ΥΕΘΑ: - Η Ελλάδα θα μπορεί να έχει τις πιο ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις που είχε ποτέ μετά από 3.000 χρόνια παρουσίας και ύπαρξης.

O Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας συμμετείχε σήμερα, Τρίτη 2 Ιουλίου 2024, στην 28η Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης του “Economist”, στο Λαγονήσι, στη θεματική ενότητα με τίτλο: «Πώς μπορεί η Ευρώπη να μετριάσει τις απειλές ασφαλείας».

Στη συζήτηση συμμετείχαν, επίσης, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζωρτζ Τσούνης (George Tsunis), ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Παγκόσμιου Αντισημιτισμού και Πολιτικής Ντέιβιντ Χάρρις (David Harris), ο πρώην Ανώτατος Διοικητής Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ, αντιπρόεδρος για τις παγκόσμιες υποθέσεις του «The Carlyle Group», ναύαρχος ε.α. Τζέιμς Σταυρίδης (James Stavridis) και ο διευθυντής του Προγράμματος Ασφάλειας της Μαύρης Θάλασσας στο “Harvard Kennedy School of Government” Σεργκέι Κονιοπλώφ (Sergei Konoplyov).

Τη συζήτηση συντόνισε ο executive editor and senior editor στην αμερικανική έκδοση του “The Economist” Ντάνιελ Φράνκλιν (Daniel Franklin).

Κατά την τοποθέτησή του ο κ. Δένδιας επεσήμανε, απαντώντας στις σχετικές ερωτήσεις:

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΦΡΑΝΚΛΙΝ: Ας πάμε στο θέμα, πώς η Ευρώπη μπορεί να περιορίσει τις τρέχουσες απειλές ασφαλείας. Ας ξεκινήσουμε με τον κύριο Δένδια, Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Πώς μπορούμε να περιορίσουμε τις απειλές;

ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα ήταν πολύ δύσκολο να το απαντήσει κανείς αυτό το ερώτημα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει χώρος για αστεία εδώ. Θα δηλώσω το αυτονόητο. Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση που δεν αναμέναμε.

Όσον αφορά στην Ελλάδα και την ευρύτερη Περιφέρεια αντιμετωπίζουμε έναν πόλεμο, βορειοανατολικά και νοτιοανατολικά, που αποσταθεροποιεί την βόρειο Αφρική και την περιοχή του Σαχέλ, τη Λιβύη, τη Συρία.

Έχουμε μια παράδοξη κίνηση από τους Χούθι που κινδυνεύουν να αποσταθεροποιήσουν το εμπόριο και έχουμε μία βιαιότητα σε έξαρση. Νομίζω ότι υπάρχουν και άλλες περιγραφές για τα Δυτικά Βαλκάνια με την κατάσταση που επικρατεί, που δεν είναι η ιδανική. Αναμέναμε πιο γρήγορη σύγκλιση προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο και ενσωμάτωση. Και φυσικά η τρέχουσα κατάσταση σε πολλές δυτικές Δημοκρατίες, που δημιουργεί πολλές προκλήσεις.

Αν κάποιος θα μπορούσε να μας ρωτήσει πώς θα διευθετούσαμε όλα αυτά τα ζητήματα, όπως η Ουκρανία, ο κ. Κούλεμπα μίλησε σωστά, μίλησε για αγώνα επιβίωσης, θυμηθείτε πως νιώθαμε τις πρώτες 24 ώρες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πιστεύαμε και τότε ότι η Ουκρανία μπορούσε να σταθεί και να κερδίσει και τα εδάφη της.

Τώρα μιλάμε για απειλές στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Γάζα και ολόκληρη την κατάσταση, με το Ισραήλ και τους Παλαιστινίους. Θα ήθελα να πω ότι είναι κάτι που πρέπει να διευθετήσουμε ως μια μεγάλη πρόκληση, δεν είναι κάτι που έχει να κάνει μόνο με το Ισραήλ ή την Παλαιστίνη, είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτά.

Αλλά κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνάει τι έγινε και μια άλλη πρόκληση είναι η κατάσταση στο Σαχέλ. Πάντοτε λέω ότι από τις Βρυξέλλες το Μαλί και το Τσαντ μπορεί να φαίνονται πολύ μακριά, όμως υπάρχει ένα «αλλά» και θα πάω στην Ιστορία. Για να είναι ασφαλής η κατάσταση στην Ευρώπη, πρέπει να είναι ασφαλής και η κατάσταση στη Βόρειο Αφρική η οποία περιλαμβάνει και το Σαχέλ.

Και να θυμηθούμε ένα ιστορικό παράδειγμα, γιατί η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήθελε πάντοτε να ελέγχει τη Βόρειο Αφρική; Γιατί έχουμε το “Carthago delenda est”; Είναι ξεκάθαρο ότι για την ασφάλεια της Ευρώπης η ασφάλεια της Βόρειας Αφρικής είναι σημαντικός παράγοντας.

Πριν από την D–Day, ένα άλλο παράδειγμα, υπήρχε η «Επιχείρηση Πυρσός» (Operation Torch). Είχαμε πρώτα την επιχείρηση στην Αφρική, πριν έχουμε την απόβαση στη Νορμανδία. Πρέπει λοιπόν να διευθετήσουμε όλες αυτές τις προκλήσεις ταυτόχρονα.

Και θα μιλήσω και για την Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό. Το Σάββατο θα συναντηθούμε με τον κ. Μπορέλ και θα επισκεφθούμε την ελληνική μονάδα στην επιχείρηση “ASPIDES”. Αλλά πρέπει να δούμε όλες αυτές τις απειλές ταυτόχρονα. Αυτή είναι η λύση.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΦΡΑΝΚΛΙΝ: Πριν προχωρήσουμε θα ήθελα να ρωτήσω, θα είστε στη συνάντηση κορυφής του ΝΑΤΟ. Τι αναμένετε να βγει από αυτή τη συνάντηση;

ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Πρέπει να παραδεχθούμε ότι κάποιοι δεν αγαπούν το ΝΑΤΟ αλλά όλοι παραδέχονται ένα πράγμα, ότι είναι η πιο πετυχημένη στρατιωτική συμμαχία στην Ιστορία. Κι έχουμε την Ουκρανία να το αποδεικνύει αυτό. Πρέπει να κάνουμε αυτό το «τελευταίο μίλι».

Επίσης πρέπει να παραδεχθούμε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να γίνει κάτι περισσότερο -και είναι στο DNA του ΝΑΤΟ- να μην είναι μόνο μια στρατιωτική συμμαχία, αλλά να γίνει μια συμμαχία αρχών για να μπορεί να τις εξάγει αυτές τις αρχές ανά τον κόσμο.

Αυτή είναι η πρόκληση για το ΝΑΤΟ καθώς γιορτάζει τα 75 χρόνια ύπαρξής του, με μικρά βήματα σε κάθε συνάντηση. Αυτό περιμένουμε σε κάθε Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΦΡΑΝΚΛΙΝ: Επιστρέφω σε εσάς κύριε Υπουργέ για το θέμα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ με την προσθήκη της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Πρακτικά υπάρχουν νέες δυνατότητες που αποκτά το ΝΑΤΟ, δεδομένου τώρα ότι επεκτείνεται και το σύνορο με τη Ρωσία. Θεωρείτε ότι επί του πεδίου θα έχουμε πιο ισχυρή Συμμαχία;

ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Κατά πρώτον, να είμαστε ειλικρινείς, είναι κάτι που κανείς δεν πίστευε ότι θα το βλέπαμε αυτό στη ζωή μας, στη διάρκεια της ζωής μας, οπότε χρειάζονται «συγχαρητήρια» στον Πρόεδρο Πούτιν που τα κατάφερε! Τούτου λεχθέντος, θα το έλεγα επωφελές με πολλούς τρόπους. Κατά πρώτον, έχουμε αναπτυγμένες δημοκρατικές χώρες που μπαίνουν στη Συμμαχία. Και επίσης, βλέπουμε ότι έχουμε μεγαλύτερα σύνορα προς τη Ρωσία. Όμως, να το δούμε και λίγο διαφορετικά. Έχουμε μεγαλύτερο λόγο για αυτό που συμβαίνει σε ένα πολύ κρίσιμο κομμάτι του πλανήτη. Και μιλώ για το «αρκτικό δρομολόγιο» που λόγω της κλιματικής αλλαγής γίνεται πολύ πιο σημαντικό για λόγους ναυσιπλοΐας.

Άρα, το να έχεις αυτές τις δύο χώρες μέσα στο ΝΑΤΟ είναι πολύ σημαντικό. Όμως και πάλι, θα επιστρέψω μιλώντας για αυτά που είπα στην πρώτη μου τοποθέτηση.

Πιστεύω σε μια συμμαχία δημοκρατίας, αρχών και αξιών. Και οι δύο αυτές χώρες τιμάνε αυτές τις αξίες που τιμά και η Ελλάδα. Άρα για εμάς ήταν ευπρόσδεκτες και οι δύο χώρες ως εταίροι μας τώρα στη συμμαχία του ΝΑΤΟ.

Και τελευταίο σχόλιο γι’ αυτό που κάνουμε εμείς. Μπορούμε να μιλάμε για πολλές ώρες, προκλήσεις υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, Καύκασος, Νότια Σινική Θάλασσα κλπ. Κάθε χώρα πρέπει να κάνει αυτό που μπορεί να επιτύχει και δεν αφορά μόνο στις δαπάνες. Σαφώς η Ελλάδα δαπανά πολύ παραπάνω από το 2%. Και δεν είμαστε και τόσο πλούσια χώρα, αλλά κάνουμε πολλές θυσίες. .

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΦΡΑΝΚΛΙΝ: Δαπανάτε πολλά και σε συντάξεις.

ΝΙΚΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Ναι όντως, πολύ λιγότερα όμως από ό,τι δίναμε πριν από την κρίση και το ένα δεν αντιβαίνει στο άλλο.

Βλέπουμε λοιπόν τις δαπάνες στην Άμυνα να ξεπερνούν και το 4% ως όριο, ως «εισιτήριο» προς την επιβίωση. Δεν είναι ότι απλά δαπανούμε, μεταρρυθμίζουμε, είναι πολύ πιο σημαντικό αυτό από το να δαπανάς.

Εμείς αυτό το ονομάζουμε «Ατζέντα 2030». Πρόκειται για μία ατζέντα η οποία θα φέρει τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στον 21ο αιώνα και πέραν αυτού. Και αναφερόμαστε σε όλους τους τομείς των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως και σε επίπεδο δόγματος.

Και τι άλλο κάνουμε; Εισάγουμε την καινοτομία ταχέως στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και θεωρώ ότι όταν ολοκληρώσουμε αυτή τη μεταρρύθμιση η Ελλάδα θα μπορεί να έχει τις πιο ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις που είχε ποτέ μετά από 3.000 χρόνια παρουσίας και ύπαρξης.

Κι αυτό θα είναι η συμβολή μας στην ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή, διότι όπως είπαν όλοι οι συμμετέχοντες στην συζήτηση αυτή, η Ελλάδα είναι μία χώρα η οποία προσφέρει σε έναν κόσμο, σε μια παγκόσμια τάξη που βασίζεται στους κανόνες, για την προώθηση της σταθερότητας, της ευημερίας και της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου».

Μετά την ολοκλήρωση της θεματικής ενότητας στην 28η Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης του “Economist”, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας δήλωσε τα εξής:

«Νομίζω ότι είναι εξαιρετική ευκαιρία κάθε χρόνο το συνέδριο του “Economist”, με προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, που έρχονται εδώ στην Αθήνα, στο Λαγονήσι και έχουμε μια ελεύθερη συζήτηση για τις τεράστιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στην περιοχή μας.

Για εμένα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να εξηγήσω τον ρόλο που πιστεύουμε ότι μπορεί η χώρα μας και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις με την «Ατζέντα 2030» – δηλαδή την ατζέντα εκσυγχρονισμού τους – να παίξουν στην ευρύτερη περιοχή, ως παράγων σταθερότητας και ασφάλειας, εκπροσωπώντας τα συμφέροντα μιας χώρας που πιστεύει στο Διεθνές Δίκαιο, στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, στην ειρήνη και στον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Σας ευχαριστώ πολύ».

Γ

Κυβέρνηση: - Συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 1ης Ιουλίου 2024

Συνεδρίασε την 1 Ιουλίου 2024, υπό την Προεδρία του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, το Υπουργικό Συμβούλιο. Μετά την εισαγωγική τοποθέτηση του Πρωθυπουργού:

1. Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών κ. Νικόλαος Παπαθανάσης παρουσίασε στο Υπουργικό Συμβούλιο την πορεία υλοποίησης του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» καθώς και τα επόμενα βήματα μέχρι την εκταμίευση του 4ου αιτήματος πληρωμής, τόσο στο δανειακό σκέλος όσο και στο σκέλος των επιχορηγήσεων.

Σημειώνεται ότι, μέχρι τον Οκτώβριο θα έχουν εισρεύσει πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 3,3 δισ. μέσω του 4ου αιτήματος πληρωμής. Επίσης, αναλύθηκαν τα προς επίτευξη ορόσημα του 5ου αιτήματος πληρωμής, το οποίο αναμένεται να υποβληθεί τον ερχόμενο Οκτώβριο.

2. Ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Θεόδωρος Λιβάνιος και η Υφυπουργός κ. Παρασκευή Χαραλαμπογιάννη παρουσίασαν στο Υπουργικό Συμβούλιο το σχέδιο νόμου «Επιτάχυνση διαδικασιών προσλήψεων από το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού, ρυθμίσεις θεμάτων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, διατάξεις για την οργάνωση χερσαίων συνοριακών σταθμών και άλλες διατάξεις».

Ειδικότερα, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών εισάγει σημαντικές σημειακές παρεμβάσεις σε επείγοντα ζητήματα σχετικά με την επιτάχυνση των διαδικασιών διορισμών μέσω ΑΣΕΠ, αποσκοπώντας στη μείωση της διάρκειας όλου του διαγωνιστικού κύκλου από την προκήρυξη μίας θέσης έως την ανάληψη καθηκόντων από τους διοριστέους.

Μεταξύ των σημαντικότερων αλλαγών που προωθούνται είναι η ανάπτυξη διαλειτουργικοτήτων με όλα τα βασικά μητρώα του δημοσίου τομέα (μητρώο πολιτών, ΕΦΚΑ/ΗΔΙΚΑ, πανεπιστημιακά ιδρύματα κ.ά.), αλλά και τρίτων παρόχων πιστοποιητικών, για την άμεση άντληση των δικαιολογητικών των υποψηφίων.

Επίσης, επιδιώκεται η ενίσχυση της εντοπιότητας σε θέσεις που ανοίγουν σε ορεινούς και νησιωτικούς δήμους, σε εφαρμογή της συνταγματικής υποχρέωσης προστασίας των ορεινών και νησιωτικών περιοχών, με δεκαπενταετή υποχρέωση παραμονής και γίνεται ταχύτερος ο μηχανισμός αναπλήρωσης θέσης για όσους δεν αποδέχονται την πρόσληψη.

Μέσω του προτεινόμενου νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών θα επιτευχθεί η αποσυμφόρηση ελέγχων από το ΑΣΕΠ, καθώς πολλά στοιχεία για τα προσόντα των υποψηφίων θα αντλούνται ψηφιακά, θα εκδίδονται ταχύτερα αποτελέσματα με λιγότερες ενστάσεις, ενώ ακόμα θα απλοποιηθεί η διαδικασία συμπλήρωσης καρτέλας από τους υποψήφιους και θα ελέγχεται η εγκυρότητα των προσόντων στο στάδιο της αίτησης και όχι του διορισμού.

3. Ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστος Σταϊκούρας παρουσίασε στο Υπουργικό Συμβούλιο τις προτεραιότητες για ανθεκτικές υποδομές και για βιώσιμες μεταφορές.

Στον πυρήνα της στρατηγικής στόχευσης του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών βρίσκονται:

• η αποτελεσματική προώθηση των εν εξελίξει έργων,
• ο ρεαλιστικός σχεδιασμός νέας δέσμης έργων,
• η ενίσχυση της ασφάλειας των «πράσινων» υποδομών και των μεταφορών,
• η βελτίωση της ποιότητας των έργων και των υπηρεσιών,
• η ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων πόρων,
• η διαμόρφωση συνθηκών βιώσιμης αστικής κινητικότητας,
• και, εν τέλει, η βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη.

Στην κατεύθυνση αυτή σχεδιάζονται και υλοποιούνται συγκεκριμένες πολιτικές, που εδράζονται, μεταξύ άλλων, σε 10 άξονες προτεραιοτήτων.

1. Η υλοποίηση «εμβληματικών έργων» υποδομής.
2. Η δρομολόγηση πολλών μικρότερων έργων, σε όλη την επικράτεια.
3. Η αναβάθμιση του παρεχόμενου έργου των αστικών συγκοινωνιών.
4. Η αναβάθμιση και αναδιάταξη του συστήματος, των υποδομών και της οργάνωσης του σιδηροδρομικού δικτύου.
5. Η αποκατάσταση ζημιών από φυσικές καταστροφές στην Κεντρική Ελλάδα, ιδίως στη Θεσσαλία, ύψους 1,4 δισ. ευρώ.
6. Η αναβάθμιση του συστήματος ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας.
7. Η ενίσχυση της οδικής ασφάλειας.
8. Η ενίσχυση της ηλεκτροκίνησης.
9. Η υλοποίηση αρδευτικών, εγγειοβελτιωτικών και αντιπλημμυρικών έργων.
10. Η ψηφιοποίηση εργασιών.

4. Ο Υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Βασίλειος Κικίλιας, ενημέρωσε το Υπουργικό Συμβούλιο σχετικά με τον καθαρισμό οικοπέδων και τα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών.

Μέχρι στιγμής έχουν δηλωθεί στην πλατφόρμα akatharista.apps.gov.gr 515.480 δηλώσεις καθαρισμού, ενώ έχουν κατατεθεί 3.804 καταγγελίες για ακαθάριστα οικόπεδα. Δήμοι και Πυροσβεστικές υπηρεσίες έχουν ενημερώσει τους υπόχρεους με κάθε πρόσφορο μέσο, ενώ διενεργούνται τακτικοί και έκτακτοι έλεγχοι και αυτοψίες.

Τις τελευταίες ημέρες αυξήθηκε κατακόρυφα ο αριθμός των δηλώσεων και προκειμένου να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια, όπως υπενθύμισε και ο Υπουργός, δόθηκε παράταση της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων ως τις 15 Ιουλίου.

Ο Υπουργός αναφέρθηκε στην επιτήρηση δασικών εκτάσεων με drones συγκεκριμένων τεχνικών προδιαγραφών με στόχο την έγκαιρη προειδοποίηση για πυρκαγιές ή άλλες φυσικές καταστροφές.  Το σύστημα περιλαμβάνει συστήματα τηλεκατεύθυνσης των drones, οθόνες μετάδοσης δεδομένων και παρακολούθησης του πεδίου, σύστημα επικοινωνίας με την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας, το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσεων και τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Κέντρα Πολιτικής Προστασίας, σύστημα μετάδοσης φωνητικών εντολών, μετεωρολογικό σταθμό και server καταγραφής.

Για την κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών αξιοποιούνται μέχρι σήμερα 26 κέντρα επιχειρήσεων, 26 συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών και 104 εκπαιδευμένοι χειριστές drones, ενώ θα αξιοποιηθούν ακόμη 9 κέντρα επιχειρήσεων, 9 συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών και 36 εκπαιδευμένοι χειριστές drones.

Πού τα έμαθες αυτά τα Οικονομικά, Κυριάκο; - Μόνο όσοι έρχονται για "αρπαχτές" ή έχουν κυβερνητικές "πλάτες" ευδοκιμούν σε τέτοιο περιβάλλον

 

Του Θάνου Τζήμερου

Κ. Μητσοτάκης (20/6/2024): "Προχωράμε στην έκτακτη φορολόγηση στα υπερκέρδη των διυλιστηρίων και για το 2023. Είναι μια κίνηση κοινωνικής δικαιοσύνης, αντίστοιχη με αυτή που κάναμε το 2022. Τα έσοδα θα κατευθυνθούν και για τη στήριξη ευάλωτων συμπολιτών μας, ειδικά συνταξιούχων". 

Άκου Κυριάκο,

δεν ξέρω πού τα έμαθες αυτά τα οικονομικά, δεν ξέρω τι σου έχουν πει οι οικονομικοί σου σύμβουλοι, δεν ξέρω με ποια κριτήρια τους επέλεξες, αλλά κατάφερες με μία εξαγγελία να παραβείς βασικότατους κανόνες για τη λειτουργία της οικονομίας, τόσο βασικούς, που όσοι σε άκουσαν, εντός και εκτός της χώρας, και ξέρουν πέντε πράγματα από Οικονομία, τους έπεσε το σαγόνι. Θα προσπαθήσω λοιπόν να σου εξηγήσω γιατί αυτή η εξαγγελία συνιστά οικονομικό κακούργημα, που θα έπρεπε να τιμωρείται με ισόβιο αποκλεισμό από οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα.

Πρώτον: το φορολογικό πλαίσιο ανακοινώνεται ΠΡΙΝ την οικονομική δραστηριότητα, ποτέ μετά. Ο νέος φόρος με αναδρομική ισχύ είναι τόσο νόμιμος, όσο θα ήταν μια νέα διάταξη του ποινικού κώδικα με αναδρομική ισχύ. Πώς θα σου φαινόταν, ας πούμε, αν μια άλλη κυβέρνηση ψήφιζε νόμο που θα τιμωρούσε αναδρομικά την… επιβολή αναδρομικής φορολόγησης; Όταν θα σε οδηγούσαν στο δικαστήριο, δεν θα έλεγες "Μα, όταν το έκανα, δεν υπήρχε τέτοιο αδίκημα!"; Και θα είχες δίκιο, διότι μια θεμελιώδης αρχή του Δικαίου ορίζει ότι δεν υπάρχει αδίκημα χωρίς νόμο που να το περιγράφει. Το ίδιο ισχύει και με τη φορολόγηση. Δεν υφίσταται φόρος, αν δεν υπάρχει νόμος που να τον περιγράφει, πριν την έναρξη του οικονομικού έτους. Το φορολογικό σύστημα δεν είναι ένα κόλπο για να βρεις αυτά που σου λείπουν. Είναι οδηγός για τη μελλοντική οικονομική δραστηριότητα. Οι επιχειρήσεις συνυπολογίζουν το ύψος του φόρου στο business plan, οι επενδυτές στην αποτίμηση του επιχειρηματικού κλίματος, και αποφασίζουν τι θα κάνουν. Ιδιώτες και εταιρείες ρυθμίζουν την οικονομική τους συμπεριφορά, σταθμίζοντας, κάθε στιγμή, τη σχέση κόστους – αποτελέσματος, με την προσδοκία του κέρδους. Οι μέτοχοι των εταιρειών αγοράζουν ή πουλάν μετοχές ανάλογα με το διαφαινόμενο οικονομικό αποτέλεσμα και το αναμενόμενο μέρισμα. Οι εργαζόμενοι και τα στελέχη των εταιρειών κοπιάζουν και αμείβονται βάσει στόχων. Η αναδρομική φορολόγηση όλα αυτά τα τινάζει στον αέρα! Ουσιαστικά κλέβει χρήματα από μετόχους και εργαζόμενους, μόνο και μόνο επειδή μπορεί. Και μπορεί, επειδή στην Ελλάδα το κομματικό πελατειακό σύστημα κατάφερε να καταστήσει όλους τους θεσμούς, που κανονικά θα έπρεπε να ελέγχουν την εκτελεστική εξουσία, υποχείριά της. 

Επιπλέον, στέλνει μήνυμα σε όλον τον κόσμο ότι η Ελλάδα δεν εφαρμόζει κανόνες δικαίου. Αν επενδύσετε στην Ελλάδα και έχετε κέρδη, λέει σε υποψήφιους επενδυτές, υπάρχει περίπτωση ένας λαϊκιστής, υπουργός ή πρωθυπουργός, να σας επιβάλει έκτακτη φορολόγηση, για να κάνει δήθεν "ανθρωπιστική" πολιτική, μοιράζοντας τα δικά σας λεφτά. Ουσιαστικά, για να εξαγοράσει ψήφους. Άρα, κανόνες στο οικονομικό παιχνίδι στην Ελλάδα δεν ισχύουν. Θεσπίζονται, ανάλογα με το πολιτικό συμφέρον του κυβερνώντος κόμματος και σας ανακοινώνονται εκ των υστέρων! Καλή σας τύχη. 

Η Ελλάδα, Κυριάκο, είναι ουραγός στην κατάταξη των φιλικών προς το επιχειρείν χωρών, πίσω από πολλές χώρες της Αφρικής και από ΟΛΕΣ τις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των βαλκάνιων γειτόνων μας. Ένας από τους λόγους είναι το φορολογικό αλαλούμ: εκατοντάδες νόμοι και διευκρινιστικές εγκύκλιοι, συχνά αλληλοαναιρούμενοι, που διώχνουν τους σοβαρούς επενδυτές. Μόνο όσοι έρχονται για "αρπαχτές" ή έχουν κυβερνητικές "πλάτες" ευδοκιμούν σε τέτοιο περιβάλλον. Τώρα, προστίθεται και η πατέντα της "έκτακτης φορολόγησης υπερκερδών". Πρώτη στην προσέλκυση επενδυτών, σταθερά, η Σιγκαπούρη, στην οποία ισχύει ακόμα ο φορολογικός νόμος του 1947! Πόσους έκτακτους φόρους επέβαλε η Σιγκαπούρη από το 1947; Κανέναν! Στις ΗΠΑ, που επίσης ανήκουν στην πρώτη τριάδα των επενδυτικών προορισμών, έχουν ψηφιστεί, από την ίδρυσή τους, 10 φορολογικά νομοσχέδια όλα κι όλα, ενώ στην Ελλάδα από το 1975 έως και το 2014, είχαν ψηφιστεί 3.450 νόμοι με φορολογικές διατάξεις και 250 αμιγώς φορολογικά νομοθετήματα! Οι διευκρινιστικές εγκύκλιοι και οι υπουργικές αποφάσεις για να εφαρμοστούν αυτοί οι νόμοι ξεπερνούν τις 10.000! Όμως, το 2022 η Σιγκαπούρη είχε $476 δισ. ΑΕΠ, ενώ η Ελλάδα λιγότερο από το μισό: $217 δισ. 

Δεν ήταν πάντα έτσι. Το 1974 είχαμε 5πλάσιο ΑΕΠ από τη Σιγκαπούρη: εμείς $25,35 δισ. κι αυτοί $5,22 δισ. Αλλά εμείς πήραμε τον σοσιαλιστικό δρόμο που τιμωρεί το κέρδος, ενώ αυτοί τον καπιταλιστικό που το επιβραβεύει. Τα φορολογικά έσοδα, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, ήταν, το 2022, στη Σιγκαπούρη, 12,1%. Στην Ελλάδα ήταν 41%! (Στοιχεία OECD) Το αποτέλεσμα; Αυτοί έγιναν πλούσιοι κι εμείς φτωχοί. Δεν φέρνουν λεφτά οι υψηλοί φόροι και το νομοθετικό κομφούζιο, Κυριάκο. Ξέρεις την έκταση της Σιγκαπούρης; 734 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Μικρότερη από την Κεφαλλονιά! Αλλά μας ρίχνει στο κεφάλι. Γιατί; Διότι το σταθερό οικονομικό περιβάλλον και η χαμηλή φορολογία προσελκύουν επενδύσεις, αυτές δημιουργούν πλούτο, ο πλούτος διαχέεται στο σύνολο της κοινωνίας, οπότε οι ευπαθείς και ευάλωτοι παύουν να είναι τέτοιοι, επειδή εργάζονται και αμείβονται καλά, όχι περιμένοντας το μπαξίσι στο τέλος του χρόνου από το φιλόστοργο κράτος-πατερούλη, που θα βάλει έκτακτο φόρο, για να βρει να τους τα δώσει. 1,9% ανεργία είχε η Σιγκαπούρη το 2023.

Μου έκανε εντύπωση, λέγοντας για τον έκτακτο φόρο, το ότι δεν ντράπηκες να αναφέρεις ότι τον επέβαλες και πέρυσι. Πόσο έκτακτος είναι ένας φόρος που μπαίνει δεύτερη συνεχόμενη χρονιά; Αν και του χρόνου τα διυλιστήρια συνεχίζουν να παρουσιάζουν σημαντικά κέρδη, τι θα σε εμποδίσει να τα κατάσχεις κι αυτά; Θα πάψουν μήπως να υπάρχουν ευπαθείς, ευάλωτοι και χαμηλοσυνταξιούχοι; Όχι μόνο θα υπάρχουν, αλλά θα αυξάνονται, όσο πολιτική σου είναι τα "επιδόματα". Και γιατί μόνο τα διυλιστήρια; Τόσες εταιρείες πήγαν καλά το 2023. Σου επιτρέπει η σοσιαλιστική σου συνείδηση να τις αφήσεις να απολαύσουν τον καρπό των κόπων τους; Χατζάρα και σ’ αυτές, εδώ και τώρα! 

Πάμε όμως στο άλλο απίστευτο που επινόησες: τα "υπερκέρδη". Πού τη βρήκες αυτή την έννοια; Στο Χάρβαρντ, αποκλείεται. Μήπως την άκουσες από τους πολλούς αριστερούς που κάνεις παρέα, που την έμαθαν στα θρανία της ΚΝΕ; Λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω Κυριάκο, αλλά υπερκέρδος δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο κέδρος, που μπορεί να είναι θεμιτό ή αθέμιτο. Θεμιτό είναι όταν προκύπτει από νόμιμες δραστηριότητες, αθέμιτο όταν προκύπτει από παράνομες. Τίποτε άλλο! Η έννοια του υπερκέρδους δεν υφίσταται καν, διότι δεν υπάρχει κανόνας προσδιορισμού του φυσιολογικού κέρδους. Όπως δεν υπάρχει και "υποκέρδος". Κάποιες χρονιές τα κέρδη είναι λίγα, κάποιες άλλες μπορεί να υπάρξει ζημιά, και υπάρχουν χρονιές που τα κέρδη είναι ικανοποιητικά, μπορεί και πολλά. Και λοιπόν; Αποζημίωσες την εταιρεία στις περιόδους της ζημιάς για να την υπερφορολογείς στις "καλές χρονιές"; Μα, τα διυλιστήρια είχαν πάνω από ένα 1 δισ. κέρδη το 2023. Δεν είναι πολλά λεφτά; Πολλά λεφτά είναι. Πολλά κέρδη δεν είναι. Διότι το ετήσιο κέρδος μιας επιχείρησης σχετίζεται με δύο πράγματα: με τις επενδύσεις που έχει κάνει και με τον τζίρο της. 

Αν επενδύσεις 54.000 ευρώ σε ένα μαγαζί, κάνεις τζίρο 128.000 και σου μείνει στο τέλος της χρονιάς, καθαρό κέρδος 5.000 ευρώ, είναι μάλλον χαμηλή απόδοση, δεν συμφωνείς; Αυτό συνέβη και με τα διυλιστήρια. Τα EΛΠΕ με σύνολο ενεργητικού 5,4 δισ. ευρώ και τζίρο 12,8 δισ. για το 2023, είχαν καθαρά κέρδη 501.409.000 ευρώ. Η Motor Oil τα πήγε λίγο καλύτερα: με 7,2 δισ. ενεργητικό και τζίρο 9,3 δισ. είχε 786.588.000 ευρώ καθαρά κέρδη. Σαν να έριξες 72.000 στο μαγαζί, είχες τζίρο 93.000 και κέρδος 7.860. Πολλά δεν τα λες. Μάλιστα, τα περισσότερα από αυτά προήλθαν από εξαγωγές, καθώς οι δύο όμιλοι εξάγουν περίπου το 60% των προϊόντων τους. Υπάρχουν 3 βασικοί αριθμοδείκτες αποδοτικότητας που μετράνε την απόδοση μιας επένδυσης, Κυριάκο: ως ποσοστό επί των ιδίων κεφαλαίων (ROE - Return On Equity), επί των συνολικών κεφαλαίων (ROA - Return On Assets), επί επενδεδυμένων κεφαλαίων (ROIC, Return On Invested Capital) και αρκετοί άλλοι λεπτομερέστεροι, που μάλλον δεν τους έχεις ακούσει ποτέ, κι αν δεν τους έχεις μάθει μέχρι τώρα, δεν πρόκειται να τους μάθεις με ένα άρθρο. Θα έπρεπε να τους ξέρουν οι οικονομικοί σύμβουλοί σου και να σε ενημερώνουν για να μην εκτίθεσαι, αλλά, απ’ ό,τι βλέπω, ασχολούνται λιγότερο με την πολυπλοκότητα της Οικονομίας και περισσότερο με την πολυχρωμία της κοινωνίας. Είναι και κουρασμένοι από τις συνεχείς παρελάσεις. Όμως, όποια αποτελέσματα κι αν φέρει μια εταιρεία, αυτά αφορούν την ίδια και την αγορά, όχι το κράτος. Όσο κέρδος κι αν πέτυχε, αν το κατάφερε νόμιμα, είναι δικό της! Κάτω τα αρπακτικά, κρατικά χέρια σου, Κυριάκο, από την ιδιωτική παραγωγή! 

Βέβαια, οι διαπρεπείς οικονομολόγοι που μάζεψες στο επιτελείο σου κάπως έπρεπε να ορίσουν το υπερκέρδος. Και το βρήκαν, με τη βοήθεια της Ε.Ε.: Το υπερκέρδος ξεκινάει αν σε μια χρονιά έχεις κερδίσει 20% περισσότερο από τον μέσο όρο των προηγούμενων 4 ετών! Μπορεί τα 4 προηγούμενα χρόνια να είχες χασούρα, να ήσουν ίσα βάρκα - ίσα νερά ή να είχες κέρδος 0,5%. Δεν έχει σημασία. Κέρδισες τον άλλον χρόνο 0,61%; Το 0,01% είναι υπερκέρδος! Πηγή έμπνευσής τους είναι ο Κανονισμός 2022/1854, που εξέδωσε στις 6 Οκτωβρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για να αντιμετωπίσει, υποτίθεται, τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης, χωρίς να ψηφιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθ’ υπέρβαση της κυριαρχίας των κρατών-μελών και με κατάχρηση της ρήτρας έκτακτης ανάγκης του άρθρου 122 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (TFEU). Είναι προφανές ότι μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, όλο αυτό το αποτυχημένο ιδεολογικό σύστημα μετακόμισε στις Βρυξέλλες και παίζει φουλ σοσιαλισμό, χωρίς αντίπαλο. Όμως, ακόμα και στις Βρυξέλλες κατάλαβαν ότι αυτό που σοφίστηκαν ήταν εκτός κάθε οικονομικής λογικής. Και έθεσαν πλήθος προϋποθέσεων ώστε η εφαρμογή του Κανονισμού να μην δημιουργήσει υπερβολικές στρεβλώσεις στην αγορά ενέργειας (άρθρο 48): "Οι δημόσιες παρεμβάσεις στον καθορισμό των τιμών για την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας συνιστούν κατά βάση μέτρο που στρεβλώνει την αγορά. Ως εκ τούτου, οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να πραγματοποιούνται μόνον ως υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας και θα πρέπει να υπόκεινται σε ειδικούς όρους." Ο Κανονισμός 2022/1854 τονίζει (άρθρο 13) ότι η αναδρομική φορολόγηση "θα πρέπει να είναι έκτακτη και αυστηρά προσωρινή" και δεν καθιστά υποχρεωτική την επιβολή της για δεύτερο έτος (2023). Τουναντίον, ουσιαστικά την αποτρέπει, συστήνοντας πολλούς τρόπους για εξοικονόμηση ενέργειας και εξορθολογισμό της αγοράς ενέργειας (που εκεί έχουμε πολλά να πούμε, Κυριάκο, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας σήμερα). Επιπλέον, δεσμεύει, τις κυβερνήσεις των χωρών-μελών να διαθέσουν τα έσοδα του έκτακτου φόρου σε όσους πλήττονται από την άνοδο της τιμής της ενέργειας, νοικοκυριά και ΕΝΕΡΓΟΒΟΡΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ. Αναφέρει μάλιστα και παράδειγμα: τη βιομηχανία λιπασμάτων. Όταν ανεβαίνει η ενέργεια, ακριβαίνουν τα λιπάσματα, άρα και το κόστος της κτηνοτροφίας, άρα και το γάλα, άρα και το τυρί. Φυσικά, πουθενά δεν χρησιμοποιεί τη λέξη "υπερκέρδη".

Εσύ, όμως, είδες τον Κανονισμό και ενθουσιάστηκες! Έκτακτος φόρος και να τον αφήσουμε έτσι; Θα τον βάλουμε και μια και δύο χρονιές, και όσο πάει! Ο σοσιαλιστικός σου οίστρος ξεπέρασε και τις προθέσεις του πολίτμπιρο των Βρυξελλών: δείτε πώς δεν διστάζουμε να βάλουμε χέρι στα υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου για να βοηθήσουμε τους ευάλωτους - ευπαθείς και τους συνταξιούχους! Κι ας μην επηρεάζονται καθόλου οι "ευάλωτοι και ευπαθείς" από την αύξηση των τιμών του ρεύματος διότι, κατά κανόνα, το κλέβουν! 400 εκατομμύρια ευρώ ρευματοκλοπή γίνεται κάθε χρόνο, Κυριάκο, από συγκεκριμένους "ευάλωτους και ευπαθείς", που έχεις αφήσει ασύδοτους, την οποία πληρώνουν οι συνεπείς καταναλωτές. 100 εκατομμύρια περισσότερα από τα 300 εκατ. που υπολογίζεις να εισπράξεις με το έκτακτο, για δεύτερη χρονιά, φορογιουρούσι.

Βέβαια, στις Βρυξέλλες, έχουν μια συνήθεια που δεν την έχετε στην "κυβέρνηση των αρίστων": κάνουν στο τέλος λογαριασμό. Έτσι, πριν να κλείσει χρονιά από την εφαρμογή του Κανονισμού έγραψαν τις εντυπώσεις τους και το τι προτείνουν για τη συνέχεια.
Τις μεταφέρω αυτολεξεί: 

- Ο Κανονισμός εφαρμόστηκε με πολύ ετερογενή τρόπο στα κράτη μέλη.  

-Οδηγεί, τελικά, σε παράδοξες καταστάσεις όπου ο παραγωγός μπορεί να αναγκαστεί να πουλήσει ηλεκτρική ενέργεια με ζημία, άρα ενδέχεται να μειώσει την παραγωγή του. 

- Μια πιθανή παράταση του μέτρου θα παρεμπόδιζε έναν από τους στόχους που καθορίζονται στην πρόταση σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα τιμών στον αγοραστή και την απαραίτητη βεβαιότητα στον παραγωγό για να λάβει την επενδυτική απόφαση.

- Οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους τα κράτη μέλη εφάρμοσαν τον Κανονισμό έχουν δημιουργήσει σημαντική κανονιστική αβεβαιότητα, η οποία ενέχει κινδύνους για την ανάπτυξη νέων επενδύσεων, ιδίως σε ανανεώσιμες πηγές, οι οποίοι ενδέχεται να υπονομεύσουν τη δημιουργία ενός ελκυστικού επενδυτικού περιβάλλοντος για παραγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

- Ο Κανονισμός είναι δύσκολο να εφαρμοστεί και το διοικητικό του κόστος είναι υψηλό σε σύγκριση με τα οφέλη του.

- Η προστασία των καταναλωτών μπορεί να εξασφαλιστεί χωρίς η Ε.Ε. να παρεμβαίνει στον σχεδιασμό της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω της υιοθέτησης στοχευμένων κοινωνικών πολιτικών. 

- Οι ρυθμιζόμενες τιμές υπονομεύουν τον ανταγωνισμό εις βάρος των καταναλωτών μακροπρόθεσμα. Ο Κανονισμός παρεκκλίνει από την Οδηγία για την ηλεκτρική ενέργεια 2019/944.

- Η Επιτροπή δεν βλέπει ανάγκη παράτασης του μέτρου σε αυτό το στάδιο.

Κοντολογίς, σε απλά Ελληνικά: "κάναμε χοντρή πατάτα, παιδιά, να το μαζέψουμε, πριν να γίνουν όλα εντελώς μπάχαλο." 

Το διάβασες αυτό το report, Κυριάκο; Το διάβασαν οι οικονομικοί σου σύμβουλοι; Βρέθηκε κάποιος από την παρέα σου, να το διαβάσει στεντορείως στη Βουλή και να κολλήσει στον τοίχο τον ΣΥΡΙΖΑ που σε έσυρε σ΄ αυτό το επαίσχυντο γαϊτανάκι λαϊκισμού; Όχι μόνο δεν βρέθηκε, αλλά έκανες αυτό ακριβώς που ζητούσαν ο Φάμελλος και ο Ανδρουλάκης. Κατάντησες και ουρά και χλεύη των ηττημένων, αφού τους έδωσες την ευκαιρία να σε ειρωνευτούν που δεν εφάρμοσες συντελεστή φορολόγησης 90%, όπως είχες εξαγγείλει σε στιγμές λαϊκιστικής έξαψης.

Δεν έχει τέλος ο σοσιαλιστικός κατήφορος, Κυριάκο. Πάρ’ το αλλιώς, και στα Οικονομικά και στα κοινωνικά, και στα εθνικά, γιατί το 2027, το 28% των ευρωεκλογών θα μοιάζει όνειρο. Ο πολίτης θα το θεωρήσει υπερποσοστό και θα το φορολογήσει με συντελεστή μεγαλύτερο από 33% που είναι το έκτακτο χαράτσι σου. Και μια που θα εισαχθούν τα Οικονομικά από την Α’ Λυκείου, βρες έναν καλό δάσκαλο να σου μάθει τα στοιχειώδη. Κατά προτίμηση από τη Σιγκαπούρη.

* Ο Θάνος Τζήμερος είναι επιχειρηματίας, πρώην πρόεδρος της "Δημιουργίας Ξανά"

πηγή:https://www.capital.gr/arthra/3823144/pou-ta-emathes-auta-ta-oikonomika-kuriako/

Καραμανλής σε Μητσοτάκη: - Είσαι αυτάρεσκος, αλαζόνας και περιφρονείς τους πολλούς πολίτες που έχουν δίκιο - Δε σέβεσαι τους νόμους και την Δικαιοσύνη - Είσαι ο ορισμός της απονομιμοποίησης στα μάτια των πολιτών Αν ΔΕΝ το καταλαβαίνεις τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα! -

 

Αναλυτικά η
ομιλία του κ. Καραμανλή

«Κυρίες και Κύριοι

Το αποτέλεσμα των πρόσφατων Ευρωεκλογών, όπως και το χθεσινό των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία,  ήρθαν να επιβεβαιώσουν με ηχηρό τρόπο αυτό που γνωρίζουμε και βιώνουμε όλοι εδώ και χρόνια. Η Ευρώπη, στην οποία πιστέψαμε και για την οποία αγωνιστήκαμε για δεκαετίες, διολισθαίνει σε βαθιά κρίση. Τα σημάδια της, ορατά από καιρό, έγιναν εμφανή και αυταπόδεικτα:

• Η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους στο όνομα μιας άκαμπτης δημοσιονομικής αυστηρότητας διέρρηξε το Ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, που ήταν όμως το θεμέλιο της κοινωνικής συνοχής και της πολιτικής ομαλότητας. Με αποκορύφωμα την αλαζονική, κοντόφθαλμη, τιμωρητική και οικονομικά εσφαλμένη αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης, η ΕΕ στην ουσία απαρνήθηκε μία από τις θεμελιώδεις αρχές της: Την σύγκλιση μεταξύ των χωρών, δηλαδή τον επιμερισμό των κινδύνων από την έκθεση σε κρίσεις χρέους ως την ανάγκη μεταφοράς πόρων από τον οικονομικά εύρωστο Βορρά στον ασθενέστερο Νότο. Ταυτόχρονα η διαρκής διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων οξύνει το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα, αφού κάνει τους λίγους πλουσιότερους και περιθωριοποιεί ολοένα και μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα.

• Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση δυναμιτίζει την κοινωνική ειρήνη και ομαλότητα. Κανείς δεν αντιλέγει σε ελεγχόμενες ροές μεταναστών για λόγους ανθρωπιστικούς ή άλλους. Απλή επίσκεψη σε ευρωπαϊκές πόλεις αρκεί για να φανεί πόσο έχει αλλάξει ο παραδοσιακός ευρωπαϊκός τους χαρακτήρας υπό το βάρος των αριθμών και της αδυναμίας αφομοίωσής τους.

• Η άκριτη υιοθέτηση επιλογών που θίγουν ταυτοτικά ζητήματα. Απόλυτος σεβασμός στην ελευθερία επιλογών και τρόπο ζωής, ναι. Όχι όμως αβασάνιστη αποδοχή ενός καταχρηστικού δικαιωματισμού, στο όνομα του οποίου θίγονται δικαιώματα και ευαισθησίες των ανθρώπων που επιμένουν να σέβονται τις αξίες και τις ρίζες τους, το θεσμό της οικογένειας, την θρησκευτική τους πίστη και την εθνική τους ταυτότητα και υπερηφάνεια.

• Η κατηγορηματική και ομόθυμη καταδίκη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία δεν επαρκεί ως δικαιολογία για την υιοθέτηση όλο και πιο επιθετικής και άκαμπτης στάσης σε ό,τι αφορά την διαχείριση και την διαιώνιση του πολέμου. Αντί η Ευρώπη να πρωταγωνιστεί σε πρωτοβουλίες για κατάπαυση του πυρός και αναζήτηση λύσης στην βάση των συμφωνιών του Μίνσκ, συχνά υπερθεματίζει σε φιλοπόλεμη συμπεριφορά. Αυτό όμως θα οδηγήσει πιθανότατα είτε σε διαρκή και επικίνδυνη περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης είτε σε αναζήτηση διεξόδου σε μεταγενέστερο χρόνο όμως υπό ακόμα δυσμενέστερες συνθήκες. Με κύριο θύμα την ίδια την Ουκρανία και τον λαό της, αλλά και την Ευρώπη που βλέπει μετά από ογδόντα χρόνια την απειλή ενός γενικευμένου πολέμου στο έδαφός της να πλησιάζει.

• Το γεωπολιτικό αυτό παράδοξο επιτείνεται από την αδυναμία της Ευρώπης να παίξει, ως θα όφειλε, ενεργό ρόλο στην προσπάθεια αντιμετώπισης του Μεσανατολικού. Το αυθύπαρκτο δικαίωμα του Ισραήλ στην άμυνά του και την απόκρουση τρομοκρατικών δράσεων της Χαμάς δεν το απαλλάσσει από τις ευθύνες του να αποφεύγει ενέργειες σε βάρος άμαχων Παλαιστινίων. Ούτε βέβαια από τις ευθύνες του στην υπονόμευση της μοναδικής λύσης που υπάρχει, της δημιουργίας ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους.

• Επιπλέον, θέλω για μια ακόμα φορά να τονίσω, ότι σε αυτό το δύσκολο και απρόβλεπτο γεωπολιτικό περιβάλλον, είναι μεγάλος ο κίνδυνος αύξησης της έντασης, ακόμα και ανάφλεξης, στα Δυτικά Βαλκάνια. Οι συμφωνίες του Dayton είναι στην ουσία γράμμα νεκρό, το Κόσοβο είναι σε αδιέξοδο, οι εθνικισμοί και μεγαλοϊδεατισμοί στην περιοχή, αντί σταδιακά να κάμπτονται, είναι και πάλι σε έξαρση.

Ας υπογραμμιστεί ακόμα ότι σε ό,τι αφορά συμπεριφορές που υποκρύπτουν αλυτρωτικές διαθέσεις και υπονόμευση των σχέσεων καλής γειτονίας είναι ανάγκη να σταλεί ένα ξεκάθαρο και αυστηρό μήνυμα προς τα Τίρανα και τα Σκόπια: Τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν γίνονται ανεκτές και επισύρουν συνέπειες. Με την πρόσθετη υπενθύμιση ότι ο δρόμος τους προς την Ευρώπη εξαρτάται από την Ελλάδα. Καθαρές κουβέντες, καθαροί λογαριασμοί.

Κύριες και κύριοι

Όλα τα παραπάνω εξηγούν σε μεγάλο βαθμό γιατί η Ευρώπη είναι σε κρίση. Προφανώς δεν είναι η πρώτη φορά που η Ευρώπη αντιμετωπίζει κρίσεις. Είναι όμως η πρώτη φορά που τείνει να εξελιχθεί σε γενικευμένη πολιτική κρίση, κρίση θεσμών, κρίση εμπιστοσύνης.

Ιστορικά κόμματα, που έπαιξαν επί πολλές δεκαετίες πρωταγωνιστικό ρόλο στα δρώμενα των χωρών τους, εξαφανίζονται ή βρίσκονται σε φάση προϊούσας παρακμής. Οι πολίτες απομακρύνονται από αυτά διότι έχασαν ή χάνουν την εμπιστοσύνη τους προς αυτά, στις πολιτικές τους, στα προγράμματά τους. Βλέπουν, οι πολλοί τουλάχιστον, το βιωτικό τους επίπεδο να επιδεινώνεται, τις κοινωνικές υπηρεσίες να συρρικνώνονται, τις βασικές παραδοσιακές τους αξίες να περιφρονούνται, στο όνομα μιας ασαφούς και στρεβλής παγκοσμιοποίησης, της παντοδυναμίας των ανώνυμων αγορών και διακηρύξεων μιας ισοπεδωτικής πολυπολιτισμικότητας που προσβάλλει κάθε έννοια εθνικής ταυτότητας, παράδοσης και πολιτισμού, όπως και κάθε έννοια αρχών και αξιών με βαθιές ρίζες στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες. Τι είναι όλοι αυτοί οι πολίτες, στην συντριπτικοί τους πλειοψηφία φιλήσυχοι δημοκράτες που μέχρι χθες ήταν σταθεροί ψηφοφόροι της Χριστιανοδημοκρατίας, των Σοσιαλδημοκρατών, των  Γκωλικών και του Σοσιαλιστικού Κόμματος και τώρα αποστρέφονται τις παραδοσιακές τους επιλογές; Εν μια νυκτί όλοι αυτοί μεταμορφώθηκαν σε φανατικούς ακόλουθους ακροδεξιών ή φιλοφασιστικών πολιτικών σχηματισμών; Ή μήπως είναι όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού που απορρίπτουν το μοντέλο ζωής και κοινωνίας που βλέπουν να τους επιβάλλεται άνωθεν και αισθάνονται την ανάγκη να διαμαρτυρηθούν και να αντιδράσουν;

Κυρίες και Κύριοι

Το θεμέλιο κάθε οργανωμένης κοινωνίας, πόσο μάλλον μιας ελεύθερης δημοκρατικής πολιτείας, είναι η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, στους κανόνες και τον σεβασμό τους, στους νόμους και την Δικαιοσύνη, είναι η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα. Αν και όταν αυτή η σχέση εμπιστοσύνης διαρραγεί, τότε το πολιτικό σύστημα πάσχει, το συνολικό οικοδόμημα της κοινωνικής οργάνωσης κλυδωνίζεται, ο κίνδυνος μιας γενικευμένης απορρύθμισης γίνεται ορατός. Παρατηρώντας τις ευρωπαϊκές εξελίξεις διαχρονικά είναι ολοφάνερο ότι προσεγγίζουμε με αυξανόμενη ταχύτητα μιας τέτοιας μορφής κρίση εμπιστοσύνης, όπου οι αρχόμενοι δεν εμπιστεύονται τους άρχοντές τους, την φιλοπατρία, την ακεραιότητα, την κοινωνική ενσυναίσθηση και ανθρωπιά των αρχόντων τους, και οι άρχοντες αδυνατούν να κατανοήσουν τους προβληματισμούς, τις αγωνίες, τις αντιρρήσεις και επιφυλάξεις των αρχομένων. Αυτός είναι ο ορισμός της κρίσης εμπιστοσύνης και της κρίσης του πολιτικού συστήματος. Είναι ο ορισμός της απονομιμοποίησής του στα μάτια των πολιτών, του θεμέλιου λίθου δηλαδή πάνω στην οποία εδράζεται κάθε δημοκρατική πολιτεία.

Κυρίες και Κύριοι

Οι διαπιστώσεις αυτές επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο αν συνεκτιμηθεί το φαινόμενο της διευρυνόμενης αποχής από τις εκλογικές διαδικασίες. Οι καθησυχαστικές ερμηνείες ότι οι Ευρωεκλογές από τη φύση τους ενδιαφέρουν λιγότερο τους πολίτες από τις εθνικές εκλογές, αφού δεν αφορούν την διακυβέρνηση μιας χώρας, ότι αυξανόμενα τμήματα κυρίως των νεανικών κοινών αδιαφορούν για τα κοινά, ότι τάχα  η καλοκαιρία ωθεί τους ψηφοφόρους στις παραλίες αντί στις κάλπες, μικρή αξία έχουν. Αν δεν είναι παντελώς έωλες μοιάζουν περισσότερο με παρηγοριά στον άρρωστο.

Όταν η αποχή φθάνει στο 60%, όταν 6 στους 10 των εκλογέων απέχουν, όπως δυστυχώς συνέβη και στην δική μας χώρα, δεν είναι ώρα εφησυχασμού αλλά ώρα επείγοντος συναγερμού. Αυταπάτες ούτε χωρούν ούτε συγχωρούνται. Στην  μεγάλη τους πλειοψηφία όσοι πολίτες επιλέγουν την αποχή εκφράζουν δια αυτού του τρόπου την δυσαρέσκεια τους και την ενόχλησή τους. Και μάλιστα όχι προς ένα μόνο συγκεκριμένο κόμμα. Στο μεγαλύτερο ποσοστό της η αποχή ισοδυναμεί με συνολική απόρριψη του πολιτικού συστήματος και της μορφής που παίρνει η δημόσια ζωή!

Με άλλα λόγια η διευρυνόμενη αποχή καταδεικνύει ότι η κρίση εμπιστοσύνης, η απονομιμοποίηση  προς το πολιτικό σύστημα, τους θεσμούς του πολιτεύματος, την γενικότερη λειτουργία της πολιτείας είναι ακόμα βαθύτερη απ ό,τι αποτυπώνεται μόνο από την ψήφο διαμαρτυρίας. Κι αυτό σε καιρούς όπου τα προβλήματα και οι προκλήσεις, από την γεωπολιτική αστάθεια και τις συγκρούσεις, ως την κλιματική αλλαγή, προβάλλουν εντονότερα, απαιτητικότερα και πιο δυσεπίλυτα από όλη την περίοδο τουλάχιστον που ακολούθησε το Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κυρίες και Κύριοι

Απέναντι σε αυτή τη νέα ανησυχητική πραγματικότητα, θα περίμενε κανείς ότι οι ευρωπαϊκές ηγεσίες έλαβαν το μήνυμα, προσπαθούν να ερμηνεύσουν την συμπεριφορά των πολιτών, αντιλαμβάνονται ότι έσφαλαν, ότι προτίθενται να επανεκτιμήσουν και πιθανώς να αναθεωρήσουν τις πολιτικές τους επιλογές, ή τουλάχιστον, πολλές εξ αυτών. Ότι άκουσαν την καμπάνα της δυσφορίας και προτίθενται να αλλάξουν πορεία, να επανορθώσουν. Ότι αν μη τι άλλο είναι διατεθειμένες να αφουγκραστούν τις κοινωνίες, να δείξουν κατανόηση για τις ανησυχίες και την δυσφορία τους. Ότι σε τελική ανάλυση βρίσκονται στοιχειωδώς σε επαφή με το λαϊκό αίσθημα!

Δυστυχώς τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει, τουλάχιστον αυτές τις τρεις εβδομάδες από το εκλογικό αποτέλεσμα της 9ης Ιουνίου. Οι αντιδράσεις του μεγαλύτερου τμήματος της Ευρωπαϊκής ηγεσίας δεν δείχνουν ούτε συνειδητοποίηση του τι πραγματικά συνέβη, ούτε σοβαρό προβληματισμό για το τι γίνεται λάθος, ούτε βέβαια ειλικρινή διάθεση για ουσιαστικές διορθωτικές κινήσεις.

Το πρώτο μέλημα στα Ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων ήταν η αγωνία κατ’ αρχήν και η μερική ανακούφιση ότι μπορούν να επιβάλλουν τις επιλογές τους. Ότι ο συσχετισμός δυνάμεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τους επιτρέπει κατά πάσα πιθανότητα να εμμείνουν στις προτιμήσεις τους. Ότι βγαίνουν δηλαδή οι αριθμοί! Αντί το σοκ να τους αφυπνίσει, η προτεραιότητά τους είναι μη τυχόν και δεν μπορούν να επιβάλλουν τις εκ των προτέρων προκαθορισμένες αποφάσεις τους.

Ακόμα χειρότερα, επιμένοντας επί το πλείστον σε πρόσωπα που με την συμπεριφορά τους στις προηγούμενες θητείες τους επέτειναν το πρόβλημα, διόγκωσαν την λαϊκή αγανάκτηση και έχουν σοβαρές ευθύνες για την σημερινή ευρωπαϊκή κρίση. Απλά ειπωμένο, γεωμετρική αύξηση της δυσαρμονίας μεταξύ των επιλογών των ηγετικών ελίτ και των αντιλήψεων μεγάλης μερίδας των πολιτών.

Στην προσπάθειά τους μάλιστα να υποβαθμίσουν την σημασία του εκλογικού μηνύματος, δεν διστάζουν με δημόσιες αναφορές να μετέρχονται με μεγάλη ευκολία περιφρονητικών και απαξιωτικών χαρακτηρισμών για τους διαμαρτυρόμενους πολίτες. Αίφνης η Ευρώπη γέμισε από λαϊκιστές, ακροδεξιούς, φιλοφασίζοντες και θρησκόληπτους. Από καθυστερημένους που δεν μπορούν να συλλάβουν τις σύγχρονες τάσεις και προτεραιότητες της πολυπολιτισμικότητας, του άκρατου δικαιωματισμού, της παντοκρατορίας των αγορών κι ενός αδιαφανούς τραπεζικού συστήματος, του σταδιακού εξοβελισμού του έθνους – κράτους.

Όλα αυτά όμως είναι δείγματα νοσηρής και επικίνδυνης νοοτροπίας. Η αυταρέσκεια και η αλαζονεία, ο δύσκολα συγκαλυπτόμενος ελιτισμός δεν φανερώνουν μόνο ρηχότητα και επιπολαιότητα. Φανερώνουν στην ουσία υπεροψία για την άλλη άποψη, δογματικές αγκυλώσεις, περιφρόνηση για τους πολλούς, τις αγωνίες, τα προβλήματα, τις προσδοκίες τους. Έτσι όμως όχι απλώς δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα, αντιθέτως επιδεινώνεται και μάλιστα ραγδαία με κίνδυνο κάποια στιγμή, όχι στο μακρινό απώτερο μέλλον, να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Όταν δαιμονοποιείται η άλλη άποψη, όταν αντιμετωπίζονται ως εχθροί οι ανησυχούντες, τότε η οριστική ρήξη μαζί τους είναι αναπόφευκτη.

Αν δεν καταλαβαίνεις γιατί δυσανασχετούν και διαμαρτύρονται οι πολλοί, αν επιμένεις, κόντρα σε όλες τις ενδείξεις, ότι εσύ έχεις δίκιο και οι πολλοί άδικο, αν πιστεύεις ότι ξέρεις πάντα καλύτερα από αυτούς και η μόνη παραδοχή που κάνεις είναι ότι θα έπρεπε απλώς να το επικοινωνήσεις καλύτερα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι εκείνοι έχουν δίκιο κι εσύ άδικο. Αν ούτε αυτό καταλαβαίνεις τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα!

Κύριες και Κύριοι

Έστω την ύστατη αυτή ώρα, η Ευρώπη καλείται να αρθεί επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων. Να βρει την δύναμη να προχωρήσει με θαρραλέα βήματα προς την ολοκλήρωσή της. Σε μια κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική που θα θωρακίζει τα σύνορά της, στη χειραφέτησή της από κάθε μορφή γεωπολιτικής εξάρτησης, στην αμοιβαιοποίηση των κινδύνων από οικονομικές κρίσεις. Στην ανάληψη του ρόλου που της αναλογεί στις παγκόσμιες εξελίξεις και των ευθυνών που έχει για την ειρήνη, την σταθερότητα, την δημοκρατία και την ευημερία τουλάχιστον στην ήπειρό μας. Να ανταποκριθεί στο όραμα των μεγάλων Ευρωπαίων οραματιστών, από τον Ντε Γκωλ, τον Σούμαν και τον Αντενάουερ ως τον Ζακ Ντελόρ και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Αλλά και στην προσδοκία όσων πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε γι αυτήν. Τώρα όμως, γιατί η κλεψύδρα αδειάζει με αυξανόμενη ταχύτητα και ανυπολόγιστες για όλους συνέπειες.

Κυρίες και Κύριοι

Μια καταληκτική αναφορά για το μείζον εθνικό θέμα. Οι ηγεμονικές βλέψεις της Τουρκίας, η συστηματική επιχείρηση εκ μέρους της διεύρυνσης της ατζέντας, η ευθεία αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας είναι δεδομένες και απροκάλυπτες. Μόνο εθελοτυφλούντες μπορούν να το αμφισβητούν. Η όποια συγκυριακή ύφεση στην ρητορική και τις έμπρακτες προκλήσεις, υπαγορευόμενη από πρόσκαιρες σκοπιμότητες,  δεν πρέπει να συσκοτίζουν την αλήθεια. Ότι δηλαδή η Τουρκία έχει ξεκάθαρο αναθεωρητικό σχέδιο για την περιοχή και ευθέως απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο. Ηγεμονισμός που συν τοις άλλοις αποκαλύπτεται από την στρατιωτική και όχι μόνο παρουσία της στην Μέση Ανατολή, τον Καύκασο, την Βόρεια Αφρική αλλά και χώρες των Βαλκανίων.

Πιστεύω ότι καμμιά Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα ήταν διατεθειμένη να υποχωρήσει σε μείζονα εθνικά θέματα και να αποδεχθεί ρυθμίσεις σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Πρώτον, διότι αποκλείω την πιθανότητα να το επιθυμεί. Αλλά επιπρόσθετα δεν θα μπορούσε, διότι θα βρισκόταν αντιμέτωπη με την ομόθυμη και σθεναρή αντίδραση των Ελληνίδων και των Ελλήνων.

Είναι λοιπόν αδύνατη και αδιανόητη η σύναψη συνυποσχετικού που θα κρύβει τεχνηέντως και εκ του πονηρού, υπό το πρόσχημα της προσφυγής στο ΔΔ της Χάγης για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, την εκχώρηση με ασαφείς και διπλωματικά ευρηματικές διατυπώσεις, δικαιώματος στο ΔΔ να αποφανθεί περί του εύρους των χωρικών υδάτων ή ακόμα και της εδαφικής κυριαρχίας νήσων και βραχονησίδων. Είμαι κατηγορηματικός σε αυτό.

Υφέρπει όμως πάντα ο κίνδυνος, στο όνομα της ύφεσης, των χαμηλών τόνων και των ήρεμων νερών, να δημιουργείται σταδιακά η εντύπωση της αποδοχής της διευρυνόμενης τουρκικής ατζέντας και διεκδικήσεων, άρα βήμα-βήμα της δημιουργίας προηγούμενου. Με άλλα λόγια η δια της διαχρονικής διολίσθησης έκπτωση πάγιων εθνικών θέσεων που εδράζονται στέρεα επί του Διεθνούς Δικαίου.

Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται διαρκής εγρήγορση και ετοιμότητα, καθαρές απαντήσεις μη επιδεχόμενες παρερμηνεία, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική συνεχούς αναζήτησης ερεισμάτων στον διεθνή χώρο και βέβαια ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και αποτρεπτική ικανότητα. Πάνω απ όλα όμως επιβάλλει εθνική ομοψυχία και υψηλό εθνικό φρόνημα από όλους μας»