ΘΡΑΚΗ: ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ, ΟΥΤΕ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΟΥΤΕ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ.ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ
Μεθοδικές κινήσεις από την πλευρά της Άγκυρας, που οδηγούν στην συνδιαχείριση του Αιγαίου και στην μετέπειτα συνεκμετάλλευσή του
Ξαφνικά όλοι είδαν το πρόβλημα της Θράκης και συμπεριφέρονται σαν να ανακάλυψαν τον τροχό…!
Είναι άραγε καλό ή κακό αυτό; Και, ποια είναι η αλήθεια αυτού ξαφνικού ενδιαφέροντος όλων εκείνων που μέχρι χθες αδιαφορούσαν στον ύψιστο βαθμό για τα συμβαίνοντα στην Θράκη;
Τι «είδαν» άραγε όλοι όσοι τρέχουν τώρα να μιλάνε μεστοί εθνικού φρονήματος για το τουρκικό προξενείο, για τους γκρίζους λύκους, για τους μηχανισμούς του τουρκικού παρακράτους, αλλά και για την επί της ουσίας αποδοχή μίας άτυπης συγκυριαρχίας ή συνεργασίας της Τουρκίας με τα μεγάλα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας;
Είδαν το φως το αληθινό και αποκάλυψαν την αλήθεια;
Δυστυχώς, ούτε το ένα συμβαίνει ούτε το άλλο.
Η αλήθεια, δυστυχώς τους τρομάζει.
Και στη θέση της αλήθειας εμφανίζουν μία άλλη, “βολική” για τους πραγματικούς υπεύθυνους αλήθεια…
Και αυτή η «βολική αλήθεια» που έντεχνα εμφανίστηκε, τρομάζει και εμάς, επειδή η Θράκη «ανακαλύφθηκε» για λόγους εξυπηρέτησης πολιτικών συμφερόντων και όχι για τους λόγους που θα έπρεπε φυσιολογικά να ασχολούνται μαζί της οι διάφοροι μεγαλοδημοσιογράφοι και τα κόμματα που ανακάλυψαν ξαφνικά τα εθνικά θέματα και άρχισαν τις δηλώσεις και τα δελτία τύπου, θυμίζοντας σε όλους μας την παροιμία «δυό γάϊδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα».
Δυστυχώς, οι διάφοροι που από χθες στριμώχνονται στα τηλεοπτικά παράθυρα των συστημικών τηλεοπτικών σταθμών και στις στήλες των συστημικών εντύπων, κατορθώνουν το σύνηθες, δηλαδή να ασχολούνται με το πρόβλημα, χωρίς να το αγγίζουν! Αναλύουν χωρίς να γνωρίζουν και αντιπαρατίθενται χωρίς να έχουν προτάσεις.
Η Θράκη, όμως, όπως και όλες οι περιοχές της χώρας που έχουν εγκαταλειφθεί από τις κυβερνήσεις των Αθηνών και από τους διάφορους ιδεοληπτικούς πολιτικούς, δεν έχει ανάγκη την προβολή του προβλήματος που βιώνει, αλλά έχει ανάγκη από την προβολή της πραγματικότητας και προτεινόμενες λύσεις που θα εφαρμοσθούν άμεσα.
Για να μιλήσουμε με τη γλώσσα της μνημονιακής κυβέρνησης, πρέπει να ομολογήσουμε πως έστω και ένα μέρος από το εθνικό πρόβλημα της Θράκης, έχει αποκαλυφθεί έχει γίνει γνωστή δηλαδή η ασθένεια. Ταυτόχρονα, υπάρχουν και οι ενδεδειγμένες προτάσεις – λύσεις.
Όμως, η ασθένεια πρέπει να αντιμετωπιστεί. Δηλαδή οι «γιατροί» (που επιμένουν να εμφανίζονται ως διασώστες μας) πρέπει να αποφασίσουν να περάσουν στην ενδεδειγμένη θεραπεία.
Και αυτή η θεραπεία είναι η αυστηρή πολιτική απέναντι στην λειτουργία και τις εν γένει δραστηριότητες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, το οποίο –δυστυχώς για τα μεγάλα κόμματα- έχει κατορθώσει να λειτουργεί όχι απλά ως συνομιλητής, αλλά ως συγκυρίαρχος στην ευρύτερη περιοχή της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και ειδικότερα στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης.
Αυτό είναι ένα γεγονός που έχει ήδη αποκαλυφθεί.
Όπως έχει αποκαλυφθεί και η αγαστή σχέση και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ με στελέχη ή πιστούς υπηρέτες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, δηλαδή της τουρκικής επιθετικής και αλυτρωτικής πολιτικής.
Μην ξεχνάμε πως πριν από λίγες μόλις ημέρες, οι υποψήφιοι περιφερειάρχες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ έτρεξαν να συμμετέχουν σε θρησκευτική εκδήλωση που οργάνωσε ο ψευτομουφτής Κομοτηνής, φωτογραφήθηκαν περιχαρείς με τον τούρκο υποπρόξενο και συνομίλησαν με όλο τον παριστάμενο συρφετό του τουρκικού προξενείου.
Όλα αυτά, φυσικά, στο όνομα του κομματικού κέρδους, δηλαδή στον αγώνα της αύξησης των ψήφων…
Κι επειδή αυτά συμβαίνουν στη Θράκη και όχι στην Ιθάκη, κάποιοι πρέπει να κατανοήσουν πως πολιτικά παιχνίδια δεν μπορούν να γίνονται εις βάρος της εθνικής πολιτικής και των εθνικών συμφερόντων…
Για όσους επιμένουν ακόμη και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί έχει εστιασθεί το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής ως η αιχμή του προβλήματος που απειλεί την Θράκη, θα πρέπει να θυμίσω τη συνθήκη της Λωζάνης.
Σε αυτή την συνθήκη, λοιπόν, Ελλάδα και Τουρκία συνυπέγραψαν πως στην Ελληνική Θράκη υπάρχουν Έλληνες μουσουλμάνοι, δηλαδή θρησκευτική μειονότητα και στην Τουρκία, στην Κωνσταντινούπολη, υπάρχουν Έλληνες, δηλαδή εθνική μειονότητα, όπως και στα νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου.
Αποφεύγοντας τα μαθήματα ιστορίας για το τι συνέβη στη συνέχεια, δηλαδή μετά την υπογραφή της Συνθήκης και τις φρικώδεις διώξεις των Ελλήνων της Τουρκίας, ερχόμενοι στο παρόν, διαπιστώνουμε πως πλέον είτε με δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων, είτε με κινήσεις παράξενων συλλόγων εντός της Ελλάδας (όπως για παράδειγμα το ΕΛΙΑΜΕΠ), τίθεται πλέον από την πλευρά της Τουρκίας και των τουρκόφιλων, θέμα κατάργησης της Συνθήκης της Λοζάνης.
Σε αυτό ακριβώς το πνεύμα κινήθηκε με τις δηλώσεις του και ο υπεύθυνος επί των μειονοτικών θεμάτων του ΣΥΡΙΖΑ κ. Χριστόπουλος, ο οποίος αναγνωρίζει μόνο μία μειονότητα στη Θράκη, την Τουρκική, διαγράφοντας βίαια, αλλά με τον δικό του πολιτικό ορθολογισμό, τόσο τους Πομάκους, όσο και τους Ρομ. Σύμφωνα με την λογική του κ. Χριστόπουλου, εάν κάποιοι εσκιμώοι του Βόρειου Πόλου είναι μουσουλμάνοι, τότε αυτόματα είναι Τούρκοι!!!
Να επανέλθω όμως στην πασιφανή στόχευση του τουρκικού προξενείου, που προσπαθεί να ακυρώσει στην πράξη την Συνθήκη της Λοζάνης. Και αυτό γίνεται κάθε φορά που ο εκάστοτε τούρκος πρόξενος αναφέρεται στους «τούρκους» της Θράκης ή στους «ομογενείς» του που προσπαθούν να διατηρήσουν τον τουρκισμό τους…!!!
Ο τούρκος πρόξενος, παραβιάζοντας τις αρχές της διπλωματικής του ύπαρξης και των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων που μπορεί να αναπτύσσει, γνωρίζοντας πως αντιμετωπίζει εθνικά φοβικούς αλλά και εξαρτημένους από τις ψήφους έλληνες πολιτικούς, τολμά το αδιανόητο και ουσιαστικά θέτει τα θεμέλια κατάργησης της Συνθήκης της Λοζάνης.
Κάποιοι ίσως να σκεφτούν… ε, και τι έγινε;
Ας τους λέμε τούρκους και τελειώνει η υπόθεση, παύει να υπάρχει το πρόβλημα…
Λάθος. Τεράστιο λάθος, που λέγεται και αναπαράγεται επιτήδεια σε απονήρευτους πολίτες.
Η συνθήκη της Λοζάνης δεν αφορά μόνο τους μουσουλμάνους της Θράκης, αλλά επεκτείνεται στα νησιά του ανατολικού και νότιου Αιγαίου και καθορίζει μία σειρά από συμφωνίες που καθορίζουν την Ελληνική κυριαρχία επί σειράς νήσων, βραχονησίδων και νησίδων του Αιγαίου πελάγους.
Η Τουρκία, λοιπόν, επιχειρεί να διαλύσει, να καταργήσει τη Συνθήκη της Λοζάνης, επειδή επιθυμεί να εκκινήσει μία εκ του μηδενός συζήτηση Ελλάδας και Τουρκίας για το Αιγαίο, αποβλέποντας στην συγκυριαρχία και στην συνεκμετάλλευσή του.
Και κάνει την κίνησή της…
Τώρα, που έχει δημιουργήσει μία κρίσιμη πληθυσμιακή μάζα στην Ελληνική Θράκη.
Τώρα που έχει κατορθώσει να επεκτείνει την επιρροή της στα υπάρχοντα «ισχυρά» πολιτικά κόμματα της Ελλάδας.
Τώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση, και έχει απωλέσει σημαντικό μέρος διαπραγματευτικής ισχύος…
Τώρα η Τουρκία δίχως να μπορεί να κρύψει τα σχέδιά της, τη στιγμή που στη γεωπολιτική και γεωοικονομική σκακιέρα οι ισχυροί παίκτες έχουν ανεβάσει τις ταχύτητες των κινήσεών τους, η Τουρκία κάνει τη δική της αποφασιστική κίνηση, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως οι συνθήκες εντός της Ελλάδας την ευνοούν.
Εμπλέκεται επίσημα, πλέον, στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας, ενώ είναι έτοιμη να περάσει στο επόμενο επίπεδο επίθεσης προς την Ελλάδα, μέσω της συμμετοχής στις Ευρωεκλογές του κόμματος των Γκρίζων Λύκων. Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία, που θα μας απασχολήσει από την επόμενη ημέρα των Ευρωεκλογών…
Όλους εμάς που επιμένουμε να ζούμε στην ακριτική Θράκης μας απασχολεί πόση ζημιά θα κάνουν οι όψιμοι παντογνώστες περί της Θράκης και πόσα συντρίμμια θα αφήσουν πίσω τους, όταν θα αποφασίσουν πως δεν μπορεί να υπάρξει περαιτέρω όφελος για τους εντολείς τους.
Ελπίζω, μόνο, πως οι πολίτες της Θράκης θα σκεφτούν πολύ σοβαρά, κάνοντας στην άκρη τα οποιαδήποτε μικροσυμφέροντά τους, και, τουλάχιστον στις επικείμενες περιφερειακές εκλογές, θα τοποθετήσουν εκείνον που δεν θα διστάσει να λειτουργήσει καταλλήλως απέναντι τόσο στην εθνικά ανύπαρκτη Ελληνική κυβέρνηση, όσο και στους τουρκοπράκτορες που απέκτησαν ρόλο και λόγο συναποφασίζοντα και συγκυρίαρχου σε μία πανθομολογουμένως άκρως ευαίσθητη εθνικά περιοχής της Ελλάδας…
