Συντάξεις: - Αναδρομικά 48 μηνών σε 30.000 συνταξιούχους του Δημοσίου, τον Οκτώβριο

 Πληρωμές αναδρομικών έρχονται για περίπου 30.000 συνταξιούχους του Δημοσίου τον Οκτώβριο.

Τα ποσά που θα λάβουν από τον ΕΦΚΑ προέρχονται από την αύξηση που πήραν στις συντάξεις τους μετά τον επανυπολογισμό τους με τα βελτιωμένα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου Βρούτση (ν.46670/2020) από τα 30 έτη ασφάλισης και άνω.

Remaining Time -0:00

 

AdvertisementΟ επανυπολογισμός ολοκληρώθηκε πέρυσι το Νοέμβριο αλλά οι συνταξιούχοι πήραν μόνον την αύξηση χωρίς τα αναδρομικά που φτάνουν τους 48 μήνες καθώς οι βελτιώσεις του νόμου στα ποσοστά αναπλήρωσης ισχύουν από τον Οκτώβριο του 2019.Ο ΕΦΚΑ τακτοποιεί αυτή την εκκρεμότητα τώρα και στις επόμενες μέρες οι 30.000 συνταξιούχοι θα πληρωθούν τα οφειλόμενα αναδρομικά τους.

Στους δικαιούχους συμπεριλαμβάνονται συνταξιούχοι λόγω γήρατος,  με διαδοχική  ασφάλιση (π.χ, ΙΚΑ και Δημόσιο), συνταξιούχοι που συνέχισαν ή ανέλαβαν εργασία μετά τη συνταξιοδότηση, καθώς και συνταξιούχοι με παράλληλη ασφάλιση σε δημόσιο και ΤΣΑΥ, Δημόσιο και ΤΣΜΕΔΕ,, κ.λπ.

Ο επανυπολογισμός με τα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου 4670/2020 είναι ευνοϊκότερος για όσους έχουν 30 έτη ασφάλισης και άνω σε σχέση με τα ποσοστά που ίσχυαν από το νόμο Κατρούγακλου (ν.4387/2016).

Στα 35 έτη ο νόμος Κατρούγκαλου έδινε ποσοστό αναπλήρωσης 33,81%ν και ο νόμος Βρούτση 37,31%.

Με 40 έτη ασφάλισης, το ποσοστό αναπλήρωσης με το νόμο Βρούτση αυξήθηκε στο 50,01% από 42,80% που ήταν με το νόμο Κατρούγκαλου. 

Οι διαφορές στα ποσοστά αναπλήρωσης ανεβάζουν τις ανταποδοτικές συντάξεις. Συνταξιούχος με 40 έτη ασφάλισης και μισθό 1.800 ευρώ, με το νόμο Κατρούγκαλου πήρε ανταποδοτική σύνταξη 770 ευρώ, ενώ με το νόμο Βρούτση, η σύνταξή του αυξήθηκε στα 900 ευρώ, δηλαδή πήρε αύξηση σχεδόν κατά 130 ευρώ το μήνα. Μαζί με την εθνική σύνταξη, έπαιρνε 1.155 ευρώ, και με τον επανυπολογισμό έφτασε στα 1.284 ευρώ.

Τα ποσοστά αναπλήρωσης ως τα 30 έτη ασφάλισης δεν άλλαξαν και έμειναν όπως είχαν καθοριστεί στο νόμο Κατρούγκαλου, καθώς η αδικία που εντοπίστηκε και σε δικαστικές αποφάσεις οι οποίες στάθηκαν αφορμή για να αλλάξει ο νόμος σε εισφορές αλλά και σε ποσοστά αναπλήρωσης, ήταν στις συντάξεις που έπαιρναν οι ασφαλισμένοι από τα 30 έτη και άνω. 

Η διαφορά των ποσοστών αναπλήρωσης έφερε αυξήσεις συντάξεων σε πάνω από 450.000 συνταξιούχους ενώ έφερε πιο γρήγορα τη μείωση και εν τέλει το μηδενισμό της προσωπικής διαφοράς με τις αυξήσεις που έγιναν στις συντάξεις το 2023 και το 2024. 

https://www.capital.gr/oikonomia/3868477/anadromika-48-minon-se-30-000-suntaxiouxous-tou-dimosiou-ton-oktobrio/

Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Απάτης: - Αναδρομική "βόμβα" από τον λανθασμένο υπολογισμό των συντάξεων - Ποιοι διεκδικούν αναδρομικά και διόρθωση των λαθών

Δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι διεκδικούν αναδρομικά, εξαιτίας λαθών και παραλείψεων του ΕΦΚΑ. Έτσι, το συνταξιοδοτικό φαίνεται να κρύβει δημοσιονομική "βόμβα" για την κυβέρνηση.

Στην πρώτη γραμμή βρίσκεται η εκκρεμής  δικαστική διαμάχη για τις περικοπές σε επικουρικές συντάξεις και δώρα. Υπολογίζεται ότι  ανέρχονται σε 360.000 οι δικαιούχοι που έχουν υποβάλλει αγωγές κατά του Δημοσίου, ενώ ενδεχόμενη θετική απόφαση δεν αποκλείεται να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για προσφυγές και από τους υπόλοιπους συνταξιούχους.

Παράλληλα, 45.000 απόστρατοι των Ενόπλων Δυνάμεων με άθροισμα συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ, δικαιούνται αναδρομικά 27 μηνών από τον επανυπολογισμό των κρατήσεων.

Συνταξιούχοι του Δημοσίου αναμένουν αναδρομικά 23 μηνών, από τον Φεβρουάριο του 2017 μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2018,από την Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων στις κύριες συντάξεις.

Επίσης περίπου 100.000 νέοι συνταξιούχοι, από το 2015 και μετά,  δικαιούνται αυξήσεις και αναδρομικά στις επικουρικές συντάξεις, διότι εκδόθηκαν χωρίς να υπολογιστούν οι επιπλέον εισφορές που κατέβαλαν. ως ασφαλισμένοι

 

Συντάξεις: - Τα ΝΕΑ "καψώνια" της κυβέρνησης - Διατηρεί "παγωμένη" την ΕΑΣ!! - Σε ποιους μειώνει τις συντάξεις!! - Που καταλήγουν τα χρήματα, της ΕΑΣ, που κλέβει από τους συνταξιούχους!!

 Σε μεγαλύτερο αριθμό συντάξεων με «προσωπική διαφορά» και περισσότερους συνταξιούχους χωρίς αυξήσεις το νέο χρόνο οδηγεί η κυβερνητική υπαναχώρηση στο θέμα της Εισφοράς Αλληλεγγύης (ΕΑΣ).

Παρά τις διακηρύξεις και δεσμεύσεις, ήδη εδώ και ένα χρόνο, περί βελτίωσης του τρόπου επιβολής της ΕΑΣ, η οποία υπολογίζεται επί κύριων συντάξεων άνω των 1.400 ευρώ μικτά και επικουρικών από τα 300 ευρώ, ένα τέλος που λειτουργεί ως δεύτερο φορολογία, τελικά οι συντελεστές και τα ποσοστά επιβάρυνσης ΔΕΝ τροποποιούνται.

Η κυβέρνηση αθέτησε, για μια ακόμη φορά-για ακόμη ένα πρόβλημα, τις υποσχέσεις της και προέκρινε την διατήρηση του άδικου τρόπου εφαρμογής της ΕΑΣ καθώς «αποδίδει» περί τα 600 εκατ. ετησίως (αυθαίρετα από τις τσέπες των συνταξιούχων). Τα οποία τοποθετούνται στην Τράπεζα της Ελλάδος υπέρ ΑΚΑΓΕ, όπου έχει ήδη συγκεντρωθεί το υπερβολικό ποσό των 18 δισ. ευρώ.

Αυτό το ποσό είναι το κύριο μέρος από το περίφημο χρηματοδοτικό «μαξιλαράκι». Το οποίο θα χρησιμοποιηθεί, φευ!, σε περίπτωση που η χώρα δεν μπορεί να δανειστεί με ανταγωνιστικό επιτόκιο από τις αγορές!

Τα εν λόγω χρήματα, σε ετήσια βάση, λειτουργούν για την διαμόρφωση του «πλεονάσματος» της γενικής κυβέρνησης. Και εν τέλει, από τα 4,2 δισ. του στόχου (πλεόνασμα 2,1% του ΑΕΠ), πληρώνουν οι συνταξιούχοι μέσα από τη διπλή φορολογία τα 600 εκατ. ευρώ (0,3% του ΑΕΠ).

Οι συντελεστές ΕΑΣ επιβάλλονται στην πηγή (καταβολή συντάξεων) και παρακρατούνται από τον ΕΦΚΑ. Υπολογίζονται δε στο αρχικό μεικτό ποσό της σύνταξης. Μετά υπολογίζεται η εισφορά Υγείας (ΕΟΠΥΥ) 6% και τέλος ο φόρο

Κατ' αυτόν τον τρόπο:

• Για το ίδιο ποσό σύνταξης, (π.χ. τα 1.500 ευρώ) οι δικαιούχοι των συγκεκριμένων κατηγοριών πληρώνουν διπλό φόρο (διπλή επιβάρυνση).
• Δεν ισχύει η προοδευτική κλίμακα. Εάν ένας συνταξιούχος ξεπεράσει το όριο των 1.400 ευρώ, η εισφορά επιβάλλεται εφ όλου του ποσού. Εάν σε ένα επόμενο επίπεδο η σύνταξη ξεπεράσει τα 1.700 ευρώ, η εισφορά 6% επιβάλλεται από το πρώτο ευρώ.
• Δεν τηρείται καν το αφορολόγητο όριο των 720 ευρώ το μήνα!

Αρχικά η κυβέρνηση είχε παραδεχτεί ότι όχι μόνο είναι άδικος ο τρόπος επιβολής της ΕΑΣ, αλλά μετά από κάθε αύξηση πολλοί συνταξιούχοι, αντί για υψηλότερες αποδοχές, βλέπουν… μείωση.

Παράδειγμα

Για παράδειγμα: Για σύνταξη 1690 ευρώ παρακρατείται σήμερα ΕΑΣ 3% ήτοι 59,7 ευρώ το μήνα. Με την αύξηση του 2,2% από 1.1.2025 οι ονομαστικές μηνιαίες αποδοχές θα ανέλθουν στα 1.727,18 ευρώ και η Εισφορά «Αλληλεγγύης» θα φθάσει τα 103,63 ευρώ. Και από τα 1.639,3 ευρώ που λαμβάνει φέτος ο συνταξιούχος του παραδείγματός μας, τα Χριστούγεννα (σύνταξη Ιανουαρίου), θα πάρει 1.623,5 ευρώ.

Κατά συνέπεια, αντί για αύξηση ο συνταξιούχος της συγκεκριμένης κατηγορίας θα έχει μείωση αποδοχών 16 ευρώ κάθε μήνα το νέο χρόνο.

Καλύτερα λοιπόν να μην του γίνει η... αναπροσαρμογή.

Η κυβέρνηση αντί να θεραπεύσει την αδικία, σχεδιάζει τώρα να «παγώσει» το ποσό της ΕΑΣ στις περιπτώσεις που με την αύξηση μειώνεται η σύνταξη. Να επεμβαίνει δηλαδή «κόφτης» και το ποσό της εισφοράς να παραμένει στα φετινά επίπεδα. Κατ αυτόν τον τρόπο δεν θα φανεί η μείωση κάθε μήνα στον τραπεζικό λογαριασμό!

Δοκιμασμένο κόλπο

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και φέτος για την εισοδηματική κατηγορία των 1.700 ευρώ καθώς κάτω αυτού του ορίου ισχύει ΕΑΣ 3% και πάνω από αυτό το ποσό διπλασιάζεται σε 6%.

Ωστόσο, το «πάγωμα» του ποσού της ΕΑΣ θα είναι προσωρινό και το επιπλέον ποσό θα θεωρείται... οφειλόμενο. Θα παγιωθεί δηλαδή σαν «κουτάκι» προσωπικής διαφοράς. Και κατά τα επόμενα χρόνια, με τις αυξήσεις στις συντάξεις λόγω ακρίβειας, θα ενεργοποιηθεί η περικοπή και οι συνταξιούχοι του συγκεκριμένου παραδείγματος δεν θα λάβουν αύξηση. Θα παρακρατηθούν υπέρ της προσωπικής διαφοράς.

Θα ισχύσει δηλαδή ότι και με την «προσωπική διαφορά» επί των παλιών συντάξεων. Η συγκεκριμένη κατηγορία δεν λαμβάνει αύξηση εδώ και τρία χρόνια μέχρι να εξαλειφτεί το «κουτάκι» των επιπλέον ευρώ που λαμβάνουν μετά τον επανακαθορισμό των συντάξεών τους με τον νόμο Κατρούγκαλου (ν.4387/16).

Να σημειωθεί ότι το 2023 δεν έλαβαν αύξηση 950.000 συνταξιούχου, φέτος 750.000 δεν είδαν αναπροσαρμογή και, εκεί που το 2025 ο αριθμός όσων διατηρούν «προσωπική διαφορά» θα έπεφτε στις 700.000, με την κυβερνητική υπαναχώρηση στο θέμα της ΕΑΣ, «προσωπική διαφορά» θα έχουν πάνω από 850.000 συνταξιούχοι το νέο χρόνο.

Δηλαδή θα αυξηθεί ο αριθμός που δεν θα λάβουν αύξηση και εξαιρούνται ακόμη και το φιλοδωρήματος των 100-150 ευρώ τα προσεχή Χριστούγεννα!

Η κυβέρνηση διατηρεί μια ακόμη αδικία υπέρ των πλεονασμάτων. Τα οποία εξακολουθεί να μεταφέρει στις πλάτες των καταναλωτών (έμμεσοι φόροι), την μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακες και τον άδικο τρόπο επιβολής της ΕΑΣ.

ΠΗΓΉ; https://www.ieidiseis.gr/oikonomia/261917/diatireitai-pagomeni-i-eisfora-allileggyis-xiliades-syntaksioyxoi-xoris-ayksisi-logo-prosopikis-diaforas

Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: - Το στοίχημα της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι να αυξηθεί ακόμα περισσότερο το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών

Καλό μεσημέρι,

Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες αναβαθμίζεται το αξιόχρεο της χώρας μας. Μετά την DBRS, ο οίκος αξιολόγησης Moody’s προχώρησε στην αναβάθμιση των προοπτικών της ελληνικής οικονομίας.
Οι λόγοι που σημειώνονται ως αιτίες της αναβάθμισης είναι η ταχύτερη ανάπτυξη, οι καλύτερες -σε σχέση με τον προγραμματισμό- δημοσιονομικές επιδόσεις οι οποίες αποδίδονται κυρίως στα μέτρα περιορισμού της φοροδιαφυγής και η περαιτέρω ενδυνάμωση του τραπεζικού συστήματος.

Η Moody’s σημειώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει επιδείξει ισχυρή προσήλωση στη δημοσιονομική σύνεση και έχει εφαρμόσει τα τελευταία χρόνια μια σειρά δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων που έχουν ενισχύσει τα έσοδα. Επισημαίνει, ακόμη, ότι τα υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα θα υποστηρίξουν με τη σειρά τους την ταχύτερη μείωση του χρέους και πως έχει βελτιωθεί η υγεία του τραπεζικού συστήματος καθώς, οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται τώρα πιο κοντά στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τους δείκτες κεφαλαιοποίησης, κερδοφορίας και μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Η εικόνα αυτή, θέλουμε να αποτυπώνεται ουσιαστικά στο πορτοφόλι των Ελλήνων πολιτών και να μην είναι απλά ένας δείκτης ή ένας αριθμός σε μια έκθεση. Το στοίχημα της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι να αυξηθεί ακόμα περισσότερο το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών με κινήσεις μόνιμες που θα μείνουν όταν η πληθωριστική κρίση τελειώσει.
—
Παράλληλα, η βελτίωση της οικονομίας αποδεικνύεται και από την αύξηση των φορολογικών εσόδων, χωρίς ταυτόχρονα, όμως, να αυξηθεί κανένας φορολογικός συντελεστής.
Τα αυξημένα έσοδα ύψους 900 εκατομμυρίων ευρώ που προέκυψαν από την οικονομική ανάπτυξη και την απόδοση των μέτρων κατά της φοροδιαφυγής θα διοχετευθούν στο Πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων, το οποίο διαμορφώνεται στα 13,1 δισεκατομμύρια ευρώ από 12,2 που ήταν πριν.

«Η χώρα», όπως τόνισε ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης, «πρέπει να στέλνει διαρκώς ισχυρό αναπτυξιακό μήνυμα. Δεν θέλουμε εκκρεμότητες στις δημόσιες επενδύσεις και δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην προώθηση της αναπτυξιακής διαδικασίας της Ελλάδας».

.

Παρακαλώ για τις ερωτήσεις σας.

Γ. ΣΚΙΝΤΖΗ: Θα μείνω στο θέμα αν μου επιτρέπετε. Διαβάζουμε ότι η χώρα μας σχεδιάζει να ζητήσει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για την επέκταση του φράκτη στον Έβρο, είναι όντως στις προθέσεις σας;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό που μπορώ να σας πω, γιατί δεν γνωρίζω κάτι τέτοιο, είναι πως ό,τι έχει πει ο Πρωθυπουργός ισχύει στο ακέραιο. Προχωράει κανονικά, το έργο θα υλοποιηθεί πλήρως όπως ακριβώς έχει δεσμευτεί και ο Πρωθυπουργός και τα αρμόδια μέλη της Κυβέρνησης. Έγινε και μια επίσκεψη του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, του κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, έκανε και συγκεκριμένες αναφορές, οπότε ότι έχουμε πει ισχύει στο ακέραιο.

Σ. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Εκπρόσωπε, να σας πάω λίγο στα ελληνοτουρκικά, αν μου επιτρέπετε, γιατί χθες είχαμε κάποιες δηλώσεις του κ. Τσελίκ, του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην Τουρκία, που μάλλον δεν συνάδουν με την ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τους τελευταίους μήνες τουλάχιστον και αν συνυπολογίσουμε πως σε λίγες μέρες έχουμε και το επόμενο ραντεβού κορυφής στη Νέα Υόρκη, ανάμεσα στον Κ. Μητσοτάκη και τον Τ. Ερντογάν. Θέλω εσείς να μου πείτε κατά πόσον βελτιώνει την ατμόσφαιρα. Ο κ. Τσελίκ να υπενθυμίσω πως χαρακτήρισε τον υπουργό Άμυνας, κ. Δένδια, «ακραίο στοιχείο και προβοκάτορα», επειδή μετέβη στο Καστελλόριζο και είπε πως «τα λόγια του θα πνιγούν στο Αιγαίο». Ένα σχόλιο, ευχαριστώ.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε να δείτε, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο κ. Ν. Δένδιας, επανέλαβε πάγιες ελληνικές θέσεις. Και προφανώς δεν χρειάζεται να πούμε πολλά περισσότερα, για το αν μπορούσε να βρεθεί στο Καστελλόριζο ένα μέλος της Ελληνικής Κυβέρνησης και μάλιστα, ο υπουργός Άμυνας. Από εκεί και πέρα, είναι δεδομένο ότι τα νησιά έχουν δικαίωμα για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα και πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα, ξανά και ξανά, είτε απαντώντας σε φωνές, οι οποίες ξεφεύγουν, είτε συμμετέχοντας σε μια διαδικασία διαλόγου, η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να βάλει στο ζύγι ζητήματα κυριαρχίας, ούτε πρόκειται ποτέ, ούτε καν να διαπραγματευτεί το να συζητήσει αυτά τα οποία θεωρούμε ως κόκκινες γραμμές. Είναι σαφές, μην μπερδεύουμε τον διάλογο με την αφέλεια ή μην ταυτίζουμε τον διάλογο με τη συμφωνία. Το έχω απαντήσει και εγώ, πάρα πολλές φορές, το έχει πει πάρα πολλές φορές ο Πρωθυπουργός, το έχει πει ο υπουργός Εξωτερικών και το επαναλαμβάνουμε για ακόμη μια φορά.

Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κύριε Εκπρόσωπε, σε πρόσφατη ερώτησή τους ο κ. Πλεύρης και ο κ. Μαρκόπουλος, υποστήριξαν, μεταξύ άλλων, ότι σε ποσοστό 84% οι Ρομά ευθύνονται για τις διαρρήξεις και τις κλοπές Ελλήνων στη χώρα. Είναι αληθή ή ψευδή αυτά τα στοιχεία;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό που μπορώ να σας πω εγώ είναι ότι έχουμε καταφέρει με μια πολιτική, η οποία είναι εν εξελίξει, γιατί η εγκληματικότητα δεν μπορεί να εξαφανιστεί από τη μια ημέρα στην άλλη, ούτε να αντιμετωπιστεί με ευχολόγια ή με μια διατύπωση, έχουμε καταφέρει να την αποκλιμακώσουμε στους επιμέρους δείκτες και της πιο ήπιας και της πιο βαριάς εγκληματικότητας, κι αυτό το κάνουμε με δυο τρόπους: Ο πρώτος τρόπος είναι να ενισχύουμε όσο μπορούμε την Αστυνομία και ημέρα με την ημέρα, να επιστρέφουν σε μάχιμες υπηρεσίες, όλο και περισσότεροι αστυνομικοί. Πιστοί στη δέσμευση του πρωθυπουργού, στην περσινή ΔΕΘ, αν το θυμάστε καλά.
Το δεύτερο είναι ένα αυστηροποιούμε, αλλά με μία λογική δικαιοσύνης, τα εργαλεία τα οποία έχουν οι δικαστές στα χέρια τους, για να κρίνουν την κάθε υπόθεση. Να κλείνουμε δηλαδή, τα πάρα πολλά παραθυράκια, τα οποία ήταν ορθάνοιχτα για πάρα πολλές δεκαετίες και μιλώ από επαγγελματική πείρα, τα οποία έδιναν τη δυνατότητα σε πρόωρες αποφυλακίσεις, σε εικονικές ποινές, ούτως ώστε, αυτοί οι οποίοι διαπράττουν ένα έγκλημα και κρίνονται ένοχοι από τη δικαιοσύνη, να εκτίουν μεγαλύτερες ποινές, εφόσον αυτό το αποφασίσουν οι δικαστές και οι ποινές αυτές, ονομαστικά, να συνάδουν με την πραγματική έκτιση. Η νομοθεσία, λοιπόν, είναι ίδια για όλους τους Έλληνες πολίτες, είναι δεδομένο αυτό και για τους αλλοδαπούς οι οποίοι διαπράττουν αδικήματα στη χώρα μας. Δεν υπάρχουν δύο και τρεις ποινικοί κώδικες, ούτε θα μπορούσαν ποτέ να υπάρξουν. Από εκεί και πέρα επειδή, είναι και η βασική μου δουλειά, όλα αυτά τα χρόνια η δικηγορία, η μάχιμη δικηγορία, σίγουρα υπάρχουν κάποια επιμέρους στοιχεία, στατιστικά στοιχεία, τα οποία μπορεί να δει κανείς, βλέποντας κάποια ζητήματα. Αλλά δε νομίζω ότι πρέπει να συνδέουμε ζητήματα μετανάστευσης με ζητήματα εγκληματικότητας. Σίγουρα θα πρέπει να εντοπίζουμε αν υπάρχουν φαινόμενα σημειακής ή συγκεκριμένα φαινόμενα έξαρσης, αλλά η καλύτερη πολιτική η οποία αντιμετωπίζει την εγκληματικότητα, την μειώνει, τη χτυπά όσο καλύτερα μπορεί, σε ένα κράτος, είναι οι νόμοι να γίνονται όλο και πιο δίκαιοι όλο και πιο αυστηροί χωρίς πολλά παραθυράκια, όπως σας είπα, και βέβαια να ενισχύονται οι αρμόδιες αρχές για να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Και να σας πω κάτι δε μιλάμε πλέον με λόγια του αέρα. Το κύκλωμα του ΕΟΠΥΥ είναι μια επιτυχία των Αρχών, δηλαδή το γεγονός ότι εξαρθρώθηκε. Θυμάστε μεγάλα κυκλώματα σε καταστήματα κράτησης, σε μία συγκεκριμένη ΔΟΥ, κυκλώματα που έχουν να κάνουν με οπαδική βία, γιατί δεν είναι όλοι οι οπαδοί αυτό το οποίο περιγραφόταν σε μία δικογραφία και εξιχνιάσεις μεγάλων εγκλημάτων. Προφανώς, ο στόχος είναι όλα αυτά να εξιχνιάζονται όλο και πιο γρήγορα. Τα στατιστικά στοιχεία για την ενδοοικογενειακή βία δείχνουν ότι οι Αρχές κάνουν καλά τη δουλειά τους. Άρα το κράτος έτσι πρέπει να αντιμετωπίζει την εγκληματικότητα. Με αυτόν τον τρόπο και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.

Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Να μου επιτρέψετε να επιμείνω επειδή αφορά μια συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού στη χώρα. Ισχύουν ή δεν ισχύουν αυτά τα στοιχεία; Γιατί έχετε δείξει μια ευαισθησία στα fake news όλο το προηγούμενο διάστημα και ακούσαμε τους δύο, μάλιστα, και τον Κοινοβουλευτικό σας Εκπρόσωπο, να μιλάνε για 84% ευθύνης σε συγκεκριμένους ανθρώπους.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ’ αρχάς, εδώ ανοίγει μια πολύ μεγάλη συζήτηση για τον προβληματικό τρόπο ένταξης μιας κοινωνικής ομάδας, το οποίο δεν είναι ένα πρόβλημα μόνο ελληνικό, το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά αυτό. Και δεν νομίζω ότι αυτή τη στιγμή τη συζήτηση περί αντιμετώπισης της εγκληματικότητας χρειάζεται να την κάνουμε με αυτούς τους όρους. Είναι δεδομένο ότι υπάρχουν κοινωνίες, τοπικές κοινωνίες – σας το λέω έχοντας γυρίσει πολλές φορές όλη την Ελλάδα – που διατυπώνουν συγκεκριμένα παράπονα για μιας συγκεκριμένης μορφής παραβατικότητα, με συγκεκριμένη προέλευση. Και οι κυβερνήσεις δεν πρέπει, φοβούμενες το πολιτικό κόστος ή μην κατηγορηθούν ότι αντιμετωπίζουν ένα ζήτημα με λάθος τρόπο, να κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους στις τοπικές κοινωνίες. Είναι δεδομένο πως όταν βλέπεις ότι υπάρχουν συγκεκριμένες εστίες παραβατικότητας και οι τοπικές κοινωνίες στο λένε ξανά και ξανά, σε αρκετές περιοχές στη χώρα, έχεις υποχρέωση να το δεις και σημειακά το θέμα αυτό, χωρίς γενικεύσεις και χωρίς να βάζεις στη συνολική πολιτική σου δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αυτό θα το κάνει η Κυβέρνηση και το κάνει. Και το κάνουν και οι αρμόδιες υπηρεσίες και στα τοπικά αστυνομικά τμήματα και συνολικά η ηγεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Δηλαδή, δεν πρέπει να πετάμε μία άποψη, μόνο και μόνο φοβούμενοι μήπως μας χαρακτηρίσουν κάπως.
Οι βουλευτές μας, λοιπόν, διατυπώνουν μία αγωνία, μία ανησυχία. Εγώ δεν μπορώ να γνωρίζω αν αυτό το νούμερο ισχύει στην ακρίβειά του. Σίγουρα υπάρχουν κάποια στατιστικά στοιχεία τα οποία πρέπει να μας προβληματίζουν. Αλλά, το ξαναλέω, οι νόμοι, ο Ποινικός Κώδικας, ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, ο τρόπος αντιμετώπισης, όλα αυτά είναι ίδια για όλους και τους Έλληνες πολίτες και τους αλλοδαπούς, οι οποίοι μπορεί να διαπράξουν ένα αδίκημα στη χώρα.

ΣΠ. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Εκπρόσωπε, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Eurostat, το 6,8% του ελληνικού πληθυσμού αντιμετώπισε το 2023 πρόβλημα υλικής και κοινωνικής στέρησης, όπως λέει χαρακτηριστικά. Είναι ένα θέμα το οποίο συνδέεται άμεσα με τον πληθωρισμό και την ακρίβεια. Τι προτίθεται να κάνει η Κυβέρνηση; Ποιο είναι το σχόλιό σας;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ναι, είναι άλλη μια φορά που παρουσιάζονται κάποιες έρευνες, όχι, όμως, πλήρως. Δηλαδή, παρουσιάζεται μία πραγματικότητα, ότι η Ελλάδα έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει, αλλά δεν παρουσιάζεται τι έχει γίνει τα τελευταία πέντε χρόνια που έχουμε μία άλλη κυβέρνηση, την Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ, λοιπόν, η μισή αλήθεια λέει ότι έχουμε δύο χώρες κάτω από εμάς. Αλλά η άλλη μισή αλήθεια, η οποία, άμα κάποιος την κρύψει, λέει ένα πολύ μεγάλο ψέμα – το έχω πει ακριβώς το ίδιο και σε άλλες περιπτώσεις – λέει ότι το 2019 σε σχέση με το 2023 – και θα σας πω, μάλιστα, και τα τελευταία χρόνια τι έχει γίνει – αυτός ο δείκτης έχει αυξηθεί κατά 0,1% στην Ευρώπη. Αντιθέτως στην Ελλάδα έχει μειωθεί – έχω εδώ τον πίνακα, αν θέλετε να τον δείτε – κατά 2,3%. Κι αν δείτε η Ελλάδα είναι η τέταρτη χώρα με τον καλύτερο ρυθμό βελτίωσης, μείωσης δηλαδή, του ποσοστού του πληθυσμού σε σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Αντιστοίχως, η ίδια εικόνα είναι την τελευταία χρονιά, όπου εδώ βλέπουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και εδώ βλέπουμε την Ελλάδα, η οποία μειώνει. Μόνο για έναν χρόνο είναι αυτό, ενώ το άλλο είναι για τέσσερα χρόνια συνολικά.
Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι πράγματι είναι ένας δείκτης ο οποίος μας λέει ότι πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα, για να μειώσουμε τις κοινωνικές ανισότητες, να δώσουμε όλο και περισσότερη δυνατότητα διαθέσιμου εισοδήματος στους πολίτες και ειδικά σε αυτούς που είναι στα πολύ πιο χαμηλά εισοδήματα, αλλά δεν είναι ότι δεν έχουμε διανύσει απόσταση. Έχουμε καταφέρει σε μια περίοδο που ο δείκτης αυτός χειροτερεύει ως προς τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, στην Ελλάδα να υπάρχει σαφέστατη βελτίωση και μάλιστα η τέταρτη καλύτερη επίδοση, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ναι, είχαμε ξεκινήσει από μία χαμηλή αφετηρία.
Το έχουμε πει πολλές φορές, η Ελλάδα το 2019 που ανέλαβε η Κυβέρνηση αυτή ήταν το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης, ήταν μία οικονομία υπό κατάρρευση, ήταν μία χώρα, η οποία ήταν στον πάτο όλων των δεικτών. Έχουμε καταφέρει να είμαστε μία από τις πρώτες χώρες σε ρυθμούς ανάπτυξης. Αντίστοιχα, έχουμε τον μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, τον μεγαλύτερο ρυθμό μείωσης της ανεργίας και ιδίως της ανεργίας των νέων και των γυναικών. Αυτό δείχνει ότι είμαστε σε καλό δρόμο, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα στον προορισμό μας. Έχουμε κι άλλα βήματα να κάνουμε και αυτά τα βήματα οφείλουμε να τα διανύσουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα.

Γ. ΣΚΙΤΖΗ: Ο κ. Δούκας κατηγόρησε τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη ότι, εξαιτίας των δηλώσεων που έκανε, ερευνάται από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το αν έχουν παραβιαστεί τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών στο πλαίσιο της αποστολής ενημερωτικών για την υποψηφιότητά του. Πώς το σχολιάζετε;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Αν πράγματι δεν υπάρχει κανένα ζήτημα, δεν πρόκειται να υπάρχει και κανένα πρόβλημα. Αλλά η Αρχή οφείλει να ερευνήσει. Δεν ξέρω αν ήταν η μοναδική καταγγελία αυτή, αυτό το λέει ο κ. Δούκας, εγώ δεν το γνωρίζω, αν δεν είχαν σταλεί και άλλα μηνύματα, ούτε μπορώ να υποκαταστήσω τη δουλειά μιας Αρχής, ούτε πρόκειται να σχολιάσω μια υπόθεση, η οποία αυτή τη στιγμή ερευνάται.

Β. ΣΑΜΑΡΑ: Τι απαντάτε στον κ. Ανδρουλάκη που κάλεσε τη Ν.Δ. και ειδικά τον κ. Γεωργιάδη να μην ανακατεύεται στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το έχω πει, πάρα πολλές φορές, ότι δεν έχουμε καμία δουλειά με τα εσωκομματικά ζητήματα άλλων κομμάτων. Είναι αποκλειστική απόφαση των μελών του κάθε κόμματος και το λέω για ακόμη μια φορά.

 

Τα δύο πρόσωπα της ελληνικής οικονομίας

Η Ελληνική Οικονομία δεν βρίσκεται κλεισμένη σε ένα ερευνητικό εργαστήριο ή σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα. Δεν αρκεί να καταγράφονται οι μετρήσεις για τις επιδόσεις της σε έναν στατικό πίνακα, με σκοπό τη σύγκριση τους με τις αντίστοιχες προηγούμενες. Η Ελληνική Οικονομία ζει μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον. Και εκεί βρίσκεται το μέτρο σύγκρισης.

Η σύγκριση δεν αφορά μόνο την τρέχουσα εικόνα. Η σύγκριση αφορά, κυρίως, την ανάγκη και ταυτόχρονα την υποχρέωση της χώρας να καλύψει την απόσταση που τη χωρίζει από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, της Ευρώπης, αλλά και από τις χώρες που έχουν παρόμοια γεωγραφικά και οικονομικά χαρακτηριστικά.

Από μόνες τους, οι επιδόσεις στην αύξηση του ΑΕΠ, στη μείωση της ανεργίας, στον έλεγχο του πληθωρισμού και των επιδόσεων στο Χρηματιστήριο Αθηνών, είναι ικανοποιητικές. Άλλωστε, πάνω σε αυτά τα στοιχεία είχε βασίσει και ο έγκυρος Economist τη δική του κολακευτική αξιολόγηση. Μια αξιολόγηση που άφησε ισχυρό θετικό αποτύπωμα στο διεθνές οικονομικό και επενδυτικό οικοσύστημα. 

Σε αυτήν τη θετική εικόνα συνηγορούν και οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2024. Όχι μόνο σαν σκέτα ποσοστά. Αλλά σαν ποσοστά που συγκρίνονται με τους αντίστοιχους μέσους όρους των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ, στην Ελλάδα ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ αναμένεται να είναι μεγαλύτερος (2,3% έναντι 1,3%), ενώ αντίθετα ο πληθωρισμός αναμένεται να είναι χαμηλότερος (2,8% έναντι 3,5%).

Οι συγκρίσεις είναι θετικές. Είναι όμως οι ποσοστιαίες διαφορές επαρκείς για να «κλείσουν την ψαλίδα»; Είναι οι ρυθμοί επαρκείς για να καλυφθεί η υπάρχουσα απόσταση; Μήπως θα πρέπει οι αριθμοί αυτοί να συνοδεύονται επιπλέον και από κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά; 

Οι παλιότεροι θυμόμαστε την προσπάθεια της Ελλάδας στα πρώτα χρόνια της ΕΟΚ να πάψει να συγκρίνεται με βάση τους οικονομικούς όρους, με την Πορτογαλία. Η οποία παρ’ όλο που είχε εισέλθει στην ευρωπαϊκή οικονομική οικογένεια το 1986, αποτελούσε το βασικό σημείο αναφοράς και σύγκρισης. Και η Ελλάδα ήταν τότε μια θέση πάνω από τη χώρα που «έφτιαχνε μόνο φελλούς», όπως έλεγαν κάποιοι ειρωνικά. 

Σήμερα, η Πορτογαλία βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από εμάς, παρ’ όλο που και αυτή πέρασε μέσα από τις Συμπληγάδες της «Κρίσης του Νότου». Και όχι μόνο η Πορτογαλία. Αλλά και όλες οι χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ και σοβιετικού οικονομικού μοντέλου, οι οποίες εν τω μεταξύ εντάχθηκαν στην ΕΕ. Πλην μίας. Της Βουλγαρίας.

Έτσι πάνω από την Ελλάδα στους ευρωπαϊκούς οικονομικούς πίνακες βρίσκονται η Πολωνία, η Τσεχία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Κροατία, η Ρουμανία, η Σλοβενία, η Εσθονία, η Λιθουανία, η Λετονία, αλλά και οι δυο μικρότερες χώρες της ΕΕ, η Κύπρος και η Μάλτα. Επομένως, αντιλαμβανόμαστε ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να συγκρίνεται μόνο με κάθε οικονομικό έτος που αφήνει πίσω της, αλλά και με τις υπόλοιπες χώρες, που βρίσκονται μπροστά της.

Ενδεικτικό της αναιμικής πορείας της Ελληνικής Οικονομίας αποτελεί και το γεγονός, ότι παρά τη ραγδαία πτώση της ανεργίας, η χώρα μας εξακολουθεί να εμφανίζει από τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ένα ακόμα στοιχείο που σηκώνει «κόκκινη σημαία» για την πορεία της οικονομίας είναι το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, μέσα στο 2023 δεκαπέντε χώρες κατέγραψαν πλεονάσματα, έντεκα κράτη μέλη κατέγραψαν ελλείμματα και ένα κράτος μέλος εμφάνισε ισοσκελισμένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση, πάνω από τη Ρουμανία. 

Η χώρα μας εξακολουθεί να υστερεί στην παραγωγή «διεθνώς εμπορεύσιμων» προϊόντων. Δηλαδή προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας που απαιτούν σύμπραξη εργασίας υψηλής επιστημονικής εξειδίκευσης και καινοτόμου κεφαλαίου. Μιλάμε για προϊόντα και υπηρεσίες που παράγονται με μεθόδους «τεχνολογιών αιχμής», ενσωματώνοντας επιστημονική γνώση, έρευνα και καινοτομία.

Για προϊόντα και υπηρεσίες που όχι μόνο να μπορούν να υποκαταστήσουν τις εισαγωγές, αλλά και να διεισδύσουν σε ξένες αγορές, διεκδικώντας θέσεις στα «ψηλά ράφια» των αγορών, καθώς και στις επίλεκτες θέσεις των προσφερόμενων υπηρεσιών. 

Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι ουραγός, όσον αφορά την παραγωγή «διεθνώς εμπορεύσιμων» αγαθών και υπηρεσιών. Η ενσωμάτωση στην παραγωγική διαδικασία των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων είναι αδύναμη. Kαι όσο αυτό δεν βελτιώνεται, τότε μεγαλώνει και το πρόβλημα. 

Διότι η Ελλάδα δείχνει να μην έχει αποφασίσει προς τα που θα κινηθεί και ποια θέση θα διεκδικήσει στην παγκόσμια οικονομία και στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και παραγωγής. Δυστυχώς, παραμένει παγιδευμένη. Και ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κόσμους, τους οποίους όμως χωρίζει μια χαοτική απόσταση.

Από τη μια πλευρά, η Ελλάδα δεν διαθέτει μια οικονομία που να βασίζεται στη γνώση και την καινοτομία, για να προσελκύσει τέτοιου είδους επενδύσεις. Και από την άλλη πλευρά δεν διαθέτει πια το φθηνό εργατικό δυναμικό, ώστε να προσελκύσει κεφάλαια που αναζητούν μαζική παραγωγή χαμηλού κόστους.

 

https://www.liberal.gr/oikonomia/ta-dyo-prosopa-tis-ellinikis-oikonomias-0

Η Άρνηση της πραγματικότητας: - "Σκ@τ@ και Μαύρα Χάλια!"…" - 3 εκατ., δειλοί, μοιραίοι και άμοιροι άνδρες και γυναίκες επιτρέπουν στην κυβέρνηση να ρημάζει τις ζωές τους

Δρ. Γιώργος Πιπερόπουλος, Αρθρογράφος

Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας - Επίτιμος Καθηγητής  Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham

Πέρασαν 14 χρόνια από το Καλοκαίρι του 2010 όταν ο τότε Πρωθυπουργός μας κ. Γιώργος Παπανδρέου από το Καστελόριζο μας γνωστοποίησε την εξάρτησή μας στους «Δανειστές» (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) και οι Έλληνες ακόμη δεν συνειδητοποιήσαμε τι μας συμβαίνει, ποιοι το προκάλεσαν και προς τα πού πηγαίνουν όχι μόνο η οικονομία μας αλλά και οι υπόλοιποι θεσμοί και δομές της κοινωνίας μας.

Εάν ρωτήσουμε τον γείτονα συμπολίτη μας, με τη σύζυγο που ήδη απολύθηκε, τον πτυχιούχο γιο ή την κόρη που αφού δεν έβρισκε θέση απασχόλησης ξενιτεύτηκε, ενώ αμέτρητοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν την απειλή δραματικής μείωσης του μισθού τους με εξασθένιση των κλαδικών συμβάσεων και με εφαρμογή των προγραμμάτων της «εξαήμερης» απασχόλησης πόσο «άσχημα» είναι τα πράγματα, θα μας πει αυθόρμητα και άμεσα:

«Μαύρα Χάλια!…»

Εάν ρωτήσετε εμένα και τους άλλους συνταξιούχους πώς αισθανόμαστε μετά τις μειώσεις των συντάξεών μας από την 1η Ιανουαρίου του 2013 αφού προ πολλού μας στέρησαν τη 13η και 14η δόση των αποδοχών μας, την κύρια σύνταξη αλλά και με το «κούρεμα του κ. Βενιζέλου» που ρήμαξε τα αποθεματικά των Ταμείων μας και τις καταβολές από αυτά, και το γενναίο «κούρεμα» του κ Κατρούγκαλου, της «πρώτη φορά Αριστερά» Κυβέρνησης του κ Τσίπρα με στήριγμα τον «ακροδεξιό» κ Καμμένο και θα σας το πω απερίφραστα και άκομψα, και υποθέτω το ίδιο θα σας πούνε και όλοι οι υπόλοιποι:

«Σκ@τ@ ...»

Δεν θα σταθώ στα «δήθεν» μειωμένα ποσοστά των ανέργων οικονομικά ενεργών ηλικιών ανδρών και γυναικών, αφού εκατοντάδες χιλιάδες επιστήμονες και επαγγελματίες μετανάστευσαν τα τελευταία χρόνια και δεν θα αναφερθώ στο άγχος της αβεβαιότητας του αύριο χωρίς ελπίδα για όσους είναι ακόμα εδώ και παλεύουν με μηνιάτικα «χαρτζιλίκι» των 750 και 800 ευρώ!…

Δεν θα σταθώ ούτε και στη γενικευμένη κατάθλιψη ενός κάποτε άλλοτε χαρούμενου λαού.

Ακούμε για «λαμόγια» και για επίορκους υπαλλήλους, ακούμε για κλέφτες πολιτικούς, για επαγγελματίες όλων των ειδών, που δήλωναν φτωχοί αλλά είναι πάμπλουτοι, αλλά ακόμη ΔΕΝ μάθαμε πόσοι πήγαν στη φυλακή αφού ταυτόχρονα «δεσμεύτηκαν» υπέρ του Δημοσίου οι περιουσίες τους (αυτές που απέκτησαν προφανώς «τρώγοντας» δημόσιο χρήμα…).

Μαύρα Χάλια σε όλα τα μέτωπα, το παραδεχόμαστε, το χωνέψαμε και συνεχίζουμε λες και δεν συμβαίνει τίποτε…

Όταν με ρωτούν ως «κάπως ειδικό» σε θέματα των ανθρώπινων σχέσεων και τη δυναμική των κοινωνικών δομών, απαντώ ότι μόνο μία ερμηνεία μπορώ να δώσω στην περίεργη συμπεριφορά όλων ημών των Ελλήνων που παραμένει ακατανόητη στους άλλους λαούς, ιδιαίτερα σε εκείνους που είναι φιλικά αλλά και στους εχθρικά διακείμενους απέναντί μας:

Εμείς εκλέξαμε όλες τις Κυβερνήσεις μετά το καλοκαίρι του 1974…

Εμείς συναινέσαμε όταν το ΠΑΣΟΚ ξεκινώντας με την άνοδο στην Εξουσία του μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου μετέτρεπε τη χώρα σε υπόδειγμα οικονομίας όπου κυριαρχούσε ο απόλυτος κρατικισμός και οι κυβερνητικές τακτικές επέτρεψαν στον κ Πάγκαλο να δηλώσει δημοσίως «μαζί τα…Φάγαμε!»

Εμείς ευγνώμονες που τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειάς μας είχε βρει απασχόληση στον «στενότερο ή στον ευρύτερο» Δημόσιο τομέα εθελοτυφλούσαμε προσηλωμένοι στην Κομματική μας ιδεολογία όταν αυτή είχε προ πολλού πάψει να υπάρχει στα κορυφαία στελέχη του Κόμματος που έβγαινε μπροστά σε διαδηλώσεις και πορείες…

Εμείς δεχόμασταν και συνεχίζουμε να δεχόμαστε άκριτα όσα οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης μάς σερβίρουν…

Είχαμε τυφλωθεί με πράσινα, μπλε, κόκκινα και πολύχρωμα κομματικά γυαλιά και τώρα προσπαθούμε να ξεχάσουμε καθώς διαχειριζόμαστε την οδυνηρή μας καθημερινότητα με παθολογική εμμονή στον ψυχολογικό μηχανισμό «άρνησης της πραγματικότητας…»

Οι μηχανισμοί «άμυνας του εγώ» βοηθούν το άτομο καθώς, σε μια εκλαϊκευμένη απόδοση του ρόλου τους, βοηθούν το άτομο να κρατήσει αλώβητο το εγώ του από επιθέσεις που προέρχονται από το προσωπικό του υποσυνείδητο ή από εξωγενείς παράγοντες. Με άλλα λόγια οι μηχανισμοί «άμυνας του εγώ» είναι φυσιολογικές λειτουργίες προστασίας του «εγώ» όπως έχει γράψει ο πατέρας της ψυχοδυναμικής θεωρίας Dr Sigmund Freud.

Η «άρνηση της πραγματικότητας», είναι ένας από τους πιο γνωστούς μηχανισμούς «άμυνας του εγώ», χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει καταστάσεις όπου τα άτομα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα ή να παραδεχτούν μια προφανή αλήθεια αρνούμενα να δεχτούν, αρνούμενα να κοιτάξουν κατάματα γεγονότα και καταστάσεις που βιώνουν ή τους επιβάλλονται…

Οι Έλληνες θυμίζουμε ως λαός εκείνα τα εξαρτημένα άτομα, ναρκομανείς, αλκοολικούς, τζογαδόρους, που αρνούνται ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα, ότι η καθημερινότητά τους είναι οδυνηρή για τους ίδιους και μαζί τις οικογένειές τους…Μοιάζουμε με άτομα που βιώνοντας έντονα τραυματικές καταστάσεις ή όντας αυτόπτες μάρτυρες σε θανατηφόρες συγκρούσεις οχημάτων κλείνουν τα μάτια και δεν δέχονται ότι έχουν γίνει αυτόπτες μάρτυρες και κοινωνοί τέτοιων γεγονότων.

«Αρνούμεθα να δούμε την πραγματικότητα!..…»

Η απάντησή μου σε φίλους εκτός Ελλάδος είναι ότι δεν φαίνεται ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, να διαχειριστούμε τα δεδομένα μιας Ελλάδας που είχε ελπίσει σε κάτι καλύτερο με το τέλος της καταστροφικής πανδημίας και από τον Φεβρουάριο του 2022 παρακολουθεί με τρόμο τον Ρώσο-Ουκρανικό πόλεμο και όσα μας έρχονται σε ακρίβεια, πληθωρισμό, ελλείψεις ενέργειας και τροφίμων και από τον Οκτώβριο του 2023 τον αιματηρό πόλεμο στη Γάζα.

Και ενώ η Ευρώπη καταστρώνει σχέδια, καθορίζει στρατηγικές και τεχνικές διαχείρισης των δεινών που προβλέπονται για τον ερχόμενο χειμώνα, οι 300 της Ελληνικής Βουλής χειροκροτούν ενθουσιωδώς τις «συγκρούσεις» (κοκορομαχίες) που αφορούν στις υποκλοπές τηλεφωνημάτων, την ασυγκράτητη ακρίβεια και τη διάλυση των υπηρεσιών Υγείας…

Είμαστε τρία εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες στην Τρίτη ηλικία, και ένα σχεδόν εκατομμύριο που μας πλησιάζει, έχουμε δυο εκατομμύρια ανήλικα παιδιά και στον ενεργό πληθυσμό ο ένας στους τρείς απασχολείται στο Δημόσιο.

Ποιος να διαμαρτυρηθεί;

Το πολιτικό Σύστημα, όμως, το τρομάζει εκείνη η ημέρα που θα τολμήσουμε εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας να κοιτάξουμε κατάματα την οδυνηρή μας πραγματικότητα…

πηγή:https://www.huffingtonpost.gr/entry/arnese-tes-praymatikotetas_gr_66e82566e4b09653b42bef4f?utm_source=cordial&utm_medium=email&utm_campaign=hp-intl-gr-daily-brief_2024-09-17&utm_term=gr-daily-brief&email_hash=340888d8f11beedb11d6325bf73a6c85e5edabc0

Το κίνημα στο Γουδί, η Μικρασιατική Καταστροφή, η μεγάλη Εθνική συμφορά του 1974 και η "Ελληνική ατζέντα" - Ποιο ήταν το κολοσσιαίο σφάλμα!!

 Του Αναστάσιου Κούζη-Κούζαρου*

Το Δεκαπενταύγουστο του 1909, στο «Πάσχα του Καλοκαιριού», εκδηλώθηκε ένα από τα σπουδαιότερα «αναστάσιμα» ορόσημα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, το Κίνημα στο Γουδί!

Επικεφαλής της ιδιόμορφης αυτής επανάστασης, που έθεσε ως πρωταρχικό στόχο την εξάλειψη απ’ την πατρίδα μας της «συναλλαγής», ετέθη ένας έντιμος αξιωματικός, ο συνταγματάρχης Πυροβολικού Νικόλαος Ζορμπάς (1844-1920), ο ηγέτης του περιβόητου Στρατιωτικού Συνδέσμου, που συγκροτήθηκε από δυσαρεστημένους αξιωματικούς, εξαιτίας της πολιτικοστρατιωτικής παραλυσίας που επικρατούσε στη χώρα την επαύριο της ταπεινωτικής ήττας του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897.

Ο Νικόλαος Ζορμπάς

Δεν επρόκειτο για ένα τυπικό στρατιωτικό πραξικόπημα κατά της νόμιμης κυβέρνησης και την επιβολή δικτατορίας, αλλά για την έκρηξη της αγανάκτησης Στρατού και λαού κατά του παλαιοκομματισμού και των δεινών που είχε επισωρεύσει στη χώρα με την αναποτελεσματική εσωτερική και εξωτερική πολιτική που ασκούσε, καθώς εναλλάσσονταν στην εξουσία τα «προσωποπαγή» κόμματα των Ζαΐμη, Θεοτόκη, Μαυρομιχάλη, που οι ρίζες τους έφθαναν μέχρι τον προεπαναστατικό κοτσαμπασισμό. 

Έτσι, το μικρό Ελληνικό Βασίλειο εμφανιζόταν, αφενός, «πτωχευμένο» από το 1893 και υπερχρεωμένο στους Άγγλους, Γάλλους, Γερμανούς και λοιπούς δανειστές, εξαιτίας και των συχνών ατυχών πολεμικών εμπλοκών, να βρίσκεται πολύ μακριά από την οικονομικά και τεχνολογικά αναπτυγμένη Ευρώπη. Αφετέρου, και ιδιαίτερα μετά την ταπείνωση του «Μαύρου ’97», παρουσιαζόταν παντελώς ανάξιο λόγου από πλευράς στρατιωτικής δυνάμεως, προετοιμασίας και μέσων, να τηρεί «άψογον στάσιν» έναντι της επιθετικής Τουρκίας και να «περιφρονείται» από τον αδηφάγο βουλγαρικό εθνικισμό.

Καθώς, λοιπόν, η Ελλάς συνθλιβόταν παγιδευμένη σ’ αυτή τη μέγγενη, ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος, με πάνδημη την υποστήριξη του λαού, που με δυναμικά σε όγκο και παλμό συλλαλητήρια σ’ όλη την Ελλάδα έσπευσε να τον στηρίξει, διατύπωσε μια, με σύγχρονη ορολογία θα λέγαμε, καθαρά ελληνική ατζέντα, θέτοντας τους όρους του στην κυβέρνηση του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, απαιτώντας την τάχιστη εφαρμογή και υλοποίησή τους: την άμεση απομάκρυνση του διαδόχου και των πριγκίπων από το Γενικό Επιτελείο Στρατού και την αποκατάσταση της αξιοκρατίας αντί της ευνοιοκρατίας στο στράτευμα. Την ταχύτατη αναδιοργάνωση και ενίσχυση του Στρατού και του Στόλου. Την εξυγίανση της πολιτικής ζωής. Την εκκαθάριση από τους «ημετέρους» του διπλωματικού σώματος, της Δημόσιας Διοίκησης και του πανεπιστημίου. Την ανακούφιση του πενόμενου λαού από τους επαχθείς φόρους…

Το συλλαλητήριο της 14ης Σεπτεμβρίου στα Ανάκτορα

Αυτή υπήρξε η ελληνική ατζέντα που οι φιλοπάτριδες αξιωματικοί απαίτησαν από τη νόμιμη κυβέρνηση να υλοποιήσει. Διέπραξαν, όμως, εξαιτίας του άδολου πατριωτισμού τους και του πνεύματος νομιμοφροσύνης που τους διέκρινε ένα κολοσσιαίο σφάλμα, αφού «δεν είναι δυνατόν ποτέ να ζητάει κανείς να διορθώσουν τα κακώς κείμενα οι υπαίτιοι της δημιουργίας τους». Έτσι, η κατάσταση περιήλθε σε πλήρες αδιέξοδο, εγκυμονώντας μεγάλους κινδύνους για τον λαό και τη χώρα, ώσπου ο κληθείς ως πολιτικός σύμβουλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου, Κρητικός πολιτικός Ελευθέριος Βενιζέλος, ο «επαναστάτης του Θερίσου» το 1905, εκτιμώντας τη διαμορφωμένη κατάσταση αποφάνθηκε: «Οι επαναστάσεις γίνονται για να γκρεμίζουν και να κτίζουν»! Κι επειδή στην προκειμένη περίπτωση δεν συνέβη κάτι από τα δύο, γι’ αυτό ο μεν Στρατός επιβαλλόταν αμέσως να επανέλθει στους στρατώνες και να επιδοθεί στην πολεμική του εκπαίδευση, ο ίδιος δε κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του ανωτάτου άρχοντος Γεωργίου του Α’ τον έπεισε να προκηρύξει εκλογές για να δοθεί στον τόπο κυβέρνηση και με δημοκρατικό τρόπο να αρχίσει η πραγμάτωση των όρων της ελληνικής ατζέντας, που έθεσε με το κίνημά του ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος το 1909!

Χρειάστηκε να συμβεί η οδυνηρή στρατιωτική ήττα του 1897 ώστε να τρωθεί σε τέτοιον βαθμό το εθνικό φιλότιμο για να κινητοποιηθούν οι πατριωτικές δυνάμεις, που μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια (1909-1912), σφυρηλατώντας τη σύμπνοια λαού – Στρατού και ηγεσίας, ανέταξαν το κράτος, καθιστώντας το τόσο ισχυρό ώστε να αντιπαλέψει στα πεδία των μαχών των Βαλκανικών, του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Εκστρατείας πολυάριθμους και πανίσχυρους εχθρούς, και να τους νικήσει αλλεπάλληλα. Κι αν επήλθε τελικά η Μικρασιατική Καταστροφή, αυτό κατά την ταπεινή μας άποψη οφείλεται στην εγκατάλειψη των στόχων της ελληνικής ατζέντας και των βασικότατων προϋποθέσεων επιτυχίας τους: της πίστης σ’ ένα κοινό όραμα, του αρραγούς εσωτερικού μετώπου με ομόνοια και ομοψυχία, του άριστου σχεδιασμού και της μεθοδικής προετοιμασίας.

Επειδή δε η Ιστορία έχει χαρακτηριστεί ως «δασκάλα της ζωής», αναρωτιόμαστε εμείς οι Νεοέλληνες τι έχουμε κι αν έχουμε διδαχθεί ή αν θέλουμε να διδαχθούμε κάτι από το Κίνημα στο Γουδί, τη δράση του Νικόλαου Ζορμπά και των μελών του Στρατιωτικού Συνδέσμου, που στην εποχή τους «έβαλαν το κεφάλι τους στον πάγκο του χασάπη» για τα εθνικά δίκαια και μια αξιοπρεπή πατρίδα! 

Κι αυτό το αναρωτιόμαστε γιατί φέτος συμπληρώθηκαν 50 χρόνια, μισός δηλαδή αιώνας, από το «μαύρο» 1974, την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας! 

Κι ενώ η εχθρική προπαγάνδα οργίασε, κάνοντας τη μέγιστη δυνατή προβολή ισχύος στη Μεγαλόνησο, εμείς για άλλη μια φορά λουφάξαμε πίσω από τις προσεκτικά διατυπωμένες διπλωματικές δηλώσεις προς κατευνασμό του «θηρίου» και διατήρηση του καλού κλίματος που επιβάλλει η τουριστική περίοδος. Τα δε «χλιαρά» έως ανύπαρκτα αντίμετρα στον επιτυχημένο, καθημερινά σχεδόν, μεθοδικό «ψυχολογικό πόλεμο» των αντιπάλων σε βάρος μας, με τους συχνούς εμπτυσμούς, κολαφισμούς, ραπίσματα, απειλές και προκλητικές ενέργειες κατά της χώρας και του λαού της, βαθαίνουν την κόπωση και την ηττοπάθεια στις ελληνικές καρδιές. 

Δικαίως, λοιπόν έχουμε χρέος να ερωτήσουμε ευθαρσώς το πολιτικό προσωπικό: «Κυρίες και κύριοι, υπάρχει για τα κρίσιμα εθνικά, αλλά και τα άλλα σημαντικά βιωτικά ζητήματα της καθημερινότητάς μας, μια σαφώς διατυπωμένη και συμφωνημένη βασική ελληνική ατζέντα προς αντιμετώπιση και επίλυσή τους με γνώμονα το εθνικό συμφέρον στο ορατό μέλλον; 

Αν δεν υπάρχει, τι περιμένετε να συνεννοηθείτε, επιτέλους, να τη συνθέσετε και να την εφαρμόσετε; Ή μήπως έχετε εξαντληθεί από την κοπιώδη τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων επιβολής των κάθε άλλου είδους επιταγών που απορρέουν από αλλοδαπές, εισαγόμενες ατζέντες κάθε είδους και λογής, που απαρέσκουν τόσο στην ελληνική συνείδηση και αξιοπρέπεια όσο και απάδουν στον πολιτισμό και στις ιερές μας παραδόσεις, που κράτησαν το έθνος μας όρθιο στη μακραίωνη πορεία του;»

Εμείς οι σκεπτόμενοι πολίτες γνωρίζουμε καλά ότι βολεύει τις εκάστοτε ευθυνόφοβες πολιτικές ηγεσίες «να σπρώχνουν το τενεκεδάκι παραπέρα, πιστεύοντας ότι τα κρίσιμα προβλήματα, όπως το Κυπριακό ή το ζήτημα του Αιγαίου, επιλύονται διά της αποσυνθέσεως»! 

Αποτύχαμε μετά τη μεγάλη εθνική συμφορά του 1974 να θωρακίσουμε το κράτος οικονομικά και στρατιωτικά σε τέτοιον βαθμό, ώστε να τολμήσουμε να τα επιλύσουμε από θέση ισχύος στις ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν για 50 ολόκληρα χρόνια. 

Και τώρα ο ισχυρότερος πολέμιος μέσα σε δυσμενή συγκυρία μεθοδεύει διά της βίας να μας επιβάλει τις θελήσεις του και να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα! Δυστυχώς, όμως, πλέον και για τους κυβερνώντες και τους κυβερνωμένους «οι καιροί ου μενετοί», τα περιθώρια στενεύουν επικίνδυνα, αφού τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν στη γειτονιά μας με απρόβλεπτες εξελίξεις και πιστεύουμε ότι μας έχει γίνει μάθημα πως «ο γνωστός μας λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»!

Γι’ αυτό, όσο είναι ακόμα καιρός, ας παραδειγματιστούμε από το Κίνημα στο Γουδί και με πνεύμα σύμπνοιας και αποφασιστικότητας ας θέσουμε σε άμεση εφαρμογή την ελληνική ατζέντα για την προστασία της πατρίδας.

*Καλλιτέχνης θεάτρου σκιών, φιλόλογος

πηγή:https://www.antinews.gr/58505/antitheseis/elliniki-atzenta/