Στην Κίνα θα τους είχαν εκτελέσει ΟΛΟΥΣ!!

 Του Θάνου Τζήμερου

Και ο καλύτερος manager, κάποια στιγμή, θα συμβεί να πάρει εσφαλμένες αποφάσεις, που θα ζημιώσουν την εταιρεία του. Γι’ αυτό στην Αμερική υπάρχει ο business judgment rule.  Λέει το εξής απλό: δεν είναι δυνατόν ένας manager να φοβάται πως αν κάτι δεν πάει σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, θα τον τρέχουν οι μέτοχοι στο δικαστήριο. Αν το φοβάται αυτό, οι αποφάσεις που θα παίρνει θα είναι όλες συντηρητικές και χωρίς έμπνευση. Έτσι τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ή τα στελέχη μιας εταιρείας προστατεύονται από νομικές ευθύνες όταν παίρνουν επιχειρηματικές αποφάσεις που αποδεικνύονται επιζήμιες για τους μετόχους. Αρκεί να ισχύουν οι εξής προϋποθέσεις: α) οι αποφάσεις να έχουν ληφθεί καλή τη πίστει, δηλαδή οι υπεύθυνοι να πίστευαν ότι με την απόφαση που πήραν ευνοούσαν τα συμφέροντα της εταιρείας, ασχέτως αν "δεν τους βγήκε", β) να είχαν φροντίσει να ενημερωθούν αναλυτικά για τις παραμέτρους του θέματος που χειρίστηκαν, έτσι ώστε να ήταν σε θέση να σταθμίσουν τα υπέρ και τα κατά, ασχέτως αν η στάθμισή τους αποδείχθηκε τελικά ατυχής και γ) να μην υπήρξε σύγκρουση συμφερόντων, conflict of interest. Αν δεν ισχύουν τα παραπάνω, και ένας μέτοχος έχεις αποδείξεις γι’ αυτό, μπορεί να "καθίσει στο σκαμνί" οποιοδήποτε διευθυντικό στέλεχος που δεν έκανε σωστά τη δουλειά του.

Η περίπτωση αυτό το στέλεχος να είχε προσωπικό άνομο όφελος από τη ζημιά της εταιρείας του δεν περιλαμβάνεται στον business judgment rule. Περιλαμβάνεται στο κοινό ποινικό έγκλημα. Αν αποδειχθεί ότι ένας διευθυντής "τα έπιασε" π.χ. από τον ανταγωνισμό για να ζημιώσει την εταιρεία του, θα πληρώσει τερατώδες ποσό ως αποζημίωση και θα τον χώσουν και στη φυλακή. Οι ΗΠΑ βάσισαν την ύπαρξη και την ανάπτυξή τους στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Έτσι θεωρούν ότι η αγορά πρέπει να δουλεύει ελεύθερη από κρατικές παρεμβάσεις αλλά να τηρεί τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού. Δεν τους τηρείς; Μαύρο φίδι που σ’ έφαγε! 833 εκατομμύρια δολάρια πλήρωσε φέτος τον Αύγουστο ως αποζημίωση ο πολυεθνικός ενεργειακός γίγαντας Phillips 66 (με πωλήσεις πάνω από 115 δισ. τον χρόνο) στην εταιρεία βιοκαυσίμων Propel Fuels για παράνομη υπεξαίρεση πληροφοριών. 

Αν την κουτσουκέλα την έχει κάνει δημόσιος λειτουργός τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Πριν έναν μήνα, στις 26/9/2025, ο απόστρατος ναύαρχος 4 αστέρων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, Robert P. Burke, καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλακή για διαφθορά. Όταν ήταν στην υπηρεσία, συμφώνησε με μια εταιρεία που εκπαίδευε προσωπικό, την Next Jump, να εκπαιδεύσει τους ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού σε διάφορα άχρηστα πράγματα, με αντάλλαγμα να τον προσλάβουν στην εταιρεία όταν συνταξιοδοτηθεί με 500.000 δολάρια τον χρόνο και να του δώσουν και μετοχές. 

Φέτος τον Ιούνιο, ένα άλλο λεβεντόπαιδο που δούλευε στην εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα USAID, o Roderick Watson, παραδέχθηκε ότι παντελόνιασε περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια από διάφορες εταιρείες στις οποίες μοίραζε κρατικές δουλειές. Η δίκη του ξεκίνησε στις 6 Οκτωβρίου και η ποινή που αντιμετωπίζει μπορεί να φτάσει τα 15 χρόνια φυλακή.

Αυτές τις μέρες γίνεται επίσης η δίκη και για ένα πατριωτάκι μας, τον Kosta Diamantis. Πρώην αξιωματούχος στο Κονέκτικατ, αντιμετωπίζει 22 κατηγορίες για δωροδοκία και κατάχρηση εξουσίας. Μοίραζε, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, κρατικές δουλειές σε εργολάβους που του έδιναν μίζα. Αν καταδικαστεί, κινδυνεύει με ποινή μέχρι 20 χρόνια. 

Κρίμα που ξενιτεύτηκε ο Kostas Diamantis. Αν έμενε στην πατρίδα, θα ήταν ένας ευυπόληπτος κρατικός λειτουργός, θα τα είχε κάνει πλακάκια με τους προμηθευτές του Δημοσίου, θα μασούσαν κι αυτοί κι αυτός, και δεν θα μαθαίναμε τίποτε ποτέ. Αλλά και να μαθαίναμε, από τις ελάχιστες υποθέσεις που φτάνουν στη Δικαιοσύνη, είναι προφανές ότι και το κρατικό έγκλημα στην Ελλάδα συμφέρει: οι ποινές είναι χάδι.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που δεν ξέρεις αν παίζει μίζα ή απλώς οι κρατικοί λειτουργοί έκαναν τόσο ανεύθυνα και απρόσεχτα τη δουλειά τους, που ζημίωσαν το Δημόσιο, δηλαδή τον φορολογούμενο, χωρίς να ωφεληθούν οι ίδιοι, πέραν της πάγιας ωφέλειας που έχει ένας "υπεύθυνος" όταν τα έχει όλα "γραμμένα". Το μόνο που ξέρεις είναι το φέσι που καλείσαι να πληρώσεις. Όμως το κλεπτοκρατικό ελληνικό νομικό σύστημα δεν αναγνωρίζει έννομο συμφέρον στον φορολογούμενο για να στραφεί κατά κρατικών λειτουργών που διαγούμισαν το δημόσιο χρήμα. Δεν μπορείς να πεις στο δικαστήριο "είμαι φορολογούμενος, τα χρήματά μου πρέπει να πιάνουν τόπο, αλλά σ΄ αυτή την περίπτωση, από βαριά αμέλεια των κρατικών λειτουργών ή και δόλο, το έργο κόστισε 5 φορές επάνω. Και δικά μου λεφτά ήταν στα επιπλέον εκατομμύρια που πληρώσαμε κερατιάτικα." Όχι! Το Δημόσιο σου λέει "Άσε εμάς να τα κάνουμε μαντάρα ή να χώνουμε το χέρι στο μέλι μέχρι τον ώμο. Εσύ δεν δικαιούσαι να ομιλείς. Σκάσε και πλήρωνε."

Έτσι φτάνουμε στην υπόθεση για την οποία γράφτηκε αυτή η εκτεταμένη εισαγωγή: τις αποζημιώσεις που πλήρωσε και θα πληρώσει το Δημόσιο, δηλαδή ο φορολογούμενος, δηλαδή εσύ κι εγώ, σε εργολάβους, λόγω των καθυστερήσεων με υπαιτιότητα του Δημοσίου στις εργασίες του ΒΟΑΚ. Δεν είναι η πρώτη φορά και δεν θα είναι η τελευταία. Στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, στα 9 χρόνια της θητείας μου, πολύ συχνά ερχόντουσαν προς έγκριση αναθεωρήσεις (προς τα επάνω, φυσικά) κόστους συμβάσεων του Δημοσίου με ιδιώτες. Ο λόγος, σε όλες σχεδόν, ήταν η μη τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων του κράτους.

- "Πότε θα πιάσουμε δουλειά, αφεντικό;" έλεγε ο εργολάβος στον κρατικό λειτουργό. 

- "Στις 14 Οκτωβρίου πρωί πρωί."

- "Και τι θα βρούμε στο πεδίο; Θα είναι όλα έτοιμα; Θα έχουν γίνει οι απαλλοτριώσεις; Θα έχουν μεταφερθεί τα δίκτυα της ύδρευσης, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ;"

- "Θα είναι όλα τζιτζί, μη σε νοιάζει θα το φροντίσουμε εμείς."

- "Ναι αλλά εγώ για να ξεκινήσω τη δουλειά θα πρέπει να φέρω μπουλντόζες, φορτηγά, μηχανήματα, εργάτες. Αν δεν είναι έτοιμα, όλους αυτούς πρέπει να τους πληρώσω. Άρα για κάθε μέρα καθυστέρησης που οφείλεται σε σας θα πρέπει να πάρω αποζημίωση τόσες χιλιάδες ευρώ."

- "Θα την πάρεις. Βάλ’ τη στη σύμβαση να την υπογράψουμε."

Κι όταν έφτανε η ώρα της έναρξης των εργασιών, ο εργολάβος διαπίστωνε ότι ούτε τα δίκτυα είχαν μετακινηθεί, ούτε οι απαλλοτριώσεις είχαν γίνει, ούτε οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων είχαν εγκριθεί, άσε που κάποιοι (δημοτικοί άρχοντες, οικολόγοι, φερέλπιδες πολιτευτές, παρατρεχάμενοι βαλτοί από αντίπαλα συμφέροντα κ.λπ.) είχαν προσφύγει στο ΣτΕ, το οποίο εξέδωσε φιρμάνι μπλοκαρίσματος του έργου μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση. Ζήσε Μάη. Οπότε, ο εργολάβος ζητούσε τις αποζημιώσεις ή, σε συμφωνία με τη Διοίκηση, έφερνε νέα σύμβαση με αναθεωρημένο κόστος εργασιών. Υπογραμμίζω ότι αυτό δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας στις αναθέσεις δημοσίων έργων! 

Γιατί το Δημόσιο δεν φροντίζει να είναι όλα έτοιμα, πριν υπογράψει τη σύμβαση με τον ιδιώτη; Διότι πιέζουν οι πολιτικοί: εκλογές έρχονται, πρέπει να πούμε ότι ξεκινάν τα έργα στον ΒΟΑΚ, να κόψουμε κορδέλες, να βγάλουμε φωτογραφίες, πρέπει ο κόσμος να δει μπουλντόζες, να εισπράξουμε τα μπράβο και να βγούμε μετά στο μπαλκόνι της ΔΕΘ να πούμε: "το υποσχεθήκαμε, το ξεκινήσαμε!" Κι αν μπλοκαριστούν τα έργα, μετά; Έλα μωρέ, ποιος ασχολείται με το "μετά". Κάτι θα βρούμε να πούμε, το κοινό έχει μνήμη χρυσόψαρου, καναδυό μέρες θα είναι το θέμα στις ειδήσεις, θα ξεχαστεί. Διότι η "λειτουργία" του Δημοσίου ενδιαφέρεται 90% για την εικόνα που θα παίξει στα ΜΜΕ και 10% για την ουσία. Και διότι στο Δημόσιο δεν υπάρχει η έννοια της ατομικής ευθύνης, ούτε του χρονοδιαγράμματος, ούτε της χρηστής διαχείρισης των χρημάτων που πληρώνει ο φορολογούμενος. Είτε σε μία εβδομάδα τελειώσει η δουλειά, είτε σε έναν χρόνο, είτε ποτέ, κανένας δεν ρωτάει τον "υπεύθυνο", δεν τον ενοχλεί, δεν τον ξεκουνάει από την καρέκλα. Σχεδόν πάντα, ανακατεύονται καμμιά δεκαριά συναρμόδιοι φορείς, μαζί με τη Δικαιοσύνη που βάζει με καθυστέρηση 5-10 ετών το κερασάκι στην τούρτα της κρατικής ανευθυνότητας. Και τέρμα φιλότιμος να είναι ένας υπάλληλος του Χ φορέα, αν οι υπόλοιποι έχουν τους κλασικούς ρυθμούς του Δημοσίου, τι θα καταφέρει;

Αυτό όμως είναι το ένα, το "ευθύγραμμο" αφήγημα. Διότι, μη μου πεις ότι δεν σου έχει περάσει από το μυαλό και το άλλο: το Δημόσιο, διά συγκεκριμένων λειτουργών, να τα έχει "βρει" με τον εργολάβο: "Εσύ θα δώσεις προσφορά στον μειοδοτικό διαγωνισμό τόσα για να πάρεις τη δουλειά. Στη συνέχεια εμείς θα φροντίσουμε να σου δώσουμε πάτημα για να διεκδικήσεις κι άλλα τόσα, τα οποία θα σου τα εγκρίνουμε. Από τα επιπλέον, τόσα δικά σου, τόσα δικά μας." Συμβαίνουν αυτά; Όχι, βέβαια! Ποτέ στη χώρα της διαφάνειας και του πολιτικού ήθους, που είναι η Ελλάδα. Θεωρητικά μιλάμε. Αλλά, να, επειδή έχουν συμβεί στην Αμερική και αλλαχού, λέμε ότι υπάρχει μια απειροελάχιστη πιθανότητα κάποιος ή κάποιοι να θέλησαν να αντιγράψουν τις πρακτικές του Robert P. Burke, του Roderick Watson, ίσως και του Κώστα Διαμαντή. 

Ούτως ή άλλως, ο πολίτης, δηλαδή εγώ κι εσύ θα πληρώσουμε τα πρόστιμα. Και τα 20,1 εκατομμύρια ευρώ για το τμήμα Αγ. Νικόλαος- Νεάπολη του ΒΟΑΚ και τα 124,5 εκατομμύρια για το τμήμα Χερσόνησος-Νεάπολη, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου, το τμήμα Ηράκλειο – Χανιά, δεν έχει καν ξεκινήσει. (Είναι τραγικό το ότι η αντιπολίτευση καταγγέλλοντας την κρατική ολιγωρία δεν ζητάει από την κυβέρνηση να βρει γιατί υπήρξαν καθυστερήσεις, αλλά της ζητάει να μην πληρώσει τις ρήτρες! Δηλαδή να παρανομήσει δεύτερη φορά!) 

Όμως θα πληρώσουμε και άλλα πρόστιμα που δεν είναι πρωτοσέλιδα. Την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου βγήκε απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μας ρίχνει πρόστιμο 5,5 εκατ. ευρώ και επιπλέον 12.500 ευρώ ανά ημέρα, λόγω μη συμμόρφωσης σε απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου που απαγόρευε τη λειτουργία ΧΥΤΑ, στο θαλάσσιο εθνικό πάρκο της Ζακύνθου. Ελάτε να δούμε λίγο τις ημερομηνίες, γιατί το Ελλαδιστάν είναι μοναδική περίπτωση στον (τρίτο) κόσμο. Ο ΧΥΤΑ λειτουργούσε από το 1996. Η Οδηγία της Ε.Ε. το 1999 ήταν: κλείστε τον. Τι κάναμε εμείς; Τον επεκτείναμε! Από 8.240 τετραγωνικά μέτρα που ήταν αρχικά έφθασε στα 92.000! Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας καταδίκασε, το 2014, να εφαρμόσουμε επιτέλους την Οδηγία: να κλείσει ο ΧΥΤΑ και να αποκατασταθεί ο χώρος. Εμείς τους γράψαμε κανονικά. Το 2017 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε προειδοποιητική επιστολή λέγοντας "πρόοδος μηδέν, έρχονται καμπάνες". Τότε μόνο κλείσαμε τον ΧΥΤΑ, αλλά δεν κάναμε κανένα έργο αποκατάστασης. Και την Πέμπτη ήρθε το μπουγιουρντί. Εκτός από τα 5,5 εκατομμύρια, από την Πέμπτη μέχρι σήμερα μαζεύτηκαν και άλλες 75.000 ευρώ (6Χ12.500) που θα πληρώσουμε εσύ κι εγώ, και ποιος ξέρει πόσα θα μαζευτούν μέχρι επιτέλους να αποκατασταθεί ο χώρος του ΧΥΤΑ, στο εθνικό πάρκο. Όλο αυτό το διάστημα οι ελληνικές αρχές εξαπατούσαν την Ε.Ε. στέλνοντας φανταστικές ημερομηνίες ολοκλήρωσης των έργων, σαν κι αυτές του ΒΟΑΚ.

Και να ήταν αυτό το μόνο πρόστιμο! Το 2014 η ευρωκαταδίκη αφορούσε αρκετές χωματερές που ήταν ανοιχτές χαβούζες. Σήμερα, 11 χρόνια μετά, 3 από αυτές (στη Σαντορίνη, στην Υδρα και στην Κάλυμνο) εξακολουθούν να βρίσκονται σε λειτουργία, και εγώ κι εσύ εξακολουθούμε να πληρώνουμε πρόστιμα! Αν σε ενδιαφέρει το ποσό, είναι 172 εκατομμύρια, μέχρι στιγμής, για παράνομες χωματερές και για πλημμελή διαχείριση λυμάτων. Μικρό, μπροστά στα 415 εκατομμύρια πρόστιμο για τη ρεμούλα στον ΟΠΕΚΕΠΕ από το 2016 μέχρι το 2023, που επίσης θα πληρώσουμε εσύ κι εγώ. 

Ρωτάω λοιπόν: με ποια λογική τη βαριά αμέλεια ή τον πιθανό δόλο (ζητείται πραγματικά ανεξάρτητος εισαγγελέας να το εξακριβώσει) των "υπευθύνων" του ελληνικού Δημοσίου θα τα πληρώνουν οι πολίτες;  Δεν είναι μόνο ο νόμος περί ευθύνης υπουργών που πρέπει να αλλάξει. Πρέπει, επιτέλους, να ψηφιστεί νόμος περί ατομικής ευθύνης δημοσίων λειτουργών. Πόσο κόστισε στη χώρα, είτε λόγω προστίμων της Ε.Ε. είτε λόγω ρήτρας καθυστέρησης, το ότι οι Χ, Ψ, Ω δημόσιοι λειτουργοί δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους; Θα τα πληρώσουν οι ίδιοι, από την τσέπη τους και με κατάσχεση της περιουσίας τους. Αν ίσχυε αυτό, τι λέτε, θα ήταν όλοι τόσο χαλαροί με τα χρονοδιαγράμματα;

Στην Κίνα έχουν πιο ριζοσπαστική αντιμετώπιση. Στις 17 Δεκεμβρίου 2024 εκτελέστηκε ο Λι Τζιανπίνγκ, πρώην Γραμματέας οικονομικής και τεχνολογικής ανάπτυξης του Χοχότ, πρωτεύουσας της Εσωτερικής Μογγολίας στη Βόρεια Κίνα, για δωροδοκία και υπεξαίρεση δημόσιων κεφαλαίων. Θα μου πεις πως ο Κινέζοι είναι βάρβαροι και, μολονότι δουλεύουν τον πιο πούρο καπιταλισμό, τους έχουν μείνει και μερικές κακές συνήθειες από την εποχή του κομμουνισμού, όπως οι εκτελέσεις. Σου έχω εναλλακτική, κινέζικη κι αυτή: καταδίκη σε θάνατο με… διετή αναστολή. Ο καταδικασμένος εκτίει την ποινή του σε φυλακή υψίστης ασφαλείας και αξιολογείται η συμπεριφορά του. Αν αυτά τα δύο χρόνια είναι "καλό παιδί" και "συνεργάσιμος", τότε η θανατική ποινή μετατρέπεται αυτόματα σε ισόβια ή σε κάθειρξη 25 ετών, ανάλογα με τη διαγωγή του. Το πολιτικό μήνυμα είναι "η διαφθορά είναι πάντα θανάσιμο αδίκημα, αλλά το κράτος μπορεί να δείξει επιείκεια".

Σε θάνατο με διετή αναστολή καταδικάσθηκε πρόσφατα ο 68χρονος Han Yong υψηλόβαθμο κρατικό στέλεχος, για μίζες 36,2 εκατομμυρίων δολαρίων κατά τη διάρκεια 30 ετών, από το 1993 έως το 2023. Γλύτωσε το απόσπασμα, διότι παραδέχτηκε τα εγκλήματά του, αποκάλυψε λεπτομέρειες που δεν είχε ανακαλύψει η δικαστική έρευνα, και επέστρεψε οικειοθελώς τον παράνομο πλούτο του. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Han πρέπει να στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα εφ' όρου ζωής και να κατασχεθεί όλη η προσωπική του περιουσία. Την έρευνα για τις κουτσουκέλες του Χαν διεξήγαγε η Κεντρική Επιτροπή Επιθεώρησης Πειθαρχίας (CCDI) και η Εθνική Επιτροπή Εποπτείας, η ανώτατη υπηρεσία καταπολέμησης της διαφθοράς της Κίνας. 

Παρέα στη φυλακή θα κάνει στον Han Yong, ο Zhao Weiguo, πρώην πρόεδρος του κινεζικού γίγαντα ημιαγωγών Tsinghua Unigroup. Κι αυτός καταδικάσθηκε σε θάνατο με αναστολή για οικονομικά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένης της υπεξαίρεσης, της επιδίωξης παράνομων κερδών και της παραβίασης εμπιστοσύνης. Το δικαστήριο επέβαλε επίσης στον Zhao πρόστιμο 12 εκατομμυρίων γιουάν (1,67 εκατομμύρια δολάρια) για παράνομη απόκτηση κερδών για την οικογένεια και τους φίλους του, καθώς και για βλάβη των συμφερόντων μιας εισηγμένης εταιρείας.

Κι επειδή σε μας θάνατος δεν παίζει ούτε με αναστολή, προτείνω "ισόβια με αναστολή". Όσοι ζημίωσαν τον Έλληνα πολίτη λόγω βαριάς αμέλειας ή δόλου, είτε είναι υπηρεσιακοί είτε αιρετοί, να καταδικάζονται σε ισόβια αλλά αν αποκαλύψουν τα πάντα για τα κονέ, τις μίζες και το κύκλωμα διαφθοράς ή αδιαφορίας (μπορεί να είσαι αδιάφθορος, αλλά και αδιάφορος!) στο οποίο συμμετείχαν, η ποινή να μετατρέπεται σε 25 χρόνια. Θα υπήρχαν τότε ΧΥΤΑ στη Ζάκυνθο και καθυστερήσεις στις εργασίες του ΒΟΑΚ;

Το θέμα είναι ότι κανένας από όσους είναι σε θέσεις "ευθύνης" δεν πρόκειται να νομοθετήσει κατά του εαυτού του. Αυτό είναι και το διαχρονικό πρόβλημα της τοξικής καρικατούρας που ονομάζεται κατ’ ευφημισμόν Ελληνική Δημοκρατία. Ποιος θα φτιάξει ένα θεσμικό πλαίσιο, τέτοιο που αν ίσχυε, δεν θα μπορούσε να τάζει διορισμούς, να ντανιάζει μετακλητούς στα κρατικά γραφεία, αναθέσεις έργων σε "ημέτερους", υπεράκτια βοσκοτόπια, και όλες τις πατέντες του πελατειακού συστήματος που σε στέλνουν στη Βουλή και σε κάνουν κυβέρνηση; Δεν θα τον ψήφιζε ούτε η μάνα του. 

Σ’ αυτό δεν έχουν λύση ούτε οι Αμερικάνοι, ούτε οι Κινέζοι. Οι Κινέζοι λένε "Μη μετράς αυτά που χάθηκαν. Μέτρα αυτά που έμειναν." Δεν λεν όμως τι κάνεις όταν κι αυτά που έμειναν χάνονται κάθε μέρα. Θα μπορούσε να έχει λύση ο Έλληνας πολίτης. Αλλά αυτός δεν θέλει λιγότερη διαφθορά. Θέλει περισσότερες ευκαιρίες να συμμετέχει σ΄ αυτή. Είμαστε χαμένη υπόθεση. Η πορεία της χώρας στην απαξίωση είναι μη αναστρέψιμη. Γράφουμε, όσοι γράφουμε, για την τιμή των όπλων, για να λέμε, αν επιβιώσουμε, πως "όταν η χώρα γκρεμιζόταν εγώ δεν την κοίταζα με σταυρωμένα χέρια". Το λες και ψυχοθεραπεία.

* Ο Θάνος Τζήμερος είναι επιχειρηματίας, πρώην πρόεδρος της "Δημιουργίας Ξανά"

πηγή:https://www.capital.gr/arthra/3950733/stin-kina-tha-tous-eixan-ektelesei/

Είμαστε αχάριστοι!! - H Κεραμέως μάς δίνει την ευκαιρία να πεθάνουμε στη δουλειά, με μισθούς πείνας και εμείς διαμαρτυρόμαστε

«Πολιτικός παραλογισμός»! Οι λέξεις αυτές ίσως αποδίδουν καλύτερα τη συζήτηση που ξεκίνησε χθες στη Βουλή για το νομοσχέδιο του 13ωρου, η οποία ολοκληρώνεται σήμερα με ονομαστική ψηφοφορία. Αιτία: Η Νίκη Κεραμέως εμφανίστηκε στο κοινοβούλιο υποστηρίζοντας πως η 13ωρη εργασία αποτελεί όχι απλά «ευκαιρία» για τους μισθωτούς αλλά… αίτημα των εργαζομένων.

Σε μία συζήτηση που παρενέβησαν οι πολιτικοί αρχηγοί της προοδευτικής αντιπολίτευσης, η υπουργός Εργασίας δεν είχε δισταγμό να προβάλλει ένα επιχείρημα – πρόκληση για την ελληνική κοινωνία. Απαντώντας έτσι στην σφοδρή κριτική που δέχθηκε το νομοσχέδιο από την προοδευτική αντιπολίτευση και μάλιστα σε επίπεδο αρχηγών, αφού πήραν τον λόγο ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Σωκράτης Φάμελλος, ο Δημήτρης Κουτσούμπας και ο Αλέξης Χαρίτσης.

Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά της Νίκης Κεραμέως (την οποία επανέλαβε αρκετές φορές στην χθεσινή συνεδρίαση): «Υπάρχουν εργαζόμενοι οι οποίοι ζητούν περισσότερες ώρες εργασίας. Αφήστε με εμένα, εγώ είμαι φαντασιόπληκτη, αλλά οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας οι οποίες κατατίθενται σωρηδόν στο Υπουργείο Εργασίας και ζητούν περισσότερες ώρες εργασίας, περισσότερους όρους εργασίας -οι εργαζόμενοι το ζητούν εργασία έκτη μέρα, έβδομη μέρα, κάποιες από αυτές είναι παράνομες και γι’ αυτό και δεν έχουν την έγκριση του Υπουργείου Εργασίας, αλλά οι εργαζόμενοι τα ζητούν- είναι και αυτό στη σφαίρα της φαντασίας μας;».

Επίσης, η υπουργός Εργασίας προσπάθησε να «παγιδεύσει» την αντιπολίτευση. Αφού επανέλαβε την πρακτική προκατόχων της, να «τσουβαλιάσει» τις ρυθμίσεις για το 13ωρο και άλλες ανάλογου χαρακτήρα διατάξεις με ρυθμίσεις που δεν έχει λόγο να καταψηφίσει η αντιπολίτευση. Καλώντας τα κόμματα να απαντήσουν στο αν θα καταψηφίσουν «διατάξεις όπως, το αφορολόγητο, το ανεκχώρητο, το ακατάσχετο του επιδόματος της γονικής αδείας, την επέκταση του επιδόματος κυοφορίας και λοχείας σε περισσότερες γυναίκες, την απαγόρευση μείωσης αποδοχών μετά την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας».

Η τακτική της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει τέτοιου είδους επιχειρήματα που αντιτίθενται στην… κοινή λογική, προκάλεσε -όπως φάνηκε- και ανάλογες αντιδράσεις από τους πολιτικούς αρχηγούς. Είναι ενδεικτικό ότι ο σκωπτικός λόγος καταγράφθηκε στις παρεμβάσεις τους.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης μίλησε για τον τίτλο του νομοσχεδίου (σ.σ «Δίκαιη Εργασία») σχολιάζοντας: «Ο τίτλος ακούγεται στα αυτιά του κάθε εργαζόμενου ως ένα σύντομο ανέκδοτο, ως μια μεγάλη ειρωνεία. Τίποτα πιο άδικο δεν έχει παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια, στο όνομα της «δίκαιης εργασίας». Αν ήθελε η κυβέρνηση να είναι ειλικρινής, θα έπρεπε να το τιτλοφορήσει: «Φθηνή Εργασία για τους Πολλούς – Ανοχή στην Αυθαιρεσία – Επισφάλεια στην Πράξη»».

Αντίστοιχα ο Σωκράτης Φάμελλος τόνισε πως «η Κυβέρνηση φέρνει έναν εργασιακό μεσαίωνα, με δουλειά δεκατριών ωρών, από τα ξημερώματα μέχρι το βράδυ, νύχτα με νύχτα, να μη σε βλέπει το σπίτι σου. Αυτό θέλει κ. Κεραμέως.Το νομοσχέδιο αυτό -θέλω να το πω ξεκάθαρα- δεν συμμορφώνεται, δεν διορθώνεται, δεν συμμαζεύεται, για να το πω απλά».

Στα επιχειρήματα της υπουργού Εργασίας αναφέρθηκε ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Μιλώντας για «επιχειρηματολογία, η οποία περιέχει πολλά ψέματα, περιέχει πολλές μισές αλήθειες, περιέχει επίσης διαστρεβλώσεις και μια εικονική πραγματικότητα, που βρίσκεται, κυρίως, στο μυαλό αυτής της Κυβέρνησης, πιθανόν και της ίδιας».

Σκωπτικός και ο Αλέξης Χαρίτσης: «Μάλλον δεν καταλαβαίνουν αυτοί οι αδαείς οι εργαζόμενοι. Τώρα θα έπρεπε μάλλον να τρέχουν περιχαρείς στα λιβάδια με λυτές τις κοτσίδες, που θα έλεγε και ο ποιητής. Και τι, άραγε, φταίει που οι εργαζόμενοι δεν το κάνουν αυτό, αλλά, αντιθέτως, απεργούν, αντιθέτως διαδηλώνουν; Τι συμβαίνει;».

Αποκαλυπτικά στοιχεία

Πάντως, στις παρεμβάσεις των πολιτικών αρχηγών καταγράφθηκαν και εντυπωσιακά στοιχεία για την κατάσταση που βρίσκονται σήμερα οι εργαζόμενοι. Τόσο στο επίπεδο των εισοδημάτων όσο και από την οπτική της καθημερινότητας τους.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης αναφέρθηκε στην διανομή εισοδήματος στην Ελλάδα λέγοντας «το μερίδιο των μισθών στο συνολικό εθνικό εισόδημα είναι το δεύτερο χαμηλότερο στην Ευρώπη, ενώ το μερίδιο των κερδών είναι το τρίτο υψηλότερο. -Το 2024 το μερίδιο των μισθών μειώθηκε στο 35% ενώ ήταν σχεδόν 37% το 2019.Αντίστοιχα, τα κέρδη αυξήθηκαν στο 50,2% από 48,3%. Το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 52,4 δισεκατομμύρια, με τα 30 να κατευθύνονται στα κέρδη. Πώς να αντέξει λοιπόν ο εργαζόμενος;».

Ο Σωκράτης Φάμελλος αναφέρθηκε στο ύψος των μισθών. Όπως τόνισε «οι πραγματικοί μισθοί ανέρχονται στο 70% των μισθών που ήταν το 2009. Είμαστε στις τελευταίες θέσεις των 38 χωρών του ΟΟΣΑ σε επίπεδο μισθών. Ένας στους τρεις εργαζόμενους λαμβάνει μικρότερο μισθό από τα 830 ευρώ μικτά, με στοιχεία Δεκεμβρίου 2024. Και όλα αυτά ενώ η πλειονότητα των εργαζομένων στην Ελλάδα, το 75%, δουλεύει πάνω από 40 ώρες για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα.  Κατέχουμε το ευρωπαϊκό ρεκόρ σε ποσοστό εργαζομένων που δουλεύουν πάνω από 45 ώρες και το ευρωπαϊκό ρεκόρ σε ποσοστό εργαζομένων που δουλεύουν πάνω από 50 ώρες».

Ανάλογη εικόνα έδωσε ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Είπε ότι «στο 70% των εργαζομένων ο μισθός εξανεμίζεται ως τις 15 κάθε μήνα. Αυτό είναι που αναγκάζει τους εργαζόμενους να ψάχνουν δεύτερη και τρίτη δουλειά και όχι από επιλογή. Όμως, οι εργαζόμενοι δουλεύουν περισσότερες ώρες, σε σχέση με την περίοδο πριν την οικονομική καπιταλιστική κρίση. Όμως, ο μέσος μισθός παραμένει μειωμένος κατά 9%, σε σχέση με το 2011 και αν υπολογίσουμε και τον πληθωρισμό, η πραγματική μείωση του εισοδήματος προσεγγίζει το 28%. Τα ντροπιαστικά στοιχεία της ψηφιακής κάρτας δείχνουν εκατομμύρια ώρες υπερωρίες, ενώ πάνω από διακόσιες τριάντα χιλιάδες συνταξιούχοι αναγκάζονται να γυρίσουν στη δουλειά για να επιβιώσουν οι ίδιοι ή για να ενισχύσουν το εισόδημα των παιδιών τους».

Σε μελέτη του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ αναφέρθηκε ο Αλέξης Χαρίτσης. Είπε πως το 2025 «το 74% των εργαζομένων δηλώνουν ότι γυρίζουν εξαντλημένοι από τη δουλειά τους, τρεις στους τέσσερις δηλαδή. 87% λένε ότι εργάζονται σε συνθήκες άγχους, σχεδόν εννιά στους δέκα. 47% εργάζονται καθημερινά σε συνθήκες σωματικής καταπόνησης, οι μισοί δηλαδή. Αυτή είναι η ποιότητα της εργασίας στην Ελλάδα του 2025».

https://www.news247.gr/politiki/h-kerameos-mas-dinei-tin-efkairia-na-pethanoume-sti-douleia/

Καραμανλής, εναντίον Μητσοτάκη: - Βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους - Τέτοιου είδους κρίσεις συμπίπτουν με εθνικές κρίσεις.

 

Ολόκληρη η ομιλία και τι είπε για την Άννα Ψαρούδα – Μπενάκη

«Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σε διακεκριμένους επιστήμονες, ακαδημαϊκούς, παλαιότερους και νεότερους πολιτικούς, ενεργούς πολίτες, άνδρες και γυναίκες, που συνεργάστηκαν και στήριξαν με την εμπιστοσύνη τους για πολλές δεκαετίες την πρωταγωνίστρια της σημερινής εκδήλωσης, την Άννα Ψαρούδα Μπενάκη.

Την ξεχωριστή επιστήμονα, την καταξιωμένη πολιτικό, την ακαδημαϊκό. Πάνω απ΄όλα την ολοκληρωμένη προσωπικότητα, την σπουδαία γυναίκα.

Οι διοργανωτές επέλεξαν τον σημειολογικά καταλληλότερο χώρο για την αποψινή εκδήλωση. Στο κτίριο του πρώτου Κοινοβουλίου της χώρας τιμούμε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων.

Δεν είναι η μόνη πρωτιά της. Δεκαέξι χρόνια μετά την εκλογή της στην κορυφή του Κοινοβουλίου, η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη κατέκτησε μια ακόμη ιστορική κορυφή, σπάζοντας για μια ακόμη φορά στερεότυπα και «άβατα» για τις γυναίκες στην Ελλάδα.

Το 2020 εκλέγεται -πάλι η πρώτη γυναίκα- Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

Είναι το επιστέγασμα μιας μακράς πορείας που χτίστηκε με επιμονή, με πίστη και αφοσίωση. Με εντιμότητα, ήθος και αρετή.

Οι γονείς της, ο καταγόμενος από ιστορική οικογένεια θαλασσομάχων της Ύδρας πατέρας της Ναύαρχος Ευάγγελος Ψαρούδας και η μητέρα της Αικατερίνη Αντωνίου, βλέποντας την έφεση, τον ζήλο και την λαχτάρα της για ανώτατες σπουδές την στήριξαν με όλες τις δυνάμεις τους.

Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στη Γερμανία, στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου του Φράϊμπουργκ.

Η Νομική Σχολή της Βόννης την ανακήρυξε το 1961 διδάκτορα του Ποινικού Δικαίου.

Το 1962 ανέλαβε βοηθός της Β΄έδρας Ποινικού Δικαίου της νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το 1971 εξελέγη υφηγήτρια του Ποινικού Δικαίου και στη συνέχεια έλαβε εντολή διδασκαλίας.

Το 1979 έγινε έκτακτη καθηγήτρια και το 1986 Καθηγήτρια Α΄Βαθμίδας του Ποινικού Δικαίου.

Από το 1962 έως το 2008 άσκησε μάχιμη δικηγορία επί ποινικών υποθέσεων.

Από το 1975 εκδίδει και διευθύνει το νομικό περιοδικό «Ποινικά Χρονικά»

Η Άννα Ψαρούδα -Μπενάκη πάντα ενεργός πολίτης με συμμετοχή στα κοινά εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής το 1981 στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.

Συνεργάστηκε με Διεθνείς Οργανισμούς, εκπροσώπησε τη Βουλή των Ελλήνων κατά τη σύνταξη του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συμμετείχε στις εργασίες της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Ως Πρόεδρος της Βουλής, με σεμνότητα, με μετριοπάθεια, σοβαρότητα και υπευθυνότητα ακολούθησε πάντα τη νομιμότητα και τη διαμορφωμένη κοινοβουλευτική παράδοση.

Έδωσε τις ευκαιρίες που επέτρεπε ο Κανονισμός της Βουλής ώστε όλοι οι βουλευτές να έχουν ευχέρεια και ελευθερία λόγου.

Τήρησε με ευλάβεια τις εξαιρετικά λεπτές και ενίοτε δύσκολες ισορροπίες μεταξύ των κομμάτων και προάσπισε το κύρος του βουλευτή και του θεσμού.

Σοβαρή αλλά προσηνής. Αυστηρή αλλά πάντα ευγενής. Μαχητική, με ισχυρή επιχειρηματολογία, αλλά με ανυποχώρητο σεβασμό στην αντίθετη άποψη. Οι σχέσεις της με τους προέδρους των κομμάτων, τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, τους αντιπροέδρους της Βουλής και τους βουλευτές ήταν εγκάρδιες και αποδοτικές.

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην κοινοβουλευτική διπλωματία με την έντονη διεθνή παρουσία της Βουλής των Ελλήνων, ιδιαιτέρως σε χώρες με ισχυρή κοινοβουλευτική παράδοση και έντονη παρουσία του Ελληνισμού.
Με δύο λόγια: Δεν εκόσμησε απλώς τον θεσμό, του προσέδωσε πρόσθετο κύρος με την συμπεριφορά και το ήθος της.

Κυρίες και Κύριοι,

Μία από τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αυτών που ασχολούνται ενεργά με τα κοινά είναι το κίνητρο που τους ωθεί στην πολιτική. 

Υπάρχουν αυτοί που τους σαγηνεύει η εξουσία, η δύναμη της επιβολής επί των άλλων, η ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή, ενίοτε δυστυχώς ακόμα και ο προσπορισμός υλικού οφέλους. 

Υπάρχουν όμως και εκείνοι που θέλουν να προσφέρουν στον τόπο και τους συνανθρώπους τους, που δεν συμβιβάζονται στις αρχές τους, που θέτουν στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος τις ικανότητες, τις γνώσεις, την εμπειρία τους. Ίσως πάνω απ΄ όλα το ενάρετο παράδειγμά τους. 

Σ’ αυτούς ανήκει και η Άννα. Αυτούς που πέρα από τις πραγματικές τους προσπάθειες και υπηρεσίες, η μεγαλύτερη συνεισφορά τους είναι το φωτεινό παράδειγμα. Το ότι με τον χαρακτήρα και την στάση τους διαψεύδουν την διογκούμενη αντίληψη απαξίωσης των πολιτικών και αποκαθιστούν την χαμένη λάμψη και το κύρος της πολιτικής.

Κυρίες και Κύριοι,

Η ακαδημαϊκή της ιδιότητα ως καθηγήτρια του Ποινικού Δικαίου, η μακρά κοινοβουλευτική της διαδρομή, η θητεία της στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και βέβαια η Προεδρία της Βουλής, είχαν ως φυσικό επακόλουθο την ιδιαίτερη σημασία που απέδιδε στον σεβασμό των θεσμών και την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Πρωτίστως του Κοινοβουλίου και της Δικαιοσύνης.

Κατά την άποψή μου απολύτως ορθά. Διότι η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου, την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. 

Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και μάλιστα διαρκώς διευρυνόμενο, πιστεύει ότι αυτά δεν ισχύουν:

=  Ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, 

=  Ότι το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, 

= Ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, 

= Ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται, 

= Ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών τότε έχουμε κρίση:

     = Κρίση απαξίωσης

    = Κρίση απονομιμοποίησης

    = Κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος. 

Τα φαινόμενα αυτά είναι υπαρκτά, δεν απέχουν από την κρατούσα σήμερα κοινωνική αντίληψη και διεθνώς και στην Ευρώπη και στην χώρα μας.

Η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια.

Αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. 

Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους. 

Σημειώνω, ότι η ιστορία μας διδάσκει ότι τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις.

Σε συνέντευξή της το 2007 η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη εκμυστηρευόταν: «Αυτό που έχει σημασία είναι όταν φτάσει η ώρα της αποχώρησης να νιώθει κανείς ότι ήταν πάνω απ΄ όλα έντιμος απέναντι στον εαυτό του και σε αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν. Και πιστεύω ότι όταν φτάσει η δική μου ώρα να αποχωρήσω από την ενεργό πολιτική αυτό θα το έχω επιτύχει»

Κυρία Πρόεδρε, αγαπητή Άννα, όσοι βρεθήκαμε εδώ, αλλά και πολλοί περισσότεροι που θα ήθελαν να είναι απόψε μαζί σου, σε διαβεβαιώνουμε ότι το πέτυχες στο απόλυτο».

 

Σαν Σήμερα το 1894 - Η δικαστική πλάνη – Πως ένας αθώος Αξιωματικός κλείστηκε στις πιο σκληρές φυλακές του Κόσμου

 Μια μέρα σαν σήμερα, 15 Οκτωβρίου του 1894 συλλαμβάνεται με την κατηγορία της κατασκοπίας ο γαλλοεβραίος λοχαγός, Άλφρεντ Ντρέιφους. Η Υπόθεση Ντρέιφους θα στιγματίσει τη Γαλλία και θα μείνει στην Ιστορία ως μια από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες.

Ο Ντρέιφους κατηγορήθηκε για προδοσία και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη την οποία θα εξέτιε μια από τις σκληρότερες φυλακές του Κόσμου στο Νησί του Διαβόλου. Τον Ντρέιφους ενοχοποιούσε επιστολή που βρέθηκε σε καλάθι των αχρήστων στα Γραφεία, στην οποία αναγραφόταν υπόσχεση στον στρατιωτικό ακόλουθο της Γερμανίας συνταγματάρχη Μαξ Σβάρτσκοπεν αναφορές για στρατιωτικά ζητήματα, κυρίως εμπιστευτικά και απόρρητα.

Στις 22 Δεκεμβρίου 1894 ο Άλφρεντ Ντρέιφους καταδικάστηκε σε καθαίρεση από το αξίωμά του και σε ισόβια εξορία πλήρους απομόνωσης σε στρατιωτικό φρούριο στο Νησί του Διαβόλου, κοντά στη Νέα Καληδονία. Ακολούθησε ατιμωτική τελετή καθαίρεσης στη Στρατιωτική Σχολή. Η υπόθεση έγινε παγκοσμίως γνωστή και φωνές υπεράσπισης του Ντρέιφους ηχούσαν δυνατά στη Βουδαπέστη, στις Βρυξέλλες, στο Μιλάνο, στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη. 

Ο συγγραφέας Εμίλ Ζολά στις 13 Ιανουαρίου 1898 δημοσίευσε στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «L’ Aurore» το περίφημο «Κατηγορώ…!». Ήταν μια ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Φελίξ Φορ, όπου κατηγορούσε τον στρατό για συγκάλυψη της λανθασμένης καταδίκης του Ντρέιφους. Παράλληλα, δήλωνε την απέχθειά του για την υποκρισία και τον φανατισμό. Εκείνο το τεύχος πούλησε 300.000 αντίτυπα αντί των 30.000 που πουλούσε συνήθως.

Στις 15 Οκτωβρίου του 1894 συλλαμβάνεται ο λοχαγός Άλφρεντ Ντρέιφους με την κατηγορία της προδοσίας και αρχίζει η τακτική ανάκρισή του, παρά την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων. Στις 22 Δεκεμβρίου 1894 ο Άλφρεντ Ντρέιφους καταδικάζεται σε καθαίρεση από το αξίωμά του και σε ισόβια εξορία πλήρους απομόνωσης σε στρατιωτικό φρούριο στο Νησί του Διαβόλου, κοντά στη Νέα Καληδονία. Ακολούθησε ατιμωτική τελετή καθαίρεσης στη Στρατιωτική Σχολή με πλήθος κόσμου να έχει συγκεντρωθεί στο προαύλιο της σχολή για να ξεσπάσει το μένος του. Στην συνέχεια στις 23 Απριλίου 1895 ο Άλφρεντ Ντρέιφους στέλνεται στον τόπο εξορίας για να εκτίσει την ποινή του.

Υπόθεση Ντρέιφους

Το πρωτοσέλιδο με το «Κατηγορώ» του Εμίλ Ζολά/copyright: el.wikipedia.org

Η υπόθεση έγινε παγκοσμίως γνωστή και φωνές υπεράσπισης του Ντρέιφους ηχούσαν δυνατά στη Βουδαπέστη, στις Βρυξέλλες, στο Μιλάνο, στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη. Ο συγγραφέας Εμίλ Ζολά στις 13 Ιανουαρίου 1898 δημοσίευσε στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «L’ Aurore» το περίφημο «Κατηγορώ…!». Ήταν μια ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Φελίξ Φορ, όπου κατηγορούσε τον στρατό για συγκάλυψη της λανθασμένης καταδίκης του Ντρέιφους. Παράλληλα, δήλωνε την απέχθειά του για την υποκρισία και τον φανατισμό. Εκείνο το τεύχος πούλησε 300.000 αντίτυπα αντί των 30.000 που πουλούσε συνήθως.

Το κουβάρι ξετυλίγεται

Τον Αύγουστο του 1898, ο συνταγματάρχης Χιούμπερτ Ζοζέφ Ανρί, που ανακάλυψε την επιστολή που καταδίκασε τον Ντρέιφους, αποδείχθηκε ότι ήταν ο ίδιος που την είχε πλαστογραφήσει. Ο Ανρί παραδέχτηκε την πλαστογράφηση και λίγο αργότερα αυτοκτόνησε. Μετά από αυτό ο άλλος ένοχος, ο Εστερχάζι, φίλος του Ανρί από τότε που ήταν μεταφραστής στην υπηρεσία Πληροφοριών του Υπουργείου Στρατιωτικών,  πανικόβλητος τράπηκε σε φυγή αρχικά στο Βέλγιο και ύστερα στο Λονδίνο. Μετά από αυτή την εξέλιξη η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάει στο Εφετείο για την αναθεώρηση της δίκης Ντρέιφους, παρά την αντίθεση του Υπουργείου Στρατιωτικών.
Το 1904 ο Άλφρεντ Ντρέιφους ξεκινάει τον αγώνα για να αποδείξει την αθωότητά του. Στις 12 Ιουλίου του 1906 το Ανώτατο Δικαστήριο απαλλάσσει τον Ντρέιφους και αναιρεί όλες τις προηγούμενες καταδίκες του. Ψηφίστηκε μάλιστα και νόμος στη γαλλική Βουλή που τον αποκατέστησε πλήρως, σβήνοντας κάθε αμφιβολία για την αθωότητά του. Στις 22 Ιουλίου 1906 μάλιστα του απονεμήθηκε και το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής.
Στην συνέχεια είχε μια μικρή θητεία στον στρατό, από όπου αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του ταγματάρχη. Κλήθηκε ξανά κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου διοίκησε μια φάλαγγα πυρομαχικών ως αντισυνταγματάρχης. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Ιουλίου 1935, σε ηλικία 76 ετών.

https://www.ethnos.gr/history/article/165383/sanshmera12ioylioyhtanmiahmerashmadiakhgiatongalloloxagontreifoys

Λατινοπούλου: - "Σε ποια Ελλάδα ζει ο κ. Μητσοτάκης;" - “Άνθρακες ο θησαυρός των περίφημων «αυξήσεων» στους Στρατιωτικούς και τα Σώματα Ασφαλείας”

 

• Άνθρακες ο θησαυρός των περίφημων «αυξήσεων» στους Στρατιωτικούς και τα Σώματα Ασφαλείας. Τα ποσά που διατυμπανίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι στην πραγματικότητα ψίχουλα που εξανεμίζονται από την ακρίβεια, ειδικά για ανθρώπους που ζουν διαρκώς υπό το καθεστώς μεταθέσεων και αναζήτησης στέγης.

• Είναι χαρακτηριστικό πως ένας ανθυπολοχαγός που πέρυσι τον Ιανουάριο έπαιρνε περίπου 1.100€ καθαρά, σήμερα –με τις «αυξήσεις» και τις φοροαπαλλαγές– φτάνει περίπου 1.300€. Με αυτές τις αποδοχές μπορεί να ζήσει μια οικογένεια; Ακόμα και ένας άνθρωπος μόνος; Σε ποια Ελλάδα ζει ο κ. Μητσοτάκης;

• Γνωρίζουν ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του:
– Πόσο κοστίζει ενοίκιο για ένα σπίτι 80 τ.μ.;
– Πόσο είναι το κόστος μετακινήσεων με την αδυσώπητη φορολογία στα καύσιμα;
– Πόσο έχει φτάσει το κόστος ζωής για μια οικογένεια στρατιωτικού ή αστυνομικού;
– Τι σημαίνει να μπαίνεις στο σούπερ μάρκετ και να νιώθεις όπως παλιά όταν πήγαινες στην Εφορία;

• Ο κ. Πιερρακάκης βγήκε με τυμπανοκρουσίες να πανηγυρίσει για τις δήθεν μισθολογικές ενισχύσεις στα Σώματα Ασφαλείας. Μίλησε για «αναγνώριση του έργου» όσων βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Ποια αναγνώριση; Με 1.200 και 1.300 ευρώ; Αυτό είναι κοροϊδία.

• Οι στρατιωτικοί, λιμενικοί, αστυνομικοί και πυροσβέστες μας –οι άνθρωποι που κρατούν την Ελλάδα όρθια– νιώθουν εγκαταλελειμμένοι. Και έχουν απόλυτο δίκιο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι στρατιωτικές σχολές έχουν τεράστια κενά από την απροθυμία των νέων να εισέλθουν σε αυτές. Όλοι ξέρουν πια την αλήθεια.

• Εσείς με τα πλεονάσματα – εμείς με τον κόσμο. Εσείς με την προπαγάνδα – εμείς με την πραγματικότητα. Σταματήστε την κοροϊδία. Ανοίξτε επιτέλους το κρατικό πουγκί και δώστε αξιοπρεπείς αποδοχές σε όσους υπηρετούν την πατρίδα.

Το οφείλετε σε αυτούς.
Το οφείλετε στην Ελλάδα.

Όλες οι αλήθειες για τις αυξήσεις στις συντάξεις από 1-1-2026

 

Αύξηση 2,4% θα πάρουν οι συνταξιούχοι από 1-1-2026. Οι αυξήσεις θα δοθούν σε 2,5 εκατ. συνταξιούχους και θα φανούν στην πληρωμή των συντάξεων Ιανουαρίου που αναμένεται ότι θα καταβληθούν γύρω στις 22-23 Δεκεμβρίου. 

Αν ο πληθωρισμός, ή η ανάπτυξη που καθορίζουν τις αυξήσεις, κινηθούν υψηλότερα τότε θα δοθεί και διορθωτικό ποσοστό στις συντάξεις.

Ήδη, ο ΕΦΚΑ έχει ξεκινήσει να κάνει τους προσομοιώσεις για τη νέα αύξηση των συντάξεων προκειμένου να εκτιμηθεί το ακριβές ύψος της δαπάνης που θα απαιτηθεί για την καταβολή τους κατά τη διάρκεια του 2026. Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού η εκτιμώμενη δαπάνη για τις αυξήσεις συντάξεων είναι 467 εκατ. ευρώ και άλλα 75 εκατ. ευρώ θα στοιχίσουν οι αυξήσεις που θα δοθούν στις συντάξεις με την σταδιακή κατάργηση του μηχανισμού της προσωπικής διαφοράς. Συνολικά το κονδύλι των αυξήσεων  στις συντάξεις θα ανέλθει το 2026 στα 542 εκατ. ευρώ. 

Με βάση το 2,4% οι συνταξιούχοι θα δούν τις αποδοχές τους να αυξάνονται από 12  ευρώ τον μήνα για συντάξεις των 500 ευρώ, ως 65 ευρώ τον μήνα για συντάξεις ως 2.700 ευρώ.

Σε ετήσια βάση οι αυξήσεις θα είναι 150 ευρώ για συντάξεις των 500 ευρώ, 350 ευρώ για συντάξεις των 1.250 ευρώ και 780 ευρώ για συντάξεις των 2.700 ευρώ. 

Ανάλογα με το ποσό της σύνταξης, η μέση καθαρή αύξηση θα είναι:

• Από 12 ευρώ ως 20 ευρώ το μήνα για τις συντάξεις από 500 ευρώ έως 850 ευρώ.
• Έως 31 ευρώ το μήνα για συντάξεις από 800 ευρώ ως 1.300 ευρώ.
• Έως 36 ευρώ το μήνα  για συντάξεις από 1.300 ευρώ ως 1.500 ευρώ.
• Έως 45 ευρώ το μήνα για συντάξεις από 1.500 ευρώ ως 1.800 ευρώ.
• Έως 65 ευρώ το μήνα για συντάξεις από 1.800 ευρώ ως 2.700 ευρώ.

Το ποσοστό της αύξησης μπορεί να διαμορφωθεί και πάνω από το 2,4%, εφόσον ο πληθωρισμός και η ανάπτυξη για το 2025 -που είναι τα δυο μεγέθη βάσει των οποίων καθορίζονται οι αυξήσεις συντάξεων- διαμορφωθούν σε  υψηλότερα επίπεδα. Τα τελικά στοιχεία θα ανακοινωθούν την ερχόμενη άνοιξη, και αν είναι υψηλότερα τότε οι συνταξιούχοι θα πάρουν διορθωτικό ποσοστό αύξησης για το 2026, αλλά όπως προβλέπει ο νόμος θα δοθεί με την αύξηση του 2027.

Οι δικαιούχοι των αυξήσεων

Αυξήσεις συντάξεων για το 2026 θα πάρουν οι εξής κατηγορίες συνταξιούχων:

• Οι παλαιοί συνταξιούχοι στους οποίους απονεμήθηκε σύνταξη πριν τις 13/5/2016  και η σύνταξή τους έχει επανυπολογιστεί.    
• Οι συνταξιούχοι στους οποίους απονεμήθηκε σύνταξη πριν τις 13/5/2016 και δεν έχει ολοκληρωθεί ο επανυπολογισμός τους. Σε αυτές τις –λίγες- περιπτώσεις οι συνταξιούχοι θα πάρουν την αύξηση στο ποσό της σύνταξης και όταν η σύνταξη επανυποπλογιστεί  θα επανυπολογιστεί και η αύξηση με βάση το νέο ποσό.  
• Οι συνταξιούχοι στους οποίους απονεμήθηκε σύνταξη πριν τις 13/5/2016  και η σύνταξή τους δεν υπόκειται σε επανυπολογισμό όπως οι συντάξεις του ΟΓΑ και όσων χορηγούνται από το πρώην Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (Ν.Α.Τ.) που υπολογίζονται με ειδικές διατάξεις. 
• Οι νέοι  συνταξιούχοι στους οποίους απονεμήθηκε σύνταξη από 13/5/2016 και μετά και ως επι το πλείστον και κατά κανόνα λαμβάνουν συντάξεις με μικρότερα ποσά  και χωρίς προσωπική διαφορά όπως οι παλαιότεροι. 
• Οι συνταξιούχοι στους οποίους η σύνταξη θα απονεμηθεί από 1/1/2026, (π./χ. εκκρεμείς συντάξεις) αλλά η ημερομηνία έναρξης καταβολής της, ανατρέχει μέχρι και 31/12/2025. 

Δεν θα πάρουν αύξηση όσοι λαμβάνουν έναντι ή προσωρινή σύνταξη. Για αυτές τις κατηγορίες η αύξηση θα πιστωθεί μαζί με τα αναδρομικά που θα πληρωθούν όταν βγει η οριστική σύνταξη.

Για 3 κατηγορίες συνταξιούχων θα εφαρμοστεί νέος μηχανισμός για την αύξηση των συντάξεων. Οι κατηγορίες αυτές είναι οι εξής:

1. Συνταξιούχοι με προσωπική διαφορά (671.586 δικαιούχοι). Θα πάρουν στην τσέπη τουλάχιστον τη μισή αύξηση και το υπόλοιπο ποσό θα συμψηφιστεί με την προσωπική διαφορά. Από το 2027 και μετά θα παίρνουν στην τσέπη όλη την αύξηση ενώ η προσωπική διαφορά θα καταβάλλεται ως ειδική συνταξιοδοτική παροχή.

2.Συνταξιούχοι οι οποίοι συνεχίζουν  να εργάζονται αφότου συνταξιοδοτήθηκαν. Πέραν του γενικού ποσοστού αύξησης των συντάξεών τους δικαιούνται και προσαύξηση σύνταξης που υπολογίζεται ανάλογα με τους μήνες ή τα έτη που συμπληρώνουν ως εργαζόμενοι συνταξιούχοι και τις εισφορές που κατέβαλαν για την απασχόλησή τους. Για κάθε πλήρες έτος απασχόλησης δικαιούνται προσαύξηση 0,77% επί των συντάξιμων αποδοχών τους. Ένας συνταξιούχος για παράδειγμα που απασχολείται  3 έτη ως μισθωτός με μισθό 1.000 ευρώ τον μήνα θα πάρει 23 ευρώ επιπλέον στη σύνταξή του.

3. Νέοι συνταξιούχοι που θα υποβάλουν αίτηση για σύνταξη από την 1/1/2026 και μετά. Το υπουργείο Εργασίας θα πρέπει εκτός απροόπτου να θέσει σε εφαρμογή τον δείκτη μισθών  για όσους υποβάλουν αίτηση συνταξιοδότησης από 1/1/2026. Ο νέος μηχανισμός που θα έμπαινε σε εφαρμογή από φέτος αλλά αναβλήθηκε, οδηγεί σε μεγαλύτερες συντάξεις γιατί αυξάνει τις συντάξιμες αποδοχές πιο πάνω απ΄ότι αυξάνονται με τον πληθωρισμό με αποτέλεσμα να είναι και μεγαλύτερα τα ποσά των ανταποδοτικών συντάξεων. 

πηγή:https://www.capital.gr/oikonomia/3951024/ola-gia-tis-auxiseis-stis-suntaxeis-apo-1-1-2026/

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) "κατεδαφίζει" την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας

 

Προβλέπει «ψαλίδι» στην ανάπτυξη της οικονομίας και διατήρηση του πληθωρισμού σε υψηλά επίπεδα

«Ψαλίδι» στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αλλά και διατήρηση του πληθωρισμού σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα τα επόμενα χρόνια προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για την Ελλάδα, σε νέα του έκθεση για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές (World Economic Outlook). Ο διεθνής οργανισμός έρχεται να βάλει «φρένο» στις κυβερνητικές θριαμβολογίες που ακούγονται τις τελευταίες ώρες στη Βουλή, κατά τη διάρκεια συζήτησης του προσχεδίου του Προϋπολογισμού για το 2026 στις αρμόδιες επιτροπές.

Συγκεκριμένα, ο διεθνής οργανισμός μείωσε τις προβλέψεις του για τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ στο 2% φέτος, ενώ στο ίδιο επίπεδο τοποθετεί την εκτίμησή του και για το 2026. Υπενθυμίζεται πως στο προσχέδιο του νέου Προϋπολογισμού προβλέπεται ρυθμός ανάπτυξης 2,2% για το 2025 και 2,4% για το 2026. Στο ίδιο ποσοστό έχει μειώσει τις εκτιμήσεις του τόσο το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή όσο και η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), ενώ ο ΟΟΣΑ έχει προβλέψει για φέτος ανάπτυξη 2%. Μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προσώρας, διατηρεί την πρόβλεψη της ανάπτυξης στο 2,3% και αυτό γιατί η επόμενη έκθεσή της αναμένεται μέσα στον ερχόμενο Νοέμβριο.

«Καμπανάκι» χτυπά το ΔΝΤ για τον πληθωρισμό στη χώρα μας, εκτιμώντας πως η ακρίβεια δεν θα εγκαταλείψει την Ελλάδα μέσα στα επόμενα χρόνια. Με βάση την έκθεσή του, το Ταμείο προβλέπει πως ο πληθωρισμός θα διαμορφωθεί φέτος στο 3,1%, όταν στην υπόλοιπη ευρωζώνη θα βρεθεί στο 2,1%. Το ΔΝΤ προβλέπει πως ο ελληνικός πληθωρισμός θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα και το 2026, όταν και θα αγγίξει το 2,5%, την ώρα που στην ευρωζώνη θα βρεθεί κάτω από το όριο του 2% και συγκεκριμένα στο 1,9%.

Πρόκειται για ακόμη μία ξεκάθαρη ένδειξη πως οι πληθωριστικές πιέσεις στη χώρα μας είναι αποτέλεσμα κερδοσκοπίας και έλλειψης κυβερνητικού σχεδιασμού, αδυνατώντας να μειώσει τις τιμές. Σημειώνεται πως με βάση το προσχέδιο του Προϋπολογισμού ο πληθωρισμός φέτος θα «κλείσει» στο 2,6%, για να υποχωρήσει περαιτέρω στο 2,2% το 2026.

πηγή: https://www.dimokratia.gr/oikonomia/606021/to-dnt-evale-freno-stin-kyvernitiki-thriamvologia/