·
Αυτοί ΝΑΙ.
Αυτοί ΝΑΙ.
Την κυρία δεν τη γνώριζα μέχρι πρότινος. Ούτε αυτή ούτε τις Φεράρι-Πόρσε της που γκάζωνε και συγχρόνως βιντεοσκοπούσε τα πόδια της εν τω γκάζι. Προϊόν; Φθήνιες και φθήνιες. Αλλη χτυπάει Φεράρι-Πόρσε στο κρεσέντο της, κι άλλος, αριστερός ευρωβουλευτής, αγοράζει 16 σπίτια. Φθήνιες, ετοιμότητες, «υψώματα». Και ένα κράτος φιλόξενο για τέτοιες προσωπικότητες σε κάθε κόμμα...
Ρέα Βιτάλη
Κι έλεγε η Σαπφώ Νοταρά σε μια ασπρόμαυρη ταινία. «Κοίτα, κοίτα λεφτά που πάνε χαμένα!» και συμπλήρωνε αγανακτισμένη: «Τι να τα κάνεις, βρε ‘συ τα λεφτά, βλάχος άνθρωπος». Αυτό, αυτό ακριβώς. Την κυρία Καλλιόπη (Πόπη) Σεμερτζίδου εκ Κοζάνης δεν τη γνώριζα μέχρι πρότινος. Ούτε αυτή ούτε τις Φεράρι-Πόρσε της που γκάζωνε και συγχρόνως βιντεοσκοπούσε τα πόδια της εν τω γκάζι. Προϊόν;
Ηρθε όμως να διαταράξει τις λίγες μέρες ηρεμίας που χρωστάω στον εαυτό μου για να βγάλω κάθε είδους «χειμώνες». Γιατί έχω μια άτιμη αλλεργία στον ψωνισμένο άνθρωπο. Λες και με τσιμπάει σφίγγα και τουμπανιάζομαι θυμού. Μελετάω, λοιπόν, το βιογραφικό της και διακρίνω την «ανύψωση»-ψώνιο σε κάθε τι δικό της.
Γεννήθηκε, λέει, στην Ξηρολίμνη Κοζάνης. Θα μπορούσε και να το γράφει «Γεννήθηκε στην Lac sec» στα γαλλικά. Ή Dry lake στα αγγλικά; Μεγάλωσε την Γερμανία. Ενας οποιοσδήποτε άνθρωπος θα έγραφε «Οπου και τελείωσα το σχολείο». Αμ δε! «Αποφοίτησα από την ανώτερη βαθμίδα των δημοσίων υποχρεωτικών σχολείων της Γερμανίας». Ανώτερη βαθμίδα… Αυτά που σας έλεγα! Επιστρέφοντας συνέχισε τις σπουδές της (ως γενικότητα) στο Μάρκετινγκ, Διαφήμιση και προώθηση προϊόντων. Ανευ περιττών λεπτομερειών. Μετά; Μετά είχε ένα καφέ. Οχι, βρε Ρέα. «Ιδιοκτήτρια του Café Avantzo», προσέξτε, «Με εμπειρία στην οργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων». Αλλά…. «Τον τελευταίο χρόνο με έχει κερδίσει επαγγελματικά ο πρωτογενής τομέας». Remaining Time-0:00 Fullscreen Mute
Που να μην σε κέρδιζε. «Ασχολούμαστε οικογενειακώς με την καλλιέργεια και την μεταποίηση αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Όπως επίσης και με τις αγροκτηνοτροφικές επιχειρήσεις του συζύγου μου. Το 2018 βραβευτήκαμε ως καλύτεροι Νέοι Αγρότες». Και μπράβο σας! «Η βράβευση έγινε στις Βρυξέλλες. Σε διαγωνισμό επιχειρηματικής ιδέας και νεοφυούς επιχειρηματικότητας που διοργανώνεται στην Πάτρα». Και κατέληγε στο βιογραφικό της: «Προσωπικά θα προσπαθήσω να λυθούν προβλήματα που έχουν δημιουργήσει δυσκολίες στην ανάπτυξη και στην οικονομία της Κοζάνης με αποτέλεσμα πολλοί συμπολίτες να έχουν διαφύγει στο εξωτερικό. Θα επαναφέρουμε τις διαχρονικές αξίες που έλειψαν». Μείνετε ήσυχη, μαντάμ, τις επαναφέρατε! Γκαζώστε ελεύθερα!
Η κυρία Καλλιόπη Σεμερτζίδου ελέγχεται, τόσο η ίδια όσο και μέλη της οικογενείας της, για υπέρογκα ποσά από επιδοτήσεις μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ήταν υποψήφια της ΝΔ το 2019 αλλά όχι και το 2023. Ωστόσο, προκειμένου να μην πάει χαμένη η αξία, παρέμενε στέλεχος στη θέση της συντονίστριας Κοινοτικών Πόρων και Γυναικείας Επιχειρηματικότητας στη γραμματεία Αγροτικών Φορέων. Ταμάμ!
Πριν γελάσουμε σαρδόνια και θλιβερά να θυμηθούμε… Φθήνιες και φθήνιες από αγωνιστές. Αλλη χτυπάει Φεράρι-Πόρσε στο κρεσέντο της, κι άλλος, αριστερός ευρωβουλευτής, αγοράζει 16 σπίτια και τα ενοικιάζει σε ΜΚΟ και μετανάστες…. Φθήνιες, ετοιμότητες, «υψώματα». Και ένα κράτος φιλόξενο για τέτοιες προσωπικότητες σε κάθε κόμμα. Καλά που μετρούσαμε μέρες πότε θα φύγει η Τρόικα… Μπορούσαμε και μόνοι μας, τον αυτοέλεγχο… Αυτό μας έκοβε!
Καημό το έχω να σκύψουμε στον πρωτογενή τομέα με υπευθυνότητα. Όχι αναθέτοντας σε «Δικά μας παιδιά». Όχι με υπουργούς που αλλάζουν κάθε χρόνο. Αλλά με κάποιον βαθύ γνώστη, εξωπολιτικό. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ύψιστης σημασίας. ….
Κι έλεγε η Σαπφώ Νοταρά: «Κοίτα, κοίτα λεφτά που πάνε χαμένα». Και συμπλήρωνε μεσ’ στο θυμό: «Τι να τα κάνεις, βρε συ τα λεφτά, βλάχος άνθρωπος». Μήπως Φεράρι;
Μήπως Πόρσε; Πόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια; (Και σιχάθηκα και βαρέθηκα. Και ευφυή αντιπολίτευση δεν έχω).
ΥΓ. Απ’ ό,τι αντιληφθήκαμε διαχρονικά οι υπουργοί απλώς παρίστανται αυτοκαμαρώνοντας την υπουργία τους. Και αναμένοντες ένα σημαντικότερο υπουργείο από αυτό το «χαμηλής» αξίας.
Πηγή: Protagon.gr
Καθώς η χώρα βρίσκεται εδώ και δύο χρόνια σε μια συνθήκη ατελούς πολιτικού συστήματος, με απουσία και ανικανότητα της φυσικής αντιπολίτευσης, το κυβερνών κόμμα μοιάζει σαν να αποφάσισε να παίξει και αυτόν τον ρόλο και να παράγει μόνο του... αντιπολιτευτικό περιεχόμενο
Αλέκος Παπαναστασίου
Εχουν περάσει πάνω από δύο χρόνια από τις εκλογές του 2023 και μια πολιτική συνθήκη αποτελεί κοινό τόπο: η χώρα έχει μεν κυβέρνηση –καλή, κακή δεν είναι το ζητούμενο εδώ–, αλλά δεν έχει αντιπολίτευση. Ολες ανεξαιρέτως οι έρευνες, είτε αυτές αφορούν τα κοινοβουλευτικά κόμματα που –ας μην το ξεχνάμε– εκτός από τα γλίσχρα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις διαθέτουν και ευάριθμες κοινοβουλευτικές ομάδες, είτε αφορούν τους διάφορους επίδοξους ηγέτες που τάχα θα συσπειρώσουν αλλά δεν πείθουν κανέναν, δείχνουν το κενό ή έστω την ατελή κατάσταση του πολιτικού σκηνικού· η ΝΔ εδώ και χρόνια δεν έχει αντίπαλο. Υπό αυτές τις συνθήκες, όμως, μοιάζει πλέον το κυβερνών κόμμα σαν με έναν περίεργο τρόπο να έχει αναλάβει και αυτόν τον ρόλο: να αντιπολιτεύεται τον εαυτό του! Δείτε τι έχει συμβεί τις τελευταίες ημέρες.
Από τη μία μετράς δευτεροκλασάτα κομματικά στελέχη να εμπλέκονται στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, από την άλλη ψάχνεις ένα κυβερνητικό στέλεχος να βγει στα μέσα ενημέρωσης να υπερασπιστεί την κατάσταση και δυσκολεύεσαι να το βρεις. Και κάπου στο ενδιάμεσο θα βγει και ένας Δημήτρης Αβραμόπουλος, βουλευτής Ηλείας της ΝΔ, να ασκήσει κριτική για την εξωτερική πολιτική και την απουσία της Ελλάδας από τις συζητήσεις για το Μεταναστευτικό στη Μεσόγειο.
Ποια είναι πιο αποτελεσματική αντιπολίτευση; Ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί να συντάξει μια ανακοίνωση της προκοπής και υπογράφει ως… Νέα Αριστερά, ή η Νέα Δημοκρατία με τις λαμπερές υποψήφιες με τα πολλά μοσχάρια, τις γρήγορες Ferrari και τα μερικά εκατομμύρια επιδοτήσεων; Remaining Time-0:00 Fullscreen Mute
Διανύουμε την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου και φαίνεται ότι εκείνη η επεισοδιακή συνεδρίαση στη Βουλή τη νύχτα της 30ης Ιουλίου, με την απόρριψη των προτάσεων για προανακριτική επιτροπή σε βάρος των πρώην υπουργών Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη και τις επιστολές «απόντων» βουλευτών μέσα σε χαρτόκουτες, λειτούργησε ως «κουδούνι» για τη λήξη της σχολικής χρονιάς και το πέρασμα σε μια περίοδο βολικής για κάποιους αλλά επικίνδυνης ανάπαυλας.
Παρότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρέμεινε στο Μέγαρο Μαξίμου και την Τρίτη προήδρευσε του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής για τη μείωση της γραφειοκρατίας, το κυβερνών κόμμα μοιάζει απόν από τις μάχες της επικοινωνίας, είτε αυτές είναι να δοθούν για τις αποκαλύψεις σχετικά με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, είτε έστω για να αναδειχθεί το κυβερνητικό έργο. Η αμηχανία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ μπορεί να είναι εύλογη, η μεταρρυθμιστική κόπωση δικαιολογημένη, αλλά αυτά στην πολιτική ισοδυναμούν με απόπειρα αυτοτραυματισμού. Το ότι αυτό θα συμβεί ντάλα Αύγουστο δεν κάνει το τραύμα λιγότερο επικίνδυνο.
Οντως, η αντιπολίτευση δεν εισπράττει δημοσκοπικά από τη φθορά που έχει η κυβέρνηση από την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ομως το κυβερνών κόμμα μοιάζει να παράγει πια μόνο του το δικό του αντιπολιτευτικό «περιεχόμενο» –και στην πολιτική, με τους όρους που αυτή διεξάγεται στην εποχή μας, το «περιεχόμενο», αυτό που θα γεμίσει τα δελτία ειδήσεων, το Διαδίκτυο και τα social media, είναι κρίσιμης σημασίας.
Από το Σαββατοκύριακο έχει γεμίσει το Facebook με φωτογραφίες και βίντεο μιας γοητευτικής κυρίας, η οποία όταν δεν φωτογραφίζεται με στελέχη της κυβέρνησης, οδηγεί με το ένα χέρι Ferrari και Porsche τραβώντας με το άλλο χέρι βίντεο με το κινητό που ανέβηκαν μετά στο TikTok (καραμπινάτη τροχαία παράβαση) και περιγράφεται ως εμπλεκόμενη στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Οι διαψεύσεις της, όχι για τη Ferrari αλλά για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αφού τις ακολούθησαν δημοσιεύματα που παρουσιάζουν διόλου ευκαταφρόνητα ποσά επιδοτήσεων, απαιτούσαν αναγκαστικά κάποιες απαντήσεις από την κυβέρνηση.
Οσο αυτές οι απαντήσεις καθυστερούσαν, αρκούσε για να μπουν όλα στο μίξερ και να αγνοηθεί ένα ακόμα πιο επιβαρυντικό στοιχείο σε όρους πολιτικής επικοινωνίας: το προφίλ της συγκεκριμένης δεν παραπέμπει πια στον πασοκικό ανθρωπότυπο του Φραπέ και του Χασάπη, αλλά στο (τάχα μου) σύγχρονο πρόσωπο της υγιούς και μοντέρνας επιχειρηματικότητας της νέας Νέας Δημοκρατίας που μας συστήθηκε το 2019. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η ιστορία, γεννημένη από τη γαλάζια μήτρα, ήταν πάλι με αντιπολιτευτικό πρόσημο.
Και ότι η απάντηση τελικά ήταν η παραίτηση της Καλλιόπης Σεμερτζίδου από το κομματικό της πόστο, αλλά όχι και από το κόμμα, δεν αλλάζει τον κοινό παρονομαστή: η ΝΔ παράγει πολιτικό περιεχόμενο που αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση της ΝΔ.
Σύμφωνοι, το κυβερνών κόμμα λίγα μπορεί να κάνει και είναι αναγκασμένο να περιμένει να τελειώσει ο Αύγουστος και να ανακοινωθούν επιτέλους οι παροχές της ΔΕΘ.
Αφήνοντας, ωστόσο, έναν ολόκληρο μήνα στους άλλους για να κάνουν παιχνίδι, ευρισκόμενη μεταξύ μουδιάσματος και θερινής ραστώνης, η ΝΔ θα αντιπολιτεύεται επί της ουσίας τον εαυτό της.
Πηγή: Protagon.gr
Κυριάκος Μητσοτάκης: Πράγματι, η αίσθηση ότι η Δυτική Ελλάδα έχει μείνει πίσω, είναι και ο λόγος που αυτή η κυβέρνηση έχει στρέψει την προσοχή της στους τρεις νομούς της. Η Αχαΐα, η Ηλεία και η Αιτωλοακαρνανία διαθέτουν φυσική ομορφιά, πλούσια ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά και ισχυρή παραγωγική βάση. Με τον σωστό σχεδιασμό που ήδη υλοποιείται, τα πλεονεκτήματα αυτά μπορούν να γίνουν εφαλτήρια ανάπτυξης.
Αιχμή της πορείας αυτής αποτελεί, βεβαίως, η λειτουργία του αυτοκινητόδρομου Πατρών-Πύργου. Ένα έργο που μειώνει τις αποστάσεις, ενισχύει την ασφάλεια και διευκολύνει την προσβασιμότητα. Όπως έγινε, λοιπόν, και με την Ιονία Οδό, το αποτύπωμά του στον τουρισμό και στην οικονομία αναμένεται έντονο. Φέρνοντας τους κατοίκους της περιοχής πιο κοντά στις αγορές και τις υπηρεσίες. Πρωτίστως, όμως, στις ευκαιρίες που αξίζουν. Αυτός είναι και ο στόχος μας: μια Ελλάδα που σήμερα προχωρά ενωμένη και χτίζει το αύριο με αυτοπεποίθηση και δικαιοσύνη.
Η εμβληματική αυτή παρέμβαση, πάντως, είναι μόνο η αρχή. Γιατί σε συνεργασία με την αυτοδιοίκηση, προχωρούν σημαντικές δράσεις με κεντρικό στόχο την ενίσχυση της παραγωγικής δραστηριότητας. Αναφέρω, για παράδειγμα, την αναβάθμιση των συνδέσεων του αυτοκινητόδρομου με τη βιομηχανική περιοχή των Πατρών και με το αεροδρόμιο του Αράξου, το οποίο, άλλωστε, σύντομα θα εκσυγχρονιστεί και θα αξιοποιηθεί μαζί με τα υπόλοιπα 21 περιφερειακά αεροδρόμια.
Εξελίσσεται, επίσης, ο διαγωνισμός για την υποπαραχώρηση της δραστηριότητας της κρουαζιέρας στα λιμάνια του Κατάκολου και της Πάτρας. Στο δεύτερο, μάλιστα, έχει ήδη ολοκληρωθεί η χωροθέτηση της μαρίνας και «τρέχει» η διαδικασία έκδοσης του masterplan. Ενώ ταυτόχρονα προχωρούν και οι τουριστικοί λιμένες στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Ελλάδας.
Όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία. Οι καλύτερες συνδέσεις των λιμανιών με τα κέντρα διανομής ανοίγουν νέες δυνατότητες στη μεταποίηση, τα logistics και τη βιομηχανία, προσελκύοντας επενδύσεις και δημιουργώντας το πλαίσιο για να εγκατασταθούν εδώ ακόμη περισσότερες επιχειρήσεις. Και, παράλληλα, τα μικρά και μεγάλα τοπικά έργα αλλάζουν την εικόνα του τόπου και την καθημερινότητα των κατοίκων του.
Την ίδια στιγμή, βέβαια, η περιφέρεια αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, με πρώτη την κλιματική αλλαγή. Έτσι, και στους τρεις νομούς προχωρούν παρεμβάσεις για την αντιπλημμυρική προστασία και τη διαχείριση υδάτων, απορριμάτων και αποβλήτων. Επιταχύνουμε, λοιπόν, την εφαρμογή των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής που συνδέονται με τον πρωτογενή τομέα, όσο και των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων που αφορούν την ασφάλεια των συμπολιτών μας και των περιουσιών τους.
Θεόδωρος Λουλούδης: Όλες οι μελέτες (ΙΟΒΕ, ΤτΕ, ΕΛΙΑΜΕΠ, Δείκτης Περιφερειακής Ανταγωνιστικότητας -RCI κλπ) καταδεικνύουν ότι παρά τους θετικούς συνολικούς ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας, σε σειρά περιφερειών εξακολουθούν να καταγράφονται σοβαρές αποκλίσεις. Μεταξύ αυτών και στη Δυτική Ελλάδα. Ποια είναι η στρατηγική σας για την ενίσχυση της περιφερειακής σύγκλισης και την κάλυψη των ανισοτήτων; Ως κυβέρνηση ετοιμάζετε το Τοπικό Σχέδιο Ανάπτυξης για την Αχαΐα. Πότε σκοπεύετε να έρθετε να το παρουσιάσετε και ποια έργα ή παρεμβάσεις σχεδιάζονται;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Το φθινόπωρο θα παρουσιαστούν τα Τοπικά Σχέδια Ανάπτυξης της Δυτικής Ελλάδας που περιλαμβάνουν 420 παρεμβάσεις. Ενώ στο τέλος του έτους θα ανακοινώσουμε την πλήρη εθνική μας στρατηγική. Εδώ πρέπει να πω ότι οι τοπικές παρεμβάσεις δεν προτεραιοποιούνται, πλέον, από την κεντρική κυβέρνηση, όπως γινόταν για χρόνια. Αλλά μέσα από διαβούλευση διαρκείας με τη συμμετοχή της αυτοδιοίκησης, των επιμελητηρίων, της ακαδημαϊκής κοινότητας και της κοινωνίας των πολιτών. Αρκετοί φορείς της Δυτικής Ελλάδας, μάλιστα, έχουν ήδη καταθέσει τις θέσεις τους. Και πρέπει να πω ότι ειδικά στην Αχαΐα το Επιμελητήριο μαζί με άλλους φορείς, όπως το Πανεπιστήμιο Πάτρας, έχουν υποβάλει μια συγκροτημένη πρόταση.
Γιατί, πράγματι, οι περιφερειακές ανισότητες μπορεί να αμβλύνθηκαν, όμως κάθε άλλο παρά εξαφανίστηκαν. Και τα εκατοντάδες δισ. που επενδύθηκαν δεν κατάφεραν να θεραπεύσουν το σύνολο των αδυναμιών. Γι’ αυτό και πρέπει να αξιοποιούμε σωστά κάθε διαθέσιμο πόρο που με μεγάλο κόπο εξασφαλίζουμε. Συνεχίζουμε, λοιπόν, με κεντρικό στόχο τη «διπλή σύγκλιση». Να βελτιώσουμε, με λίγα λόγια, τη θέση των περιφερειών της χώρας σε σχέση με εκείνες του πυρήνα των κρατών-μελών της ΕΕ, μειώνοντας, παράλληλα, και τις διαπεριφερειακές ανισότητες μέσα στη χώρα.
Το όραμά μας είναι μια πατρίδα όπου η κάθε περιοχή θα έχει τη δική της ταυτότητα και δυναμική. Με την ανάπτυξη να μη σημαίνει εγκατάλειψη της παραδοσιακής οικονομικής δομής. Αλλά προσαρμογή της στη σύγχρονη εποχή. Διασφαλίζοντας το δικαίωμα κάθε πολίτη να παραμείνει και να ευημερήσει στον τόπο που γεννήθηκε. Η περιφέρεια δεν είναι υποδεέστερη. Είναι διαφορετική. Με δικά της πλεονεκτήματα που πρέπει να αξιοποιήσουμε, και δικές της αδυναμίες που πρέπει να διορθώσουμε. Αυτό κάνουμε με σχέδιο, πόρους και τόλμη που ήδη φέρνουν αποτελέσματα.
Θεόδωρος Λουλούδης: Στην ομιλία σας στα εγκαίνια της Πατρών-Πύργου αναφερθήκατε στην πολύ μεγάλη αποκλιμάκωση της ανεργίας στην περιοχή από το 25% στο 10%. Ωστόσο παραμένει πάνω από τον μέσο όρο της χώρας και ποιοτικοί δείκτες όπως το κατά κεφαλή ΑΕΠ και ο πληθυσμός που απειλείται με φτώχεια κατατάσσουν την ΠΔΕ σε πολύ χαμηλή θέση. Σχεδιάζεται κάποια μέτρα ειδικά για την Δυτική Ελλάδα;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Στον τομέα της απασχόλησης, ολόκληρη η χώρα έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα. Η Δυτική Ελλάδα, όμως, έχει πραγματοποιήσει ένα μεγάλο άλμα. Σας θυμίζω ότι η ανεργία από το 26,6% το 2019, κινείται φέτος στο 10%. Έχει, δηλαδή, μειωθεί κατά 15,6%, ποσοστό διπλάσιο από το σύνολο της χώρας.
Σημαντική αύξηση, όμως, καταγράφεται και στο κατά κεφαλή εισόδημα. Μεταξύ 2019-2022, που έχουμε στοιχεία, η ενίσχυση στη Δυτική Ελλάδα ξεπερνά το 15%, αισθητά υψηλότερη από τον εθνικό μέσο όρο. Ενώ σημαντικά έχει περιοριστεί και ο κίνδυνος φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Δεν εφησυχάζουμε, ωστόσο, καθώς το ποσοστό παραμένει ακόμη υψηλό. Όπως δεν εφησυχάζουμε σε κανένα τομέα, συνεχίζοντας την προσπάθεια να ανεβάσουμε την Ελλάδα ψηλότερα.
Θεόδωρος Λουλούδης: Η ακρίβεια στα βασικά αγαθά, στα ενοίκια και στην ενέργεια συνεχίζει να πιέζει τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Παρά τις παρεμβάσεις που ανακοινώνονται, η καθημερινότητα των πολιτών παραμένει ασφυκτική. Πώς σκοπεύετε να μειώσετε την απόσταση μεταξύ κυβερνητικών προθέσεων και βιωμένης πραγματικότητας;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Πράγματι, η ακρίβεια παραμένει ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Γι’ αυτό και η μάχη αυτής της κυβέρνησης με τις ανατιμήσεις, όχι μόνο δεν έληξε, αλλά εντείνεται. Οι παρεμβάσεις μας για τον έλεγχο των τιμών στο super market, για την επιδότηση της ενέργειας και για το στεγαστικό, ανανεώνονται και εμπλουτίζονται διαρκώς.
Βέβαια, το σημαντικότερο όπλο σε αυτήν την αναμέτρηση είναι η μόνιμη αύξηση των εισοδημάτων όλων των πολιτών. Υπενθυμίζω ότι ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε από τα 650 στα 880 ευρώ, σημαντικά πάνω από την άνοδο του πληθωρισμού και μέχρι το 2027 θα φτάσει τα 950 ευρώ. Με τον μέσο μισθό να ξεπερνά, τότε, τα 1.500. Ενώ στο ίδιο διάστημα η ανεργία θα συνεχίζει να πέφτει ιδίως στους νέους και στις γυναίκες.
Παράλληλα, τα τελευταία έξι χρόνια επιστρέφουμε σταθερά μέρισμα της συλλογικής ανάπτυξης στην κοινωνία και ιδιαίτερα στους πλέον ευάλωτους. Όσο, μάλιστα, νοικοκυρεύονται τα δημόσια οικονομικά και η μάχη με τη φοροδιαφυγή αποδίδει, τόσο περισσότερο θα μπορούμε να ανακουφίσουμε τους συμπολίτες μας. Θα χρειαστεί να κάνετε μερικές εβδομάδες υπομονή για να ακούσετε το σύνολο των παρεμβάσεων που θα ανακοινωθούν στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Η επιλογή της Αγκυρας να ανεβάσει τους τόνους με αυτόν τον τρόπο για ένα ζήτημα που δεν είχε έλθει στη δημοσιότητα, και αφορά μια κοινοπραξία ενός έργου το οποίο έχει σχέση με τα συμφέροντα μεγάλων κρατών στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, αποτελεί αφενός μια έμμεση, πλην σαφή παραίνεση για ένταξη της Τουρκίας στο παιχνίδι μεταφοράς δεδομένων και ενέργειας που διεξάγεται στην Ανατολική Μεσόγειο, αφετέρου ένα ευθύ μήνυμα προς την Αθήνα. Από την ελληνική πλευρά έχει σαφώς αφεθεί να εννοηθεί ότι ο Σεπτέμβριος θα είναι μήνας επανεκκίνησης των ερευνών για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου, ως εκ τούτου αυτή η πολύ ανοιχτή αναφορά εκ μέρους της Αγκυρας στον GSI αφήνει πολύ λίγα στη φαντασία σχετικά με τη στάση που σκοπεύει να τηρήσει η Τουρκία σε αυτό το ενδεχόμενο. Δεν είναι, πάντως, η πρώτη φορά που η Αγκυρα παρεμποδίζει έρευνες σε περιοχές οι οποίες βρίσκονται εντός της κυπριακής ΑΟΖ.
Ο χάρτης με τα απώτατα δυνητικά όρια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπως αποτυπώθηκε στον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (ΘΧΣ) τον τελευταίο Απρίλιο παρήγαγε τους τελευταίους μήνες αντιδράσεις ακόμα και από χώρες με τις οποίες η Ελλάδα διατηρεί πιο στενές σχέσεις, με τελευταίο παράδειγμα την Αίγυπτο, η οποία με ρηματική διακοίνωση που επιδόθηκε στις 27 Ιουλίου στην ελληνική πρεσβεία στο Κάιρο, ουσιαστικά προβάλλει τις αιγυπτιακές απόψεις για την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η πρόσφατη μελέτη της Eurobank φέρνει στο φως μια ακόμα κραυγαλέα πραγματικότητα που η κυβέρνηση επιμένει να αγνοεί: η παντελής απουσία τιμαριθμικής προσαρμογής στις φορολογικές κλίμακες οδηγεί σε σιωπηρή αλλά ακραία φορολογική επιβάρυνση των νοικοκυριών. Και όλα αυτά εν μέσω διαρκούς πληθωρισμού που ροκανίζει το εισόδημα των απλών ανθρώπων.
Μισθωτοί, συνταξιούχοι και μικροεπαγγελματίες πληρώνουν κάθε χρόνο περισσότερο φόρο, όχι επειδή βγάζουν περισσότερα, αλλά επειδή η κυβέρνηση αρνείται να κάνει το αυτονόητο: να προστατεύσει το εισόδημα από τις επιπτώσεις της ακρίβειας.
Η κυβέρνηση γνωρίζει — και επιλέγει να μη δράσει
Δεν υπάρχει εδώ ούτε αμέλεια ούτε «δημοσιονομική προσαρμογή». Υπάρχει συνειδητή επιλογή να μεταφερθεί το βάρος της φορολογικής πολιτικής στις πλάτες των παραγωγικών στρωμάτων: εκείνων που εργάζονται, παράγουν και παλεύουν καθημερινά να επιβιώσουν.
Όταν το φορολογικό σύστημα δεν προσαρμόζεται στις πληθωριστικές πιέσεις, το αποτέλεσμα είναι απλό: κάθε αύξηση μισθού ή εισοδήματος καταλήγει στα ταμεία του κράτους, με τον πολίτη να μένει στην ίδια – ή χειρότερη – θέση. Αυτή είναι φορολογική παγίδα, όχι πολιτική δικαιοσύνη.
Μικρομεσαίοι στο στόχαστρο
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δεν έχουν κανένα απολύτως μαξιλάρι προστασίας. Πληρώνουν εισφορές, φόρους, τέλη, χαράτσια. Κι όμως, όταν η αγοραστική τους δύναμη πέφτει, το κράτος τούς ζητάει να πληρώσουν σαν να ζούσαν σε εποχές ευημερίας.
Η δήθεν «μεταρρυθμιστική» κυβέρνηση έχει επιλέξει στρατόπεδο: στέκεται απέναντι στην κοινωνία και δίπλα στις πολυεθνικές, τους μεγαλοεργολάβους και τα funds. Ο μικρός επαγγελματίας, ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, είναι απλώς αναλώσιμος. Ένα γρανάζι που πρέπει να αποδώσει περισσότερο, με λιγότερα μέσα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από τα «δύσκολα δημοσιονομικά περιθώρια». Δεν πρόκειται για αδυναμία. Πρόκειται για πολιτική επιλογή βίαιης αναδιανομής πλούτου προς τα πάνω.
Η μη τιμαριθμική προσαρμογή της φορολογικής κλίμακας είναι έγκλημα κατά της μεσαίας τάξης, την οποία το κυβερνών κόμμα χρησιμοποίησε προεκλογικά ως σημαία και τώρα την προδίδει ξεδιάντροπα.
Κάποιος πρέπει να πει τα πράγματα με το όνομά τους: αυτή δεν είναι φιλελεύθερη πολιτική, είναι οικονομικός αυταρχισμός. Και όσο η κοινωνία σιωπά, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να την τιμωρεί.