Τεράστια τα "φέσια" της Ελληνικής Οικονομίας - Στα 3,5 δισεκ. ευρώ τα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες

 Στα 3,5 δισεκ. ευρώ «σκαρφάλωσαν» τα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες στο τέλος του Οκτωβρίου, αυξημένα κατά περίπου 700 εκατ. ευρώ σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2023, οπότε και είχαν διαμορφωθεί σε 2,8 δισεκ. ευρώ.

πό τα 3,5 δισεκ. ευρώ, τα 2,8 δισεκ. ευρώ αφορούν οφειλές προς τους προμηθευτές, ενώ περίπου 700 εκατ. ευρώ είναι οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων.

Remaining Time -0:00

 

Τα νοσοκομεία έχουν τα μεγαλύτερα χρέη. Οφείλουν 1,255 δισεκ. ευρώ. Ακολουθούν τα ασφαλιστικά ταμεία με 687 εκατ. ευρώ, οι ΟΤΑ με 354 εκατ. ευρώ, και τα νομικά πρόσωπα της γενικής κυβέρνησης με 298 εκατ. ευρώ. Ειδικότερα:

• Από τα 2,824 δισεκ. ευρώ των συσσωρευμένων οφειλών προς τον ιδιωτικό τομέα, τα 1,255 δισ. ευρώ προέρχονται από τα νοσοκομεία. Τα χρέη προς τους προμηθευτές από 907 εκατ. ευρώ το Δεκέμβριο του 2022 αυξήθηκαν στα 1,319 δισεκ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2023 για να περιοριστούν στα 1,2 δισεκ. ευρώ τον περασμένο μήνα.
• Αύξηση κατέγραψαν και τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων με τις συνολικές οφειλές να ανέρχονται στα 687 εκατ. ευρώ από 525 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2023.
• Σε ανοδική τροχιά κινήθηκαν τα χρέη των ΟΤΑ φθάνοντας στα 354 εκατ. ευρώ από 321 εκατ. ευρώ τον Σεπτέμβριο και 149 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2023.
• Αύξηση σημείωσαν και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των νομικών προσώπων της γενικής κυβέρνησης καθώς ανήλθαν στα 298 εκατ. ευρώ από 294 εκατ. ευρώ τον Σεπτέμβριο και 162 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2023.
• Σε υψηλότερα επίπεδα κυμάνθηκαν οι εκκρεμείς επιστροφές φόρου που ανήλθαν σε 682 εκατ. ευρώ έναντι  558 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2023. Από αυτά τα 272 εκατ. ευρώ προέρχονται από άμεσους φόρους, τα 294 εκατ. ευρώ από έμμεσους φόρους ενώ 111 εκατ. ευρώ ανήκουν στη κατηγορία των μη φορολογικών εσόδων.

 ertnews.gr - https://www.ertnews.gr/eidiseis/oikonomia/elladaoikonomia/sta-3-5-disek-ta-xrei-tou-dimosiou-pros-tous-idiotes/

Πρωθυπουργός: - Φροντίζουμε για σας, πριν από εσάς - ΟΧΙ μόνο για αυξήσεις και μειώσεις φόρων, αλλά και για το «Καλάθι του Νοικοκυριού»

Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε ανάρτησή του:

Τα Χριστούγεννα φέρνουν πάντοτε χαρά στις οικογένειες και ιδίως στα παιδιά. Όμως σημαίνουν και πρόσθετες ανάγκες για τους μεγάλους. Η Πολιτεία, λοιπόν, οφείλει να είναι δίπλα τους. Όχι μόνο με γενικά μέτρα που βελτιώνουν τις αποδοχές ή μειώνουν τους φόρους. Αλλά και με στοχευμένες πρωτοβουλίες για τα έξοδα των ημερών.

• Έτσι λοιπόν, την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου, το «Καλάθι του Νοικοκυριού» επεκτείνεται με 6 επιπρόσθετες κατηγορίες προϊόντων, απαραίτητων για το τραπέζι των εορτών. Το «Καλάθι των Χριστουγέννων» θα περιλαμβάνει επιπρόσθετα αρνί, κατσίκι, γαλοπούλα, καθώς και τσουρέκι, βασιλόπιτα και σοκολάτα.
• Παράλληλα, από τις 18 Δεκεμβρίου, ξεκινά και το «Καλάθι του Αϊ Βασίλη» με επιλογές από 10 κατηγορίες παιχνιδιών. Εφέτος θα είναι και αυτά περισσότερα ώστε οι αγορές της Πρωτοχρονιάς να είναι πιο πλούσιες σε ιδέες για δώρα. Αλλά και πιο οικονομικές για τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών.

Η στήριξη της οικογένειας ήταν και παραμένει προτεραιότητά μας. Και τα χαμόγελα μικρών και μεγάλων, οι καλύτερες ευχές για τις ημέρες που έρχονται.

Διοικητής Τράπεζας την Ελλάδος:- Έπαινοι για τα οικονομικά της επάρατης δικτατορίας! - Τι αναφέρει για φόρους, μισθούς, δάνεια, απαλλαγές, χρέος, ελλείμματα, ανεργία, πληθωρισμό

 

ΕΚΠΛΗΞΗ πρώτου μεγέθους ἀπετέλεσε ἡ ανάγνωσις καί μελέτη τοῦ πρώτου τόμου τῆς σειρᾶς «Ἡ Ἑλληνική Οἰκονομία μετά τό 1950, περίοδος 1950-1973: Ἀνάπτυξη, Νομισματική Σταθερότητα καί Κρατικός Παρεμβατισμός» πού ἐξέδωσε τό Κέντρο Πολιτισμοῦ, Ἐρεύνης καί Τεκμηριώσεως τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος ὑπό τήν διοίκησιν τοῦ κυρίου Ἰωάννη Στουρνάρα.

 Ἀπό τό ἐξαιρετικά ἐμπεριστατωμένο κείμενο μέ ἀριθμούς καί στατιστικά στοιχεῖα τοῦ συγγραφέως Χρυσάφη Ἰορδάνογλου προκαλεῖ αἴσθηση ἡ λεπτομερής ἀποτύπωσις καί ἀποτίμησις ἄνευ ἰδιαιτέρων πολιτικῶν κρίσεων τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς δικτατορίας τῶν συνταγματαρχῶν.

Τό κείμενο εἶναι μέν αὐστηρῶς ἐπιστημονικό καί τεχνοκρατικό ἀφήνοντας τά συμπεράσματα στόν ἀναγνώστη, ὡστόσο ἡ μελέτη τῶν σελίδων 143-172 δέν καταλείπει ἰδιαίτερες ἀμφιβολίες: Πρόκειται γιά προσεκτικό ἔπαινο τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς δικτατορίας, ἡ ὁποία γιά τό μόνο πού ἐλέγχεται εἶναι ἡ ὑπερθέρμανσις τῆς οἰκονομίας μέ τήν ἐπεκτατική πιστωτική πολιτική της καί οἱ πληθωριστικές πιέσεις στό τέλος τῆς θητείας της λίγο πρίν ἀπό τήν πτώση της. Κατά τά λοιπά ὁ κύριος Ἰορδάνογλου κάνει ἀναλυτική ἀναφορά στήν στροφή τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς στόν τουρισμό καί τόν οἰκιστικό τομέα, τομεῖς στούς ὁποίους ὑπερεπένδυσαν σέ σύγκριση μέ τίς κυβερνήσεις τοῦ Κέντρου οἱ δικτάτορες.

Στήν ἐκτεταμένη χορήγηση στεγαστικῶν δανείων μέ εὐνοϊκά ἐπιτόκια σέ ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ ὅπως ἀγρότες (μέσω τῆς ΑΤΕ), ἐργάτες (μέσω τῆς Κτηματικῆς Τραπέζης) καί δημοσίους ὑπαλλήλους (μέσω τοῦ Ταχυδρομικοῦ Ταμιευτηρίου). Σύμφωνα μέ τά στοιχεῖα πού παραθέτει ὁ κύριος Ἰορδάνογλου ηὐξήθησαν σέ συγκεκριμένες χρονιές κατά 43% τά δάνεια γιά τόν οἰκιστικό τομέα καί κατά 27% γιά τίς ἐπενδύσεις στόν τουρισμό.

Στήν μείωση τῆς φορολογίας, ἡ ὁποία ὅμως κατά τόν συγγραφέα δέν εἶχε ἐπίπτωση στά δημόσια ἔσοδα. Γίνεται ἀναφορά στήν ἀπόφαση γιά τήν κατάργηση τοῦ φόρου ὑπεραξίας, τήν μείωση τῆς κλιμακώσεως τοῦ φόρου μεταβιβάσεως ἀκινήτων πού εἶχε ἐπιβάλει ἡ Ἕνωσις Κέντρου, τήν αὔξηση τῶν ἀφορολογήτων ὁρίων γιά μισθωτούς, ἐλευθέρους ἐπαγγελματίες καί γιά τίς οἰκογένειες μέ παιδιά, τήν πλήρη ἀπαλλαγή τῶν ἀγροτῶν ἀπό τήν φορολογία, τήν ρύθμιση ἀγροτικῶν χρεῶν ὕψους 100.000 δραχμῶν, τήν ἐπιδότηση τοῦ ἐπιτοκίου γιά τουριστικές ἐπιχειρήσεις

Στήν αὔξηση τῶν ἡμερομισθίων τά ἔτη 1967 καί 1968 κατά 15-19%.

Στά ἐλλείμματα πού κατά τόν συγγραφέα ἦταν «μικρά καί ἀντιστρέψιμα σέ σύγκριση μέ τήν μεταπολιτευτική ἐμπειρία.» (σελίδα 156)

Στό χρέος πού εὑρίσκετο σέ χαμηλά ἐπίπεδα τῆς τάξεως τοῦ 19,5%, μικρότερο ἀπό ὅ,τι παρελήφθη ἀπό τήν Ἕνωση Κέντρου. Στό γεγονός ἐπίσης ὅτι ὅπως ὑποστηρίζει ὁ κύριος Ἰορδάνογλου «οἱ πληρωμές τόκων ἀντιπροσώπευαν ἕνα ἀσήμαντο ποσοστό τοῦ ΑΕΠ.» (σελίδα 156)

Σέ ἄλλα «φιλολαϊκά» μέτρα ὅπως ἡ ἐπέκτασις τῆς δωρεάν παιδείας πού εἶχε ἀποφασίσει ἡ Ἕνωσις Κέντρου μέ τήν διανομή δωρεάν συγγραμμάτων.

Ὁ συγγραφεύς βεβαίως ὑπενθυμίζει ὅτι ἡ δικτατορία ἐφήρμοσε αὐτήν τήν πολιτική γιά νά ἐξασφαλίσει τήν «λαϊκή ἀνοχή», ὡστόσο δέν διστάζει σέ τέσσερα σημεῖα τοῦ κεφαλαίου νά ὑπογραμμίσει ὅτι:

A. «Ἀπέδωσε τό πλέγμα μέτρων» πού ἐφαρμόστηκε γιά νά ἀνακοπεῖ ἡ ἐπιβράδυνση τῶν ἐτῶν 1965-1966.» (Οἱ ρυθμοί ἀνάπτυξης ἀπό 9% στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 τό 1967 εἶχαν πέσει στό 4,7%.)

Κατά τόν κύριο Ἰορδάνογλου μέ τά μέτρα γιά τόν τουρισμό καί τόν οἰκιστικό τομέα «τό 1968 ἡ ἐπιβράδυνση εἶχε ἀνακοπεῖ καί ἡ οἰκονομία μπῆκε σέ ἀνοδική τροχιά.» (σελίδα 152)

Β. «Τά ἔτη 1971, 1972 καί 1973 ἡ ἑλληνική οἰκονομία βρισκόταν κοντά στήν πλήρη ἀξιοποίηση τῶν δυνατοτήτων της.» (σελίδα 155)

Γ. «Στίς ἀρχές τοῦ 1973 ἡ ἑλληνική οἰκονομία βρισκόταν κοντά στήν πλήρη ἀπασχόληση.» Ἡ ἀνεργία εἶχε πέσει στό 2%. (σελίδα 160)

Δ. «Παρά τήν συμπίεση τῶν μισθολογικῶν αὐξήσεων καί εἰδικότερα τῶν κατώτερων ἀμοιβῶν (μετά τίς προγραμματισμένες αὐξήσεις στό 15,6% γιά τούς ἄνδρες καί 19,4% γιά τίς γυναῖκες ἀπό τόν προϋπολογισμό τοῦ 1967), ἄνοδος τῶν πραγματικῶν ἀποδοχῶν καί τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου σημειώθηκε σέ ὅλες τίς κατηγορίες μισθωτῶν (σελίδα 164). Βεβαίως ἀπό τό συγκεκριμένο κεφάλαιο δέν λείπει ἡ κριτική κυρίως στήν ἐμμονή στήν πιστωτική ἐπέκταση μετά τήν ἀνακοπή τῆς ἐπιβραδύνσεως».

Ὁ συγγραφεύς τονίζει ὅτι ἡ πολιτική τῆς δικτατορίας ὁδήγησε «στόν κλονισμό τῆς νομισματικῆς ἰσορροπίας τῆς οἰκονομίας» (σελ. 154), ὅτι «οἱ ἐπεκτατικές ὠθήσεις μέσω τῶν δημοσίων ἐπενδύσεων συνέβαλαν στή δημιουργία συνθηκῶν ὑπερβάλλουσας ζήτησης» (σελ. 155), ὅτι «σημειώθηκε διεύρυνση τοῦ ἐμπορικοῦ ἰσοζυγίου ὑλικῶν ἀγαθῶν τό ὁποῖο καλυπτόταν ὅμως ἀπό τήν ἐξίσου ἐντυπωσιακή αὔξηση εἰσροῶν ἀπό τόν τουρισμό, τό ναυτιλιακό συνάλλαγμα, τό μεταναστευτικό συνάλλαγμα καί ἀπό εἰσροές κεφαλαίων ἀπό τό εξωτερικό» (σελ. 155), ὅτι «τό πρόβλημα ἦταν καί πάλι ὅτι ἡ δικτατορία ἐπιδίωκε νά ἐξασφαλίσει λαϊκή ἀνοχή μέσα ἀπό τήν ἐπιτάχυνση τῆς ἀνάπτυξης γι’ αὐτό καί συνέχισε τήν ἐπεκτατική πολιτική στά ἑπόμενα πέντε χρόνια» (σελ. 158). Ὁ συγγραφεύς θεωρεῖ «ἐσφαλμένη» τήν ἀπόφαση τῆς δικτατορίας νά ἀκολουθήσει τό δολλάριο στήν ὑποτίμησή του. Ὁ πληθωρισμός ἄρχισε νά ἀνεβαίνει σταδιακά στό 4,3% τό 1972 γιά νά ἐκτοξευτεῖ λόγω τῆς πετρελαϊκῆς κρίσεως στό 15,5% τό 1973 καί στό 26,9% τό 1974. «Ἡ τιμή τοῦ πετρελαίου τετραπλασιάσθηκε καί τό δραματικό αὐτό γεγονός βρῆκε τήν οἰκονομία σέ φάση ἤδη ὑπάρχουσας πληθωριστικῆς ἔξαρσης» σημειώνει ὁ κύριος Ἰορδάνογλου (σελ. 161). Ἡ κριτική του ἑστιάζεται στό γεγονός –καταληκτικά– ὅτι ἐπρόκειτο «γιά μή διατηρήσιμο boom» ἄν καί σημειώνει ὅτι α) «στήν διάρκεια τῆς περιόδου 1967-73 οἱ ἐπενδύσεις ὡς σύνολο, δημόσιες καί ἰδιωτικές, αὐξάνονταν μέ μέσο ρυθμό 10,6% ἐτησίως» καί ὅτι «στήν περίοδο 1967-1973 ὁ μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὔξησης τοῦ πραγματικοῦ ΑΕΠ ἦταν 7,6% ὁριακά χαμηλότερος ἀπό τό 7,8% τῆς περιόδου 1961-1966». Τό συγκεκριμένο κεφάλαιο τοῦ Κέντρου Πολιτισμοῦ, Ἐρεύνης καί Τεκμηριώσεως τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος ἀποτελεῖ ἕναν συγκεκαλυμμένο προσεκτικό ἔπαινο τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς δικτατορίας τήν ὁποία παρουσιάζει ὅπως καί τῶν λοιπῶν προηγουμένων κυβερνήσεων βεβαίως μέχρι λεπτομερείας μέσω στοιχείων πού ἠντλήθησαν ἀπό τούς Ἐθνικούς Λογαριασμούς.

πηγή:https://www.estianews.gr/kentriko-thema/trapeza-ellados-epainos-gia-ta-oikonomika-tis-diktatorias/

Εκεί που σταματά η λογική: - Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Εξαθλίωσης(ΕΦΚΑ) - Συνταξιούχοι αναγκάζονται να ζουν με σύνταξη 0,30 - 0,60 ευρώ τον μήνα! - Ποιος είναι ο "εγκέφαλος του ανοσιουργήματος"

 Αδιανόητο: Και όμως, στην Ελλάδα του 2024 υπάρχουν απόμαχοι της εργασίας στους οποίους το Κράτος αποδίδει ως ποσό σύνταξης «φιλοδώρημα» 30 λεπτών για να βγάλουν τον μήνα. Και αυτά τα «ψίχουλα» τα εισπράττουν οι συγκεκριμένοι συνταξιούχοι για μήνες και σε ορισμένες περιπτώσεις για χρόνια. Το skai.gr φέρνει αποκλειστικά στο φως της δημοσιότητας τα εκκαθαριστικά σημειώματα που εξέδωσε ο ΕΦΚΑ και τα οποία όπως μπορείτε να δείτε εμφανίζουν ως πληρωτέο το ποσό των 0,30€ στην μία περίπτωση και  των 0,60€ στην άλλη!  

Εύλογα βεβαίως αυτές οι περιπτώσεις προκαλούν απορίες: Τι συνέβη και οι συγκεκριμένοι συνταξιούχοι λαμβάνουν ως σύνταξη μερικά λεπτά του ευρώ; 

Ποιοι λαμβάνουν συντάξεις 0,30€ !!!

Αυτό που πρέπει να γίνει ξεκάθαρο από την αρχή είναι ότι πρόκειται για περιπτώσεις δημοσίων υπαλλήλων που έκαναν χρήση πλασματικών ετών για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος. 

Οι αποφάσεις συνταξιοδότησης εκδόθηκαν μαζί με τις αποφάσεις εξαγοράς του πλασματικού χρόνου. 

Όπως είναι λογικό από τις συντάξεις θα πρέπει να παρακρατηθεί μέρος του ποσού που αναλογεί στην εξαγορά των πλασματικών ετών

Οι αποφάσεις συνταξιοδότησης εκδόθηκαν μαζί με τις αποφάσεις εξαγοράς του πλασματικού χρόνου. Όπως είναι λογικό από τις συντάξεις θα πρέπει να παρακρατηθεί μέρος του ποσού που αναλογεί στην εξαγορά των πλασματικών ετών. 

Κάπου εδώ όμως … σταματά η λογική: Από τις καταβληθείσες συντάξεις αντί να παρακρατηθεί ποσό που δεν ξεπερνά το 25% του συνόλου της συνταξιοδοτικής παροχής, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ΔΕΝ εφαρμόζει τη σχετική εγκύκλιο του Πάνου Τσακλόγλου και παρακρατεί σχεδόν το σύνολο των ποσών για την εξόφληση των πλασματικών. 

Αντίθετα το σύνολο των άλλων φορέων σε περιπτώσεις εξαγοράς πλασματικού χρόνου παρακρατεί το ανώτατο 25% των αποδοχών της σύνταξης. 

Όπως εξηγεί στο skai.gr ο εργατολόγος Διονύσης Ρίζος τα αρμόδια στελέχη του ΓΛΚ ισχυρίζονται πως είναι αναγκασμένα να εφαρμόζουν την προγενέστερη νομοθεσμία Νομοθέσια του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Υπαλλήλων του ΠΔ 169 του 2007, καθώς το ψηφιακό σύστημα του ΕΦΚΑ δεν … «αναγνωρίζει»  άλλη μεταβλητή. 

Επιπρόσθετα οι προσωρινές συντάξεις που έλαβαν οι συγκεκριμένοι συνταξιούχοι θεωρούνται «αχρεωστήτως» καταβληθείσες και αναζητούνται ως οφειλή!

Αποτέλεσμα αρκετοί απόμαχοι της εργασίας να λαμβάνουν ποσά σύνταξης μεταξύ 0,30 και 0,60ευρώ !!!!

Τι αναφέρει η εγκύκλιος Τσακλόγλου 

Τι αναφέρει όμως η εγκύκλιος Τσακλόγλου βάσει της οποίας η όποια παρακράτηση δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 25% του συνόλου της συνταξιοδοτικής παροχής; 

 Εξόφληση σε δόσεις

Στην περίπτωση της εξόφλησης σε δόσεις, το σχετικό ποσό εξαγοράς καταβάλλεται σε τόσες μηνιαίες δόσεις όσοι είναι και οι μήνες που αναγνωρίζονται.

Η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα της κοινοποίησης της απόφασης αναγνώρισης.

Καθυστέρηση καταβολής δόσης συνεπάγεται την επιβάρυνσή της με τον εκάστοτε προβλεπόμενο τόκο καθυστέρησης. 

Σε περίπτωση θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή υποβολής αιτήματος συνταξιοδότησης όπου ο αναγνωριζόμενος χρόνος ασφάλισης αξιοποιείται για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, πριν από την εξόφληση της εισφοράς εξαγοράς, παρακρατείται κάθε μήνα από τη σύνταξη και μέχρι την εξόφληση της οφειλής ποσό ίσο με το 1/4 της σύνταξης.

 Αναγνώριση χρόνου ασφάλισης στον κλάδο επικουρικής ασφάλισης του e- ΕΦΚΑ

Τα ανωτέρω εφαρμόζονται αντίστοιχα και για την αναγνώριση των χρόνων ασφάλισης στον κλάδο επικουρικής ασφάλισης του e -ΕΦΚΑ σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 96 του ν.4387/2016 όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 44 του ν.4670/2020 και την παρ. 1γ του άρθρου 40 του ν.4052/2012, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 79 του ν.4387/2016 και το άρθρο 42 του ν.4670/2020.

Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με τις παραπάνω αναφερόμενες διατάξεις, στην περίπτωση θεμελίωσης δικαιώματος για επικουρική σύνταξη με αναγνώριση κατόπιν εξαγοράς χρόνων ασφάλισης, το οφειλόμενο ποσό εξαγοράς, εφόσον δεν υπερβαίνει το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ, συμψηφίζεται ή παρακρατείται από το σύνολο των δικαιούμενων ποσών επικουρικής σύνταξης. 

Εφόσον το οφειλόμενο ποσό εξαγοράς υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ, κατά το μέρος που υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ εξοφλείται εφάπαξ πριν την έκδοση της απόφασης συνταξιοδότησης, κατά δε το λοιπό μέρος συμψηφίζεται ή παρακρατείται από το σύνολο των δικαιούμενων ποσών επικουρικής σύνταξης (σχετική η υπ' αριθμ.Φ80020/12293/Δ16.317/3.4.2020 εγκύκλιος, ΑΔΑ: ΨΓ8Α46ΜΤΛΚ-ΑΝΣ)». 

Διαβάστε εδώ

Διαβάστε εδώ

Πηγή: skai.gr

Επιτελικό Κράτος: - Γιατί μας βάζει να πληρώνουμε φόρο, πάνω στον φόρο, που ήδη (!) έχουμε πληρώσει; - Η κυβερνητική «τρέλα» της διπλής φορολογίας για το 2025

 Αυτές οι μέρες είναι οι μέρες του Προϋπολογισμού… Αλλά από συνήθεια, ιδιαίτερα μετά τα μνημονιακά χρόνια, που έτσι κι αλλιώς το σχέδιο Προϋπολογισμού ερχόταν «προσυμπληρωμένο» από τις Βρυξέλλες, κανένας δεν δίνει σημασία στα γραφόμενά του. 

Οι λόγοι είναι δύο. Ο ένας είναι όπως είπαμε η … συνήθεια. Ο δεύτερος είναι γιατί και τώρα όπως και στο παρελθόν, συμβαίνουν τόσα ενδιάμεσα στον χρόνο, που στο τέλος ήμαστε τυχεροί αν δεν χρειάζεται να κατατεθεί διορθωτικό σχέδιο λίγο πριν από το καλοκαίρι λόγω των μεγάλων παρεκκλίσεων.

Υπάρχει όμως κάτι που αξίζει τον κόπο να επισημάνουμε λίγο πριν το σχέδιο Προϋπολογισμού του 2025 πάρει την – σχεδόν αυτοματοποιημένη και αδιάφορη – ψήφο των βουλευτών της ελληνικής Βουλής.

Αυτό αφορά τα έσοδα και βασικά τα έσοδα από φόρους. Και ακόμα πιο ειδικά τα έσοδα από τους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης και τον ΦΠΑ, τους κατά γενική ομολογία πιο άδικους (και μη προοδευτικούς) φόρους που πληρώνουμε.

Ο νόμος του Προϋπολογισμού στην Ελλάδα, προβλέπει ότι πέραν των εισοδημάτων που υφίστανται άμεση φορολογία, προβλέπεται και η έμμεση φορολογία η οποία είναι γνωστή κυρίως με το όνομα ΦΠΑ, αλλά και ΕΦΚ ή “τέλη” κ.λ.π. 

Εκείνο που δεν είναι ευρέως «γνωστό» στους φορολογούμενους είναι ότι στην Ελλάδα, δεν πληρώνουμε μόνο φόρο για το εισόδημα και φόρο στην κατανάλωση (ΦΠΑ). 

Έχουμε το προνόμιο να πληρώνουμε και φόρο και πάνω στον φόρο που ήδη έχουμε πληρώσει στην καταναλωτική δαπάνη. 

Με άλλα λόγια πληρώνουμε ΦΠΑ για τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης που έχουν ήδη πληρώσει. 

Που; Ο «νόμος» προβλέπει και δεύτερο γύρο φορολόγησης με την επιβολή ΦΠΑ πάνω στους ήδη υπάρχοντες έμμεσους φόρους. Που σημαίνει ότι για κάθε λίτρο βενζίνης ή άλλου καυσίμου, ή αλκοόλ ή άλλου τέλους σε τσιγάρα, ηλεκτρονικά και μη, καφέ, κ.λ.π. πρώτα πληρώνουμε τον ΕΦΚ και στην συνέχεια πληρώνουμε ΦΠΑ όχι μόνο για την αξία του προϊόντος που αγοράσαμε αλλά συνολικά πάνω στην αξία συν τον φόρο (ΕΦΚ) που ήδη καταβάλαμε (!). 

Και καλά να πει κανείς, πόσο αλκοόλ ή καφέ θα καταναλώσεις και θα πληρώσεις διπλό φόρο, αλλά με το ρεύμα, με το πετρέλαιο, την βενζίνα και το φυσικό αέριο γιατί πρέπει να πληρώσεις «φόρο πάνω στον φόρο»;

Αξίζει εδώ να δούμε τι προβλέπει ο Προϋπολογισμός του 2025 γι’ αυτή την τρελή διπλή φορολόγηση για να καταλάβουμε γιατί όλα ο ΥΠΟΙΚ δέχεται να τα συζητήσει ακόμα και τις υψηλές προμήθειες των τραπεζών, αλλά όχι τους έμμεσους φόρους που τους εισπράττει διπλά κάθε φορά που βάζουμε το χέρι στην τσέπη.  

Από την επιβολή φορολόγησης με ΦΠΑ των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης, ο Προϋπολογισμός προβλέπει έσοδα της τάξης των 1,66 δισ. ευρώ. 

Δηλαδή 1,66 δισ. ευρώ έσοδα από την φορολόγηση του φόρου που έχει εισπράξει με την μορφή του ΕΦΚ (!). Με άλλα λόγια αν θέλετε την απλή εξήγηση του γιατί το ΥΠΟΙΚ δεν δέχεται κουβέντα για την ελάφρυνση έστω και κατ’ ελάχιστον του ΕΦΚ ή του ΦΠΑ, τα στοιχεία είναι εδώ: γιατί απλά εισπράττει όχι διπλό, αλλά πολλαπλό φόρο αφού για κάθε μονάδα του ΕΦΚ που έχει εισπράξει εισπράττει επιπλέον και το προβλεπόμενο ΦΠΑ.

Μοιάζει με παραβίαση κάθε κανόνα λογικής για το τι σημαίνει φορολογία και πολύ περισσότερο μοιάζει με πρωτοφανούς κλίμακας αδικία, αφού βέβαια, άλλο είναι το «βάρος» του κόστους ενός λίτρου βενζίνης/πετρελαίου/φυσικού αερίου,  ή του ηλεκτρικού με διπλοφορολογημένη την κατανάλωση για ένα εισόδημα χαμηλο-συνταξιούχου ή εργαζόμενου με τον κατώτατο μισθό και άλλο των μεγαλύτερων διαθέσιμων εισοδημάτων.  

Οι λεπτομέρειες και τα αναλυτικά στοιχεία για το πόσο ΦΠΑ πληρώνουμε πάνω στον ΕΦΚ για κάθε είδος που αγοράζουμε είναι «τυπωμένα» στον Προϋπολογισμό του 2025 που έχει κατατεθεί ήδη στην Βουλή. 

Αυτό που δεν υπάρχει στον Προϋπολογισμό είναι το πως αυτές οι διπλο-πληρωμές φόρων θα μπορέσουν να «εξυπηρετηθούν» από το ήδη απαξιωμένο διαθέσιμο εισόδημα μέσα στο 2025…

πηγή:https://www.newsit.gr/blogs/oikonoklastika/giati-plironoume-foro-pano-ston-foro-pou-idi-exoume-plirosei-i-trela-tis-diplis-forologias-to-2025/4256833/

Μετοχικό Ταμείο Στρατού: - Πότε θα καταβληθεί το μέρισμα μηνός Ιανουαρίου 2025

 Σας γνωρίζουμε ότι η ημερομηνία καταβολής του μερίσματος μηνός Ιανουαρίου 2025 θα είναι η Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2025.

Αθήνα,  3 Δεκ 2024

Ο Πρόεδρος του ΔΣ/ΜΤΣ

Ταξίαρχος ε.α. Δημήτριος Σ. Χατσίκας

O Γενικός Διευθυντής του ΜΤΣ

Ταξίαρχος Βασίλειος Τσιάνταλης

Συνέβη σαν Σήμερα - Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος - Ο Στρατιωτικός και πολιτικός που συνέτριψε τον κομουνιστοσυμμοριτισμό

 

Στρατιωτικός και πολιτικός. Διετέλεσε Αρχιστράτηγος κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και στο τελευταίο στάδιο του Εμφυλίου Πολέμου, και Πρωθυπουργός από το 1952 έως το θάνατό του.

Ο Αλέξανδρος Παπάγος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 1883. Πατέρας του ήταν ο αντιστράτηγος Λεωνίδας Παπάγος με καταγωγή από τις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας και μητέρα του η Μαρία Καλίνσκυ, ανιψιά του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ.

Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές, το 1901 εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά την εγκατέλειψε ένα χρόνο αργότερα, προκειμένου ν' ακολουθήσει στρατιωτική εκπαίδευση στο εξωτερικό, καθότι είχε παρέλθει το όριο ηλικίας για την εισαγωγή του στη Σχολή Ευελπίδων. Φοίτησε για μία διετία (1902 - 1904) στη στρατιωτική σχολή των Βρυξελλών και την επόμενη διετία στη σχολή Ιππικού του Ιπρ.

Το 1906 επέστρεψε στην Ελλάδα και κατετάγη στο στρατό ως Ανθυπίλαρχος στο Όπλο του Ιππικού. Το 1911 παντρεύτηκε τη Μαρία Καλίνσκυ, εγγονή του στρατηγού Τιμολέοντα Βάσσου, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Ειρήνη (1914), σύζυγο του γλύπτη Γιάννη Παππά και τον Λεωνίδα (1912), διπλωμάτη και αυλάρχη των ανακτόρων.

Ο Παπάγος συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους ως Υπίλαρχος κι έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις για την κατάληψη των Ιωαννίνων. Δεδηλωμένος φιλοβασιλικός ο Παπάγος, μετά την επικράτηση του Ελευθέριου Βενιζέλου το 1917, αποστρατεύτηκε κι εξορίστηκε διαδοχικά στα νησιά Ίο, Θήρα, Μήλο και Κρήτη.

Η νίκη των «Κωνσταντινικών» και η επάνοδος του Βασιλιά Κωνσταντίνου το Νοέμβριο του 1920 είχε ως επακόλουθο την ανάκληση του Παπάγου στο στράτευμα και την αναδρομική απόδοση του βαθμού του Αντισυνταγματάρχη. Συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως Επιτελάρχης σε μονάδες του Ιππικού, όπου και παρέμεινε μέχρι την κατάρρευση του Μετώπου τον Αύγουστο του 1922.

Μετά την Επανάσταση Πλαστήρα, το 1922, αποστρατεύτηκε εκ νέου. Επανήλθε για δεύτερη φορά στις τάξεις του στρατού το 1926 επί οικουμενικής κυβέρνησης με το βαθμό του Συνταγματάρχη και μέχρι το 1935 είχε φθάσει στο βαθμό του Αντιστρατήγου, διοικώντας σημαντικές μονάδες του Ελληνικού Στρατού.

Στις 10 Οκτωβρίου 1935, ως αρχηγός του Στρατού οργάνωσε κίνημα μαζί με τους ομολόγους του υποναύαρχο Οικονόμου και αντιπτέραρχο Ρέππα, προκαλώντας την παραίτηση της κυβέρνησης Παναγή Τσαλδάρη κι επιταχύνοντας τις εξελίξεις για την επαναφορά της βασιλείας στη χώρα μας. Ο Γεώργιος Κονδύλης, που βρισκόταν σε συνεννόηση με τους πραξικοπηματίες, σχηματίζει αμέσως κυβέρνηση, ορίζοντας τον Παπάγο υπουργό Στρατιωτικών. Η νέα κυβέρνηση προκήρυξε δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος, το οποίο απέβη υπέρ της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας και ο Παπάγος ορίστηκε να μεταφέρει το αποτέλεσμα στο Βασιλιά Γεώργιο Β' στην Αγγλία, όπου διέμενε.

Όταν ο Ιωάννης Μεταξάς έγινε πρωθυπουργός, επανήλθε στην αρχηγία του στρατεύματος την 1η Αυγούστου 1936, παρέχοντάς του σημαντική βοήθεια στο πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου. Παρέμεινε στη θέση αυτή και κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας Μεταξά, συμβάλλοντας στην αναδιοργάνωση και τον επανεξοπλισμό του ελληνικού στρατού στον διαφαινόμενο πόλεμο.

Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου ανέλαβε Αρχιστράτηγος του στρατού ξηράς, καταφέρνοντας, παρά τις υλικές αδυναμίες και τον αρχικό αιφνιδιασμό, να οργανώσει την αποτελεσματική άμυνα της χώρας και να απωθήσει τα ιταλικά στρατεύματα στην αλβανική ενδοχώρα. Παρέμεινε στην ηγεσία του στρατεύματος έως τις 23 Απριλίου 1941, οπότε παραιτήθηκε, προκειμένου να μη συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις της συνθηκολόγησης μετά τη ναζιστική εισβολή και προέλαση, επικρίνοντας το στρατηγό Τσολάκογλου για το σχηματισμό δοσιλογικής κυβέρνησης.

Στη διάρκεια της Κατοχής, δημιούργησε μία πατριωτική οργάνωση, τη Στρατιωτική Ιεραρχία, στην οποία συμμετείχαν ως επί το πλείστον αξιωματικοί. Η αποκάλυψη της δράσης τους τον Ιούλιο του 1943 συνοδεύτηκε από την αποστολή του, μαζί με άλλους τέσσερεις αντιστράτηγους, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (στο Νταχάου, μεταξύ άλλων), στα οποία παρέμεινε μέχρι τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας.

Επέστρεψε στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 1945 και τον Ιούλιο του 1947 του απονεμήθηκε ο βαθμός του στρατηγού εν αποστρατεία. Στις 19 Ιανουαρίου 1949 η κεντρώα κυβέρνηση Σοφούλη ανακάλεσε στην ενέργεια τον στρατηγό Αλέξανδρο Παπάγο και του ανέθεσε εν λευκώ τη Γενική Αρχιστρατηγία των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, με στόχο τη συντριβή της κομμουνιστικής ανταρσίας.

Η έκβαση του Εμφυλίου Πολέμου ήταν επιτυχής για τις αστικές δυνάμεις, με την καθοριστική συμβολή των Αμερικανών. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε το Βασιλιά Παύλο να απονείμει στον Παπάγο, για πρώτη φορά σε Έλληνα στρατιωτικό, τον τίτλο του Στρατάρχη (17 Οκτωβρίου 1949). Ο Στρατάρχης Παπάγος παρέμεινε επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων, συμβάλλοντας στην ίδρυση στις 11 Απριλίου 1950 του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, σε αντικατάσταση των μέχρι τότε υφιστάμενων Υπουργείων Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας, και την οργάνωση του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ), του οποίου υπήρξε και ο πρώτος αρχηγός.

Σημαντική υπήρξε η συμβολή του σε θέματα που αφορούσαν τη βελτίωση των όρων διαβίωσης των αξιωματικών, με τη σύσταση του Αυτόνομου Οικοδομικού Οργανισμού Αξιωματικών (ΑΟΟΑ) και τη δημιουργία ενός οικισμού στις ανατολικές πλαγιές του Υμηττού, που φέρει το όνομά του (Δήμος Παπάγου).

Οι αποτυχημένες προσπάθειες των βενιζελογενών δυνάμεων για τη δημιουργία ενός ισχυρού κεντρώου συνασπισμού οδήγησαν τον αμερικανικό παράγοντα να βλέπει θετικά τη λύση της ανάληψης της πρωθυπουργίας από τον δεξιό Παπάγο, που πλέον διέθετε ιδιαίτερα ισχυρό γόητρο στην ελληνική κοινωνία. Το εγχείρημα στηρίχθηκε και από τα μεγαλύτερα εκδοτικά συγκροτήματα της εποχής (Καθημερινή, Εστία, Βήμα), αλλά αντιμετώπισε τη σθεναρή αντίδραση των Ανακτόρων, που φοβούνταν απώλεια του ελέγχου του στρατεύματος.

Στις 28 Μαΐου 1951 ο Παπάγος υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρωθυπουργό Σοφοκλή Βενιζέλο, εκφράζοντας την πρόθεσή του να πολιτευτεί. Στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 ο «Ελληνικός Συναγερμός», το κόμμα που είχε ιδρύσει στα πρότυπα του γαλλικού Συναγερμού του στρατηγού Ντε Γκολ, συγκέντρωσε το 36,53% των ψήφων, αλλά δεν εξασφάλισε αυτοδύναμη πλειονοψηφία στη Βουλή.

Οι κεντρώες πολιτικές δυνάμεις σχημάτισαν βραχύβια κυβέρνηση με πρόεδρο το Νικόλαο Πλαστήρα, η οποία μετά την ασθένειά του και την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη κλονίστηκε σοβαρά. Στις 10 Οκτωβρίου 1952 προκηρύχθηκαν εκλογές για τις 16 Νοεμβρίου, με νέο πλειοψηφικό σύστημα. Ο Ελληνικός Συναγερμός κατήγαγε θρίαμβο με ποσοστό 49,22% και 247 από τις 300 έδρες της Βουλής, με αποτέλεσμα να σχηματισθεί κυβέρνηση Παπάγου στις 19 Νοεμβρίου 1952.

Στο εσωτερικό μέτωπο, η κυβέρνηση Παπάγου ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την ανοικοδόμηση της χώρας, μετά τον καταστροφικό εμφύλιο και την κατοχή. Στο οικονομικό πεδίο απόλυτος κυρίαρχος υπήρξε ο Υπουργός Συντονισμού Σπυρίδων Μαρκεζίνης, ο οποίος με τολμηρές κινήσεις κατάφερε τη μερική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Στις 9 Απριλίου 1953 η κυβέρνηση, με πρόταση του Μαρκεζίνη, προχώρησε στην υποτίμηση κατά 50% του εθνικού νομίσματος έναντι του δολαρίου, συνδέοντας με αυτό τον τρόπο την ισοτιμία της δραχμής με τα διεθνή νομίσματα, σύμφωνα με τις επιταγές του Μπρέτον Γουντς (1944). Η απόφαση αυτή θεωρείται από τις πλέον επιτυχημένες οικονομικές κινήσεις και συνέβαλε δραστικά στη σταθεροποίηση της εθνικής οικονομίας. Η αντιπολίτευση κατηγόρησε επανειλημμένα την κυβέρνηση Παπάγου ότι δεν έπραξε αρκετά για την κοινωνική συμφιλίωση και την επούλωση των τραυμάτων του Εμφυλίου.

Στην εξωτερική πολιτική, η νέα κυβέρνηση ευθυγραμμίστηκε με την πολιτική των Η.Π.Α., κατανοώντας την ηγετική τους παρουσία μεταξύ των χωρών του Ελευθέρου Κόσμου και τους παραχώρησε το δικαίωμα της δημιουργίας στρατιωτικών βάσεων στο ελληνικό έδαφος. Δύο είναι τα σοβαρότερα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική που αντιμετώπισε ο Παπάγος: το Κυπριακό και τα Σεπτεμβριανά.

Την περίοδο της διακυβέρνησής του κορυφώνεται ο απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων από τη βρετανική αποικιοκρατία, που ζητούσαν την Ένωση με τη μητέρα - πατρίδα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άμεση εμπλοκή της Ελλάδας, που αντιμετώπισε, όμως, και την αντίδραση της ισχυρής συμμάχου Μεγάλης Βρετανίας. Η έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ βρίσκει τον Παπάγο σοβαρά άρρωστο και ανίκανο να πάρει αποφάσεις. Οι συγκρούσεις στην Κύπρο οδηγούν σε χειροτέρευση τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που φθάνουν στο κατώτερο δυνατό σημείο με το τουρκικό πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης στις 6 Σεπτεμβρίου 1955.

Ο Στρατάρχης Παπάγος πέθανε, τελικά, στις 4 Οκτωβρίου 1955, έπειτα από σύντομη ασθένεια, ενώ ήταν ακόμη πρωθυπουργός. Ο Βασιλιάς Παύλος έκανε την έκπληξη κι έχρισε διάδοχό του τον δυναμικό υπουργό Δημοσίων Έργων Κωνσταντίνο Καραμανλή και όχι κάποιο πρωτοκλασάτο στέλεχος της κυβέρνησής του, όπως τους δελφίνους Στέφανο Στεφανόπουλο και Παναγιώτη Κανελλόπουλο.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/198?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2021-12-09

© SanSimera.gr