«Φουσκωμένους» λογαριασμούς ρεύματος καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες της χώρας τον Σεπτέμβριο μαζί με τον ΕΝΦΙΑ και τις δόσεις του φόρου εισοδήματος. Μπορεί η τιμή της κιλοβατώρας να μην έχει αυξηθεί, οι λογαριασμοί ωστόσο του ρεύματος που άρχισαν να καταφθάνουν στους καταναλωτές είναι «φουσκωμένοι» από τις αποκαλούμενες ρυθμιζόμενες χρεώσεις και τα διάφορα τέλη υπέρ τρίτων, που αντιπροσωπεύουν πολύ πάνω από το 1/3 του συνολικού λογαριασμού ρεύματος και που είναι κοινές για όλους τους παρόχους (ΔΕΗ και ιδιώτες).
Ο διευρυμένος εισπρακτικός ρόλος της ΔΕΗ καθιστά δυσβάσταχτο για τους καταναλωτές τον λογαριασμό ρεύματος, κυρίως τους θερινούς και χειμερινούς μήνες, όπου η χρήση των κλιματιστικών για θέρμανση και ψύξη αντίστοιχα ανεβάζει την κατανάλωση και αναλογικά κάποιες εκ των ρυθμιζόμενων χρεώσεων που δεν είναι πάγιες, αλλά συνδέονται με το ύψος της κατανάλωσης.
Αποτέλεσμα αυτού είναι και η εκτόξευση των ανεξόφλητων οφειλών της ΔΕΗ σε πάνω από 2,5 δισ. ευρώ και η αδυναμία των καταναλωτών να ανταποκριθούν ακόμη και στους ευνοϊκούς διακανονισμούς των 36 δόσεων. Μέσω του λογαριασμού ρεύματος οι καταναλωτές πληρώνουν συνολικά 11 χρεώσεις, εκ των οποίων μόνο οι τρεις σχετίζονται με την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
Η χρέωση προμήθειας σε ένα μέσο νοικοκυριό με κατανάλωση 1.600 κιλοβατώρες το τετράμηνο αντιπροσωπεύει το 35% του συνολικού λογαριασμού.
Οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις που αφορούν το ρεύμα είναι δύο:
. Η χρέωση συστήματος μεταφοράς, για την κάλυψη δαπανών συντήρησης, λειτουργίας και ανάπτυξης του συστήματος που μεταφέρει την ενέργεια από τις μονάδες παραγωγής στους υποσταθμούς της ΔΕΗ και τις ενεργοβόρες βιομηχανίες,
. Χρέωση συστήματος διανομής, για την κάλυψη αντίστοιχων δαπανών του δικτύου που μεταφέρει την ενέργεια από τους υποσταθμούς στα σπίτια μας και στις μικρές επιχειρήσεις.
Οι δύο αυτές χρεώσεις μαζί αντιπροσωπεύουν περίπου το 30% του συνολικού λογαριασμού. Δηλαδή, συνολικά το κόστος προμήθειας, μεταφοράς και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας που πληρώνει ο κάθε καταναλωτής καλύπτει περίπου το 65% του συνολικού λογαριασμού του. Το υπόλοιπο 35% καλύπτει τρεις ακόμη «ρυθμιζόμενες χρεώσεις», που όμως δεν έχουν σχέση με κατανάλωση, φόρους και τέλη: Χρέωση για Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) είναι η πρώτη και Χρέωση για Ειδικό Τιμολόγιο Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ) η δεύτερη.
Μέσω της χρέωσης ΥΚΩ, η πολιτεία έχει μεταφέρει στους καταναλωτές ένα κόστος της τάξεως του 1 δισ. ευρώ ετησίως, το οποίο σε ποσοστό 80%, περίπου, αφορά την ηλεκτροδότηση των νησιών και της Κρήτης. Το υπόλοιπο ποσοστό αφορά το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο και το ειδικό τιμολόγιο των πολυτέκνων.
Με τη δεύτερη χρέωση, ΕΤΜΕΑΡ, η πολιτεία διαμέσου της ΡΑΕ έχει μεταφέρει στους καταναλωτές την κάλυψη της εγγυημένης τιμής που, βάσει νόμου, παρέχει στους παραγωγούς των ΑΠΕ.
Η τρίτη, «Λοιπές Χρεώσεις», αφορά χρεώσεις που επιβάλλονται από τη νομοθεσία για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς (ετήσια ανταποδοτικά τέλη υπέρ ΡΑΕ, κ.λπ).
Υπάρχει μία ακόμη κατηγορία χρεώσεων στους λογαριασμούς ρεύματος που αφορά τέλη και φόρους. Πρόκειται για τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (5 ευρώ η μεγαβατώρα για το οικιακό), το Ειδικό Τέλος 5 επί τοις χιλίοις υπέρ των τελωνειακών υπαλλήλων, τις χρεώσεις δήμων, δηλαδή δημοτικά τέλη, τέλη φωτισμού και τέλος ακίνητης περιουσίας, τη χρέωση υπέρ ΕΡΤ και το ΦΠΑ (13%).
Πηγή:http://www.kathimerini.gr/872675/article/oikonomia/epixeirhseis/erxontai-foyskwmenoi-oi-logariasmoi-toy-hlektrikoy-reymatos