Ριπές Σαμαρά κατά του Πρωθυπουργού: "Ασχολήσου με τα σοβαρά, στα σύνορά μας." - "Χωρίς άλλους επικίνδυνους χαριεντισμούς, βραχύβια σύμφωνα φιλίας και υποκλίσεις"

 Με αιχμή του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά του Αντώνη Σαμαρά ξεκίνησε η δευτερολογία του πρωθυπουργού στη Βουλή, που επιτέθηκε στον Νίκο Παππά, στον ΣΥΡΙΖΑ, με σαφή όμως, βέλη προς τον πρώην πρωθυπουργό. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκίνησε εξηγώντας την απόφασή του να αποχωρήσει από την αίθουσα της ολομέλειας την ώρα της πρωτολογίας του Νίκου Παππά. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος και επομένως της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο πρωθυπουργός ωστόσο με έντονο ύφος δήλωσε πως δεν θα επέλεγε ποτέ να ακούσει έναν καταδικασμένο με 13-0 πολιτικό αρχηγό. Καθώς οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας διέκοπταν χειροκροτώντας ένθερμα την αποστροφή του πρωθυπουργού, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνέχισε ακόμα πιο έντονα: «Ούτε θα συνομιλήσω, ούτε θα χαριεντιστώ μαζί του».

Ωστόσο η στάση Μητσοτάκη θεωρήθηκε ως «μομφή» και στον Αντώνη Σαμαρά για τη θερμή χειραψία που είχε με τον Νίκο Παππά στην πρόσφατη εκδήλωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών - μία χειραψία που ξένισε πολλούς εντός και εκτός ΝΔ. Εκεί, οι δύο άνδρες, που έχουν έρθει σε ακραία σύγκρουση κατά το παρελθόν, ιδίως για την υπόθεση της Novartis, φάνηκε να έχουν ξεπεράσει εντελώς τις διαφορές τους. Πέραν της θερμής τους χειραψίας, είχαν και συνομιλία, καθώς κάθονταν με ένα μόνο κενό κάθισμα ανάμεσά τους - το οποίο στη συνέχεια κάλυψαν και κάθισαν δίπλα δίπλα συνομιλώντας, οι δύο μαζί. Μάλιστα, φωτογραφήθηκαν και χαμογελαστοί ο ένας προς τον άλλον, να «χαριεντίζονται», όπως σχολιάστηκε από πολλές πλευρές.

Αιχμηρή απάντηση συνεργατών του Αντώνη Σαμαρά 

Συνεργάτες του κ. Σαμαρά απάντησαν αιχμηρά στον Κυριάκο Μητσοτάκη σπεύδοντας ωστόσο να διευκρινίσουν πως η δήλωση του πρώην Πρωθυπουργού για τη Novartis με το περιβόητο «θα τους πάω μέχρι τέλους» ισχύει στο ακέραιο... 

«Είναι προφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης επιτίθεται στον κ. Σαμαρά όχι επειδή χαιρέτησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έτυχε να καθίσει δίπλα του σε δημόσια εκδήλωση…

Άλλωστε η δήλωση του κ. Σαμαρά για τη σκευωρία Νοβάρτις, ότι θα πάει όλους τους υπεύθυνους «μέχρι τέλους», ισχύει στο ακέραιο.

Ο πραγματικός λόγος βρίσκεται στα «ήρεμα νερά» με την Τουρκία που διαταράσσονται καθημερινά πλέον, μέσα από αλλεπάλληλες προκλήσεις. Όπως αυτή μόλις τώρα, με τη νέα Navtex της Τουρκίας. Που μας ανακοίνωσε ότι όχι μόνον η Κάσος αλλά ούτε η Λέσβος ούτε και η Χίος έχουν υφαλοκρηπίδα!

Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τα σοβαρά, στα σύνορά μας. Χωρίς άλλους επικίνδυνους πραγματικά χαριεντισμούς, βραχύβια «σύμφωνα φιλίας» και υποκλίσεις».

πηγή:https://www.sofokleousin.gr/xastouki-samara-se-mitsotaki-asxolisou-sovara-me-tin-tourkia-xori#goog_rewarded

Μας ξεπέρασαν οι Βαλκάνιοι σε εξαγωγές κι εμείς καμαρώνουμε

 

Μανώλης Κοττάκης

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Ανάπτυξης παρουσίασαν χθες στην Εθνική Πινακοθήκη το σχέδιό τους για το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Πολύ καλό για να είναι αληθινό. Μακάρι.

Αλλά το δείγμα γραφής, που έχει δώσει η φιλελεύθερη Νέα ∆ημοκρατία στα πέντε και πλέον χρόνια που κυβερνά, δεν είναι ικανό δυστυχώς να πείσει την αγορά ότι η παράταξη που στο παρελθόν κατηγορείτο από το… ΠΑΣΟΚ ότι είναι το κόμμα των βιομηχάνων αγαπά τη βιομηχανία. Η οποία, ακόμη και στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, συνεισφέρει στην ανάπτυξη του ΑΕΠ ποσό αν όχι σημαντικά μεγαλύτερο, τουλάχιστον ισοδύναμο με τη ναυτιλία και τον τουρισμό. Η Νέα ∆ημοκρατία, με αυτό που κάνει τα τελευταία χρόνια, σκοτώνει τη βιομηχανία με επιστημονικό τρόπο. ∆εν το κάνει βεβαίως όπως το ΠΑΣΟΚ το 1981, επί των ημερών του οποίου οι εξαγωγές «βούτηξαν» στα «τάρταρα» και επανήλθαν στο ίδιο σημείο ύστερα από 15 ολόκληρα χρόνια.

Αυτό ήταν έγκλημα το οποίο συνοδεύτηκε από το άλλο έγκλημα, του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων. Το κάνει όμως και εκείνη με τον τρόπο της, βάζοντας «πλάτη» στο μετεμφυλιακό δυτικό σχέδιο, που δεν επέτρεψε ποτέ στην Ελλάδα, πλην ορισμένων περιόδων, να κάνει μεγάλα βήματα στη βιομηχανία προκειμένου να μη γίνει ποτέ αυτοδύναμη γεωπολιτικά.

Για το πώς σκοτώνει η Ν.∆. τη βιομηχανία, προστατεύοντας πολλές φορές το διεθνές κεφάλαιο και διευκολύνοντας τις εισαγωγές, αρκεί κανείς να συγκρίνει τις εξαγωγές μας με τις εξαγωγές βαλκανικών και ανατολικών χωρών. Βλέπουμε τη σκόνη τους… καμαρώνοντας στην Εθνική Πινακοθήκη.

Αλλά, αντί να τα γράφουμε και να τα λέμε εμείς, θα σας μεταφέρω τι μας εκμυστηρεύτηκε προσφάτως κορυφαίος της αγοράς, για να δείτε ποια είναι η πραγματική εικόνα πίσω από το επιτηδευμένο αριστερό λεξιλόγιο για το «νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας». Άνθρωποι που δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ εργοστάσιο και είναι προϊόντα του κομματικού σωλήνα, δεν έχουν δουλέψει ουσιαστικά ποτέ πραγματικά στη ζωή τους, μας λένε ότι ξέρουν ποιο είναι το παραγωγικό πρότυπο που έχει ανάγκη η χώρα. Την οποία, αν διατρέξει κανείς από αέρος, θα διαπιστώσει ότι είναι γεμάτη από κουφάρια εργοστασίων του ένδοξου παρελθόντος… Ενώ κάποτε σε κάθε νομό υπήρχε και ένα εργοστάσιο. Μου είπε, λοιπόν, αυτός ο κορυφαίος της αγοράς:

Aπέραντο χωράφι

«Όλοι στην πατρίδα μας έχουν εγκαταλείψει τη βιομηχανία. Η Σλοβενία, η Κροατία, η Τσεχία, προσεχώς και η Βουλγαρία, μας έχουν ξεπεράσει σε εξαγωγές. Η Τσεχία έχει έξι φορές παραπάνω εξαγωγές από εμάς και η Κροατία τέσσερις. Είναι ντροπή. Η Ελλάδα, αν τη δεις από ψηλά, είναι ένα απέραντο χωράφι, δεν υπάρχει πουθενά βιομηχανία. Η βιομηχανία καταδιώκεται με τις υψηλές τιμές ενέργειας που πλήττουν την ανταγωνιστικότητά της, και δεν υπάρχει εθνική πολιτική προστασίας της, όπως στην Ιταλία. Ακόμα και στην κατάσταση που είναι σήμερα, εισφέρει περισσότερα στο ΑΕΠ από τον τουρισμό και τη ναυτιλία. Και ξέρετε γιατί μας το κάνουν αυτό; Γιατί αδιαφορούν; Για να βάλουν πόδι στις οικονομίες της ηπείρου μας (αυτή τη στιγμή πλήττονται και η γερμανική και η γαλλική βιομηχανία) η Αμερική και η Αγγλία (για αυτό έφυγε από την Ένωση), που ετοιμάζονται να σορτάρουν την Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια, για να κλέψουν σε τιμή ευκαιρίας στα χρηματιστήρια (και να τις εντάξουν στην ιδιοκτησία τους) όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές βιομηχανίες. Η Ευρώπη θα υπάρξει στο μέλλον, αλλά μόνο ως αμερικανικό παράρτημα και πολιτεία των ΗΠΑ. Αυτό επιδιώκεται με τον νέο διεθνή καταμερισμό στον κόσμο: οι σημερινοί μεγαλομέτοχοι να γίνουν οι αυριανοί υπάλληλοι στις επιχειρήσεις τους. Η αρχή έγινε με τη στέρηση της φθηνής ενέργειας από τους Γερμανούς. Και κατόπιν από εμάς. Ο Σκυλακάκης μάς κοροϊδεύει λέγοντας ότι θα πέσουν οι τιμές της ενέργειας με τα χιλιάδες φωτοβολταϊκά που ετοιμάζει. Όλοι προωθούν την ατζέντα της πράσινης ενέργειας, που συνιστά τη ναρκοθέτηση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, η οποία έχει ανάγκη από φθηνή ενέργεια. Παρότι οι ΗΠΑ δεν έχουν μεγάλες ποσότητες σχιστολιθικού αερίου, στεγνώνουν την Ευρώπη για να την εξαγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας. Επενδύσεις μεγάλων ελληνικών εταιριών στη βόρεια Ελλάδα είναι έτοιμες, αλλά δεν προωθούνται, γιατί άλλα συμφέροντα τις εμποδίζουν. Είπαμε στον Μητσοτάκη να συστήσει ξεχωριστό υπουργείο Βιομηχανίας, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία, και το αρνήθηκε. Το ίδιο κάνει και ο Χατζηδάκης, ο οποίος δεν αναφέρει ποτέ στις ομιλίες του τη λέξη “βιομηχανία”, παρά μόνο κατόπιν παρακλήσεως. Επικεφαλής στο ΙΟ- ΒΕ τέθηκε… ξενοδόχος. Η Ελλάδα πρωταγωνιστούσε κάποτε στη βιομηχανία και σήμερα μετράμε κουφάρια».

Θέλετε κι άλλα; ∆εν νομίζω. Γιατί, άλλωστε, να χαλάσουμε την ατμόσφαιρα; Ας συνεχίσει το Μαξίμου να κάθεται πάνω στο ροζ συννεφάκι του – δεν θα το χαλάσουμε εμείς το όνειρο. Μια μέρα, όμως, θα ξυπνήσει και θα βρεθεί μπροστά σε εκπλήξεις… Οι αστοί, όταν θυμώνουν με το «γκουβέρνο», δεν το δείχνουν. Θέμα πρεστίζ. Απλώς πράττουν.

πηγή:https://www.newsbreak.gr/apopseis/742204/mas-xeperasan-oi-valkanioi-se-exagoges-ki-emeis-kamaronoyme/

Πρωθυπουργός ια τις πυρκαγιές: - Τι πετύχαμε, τι δεν πετύχαμε - Σβήσαμε τη συντριπτική πλειοψηφία των πυρκαγιών

 Ευχαριστώ πολύ, κ. Πρόεδρε. 

Δύο εισαγωγικές παρατηρήσεις: πρώτον, δεν θα χρειαστώ 50 λεπτά, για να μην ανησυχούν οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης, για την πρωτολογία μου. Πενήντα λεπτά είναι ο χρόνος τον οποίο συνήθως δίνουμε για τον Προϋπολογισμό και στα πλαίσια μιας προσπάθειας να γίνει λίγο πιο ζωντανή και πιο διαδραστική αυτή η συζήτηση, θα επιχειρήσω στην πρωτολογία μου να είμαι πιο συνοπτικός, ώστε να μου δοθεί περισσότερος χρόνος στη δευτερολογία μου να μπορέσω να απαντήσω στα επιχειρήματα των πολιτικών αρχηγών.

Κι έχω και μια υποψία ότι μάλλον δεν θα περιοριστούν μόνο στα ζητήματα τα οποία αφορούν την ημερήσια διάταξη, οπότε έχω αυτή την αίσθηση ότι θα μετατραπεί σε μια πιο γενικευμένη συζήτηση αυτή η οποία προκάλεσα σήμερα και η οποία, κ. Πρόεδρε, θα έλεγα ότι έχει πια στοιχεία μιας τακτικότητας. Δεν χρειάζονταν οι ερωτήσεις των αξιότιμων αρχηγών για να έρθουμε στη Βουλή να συζητήσουμε και να κάνουμε έναν απολογισμό της αντιπυρικής περιόδου, είναι κάτι το οποίο έχουμε κάνει και σε προηγούμενες χρονιές.

Και νομίζω ότι καλό και χρήσιμο είναι να γίνεται κάθε χρόνο, ώστε να γίνεται ένας αντικειμενικός απολογισμός, τι πετύχαμε, τι δεν πετύχαμε, να κεφαλαιοποιήσουμε τα θετικά της προσπάθειάς μας και να ακούσουμε, ελπίζω, χρήσιμες προτάσεις για το πώς μπορούμε να βελτιωθούμε περισσότερο.

Πρώτα, λοιπόν, ας δούμε λίγο τα πραγματικά δεδομένα: τι έγινε σε αυτή την περίοδο και ποια είναι τα στατιστικά στοιχεία τα οποία πρέπει να έχουμε υπόψη μας για να μπορούμε να κάνουμε μια συζήτηση επί πραγματικών δεδομένων.

Πρώτο δεδομένο, λοιπόν, αυτή η χρονιά αναμενόταν δύσκολη κλιματολογικά, ήταν όμως αντικειμενικά η πιο δύσκολη χρονιά των τελευταίων 40 ετών, κάτι το οποίο δεν αμφισβητείται από τα στοιχεία όλων των επιστημόνων, συμπεριλαμβανομένου και του Εθνικού Αστεροσκοπείου.

Είχαμε συστηματικά υψηλότερες θερμοκρασίες του μέσου όρου, υπερβολικά μεγάλη ξηρασία, έντονους ανέμους και όλα αυτά ήρθαν σε συνέχεια μιας περιόδου παρατεταμένης ανομβρίας, με ελάχιστο χιόνι στα βουνά μας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν συνθήκες που γνωρίζαμε από την αρχή της αντιπυρικής περιόδου ότι θα ήταν ιδιαίτερα προβληματικές.

Υψηλές θερμοκρασίες, ξηρασία, άνεμοι, συχνά κεραυνική δραστηριότητα χωρίς καταιγίδες, οι λεγόμενες «ξηρές καταιγίδες» που προκάλεσαν πολλές πυρκαγιές, ειδικά στους ορεινούς όγκους.

Αυτές, όμως, είναι οι συνθήκες που κατά πάσα πιθανότητα, ως αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης, θα καλούμαστε να αντιμετωπίζουμε με ολοένα μεγαλύτερη συχνότητα από εδώ και στο εξής.

Προσθέστε σε αυτό και το γεγονός ότι βρεθήκαμε σε βαθμό επικινδυνότητας «4» και «5» νωρίτερα από άλλες χρονιές. Το αποτέλεσμα είναι ότι είχαμε ουσιαστικά τον κρατικό μηχανισμό σε ετοιμότητα για ένα ολόκληρο εξάμηνο και με δύσκολες πυρκαγιές να εκδηλώνονται και σε εποχές, όπως τα τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου, που δεν είχαμε στο παρελθόν συνηθίσει να έχουμε τέτοιου είδους έντονες φωτιές.

Οπότε, ξεκινώ λέγοντας και πάλι, κ. Υπουργέ, ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλα τα στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Κατέβαλαν και φέτος μια τιτάνια προσπάθεια την οποία, πιστεύω, όλοι μας οφείλουμε να αναγνωρίσουμε.

Πάμε, λοιπόν, τώρα να δούμε τα στατιστικά στοιχεία. Πόσες φωτιές είχαμε; 9.101 φέτος, σύμφωνα με το σύστημα Engage, σε σχέση με 7.163 πέρσι.

Πόσες ήταν οι καμένες εκτάσεις; Για να μπορούμε να μιλάμε επί πραγματικών δεδομένων, γιατί θα ακούσουμε πάλι «ότι κατακάηκε όλη η Ελλάδα» και αυτά τα γνωστά, τα οποία ελπίζω αυτή τη φορά τουλάχιστον να τα αποφύγετε για να μπορούμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στα πραγματικά στοιχεία.

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Και μετά αναρωτιέστε, κα Κωνσταντοπούλου, γιατί η αντιμετώπιση από μέρους μου δεν είναι ανάλογη του σεβασμού που εσείς δείχνετε με τη συμπεριφορά σας στο Κοινοβούλιο. Έχετε την αντιμετώπιση που σας αξίζει.

Λοιπόν, επανερχόμαστε στα στοιχεία. Πέρυσι, ήταν μία πολύ κακή χρονιά, κάηκαν 1.754.000 στρέμματα. Φέτος κάηκαν 440.000 στρέμματα, με μέσο όρο τα τελευταία 20 χρόνια κάτι παραπάνω από 500.000 στρέμματα. Ήμασταν, δηλαδή, κάτω από τον μέσο όρο της τελευταίας εικοσαετίας, σε μία χρονιά που αντικειμενικά από κλιματολογικής άποψης, όπως, επαναλαμβάνω, βεβαιώνουν όλοι οι ειδικοί, ήταν η δυσκολότερη των τελευταίων 40 ετών.

Το μέτρο σύγκρισης, προφανώς, δεν μπορεί να είναι ότι δεν θα έχουμε καθόλου πυρκαγιές. Δεν φαντάζομαι να υπάρχει κάποιος ο οποίος να δέχεται ότι μπορεί να περάσει ένα καλοκαίρι χωρίς καθόλου φωτιές στη χώρα. Αν το πιστεύετε αυτό, να βγείτε να το πείτε, παρακαλώ πολύ. Αλλά νομίζω ότι αυτό αντιβαίνει και στην κοινή λογική. Είναι αν μπορούμε να είμαστε κάτω από το μέσο όρο με έναν σταθερό τρόπο, και αν μπορούμε και οι απώλειες τις οποίες έχουμε να είναι τέτοιες ώστε τουλάχιστον στα στρέμματα τα οποία καίγονται να μην χάνουμε μεγάλα, ώριμα, παραγωγικά δάση, τα οποία είναι και τα πιο σημαντικά για το περιβάλλον και τα πιο δύσκολα ως προς τη διαδικασία της φυσικής αναγέννησης.

Είχαμε λιγότερα καμένα στρέμματα ανά πυρκαγιά, 48 στρέμματα αντί των 58 του μέσου όρου της τελευταίας εικοσαετίας. Και ναι, είχαμε και φέτος πολύ λιγότερες καμένες δασικές εκτάσεις, δάση δηλαδή. Παραδείγματος χάριν, στην Αττική, σε μία φωτιά -θα επανέλθω σε αυτή γιατί φαντάζομαι ότι θα αποτελέσει και αντικείμενο κριτικής της αντιπολίτευσης-, από τα 100.000 στρέμματα περίπου που κάηκαν, μόνο τα 10.000 ήταν πραγματικό δάσος, τα υπόλοιπα ήταν βραχώδεις, θαμνώδεις εκτάσεις, πιο εύκολες, τουλάχιστον, ως προς τη φυσική αναγέννηση.

Προφανώς, θα επαναλάβω ακόμα μία φορά ότι το πρόβλημα αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό, είναι παγκόσμιο. Δείτε τι έγινε στην Πορτογαλία τον Σεπτέμβριο, όπου κάηκαν μέσα σε τέσσερις μέρες 1,3 εκατομμύρια στρέμματα. Επαναλαμβάνω, μέσα σε τέσσερις μέρες 1,3 εκατομμύρια στρέμματα. Δείτε τι γίνεται στις ΗΠΑ, στο Τέξας είχαν μία από τις μεγαλύτερες φωτιές στην ιστορία τους, στην Καλιφόρνια. Είναι, δυστυχώς, μία πραγματικότητα η οποία έρχεται και συνοδεύει την κλιματική κρίση την οποία αντιμετωπίζουμε.

Δεν είμαι εδώ για να εξωραΐσω τα πράγματα, αλλά θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης απειλούν πια ολόκληρο τον πλανήτη, ότι οι επιθέσεις θα είναι ολοένα και πιο συχνές, πράγμα το οποίο απαιτεί και ο δικός μας βαθμός ανταπόκρισης να είναι αυξημένος, και ότι η Μεσόγειος είναι μια περιοχή η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της κλιματικής κρίσης και η οποία θα δοκιμάζεται ολοένα και πιο συχνά από τέτοιου είδους κλιματολογικές δοκιμασίες.

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, εν συντομία, να περιγράψω τι κάναμε φέτος στην αντιπυρική περίοδο, τι αλλάξαμε σε σχέση με το παρελθόν και τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και στο εξής.

Εάν έπρεπε να συνοψίσω τη δράση μας, θα έλεγα ότι αυτή αναπτύσσεται σε τέσσερις συν έναν πυλώνες.

Πρόληψη. Θα θυμάστε ότι μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι, έγινε μια έκθεση από έναν Γερμανό ειδικό. Η Επιτροπή Goldammer, την οποία και εμείς είχαμε στηρίξει τότε, η οποία αναφερόταν, με πολύ μεγάλη επιμονή, στην ανάγκη να δίνουμε πολύ μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη, κάτι το οποίο ιστορικά στην πατρίδα μας δεν συνέβαινε.

Είναι σωστή η επισήμανση της Επιτροπής Goldammer και αυτό ακριβώς έκανε η Ελληνική Κυβέρνηση, με μεγάλη συστηματικότητα, αξιοποιώντας και σημαντικούς πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης.

Πρόγραμμα AntiNero I, II και III. Σχεδόν 400 εκατομμύρια ευρώ διατέθηκαν σε δράσεις πρόληψης: αντιπυρικές ζώνες, δασικοί δρόμοι, καθαρισμός αρχαιολογικών χώρων, παρεμβάσεις σε περιαστικά άλση.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, όπως βεβαιώνουν και οι Δασικές μας Υπηρεσίες, όπου δρομολογήθηκε ένα τόσο οργανωμένο πρόγραμμα παρέμβασης στα δάση μας, το οποίο είχε πραγματικό αποτύπωμα. Και βοήθησε πολύ στην αντιμετώπιση δύσκολων πυρκαγιών τις οποίες κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε φέτος το καλοκαίρι.

Και βέβαια, σε αυτή τη μεγάλη πρωτοβουλία θέλουμε συμμάχους και τους πολίτες. Δεν αρκεί μόνο το κράτος μέσα από τις υπηρεσίες του να προχωρά στις απαραίτητες παρεμβάσεις που πρέπει να κάνει και οι οποίες, επαναλαμβάνω, τα τελευταία χρόνια έγιναν για πρώτη φορά στη χώρα σε αυτή την έκταση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό και οι πολίτες να μπορούν να φροντίζουν οι ίδιοι την περιουσία τους και με αυτόν τον τρόπο να βοηθούν τη μεγάλη συλλογική προσπάθεια την οποία κάνουμε για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.

Η πλατφόρμα, λοιπόν, για τον καθαρισμό των οικοπέδων, η οποία αντιμετωπίστηκε -αν θυμάμαι καλά- με αρκετό σκεπτικισμό από την αντιπολίτευση, είχε ως αποτέλεσμα παραπάνω από 830.000 ιδιοκτήτες ακινήτων να δηλώσουν ότι καθάρισαν τα οικόπεδά τους. Είχαμε, επίσης, 8.000 καταγγελίες για απεριποίητους χώρους στον περιαστικό ιστό.

Και νομίζω ότι είναι κοινός τόπος πια ότι αυτή η προσπάθεια την οποία κάναμε είχε πραγματικά αποτελέσματα. Διότι περιόρισε την καύσιμη ύλη, με αποτέλεσμα να κάνει την αντιμετώπιση των πυρκαγιών για το Πυροσβεστικό Σώμα πολύ πιο εύκολη.

Ήταν μια μεγάλη επιτυχία, συλλογική της χώρας, και μία αναγνώριση και από την πλευρά της κοινωνίας, ότι σε αυτή την προσπάθεια δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα μόνο από το κράτος, ότι και οι πολίτες είναι υπεύθυνοι για την προστασία της περιουσίας τους και ότι σε αυτή την προσπάθεια η οποία γίνεται δεν πρέπει να αισθανόμαστε ότι δεν υπάρχει μαζί με τη συλλογική ευθύνη και ατομική ευθύνη, την οποία ο καθένας πρέπει να αναγνωρίζει και να αναλαμβάνει.

Θέλω να θυμίσω, επίσης, ότι έχουμε αυστηροποιήσει πολύ τις ποινές για εμπρησμό, έστω και αν αυτοί προκαλούνται από αμέλεια. Είχαμε μάλιστα και ορισμένα -πώς να τα χαρακτηρίσω;- τραγικά περιστατικά ανθρώπων που υποτίθεται ότι ήταν επιφορτισμένοι με αρμοδιότητες πολιτικής προστασίας σε επίπεδο αυτοδιοίκησης, να προκαλούν από αμέλεια φωτιές και θα υποστούν και αυτοί τις συνέπειες του νόμου.

Και από την άλλη, θέλουμε να δώσουμε κίνητρα στους πολίτες να μπορούν να ασφαλίζουν τις περιουσίες τους έναντι φυσικών καταστροφών και γι’ αυτό και χρησιμοποιήσαμε το εργαλείο του ΕΝΦΙΑ, έτσι ώστε να δώσουμε ένα παραπάνω οικονομικό ερέθισμα στους πολίτες να ασφαλίσουν τα σπίτια τους. Και μάλιστα, η έκπτωση από τον ΕΝΦΙΑ πηγαίνει από το 10% στο 20% για τους πολίτες που θα επιλέξουν να ασφαλίσουν τις περιουσίες τους έναντι φυσικών καταστροφών. Και βέβαια, γι’ αυτούς τους συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν περιουσίες μεγάλης αξίας, η ασφάλιση αυτή πια καθίσταται υποχρεωτική.

Μίλησα, λοιπόν, για τη σημασία την οποία αποδώσαμε και τις δράσεις τις οποίες αναλάβαμε στον τομέα της πρόληψης. Πάμε να δούμε λίγο πιο αναλυτικά τι κάναμε στο κομμάτι της κατάσβεσης των πυρκαγιών. Εκεί, θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα σε δύο πρωτοβουλίες τις οποίες αναλάβαμε, που νομίζω ότι άφησαν ένα θετικό αποτύπωμα πάνω στο οποίο πρέπει να οικοδομήσουμε και τα επόμενα χρόνια.

Το πρώτο είναι η αξιοποίηση της τεχνολογίας για την επιτήρηση, τον άμεσο εντοπισμό και τη γρήγορη κατάσβεση μιας πυρκαγιάς. Είχαμε για πρώτη φορά στην Αττική drones τα οποία πετούσαν 24 ώρες το 24ωρο, δίνοντας σε πραγματικό χρόνο ευκρινή εικόνα. Και για πρώτη φορά, επίσης, τις επικίνδυνες μέρες του καλοκαιριού, όταν είχαμε βαθμό επικινδυνότητας «4» έως «5», είχαμε περιπολίες έμφορτες, έμφορτα αεροσκάφη τα οποία έχουν τη δυνατότητα με αυτόν τον τρόπο -και ελικόπτερα- να κάνουν προσβολές σε πρώτο χρόνο, έτσι ώστε να αντιμετωπίζεται μία πυρκαγιά πριν αυτή πάρει σημαντικές διαστάσεις.

Και θέλω να τονίσω ότι με αυτόν τον τρόπο της γρήγορης παρέμβασης, μπορέσαμε και σβήσαμε τη συντριπτική πλειοψηφία των πυρκαγιών. Από τις 9.101 πυρκαγιές, η συντριπτική πλειοψηφία -θα έλεγα άνω του 98%- είναι φωτιές οι οποίες έσβησαν όταν οι πυρκαγιές αυτές ήταν ακόμα μικρές.

Γι΄ αυτές δεν άκουσε κανείς ποτέ τίποτα. Προφανώς δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία τα δελτία ειδήσεων, ακριβώς γιατί η παρέμβαση έγινε σε πρώτο χρόνο, επειδή μπορέσαμε να τις εντοπίσουμε πολύ γρηγορότερα από ό,τι στο παρελθόν.

Νομίζω ότι αυτή είναι μία σημαντική επιτυχία την οποία πρέπει να κεφαλαιοποιήσουμε. Και ήδη προετοιμαζόμαστε για την επόμενη αντιπυρική περίοδο: πώς μπορούμε να επεκτείνουμε το σύστημα της επιτήρησης μέσα από drones, ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε ακόμα μεγαλύτερα τμήματα της χώρας, για να μπορούμε να έχουμε μία πραγματική εικόνα, η οποία όλη διοχετεύεται στον θάλαμο επιχειρήσεων της Πολιτικής Προστασίας και σίγουρα κάνει τη δουλειά των πυροσβεστών πολύ ευκολότερη.

Προφανώς, αξιοποιήσαμε και πάλι το «112» για να μπορέσουμε να κάνουμε οργανωμένες εκκενώσεις εκεί που αυτό κρίθηκε απαραίτητο. Θέλω να ελπίζω ότι σε αυτή την αίθουσα μπορούμε να συμφωνήσουμε, επιτέλους, στην αναγκαιότητα να γίνονται τέτοιες εκκενώσεις και να χαιρετίσουμε το γεγονός ότι η χώρα μας πια έχει αποκτήσει μία κουλτούρα εκκενώσεων, η οποία θέτει την προστασία της ανθρώπινης ζωής σε απόλυτη πρώτη προτεραιότητα.

Το θυμήθηκα αυτό, κ. Υπουργέ και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βλέποντας τις σκηνές από τους δύο καταστροφικούς τυφώνες οι οποίοι έπληξαν τις νοτιοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, που δόθηκαν εντολές εκκένωσης για εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας. Υπήρχαν και στελέχη της πολιτικής προστασίας και της τοπικής αυτοδιοίκησης που με πολύ κυνικό και σκληρό τρόπο προειδοποίησαν τους πολίτες ότι «αν μείνουν και δεν φύγουν, μάλλον θα πεθάνουν».

Αυτό, λοιπόν, το οποίο γίνεται σε όλο τον κόσμο, αποτελεί μια κατάκτηση της χώρας μας. Το «112» είναι πια ένας δοκιμασμένος μηχανισμός ο οποίος αξιοποιείται όποτε η Πολιτική Προστασία κρίνει ότι αυτό είναι απαραίτητο. Το «112» έχει σώσει πολλές ζωές και παρακαλώ πάρα πολύ στην κριτική την οποία θα κάνετε, και την οποία θα ακούσω με πολύ ενδιαφέρον, να σταματήσετε να λέτε ότι το «112» είναι άλλοθι γι’ αυτά τα οποία υποτίθεται ότι δεν γίνονται στην Πολιτική Προστασία και στις επιχειρήσεις κατάσβεσης των πυρκαγιών. Είναι και άδικο, αλλά είναι και λάθος. Γιατί στέλνουμε το τελείως λάθος μήνυμα στους πολίτες, ότι κάτι το οποίο είναι πια μια μεγάλη κατάκτηση της Πολιτικής Προστασίας ακυρώνεται για λόγους μικροκομματικής αντιπαράθεσης.

Τρίτος πυλώνας της πολιτικής μας είναι ο καλύτερος συντονισμός όλων όσοι έχουν θέση στο μέτωπο απέναντι στις φυσικές απειλές. Ξεκινώντας με τις έγκαιρες μετεωρολογικές προβλέψεις -όσο και αν έχει προχωρήσει η επιστήμη, ξέρετε, δεν σημαίνει πάντα ότι όλοι οι επιστήμονες και όλοι οι μετεωρολόγοι συμφωνούν με απόλυτη ακρίβεια στις προβλέψεις τις οποίες κάνουν-, προχωρώ στην επιτήρηση από αέρα και εδάφους αλλά και στον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι ίδιες οι επιχειρήσεις κατάσβεσης, με έναν πολύ καλύτερο συντονισμό από το παρελθόν μεταξύ της Πυροσβεστικής, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Δασικών Υπηρεσιών, των Ενόπλων Δυνάμεων, των εθελοντών μας.

Εδώ θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στη μεγάλη μεταρρύθμιση την οποία κάναμε πριν από δύο χρόνια, όταν μεταφέραμε ουσιαστικά την αρμοδιότητα και την πολιτική επίβλεψη των Δασικών Υπηρεσιών από το Υπουργείο Εσωτερικών, όπου κάπου ήταν χαμένες μέσα στον δαίδαλο των αποκεντρωμένων διοικήσεων, στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, έτσι ώστε να υπάρχει πια ένας οριζόντιος έλεγχος και να υλοποιείται μια συγκροτημένη δασική πολιτική.

Αυτός ο καλύτερος συντονισμός μεταξύ των Δασικών Υπηρεσιών και της Πυροσβεστικής έχει λειτουργήσει. Έχει λειτουργήσει, διότι οι Δασικές Υπηρεσίες είναι αυτές που έχουν την καλύτερη γνώση του πεδίου και το γεγονός ότι μπορούν να συνυπάρχουν σε έναν θάλαμο επιχειρήσεων στελέχη της Πυροσβεστικής με δασικούς υπαλλήλους, διευκολύνει πολύ τη δουλειά της κατάσβεσης στο πεδίο.

Έχουμε, λοιπόν, κάνει σημαντικά βήματα ως προς τον καλύτερο συντονισμό. Φάνηκε αυτό, τουλάχιστον, στον επιχειρησιακό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσαμε πολλές πυρκαγιές φέτος. Προφανώς έχουμε ακόμα περιθώρια για σημαντική βελτίωση σε αυτόν τον τομέα.

Όπως σημαντική πρόοδος έχει γίνει και στον τομέα της αποκατάστασης. Επειδή ένα από τα σκέλη των ερωτήσεών σας αφορά το τι γίνεται μετά τις πυρκαγιές, η ταχύτητα με την οποία γίνεται η αποτύπωση των απωλειών, η διασταύρωση των δικαιούχων είναι μία δύσκολη και μακρά διαδικασία, η οποία, όμως, τολμώ να πω, σε σχέση με αυτά τα οποία συνέβαιναν στο παρελθόν, γίνεται πια πολύ πιο γρήγορα.

Υπάρχουν αναλυτικές εκθέσεις για κάθε περιοχή η οποία δοκιμάστηκε. Ενδεικτικά, ωστόσο, θα πω μόνο ότι για την τελευταία πυρκαγιά στην Αττική έχει ήδη καταβληθεί 1 εκατομμύριο από την πρώτη αρωγή για 203 αιτήσεις. Είναι μία διαδικασία η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα ακολουθήσουν, προφανώς, οι εκταμιεύσεις για κάλυψη απωλειών σε αγρότες και επιχειρηματίες και, παράλληλα, θα συνεχιστούν και οι έκτακτες ενισχύσεις σε τοπικούς δήμους.

Προφανώς η αποκατάσταση η οποία πρέπει να γίνει δεν είναι μόνο οικονομική, για τους πληγέντες από την πυρκαγιά, είναι και περιβαλλοντική. Και ήδη, για την πυρκαγιά της Αττικής έχουν εγκριθεί 18 παρεμβάσεις αντιδιαβρωτικών έργων, ενώ σύντομα δύο ανάδοχοι αναδασώσεων -ένας πολύ σημαντικός θεσμός τον οποίο αυτή η κυβέρνηση θεσμοθέτησε- θα προχωρήσουν στις πρώτες αναδασώσεις γύρω από την Ιερά Μονή της Πεντέλης και γύρω από το Αστεροσκοπείο.

Εδώ αξίζει να δούμε τις παρεμβάσεις οι οποίες έγιναν από αυτή την κυβέρνηση ως προς την αποκατάσταση των ζημιών από τις μεγάλες πυρκαγιές οι οποίες έγιναν στην Εύβοια το 2021, όπου με μεγάλη ταχύτητα προχώρησαν οι απαραίτητες αναδασώσεις εκεί που χρειάζονται αναδασώσεις.

Και για να απαντήσω στην κα Κωνσταντοπούλου, που επιμένει να διακόπτει, οι αναδασώσεις οι οποίες απαιτούνται είναι ελάχιστες κατά κανόνα, διότι οι ίδιοι οι ειδικοί μάς υποδεικνύουν ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της αναδάσωσης θα γίνει μέσα από φυσική αναγέννηση.

Απαιτούνται, όμως, παρεμβάσεις ως προς τα αντιδιαβρωτικά έργα, τα οποία πρέπει να γίνουν σε πρώτο χρόνο, και παρεμβάσεις ως προς τα αντιπλημμυρικά έργα, τα οποία πρέπει να γίνουν σε δεύτερο χρόνο, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα μετά από μία μεγάλη πυρκαγιά.

Όλα αυτά τα έργα έχουν γίνει στην Εύβοια και είχαν πραγματικό αποτύπωμα. Διότι και η φυσική αναγέννηση στην Εύβοια πηγαίνει καλύτερα από αυτό το οποίο θα ήλπιζαν και οι ειδικοί, και τα σημαντικά έργα τα οποία αφορούν την προστασία των εδαφών και τα μικρά αντιπλημμυρικά έργα που έγιναν κυρίως στον ορεινό όγκο -αναφέρομαι σε έργα ορεινής υδρονομίας- ήταν προφανώς αποτελεσματικά, διότι ουσιαστικά η Εύβοια μέχρι σήμερα δεν έχει αντιμετωπίσει σημαντικά πλημμυρικά φαινόμενα.

Έρχομαι τώρα, κ. Πρόεδρε, για να επιχειρήσω να σεβαστώ και τη δέσμευσή μου ότι δεν θα αξιοποιήσω όλο τον χρόνο που έχω στη διάθεσή μου, στον πιο κρίσιμο πυλώνα αυτού του νέου δόγματος της Πολιτικής Προστασίας, που δεν είναι άλλος από τη σημαντική επένδυση στις δομές και στους ανθρώπινους πόρους που αφορούν το μέλλον.

Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ». Είναι η πρώτη φορά που η χώρα διαθέτει ένα οργανωμένο, αυτοτελές πρόγραμμα για την ενίσχυση των υποδομών της Πολιτικής Προστασίας. Είναι ένα πρόγραμμα ύψους συνολικά 2,1 δισεκατομμυρίων ευρώ. Διαπιστώνω από τις ερωτήσεις σας ότι έχετε ανησυχία για την απορρόφηση των συγκεκριμένων πόρων. Κακώς, όμως. Έχουν ήδη δημοπρατηθεί έργα ύψους 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι πρόκειται για πολύ «βαριά» προγράμματα τα οποία πάντα απαιτούν διεθνείς διαγωνισμούς και από τη φύση τους, προφανώς, γίνονται συχνά χρονοβόρα.

Δεν φαντάζομαι να εισηγείστε να παρακάμψουμε με κάποιο τρόπο τις ευρωπαϊκές διαδικασίες προμηθειών. Διότι, αν το κάναμε αυτό, θα δεχόμασταν άλλου είδους καταγγελίες, για φωτογραφικούς διαγωνισμούς.

Όμως, τα έργα αυτά προχωρούν. Και προχωρούν με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η χώρα μας θα είναι η πρώτη η οποία ελπίζουμε το 2027 -και το λέω το «ελπίζουμε» γιατί δεν εξαρτάται από εμάς αυτό, εξαρτάται από τον κατασκευαστή- να μπορεί να εντάξει στον στόλο της τα πρώτα από τα επτά καινούργια Canadair τα οποία θα μπορέσουμε να προμηθευτούμε. Είναι σύγχρονα αεροσκάφη, με μεγαλύτερη αυτονομία, μεγαλύτερη ικανότητα μεταφοράς νερού. Θα αντικαταστήσουν τα παλαιότερα Canadair 215, τα οποία αισίως έχουν συμπληρώσει 50 χρόνια υπηρεσίας και θα εξακολουθούν να μας είναι χρήσιμα, απαραίτητα θα έλεγα, τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια.

Προσωπικά πήγα στον Καναδά και υπέγραψα με τον Καναδό Πρωθυπουργό τη σχετική συμφωνία. Και υπήρξα επισπεύδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση έτσι ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια κρίσιμη μάζα χωρών που θα μπορέσουν να κάνουν αντίστοιχες παραγγελίες, έτσι ώστε να πειστεί η καναδική εταιρεία να βάλει μπροστά τη γραμμή παραγωγής.

Διότι σε όλους όσοι ισχυρίζονται, «μα, γιατί δεν τα αγοράζετε πιο γρήγορα;», να απαντήσω και πάλι ότι τα αεροπλάνα αυτά δεν υπάρχουν διαθέσιμα σήμερα. Αν κάποιος θέλει σήμερα να πάει να αγοράσει ένα καινούργιο Canadair, δεν μπορεί να το κάνει διότι πολύ απλά δεν υπάρχει γραμμή παραγωγής.

Η Ελλάδα μπήκε, λοιπόν, στην πρώτη γραμμή της ευρωπαϊκής προσπάθειας. Η γραμμή παραγωγής θα ξεκινήσει. Κάποια από αυτά τα αεροσκάφη θα ενταχθούν στον ευρωπαϊκό μηχανισμό rescEU, που αποτελεί μια σημαντική πρόοδο στον τρόπο με τον οποίο η Ευρώπη συνολικά συντονίζει τις δράσεις πολιτικής προστασίας. Ένας μηχανισμός τον οποίο και η χώρα μας αξιοποίησε φέτος το καλοκαίρι, όπως συνεισέφερε και δυνάμεις όταν άλλες χώρες ζήτησαν τη δική μας υποστήριξη όταν αντιμετώπισαν αντίστοιχα προβλήματα με τα δικά μας.

Στο πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ» θα ενταχθεί και ένας σημαντικός αριθμός, 13 τον αριθμό, καινούργιων ελικοπτέρων μεσαίου τύπου. Είναι ελικόπτερα τα οποία έχουν δυνατότητα να κάνουν και ρίψεις νερού αλλά ταυτόχρονα να μεταφέρουν και έναν μικρό αριθμό προσωπικού, σε περίπτωση που χρειάζεται μία ομάδα ΕΜΟΔΕ να πάει να κάνει παρέμβαση μέσα σε μία φωτιά. Και αυτή είναι μία λογική αγορά την οποία κάνει η Ελληνική Κυβέρνηση για τον απλούστατο λόγο ότι το κόστος μίσθωσης των ελικοπτέρων, τα οποία όλοι οι πολίτες βλέπουν να πετούν με μεγάλη τακτικότητα, είναι πολύ μεγάλο. Αξίζει τον κόπο, τουλάχιστον για κάποιες κατηγορίες ελικοπτέρων, να προχωρήσουμε σε μια αγορά ελικοπτέρων από το να τα μισθώνουμε με σημαντικό κόστος κάθε χρόνο.

Θέλω, επίσης, να θυμίσω στην Εθνική Αντιπροσωπεία ότι επειδή ο αριθμός αυτών των ελικοπτέρων είναι πεπερασμένος, δεν υπάρχουν ατελείωτα τέτοια ελικόπτερα στον κόσμο, το κόστος μίσθωσής τους, καθώς ολοένα και περισσότερες χώρες ενδιαφέρονται να αγοράσουν τέτοιες υπηρεσίες, δυστυχώς κάθε χρόνο αυξάνεται.

Θα αποκτήσουμε καινούργια αμφίβια αεροσκάφη. Είναι οι Air Tractors τους οποίους βλέπετε να πετούν τώρα, οι οποίοι μπορούν να παίρνουν νερό με μεγάλη ευκολία είτε από λίμνες είτε από τη θάλασσα. Αυτοί οι οποίοι πετούν αυτή τη στιγμή είναι μισθωμένοι. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, σύντομα θα μπορούμε να αποκτήσουμε τους δικούς μας. Θα αντικαταστήσουν τα παλαιότερα αεροσκάφη PZL.

Θα έχουμε ακόμα και εναέρια μεταφερόμενα κέντρα επιχειρήσεων, καθώς και μια σειρά από υπερσύγχρονα drones, τα οποία θα πετούν σε μεγάλη εμβέλεια και κάτω από αντίξοες συνθήκες, μεταδίδοντας σε πραγματικό χρόνο εικόνα υψηλής ευκρίνειας στο κέντρο επιχειρήσεων.

Το πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ», όμως, δεν αφορά μόνο τα ιπτάμενα μέσα. Θα χρειαστούμε περισσότερη υποστήριξη για να μπορούμε να κάνουμε πιο ακριβείς μετεωρολογικές προβλέψεις. Αναφέρομαι σε επιπλέον ραντάρ, σε μετεωρολογικούς σταθμούς. Όπως σας είπα, η μετεωρολογία είναι μία επιστήμη η οποία έχει προοδεύσει πολύ, ακόμα όμως έχει κάποιους βαθμούς αβεβαιότητας και χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερες ακριβείς, τοπικές πληροφορίες. Γιατί το ζήτημα δεν είναι να ξέρουμε αν θα βρέξει κάπου πολύ, αλλά να ξέρουμε με ακρίβεια ακριβώς πού θα βρέξει, έτσι ώστε να μπορούμε να κάνουμε τις σχετικές δράσεις πρόληψης, όπου αυτές απαιτούνται.

Και βέβαια, να προσθέσουμε στις επενδύσεις οι οποίες θα γίνουν από το πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ» και σχεδόν 1.200 καινούργια πυροσβεστικά οχήματα -εκτιμούμε ότι τα πρώτα 235 θα έχουν παραδοθεί μέχρι του χρόνου το καλοκαίρι-, καινούργια περιπολικά της ΕΛ.ΑΣ., καινούργια οχήματα του Λιμενικού, οχήματα τα οποία χρειάζεται και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αλλά και έναν σημαντικό αριθμό ασθενοφόρων, τον οποίον μπορέσαμε και εντάξαμε στο πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ» για να εκσυγχρονίσουμε ακόμα περισσότερο και τον στόλο μας όσον αφορά τα ασθενοφόρα. Είναι μία απαραίτητη αναβάθμιση, πολλά αυτοκίνητα πια συμπληρώνουν 15 χρόνια υπηρεσίας.

Ενώ παράλληλα να πω, βέβαια, ότι μαζί με το πρόγραμμα ενίσχυσης του εξοπλισμού της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας, συνεχίζεται και η ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού της Πυροσβεστικής. Μετά τις 500 προσλήψεις δασοκομάντος που έγιναν τον τελευταίο χρόνο, το 2022, άλλοι 650 το 2023, για το 2025 θα έρθουν άλλοι 300 νέοι δασοκομάντος σε τέσσερις μονάδες: στη Χαλκίδα, στη Ζάκυνθο, στον Πύργο και στα Χανιά.

Θέλω πραγματικά να συγχαρώ τα στελέχη αυτά της Πυροσβεστικής, τα οποία έχουν ως σκοπό να βρίσκονται πραγματικά στην πρώτη γραμμή της μάχης, να μπαίνουν μέσα στο δάσος, να παρεμβαίνουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, προχωρώντας με αυτόν τον τρόπο και το ίδιο το δόγμα της Πυροσβεστικής, το οποίο στο παρελθόν συχνά περιοριζόταν στο να περιμένουμε τη φωτιά στον δρόμο ή σε κάποια αντιπυρική ζώνη. Προφανώς και αυτό είναι απαραίτητο και σημαντικό, η δυνατότητα, όμως, να μπορούμε να κάνουμε παρεμβάσεις μέσα στο δάσος, 24 ώρες το 24ωρο, είναι εξαιρετικά σημαντική και οι δασοκομάντος μας έχουν αποδείξει ότι μπορούν να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί σε αυτή την προσπάθεια.

Και βέβαια, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς -και να κλείσω με αυτή την τοποθέτηση την πρωτολογία μου- τους εθελοντές μας. Έχουμε πια 9.000 συνολικά εθελοντές: 5.000 στην Πολιτική Προστασία, 4.000 στην Πυροσβεστική. Είναι εθελοντές πιστοποιημένοι, είναι εθελοντές εκπαιδευμένοι τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, με πολύ καλύτερη συνεργασία και μεγαλύτερη ένταξη στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της Πυροσβεστικής. Καταδεικνύουν με αυτόν τον τρόπο ότι η κοινωνία των πολιτών έχει, όπως είπα, έναν πολύ σημαντικό ρόλο να παίξει στις δράσεις της Πολιτικής Προστασίας.

Θέλω να πιστεύω και να ελπίζω ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των εθελοντών, έτσι ώστε να μπορούμε να έχουμε ακόμα περισσότερες πρόσθετες δυνάμεις, όταν ακριβώς τις χρειαζόμαστε. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε αυτή την ιδιαιτερότητα να έχουμε πολύ περισσότερες ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό τους καλοκαιρινούς μήνες και όχι το χειμώνα. Άρα, το να έχουμε πρόσβαση σε ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο να μπορεί να μας βοηθάει εθελοντικά τους κρίσιμους μήνες, έχει τεράστια σημασία για την καλύτερη διάρθρωση του ανθρώπινου δυναμικού της Πυροσβεστικής.

Θέλω, επίσης, να θυμίσω ότι υπάρχουν χώρες άλλες, με άλλη κουλτούρα εθελοντισμού, όπως η Αυστρία ας πούμε, όπου σχεδόν το 70% ή 80% -αν δεν κάνω λάθος- των δραστηριοτήτων που έχουν να κάνουν με την πυροσβεστική είναι εθελοντική δραστηριότητα, οργανωμένη σε τοπικό επίπεδο.

Εμείς, προφανώς, δεν είμαστε σε αυτή τη λογική, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ενισχύσουμε πολύ περισσότερο τις εθελοντικές δράσεις και να έχουμε ακόμα περισσότερους εθελοντές, οι οποίοι θα μας είναι χρήσιμοι τους δύσκολους καλοκαιρινούς μήνες.

Κύριε Πρόεδρε, θα το επαναλάβω: δεν είμαι εδώ ούτε για να πανηγυρίσω ούτε για να μηδενίσω. Προσπαθώ να κάνω έναν όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό απολογισμό τού τι κάναμε αυτή την αντιπυρική περίοδο.

Ελπίζω οι πολιτικοί αρχηγοί που θα λάβουν τον λόγο να μιλήσουν με πραγματικά δεδομένα και όχι με τις γνωστές κορώνες με τις οποίες, δυστυχώς, αντιμετωπίζουν διαχρονικά τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την πολιτική προστασία. Αν υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις τις οποίες θέλουν να καταθέσουν, είμαι εδώ για να τις ακούσω.

Και να πω στον κ. Ανδρουλάκη, αφού τον συγχαρώ για την επανεκλογή του, με αφορμή κάτι το οποίο διάβασα στην ερώτησή σας: δεν είναι άλλοθι, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Η κλιματική κρίση δεν είναι άλλοθι, είναι μια πραγματικότητα. Είναι μια επίθεση η οποία δεν έχει χρώμα, δεν έχει κόμμα. Είναι ένας κίνδυνος ο οποίος αφορά τους πάντες και απέναντι στην κλιματική κρίση έχουμε χρέος να σταθούμε όλοι ενωμένοι και συντεταγμένοι. Μακάρι τουλάχιστον σε αυτό το ζήτημα να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε κάποιο κοινό τόπο και να μπορέσουμε να βελτιώσουμε ακόμα περισσότερο τη μεγάλη προσπάθεια αυτή την οποία έχουμε ξεκινήσει και στην οποία θα εξακολουθούμε να επιμείνουμε.

Και πριν προχωρήσει ειδικά η Αξιωματική Αντιπολίτευση σε μηδενιστική κριτική, να θυμίσω για ακόμα μια φορά ότι η Πολιτική Προστασία την οποία παρέλαβε αυτή η κυβέρνηση το 2019 ήταν ένα κτίριο, ένα μέρος κτιρίου μάλλον, σε ένα κτίριο το οποίο ήταν πρακτικά ετοιμόρροπο και το οποίο θα ήταν μάλλον το πρώτο κτίριο το οποίο θα κατέρρεε σε περίπτωση που θα είχαμε, ο μη γένοιτο, έναν μεγάλο σεισμό στην Αθήνα.

Σήμερα, η Πολιτική Προστασία είναι αυτοτελές Υπουργείο. Το κέντρο συντονισμού, το θυμόμαστε πώς ήταν επί δικών σας ημερών, θυμόμαστε πολύ καλά τις εικόνες, βλέπουμε τώρα την τεράστια πρόοδο η οποία έχει γίνει.

Δεν είναι ο σκοπός μου εδώ να αναδείξω ευθύνες του παρελθόντος. Απλά δεν θα επιτρέψω, σε καμία περίπτωση, αυτή η μεγάλη προσπάθεια, που πιστεύω ότι πρέπει να έχει συλλογικό χαρακτήρα, να μηδενιστεί από μία αντιπολίτευση η οποία επιμένει να τα βλέπει όλα μαύρα και να παρουσιάζει μία Ελλάδα που υπάρχει μόνο στη δική σας νοσηρή φαντασία.

Σας ευχαριστώ πολύ.

B΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: - Το "άλλο" Έπος των Γιατρών και Νοσηλευτών - Η Προς Πόλεμον Προπαρασκευή, από το 1936, του Αρχιστρατήγου Παπάγου και της κυβέρνησης Μεταξά

 

 Ιωάννης Β. Δασκαρόλης

Οι προσπάθειες αναδιοργάνωσης την περίοδο 1936-1940

Η Ελλάδα την περίοδο 1926-1932 είχε ελαχιστοποιήσει τις στρατιωτικές δαπάνες λόγω της δημοσιονομικής αδυναμίας από τα χρέη της πολεμικής δεκαετούς περιόδου που προηγήθηκε αλλά και των πόρων που δαπανήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων. Αλλά και οι ευρύτερες εξελίξεις σε διεθνές (ίδρυση Κοινωνίας των Εθνών) και τοπικό επίπεδο (ελληνοτουρκική φιλία) καθησύχαζαν τη βενιζελική πολιτική ηγεσία της περιόδου ότι δεν θα ακολουθούσαν νέες πολεμικές συγκρούσεις για την Ελλάδα στο εγγύς μέλλον. Η άνοδος του Χίτλερ στη Γερμανία το 1933 και η εισβολή της Ιταλίας του Μουσολίνι στην Αβησσυνία το 1935, κατέστησαν τον επανεξοπλισμό της χώρας επείγουσα προτεραιότητα.

Ανάμεσα στις πρώτες πρωτοβουλίες του αρχηγού ΓΕΣ αντιστράτηγου Αλέξανδρου Παπάγου και της  κυβέρνησης Μεταξά για την προετοιμασία του Ελληνικού Στρατού (Ε.Σ.) ήταν και ο εκσυγχρονισμός των υγειονομικών υπηρεσιών του, καθώς ο σχετικός έλεγχος στο διαθέσιμο υγειονομικό υλικό του Ε.Σ. από τη Διεύθυνση Υγειονομικής Υπηρεσίας υπήρξε απογοητευτικός. 

Το προσωπικό που διέθετε η υπηρεσία ήταν ανεπαρκές, τα 4/5 των επιδέσμων που υπήρχαν διαθέσιμοι ήταν ακατάλληλοι, 50 οχήματα του υγειονομικού σε σύνολο 350 ήταν εκτός χρήσης, ενώ υπήρχε παντελής έλλειψη στρατιωτικών χειρουργείων (1). Με το υγειονομικό υλικό που είχε αγοραστεί από την κυβέρνηση Τσαλδάρη το 1935 μπορούσε να εφοδιαστεί επαρκώς μόνο ένα Σώμα Στρατού από τα συνολικά 5 που φιλοδοξούσε να αναπτύξει ο Ε.Σ. στο πεδίο. 

Έτσι, την τετραετία 1936 – 1940 ο Ε.Σ. διέθεσε πιστώσεις 100.000.000 δρχ. μόνο για αγορά υγειονομικού υλικού, ενώ διέθεσε ακόμη 22.000.000 δρχ. για αγορά σκηνών υγειονομικού ενδιαφέροντος. Στα ποσά αυτά υπήρχαν δαπάνες για 490.000 επιδέσμους, συσκευές αυτόματης παροχής οξυγόνου, 5.100 κλίνες εκστρατείας, 15.742 κλινοσκεπάσματα, 3.000 φορεία, χειρουργικά υλικά, φάρμακα και 308 μοτοσυκλέτες κ.ά. Το επείγον της αγοράς τους μπορεί να γίνει αντιληπτό και από το γεγονός ότι η παραγγελία υγειονομικού υλικού αξίας 12.975.500 δρχ. έγινε στις 2 Ιουνίου 1936: η πρώτη παραγγελία στο πλαίσιο επανεξοπλισμού (2). 

Η προμήθεια όλου του υγειονομικού υλικού έγινε κυρίως από το εξωτερικό σε αρκετά υψηλές τιμές λόγω του πολέμου που πλησίαζε (3), ενώ μετά το 1939 οι χώρες που προμήθευαν τα υλικά ήταν ήδη σε εμπόλεμη κατάσταση. Έτσι ο Ελληνικός Στρατός κατάφερε να σχηματίσει 46 υπαίθρια χειρουργεία εκστρατείας που απαιτούνταν για να εξοπλιστούν επαρκώς οι μονάδες του, ενώ προχώρησε και στο σχηματισμό νοσηλευτικών τμημάτων τραυματιοφορέων και άλλων υγειονομικών υπηρεσιών. Επίσης δημιουργήθηκε αυτόνομο τμήμα παραγωγής ορών και εμβολίων (αντιτετανικού, αντιτυφοειδούς κ.λπ.), υπηρεσία χρήσιμη και εν καιρώ ειρήνης. Υπήρξαν όμως και πολλές άλλες ανάγκες που εντοπίστηκαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες και καταρτίστηκαν σχέδια για να καλυφθούν έστω μερικώς, αλλά κάτι τέτοιο δεν κατέστη εφικτό μέχρι την έναρξη του πολέμου το 1940. Ο βασικός λόγος ήταν η έλλειψη πόρων και οικονομικών πιστώσεων, αλλά και η επιλογή της ηγεσίας του Ε.Σ. να καλύψει άλλες πιο επείγουσες ανάγκες.

Ο πόλεμος

Η 28η Οκτωβρίου 1940 βρήκε τις υγειονομικές υπηρεσίες του Στρατού. σε προχωρημένο στάδιο αναδιοργάνωσης, αλλά όχι σε κατάσταση πλήρους λειτουργικότητας. Ο διοικητής της Υγειονομικής Υπηρεσίας ήταν ο υποστράτηγος Υγειονομικού Αριστοτέλης Σερμπέτης με γενικό αρχίατρο τον Επαμεινώνδα Γκινάκα και έδρα το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» όπως άλλωστε και η διοίκηση του Ε.Σ. 

Μέσα σε 15 μέρες από την επιστράτευση, οι υγειονομικές υπηρεσίες του στρατού είχαν αναπτύξει 20.000 κλίνες στα νοσοκομεία κοντά στο μέτωπο και άλλες 10.000 κλίνες στα νοσοκομεία των μετόπισθεν. Όπως προέβλεπε το σχέδιο, επιτάχθηκαν οι απαιτούμενες ποσότητες ιατροφαρμακευτικού υλικού δημιουργώντας ένα απόθεμα τριών μηνών. Βάσει του ίδιου σχεδίου προσκολλήθηκαν τα υπαίθρια χειρουργεία στις μεγάλες μονάδες, ενώ οργανώθηκαν τα στάδια της αρχικής περίθαλψης και της μετέπειτα διακομιδής των τραυματιών και των ασθενών από την πρώτη γραμμή μέχρι στα τακτικά νοσοκομεία, ενώ λειτούργησε και πλωτό νοσοκομείο στην Πρέβεζα.

Καθώς αύξαναν οι μάχες στο μέτωπο και ο πόλεμος έδειχνε το απάνθρωπο πρόσωπό του, οι ανάγκες σε περίθαλψη τραυματιών ξεπέρασαν σύντομα τις δυνατότητες του Ε.Σ. και υπερκέρασαν κάθε υπολογισμό προπολεμικά. Το κενό καλύφθηκε από τον ενθουσιασμό των Ελλήνων ασχέτως ηλικίας και οικονομικής κατάστασης που είτε εισέφεραν οικονομικά είτε προσήλθαν και πρόσφεραν εθελοντική εργασία. Εκατοντάδες γιατροί, καθηγητές πανεπιστημίου και πολίτες που δεν στρατεύτηκαν προσήλθαν εθελοντές για να βοηθήσουν, η Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ έθεσε τα μέλη της στην υπηρεσία του κράτους, ομοίως και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών. Ο Ερυθρός Σταυρός πρόσφερε νοσοκομεία εκστρατείας 1.000 κλινών συνολικά, ενώ προσήλθαν ως εθελόντριες για να προσφέρουν υπηρεσίες περίθαλψης σχεδόν τρεις χιλιάδες νοσοκόμες του.

Από τις πρώτες εβδομάδες του ελληνοϊταλικού πολέμου το σύστημα των υγειονομικών υπηρεσιών του Ελληνικού Στρατού αντιμετώπισε δυσκολίες στη διακομιδή των τραυματιών και στην περίθαλψή τους λόγω του ορεινού εδάφους και των κακών καιρικών συνθηκών. Η μεταφορά από την πρώτη γραμμή γινόταν αρχικά με φορείο και συνεχιζόταν είτε με κτήνη είτε με μεταγωγικά αυτοκίνητα. Οι Έλληνες υγειονομικοί επέδειξαν αυταπάρνηση και αυτοθυσία στο έργο τους υποβοηθούμενοι αποφασιστικά από τους κατοίκους της Ηπείρου όλων των ηλικιών, που συνέδραμαν μεταφέροντας τραυματίες στα μετόπισθεν ή φάρμακα και υγειονομικό υλικό μέχρι την πρώτη γραμμή (4).

Άλλο σημαντικό πρόβλημα ήταν η δράση της ιταλικής αεροπορίας που δεν έκανε διάκριση μεταξύ ενόπλων και αόπλων τμημάτων. Αυτό ανάγκασε τη διοίκηση του Β΄ Σώματος Στρατού να εκδώσει διαταγή ώστε όλες οι μετακινήσεις των τραυματιών να γίνονται μόνο νύχτα για λόγους ασφαλείας του προσωπικού. Αλλά και τα ορεινά χειρουργεία λειτουργούσαν στην ύπαιθρο εκτός των σκηνών τους, καθώς η ιταλική αεροπορία τις βομβάρδισε αδιαφορώντας για τον χαρακτηριστικό κόκκινο σταυρό που έφεραν (5).

Ελληνική αντεπίθεση

Βάσει του σχεδίου επιστράτευσης, μέχρι τις 13 Νοεμβρίου 1940 είχαν αναπτυχθεί κατά μήκος του μετώπου 11 μεραρχίες Πεζικού, 1 ταξιαρχία Ιππικού και 2 ταξιαρχίες Πεζικού, συνολικής δύναμης 300.000 οπλιτών. Τότε ο ΕΣ ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων με μια συνολική νικηφόρα αντεπίθεση, που όμως αύξησε τις απώλειες σε νεκρούς αλλά και σε τραυματίες. Καθώς ο ΕΣ διείσδυε βαθύτερα στο βορειοηπειρωτικό έδαφος, μοιραία αυξάνονταν οι αποστάσεις για τη διακομιδή τραυματιών στα νοσοκομεία Ιωαννίνων, Κοζάνης, Φλώρινας και Γρεβενών. Μια τέτοια μεταφορά ενός τραυματία μπορούσε να διαρκέσει και 15 ώρες υπό αντίξοες συνθήκες και από δύσβατα μονοπάτια που τον καταπονούσαν υπέμενε αγόγγυστα το υγειονομικό προσωπικό, του οποίου ήταν άψογη η συμπεριφορά απέναντι και στους Ιταλούς τραυματίες.

Η δεύτερη φάση της ελληνικής αντεπίθεσης με κατεύθυνση προς Αυλώνα απελευθέρωσε τις πόλεις Κορυτσά, Αργυρόκαστρο, Αγιοι Σαράντα, Πρεμετή, Δέλβινο και Πόγραδετς ολοκληρώνοντας την απελευθέρωση της Β. Ηπείρου μέχρι τις 8 Μαρτίου 1941. Η μετακίνηση της γραμμής του μετώπου βορειότερα ανάγκασε τη διοίκηση της Υγειονομικής Υπηρεσίας να μεταφέρει αντίστοιχα και τις δομές της. Όλα τα φορητά ορεινά χειρουργεία του ΕΣ μεταφέρθηκαν από δύσβατα ορεινά δρομολόγια υπό συνεχή χιονόπτωση σε τοποθεσίες κοντά στο μέτωπο. Επίσης εγκαταστάθηκαν σε Κορυτσά και Αργυρόκαστρο φορητά νοσοκομεία και κέντρα διακομιδής τραυματιών από όλο το μέτωπο. Στη συνέχεια οι τραυματίες διακομίζονταν στα νοσοκομεία Φλώρινας και Αμυνταίου και από εκεί σιδηροδρομικώς στη Θεσσαλονίκη.

Συντονισμένη δράση ανέπτυξε και το επιδημιολογικό τμήμα του Υγειονομικού με συστηματική αποφθειρίαση των οπλιτών μέσω απολυμαντικών κλιβάνων, αποστειρώνοντας τα πόσιμα ύδατα κάθε περιοχής που καταλαμβανόταν, αλλά και με προσπάθειες για τη βελτίωση της ατομικής υγιεινής των οπλιτών.

Οι ανάγκες σε ιατροφαρμακευτικά υλικά συνεχώς αυξάνονταν και δοκίμαζαν τα όρια των δυνατοτήτων του υγειονομικού συστήματος του ΕΣ. Τα νοσοκομεία διατάχθηκαν να παραδώσουν τα πλεονάζοντα ιατροφαρμακευτικά υλικά τους, ενώ ειδική επιτροπή αξιωματικών επισκέφτηκε κάθε δομή υγείας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ψάχνοντας για διαθέσιμο υγειονομικό υλικό προς επίταξη. Το Τελωνείο Πειραιά διατάχθηκε να παραδώσει όλα τα αζήτητα ή κατασχεθέντα προϊόντα υγειονομικού ενδιαφέροντος, το υπουργείο Αγορανομίας πρόσφερε 500 χιλιόγραμμα κατάλληλου ελαστικού που χρησιμοποιήθηκαν για κατασκευή επιδέσμων. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών διατάχθηκε να παραδώσει με υποχρέωση επιστροφής όλα τα χειρουργικά εργαλεία που χρησιμοποιούνταν για την εκπαίδευση των φοιτητών του και ομοίως το ΙΚΑ διατάχθηκε να παραδώσει όλα τα χειρουργικά του εργαλεία με υποχρέωση επιστροφής τους. Οι αυξημένες ανάγκες σε διακομιδές υποχρέωσαν την ηγεσία του Υγειονομικού να επιτάξει και να προσθέσει τρία ατμόπλοια ως πλωτά νοσοκομεία για τη μεταφορά ασθενών από το μέτωπο. Υπολογίζεται ότι πάνω από 10.000 τραυματίες μεταφέρθηκαν με πλωτά μέσα προς την ηπειρωτική χώρα.

Τα κρυοπαγήματα

Από τον Δεκέμβριο του 1940 και μετά η νέα πρόκληση που αντιμετώπισε το Υγειονομικό του ΕΣ ήταν τα κρυοπαγήματα των στρατιωτών, οι οποίοι μετά τις αρχές Δεκεμβρίου πολέμησαν σε θερμοκρασίες πολλών βαθμών υπό το μηδέν, ενώ οι ντόπιοι κάτοικοι διαβεβαίωναν ότι ο χειμώνας του 1940-41 ήταν ο βαρύτερος των τελευταίων 25 ετών. Σταδιακά οι απώλειες από κρυοπαγήματα ξεπέρασαν τον αριθμό των τραυματιών σε ημερήσια βάση, προβληματίζοντας την ηγεσία του ΕΣ. Στα ελαφρά περιστατικά κρυοπαγημάτων α’ βαθμού, οι Έλληνες υγειονομικοί έκαναν εντριβές και εφάρμοζαν αλοιφές στα άκρα των στρατιωτών ώστε να αποκατασταθεί η κυκλοφορία του αίματος. Σε βαρύτερες περιπτώσεις προτιμήθηκε θεραπευτική αγωγή με τοπική αντισηψία, ενέσεις νοβοκαΐνης 0,5%, τοποθέτηση του μέλους σε ανάρροπη θέση και ακινησία, με καλά αποτελέσματα.

Η Υγειονομική Υπηρεσία έλαβε προληπτικά μέτρα. Διέταξε την εσωτερική και εξωτερική λίπανση των αρβυλών, κατασκευάστηκαν ειδικές βαμβακερές κάλτσες, επιτάχθηκαν όλα τα κλινοσκεπάσματα από το εμπόριο και τις βιομηχανίες. Επίσης δόθηκαν πρακτικές οδηγίες στους στρατιώτες πώς να αντιμετωπίζουν το ψύχος στα άκρα τους, ενώ τους μοιράστηκαν μάλλινα είδη από την Υγειονομική Υπηρεσία και από δέματα που προέρχονταν από τα μετόπισθεν. Η ανταπόκριση των Ελληνίδων στις ραδιοφωνικές εκκλήσεις ήταν συγκινητική, καθώς στήθηκε μια βιομηχανία πλεξίματος: τα είδη που παρασκευάζονταν (3.000 κομμάτια ημερησίως!) δίνονταν στον ΕΣ μέσω οργανώσεων όπως η Φανέλα του Στρατιώτου, είτε στέλνονταν στο μέτωπο μέσω ταχυδρομείου.

Η προσφορά των υγειονομικών σε αριθμούς

Το σύνολο των απωλειών του ΕΣ στον πόλεμο ήταν 689 αξιωματικοί και 12.636 οπλίτες, ενώ υπήρχαν και 1.248 εξαφανισθέντες. Οι τραυματίες που έτυχαν περίθαλψης από τις υγειονομικές υπηρεσίες του ΕΣ ήταν 1.484 αξιωματικοί και 61.179 οπλίτες. Από αυτούς, 39.912 νοσηλεύτηκαν στο Νοσηλευτικό Κέντρο Ιωαννίνων. Από την πλευρά του, το υγειονομικό προσωπικό είχε 23 νεκρούς γιατρούς, από τους οποίους οι 16 ήταν έφεδροι (6).

Ενδεικτικό περιστατικό των απωλειών: ο βομβαρδισμός του 2ου Στρατιωτικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων ανήμερα το Πάσχα στις 20 Απριλίου 1941 από τη γερμανική αεροπορία είχε ως αποτέλεσμα 50 νεκρούς και τραυματίες σε υγειονομικό προσωπικό και νοσηλευομένους. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν έξι νοσοκόμες, ο διευθυντής του νοσοκομείου, αρχίατρος Γεώργιος Μαρκάκης, και ο καθηγητής Χειρουργικής και έφεδρος αρχίατρος Ξενοφών Κοντιάδης.

Η επιτυχημένη δράση των υγειονομικών υπηρεσιών του Στρατού βασίστηκε ως επί το πλείστον στην αυτοθυσία του προσωπικού του. Αναμφίβολα σημειώθηκαν επιμέρους αστοχίες και ελλείψεις, αλλά η γενική εικόνα αποτελεί παράσημο ύψιστης τιμής για τον Έλληνα υγειονομικό. Η σωστή και έγκαιρη νοσηλεία των τραυματιών εξύψωνε το ηθικό των μαχητών που γνώριζαν ότι αν τραυματίζονταν δεν θα εγκαταλείπονταν. Πρέπει να υπογραμμιστεί ότι καμία προσπάθεια των υγειονομικών υπηρεσιών δεν θα επαρκούσε αν δεν πλαισιωνόταν από την εθελοντική βοήθεια, υλική και μη, του ελληνικού λαού. Η παλλαϊκή ενθουσιώδης συμμετοχή των Ελλήνων, αδιακρίτως φύλου και ηλικίας, κάλυψε κενά, θεράπευσε αστοχίες, αποκατέστησε ισορροπίες και έδωσε την ευκαιρία στον Στρατό να φέρει εις πέρας την αποστολή του.

Σημειώσεις

(1) Αλέξανδρος Παπάγος, «Ο Ελληνικός Στρατός και η προς πόλεμον προπαρασκευή του (1923-1940)», εκδόσεις Πυρσός, Αθήνα 1945, σελ. 15.

(2) Πρακτικό υπ’ αριθμόν 3, 2ας Ιουνίου 1936, Κωνσταντίνος Δ. Βλάσσης, «Οι εξοπλισμοί της Ελλάδος 1936-1940», εκδόσεις Δούρειος Ιππος, Αθήνα 2013, σελ. 53.

(3) Γεώργιος Πολύχρους, «Αμυντικός σχεδιασμός και πολεμική προπαρασκευή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου» (μεταπτυχιακή εργασία ΑΠΘ, Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας), Θεσσαλονίκη 2016, σελ. 93-94.

(4) ΓΕΣ ΔΙΣ, «Η Υγειονομική Υπηρεσία του Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41», εκδόσεις ΔΙΣ, Αθήνα 1983, σελ. 43.

(5) Στο ίδιο, σελ. 173.

(6) Στο ίδιο, σελ. 182-191.

Σύσκεψη στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε θέματα δορυφορικών επικοινωνιών των Ενόπλων Δυνάμεων

 Σύσκεψη πραγματοποιήθηκε σήμερα (21/10) στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπό τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Δένδια και τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρη Παπαστεργίου, με αντικείμενο τη συνεργασία των δύο Υπουργείων σε θέματα δορυφορικών επικοινωνιών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Γιάννης Κεφαλογιάννης, ο Υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κωνσταντίνος Κυρανάκης, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας Αντώνιος Οικονόμου, ο Γενικός Γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων Κωνσταντίνος Καράντζαλος, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Πρωθυπουργού, Θάνος Ντόκος, ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΕΛΚΑΚ, Παντελής Τζωρτζάκης και αρμόδιοι επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σε συνέχεια της σύσκεψης η οποία πραγματοποιήθηκε στις 3 Ιουλίου 2024 στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, συζητήθηκαν το ζήτημα της απόκτησης και λειτουργίας του Εθνικού Δορυφόρου και της αξιοποίησής του από τις Ένοπλες Δυνάμεις, καθώς και η συνεργασία του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης με το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Τεχνολογίας (ΕΛ.Κ.ΑΚ.).

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ανέφερε κατά την εισαγωγική παρέμβασή του:

«Αγαπητέ κύριε συνάδελφε, κύριε Υπουργέ, κύριε Γενικέ, ευχαριστούμε πάρα πολύ για την επίσκεψη σήμερα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αυτό το οποίο είναι αξιοσημείωτο, και οφείλεται και στις δικές σας μεγάλες προσπάθειες, είναι η σύσφιγξη των δεσμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, δηλαδή στην πραγματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδας μας, με το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Το ότι προέκυψε αυτή η ανάγκη, ότι καλύπτεται αυτή η ανάγκη υπό τη στενή μας συνεργασία, δείχνει ακριβώς πώς οι Ένοπλες Δυνάμεις, όλη η χώρα – αλλά εγώ μιλάω εξ ονόματος των Ενόπλων Δυνάμεων μαζί με τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ που είναι στα αριστερά μου – περνάμε σε μια νέα εποχή στην οποία οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες είναι απαραίτητο στοιχείο για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το δόγμα της αποτροπής. Έχουμε πολλά να συζητήσουμε. Έχουμε να συζητήσουμε το θέμα του επικοινωνιακού δορυφόρου των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο για μας είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για τον εκσυγχρονισμό τους, το θέμα των μικροδορυφόρων, το θέμα των εγκαταστάσεων σε ήδη υπάρχουσες δομές των Ενόπλων Δυνάμεων φορέων του δικού σας Υπουργείου. Που κι αυτό οδηγεί σε μια περαιτέρω σύσφιγξη των σχέσεων, τη συμμετοχή σε κοινές ασκήσεις στο εξωτερικό, διπλής χρήσης, και είναι εξαιρετικά σημαντικό. Θα ήθελα λοιπόν να σας ευχαριστήσω και πάλι θερμά για την εδώ παρουσία σας, για τη συνεργασία, στην οποία προσβλέπω. Προσβλέπω, δηλαδή, όταν φύγουμε – διότι όλοι φεύγουμε μια ημέρα – να αφήσουμε πίσω μας μια άλλη πραγματικότητα, μια άλλη ψηφιακή πραγματικότητα και στις Ένοπλες Δυνάμεις και στη χώρα. Ευχαριστώ και πάλι θερμά».

Από την πλευρά του ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου, δήλωσε:

«Η συνεργασία μας με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τον Υπουργό, Νίκο Δένδια, προχωράει με εξαιρετικούς ρυθμούς. Είναι εντυπωσιακό ότι πλέον η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο του διαστημικού οικοσυστήματος. Τόσο τα έργα που υλοποιούνται σήμερα, αλλά και το ενδιαφέρον μεγάλων εταιριών που παράγουν διαστημική τεχνολογία, θέτουν τη χώρα μας στο κέντρο των εξελίξεων. Εμβαθύνουμε τα πεδία συνεργειών μας μέσω του Εθνικού Προγράμματος Μικροδορυφόρων, το οποίο περιλαμβάνει ένα δορυφορικό σκέλος, όπως όμως και το επίγειο κομμάτι με ένα hub συγκέντρωσης και επεξεργασίας δεδομένων, ενώ πολύ καλά πήγε και η διαβούλευση για το νέο τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο. Ο κόσμος αλλάζει, οι συνθήκες αλλάζουν με στόχο την ειρήνη και την ασφάλεια των χωρών. Στο πλαίσιο αυτό ισχυροποιούμε και διευρύνουμε ακόμα περισσότερο τη συνεργασία μας. Ως Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, είναι χαρά και τιμή να είμαστε στο πλευρό των Ενόπλων Δυνάμεων».

•