Το Πολυτεχνείο ζει και μας δουλεύει - Η "δολοφονημένη" Ηλένια, που ήταν, το διάσημο φωτομοντελο Νάνσυ Κρίντλαντ και πολλά άλλα ......!!

 

• Από τον Υπτγο ε.α.  Χρήστο Μπολώση

Ένας φίλος μου στρατιωτικός, μου αφηγήθηκε μια παλιά  ιστορία, την οποία μέρες που είναι, σκέφτηκα να την μοιραστώ μαζί σας:

«Ήμουν διοικητής σε κάποια μονάδα του Έβρου, στην οποία είχε τοποθετηθεί κάποιος στρατιώτης, ας τον πούμε  Νικήτα. Μια μέρα, έφθασε στην Μονάδα μια κλήση από το Στρατοδικείο, με την οποία καλούσαν τον Νικήτα να καταθέσει ως μάρτυρας για τα γεγονότα του πολυτεχνείου κατά την δίκη των αξιωματικών, που γινόταν εκείνες τις ημέρες.

»Πράγματι του χορηγήθηκε Φύλλο Πορείας και στην Πύλη, του έγινε ο προβλεπόμενος  έλεγχος στον σάκο, μέσα στον οποίο βρέθηκαν, μια ξιφολόγχη με την θήκη της, μια σκέτη θήκη ξιφολόγχης  και ένας στρατιωτικός ζωστήρας.

»Όπως ήταν φυσικό τον ανέκρινα σχετικώς και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είχε εντολή (σχόλιο δικό μου: προφανώς άνωθεν…) να τα προσκομίσει στο Στρατοδικείο για να φανεί ότι είχαν μπει στρατιώτες μέσα στο πολυτεχνείο και προέβαιναν σε ξυλοδαρμούς  κ.λπ., αυτός δε, είχε κατορθώσει να τους αποσπάσει τα είδη, που βρέθηκαν στον σάκο του.

»Επειδή δεν μπορούσα να τον κρατήσω, αφού υπήρχε κλήση Στρατοδικείου, τον άφησα να φύγει, αλλά σε νέο έλεγχο που του έγινε την Πύλη του Στρατοπέδου βρέθηκε να είναι ζωσμένους δύο ζωστήρες πάνω από τα εσώρουχά  του…».

Η διήγηση του φίλου μου συνεχίστηκε με διάφορες λεπτομέρειες σχετικές με την υπόθεση, οι οποίες μάλλον δεν ενδιαφέρουν.

Εκείνο όμως που ενδιαφέρει είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν, από τότε και ακόμη μέχρι σήμερα, για να  δημιουργηθεί και να στολιστεί αναλόγως το παραμύθι του πολυτεχνείου. Ένα παραμύθι, μπροστά στο οποίο γνωστοί παραμυθάδες, όπως ο αδελφοί Γκριμ ή ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ακόμα και η Χαλιμά ωχριούν.

Κι αυτό μεν που περιέγραψα ήταν ένα μικρό περιστατικό, που θα έμενε άγνωστο, αν ο καλός μου φίλος δεν μου το απεκάλυπτε.

Υπάρχουν άλλα βροντερά γεγονότα παγκοσμίου φήμης και διαπλανητικής ξεφτίλας.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Την «δολοφονημένη» Ηλένια; Την Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ διάσημο φωτομοντελο της εποχής  που ενώ διαφήμιζε το σαμπουάν «Μπρέκ» ξαφνικά έμαθε ότι την έλεγαν «Ηλένια» και ότι την φάγαν οι φασίστες την βραδιά του πολυτεχνείου;

Τους χιλιάδες νεκρούς που ετάφησαν σε ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο Ζωγράφου, όπως είχε αποκαλύψει ο αλήστους μνήμης τότε δήμαρχος Δημήτρης Μπέης; Το ότι δεν βρέθηκαν ποτέ αυτοί ο τάφοι, λίγη σημασία έχει.

Να θυμηθείς τους εκατοντάδες νεκρούς μέσα την αυλή του πολυτεχνείου; Το ότι ένας πρύτανης (Κονοφάγος), ένας εισαγγελέας του Αρείου Πάφου (Τσεβάς) και ένα Αστυνομικός Διευθυντής, τον οποίο μάλιστα είχε αποτάξει ο Παπαδόπουλος (Σαμπάνης), γνωμάτευσαν ότι ουδείς εφονεύθη μέσα στο πολυτεχνείο, επίσης λίγη σημασία έχει.

Το ότι το ΚΚΕ με δημοσιογραφικό όργανό του («Πανσπουδαστική», τεύχος 8 – Ιαν. Φεβ. 1974), απεφάνθη ότι το πολυτεχνείο ήταν προβοκάτσια της ΚΥΠ του Ρουφογάλη και της CIA (λίγο γαρνίρισμα με CIA, ποτέ δεν έβλαψε) και μετά την οικειοποιήθηκε πλήρως ως είθισται;

Μπορούμε να ξεχάσουμε την φλογερή αγωνίστρια, την ηρωική (γιατί άραγε;) εκφωνήτρια του πολυτεχνείου Μαρία Δαμανάκη, που εξαργύρωσε μέχρι τη τελευταία πεντάρα τους αγώνες της, φθάνοντας μέχρι και ευρωβουλευτής, αφού πέρασε από όλα τα κομμουνιστικά κόμματα; Σήμερα η Μαρία πένεται στη αυλή του πρίγκιπα Αλβέρτου του Μονακό, του οποίου έχει αναλάβει να ταΐζει και να γιατροπορεύει τα ψάρια. Αυτή λοιπόν η ορκισμένη (στον Λένιν βέβαια) εχθρός των βασιλέων και των πριγκίπων, σήμερα τρώει με μασέλας δέκα εις υγείαν των κορόιδων, τέως  συντρόφων της.

Προχθές κάποιος έγραψε: «Με ενοχλεί όλη αυτή η παραφιλολογία με το σκοτώθηκαν – δεν σκοτώθηκαν άνθρωποι, μέσα στο προαύλιο». Κι΄ εμένα μ’ ενοχλεί φίλε, αλλά για διαφορετικό λόγο. Διότι ακριβώς σ’ αυτήν την παραφιλολογία παραμύθι, χτίστηκε όλο το παραμύθι.

Είναι ατέλειωτος ο κατάλογος των ωραίων παραμυθιών που τυλίγουν τον μύθο του πολυτεχνείου και θα θέλαμε τόμους για να τους περιγράψουμε.

Δεν έχουμε όμως τέτοια διάθεση, ούτε και όρεξη…

πηγή:https://www.dimokratia.gr/apopseis/553444/to-polytechneio-zei-kai-mas-doyleyei/

21η Νοεμβρίου: - Εορτασμός Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων, των Βετεράνων/Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, και των Εισοδίων της Θεοτόκου, Προστάτιδας των Ενόπλων Δυνάμεων - Έκθεση δραστηριοτήτων των Ε.Δ. στον Σταθμό του Μετρό "Σύνταγμα"

 

Από την Τρίτη 21 έως την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023, στο πλαίσιο της ημέρας εορτασμού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Εισοδίων της Θεοτόκου (Προστάτιδας των Ενόπλων Δυνάμεων) την 21 Νοεμβρίου 2023, θα λάβει χώρα έκθεση δραστηριοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων και παρουσίασης των Στρατιωτικών Σχολών, στον χώρο πολλαπλών χρήσεων στον σταθμό του μετρό «Σύνταγμα».

Η έκθεση θα είναι ανοικτή για το κοινό και απευθύνεται ειδικότερα σε μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, προσφέροντας μια μοναδική ευκαιρία ενημέρωσής τους, σχετικά με την δυνατότητα επαγγελματικής σταδιοδρομίας στις Ένοπλες Δυνάμεις στο πλαίσιο του επαγγελματικού τους προσανατολισμού.

Το ωράριο λειτουργίας της έκθεσης είναι, την 21 Νοεμβρίου από 11:00 έως 19:00, και την 22 έως 24 Νοεμβρίου από 09:00 έως 19:00, και θα περιλαμβάνει:

• Εξομοιωτή πτήσης Μαχητικού Αεροσκάφους F-16.
• Προσομοίωση πτήσεων Αεροσκαφών και Ελικοπτέρων μέσω συσκευών εικονικής πραγματικότητας (VR).
• Εικονική εκτέλεση άλματος Ελεύθερης Πτώσης και ρίψη προσωπικού από Ελικόπτερο με τη μέθοδο Fast Rope, μέσω συσκευής εικονικής πραγματικότητας (VR).
• Επίδειξη υλικών Αλεξιπτωτιστή στατικού ιμάντα με δυνατότητα πρόσδεσης των επισκεπτών στην εξάρτυση του αλεξιπτώτου.
• Γυμνάσια έκτακτης ανάγκης του Πολεμικού Ναυτικού μέσω συσκευών εικονικής πραγματικότητας (VR).
• Επίδειξη υλικών – εξοπλισμού Υποβρύχιου Καταστροφέα και Ελεύθερου Σκοπευτή.
• Επίδειξη εξοπλισμού Τάγματος Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς (ΤΕΝΞ).
• Παρουσίαση λειτουργίας πληρώματος άρματος μάχης και προσομοίωσης μαχητή με εικονικό οπλισμό.
• Επίδειξη ομοιωμάτων Φρεγάτας τύπου FDI HN καθώς και Αεροσκαφών M-2000, F-16 και RAFALE.
• Επίδειξη υλικών – εξοπλισμού Σχολείου Διαφυγής Βυθιζόμενου Ελικοπτέρου και Σχολείου Αντιμετώπισης Πυρκαγιάς και Διαρροής.
• Παρουσίαση εξέλιξης κατασκευής μέσων που θα αποκτηθούν στο άμεσο μέλλον (Φρεγάτα FDI HN και Ελικόπτερο MH-60R).
• Προβολή οπτικοακουστικού υλικού με δραστηριότητες των Ενόπλων Δυνάμεων.
• Παρουσίαση της ιστορίας, της οργάνωσης και των δραστηριοτήτων των Στρατιωτικών Παραγωγικών Σχολών μέσω διαδραστικής οθόνης.

Στο μυαλό του ψηφοφόρου ΣΥΡΙΖΑ - Συνεχίζονται οι παραστάσεις...!

 

Το έργο «ο Κασσελάκης πρόεδρος» έχει πλέον πολλές παραστάσεις μπροστά του και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί. Εσείς προμηθευτείτε ποπ κορν, μπίρες και απολαύστε υπεύθυνα..

Διάσπαση ΣΥΡΙΖΑ ημέρα δεύτερη: κάθομαι και κοιτάζω τη μεγάλη εικόνα για το πώς έφτασαν τα πράγματα έως εδώ. Με τον ΣΥΡΙΖΑ διασπασμένο. Ορίζω τον εαυτό μου στη (βάσανο, και απεχθή, μπλιαχ…) θέση να είμαι οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως και ψηφοφόρος. Τι βλέπω μετά την Κυριακή ο παρατηρητής;

Από τη μια μεριά υπάρχει ένας τύπος 35 χρόνων, με πουκαμισάκια ανοιχτά και ύφος ανέμελο, κι από την άλλη μια δημογεροντία με «γέρους» στο μυαλό και το σώμα να τον μάχεται. Αν πρέπει να πάω με κάποιον, εγώ λέω, ο ψηφοφόρος, οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ, παλιός και καινούργιος, με ποιον θα πάω; Νομίζω δεν τίθεται καν προς συζήτηση η επιλογή μου: με τον καινούργιο. Κι ας μη μιλάει καλά ελληνικά, κι ας πετάει κοτσάνες, κι ας έχει μαύρα μεσάνυχτα από πολιτική, κι ας μυρίζει ο λόγος του από μακριά λαϊκισμό, κι ας είναι κήρυκας του διχασμού και των κοινωνικών αυτοματισμών, και ας μην έχει ιδέα για τους πολιτικούς όρους που χρησιμοποιεί. Επικρατεί μέσα μου το «μικρός είναι, θα μάθει». Και η παρότρυνση να του δώσω την ευκαιρία του. Εδώ την έδωσα στον Τσίπρα, που ήταν σχεδόν αγράμματος, γιατί να μην τη δώσω και σ’ αυτόν;

Στους «άλλους» όμως δεν τη δίνω. Γιατί τους «άλλους» τους έζησα στο πετσί μου ως κυβέρνηση. Ακόμη κι όταν έκλεινα τα μάτια, όταν αυτοί έκλειναν τις τράπεζες, ακόμη κι αν βούλωνα τ’ αφτιά μου όταν αυτοί δεσμεύονταν ότι θα μας βγάλουν εκτός Ευρώπης, πάντα μέσα μου ήξερα, και το θυμάμαι, ότι αυτή η «τσογλανοπαρέα» (κατά την ευφυή ρήση ενός παλιού συναδέλφου μου) ευθύνεται για όλη την καταστροφή. Για τα 100 δισ. που με χρέωσαν, για το 3ο αχρείαστο και χειρότερο μνημόνιο που μου φόρεσαν, για την οπισθοδρόμηση, για την εχθροπάθεια, τον φανατισμό, το μίσος, τα δηλητήρια που μπόλιασαν τους Ελληνες, για τον λαϊκισμό, την ακραία τοξικότητα, τις διώξεις, τις βρωμερές σκευωρίες. Πάντα το ήξερα. Τόσο που δεν θα κλάψω κιόλας γιατί έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ή γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ διασπάστηκε, και θα διασπαστεί εκ νέου σύντομα.

Με τον Κασσελάκη, λοιπόν, κι ας μην ξέρω από πού κρατάει η σκούφια του…

Ούτε δάκρυα, ούτε λύπηση

Δεν είμαι όμως οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ, και προφανώς ούτε πρόκειται να γίνω γιατί με τρομάζουν οι σκέψεις να πέσει η χώρα σε καινούργιες περιπέτειες. Επιπλέον δε, δεν δίνω δεκάρα για το πώς θα αμοιβαδοποιηθεί αυτός ο χώρος, που κατάφερε να ανέβει στην εξουσία εκμεταλλευόμενος τον πόνο και τη δυστυχία των Ελλήνων από την οικονομική κρίση. Μια ανησυχία έχω: για τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η κατάσταση στην αξιωματική αντιπολίτευση, στη γενικότερη πολιτική κατάσταση της χώρας. Η αναπηρία του πολιτικού μας συστήματος είναι αυτή που με τρομάζει, τίποτα άλλο. Που θα συντείνει στο να καταστεί ακόμη περισσότερο ανεξέλεγκτη η κυβέρνηση και ό,τι αυτό συνεπάγεται σε αλαζονεία, αμετροέπεια, έπαρση και οίηση με την εξουσία. Μόνο αυτό.

Κατά τα λοιπά, ας διασπώνται όσο θέλουν, και όσο επιτρέπει ο χώρος. Αυτοί ήταν και αυτό το τέλος τούς πρέπει. Δεν υπάρχουν δάκρυα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε λύπηση.

Το «απόκομμα»

Ο Κασσελάκης που δεν λέει τίποτα, και οι «άλλοι» που λένε πολλά και διάφορα. Που θέλουν να δημιουργήσουν – και θα το κάνουν – ένα καινούργιο «απόκομμα» το οποίο θα είναι τοποθετημένο στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και θα πρεσβεύει νεοκομμουνιστικές αντιλήψεις και νεομαρξιστικά μοντέλα για μια χώρα, η οποία είναι τοποθετημένη αποκλειστικά στην Ευρώπη και προσπαθεί να χωθεί πιο βαθιά μέσα της, να μπορεί να επηρεάζει τις εξελίξεις. Ακόμη και αυτές που δεν την αφορούν άμεσα. Σ’ αυτή τη χώρα λοιπόν, όπου έχουν δοκιμαστεί από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ κατά τα χρόνια της διακυβέρνησης κάτι τρελές ιδέες που ακουμπούσαν στα προηγούμενα και τις πληρώσαμε χρυσές, θα υπάρξει ένα κόμμα που θα μας προτείνει μια αριστερή θεώρηση των πραγμάτων. Στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στο κράτος, στην κοινωνία, στους θεσμούς, στις δομές της πολιτείας. Πόσο πιθανό είναι να γοητεύσουν το εκλογικό σώμα, εμάς όλους; Και πόσο – ακόμη χειρότερα – είναι να μας γοητεύσει ο λόγος του Τσακαλώτου, του Βούτση, του Σκουρλέτη, του Φίλη, του Βίτσα, του Δρίτσα, της κυρα-Τασίας και των υπόλοιπων «παιδιών»; Αφού, όταν αποπειράθηκαν ως μέλη της κυβέρνησης Τσίπρα να εφαρμόσουν κάτι από όλα αυτά που πιστεύουν (;) και προωθούν ή εισηγούνται, αποδείχτηκε μια κανονική καταστροφή.

Μα δεν καταλαβαίνουν ότι από εδώ και πέρα όσα θα λένε έξω από την… «ομπρέλα» του ΣΥΡΙΖΑ θα έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τη συλλογική μνήμη; Και θα συντρίβονται;

Σκηνές από τα… προσεχώς

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, έχουν πει άλλοι σοφότεροι υμών και εμού, και δεν έχουμε καμία ένδειξη για το αντίθετο. Τούτου δοθέντος, θα το επιχειρήσουν το βήμα οι της ΔΙΕΑΡ («Διέξοδος Αριστερά» φαίνεται πως θα το λένε το κόμμα, «απόκομμα» του κόμματος της χαράς) και θα περιμένουν τους υπολοίπους υπό την κυρία Εφη Αχτσιόγλου. Εκείνοι όμως οι «αχτσιογλικοί» παρέμειναν στον χώρο, ελπίζοντας με τη σειρά τους ότι θα μπορέσουν να πάρουν το κόμμα, όταν έρθει η ώρα της κρίσεως – στις ευρωεκλογές. Κάνοντας πότε «λευκή απεργία» και πότε αντιπολίτευση κάτω από τα ραντάρ του… «αδιαμεσολαβητου» Κασσελάκη, θα επιχειρήσουν να μείνουν στο κόμμα μέχρι τις ευρωεκλογές, έτσι ώστε στη διαγραφόμενη καταστροφή, την οποία θα χρεωθεί εξ ολοκλήρου ο νέος πρόεδρος, να του δείξουν την έξοδο – «έχασες, έφυγες».

Διότι δεν θα υπάρχει πλέον κανένα άλλοθι, όπως συνέβη με την ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, για την οποία ευθύνονταν  η εσωστρέφεια και ο πόλεμος που του έκαναν οι της αριστερής πτέρυγας. Κάπως έτσι το σκέφτονται, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα τους βγει. Το έργο «ο Κασσελάκης πρόεδρος» έχει πλέον πολλές παραστάσεις μπροστά του και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί.

Εσείς προμηθευτείτε ποπ κορν, μπίρες και απολαύστε υπεύθυνα…

Δύο βαρίδια ακόμη

Ούτε όμως και για τον… «αδιαμεσολάβητο» πρόεδρο είναι ευοίωνες οι προοπτικές. Επειδή το παλικάρι είναι έξυπνο, και όχι κορόιδο, καταλαβαίνει ότι για να προχωρήσει πρέπει να απαλλαγεί, και σύντομα μάλιστα, και από τον Πολάκη και από τον Νικόλα τον «13-0 από τα αποδυτήρια» Παππά. Τον βοήθησαν για να εκλεγεί και να κερδίσει τη ρήξη με το σοβαρότερο κομμάτι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, όμως αν συνεχίσει να κινείται κάτω από την επιρροή τους θα διώχνει κόσμο αντί να προσελκύει. Κι αν δεν το καταλαβαίνει αυτός, ακόμη τουλάχιστον, το αντιλαμβάνεται απολύτως το κομμάτι εκείνο της διαπλοκής που είχε την πρωτοβουλία να υλοποιήσει την «ιδέα» για το πώς «θα διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ». Δεν υποδύομαι τον μελλοντολόγο, αλλά θα δείτε σύντομα την προσπάθεια του «αδιαμεσολάβητου» να απαλλαγεί από τους δυο αυτούς που ο καθένας τους αποτελεί ένα μεγάλο βαρίδι στην προσπάθειά του να υποδυθεί τον πολέμαρχο «κατά του συστήματος», της διαπλοκής οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Συμπέρασμα, όπως και προηγουμένως: Το έργο «ο Κασσελάκης πρόεδρος» έχει πλέον πολλές παραστάσεις μπροστά του. Το επόμενο επεισόδιο θα έχει Πολάκη και Παππά, μαζί ή κατά μόνας, θυμηθείτε με…

πηγή:https://www.tanea.gr/2023/11/14/opinions/sto-myalo-tou-psifoforou-online/

Η Φιλοπατρία και η Άπατρις Αυτοκτονική Ελληνική Πολιτική

Αντιλαμβάνομαι και αισθάνομαι πολύ καλά τις μεγάλες ευθύνες που έχει ο καθείς από εμάς  για την υπεράσπιση της Πατρίδας μας, σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο για την οποία ευθύνονται άλλοι, και οι οποίοι δυστυχώς φέρανε την χώρα μας σε αυτή την τραγική κατάσταση. Οι οποίοι μετά την Μεταπολίτευση με την πολιτική τους έφεραν την ολοκληρωτική απαξίωση και  αποδόμηση της Πατρίδας μας, με συνέπεια τώρα να εγείρουν οι γείτονες, εδαφικές και κυριαρχικές διεκδικήσεις απέναντι της Ελλάδος.

Παράλληλα με όλα αυτά που σας γράφω και σήμερα δεν προτίθεμαι, ούτε κατά ιδέα, να αποδομήσω ή να προσβάλλω εις το ελάχιστον την νοημοσύνη και την φιλοπατρία σας. Αισθάνομαι όμως επίσης ότι επειδή ως χαρακτήρας  είμαι ευθύλογος και ευθύγραμμος, για πολλούς είμαι, δυστυχώς,  και πολύ δυσπρόσιτος.

Όμως εις την Πολιτική υπάρχουν δύο απαραίτητοι και πολύ βασικοί κανόνες, οι οποίοι και πρέπει να τηρούνται κατά γράμμα. Πρώτα να γνωρίζεις πολύ καλά τον εαυτό σου, τις ικανότητες και τις δυνάμεις σου. Δηλαδή ποίος εν τέλει είσαι, ώστε να μπορείς να διεξάγεις σωστή και αποτελεσματική πολιτική προς όφελος της χώρας σου. Δεύτερον, να γνωρίζεις πολύ καλά τους άλλους ανθρώπους, τους απέναντί σου, εν κατακλείδι των αντιπάλων σου, ποίοι είναι, τι ικανότητες, γνώσεις αλλά και εργαλεία έχουν, ώστε έτσι να αναλύεις και να εξηγείς τις συμπεριφορές τους κ.ο.κ.

Θα περιοριστώ όμως τώρα εις την συμπεριφορά της Τουρκίας και του Ερντογάν, αν και θέλω να τονίσω, ότι η Τουρκία θα είχε εγείρει αξιώσεις και διεκδικήσεις και με έναν οιοσδήποτε «άλλο Ερντογάν», εκεί που έχει φθάσει, δηλαδή εκεί που έφθασαν την Τουρκία κάποιοι άλλοι, εν κατακλείδι εις  την θέση της «Γαλάζιας Πατρίδας» και του ακράτητου επεκτατισμού της. Δηλαδή και που ευθύνονται ακόμη και αυτοί οι δήθεν «Σύμμαχοί μας και η γερμανοκρατούμενη Ε.Ε.». 

Η Ελληνική Πολιτική μετά το 1975 ήταν/είναι ολέθρια, για αυτό έφθασε σε αυτή την κατάσταση να μη αντιλαμβάνεται ακόμη το τι συμβαίνει και εις την διεθνή πολιτική σκηνή. Φιλοπατρία σημαίνει να αγαπάς την Πατρίδα σου, όπως αγαπάει ο κάθε άνθρωπος το σπίτι του και την Οικογένειά του. Η διαρκής υπεράσπιση αυτών των εννοιών, ως κανόνων συμπεριφοράς και μεγάλης ευθύνης απέναντι της Πατρίδας,  «παράγουν έννομα αποτελέσματα»,  διαχρονικά και προς πάσα κατεύθυνση.

Η Ελληνική Πολιτική και Διπλωματία –δυστυχώς δεν έχω την παραμικρή διαίσθηση ότι πρόκειται περί «διπλωματίας» – απαντά εις τις διεκδικήσεις της Τουρκίας και του Ερντογάν, ότι οι διεκδικήσεις και οι επιθετικές συμπεριφορές τους απέναντι της Ελλάδος «δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα». Δυστυχώς η Ελληνική Πολιτική δεν αντιλαμβάνεται το διττό λάθος της. Ότι η ίδια με την ολική αποδόμηση και απαξίωση των πάντων εις την χώρα μας, μέχρις και την χρεοκοπία  αυτής,  «αποδόμησε τα έννομα αποτελέσματα της Πατρίδας μας».

Η Τουρκία και η Διπλωματία της τις τελευταίες 6 δεκαετίες παρακολουθούσαν όμως εκ του σύνεγγυς όλες τις εξελίξεις εις την Ελλάδα και την πορεία της χώρας μας. Εκ των λόγων αυτών άρχισε απο το 1975 να εγείρει πολυσχιδείς εδαφικές απαιτήσεις απέναντι της Ελλάδος, όμως ως γνωστόν, «βάσει ενός μακροπρόθεσμου και πολύ πιστά τηρούμενου οργανωμένου Σχεδίου»! Και τούτο διότι η Ελλάδα με την συμπεριφορά της, την ολιγωρία της και την αδιαφορία της  αποδομούσε συνεχώς και συστηματικά η  ίδια και με δική της ευθύνη «τα δικά της έννομα αποτελέσματα», μάλιστα αδιαφορώντας να αντιδρά και απέναντι των τουρκικών διεκδικήσεων, επαναπαυόμενη και βασιζόμενη κυρίως εις τους «Συμμάχους της ή εις το Διεθνές Δίκαιο»! Εις την διεθνή πολιτική όμως δεν υπάρχουν «Σύμμαχοι», αλλά «Συμφέροντα» τα οποία όμως πρέπει να είναι αμοιβαία!

Όμως οι συνεχείς και έντονες εδώ και 6 δεκαετίες διεκδικήσεις της Τουρκίας, δημιουργούν από νομικής πλευράς, αλλά και εις το Διεθνές Δίκαιο «ένα ισχυρό παραγόμενο έννομο αποτέλεσμα». Παράλληλα η αδράνεια και τα σφάλματα της Ελληνικής Πολιτικής δημιουργούνε σε όλους τους άλλους όχι μόνο αμφιβολίες περί των Δικαίων της χώρας μας, αλλά και παράλληλα αποδομούνε αυτό της Πατρίδας μας του «εθνικού έννομου αποτελέσματος»  περί αυτής της Ελληνικής Κυριαρχίας. Δηλαδή εν κατακλείδι η ίδια η Ελληνική Πολιτική με την ανικανότητα, αδιαφορία και ατολμία της φρόντισε να φέρει την Πατρίδα μας σε αυτή την τραγική κατάσταση, ώστε και οι ίδιοι οι Σύμμαχοι, αλλά και το ΝΑΤΟ, εξαιτίας των 3 Μνημονίων και την χρεοκοπία, να έχουν δηλώσει έμμεσα ή μάλιστα και ευθέως, ότι  εις την ουσία δεν υφίσταται Ελληνική Κυριαρχία.

Η φωνή της Πατρίδας μας επί χιλιετίες είναι γύρω μας. Πρέπει να κρατάμε ανοιχτά τα αυτιά μας για να την ακούμε!

Σχόλιο του Γεωργίου Εμ.Δημητράκη

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια. 

 πηγή:https://syndesmos1971.wordpress.com/2020/11/12/%ce%b7-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%bf%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b3%ce%b5%ce%b9-%ce%ad%ce%bd%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%ad%cf%83/
 

Η Αριστερά του Χαβιαριού

 Η Ίνγκεμπορχ Μπέιχελ, Ολλανδή δημοσιογράφος, τράβηξε όλα τα φώτα επάνω της. Κέρδισε μια διασημότητα, εφήμερη μεν, πολλαπλάσια δε του δεκαπεντάλεπτου που -κατά Άντι Γούρχολ- αναλογεί σε κάθε άνθρωπο στην εποχή των mass, σήμερα και των social media. Ως μια περσόνα (δεν γράφω "πρόσωπο" – το πρόσωπό της δεν το βλέπω πίσω από τη μάσκα κι αρνούμαι να το φιλοτεχνήσω με βάση τα κουτσομπολιά ή ακόμα και τις έγκυρες πληροφορίες της τοπικής υδραίικης κοινωνίας όπου ζει εδώ και σαράντα χρόνια), ως μια περσόνα άκρως, σε εμένα, αντιπαθής 

Όχι βεβαίως διότι προσέβαλε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κάθε πολιτικός, πόσω μάλλον ο επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας, οφείλει να έχει αρκετά γερό στομάχι ώστε να αντιπαρέρχεται τις λεκτικές επιθέσεις. Να τις μεταβολίζει με μειλίχιο χαμόγελο ή με κομψή ειρωνεία. Ούτε γιατί έθιξε τάχα την Ελλάδα – αλοίμονο εάν η Ελλάδα, δηλαδή όλοι εμείς, είμαστε τόσο ανασφαλείς που να μάς αναστατώνει, να μας κλονίζει, ο οποιοσδήποτε αρθρώνει το οτιδήποτε σε οσονδήποτε ανοίκειο τόνο. Κάλλιο, στο κάτω-κάτω, να σε βρίζουν κατάμουτρα, δίνοντας σου την ευκαιρία να απαντήσεις αμέσως. Κι εδώ που τα λέμε, η κυρία Μπέιχελ περισσότερο εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης έπνεε μένεα παρά κατά της Ελλάδας.

Αποστρέφομαι την Ίνγκεμπορχ Μπέιχελ επειδή φαντάζει να ενσαρκώνει ό,τι οι Γάλλοι αποκαλούν "Gauche Caviar”, "Αριστερά του Χαβιαριού". Οι Βρεττανοί το λένε "Σοσιαλισμό της Σαμπάνιας". Οι Αμερικάνοι "Προοδευτισμό της Λιμουζίνας". Οι Γερμανοί "Κομμουνισμό των Σαλονιών". Το αντίστοιχό του συναντάται σε πολλές γλώσσες. Στα ελληνικά -γιατί άραγε;- δεν έχουμε ακόμα σχετική έκφραση.

Ο "Αριστερός του Χαβιαριού" κάθε άλλο παρά ταυτίζεται με τον εύπορο ή με τον πλούσιο ο οποίος προσχωρεί στην Αριστερά.  

Από τα τέλη του 18ου αιώνα, αφότου ξεκίνησαν οι μεγάλες κοινωνικές και εθνικοαπελευθερωτικές επαναστάτες, υπήρχαν άνθρωποι που δεν δεσμεύονταν από τα εκ γενετής προνόμιά τους. Που γύριζαν την πλάτη σε μια πλούσια -άνετη έστω- ζωή κι ακολουθούσαν την καρδιά τους. Το περί δικαιού αίσθημά τους. Τους αποκαλούσαν "ταξικούς προδότες" - ήταν η μόνη περίπτωση όπου η λέξη "προδότης" έλαβε σημασία θετική. Ενώνονταν με τους υπόδουλους, τους φτωχούς και καταφρονεμένους. Πολεμούσαν μαζί τους. Διέθεταν ενίοτε την περιουσία τους στο ιδανικό. Ευγενείς άνθρωποι, ανυστερόβουλοι, έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά. Ακόμα και όταν τα οράματά τους αποδεικνύονταν πλάνες, πώς θα μπορούσες να μην υποκλιθείς ενώπιόν τους; Ιδίως όταν άφηναν τα κόκκαλά τους στα πεδία των τίμιων μαχών.

Ο Λορέντζος Μαβίλης, πρωτοσοσιαλιστής ποιητής, εξόπλισε ιδίοις εξόδοις εκστρατευτικό σώμα και σκοτώθηκε ηρωικά στον Δρίσκο, πολεμώντας για την απελευθέρωση της Ηπείρου. Ο Τζον Ριντ εγκατέλειψε την ασφάλεια του Χάρβαρντ για να συμμετάσχει -και να καλύψει δημοσιογραφικά- τη σοβιετική επανάσταση. Μάς άφησε το χρονικό "Δέκα Μέρες που Συγκλόνισαν τον Κόσμο" πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία "Οι Κόκκινοι" με τον Γουόρεν Μπίτι και την Νταϊάν Κίτον. Πολλοί εθελοντές από την Ευρώπη και την Αμερική πύκνωσαν τις γραμμές των Δημοκρατικών στον Ισπανικό Εμφύλιο.

Πότε το πράγμα άρχισε να στραβώνει;

Εάν έπρεπε να επιλέξω σχετικά αυθαίρετα ένα ορόσημο, θα ανακαλούσα την επίσκεψη του ποιητή Πολ Ελιάρ στον Γράμμο τον Ιούνιο του 1949. Ο επιφανής Γάλλος ποιητής έγινε δεκτός με τιμές από την ηγεσία του ΚΚΕ. Έβγαλε λόγο στους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, απευθύνθηκε με τηλεβόα και στους φαντάρους του Εθνικού Στρατού. Παρασημοφορήθηκε. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, πήγε στο θρυλικό καφενείο Deux Magots και επέδειξε συγκινημένος το παράσημο στις συναναστροφές του. Απήγγειλε τους στίχους που είχε εμπνευστεί από τον απελπισμένο αγώνα των Ελλήνων ανταρτών. Έπειτα, προφανώς, η παρέα του Deux Magots θα άλλαξε κουβέντα. Θα περιέλαβε κάποιο νεοκδοθέν μυθιστόρημα ή ένα φρέσκο κουτσομπολιό. Δεν έφταιγε -προς Θεού- ο Ελιάρ. Στο καλπάζον μεταπολεμικό Παρίσι πόσο πιά να ασχοληθούν με τον Ελληνικό Εμφύλιο; 

Ο Ζαν Πολ Σαρτρ, πάπας της γαλλικής διανόησης επί δεκαετίες, υμνούσε αταλάντευτα και παθιασμένα τα επιτεύγματα του "υπαρκτού σοσιαλισμού". Δήλωνε αλληλέγγυος με όποια εξέγερση ξεσπούσε όπου γης. Στους προβληματισμούς ορισμένων συνομιλητών του -με σημαντικότερο και εντιμότερο τον Αλμπέρ Καμύ- κώφευε πεισματικά. Οι Δίκες της Μόσχας; Συκοφαντίες των εχθρών της Σοβιετικής Ένωσης! Τα εγκλήματα που αποκαλύφθηκαν μετά τον θάνατο του Στάλιν; Υπερβολές! Έπρεπε να καταπνιγεί η δημοκρατική εξέγερση στη Βουδαπέστη, να εισβάλουν αργότερα τα σοβιετικά τανκς στην Πράγα για να αποστεί ο Σαρτρ από το δόγμα του μαρξισμού-λενινισμού, όπως τουλάχιστον εφαρμοζόταν στο ανατολικό μπλοκ. Και να στραφεί από τον Μπρέζνιεφ στον Μάο Τσε Τουνγκ, εναγκαλιζόμενος στα τέλη της ζωής του ακόμα και τον Αγιατολάχ Χομεϊνί. 

Το πρόβλημα δεν είναι ο δογματισμός. Είναι η απόσταση ασφαλείας που θρέφει τις φαντασιώσεις. Ο "Αριστερός του Χαβιαριού" εξιδανικεύει τους αγώνες των λαών αρκεί να συμβαίνουν μακριά από το σπίτι του. Επισκέπτεται ως τουρίστας την Κούβα. Ενθουσιάζεται με τη μουσική, με την ομορφιά και με το μπρίο των ντόπιων. Και εθελοτυφλεί μπροστά στον δεσποτισμό, στις στερήσεις, στην ανέχεια που οδηγεί μαθηματικά στην πορνεία. "Οι Αμερικάνοι φταίνε!" σού λέει έτσι και τον στριμώξεις. "Το σύστημα που εγκαθίδρυσε ο Φιντέλ είναι εξαιρετικό!"

Ο "Αριστερός του Χαβιαριού" περιφέρει και διατυμπανίζει τις ευαισθησίες του αποφεύγοντας να τις δοκιμάσει πάνω στη λυδία λίθο της πραγματικότητας. Οι Μουσουλμάνοι; Εξαιρετικοί. Και ας εφαρμόζουν στις κλειστές κοινότητές τους τον νόμο της Σαρίας. Τα σύνορα; Να ανοίξουν διάπλατα – οι νεοφερμένοι θα τα βρουν με τους γηγενείς πάνω στις γενικές αρχές του ανθρωπισμού. Οι μειονότητες; Καθαγιασμένες a priori!

Όταν όμως τού επισημαίνεις ότι προτεραιότητα μιάς φιλολαϊκής κυβέρνησης θα έπρεπε να αποτελεί η αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας διά της αξιολόγησης και η σύνδεσή της με τις παραγωγικές ανάγκες - τι να τα κάνουμε τα λεφούσια των άεργων κοινωνιολόγων; … Όταν τού υπενθυμίζεις ότι ελεύθερος είναι εκείνος που αμείβεται αξιοπρεπώς, ξοδεύει τον χρόνο του όπως ο ίδιος γουστάρει, μπορεί να σχεδιάζει το προσωπικό -ναι, το προσωπικό- του μέλλον, τότε ο "Αριστερός τού Χαβιαριού" δυσφορεί. Δυσκολεύεται να αντιληφθεί τη ζωή δίχως ιδεολογική στράτευση. Χωρίς "κολασμένους", αποδέκτες τής αφ’υψηλού, εκ του περισσεύματος, πρόνοιάς του. Που θα έπρεπε να τον ευγνωμονούν για τη διαρκή επίδειξη αλληλεγγύης του.  

Ο "Αριστερός του Χαβιαριού" αρνείται πεισματικά να δεχθεί ότι πολιτική σημαίνει να επιλέγεις καθημερινά το μη χείρον. Από τις εφαρμόσιμες λύσεις που σού προσφέρονται τη λιγότερο κακή. 

Για αυτό ο "Αριστερός του Χαβιαριού", έτσι και τον ζορίσεις, αμολάει -αντί για χταποδίσιο μελάνι- φληναφήματα. Ξύλινα τσιτάτα: "Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός", "Είμαι ρεαλιστής επιδιώκω το αδύνατο", "Για εμάς δεν μετρούν οι αριθμοί αλλά οι άνθρωποι"… Όχι σπάνια δε, στη ζούλα, φουσκώνει το πορτοφόλι του ή αγοράζει σπίτια, κάνοντας την ιδεολογία επάγγελμα.

Ο Λορέντζος Μαβίλης φορούσε ένα κόκκινο χιτώνιο, που βάφτηκε με το αίμα του. Η κυρία Ίνγκεγκορχ Μπέιχελ στόλιζε το κεφάλι της με ένα κόκκινο καπελάκι. "Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε την πίκρια της ζωής…"

πηγή:https://www.capital.gr/xristos-xomenidis/3595009/i-aristera-tou-xabiariou

ΥΕΘΑ: Οι πόλεμοι, οι συγκρούσεις, κρίνονται σε πράγματα τα οποία δεν έχουν μεγάλη αξία. - Έχουμε δυνατότητα παραγωγής πυραύλων, ρουκετών, ραντάρ, .....

 

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, παραχώρησε συνέντευξη, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star και στη Μάρα Ζαχαρέα.

Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη:

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Στο σημείο αυτό θα καλωσορίσουμε στο στούντιο του STAR τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, κύριο Νίκο Δένδια. Καλησπέρα σας και ευχαριστούμε που είσαστε μαζί μας απόψε.

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Καλησπέρα κυρία Ζαχαρέα, εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Θα έρθω στο θέμα του πολέμου. Θέλω όμως να ξεκινήσουμε με κάτι άλλο. Εσείς το τελευταίο διάστημα είχατε επαφές με ομολόγους σας στη Σαουδική Αραβία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γαλλία και σε όλες τις επαφές που είχατε, θέσατε το ζήτημα της αμυντικής βιομηχανίας και της καινοτομίας. Έχει έρθει η ώρα να παράγει και η Ελλάδα δικά της αμυντικά συστήματα; Και αν ναι, τι είδους;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Έχει παρέλθει η ώρα κυρία Ζαχαρέα, δεν έχει έρθει. Έπρεπε πολλά χρόνια πίσω να έχουμε καταφέρει να έχουμε τη δυνατότητα να στηρίξουμε το μεγάλο οικοδόμημα των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Όχι συνολικά. Η Ελλάδα δεν μπορεί να φτιάξει αεροπλάνα, αλλά υπάρχουν πάρα πολλά συστήματα τα οποία θα μπορούσαμε να φτιάξουμε και επίσης πάρα πολλά συστήματα που είναι ακόμα πιο σημαντικό, τα οποία θα έπρεπε να συντηρήσουμε. Και δεν χρειάζεται να εφεύρουμε τον τροχό. Υπάρχουν χώρες στην περιοχή μας, το Ισραήλ είναι μία από αυτές, που έχουν καταφέρει εξαιρετικά πράγματα στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας και έχουν δημιουργήσει και δουλειές και τεχνογνωσία και έχουν αυξήσει πάρα πολύ τις εξαγωγές. Αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και εμείς.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Είπατε, δεν μπορούμε να φτιάξουμε αεροπλάνα, φαντάζομαι δεν μπορούμε να φτιάξουμε και φρεγάτες.

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Αν θέλετε δεν είναι οικονομικό να φτιάξουμε αεροπλάνα.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Τι είναι αυτό που θα μπορούσαμε να φτιάξουμε εμείς;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Κατ’ αρχήν, οι πόλεμοι, οι σύγχρονες συγκρούσεις όσο και αν φαίνεται περίεργο, κρίνονται σε πράγματα τα οποία δεν έχουν κατ’ ανάγκην μεγάλη αξία. Τα drones δεν έχουν μεγάλη αξία και είναι περίεργο να βλέπουμε την Τουρκία να είναι πρωταθλήτρια στην παραγωγή drones και η Ελλάδα να μην παράγει drones είτε για πολιτική χρήση είτε για στρατιωτική χρήση. Υπάρχουν όμως πάρα πολλές επιχειρήσεις στην Ελλάδα οι οποίες έχουν τεχνογνωσία και αν βοηθηθούν θα μπορούσαν να το κάνουν. Να κάνουν το software…

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Να φτιάξουμε δικά μας drones δηλαδή.

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Προφανώς μπορούμε να φτιάξουμε δικά μας drones, δεν είναι τόσο πολύπλοκο. Από εκεί και πέρα, software, συντήρηση των οπλικών μας συστημάτων. Συντήρηση των αεροπλάνων που ήδη έχουμε. Συντήρηση των πλοίων που ήδη έχουμε. Δυνατότητα παραγωγής πυραύλων, δυνατότητα παραγωγής ρουκετών, δυνατότητα παραγωγής ραντάρ, δυνατότητα παραγωγής ασυρμάτων, δυνατότητα παραγωγής όπλων, δυνατότητα παραγωγής πυρομαχικών. Όλα αυτά είναι απολύτως μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της χώρας μας.

Και έχουμε και ένα ανθρώπινο κεφάλαιο το οποίο είναι ζηλευτό. Είναι κρίμα που αφήνουμε νέους ανθρώπους να πηγαίνουν στο εξωτερικό να υπηρετούν άλλες οικονομίες, άλλες κοινωνίες άλλες Ένοπλες Δυνάμεις, άλλες σημαίες αν θέλετε να το πούμε με έναν τρόπο περιγραφικό και σαφή και να μην μένουν στην Ελλάδα και να εμπλουτίζουν την ελληνική βιομηχανία, τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και στην πραγματικότητα και τις ελληνικές εξαγωγές.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Άρα εσείς σχεδιάζετε να βάλετε μπρος αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο. έτσι όπως το παρουσιάζετε.

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Είναι μεγαλεπήβολο;

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Με δεδομένο ότι δεν το έχουμε δει μέχρι τώρα, ναι.

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Σύμφωνοι, υπ΄ αυτήν την έννοια.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Τι χρονικό διάστημα θα μπορούσε να είχε αυτό για να το δούμε να αναπτύσσεται;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Κοιτάξτε, νομίζω το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε το πλαίσιο, το θεσμικό πλαίσιο. Το νομοθέτημα είναι ήδη σε τελική φάση σύνταξης.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Για αυτό έρχεται και η ΕΑΒ στο Υπουργείο σας;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Η ΕΑΒ έρχεται στο Υπουργείο μας γιατί πρέπει να συντηρηθούν τα αεροπλάνα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας με έναν τρόπο στέρεο. Μέχρι τώρα υπάρχει μια πολύ μεγάλη σειρά μεταγωγικών αεροπλάνων τα οποία δεν συντηρούνται και μια σειρά ελικοπτέρων που δεν συντηρούνται.

Η ΕΑΒ έχει πράγματα που τα κάνει καλά, το πρόγραμμα Viper στα F16 παραδείγματος χάρη, αυτό πάει καλά, αλλά και πράγματα που δεν πάνε καθόλου καλά. Πρέπει λοιπόν να γυρίσουμε και εκεί. Η ΕΑΒ είναι προβληματική πάρα πολλά χρόνια. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ, έχουμε σαφή εικόνα για το τι συμβαίνει.

Από εκεί και πέρα όμως υπάρχει ένα ολόκληρο οικοσύστημα το οποίο πρέπει να δημιουργηθεί και το Υπουργείο Άμυνας πρέπει και αυτό το ίδιο στο DNA του να αντιληφθεί ότι δεν είναι απλώς ο προϊστάμενος πολιτικός θεσμός των Ενόπλων Δυνάμεων. Έχει μια πολύ ευρύτερη αποστολή και πρέπει να την υπηρετήσει.

Η καινοτομία, η αμυντική βιομηχανία, είναι κομμάτι αυτής της αποστολής.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Όπως σωστά είπατε στο ξεκίνημα, τουρκικά drones έχουμε ήδη δει να παράγονται στην Τουρκία.

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Πολλά.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Πότε θα μπορούσαμε να δούμε τα ελληνικά drones να παράγονται στην Ελλάδα;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Μα παράγονται. Κυρία Ζαχαρέα, υπάρχουν πάρα πολλές ελληνικές επιχειρήσεις που παράγουν drones.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Σε ένα χρόνο, σε δύο, σε πέντε;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Δεν μπορώ να σας το τοποθετήσω χρονικά. Το πιο σημαντικό είναι να δημιουργηθεί η κουλτούρα, το οικοσύστημα, όσο και αn σας φανεί περίεργο τα χρήματα τα έχουμε. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε για χρηματοδότηση. Υπάρχουν ευρωπαϊκά εργαλεία τα οποία θα μας δώσουν τη δυνατότητα όπως και η Eλληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα που θα μας δώσουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουμε αυτό το σύστημα. Άλλωστε τα χρήματα στην αρχή δεν είναι πολλά.

Επίσης, η βασική μας σκέψη είναι ότι ένα κομμάτι μικρό στην αρχή, μεγαλύτερο αργότερα, του ελληνικού αμυντικού προϋπολογισμού, πρέπει να διατίθεται για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Πρέπει να το ενθαρρύνουμε αυτό.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Λοιπόν, είναι σημαντικές οι ειδήσεις που μας δώσατε για αυτό το κομμάτι. Θέλω να έρθω τώρα στη σημερινή μέρα όπου στην Άγκυρα έγινε συζήτηση για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης από την δική μας πλευρά και από την πλευρά της Τουρκίας.

Μέχρι ποιου σημείου κατά τη γνώμη σας μπορούν να φτάσουν αυτές οι συζητήσεις;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Θα σας πω, αυτές οι συζητήσεις δεν θέλω να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είναι διαπραγμάτευση περί παντός επιστητού. Δεν είναι καν διαπραγμάτευση. Εγώ απέσπασα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έναν έμπειρο διπλωμάτη, τον παλιό μου Γενικό Γραμματέα στο Υπουργείο Εξωτερικών, τον Πρέσβη κύριο Λαλάκο, για να ηγηθεί αυτής της ομάδας. Γιατί έχει και διπλωματικά χαρακτηριστικά αυτή η προσέγγιση. Αλλά μέχρι εκεί. Τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης είναι μέτρα τα οποία περιγράφονται σε έναν κατάλογο δεκαετίας πριν, είναι 29 μέτρα αν θυμάμαι καλά απ’ έξω και από αυτά συμφωνούμε ποια θα υλοποιήσουμε ad referendum.Τι σημαίνει ad referendum; Οι ομάδες συνεννοούνται μεταξύ τους και μετά πηγαίνουν στους Υπουργούς για να εγκρίνουν ή να μην εγκρίνουν αυτά οι διαπραγματευτικές ομάδες, οι δύο ομάδες δηλαδή που συζήτησαν τα ΜΟΕ, έχουν αποφασίσει.

Είναι μέτρα που έχουν να κάνουνε παραδείγματος χάρη με αθλητικούς αγώνες μεταξύ των ομάδων των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών, με γραμμές επικοινωνίας, με ανταλλαγές επισκέψεων. Μη θεωρήσει κανείς ότι μπαίνουμε στα βαθιά νερά της Ελληνοτουρκικής διαφοράς. Αυτό δεν είναι δουλειά του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Είναι δουλειά του Υπουργείου Εξωτερικών. Είναι διαφορετικοί οι ρόλοι. Όμως, το να υπάρχει μια κατανόηση, να υπάρχει ένα καλό κλίμα, να υπάρχει ύφεση, αυτό είναι κάτι που το επιδιώκουμε όλοι.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Στο Μεσανατολικό εμείς και η Τουρκία έχουμε άλλη στάση. Ο Ερντογάν είπε ότι η Χαμάς καν δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση.

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Επιεικώς άλλη στάση.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Αυτό μπορεί να επηρεάσει το καλό κλίμα; Το θετικό κλίμα που βλέπουμε εδώ και ένα χρόνο περίπου;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Ελπίζω όχι. Αυτό όμως που εμένα, θέλω να σας είμαι ειλικρινής, με στενοχωρεί, είναι ότι αυτή η τουρκική θέση ενέχει και μια γεωπολιτική επιλογή.

Επιλογή ενός προτύπου. Η Χαμάς δεν μπορεί να είναι πρότυπο για μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν μπορεί να είναι πρότυπο για μία χώρα που θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που θέλει να είναι κομμάτι του δυτικού κόσμου και εμείς αυτό ευχόμαστε για την Τουρκία.

Εμείς την Τουρκία τη θέλουμε μέσα στο δυτικό αξιακό σύνολο. Τότε και η Ελληνοτουρκική διαφορά μπορεί να λυθεί πολύ ευκολότερα. Μια Τουρκία η οποία έχει άλλες απόψεις, άλλες φιλοδοξίες είναι πολύ πιο «περίεργος» γείτονας.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Επειδή το μεσανατολικό εξελίσσεται και δεν βλέπουμε να υπάρχει κανένα plan b για την επόμενη μέρα. όταν έρθει αυτή η επόμενη μέρα. Σας ανησυχεί όσον αφορά τα ελληνικά συμφέροντα, όσο παρατείνεται αυτή η σύγκρουση στη γειτονιά μας;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία επιδιώκει πάντα την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή. Οτιδήποτε ανατρέπει αυτό το περιβάλλον ασφάλειας και σταθερότητας, και εδώ μιλάμε για βίαιη ανατροπή, το είπατε πάρα πολύ καλά, τίποτα δεν είναι φανερό, δεν ξέρουμε τι θα γίνει την επόμενη μέρα, δεν υπάρχει σχεδιασμός επόμενης μέρας ακόμα, οτιδήποτε τέτοιο λοιπόν, προφανώς βλάπτει την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα και άρα τα ελληνικά συμφέροντα.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Θα ήθελα να κλείσουμε με μια ερώτηση που αφορά το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, γιατί εκτός από Υπουργός είσαστε και ένα κορυφαίο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Πώς είδατε τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ; Πώς πιστεύετε ότι όλες αυτές οι τεκτονικές αλλαγές στην κεντροαριστερά μπορεί να επηρεάσουν το πολιτικό σύστημα;

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Δεν μου επιτρέπετε καταρχήν να σχολιάσω τι γίνεται στα εσωτερικά ενός άλλου κόμματος, σε αυτή την περίπτωση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Μπορώ να εκφράσω όμως μια ευχή. Το σύστημα για να λειτουργήσει χρειάζεται μια στέρεη αντιπολίτευση. Μια αντιπολίτευση δηλαδή η οποία κάνει κριτική στην Κυβέρνηση, προτείνει τις δικές της θέσεις και μέσα από τη σύγκλιση που δημιουργείται, από την ώσμωση που δημιουργείται, από τον διάλογο, καταλήγουμε στο βέλτιστο για τη χώρα.

Πρέπει και εμείς, εμείς η Νέα Δημοκρατία να αισθανόμαστε ότι υπάρχει αντιπολίτευση στη χώρα. Άρα, εύχομαι το γρηγορότερο η κεντροαριστερά να μπορέσει να μορφοποιήσει ένα σχήμα το οποίο να σταθεί απέναντί μας, να μας ασκήσει κριτική και αν θέλετε να μας βοηθήσει να γίνουμε και εμείς καλύτεροι.

Κα ΖΑΧΑΡΕΑ:

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συζήτηση που είχαμε, κύριε Υπουργέ.

Κος ΔΕΝΔΙΑΣ:

Εγώ, κυρία Ζαχαρέα, να είστε καλά.

Υπουργός Ανάπτυξης: - Δίνουμε καθημερινά τη μάχη με την ακρίβεια - Η κυβέρνηση στέκεται με συνέπεια δίπλα στους πολίτες

 

Κώστας Σκρέκας: «770 προϊόντα σε 37 βασικές κατηγορίες στην πρωτοβουλία ‘‘Μόνιμη Μείωση Τιμής’’»

Μεγάλη ανταπόκριση εξακολουθεί να έχει η πρωτοβουλία της κυβέρνησης «Μόνιμη Μείωση Τιμής». Το Υπουργείο Ανάπτυξης ανακοινώνει ότι μέχρι 13 Νοεμβρίου 2023 τα προϊόντα που συμμετείχαν στην πρωτοβουλία ήταν συνολικά 770. Σημειώνεται ότι έχει ξεπεραστεί κατά πολύ ο αρχικός στόχος των 500 κωδικών με μείωση το λιγότερο 5% στα ράφια των σούπερ μάρκετ για τουλάχιστον έξι μήνες. Τα προϊόντα αυτά αφορούν 37 βασικές κατηγορίες, ενώ μέχρι στιγμής έχουν ανταποκριθεί 62 εταιρείες.

Ο Υπουργός Ανάπτυξης, Κώστας Σκρέκας, δήλωσε: ”H πρωτοβουλία ‘Μόνιμη Μείωση Τιμής’ βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη ανταπόκριση. Το  γεγονός αυτό μας ικανοποιεί αλλά δεν εφησυχάζουμε. Έχουμε ξεπεράσει κατά πολύ τον αρχικό στόχο μας. Συνεχίζουμε με αποφασιστικότητα την προσπάθειά μας να στηρίξουμε τα νοικοκυριά και τους ευάλωτους συμπολίτες μας, δίνοντας καθημερινά τη μάχη με την ακρίβεια. Την ίδια στιγμή, συνεχίζουμε τους εντατικούς ελέγχους για την πάταξη της αισχροκέρδειας. Η κυβέρνηση στέκεται με συνέπεια δίπλα στους πολίτες”.