23η ΙΟΥΛΙΟΥ 1942 - Η έξοδος του Στρατηγού Ναπ .Ζέρβα στα βουνά για την αντιμετώπιση των κατακτητών - Η αξία του αγώνα του Ε.Δ.Ε.Σ.

 Γράφει 

ο Κωνσταντίνος Χασόγιας, 

Θεολόγος του Ε.Κ.Π.Α. 

Τον Οκτώβριο του 1940, μετά την ιταμή ιταλική πρόκληση και την παραβίαση των ελληνικών συνόρων από τον ιταλικό στρατό, η Ελλάδα βρέθηκε να συμμετέχει ενεργά στη θύελλα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς απέρριψε υπερήφανα το ιταλικό τελεσίγραφο και ο Ελληνικός λαός ανταποκρίθηκε θετικότατα στην αξιοπρεπή στάση του Ηγέτη του. Τόσο ο πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς όσο και ο Ανώτατος Άρχοντας της Χώρας Βασιλεύς Γεώργιος Β’, τήρησαν κοινή και αταλάντευτη γραμμή, η Ελλάς θα αμύνετο μέχρις εσχάτων. Έτσι και έγινε. Ακολούθησαν επτά ολόκληροι μήνες ηρωικής αντίστασης των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων κατά των κατά πολύ υπερτέρων σε αριθμό και εξοπλισμό ιταλικών και γερμανικών στρατευμάτων. Στα πεδία των μαχών από την Ήπειρο και τη Μακεδονία, μέχρι την Κρήτη, εγράφησαν νέες σελίδες δόξας από τους Αξιωματικούς και Οπλίτες του Ελληνικού Στρατού, που προκάλεσαν το θαυμασμό τόσο των Συμμάχων όσο και των δυνάμεων του Άξονα. Παρά την ηρωική αντίσταση τον Απρίλιο του 1941 επικράτησαν οι υπέρτερες γερμανικές δυνάμεις και η ελληνική κυβέρνηση του Εμμ. Τσουδερού με τον Βασιλέα Γεώργιο Β΄ και το Βασιλικό Ναυτικό αναχώρησαν για την Αίγυπτο και τη συνέχιση του αγώνα. 

Ο Ε.Δ.Ε.Σ. και ο Ναπολέων Ζέρβας

 O πόλεμος για τους Έλληνες δε σταμάτησε, αφού ο αγώνας του Ελληνικού Στρατού και του Βασιλικού Ναυτικού κατά του Άξονα, συνεχίσθηκε στην Βόρεια Αφρική στο πλευρό των Συμμάχων. 

Παράλληλα, στην κατεχομένη Ελλάδα ξεκινούσε η τριπλή Κατοχή. Κατά την περίοδο της Κατοχής αναπτύχθηκαν αντιστασιακές οργανώσεις, με κυριότερες μεταξύ άλλων το Ε.Α.Μ. τον Ε.Δ.Ε.Σ και την ΕΚΚΑ. 

Όσον αφορά τον Ε.Δ.Ε.Σ. που αναπτύχθηκε στην Ήπειρο και την Αιτωλοακαρνανία αρχηγό είχε τον Ναπολέοντα Ζέρβα, ο οποίος οργάνωσε τον ένοπλο αγώνα κατά των Κατακτητών.

 Ο Ζέρβας γεννήθηκε το 1891 και είχε καταγωγή από το ιστορικό Σούλι. Ο ίδιος συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους. Κατόπιν η στρατιωτική του πορεία στιγματίσθηκε από μελανές στιγμές αφού συμμετείχε σε όλα τα κινήματα του Μεσοπολέμου ως φανατικός βενιζελικός αξιωματικός παρά τον όρκο πίστεως στον νόμιμο Άρχοντα της χώρας. 

Μάλιστα η ανάμειξη του στο κίνημα του 1935 του στοίχησε την απόταξη του από τον Ελληνικό Στρατό. Έφερε τότε το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Το 1937 ο αυτοεξόριστος στο Παρίσι Νικόλαος Πλαστήρας ήλθε σε επαφή με τους Ζέρβα, Σπαή και Σταματόπουλο και σχημάτισαν την αρχική ομάδα του Ε.Δ.Ε.Σ. (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος) των Αθηνών, με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου και την εκδίωξη του Βασιλέως Γεωργίου Β’ από την Ελλάδα. 

Ο Ε.Δ.Ε.Σ. Αθηνών επιδίωκε πριν τον πόλεμο για τη δημιουργία μίας κίνησης για την αλλαγή της μορφής του πολιτεύματος της χώρας. Αυτοί οι στόχοι ωστόσο δεν στάθηκε δυνατόν να πραγματοποιηθούν λόγω της έναρξης του ελληνοιταλικού πολέμου. Με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα και την έναρξη της κατοχής, νέος στόχος του Ε.Δ.Ε.Σ έγινε η εκδίωξη του κατακτητή, παρά τις όποιες πολιτικές διαφορές. Ο Μιχαήλ Μυριδάκης αναφέρει ότι στο καταστατικό του Ε.Δ.Ε.Σ. που συντάχθηκε το Σεπτέμβριο του 1941, ότι ένας από τους στόχους της οργάνωσης ήταν και η εγκαθίδρυση Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, «με τη θέληση του λαού». 

Το μέτωπο της Βορείου Αφρικής το 1942 

Οι εξελίξεις των πολεμικών επιχειρήσεων στο μέτωπο της Β. Αφρικής, συνέβαλαν στη δημιουργία και στην εκδήλωση ομάδων αντίστασης καθώς το 1942 οι γερμανικές δυνάμεις υπό τον Ρόμμελ, πίεζαν ασφυκτικά τις βρετανικές δυνάμεις. Οι Σύμμαχοι για να αγκιστρώσουν γερμανικές δυνάμεις στα Βαλκάνια έδωσαν έμφαση στο να δημιουργήσουν έναν αντιπερισπασμό για τους Γερμανούς στην Ελλάδα. 

Παρόλο που ο Ζέρβας στην κατεχομένη Αθήνα, ήταν υπό την παρακολούθηση των Ιταλικών κατοχικών δυνάμεων, μέσω της οργάνωσης «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» κατάφερε να έλθει σε επαφή με το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, από το οποίο έλαβε την εντολή να σχηματίσει ένοπλο αντάρτικο τμήμα.

 Ήδη τον είχαν προσεγγίσει οι Βρετανοί και του είχε δοθεί προκαταβολικά και η σχετική χρηματοδότηση εκ μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου. Η ημερομηνία που επιλέχθηκε για την έναρξη της ελληνικής εθνικής αντίστασης από τον Ζέρβα ήταν η 23η Ιουλίου 1942. 

Μαζί του είχε τους έμπιστους συνεργάτες του, Κομνηνό Πυρομάγλου, Μιχαήλ Μυριδάκη, Παντελή Κωστάκη, Ιω. Παπαδάκη, και Ηρ. Πετιμεζά, οι οποίοι έφυγαν από την Αθήνα ακολουθώντας τον στα βουνά του Βάλτου και της Ηπείρου. Στον Βάλτο δεν έγινε δεκτός από τους κατοίκους και οι δημογέροντες του ζήτησαν να απομακρυνθεί από την περιοχή τους καθώς θεώρησαν ότι η δράση του απότακτου αντισυνταγματάρχη θα προκαλούσε την οργή των Ιταλικών δυνάμεων που θα εκδήλωνε το με αντίποινα εις βάρος των κατοίκων και του αμάχου πληθυσμού. 

Μετά από αυτά τα γεγονότα ο Ζέρβας με τους άνδρες του μετέβησαν στη Μεγαλόχαρη Άρτας, όπου οι Ηπειρώτες δέχθηκαν το κάλεσμα του για αγώνα κατά του Κατακτητή αφού υπήρξε το αντίπαλον δέος του Ε.Λ.Α.Σ .που ήδη είχε αρχίσει να δείχνει, έστω κι αμυδρά αρχικά, από ποια πολιτική δύναμη διευθύνε το. 

Η αξία του αγώνα του Ε.Δ.Ε.Σ. 

Παρά τις αντιξοότητες που συνάντησε ο Ζέρβας κατόρθωσε να ιδρύσει ένοπλες ομάδες με το όνομα: «Ε.Ο.Ε.Α.» (Ελληνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών), από αγνούς πατριώτες της Ηπείρου, των περιοχών του Βάλτου και του Ξηροβουνίου Αιτωλοακαρνανίας, ονομάζοντας την περιοχή που δρούσε ως «ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΟΡΕΙΝΗ ΕΛΛΑΣ».

Ο Ε.Δ.Ε.Σ. συνεργάσθηκε μία και μοναδική φορά με το Ε.Α.Μ. –Ε.Λ.Α.Σ. του Άρη Βελουχιώτη, για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου τον Νοέμβριο του 1942, με τη βοήθεια Άγγλων σαμποτέρ. 

Η χρησιμότητα και η αποτελεσματικότητα αυτής της ενέργειας παραμένει έως σήμερα αμφιλεγόμενη. Στα χρόνια που ακολούθησαν οι δυνάμεις του Ζέρβα συγκρούσθηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις και κατήγαγον νίκες σε βάρος τους (Επιχείρηση Animals, 4-5 Ιουλίου1943, Μάχη Μακρυνόρους 17-21 Ιουλίου 1943, Μάχη Νεράιδας, Επιχείρηση Κιβωτός του Νώε 5-10 Ιουλίου 1944, Μάχη Μενίνας 17η Αυγούστου1944 κ.α.). 

Οι ανταρτικές δυνάμεις του Ν. Ζέρβα αποδύθηκαν σε έναν δύσκολο αγώνα τόσο κατά των Ιταλο-Γερμανικών δυνάμεων, αλλά και επιβίωσης στα βουνά. Συχνά βρέθηκαν μάλιστα μεταξύ δύο πυρών αφού ενώ ο Ζέρβας πολεμούσε τον στρατό Κατοχής δεχόταν πισώπλατη επίθεση από τον Ε.Λ.Α.Σ. ο οποίος θεωρούσεως εμπόδιο για τα μελλοντικά πολιτικά του σχέδια την ύπαρξη του Ε.Δ.Ε.Σ. Μάλιστα κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών του 1944 οι δυνάμεις του Ε.Δ.Ε.Σ. δέχθηκαν σφοδρή επίθεση στην Ήπειρο από τον Ε.Λ.Α.Σ. με συνέπεια να αναχωρήσουν για την Κέρκυρα.

 Αναντίρρητα, ο Ν. Ζέρβας με τους άνδρες των Ε.Ο.Ε.Α.-Ε.Δ.Ε.Σ., οι οποίοι τραυματίσθηκαν αλλά και όσοι έπεσαν στις μάχες υπέρ πατρίδος στα χρόνια της τριπλής Κατοχής, έβαλαν ένα λιθαράκι στη συμμαχική νίκη. 

Η δράση και η προσφορά του Ν. Ζέρβα όπως και των άλλων εθνικών ανταρτικών ομάδων, αναγνωρίσθηκε επίσημα από την ελληνική πολιτεία με το Β. Δ. της 10ης Μαρτίου 1950, ενώ ο ίδιος έλαβε τιμητικά το βαθμό του Στρατηγού. Ο αγώνας της εθνικής αντίστασης των Ελλήνων κατά των κατακτητών και δη αυτός του Ν. Ζέρβα, υπήρξε πράγματι ηρωικός και πολύτιμος. Διότι όπως σοφά διατύπωσε ο Ουίντσων Τσώρτσιλ: «Εάν δεν υπήρχε η ανδρεία των Ελλήνων και η γενναιοψυχία τους, η έκβαση του Β Παγκοσμίου Πολέμου θα ήταν αβέβαιη.».

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 

Μιχαήλ Ι. Μυριδάκη,Αγώνες της Φυλής

Η Εθνική Αντίσταση ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ 1941-44, ΤόμοςΑ’, εκδ.Σιδέρης,Αθήνα, 1976, Γεωργίου Χ. Κόντου, Ιστορικαί Αλήθειαι για την ΕθνικήνΑντίστασιν των Ελλήνων, εκδ. Σπίλιας,Αθήνα, 1991 Ιωάννης Παπαφλωράτος, Ε.Δ.Ε.Σ.-Άγνωστες Πτυχές από την Ιστορία τηςΟργάνωσης, εκδ.Περισκόπιο 2007, Ιωάννη Αθανασόπουλου, Στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας, ιστορική βιογραφία, εκδ.Πελασγός,Αθήνα 2020

Η Μάχη του Ρίμινι (14 έως 21 Σεπτεμβρίου 1944) - Η Κύρια Δράση της Eλληνικής 3η Ορεινής Ταξιαρχίας υπό τον Σχη(ΠΖ) Θρασύβουλο Τσακαλώτο

 

Γράφει ο 

Αντγος ΕΛ.ΑΣ ε.α. Χρήστος Κονταρίδης, 

μέλος του Δ.Σ. της Ε.Α.Α.Σ. 

- πολιτικός επιστήμων/ιστορικός.

Με την ονομασία ‘Μάχη του Ρίμινι’ είναι γνωστή η κύρια επίθεση των Συμμάχων κατά τη διάρκεια της ιταλικής εκστρατείας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου , ως μέρος της ευρύτερης επιχείρησης με την κωδική ονομασία “Operation Olive” (=Επιχείρηση Ελαία) , δηλαδή της επίθεσης κατά της λεγομένης ‘Γοτθικής Γραμμής’ άμυνας των Γερμανών η οποία επεκτείνετο από την Πίζα έως το Ρίμινι στις ακτές της Αδριατικής , έχοντας συνολικό ανάπτυγμα 350 χιλιομέτρων , που διήρκεσε από τις 25 Αυγούστου έως τις 30 Σεπτεμβρίου του 1944. 

Ποια ήταν όμως η κατάσταση στα μέτωπα του πολέμου πριν τον Σεπτέμβριο του 1944; 

Μετά την πανωλεθρία της γερμανικής 6ης Στρατιάς του στρατάρχη Φρίντριχ Βίλχελμ Ερνστ Πάουλους στο Στάλινγκταντ ,τον Φεβρουάριο του 1943 , την εκδίωξη των στρατευμάτων του Africa Corps του στρατάρχη Γιοχάινες Έρβιν Όιγκεν Ρόμελ από την Αφρική , τη μεγάλη γερμανική ήττα κατά τη μεγάλη αρματομαχία του Κούρσκ ,τον Ιούλιο του 1943 ,την ολοκληρωτική κατάληψη της Σικελίας ,στις 17Αυγούστου του 1943 καιτην Ιταλική Συνθηκολόγηση , στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943 , που έγινε ταυτόχρονα με τη Συμμαχική απόβαση στο Σαλέρνο της Ιταλίας , φάνηκε ότι η ήττα των Γερμανών στον πόλεμο ήταν προδιαγεγραμμένη. Ο πόλεμος όμως θα διαρκούσε πολύ ακόμα. 

Στις 22 Ιανουαρίου του 1944 τμήματα του αμερικανικού VI Σώματος Στρατού υπό τον στρατηγό Τζων Λούκας απεβιβάσθησαν στο ‘Αντζιο , ενώστις 18 Μαΐου ολοκληρώθηκαν οι μάχες του Μόντε Κασίνο , με την πρώθηση των Συμμάχων έως τη ‘Γραμμή Γκούσταβ’ παρά τη λυσσώδη αντίσταση της επίλεκτης γερμανικής 4ης Μεραρχίας αλεξιπτωτιστών , της μεραρχίας Herman Göring και των μεραρχιών Γρεναδιέρων των SS του στρατάρχη Άλμπερτ Κέσσερλινγκ. Στις 4 Ιουνίου τα πρώτα αμερικανικά άρματα μάχης ‘Sherman M4A1’ έμπαιναν στη Ρώμη και δύο ημέρες αργότερα επραγματοποιείτο η μεγάλη απόβαση στη Νορμανδία. Ο Άξονας έχανε παντού τις μάχες , αφού και στην Ανατολή έναν μήνα αργότερα η USAAF θα βομβάρδιζε για πρώτη φορά τις Φιλιππίνες προκειμένου να αποβιβασθούν κατόπιν εκεί τα πρώτα στρατεύματα που θα απελευθέρωναν τη χώρα απλό την ιαπωνική κατοχή , ενώ στις 10 Σεπτεμβρίου του 1944 , τα σοβιετικά στρατεύματα του 2ου Λευκορωσικού Μετώπου θα έφταναν στην αριστερή όχθη του Βιστούλα , απωθώντας τα γερμανικά του αντιστρατήγου των SS Έριχ φον ντεμ Μπαχ Τσελέφσκι. 

Αυτή ήταν η κατάσταση του πολέμου στα σημαντικότερα μέτωπα , έως την ανακοπή της πορείας των Συμμαχικών δυνάμεων έμπροσθεν της ‘Γοτθικής Γραμμής’ άμυνας των Γερμανών , βορείως της Φλωρεντίας. 

Κατά την επιχείρηση “Operation Olive” έλαβαν συνολικά μέρος 20 Συμμαχικές Μεραρχίες , με επικεφαλής τον Βρετανό στρατάρχη Χάρολντ Αλεξάντερ , ενώ τις γερμανικές μεραρχίες που αμύνοντο στη ‘Γοτθική Γραμμή’ διοικούσε ο στρατάρχης Άλμπερντ Κέσσερλινγκ. Η ευρύτερη ‘Μάχη του Ρίμινι’ χαρακτηρίσθηκε ως η μεγαλύτερη μάχη από υλικής πλευράς που έγινε ποτέ σε ιταλικό έδαφος , αφού πάνω από 1.200.000 στρατιώτες έλαβαν μέρος σ’ αυτήν και έληξε με νίκη των Συμμαχικών δυνάμεων , παρά του ότι δεν επετεύχθη η αποφασιστική διάσπαση του γερμανικού μετώπου. Μετά τις μάχες και λόγω της επιτυχημένης συμμετοχής της στις επιχειρήσεις , η ελληνική 3η Ορεινή Ταξιαρχία έλαβε τιμητικά την ονομασία ‘Ταξιαρχία του Ρίμινι’. 

Η Eλληνική 3η Ορεινή Ταξιαρχία , συνολικής δύναμης 3.377 ανδρών υπό τον συνταγματάρχη Πεζικού Θρασύβουλο Τσακαλώτο (1897-1989) , συνεκροτήθη στο στρατόπεδο ‘Ινσαρίγιε’ του Λιβάνου την 1η Αυγούστου του 1944 μετά το αποτυχημένο εαμικό στασιαστικό κίνημα της 6ης Απριλίου του 1944 , από νομιμόφρονες προς την ‘εξόριστη’ Κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού αξιωματικούς και στρατιώτες. Από εκεί μετεφέρθη στην Τρίπολη του Λιβάνου και στο ‘Κέντρο Εκπαίδευσης Ορεινού Αγώνα’ του Σ.Σ.Μ.Α. (=Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής) για να ολοκληρώσει την εκπαίδευσή της.

Η ταξιαρχία μετεφέρθη στον Τάραντα της Ιταλίας , στις 11 Αυγούστου και από εκεί έφτασε σιδηροδρομικώς στο χωριό Κατόλικα , 20 χιλιόμετρα νοτίως του Ρίμινι , όπου οι άνδρες της ανεπτύχθησαν στο παραλιακό μέτωπο , αρχικά υπό τις διαταγές της νεοζηλανδικής 2αςΜεραρχίας και εν συνεχεία υπό την καναδική 1η Μεραρχία. Οι Συμμαχικές δυνάμεις που θα επιχειρούσαν κατά των Γερμανών αποτελούντο από βρετανικά , Καναδικά , νεοζηλανδικά και τα ελληνικά στρατεύματα της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας ,ως τμήματα της 8ης Στρατιάς της Κοινοπολιτείας υπό τον αντιστράτηγο σερ Όλιβερ Λις , σε από κοινού συντονισμό με την αμερικανική 5η Στρατιά του στρατηγού Μαρκ Κλαρκ. Η αμερικανική 5η Στρατιά θα επιχειρούσε στον δυτικό τομέα και η βρετανική 8η Στρατιά στον ανατολικό τομέα της ‘Γοτθικής Γραμμής’. Αποστολή της , ενταγμένης στην 8η Στρατιά , ελληνικής 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας , ήταν η κατάληψη της πόλης του Ρίμινι , πόλης κτισμένης κοντά στην ακτή της Αδριατικής θάλασσας ανάμεσα στους ποταμούς Μαρέκια (ο αρχαίος Αριμίνος) καιΑούζα ,όπου θα αντιμετώπιζε τμήματα της γερμανικής 1ης ΜεραρχίαςΑλεξιπτωτιστών και της Μεραρχίας Τουρκομάνων του στρατηγού Τράουγκοτ Χερ. 

Η κύρια δράση της ελληνικής ταξιαρχίας άρχισε το βράδυ της 14ης Σεπτεμβρίου , με τη συνδρομή διμοιριών Συμμαχικών πολυβόλων και τεθωρακισμένων. Την επομένη ημέρα οι ελληνικές δυνάμεις επετέθησαν στο αεροδρόμιο του Ρίμινι , το οποίο και κατέλαβαν μετά από τριήμερη μάχη. Στις 20 Σεπτεμβρίου οι δυνάμεις έφτασαν κοντά στην πόλη , με στόχο την κατάληψη θέσεων στον ποταμό Αουόζα , στην νότια πλευρά του Ρίμινι καιτων νοτίων οικισμών της πόλης του Ρίμινι. Κατόπιν σκληρών μαχών το 3ο Τάγμα της ελληνικής 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας εξεδίωξε τις γερμανικές δυνάμεις που υπεστήριζαν την περιοχή Σάντα Μαρία ντε λε Κολονέλε και την 21η Σεπτεμβρίου κατέλαβε όλο το δυτικό τμήμα υψώνοντας την ελληνική σημαία στο Δημαρχείο της πόλης , ενώ το 2ο Τάγμα της ταξιαρχίας άρχισε επιχειρήσεις στο ανατολικό τμήμα της πόλης , όπου κατόπιν νικηφόρων επιχειρήσεων υποχρέωσε τον αντίπαλο να παραδοθεί. Την 19.30’ ώρα ο δήμαρχος του Ρίμινι παρέδωσε δια πρωτοκόλλου και άνευ όρων την πόλη του Ρίμινι στον διοικητή του 2ου Λόχου του 3ου Τάγματος , λοχαγό Μιχαήλ Αποστολάκη , σε κείμενο που συνετάχθη στην αγγλική , ιταλική και ελληνική γλώσσα. Κατόπιν , καναδικές και νεοζηλανδικές μονάδες απέδωσαν τιμές στην σημαία του τάγματος για την επιτυχή κατάληψη της πόλης. 

Κατά τις 9 ημέρες που διήρκεσαν οι μάχες για την κατάληψη της ευρύτερης περιοχής του Ρίμινι , οι συνολικές ελληνικές απώλειες ανήλθαν σε 10 αξιωματικούς και 106 οπλίτες , ενώ υπήρξαν και 316 τραυματίες (23 αξιωματικοί και 293 οπλίτες). 

Στις 9 Νοεμβρίου του 1944 ελληνική 3η Ορεινή Ταξιαρχία θα επέστρεφε στην Αθήνα , όπου κατά τον ‘δεύτερο κύκλο’ του συμμοριτοπολέμου τον Δεκέμβριο του 1944 , θα συμμετείχε στις Μάχες των Αθηνών, μαχόμενη στο Γουδί κατά της , δύναμης περίπου 4.000 ανδρών , 2ας Μεραρχίας Στερεάς Ελλάδος του Ε.Λ.Α.Σ. , την οποία θα απωθούσε , προξενώντας της μάλιστα και σημαντικές απώλειες.

Μόνο οι απατεώνες μπορούν να απολαύσουν την προσωπικότητά τους - Ο ιδεώδης αντιπερισπασμός από το αληθινά δεινά της χώρας.

 Του Χρήστου Χωμενίδη

Είναι οκτώ και πέντε το πρωί, 24 Σεπτεμβρίου 2023, οι κάλπες για την εκλογή του καινούργιου επικεφαλής του Σύριζα έχουν μόλις ανοίξει. Δεν έχω προφανώς ιδέα τι πρόκειται να βγάλουν ούτε παίρνω τοις μετρητοίς τις "εμπιστευτικές" πληροφορίες που μού μεταφέρονται – έχω πολλές φορές δει στη ζωή μου τους οιωνούς να διαψεύδονται. Και άλλες τόσες να επιβεβαιώνονται. Ένα ξέρω προς το παρόν.

Πως το φαινόμενο Κασσελάκης χρησίμευσε ως ιδεώδης αντιπερισπασμός από το αληθινά δεινά της χώρας. Στο έβγα ενός καλοκαιριού που μάς πήρε και μας σήκωσε -ενώ τα δάση του Έβρου κάπνιζαν ακόμα και τα όμβρια ύδατα στη Θεσσαλία είχαν πνίξει αμέτρητα ζώα βοσκής κι ακόμα περισσότερα όνειρα ζωής-, εμφανίστηκε ένα πρόσωπο, για το οποίο τίποτα πέρα από το ονοματεπώνυμό του δεν γνωρίζουμε με σιγουριά, και άλλαξε ακαριαία την ατζέντα της δημόσιας συζήτησης. Δεν ήταν, κατά βάθος, τόσο δύσκολο. Από το να συμπάσχει η κοινή γνώμη με τους πλημμυροπαθείς, να τρέμει την επόμενη εκδήλωση της κλιματικής αλλαγής, να πενθεί τον Αντώνη Καρυώτη, να συζητάει επί της ουσίας πώς αντιμετωπίζεται ο κοινωνικός αποκλεισμός, ασύγκριτα πιο ευχάριστο να ακολουθεί κατά πόδας τον κύριο Κασσελάκη. Στις βόλτες με τον σκύλο του, στο γυμναστήριο, ακόμα και στη χολυγουντιανά φωτογραφημένη Μακρόνησο…

Ο κόσμος θέλει άρτον και θεάματα. Όσο λιγοστεύει ο άρτος, τόσο επιβάλλεται τα θεάματα να γίνονται πιο φαντασμαγορικά.

Η κυβερνητική παράταξη αισθάνεται, μαθαίνω, ήδη ευγνωμοσύνη για τον εξ’ Αμερικής -αυτόκλητο;- σωτήρα. Τυχόν ανάδειξή του στον θώκο του Σύριζα θα ήταν για εκείνη "όνειρο βλέπω μην με ξυπνάτε". Ο Στέφανος Κασσελάκης θα εξακολουθούσε να επιδίδεται σε ό,τι ξέρει καλύτερα: να μαγνητίζει τις κάμερες των πρωινάδικων και των μεσημεριανάδικων. Άντε να διαδήλωνε κάθε Πέμπτη και Σάββατο για τα δικαιώματα των λοάτκι, πανέμορφος και κομψεπίκομψος, θυμίζοντας το παλιό εκείνο, μπαλζακικής εμπνεύσεως, ανέκδοτο όπου ο πατέρας λέει στον φτωχό και ελαφρώς στραβοχυμένο γιό του: "εσύ δεν είσαι γκέι, αγόρι μου. Μια παλιόπ…στα είσαι!"  

Θα μάθαινε παράλληλα ταχύρυθμα ελληνικά. Στη Βουλή όμως δεν θα έμπαινε προσώρας. Όχι από σεβασμό προς τους εκλεγμένους με το ψηφοδέλτιο επικρατείας του Σύριζα. Αλλά επειδή κάποιος θα του είχε σφυρίξει την περίφημη φράση του Γεωργίου Παπανδρέου για τον Γρίβα Διγενή. "Εδοξάσθη κρυπτόμενος και εγελοιοποιήθη εμφανιζόμενος". Σε περίπτωση πάλι που, σε ένα ντελίριο αυτοπεποίθησης, αποφάσιζε να εισέλθει στον ναό της Δημοκρατίας, το σώσε θα γινόταν για το ποιος θα τον πρωτογλεντήσει. Ποιος θα τον πρωτοκάνει του αλατιού. Ο Άδωνις; Ο Βορίδης; Ή μήπως ο κοινοβουλευτικότατος αν και πρωτάρης Παναγιώτης Δουδωνής; Κάλλιο την ευθύνη της εκπροσώπησης του Σύριζα εκεί που συζητιούνται οι νόμοι και οι προφήτες να αναλάβει ο αψύς Παύλος Πολάκης. Ανάβοντας κάθε μέρα κερί στη μνήμη του Αγαμέμνονος Κουτσόγιωργα…

Ας επιστρέψουμε στον άρτο. Στις γνώριμές μας διαδρομές στα σούπερ μάρκετ που καταβροχθίζουν πενηντάρικα αφήνοντας το καλάθι μισοάδειο. Στην αγωνία σχετικά με την τιμή της βενζίνης, του πετρελαίου κυρίως θέρμανσης. Θα τουρτουρίσουμε άραγε κατά τους προσεχείς μήνες; Ή μήπως ο χειμώνας φέτος δεν θα έρθει, επιβεβαιώνοντας το πέρασμα της Ελλάδας από την εύκρατη στη διακεκαυμένη ζώνη;  Προοιωνιζόμενος ακόμα χειρότερους καύσωνες κατά το προσεχές θέρος; 

Το ερώτημα πάντως που έθεσα προεκλογικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη -"πόσα χρειάζεται τον μήνα ένα ζευγάρι με παιδί;", για να εισπράξω ένα γενικόλογο "εξαρτάται από τις συνθήκες…"- μού το απάντησαν προχθές στην Καλαμάτα κάποιες αναγνώστριές μου. "Τρεισίμισυ χιλιάδες ευρώ!" συμφώνησαν άπασες. "Όχι για πολυτέλειες. Για να απολαμβάνουν ένα συμπαθητικό επίπεδο ζωής. Να αγοράζουν ένα βιβλίο μια στις τόσες, να πηγαίνουν κάθε δεύτερο Σάββατο σε μια ταβέρνα…" "Και πόσα παίρνει ένας καθηγητής σε δημόσιο σχολείο;" "Λιγότερο από χίλια πεντακόσια." "Ένας πωλητής σε κατάστημα;" "Τον βασικό με κάποιες ίσως προσαυξήσεις. Άντε να φτάνει το χιλιάρικο…" Όπερ σημαίνει ότι από κάθε μικρομεσαίο νοικοκυριό λείπει σχεδόν ένας μισθός. 

Η πολυσθένεια, όρος που εισήγαγε ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς για να περιγράψει ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο βασίζεται σε παράλληλες δραστηριότητες των πολιτών -το πρωί εμποροϋπάλληλος, το απόγευμα οδηγός ταξί, εν μέρει ελαιοπαραγωγός, εν μέρει τουριστικός μικροεπιχειρηματίας με δύο ενοικιαζόμενα-, η πολυσθένεια καλά κρατεί. Προϋποθέτει ωστόσο φορολογική επιείκια. Για να τα βγάζουν πέρα οι άνθρωποι, πρέπει το κράτος να κάνει την πάπια. Άμα το έχει βάλει γινάτι να εξυγιάνει την οικονομική δραστηριότητα, να μην αφήνει τίποτα να περάσει κάτω από τα ραντάρ του, ας διπλασιάσει πρώτα τους μισθούς. Κι έπειτα ας τους φορολογεί.

Το βαρύναμε. Πάμε πάλι στον Κασσελάκη. Τι πιθανότητες δίνετε να τα βροντήξει και να εξαφανιστεί σε τρία ή σε δεκατρία τέρμινα; Να ξημερώσει ένα πρωί και να είναι άφαντος από προσώπου γης; Να τον εντοπίσουν, μετά από χρόνια, στην Αμερική, να παίζει μπάντζο σε συγκρότημα κάντρι, παντρεμένος με γυναίκα, πατέρας τριών παιδιών; Ή στην Αυστραλία, να διοργανώνει πρωτάθλημα μπιτς βόλεϊ για τους Κινέζους τουρίστες; Εγώ αρκετές. Κι αν δεν έχει διαβάσει το ημιτελές αριστούργημα του Τόμας Μαν "Φέλιξ Κρόουλ", σίγουρα θα έχει δει την ταινία "Ο Ταλαντούχος κύριος Ριπλέι." Σε αμφότερα ένας ωραιότατος, συμπαθέστατος και ελαφρώς ψυχασθενής νεαρός πλάθει με δανεικά υλικά μια περσόνα. Και τη φοράει σαν ρούχο κολλητό.  

"Στον σύγχρονο κόσμο της αστικής παρακμής" γράφει ο μεγάλος διανοητής Γκεόργκ Λούκατς "μόνο ο απατεώνας μπορεί να απολαύσει την προσωπικότητά του".

Προσωπικά όσο μεγαλώνω, τόσο πείθομαι για αυτό.

* O Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας

πηγή: https://www.capital.gr/xristos-xomenidis/3739516/mono-o-apateonas-mporei-na-apolausei-tin-prosopikotita-tou/

Πάει το καλοκαίρι - Ti μας "χάρισε", εκτός το σύγχρονο εκλογικό θαύμα!!

 Πέρσι τέτοιον καιρό, πάλι σχολιάζαμε το τέλος του καλοκαιριού, παραθέτοντας και μερικά εμβληματικά τραγούδια από τη περίφημη δεκαετία του ’60 τότε που τα τραγούδια ήταν τραγούδια και όχι «ιιιιιιιιι», «ααααααα», «οοοοοοο» συνοδευόμενα  από μη φούστες,  μη μπλούζες και μη…. φωνές.

• του Χρήστου Μπολώση

Έτσι θυμηθήκαμε το τραγούδι του Τζωρτζ Λούκας «Πάει το καλοκαίρι»,  το εμβληματικό τραγούδι  «Melancolie in Settembre» με τον ασυναγώνιστο Peppino Di Capri και βέβαια,  το υπέροχο «Summer is Over», με την πανέμορφη Dusty Springfield. Υπήρξαν κι’ άλλα σχετικά τραγούδια, όπως οι επιτυχίες του Δάκη «Τόσα καλοκαίρια» των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου και το «Αυτό το καλοκαίρι» (Στίχοι  Βεατρίκης  Δαλαμάγκα και μουσική Μίμη Πλέσσα), αλλά και το «Καλοκαιράκι»  σε μουσική Σπήλιου Μεντή, στίχους Ίκαρου και ερμηνεία από τη Γιοβάννα …

Όμως αρκετά με τις μουσικές ανησυχίες του γράφοντος, τις οποίες δεν είστε υποχρεωμένοι να υποστείτε, αλλά τις… υποστήκατε.

Το καλοκαίρι, που πριν λίγο αποχαιρετήσαμε φίλοι μου δεν ήταν ακριβώς  αυτό που λέμε μία ανέμελη εποχή  με καρπούζι, μπύρες και ξαπλώστρες που στοιχίζουν όσο ένα μικρό αυθαίρετο οικοπεδάκι στην άκρη του ντουνιά με φως, νερό, τηλέφωνο κ.λπ. Ήταν ένα καλοκαίρι γεμάτο γεγονότα και εκπλήξεις, που άρχισε όσο πιο επεισοδιακά μπορεί να αρχίσει μια εποχή.

Είναι πολλά αυτά που συνέβησαν και σκέφτηκα να σας τα δώσω σε συνέχειες. Αλλά μετά ξανασκέφτηκα ότι άλλη όρεξη δεν είχατε, από το να διαβάζετε για το καλοκαίρι όλο το υπόλοιπον του βίου σας. Έτσι σας το δίνω όλο μαζί και θέλετε το διαβάζετε θέλετε όχι και πάτε για φρέσκα  και μηδέν παρεξήγηση.

Στις 21 Μαΐου είχαμε τις Εθνικές εκλογές που συνέβησαν πράματα και θάματα με πρώτη απ’  όλα την παγκοσμίου πρωτοτυπίας ενέργεια να αποκλεισθεί ένα κόμμα από τις εκλογές  με εντελώς αντισυνταγματικές διαδικασίες. Και αυτό βέβαια δεν ήταν το ΚΚΕ που είχε αιματοκυλήσει την Ελλάδα (βρε τι μίσος είναι αυτό), διότι αυτό από το 1974 και μετά, έχει μία ιδιότυπη ασυλία από όλα τα κόμματα του αυτοαποκαλουμένου «Συνταγματικού τόξου», που όμως δεν σέβεται το Σύνταγμα.

Τοσπάν (τέλος πάντων).

Έγιναν λοιπόν οι εκλογές και τα κόμματα συγκέντρωσαν τα εξής ποσοστά:

ΝΔ 40,79%, ΣΥΡΙΖΑ 20,07%, ΠΑΣΟΚ 11,46%, ΚΚΕ 7,23%, Ελληνική Λύση 4,45%. Συνελόντι ειπείν, ο ΣΥΡΙΖΑ έφαγε μία τέτοια σφαλιάρα που είπε τον Δεσπότη Παναγιώτη.

Η ΝΔ πήρε πολύ μεγάλο ποσοστό, αλλά με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, δεν σχημάτιζε αυτοδύναμη κυβέρνηση και άντε φτου κι’ απ’ την αρχή. Στις 25 Ιουνίου νέες εκλογές λες κι είχαμε λεφτά και δεν ξέραμε πώς να τα ξοδέψουμε. Έτσι είχαμε: ΝΔ 40,55 % και 158 έδρες. ΣΥΡΙΖΑ 17,84% – 47. ΠΑΣΟΚ 11,85% – 32. ΚΚΕ 7,69% – 21. Σπαρτιάτες 4,64% – 12. Ελληνική Λύση 4,44% – 12. Νίκη 3,69% – 10 και Πλεύση Ελευθερίας  3,17% – 8.

Συναγερμός στο πολιτικό σύστημα. Σπαρτιάτες, Νίκη και λίγο η Ελληνική Λύση τους χάλασαν την σούπα και άντε οι γνωστές γελοιότητες. Όχι αντιπρόεδρο οι Σπαρτιάτες, το Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης συνήλθε εκτάκτως με πρωτοβουλία και υπό την προεδρία του Δημάρχου κ. Δούκα, να εξετάσει αν μπορούν οι «Σπαρτιάτες»  λέγονται «Σπαρτιάτες». Προς στιγμήν, παραλίγο να παρασυρθεί και ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Μπακογιάννης και να ζητήσει εξηγήσεις από το Παναθηναϊκό για τον ίδιο λόγο (πώς κύριε χρησιμοποιείς το όνομα της Αθήνας;) Όμως επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι και το θέμα θεωρήθηκε λήξαν.

Ένας φίλος, ο Γιάννης Μ. μου έστειλε το παρακάτω κείμενο, το οποίο και παραθέτω αυτούσιο.

Λέτε να είναι έτσι; Ας δούμε κι αυτήν την άποψη:

• Το σύγχρονο εκλογικό θαύμα!!!!!!!

Στην φωτογραφία βλέπετε τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα των εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου 2023, όπως είναι αναρτημένα την ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών. Και στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, ο αριθμός των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους είναι 9.813.595.

ΟΜΩΣ, κάποιος «περίεργος», είχε την ιδέα (και την υπομονή) να καταγράψει τον αριθμό των εγγεγραμμένων σε κάθε μια από τις 60 εκλογικές περιφέρειες της χώρας και τα αποτελέσματα ήταν ομολογουμένως συναρπαστικά.

Ως δια μαγείας βρέθηκαν 105.520 περισσότεροι εγγεγραμμένοι την 21  Μαΐου και 107.556  περισσότεροι εγγεγραμμένοι την  25 Ιουνίου, στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.

Θαύμα, Θαύμα !!!

Και να σκεφτεί κανείς ότι οι 107.000 περισσότεροι εγγεγραμμένοι είναι το 1,1 % του εκλογικού σώματος και ακριβώς τόσο, όσο χρειαζόταν η ΝΔ για να πάρει την αυτοδυναμία.

Σημείωση: Οπότε υπολογίζουμε και λέμε: Την 25 Ιουνίου η ΝΔ έλαβε 2.115.322 ψήφους σε 5.215.207 έγκυρα ψηφοδέλτια. Ήτοι 40,56 %.

Τώρα αν αφαιρέσουμε τους 107.556 ψήφους Bonus που της έδωσε η Singular με βάση το εκλογικό σύστημα, έχουμε 2.007.766 και με αναγωγή στα έγκυρα, το ποσοστό είναι 38,49%.

Αυτό σημαίνει ότι χάνει το Bonus των 50 εδρών του εκλογικού νόμου και παίρνει μόνο 40, δηλαδή 148 βουλευτές και όχι αυτοδυναμία.

Τώρα βέβαια όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι αυτό ακριβώς που κάνει ο διάβολος όταν δεν έχει δουλειά. Αν όμως είναι αλήθεια; Δεν θα πρέπει να τα ψάξει κάποιος αρμόδιος;  Ποιός είπα; Αρμόδιος; Σε καλό να μας βγει, τόσο γέλιο που ρίξαμε…

Ο ίδιος ο παραπάνω φίλος μου ο Γιάννης Μ. συνεχίζει: «Έκανα κι΄ εγώ μια μικρή έρευνα σε τοπικό επίπεδο. Για παράδειγμα. Ο συντάξας τον Πίνακα, βρήκε ότι το εκλογικό σώμα από τον Μάϊο μέχρι τον Ιούνιο, μέσα σ’ ένα μήνα δηλαδή, αυξήθηκε κατά 2.036 ψηφοφόρους, ενώ το σύνολο πανελληνίως παρέμεινε το ίδιο. Πάμε τώρα στην πόλη μου, στο Μαρούσι. Τον Μάιο έχει εγγεγραμμένους 51.179 και τον Ιούνιο 51.360. Δηλαδή αύξηση 181. Στην Περιφέρεια Β1 Αθηνών τον Μάιο έχει εγγεγραμμένους 516.541 και τον Ιούνιο 517.490. Δηλαδή 949 περισσότερους, ενώ όπως είπαμε το εκλογικό σώμα πανελληνίως παραμένει το ίδιο. Ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν  να αυξήθηκε το εκλογικό σώμα στο Μαρούσι και στην Β1; (Απάντηση δική μου: Έχεις εξετάσει φίλε Γιάννη την περίπτωση να πρόκειται  περί θαύματος;).

Αλλά πολύ δεν ασχοληθήκαμε με τις εκλογές; Η ουσία είναι ότι από τον Ιούνιο έχουμε νέα κυβέρνηση ισχυρή και αυτοδύναμη και όλα τα άλλα είναι εκ του περισσού (…και εκ του πονηρού).

Και το καλοκαίρι συνεχίστηκε.

Στην βουλή που συγκροτήθηκε, η Ακροδεξιά  δεν γίνεται δεκτή από τους ντεμέκ φιλελέδες ενώ η Ακροαριστερά (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ)  και η ημιαριστερά (ΠΑΣΟΚ), όχι μόνο γίνονται αλλά και κανακεύονται… Άλλωστε την ηγεσία της Ακροαριστεράς, έχει κοσμήσει και ο καπετάν Γιώτης (κατά κόσμο Χαρίλαος Φλωράκης), ο οποίος την εποχή του συμμοριτοπολέμου δημιούργησε ένα πλούσιο και λαμπρό παλμαρέ σφαγών, εμπρησμών  και άλλων δημοκρατικών πράξεων.

Κατά τους πολιτικούς μας, είναι γραφικοί οι δεξιοί και δεν είναι οι ράπερ και τα ημισκούμπρια…

Αμέσως μετά την ορκωμοσία της νέας κυβερνήσεως, ανακοινώθηκε η σύνθεσή της. Η νέα κυβέρνηση λοιπόν αποτελείται από 20 υπουργεία και 64 μέλη, εκ των οποίων οι 23 είναι υπουργοί, οι 4 είναι αναπληρωτές υπουργοί και οι 35 είναι υφυπουργοί. Από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου 18 είναι εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα. Δηλαδή από τους 158 βουλευτές που εξέλεξε η ΝΔ, μόνο 46 εκρίθησαν ικανοί να αναλάβουν υπουργείο. Για τις υπόλοιπες 18 θέσεις εζητήθη η βοήθεια εξωκοινοβουλευτικών  δυνάμεων. Επίσης πολλοί πρώην Πασόκοι και αριστερότεροι πλαισιώνουν την σημερινή κυβέρνηση (Φλωρίδης, Χρυσοχοίδης, Δημαδάμα, Θεοδωρικάκος,  Μενδώνη,  Γεραπετρίτης, Πιερρακάκης και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις και έπεται συνέχεια).

Αμέσως μετά την ορκωμοσία άρχισαν οι γελοιότητες και το πρώτο ναυάγιο του επιτελικού κράτους, που δείχνει πλήρη ασυνεννοησία, με τον υπουργό ΠΡΟΠΟ κ. Μηταράκη να αναγγέλλει κατάργηση της με πολλές τυμπανοκρουσίες αναγγελθείσης αλλά μηδέποτε εμφανισθείσης πανεπιστημιακής αστυνομίας και την ίδρυση έφιππης τοιαύτης. Αποτέλεσμα;  Καταργήθηκε ο ίδιος και του πήραν και τα άλογα. Τελικώς ο κ. Μηταράκης πήγε για μπάνιο εν μέσω πυρκαγιών (λένε ότι είχε ενημερώσει τον κ. πρωθυπουργό)  και όταν γύρισε βρήκε στη θέση του άλλον…

Στις 28 Ιουνίου άφησε τη  τελευταία του πνοή στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο ο Αντιστράτηγος ε.α. Ηλίας Γλεντζές, ο ήρωας της μάχης των υψωμάτων  Κοτζάκαγια και 126 (όπου και τραυματίστηκε σοβαρότατα) του Πενταδάχτυλου.

Ο Γλεντζές στις 21 Ιουλίου του 1944 ως διοικητής λόχου, με περίπου 40 καταδρομείς, διέλυσε δύναμη 300 ανδρών τουρκικού τάγματος. Για την προσωπικότητά του έχουν δημοσιεύσει κατεβατά και πρωτίστως τα έχει γράψει η αδέκαστη Ελληνική Ιστορία. Εγώ θα σταθώ σε μια εξομολόγηση που είχε κάνει σε εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο στις 9 Νοεμβρίου του 2016. Εκεί ο Γλεντζές είχε αποκαλύψει ότι ξεκίνησαν για τις επιχειρήσεις χωρίς να έχουν ασυρμάτους, με οπλισμό πεπαλαιωμένο, ακόμα και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου! Ο λόχος του, που κανονικά θα έπρεπε να έχει δύναμη περί τους 100 άνδρες, ποτέ δεν ξεπέρασε τους… 40. Μέσα σ΄ αυτούς 18 έφεδροι εξ’ ων ο ένας δεν είχε καν υπηρετήσει την θητεία του! Και βέβαια όλα αυτά δεν ήταν ευθύνη της… χούντας, όπως υποστηρίζεται μέχρι και σήμερα, διότι η Μονάδα του Γλεντζέ (31 Μοίρα Καταδρομών)  ανήκε στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ), το οποίο υπαγόταν απ’ ευθείας στο Κυπριακό Κράτος δηλαδή στο τότε πρόεδρο Μακάριο… Αιωνία η μνήμα του ήρωα.

Το Σάββατο 1 Ιουλίου, στο Έλος Λακωνίας, έγινε η κηδεία του Ηλία Γλεντζέ. Η στρατιωτική εκπροσώπηση, υψηλοτάτη με επικεφαλής τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό κ. Φλώρο. Η πολιτική εκπροσώπηση πτωχοτάτη περιορισμένη στην αποστολή των τυπικών στεφάνων. Το Έλος μάλλον κείται μακράν… Η πολιτειακή εκπροσώπηση μηδενική. Η κα Πρόεδρος, που σπεύδει να τιμήσει κάθε καλλιτεχνική ανθυπομετριότητα, δεν βρήκε χρόνο για τον Γλεντζέ. Έκανε και μια ζέστη εκείνη την ημέρα… Όμως, η Ελλάδα ήταν εκεί. Έβλεπες δεκάδες νεαρά αγόρια και κορίτσια να πηγαίνουν να προσκυνήσουν τον ήρωα, κρατώντας μπουκέτα με λουλούδια. Έβλεπες ηλικιωμένους με δάκρυα στα μάτια με μαύρα πουκάμισα, να στέκονται σιωπηλοί. Ήταν οι παλιοί συμπολεμιστές του Ηλία. Εκεί και οι Κύπριοι συναγωνιστές του. Ίσως οι μόνοι που μπορούν να αποτιμήσουν επακριβώς το έργο του. Πάνω από 50 στεφάνια από όλη την Ελλάδα. Και όταν στο μικρό κοιμητήριο του Έλους ακούστηκε ο Εθνικός Ύμνος από την στρατιωτική μπάντα, ράγισαν οι καρδιές. Όλο εκείνο το πλήθος, που μέχρι εκείνη την ώρα παρακολουθούσε βουβό την τελετή, άρχισε σύσσωμο  να ψάλει τον Ύμνο προς την Ελευθερία. Τότε συνειδητοποιούσες ότι η Ελλάδα προώρισται να ζήσει και θα ζήσει. Όχι δεν χάθηκαν όλα.

Το φετινό καλοκαίρι είχαμε βέβαια και τις… προβλεπόμενες φωτιές, οι οποίες, κατά τον κ. πρωθυπουργό οφείλονται στην κλιματική αλλαγή και τι να κάνουμε θα τις υποστούμε; Άλλωστε όλη η Ευρώπη καίγεται, ξελαρυγγιάζεται και η ΕΡΤ…

Όμως το φετινό τίμημα ήταν βαρύτατο, καθώς ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο τύπου Κάναντερ πολεμώντας με τις φλόγες στην περιοχή της Καρύστου έπεσε παρασύροντας στον θάνατο τον κυβερνήτη  Σμηναγό (νυν Αντιπτέραρχο) Χρήστο Μουλά, και τον συγκυβερνήτη, Ανθυποσμηναγό (νυν Αντιπτέραρχο) Περικλή Στεφανίδη. Το γερασμένο και μοιραίο Καναντέρ, είχε αγοραστεί από την κακιά χούντα, πριν από 50 χρόνια και χάρις στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των τεχνικών της πολεμικής αεροπορίας μας, εξακολουθούσε να είναι «ζωντανό» και στην πρώτη γραμμή. Τόσα χρόνια και οι κυβερνήσεις μας δεν έχουν ανανεώσει πλήρως  τον στόλο των εναέριων πυροσβεστικών μέσων. Άξιος ο μισθός τους!

Και ενώ ο λαός απολάμβανε τα μπάνια του, κατά πως  έλεγε και ο τιτανοτεράστιος Αντρέας  και περίμενε να δει τις ομάδες μας να παίζουν στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα, έγινε φίλοι μου το αγίνωτο. Την παραμονή του αγώνα ΑΕΚ – Ντιναμό Ζάγκρεμπ έγινε το εξής ιλαροτραγικό.

Το πρωί της Δευτέρας 7 Αυγούστου, φάλαγγα με πάνω από 20 οχήματα μεταφέροντας πάνω από 100 οπαδούς της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, πέρασαν τα Ελληνοαλβανικά σύνορα και κατηφόρισαν μέχρι το Κιάτο, όπου έκαναν στάση για καφέ. Από εκεί συνέχισαν την οργανωμένη κίνησή τους, έφθασαν στην Αθήνα, όπου και συνενώθηκαν με τους, αναμένοντες αυτούς, οπαδούς του Παναθηναϊκού. Έτσι, πλήρως οργανωμένοι σε μάχιμο σώμα το βράδυ της Δευτέρας έφθασαν στο γήπεδο της ΑΕΚ, επετέθησαν στους αρκετούς θαμώνες των γύρω καφετεριών και εστιατορίων και άρχισαν με τα όπλα που διέθεταν (λοστούς,  ρόπαλα κ.λπ.) να χτυπούν αδιακρίτως, όποιον εύρισκαν  μπροστά τους. Αποτέλεσμα ήταν, ένα παλικάρι 29 χρονών ο Μιχάλης Κατσούρης, να πέσει νεκρός από τα τραύματα και αρκετοί να τραυματισθούν.

Το συγκλονιστικό στην υπόθεση είναι ότι οι Ελληνικές αρχές είχαν ενημερωθεί εγκαίρως και από την Κροατία και την Αλβανία, αλλά και τα Μαυροβούνιο ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κάθοδος κροατών «φιλάθλων», με όχι αγαθούς σκοπούς. Η Αστυνομία, περιέργως και ανεξήγητα, αδράνησε. Αργότερα έβγαλε μία γελοία ανακοίνωση ότι τους είχε σε «διακριτική παρακολούθηση»,  αλλά στην Αττική οδό σκορπίστηκαν και τους… έχασε.

Εγώ τι να σας πω. Τείνω να πιστέψω ότι είμαστε η ασφαλέστερη χώρα του πλανητικού συστήματος. Συλλαμβάνεται που λέτε στην Καβάλα βούλγαρος να κατεβάζει την Ελληνική σημαία και να υψώνει αυτήν της πατρίδος του,  τού απαγορεύεται η έξοδος από την Ελλάδα και αυτός – όχι κορόϊδο ήτανε – το σκάει, κάνει την διαδρομή Καβάλα-Δράμα-σύνορα, σχεδόν ανενόχλητος και συλλαμβάνεται στην… Βουλγαρία.  Άλλο. Η αστυνομία είναι ενημερωμένη με κάθε λεπτομέρεια και παρ’ όλα αυτά πάνω από 25 αυτοκίνητα με περίπου 120 Κροάτες δολοφόνους, διασχίζει ανενόχλητη 1.474 χιλιόμετρα, φθάνει στην Νέα Φιλαδέλφεια, ενώνεται με Έλληνες δολοφόνους,  δημιουργούν πρωτοφανή επεισόδια και δολοφονούν  έναν νεαρό οπαδό της ΑΕΚ. Άλλος ένας «Άλκης Καμπανός» προστίθεται στη μαύρη λίστα. Η Αστυνομία αδρανεί εγκληματικά. Όμως εκδίδει… ανακοίνωση και προβαίνει σε συλλήψεις. Θαυμάσια! Φαντάζεστε κάτι τέτοια να είχαν γίνει σε Αγγλία ή Γερμανία; Ούτε ψύλλος στον κόρφο των… αγανακτισμένων. Εδώ όμως που υπάρχει ένας υπουργός με σιδερένια πυγμή σαν τον κ. Οικονόμου και πάλι λίγα γίνανε. Θα μπορούσε να περάσει και καμιά Μεραρχία τεθωρακισμένων και πάλι να μη τη πάρουμε χαμπάρι. Καλά το είχε πει εκείνος ο αλήστου μνήμης υπουργός ΠΡΟΠΟ Τόσκας: «Κάντε ότι κοιμάστε». Και ο πρωθυπουργός πού βρίσκετε; Κάπου εδώ. Σε κάποια ξαπλώστρα.

Και να κλείσουμε την θλιβερή αυτή υπόθεση με ένα κουιζ:

Σκηνή 1η: «Βρε μπα και σε είδανε;».  «Όχι». «Μπράβο Μάρκο». «Κοντοστάθηκα μια στιγμή μη με αναληφθούν». «Μπράβο Μάρκο». «Μπαίνω μέσα». «Μπράβο Μάρκο». «Είχανε βγει από την άλλη πόρτα». «Να Μάρκο» και ο ταλαίπωρος Πότης (Λογοθετίδης)  φασκελώνει τον φίλο του Μάρκο (Πρωτοπαππάς) επειδή του ξέφυγε η γυναίκα του, που την παρακολουθούσε (από τον «Ζηλιαρόγατο»-1956). 

Σκηνή 2α: «Τι συμβαίνει κ. Βαλδή;». «Το χάσαμε το κορίτσι μας κ. Γαβρίλογλου. Το χάσαμε μέσα απ΄ τα χέρια μας».  «Καλά κι’ εσύ που τον είχες το νου σου κ. Βαλδή;». «Στο κορίτσι μας, αλλά για μια στιγμή ώσπου να κάνω έτσι, έγινε καπνός». «Δεν φταις εσύ χριστιανέ μου. Εγώ φταίω που δεν κατάλαβα πως είσαι ανισόρροπος». (Διάλογος μεταξύ Γαβρίλογλου (Κωνσταντάρας) και ντετέκτιβ Βαλδή (Βέγγος), που είχε αναλάβει να παρακολουθεί την κόρη του Γαβρίλογλου Λίζα (Βουγιουκλάκη). Από το «Η Λίζα και η άλλη»-1961). 

Σκηνή 3η: «Τους παρακολουθούσαμε διακριτικά αλλά μόλις μπήκαν στην Αττική Οδό τους χάσαμε» (Από ανακοίνωση της ΕΛΑΣ, για την παρακολούθηση των Κροατών εγκληματιών). Τώρα εσείς καλείστε να επιλέξετε την πιο κωμική σκηνή από τις τρεις.

Σήμερα, περίπου ενάμιση μήνα μετά την αποτρόπαιη πράξη, ο δολοφόνος κυκλοφορεί ελεύθερος, με την αστυνομία να συλλαμβάνει «ενόχους», οι οποίοι όμως το βράδυ της σφαγής, βρίσκονταν στην… Κεφαλονιά.

Και εκεί που όλοι περιμέναμε ότι είχαμε ξεμπερδέψει, τουλάχιστον για εφέτος, με τις πυρκαγιές, άρχισε να καίγεται ο Έβρος. Επί 17 ημέρες είχαν λαμπαδιάσει τα πάντα με το Κράτος να μη μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα, πλην του ότι διέταζε να εκκενώνουν  τα χωριά τους οι κάτοικοι και να μας λέει ότι και στις …Φιλιππίνες είχαν φωτιές και να μη παραπονιόμαστε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να κατηγορεί τους πάντες και φυσικά την «κλιματική αλλαγή», στην οποία σε λίγο αναμένεται να φορτώσουμε και τους αποκλεισμούς των ομάδων μας από το Τσάμπιονς Λιγκ. Αποτέλεσμα όλων αυτών, ήταν η ολοσχερής καταστροφή του Δάσους της Δαδιάς. Ενός εθνικού δρυμού ιδιαιτέρου κάλους. Επιπλέον και ως κερασάκι στην τούρτα, είχαμε και την έκρηξη πυρομαχικών στην Αγχίαλο σε πολεμικό αεροδρόμιο. Η κλιματική αλλαγή φταίει και γι’ αυτό…

Και κει που πίστευα ότι θα τέλειωναν όλα αυτά νάσου και πλακώνει ένας «Ντάνιελ» (κι΄ αυτός παιδί της κλιματικής αλλαγής…) και υλοποιεί υποσχέσεις ετών των πολιτικάντηδών μας. Δηλαδή έφερε, επί τέλους,  θάλασσα στην… Καρδίτσα. Φυσικά πλην του κακού μας του καιρού ουδείς έτερος φταίει. Από κοντά βγαίνει και ο κ. Κικίλιας και καταγγέλλει τον Στρατό ότι άργησε να επέμβη. Έτσι είναι; Δεν νομίζω. Βέβαια οι διάφοροι ψυχοπερίεργοι λένε ότι η εποχή μας είναι ζοφερή, ότι οι ανθρώπινες σχέσεις πιάσανε πάτο και το χιούμορ έχει εξαφανισθεί από την ζωή μας μέσα στο κλίμα του ζόφου που επικρατεί. Εν μέρει και όσον αφορά τις κοινωνικές σχέσεις έχουν ένα δίκιο, αφού ακόμα και οι ερωτευμένοι, στα ραντεβού τους, πιο πολύ ασχολούνται με το κινητό τους, παρά με τα… προβλεπόμενα. Για το χιούμορ όμως διαφωνώ κάθετα. Βγήκαν κάποιοι και είπαν ότι ο Στρατός άργησε να επέμβει στο θέμα των πλημμυρών με τον  κ. Α/ΓΕΕΘΑ να απαντά ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις επενέβησαν αμέσως όταν κλήθηκαν από την Πολιτική Προστασία. Δηλαδή οι φωστήρες τι θέλουν; Όταν βρέχει ο Στρατός να παίρνει τσάρκα τις γειτονιές  και να ρωτάει αν υπάρχουν προβλήματα; Μη βάζετε ιδέες σύντροφοι, γιατί έτσι, κάπου εκεί το 1967, αν δεν με απατά η μνήμη μου και χωρίς να τον καλέσει η Πολιτική Προστασία, βγήκε έξω ο Στρατός. Εδώ τελειώνει το όποιο χιούμορ και για να σοβαρευτούμε. Όσο κι΄ αν σας φαίνεται παράξενο, ο Στρατός δεν είναι «έλξατε σπάθην και επελάσατε», αλλά είναι ένα απολύτως πειθαρχημένο σύνολο, το οποίο υπακούει σε νόμους και κανόνες. Συνεπώς αλλού ψάξτε τους λόγους που δεν «βγήκε εγκαίρως ο Στρατός». Σε τίποτις επιτελικά, παραδείγματος χάρη…

Και βέβαια έχουμε και την δολοφονία του Αντώνη από τους νταήδες του Blue Horizon, συνέπεια της οποίας ήταν η παραίτηση του υπουργού κ. Βαρβιτσιώτη. Είναι ο δεύτερος υπουργός, μετά τον κ. Μηταράκη, που παραιτείται (ή τον παραιτούν)  μέσα στις πρώτες 78 μέρες ζωής της νέας κυβερνήσεως. Καθόλου άσχημο ρεκόρ…

Και ήμουν έτοιμος να γράψω τον Επίλογο αυτού του μακροσκελέστατου κειμένου  όταν «έσκασε» το δυστύχημα στην Λιβύη. Το τι έγινε, πώς έγινε και τι έφταιξε θα το βρουν – ελπίζω τουλάχιστον –  οι εμπειρογνώμονες και οι… αναλυτές των καναλιών. Εγώ περιορίζομαι να κάνω ένα σταυρό στην μνήμη των νέων παιδιών που σκοτώθηκαν και να ευχηθώ ταχεία ανάρρωση των τραυματιών.

Τελειώνοντας σας αφιερώνω το παρακάτω νοσταλγικό τραγουδάκι του 1969, «Από Αύγουστο σε Μάη» (θα το βρείτε στο Youtube) σε στίχους Δημήτρη Χριστοδούλου και μουσική του μεγάλου Γιώργου Ζαμπέτα. Η πρώτη εκτέλεση ήταν από το Χρήστο Εμμανουήλ, ενώ ακολούθησε και η αριστουργηματική  του τεράστιου Σταμάτη Κόκοτα.

Από Αύγουστο σε Μάη

Πάει λοιπόν κι αυτό το καλοκαίρι, τ’ αφήσαμε κι αυτό στην αμμουδιά,
τ’ αφήσαμε κι αυτό να πάρει, το δρόμο που τραβάνε τα πουλιά.

Από Αύγουστο σε Μάη θα γεράσουμε,
σαν το κύμα στ’ ακρογιάλι θα περάσουμε.

Πάνε λοιπόν και φέτος οι αγάπες, που βρήκαν μια ζωή στην αμμουδιά,
τις πήρε στα βαθιά όλες το κύμα, κι αφήσαν το τραγούδι στην καρδιά.

Όμως φίλοι μου δεν υπάρχει λόγος να μελαγχολούμε, διότι όπως είπε μια γιαγιά: «Αν δεν ερχόταν το Φθινόπωρο πώς θα ξαναερχόταν το καλοκαίρι;»…

Επί του πιεστηρίου

Ο Στέφανος Κασσελάκης επικράτησε στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 56%. Επί τέλους ένας σοβαρός άνδρας, άρπαξε στα στιβαρά χέρια του το τιμόνι του κόμματος τα αξιωματικής αντιπολιτεύσεως.

Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα…

πηγή:https://www.dimokratia.gr/apopseis/567568/kai-xana-paei-to-kalokairi/

Συντάξεις: - Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι των χριστουγεννιάτικων μποναμάδων - Ποιοι θα πάρουν διπλή αύξηση - Πως θα διαμορφωθούν οι νέες συντάξεις

 Μικρότερο καλάθι θα κρατήσουν οι συνταξιούχοι τα Χριστούγεννα του 2023 σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο που οι παροχές ήταν περισσότερες εξαιτίας της εκτόξευσης του πληθωρισμού. 

Ειδικότερα, τέλος Δεκεμβρίου 750.000 συνταξιούχοι θα λάβουν το επίδομα προσωπικής διαφοράς οποίο φέτος θα είναι μικρότερο καθώς θα κυμαίνεται από 100 έως 200 ευρώ (από 200-300 πέρυσι) αφού μικρότερη θα είναι και η αύξηση του 2024 στις συντάξεις, 3% -3.5% από 7.75% πέρυσι.

Επίσης διπλή αύξηση θα πάρουν περίπου 300.000 παλαιοί συνταξιούχοι που είχαν μηδενίσει την προσωπική διαφορά με τον επανυπολογισμό σύνταξης πάνω από τα 30 έτη ασφάλισης. Οι εν λόγω συνταξιούχοι θα λάβουν στο τέλος Δεκεμβρίου την 5η και τελευταία δόση από την αύξηση που προκύπτει στην επανυπολογισμένη σύνταξη και στην ήδη αυξημένη με την 5η δόση σύνταξη θα «πέσει» και το 3,5% του 2024.

Τι χάνουν οι συνταξιούχοι

Εξαιτίας των μικρών δημοσιονομικών περιθωρίων που επέβαλε η καταστροφική πλημμύρα στη Θεσσαλία, οι χαμηλοσυνταξιούχοι χάνουν φέτος την επιταγή ακρίβειας ύψους 250 ευρώ .

Πέρυσι είχε καταβληθεί  λίγο πριν από τα Χριστούγεννα  σε περισσότερους συνταξιούχους  περίπου 350.000 συνταξιούχους  λόγω της διεύρυνσης των εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων.

Συγκεκριμένα οι συνταξιούχοι έπρεπε να:

1. = Λαμβάνουν μηνιαία  σύνταξη κύρια και επικουρική  από 600 έως 800 ευρώ
2. = Δηλώνουν ατομικό φορολογητέο εισόδημα από 7.200 έως 9.600 ευρώ 
3. = Δηλώνουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα από 14.400 έως 16.800 ευρώ
4. = Δηλώνουν ακίνητη περιουσίου από 200.000 έως 300.000. 

Μάλιστα τα ζευγάρια των συνταξιούχων έλαβαν πέρυσι διπλό επίδομα αν η σύνταξη για τον καθένα δεν ξεπερνούσε τα  800 ευρώ, χωρίς άλλα εισοδήματα και δήλωναν ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα έως 16.800 ευρώ.

Οι προϋποθέσεις για το επίδομα προσωπικής διαφοράς 

Για την καταβολή του επιδόματος προσωπικής διαφοράς θεσπίστηκαν δύο «κόφτες». Σύμφωνα με τη διάταξη που θα ενταχθεί σε επόμενο νομοσχέδιο , για να καταστούν οι συνταξιούχοι δικαιούχοι του επιδόματος , θα πρέπει η προσωπική τους διαφορά να είναι μεγαλύτερη από 10 ευρώ. Αν είναι ισόποση η μικρότερη ,τότε μπαίνουν στον κύκλο των αυξήσεων για το 2024 3% έως 3.5%.

Ο δεύτερος «κόφτης» που ίσχυε και πέρυσι για να πάρουν το επίδομα είναι το άθροισμα των συντάξεων τους να μην υπερβαίνει τα 1600 ευρώ.

Όσοι συνταξιούχοι δεν πάρουν αυξήσεις , εκτός από το επίδομα προσωπικής διαφοράς, θα μπορέσουν να απομειώσουν την προσωπική τους διαφορά λογιστικά ώστε τα επόμενα χρόνια να προσδοκούν πραγματικές αυξήσεις στο χέρι.

Πως θα διαμορφωθούν οι νέες συντάξεις

 Η αύξηση του 2024 υπολογίζεται ότι θα ανέλθει στο 3% -3.5%  καθώς εκτιμάται ότι ο πληθωρισμός θα κλείσει στο 4% και ο ρυθμός ανάπτυξης στο 2%-2.30%. Ωστόσο τα μεγέθη μπορεί να αναθεωρηθούν εξαιτίας του κόστους των καταστροφών στη Θεσσαλία. Σημειώνεται ότι η αύξηση στις συντάξεις καθορίζεται από το άθροισμα του ποσοστού ανάπτυξης και του πληθωρισμού διά του 2.

Η εθνική σύνταξη από τα 413,76 ευρώ που είναι τώρα, θα ανέλθει την 1/1/2024 στα 426 ευρώ.

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις ,ολόκληρη την αύξηση θα πάρουν περίπου 500.000 συνταξιούχοι που αποχώρησαν μετά τις 13/5/2016 χωρίς προσωπική διαφορά, 550.000 αγρότες που δεν εμπίπτουν στις διατάξεις επανυπολογισμού σύνταξης και 350.000 παλαιοί συνταξιούχοι που είτε δεν είχαν είτε κάλυψαν την προσωπική διαφορά με τις αυξήσεις του 2023.

• Μικρότερη αύξηση θα πάρουν περίπου 150.000 παλαιοί συνταξιούχοι (πριν τις 13/5/2016) που έχουν προσωπική διαφορά, την οποία θα μηδενίσουν με ένα μέρος της αύξησης.
• Με στα χαρτιά και όχι στην τσέπη θα μείνουν  περίπου 700.000 παλαιοί συνταξιούχοι. Το κέρδος τους θα είναι ότι θα απομειώσουν την προσωπική διαφορά με τον συμψηφισμό της αύξησης , και θα βρεθούν πιο κοντά τα επόμενα χρόνια στο κύκλο των πραγματικών αυξήσεων.

Πέρυσι τον Απρίλιο , σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του ΕΦΚΑ,  1.682.116 συνταξιούχοι είδαν άμεσα την αύξηση ύψους 7,75% στην κύρια σύνταξή τους (εθνική-ανταποδοτική). Αλλά και από αυτούς, περισσότεροι από 400.000 δεν την εισέπραξαν ολόκληρη αλλά τμήμα της, επειδή η αύξηση υπερκάλυψε την «προσωπική διαφορά» που είχαν.

Επίσης  931.631 συνταξιούχοι που είχαν «προσωπική διαφορά», είδαν μόνο λογιστική και όχι πραγματική αύξηση επειδή η αύξηση κατά 7,75% συμψηφίστηκε με την «προσωπική διαφορά» με αποτέλεσμα η δεύτερη είτε να μειωθεί είτε να μηδενιστεί. 

πηγή:https://www.imerisia.gr/syntaxeis/80514_syntaxeis-oi-kerdismenoi-kai-oi-hamenoi-syntaxioyhoi-ton-hristoygenniatikon

Η σκληρή πραγματικότητα για το 26% των εργαζομένων στην Ελλάδα - Μισθός 430 ευρώ μεικτά

 Ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα τον Φεβρουάριο κατεγράφη στα 1.038 ευρώ (μεικτές αποδοχές) και παρά την αύξηση κατά 4% που διαπιστώθηκε σε σχέση με έναν χρόνο νωρίτερα, υπολείπεται σημαντικά του πληθωρισμού.

Τα επίσημα στοιχεία του ΕΦΚΑ επιβεβαιώνουν ουσιαστικά όλες εκείνες τις τοποθετήσεις φορέων (ΙΝΕ ΓΣΕΕ – ΟΟΣΑ) που σημειώνουν ότι ο πραγματικός μισθός στην Ελλάδα υποχώρησε το 2022 έως 8,7%, παρά τις αυξήσεις στις κατώτατες αποδοχές που πραγματοποίησε η κυβέρνηση.

Μια τάση που όπως φαίνεται συνεχίζεται και κατά το τρέχον έτος, όπως προκύπτει από τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ) των επιχειρήσεων. Ακριβέστερα, σε σύνολο 2.455.046 εργαζομένων, οι 1.815.954 (ποσοστό 73,9%) δουλεύουν έχοντας συμβάσεις πλήρους απασχόλησης και λαμβάνουν 1.251,61 ευρώ μεικτά.

Την ίδια στιγμή όμως, άλλοι 640.718 εργαζόμενοι (ποσοστό 26,09%) έχουν συνάψει συμβάσεις μερικής απασχόλησης, που τους αποφέρουν μόλις 430,81 ευρώ μεικτές αποδοχές, σε μηνιαία βάση. Άρα, ο συνολικός μέσος όρος των μισθών που καταβάλλονται στον ιδιωτικό τομέα υποχωρεί σημαντικά, στα επίπεδα των 1.038,23 ευρώ, δηλαδή περίπου 910 ευρώ καθαρές αποδοχές.

Οι κλάδοι

Συνεπώς, παρά τη συνεχιζόμενη πτώση της ανεργίας και την αντίστοιχη αύξηση της απασχόλησης, που συνεχίζεται για άλλο ένα έτος, τα στοιχεία του Φεβρουαρίου δείχνουν ότι οι όποιες αυξήσεις στις αποδοχές δεν καλύπτουν τον πληθωρισμό. Πάνω από ένας στους πέντε εργαζόμενους (ποσοστό 21,78% ή 515.897 άτομα) απασχολούνται στο χονδρικό και στο λιανικό εμπόριο.

Ακολουθούν από σχετική απόσταση οι μεταποιητικές βιομηχανίες (306.862 άτομα ή 12,96%) και τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια (292.735 άτομα ή 12,36%), με τους τελευταίους δύο κλάδους να ξεχωρίζουν ως προς την εποχικότητα, άρα και τη μερική τους απασχόληση. Το 90% των εργαζόμενων στη χώρα είναι Έλληνες (2.131.166 άτομα). Όμως μεγάλος είναι και ο αριθμός των εργαζομένων από την Αλβανία (117.641 ή 4,97%).

Αναλύοντας περισσότερο τις ΑΠΔ των επιχειρήσεων, γίνεται αντιληπτό ότι σχεδόν ένας στους τέσσερις Έλληνες εργαζόμενους (ποσοστό 22,37%) επιλέγει το χονδρικό και το λιανικό εμπόριο και το 12,47% τις μεταποιητικές βιομηχανίες. Όμως στους εργαζομένους με καταγωγή από την Αλβανία υπάρχει εντελώς διαφορετική απορροφητικότητα. Ο ένας στους τέσσερις (ποσοστό 25,48%) απασχολείται στον κλάδο των κατασκευών και το 21,44% σε ξενοδοχεία και σε εστιατόρια.

Τα επαγγέλματα

Ως προς την κατανομή των επαγγελμάτων, στο σύνολο των ασφαλισμένων το 25,76% είναι υπάλληλοι γραφείου και ακολουθούν με 20,4% όσοι απασχολούνται στην παροχή υπηρεσιών και οι πωλητές σε καταστήματα και υπαίθριες αγορές. Οι Έλληνες εργαζόμενοι ακολουθούν με μικρές αποκλίσεις αυτούς τους δύο κλάδους (27,3% και 20,49% αντίστοιχα). Όμως, οι μισοί από τους εργαζομένους με καταγωγή από την Αλβανία (51,61%) είναι ανειδίκευτοι εργάτες, χειρώνακτες και μικροεπαγγελματίες.

Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του καθηγητή και προέδρου της ΕΝΥΠΕΚ, Αλέξη Μητρόπουλου, ο οποίος θεωρεί ότι τα «πρόσφατα ευρήματα του ΕΦΚΑ για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα τον Φεβρουάριο του 2023 είναι άκρως ανησυχητικά!

Όσοι αρμόδιοι διατείνονται ότι ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται σε 1.251,61 ευρώ, ας γνωρίζουν ότι αυτή είναι η “μισή αλήθεια”, αφού όχι μόνο το ποσό αυτό αφορά μεικτές αποδοχές των απασχολουμένων με πλήρη απασχόληση, αλλά κυρίως επειδή αγνοεί τις μεικτές αποδοχές ύψους 430,81 ευρώ τον μήνα για όσους εργάζονται με μερική απασχόληση, που κατεβάζουν τον μέσο μηνιαίο μισθό όλων των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα στα 1.038,23 ευρώ μικτά (910 ευρώ καθαρά)».

πηγή:https://www.naftemporiki.gr/finance/economy/1517173/misthos-430-eyro-meikta-i-pragmatikotita-gia-to-26-ton-ergazomenon-stin-ellada/