Είμαι φανατικός λάτρης των βιβλίων. Εκτός όμως από τα μεγάλα βιβλιοπωλεία ψάχνω και για ευκαιρίες. Δηλαδή, παλιά αξιόλογα βιβλία που για τον άλφα ή βήτα λόγο καταλήγουν σε κάποιο πάγκο και ζητούν αγοραστή. Έχω επισημάνει ένα περίπτερο σε κεντρικό σημείο της Αθήνας που πουλάει τέτοια βιβλία, τα οποία για τους πολλούς θεωρούνται ότι επιμέτρησαν το ζην ενώ εξακολουθούν να έχουν την φρεσκάδα και την επικαιρότητα που είχαν, όταν πρωτοκυκλοφόρησαν
γράφει ο Υπτγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης
Επίσης είναι γνωστό και ντρέπομαι που το λέω, αλλά αμαρτία εξομολογούμενη ουκ έστιν αμαρτία, ότι δεν τρελαίνομαι για τον Τσέχο Φραντς Κάφκα ή τον Ρουμάνο Ευγένιο Ιονέσκο ή τον Γερμανό Μπέρτολτ Μπρεχτ ή τον Νορβηγό Χάμσουν. Γι’ αυτούς άσε να τρελαίνονται οι πατριώτες τους. Εμείς πρέπει να τρελαινόμαστε με τον Παπαδιαμάντη, τον Ξενόπουλο, τον Μυριβήλη, τον Τερζάκη, τον Καζαντζάκη και ακόμα με τους Ψαθά, Τσιφόρο, Σακελλάριο και τόσους άλλους. Ας τρελαθούμε λοιπόν πρώτα με τους δικούς μας, που μιλούν τη γλώσσα μας και δι’ αυτής στην ψυχή μας και τρελαινόσαστε αργότερα με τον… Νορβηγό Χένρικ Ίψεν, μη μας πουν και… καθυστερημένους και άνευ κουλούρα!…
Τούτων δοθέντων λοιπόν, ψάχνοντας στο περί ου ο λόγος περίπτερο, ανακάλυψα ένα βιβλίο του Δημήτρη Ψαθά με τίτλο «Το Εύθυμο καρνέ» (πάνω αριστερά διακρίνεται η τιμή του), στο οποίο περιλαμβάνεται ένα απάνθισμα από χρονογραφήματα του, που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς κυρίως στην εφημερίδα «Τα Νέα», αλλά και άλλα κείμενά του.
Κατά σύμπτωση μάλιστα το βιβλίο αυτό, όπως φαίνεται από τις χειρόγραφες σημειώσεις, ανήκε στην γνωστή ηθοποιό Μιράντα Κουνελάκη, η οποία πέθανε στις 28 Ιανουαρίου του 2021.
Στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, που πρωτοκυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2001, δημοσιεύεται ένας αφορισμός του Ψαθά: «Σε μέρες, άλλωστε, τόσο χαλεπές κι’ ανήσυχες, ας ξεχαστούμε για λίγη ώρα, μιλώντας για τις ωραιότερες στιγμές του ανθρώπου, τις πιο κεφάτες – τις στιγμές που ο άνθρωπος γίνεται άνθρωπος – τις στιγμές που ο άνθρωπος γελά…».
Να σχολιάσουμε την αξεπέραστη λυρική διάθεση ενός Ψαθά είναι ανεπίτρεπτο. Μπορούμε όμως να σχολιάσουμε το γεγονός ότι πάντοτε σ’ αυτή τη χώρα, όπου ως γνωστόν ανθεί φαιδρά πορτοκελέα, οι μέρες είναι πάντα «τόσο χαλεπές κι’ ανήσυχες». Τίποτα άλλο.
Από το βιβλίο λοιπόν του Δημήτρη Ψαθά «Το εύθυμο καρνέ», είναι το παρακάτω χρονογράφημα, που δημοσιεύτηκε στα «Νέα» στις 28 Αυγούστου του 1954, δηλαδή πριν από 71 χρόνια. Διαβάστε το και μετά αναρωτηθείτε: «Ρε μπας και τόγραψε σήμερα ο Ψαθάς και μα τόστειλε με τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ;»
Για τη ιστορία και για να μη το ταλαιπωρηθείτε ψάχνοντας στο Google και τα τοιαύτα, ο Δημήτρης Ψαθάς, πέθανε στις 13 Νοεμβρίου του 1979. Είχε γεννηθεί στην Τραπεζούντα του Πόντου στις 21 Οκτωβρίου 1907.
Απολαύστε λοιπόν το:
Πιστοποιητικά φρενολόγων
Όλες οι χρήσιμες και πρακτικές ιδέες μας έρχονται από την Αμερική. Στην πέραν του Ατλαντικού ανήσυχη ήπειρο οι άνθρωποι δεν κάθονται να φιλοσοφούν επί των εγκοσμίων – ούτε άλλωστε έχουν τον διαθέσιμο χρόνο – παρά κάθονται και βρίσκουν τι θα απλουστέψει και τι θα βελτιώσει περισσότερο τη ζωή μας. Έτσι ο άλλοτε γενικός διευθυντής της Παγκοσμίου Οργανώσεως Υγείας κύριος Τσίσολμ κάνει μία σοφότατη και χρήσιμη υπόδειξη προς τα πλήθη των εκλογέων: «Κυρίες και κύριοι, λέει, προσέξατε τους υποψηφίους στις εκλογές. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από του να ψηφίσετε για τα νομοθετικά σας σώματα ψυχοπαθείς, ανισόρροπους, εκκεντρικούς και άλλα ελαττωματικά άτομα. Η ψήφισις εκ μέρους σας τέτοιων προσώπων ισοδυναμεί με αυτοκτονίαν».
Ο σοφός αυτός άνθρωπος, μίλησε για το σοβαρό αυτό θέμα στο 5ο Διεθνές Συνέδριο της Διανοητικής Υγείας, όπου και έκρουσε δυνατά τον κώδωνα του κινδύνου. Πόσο δίκιο έχει ο χριστιανός αυτός, το απέδειξε η πρόσφατη δραματική πείρα της ανθρωπότητος, που αιματοκυλίστηκε εξ αφορμής του αειμνήστου Χίτλερ και του Ντούτσε. Αν οι λαοί που τους εψήφισαν και τους ακολούθησαν τους υπέβαλαν προηγουμένως σε ψυχωπαθολογική εξέταση, σίγουρα θ’ απεφεύγοντο πολλά συγκλονιστικά γεγονότα. Γιατί και ο ένας και ο άλλος θα απεστέλοντο κατ’ ευθείαν στο ψυχιατρείο και ο ρούς της ιστορίας θα ήταν διαφορετικός.
Η εξέταση της διανοητικής υγείας του υποψηφίου, είναι απαραίτητη και στα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα, γιατί πολλοί τρελοί – για την ακρίβεια κρυπτοτρελοί και κρυπτοανισόρροποι – ζητούν την ψήφον των εκλογέων, σε όλες τις εκλογές. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, όπου η πολιτική είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψώνια, το μέτρο καθίσταται κάτι περισσότερο από αναγκαίο. Πριν από όλα, ο υποψήφιος πρέπει να κατευθύνεται στο γιατρό για να τον εξετάσει αν είναι εντάξει τα μυαλά του. Και μόνο όταν η Επιστήμη του το επιτρέψει να κατεβαίνει ο υποψήφιος στον εκλογικό στίβο.
- Την ψήφο σου φίλτατε
- Το πιστοποιητικό σου αγαπητέ. Θέλω να δω αν στέκεσαι καλά στα μυαλά σου.
Στους προεκλογικούς τους λόγους ο υποψήφιος, αφού δώσει τις καθιερωμένες υποσχέσεις και αναπτύξεις το μεγαλεπήβολο πρόγραμμά του για τη σωτηρία της Ελλάδος, θα πρέπει να βγάζει και το πιστοποιητικό του:
- Ελληνική λαέ!, θα βροντοφωνεί. Αυτά που σας λέω δεν είναι τρέλες! Γιατί δεν σας μιλεί ούτε ένας ανισσόροπος ούτε ένας τρελός. Έχω υποβληθείσε φρενολογική εξέταση και είμαι εν τάξει. Ιδού και το πιστοποιητικό μου!…
Και ο λαός θα ξέρει πιά τι ψηφίζει. Γιατί έως τώρα τρελοί και γνωστικοί επι χρόνια και χρόνια, λένε τα ίδια πράγματα και δεν μπορεί κανείς να διακρίνει ποιος είναι ο τρελός και ποιος είναι ο γνωστικός. Συχνότατα δε, στην παλαιότερη και πρόσφατη κοινοβουλευτική ιστορία της Ελλάδος ψηφίστηκαν καν άνθρωποι που εκ των υστέρων έκαναν τέτοιες τρέλες, που ψηφοφόροι τους βρέθηκαν πικρά μετανιωμένοι.
- Τρελοί θα είναι!
- Μα εμείς τους ψηφίσαμε!
- Τότε θα είμαστε εμείς οι τρελοί!…
Πολύ σωστά λοιπόν είναι όσα υποστηρίχθηκαν απ’ το σοφό ομιλητή στο Παγκόσμιο Συνέδριο Διανοητικής Υγείας. Νομίζω ωστόσο η πρόταση του ανθρώπου είναι λειψή. Για να είμαστε απολύτως ήσυχοι θα πρέπει και οι εκλογείς ακόμα να υποβάλλονται σε φρενολογική εξέταση, γιατί δεν ωφελεί τίποτα αν ένας αποδειγμένος τρελός ζητεί την ψήφο μας, όταν υπάρχουν πολλοί τρελοί που έχουν τα εκλογικό τους δικαίωμα. Γιατί τη σίγουρα θα υπάρξουν πολλοί απ’ αυτούς που θα τον ψηφίσουν με όλη τους την καρδιά. Για να αποκτήσει κανείς το εκλογικό βιβλιάριο, θα πρέπει μαζί με τα άλλα πιστοποιητικά που θα παρουσιάσει, να φέρει πρώτα και καλύτερο το πιστοποιητικό του ψυχιάτρου. Έχουν δει τόσο τα μάτια μας, έχουν δηλαδή τόσες φορές θαυμαστεί, πιστευτοί και ψηφιστεί φανατικά άνθρωποι θεότρελοι ώστε να μην απορεί κανείς γι’ αυτούς, παρά για εκείνους που τους ψήφισαν.
- Ζήτωωωωωω!
- Γεια σου σωτήρα μας!
- Μπράβοοοοοοοο!
Τον ένα τρελό, ακολουθούν χιλιάδες τρελοί, που, όταν έρχονται στα λογικά τους είναι συνήθως πολύ αργά: Η λαχτάρα έχει γίνει ήδη.
Μία και θα γίνει, λοιπόν, αρχή με τους υποψηφίους, καλό θα είναι να επεκταθεί το μέτρο και στους ψηφοφόρους. Έτσι μονάχα εξασφαλίσουμε κάπως την ησυχία και την ευημερία μας.
…………………………………………………………………………………………………………………….
- Και τώρα ερωτώ: «Είναι πολλοί εκείνοι που διαφωνούν με τον Δημήτρη Ψαθά; Να με συγχωρούν, αλλά όσοι διαφωνούν είναι… τρελοί ●
Συνεχίζουμε σήμερα με τα έργα και ημέρες του συντρόφου Δημήτρη Μπαρτζώτα. Γέλια, γέλια, γέλια, που λέγανε και παλιά στον Καραγκιόζη
«Ο κομμουνιστής στις οικογενειακές του συνθήκες, μέσα στο σπιτικό περιβάλλον του, επιδιώκει πάντα να εξασφαλίζει πολιτισμένες σχέσεις, όσο φτωχικές και αν είναι. Καλός γιός, είτε κόρη και στοργικός και υποδειγματικός γονιός και οικογενειάρχης, ό κομμουνιστής προβάλλει και στον τομέα αυτόν πρότυπο».
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΡΑΔΗΣ : Ό Κομμουνιστής, Λαϊκός αγωνιστής, μέλος του ΚΚΕ.
Δημήτρης Μπαρτζώτας
Ό Δημήτριος Μπαρτζώτας είναι αδελφός του γνωστού Βασίλη Μπαρτζώτα ή Φάνη, πρώην Γραμματέως της «Κομμουνιστικής Οργάνωσης της Αθήνας» (Κ.Ο.Α.). μέλους τού Πολιτικού Γραφείου τού Κ.Κ.Ε. και «Υπουργού των Οικονομικών» της ψευδοκυβέρνησης του Ζαχαριάδη. Είναι γιατρός το επάγγελμα, και, όπως ό αδελφός του, παλιό μέλος τού Κ.Κ.Ε. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε επανειλημμένα για τη δράση του. Κατά την περίοδο της 4ης Αυγούστου εκτοπίστηκε εις την νήσο «Άγιος Ευστράτιος), όπου και έμεινε αρκετό διάστημα. Το 1937 μεταφέρθηκε στις φυλακές Ακροναυπλίας. Το 1943 μεταφέρθηκε από εκεί με 50 άλλους συγκρατουμένους του στο Σανατόριο «Σωτηρία» σαν «φυματικός», απ’ οπού και δραπέτευσε κατά το 1944 για να «αγωνιστεί» επικεφαλής τού λαού για τη «λευτεριά του» και την «υλική» «πνευματική» και «ηθική» εξύψωσή του.
Ό Δημήτριος Μπαρτζώτας είναι πασίγνωστος μεταξύ των μελών οπαδών και απλών συμπαθούντων το Κ.Κ.Ε. Όχι τόσο για την πολιτική του δράση, όσο για τη συμβολή του στη «βοήθεια» των ασθενών και ιδίως των γυναικών. Καλός γιατρός γυναικολόγος από τα πρώτα χρόνια πού επήρε το δίπλωμα του εξάσκησε το επάγγελμα του στη Λάρισα και δεν άργησε ν’ αποκτήσει μεγάλη πελατεία. Μεταξύ των πελατισσών του στη Λάρισα έτυχε και μια, ή οποία «συμπάθησε» το νεαρό, τότε Μπαρτζώτα και μετά την ανάρρωσή της συνδέθηκε μαζί του, εν αγνοία βέβαια τού ανδρός της και της 18χρονης κόρης της. Μέχρις εδώ βέβαια τα πράγματα δεν παρουσιάζουν και τόσο «μεγάλο ενδιαφέρον» και ασφαλώς ή περιπέτεια αυτή τού Μπαρτζώτα δεν θα γινόταν γνωστή, εάν ή κόρη της, ή οποία, όπως προαναφέραμε, δεν γνώριζε το σύνδεσμο της μητέρας της με τον γιατρό, δεν αισθανόταν νι χτυπά ή καρδιά τη για τον Μπαρτζώτα.
Ό Μπαρτζώτας δεν άργησε ν’ αντιληφθεί την αδυναμία της νεαράς και προθυμότατα ανταποκρίθηκε στο αίσθημα της χωρίς να παραλείπει να «ανταποκρίνεται», και στις υποχρεώσεις πού είχε αναλάβει απέναντι στη μητέρα της. Έτσι, ταυτοχρόνως, κατόρθωνε να «ικανοποιεί» τις απαιτήσεις και των δύο γυναικών-μητέρας και κόρης- χωρίς να γνωρίζει ή μία το «μεγάλο μυστικό» της άλλης και τα πράγματα τραβούσαν το δρόμο τους ομαλότατα. Ήρθε όμως κι’ ή κακιά ώρα.
Μια μέρα, άγνωστο πώς, ή κόρη έμαθε, ότι ό αγαπημένος της ήταν ο αγαπημένος και της μητέρας της. Η τραγική αύτη αποκάλυψη έφερε τέτοιο ψυχικό κλονισμό στο δυστυχισμένο κορίτσι, πού το οδήγησε μέσα στην απελπισία του, στην απόφαση ν’ αυτοκτονήσει και την απόφασή του αυτή την πραγματοποίησε αμέσως. Έπεσε μέσα σε ένα πηγάδι όπου βρήκε οικτρό θάνατο. Στάθηκε το πρώτο θύμα του Δημ. Μπαρτζώτα.
Έπειτα από την αποκάλυψη τού τρομερού αυτού σκανδάλου, ο Μπαρτζώτας έφυγε αμέσως από τη Λάρισσα γιατί και τα άλλα απειράριθμα θύματά του, έμαθαν πλέον τί γυναικοαπαταιώνας ήταν και απειλούσαν νά τον λιντσάρουν. Ό Μπαρτζώτας, μακριά από τη Λάρισα και τα θύματά του, συνέχισε την πολυσχιδή δράση του, η όποια διακόπτεται για λίγο μόνον, όταν ή αστυνομία τον συνελάμβανε και τον εξόριζε.
Ό Μπαρτζώτς και εξόριστος ακόμη, εύρισκε τρόπο να «βοηθήσει» τα γυναικεία μέλη τού Κ.Κ.Ε. στους τόπους της εξορίας. Ας δούμε τα έργα της εξορίας του στον Άγιο Ευστράτιο, όπου, όπως αναφέραμε, εκτοπίστηκε την περίοδο της 4ης Αυγούστου. ’Όταν έφτασε στον Άγιο Ευστράτιο, την όμάδα των εξόριστων την αποτελούσαν, στη μεγάλη πλειοψηφία της, άνδρες. Οι «συντρόφισσες;» ήταν ελάχιστες. Μερικές απ’ αυτές είχαν συνεξορίστους και τους άνδρες τους. Ό Μπαρτζώτας ανέλαβε αμέσως καθήκοντα γιατρού, τόσο των εξόριστων, όσο και των κατοίκων τού νησιού.
Τα πρώτα «κρούσματα Μπαρτζώτα» δεν άργησαν να φανούν και το Γραφείο της ομάδας τού απαγόρευσε να εξετάζει τις γυναίκες των χωρικών, γιατί ή «ειδική» θεραπεία, πού εφάρμοζε πάνω σ’ αυτές θα προκαλούσε την εχθρότητα των χωρικών εναντίον της ομάδας με δυσάρεστα αποτελέσματα. Ό Μπαρτζώτας σαν «αγνός αγωνιστής» υπάκουσε στις συστάσεις τού Γραφείου της ομάδας και περιορίστηκε να προσφέρει τη συνδρομή του στις γυναίκες της ομάδας. Δεν άργησαν όμως να παρουσιαστούν τα ίδια «συμπτώματα» και πάνω σ’ αυτές. Επανειλημμένως το Γραφείο της ομάδας έκαμε συστάσεις εις τον Μπαρτζώτα να αλλάξει τρόπο «εξετάσεως» και «θεραπείας». αλλά αυτός ενώ υπέσχετο ότι θα συμμορφωνότανε, συνέχιζε να εφαρμόζει την ίδια του μέθοδο. Με το πέρασμα τού χρόνου «συνήθισαν» φαίνεται, και οι γυναίκες τη μέθοδο Μπαρτζώτα και δε θα γινότανε λόγος διαμαρτυρίας εναντίον του, εάν μία των εξόριστων γυναικών, δεν παρουσίαζε ολοφάνερα σημάδια ότι θα γινόταν σύντομα μητέρα, παρόλο, πού ό άνδρας της Παπαδόπουλος το επώνυμο, βρισκόταν πάνω από ένα χρόνο φυλακισμένος στην Ακροναυπλία. Ένα τέτοιο σκάνδαλο, όπως είναι ευνόητο, δεν «μπορούσε» να αφήσει ασυγκίνητο το Γραφείο της ομάδας, πού σε έκτακτη συνέλευση, η οποία έγινε για το σκοπό αυτό, ό Μπαρτζώτας διεγράφη από μέλος της Ομάδας. Όπως έγινε όμως και με τον Καραγιώργη, το ίδιο συνέβη και με τον Μπαρτζώτα. Ο Μπαρτζώτας, ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα, άρχισε πάλι να χρησιμοποιείται σαν γιατρός, γιατί οι άρρωστοι και προ παντός οι «άρρωστες» «επολλαπλασιάζοντο», και ή χρησιμοποίησή του συνεχίστηκε κανονικά ως την ημέρα, πού το Κράτος τον μετέφερε στις φυλακές Ακροναυπλίας. Κατά την κράτησή του στην Ακροναυπλία ό Μπαρτζώτας ανέλαβε να διδάξει «θεωρητικώς» τούς άλλους «ηθικολόγους» του Κομμουνισμού, ό,τι δεν ήξεραν από το σεξουαλικό πρόβλημα. Έδωσε μια σειρά διαλέξεις σεξουαλικής αγωγής. Τα μαθήματά του «πιάσαν τόπο». Οι Ακροναυπλιώτες, σαν βρέθηκαν ελεύθεροι, «εφάρμοσαν» με το νι και με το σίγμα όλες του τις οδηγίες, τόσο μέσα στα σπίτια πού φιλοξενήθηκε, όσο και πάνω στο βουνό
Το 1944, όπως είπαμε, ό Μπρτζώτας μεταφέρθηκε από την Ακροναυπλία στο Σανατόριο «Σωτηρία», απ’ όπου δραπέτευσε και έτρεξε να προσφέρει τις «υπηρεσίες» του στον «σκλαβωμένο» γυναικόκοσμο της Αθήνας, στην αρχή και αργότερα, στον πληθυσμό της Ευρυτανίας. Για τη δράση του στο Καρπενήσι λέγονται πολλά και θα εχρειάζοντο, ολόκληροι τόμοι για να τα εξιστορήσει κανείς λεπτομερώς. Εδώ θα περιοριστούμε στα έργα του μετά τη Βάρκιζα και συγκεκριμένα, όταν προσέφερε «δωρεάν» τις υπηρεσίες του, «σαν γιατρός» εις το επί της οδού Μενάνδρου 55 «Ιατρείο της Εθνικής Αλληλεγγύης». Ή οργάνωση «Εθνική Αλληλεγγύη », όπως είναι γνωστόν, είναι ή παλιά κομμουνιστική οργάνωση «Εργατική Βοήθεια» με νέο όνομα. Σκοπός της οργάνωσης αυτής είναι να «βοηθεί τα θύματα τού αγώνα» (γυναίκες, παιδιά, μητέρες εξόριστων φυλακισμένων) και τούς φυλακισμένους και «διωκόμενους» «αγωνιστές»» οικονομικά, ηθικά και να τους παρέχει ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη δωρεάν.
Εις τα επί της οδού Μενάνδρου 55 Γραφεία της μετά τη Βάρκιζα ή ανωτέρω οργάνωση εγκατέστησε μερικούς αριστερούς γιατρούς και καθημερινώς αντί μικρού εισιτηρίου εξητάζοντο οι άρρωστοι κομμουνιστές και αριστεροί των Αθηνών και των επαρχιών.
Δέν υπάρχει αριστερός άνδρας είτε γυναίκα πού να επισκέφτηκε τα γραφεία και το Ιατρείο της Αλληλεγγύης και να μη ξέρει ποιος είναι ο Μπαρτζώτας και ποιοι είναι οι άθλοι, του. Δεν υπάρχει γυναίκα οποιασδήποτε ηλικίας, πού να εξετάστηκε απ’ αυτόν και να μη «κατάλαβε» τί «στοργικός» άνθρωπος και τί υποχρεωτικός γιατρός είναι. Σε χιλιάδες μετριούνται οι γυναίκες, πού πήγαν να εξεταστούν για παθήσεις, που δεν χρειάζονται τα ακροαστικά του γιατρού και υποχρεώθηκαν να βγάλουν τα ρούχα τους όλα. Υπάρχουν γυναίκες, πού πήγαν για πονόματο κι’ αυτός τις εξέταζε για πλευρίτιδα, και για μητρικά, γιατί καθώς έλεγε, ό πονόματος προέρχεται είτε από κρύο, είτε από ερεθισμό… των μητρικών!!! Πολλές γυναίκες πού είναι σήμερα στο Τρίκερη ή στις φυλακές, όταν θα διαβάσουν τις γραμμές αυτές, θα θυμηθούν ασφαλώς «κάτι» από την «θεραπευτική» τού Μπαρτζώτα, γιατί θα αρρώστησαν, όταν ήσαν στην κοινωνία ελεύθερες, και φυσικό είναι, να εξετάστηκαν από τον γιατρό της «Εθνικής Αλληλεγγύης». Εκτός όμως από την γενική αυτή «προσπάθεια» ό Δ. Μπαρτζώτας έχει στο ενεργητικό του και μερικούς άλλους άθλους, πού τον χαρακτηρίζουν από το ένα μέρος αρκετά αύτόν σαν κομμουνιστή και από το άλλο μέρος δίνουν ένα μέτρο για την ηθική ευαισθησία τού αριστερού κόσμου, πού ήρθε σε σχέσεις μ’ αυτό το υποκείμενο. Θα αναφέρουμε εδώ δύο επεισόδια, πού έγιναν τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα.
Ένας συμπατριώτης τού Μπαρτζώτα, παλιός κομμουνιστής και στέλεχος μάλιστα της Αλληλεγγύης, υπεύθυνος Αλληλεγγύης Καλλιθέας, είχε μία θεία, ηλικίας πάνω από 50 ετών. Όταν, κατά η θεία, αρρώστησε, παρεκάλεσε τον ανεψιό της, τον όποιον αγαπούσε και εκτιμούσε όχι μόνον σαν συγγενή, άλλα και σαν άνθρωπο, να της κάνει μια χάρη. Του ζήτησε να την στείλει σε γνωστό, δικό του γιατρό να την εξετάσει, και ο ανεψιός της την συνέστησε στον Μπαρτζώτα με σημείωμά του. Πραγματικά ή θεία επισκέφτηκε τον Μπαρτζώτα, και αφού συστήθηκε τού είπε από τί υπέφερε. Ό γιατρός, αφού άκουσε την ασθένη, της συνέστησε να γδυθεί, πράγμα, πού αυτή έκαμε χωρίς δισταγμό, γιατί δεν μπορούσε και να το διανοηθεί καν, ότι ό γιατρός της «Εθνικής Αλληλεγγύης», ό άνθρωπος και «προ παντός ό κομμουνιστής» με το τόσο μεγάλο όνομα θα μπορούσε ποτέ να την ιδεί με άλλα μάτια. Είχε ακούσει ότι οι Κομμουνιστές είναι «ανώτεροι άνθρωποι», «υποδειγματικοί» σε όλα τους και προ παντός στο ζήτημα της «ηθικής». Έκτος από αυτό, ή περασμένη ηλικία της δεν επέτρεπε καμία υποψία ότι ό γιατρός μπορούσε να είχε κακό στο νου του.
Το πόσο είχε γελαστεί ή θεία δεν την άφησε ό Μπαρτζώτας και πολύ να περιμένει για να το καταλάβει. Τί ακριβώς έγινε δεν το ξέρουμε, γιατί ούτε ό γιατρός το ομολόγησε ποτέ, ούτε και ή θεία έκαμε την ακριβή εξιστόρηση τού γεγονότος. Το μόνο πού ξέρουμε είναι ότι ή θεία επαναστάτησε μετά την επίσκεψη στο ιατρείο και την εξέταση τού γιατρού Μπαρτζώτα, εναντίον όλων των κομμουνιστών Κάι ιδιαίτερα εναντίον τού ανιψιού της. Έξω φρένων, όταν, μετά από λίγο, είδε να καταφτάνει στο σπίτι της ό ανεψιός της, του επιτέθηκε και τού είπε επί λέξει τα έξης: «Είσαστε άτιμοι όλοι σας. Τώρα κατάλαβα τί θα πει κομμουνισμός και από ποιόν κόσμο αποτελείται. Να μη σε ξαναδώ στα μάτια μου και όπου σταθώ θα λέω στον κόσμο το ποιοι είσαστε για να μάθει ό κόσμος να φυλάγεται από σάς».
Ό ανεψιός, όπως ήταν φυσικό, τα έχασε και αφού έμαθε μερικές «λεπτομέρειες» επήγε στα Κεντρικά γραφεία της «’Αλληλεγγύης» στην οδό Φωκίωνος, να διαμαρτυρηθεί στο Γενικό Γραμματέα της Αλληλεγγύης Παντελή Καραγκίτση ή Σίμο, ό οποίος «αναγνώρισε» το δίκιο τού «συντρόφου» και τού δήλωσε ότι θα «έπαιρνε μέτρα», πράγμα όμως πού δεν έγινε και ό Μπαρτζώτας συνέχισε ανενόχλητος τη δράση του.
Κατά το ίδιο διάστημα, 1946, ό γιατρός μας εφιλοξενείτο από ένα ανδρόγυνο «συντρόφων» πού κατοικούσε, τότε, στων οδό Χρυσολωρά, πάροδος Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Ό άνδρας, πριν από το κίνημα τού Δεκέμβρη 1944, εργαζόταν ως υπάλληλος (μηχανικός) στο Δήμο Αθηναίων. Κατά το κίνημα, επειδή ήταν κομμουνιστής και το σπίτι του βρισκόταν σε ζώνη τού ΕΛΑΣ, επήρε μέρος σ’ αυτό και μάλιστα διέθεσε και ορισμένα εργαλεία τού Δήμου, πού είχε, για τον «αγώνα», πράγμα, πού κατόπιν, τού φόρτωσε πάνω του μια μήνυση τού δήμου για κλοπή. Αφού έφυγε έξω των Αθηνών για να αποφύγει τις διώξεις ξαναγύρισε μετά τη Βάρκιζα και προσπαθούσε να ξαναβρεί εργασία, γιατί χάριν τού «αγώνα» είχε πλέον χάσει τη θέση του στο Δήμο. Κατά το 1946 ή γυναίκα του, ή οποία ήταν οργανωμένη στην Αλληλεγγύη τον παρεκάλεσε να φιλοξενήσουν τον «σύντροφο» Μπαρτζώτα. πού δεν είχε σπίτι, για λίγο. Ό άνθρωπος αυτός, που δεν ήξερε τί εστί Μπαρτζώτας, θέλοντας να δείξει και εμπράκτως την «αλληλεγγύη» του προς το «κίνημα» και τούς «αγωνιστές»» του δέχθηκε ευχαρίστως. Πράγματι, ό Μπαρτζώτας εγκαταστάθηκε αμέσως στο σπίτι, αλλά, έπειτα από λίγες μέρες, ό σύζυγος τής κυρίας κατάλαβε από ορισμένα σημάδια, ότι ό γιατρός δεν είναι «εν τάξει». Έκαμε υπομονή, αλλά τα πράγματα, αντί να διορθώνονται κάθε μέρα, πού περνούσε, χειροτέρευαν.
Έπειτα από αλλεπάλληλες σκηνές μέ την γυναίκα του αναγκάστηκε, να χρησιμοποιήσει σαν «φύλακα» της οικογενειακής του τιμής τις ώρες πού έλλειπε από το σπίτι ό ίδιος, κάποια κοπέλα από την Καλλιθέα, πού τού την έδωσε ή «Εθνική Αλληλεγγύη» να την κρύψει κι’ αυτή στο σπίτι του, γιατί εδιώκετο. Όταν «διαπίστωσε» όμως ότι και αυτό δεν έφερε αποτέλεσμα, είπε στον Μπαρτζώτα, μέ λεπτότητα βέβαια, να φύγει και τελικώς κατόρθωσε να τον διώξει. Όταν έφυγε ό γιατρός από το σπίτι, ό άνθρωπος ανέπνευσε και «ό,τι έγινε» προσπαθούσε να το ξεχάσει. Αν όμως από την πλευρά τού συζύγου κατεβάλλετο κάθε προσπάθεια να «ξεχάσει τό πράγμα» από της πλευράς τού Μπαρτζώα αντίθετα κατεβάλλετο κάθε προσπάθεια να «ολοκληρωθεί ό αγώνας του» πράγμα πού επέτυχε εύκολα, γιατί και ή «συντρόφισσα» τού μηχανικού συμφωνούσε, όπως αποδείχτηκε, με τον Μπαρτζώτα, ότι πρέπει σαν στέλεχος της «Εθνικής Αλληλεγγύης», να είναι ολοκληρωτικά δοσμένη στην εξυπηρέτηση των «θυμάτων» και των « αγωνιστών » του αγώνα.
Είχαν περάσει αρκετές μέρες από τότε, πού ό Μπαρτζώτας εγκατέλειψε το σπίτι. Τίποτα το ύποπτο δεν είχε παρουσιαστεί στον οικογενειακό ορίζοντα τού μηχανικού, όταν ξαφνικά έσκασε ή μπόμπα. Ένα πρωί, πριν ακόμη καλά ξημερώσει, ό σύζυγος μαζί με τη «συντρόφισσα» της Καλλιθέας, πού φιλοξενούσε στο σπίτι του, βρέθηκαν στο δρόμο, ψάχνοντας, να βρουν τη γυναίκα του, πού άδικα περίμεναν όλη τη νύχτα να γυρίσει στο σπίτι. Άϋπνοι, σωματικά και ψυχικά τσακισμένοι από την αϋπνία και την αγωνία πού τούς έφερε το «ατύχημα», πήγαν σε όλα τα γνωστά σπίτια, πού τυχόν θα μπορούσε να είχε μείνει η γυναίκα του το βράδυ, αλλά σε κανένα δεν είχε καταφύγει, όπως τούς δήλωσαν. Απελπισμένος και φοβούμενος να ξαναγυρίσει στο σπίτι με την «παράνομη» κοπέλα, γιατί υπήρχε και ό φόβος να είχε συλληφθεί ή γυναίκα του από την αστυνομία, και να είχε πάει στο σπίτι του στο αναμεταξύ ή αστυνομία, περιφερόταν μαζί με την κοπέλα στους δρόμους της Αθήνας, όταν πήγε ό νους του στον Μπαρτζώτα και έμαθε τη διεύθυνση τού δωματίου του, πού ήταν τότε στην οδό Στουρνάρα 25. Συνοδευόμενος πάντοτε από την κοπέλα χτύπησε την πόρτα τού σπιτιού τού Μπαρτζώτα και σχεδόν αμέσως βρέθηκε μπροστά στην πόρτα τού δωματίου του. Τί έγινε, όταν άνοιξε την πόρτα και βρέθηκε μπροστά στη γυναίκα του πού ήταν ξαπλωμένη ακόμα στο κρεβάτι, και το γιατρό να ετοιμάζει το πρωινό ρόφημα – ήταν φθινόπωρο – δεν μπορείς φίλε αναγνώστη, να το φανταστείς. Σε οποιαδήποτε ιδεολογία και αν ανήκεις, ασφαλώς θα περίμενες να ιδείς το μηχανικό μας να βγάζει κανένα μαχαίρι και να σφάζει και τούς δύο ή αν δεν είσαι και τόσο «αιμοχαρής» θα περίμενες να τον δεις να τσακίζει στο ξύλο γιατρό και γυναίκα με ό,τι βρήκε προχειρότερο. Μην ταράζεσαι όμως. Κράτα τη ψυχραιμία σου και προσπάθησε να κυριαρχήσεις πάνω στα, όπως «κομμουνιστικώτατα» κατόρθωσε να κυριαρχήσει και στα δικά του και ό σύζυγος. «Δεν είναι σωστό να αντιμετωπίζουμε αυτά τα φυσικά πράγματα με τρόπους και μέθοδες πού το σάπιο αστικό καθεστώς από μικρά παιδιά προσπαθεί να μας βάλει μέσα στο μυαλό μας. Εμείς οι κομμουνιστές, το ζήτημα της τιμής, της ηθικής δεν πρέπει να το τοποθετούμε στα απόκρυφα μέλη της γυναίκας». Ο σύζυγος, σαν «πολιτισμένος» άνθρωπος, παράλαβε την γυναίκα του και γύρισε στο σπίτι του, χωρίς να παραλείψει να ζητήσει την τιμωρία του Μπαρτζώτα από το Κόμμα. Πράγματι, ό μηχανικός επισκέφθηκε τα γραφεία της Κεντρικής Επιτροπής τού Κ.Κ.Ε., πού, τότε, ήταν στην οδό Πειραιώς 7 και κατήγγειλε τον γιατρό Μήτσο Μπαρτζώτα. Τον άκουσαν με «προσοχή» και «σοβαρά» τού «υποσχέθηκαν» ότι θα «πάρουν μέτρα». Τί έγινε όμως ;
Ό Μπαρτζώτας παρ’ όλους τους προηγουμένους κακόφημους άθλους του, και παρά το τελευταίο του «κατόρθωμα» δεν χτυπήθηκε, ούτε για τα μάτια από το Π. Γ. τού Κ.Κ.Ε., γιατί εκεί διέθετε σοβαρά μέσα. Έκτος των άλλων συμπαθειών είχε τον αδελφό του το Βασίλη Μπαρζώτα ή Φάνη, Γραμματέα της Κομμουνιστικής Οργάνωσης της Αθήνας και ανώτατο στέλεχος τού Κ.Κ.Ε. Αντίθετα, βοηθήθηκε από τό Κ.Κ.Ε. και ενισχύθηκε όσο λίγοι κομμουνιστές. Με λεπτά πού διέθεσε το Κόμμα — αρκετές χρυσές λίρες — ό γιατρός Μπαρζώτας νοίκιασε ένα διαμέρισμα, το 1947, στην οδό Πανεπιστημίου 67, στα Χαυτεία, κοντά στην Ομόνοια, για να το χρησιμοποιήσει σαν ιατρείο του και για «γιάφκα» (*) το Κ.Κ.Ε. την ημέρα και την νύκτα για γκαρσονιέρα του. Αυτή ή γκαρσονιέρα γνώρισε νύκτες δόξης και οργίου μοναδικές. Από εκεί πέρασαν πολλές «οργανωμένες» τού Κ.Κ.Ε., αλλά και πολλές από τις «δηλωμένες» και τις «αδήλωτες» τσούλες τής ‘Ομόνοιας. Όταν το Κ.Κ.Κ. επαναστάτησε κατά τού Ελληνικού λαού ανοιχτά και παρανομοποιήθηκε, ό Μπαρτζώτας βρέθηκε έγκαιρα μακράν των καταδιωκτικών οργάνων τού «μοναρχοφασισμού», έξω από την Ελλάδα. Σήμερα, όπως είναι βέβαιο φέρει το βαθμό τού «επιάτρου» τού «Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας» και είναι διευθυντή ενός νοσοκομείου τού συμμοριτισμού έξω, μακριά από τα σύνορα της Ελλάδας, όπου προσπαθεί να επουλώσει τίς πληγές των στρατιωτών τού «δημοκρατικού στρατού» και προ παντός να «περιποιηθεί» τα «τραύματα» και να θεραπεύσει τις «αρρώστιες» των «συναγωνιστριών» του.
* Ή λέξη «γιάφκα» είναι ρωσική και σημαίνει το δείξιμο, την επίδειξη, την αυτοπαρουσίαση, τη παρουσίαση. Στην κομμουνιστική συνωμοτική ορολογία σημαίνει μυστικό και κρυφό από την αστυνομία τόπο συναντήσεως κομμουνιστών.
Σήμερα δεν έχει γέλια, παρά μόνο κλάματα. Γνωρίζετε ότι το απανταχού προοδευτηκαριό ξεσηκώθηκε διότι – λέει – ο Ίλον Μασκ, χαιρέτησε… ναζιστικά. Έτσι ξεσηκώθηκαν ο κ. Λιάγκας (πόσο γρήγορα ξεχάστηκε η πρωτοφανής ασέβειά του στον νεκρό ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Τζώρτζ Μπάλντοκ), η κα Άννα –Μαρία Λογοθέτη νεοδημοκρατικών φρονημάτων πρώην τηλεπερσόνα (την θυμάστε από «Τρία, δύο ένα»;), η κα Ναταλία Γερμανού και ο Δήμαρχος Χαλανδρίου. Όλοι αυτοί δήλωσαν ότι αποχωρούν από την πλατφόρμα «Χ», ιδιοκτησίας Ίλον Μασκ,
Οι συνέπειες ήταν ακαριαίες. Ήδη οι μετοχές της «Χ» (μήπως εκπορεύεται από την οργάνωση «Χ» του Στρατηγού Γρίβα της Κατοχής; Ας το δει κι’ αυτό ο κ. δήμαρχος…), πήραν την κατηφόρα και τίποτα δεν τις σταματά. Τα διεθνή χρηματιστήρια σημειώνουν ραγδαία πτώση, ενώ ο Μεντιλίμπαρ σκέφτεται αν θα βάλει την Κυριακή στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό τον Κωστούλα. Φήμες ότι παραιτήθηκε ο Μασκ δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Από την άλλη το κόμμα του κ. δημάρχου, σκέπτεται να ζητήσει να φύγουμε από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και το Τσάμπιονς Λιγκ και επειδή δεν έχουμε ομάδα σ’ αυτό, ας φύγουμε από το Γιουρόπα Λιγκ. Όλα αυτά τα ωραία συμβαίνουν στο Χαλάνδρι. Αλήθεια την απόφαση την πήρε το ΔΣ ή μόνος του ο κ. Δήμαρχος, γιατί το δημοσίευμα κάτι τέτοιο λέει.
Φυσικά ταυτοχρόνως αυξήθηκε κατακορύφως στα σούπερ μάρκετ η αγορά μακαρονιών, ρυζιού, χαρτιού υγείας και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων.
Ο Παναγιώτης ο Λιάκος στην στήλη του «Περί Πωλητικής» σχολιάζει στην εφημερίδα «δημοκρατία» της 24ης τρέχοντος μηνός την δραματική όπως εξελίσσεται κατάσταση: «… Επίσης, πρέπει να σημειωθεί κάτι παράξενο: Η διεθνής εβραϊκή οργάνωση Anti-Defamation League, που θεωρείται ένα από τα ισχυρότερα παρατηρητήρια του αντισημιτισμού παγκοσμίως, δεν συμμερίζεται την άποψη τα Άννας Μαρίας Λογοθέη, του Δημάρχου Χαλανδρίου και της Ναταλίας Γερμανού για τον χαιρετισμό του Μασκ. Σε ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε την Τρίτη 21 Ιανουαρίου, μεταξύ άλλων ανέφερε ότι ο Ίλον Μασκ «έκανε μια αμήχανη χειρονομία σ ε στιγμή ενθουσιασμού, όχι ναζιστικό χαιρετισμό». Ο βαθύπλουτος συνεργάτης του Τραμπ, προσπαθώντας (μάλλον μάταια ) να ξαναβρεί το κουράγιο του, έπειτα από τις επιθέσεις της Ναταλίας Γερμανού, του δημάρχου Χαλανδρίου και της Άννας Μαρίας Λογοθέτη, ευχαρίστησε το Anti-Defamation League, γράφοντας κάτω από την ανακοίνωσή της ‘’Σας ευχαριστώ παιδιά’’». Και συνεχίζει ο Παναγιώτης Λιάκος: «Η στήλη τη επομένη φορά που θα ανακύψει ανάλογο ζήτημα, προτείνει στην Anti-Defamation League να μη ρισκάρει διατυπώνοντας δική της άποψη, η οποία ενδέχεται να είναι εσφαλμένη. Η εβραϊκή οργάνωση ΟΦΕΙΛΕΙ να ζητήσει η συνδρομή της Άννας Μαρίας Λογοθέτη, της Ναταλίας Γερμανού και του δημάρχου Χαλανδρίου. Εκείνες κι’ εκείνος, γνωρίζουν καλύτερα ποιος χαιρετισμός είναι ναζιστικός και ποιος όχι και αν πρέπει να αποχωρήσει κάποιος από την πλατφόρμα Χ ή να παραμείνει»
Παρεμπιπτόντως για δείτε στο βιντεάκι πόσοι, πριν από τον Μασκ, χαιρέτησαν… ναζιστικά:
Επί πλέον και για να μη μένετε στα σκοτάδια, διαβάστε μία ανάλυση που δημοσιεύτηκε πάλι στην «δημοκρατία» και στην στήλη του Κωνσταντίνου Σχοινά «Σχοινί Κορδόνι»
.png)
