Συνέβη σαν Σήμερα το 1821 - "Στο Βαλτέτσι στο Λεβίδι / πέφτει αλύπητο λεπίδι…" - Η μάχη και ο θρίαμβος των Ελλήνων - Αφήστε τα ντουφέκια σας και βγάλτε τα σπαθιά σας, βάλτε τους Τούρκους εμπροστά, σαν πρόβατα, σαν γίδια

 

 Από τις σημαντικότερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης, που άνοιξε τον δρόμο για την άλωση της Τριπολιτσάς (σημερινής Τρίπολης) στις 23 Σεπτεμβρίου 1821. Διεξήχθη στις 12 και 13 Μαΐου του 1821 γύρω από το ορεινό χωριό Βαλτέτσι της Μαντινείας (12 χιλιόμετρα δυτικά της Τριπολιτσάς) και στέφθηκε από τη νίκη των ελληνικών όπλων.

Μετά τη μάχη του Λεβιδίου (14 Απριλίου 1821) και την ήττα των Τούρκων, δημιουργήθηκαν ελληνικά στρατόπεδα στο Βαλτέτσι, το Χρυσοβίτσι και την Πιάνα, με πρωτοβουλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, για τον συντονισμό των πολεμικών επιχειρήσεων που απέβλεπαν στην άλωση της Τριπολιτσάς, του σημαντικότερου οθωμανικού στρατιωτικού και διοικητικού κέντρου της Πελοποννήσου. Ήταν εξαρχής το στρατηγικό σχέδιο του «Γέρου του Μωριά», που κατόρθωσε, με δυσκολία είναι αλήθεια, να το επιβάλει και στους λοιπούς οπλαρχηγούς. Ο ίδιος πηγαινοερχόταν καθημερινά στα τρία στρατόπεδα, επιλύοντας κάθε πρόβλημα που παρουσιαζόταν και ενθαρρύνοντας τα παλληκάρια. «Εκοιμόμουν εις το Βαλτέτσι, εγευμάτιζα στην Πιάνα και εδείπναγα εις το Χρυσοβίτσι» γράφει χαρακτηριστικά στα Απομνημονεύματά του.

Η στρατηγική σημασία του Βαλτετσίου και η ενίσχυση του στρατοπέδου αυτού αποτελούσαν απειλή για τους Τούρκους. Στις 25 Απριλίου 1821 ισχυρές δυνάμεις προερχόμενες από το Ναύπλιο επιτέθηκαν κατά των Ελλήνων. Ο τουρκικός αιφνιδιασμός ανάγκασε τους υπερασπιστές του υπό τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη να αποσυρθούν, με αποτέλεσμα το χωριό να πυρποληθεί. Ο Κολοκοτρώνης, που είχε υποθέσει ότι οι Τούρκοι θα κατευθύνονταν προς ένα άλλο ελληνικό στρατόπεδο στα Βέρβαινα, έσπευσε στο Βαλτέτσι και ανασυγκρότησε το στρατόπεδο.

Για την αμυντική του θωράκιση κατασκευάστηκαν προμαχώνες (ταμπούρια) στους λόφους γύρω από το χωριό και οχυρώθηκαν η εκκλησία και τα λιγοστά σπίτια του χωριού που είχαν απομείνει από την καταστροφή της 25ης Απριλίου. Τον ανατολικό προμαχώνα, στο Χωματοβούνι, κατέλαβαν ο Κυριακούλης και ο Ηλίας Μαυρομιχάλης με τους σκληροτράχηλους Μανιάτες, τον δυτικό ο γηραιός Μητροπέτροβας, ο Δημήτριος Παπατσώνης, ο Ιωάννης Μαυρομιχάλης, ο Παναγιώτης Κεφάλας και άλλοι Μεσσήνιοι, στον βορειοανατολικό προμαχώνα τοποθετήθηκαν τα αδέλφια Ηλίας και Νικήτας Φλέσσας, ο Αθανάσιος Σώρης και άλλοι Γορτύνιοι οπλαρχηγοί, ενώ στην εκκλησία του χωριού ταμπουρώθηκαν οι Μπουραίοι, ο Ηλίας Τσαλαφατίνος και ο Ιωάννης Κατσανός. Αρχηγός του ελληνικού στρατοπέδου ορίστηκε ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης. Ταυτόχρονα, στην Επάνω Χρέπα τοποθετήθηκε σκοπιά για να ειδοποιήσει έγκαιρα με καπνούς ποια θα ήταν η κατεύθυνση των εχθρικών στρατευμάτων.

Από τις 6 Μαΐου 1821 ο κεχαγιάμπεης του Χουρσίτ Πασά, ονόματι Μουσταφ, βρισκόταν στην Τριπολιτσά, προερχόμενος από την Ήπειρο, όπου ο αρχηγός του, διοικητής της Πελοποννήσου, πολεμούσε τον Αλή Πασά, που είχε αυτονομηθεί από τον Σουλτάνο. Εκεί πληροφορήθηκε την ανασύσταση του ελληνικού στρατοπέδου στο Βαλτέτσι και αποφάσισε να δράσει. Είχε ως στόχο πρώτα να διαλύσει το στρατόπεδο στο Βαλτέτσι και στη συνέχεια να καταστείλει την επανάσταση στη Μεσσηνία και να υποτάξει τη Μάνη. Αμέσως μετά θα επέστρεφε νικητής και τροπαιούχος στην Τριπολιτσά, αναμένοντας δόξα και τιμές από τον Σουλτάνο.

Κίνδυνος για την επανάσταση...

Ο Μουσταφάμπεης συγκρότησε ένα άρτιο εξοπλισμένο στρατιωτικό σώμα από 12.000 άνδρες, του οποίου ηγούντο εμπειροπόλεμοι αξιωματικοί. Οι ελληνικές δυνάμεις στο Βαλτέτσι δεν ξεπερνούσαν τους 2.300 άνδρες. Είχαν ελλιπή οπλισμό και αμφίβολη μαχητική ικανότητα. Ο κίνδυνος για την επανάσταση, που μετρούσε κοντά στους δύο μήνες, ήταν προφανής. Ο Μουσταφάμπεης καθυστέρησε για λίγες μέρες την έναρξη των επιχειρήσεων, επειδή πίστευε ότι οι υπερασπιστές του Βαλτετσίου από τον τρόμο τους θα παραδίδονταν και δεν θα χρειαζόταν να ρίξει ούτε μία τουφεκιά. Φήμες, όμως, τον ήθελαν να είναι σφόδρα ερωτευμένος με μια όμορφη χανούμισα από το χαρέμι του Χουρσίτ Πασά και να περνά «καυτές» βραδιές στην Τριπολιτσά.

Τελικά, λίγο πριν από τα χαράματα της 12ης Μαΐου 1821 το πρώτο και κυριότερο σώμα του τουρκικού στρατού με αρχηγό τον τουρκαλβανό Ρουμπή από τα Μπαρδουνοχώρια και αποτελούμενο από τρεις χιλιάδες άνδρες έλαβε κατεύθυνση προς τα βόρεια του Βαλτετσίου, με σκοπό να εμποδίσει την αποστολή βοήθειας από τα στρατόπεδα Πιάνας και Χρυσοβιτσίου. Ακολούθησε ένα δεύτερο σώμα από 2.000 έφιππους και πεζούς που κατευθύνθηκε προς τους Αραχαμίτες, ένα τρίτο που έσπευσε να καταλάβει το Φραγκόβρυσο για να αποκόψει το Βαλτέτσι από το στρατόπεδο των Βερβαίνων, ένα τέταρτο για να βοηθήσει το πρώτο από το Καλογεροβούνι και το πέμπτο σώμα με 3.000 άνδρες, τα ορειβατικά πυροβόλα και τα πολεμοφόδια.

Από το Χρυσοβίτσι ο Κολοκοτρώνης είδε τα σήματα καπνού από την Επάνω Χρέπα, ότι τουρκικός στρατός κατευθύνεται προς το Βαλτέτσι, και με 800 άνδρες έσπευσε στην περιοχή, έχοντας ειδοποιήσει και τον Δημήτριο Πλαπούτα που βρισκόταν στην Πιάνα. Η μάχη στο Βαλτέτσι, εν τω μεταξύ, είχε ανάψει. Ο Ρουμπή με τους άνδρες του προσπαθούσε να περικυκλώσει και να συντρίψει τους οχυρωμένους στον ανατολικό και βορειοανατολικό προμαχώνα. Ο Κολοκοτρώνης, όμως, κατόρθωσε να καταλάβει ένα ύψωμα και άρχισε να χτυπά τους Τούρκους. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας κατέφθασε και ο Πλαπούτας, ο οποίος με τη σειρά του επιτέθηκε εναντίον τους. Η κατάσταση σύντομα άλλαξε και οι άνδρες του Ρουμπή ήταν αυτοί, που κινδύνευαν να εγκλωβιστούν από τους Έλληνες.

Βλέποντας τον κίνδυνο που διέτρεχαν οι άνδρες του Ρουμπή, ο Μουσταφάμπεης έστειλε δυνάμεις από το Καλογεροβούνι να χτυπήσουν το ταμπούρι των Μανιατών, αλλά χωρίς επιτυχία. Αποτυχημένος ήταν και ο κανονιοβολισμός των ελληνικών θέσεων, αφού οι βόμβες είτε δεν έβρισκαν στόχο, είτε χτυπούσαν τους άνδρες του Ρουμπή. Είχε ήδη βραδιάσει και η μάχη συνεχιζόταν με πείσμα. Ο Κολοκοτρώνης προσπαθούσε να δώσει κουράγιο στους ταμπουρωμένους, λέγοντάς τους ότι αναμένοντας ενισχύσεις 10.000 ανδρών υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.

« Στο Βαλτέτσι στο Λεβίδι / πέφτει αλύπητο λεπίδι…»

Αργά το βράδυ η μάχη σταμάτησε, με τους δυο αντιπάλους να διατηρούν τις θέσεις του. Τις πρωινές ώρες της 13ης Μαΐου, ο Κολοκοτρώνης διέσπασε τον τουρκικό κλοιό και ανεφοδίασε τους ταμπουρωμένους με τροφές και πολεμοφόδια. Το ίδιο βράδυ ήλθαν και κάποιες ενισχύσεις από τα Βέρβαινα που δεν ξεπερνούσαν τους 400 άνδρες, με επικεφαλής τους Πέτρο Βαρβιτσιώτη, Δημήτριο Πουλικάκο, Αντώνη Μαυρομιχάλη, Αναγνώστη Κονδάκη και Παναγιώτη Γιατράκο.

Το πρωί η μάχη συνεχίσθηκε με τη σφοδρότητα της προηγουμένης. Χαρακτηριστικοί είναι οι στίχοι του λαϊκού ποιητή Παναγιώτη Κάλα ή Τσοπανάκου (1789-1825) «… στο Βαλτέτσι στο Λεβίδι / πέφτει αλύπητο λεπίδι…». Οι απόπειρες των Τούρκων να καταλάβουν τους προμαχώνες αποτύγχαναν η μία μετά την άλλη. Ο Μουσταφάμπεης, βλέποντας ότι οι άνδρες του Ρουμπή εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε δυσχερή θέση και πληροφορούμενος ότι επίκεινται νέες ενισχύσεις των Ελλήνων από τους Νικηταρά και Γιάννη Κολοκοτρώνη, διέταξε υποχώρηση όλων των δυνάμεών του.

Οι Έλληνες αναθάρρησαν, βγήκαν από τα ταμπούρια και πήραν στο κυνήγι τους Τούρκους, οι οποίοι υποχωρούσαν άτακτα. Οι απώλειές τους ανήλθαν σε 514 νεκρούς και 635 τραυματίες, οι οποίοι μεταφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας στην Τριπολιτσά. Οι απώλειες των Ελλήνων ανήλθαν σε μόλις 4 νεκρούς και 17 τραυματίες. Στα χέρια των Ελλήνων έπεσε και μεγάλος αριθμός πολεμικού υλικού, ικανού να εξοπλίσει 4.000 άνδρες.

Η μάχη στο Βαλτέτσι κράτησε σχεδόν 23 ώρες και ήταν η πρώτη σημαντική νίκη του Αγώνα. Αμέσως μετά τη μάχη, ο Κολοκοτρώνης συγκινημένος μίλησε προς τους νικητές και όπως αναφέρει ο ίδιος στα Απομνημονεύματά του, τους είπε μεταξύ άλλων ότι η ημέρα αυτή πρέπει να καθαγιαστεί με νηστεία όλων και να εορτάζεται η επέτειός της εις «αιώνας αιώνων, έως ου στέκει το έθνος, διότι ήτο η ελευθερία της πατρίδος». Η νίκη στο Βαλτέτσι ενίσχυσε το ηθικό και την αυτοπεποίθηση των Ελλήνων, στοιχεία που έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821).

Σχετικά...

Η λαϊκή μούσα τίμησε τη νίκη στο Βαλτέτσι με το ακόλουθο δημοτικό τραγούδι:

Τι έχεις, καημένε κόρακα, που σκούζεις και φωνάζεις;
Μήπως διψάς για αίματα, για τούρκικα κεφάλια;
Πέρασε από τα Τρίκορφα και σύρε στο Βαλτέτσι,
όπου είν' ο τόπος δυνατός και δυνατά ταμπούρια, 

εκεί θα βρεις τα αίματα, τα τούρκικα κεφάλια,
Τρία μπαϊράκια κίνησαν από μέσα από τη χώρα,
το ένα πάει στα Τρίκορφα, τ' άλλο στους Αραχαμίτες,
κι αυτός ο Κεχαγιάμπεης πηγαίνει στο Βαλτέτσι.

 

Ο Κυριακούλης του μιλάει κι ο Μπεζαντές του λέει:
«Πού πας, βρε Κεχαγιάμπεη, τ' Αλή πασά κοπέλι;
Εδώ δεν είναι Κόρινθος, δεν είναι Πέρα Χώρα,
δεν είναι τ' αργίτικα κρασιά, του Μπέλεση τα κριάρια.

 

Εδώ είν' ορδή Καρύταινας, μανιάτικο ντουφέκι,
Κολοκοτρώνης αρχηγός με το Μαυρομιχάλη».
Αφήστε τα ντουφέκια σας και βγάλτε τα σπαθιά σας
βάλτε τους Τούρκους εμπροστά, σαν πρόβατα, σαν γίδια

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/620?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-05-13

© SanSimera.gr

Σαν Σήμερα 2023 ο Πρωθυπουργός από την Κυψέλη: - "Ισοπέδωσαν τις συντάξεις σας και πόσο πολύ πονέσατε από το νόμο Κατρούγκαλου" - "Θα διορθώσουμε, έστω και μερικώς, την προσωπική διαφορά στους συνταξιούχους!!!"

 

Σας ευχαριστώ γι’ αυτή την καταπληκτική υποδοχή. Σας ευχαριστώ από καρδιάς.

 

Κύριε Δήμαρχε, κύριε Περιφερειάρχα, κυρίες και κύριοι υποψήφιοι, Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες, σε οκτώ μέρες από τώρα θα είμαστε οι μεγάλοι νικητές.

 

Την 21η Μαΐου θα στείλουμε το μήνυμα της νίκης και της προκοπής για κάθε Ελληνίδα, για κάθε Έλληνα και θα το στείλουμε σίγουρα από την Αθήνα. Εδώ, από το 6ο διαμέρισμα, από την Κυψέλη, από τη Φωκίωνος Νέγρη, στην οποία ερχόμουν μικρός. Τη θυμάμαι πώς ήταν, θυμάμαι τις δυσκολίες που πέρασε και χαίρομαι που όπως όλη η χώρα ξαναβρίσκει το δρόμο της έτσι και η Κυψέλη ξαναβρίσκει το δρόμο της. Για μία Ελλάδα της προκοπής, της ευημερίας, της ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής.

 

Έχουν μείνει μόλις οκτώ μέρες μέχρι τις εκλογές. Έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα και θα εξακολουθώ μέχρι την τελευταία στιγμή, μέχρι τη λήξη της προεκλογικής περιόδου, να αγωνίζομαι να πείσω τις Ελληνίδες και τους Έλληνες ότι πρέπει να συνεχίσουμε αυτή την πορεία προκοπής. Ότι πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά, πρέπει να στοχεύουμε ψηλά και δεν πρέπει να γυρίσουμε με τίποτα στο παρελθόν.

 

Δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω. Γιατί αυτό τελικά είναι και το μεγάλο δίλημμα των επερχόμενων εκλογών. Εσείς ξέρετε καλύτερα από εμάς πόσες δυσκολίες περάσαμε μαζί αυτή την τετραετία. Ξεπεράσαμε μία μεταναστευτική εισβολή στον Έβρο, μία πανδημία, έναν επιθετικό γείτονα, μία ενεργειακή κρίση, έναν πόλεμο στην Ουκρανία, φυσικές καταστροφές.

 

Παρά τις δυσκολίες κρατήσαμε τη χώρα όρθια και την κοινωνία ενωμένη.  Βάλαμε την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Αναπτυσσόμαστε με παραπάνω από 3% ετησίως, διπλάσιο ρυθμό από την Ευρωζώνη, αλλά ταυτόχρονα αυτή η ανάπτυξη δεν ήρθε με υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, ούτε με τσάκισμα των συνταξιούχων ήρθε με περικοπές φόρων, με αυξήσεις στις συντάξεις, με περικοπές στις εισφορές.

 

Υλοποιήσαμε στο ακέραιο το προεκλογικό μας πρόγραμμα, παρά τις μεγάλες δυσκολίες. Σήμερα έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι, να μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Γιατί η Ελλάδα της επόμενης τετραετίας μπορεί να είναι μία Ελλάδα στην οποία πραγματικά θα αλλάξουν τα πάντα.

 

Τη μεγάλη σημασία την οποία αποδίδω, φίλες και φίλοι, στο προγραμματικό μας λόγο, θέλω να την αναδείξω και σήμερα, εδώ, και θέλω να σας ζητήσω αυτή την τελευταία εβδομάδα η οποία μένει μέχρι τις εκλογές να μην αναλωθούμε σε ανέξοδους διαξιφισμούς με τους πολιτικούς μας αντιπάλους, αλλά να μιλήσουμε στους πολίτες για το δικό μας σχέδιο για την επόμενη μέρα, για το μέλλον της πατρίδας μας.

 

Εξάλλου, πιστεύω, ότι λίγο-πολύ και οι αντίπαλοί μας μάλλον έχουν προεξοφλήσει το εκλογικό αποτέλεσμα. Διάβαζα, σήμερα, σε εφημερίδα της αντιπολίτευσης -βγήκε με πηχυαίο τίτλο, «53%, λέει, δεν θέλουν δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη». Αρα 47% θέλουν δεύτερη τετραετία. Μας βλέπω με αυτοδυναμία από την πρώτη Κυριακή. Και οι ίδιοι το ομολογούν. 

 

Αυτό, λοιπόν, το γαλάζιο ρεύμα, το οποίο το βλέπω να ξαναφουντώνει και να ξαναφουσκώνει σε ολόκληρη τη χώρα, είμαι σίγουρος ότι θα βρει την έκφρασή του κι εδώ στην Αθήνα, όπου έχουν γίνει κ. Περιφερειάρχα, κ. Δήμαρχε, πολύ σημαντικά πράγματα για να αλλάξει η όψη της πόλης. Αλλά να σας πω, ότι έχουμε μία εξαιρετική συνεργασία και με την Περιφέρεια και με τον Δήμο για σημαντικά έργα, από τα μεγάλα έργα μέχρι τα μικρά.

 

Το Μετρό, η Γραμμή 4, Σταθμός Κυψέλης, είναι το μεγαλύτερο δημόσιο έργο το οποίο γίνεται σήμερα στη χώρα, 1,5 δισεκατομμύριο. Κανείς δεν τόλμησε να το βάλει μπρος, εμείς το ξεκινάμε, ο «μετροπόντικας» έχει ήδη μπει κι έχει αρχίσει και σκάβει, τα εργοτάξια έχουν ήδη ξεκινήσει. Ναι, θα πάρει χρόνο, το ξέρουμε, αυτά τα έργα δεν τελειώνουν από τη μια στιγμή στην άλλη. 

 

Αλλά να ξέρετε ότι τη στιγμή που θα τελειώσει θα μιλάμε για μια άλλη Κυψέλη, θα μιλάμε για άλλες αξίες στις περιουσίες σας. Αυτό πιστεύω ότι θα βοηθήσει συνολικά τη γειτονιά αυτή, η οποία είναι τόσο ταυτισμένη με τον ιστό της πόλης μας, να αναπνεύσει, να ανασάνει και να αναπτυχθεί πρωτίστως προς όφελος των Κυψελιωτών οι οποίοι έμειναν, επέμειναν και κράτησαν αυτή τη γειτονιά ζωντανή και όμορφη όπως είναι σήμερα.

 

Αλλά δεν είναι το μόνο έργο που θα αλλάξει την όψη της περιοχής. Θέλω να σας μιλήσω για το νέο όραμά μας για το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο. Ήδη φαντάζομαι ότι έχετε δει πως ολοκληρώθηκε ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός. Μιλάμε για ένα πραγματικό κόσμημα. Οι μελέτες ξεκινούν άμεσα. Όταν το Αρχαιολογικό Μουσείο ολοκληρωθεί, όπως το οραματιζόμαστε, θα δώσει μια τεράστια ώθηση ανάπτυξης σε όλο το κέντρο της πόλης. Πάλι ωφελημένη θα είναι η Κυψέλη -και όχι μόνο- από μια Αθήνα η οποία αλλάζει, η οποία γίνεται πιο φιλική για τους κατοίκους της και φυσικά πολύ πιο ευχάριστη για τους επισκέπτες της.

 

Και, βέβαια, δεν μπορώ να μην πω, κ. Δήμαρχε, μια κουβέντα για το άλλο μεγάλο έργο το οποίο γίνεται εδώ λίγο πιο μακριά -και αυτή ήταν μια δέσμευσή μας. Ναι, ο Παναθηναϊκός θα αποκτήσει επιτέλους το γήπεδο που του αξίζει.  Με σημαντική χρηματοδότηση από το κράτος, με στήριξη από την Περιφέρεια, με στήριξη από τον Δήμο. Οι μπουλντόζες έχουν ήδη μπει και αυτό είναι ένα σημαντικότατο έργο, όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, ένα σημαντικότατο έργο ανάπλασης για όλη την πόλη της Αθήνας.

 

Λίγα μόνο παραδείγματα από αυτά τα οποία θα γίνουν την επόμενη τετραετία και μπορούν να γίνουν υπό μια, όμως, προϋπόθεση: να συνεχίσει η Νέα Δημοκρατία να κρατά σταθερά το τιμόνι της χώρας. 

 

Να δώσουμε έμφαση στις μεγάλες προτεραιότητες της δεύτερης τετραετίας. Με πρώτη και σημαντικότερη πώς θα αυξήσουμε τους μισθούς, πώς θα βελτιώσουμε τα εισοδήματα.

 

Εμείς ήμασταν αυτοί -προσέξτε- που πήραμε τον κατώτατο μισθό από τα 650 ευρώ και τον πήγαμε στα 780 ευρώ. Θα μου πείτε, «είναι αρκετό;». Πρώτος εγώ θα σας πω πως δεν είναι αρκετό, γιατί ξέρω ότι σήμερα στην πατρίδα μας οι μισθοί είναι ακόμα χαμηλοί. Ο κατώτατος μισθός μπορεί να πάει στα 950 ευρώ και ο μέσος μισθός στα 1.500 ευρώ. 

 

Για τον πληθωρισμό, μια κουβέντα θα σας πω μόνο. Ξέρω πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι η ακρίβεια και ξέρετε και εσείς τι έχουμε κάνει για να σας βοηθήσουμε. Ο πληθωρισμός, όμως, κάποια στιγμή θα υποχωρήσει, αλλά οι μειώσεις των φόρων και οι αυξήσεις των μισθών ήρθαν για να μείνουν. Αυτός είναι ο τρόπος τελικά που με μόνιμο τρόπο βελτιώνουμε το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών.

 

H επόμενη τετραετία, θα είναι η τετραετία που θα συνεχίσουμε τις μεγάλες αλλαγές στο  κράτος. Το gov.gr είναι μία επανάσταση για όλους μας, το ξέρετε πολύ καλά, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε ακόμα σε αυτό το δρόμο της ψηφιοποίησης, να συνεχίσουμε στο δρόμο των καλύτερων παροχών υγείας. Το νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι ένα μεγάλο προσωπικό μου στοίχημα.

 

Ξέρουμε τι δυσκολίες περάσαμε στη διάρκεια της πανδημίας και πώς κρατήσαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας όρθιο. Είδαμε τα δυνατά του σημεία, είδαμε όμως και τις αδυναμίες του. Θα προσλάβουμε 10.000 γιατρούς και νοσηλευτές μέσα στην επόμενη τετραετία. Και θα κινήσω γη και ουρανό οι προσλήψεις αυτές να γίνουν με αξιοκρατικά κριτήρια αλλά το συντομότερο δυνατόν.

 

Θα ξαναφτιάξουμε όλα τα τμήματα επειγόντων περιστατικών στα νοσοκομεία μας. Θα ξαναφτιάξουμε τα κέντρα υγείας μας. Θα δώσουμε μεγάλη έμφαση στον Προσωπικό Γιατρό, μια σημαντική μεταρρύθμιση την οποία για πρώτη φορά υλοποιήσαμε, και εξίσου μεγάλη έμφαση στις προληπτικές εξετάσεις.

 

Η πρόληψη είναι αυτή που σώζει ζωές, φίλες και φίλοι.  Σκεφτείτε, ότι σήμερα υπάρχουν 7.000 γυναίκες οι οποίες ήδη έχουν εντοπιστεί με πρόωρο καρκίνο του μαστού επειδή εμείς υλοποιήσαμε ένα πρόγραμμα προληπτικών εξετάσεων. Αυτές οι γυναίκες έχουν πολύ καλή πρόγνωση. Θα σωθεί στην κυριολεξία η ζωή τους από αυτές τις προληπτικές εξετάσεις, τις οποίες έκαναν.

 

Έτσι αντιλαμβανόμαστε εμείς τη δημόσια υγεία για όλες και για όλους, με έμφαση σε καλά νοσοκομεία, να μειωθούν οι χρόνοι αναμονής, στον προσωπικό γιατρό, στην πρόληψη. Κρατήστε αυτό που σας λέω: σε τέσσερα χρόνια από τώρα το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που είναι σήμερα και ξέρετε ότι εγώ τις δεσμεύσεις μου τις τηρώ.

 

Δεν μου αρέσει να τάζω πράγματα τα οποία ξέρω ότι αύριο δεν μπορώ να υλοποιήσω, σε αντίθεση με κάποιους άλλους οι οποίοι σας υπόσχονται προγράμματα τα οποία ξεπερνούν τα 80 δισεκατομμύρια σε κόστος.

 

Αλλά, προσέξτε, όταν τους προκαλούμε και τους λέμε, «ρε παιδιά, μην τσακωνόμαστε για τα προγράμματα μας, ένας τρόπος υπάρχει να δούμε ποιος λέει την αλήθεια, ελάτε να τα πάμε όλοι μαζί να τα κοστολογήσει κάποιος τρίτος, ανεξάρτητος. Δεν θέλετε το Γενικό Λογιστήριο; Η Τράπεζα της Ελλάδος. Δεν θέλετε την Τράπεζα της Ελλάδος; Το Οικονομικό Συμβούλιο της Βουλής». Σιωπή. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι σας τάζουν πράγματα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα και δεν τους ενδιαφέρει, βέβαια, διότι κατά βάθος ξέρουν ότι δεν πρόκειται να κερδίσουν τις εκλογές.

 

Μια κουβέντα για τους συνταξιούχους μας, γιατί ξέρω πόσο πολύ πονέσατε από το νόμο Κατρούγκαλου και πόση οργή αισθανθήκατε από αυτούς που σας έταζαν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια «με ένα νόμο και με ένα άρθρο» και μετά ήρθαν και σας τσάκισαν. Ισοπέδωσαν τις συντάξεις σας και έρχονται τώρα να έχουν το θράσος να λένε, «μα εμείς», λέει, «σας δίναμε 13η σύνταξη και ήρθε», λέει, «ο Μητσοτάκης και σας την έκοψε».

 

Η απάντηση είναι ότι εμείς δώσαμε για πρώτη φορά αυξήσεις στους συνταξιούχους, 8%, μετά από 12 χρόνια. Εμείς είμαστε αυτοί που ερχόμαστε να διορθώσουμε, έστω και μερικώς, την προσωπική διαφορά Κατρούγκαλου. Δεσμεύομαι ότι θα εξακολουθώ να στηρίζω τους συνταξιούχους με προσωπική διαφορά έως ότου αυτή σβήσει.

 

Στο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Διότι ένα πράγμα δεν μπορούμε να διαταράξουμε, φίλες και φίλοι. Αυτό είναι η ορθή πορεία των δημόσιων οικονομικών. Εμείς αποδείξαμε ότι και τα οικονομικά μπορούμε να βάλουμε σε τάξη, και νοικοκυρεμένο μπορεί να είναι το «μαγαζί», και ανάπτυξη μπορούμε να φέρουμε, αλλά και την κοινωνία μπορούμε να στηρίξουμε.

 

Επιμένω σε αυτό. Σκεφτείτε πόσα λεφτά δώσαμε στη διάρκεια του CΟVID. Σκεφτείτε πόσες επιδοτήσεις δώσαμε για να βλέπετε στους λογαριασμούς του ρεύματός σας κάθε μήνα τι θα πληρώνατε χωρίς την κρατική επιδότηση και τι πληρώνετε με την κρατική επιδότηση. Όλα αυτά τα πετύχαμε ακριβώς επειδή η οικονομία αναπτύσσεται πιο γρήγορα και είχαμε δυνατότητα να στηρίζουμε την κοινωνία.

 

Όλα τα μαγαζιά εδώ, στη Φωκίωνος Νέγρη, τα οποία σήμερα είναι ανοιχτά, είναι γεμάτα με κόσμο, εργαζόμενους. Όλα αυτά αναγκαστήκαμε να τα κλείσουμε στη διάρκεια της πανδημίας. Ήρθαμε, όμως, εμείς και στηρίξαμε τους μαγαζάτορες, τους εργαζόμενους, τις επιχειρήσεις, γι’ αυτό τα μαγαζιά είναι ανοιχτά σήμερα. Δεν θα ήταν αυτή η εικόνα.

 

Μας κατηγορούν κάποιοι ότι ζει, λέει, η μεσαία τάξη με επιδόματα. Η απάντηση η δική μου είναι: να ξέρετε ότι με τη Νέα Δημοκρατία σε κάθε δυσκολία το κράτος θα είναι δίπλα σας. Ακούστε το καλά, γιατί είμαστε κοινωνική παράταξη και δεν εγκαταλείπουμε τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Όμως, ξέρουμε ότι η επιδοματική βοήθεια είναι μια προσωρινή λύση. Η μόνιμη λύση, θα το ξαναπώ, είναι οι αυξήσεις των μισθών, είναι οι μειώσεις των φόρων, είναι οι επενδύσεις που φέρνουν την ανάπτυξη.

 

Επένδυση μπορεί να είναι και η Μicrosoft, η οποία έρχεται στην Ελλάδα, αλλά επένδυση είναι και όταν ο μαγαζάτορας εδώ παίρνει ένα πρόγραμμα ευρωπαϊκό και κάνει ενεργειακή ανακαίνιση και προσλαμβάνει δύο και τρεις ακόμα εργαζόμενους. Κι αυτό επένδυση είναι.

 

Δεν μιλάμε μόνο για μεγάλες επενδύσεις. Επενδύσεις είναι αυτό το οποίο θα γίνει εδώ στα ακίνητα της περιοχής σας. Με όλα τα προγράμματα του «Εξοικονομώ», τα οποία σας δίνουν τη δυνατότητα να πάρετε παλιά διαμερίσματα τα οποία ενδεχομένως να είναι κλειστά και να τα ανακαινίσετε. 

 

Τώρα βγάζουμε καινούργιο, ειδικό «Εξοικονομώ για Νέους», έως 30.000 ευρώ. Έχετε ένα παλιό διαμέρισμα το οποίο δεν είναι κατοικήσιμο. Το μεταβιβάζετε για πρώτη φορά στα παιδιά σας χωρίς φόρο, γιατί εμείς καταργήσαμε την φορολόγηση της γονικής παροχής. Και μπορεί ένα νέο παιδί να πάρει μέχρι 30.000 ευρώ βοήθεια για να ξαναφτιάξει το διαμέρισμα, να το κάνει κατοικήσιμο και να φύγει από το ενοίκιο και να μείνει στο δικό του σπίτι.

 

Αυτό σημαίνει, για να σας το πω απλά, πολιτική στην πράξη. Εμείς δίνουμε έμφαση στο αποτέλεσμα. Είμαστε περήφανοι για τις αξίες μας.

 

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους παλιούς αγωνιστές της Νέας Δημοκρατίας. Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ σε αυτούς οι οποίοι δεν μας εγκατέλειψαν ποτέ και που κράτησαν όρθια την παράταξη σε πολύ δύσκολες στιγμές. Αλλά θέλω να πω και ένα μεγάλο καλωσόρισμα στους νέους φίλους μας. Σε αυτούς οι οποίοι συμπαρατάχθηκαν μαζί μας από το 2019, δημιούργησαν αυτό το μεγάλο ρεύμα νίκης του προοδευτικού πατριωτισμού, του δημιουργικού εκσυγχρονισμού, αυτό το ρεύμα της νίκης, το οποίο ξαναφουσκώνει σε αυτές τις εκλογές.

 

Μην έχετε αμφιβολία, ότι θα υπάρχουν και  συμπολίτες μας, οι οποίοι θα μας ψηφίσουν για πρώτη φορά σε αυτές τις εκλογές. Διότι είδαν, έκριναν, συνέκριναν και αποφάσισαν ότι αξίζουν μια κυβέρνηση η οποία είναι αποτελεσματική, η οποία όποτε γίνονται λάθη δεν διστάζει να τα αναγνωρίσει. 

 

Εγώ δεν κρύφτηκα ποτέ, φίλες και φίλοι. Ποτέ. Και όποτε έγιναν λάθη βγήκα μπροστά στον ελληνικό λαό, αναγνώρισα την ευθύνη που μου αναλογεί και είπα ότι το χρέος μου είναι να διορθώσω τα λάθη τα οποία γίνονται. Ουδείς αλάθητος, ούτε θαύματα υποσχέθηκα. Αλλά η Ελλάδα του 2023 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 2019 και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να μας κάνει όλους πολύ υπερήφανους.

 

Και με μια φωνή, βέβαια, η οποία ακούγεται στο εξωτερικό. Από τη Μέση Ανατολή μέχρι τις Βρυξέλλες, από την Άπω Ανατολή μέχρι το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, η φωνή της Ελλάδος ακούγεται. Και αυτό έχει μια ξεχωριστή σημασία. Διότι, αύριο, ξέρετε, έχει εκλογές και ο μεγάλος μας γείτονας.

 

Δεν θα κάνω καμία πρόβλεψη για το εκλογικό αποτέλεσμα και λέω εκ των προτέρων ότι είμαι διατεθειμένος να συνεργαστώ με οποιονδήποτε επιλέξει ο τουρκικός λαός. Όμως εμείς ξέρουμε τι περάσαμε αυτά τα 3,5 χρόνια και εμείς ξέρουμε τι έπρεπε να κάνουμε για να κρατήσουμε την πατρίδα ισχυρή. Πώς θωρακίσαμε τα σύνορά μας, πώς επενδύσαμε στις Ένοπλες Δυνάμεις, πώς χτίσαμε συμμαχίες, πώς ενισχύσαμε την οικονομία.

 

Άρα, οι εκλογές αυτές δεν αφορούν μόνο την οικονομία, την υγεία, το κοινωνικό κράτος, αφορούν και την εξωτερική πολιτική. Δεν θα γίνει ο κόσμος μας πιο εύκολος ξαφνικά. Υπάρχει αστάθεια παντού, το βλέπετε. Έχει σημασία ποιος θα καθίσει την επόμενη μέρα στο Μέγαρο Μαξίμου και για την υπεράσπιση των εθνικών θέσεων.

 

Όλα αυτά, λοιπόν, είμαι σίγουρος ότι οι πολίτες θα τα σκεφτούν πολύ προσεκτικά. Έχουμε οκτώ μέρες. Θέλω να σας ζητήσω να μην εφησυχάσουμε ούτε στιγμή.

 

Ναι, το ρεύμα είναι δυνατό, το βλέπω παντού. Όπου πάω, φίλες και φίλοι, κάνουμε πολύ μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από αυτές που κάναμε το 2019.

 

Βλέπω και τους αντιπάλους μας -δεν μπορώ να μην το σχολιάσω αυτό. Εμείς είμαστε εδώ τώρα σε έναν από τους μεγαλύτερους πεζόδρομους της Αθήνας -θα παραπονιέται λίγο ο Δήμαρχος γιατί θα του χαλάσουμε το γκαζόν αλλά δεν πειράζει, θα το διορθώσουμε αυτό- με πάρα πολύ κόσμο. Ο κ. Τσίπρας όπου πάει, πήγε στην Αλεξανδρούπολη, διάλεξε το μικρότερο πεζόδρομο και πάλι δεν μπορούσε να τον γεμίσει. Και όπου πηγαίνει αρχίζουν οι συγκεντρώσεις του με μία και μιάμιση ώρα καθυστέρηση μπας και νυχτώσει και δεν φανεί ότι ουσιαστικά δεν μπορεί να μαζέψει κανέναν στις συγκεντρώσεις του.

 

Αλλά, εν πάση περιπτώσει, αυτό μας δίνει μία αίσθηση κλίματος, του πώς πηγαίνουμε προς τις εκλογές, αλλά οι εκλογές κρίνονται όταν μετρηθεί και το τελευταίο ψηφοδέλτιο.

 

Δεν θα κουραστώ να το λέω: όταν ανοίξει η κάλπη είναι άδεια. Είναι άδεια. Στο τέλος της ημέρας πρέπει να έχει γεμίσει με πολλά ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή είναι η δική σας η δουλειά, η δική μας δουλειά και η δουλειά των εξαιρετικών υποψηφίων μας εδώ στην Α’ Αθηνών, όπου έχουμε πραγματικά ένα πάρα πολύ καλό ψηφοδέλτιο. Να μην εφησυχάσουμε μέχρι και την τελευταία στιγμή, να πάμε να κυνηγήσουμε και την τελευταία ψήφο, ώστε το βράδυ της Κυριακής να μην υπάρχει καμία αμφιβολία.

 

Ασχέτως εκλογικών νόμων, απλής αναλογικής, το βράδυ της 21ης Μαΐου θα ξέρουμε ποιος θα κυβερνήσει την Ελλάδα την επόμενη τετραετία και αυτή θα είναι η Νέα Δημοκρατία, η μεγάλη μας παράταξη.

 

Σας ευχαριστώ πολύ. Μαζί θα δώσουμε τον αγώνα μέχρι την τελευταία στιγμή και με τη νίκη. Εδώ να βρεθούμε πάλι, μεγάλοι νικητές.

 

Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ πολύ. 

 

Σας ευχαριστώ γι’ αυτή την καταπληκτική συγκέντρωση

Είμαι ηλίθιος!! - Γιατί η ηλιθιότητα στις μέρες μας ΔΕΝ αποτελεί ρετσινιά, αλλά παράσημο;

Του Χρήστου Χωμενίδη

Περνάμε την πύλη του JFK στις έξι και τριανταέξι το απόγευμα. Με την ψυχή στο στόμα. Η πτήση για Αθήνα είναι στις οκτώ και είκοσι. Το θυμάμαι από προηγούμενα ταξίδια μου, μού το είχαν τονίσει κι αυτή τη φορά πως πρέπει να βρίσκεσαι στο αεροδρόμιο τουλάχιστον τρεις ώρες πριν από την πτήση. Ειδάλλως κάτι να συμβεί, κάποια ουρά να κολλήσει, ένας έλεγχος ασφαλείας να καθυστερήσει, την έχασες. Όπερ καταστροφή. Μένεις με ένα - με δύο στην προκειμένη - άχρηστα εισιτήρια στο χέρι. Πρέπει να βγάλεις καινούργια, να πληρώσεις ξενοδοχείο, μια μικρή οικονομική καταστροφή, ένα αίσθημα ντροπής κυρίως ότι από τους τριακόσιους επιβάτες εσύ μονάχα έμεινες απέξω, εσύ και η δεκατριάχρονη κόρη σου, στην εκτίμηση της οποίας θα κατρακυλήσεις. "Εάν δεν μπορείς να προφτάσεις ένα αεροπλάνο, πώς να σε εμπιστεύομαι;" θα σκέφτεται κοιτάζοντάς σε με απαξία - ίσως και με οίκτο…

Να τα ρίξεις στον φίλο σου, που επέμενε να σας πάει με το αμάξι του; Ας πάταγες εγκαίρως πόδι. Ας μπαίνατε στο τρένο. Να ενοχοποιήσεις την απερίγραπτη κυκλοφοριακή συμφόρηση; Να κουνήσεις το δάχτυλο στους Αμερικάνους που δεν διαπλατύνουν τους δρόμους - "από το Σύνταγμα στο 'Ελευθέριος Βενιζέλος' ζήτημα αν κάνεις σαρανταπέντε λεπτά!" να εκραγείς σαν γραφικός Ελληνάρας; Να θυμηθείς το Κάιρο όπου οδηγούν με το χέρι μονίμως στην κόρνα, αλλάζουν διαρκώς λωρίδες, κάνουν σλάλομ, καβαλάνε εν ανάγκη διαχωριστικές νησίδες; - για αυτό η Αίγυπτος θεωρείται υπανάπτυκτη χώρα… Ενώ η πρόοδος της Αμερικής βασίζεται στην πειθαρχία ακριβώς των πολιτών της. Στη συμμόρφωση του καθενός προς το καθήκον του, όσο ανιαρό - ή θλιβερό - κι αν είναι…

Οι υπάλληλοι του αεροδρομίου έχουν εκπαιδευτεί σαν βοσκοί. Ξέρουν να σαλαγάνε ανθρώπους, να τους κατευθύνουν στην κατάλληλη ουρά, να τους στοιχίζουν, να επιταχύνουν τον ρυθμό τους. Δεν πρόκειται για εργασία δημιουργική, ευχάριστη, καλά αμειβόμενη έστω. Λιώνεις στην ορθοστασία. Ιδρώνεις μέσα στη στολή σου. Επιστρέφεις κάθε μέρα στο σπίτι σου με ένα υπαρξιακό - φαντάζομαι - κενό. Έχεις προϋπαντήσει και ξεπροβοδίσει τόσο κόσμο κι εσύ κολλημένος εκεί. Το δικό σου ταξίδι JFK - Μπρονξ ή Λονγκ Άιλαντ. Και πάλι πίσω. Ίσως κάποτε να αξιώθηκες έναν μήνα του μέλιτος στη Φλόριντα. Ίσως, αν είσαι μετανάστης πρώτης γενιάς, να περνάς ένα στα τρία καλοκαίρια στη Σικελία, στην Κρήτη - ένα στα τρία καλοκαίρια με το ζόρι, η τσέπη σου δεν αντέχει συχνότερα… Νοιώθεις έτσι κι αλλιώς αφομοιωμένος στην Αμερική κι ας ακούς το ραδιόφωνο της παλιάς σου πατρίδας. Κι ας μερακλώνεις με ζεϊμπέκικα ή με φάντος όποτε έρχονται τραγουδιστές από την Πορτογαλία ή την Ελλάδα. Όσο διαρκεί πάντως η βαρδιά, καλά-καλά ούτε το όνομά σου δεν θυμάσαι. Η μικρή εξουσία που σου έχει δώσει η εταιρεία σου απαιτεί, για να την ασκήσεις, απόλυτη συγκέντρωση. Φέρεις ευθύνη. Εάν κάτι πάει στραβά, θα κληθείς σε απολογία. Πρέπει άρα να είσαι βλοσυρός. Ψαρωτικός.

"Τσεκ ιν θα κάνετε στα μηχανήματα! Εκεί θα παραδώσετε και τις αποσκευές σας!" μάς διατάζουν. 

Το κομπιούτερ, το ρομπότ, ο αλγόριθμος σαρώνει τους ταμίες από τα σούπερ μάρκετ και τις τράπεζες. Τους υπαλλήλους από τα γκισέ των αεροδρομίων. Τους επανεκπαιδεύουν άραγε; - τους τοποθετούν σε άλλα πόστα; Ή τους γλυκαίνουν απλώς το χάπι με αποζημιώσεις λόγω "εθελούσιας εξόδου" και τους σπρώχνουν στη χωματερή της αεργίας; Και οι CEO ωστόσο οφείλουν να επιλέγουν τις οικονομικότερες λύσεις. Τα συμφέροντα των μετόχων περιφρουρούν, δεν ασκούν κοινωνική πολιτική… 

Ασθμαίνοντες σέρνουμε τις βαλίτσες προς το μηχάνημα. Η ώρα έχει πάει επτά παρά δέκα. Τότε συμβαίνει η κόμπλα. Μας ζητείται να πληκτρολογήσουμε τους αριθμούς των εισιτηρίων μας. Πού θα τους βρούμε; Στο σχετικό μέιλ. Πώς θα το ανασύρουμε από το κινητό εφόσον το wifi του αεροδρομίου σούρνεται, ουσιαστικά δεν λειτουργεί; "Έπρεπε να το έχουμε φωτογραφίσει!" κάνει η κόρη μου. Στερνή μου γνώση να σ’είχα πρώτα. 

Πώς να εξηγήσω την κατάσταση στην υπάλληλο; Το πιθανότερο; Να σηκώσει τους ώμους. "Πρόβλημά σας…" Θα της αλλάξω γνώμη επιχειρηματολογώντας, απειλώντας, βάζοντας τα κλάματα; Καμιά ελπίδα. Έτσι δε και δυναμώσω τον τόνο της φωνής μου, έτσι και λογομαχήσω μαζί της, θα σπεύσει ο υπεύθυνος ασφαλείας, σεκιουριτάς ή αστυνομικός. Τη χάσαμε την πτήση. 

Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. "Έχω ανάγκη να κάνω τσεκ ιν με τον παραδοσιακό τρόπο" της δηλώνω. "Γιατί;" με κοιτάει στραβά. "Διότι δεν μπορώ να χειριστώ το μηχάνημα. Διότι είμαι ηλίθιος!" δηλώνω ορθά-κοφτά. 

Ποιος στον κόσμο μας παραδέχεται, επικαλείται ευθέως τη βλακεία του; Και η λέξη ακόμα έχει εξαλειφθεί από το ιδίωμα της πολιτικής ορθότητας. Εάν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις δυό γαϊδουριών άχυρα, "υπάρχουν πολλών λογιών νοημοσύνες" θα σου πουν. "Το συναίσθημα υπερτερεί της ευφυίας…" Παρηγορώντας σε, νοιώθουν οι ίδιοι ηθικώς ανώτεροι. Και εξακολουθούν, χωρίς τύψεις, να σε αντιμετωπίζουν στην πράξη ως ηλίθιο. Ως άσχημο. Ως αγράμματο. 

"Είμαι ηλίθιος" επαναλαμβάνω. Η φράση μου λειτουργεί αφοπλιστικά. Θαυματουργά. Η υπάλληλος ακαριαία μαλακώνει. "Ελάτε μαζί μου…" μας χαμογελάει με τρυφερότητα, ιδίως στην κόρη μου που έχει -τι ατυχία- έναν ελλειμματικό πατέρα. Από εκεί και ύστερα, όλοι απέναντι μας είναι ευγενέστεροι, πιο εξυπηρετικοί και από εάν είχαμε πληρώσει εισιτήριο πρώτης θέσης. "Περάστε από εδώ, καθήστε εκεί, χρειάζεστε κάποια βοήθεια;" με ρωτούν στρογγυλεύοντας τις λέξεις, λες κι απευθύνονται σε νήπιο.  

Η ηλιθιότητα στις μέρες μας αποτελεί όχι ρετσινιά. Αλλά παράσημο. Κλειδί που ανοίγει πολλές πόρτες.

* Ο Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας

πηγή:https://www.capital.gr/xristos-xomenidis/3807310/eimai-ilithios/

Ένοπλες Δυνάμεις: - Η λίστα με τις 50 πιο ισχυρές στρατιωτικά χώρες στον κόσμο - Η θέση της Ελλάδας και της Τουρκίας

 Mέσα στην πρώτη 50άδα με τους πιο ισχυρούς στρατούς του κόσμου βρίσκεται η Ελλάδα για το 2024, τη στιγμή που η δύναμη της Τουρκίας φαίνεται να ενισχύεται στη σχετική λίστα.

Συγκεκριμένα το globalfirepower κατατάσσει την Ελλάδα στην 32η θέση, με βάση την αξιολόγηση 145 χωρών, υπολογίζοντας 60 μεμονωμένους παράγοντες από την ποσότητα των στρατιωτικών δυνάμεων και την οικονομική κατάσταση, έως και τις υλικοτεχνικές δυνατότητες και τη γεωγραφία κάθε χώρας.

Η τάσης της Ελλάδας σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος είναι σταθερή. Η χώρα μας, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη λίστα, διαθέτει στόλο 187 πλοίων του πολεμικού ναυτικού, 632 αεροσκάφη.

Παράλληλα, η Ελλάδα διαθέτει 1.365 άρματα μάχη, 57.030 θωρακισμένα οχήματα, 589 αυτοκινούμενα του πυροβολικού και 729 ρυμουλκούμενα.

Η θέση της Τουρκίας

Η Τουρκία βρίσκεται φέτος στην πρώτη 10άδα της παγκόσμιας στρατιωτικής δύναμης και συγκεκριμένα στην 8η θέση.

Στην ανάλυση για τις στρατιωτικές δυνάμεις που διαθέτει η Άγκυρα, καταγράφονται 1.069 αεροσκάφη, 2.231 άρματα μάχης, 55.104 θωρακισμένα οχήματα, 1.038 αυτοκινούμενα του πυροβολικού και 186 πλοία στον στόλο.

Η λίστα με τις 50 πιο ισχυρές στρατιωτικά χώρες

1. ΗΠΑ
2. Ρωσία
3. Κίνα
4. Ινδία
5. Νότια Κορέα
6. Ηνωμένο Βασίλειο
7. Ιαπωνία
8. Τουρκία
9. Πακιστάν
10. Ιταλία

11. Γαλλία
12. Βραζιλία
13. Ινδονησία
14. Ιράν
15. Αίγυπτος
16. Αυστραλία
17. Ισραήλ
18. Ουκρανία
19. Γερμανία
20. Ισπανία

21. Πολωνία
22. Βιετνάμ
23. Σαουδική Αραβία
24. Ταϊβάν
25. Ταϊλάνδη
26. Αλγερία
27. Καναδάς
28. Αργεντινή
29. Σουηδία
30. Σιγκαπούρη

31. Μεξικό
32. Ελλάδα
33. Νότια Αφρική
34. Φιλιππίνες
35. Μιανμάρ
36. Βόρεια Κορέα
37. Μπαγκλαντές
38. Πορτογαλία
39. Νιγηρία
40. Ολλανδία

41. Νορβηγία
42. Μαλαισία
43. Ελβετία
44. Κολομβία
45. Ιράκ
46. Τσεχία
47. Ρουμανία
48. Δανία
49. Αιθιοπία
50. Φινλανδία

πηγή: https://www.reader.gr/ellada/stoys-pio-ishyroys-stratoys-toy-kosmoy-gia-2024-i-ellada-stin-proti-10ada-i-toyrkia/559100

ΥΠΕΞ: - Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μία διεθνή συνθήκη, που είναι πάνω τους Ελληνικούς νόμους και πρέπει να εφαρμόζεται και από δύο τα μέρη

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, τα όσα συμβαίνουν στη Ράφα έχουν συγκλονίσει όλο τον κόσμο και πολλοί το θεωρούν έγκλημα πολέμου. Ποια είναι η θέση της ελληνικής κυβέρνησης;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Από την πρώτη ημέρα δεν έχουμε αλλάξει άποψη, ούτε θέση, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της Γάζας. Ξεκαθαρίσαμε εξαρχής ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα αυτοάμυνας εντός των ορίων του Διεθνούς Δικαίου και ιδίως του Ανθρωπιστικού Δικαίου. Ξεκαθαρίσαμε ότι η Χαμάς δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον παλαιστινιακό λαό. Ζητήσαμε άμεση απελευθέρωση των ομήρων και επιπλέον προστασία των αμάχων και ανοικτούς ανθρωπιστικούς διαύλους. Δυστυχώς, συν τω χρόνω, η πραγματικότητα ξεπέρασε και τις πιο αρνητικές προσδοκίες. Έχουμε έναν πολύ μεγάλο αριθμό νεκρών αμάχων. Είναι, κατά την άποψή μου, σαφές ότι έχει υπάρξει δυσανάλογη επέμβαση στη Γάζα και για τον λόγο αυτό η ελληνική πλευρά, η οποία βρίσκεται στη θέση να μπορεί να συνομιλεί με τα αντιμαχόμενα μέρη αλλά και με όλους τους ενεργώς δρώντες στην ευρύτερη περιοχή, παρέχει πάντοτε τις καλές της υπηρεσίες, έτσι ώστε να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε μία λύση η οποία θα είναι βιώσιμη και δίκαιη. Εκείνο το οποίο προωθούμε αυτή τη στιγμή, σε συνεργασία και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με τα αραβικά κράτη, είναι ένα σχέδιο συμφωνίας το οποίο θα μπορέσει να λειτουργήσει έτσι ώστε να διακοπούν οι εχθροπραξίες, να επιτραπεί η ανεμπόδιστη μεγάλης κλίμακας ανθρωπιστική βοήθεια και βεβαίως να ξεκινήσουν συζητήσεις για το μέλλον της περιοχής, το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο παρά μόνο εκείνο που προσδιορίζουν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα δύο κράτη, την ίδρυση δηλαδή του Παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ και στα σύνορα πριν από το 1967. Θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας προς την ειρήνευση. Η Ελλάδα είναι σταθερά προσανατολισμένη προς μία ειρηνική Μέση Ανατολή και ειρηνική ευρύτερη περιοχή, διότι, δυστυχώς, οι διαχυτικές συνέπειες οι οποίες έχουν υπάρξει σε όλη την ευρύτερη περιοχή -στον Λίβανο, στη Συρία, στην Ερυθρά Θάλασσα- είναι εξαιρετικά επικίνδυνες και μπορούν να προκαλέσουν τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η συνεννόηση, κύριε Υπουργέ, με την Τουρκία προχωρεί. Τι προσδοκούμε από τη μεθαυριανή συνάντηση του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο Erdogan;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Για να σας είμαι εντελώς ειλικρινής, θεωρώ ότι οι συναντήσεις οι οποίες γίνονται μεταξύ των ηγετών δύο γειτονικών κρατών δεν πρέπει κατ’ ανάγκην να παράγουν μείζονα παραδοτέα. Θα πρέπει να βρισκόμαστε περιοδικά, να αξιολογούμε την πορεία των διμερών μας σχέσεων, να ορίζουμε το χρονοδιάγραμμα των επόμενων βημάτων και βέβαια να αξιολογούμε τη διεθνή κατάσταση στην περιοχή μας αλλά και ευρύτερα στον κόσμο. Θα πρέπει νομίζω να μπούμε σε μία λογική κανονικοποίησης της σχέσης Ελλάδας και Τουρκίας, έτσι ώστε να μπορούμε να συνομιλούμε χωρίς κατ’ ανάγκην αυτό να θεωρείται μία είδηση μεγάλης κλίμακας. Νομίζω έχουμε εδραιώσει το τελευταίο διάστημα καλούς διαύλους επικοινωνίας κατά τρόπο ώστε οι διαφωνίες, οι οποίες προφανώς και υπάρχουν, να μην παράγουν κρίσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ύστερα, όμως, από ένα χρόνο συνομιλιών και τη διαμόρφωση θετικού κλίματος με την Τουρκία, βρισκόμαστε άραγε στο ξεκίνημα κάποιας προσέγγισης για τα ζητήματα του Αιγαίου;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Νομίζω σωστά θέσατε ότι τον τελευταίο χρόνο έχουμε καταφέρει να έχουμε μία σχετική ησυχία στην περιοχή μας. Είναι σημαντικό το ότι δεν έχουμε κατά βάση παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας, όπως επίσης είναι σημαντικό το ότι υπάρχει συντονισμός για να περιοριστούν και σχεδόν να μηδενιστούν οι παράνομες μεταναστευτικές ροές. Από την άλλη πλευρά, δουλεύουμε πάνω στη θετική ατζέντα με μέτρα αμοιβαίας ωφέλειας, για να μπορέσουμε σε πολλά πεδία πολιτικής να έχουμε θετικά αποτελέσματα. Ακόμη δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να συζητούμε τη μόνη διαφορά μας, η οποία μπορεί να αχθεί ενώπιον διεθνούς δικαιοδοσίας, δηλαδή την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Θα ήταν η επιθυμία μας να προχωρήσουμε στη συζήτηση αυτή, όταν έρθουν οι κατάλληλες συνθήκες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, πολύς λόγος γίνεται για το συνυποσχετικό μεταξύ των δύο χωρών. Εμείς, όπως είπατε και εσείς μόλις τώρα, επιμένουμε στη θέση μας για μία και μόνη διαφορά: τη διευθέτηση των χωρικών υδάτων και συνακόλουθα την ΑΟΖ. Η Τουρκία όμως, από την πλευρά της εμμένει σε μαξιμαλιστικές απαιτήσεις, όπως η κυριότητα νησιών, η αποστρατιωτικοποίηση, η περιορισμένη ελληνική κυριαρχία κλπ. Πώς μπορεί να υπάρξει έστω μια μίνιμουμ συμφωνία υπό αυτές τις συνθήκες;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Όπως έχω επανειλημμένα τονίσει, θέματα κυριαρχίας δεν μπορούν να τεθούν στο τραπέζι του διαλόγου. Η κυριαρχία είναι ένα αναφαίρετο, αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της χώρας και εξ αυτής πηγάζουν και όλα τα σημαντικά θέματα που ανάγονται στην υπόσταση του κράτους. Συνεπώς, δεν πρόκειται να συζητήσουμε γι’ αυτά. Η επιθυμία μας θα ήταν να μπορέσουμε να επιλύσουμε το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και, αν αυτό δεν καταστεί δυνατό, για το θέμα αυτό να αχθούμε ενώπιον διεθνούς δικαιοδοσίας όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Υπό την έννοια αυτή, είναι νομίζω, σημαντικό να καθορίσουμε πολύ συγκεκριμένα το ζήτημα το οποίο θα μπορούσε να φτάσει στη Χάγη. Κανένα άλλο ζήτημα δεν μπορεί να είναι περιεχόμενο ενός τέτοιου συνυποσχετικού.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Προχθές, η ιστορική Μονή της Χώρας από μουσείο μετατράπηκε σε λειτουργικό τζαμί. Είναι, πιστεύετε, κίνηση καλής θέλησης που ευνοεί τη συζήτηση με την Τουρκία λίγες μέρες πριν την επίσκεψη του Πρωθυπουργού αυτή;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Κατ’ αρχάς να επισημάνουμε ότι η απόφαση για τη μετατροπή της Μονής της Χώρας σε λατρευτικό χώρο, σε τζαμί, έχει ληφθεί ήδη από το 2020 και πλέον ανακοινώθηκε η υλοποίησή της, όπως και σε περίπου 200 άλλα σχετικά μνημεία στην Τουρκία. Η θέση μας είναι σαφής. Είναι απογοητευτικό στη φάση στην οποία βρισκόμαστε, σε μία φάση που προσπαθούμε να χτίσουμε εμπιστοσύνη και αμοιβαία κατανόηση, να έχουμε τέτοια γεγονότα. Και τούτο, διότι αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η Μονή της Χώρας έχει έναν υψηλότατο συμβολισμό για την Ελλάδα, έχει όμως μία αυταξία και για την πολιτιστική Οικουμένη. Αποτελεί ένα βυζαντινό μνημείο απαράμιλλης αξίας και η αλλοίωση του οικουμενικού της χαρακτήρα αποτελεί ένα σφάλμα το οποίο δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλώσατε πρόσφατα, στους Δελφούς, ότι θέλετε να είστε επωφελής για τη χώρα και όχι δημοφιλής. Ομολογώ ότι αυτό ξένισε κάπως, τουλάχιστον όσους παρακολουθούμε χρόνια τώρα την επικαιρότητα στα διπλωματικά. Μπορείτε να εξηγήσετε τι σημαίνει αυτό;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Θέλω να είμαι σαφής. Βρίσκομαι στην ιδιαίτερα τιμητική θέση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, μία θέση στην οποία έχουν υπηρετήσει κατά καιρούς σημαντικές προσωπικότητες της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Εκείνο το οποίο είναι σημαντικό, ευρισκόμενος σε αυτή τη θέση, είναι να υπηρετήσω την πατρίδα μου, να εξυπηρετήσω τα εθνικά δίκαια, να μπορέσω να καταστήσω τη χώρα μας ισχυρή στο διεθνές στερέωμα και την ίδια στιγμή οι Έλληνες πολίτες να αισθάνονται ασφάλεια, αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια για την πατρίδα μας. Νομίζω ότι βήμα-βήμα τα καταφέρνουμε. Η χώρα μας αναγνωρίζεται ως ένας διεθνής παίκτης με ακεραιότητα, με αξίες, με αρχές και αυτό εκτιμάται νομίζω από όλους, από συμμάχους αλλά και λιγότερο φίλους μας. Αυτή είναι η επιλογή την οποία έκανα ερχόμενος στο Υπουργείο Εξωτερικών. Εγώ θα συνεχίσω να υπηρετώ την πατρίδα μου με ακεραιότητα και με σθένος. Δεν θα ασκήσω συναλλακτική πολιτική, αλλά μία πολιτική αξιών. Η επιθυμία μου να είμαι επωφελής έχει να κάνει ακριβώς με το ότι σε κάποιες περιπτώσεις λαμβάνω αποφάσεις, οι οποίες μπορεί να μην αρέσουν σε ορισμένους. Παρά ταύτα, με την εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού θα συνεχίσω να πράττω εκείνο το οποίο η συνείδησή μου μού επιβάλλει ότι είναι το σωστό, ακόμη και όταν οι αποφάσεις αυτές δεν με καθιστούν ιδιαίτερα δημοφιλή. Έχοντας πάντοτε ως δικιά μου αρχή ότι δεν βρίσκομαι σήμερα για να υπηρετήσω κανένα άλλο συμφέρον παρά μόνο το συμφέρον της πατρίδας της σημερινής και των επόμενων γενεών.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τη Δευτέρα, κύριε Υπουργέ, έγινε συνάντηση του κυρίου Fidan, του Τούρκου ομολόγου σας με την εκπρόσωπο του κυρίου Guterres, την κυρία Holguin, η οποία βρίσκεται ήδη στην Κύπρο. Η Ελλάδα πού βρίσκεται στη διαδικασία αυτή;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Το Κυπριακό ζήτημα αποτελεί μείζονα προτεραιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Εγώ ο ίδιος έχω επενδύσει σημαντικά στο να μπορέσουμε να προωθήσουμε το Κυπριακό. Βρίσκομαι σε τακτική επικοινωνία με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, τόσο με τον Γενικό Γραμματέα όσο και με την προσωπική απεσταλμένη του, την κυρία Holguin. Και βεβαίως συζητούμε και στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων για το θέμα του Κυπριακού. Είμαι δε σε διαρκή επικοινωνία με τον Κύπριο Πρόεδρο και τον Υπουργό Εξωτερικών. Θεωρώ ότι η στιγμή είναι κατάλληλη έτσι ώστε να επανεκκινήσουν οι συζητήσεις οι οποίες αφορούν την επίλυση του Κυπριακού, στο πλαίσιο ακριβώς των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία. Θα συνεχίσω τις προσπάθειές μου για να μπορέσουμε να έχουμε ωφέλιμα αποτελέσματα στο Κυπριακό, το οποίο θα εξακολουθεί να βρίσκεται στην κορυφή των προτεραιοτήτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μετά τις εκλογές στη Βόρεια Μακεδονία και την πιθανότατη επικράτηση των εθνικιστών, ποιες πιστεύετε ότι είναι οι προοπτικές επιβίωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών και τι θα είχατε να τους πείτε στους νέους κυβερνώντες;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Όπως γνωρίζετε, η Ελλάδα αποτέλεσε ιστορικά και εξακολουθεί να είναι η επισπεύδουσα χώρα σε ό,τι αφορά την ενσωμάτωση των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Θεωρούμε ότι τα κράτη αυτά θα πρέπει να βρεθούν στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καταβάλλουμε συστηματικές προσπάθειες έτσι ώστε να υπάρξει ένα ευρωπαϊκό μέλλον για τα κράτη αυτά. Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τη Βόρεια Μακεδονία, έχω επανειλημμένως τονίσει ότι η πορεία της χώρας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση περνά και μέσα από την πιστή τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ανεξάρτητα από τα ζητήματα τα οποία είχε εξ αρχής η Συμφωνία των Πρεσπών και τα οποία εγκαίρως είχε τονίσει η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση τότε, η Συμφωνία αυτή αποτελεί μία διεθνή συνθήκη, η οποία είναι υπερκείμενη κάθε εσωτερικού νόμου και θα πρέπει να τηρείται από τα μέρη, δεν επιτρέπεται δε η οποιαδήποτε αναθεώρησή της χωρίς τη συμφωνία των μερών. Υπό την έννοια αυτή, θεωρούμε αναγκαίο η Συμφωνία να εξακολουθεί να εφαρμόζεται και θεωρώ ότι αυτή θα είναι και η στάση της νέας πολιτικής ηγεσίας της Βόρειας Μακεδονίας, η οποία θα προκύψει μετά τις εκλογές. Η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί με διάρκεια και αυστηρότητα την εφαρμογή της Συμφωνίας και θα κάνει τις αναγκαίες παρεμβάσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κόσοβο: Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης και πώς θα επηρεάσει, πιστεύετε, τις ελληνοσερβικές σχέσεις μία ενδεχόμενη εισδοχή του Κοσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης;

Γ. ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ: Η θέση μας ήταν συνεπής από την πρώτη στιγμή και εξακολουθεί να είναι στάση αρχής. Για τον λόγο αυτό εξάλλου, η Ελλάδα είχε απόσχει από την ψηφοφορία για την παραπομπή του ζητήματος της ένταξης του Κοσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης και αυτή θα είναι και η στάση μας όταν θα τεθεί το ζήτημα στο Συμβούλιο Υπουργών, δηλαδή η Ελλάδα θα απέχει. Η θέση μας αυτή ερείδεται στο γεγονός ότι δεν έχουν εισέτι πληρωθεί οι όροι που ετέθησαν για την ένταξη του Κοσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, ιδίως δε το ζήτημα της σύστασης της Ένωσης των Σερβικών Δήμων. Η ελληνική πλευρά ασκεί μία πολιτική αρχών. Παρέχουμε τις καλές μας υπηρεσίες έτσι ώστε να υπάρχει μία ειρηνική διευθέτηση των διαφορών μεταξύ του Βελιγραδίου και της Πρίστινας. Θεωρούμε ότι θα πρέπει να εφαρμοστούν στο ακέραιο τα συμφωνηθέντα μεταξύ των δύο μερών στην Αχρίδα και η επίλυση των διαφορών αυτών, νομίζω, θα συμβάλει ουσιωδώς όχι μόνο στην ευρωπαϊκή τους πορεία, αλλά και στην γενικότερη ειρήνη και ευημερία στα Βαλκάνια, μία περιοχή η οποία ιστορικά είναι εξαιρετικά ευάλωτη, αλλά υψηλού ενδιαφέροντος για την ελληνική εξωτερική πολιτική.