Πόσο σ’ αγαπώ και πόσο με πονάς Ελλάδα μου.

 

Με τρώει και με βασανίζει σαν απλός και ταπεινός Έλληνας το μαράζι για ό, τι δεν έκανε διαχρονικά  η Ελλάδα μας  στις σχέσεις της με την Τουρκία και τους  άλλους εχθρούς της αλλά και δήθεν φίλους και δήθεν συμμάχους της.

Δεν πήρε ποτέ εκδίκηση για τα κακά που της έκαναν οι τούρκοι και δεν απάντησε ποτέ δυναμικά στις πράξεις τους και πόσο δε μάλλον στις απειλές τους.

Η λέξης «αντίποινα» ή «εκδίκηση» δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο των Ελλήνων πολιτικών από την μικρασιατική καταστροφή ως και σήμερα.

Τα αντίποινα και η εκδίκηση βάζουν τον εχθρό σου να υποστεί  τέτοιες βλάβες που τον κάνουν να  σε σέβεται θέλει δεν θέλει  και να σκέφτεται δύο και τρείς φορές πριν καν τολμήσει να σου κάνει κάτι που θα σε βλάψει.

Έτσι κάνουν άλλωστε όλες οι χώρες εκείνες οι οποίες θέλουν να τις σέβεσαι (π.χ. Ισραήλ, ΗΠΑ, και άλλες).

Στην σκληρή και αδυσώπητη γεωπολιτική σκακιέρα δεν ισχύει το : «αν φας ένα χαστούκι στο δεξί μάγουλο, γύρνα και το άλλο»

Εδώ ισχύει το : «οφθαλμόν αντί οφθαλμών και οδόντα αντί οδόντων»

 

Ας πάρουμε σαν αφετηρία το 1922 και την απώλεια της Μικράς Ασίας.

Η  καταστροφή της Σμύρνης το 1922 και προπάντων η σφαγή και ο βιασμός του Ελληνικού πληθυσμού και Ποντιακού ελληνισμού θα ήταν μια αφορμή να ανταπαντήσει η Ελλάδα με κατάληψη της Κωνσταντινούπολις  που ήταν απολύτως εφικτό το 1922 για όσους ξέρουν ιστορία.

Και μια ερώτηση προς ευήκοα ώτα από  εμένα τον αδαή.

Αν το θωρηκτό Αβέρωφ πήγαινε στην Σμύρνη και ισοπέδωνε με τα κανόνια τα πάντα μετά από την κατάληψη της Σμύρνης από τους τούρκους στρατιώτες  με ταυτόχρονη κατάληψη (ανακατάληψη ) της Πόλης  ποια θα ήταν σήμερα τα αποτελέσματα;

Αντιθέτως η Ελλάδα δεν έκανε απολύτως τίποτα.

Το Έπος του 40.

Πάμε στο 1940 και στον Β παγκόσμιο πόλεμο όπου  η Ελλάδα ήταν ουδέτερη χώρα.

(Όπως και η Τουρκία – ο επιτήδειος ουδέτερος )

Στον πόλεμο (με όσα συνεπάγονται απ’ αυτόν σε ανθρώπινες ζωές και σε υλικές καταστροφές) η Ελλάδα μπήκε για χάρη των Άγγλων…. συμμάχων.

Εγώ λέω ότι καλώς μπήκε.

Αλλά τι αποκόμισε από αυτό;

Οι Ιταλοί του Μουσολίνι  των οποίων δεν απείχε καθόλου μα καθόλου από τους σημερινούς νέο-Οθωμανούς τούρκους η έπαρση και η αλαζονεία τους  (ίσως και ο υπέρ- οπλισμός τους) κατατροπώθηκαν , εξευτελίστηκαν και αποδεκατίστηκαν από τον  φτωχότερο σε υλικό Ελληνικό  στρατό (κάτι περίπου σαν τον σημερινό στρατό)  .

Η Ελλάδα είναι η αιτία που έχασαν οι γερμανοί τον πόλεμο στην Ρωσία (με ότι συνεπάγεται από αυτό ) αφού οι Κρητίκαροι  εξευτέλισαν και αποδεκάτισαν τους επίλεκτους των επίλεκτων του Χίτλερ οι οποίοι απλά θα πήγαιναν να καταλάβουν την Κρήτη και μετά σαν καλοί στρατιώτες θα ρίχνονταν στην μάχη της Ρωσίας.

Οι κρητικοί τους χάλασαν την συνταγή δια παντός.

Τι πήρε ως αντάλλαγμα για την συμμετοχή της στον πόλεμο  η Ελλάδα που μάτωσε, που νίκησε, που αντιστάθηκε , που έγινε παράδειγμα προς μίμηση από τις μεγάλες δυνάμεις, που είχε τις μεγαλύτερες απώλειες παγκοσμίως σχετικά με τον πληθυσμό της ;

Τα Δωδεκάνησα.

  Το 1947 ενώνονται τα Δωδεκάνησα και πάλι με τον κύριο κορμό της μάνας Ελλάδας.

Η Βόρειος Ήπειρος;

Γιατί δεν πήραμε και πάλι στην αγκαλιά της Μάνας Ελλάδας  την Βόρειο Ήπειρο;

Μείναμε με το όνειρο.

Αφού είμαστε νικητές του Β’ παγκοσμίου πολέμου και οι Αλβανοί είναι οι ηττημένοι , αφού μάλιστα ντύθηκαν με τις ναζιστικές στολές του Χίτλερ και πολέμησαν στο πλευρό του εναντίον των συμμάχων.

Που ήταν οι έλληνες πολιτικοί ταγοί να απαιτήσουν και μάλιστα με τσαμπουκά την Βόρειο Ήπειρο μαζί με τα Δωδεκάνησα;

Στην διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου όταν η Ελλάδα μάτωνε δίπλα στους συμμάχους της εναντίων του άξονα ,οι τούρκοι βρίσκουν την ευκαιρία να λυγίσουν,  να ….μειώσουν  και  εξαθλιώσουν και να δολοφονήσουν έμμεσα μέρος από  τον Ελληνικό πληθυσμό της πόλης με διάφορα τερτίπια αλά τούρκα.

Ποια ήταν η απάντηση της Ελλάδας  και των συμμάχων της για τις διώξεις και την θανάτωση πολλών εκ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης;

Τι έκανε η Ελλάδα για να εκδικηθεί τους θανάτους χιλιάδων ελλήνων της πόλης ;

Απολύτως τίποτα, ξανά!!!!

Να μου πεις, αντί να διεκδικούμε από τούρκους και από γερμανούς αλλά και από συμμάχους, εμείς τρωγόμασταν μεταξύ μας σε έναν ελεεινό τρισάθλιο και αιματηρό καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο.

 

Τα Σεπτεμβριανά  1955

Στην Ελλάδα ηγέτης είναι ο στρατηγός Παπάγος .

Ο Στρατάρχης Παπάγος πέθανε στις 4 Οκτωβρίου 1955 τη νύχτα, μετά από σύντομη ασθένεια, ενώ ήταν ακόμη Πρωθυπουργός.

Ο θάνατός του προκάλεσε εθνικό και πολιτικό πρόβλημα.

Διγενής

Το μεν εθνικό αφορούσε την έγκριση της έναρξης του ένοπλου αγώνα στην Κύπρο, (και που είχε ξεκινήσει ο Διγενής από την 1η Απριλίου του ίδιου έτους) και την ανάληψη εκ μέρους της Ελλάδας προσφυγών στον ΟΗΕ για την λύση του κυπριακού προβλήματος, παρά τις αντίθετες αγγλικές αξιώσεις.

Το δε πολιτικό αφορούσε το θέμα διαδοχής του στην πρωθυπουργία.

Αναμενόταν ότι ως διάδοχός του στην ηγεσία του Ελληνικού Συναγερμού και, κατά φυσικό επακόλουθο, στην πρωθυπουργία θα επιλεγόταν ένας από τους δύο αντιπροέδρους της τελευταίας κυβερνήσεώς του, Στ. Στεφανόπουλο και Π. Κανελλόπουλο.

Ωστόσο, χωρίς να περιμένει την επιλογή της κοινοβουλευτικής ομάδας του -ακέφαλου πλέον- Ελληνικού Συναγερμού, ο Βασιλιάς Παύλος διόρισε πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή.

Το έτος 1958 δημοσίευμα στην εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών» φ.21.12.1958 ανέφερε ότι, πριν από την επιλογή του, ο Κ. Καραμανλής είχε υπογράψει ειδικό μυστικό μνημόνιο δεσμεύσεων, με το οποίο δεσμευόταν έναντι των Άγγλων και των Αμερικανών για την πολιτική που θα ακολουθούσε στο Κυπριακό.

el.wikipedia.org

Με αφορμή την Κύπρο ξεσπάει ο διωγμός των Ελλήνων της Πόλης.

Σφαγές, βιασμοί, λεηλασίες και  καταστροφές περιουσιών, των ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.

Άλλη μια φορά η Ελλάδα δεν ανταποδίδει με απολύτως κανένα αντίποινο , δεν εκδικείται για άλλη μία φορά το αδίκως χυμένο από τους τούρκους Ελληνικό αίμα.

Κύπρος 1964

Σχέδιο Άτσεσον

 

 Ο Dean Acheson

Το 1964, μεσουσών των ταραχών μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον αναθέτει στον πρώην Υπουργό Εξωτερικών Ντην Άτσεσον να μεσολαβήσει για την εξεύρεση λύσης.

 Ο Άτσεσον καταστρώνει δύο σχέδια[32], τα οποία όμως τελικά απορρίπτονται από τα εμπλεκόμενα μέρη. Βάση και των δύο σχεδίων ήταν η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα έναντι ανταλλαγμάτων προς την Τουρκία.

 Το πρώτο σχέδιο προέβλεπε παραχώρηση στην Τουρκία της χερσονήσου της Καρπασίας για τη δημιουργία κυρίαρχης στρατιωτικής βάσης.

Με τον τρόπο αυτόν εξασφαλιζόταν ότι δε θα χρησιμοποιηθεί η Κύπρος ως εφαλτήριο για επίθεση εναντίον της από τους Έλληνες.

Παράλληλα θα παραχωρούνταν προνόμια αυτοδιοίκησης σε ορισμένες περιοχές στους Τουρκοκύπριους.

Το σχέδιο αυτό απέρριψε ο Μακάριος, θεωρώντας το διχοτόμηση και εμμένοντας στην άνευ όρων Ένωση[33], ενώ ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν πρόθυμος να το συζητήσει[34].

Το δεύτερο σχέδιο προέβλεπε απλή εκμίσθωση της Καρπασίας στην Τουρκία και παραχώρηση του Καστελλόριζου από την Ελλάδα στην Τουρκία. Και αυτό το σχέδιο το απέρριψε ο Μακάριος, ενώ στη συνέχεια το απέρριψε και η Τουρκία, η οποία συζητούσε μόνο παραχώρηση κυρίαρχης βάσης ως αντάλλαγμα[35][36].

Το Σχέδιο Άτσεσον έμεινε έτσι στην ιστορία για άλλους ως μεγάλη χαμένη ευκαιρία για το Κυπριακό, ενώ για άλλους ως πρώτη αποτυχημένη απόπειρα διχοτόμησης της Κύπρου.

Το 1964 οι φίλοι μας και σύμμαχοι τούρκοι συνεπικουρούμενοι από Βρετανούς σουηδούς και αμερικανούς ξεκινούν τον πρώτο αποτυχημένο Αττίλα.

Η 7η Αυγούστου 1964: Οι πιο σκληρές μάχες

Η 7η Αυγούστου είναι μέρα Παρασκευή.

Η πιο σκληρή και αιματοβαμμένη μέρα των μαχών.

Η 31η μοίρα καταδρομών κινείται δυτικά του Λωρόβουνου, ενισχύει το 206 και μαζί πατούν την κορυφή.

Οι άντρες της 31ης μοίρας και του 206 τάγματος πεζικού, με αστραπιαία ταχύτητα, περνούν μέσα από την κόλαση των σφαιρών και πατούν τους Τούρκους μέσα στα πολυβολεία τους.

Τους εξουδετερώνουν με χειροβομβίδες.

Σε γυμνή κορυφή, που δεν υπήρχαν χώροι για κάλυψη, με πυρ και κίνηση, άπειροι Κύπριοι στρατιώτες εξουδετέρωσαν ισχυρά πολυβολεία και πυροβολεία του εχθρού, που ήθελε να διχοτομήσει την Κύπρο.

Το απόγευμα τις ίδια μέρας διεξάγεται η πλέον αιματηρή μάχη για την κατάληψη του υψώματος «Μάλη».

Σε αυτή τη μάχη διακρίνονται και οι εθελοντές του Κάτω Πύργου.

Τρεις νέοι του χωριού βρίσκονται ανάμεσα στους ηρωικούς νεκρούς.

Η επίθεση συνεχίζεται το Σάββατο της 8ης Αυγούστου και είναι θέμα ωρών η πλήρης καταστροφή του προγεφυρώματος Κοκκίνων Μανσούρας και η καθαρή ελληνική νίκη.

Η τουρκική αεροπορία
Τότε ακριβώς η τουρκική πολεμική αεροπορία κάνει την εμφάνισή της και βάλλει δι’ όλων των μέσων εναντίον των τμημάτων που προελαύνουν.

Χρησιμοποιεί κατά παράβασιν του δικαίου του πολέμου βόμβες ναπάλμ και άλλα απαγορευμένα εκρηκτικά.

Βομβαρίζει αδιακρίτως στρατιώτες και αμάχους, και σκορπά τον όλεθρο και το θάνατο.

Οι ναπάλμ καίνε τα παλληκάρια της Κύπρου, που μεταφέρονται καψαλισμένα κατά δεκάδες στα νοσοκομεία. Η θέα της καμένης σάρκας σε νέα παιδιά είναι ό,τι πιο μακάβριο.

Ποια ήταν η ελληνική αντίδραση;

Ποια ήταν τα ελληνικά αντίποινα;

Ποια ήταν η Ελληνική εκδίκηση;

Η απάντηση ήταν η απόσυρση της Ελληνικής  Μεραρχίας Κύπρου τρία χρόνια μετά !!!!

 

Η ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 1967

Η απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας ανέτρεψε όπως ήταν φυσικό το ισοζύγιο δυνάμεων, που απέτρεπε κάθε σκέψη της Τουρκίας για εισβολή και εξασφάλιζε την ειρήνη.

Το γεγονός αυτό φαίνεται δεν ανησυχούσε δυστυχώς κανένα, αφού έκτοτε δεν υπήρξε καμία απολύτως αξιόλογη προσπάθεια για την αμυντική θωράκιση της Μεγαλονήσου, ούτε από την Κυπριακή, ούτε από την Ελληνική κυβέρνηση.

Φυσικά δεν άργησε να ξαναδοκιμάσει τις πρόστυχες μεθόδους του ο αττίλας.

Δέκα χρόνια μετά το 1974 επανέρχεται δριμύτερος και μεγαλύτερες πλάτες απ’ ότι το 1964.

Στις 20 Ιουλίου 1974, σαράντα περίπου χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τετρακόσια τέσσερα χρόνια μετά την οθωμανική εισβολή, η σύγχρονη ιστορία της Κύπρου βρίσκεται μπροστά σε μία νέα εισβολή.

 Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας.

 Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου 4.000 νεκροί, και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι.

 Οι Τούρκοι κατακτούν το 65% της καλλιεργήσιμης έκτασης, το 70% του ορυκτού πλούτου, το 70% της βιομηχανίας, το 80% των τουριστικών εγκαταστάσεων [1].

Η Τουρκία υποστήριξε ότι δεν πρόκειται για εισβολή αλλά για «ειρηνική επέμβαση» με σκοπό την επαναφορά του συνταγματικού σκηνικού στην πριν του πραξικοπήματος κατάσταση.

Επίσης η Τουρκία ανακοίνωσε ότι το δικαίωμα για την επέμβασή της ήταν κατοχυρωμένο στη Συνθήκη Εγγυήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, συνθήκη που δημιουργήθηκε με σκοπό να διαφυλάσσει την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας[2].

Τι αντίποινα έκανε η Ελλάδα για να τιμωρήσει την τουρκική βαρβαρότητα;

Τι εκδίκηση πήρε για του Ελλαδίτες και Κυπρίους ήρωες που έπεσαν από τις σφαίρες του τούρκου;

Απολύτως τίποτα , αφού ἡ Κύπρος «κεῖται μακράν»!!! !!!!

Μέχρι σήμερα όσοι Έλληνες μαχητές που επέζησαν από τον Αττίλα 1 και 2 δεν δικαιούνται ούτε καν σύνταξης ……αφού …. δεν έγινε ποτέ πόλεμος μεταξύ ελλήνων και τούρκων συμμάχων του ΝΑΤΟ!!!!!!!!!

ΣΙΣΜΙΚ 1987

Οι τούρκοι αναβαθμίζουν ακόμα περισσότερο τις απειλές και τις εχθρικές πράξεις τους αυτοί την φορά όχι απλά κατά του Ελληνισμού αλλά και κατά της ίδιας της Ελλάδας.

Διεκδικούν ουσιαστικά το ίδιο το Αιγαίο στα ίσια.

Το «Χόρα» ανήκε μέχρι το 1976 στην τουρκική «Ναυτιλιακή Τράπεζα», υποδηλώνοντας για πρώτη φορά έμμεσα απαιτήσεις της γειτονικής χώρας για συνεκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας με την Ελλάδα.

Τον Μάιο του 1976, η τράπεζα το παραχώρησε επίσημα στο «Ινστιτούτο Μεταλλειολογικών Ερευνών» της Τουρκίας για τη διενέργεια υποθαλάσσιων επιστημονικών ερευνών, σεισμολογικού και γεωλογικού χαρακτήρα.

Είχαν προηγηθεί οι απαραίτητες μετατροπές και προσθήκες σε επιστημονικά όργανα.

Λίγο καιρό αργότερα, μετονομάστηκε σε «ΜΤΑ Sismik Ι», υποδηλώνοντας τη νέα του αποστολή.

Με αυτό το όνομα εμφανίστηκε εν δράσει μεταξύ Λήμνου και Μυτιλήνης και προκάλεσε τη μεγάλη κρίση του Μαρτίου του 1987.

Αφορμή για την Αγκυρα αποτέλεσε η αίτηση της εταιρείας DENISON να επεκτείνει τις έρευνές της για πετρέλαιο στα 10 ν.μ. ανατολικά της Θάσου.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου πίστευε ότι δεν υπήρχε λόγος να μη γίνουν γεωτρήσεις στα 10 ν.μ. της Θάσου, ερμηνεύοντας το Πρωτόκολλο της Βέρνης και τα συμφωνηθέντα μεταξύ Καραμανλή – Ετζεβίτ ως ανενεργά πλέον.

Το Πρωτόκολλο δέσμευε και τις δύο πλευρές να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια στην περιοχή όσο διάστημα διαρκούσαν οι διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα. Από τη στιγμή όμως που οι διαπραγματεύσεις είχαν διακοπεί, το Πρωτόκολλο ήταν τουλάχιστον ανενεργό.

Ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου διατάσσει πολεμική κινητοποίηση και θέτει «ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ενώπιον των ευθυνών τους» για το ενδεχόμενο πολεμικής εμπλοκής στο Αιγαίο.

 Είχε απειλήσει να κλείσει τις αμερικανικές βάσεις, ιδιαίτερα εκείνης της Ν. Μάκρης. Είναι η πρώτη φορά που ο Ανδρέας κάνει τότε την πρόταση να παραπεμφθεί στο δικαστήριο της Χάγης το θέμα της

Ποια ήταν η Ελληνική αντίδραση, αντίποινα, εκδίκηση;

Απολύτως τίποτα!!

Ανδρεας Παπανδρεου – Νταβος

Οι « μεγάλοι » μας έβαλαν να τα βρούμε στο Νταβός της Ελβετίας (προς όφελος της τουρκίας) λες και ξέχασαν ότι τα νησιά μας και το Αιγαίο μας τα πήραμε πίσω με αίμα που το χύσαμε δίπλα τους για τα δικά τους τεράστια συμφέροντα την ίδια ώρα που οι τούρκοι ήταν οι επιτήδειοι ουδέτεροι και πλούτιζαν και από τους Ναζί και δούλευαν με το αζημίωτο τους συμμάχους.

Όλα ξεχάστηκαν. Όλα!!!

 

ΙΜΙΑ 1994

Άλλη μια τουρκική εχθρική ενέργεια πραγματοποιείται αυτή την φορά όχι απλά κατά του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, η της Κύπρου, η ακόμα της θάλασσας του Αιγαίου.

Αλλά κατευθείαν πολύ πιο αναβαθμισμένα στο ψαχνό,  κατά του ιδίου του εδάφους  της Ελλάδας.

Οι τούρκοι από το 1821 πατάνε με στρατιωτικά άρβυλα Ελληνικό έδαφος και το διεκδικούν στα ίσα ως τουρκικό.

Ποια η δυναμική μας αντίδραση, αντίποινα, εκδίκηση;

Απολύτως καμία!!!!! Αντιθέτως:

Ο Σημίτης πουλάει τον κούρδο ηγέτη Οτσαλάν στους τούρκους με ατιμωτικό τρόπο.

Ο Σημίτης στην Μαδρίτη την καταδικάζει την Ελλάδα υπογράφοντας ότι οι τούρκοι έχουν συμφέροντα στο Αιγαίο!!!!!!!

Ο Σημίτης ευχαριστεί δημόσια από το βήμα της βουλής τους Αμερικανούς  που για μία ακόμα φορά αποδείχτηκε περίτρανα ότι μας έπαιξαν για άλλη μία φορά ένα πρόστυχο παιχνίδι προκειμένου να εξυπηρετήσουν την μόνη τους φίλη χώρα στην περιοχή , την τουρκία.

 

Έλληνες και Ελληνοκύπριοι Ήρωες

Δεν πρέπει να παραλείψω βέβαια και τα ανθρωπόμορφα τουρκικά κτήνη που σκότωσαν από πιλότους μας ως και παλικάρια της Κύπρου μας

Γι’ αυτά τα παλικάρια ποια ήταν τα αντίποινα ή  η εκδίκηση;

Απολύτως καμία ούτε και γι αυτούς;

Αν αυτό το βιολί κρατήσει τότε δεν έχουμε απολύτως κανένα μέλλον αλλά και ούτε μας αξίζει κανένα μέλλον τέτοιοι που είμαστε.

Οι Έλληνες διακρίνονταν παγκοσμίως για την λεβεντιά τους και δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους αν επρόκειτο για άδικο η για εθνικά ζητήματα.

Πως μας υπνώτισαν έτσι ρε αδέρφια;

Πως μας κατάντησαν αδιάφορα ζόμπι;

Κάποτε οι Έλληνες ανεξάρτητα από την πολιτική τους πεποίθηση είχαν την πατρίδα επάνω απ’ όλα.

Τι έγινε βρε αδέρφια και αλλάξατε;

Πρέπει να  βρούμε πάλι την ταυτότητα μας κι ας είναι ήδη πολύ αργά.

Κάλιο αργά παρά ποτέ.

Οι καιροί ου μενετοί.

https://nationalpride.wordpress.com

Και οι 6 ήταν και συνεχίζουν να είναι "υπέροχοι"!! - Με αμαρτωλό παρελθόν οι έξι στους έντεκα "νέους" υφυπουργούς!!!

Οι σκανδαλώδεις επιλογές προσώπων, που επιλέχθηκαν από το πανέρι, αποδεικνύουν ότι το Μαξίμου έχει βαρέσει διάλυση – Δεν μπορεί να κάνει πλέον ούτε έναν στοιχειώδη ανασχηματισμό χωρίς να εκτίθεται πολλαπλώς

Η κυβέρνηση τα έχει παρατήσει. Εχει αποδεχθεί τη μοίρα της και πλέον τα φαινόμενα είναι διαλυτικά. Δεν έχει προηγούμενο, από τα 11 «νέα» πρόσωπα που μπήκαν στην κυβέρνηση, τα 6 να έχουν αμαρτωλό παρελθόν και να πρέπει να εκδιωχθούν όλα μέσα σε δυο τρία 24ωρα, όπως έγινε ήδη με τον Αρίστο Δοξιάδη.

Από τον Βασίλη Γαλούπη

Σε ποια κανονική κυβέρνηση θα γινόταν ανεκτός για υφυπουργός ο Γιάννης Λοβέρδος, που δηλώνει υπέρ της συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία και, όταν πιάνεται στα πράσα, δεν δείχνει να ξέρει καν περί τίνος πρόκειται; Ή ο Νίκος Τσάφος, που «βάφει» την Κύπρο ανάλογα με το πού εργάζεται, στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα.

Ο Μητσοτάκης υπουργοποίησε τον κτηνίατρο Νίκο Παπαϊωάννου, που δήλωνε ψευδώς παθολόγος, ώστε να προσπεράσει στην ουρά για τα εμβόλια, την Αννα Ευθυμίου, που καταγγέλλεται εδώ και δύο χρόνια ότι πληρώνεται από τον ΕΦΚΑ για «νομικές υπηρεσίες» ενώ είναι βουλευτής, και τη Σέβη Βολουδάκη, ο αδερφός της οποίας έδωσε 600.000 ευρώ εγγύηση για να μην πάει φυλακή λόγω Τεμπών. Ο Αρίστος Δοξιάδης έφυγε πρώτος, «απειλώντας» μας χθες ότι θα κλείσει το facebook, ώστε να χάσουμε τα χολερικά του σχόλια για τους συγγενείς των Τεμπών. Τον δρόμο του, όμως, έπρεπε να ακολουθήσουν και οι άλλοι πέντε που προαναφέραμε. Οπως εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. θα έπρεπε να είναι εδώ και καιρό ο Χαρακόπουλος, αδερφός του διωκόμενου για το μπάζωμα στα Τέμπη αστυνομικού διευθυντή Τροχαίας Λάρισας.

Από τους 11 «νέους» που τοποθετήθηκαν στον ανασχηματισμό δεν έχει ακουστεί -μέχρι τώρα- τίποτα για τους πέντε: τους Κώστα Βλάσση, Λάζαρο Τσαβδαρίδη, Γιάννη Λαμπρόπουλο, Αννα Καραμανλή και Χρήστο Μπουκώρο. Ομως, ο σκοτεινός τρόπος με τον οποίο επιλέγονται τα στελέχη της κυβέρνησης επιβεβαιώνει ότι το πρόβλημα ξεκινά από το «κεφάλι», δηλαδή από το Μαξίμου και τον πρωθυπουργό, σε βαθμό αποσταθεροποίησης πια. Ο Μητσοτάκης έχει «καταφέρει» να χτίσει μια κυβέρνηση την οποία, απ’ όπου κι αν την πιάσεις, λερώνεσαι! Αμέσως μετά τον ανασχηματισμό έπρεπε να απολυθούν οι μισοί, λόγω παρελθόντος!

Ο Ν. Τσάφος

Αυτό που μάθαμε χθες από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο είναι ότι, αν μια αντεθνική ανάρτηση σβηστεί από κάποιον υφυπουργό, τότε το ζήτημα θεωρείται λήξαν και μπορεί να συμμετέχει κανονικά στην κυβέρνηση. Κατά τον Μαρινάκη, ο υφυπουργός Ενέργειας Νίκος Τσάφος, που αποκαλούσε τα Κατεχόμενα «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», επειδή έτσι επιθυμούσαν στην αμερικανική επιχείρηση όπου εργαζόταν το 2020, είναι για την κυβέρνηση έτοιμος να δώσει μάχες για τα εθνικά μας ενεργειακά ζητήματα και, ασφαλώς, την Κύπρο.

Χθες, ο διορισμένος από τον Μητσοτάκη δεν εκδιώχθηκε, όπως θα ήταν το αυτονόητο, αλλά απολογήθηκε: «Η αντιπολίτευση μου επιτέθηκε επαναφέροντας μια ανάρτηση που έκανα το 2020, την οποία είχα σβήσει, αναγνωρίζοντας το σοβαρό λάθος μου». Πρόσθεσε, μάλιστα, με σκληρό ύφος ότι «δεν επιτρέπω σε κανέναν να αμφισβητεί τον πατριωτισμό μου και την αφοσίωσή μου στην πατρίδα και την Κύπρο». Μόνο που ο ίδιος ο Τσάφος αμφισβήτησε τον πατριωτισμό του, όταν αποκαλούσε τα Κατεχόμενα «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».

«Μας καλύπτει η δήλωσή του. Αναγνώρισε το λάθος της παλαιάς ανάρτησης, πριν από 5-6 χρόνια» απεφάνθη με τη γνωστή ευφράδεια και πειθώ του ο Μαρινάκης. Μόνο που στην Κύπρο δεν παριστάνουν τους αφελείς για να καταπίνουν αμάσητα όσα τούς λέει ο εκπρόσωπος του Μητσοτάκη… Ετσι, ο βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος της Κύπρου Χρίστος Ορφανίδης έστειλε επιστολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη, καταγγέλλοντας την υπουργοποίηση του Νίκου Τσάφου και ζητώντας την αποπομπή του: «Η εκ των υστέρων δήλωσή του σε “αστοχία και λάθος” δεν δικαιολογεί την παραμονή του στο υφυπουργείο». Αντιδράσεις υπήρξαν και μέσα από τη Ν.Δ., με τον Πλεύρη να κάνει λόγο για «προσβλητική αναφορά».

Ο Τσάφος διορίστηκε νέος υφυπουργός Ενέργειας, και από την πρώτη μέρα η «δημοκρατία» είχε θυμίσει τις θέσεις του. Και επειδή είναι σίγουρο πως ήξερε πολύ καλά, όπως και όλοι στην Ελλάδα, ότι η χώρα μας και η Κύπρος δεν αναγνωρίζουν το ψευδοκράτος, ασφαλώς και δεν πρόκειται για ένα… λάθος, όπως θέλει να το παρουσιάσει τώρα για να μη χάσει το υπουργιλίκι. Ηταν μια συνειδητή και «επαγγελματική» αναφορά που έκανε ο ίδιος, στο πλαίσιο της τότε εργασίας του. Μόνο που τα εθνικά ζητήματα δεν αλλάζουν ανάλογα με την εταιρία ή την κυβέρνηση όπου εργάζεται καθένας… Ο Μητσοτάκης κρατά στην κυβέρνησή του τον εξωκοινοβουλευτικό υφυπουργό του, αλλά για την πλειονότητα του κόσμου ο Τσάφος είναι από σήμερα «αόρατος».

Ο Γ. Λοβέρδος

Ο Γιάννης Λοβέρδος είναι ένας έμπειρος δημοσιογράφος και θα περίμενε κανείς πως μπορεί να διαχειριστεί με ειλικρίνεια ή, έστω, οπισθοχώρηση μια κουβέντα. Ομως, αν πρόκειται να παθαίνει μπλακάουτ και να δίνει, ως υφυπουργός Εξωτερικών πια, δικές του σουρεαλιστικές ερμηνείες σε έννοιες όπως η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου κάθε φορά που πιάνεται στα πράσα, τότε σύντομα θα εξελιχθεί σε εθνικό κίνδυνο. Στη χθεσινή εκπομπή του Open «Ωρα Ελλάδος», ο διευθυντής της «δημοκρατίας» Δημήτρης Ριζούλης θύμισε στον Λοβέρδο μια παλαιότερη τηλεοπτική τοποθέτησή του, όταν έλεγε «εγώ προσωπικά είμαι υπέρ της συνεκμετάλλευσης. Δεν μπορούμε να το κάνουμε χωρίς τους Τούρκους».

Ο Λοβέρδος φάνηκε να αιφνιδιάζεται και μπέρδεψε τα λόγια του. Σαν… αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού άρχισε να δίνει δικές του ερμηνείες για τη συνεκμετάλλευση, με τις οποίες θα γελούσαν και παιδιά του δημοτικού. «Δεν έγινε έτσι ακριβώς η δήλωση. Εγινε αποσπασματικά, όπως πάντα. Εγινε πριν από δέκα και πλέον χρόνια, πάνω σε μια κουβέντα. Δεν είχα πει κάτι τέτοιο. Είχα πει απλώς, τότε που ήταν διαφορετικές οι σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας, ότι από μόνοι μας δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τον υποθαλάσσιο πλούτο της Ελλάδας τότε, γιατί πρέπει να έχουμε βρει μια λύση για το θέμα των θαλάσσιων ζωνών και της υφαλοκρηπίδας, που είναι η πάγια θέση της Ελλάδος. Αυτό εννοούσα».

Και έριξε το… τελειωτικό χτύπημα στο σχεδόν λιπόθυμο πάνελ: «Εννοούσα ως συνεκμετάλλευση να εκμεταλλευτούμε εμείς τα δικά μας και οι Τούρκοι τα δικά τους»! Ο Μπαμπινιώτης από χθες σκίζει τα λεξικά του… Καλό για όλη τη χώρα θα ήταν ο Λοβέρδος να περιορίζεται σε απλά καθήκοντα και, κυρίως, να μη συμμετέχει σε συζητήσεις για τα Ελληνοτουρκικά, διότι μπορεί ξαφνικά να βρεθούμε χωρίς την Κρήτη! Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Λοβέρδος είχε εφεύρει και το «κακός σύζυγος, καλός πατέρας» για την ενδοοικογενειακή βία: «Μπορεί εγώ να χώρισα με τη γυναίκα μου και να έχω πάθος εναντίον της, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι κακός πατέρας. Οπως, αντίστροφα, μια γυναίκα την οποία ο άνδρας της την απατά, την έδερνε, την κακοποιούσε και έχει μίσος εναντίον του πρώην άνδρα της, όμως παρ’ όλα αυτά έχει το παιδί το δικαίωμα να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς». Ο Μητσοτάκης, που έχει κολλήσει πολλά ένσημα με την αξία του στον ιδιωτικό τομέα και είναι μετρ της αξιολόγησης, αξιολόγησε τον Λοβέρδο ως ικανό για υφυπουργό Εξωτερικών. Ο Θεός βοηθός!

Ο Α. Δοξιάδης

Η περίπτωση Δοξιάδη είναι πλέον γνωστή. Είναι ένας από την κλίκα Μητσοτάκη που χυδαιολογεί κατά των συγγενών των Τεμπών και ο πρώτος που αποπέμφθηκε ύστερα από όσα αποκαλύφθηκαν για τα μπλεξίματα και τα δικαστήριά του με εταιρίες, καρτέλ βιβλίων και, βέβαια, τα «φέσια» εκατομμυρίων που καλείται να πληρώσει ο Ελληνας φορολογούμενος. Η «δημοκρατία» είχε χθες αποκαλυπτικό ρεπορτάζ. Ο… διανοητής, που τόσο πολύ επηρεάζει με τις απόψεις του «βαριές» εφημερίδες και το πρωθυπουργικό περιβάλλον, αποφάσισε χθες να δείξει πόσο σκληρός είναι. Με μια ανάρτησή του θέλησε να πει πως «ο πρωθυπουργός δεν είχε την επιλογή να μην αποδεχθεί την παραίτησή μου. Η απόφασή μου ήταν οριστική, και δεν ήταν στο χέρι του να με κρατήσει στη θέση του υφυπουργού Ανάπτυξης». Αργότερα «απείλησε» ότι θα κόψει κάθε δίαυλο επικοινωνίας με το… πολυπληθές κοινό του, κλείνοντας τον λογαριασμό του στο facebook. Μια δυσαναπλήρωτη απώλεια για την ελληνική διανόηση!

Τούτη τη φορά, ο Μαρινάκης τα «μάσησε» και δεν υιοθέτησε ακριβώς τις δικαιολογίες του Δοξιάδη: «Ξέρετε, υπάρχει και η έννοια της παραίτησης για λόγους ευθιξίας. Υπέβαλε την παραίτησή του γιατί δεν ήθελε να μπει στην παραγωγή τοξικού κλίματος». Μόνο που ο ίδιος ο Δοξιάδης διέσπειρε fake news και συνωμοσιολογούσε με τοξικό λόγο στα social media κατά των Τεμπών, αποκαλώντας τους συγγενείς, που μιλούσαν για μπάζωμα», ως «μπάζους». Ο Μαρινάκης κράτησε και μια μάλλον χιουμοριστική αναφορά για το τέλος: «Μου κάνει εντύπωση που άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν ένα ένσημο στη ζωή τους κατηγορούν έναν άνθρωπο που εργάζεται για χρόνια». Αν κοιτάξει προσεκτικά τα εναπομείναντα μέλη της κυβέρνησής του ο Μαρινάκης, θα βρει αρκετά που δεν έχουν κολλήσει ένσημο στη ζωή τους στον ιδιωτικό τομέα, όπως ο Νο 2 Χατζηδάκης.

Ευθυμίου: Kατηγορίες για «δουλίτσες» στον ΕΦΚΑ

Τον Ιανουάριο του 2023 η «δ» έφερνε στο φως τις καταγγελίες για την Αννα Ευθυμίου για δουλειές που έκανε με το Δημόσιο ενώ ήταν βουλευτής, με την ίδια να υποστηρίζει τότε ότι δεν είχε καμία σχετική σύμβαση. Χθες το θέμα επέστρεψε στην επικαιρότητα, με τη νέα υφυπουργό Εργασίας να μπαίνει ξανά στο στόχαστρο του Παύλου Πολάκη. «Η νέα υφυπουργός Εργασίας έλαβε και το 2023, επί αυτής της κυβερνητικής θητείας δηλαδή, 11.500 ευρώ για “Νομικές Υπηρεσίες» στον ΕΦΚΑ» ήταν η σημείωσή του, ζητώντας την αποπομπή της: «Τώρα που (ξανά)αποκαλύπτεται πως η κυρία Ευθυμίου έλαβε και το 2023 χρήματα, κάτι είναι παράνομο και αντισυνταγματικό, η ΝΔ και ο Μητσοτάκης προσωπικά κάνουν την πάπια!» τονίζει ο τομεάρχης Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

Ο Παύλος Πολάκης υπογραμμίζει ότι «το προκλητικό είναι πως τον Γενάρη του 2023 που αποκαλύψαμε με στοιχεία τις πληρωμές της κυρίας Ευθυμίου από τον ΕΦΚΑ (με όλα τα εντάλματα) για ένα διάστημα σταμάτησαν οι πληρωμές και μάλλον δεν ανανεώθηκε η σύμβαση με νέες υποθέσεις». Και συνέχισε: «Η κυρία Ευθυμίου, όπως είχαμε αποκαλύψει ως τομέας Διαφάνειας τον Γενάρη του 2023, είχε λάβει πάνω από 100.000 από τον ΕΦΚΑ, για αντίστοιχες υπηρεσίες από το 2019 έως το 2023 ούσα και τότε κυβερνητικός βουλευτής, δηλαδή ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΣ!. Ομως είχαν μείνει κάτι “ρέστα” και έτρεξε να τα λάβει τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2023 θεωρώντας πως το θέμα θα είχε ξεχαστεί». Στις τότε δημοσιεύσεις είχε απαντήσει η Αννα Ευθυμίου, γράφοντας «δεν έχω καμία σύμβαση με το Δημόσιο ούτε μετέχω σε καμία εταιρία του Δημοσίου με καμία ιδιότητα» και πως η σχέση της με τον ΕΦΚΑ «χρονολογείται από το 2008 ως σχέση εντολής και χειρίζομαι υποθέσεις κατ’ αποκοπήν και πλήρως κοστολογημένες, χωρίς κανένα περιθώριο κέρδους».

Παπαϊωάννου: Έκλεβε τη σειρά στα εμβόλια!

Θα περίμενε κανείς ότι ένας πρώην πρύτανης του ΑΠΘ δεν θα είχε βαρίδια από το παρελθόν. Κι όμως, ο κτηνίατρος Νίκος Παπαϊωάννου και νέος υφυπουργός Παιδείας δεν θα έπρεπε να είναι στη λίστα επιλογών του Μητσοτάκη για τον ανασχηματισμό. Στις 11 Ιανουαρίου 2021 ο τότε πρύτανης του ΑΠΘ έσπευσε να εμβολιαστεί εκτός σειράς και λίστας προτεραιότητας, εμφανιζόμενος ως παθολόγος του ΕΣΥ, αν και είναι κτηνίατρος. Ετσι, όπως δημοσιεύτηκε κατά κόρον τότε, έκλεψε τη σειρά κάποιου άλλου συνανθρώπου μας που μπορεί να κινδύνευε. Ηταν το πρώτο διάστημα που είχαν έρθει τα εμβόλια στην Ελλάδα και υπήρχε ακόμα αυστηρή σειρά προτεραιότητας. Μάλιστα έδωσε ως τηλέφωνό του το κινητό που ήταν καταχωρισμένο ως τηλέφωνο του πρύτανη.

Το γεγονός επιβεβαίωναν νοσοκομειακοί γιατροί θεωρώντας προκλητικό το συμβάν, τη στιγμή που οι υγειονομικοί πάλευαν με κίνδυνο της ζωής τους. Ο ίδιος επιχείρησε να διαψεύσει το γεγονός, λέγοντας πως εμβολιάστηκε νόμιμα, αν και όταν αρχικά είχε μιλήσει με ΜΜΕ, είχε αρνηθεί πως έκανε το εμβόλιο. Μάλιστα, όπως δημοσιεύτηκε τότε ένας διάλογος, αρνήθηκε ακόμα και το όνομα της μητέρας του προκειμένου να φανεί ότι πρόκειται για συνωνυμία. Ηταν ένατος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2023.

Βολουδάκη: Ο αδερφός της διώκεται για τα Τέμπη

Ηθικό ασυμβίβαστο υπάρχει σίγουρα. Και ειδικά για ένα θέμα όπως τα Τέμπη, που συγκλονίζει όλη την ελληνική κοινωνία, το ηθικό ζήτημα είναι πάνω ακόμα κι από τα νομικά κωλύματα. Η Σέβη Βολουδάκη, βουλευτής Χανίων, δέχτηκε να γίνει υφυπουργός Μετανάστευσης, όταν είναι γνωστό πως ο αδερφός της διώκεται για την υπόθεση των Τεμπών και συγκεκριμένα για τη σύμβαση 717. Πρόκειται για τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΥΑΘ Ανθιμο Αμανατίδη, ο οποίος διετέλεσε στέλεχος της ΕΡΓΟΣΕ από το 2009 έως το 2020, έχοντας αναλάβει κρίσιμα πόστα για την υλοποίηση της πολυσυζητημένης σύμβασης 717.

«Από το 2010 στέλεχος της ΕΡΓΟΣΕ Α.Ε., υπεύθυνος για την προκήρυξη διαγωνισμών έργων, αλλά και για την επίβλεψη της κατασκευής (Construction Μanagement) μεγάλων έργων υποδομής & Η/Μ εγκαταστάσεων» σημειώνεται, μεταξύ άλλων, στο βιογραφικό του. Πριν από περίπου έναν χρόνο εναντίον του Αμανατίδη ασκήθηκε δίωξη από την Ευρωπαία εισαγγελέα και αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, καταβάλλοντας εγγύηση που προκαλεί ζάλη, κατά πληροφορίες ύψους 600.000 ευρώ. Ο Αμανατίδης είναι στέλεχος της Ν.Δ. στη βόρεια Ελλάδα και το 2019 είχε οριστεί αναπληρωτής γραμματέας οργανωτικού του κόμματος.

Με τέτοιους διορισμούς στην κυβέρνηση, όπως και με άλλες ενέργειες, π.χ. την παραμονή του Χαρακόπουλου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, όταν ο αδερφός του ήταν αστυνομικός διευθυντής Λάρισας επί Τεμπών και διώκεται για το μπάζωμα, ο Μητσοτάκης επιβεβαιώνει στην κοινή γνώμη τις πεποιθήσεις περί συγκάλυψης Μαξίμου.

πηγή:https://www.dimokratia.gr/politiki/589713/me-amartolo-parelthon-oi-exi-stoys-enteka-neoys-yfypoyrgoys/

Γυρίζοντας μια ταινία

 Η σκηνή στο καφενείο, «Η συνάντησις των φίλων», ιδιοκτησίας Νικολάου Μερακλή ή «Μπίχλα» λόγω που επειδής η καθαριότητα δεν είναι και το δυνατό του σημείο και τα έχουμε πει αυτά.

Γράφει ο Υπτος ε.α. Χρήστος Μπολώσης

Το θέμα το έβαλε στο τραπέζι, αφού πρώτα το σκούπισε ο Μπίχλας (το τραπέζι),  ο κύριος Ιπποκράτης, ο οποίος στα νιάτα του, είχε χρηματίσει ηθοποιός Γ΄ Εθνικής κατηγορίας. Είχε παίξει μάλιστα, κατά δήλωσή του, και σε 3 ταινίες, αγνώστου παραγωγού, σκηνοθέτου κ.λπ. 

Η πρώτη ταινία ήταν «Η άτυχος κορασίς». Εκεί υποδυόταν ένα γκαρσόνι σε νυκτερινό κέντρο, που έπαιρνε παραγγελία  από τον πρωταγωνιστή και αφού τον ρώτησε «Τι θα πάρετε;» στο τέλος είπε κι’ ένα: «Ευχαριστώ».

Η άλλη ταινία ήταν το «Το αγόρι και το κορίτσι». Σ’ αυτήν έπαιζε τον θυρωρό της πολυκατοικίας, που έμενε το αγόρι και του είπε μια φορά «Καλημέρα κύριε Φρίξο».

Η 3η ταινία ήταν η «Για την αγάπη ενός αρτεργάτου», στην οποία έπαιζε μία φραντζόλα ψωμί…

Ο κ. Ιπποκράτης λοιπόν με την τεράστια αυτή εμπειρία, ρώτησε την εκλεκτή ομήγυρη: 

Ρε σεις, ξέρετε ποιο είναι το πιο δύσκολο σενάριο  για να γίνει ταινία;  

Ουδείς ήξερε και ο κ. Ιπποκράτης έσπευσε να διευκρινίσει. 

Ρωτάω ρε τι είναι πιο δύσκολο να γράψεις μια κωμωδία ή ένα δράμα;

Μερικοί πετάχτηκαν:

Κωμωδία, κωμωδία, καθ’ όσον  λες δυό τρεις σαχλαμάρες εκεί πέρα και καθάρισες, ενώ το δράμα…

Ο κ. Ιπποκράτης, κούνησε το κεφάλι του πέρα δώθε, δηλαδή από τα αριστερά προς τα δεξιά και τούμπαλιν, σημάδι  πως δεν συμφωνούσε και είπε με φωνή που δεν σήκωνε πολλά – πολλά:

Ακούστε με ρε.

Οι πάντες εσιώπησαν. Ήπιαν άλλος τον καφέ του, άλλο το ουζάκι του, άλλος το νερό του και άλλος το τίποτά του. Μερικοί ρεύτηκαν κιόλας. Τώρα τι ρεύτηκαν πρωί πρωί, μυστήριο. Στο τέλος,  ηρέμησαν άπαντες και έστησαν αυτί, πλην του  Μητσάρα που βαριάκουγε  και έστησε το… ακουστικό.

Ακούστε με, ξαναείπε ο κ. Ιπποκράτης. Και τα δύο μάγκες μου είναι δύσκολα, αλλά αν τα βάλεις στη ζυγαριά, θα δεις ότι πιο εύκολα  προκαλείς το δάκρυ κορόμηλο, παρά να σκάσει χαμόγελο το χειλάκι σου.

Το οποίον πώς και διατί, αρώτηξε ο Γιακουμής ο Σαρδέλας, παλιός ψαράς εξ’ ου κα το παρατσούκλι, που το αλάτι της θάλασσας τούχε κάνει το μυαλό  σαν παστή σαρδέλα Καλλονής.

Για πείτε μου ρε σεις, τι χρειάζεται για να φτιάξουμε μια ταινία δραματική, που να την βλέπει η μάνα, να κλαίει  και των παιδιών να μη δίνει;

Αμηχανία στο ακροατήριο. Άλλος έξυνε τα κεφάλι του, άλλος τη  μύτη του (από μέσα όχι απ’  όξω), άλλος τήραγε μια μύγα που κυνηγούσα μια άλλη   μύγα περί κακού, άλλος πήγε προς νερού του, όμως ουδείς απάντησε στην ερώτηση του κ. Ιπποκράτη, που είχε παίξει και σε τρεις ταινίες και ο οποίος συνέχισε, αφόσον έβλεπε  ότι μέχρι και τρία  χρόνια να περιμένει, απάντηση δεν επρόκειτο να πάρει. 

Για να φτιάξεις το λοιπόν  ένα δραματικό σενάριο να πούμε, λαμβάνεις μια νεανίδα ετών 18, ας την πούμε Λενιώ, η οποία φεύγει από το όμορφο και γραφικό χωριό της και έρχεται στην ξελογιάστρα την πρωτεύουσα να καζαντίσει, να προκόψει πα να πει. Αντί για χωριό, μπορείς να βάλεις και νησί, ώστε αν θέλεις να βάλεις και πολλά νησιώτικα τραγούδια να γεμίσει η ταινία. Πιάνει το λοιπόν δουλειά σ΄ ένα σπίτι, γίνεται Ελένη και βουτάει το σφουγγαρόπανο και το κάνει και αναστενάξει, καθόσον και ήντουνε και γυμνασμένη από τα χωράφια. Όμως ο κύριος του σπιτιού, εκτός από το σφουγγαρόπανο ήθελε και άλλα πράγματα και δεν ξέρω αν με εννοείτε.

Οι ευγενείς ακροατές κούνησαν τα κεφάλια τους με νόημα,  μερικοί μάλιστα κλείσανε και το μάτι στο διπλανό τους, πλην το Βαγγέλα του γκαβού που έχων ένα μάτι, το άλλο του το είχανε φάει σε καυγά, δεν μπόραγε να το κλείσει καθόσον μετά δεν θα έβλεπε την τύφλα του…

Αν θέλει λοιπόν να το κάνεις και πιό δράμα, ο κύριος εκμεταλλεύεται την θέση του και ένα βράδυ πούβρεχε γένεται το ανεπανόρθωτο μετά της τέως δεσποινίδος και νυν κυρίας Ελένης και δεν ξέρω αν με εννοείτε.

Οι μάγκες τον εννόησαν, κούνησαν πάλαι τα κεφάλια τους πέρα δώθε και ο κ.  Ιπποκράτης συνέχισε.

Άμα θέλετε περισσότερο κλάμα κάνετε την πρώην Λενιώ και πρώην Ελένη να γίνεται Έλενα και να παίρνει τον κακό τον δρόμο, δεν ξέρω αν με εννοείτε. Το ευγενές ακροατήριο τον εννοούσε. Παίρνει λοιπόν τον κακό τον δρόμο, συνέχισε ο κ. Ιπποκράτης και καταλήγει σ’ εκείνα τα ευαγή ιδρύματα που έχουν αρκούντως ζωντανέψει ταινίες όπως τα «Τα Κόκκινα φανάρια», δεν ξέρω αν με εννοείτε. Κούνησαν πάνω κάτω τα κεφάλια οι ακροατές, σημάδι ότι τον εννοούσαν και ο ρήτορας συνέχισε. Εκεί λοιπόν την γνωρίζει ένα καλό παιδί, Φώντα τόνε λέγανε, και προθυμοποιείται να τις φυλάει τις εισπράξεις για να παντρευτούνε και να φτιάξουμε σπίτι. Η Έλενα του τα ακουμπάει κανονικά και μια ωραία νύχτα, που το φεγγάρι δεν βγήκε, που έλεγε και ο Μέγας Ζαμπέτας, φεύγει ο Φώντας να πάει για τσιγάρα, αλλά κάνει λάθος και πάει κατά αεροδρόμιο μεριά, παίρνει τα αρεοπλάνο, πάλι που έλεγε ο Ζαμπέτας και πετάει για  Αργεντινή, μαζί με όλη τη είσπραξη των τελευταίων πέντε ετών. Η Έλενα ξυπνάει το πρωί και βλέπει άδειο το μαξιλάρι

Να δει που πήγε για δουλειά σκέφτεται ευχαριστημένη που έχει ένα τον προκομμένο σύντροφο (αλλιώς τον λένε αλλά τέλος πάντων). Όμως περνάει μια ώρα, περνάνε δύο και κατά το μεσημεράκι  χτυπάνε τα τέλια.

Τον Φώντα; Βέβαια τον είδα στο αεροδρόμιο και κούναγε μαντήλι για Αργεντινή.

Η, τέως δεσποινίς, Έλενα ταράχτηκε πολύ. Τόσο πολύ που πήρε τους δρόμους αλαφιασμένη. Έτσι όπως έτρεχε τη βαράει ένα αυτοκίνητο.  Η σκηνή τώρα μεταφέρεται στο χειρουργείο ενός νοσοκομείου. Η εγχείρηση είναι σε εξέλιξη, μια νοσοκόμα σκουπίζει τον ιδρώτα του χειρουργού του οποίου το βλέμμα σε μιά στιγμή σκοτεινιάζει και ο φακός ζουμάρει στο στήθος της τέως δεσποινίς Λενιώ, που φιγουράρει μια ελιά, να με το συμπάθιο. Σαν μεγάλο ρεβίθι.  

Η σκηνή τώρα μεταφέρεται στο δωμάτιο της Έλενας που είναι μαζεμένοι ο αδελφός της ο Μήτρος, που είναι δακρυσμένος, η μάνα της (συνήθως η Ελένη Ζαφειρίου), που κλαίει σπαραχτικά και ο γιατρός, ο Κωνσταντής, που ήταν ο παιδικός έρωτας της Έλενας όταν  ήταν  Λενιώ και που είχε δει την ελιά και να μη σας νοιάζει πώς. Τα υπόλοιπα τα φαντάζεστε γυρίζουν όλο στο χωριό παντρεύονται κ.λπ. κ.λπ.

Ο κ. Ιπποκράτης, που είχε παίξει και σε τρεις ταινίες, δεν ήταν δα και πρωταγωνιστής, κοίταξε το φιλοθεάμον κοινό, που επίσης τον κοιτούσε μάλλον αδιάφορα και είπε:

-Είδατε τι εύκολα γίνεται ένα δράμα; Για να φτιάξετε τώρα μια κωμωδία. και εννοώ κωμωδία που να αφήσει το στίγμα ης όχι κάτι σαχλαμάρες φάρσες της κακιάς ώρας. Κωμωδία που τα καλαμπούρια της θα μείνουν διαχρονικά. Όπως το «Μπράβο ρε Μαρίνα βουλωμένο γράμμα διαβάζεις» ή «Τελείωσες; Ρούφα τ’ αυγό σου» ή «Χούφτω στην,  χούφτω στην» ή «Εγώ πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου που πρόσεχε την Ξανθοπούλου που μίλαγε με την Γιαδικιάρογλου» ή «Χωριουδάκι αλλά κόμβος» ή «Πορτοκαλάδα από πορτοκάλια;» ή «Το θέμα δεν είναι να μας ανοίξεις την όρεξη, αλλά να μας την κλείσεις» ή «Πατέρα βαλε άλλα εκατό, ο νιός είναι λεβέντης» ή «Μεγάλη μεγάλη. Ε τι μεγάλη. Δεν είναι δα και σαν τη Πελοπόννησο» ή «Πνεύμα και ηθική» ή «Και δεν θα ντραπείς το πλατάνι;» ή «Το στρίβειν δια του αρραβώνος» ή «Αυτή, μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να κόψεις» και τόσες άλλες θρυλικές ατάκες. Αυτές θυμόμαστε, μερικές από τις οποίες είναι… 60 χρονών κι’ όμως διατηρούν ατόφια τη φρεσκάδα τους. Αυτές χρησιμοποιούμε και στην καθημερινότητά μας, ενώ ποιος θυμάται διαλόγους από το «Δυό μάνες στο σταυρό του πόνου» η το «Θέλω να ζήσεις μανούλα κ.λπ.». 

Βέβαια, συνέχισε κ. Ιπποκράτης, υπάρχουν και ατάκες από δραματικές ταινίες που άφησαν εποχή («Στέλλα φύγε κρατάω μαχαίρι», «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», «Όχι άλλο κάρβουνο», «Για την φουκαριάρα τη μάνα μου»), αλλά αυτές είναι σταγόνα στον ωκεανό

– Καταλάβατε κύριοι; ρώτησε ο κ. Ιπποκράτης, αλλά δεν άκουσε καμία απάντηση.

-Καταλάβατε ρε σεις; ξαναρώτησε.

-Ναι, ναι απάντησε η εκλεκτή ομήγυρης, η οποία δε είχε καταλάβει το «κύριοι». 

Ο κ. Ιπποκράτης κουρασμένος από την διάλεξη, φώναξε:

-Ρε Μπίχλα, τσάκω ένα διπλό ούζο με περιποιημένο  μεζέ.

Συνεχίζουμε σήμερα με τα «Οικογενειακά του ΚΚΕ», τα οποία μας έλειψαν λόγω επικαιρότητος. Για τους φίλους που ήλθαν τώρα στην παρέα μας να πούμε, ότι το βιβλίο «Τα οικογενειακά του ΚΚΕ « γράφτηκε το 1949.

Ήλίας Κατσώνης (Μανιάτης)

Ό Κατσώνης δεν ήταν πολύ γνωστός μέ τό πραγματικό του όνομα. Οσοι τον γνώρισαν, τον γνώρισαν σαν Ήλία Μανιάτη. Τό ψευδώνυμο Μανιάτης τό πήρε, φαίνεται, από τον τόπο της καταγωγής του, γιατί κατήγετο από το χωριό Κουσκούνι της Αρεοπόλεως.

Τον Μανιάτη, εκτός των κομμουνιστών της Αθήνας, τον γνώρισαν και όλοι οι Κομμουνιστές καί ΕΑΜίτες, πού υπηρέτησαν στον «ΕΛΑΣ» της Στερεάς Ελλάδος, πρώτα, σαν πολίτικο καθοδηγητή μαζί μέ τον Κλάρα (Άρη Βελουχιώτη), και έπειτα, σαν γραμματέα τού Κομματικού Γραφείου Περιοχής Στερεάς με έδρα το Καρπενήσι. Ό Μανιάτης ανέβηκε από τούς «πρώτους» στο Βουνό και σαν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής τού Κ.Κ.Ε. ανέλαβε την καθοδήγηση τού τότε σχηματιζομένου ΕΛΑΣ.  Όταν ό Κλάρας επέτυχε να αναπτύξει το αντάρτικο, το Κόμμα ανέθεσε στο Μανιάτη την καθοδήγηση της περιφερειακής οργάνωσης Στερεάς και, στη θέση αυτή, έμεινε ως την απελευθέρωση. Το ποιός ήταν, σαν άτομο, ό Μανιάτης και πώς φέρθηκε σαν «λαϊκός αγωνιστής» το δείχνουν ανάγλυφα δύο περιστατικά πού θα αναφέρουμε έδώ και για τα όποια μπορούν νά ερωτηθούν έκτος των άλλων προσώπων, πού βρέθηκαν την εποχή εκείνη κοντά του καί ό Γεώργιος Βασιλόπουλος, πού βρίσκεται σήμερα στη Μακρόνησο εξόριστος καί ή Κουλά Γ. Σιάντου, πού βρίσκεται στο Τρικέρη.

Θά μπορούσαν επίσης νά μάς πούν πολλά και ή Αύρα Παρτσαλίδη, ή Λιλή Γεωργίου, αλλά αύτές, γιατί βρίσκονται σήμερα στο εξωτερικό μέ αποστολή νά «διαφωτίσουν» τις γυναίκες τού έξω κόσμου παρόλο, πού πήραν «ενεργό» μέρος στην «απελευθερωτική» κίνηση τού Μανιάτη, δεν τις έπικαλούμεθα. Εκείνη επίσης πού θά μπορούσε νά μάς «διαφωτίσει» αρκετά καλά είναι ή Καίτη Νυσιρίου ή Ζεύγου, αλλά επειδή βρίσκεται σήμερα φυλακισμένη, ας υποβάλλουν σχετικές ερωτήσεις σ’ αυτήν οί άλλες συγκρατούμενες μ’ αυτήν γυναίκες, προπαντός αυτές πού θά «άγαναχτήσουν», όταν θά διαβάσουν τά παρακάτω καί θά θελήσουν να τα εξακριβώσουν.

ΟΙ άθλοι τού Μανιάτη, σαν καθοδηγητή καί άνώτερου στελέχους τού Κ.Κ.Ε. πάνω στις γυναίκες παρουσιάζουν μια Ιδιομορφία σε σχέση μέ τούς άθλους τού Καραγιώργη καί Μπαρτζώτα. Ό Μανιάτης δεν ήταν γιατρός, όπως οί άλλοι «έν γυναιξί» συναγωνιστές του, ούτε «συνανεστρέφετο» το γυναικείο φύλον, το παρακατιανό. Το περιβάλλον του αποτελείτο άπό άνώτερα γυναικεία στελέχη, σαν τήν Παρτσαλίδη, τη Λιλή Γεωργίου καί τήν Καίτη Ζεύγου.

Η προτίμηση αυτή τού Μανιάτη έστέρησε το «λαϊκό γυναικείο κίνημα» των ιδιαιτέρων ωφελημάτων, πού είχε ή γυναικεία «Αριστοκρατία» τού Κ.Κ.Ε. Γιά την Λιλή Γεωργίου, δεν χρειάζονται γιά όσους και όσες γνώρισαν τή «δραστηριότητα» της νά σημειώσουμε ιδιαιτέρως πόσο «βοήθησε» τον  Μανιάτη στο έργο του,  ούτε και να αναφέρουμε πόση δύναμη αγωνιστική «άντλησε» απ’ αυτόν, την περίοδο εκείνη. Όσο για τις άλλες «αγωνίστριες» το παρακάτω περιστατικό μιλάει μόνο του.

Μεταξύ των άλλων αφελών πού, την περίοδο εκείνη, ξεγελάστηκαν από το Κ.Κ.Ε. καί παράτησαν τίς δουλειές τους και τα σπίτια τους για νά ανεβούν στο βουνό να πολεμήσουν τον καταχτητή, ήταν και ένας υπάλληλος τού Υπουργείου Οικονομικών, ονόματι Βασίλειος Μαυρουδής, από τούς Μολλάους τής Λακωνίας. Ή Κομμουνιστική οργάνωση Στερεάς, πού καθοδηγούσε ό Μανιάτη: τον τοποθέτησε στον τομέα της Αλληλεγγύης και ό Μαυρουδής, νομίζοντας, ότι δούλευε για το λαό, εργαζόταν μέ όλες του τις δυνάμεις. Δεν πέρασε πολύς καιρός όμως καί είδε ότι ο καθοδηγητής του, ό Μανιάτης, δούλευε για κάθε άλλο παρά για το λαό. Ό Μαυρουδής ύστερα, όταν συζητούσε με τούς άλλους γνωστούς του, πού είχαν φύγει μαζί από την Αθήνα, ξεσπούσε σέ βρισιές εναντίον τού «καθοδηγητή» του για την «ανάρμοστη συμπεριφορά του». Οι άλλοι προσπαθούσαν να τον συγκρατήσουν γιατί καταλάβαιναν, ότι, αν μάθει ο Μανιάτης ότι τον βρίζει ο Μαυρουδής, ή θέση τού τελευταίου δεν θα ήταν και τόσο ευχάριστη μέσα στην οργάνωση. Όσο περνούσε ό καιρός όμως ή αγανάκτηση τού Μαυρουδή μεγάλωνε, γιατί το κακό είχε πλέον παραγίνει και παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις, πού τού είχαν κάνει οι γνωστοί του, σε μια συνεδρίαση της Αλληλεγγύης, πού παρευρέθη και ό Μανιάτης, ο Μαυρουδής δεν βάσταξε άλλο, πήρε το λόγο και κατηγόρησε ανοικτά τον Μανιάτη, σαν στοιχείο ανήθικο. Ό Μανιάτης ψύχραιμος, υποκρίθηκε, ότι δεν θύμωσε γι’ αυτό, αντίθετα προσπάθησε να δικαιολογηθεί και ταυτοχρόνως, μέσα του, εξέδιδε την εις θάνατον καταδίκη τού Μαυρουδή. Αφού πέρασε αρκετός καιρός, μια μέρα, ειδοποιήθηκε ό Μαυρουδής, ότι ή οργάνωση τού ανέθετε μια αποστολή στα χωριά της περιφέρειας και μία φρουρά από αντάρτες θα τον συνόδευε για μεγαλύτερη «ασφάλεια» του στην περιοδεία του αυτή. Χωρίς να βάλει κακό στο μυαλό του, ό Μαυρουδής ετοιμάστηκε. Αφού όλα είχαν ετοιμαστεί, και αφού αποχαιρέτησε τούς γνωστούς του ό Μαυρουδής με την συνοδεία του ξεκίνησε για την περιοδεία. Από την περιοδεία αύτη όμως, δεν ξαναγύρισε. Αργότερα ό Μανιάτης με μεγάλη «λύπη» του ανακοίνωσε ότι στο δρόμο της ή συνοδεία έπεσε σε ενέδρα Γερμανών και ο Μαυρουδής έπεσε «ηρωικώς» μαχόμενος. Με αυτά τα λόγια, πληροφορήθηκαν οι φίλοι του Μαυρουδή από το Μανιάτη τον «ηρωικό» θάνατό του και όλοι τους έκαμαν ότι το πίστεψαν. Όταν βρέθηκαν μόνοι τους, αποφάσισαν να εξιχνιάσουν την αλήθεια και να μάθουν τις λεπτομέρειες της δολοφονίας του συντρόφου των. Ύστερα από έρευνα, πού έκαμαν, έμαθαν από τούς φρουρούς τού Μαυρουδή, ότι αυτοί τον εξετέλεσαν, γιατί ήταν «χαφιές» και «όργανο» του καταχτητή και είχαν πάρει «εντολή» από τον αρχηγό της πολιτοφυλακής Καρπενησιού για να τον εκτελέσουν. 

Την εποχή αυτή στο Καρπενήσι ήταν ή Ζεύγου, ή Παρτσαλίδη κι’ άλλες «επίσημες» προσωπικότητες του Κ.Κ.Ε., Αλλά κανένας δεν τόλμησε από τούς γνωστούς του Μαυρουδή να καταγγείλει τον εγκληματία, γιατί κατάλαβαν πώς ή ζωή τους κρεμόταν από τα χέρια του έκφυλου και εγκληματία Μανιάτη. Μετά την Απελευθέρωση, άρχισαν σιγά-σιγά να κατεβαίνουν στην Αθήνα οι «Απελευθερωτές» και οι συγγενείς του Μαυρουδή, μεταξύ των οποίων και οι αδελφές Σουλάζου, οι όποιες είναι εξαδέλφες του μακαρίτη Μαυρουδή. Αυτές πήγαν επανειλημμένα στα Γραφεία της Αλληλεγγύης και ρώτησαν τούς φίλους του, γιατί δεν κατέβηκε ακόμη ό Βασίλης και ζήτησαν να μάθουν νέα του. Το τραγικότερο σε όλη αυτή την υπόθεση είναι, ότι αυτοί που ήξεραν την αλήθεια για το τέλος του Μαυρουδή δεν την έλεγαν, γιατί δεν τούς «άφηνε» το κομματικό συμφέρον να το ανακοινώσουν, ούτε στους άλλους, μα ούτε και στην εξαδέλφη του Άνθη Σουλάζου, παρ’ όλον που και αυτή, ήταν στέλεχος του Κ.Κ.Ε. Νομίζουμε μάλιστα πώς δεν έμαθε τελικά ή Σουλάζου την αλήθεια και γι’ αυτό συνέχισε τον «αγώνα» και στην νέα περίοδο, σαν αντάρτισσα τού «Δημοκρατικού Στρατού» και σκοτώθηκε στην περιφέρεια τής Θεσσαλονίκης με την αντίληψη, ότι πολεμούσε για την τιμή και τα συμφέροντα του λαού. Τέτοιο τέλος βρήκε ο Μαυρουδής, ό άνθρωπος, πού από το 1930 Ακολούθησε το Κ.Κ.Ε. και πίστεψε σ’ αυτό. Θυσίασε τα πάντα, έμεινε χωρίς δουλειά, υπέφερε τα πάνδεινα αυτός και το σπίτι του και τελικά δολοφονήθηκε, γιατί είχε το θάρρος να διαμαρτυρηθεί  για τα στραβά, που είδε στους ηγέτες του Κ.Κ.Ε., ενώ οι άλλοι, που δεν μίλησαν και έσκυψαν το κεφάλι ζουν και συνεχίζουν το «απελευθερωτικό» έργο του Μανιάτη, που ή έκφυλη ζωή του, τον οδήγησε, φυματικό,  γρήγορα στον τάφο.

Πόσο δίκιο είχαν, σχεδόν σε όλα, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Έλεγαν επί παραδείγματι: «Έκαστος εφ’ ω ετάχθη» και εννοούσαν βέβαια, ο καθένας να κοιτάει την δουλειά του, την οποία – υποτίθεται – ότι γνωρίζει, καθόσον άμα πας να κάνεις τον προφέσορα και είσαι πτυχιούχος Γ΄ Δημοτικού, το αποτέλεσμα θα είναι λίαν αποκαρδιωτικό. Προς τι όλα αυτά; Ιδού. Κυρία που έχει μουσική εκπομπή στο κρατικό ραδιόφωνο, θέλησε, μπαίνοντας σε ξένα οικόπεδα, να σχολιάσει  τις Γερμανικές εκλογές και είπε με τον απαραίτητο στόμφο: «Ο Γερμανικός λαός, ύψωσε τοίχος προστασίας κατά της Ακροδεξιάς κ.λπ. κ.λπ.». Τώρα το ότι το Ακροδεξιό κόμμα AfD διπλασίασε την δύναμή του και τερμάτισε δεύτερο στην εκλογική κούρσα, προφανώς αφήνει παγερά αδιάφορη την  κυρία. Δεν άφησε όμως αδιάφορους τους καθ’ ύλην αρμοδίους,  που είναι βέβαια οι Γερμανοί. Προφανώς η κυρία θα σκέφτηκε: «Τι ξέρουν οι Γερμανοί; Εγώ σε κρατικό μέσο εργάζομαι, ας σταθώ στη σωστή πλευρά της ιστορίας», που όμως είναι τόσο σωστή, όσο  ήταν  και η πλευρά δίπλα στον Ζελένσκι. Αν ζούσε ο μακαρίτης ο  Θανάσης Βέγγος, θα την ρωτούσε: «Ξέρεις από πολιτική;»

Είναι δυνατόν να συμβαίνει το τοιούτον τι; Εάν ναι, τότε είναι να παίρνουμε το «Project (αυτό μας  μάρανε) Ελλάδα 2.0» να το κάνουμε μασούρι και να το…. ας μη γινόμαστε χυδαίοι. Θυμόσαστε το πάλαι ποτέ πιό σύντομο ανέκδοτο; «Αλβανός τουρίστας». Διαβάζουμε και φρίττουμε στο Newsbreak της 2 Μαρτίου, αλλά και σε άλλες ιστοσελίδες: «Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα τόνισε, όπως αναφέρουν τα αλβανικά ΜΜΕ, τις μεγάλες ευκαιρίες που προσφέρει η Αλβανία σε όσους αναζητούν ευκαιρίες απασχόλησης. ‘’Προσφέρουμε θέσεις εργασίας και καλύτερους μισθούς από την Ελλάδα. Η αλβανική οικονομία έχει επεκταθεί και οι ευκαιρίες για επιχειρηματική δραστηριότητα έχουν αυξηθεί’’». Εδώ λοιπόν μας κατάντησε το άθλιο πολιτικό καταστημένο της χώρας μας. Να μας προσφέρει θέσεις εργασίας και μάλιστα με καλύτερους μισθούς η Αλβανία, την οποία αν έτσι έχουν τα πράγματα και δεν μας δουλεύει ο εντιμότατος κ. Ράμα, οφείλουμε να την συγχαρούμε. Και ενώ θα πρέπει να συγχαρούμε την Αλβανία, είπαμε εφόσον και εάν ο πονηρούτσικος Έντι λέει την αλήθεια γιατί μια αμφιβολία την έχω, τι να πούμε για εμάς; Θυμάστε επίσης που κάποιοι προφήτευαν  ότι θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης; Τώρα λοιπόν τα πράγματα βελτιώθηκαν. Δεν χρειάζεται να τρέχουμε εις τας Ευρώπας. Εδώ δα δίπλα. Στο Αργυρόκαστρο, στους Αγίους Σαράντα, στα Τίρανα. Είδατε το 2.0;

Θα έχετε καταλάβει συμπολίτες μου (Νάτο τώρα! Το άφησε ο κ. πρωθυπουργός, αλλά το κολλήσαμε εμείς), ζούμε στην εποχή της τέλειας παράκρουσης. Και αναφέρομαι στο εδώ και δύο χρόνια επίκαιρο και ας λέει ο κ. Βορίδης, θέμα του δυστυχήματος των Τεμπών. Τους λες: «Ρε είναι λογικό που επί δύο χρόνια  δεν μπορούμε να μάθουμε τι στο διάολο κουβάλαγε το αναθεματισμένο το εμπορικό;» και αρχίζουν «ξέρεις οι φορτωτικές, το έτσι, το αλλιώς». Τους λες: «Πώς ο κ. Κ. Αχ. Καραμανλής διαβεβαίωνε τη Βουλή για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων  μόλις 8 μέρες πριν το δυστύχημα;» και αρχίζουν «Αναπαράγεις  τις απόψεις του τάδε πουλημένου δημοσιογράφου». Ρωτάς για την αηδιαστική φράση του κ. Γεωργιάδη: «Αν ο υπουργός έλεγε ότι υπήρχε πρόβλημα  ασφαλείας, δεν θα έμπαινε κανένας στα τραίνα» και σε εντάσσουν στους οπαδούς της κας Κωνσταντοπούλου, η οποία είδε ξαφνικά να αυξάνονται οι οπαδοί της τόσο, ώστε τα ποσοστά της να αγγίζουν πλέον και ίσως να ξεπερνούν, δεν είναι βέβαιον ακόμα, το σταλινικό 90%. Μεγαλεία πράγματα. Ρωτάς το ένα, ρωτάς ο άλλο και απαντήσεις συγκεκριμένες δεν παίρνεις. Τι να πουν άλλωστε; Είναι όμως πεπεισμένοι  ότι σε βάζει ο… Πούτιν ή τα πολυόμματα χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα σεραφείμ  και τα λες αυτά. Τέτοια επιχειρήματα όμως είναι για τα μπάζα (μη λες μπάζα…).

Λες νάχει δίκιο;

Γιάννης Πουλόπουλος

Τραγουδάει η Αλίκη Βουγιουκλάκη

Λίγο τόχεις αυτό;

Ρατσιστικό, σεξιστικό, μα πάνω απ’ όλα αληθινό.

Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ: - «Σήμερα ο Πρωθυπουργός έχει την τελευταία ευκαιρία να διορθώσει το λάθος του και είτε να ζητήσει την παραίτηση Τσάφου είτε να τον αποπέμψει»

Στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA» με τους δημοσιογράφους Ιορδάνη Χασαπόπουλο και Βελίκα Καραβάλτσιου μίλησε το πρωί της Τρίτης ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Κώστας Τσουκαλάς. Αναφορικά με την παραίτηση Δοξιάδη, ο κ. Τσουκαλάς μίλησε για ένα «ξεκάθαρο θέμα σύγκρουσης συμφερόντων» και εξήγησε: «Όταν κάποιον, ο οποίος ηγείται μιας εταιρείας που είναι δηλαδή μεγαλοοφειλέτιδα του ελληνικού δημοσίου, ξαφνικά τον τοποθετείς στο υπουργείο Ανάπτυξης και μάλιστα ενώ έχει “φάει” πρόστιμο από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της οποίας, διάβασα ότι ήταν νομικός παραστάτης ο κ. Γεραπετρίτης και πρόεδρος ο κ. Μυλωνάκης. Άρα γνώριζαν την εμπλοκή του κ. Δοξιάδη στο ζήτημα. Ήταν μία υπόθεση καρτέλ, δηλαδή κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης, ναι μεν αθωώθηκε στο ποινικό δικαστήριο αλλά στο διοικητικό δικαστήριο η προσφυγή της εταιρείας , την οποία εκπροσωπούσε ο κ. Δοξιάδης απορρίφθηκε όπως και η έφεσή της. Όταν υπάρχει μια Ανώνυμη Εταιρεία δεν ευθύνεται το πρόσωπο, ευθύνεται η εταιρεία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πολιτικό ζήτημα . Εκπροσωπούσε μια εταιρείας η οποία έχει “φάει” πρόστιμο γιατί ανέβαζε τις τιμές ξενόγλωσσων βιβλίων που αγόραζαν τα παιδιά μας . Αφορά κόστη εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών .Εγώ μένω στο ότι υπάρχει μία προχειρότητα και μια αναποτελεσματικότητα στον τρόπο επιλογής των συνεργατών του Πρωθυπουργού. Και προφανώς θα είχαμε το παράδοξο κάποιος που ηγείτο μιας εταιρείας η οποία ελέγχεται από την Επιτροπή Ανταγωνισμού να πήγαινε ως προϊστάμενός της στο Υπουργείο αυτό». Στη συνέχεια, ο Εκπρόσωπος Τύπου στάθηκε στον νέο υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Νίκο Τσάφο, επισημαίνοντας πως «βλέπουμε έναν υπουργό της Κυβέρνησης που έχει μια σημαντική αρμοδιότητα στη διαπραγμάτευση σε σχέση με την ενέργεια όπου υπάρχουν ζητήματα με την Τουρκία, να έχει αναγνωρίσει με παλαιότερη ανάρτησή του την κατεχόμενη Κύπρο ως “τούρκικη δημοκρατία της Κύπρου”. Και επειδή μας λένε ότι την έχει διαγράψει, εδώ δεν συζητάμε αν ο άνθρωπος είναι καλός ή κακός. Συζητάμε για το αν κάνει για υπουργός μιας κυβέρνησης κάποιος που δεν πιστεύει ή έχει μια άλλη άποψη από την εθνική γραμμή στο συγκεκριμένο θέμα. Αυτό θεωρώ ότι είναι πρόβλημα. Θεωρώ ότι πρέπει να αποπεμφθεί.

Και σήμερα διαβάζω ότι σε άλλη ανάρτηση είχε γράψει “ακόμη και αν δεχθεί κανείς ότι η ελληνική θέση για το Καστελόριζο είναι παράλογη, αυτή η θέση επηρεάζει μόνο μία από τις τέσσερις θαλάσσιες διαφορές στην περιοχή. Η Ελλάδα έχει δείξει με τη Συμφωνία της Αιγύπτου ότι θέλει να συμβιβαστεί στις υπόλοιπες”. Είναι αυτή η εθνική γραμμή; Τι ακριβώς εννοεί με αυτό; Οφείλει να απαντήσει η κυβέρνηση .

Παράλληλα, στην πρώτη ανάρτηση έλεγε τότε: “η διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν είναι για την ενέργεια. Δεν είναι καν μια διαφωνία. Κάποια από εκείνα που θέλει η Τουρκία έχουν αξία”. Ποια θέματα που θέτει η Τουρκία, εννοεί ο κ. Τσάφος;».Καταλήγοντας επί του ζητήματος, ο Εκπρόσωπος Τύπου υπογράμμισε την ανάγκη να «απαντηθούν συγκεκριμένα ερωτήματα. Δεν τον αξιολογούμε ούτε σαν άνθρωπο, ούτε σαν επιστήμονα. Εδώ λέμε ότι στο κομβικό ζήτημα της ενέργειας πρέπει να δούμε ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα διαπραγματευτούν για τα εθνικά και οικονομικά συμφέροντα της χώρας σε ένα κρίσιμο ζήτημα . Αν πιστεύουν στην εθνική γραμμή ή όχι. Κατά τη γνώμη μας λοιπόν έχει σήμερα την τελευταία ευκαιρία ο πρωθυπουργός να διορθώσει το λάθος του και είτε να ζητήσει την παραίτηση του είτε να τον αποπέμψει ». Σχολιάζοντας τη χθεσινή επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Υπουργείο Οικονομικών, ο Κώστας Τσουκαλάς τόνισε: «Είναι έξι χρόνια πρωθυπουργός και δεν μπορεί να θεωρεί ότι οι Έλληνες έχουν μνήμη χρυσόψαρου και κάθε φορά να ακούμε να λέει ο πρωθυπουργός ότι “ήρθε η ώρα το αποτέλεσμα της οικονομικής ανάπτυξης να φτάσει στην κοινωνία. Αυτό το έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές”. Χρειάζονται έργα. Χόρτασαν οι πολίτες από λόγια και ευχολόγια. Και εδώ έχουμε μία κυβέρνηση η οποία στην ουσία επί των ημερών της οι ανισότητες διευρύνονται».
Χαρακτήρισε «καλή είδηση» την αναβάθμιση από την Moody’s, τονίζοντας ωστόσο ότι αυτή «βασίζεται στις πολύ μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού, στη φοροεπιδρομή που υπάρχει διότι έχουμε πολύ πιο μεγάλες φορολογικές επιβαρύνσεις συνολικά όσον αφορά τους στόχους των προϋπολογισμών και στην πολύ μεγάλη κερδοφορία των τραπεζών». «Καλή η Moody’s, αλλά όταν πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ ο καταναλωτής και πληρώνει το απορρυπαντικό 60% παραπάνω από ό,τι το πληρώνει ο Γερμανός καταναλωτής που έχει τον διπλάσιο μισθό, αντιλαμβανόμαστε ότι, ενώ η οικονομία έχει δυνατότητες, έχουμε μία κυβέρνηση που τις σπαταλά και δεν τις κατευθύνει προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Αναβαθμίσεις έχουν γίνει και από άλλους οίκους στο παρελθόν. Δεν είδαμε να αλλάζει η οικονομική κατάσταση», ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής.

Κώστας Τσουκαλάς