάδα, πρέπει να καλλιεργούμε την εθνική ταυτότητα και να σεβόμαστε την ετερότητα. Άλλο πράγμα ο σεβασμός και άλλο η προώθηση, η οποία λειτουργεί εις βάρος της εθνικής ταυτότητας.

3. Οι συντάκτες της προτάσεως ομολογούν εμμέσως ότι σκοπεύουν να επιβάλουν απόψεις προκλητικές για την πλειοψηφία των Ελλήνων. Γι’ αυτό θέλουν να αποφύγουν την πρωτοκαθεδρία του σχολικού εγχειριδίου, διότι έτσι, όπως δηλώνουν «θα μειωθεί, αν όχι θα πάψει, η «δημοφιλής» αλλά άσκοπη κριτική στα σχολικά εγχειρίδια». (σελ. 14 της προτάσεως του ΙΕΠ).

4. Στη Γ΄ Δημοτικού προτείνουν να διδαχθεί η Ελληνική Μυθολογία μαζί με μύθους και θρύλους πολλών άλλων λαών. Εδώ αρχίζει ο αφελληνισμός και η αποεθνικοποίηση του μαθήματος. Εξ άλλου αυτή τη σύγχυση την θεωρώ αντιπαιδαγωγική και άτοπη δεδομένης της πολύ μικρής ηλικίας.

5. Στη Δ΄ Δημοτικού καταργούν την Αρχαία Ελληνική Ιστορία και προτείνουν να διδαχθεί η οικογενειακή και η τοπική ιστορία. Η ιστορία της κάθε οικογένειας μπορεί να συζητηθεί σε 2-3 ώρες. Δεν χρειάζονται 9 μήνες! Όσο δε για την τοπική Ιστορία μπορεί να διδάσκεται παράλληλα με τις αντίστοιχες ιστορικές περιόδους. Πώς θα μιλήσω στους μαθητές π.χ. για ένα βυζαντινό μνημείο στην πόλη ή στο χωριό μας, αν προηγουμένως δεν έχουν διδαχθεί τι είναι Βυζάντιο, ποια πρόσωπα και ποια τέχνη συνδέονται με την περίοδο εκείνη;

6. Στην Ε΄ Δημοτικού συρρικνώνουν όλη την Προϊστορία, την Αρχαιότητα και το Βυζάντιο. Έτσι τα παιδιά δεν μπορούν να μάθουν και να εκτιμήσουν τη σπουδαιότητα των Περσικών Πολέμου, του Χρυσού Αιώνος του Περικλέους, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Βυζαντινού Πολιτισμού κ.ά. Υπερβολικά φορτωμένη ύλη με σκόπιμη υποβάθμιση των περιόδων εκείνων που καταδεικνύουν τη συνέχεια του Ελληνισμού και τα στοιχεία διαμορφώσεως της εθνικής μας ταυτότητας.

7. Στη Στ΄ Δημοτικού, όπως και στη Γ΄ Γυμνασίου γίνεται προσπάθεια εμφανής να μειωθεί η σημασία της Ελληνικής Επαναστάσεως και να μην προβληθούν οι ήρωες, οι οποίοι έχυσαν το αίμα τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι. Η ίδια υποβάθμιση των αγωνιστών του 1821 γινόταν και στο αποσυρθέν εγχειρίδιο της Μ. Ρεπούση. Δεν είναι παιδαγωγικά και εθνικά αποδεκτό το ελληνόπουλο να αγνοεί τη μάχη της Αλαμάνας ή την Έξοδο του Μεσολογγίου.

8. Στο εισαγωγικό κείμενο για την ύλη του Γυμνασίου γίνεται λόγος για την Ιστορία του «ελλαδικού χώρου», από τον οποίο πέρασαν διάφοροι λαοί και πολιτισμοί. Υπάρχει συστηματική προσπάθεια αποφυγής του όρου «Ελληνικό Έθνος». Για τους συντάκτες της προτάσεως δεν είμαστε Έθνος, αλλά χώρος!

9. Στη Β΄ Γυμνασίου η τελευταία περίοδος του Ελληνορθοδόξου Βυζαντινού Κράτους συνεξετάζεται στο ίδιο κεφάλαιο με τη Μεσαιωνική Ευρώπη. Άλλωστε και στο εισαγωγικό κείμενο αυτής της τάξης δίδεται η οδηγία να διδαχθεί το Βυζάντιο ως στενά συνδεδεμένο με τη Δυτική Ευρώπη. Αυτό το θεωρώ μεθοδολογικά λανθασμένο. Μπορεί σήμερα να είμαστε μέλος της Ευρ. Ενώσεως, όμως τότε οι διαφορές ήσαν σημαντικές. Το Βυζάντιο είχε παιδεία ελληνική με βάση τον Όμηρο και όχι λατινική. Η βυζαντινή κοινωνία δεν υπήρξε φεουδαρχική όπως εκείνη της Μεσαιωνικής Δυτικής Ευρώπης. Εξ άλλου η καταστροφή της Κωνσταντινουπόλεως από τη Δ΄ Σταυροφορία το 1204 καταδεικνύει τις σημαντικές θρησκευτικές και πολιτιστικές διαφορές μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού.

10. Η παρουσίαση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (Ρωμανίας, όπως την αποκαλούσαν οι υπήκοοί και οι ηγέτες της) γίνεται με τρόπο που σχεδόν εξαφανίζει τα δύο κύρια πνευματικά χαρακτηριστικά της: Την Ορθοδοξία και τον Ελληνικό Πολιτισμό. Τα τρία κράτη που δημιουργούνται μετά την Άλωση από τους Σταυροφόρους (Νίκαια, Ήπειρος, Τραπεζούντα) δεν τα ονομάζουν Ελληνικά, αλλά εξόριστα! Η Ορθόδοξη Πίστη ουσιαστικά χλευάζεται, όταν υπό μορφή φακέλλου στη Β΄ Γυμνασίου δίδεται το εξής θέμα: «Άγιοι και δαίμονες στο βυζαντινό κόσμο….. Η νηστεία και η προσευχή και η νηστεία εξορκίζει τα κακά πνεύματα». Προφανώς οι συντάκτες δεν έχουν προσπαθήσει να κατανοήσουν τον ρόλο της Ορθοδοξίας στη διαμόρφωση της Βυζαντινής κοσμοθεωρίας. Όπως ορθώς παρατηρεί, αναφερόμενος στην πρόταση του ΙΕΠ, ο καθηγητής Γ. Πρεβελάκης «εκεί όμως όπου η επιστημονική σοβαρότητα τίθεται εν αμφιβόλω είναι στην απάλειψη του θρησκευτικού παράγοντα. Η ελληνική Ιστορία εκτυλίσσεται στο Σχέδιο χωρίς καμία αναφορά στον ρόλο της θρησκείας. Χωρίς, όμως, την Ορθοδοξία, η ελληνική συνέχεια καθίσταται προβληματική». (Βλέπε το άρθρο του «Αγεωγράφητος Ιστορία», στην Καθημερινή της 7.5.2017).

11. Γενικότερα η όλη πρόταση διαπνέεται από ένα πνεύμα εξωραϊσμού της Τουρκοκρατίας και από μία τάση υποβαθμίσεως του ρόλου της Εκκλησίας. Χρησιμοποιείται ο όρος Οθωμανική Περίοδος ή Οθωμανική Κυριαρχία. Δεν προβλέπεται κεφάλαιο για τους αγώνες και την επιβίωση του Τουρκοκρατουμένου Ελληνισμού ούτε στη Στ΄ Δημοτικού ούτε στη Γ΄ Γυμνασίου. Δεν πρέπει, άραγε, τα παιδιά μας να μάθουν για τους εξισλαμισμούς και την καταπιεστική πολιτική των Οθωμανών; Θεωρώ ατυχή την πρόταση να μελετηθεί στη Γ΄ Γυμνασίου η Βέροια ως πολυθρησκευτική Οθωμανική πόλη. Πρώτον, η Βέροια ήταν ελληνική πόλη- με αρχαία ιστορία- υπό Οθωμανική κατοχή και όχι «Οθωμανική πόλη». Δεύτερον, δεν μπορεί μία περίοδος που έδωσε Εθνομάρτυρες και Νεομάρτυρες (της Πίστεως) να προβάλλεται σαν μία δήθεν ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών! Ας διαβάσουν οι 10 συντάκτες τις ανατριχιαστικές αποφάσεις του ιεροδικαστή – καδή της Βέροιας επί Τουρκοκρατίας, τις οποίες εξέδωσε η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών με επιμέλεια του Ιωάννη Βασδραβέλλη.

12. Στη Γ΄ Γυμνασίου προτείνουν μεταξύ άλλων να μελετηθεί ως φάκελλος – άσκηση το λιμάνι του Πειραιά κατά τον 19ο αιώνα και να γίνει περιγραφή των εμπορευμάτων που διεκινούντο τότε. Το θεωρώ υπερβολική και άχρηστη λεπτομέρεια, δεδομένου ότι άλλα μαθήματα, όπως η Γεωγραφία, δίνουν πληροφορίες για το εμπόριο της Ελλάδος. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι από τη μία πλευρά αποδομούν την εθνική ταυτότητα και από την άλλη δίνουν έμφαση στο αν γινόταν πχ το 1850 εισαγωγή τσαγιού από την Κεϋλάνη!

13. Στην ύλη της Α΄ Λυκείου δεν υπάρχει αναφορά στη Γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολής (Πόντος, Μικρά Ασία). Σε συνδυασμό με τον εξωραϊσμό της Τουρκοκρατίας δημιοργείται η εντύπωση ότι η πρόταση του Ι.Ε.Π. διέπεται από τη γνωστή και λανθασμένη αντίληψη ότι «μέσω της αλλαγής της Ιστορίας θα βελτιωθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις».

14. Στην Α΄Λυκείου, ενώ προτείνεται η εκτενής μελέτη των γεγονότων του 20ού αιώνος, δεν γίνεται καμμία αναφορά στο Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα.

Συμπέρασμα: Το Σχέδιο Προγραμμάτων Σπουδών για το Μάθημα της Ιστορίας στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση πρέπει να απορριφθεί. Δεν διδάσκει Ιστορία, δεν καλλιεργεί εθνική συνείδηση, δεν πιστεύει στην ελληνική διαχρονία, δεν προβάλλει τις πνευματικές δυνάμεις, οι οποίες κράτησαν όρθιο τον Ελληνισμό επί αιώνες. 2500 χρόνια ελληνικής ιστοριογραφίας από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη μέχρι τον Κων. Παπαρρηγόπουλο και τον Απ. Βακαλόπουλο ρίχνονται στον κάλαθο των αχρήστων. Θα το επιτρέψουμε;

Άρθρο για το ΑΡΔΗΝ, τεύχος 107-108

http://www.antibaro.gr/article/17344

Τι πρέπει να γίνει στην Αλβανία. Αυστηρές κυρώσεις και διεκδίκηση της αυτονομίας της Β. Ηπείρου

Η Χειμάρρα, η πατρίδα του αρχηγού Σπυρομήλιου, είναι για τον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό ό,τι τα Σφακιά για την Κρήτη και η Μάνη για την Πελοπόννησο: κάστρο του ελληνικού εθνισμού. 

Οι κατσαπλιάδες σωβινιστές του Ράμα, πιστά σκυλιά του κράτους-συμμορία του Ερντογάν, εντείνουν τις επιθέσεις τους εναντίον των αδελφών μας, γκρεμίζουν εκκλησίες, σπίτια, τουριστικά ακίνητα, υφαρπάζουν περιουσίες και τρομοκρατούν. Το αίμα του Αριστοτέλη Γκούμα, αδικαίωτο. Αν ήταν ξένος, αλλόθρησκος, κίναιδος, αναρχικός, θα είχε την τιμητική του και οι «προοδευτικοί» θα βανδάλιζαν την Αθήνα κάθε χρόνο στη... μνήμη του.

Οι ιντελιγκέντσηδες που παριστάνουν τους «διανοουμένους» δεν βρίσκουν μια λέξη να πουν. Aπόστολοι του μαρασμού αναχαράζουν στο λιβάδι της πολιτικής ορθότητας. Η απουσία εθνικής διανόησης είναι καταθλιπτική. Ο κιναιδισμός, η ηττοπάθεια και η «σωφροσύνη» της υποταγής έχουν την τιμητική τους. Μόδα, η επίθεση στην εθνική ταυτότητα και συνοχή και η αδιαφορία για τον Ελληνισμό της ιστορικής περιφέρειας.

Πήξαμε στην «ευαισθησία» τους για καθετί ξένο, ακόμη και βλαπτικό για τη χώρα και τον λαό μας. Οσα κείμενά τους βρείτε για την απελευθέρωση της Κύπρου, την τύχη των αγνοουμένων, τόσα θα βρείτε και για το υπεραιωνόβιο δράμα του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού: κανένα.

Δεν υπάρχουν μόνον αυτοί που κάποτε ως κνίτες δέρνανε Βορειοηπειρώτες στην Αθήνα, για να υπερασπιστούν τη σταλινική, κομμουνιστική δικτατορία του Χότζα, γεια σου, Παυλάρα μουστακαλή. Υπάρχουν κι αυτοί που απλώς έκαναν και κάνουν την πάπια. Γράφουν για τα πάθη του απευθυσμένου τους, για καταθλιπτικές ιδέες, που συνελήφθησαν στη νωχέλεια του Φίλιον, για οτιδήποτε. 

Ένα μόνο πράγμα δεν έχει το μενού: πατρίδα και χειμαζόμενους Ελληνες.

Η κυβέρνηση ορθά αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια του δωσίλογου δημάρχου της Χειμάρρας, του Γκόρου, για τη δράση του ενάντια στους συμπατριώτες του. Ο Ράμα, μισός ελληνικής καταγωγής, γενίτσαρος κι αυτός, απαντά με κλιμάκωση της επίθεσης στους Χειμαρριώτες, στις περιουσίες και στα μνημεία τους. Αν επιτρέψουμε σε αυτήν τη συμμορία κλεφτοκοτάδων να μας περιφρονεί, να μας χλευάζει και να βλάπτει τα εθνικά συμφέροντά μας, να χτυπά τους ανθρώπους μας και τις περιουσίες τους, τότε τι θα κάνουμε με την ισχυρότερη Τουρκία; Η συντριβή του αλβανικού σωβινισμού και των φορέων του με κάθε μέσο είναι επιτακτική ανάγκη.

Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ δεν φοβάται να χαιρετίσει κάθε θετικό μέτρο επίδειξης ισχύος, όπως το «χαστούκι» στον Γκόρο, που πια δεν θα μπορεί να ξεσκίζει τις σάρκες της Χειμάρρας και με την ελληνική ταυτότητά του να έρχεται ύστερα διακοπές για να ξεκουραστεί στην Ελλάδα και να... ψηφίζει.
Η θέση μας είναι ότι πρέπει, σε ζητήματα όπως αυτό, να έχουμε ως κράτος μια υπερκομματική θέση τιμωρίας και συντριβής του αλβανικού σωβινισμού με την επιβολή κυρώσεων στην οικονομία τους και στον δρόμο τους προς την Ευρώπη και ταυτόχρονα ήρθε η ώρα να θέσουμε στο τραπέζι το μεγάλο ζήτημα: την αυτονομία και την αυτοκυβέρνηση της Βορείου Ηπείρου.

Όποιοι, τρέσσαντες, σπεύσουν να κινδυνολογήσουν για τη Θράκη θα τους θυμίσουμε ότι η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου είναι κατοχυρωμένη με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, το οποίο έχει αποδεχτεί και το αλβανικό κράτος. 

Δεν μπορεί η Ελλάδα να κάθεται αμέτοχη και να βλέπει μια συμμορία σωβινιστών, ενεργούμενα των ισλαμοφασιστών του Ερντογάν, ενώ η χώρα τους κυριολεκτικά ζει από την Ελλάδα, να κατατρώγουν την ελληνική εθνική μειονότητα, τις περιουσίες και τα μνημεία τους. 

Αυστηρές κυρώσεις στην Αλβανία, ακόμη και εμπάργκο αν δεν επανορθώσει, και διεκδίκηση της αυτονομίας της Β. Ηπείρου τώρα! 

Μπορούμε, γιατί είμαστε πολύ ισχυρότεροι..

Φαήλος Κρανιδιώτης

*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ

Τα Σκόπια όλοι να τα πουν Μακεδονία, αν δεν τα πούμε εμείς, δεν θα γίνουν ποτέ.

Συνήλθε στη Θεσσαλονίκη το «Συμβούλιο Ανώτατης Συνεργασίας» Ελλάδος, Βουλγαρίας, Σερβίας. Άργησε. Αλλά κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Χρήσιμο και απαραίτητο, αρκεί οι ηγέτες να κατευθύνονται από τα συμφέροντα των λαών τους και όχι έξωθεν. Οψιγενές αλλά διακαές το ενδιαφέρον του Βερολίνου για τα Βαλκάνια και την «Αγορά» τους. Πρωτίστως αυτήν. Στη δεκαετία του ‘90  ο  Γκένσερ πρωτοστάτησε στη διάλυση της  Γιουγκοσλαβίας. Πηγή αστάθειας και πολλαπλών δεινών η πράξη εκείνη.

Ο σέρβος πρόεδρος Βούτσιτς μας ευχαριστεί, επειδή δεν αναγνωρίσαμε το Κόσσοβο, αλλά δεν μπορούμε να του ανταποδώσουμε τις ευχαριστίες, όσο εκείνος εξακολουθεί να αναγνωρίζει ως Μακεδονία τα Σκόπια. Αναρωτιόμαστε όμως αν το ζητήσαμε, εθισμένοι πάντοτε να δίνουμε χωρίς να παίρνουμε. Θετική πάντως η δήλωσή του: «Κανείς δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας». Ίδωμεν!

Τώρα το αποψυγμένο σκοπιανό:

Οι πολιτικές ελίτ εδώ δεν δείχνουν να συνειδητοποιούν την πραγματικότητα, ότι και αν όλος ο πλανήτης ονομάσει τα Σκόπια Μακεδονία, εφόσον δεν τα ονομάσουμε εμείς, δεν θα γίνουν ποτέ Μακεδονία! Η νέα σκοπιανή ηγεσία δείχνει να αντιλαμβάνεται κάπως αυτό, για τούτο πασχίζει να βρει ένα modus operandi με μας. Όμως το καθεστώς έχει διαποτίσει τους πολίτες του με το ψευδοϊδεολόγημα ότι είναι απευθείας απόγονοι του  … Μεγάλου Αλεξάνδρου! Λόγω ελληνικής ερημοδικίας η προπαγάνδα αυτή, ακριβοπληρωμένη δε, έχει βρει διεθνώς οπαδούς ακόμη και θαυμαστές…

Ο Θουκυδίδης  που τον διαβάζουν οι άλλοι, αλλά όχι εμείς  έγραφε: «Αταλαίπωρος τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας, και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται» (Ι, 20, 3). Οι περισσότεροι δηλαδή αναζητούν αβασάνιστα την αλήθεια και στρέφονται σε ό,τι βρίσκουν έτοιμο. Δεν προβληματίζονται…

Κυριαρχεί αυτή την περίοδο μία σύγχυση, άκρως επικίνδυνη: Ακόμη και κατά τεκμήριο σοβαροί αναλυτές δεν ξεκολλούν από το ολίσθημα του 2007 («σύνθετη για όλες τις χρήσεις»). Το είπε προχθές ο πρωθυπουργός, όπως το 2007 το είχε ξαναπεί ο τότε πρωθυπουργός, χωρίς βέβαια τον όρο «σύνθετη», αλλά εξυπονοώντας τον, και ο μεν και ο δε. Επιτέλους κάποτε πρέπει οι πάντες να αναγνωρίσουν τα λάθη τους και να τα διορθώσουν!

Οι σκοπιανοί αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες. Επειδή, όμως στην ιστορία οι Μακεδόνες από κτίσεως κόσμου είναι Έλληνες πρέπει να τους εξηγήσουν την εξίσωση Μακεδόνες = Έλληνες για να αποφασίσουν τι όντως είναι. Η αναντίλεκτη βεβαιότητα των αρχαίων ιστορικών και τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης το μαρτυρούν, «εν λίθοις φθεγγομένοις και μνημείοις σωζομένοις».

Αλέξανδρος ο Αμύντεω  (μετέπειτα Αλέξανδρος ο Α) απαντά στους απεσταλμένους του Μεγάλου Βασιλέως αυτοσυστηνόμενος: «ανήρ Έλλην, Μακεδών ύπαρχος» (Ηρόδοτος Ε, 20). [=ένα παλληκάρι, Έλληνας, Μακεδών κυβερνήτης της περιοχής]. Και ακόμη εμφαντικότερα όταν το παλληκάρι αυτό, ουσιαστικά αιχμάλωτος των Περσών, παραμονή της Μάχης των Πλαταιών (479 π.Χ.) ξεφεύγει νύχτα από την επιτήρηση των κοιμώμενων εχθρών και με έσχατο κίνδυνο της ζωής του πληροφορεί τους Αθηναίους για την επικείμενη πρωϊνή επίθεση των Περσών. Γιατί προέβη σε αυτή την κίνηση;  «Ου γαρ αν έλεγον, ει μη μεγάλως εκηδόμην συναπάσης της Ελλάδος» (=Δεν θα σας το αποκάλυπτα αυτό, εάν δεν ενδιαφερόμουν για όλη την Ελλάδα). «Αυτός τε Έλλην γένος ειμί τωρχαιον και αντ’ ελευθέρης δεδουλωμένην ουκ αν εθέλοιμι οράν την Ελλάδα» (Ηρόδοτος Θ, 45) [=Γιατί είμαι Έλληνας εγώ ο ίδιος από παλιά γενιά και σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελα να βλέπω την Ελλάδα υπόδουλη και όχι ελεύθερη].

Να ευχηθούμε ο Νίκος Κοτζιάς, όπως το έκανε στο Κραν-Μοντανά για τον Αττίλα να «στυλώσει τα πόδια» του στην έκφραση του Παπαδιαμάντη και να αρνηθεί ονομασία των Σκοπίων με το Μακεδονία, ή παράγωγά του.

Λογαριάζαμε ότι ο πρόεδρος Πούτιν γνωρίζει ιστορία και ξέρει, ότι η Τουρκία είναι ο προαιώνιος εχθρός του ρωσικού έθνους. Σε μια στιγμή που ο νταής της περιοχής έχει απομονωθεί από τους πάντες, ο Πούτιν έσπευσε να τον εναγκαλιστεί. Και του παραδίδει δύο πυραυλικά συστήματα S-400 (τελευταία λέξη της πυραυλικής), το know how και άδεια αναπαραγωγής τους.

Ο τούρκος θα «πουλήσει» τον ρώσο εις πρώτην ζήτηση. Εδώ διαβολόστειλε από Ιντσιρλίκ και Ικόνιο τους Γερμανούς, θα σεβαστεί τους Ρώσους; Λυκοφιλία  ίσως, αλλά για μας απειλητική.

Βεβαίως είναι απαράδεκτη η σιωπή των Νατοϊκών. Όταν επρόκειτο να πάνε οι S-300 στην Κύπρο σύσσωμο το Βορειοατλαντικό Σύστημα τέθηκε σε συναγερμό για να ματαιώσει την εγκατάσταση ρωσικών πυραύλων στην Κύπρο, μια δυτική χώρα.

Οπωσδήποτε δεν τρέφουμε τις φρούδες ελπίδες σωτηρίας μας από το «Μόσχοβο» όπως ευελπιστούσαν κάποτε οι υπόδουλοι πρόγονοί μας:

«Ελπίζομεν και εις τα ξανθά γένη να μας γλυτώσουν /

Να’ρθούν από το Μόσχοβο να μας ελευθερώσουν»!

Η δική μας Εκκλησία συνεργάζεται στενά με την   Ρωσική η οποία ασκεί εκεί ισχυρή επιρροή. Ώρα να δράσει η «εκκλησιαστική διπλωματία». Αν δεν καταφέρει να ματαιώσει το ρωσοτουρκικό deal μπορεί να επιτύχει ισοδύναμο αντιστάθμισμα για Ελλάδα-Κύπρο. Όλα όμως προϋποθέτουν ελληνική βούληση και αποφασιστικότητα. Αυτό πρέπει να επιβεβαιωθεί!

http://www.antibaro.gr/article/17354

Βραδυφλεγής «Βόμβα» στις συντάξεις η γήρανση του πληθυσμού

Μια ...βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας και κατά συνέπεια της διαδικασίας δημοσιονομικής προσαρμογής χαρακτηρίζει η πρόσφατη τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού στη Βουλή, τη γήρανση του πληθυσμού. Μάλιστα, επισημαίνει ότι παρά τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στους τομείς των εσόδων (μεγέθυνση φορολογικής βάσης, αύξηση φορολογίας κα.) και των δαπανών(μισθοί, συντάξεις, παροχή ιατροφαρμα-κευτικής περίθαλψης) ώστε να μειωθεί (ή και να εξαλειφθεί) το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, η βόμβα μπορεί μακροπρόθεσμα να ανατρέψει άρδην την δημοσιονομική ισορροπία.

Και αυτό γιατί από τη μία μεριά η γήρανση επηρεάζει αρνητικά τα δημοσιονομικά μεγέθη μιας χώρας μιας και αυξάνεται ο αριθμός των συνταξιούχων, επομένως και οι δαπάνες για συντάξεις ενώ αντίστροφα, μειώνονται οι εισφορές.

Το ζήτημα της γήρανσης του πληθυσμού και της δημοσιονομικής βιωσιμότητας απασχολεί τόσο την Ελλάδα όσο και τις υπόλοιπες τις χώρες της ΕΕ μιας και σύμφωνα με τις προβλέψεις o δείκτης εξάρτησης των ηλικιωμένων (old-age dependency ratio) αναμένεται να επιδεινωθεί. Ασφαλώς, το ζήτημα της γήρανσης δεν είναι καινούριο: η αντιμετώπιση του προβλήματος της γήρανσης του πληθυσμού στην ΕΕ έχει ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν. Για την Ελλάδα όμως, σύμφωνα με το Γραφείο, η περαιτέρω ανάλυση του ζητήματος έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία μιας και η χώρα βρίσκεται ήδη σε δυσμενέστατη θέση, τόσο λόγω του υπέρογκου χρέους της όσο και της βαθιάς ύφεσης που βιώνει.

Δημογραφικές και δημοσιονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα και ΕΕ

Οι δημογραφικές προβλέψεις για την Ελλάδα είναι απαισιόδοξες: αναμένεται ότι ο συνολικός πληθυσμός θα μειωθεί στα 7,7 εκατ. μέχρι το 2080 (10,9 εκατ. το 2015). Το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα για τους άντρες αναμένεται να φτάσει από τα 78,5 έτη το 2015 στα 83,7 έτη το 2060 και για τις γυναίκες από τα 84,9 έτη το 2015 στα 89 έτη το 2060. Το συνολικό ποσοστό γονιμότητας (TFR) στην Ελλάδα αναμένεται να αυξηθεί οριακά από το 1,33 το 2015 στο 1,34 το 2060 (στην ΕΕ-28 αναμένεται να αυξηθεί από 1,58 το 2015 στο 1,76 το 2060.

Ο δείκτης εξάρτησης των ηλικιωμένων (old-age dependency ratio) αναμένεται να αυξηθεί από το 33% το 2015 στο 67,5%. Στην ουσία δηλαδή ενώ σήμερα υπάρχουν 3 άτομα ηλικίας 15 - 64 (δηλαδή σε εργασιακή ηλικία) για κάθε άτομο ηλικίας άνω των 65 (θεωρούμενοι ως εξαρτώμενοι), το 2060 θα υπάρχουν 3 άτομα ηλικίας 15 - 64 για 2 άτομα ηλικίας άνω των 65. Αντίστοιχα, στην ΕΕ ο δείκτης θα αυξηθεί από το 27,8% το 2010, στο 50,1% το 2060.

Από δημοσιονομικής απόψεως, στην Ελλάδα, το 2013 οι κρατικές δαπάνες για συντάξεις ανήλθαν στο 16,2% (αντίστοιχα στην ΕΕ, το 2013 οι κρατικές δαπάνες για συντάξεις ανήλθαν στο 11,3% του ΑΕΠ), οι συνολικές δαπάνες που σχετίζονται με την γήρανση, ανήλθαν 28,5% στην Ελλάδα (25,6% στην ΕΕ) ενώ την ίδια στιγμή το χρέος της Ελλάδας είναι άνω του 170% (αντίστοιχα, στην ΕΕ, το χρέος είναι στο 83,5% του ΑΕΠ το 2016).

Το Γραφείο, επισημαίνει ότι ενώ τα προηγούμενα χρόνια αφενός μεν ο αριθμός των εργαζομένων ήταν υψηλός, αφετέρου δε οι συνταξιούχοι λίγοι, οπότε το πρόβλημα της γήρανσης – λόγω της αύξησης της αντίστοιχης δημοσιονομικής δαπάνης - δεν έχει γίνει ακόμα ιδιαίτερα εμφανές, στο μέλλον το πρόβλημα θα είναι μεγάλο.

Και θα επηρεάσει και τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Και αυτό γιατί η προβλεπόμενη αύξηση του αριθμού των ατόμων εκτός παραγωγικής ηλικίας (άνω των 65 χρόνων) σε συνδυασμό με την πτωτική τάση του δείκτη γονιμότητας τις τελευταίες δεκαετίες και της ανόδου του προσδόκιμου ζωής αναμένεται να μεταβάλλουν επί τα χείρω το δείκτη εξάρτησης των ηλικιωμένων και επομένως θα υπάρξει σοβαρή επιβάρυνση των δημοσιονομικών μεγεθών.

Συγκριτικά με τις ευρωπαϊκές χώρες, το γεγονός αυτό έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία για την Ελλάδα.

Πρώτον διότι η χώρα βαρύνεται από ένα υπέρογκο χρέος και βρίσκεται ήδη σε φάση δημοσιονομικής προσαρμογής ενώ δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος (fiscal buffer) ώστε να απορροφηθούν οι επιπτώσεις της γήρανσης. Δεύτερον, διότι η εξέλιξη του προσδοκώμενου δείκτη εξάρτησης ηλικιωμένων για την Ελλάδα προβλέπεται να είναι χειρότερη σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό αναμένεται να έχει ιδιαίτερα αρνητική επίδραση και στους ρυθμούς ανάπτυξης της Ελλάδας.

Ρούλα Σαλούρουsalourou@euro2day.gr
http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1556829/vomva-stis-syntaxeis-h-ghransh-toy-plhthysmoy-.html

Ελάχιστος Φόρος Τιμής στους Πεσόντες και Αγνοούμενους στη Κύπρο

Τουρκική αποβίβαση χωρίς να πέσει ντουφεκιά. «Βρήκαν τη πόρτα ανοιχτή και μπήκαν οι εχθροί μας... και εμείς μαλώναμε σαν τα παιδιά!!!»

Γράφει ο
 ΑΝΑΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ 
Αντιστράτηγος ε.α., 
 ΣΣΕ76

Κάθε χρόνο το τελευταίο  δεκαήμερο  του Αλωνάρη, καθώς 
ξυπνούν μέσα μας οι τραγικές μνήμες των γεγονότων της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο, μιας αναπάντεχης και ριζικής καταστροφής  του  Ελληνισμού, μιας  εγκληματικής  και  ασυγχώρητης  προδοσίας  των γνωστών υπευθύνων της τότε «πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας», η σκέψη μας 
αυθόρμητα  αγκαλιάζει  με  ανείπωτη  συγκίνηση  κι ευλάβεια,  με  άκρατο  σεβασμό  και  εθνική υπερηφάνεια τους οπλίτες και αξιωματικούς, οι οποίοι, παρά τις συντριπτικά αντίξοες συν- θήκες, αντιστάθηκαν και πολέμησαν μονάχοι μέχρις εσχάτων, προσφέροντας τη ζωή τους λύτρον υπέρ του Ελληνισμού.  

Του Ελληνισμού με τα υπέροχα χαρίσματα αλλά και το μαύρο στίγμα του διχασμού και του αδελφοκτόνου σπαραγμού. Εκείνης της κατάρας και  του  άγους,  τα οποία  στην  τρισχιλιετή διαδρομή της Ιστορίας, μας γέμισαν με χαμένες πατρίδες και χαμένες ευκαιρίες. 

Τότε  νοιώθεις  από  το  μνήμα  του  χρόνου να ακούγονται κάποιες φωνές και να ανεβαίνουν  κάποιες  μορφές  των  πεσόντων  στο νησί της Αφροδίτης το 1974. Τότε θαρρείς, πως  από  τη  στάχτη  τη  βαθιά  εκείνων  των ημερών, από τη μαύρη καταχνιά και τη πικρή σκλαβιά στα κατεχόμενα, μια σπίθα κι ένα γαλάζιο φως είναι έτοιμα να αναδυθούν και να πετάξουν, για να μας 
φέρουν το ψυχικό χαλασμό αλλά  και  τη  κάθαρση και την επιταγή του χρέους  να  παλέψουμε  για αυτό  το  μείζον  εθνικό θέμα.  

Παράλληλα  συνειδητοποιούμε  την  υποχρέωση να αποδώσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής που αξίζει, σ`αυτούς οι οποίοι προέταξαν τα στήθη τους κι έδωσαν το αίμα τους σε αυτή  την κακή  
συγκυρία,  για  να  φυλάξουν νέες  Θερμοπύλες.  Αυτούς, που μέσα  από  το  «χαλασμό  και  το  σεισμό», έστησαν «κάστρο» τη γνώμη  και  τη  ψυχή τους, για να δώσουν ότι πολυτιμότερο έχει ο άνθρωπος, την ίδια του την ύπαρξη

Σε μένα έτυχε στις 20 Ιουλίου του 74 να βιώσω ως εκκολαπτόμενος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, ως Εύελπις Δευτέρας Τάξεως αυτή την εθνική τραγωδία, της εισβολής του ύπουλου και βάρβαρου Αττίλα, που με σημάδεψε. 

Τον ενθουσιασμό των πρώτων ωρών της επιστράτευσης με την πάροδο του χρόνου αντικατέστησε η απογοήτευση, η πίκρα και ένα πελώριο «γιατί».  

Στη συνέχεια, με ενδιαφέρον άκουσα και διάβασα πολλά από όλες τις πλευρές για τα όσα διαδραματίστηκαν στη Μεγαλόνησο. Στο σύνολό τους σχεδόν, δυσάρεστα. Έχοντας  όμως  κατά  νου πάντα τη σοφή φράση του ποιητή ότι, «από το παρελθόν, από τη παράδοση κρατάμε και  προβάλουμε  πάνω  από όλα ότι πιο ζωντανό και μεγαλειώδες», άρχισα να αναζητώ οτιδήποτε σχετικό με εκείνα τα γεγονότα και ιδιαίτερα να ρωτώ  μεγαλύτερους  συναδέλφους, που υπηρετούσαν στη Κύπρο τις μέρες της εισβολής, για αυτούς που μαχόμενοι μέχρις εσχάτων έπεσαν ή αγνοούνται. 

Aρκετές οι περιπτώσεις Αξιωματικών και Οπλιτών, που όσο ο χρόνος περνά, θα  καταγράφονται  με  λεπτομέρειες στο  πάνθεο  των  ηρώων  μας, όπως χαρακτηριστικές είναι του Διοικητή της 33  Μοίρας  Καταδρομών  τότε  Ταγματάρχη Κατσάνη Γεωργίου και του Διοικητή  της  181  Μοίρας  Πεδινού  Πυροβολικού τότε Αντισυνταγματάρχη Καλμπουρτζή Στυλιανού που  θυσιάστηκαν υπέρ της ελευθερίας και της τιμής.  

Χάριν όμως της οικονομίας του άρθρου κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούμε αναλυτικότερα σε μία ξεχωριστή, όπως όλοι  μου  είπαν ηρωϊκή μορφή,  στον τότε Υπολοχαγό Νικόλαο Κατούντα Διοικητή Λόχου της 33 Μοίρας Καταδρομών. Ένα λεβέντη Αχαιό με εξαίρετα σωματικά,  ψυχικά  και  πνευματικά  χαρίσματα, με αναπτυγμένες στο έπακρο όλες τις στρατιωτικές αρετές, που πολέμησε  γενναία  στον  Άγιο  Ιλαρίωνα και στην Κερύνεια της Κύπρου και αγνοείται από τις 22 Ιουλίου του 1974. 

Μεγάλη η συγκίνησή μας όταν δια- βάζουμε  στο  διαδίκτυο  την  αφήγηση του αγγελιοφόρου του, τότε Λοχία Κυρίλλου Χαράλαμπου, ο οποίος ήταν ο τελευταίος από τους οπλίτες που τον είδε  να  μάχεται σαν  λιοντάρι,  καλύπτοντας  και  προτρέποντάς τους να διαφύγουν για να μην μαυροφορεθούν οι μανάδες τους. 

Η  σκηνή  αυτή  έλαβε  χώρα  κοντά στον Άγιο Γεώργιο της Κερύνειας, στις ακτές της οποίας εξελισσόταν η κύρια αποβατική προσπάθεια των Τούρκων. Λίγοι οι δικοί μας εναντίον πολυάριθμων στο  στόμα  του Λύκου. Ελαφρά  οπλιμένοι,  χωρίς  καμία  υποστήριξη,  χωρίς  ούτε  καν σταγόνα νερού, να σταθούν μπροστά από εκατοντάδες άρματα,  καθώς  η  εχθρική  αεροπορία ανενόχλητη τους σφυροκοπούσε  παραλύοντας  κάθε  αντίσταση στο Νησί. Παράλληλα το τούρκικο ναυτικό αποβίβαζε ανεμπόδιστα νέες δυνάμεις και τούρκοι αλεξιπτωτιστές σχημάτιζαν πίσω τους αεροπρογεφυρώματα.  

Στιγμές ηρωϊσμού, αυτοθυσίας, μάχης μέχρις εσχάτων για το Λοχαγό, τον ηγέτη, τον πατέρα, τον φίλο, όπως τον αποκαλεί εκ μέρους των συναδέλφων του ο τότε Λοχίας Κυρίλλου, για να καταλήξει την τελευταία στιγμή που τον είδε, σε μια υπερκόσμια λάμψη και σ` ένα παράξενο χαμόγελο που διέκρινε στα μάτια του. 

Σίγουρα στο φως αυτό του τελευταίου αποχαιρετισμού του Νίκου Κατούντα προς  τα  εγκόσμια,  που  τυπώθηκε  θαρρώ στο  σκληρό  δίσκο της  Ιστορίας,  θα  ήταν  και  η  εικόνα της  συζύγου  του,  η  οποία σε  λίγο, με ένα κοριτσάκι εννιά μηνών στην αγκαλιά  της  και  ένα  στα  σπλάχνα της, θα  έπαιρνε  το  δρόμο  από  τη Κερύνεια προς το νοτιά, μαζί με χιλιάδες ξεριζωμένους, για να περιμένει μάταια μέχρι σήμερα κάποια είδηση για  εκείνον,  πάντα  όμως  περήφανη και δυνατή.  

Υπό το πρίσμα ότι, η Ιστορία είναι η αμφίδρομη επικοινωνία με το παρελθόν για να χαραχθεί ελπιδοφόρα η  πορεία  προς  το  μέλλον,  ας  αποδώσουμε χωρίς  κανένα  δισταγμό τον ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτούς που χάθηκαν πολεμώντας στη μαρτυρική  μας  Κύπρο  το  1974,  για  να τον αποδίδουν προς εθνικό όφελος κι οι επόμενες γενιές.  

Ιδιαίτερο παράδειγμα ας προβάλλεται  πάντα  ο  Νίκος  Κατούντας,  ο οποίος ως καταδρομέας, χιονοδρόμος, αλεξιπτωτιστής και υποβρύχιος καταστροφέας ήξερε και μπορούσε έγκαιρα και εύκολα να διαφύγει.  

Δεν το έπραξε όμως. Προτίμησε να μαυροφορεθούν η μάνα κι η γυναίκα  του  παρά  οι  μανάδες  των στρατιωτών του και να μεγαλώσουν επίσης ορφανές οι κόρες του, αρκεί να  μην  καταφρονεθεί  η  μεγάλη μάνα Ελλάς. «Mίσεψε» σαν τον άνεμο προετοιμασμένος και ενσυνείδητος. Πέρασε στην αθανασία με σταθερό ψυχικό  βηματισμό  ως μέλος  μιας πορείας πολύ παλιάς, των μαχόμενων Ελλήνων προς τον ένδοξο θάνατο, η οποία αν απαιτηθεί θα πρέπει να συνεχιστεί. 

Είναι η πορεία προς το τελευταίο μετερίζι. Το μετερίζι της ψυχής, της τιμής αλλά και της ανάστασης του σταυρούμενου εκάστοτε  γένους μας. Εκεί  που  δεν  έχει «φτωχούς» και «πλούσιους». Εκεί που ότι κι αν συμβαίνει, όλα του κόσμου τα δεινά κι αν σε περιβάλουν, ακόμη κι αν σε πρόδωσαν, ο φόβος πρέπει να λείπει.  

Κι  αυτό  ακριβώς  συνέβη  στον αδερφό μας Νίκο Κατούντα. Οι Θερμοπύλες σίγουρα εκείνες τις στιγμές θα ρίγησαν. Το Μεσολόγγι, το Κούγκι, το Μανιάκι και τ` Αρκάδι, θα σκίρτησαν περήφανα. 

 Ο Άγιος Ιλαρίωνας θα βγήκε στου Παράδεισου τις πύλες να τον προϋπαντήσει. Τα χώματα  κι  ο  ουρανός  της  Κερύνειας  που  κράτησαν επτασφράγιστο  μυστικό  το  πέταγμα  του  στη  δόξα, στην αθανασία, είμαι σίγουρος πως κάθε χρόνο από τότε, προσμένοντας τη λευτεριά, κάνουν μνημόσυνο μυστικό. 

Αιωνία η ηρωϊκή του μνήμη!!! 

Αιωνία σας η μνήμη αδέρφια μας!!!