Το ανέκδοτο της ημέρας: - Φροντίζουμε πριν από σας για εσάς - Υφυπουργός Β. Σπανάκης: - "Ενισχύουμε τα εισοδήματα των μελλοντικών συνταξιούχων, με βάση το ρίσκο που θέλουν να αναλάβουν "

 

Η Κυβέρνησή μας έφερε για πρώτη φορά θεσμικό πλαίσιο για τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης και στρατηγικός στόχος των παρεμβάσεων του Υπουργείου είναι η διασφάλιση περισσότερων και ποιοτικών παροχών προς τους ασφαλισμένους καθώς και η αύξηση των εισοδημάτων τους τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Βασίλης Σπανάκης μιλώντας σήμερα στην επετειακή εκδήλωση του Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης για τα 20 χρόνια λειτουργίας του. Ο Γενικός Γραμματέας Νίκος Μηλαπίδης, μιλώντας στην ίδια εκδήλωση τόνισε, ότι τα οικονομικά και δημογραφικά δεδομένα της Χώρας αναδεικνύουν τη σημασία της συμπληρωματικής συνταξιοδοτικής αποταμίευσης σε κεφαλαιοποιητικά σχήματα, όπως είναι τα ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης, για τη στήριξη του μελλοντικού εισοδήματος των συνταξιούχων.

Συγκεκριμένα, ο κ. Σπανάκης υπογράμμισε: «Πριν λίγους μήνες –και συγκεκριμένα τον Δεκέμβριο του 2023- με στόχο την αύξηση της συνταξιοδοτικής αποταμίευσης και την εξασφάλιση υψηλότερου βιοτικού επιπέδου στους μελλοντικούς συνταξιούχος συμπολίτες μας, με το Νόμο 5078/2023, -μεταξύ άλλων- αναμορφώσαμε τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης, εκσυγχρονίζοντας και ενισχύοντας το θεσμό αυτό του δεύτερου πυλώνα ασφάλισης, που είναι προαιρετικού χαρακτήρα. Ειδικότερα» διευκρίνισε ο Υφυπουργός «διευκολύναμε τη διαδικασία σύστασης των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης προβλέποντας πρότυπο καταστατικό και θεσπίζοντας τη δυνατότητα ίδρυσης από περισσότερους εργοδότες χωρίς να απαιτείται επαγγελματική ή κλαδική συνάφεια μεταξύ τους, καθορίσαμε κανόνες χρηστής διακυβέρνησης και διαφάνειας και ενισχύσαμε την εποπτεία τους με τον ορισμό της Τράπεζα της Ελλάδος ως εποπτεύουσα αρχή. Στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης έχουμε πλήρη συνείδηση της σημερινής κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας. Για το λόγο αυτό κάθε θεσμική μας παρέμβαση γίνεται με στόχο τη διασφάλιση περισσότερων και ποιοτικών παροχών προς τους ασφαλισμένους και την αύξηση των εισοδημάτων τους».

Ειδικά για το Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης του Υπουργείου Οικονομικών ο κ. Σπανάκης είπε ότι «ιδρύθηκε τον Μάιο του 2004 και ήταν το 1ο  επαγγελματικό ταμείο, το οποίο με τη σύστασή του εγκαινίασε τον θεσμό της επαγγελματικής ασφάλισης. Αρχικά μπορούσαν να ασφαλιστούν σε αυτόν αποκλειστικά οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Οικονομικών ενώ σήμερα μπορεί να παρέχει ασφαλιστική κάλυψη προς όλους τους εργαζόμενους τους Στενού και του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα» υπογράμμισε ο Υφυπουργός. Η επιτυχής λειτουργία του τόνισε ο Υφυπουργός Εργασίας φαίνεται και από το γεγονός ότι πέραν των εργαζομένων του Υπουργείου Οικονομικών και της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, «το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου ενέκρινε ομαδικές εγγραφές των εργαζομένων της Βουλής των Ελλήνων και των λειτουργών του κυρίου προσωπικού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους στους Κλάδους Συνταξιοδοτικών Παροχών και Υγειονομικής Περίθαλψης». Πληροφοριακά τέλος ανέφερε ότι το Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης «ήδη απαριθμεί περισσότερα από 12.500 μέλη και τα 20 χρόνια της λειτουργίας του έχει ασφαλίσει περισσότερα από 48.000 άτομα και περισσότερες από 16.000 οικογένειες. Μέχρι και σήμερα έχει καταβάλει στους ασφαλισμένους του αποζημιώσεις για 24.000 περιστατικά νοσηλείας τους συνολικού κόστους 35.000.000 ευρώ. Τέτοιου μεγέθους αριθμοί αναμφισβήτητα συνηγορούν στο ότι το Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης του Υπουργείου Οικονομικών αναδεικνύεται διαχρονικά σε ένα αξιόπιστο εργαλείο μακροχρόνιας αποταμίευσης και συμπληρωματικής ασφάλισης» κατέληξε ο κ. Σπανάκης.

Ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νίκος Μηλαπίδης παίρνοντας τη σκυτάλη με τη σειρά του μίλησε για τα οφέλη του θεσμού της επαγγελματικής ασφάλισης για την ενίσχυση του εισοδήματος κατά τη συνταξιοδότηση καθώς και την εθνική οικονομία τονίζοντας πως αυτός είναι ο λόγος, που από το 2020 και έπειτα, πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιούνται στο εθνικό ασφαλιστικό σύστημα, αποσκοπούν στην ενίσχυση των κεφαλαιοποιητικών του στοιχείων. «Το ΤΕΚΑ το οποίο φέτος έκλεισε 2 χρόνια ζωής αποτελεί όχημα συνταξιοδοτικής αποταμίευσης για τη νέα γενιά. Μέχρι σήμερα έχουν ασφαλιστεί 370.000 νέοι και νέες ενώ το συσσωρευμένο κεφάλαιο ανέρχεται σε 145 εκ ευρώ. Σύντομα ωστόσο, θα βρεθεί να διαχειρίζεται δισεκατομμύρια, αποτελώντας έναν επενδυτικό αιμοδότη για την ελληνική οικονομία εγγυώμενο ταυτόχρονα τις καλύτερες δυνατές αποδόσεις στους ασφαλισμένους με βάση το ρίσκο το οποίο θέλουν να αναλάβουν» πρόσθεσε ο Γενικός Γραμματέας.

Ο κ. Μηλαπίδης αναφέρθηκε στη συνέχεια στο νέο νόμο 5078/2023 για την αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας και εποπτείας της Επαγγελματικής Ασφάλισης με το οποίο για πρώτη φορά δημιουργείται ένα ενιαίο, ολοκληρωμένο και συνεκτικό νομοθέτημα για τις απαιτήσεις οργάνωσης και λειτουργίας των ΤΕΑ, χωρίς τις διάσπαρτες ρυθμίσεις του παρελθόντος. Ο Γενικός Γραμματέας είπε ότι ο νέος νόμος απλοποιεί τη διαδικασία ίδρυσης ΤΕΑ, παρέχει τη δυνατότητα δημιουργίας πολυεργοδοτικών ΤΕΑ, εισάγει σύγχρονους κανόνες διακυβέρνησης και διαφάνειας, ενισχύει την εποπτεία των ΤΕΑ μέσω της μεταφοράς της σχετικής αρμοδιότητας στην Τράπεζα της Ελλάδας και μεταχειρίζεται φορολογικά ομοιόμορφα τα προϊόντα του δεύτερου πυλώνα, δηλαδή τις παροχές των ΤΕΑ και των Ομαδικών Ασφαλιστηρίων Συνταξιοδοτικών Συμβολαίων, με ιδιαίτερα ευνοϊκούς φορολογικούς συντελεστές που παρέχουν λελογισμένα κίνητρα για αποταμίευση και απόδοση συμπληρωματικής σύνταξης έναντι εφάπαξ. Κλείνοντας, ο κ. Μηλαπίδης σημείωσε ότι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας είναι αδιαμφισβήτητη αλλά χρειαζόμαστε περισσότερες επενδύσεις και περισσότερη αποταμίευση.

Η Ελλάδα ως Κράτος Δικαίου; - Άλλος παρανομεί, άλλος πληρώνει!!

 Πριν λίγες μέρες η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων επέβαλε πρόστιμο 40.000 ευρώ στην Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Άννα- Μισέλ Ασημακοπούλου και 400.000 ευρώ στο Υπουργείο Εσωτερικών για τη γνωστή υπόθεση της διαρροής των διευθύνσεων των αποδήμων από στελέχη του Υπουργείου στην παραπάνω ευρωβουλευτή, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει για προεκλογικούς σκοπούς στις επικείμενες ευρωεκλογές.

Αναλυτικά σύμφωνα με την ανακοίνωση: "Η Αρχή επέβαλε στο Υπουργείο Εσωτερικών, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, διοικητικό χρηματικό πρόστιμο συνολικού ύψους 400.000 ευρώ για παραβάσεις των άρθρων 5, 25, 30, 32 και 33 του ΓΚΠΔ και έδωσε εντολή να προβεί σε ενέργειες που αφορούν τη συμμόρφωση των τηρούμενων μέτρων και διαδικασιών με τον ΓΚΠΔ, σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Η Αρχή επισημαίνει ότι οι διαπιστωθείσες παραβάσεις δεν σχετίζονται με τη διαδικασία διενέργειας της ψηφοφορίας.

Η Αρχή επέβαλε στην Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, διοικητικό χρηματικό πρόστιμο συνολικού ύψους 40.000 ευρώ για παραβάσεις των άρθρων 5, 6 και 14 του ΓΚΠΔ και έδωσε εντολή διαγραφής των εν λόγω δεδομένων...".

Για το πρόστιμο στην κα Ασημακοπούλου δεν μπορεί να πει κάποιος οτιδήποτε. Για το  πρόστιμο όμως στο Υπουργείο των Εσωτερικών προκύπτουν κάποια ερωτηματικά.

Ένα πρόστιμο γενικά και αόριστα στο Υπουργείο σημαίνει πως από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου, δηλαδή του κράτους θα εκταμιευτούν 400 χιλ. ευρώ για να "ταμιευτούν" σε κάποιο άλλο λογαριασμό του κρατικού προϋπολογισμού.

Πρόκειται για κοροϊδία για την οποία κάποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί τη σκοπιμότητα. Θα ήταν κατανοητό αν το πρόστιμο αφορούσε προσωπικά τους εμπλεκόμενους στο εν λόγω σκάνδαλο. Κατανοητό θα ήταν επίσης να αφορούσε τον πολιτικό τους προϊστάμενο που δεν κατάφερε να εμπεδώσει στα στελέχη τον αρμόζοντα σεβασμό στην τήρηση του νόμου.

Από τη ώρα που δημοσιοποιήθηκε η υπόθεση, η κυβέρνηση οδήγησε σε παραίτηση  τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εσωτερικών που ήταν τον Ιούνιο του 2023 αρμόδιος για τις εκλογές, καθώς και τον Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού της Νέας Δημοκρατίας. Επίσης, η Νέα Δημοκρατία απέκλεισε την κα Ασημακοπούλου από τη συμμετοχή της στις Ευρωεκλογές 2024.

Σε μια ευνομούμενη χώρα οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση εκτός της απομάκρυνσης από τη θέση τους θα αντιμετώπιζαν και νομικές συνέπειες για τις πράξεις τους. Τούτο θα λειτουργούσε ως παράδειγμα για τον τρόπο που πρέπει να αντιλαμβάνονται τα στελέχη του Δημοσίου τις ευθύνες τους.

Ούτε το Υπουργείο ούτε η Αρχή φαίνεται να εξετάζουν την εξάντληση των δυνατοτήτων υπεράσπισης του Δημόσιου Συμφέροντος.

Το δε πρόστιμο της Αρχής, στον βαθμό που δεν έχει καμιά επίπτωση μοιάζει να έχει επιβληθεί για λόγους εντυπώσεων που έχουν να κάνουν με το πεδίο μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Οι πολίτες που υποστηρίζουν την πορεία της χώρας ως σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου με ανεξάρτητες αρχές που δεν είναι διακοσμητικές ή άλλοθι της κομματοκρατίας και της πελατοκρατίας αναθάρρησαν με τη στάση της Αρχής στην υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών.

"Επιτέλους", είπαν μια Ανεξάρτητη Αρχή στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και δεν συναινεί στο "κουκούλωμα" μιας υπόθεσης που δεν τιμά την κυβέρνηση και τη χώρας μας. Η προσχηματική και ανούσια επιβολή ενός διοικητικού προστίμου στο Υπουργείο Εσωτερικών συνηγορεί στην υπόθεση πως επιβλήθηκε για λόγους πολιτικών εντυπώσεων και αυτό είναι λυπηρό.

Η υπόθεση της διαρροής όμως  δεν εξαντλείται εδώ. Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας καταγγελίες πως έγινε διάρρηξη στο Υπουργείο Εσωτερικών που αφορούσε την υπόθεση της διαρροής των στοιχείων.

Η ελληνική αστυνομία, μετά από ανακρίσεις, οδηγήθηκε στο συμπέρασμα πως δεν υπήρξε διάρρηξη και η καταγγελία βασίστηκε μάλλον σε σκηνοθετημένες ενδείξεις. 

Αν ισχύουν αυτά, η υπόθεση έχει ακόμη "ζουμί". Ποιοι, γιατί και με την κάλυψη ποιων χρησιμοποιούν το Υπουργείο ως τσιφλίκι; Αυτό σημαίνει πως στον βαθμό που οι  υπεύθυνοι έχουν απομακρυνθεί από τη θέση τους υπάρχουν και άλλοι που εμπλέκονται στην υπόθεση.

Η Ελλάδα στην κατάταξη των χωρών της ΕΕ για την ποιότητα λειτουργείας του κράτους δικαίου βρίσκεται πολύ χαμηλά. Τούτο φαίνεται πως οφείλεται τόσο στον τρόπο που λειτουργούν οι κυβερνήσεις αλλά και στην ποιότητα και το επίπεδο της δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων αρχών. Οι υποθέσεις των υποκλοπών αλλά και της διαρροής των στοιχείων από το ΥΠΕΣ ήταν μια ευκαιρία πολλοί παράγοντες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Κρίμα.

πηγή:https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3812708/allos-paranomei-allos-plironei/

Πρωθυπουργός για τα Ελληνοτουρκικά: - Δεν υπάρχουν για την Ελλάδα γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. - Έχουμε βρει έναν κώδικα ειλικρινούς συνεννόησης

 Από τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκπομπή "Πρωινή Ζώνη" του τηλεοπτικού σταθμού Action 24 και στους δημοσιογράφους Γιώργο Κακούση και Άννα Λιβαθυνού:

• Δεν υπάρχουν για την Ελλάδα γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Είναι πολύ σαφές αυτό. Είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν το συζητάμε. Με την Τουρκία τα ζητήματα της κυριαρχίας στο Αιγαίο, θα το ξαναπώ και το είπα και στον Πρόεδρο Erdoğan, είναι απολύτως καθορισμένα από τη Συνθήκη της Λωζάνης, από το 1923. Τα έχουμε λύσει αυτά τα θέματα εδώ και 101 χρόνια και δεν πρόκειται να επανέλθουμε σε αυτή τη συζήτηση.
• Η σχέση με την Τουρκία ήταν, είναι και θα είναι μία σχέση δύσκολη και σύνθετη. Και προφανώς η Τουρκία δεν έχει αλλάξει τον πυρήνα των απόψεών της. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός παραμένει στο τραπέζι και εκδηλώνεται, αλλά όχι με την ένταση που εκδηλωνόταν παλιά.
• Πιστεύω ότι έχουμε βρει έναν κώδικα ειλικρινούς συνεννόησης. Με τις διαφωνίες μας καταγεγραμμένες, αλλά τουλάχιστον υπάρχει μία, θα έλεγα, μεγαλύτερη άνεση στην απευθείας επικοινωνία και ένας σαφέστερος προσδιορισμός -από πλευράς μου μπορώ να μιλήσω- των κόκκινων γραμμών της Ελληνικής Κυβέρνησης σε μία συζήτηση η οποία μπορεί να γίνει με ειλικρίνεια κατ΄ ιδίαν, όταν είμαστε μόνοι μας, αλλά και δημόσια.
• Από εκεί και πέρα, όμως, να κρατήσουμε και τα θετικά: ότι δεν έχουμε παραβιάσεις και παραβάσεις εδώ και 15 μήνες, ότι συνεργαζόμαστε καλύτερα στο μεταναστευτικό και ότι το μεταναστευτικό-προσφυγικό δεν είναι θέμα συζήτησης στην Ελλάδα σήμερα. Συζητάμε πολύ για άλλα θέματα, αλλά για δείτε τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη… Και καταφέραμε με την Τουρκία, γι΄ αυτούς που μας ακούν στα νησιά μας, να κάνουμε μια σημαντική συμφωνία για χορήγηση visa express, που έχει στηρίξει πολύ τις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες σε δέκα νησιά.

Μάϊος 2016: - Η παράδοση του Ρούπελ στα Γερμανοβουλγαρικά στρατεύματα - Η δημιουργία της Ελλάδας των δύο κυβερνήσεων και η ανυπαρξία Εθνικής στρατηγικής

 

     Διονύσιος Τσιριγώτης

Η παράδοση του οχυρού Ρούπελ, τέτοιες ημέρες πριν 104 χρόνια (26 Μαΐου 1916), στα γερμανοβουλγαρικά στρατεύματα και η κατοχή εδαφών της Μακεδονίας (Σέρρες, Δράμα, Καβάλα, Φλώρινα, κτλ.) αποτελεί το κορυφαίο σημείο του εθνικού διχασμού μεταξύ βενιζελικών-αντιβενιζελικών, όπου μετά και την εκδήλωση του κινήματος της «Εθνικής Άμυνας», τον Αύγουστο του 1916 στη Θεσσαλονίκη, προσλαμβάνει τον χαρακτήρα εμφύλιας σύρραξης. Παράλληλα, καταδεικνύει την ολική επαναφορά των δυνάμεων του παλαιοκομματισμού/κομματοκρατίας στην εσωτερική πολιτική σκηνή, μετά την ήττα τους στο Γουδί, το 1909.

Απότοκο της εξέλιξης αυτής, ήταν η κατάλυση της ελληνικής πολιτείας και της εσωτερικής τάξης-ασφάλειας με τη δημιουργία της Ελλάδας των δύο κυβερνήσεων, (Αθηνών-Θεσσαλονίκης), την κατάληψη της Θεσσαλονίκης και ελληνικών νησιών του Ιονίου- Αιγαίου από τις δυνάμεις της Αντάντ, την εδαφική κατοχή της Ανατολικής & Δυτικής Μακεδονίας από τα γερμανοβουλγαρικά στρατεύματα, τον ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας από την Αντάντ και τη συνακόλουθη εσωτερική υπονόμευση του πολιτικοστρατιωτικού εγχειρήματος στη Μικρά Ασία.

Είναι αναμφίλεκτο ιστορικό γεγονός ότι η εγκαθίδρυση της κομματοκρατίας –η ιδιοποίηση δηλαδή του/της πολιτικού/πολιτικής συστήματος/λειτουργίας από το κομματικό σύστημα και η νομή του δημόσιου πλούτου για ικανοποίηση μικροπολιτικών συμφερόντων– από τον πρώτο συνταγματικό πρωθυπουργό, Ιωάννη Κωλλέτη, και η εξομοίωση του εθνικού με τον κομματικό πατριωτισμό, θα υπονομεύσει, εν είδει σταθεράς, κάθε μεθοδικά οργανωμένη στρατηγική για την πραγμάτωση του αέναου στόχου της εθνικής ολοκλήρωσης –Μεγάλη Ιδέα.

Υπό αυτό το πρίσμα δεν καθίσταται μεροληπτική η περιγραφή του Γεώργιου Βεντήρη (Η Ελλάς του 1910-1920, τομ. β’, σ. 106) για τα γεγονότα του Ρούπελ και τα παρελκόμενά του: «Η πολιτεία παρεδόθη εις τα μάλλον εφθαρμένα υπολλείματα του παλαιοκομματισμού. Το έθνος κατήντησε περίγελος και σκύβαλον των Βουλγάρων. Το Ρούπελ, η Καβάλλα, τα Νοεμβριανά, μαρτυρούν την ποιότητα της ελληνικής απολυταρχίας και είνε ισάριθμοι σταθμοί προς τον δρόμον της αυτοκτονίας της».

Χωρίς να υπεισέλθουμε σε ενδελεχή ανάλυση των αιτίων του εθνικού διχασμού, τα οποία εντοπίζονται στο διαπροσωπικό, ενδοκρατικό και διακρατικό επίπεδο, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί η αφετηριακή του αιτία, την εν λόγω ιστορική περίοδο. Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στη διάσταση μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού, Ελευθερίου Βενιζέλου, με το Γενικό Στρατιωτικό Επιτελείο, τον βασιλιά Κωνσταντίνο και τις αντιβενιζελικές πολιτικές δυνάμεις, αναφορικά με την ακολουθητέα πολιτική στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Για μια σειρά από λόγους και αιτίες που συνέχονται με τη γεωγραφική θέση της Ελλάδας, τα στρατηγικά συμφέροντα των δύο πολιτικοστρατιωτικών συνασπισμών (Αντάντ & Κεντρικές Δυνάμεις) την πολιτική στάση των συνδαιτημόνων της Αθήνας στη Χερσόνησο του Αίμου και τις άμεσες απειλές (Οθωμανική Αυτοκρατορία & Βουλγαρία) για το συμφέρον επιβίωσης του ελλαδικού-εξωελλαδικού Ελληνισμού, η επιλογή της πολιτικής ουδετερότητας ήταν η πλέον ανορθολογική και ουσιαστικά μη εφικτή πολιτική.

Απενεργοποίηση του δικαιώματος της κυριαρχίας

Ως εκ τούτου, η ορθολογικά υπολογισμένη στρατηγική του Ελευθερίου Βενιζέλου για σύμπραξη της Ελλάδας με την Αντάντ, στη βάση μιας πελατειακής-ανταλλακτικής σχέσης, θα υπονομευθεί από τις δυνάμεις του παλαιοκομματισμού και τον θρόνο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τη διπλή παραίτηση της κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου (21.2/6.3.1915 & 22.9/5.10.1915), την κήρυξη και διατήρηση της γενικής επιστράτευσης (Σεπτέμβριος 1915).

Επίσης, την εφαρμογή της «νόθας» πολιτικής ουδετερότητας, λόγω της εγκατάστασης των αγγλογαλλικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη από τον Οκτώβριο του 1915 (σε συνέχεια της απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης για την αναπλήρωση των σερβικών στρατευμάτων). Η εγκατάσταση των αγγλογαλλικών δυνάμεων στη Θεσσαλονίκη και η ανάληψη επιχειρησιακής δράσης, θα αποτελέσει το πρόσχημα για την είσοδο των γερμανοβουλγαρικών στρατευμάτων στην ελληνική εδαφική επικράτεια.

Όπως χαρακτηριστικά καταγράφεται στα τηλεγραφήματα των πρεσβευτών της Γερμανίας-Βουλγαρίας προς τον Έλληνα πρωθυπουργού, Στέφανο Σκουλούδη, (9/22.5.1916):
«Συνέπεια των επιθετικών μέτρων, άτινα έλαβον τελευταίως τα στρατεύματα της Συνεννοήσεως, η Γερμανία και οι Σύμμαχοι αυτής ευρίσκονται εις την ανάγκην να εισέλθωσιν εις το Ελληνικόν έδαφος, όπως εξασφαλίσωσι την ελευθέραν δίοδον των σπουδαιοτάτων στενών της φάραγγος του Ρούπελ. Πρόκειται μόνον περί μέτρου αμυντικού το οποίον προεκλήθη αποκλειστικώς υπό των κινήσεων των στρατιωτικών δυνάμεων της Συνεννοήσεως και το οποίον θα περιορισθή εντός των ορίων των υπαγορευομένων υπό των καθαρώς στρατιωτικών συμφερόντων».

Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να απενεργοποιήσει/καταλύσει το αναφαίρετο δικαίωμα της εξωτερικής/εσωτερικής της κυριαρχίας, δεν καταδεικνύει μόνο την ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής. Κυρίως αντικατοπτρίζει την πάγια τακτική της παλαιοκομματικής ολιγαρχίας να υπονομεύει κάθε ολοκληρωμένο πολιτικοστρατιωτικό εγχείρημα για την πραγμάτωση της εθνικής ολοκλήρωσης, με σκοπό την εξυπηρέτηση των μικροπολιτικών της συμφερόντων.

Η δικαιολογία του Σκουλούδη

Είναι χαρακτηριστική η αιτιολόγηση του Έλληνα πρωθυπουργού, Σκουλούδη, στη συνεδρίαση της Ελληνικής βουλής (ΝΓ’, 23.5.1916) για τα γεγονότα του Ρούπελ:
«Την 1ην μεταμεσονύκτιον της 13ης προς 14ην ελήφθη τηλεγράφημα της 6ης Μεραρχίας καθ’ όν ο αρχηγός την έναντι του Ρούπελ Γερμανο-Βουλγαρικών στρατευμάτων εδήλωσε εις τον Διοικητήν του Οχυρού ότι τούτο δέον να εκκενωθή εντός της νυκτός καθόσον πάντως θα καταληφθή υπ’ αυτών. Υπό τοιαύτας περιστάσεις ευρεθείσα η Κυβέρνησις και βλέπουσα αφ’ ενός μεν την απόφασιν των εισβαλόντων, να καταλάβωσι το οχυρόν, αφ’ ετέρου δε ότι η εξακολούθησις τας ενόπλου αντιστάσεως δυναμένη από στιγμής εις στιγμήν να μεταβληθή αφ’ εαυτής εις γενικήν σύρραξιν θα ήγεν εις έξοδον από της πολιτικής της ουδετερότητος, την οποίαν δεν εννοεί να εγκαταλείπη, διέταξεν δια του Υπουργείου των Στρατιωτικών, πρώτον μεν την παύσιν της αντιστάσεως, είπα δε όπως δηλωθή εις τον Γερμανόν αρχηγόν ότι απέναντι γενικής εισβολής του Γερμανικού Στρατού εν τον στενωπώ του Δεμίρ-Ισσάρ εντός της οποίας ευρίσκεται το οχυρόν, είναι ηναγκασμένη η Φρουρά του Οχυρού να αποσυρθή τούτου συναποκομίζουσα άπαν το εν τω οχυρώ υλικόν. [….] Αφ’ ετέρου οφείλω να μη παραλίπω ότι ο χαρακτήρ της ενέργειας των εισβαλλόντων εις το Ελληνικόν έδαφος Γερμανών και Βουλγάρων κατά τας δηλώσεις αι οποίαι περί τούτο εγένοντο, επιτρέπει εις την Κυβέρνησιν να διαβεβαιώση ότι πρόκειται περί ενεργείας ήτις αποβλέπει εις αποκλειστικώς στρατιωτικόν σκοπόν και ουδαμώς εκθέτει εις κίνδυνον την ακεραιότητα ή τα συμφέροντα της χώρας».

Τα άμεσα αποτελέσματα των γεγονότων του Ρούπελ και της στρατιωτικής κατοχής εδαφικών περιοχών της Μακεδονίας από τα γερμανοβουλγαρικά στρατεύματα, ήταν:

1. Η κήρυξη στρατιωτικού νόμου στη Θεσσαλονίκη, από τον διοικητή των στρατιωτικών δυνάμεων της Ανταντ στο Μακεδονικό μέτωπο, τον Γάλλο αρχιστράτηγο Σαράιγ (Μάιος 1916),

2. Η πολιτική αξίωση της σερβικής Βουλής και του σέρβου αντιβασιλέα, η οποία έδρευε στη Θεσσαλονίκη, προς τον αρχιστράτηγο Σαράιγ να τους εκχωρήσει την πολιτική διοίκηση της πόλης,

3. Η συμμαχική διακοίνωση (Ιούνιος 1916) για την άμεση και γενική αποστράτευση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων,

4. Η αντικατάσταση της κυβέρνησης Σκουλούδη από υπηρεσιακή κυβέρνηση, η συγκρότηση της προσωρινής κυβέρνησης της Θεσσαλονίκης και η οριστική διάρρηξη των πολιτικοδιπλωματικών σχέσεων των δυνάμεων της Ανταντ με τον βασιλιά Κωνσταντίνο αμέσως μετά τα Νοεμβριανά (Νοέμβριος 1916).

Το ιστορικό δίδαγμα που κομίζουν τα γεγονότα του Ρούπελ στην παρούσα μνημονιακή συγκυρία και όπως ορθά αποφαίνεται ο Γιώργος Κοντογιώργης, είναι η επονείδιστη πραγματικότητα της «ολικής επαναφοράς στο καθεστώς της φαυλοκρατίας [κομματοκρατίας] του 19ο αιώνα». Συναφώς, το διακύβευμα για το σύνολο των φορέων της κομματοκρατίας δεν ήταν και δεν είναι ή άρση των αιτίων που οδήγησαν στην κρίση, αφού οι ίδιοι είναι η γενεσιουργός αιτία, αλλά η διατήρηση των προνομίων τους, συνεχίζοντας τη «δυναστική και λεηλατική κατοχή του κράτους» για τους ίδιους, «τις ομάδες συμφερόντων και τους περιμετρικούς συγκατανευσιφάγους».

πηγή:https://slpress.gr/idees/i-paradosi-tou-roupel-kai-i-leilatiki-katochi-tou-kratous/

Υπτγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης: - Κατάλληλο μόνο για ενηλίκους - Ομολογία Σοκ!!

 Του Υπτγου ε.α. Χρήστου Μπολώση

Σήμερα θα αποτολμήσω κάτι πολύ δύσκολο. Ομολογώ ότι με απασχόλησε πολύ το θέμα. Πάλεψα με τον εαυτό μου. Πάλεψα με τη συνείδησή μου. Πάλεψα με την κλιματική αλλαγή, η οποία ως γνωστόν φταίει για τα πάντα. Αναρωτήθηκα «Είναι άραγε κατάλληλοι οι καιροί για να γράψω ένα τόσο τολμηρό κείμενο; Είναι δυνατόν να διακινδυνεύσω κάτι τέτοιο, όταν υπάρχει περίπτωση αυτό το  κείμενο να πέσει στα χέρια ή μάλλον στα μάτια ενός ανηλίκου;».

Στο τέλος το αποφάσισα!

Ασχέτως τολμηρότητος, θα πρέπει να βγει προς τα έξω η αλήθεια. Να μάθει ο κόσμος κάτι, που με επιμέλεια και με πολύ αιδώ και αισχύνη έκρυβα τόσα χρόνια. Γνωρίζω ότι θα αντιμετωπίσω τη χλεύη και την περιφρόνηση της κοινωνίας  και μπορεί στο τέλος να καταλήξω να τριγυρνάω στις ταβέρνες και στα καπηλειά και να τραγουδάω, ως άλλος Καζαντζίδης:

Η κοινωνία με κατακρίνει
μ’ έχει αδικήσει στ’ αληθινά
και το κορμί μου στιγμή δεν παύει
να τυραννιέται και να πονά.

Δεν με ενδιαφέρει! Σκοπός μου είναι να μάθει ο κόσμος, για όλα αυτά που τόσα χρόνια (και είναι πολλά τα χρόνια πανάθεμά τα) καταπίεζα μέσα μου, διότι η κοινωνία (νάτη πάλι η κοινωνία) τα θεωρούσε και ακόμα τα θεωρεί ταμπού.

Αρχίζω λοιπόν και καλή ανάγνωση.

Γεννήθηκα στο όμορφο Ναύπλιο, αλλά μωράκι, ημερών ακόμα, μετακομίσαμε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Περιστέρι, που τότε ακόμα δεν ήταν «Δυτικά Προάστια»,  αλλά μία Συνοικία το όνειρο, με δύο προσφυγικές παραγκογειτονιές. Η μία στην Ευαγγελίστρια (τώρα στάση μετρό «Περιστέρι) και η άλλη στον Άγιο Αντώνιο (σήμερα στάση μετρό «Άγιος Αντώνιος»). Αυτές οι όμορφες φολκλορικές εικόνες και έξοχες εστίες μολύνσεως, δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχουν διότι ο Παττακός, κάνοντας ακόμη μια χουντική  αυθαιρεσία, τις ξήλωσε και στη θέση τους ύψωσε υπερσύγχρονες πολυκατοικίες, που στεγαστήκαν οι πρόσφυγες εξαλείφοντας το «αίσχος της παράγκας» και στερώντας από το Περιστέρι το όμορφο εκείνο κουλέρ λοκάλ τουριστικό αξιοθέατο.

Όσο μεγάλωνα, τόσο ξύπναγαν μέσα μου αμαρτωλές επιθυμίες. Άρχισαν, δυστυχώς,  να μ’ αρέσουν τα κοριτσάκια και να τα βλέπω σιγά – σιγά με άλλο μάτι και δεν άργησα (άργησα δηλαδή, αλλά τέλος πάντων),  να έρθω σε πιο στενή επαφή μαζί τους και δεν ξέρω αν με εννοείται.

Και ενώ εγώ ήμουν πολύ ευχαριστημένος, οι γονείς μου δεν μπορώ να πω ότι συμμερίζονταν τη χαρά μου. Με φώναξε ο πατέρας μου, που έβλεπε μακριά,  και με ρώτησε «Γιατί παιδί μου σ’ αρέσουν τα κορίτσια;», ένιωσα το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια μου. Δεν περίμενα τέτοια ερώτηση. Ντροπιασμένος κατέβασα το κεφάλι και αναγκάστηκα να ομολογήσω ότι έβλεπα το σφάλμα μου αλλά τώρα ήταν αργά για να επανορθώσω και ότι αυτό, ήταν πλέον υπεράνω των δυνάμεών μου. Ο πατέρας μου, έδειξε κατανόηση. Δεν μίλησε, αλλά την επομένη τον τρέχαμε στο  νοσοκομείο με εγκεφαλικό. Μάλλον σύμπτωση.

Τα χρόνια πέρασαν σαν το νερό. Αργότερα γνώρισα μια καλή κοπέλα και παρά την κοινωνική κατακραυγή (πού ακούστηκε άντρας να παντρευτεί γυναίκα;…), την παντρεύτηκα και κάναμε μαζί και δύο παιδιά, με τον γνωστό τρόπο, όπως όλος ο κόσμος, που έλεγε και ο Αλέκος Κουρούζος (Ντίνος Ηλιόπουλος) στον πατέρα του Θόδωρο Κουρούζο (Παντελής Ζερβός) στον «Ατσίδα».

Όλα αυτά τα χρόνια, νόμιζα ότι ντυνόμουν κανονικά. Δηλαδή φορούσα παντελόνι, πουκάμισο και όταν έπρεπε γραβάτα, την οποία όταν βγήκε ο Τσίπρας την έκρυψα για ευνόητους λόγους. Επίσης πήγαινα στην εκκλησία. Πολιτικά ανήκα σ’ αυτό που λέμε Δεξιά, που αργότερα έγινε «συντηρητική» και στο τέλος έγινε «κεντροδεξιά» οπότε και την εγκατέλειψα. Πόσο γελασμένος ήμουν! Αυτά που πίστευα  «όλα ήτανε  μία πλάνη» που έλεγε και ο μεγάλος Σταμάτης Κόκοτας. Ήταν «ένα όνειρο απατηλό» που ξαναέλεγε ο Σταμάτης.

Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να καταλάβω πόσο λάθος ήμουν. Έπρεπε να έρθει η σημερινή εποχή, για να δω επιτέλους το φως το αληθινό και να λάβω πνεύμα επουράνιον. Έπρεπε να έρθει ο κ. Μητσοτάκης για να μου ανοίξει τα μάτια και να μου πει εμμέσως πλην σαφώς, πόσο λάθος είμαι. Έπρεπε να έρθουν νέοι καιροί με περίεργες παρελάσεις με τα παρδαλά (προσέξτε το ουδέτερο) παρελαύνοντα, για να καταλάβω ότι τόσα χρόνια ζούσα στο σκοτάδι.

Όταν το κατάλαβα, θεώρησα χρέος μου να ενημερώσω τη γυναίκα μου. Έπρεπε να της το φέρω απ’ όξω απ’ όξω για να μην τη σοκάρω.

– Ρε γυναίκα, εκείνη τη βρύση του μπάνιου πόσο ακόμα θα την αφήσουμε να τρέχει; Δεν φωνάζεις εκείνον τον Μπάμπη τον υδραυλικό, τον γιό της κυρά Θοδώρας, που πηγαίνει και στο γυμναστήριο να μας τη φτιάξει;

Η γυναίκα μου ξαφνιάστηκε.

– Γιατί τον Μπάμπη;

– Ε πώς. Είναι συμπαθέστατος και η οικογένειά του πρώτης τάξεως. Νοικοκυροοικογένεια.

– Α όσο γι’ αυτό, ούτε λόγος να γίνεται. Αμ εκείνη η αδελφούλα του η μπιρμπιλομάτα η Κατερίνα τι σου λέει;

Τελικά, όπως αντιλαμβάνεσθε, το πράγμα ξεστράτιζε και κινδυνεύαμε να γίνουμε  «οικογένεια γα……ε» και τι θα λέγανε και τα παιδιά. Τελικά αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος που άφησα την… ουδετεροποίησή  μου, για ευθετότερο χρόνο.

Πάντως για ό,τι νεότερο, θα σας ενημερώσω αμέσως.

Υστερόγραφο: Είχα τελειώσει το κείμενο, που μόλις… απολαύσατε όταν  διάβασα στη «δημοκρατία» της 23 Μαΐου τ.ε. ότι η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών  και Επιστημών, έχει από το 2020 θεσπίσει τέσσερις βασικές προϋποθέσεις, δύο από τις οποίες θα πρέπει υποχρεωτικά να πληρούν οι υποψήφιες για Όσκαρ ταινίες.

Ποιες είναι αυτές;  Διαβάστε τις και όσοι μετά από αυτό θέλουν  να αυτοκτονήσουν, θα δοθούν οδηγίες στο επόμενο. Αρχίζουμε.

1. Πρώτη βασική προϋπόθεση

α. Τουλάχιστον ένας  από τους ηθοποιούς Α΄ ρόλου θα πρέπει να είναι  Ασιάτες, Λατινοαμερικανοί, Μαύροι/Αφροαμερικανοί, Αυτόχθονες/Ιθαγενείς,  Αμερικανοί/ Ιθαγενείς της Αλάσκα, Μεσοανατολίτες/Βόρειοι Αφρικανοί,  Ιθαγενείς της Χαβάης ή άλλων νησιών του Ειρηνικού ή Άλλης υποεκπροσωπούμενης φυλής ή εθνικότητας

β. Τουλάχιστον 30% όλων των ηθοποιών σε δευτερεύοντες ή μικρότερους ρόλους θα πρέπει να  ανήκουν σε  τουλάχιστον δύο από τις παρακάτω υποεκπροσωπούμενες ομάδες: «γυναίκες, φυλετική ή εθνική ομάδα, ΛΟΑΤΚΙ+, άτομα με νοητική ή σωματική αναπηρία ή κωφά και βαρήκοα άτομα».

γ. Η κυρία υπόθεση της ταινίας, θα πρέπει να επικεντρώνεται σε μία από τις υποεκπροσωπούμενες ομάδες, που αναφέρθηκαν προηγουμένως.

2. Δεύτερη βασική προϋπόθεση

α. Τουλάχιστον δύο από τους Συνθέτες, Σχεδιαστές Μακιγιέρ, Κομμωτές (εδώ μάλλον δεν θα έχουμε θέμα), Σκηνογράφους κ.λπ., θα πρέπει να ανήκουν στους ΛΟΑΤΚΙ+.

β. Τουλάχιστον  άλλες έξι θέσεις του συνέριου και τεχνικών, μεταξύ των οποίων ο πρώτος βοηθός σκηνοθέτη (ο οποίος έτσι, προφανώς προαλείφεται για κυρίως σκηνοθέτης…), ο προϊστάμενος ηλεκτρολόγος και ο επόπτης σεναρίου  πρέπει να ανήκουν σε μία υποεκπροσωπούμενη  φυλετική ή εθνική ομάδα.

γ. Το 30% του συνεργείου της ταινίας να είναι γυναίκες, φυλετική ή εθνική ομάδα,  ΛΟΑΤΚΙ+.

3. Τρίτη βασική προϋπόθεση

α. Η εταιρία παραγωγής  πρέπει να δώσει ευκαιρίες μαθητείας  και πρακτικής επί πληρωμή σε άτομα που είναι γυναίκες, φυλετική ή εθνική ομάδα, ΛΟΑΤΚΙ+.

β. Η εταιρία πρέπει να δώσει ευκαιρίες εκμάθησης  και ανάπτυξης δεξιοτήτων σε άτομα των παραπάνω κατηγοριών.

4. Τέταρτη βασική προϋπόθεση

Η εταιρία πρέπει να έχει πολλά  ανώτερα στελέχη στο τμήμα μάρκετινγκ και στη διανομή, που να είναι  γυναίκες, φυλετική ή εθνική ομάδα, ΛΟΑΤΚΙ+… κ.λπ, είτε Ασιάτες, Λατινοαμερικάνοι. Μαύροι/Αφροαμερικάνοι κ.τ.λ.

Μόλις τα διάβασα όλα αυτά φώναξα αμέσως το στεφάνι μου.

– Γυναίκα, ειδοποίησε αμέσως τον Μπάμπη τον υδραυλικό. Α και πούσαι. Ας φέρει και την αδελφή του την Κατερίνα. Πού ξέρεις μπορεί να χρειαστεί να γυρίσουμε καμιά ταινία και να πάει για Όσκαρ…

Και ολίγος ΚΥΡ, εκτός θέματος, αλλά πάντα απολαυστικός:

πηγή:https://www.antinews.gr/54606/antitheseis/katallilo-mono-gia-enilikoys/

Γραφείο τύπου ΣΥΡΙΖΑ: Τα "λεφτόδεντρα"καλλιεργεί ο Μητσοτάκης και τους καρπούς γεύονται οι ισχυροί φίλοι του - Δεν χρειάζεται να του θυμίσουμε ποιοι οδήγησαν τη χώρα στα βράχια της χρεοκοπίας

 

Το προσωπείο του «συνετού οικονομικού διαχειριστή» φόρεσε για μια ακόμη φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιχειρώντας να δικαιολογήσει τη χρόνια αδράνειά του μπροστά στα προβλήματα που ταλανίζουν τους Έλληνες πολίτες, με πρώτο, φυσικά, την ακρίβεια. Την ίδια στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε για μια ακόμη φορά να συκοφαντήσει το τεκμηριωμένο και κοστολογημένο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά τα ίδια ψεύδη, χωρίς να παραλείψει τις επιθέσεις στον πρόεδρό του, Στέφανο Κασσελάκη.

Δεν χρειάζεται να του θυμίσουμε ποιοι οδήγησαν τη χώρα στα βράχια της χρεοκοπίας

Ούτε βέβαια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τη χρηστή διαχείριση των οικονομικών που έκανε, άφησε 37 δισ. πλεόνασμα στα ταμεία της χώρας, γεγονός πρωτοφανές στην ιστορία.

Του συστήνουμε, λοιπόν, να κοιτάξει λίγο γύρω του, έξω από τον γυάλινο πύργο του Μαξίμου, για να δει πως έχει αφήσει ανεξέλεγκτη την ακρίβεια, πως διαλύει το ΕΣΥ, πώς αφήνει τους πολίτες απροστάτευτους στις ορέξεις των κερδοσκόπων.
Τα "λεφτόδεντρα", άλλωστε, που με τόση ευκολία επικαλείται, τα καλλιεργεί ο ίδιος, μόνο που τους «καρπούς» τους γεύονται οι λίγοι ισχυροί φίλοι του.
Και μια συμβουλή στον Κυρ. Μητσοτάκη: Εκείνοι που ανήκουν στα γνωστά «τζάκια» που νομίζουν πως θα κυβερνούν αιώνια τη χώρα, εκείνοι που νομίζουν πως ξέρουν από οικονομικά, ενώ τόσο στις κυβερνητικές τους θητείες όσο και στα του οίκου τους (πώς πάει αλήθεια η αποπληρωμή των δανείων της ΝΔ;) τα έχουν κάνει θάλασσα, ας αποφεύγουν τις εύκολες κρίσεις για εκείνους που και έχουν δοκιμαστεί στον επαγγελματικό στίβο και έχουν πραγματική πρόταση, για να μπορέσουν οι πολίτες αυτής της χώρας να έχουν μια καλύτερη ζωή.

Υπτγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης: - Από τη μισή αλήθεια στη… μισή φέτα - Κάπου χάνουμε λάδια!!

 Του Υπτγου ε.α.Χρήστου Μπολώση

«Το ψεύδος δεν αποδίδει. Διότι αποκαλύπτεται και τότε ζημιώνει ή και καταστρέφει ολόκληρο το οικοδόμημα της προπαγάνδας. Πρέπει λοιπόν να αποφεύγεται. Διότι είναι ασύμφορο. Μια καλή προπαγάνδα οφείλει να στηρίζεται στην αλήθεια. Είναι λάθος να νομίζουμε ότι προπαγάνδα σημαίνει ψεύδος. Σημαίνει απλώς κατάλληλη χρησιμοποίηση και έντεχνη παρουσίαση της αλήθειας. Οι κομουνιστές αρχικώς, ανακάλυψαν την αρχή της μισής αλήθειας, η οποία τους επιτρέπει να περνούν τις απόψεις τους, χωρίς να διατρέχουν τον κίνδυνο να αποκαλυφθούν ψευδόμενοι, αφού, τυπικά, δεν λένε ψέματα» (Γεωργίου Γεωργαλά, «Προπαγάνδα», Εκδόσεις Γεωργιάδη, Αθήνα 1967, σελ. 173).

Αυτό λοιπόν εφήρμοσε και ο κ. πρωθυπουργός, με μια μικρή παραλλαγή. Εδώ δεν είχαμε τη μισή αλήθεια, αλλά τη… μισή φέτα.

Δεν είπε ψέματα ο κ.  Μητσοτάκης. Υπήρξε ξεκάθαρος απέναντί μας.

Τώρα, αν εμείς είμαστε κουμπούρες δημητσανίτικες και άλλα μας λένε και άλλα καταλαβαίνουμε, ουδείς μας φταίει.

Διότι πώς το κατάλαβαν ο κ. Μαρινάκης και η κυρία Ευθυμίου και εμείς δεν το καταλάβαμε;

Άρα, κάπου χάνουμε λάδια.

Αλήθεια, τώρα που είπαμε «λάδια», ξέρετε πόσο κατέβηκε η τιμή του; Στο 1,4 ευρώ.

Διευκρίνιση: τα 100 γραμμάρια…

πηγή:https://www.antinews.gr/54575/kleidarotrupa/apo-ti-misi-alitheia-sti-misi-feta/