Δικαίως άδικοι ή αδίκως δίκαιοι; - To τετράγωνο "άδικη κοινωνία - άδικος νόμος - άδικος δικαστής - άδικο έγκλημα" - To Κακό που κάνουν στο Δίκαιο, την ηθική και την Δημοκρατία οι αυτόκλητοι "πρωθυπουργήσιμοι"

 

Του Γιάννη Πανούση 

Όλες οι εξουσίες δολοφονούνται τελικά
από τα ίδια τους τα χέρια
Τραγικός αυτόπτης μάρτυρας
Η φιμωμένη αλήθεια

Αργ. Μαρνέρος, Ζωρεθαμύρα

Τον τελευταίο καιρό πολλά λέγονται και γράφονται για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης και τον ρόλο των δικαστών, όχι μόνο λόγω των αποφάσεων που αφορούσαν πολιτικά πρόσωπα, αλλά και ενόψει των εκλογών και πιθανών αμφισβητήσεων νομιμότητας. Οπότε κάποιες διευκρινίσεις ίσως φανούν χρήσιμες.

Η Δικαιοσύνη καλείται να χειριστεί τις νομοθετικές προβλέψεις και ειδικότερα τις παρανομίες, οφείλει να κρατάει αποστάσεις από την πολιτική, αλλά έχει ως προϋπόθεση ευρυθμίας ότι μία κοινωνία έχει αποφασίσει να ζει σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες. Η Δικαιοσύνη ελέγχει το έγκλημα και τον εγκληματία αλλά και τους επίορκους αξιωματούχους, χωρίς να συν-εκτιμάει κρατικές παρεμβάσεις, ηθικές προσταγές ή ιδεολογικές παραμέτρους.

Το κρίσιμο ερώτημα σήμερα δεν είναι αν η Δικαιοσύνη συνιστά αναγκαία λειτουργία του Κράτους αλλά εάν οι απονέμοντες Δικαιοσύνη υπηρετούν ορθά όχι κάποιο ιδεώδες αλλά τη Νομιμότητα.

Ο δικαστής είναι "δέσμιος" της νομοθεσίας αλλά κι εκφραστής του πολιτισμού μίας χώρας, χωρίς όμως να αισθάνεται υποχρεωμένος ν’ αποδίδει "το δίκιο του... τάδε ή του δείνα", έξω και πέρα από τις νομοθετικές πρόνοιες.

Δεν θ’ασχοληθώ με τις δυσλειτουργίες της ελληνικής δικαιοσύνης ή τις αμαρτίες στην απονομή της, ούτε θ’αναφερθώ στις αποκλίσεις ή τις ακραίες ερμηνείες (ακόμα κι από έγκριτους καθηγητές δικαίου) των νόμων. Θα περιοριστώ απλώς στην παράθεση της αντίληψης ορισμένων που εκφράζεται με το τετράγωνο "άδικη κοινωνία - άδικος νόμος - άδικος δικαστής - άδικο έγκλημα", αλλά όχι άδικος παραβάτης του νόμου. Θεωρούν δηλαδή ύποπτους για συναλλαγή με την εξουσία αρκετούς δικαστικούς και δυνάμει αθώους όλους τους παραβάτες του νόμου (εν είδει προεπαναστατών;)

Μ’ αυτά και μ’ αυτά πολλοί θαυμάζουν ή και προστατεύουν τους δράστες κατάφωρα παράνομων πράξεων επειδή βλάπτουν την κυρίαρχη τάξη (sic) και κατηγορούν τους δικαστές που εφαρμόζουν το νόμο. Βέβαια, ισχύει και το αντίστροφο. Όταν δηλαδή ο δικαστής απαλλάσσει κάποιον ημέτερο τότε χειροκροτούν την ελεύθερη κι ακριβοδίκαιη κρίση του.

Έτσι όμως καθιστούν τον δικαστή "όμηρο της συγκυρίας ή της ιδεολογίας", ενώ (υποτίθεται ότι) κόπτονται για την ανεξαρτησία του. Άρα γι’αυτούς το σπαθί της Δικαιοσύνης δεν πρέπει να πίπτει επί (δικών μας) αδίκων αλλά και επί δικαίων αρκεί αυτοί να είναι "οι άλλοι". 

Προσοχή όμως... η απονομή της Δικαιοσύνης, ως ασπίδα κι ελπίδα του κάθε πολίτη (αθώου ή ένοχου), δεν είναι θέμα "φόρας"  της πολιτικής, αλλά ηθικής συνειδησιακής ανηφόρας του δικαστή που δεν επηρεάζεται από τις κραυγές του πλήθους και τις σειρήνες της εξουσίας.

"Δικαιοσύνη παντού" (και πάντοτε;) σημαίνει σεβασμό στον θεσμό (όχι με το κομμάτι) και εμπιστοσύνη στους δικαστές (όχι μόνο στους ευχάριστους). Αν για τους επίορκους προβλέπεται διαδικασία ελέγχου, για τους "κατευθυνόμενους", τους εξαγοραζόμενους με (μελλοντικά) αξιώματα ή τους εκφοβιζόμενους  ποιός θα προτείνει  αποδοκιμασία; ή μήπως τους εργαλειοποιούν όταν και όσο τους συμφέρει και μετά τους αφήνουν στη χλεύη της κοινωνίας ή στη βορά των αντιπάλων;

Πρέπει να το παρα-δεχτούμε. Η  μη-εφαρμογή των νόμων από μία μεγάλη μερίδα των Ελλήνων δεν σηματοδοτεί κάποιο προσωπικό παιχνίδι, μία ηθική απόκλιση, ένα συμψηφισμό με τις αδικίες του νομοθέτη (ή και του πολιτικού συστήματος). 

Συνιστά μία εθνική συνταγή, διαχρονικού χαρακτήρα και γενικής ισχύος, όπου οι μεν μη-έχοντες την υιοθετούν ως μία αναγκαία για την επιβίωσή τους λειτουργία, οι δε έχοντες ως μία smart κίνηση για  την υπέρβαση του ανταγωνισμού.

Σε κάθε περίπτωση οι περισσότεροι  μπορεί να αποδέχονται το πνεύμα ενός νόμου αλλά δεν νοιώθουν την υποχρέωση να εφαρμόζουν το γράμμα του, μπορεί να ψηφίζουν το (κυβερνών) κόμμα που νομοθετεί αλλά αψηφούν τα όργανα που καλούνται να τηρήσουν την ευταξία.

Ανησυχούντες, αγανακτισμένοι, παρακοιμώμενοι, κόλακες, κόρακες, εναλλακτικοί συγκροτούν ένα κουβάρι με κοινό νήμα την ηθική(;) απαξία του νόμου και την ηθική αξία του παραβάτη. Νομοταγής πολίτης θεωρείται ο δειλός κυρ Παντελής, ενώ ο παρ-άνομος αποτελεί πρότυπο γνήσιου δημοκράτη. Από την άλλη στο πολιτικό σύστημα οι (εκάστοτε) νικητές ομνύουν στην αρετή του νόμου, οι ηττημένοι κατηγορούν το νόμο ως αιτία της αποτυχίας τους, οι δε τρίτοι (ουδέτεροι;) δεν ξέρουν "ποιόν και τι να πιστέψουν". 

Ο νομοθέτης για να τους ευχαριστήσει όλους και ν’αποφύγει κοινωνικές εντάσεις συχνά ψηφίζει νόμους στα μέτρα του μέσου Έλληνα (sic), δηλαδή με πολλά (ηθελημένα;) κενά, δεκάδες πιθανές ερμηνείες και περισσότερες δυνατότητες παραβίασής τους. 

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Για δύο κυρίως λόγους:

- για τη συνεχή σύγκρουση δικαστών, δικηγόρων και καθηγητών νομικής (ιδίως συνταγματολόγων) με την εκάστοτε κυβέρνηση για λόγους ερμηνείας του νόμου (που άλλοτε η ίδια ψήφισε ή που αλλιώς εφαρμόζει παλαιότερο νόμο). Αυτές οι συγκρούσεις συνήθως δεν οδηγούν σε κάποια λύση (πλην των "συμψηφισμών"), αλλά δυστυχώς στο τέλος κάποιοι εξ αυτών δικαιώνονται (sic) καταλαμβάνοντας μία δημόσια, κοινοβουλευτική ή κυβερνητική θέση, ως επιτυχόντες στην εργαλειοποίηση του νόμου

- για την αύξηση των υψηλού επιπέδου νομικών, που διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο στην τρίτη(;) εκλογική διαδικασία, όπου οι δύο προηγούμενες δεν θα έχουν δώσει αυτοδυναμία σε κάποιο κόμμα. Αυτοί οι αυτόκλητοι "πρωθυπουργήσιμοι" (πάντοτε κοινής αποδοχής και για την εθνική ενότητα!) δεν έχουν –παρά την ευφυΐα τους– συνειδητοποιήσει ότι, ακόμα κι αν η εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων τους δικαιώσει, το Κακό που κάνουν στο Δίκαιο, την Πολιτική, την Ηθική κι εντέλει στη Δημοκρατία είναι δυσανάλογο του οποιουδήποτε αναμενόμενου αξιώματος;

Ανέκαθεν ο Νόμος και η Εξουσία βρίσκονταν σε "λεπτή ισορροπία συνύπαρξης", όμως νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες του Δικαίου έχουν (εκόντες/άκοντες;) βάλει στη μέση τον πολίτη και τον "ξεκουφαίνουν" με τα ιδεολογικά τους κηρύγματα και τις θεωρητικές τους παραπομπές, σε τέτοιο βαθμό έντασης και σύγχυσης, που προκαλούν (εν αγνοία τους;) τον κίνδυνο οι ψηφοφόροι να προτιμήσουν την Ανομία και την Αντι-εξουσία. Το λαμβάνουν άραγε υπόψη αυτό το ενδεχόμενο οι μονομάχοι ή το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η συγκυριακή μιντιακή προβολή φωτογραφιών και πεποιθήσεων;

ΥΓ. "Χωρίς στόχο φανερό
ραμφίζουμε ενοχές
Αυτός ο βουβός εχθρός
νικά χωρίς μάχες" (Γ. Φραγκούλης,  Αιρέσεις κι αφαιρέσεις)

* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη

πηγή:https://www.capital.gr/me-apopsi/3711566/dikaios-adikoi-i-adikos-dikaioi/

Ο Πρωθυπουργός από την Λιβαδειά: - Εγώ δεν είμαι "κωλοτούμπας"!. - Τήρησα την συμφωνία αλήθειας που υπογράψαμε το 2019!! - Δεν σας κορόιδεψα!! - Υλοποίησα τις προεκλογικές μου δεσμεύσεις

 Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε το μεσημέρι τη Λιβαδειά, όπου συνομίλησε με πολίτες που τον υποδέχτηκαν.

 

Επέστρεψαν οι πρώτοι Έλληνες που απεγκλωβίστηκαν από το Σουδάν. Η Ελλάδα έχει φωνή που ακούγεται

 

«Πριν από λίγο έφτασαν από το Τζιμπουτί, μέσω Αιγύπτου, μέσα από μια πολύ περίπλοκη επιχείρηση την οποία οργανώσαμε, οι πρώτοι συμπολίτες μας από το Σουδάν, οι οποίοι απεγκλωβίστηκαν με ασφάλεια από τις ελληνικές δυνάμεις. Θα ακολουθήσουν κι άλλοι στη συνέχεια. Αυτή είναι η εικόνα μιας Ελλάδας η οποία είναι πια ισχυρή. Mία Ελλάδα η οποία μπορεί να ατενίζει το μέλλον με αυτοπεποίθηση», τόνισε ο Πρωθυπουργός στον χαιρετισμό του, προσθέτοντας ότι πλέον μιλάμε για «μια Ελλάδα η οποία είναι παρούσα, με μια φωνή να ακούγεται, η οποία στηρίζει τους συμπολίτες μας όπου κι αν αυτοί βρίσκονται».

 

Να αποτρέψουμε πλήρως τον κίνδυνο κυβέρνησης των ηττημένων που εγκυμονεί η απλή αναλογική

 

«Η απλή αναλογική εγκυμονεί έναν μεγάλο κίνδυνο, για τον οποίο μιλώ γιατί πράγματι πιστεύω ότι στο χέρι μας είναι να τον αποτρέψουμε πλήρως. Ποιος είναι ο κίνδυνος; Αυτή η κυβέρνηση των ηττημένων. Μαθηματικά είναι μια πιθανότητα. Τσίπρας, Ανδρουλάκης, Βαρουφάκης Υπουργός Οικονομικών, “Δήμητρες” -πώς το λένε;- διάφορα άλλα ωραία πράγματα. Σκεφτείτε τώρα αντί για ευρώ να πληρώνεστε με “Δήμητρες”, με κλειστές τράπεζες. Ε, όχι, δεν τα θέλουμε αυτά. Τα ζήσαμε το 2015. Φτάνει πια. Πήγαν να καταστρέψουν τη χώρα μία φορά, μην τους αφήσουμε να το ξανακάνουν. Τόση πρόοδο κάναμε», επισήμανε στη συνέχεια ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

 

«Αλλά επειδή αυτό το μαθηματικό ενδεχόμενο υπάρχει, ένας τρόπος υπάρχει για να μη γίνει ποτέ πράξη. Ισχυρή Νέα Δημοκρατία στην κάλπη της 21ης Μαΐου. Με καθαρή νίκη της Νέας Δημοκρατίας, όλα αυτά τα σενάρια πάνε περίπατο», τόνισε.

 

«Μπορούμε να κάνουμε και να πετύχουμε πολλά περισσότερα ακόμα. Για αυτό και μιλάω συχνά για μία Ελλάδα η οποία είναι σαν ένα σπίτι το οποίο το χτίζουμε όλοι μαζί, είναι το κοινό μας σπίτι. Έχουμε βάλει τα θεμέλια. Τα θεμέλια είναι η δημοσιονομική σταθερότητα, η ισχυρή οικονομία. Και αρχίζουμε και χτίζουμε πάνω στα θεμέλια τους πυλώνες της Ελλάδος που οραματιζόμαστε: της αναπτυξιακής Ελλάδος, της κοινωνικής Ελλάδος, της ψηφιακής Ελλάδος, της πράσινης Ελλάδος, της ισχυρής Ελλάδος», υπογράμμισε ο Πρωθυπουργός.

 

Ολόκληρη η τοποθέτηση του Πρωθυπουργού

 

Να είστε καλά, σας ευχαριστώ γι’ αυτή την πολύ θερμή υποδοχή. Όπως βλέπετε προσπαθώ να αντιγράψω τον Δήμαρχο, αλλά απέχω λίγο ακόμα από το να αποκτήσω τόσο πλούσια γενειάδα.

 

Δήμαρχε, κ. Περιφερειάρχη, ευχαριστώ πάρα πολύ και σε ευχαριστώ, Δήμαρχε, για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που μου δίνεται η δυνατότητα να ξαναβρεθώ στη Λιβαδειά και να μπορέσουμε μαζί να κάνουμε ένα σύντομο απολογισμό όλων όσων πετύχαμε αυτήν την τετραετία, αλλά και των πολλών ακόμα που πρέπει να γίνουν την επόμενη τετραετία, με νικήτρια στις εκλογές τη Νέα Δημοκρατία για μία ισχυρή αυτοδύναμη Ελλάδα.

 

Αναφέρθηκε ο Δήμαρχος στις πολλές περιπέτειες που χρειάστηκε να διαχειριστούμε. Θέλω εδώ να εξάρω την εξαιρετική συνεργασία που είχαμε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση Α΄ και Β΄ βαθμού, με τον Περιφερειάρχη σας, τον Φάνη Σπανό, τον νυν και τον επόμενο Περιφερειάρχη, την κα. Αντιπεριφερειάρχη, τον Δήμαρχο, όλα τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

 

Δουλέψαμε μαζί, διότι πρώτο μέλημά μας καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της δύσκολης τετραετίας ήταν να στηρίξουμε την κοινωνία και να τη θωρακίσουμε απέναντι στις πολλές εισαγόμενες κρίσεις.

 

Αναφέρθηκε ο Δήμαρχος στη μεγάλη, την πρωτοφανή πρόκληση του κορονοϊού. Εκτός από αυτά τα οποία κάναμε υγειονομικά, θέλω να θυμίσω σε όλες και σε όλους ότι αν σήμερα η αγορά εδώ της Λιβαδειάς είναι μία ζωντανή αγορά, αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι το κράτος ήρθε και κάλυψε μισθούς και έξοδα όλων των ελληνικών επιχειρήσεων, κυρίως των μικρομεσαίων, όταν χρειάστηκε εμείς να τις κλείσουμε για να προστατεύσουμε όλους σας από τον κορονοϊό.

 

Έτσι σταθήκαμε δίπλα σας και κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης. Μία κρίση που, θέλω να θυμίσω, ήταν και είναι εισαγόμενη. Βρεθήκαμε να διαχειριστούμε τιμές του φυσικού αερίου οι οποίες ήταν δέκα φορές υψηλότερες από αυτές που είχαμε πριν από δύο χρόνια.

 

Κι όμως, καταφέραμε με έξυπνες πολιτικές, φορολογώντας τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας, να μπορούμε να επιδοτήσουμε τους λογαριασμούς ρεύματος του κάθε ελληνικού νοικοκυριού, της κάθε επιχείρησης και να αποκρούσουμε και αυτή τη μεγάλη κρίση.

 

Όπως, βέβαια, υψώσαμε και το εμπόδιο απέναντι στα κύματα των παράνομων μεταναστών που έρχονταν στην πατρίδα μας τις εποχές που κάποιοι θεωρούσαν ότι «η θάλασσα δεν έχει σύνορα». Υπερασπιστήκαμε με αυτοπεποίθηση και με ισχύ την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Μια Ελλάδα η οποία είναι παρούσα, με μια φωνή να ακούγεται, η οποία στηρίζει τους συμπολίτες μας όπου κι αν αυτοί βρίσκονται.

 

Πριν από λίγο έφτασαν από το Τζιμπουτί, μέσω Αιγύπτου, μέσα από μια πολύ περίπλοκη επιχείρηση την οποία οργανώσαμε, οι πρώτοι συμπολίτες μας από το Σουδάν, οι οποίοι απεγκλωβίστηκαν με ασφάλεια από τις ελληνικές δυνάμεις. Θα ακολουθήσουν κι άλλοι στη συνέχεια.

 

Αυτή είναι η εικόνα μιας Ελλάδας η οποία είναι πια ισχυρή. Μία Ελλάδα η οποία μπορεί να ατενίζει το μέλλον με αυτοπεποίθηση. Μία Ελλάδα με μία οικονομία η οποία βρίσκεται σε αναπτυξιακή τροχιά.

 

Μία Περιφέρεια, εδώ, η Περιφερειακή Ενότητα της Βοιωτίας, η οποία έχει προσελκύσει πολλές επενδύσεις. Ερχόμουν και έβλεπα το πολύ πλούσιο δυναμικό το οποίο έχουμε σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Αποδίδω ξεχωριστή σημασία σε αυτό, διότι οι καινούριες ανεμογεννήτριες, τα καινούρια φωτοβολταϊκά είναι το μέλλον μας. Είναι ο τρόπος με τον οποίο εμείς οι ίδιοι θα μπορούμε να ελέγχουμε την ενεργειακή μας αυτονομία.

 

Σκεφτείτε ότι πληρώσαμε, το 2022, 7 δισεκατομμύρια ευρώ για εισαγόμενο φυσικό αέριο. Κρατήστε το, 7 δισεκατομμύρια ευρώ πληρώσαμε για να εισάγουμε φυσικό αέριο, όταν έχουμε τη δυνατότητα να παράγουμε τη δική μας ενέργεια σε όλα τα επίπεδα, και σε μεγάλες εγκαταστάσεις αλλά και σε μικρές εγκαταστάσεις, για να μπορούν και οι γεωργοί μας να έχουν πρόσβαση σε φθηνό ρεύμα και σε φθηνό νερό.

 

Αυτά είναι η επόμενη φάση του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.

 

Όλα αυτά, φίλες και φίλοι, και πολλά άλλα στα οποία δεν θέλω να αναφερθώ εκτενώς, σας διαβεβαιώνω ότι δεν έτυχαν, πέτυχαν. Ήταν αποτέλεσμα πολύ συγκεκριμένου σχεδιασμού.

 

Είπαμε από την πρώτη στιγμή ότι αν δεν βάλουμε την οικονομία μας σε μία τροχιά ανάκαμψης, δεν πρόκειται να δούμε προκοπή στον τόπο μας. Διότι όταν η οικονομία αναπτύσσεται, τότε μπορούμε να έχουμε και εμείς πλεόνασμα για να στηρίζουμε την υγεία, την παιδεία, τους αγρότες μας. Ξέρω ότι απευθύνομαι σε μια περιοχή με δυναμικό πρωτογενή τομέα.

 

Και θέλω να θυμίσω ότι συνολικά αυτά τα 3,5 χρόνια, με έναν ΕΛΓΑ ο οποίος έγινε πολύ πιο αποτελεσματικός, έχουμε δώσει σχεδόν 1 δισεκατομμύριο αποζημιώσεις για καταστροφές από φυσικά φαινόμενα. Και τώρα, που είχατε κάποιες μικρές καταστροφές από το πρόσφατο χαλάζι, πάλι θα βρεθούμε κοντά στους αγρότες μας να τους στηρίξουμε.

 

Όμως, αυτά τα λεφτά που δώσαμε δεν είναι λεφτά τα οποία προέρχονται μόνο από τον ΕΛΓΑ. Τα μισά προέρχονται από τον ΕΛΓΑ και από τις εισφορές των αγροτών. Τα υπόλοιπα μισά ήρθαν από τον κρατικό προϋπολογισμό.

 

Γιατί μπορέσαμε να τα δώσουμε; Γιατί ακριβώς είχαμε πλεονάσματα και είχαμε μια οικονομία η οποία αναπτυσσόταν πολύ. Έτσι στηρίξαμε και την παιδεία, την υγεία, στηρίξαμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

 

Νομίζω ότι δεν υπάρχει Δήμαρχος, ασχέτως του αν είναι κοντά ή όχι στην κυβέρνηση, που να μην αναγνωρίζει ότι ουδέποτε η Τοπική Αυτοδιοίκηση Β’ και Α’ βαθμού είχε πρόσβαση σε περισσότερους πόρους. Παραπάνω από 20 εκατομμύρια θα διαχειριστεί εδώ ο Δήμος σας, για πολύ σημαντικές παρεμβάσεις που θα αλλάξουν την όψη της πόλης.

 

Το ίδιο ισχύει και για την Περιφέρεια, βέβαια. Πόσο αυξημένο είναι το ΠΕΠ μας εδώ, Φάνη; Λόγω μιας προηγούμενης στρέβλωσης καταφέραμε και είχαμε τη μεγαλύτερη αύξηση στα κονδύλια ΕΣΠΑ για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος.

 

Πολλοί πόροι, λοιπόν, διαθέσιμοι για την επόμενη μέρα. Από τα 190 στα 425 εκατομμύρια, τα εξασφαλίσαμε για την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος. Προσθέστε σε όλα αυτά και τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης οι οποίοι κατευθύνονται σε μια σειρά από δράσεις.

 

Θα αναφέρω δύο ενδεικτικές που μάλλον δεν τις ξέρετε: θα εξοπλίσουμε από το Ταμείο Ανάκαμψης και θα εκσυγχρονίσουμε και τα 156 κέντρα υγείας της χώρας. Όλα θα γίνουν καινούργια. Και ταυτόχρονα, με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, βάζουμε -ήδη έχει ξεκινήσει αυτή η πρωτοβουλία- σε όλες τις τάξεις όλων των δημόσιων σχολείων, από την Ε’ Δημοτικού αρχικά, αλλά πρόθεσή μου είναι να το επεκτείνω και στο Δημοτικό και στο Νηπιαγωγείο, διαδραστικούς πίνακες.

 

Αυτή είναι μια επανάσταση για την παιδεία μας. Πρέπει να δείτε τον ενθουσιασμό των νέων παιδιών όταν ξαφνικά αντιλαμβάνονται τη μάθηση σαν παιχνίδι. Πόσο διαφορετικό γίνεται το μάθημα, πόσο χαρούμενοι είναι και οι δάσκαλοί μας, οι καθηγητές μας, τους οποίους επιμορφώνουμε για να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτή την καινούργια τεχνολογία.

 

Ξέρετε, αυτή είναι η ατζέντα του μέλλοντος για την οποία θα ήθελα να συζητήσω στις εκλογές. Όχι για debate, για δημοσκοπήσεις, για άλλα θέματα τα οποία ανασύρουν κάποιοι, οι οποίοι προφανώς δεν έχουν να σας πουν απολύτως τίποτα για το πώς οραματίζονται τη χώρα την επόμενη μέρα.

 

Τώρα ξαφνικά τους φταίνε λέει οι δημοσκοπήσεις και θέλουν λέει άλλες μεθοδολογίες. Τους λέω, να σας πω κάτι, εγώ δεν χρειάζεται να κάνω καμία δημοσκόπηση. Στο Σχηματάρι, στη Θήβα και στη Λιβαδειά, είδα πολύ καλά ότι στις 21 Μαΐου η Ελλάδα θα είναι γαλάζια.

 

Για τον ψηφιακό μετασχηματισμό που λέει ο Δήμαρχος, που έχει τόσο μεγάλη σημασία. Ξέρετε, πολλά πράγματα τα θεωρούμε πια δεδομένα. Το gov.gr μπήκε για τα καλά στη ζωή μας και σκεφτείτε πόσες ώρες, πόσες ουρές έχουμε γλιτώσει, μπορούμε να επικοινωνούμε με το κράτος ψηφιακά, από τον υπολογιστή μας, από το κινητό μας.

 

Πώς νομίζετε ότι μπορέσαμε και διεκπεραιώσαμε και όλες τις επιδοτήσεις -όλες τις πλατφόρμες τις οποίες στήσαμε για να μπορούν οι επιχειρηματίες γρήγορα να παίρνουν χρήματα- αν δεν είχαμε μία ψηφιακή υποδομή.

 

Και είμαστε στην αρχή ακόμα. Σκεφτείτε ότι το κράτος θα γίνει όλο ψηφιακό την επόμενη τετραετία. Και το ψηφιακό δεν αφορά μόνο τις συναλλαγές μας με τη γραφειοκρατία του Δημοσίου. Αύριο θα αφορά την υγεία σας.

 

Ήδη, για όσους δεν το ξέρετε, στο MyΗealth, μία εφαρμογή της υγείας, μπορείτε να παίρνετε τις εξετάσεις σας. Αύριο θα έχετε όλο τον ιατρικό σας φάκελο. Θα πηγαίνετε στο γιατρό σας και όλες οι εξετάσεις σας θα είναι εκεί.

 

Αύριο, αν, ω μη γένοιτο, χρειαστεί να σας παραλάβει το ΕΚΑΒ για ένα επείγον περιστατικό, πριν φτάσετε στο νοσοκομείο θα πρέπει να γνωρίζει το νοσοκομείο ποια είναι η κατάσταση της υγείας σας και ποιος είναι ο ιατρικός σας φάκελος.

 

Αυτή είναι η ατζέντα του μέλλοντος. Δεν θέλω να μιλήσω για το χθες. Εγώ θέλω να μιλήσω για το αύριο. Για το αύριο του πρωτογενούς μας τομέα. Για το πώς θα κάνουμε ένα πραγματικό άλμα στην παραγωγικότητα. Για το πώς θα βάλουμε την έξυπνη γεωργία μέσα στην ίδια την πραγματικότητα των αγροτών. Πώς θα μετατρέψουμε τους αγρότες μας σε πραγματικούς μικρούς επιχειρηματίες. Βλέπετε ότι κάνουμε εξαγωγές-ρεκόρ πια στον πρωτογενή τομέα.

 

Αλλά μπορούμε να κάνουμε και να πετύχουμε πολλά περισσότερα ακόμα. Για αυτό και μιλάω συχνά για μία Ελλάδα η οποία είναι σαν ένα σπίτι το οποίο το χτίζουμε όλοι μαζί, είναι το κοινό μας σπίτι. Έχουμε βάλει τα θεμέλια. Τα θεμέλια είναι η δημοσιονομική σταθερότητα, η ισχυρή οικονομία. Και αρχίζουμε και χτίζουμε πάνω στα θεμέλια τους πυλώνες της Ελλάδος που οραματιζόμαστε: της αναπτυξιακής Ελλάδος, της κοινωνικής Ελλάδος, της ψηφιακής Ελλάδος, της πράσινης Ελλάδος, της ισχυρής Ελλάδος.

 

Ήμουν στο Σχηματάρι και μιλούσα και την ίδια ώρα άκουγα τα Rafale να απογειώνονται από την Τανάγρα. Όλα αυτά ήταν αποφάσεις που πήραμε, που ενίσχυσαν όμως το εθνικό μας αποτύπωμα και την εθνική μας κυριαρχία. Τα κάναμε με σεβασμό στα χρήματά σας. Δικά σας χρήματα είναι, των φορολογούμενων.

 

Δεν ξεφύγαμε δημοσιονομικά και δεν μπορούμε να ξεφύγουμε δημοσιονομικά. Γι’ αυτό και όταν ακούω την αντιπολίτευση και τον κ. Τσίπρα να τάζει πακέτα παροχών 45 δισ., ξέρω πολύ καλά ότι δεν χρειάζεται καν να ασχοληθώ να τον αποδομήσω, διότι πολύ απλά κανείς δεν τον πιστεύει. Ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει τον εαυτό του, γιατί πολύ απλά ξέρει ότι δεν θα κερδίσει. Οπότε, δεν του στοιχίζει και τίποτα να τα τάζει όλα αυτά.

 

Γι’ αυτό και θα επιμείνω πάρα πολύ, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, σε όλες τις δημόσιες εμφανίσεις μου, να μιλώ για αυτά που έχουμε κάνει. Έχει μία αξία να τα υπενθυμίζουμε. Ήταν πολλά. Να μιλούμε αυτοκριτικά για τα λάθη μας. Δεν είχα ποτέ καμία δυσκολία, να αναγνωρίσω τις περιπτώσεις όπου έγιναν λάθη. Όλοι μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Πάντα στάθηκα μπροστά σας χωρίς να κρυφτώ και να ζητήσω και συγνώμη, όποτε χρειάστηκε, για να μπορούμε να γινόμαστε καλύτεροι, αλλά κυρίως να μιλήσουμε για το μέλλον της Ελλάδας που οραματιζόμαστε.

 

Κυρίως για τα νέα παιδιά. Για αυτούς οι οποίοι θα ψηφίσουν πρώτη φορά και πρέπει να συμμετέχουν στην πολιτική διαδικασία, γιατί πρέπει να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους, να μην το εκχωρήσουν σε κάποιους άλλους. Για να μπορέσουμε πραγματικά να κρατήσουμε την πορεία του τόπου σταθερή, να δείχνει πάντα η πυξίδα της πορείας μας την κατεύθυνση της προόδου.

 

Γιατί το λέω αυτό; Τίποτα από όλα αυτά τα οποία έχουμε πετύχει δεν είναι δεδομένο. Η απλή αναλογική εγκυμονεί έναν μεγάλο κίνδυνο, για τον οποίο μιλώ γιατί πράγματι πιστεύω ότι στο χέρι μας είναι να τον αποτρέψουμε πλήρως.

 

Ποιος είναι ο κίνδυνος; Αυτή η κυβέρνηση των ηττημένων. Μαθηματικά είναι μια πιθανότητα. Τσίπρας, Ανδρουλάκης, Βαρουφάκης Υπουργός Οικονομικών, «Δήμητρες» -πώς το λένε;- διάφορα άλλα ωραία πράγματα. Σκεφτείτε τώρα αντί για ευρώ να πληρώνεστε με «Δήμητρες», με κλειστές τράπεζες.

 

Ε, όχι, δεν τα θέλουμε αυτά. Τα ζήσαμε το 2015. Φτάνει πια. Πήγαν να καταστρέψουν τη χώρα μία φορά, μην τους αφήσουμε να το ξανακάνουν. Τόση πρόοδο κάναμε.

 

Αλλά επειδή αυτό το μαθηματικό ενδεχόμενο υπάρχει, ένας τρόπος υπάρχει για να μη γίνει ποτέ πράξη. Ισχυρή Νέα Δημοκρατία στην κάλπη της 21ης Μαΐου. Με καθαρή νίκη της Νέας Δημοκρατίας, όλα αυτά τα σενάρια πάνε περίπατο.

 

Γι’ αυτό και έχει τόσο μεγάλη σημασία σε αυτή τη συστράτευση, σε αυτή τη συμπόρευση, να συνταχθούν και παλιοί μας φίλοι. Και εδώ μου θύμισαν κάποιοι, με συναισθηματική φόρτιση, ότι απ’ αυτό το μπαλκόνι είχε μιλήσει ο πατέρας μου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος είχε πολλούς φίλους εδώ  στη Λιβαδειά.

 

Αλλά δεν είναι μόνο μαζί μας άνθρωποι οι οποίοι στήριξαν την παράταξη διαχρονικά και τους ευχαριστώ. Εγώ συναντώ συνέχεια και συμπολίτες μας, μου το είπαν -και σήμερα εδώ στη Λιβαδειά, μου το είπαν και στη Θήβα- «θα σας ψηφίσουμε για πρώτη φορά».

 

Αυτό είναι μία μεγάλη ψήφος εμπιστοσύνης και σε εμένα προσωπικά. Είναι άνθρωποι οι οποίοι δεν ανήκαν στο χώρο μας, βλέπουν όμως, κρίνουν και συγκρίνουν. Και βλέπουν ότι έχουν μία σοβαρή κυβέρνηση που προσπαθεί, που φέρνει αποτελέσματα.

 

Και απέναντι τι έχουν ακριβώς; Αυτούς οι οποίοι θέλουν να ξαναζήσουμε ουσιαστικά όλα όσα ζήσαμε από το 2015 έως το 2019. Δεν θα πάρουμε, ευχαριστούμε πάρα πολύ. Οι πολίτες έχουν μνήμη, έχουν κρίση και θέλουν να προχωρήσουμε μπροστά.

 

Θέλω, λοιπόν, και πάλι να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας. Να σας ζητήσω να συστρατευθούμε και να συμπορευτούμε όλοι μαζί σε αυτόν τον αγώνα. Κανείς δεν περισσεύει.

 

Το 2019, σας ζήτησα να υπογράψουμε μία συμφωνία αλήθειας. Τήρησα αυτή τη συμφωνία, υλοποίησα τις προεκλογικές μου δεσμεύσεις. Κανείς δεν μπορεί να μου πει ότι σας κορόιδεψα. Δείτε τι σας λέγαμε το 2019, τα υλοποιήσαμε, σχεδόν όλα.

 

Αυτό θα κάνουμε και τώρα. Τη νέα συμφωνία αλήθειας την οποία παρουσιάζουμε, και αυτή θα την τηρήσουμε. Γιατί ένα πράγμα δεν διαπραγματεύομαι, φίλες και φίλοι: τις σχέσεις εμπιστοσύνης που έχουμε χτίσει και οι σχέσεις εμπιστοσύνης έχουν ως θεμέλιό τους την αξιοπιστία.

 

Αυτά που σας λέω μπορώ να τα κάνω. Αν κάτι δεν μπορώ να το κάνω, θα σας το πω με ειλικρίνεια και θα πορευτούμε μαζί στο δρόμο της αλήθειας. Αυτό απαιτείτε από τους πολιτικούς σας, αυτό σίγουρα ξέρετε ότι μπορεί να το έχετε από εμένα. Εγώ δεν είμαι «κωλοτούμπας».

 

Άκουγα τώρα στο ραδιόφωνο, επειδή γίνεται, ξέρετε, μεγάλη συζήτηση για τα debate. Debate κάνουμε πάντα, αλλά κάνουμε όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Λοιπόν κατ’ αρχάς, εγώ με τον κ. Τσίπρα έχω 100 ώρες συζητήσεις στη Βουλή. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς ο οποίος να περιμένει να μάθει πολλά περισσότερα σε σχέση με το τι πιστεύω εγώ και ο κ. Τσίπρας.

 

Αλλά debate γίνονται, γίνονται όμως με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Και θυμάμαι τώρα τον ίδιο τον κ. Τσίπρα να λέει πριν από κάποια χρόνια ότι «αποτελεί προσβολή στη δημοκρατία να κάνουν debate οι δύο πρώτοι», αυτό το οποίο ζητά σήμερα. Έχει μία τεράστια ικανότητα να μπορεί να λέει το ίδιο και το ανάποδο, χωρίς καν να κοκκινίζει από ντροπή.

 

Εν πάση περιπτώσει, εμείς δεν έχουμε αυτό το χάρισμα, γι’ αυτό και σας λέμε την αλήθεια. Αυτά που σας λέγαμε τα λέμε και τώρα και θα επιμείνουμε στο δρόμο της αλήθειας και στο δρόμο της αξιοπιστίας.

 

Οπότε, να δώσουμε ξανά το ραντεβού μας για την κάλπη της 21ης Μαΐου. Να σας ζητήσω να κάνουμε όλοι μαζί αυτόν τον αγώνα, τον αγώνα της μεγάλης συμπόρευσης και της συστράτευσης για μία καλύτερη Ελλάδα. Να μην πάνε χαμένες οι θυσίες μας και οι προσπάθειές μας. Δουλέψαμε πολύ σκληρά για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα, με μία Ελλάδα η οποία μπορεί πραγματικά να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.

 

Και είμαι σίγουρος ότι την 21η Μαΐου θα υπάρχει ένας μεγάλος νικητής και αυτή θα είναι η Νέα Δημοκρατία, η μεγάλη μας δημοκρατική παράταξη.

 

Να είστε καλά, ευχαριστώ πολύ, καλό αγώνα και στο επανιδείν. Να είστε καλά, σας ευχαριστώ πολύ.

Μακελειό στο Σουδάν - Χτυπούν ως και νοσοκομεία!! - ΒΙΝΤΕΟ

Μακελάρισμα στο Σουδάν απογοητευτικές εικόνες αιματοχυσίας..Μια οβίδα “Dana” έπεσε στο ιατρικό κέντρο Al-Roumi στην Al-Thawra Al-Hara 12 στο Omdurman, σήμερα το απόγευμα και καταγράφηκε ένας αριθμός τραυματισμών. Σκηνές εμφυλίου, σφαγή….

dimpenews.com

 

"Δημητρούλα μου γειά σου11" - Πώς η "Δήμητρα" "καίει" την τρικομματική που θέλει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και έγινε "λαχείο" για τον πρόεδρο της ΝΔ

 
Οι «Δήμητρες» θα εκτυπώνονται από το Εθνικό Λαχείο, ώστε να υπάρχει και χαρτονόμισμα για τους μεγαλύτερους που θέλουν κάτι χειροπιαστό. Η παθιασμένη προεκλογική υπεράσπιση της... αιώνιας ιδέας Βαρουφάκη για επιστροφή στη δραχμή υπονομεύει το συριζαϊκό αφήγημα για προοδευτική διακυβέρνηση και έγινε αληθινό... «λαχείο» για τον Μητσοτάκη

Ανδρέας Στασινός

Το Καλλίχορον Φρέαρ, το ιερό πηγάδι της θεάς Δήμητρας, αποτελεί ένα από τα παλαιότερα τοπόσημα της Ελευσίνας. Η αγλαόκαρπος θεά των αρχαίων Ελλήνων, όπως έχει ονομαστεί, συνδεόταν πάντοτε με τη γεωργία και τη γονιμότητα της γης.  

Στην πολιτική, ο Γιάνης Βαρουφάκης επέλεξε προ τριετίας το όνομα «Δήμητρα» για να ονομάσει το δικό του σχέδιο για ένα μεταβατικό σύστημα πληρωμών προς ένα εθνικό νόμισμα το οποίο θα μπορούσε να αντικαταστήσει το ευρώ —όλες οι σοβαρές χώρες, λέει, έχουν κάτι τέτοιο… 

Με τον τρόπο του -υπερασπιζόμενος ενθουσιωδώς το σχέδιό του- έριξε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε στο πηγάδι όλοκληρο το σκεπτικό Τσίπρα για μια τρικομματική κυβέρνηση νικητών ή ηττημένων (ανάλογα ποιον θα ρωτήσεις), μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ25. 

 Διότι, χάρη στον Βαρουφάκη, ένα μήνα πριν από τις εκλογές οι πολίτες που θα ψηφίσουν την 21η Μαΐου γνωρίζουν πλέον ότι έχουν μπροστά τους δύο κυβερνητικές επιλογές:  

Από τη μια πλευρά, έχουν την επιλογή της ΝΔ και του Μητσοτάκη η οποία είναι συνυφασμένη με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και το ευρώ.  

Από την άλλη πλευρά, έχουν την επιλογή μιας τρικομματικής συνεργασίας όπου το μικρότερο –πλην όμως απαραίτητο- κόμμα, το ΜέΡΑ25, λέει ανοιχτά πώς αν αντιδράσουν οι Ευρωπαίοι στο σχέδιό του για την οικονομία, η πρώτη εναλλακτική λύση αντί για το ευρώ είναι οι «Δήμητρες»: σε άυλη μορφή για τους νέους στα κινητά αλλά και χάρτινες, τυπωμένες, από τα εκτυπωτικά μηχανήματα του Εθνικού Λαχείου. 

Με άλλα λόγια, ο κ. Βαρουφάκης πήγε και κόλλησε πάνω στην επιγραφή «προοδευτική διακυβέρνηση» που προτείνει ο κ. Τσίπρας ένα «στίκερ» με τη λέξη «Δήμητρα». Και μετέτρεψε με μια κίνηση την κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τις κάλπες της απλής αναλογικής στο απόλυτο σκιάχτρο. Περίπου σαν να το έκανε επίτηδες. Διότι το «έλα μωρέ, σιγά μην τα κάνει», για την πιθανότητα π.χ. να κλείσουν οι τράπεζες… στην περίπτωση του κ. Βαρουφάκη δεν ισχύει. 

 Αλλωστε ο ίδιος μιλάει ανοικτά και με λεπτομέρειες για το σχέδιό του από το 2020, προσθέτοντας πάντοτε -όπως έκανε και το 2015- ότι ο πρώτος στόχος είναι να μείνουμε στο ευρώ αλλάζοντας την Ευρώπη. Μοιραία όμως θυμάται κανείς τι μπορεί να συμβεί αν οι Ευρωπαίοι δεν δεχτούν αυτά που τους προτείνει ο κ. Βαρουφάκης. Είτε γιατί δεν τα καταλαβαίνουν, είτε γιατί δεν θέλουν.  

Οσοι έζησαν το 2015 θυμούνται επίσης ότι την αδυναμία εκείνη των Ευρωπαίων να κατανοήσουν τον Βαρουφάκη (για το πώς θα αυξάνονταν π.χ. τα έσοδα του κράτους με καλωδιωμένες νοικοκυρές – μυστικούς πράκτορες της εφορίας) την πλήρωσαν τελικά οι ίδιοι: με το κλείσιμο των τραπεζών και ένα τριετές σκληρό μνημόνιο, όπως αυτό που ζήσαμε επί κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου.  

Tο σχέδιο «Δήμητρα», λοιπόν, ο κ. Βαρουφάκης το έχει παρουσιάσει εδώ και τρία σχεδόν χρόνια. Ωστόσο το ζήτημα πήρε διαστάσεις το περασμένο Σαββατοκύριακο. Ο αρχηγός του ΜέΡΑ25 δήλωσε στην τηλεόραση του OPEN ότι το να αναβαθμιστεί η Ελλάδα στη λεγόμενη «επενδυτική βαθμίδα» θα ήταν κάτι «τραγικό» για τη χώρα. Και πως αν δεν δεχτούν οι «τροϊκανοί» την κοινωνική οικονομία που προτείνει ο ίδιος (και η Ελλάδα βρεθεί ξανά ενώπιον τελεσιγράφου), πρέπει να υπάρχει ως εναλλακτική λύση το σχέδιο «Δήμητρα» για την ομαλή μετάβαση σε εθνικό νόμισμα.    

Πώς θα τυπώνονται  

Εξηγώντας τον Απρίλιο του 2022 το σχέδιο «Δήμητρα», ο κ. Βαρουφάκης περιέγραψε ως αρχικό βήμα σε περίπτωση χρεοκοπίας και Grexit το κλείσιμο της Τράπεζας της Ελλάδας -«την πτωχεύεις» σημείωσε. Στη συνέχεια (εδώ στο 37:30) ανέφερε:  

«Την ίδια στιγμή εμείς ιδρύουμε την ΕΝΑ, την Ελληνική Νομισματική Αρχή. Εχουμε φροντίσει βεβαίως, ό,τι λίγο χρυσό έχει η Τράπεζα της Ελλάδος να έχει μεταφερθεί ήδη -(σ.σ.: χαμηλόφωνα) αυτό δεν το λέμε παραέξω όμως. Και άμεσα, όσο γίνεται πιο γρήγορα, εντός μίας εβδομάδας – δέκα ημερών εκτυπώνουμε σε μία πρόχειρη μεταβατική μορφή, σε λεγόμενο scrip, για να υπάρχουν, και χάρτινες εκδόσεις αυτών των μονάδων Δήμητρας. Για τη γιαγιά που δεν έχει Ιντερνετ, δεν έχει Google Pay, δεν θέλει να πληρώσει με πλαστική κάρτα» 

Η πρακτική λύση που προτείνει για την εκτύπωση των μονάδων «Δήμητρας» είναι η εξής: 

«Δημεύουμε το Εθνικό Λαχείο. Εχετε δει λαχεία; Εχουν και κωδικούς επάνω, μια χαρά είναι. Σε πρώτη φάση. Αυτόματα, οι τράπεζες κλείνουν ένα τριήμερο, Σάββατο – Κυριακή – Δευτέρα και μετατρέπουν τα συστήματά τους σε μονάδες Δήμητρα από ευρώ».  

Η ύπαρξη και η παθιασμένη προεκλογικά υπεράσπιση αυτού του λεπτομερούς σχεδίου από τον κ. Βαρουφάκη αποτελεί προφανώς το καλύτερο δώρο για τον κ. Μητσοτάκη ενόψει του ντιμπέιτ. Και μόνο η λέξη «Δήμητρα» είναι ικανή να φέρει τον Τσίπρα σε δύσκολη θέση (αν τέλος πάντων μπορεί να υποτεθεί ότι κάτι τέτοιο είναι γενικά δυνατό). Γιατί, πρώτον, η συγκυβέρνηση που προτείνει δεν βγαίνει αριθμητικά χωρίς τη συμμετοχή Βαρουφάκη και, δεύτερον, ο ίδιος τον έκανε υπουργό Οικονομικών και λίγο έλειψε να εφαρμόσει στην πράξη το ίδιο ακριβώς σχέδιο. 

Αλλωστε στο βιβλίο του «Ανίκητοι Ηττημένοι» (Πατάκης, 2019), ο κ. Βαρουφάκης ανέφερε ότι ο κ. Τσίπρας γνώριζε το σχέδιό του για ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών σε περίπτωση που έκλειναν οι τράπεζες και ότι η δική του τουλάχιστον εντύπωση ήταν πώς αυτό ήταν το από κοινού συμφωνημένο σχέδιο.  

Το 2015, η πορεία σταμάτησε στο κλείσιμο των τραπεζών. Το φρένο για να μην πέσουμε στο γκρεμό ήταν πανάκριβο και λεγόταν τρίτο μνημόνιο. Τώρα το σχέδιο λέγεται «Δήμητρα». Δεν υπάρχει περίπτωση να εφαρμοστεί. Ευτυχώς. Ούτε το μισό. Και μόνο που υπάρχει όμως και διαφημίζεται προεκλογικά δημιουργεί προβλήματα στην αξιοπιστία της κυβερνητικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι λογικό να ανοίγει χορούς υπό το άσμα «Δημητρούλα μου γεια σου/ πάρ’ τα όλα δικά σου» στο απέναντι στρατόπεδο. Διότι αποτελεί ένα ωραιότατο προεκλογικό δώρο, αληθινό «λαχείο» για το ντιμπέιτ.

 Πηγή: Protagon.gr

1973 - Μια ιστορία από παλιά

 Αγαπημένοι μου φίλοι χρόνια πολλά, Χριστός ανέστη και άμπωτες ν΄ αναστηθεί και η Πατρίδα μας.

• Του Χρήστου Μπολώση

«Μια Ιστορία από την Πόλη, μας μεγαλώνει από παιδιά». Αυτό τραγουδάνε οι ΑΕΚτζήδες και εννοούνε βέβαια ξεριζωμό από τις αλησμόνητες Πατρίδες.

Εγώ λοιπόν σήμερα θα σας πω, μέρες που είναι, μια ιστορία από παλιά.

Τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις, ως γνωστόν, μετά παρέλευση 30ετίας αποχαρακτηρίζοντα από «Απόρρητα». Κοινώς βγαίνουν στη φόρα, ό,τι και να λένε. Εδώ στην Ελλάδα τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ή μάλλον δεν είναι καθόλου έτσι. Σκεφτείτε ότι ο περιώνυμος, αλλά και διαβόητος «Φάκελος της Κύπρου» εδώ και 49 χρόνια, παραμένει ερμητικά κλειστός για λόγους… «εθνικού συμφέροντος». Κάπου κάπου σκάει κάποιο έγγραφο, αλλά συνήθως δεν το… αντιλαμβανόμαστε καλά (δεν απεδόθησαν ορθώς οι δηλώσεις μου κ.λπ.) και πάει η καλιά του.

Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινάει το μακρινό 1973.

Σε μια επαρχιακή πόλη, βρισκόταν μια στρατιωτική Μονάδα, στην οποία υπηρετούσε  κάποιος (καλός) στρατιώτης,  ο οποίος είχε κάποιο πόστο, γραφέας να πούμε.

Μια μέρα στον διοικητή του  λόχου τού (καλού) γραφέα παρουσιάστηκε κάποιος και τότε χτυπάει το τηλέφωνό μου. Στην άλλη άκρη του σύρματος (κυριολεκτικά διότι τότε χρησιμοποιούσαμε τα φορητά τηλέφωνα, ΕΕ-8 τα λέγανε, και όντως οι συσκευές συνδέονταν με σύρμα), ήταν ο δεχθείς την επίσκεψη διοικητής του λόχου,  ο οποίος ήταν (και είναι) φίλος μου και συμμαθητής στη Σχολή Ευελπίδων.

• Έλα από δω γρήγορα.
• Τι είναι ρε;
• Ρε έλα από δω γρήγορα.

Το «από δω»,  ήταν δυό βήματα και σε λίγο μπαίνω στο γραφείο του φίλου μου και μένω κάγκελο. Στο γραφείο, βρισκότανε εκκολαπτόμενος μεν τότε, αλλά ήδη πολύ γνωστός τραγουδιστής, αδελφός του καλού στρατιώτη.

• Ο (ας τον πούμε Αντιστασιακό για να αποφευχθούν οι συνειρμοί) Αντιστασιακός ζητάει την βοήθειά μας, μου λέει ο φίλος μου.
• Δημάδη, ρωτάω τον Αντιστασιακό.
• Ακούστε κύριε υπολοχαγέ, εγώ είμαι αποκλεισμένος από τηλεόραση και ραδιόφωνο, χωρία να ξέρω τον λόγο. Άλλωστε εγώ είμαι με τις Ένοπλες Δυνάμεις και προσφέρομαι για χάρη της Επαναστάσεως (δική του έκφραση) να πηγαίνω στα στρατόπεδα με το συγκρότημά να ψυχαγωγώ δωρεάν τους στρατιώτες μας.

Διοικητής Συντάγματος (προϊστάμενο κλιμάκιο του τάγματός μας) ήταν ένας άριστος  αξιωματικός, με πολύ ισχυρά ερείσματα στο τότε καθεστώς. Με τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό λοιπόν που χαρακτηρίζει όλους τους νέους, είπα στο φίλο μου.

• Να το πάμε στον συνταγματάρχη.

Όπερ και εγένετο.

Μπαίνουμε λοιπόν στο γραφείο του συνταγματάρχη, του εξηγούμε τον σκοπό της επισκέψεώς μας και ζητάει να δει τον Αντιστασιακό, που περίμενε απ’ έξω. Εκείνος μπήκε πολύ συνεσταλμένος, συστήθηκε στον συνταγματάρχη, ο οποίος του είπε:

• Σε ξέρω Αντιστασιακέ. Πες μου τι θέλεις.
• Να, εγώ κύριε συνταγματάρχα, είμαι κομμένος από τηλεόραση και ραδιόφωνο, ενώ πιστεύω στην Επανάσταση (δική του έκφραση) και έχω τραγουδήσει και το τάδε τραγούδι (και ανέφερε τον τίτλο πασίγνωστου τότε τραγουδιού) και είμαι διατεθειμένος να βοηθήσω της Επανάσταση (δική του έκφραση) και επανέλαβε τα γνωστά περί συναυλιών σε μονάδες κ.λπ.

Ο συνταγματάρχης σκέφτηκε λίγο και είπε:

• Απ’ αυτή τη στιγμή, αποκαθίστασαι.

Δεν θυμάμαι αν φίλησε τα χέρια του συνταγματάρχη ο Αντιστασιακός, θυμάμαι όμως ότι σε 2-3 μέρες τα τραγούδια του ακούγονταν πάλι ελεύθερα.

Θα μπορούσε να είχε τελειώσει εδώ η ιστορία αυτή, όμως ο Αντιστασιακός αλλιώς τα ήθελε. Λίγους μήνες μετά, ήλθε η μεταπολίτευση και οι συναυλίες (όχι για την ‘’Επανάσταση’’ πλέον, όπως είχε πει ο Αντιστασιακός) σε στάδια και γήπεδα διαδέχονταν η μια την άλλη. Ε, δεν θα το πιστέψετε. Δεν υπήρξε ούτε μια συναυλία, που να μη  έδινε το παρόν ο Αντιστασιακός. Μέχρι και για τον κομαντάτε Τσε Γκεβάρα τραγούδησε. Και η Επανάσταση (δική του έκφραση); Καλά ευχαριστώ εσείς; Και ο αδελφός του; Ο καλός στρατιώτης; Με είδε μια φορά στην ΕΡΤ κι΄ έκανε ότι δεν με γνώρισε…

Και μετά;

Και μετά, ζήσαν αυτοί καλά κι΄ εμείς καλύτερα…

Αυτή ήταν μια ιστορία από τις πολλές που συνέβησαν τότε. Δεν λέω ήταν μια δύσκολη εποχή για κάποιους (όχι πάντως για τον κ. Αντιστασιακό…)  οι οποίοι κάπως  έπρεπε να επιβιώσουν. Σύμφωνοι. Μη μου βγαίνουν όμως σήμερα και ήρωες.

Υστερόγραφο:

Σήμερα σας έχω μία φουτουριστική εκδοχή της Αναστάσεως του Λαζάρου.  Προς αποφυγή καρδιακών επεισοδίων σας ενημερώνω ότι η παρακάτω εικόνα είναι εντελώς φανταστική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα (μπα σε καλό μας Πασχαλιάτικα…)

Καταπέλτης η έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα: - Ο πληθωρισμός προκαλεί διπλό πλήγμα!! - Οι πραγματικοί μισθοί μειώνονται!! - Οι φόροι αυξάνονται!!

 

25/04/2023 - Οι φόροι στην εργασία αυξήθηκαν το 2022 καθώς οι αυξανόμενοι ονομαστικοί μισθοί ώθησαν τους εργαζόμενους σε υψηλότερα φορολογικά κλιμάκια και μείωσαν την επιλεξιμότητά τους για φορολογικές εκπτώσεις και παροχές σε μετρητά, σύμφωνα με νέα έκθεση του ΟΟΣΑ.

Η φορολόγηση των μισθών 2023 δείχνει επίσης ότι ενώ οι ονομαστικοί μισθοί αυξήθηκαν, ο υψηλός πληθωρισμός στον ΟΟΣΑ προκάλεσε μείωση των μισθών σε πραγματικούς όρους, με αποτέλεσμα διπλό πλήγμα για τους εργαζόμενους.

Με τον πληθωρισμό να φτάνει στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών το 2022, η νέα ανάλυση του ΟΟΣΑ δείχνει ότι οι πραγματικοί φορολογικοί συντελεστές αυξήθηκαν στην πλειονότητα των χωρών του ΟΟΣΑ σε διάφορα επίπεδα εισοδήματος και τύπους νοικοκυριών, με σημαντική αύξηση για τις οικογένειες με παιδιά, ιδιαίτερα σε χαμηλότερες επίπεδα εισοδήματος.

Οι διαφορετικές προσεγγίσεις που ακολουθούν οι χώρες του ΟΟΣΑ για την αναπροσαρμογή των φορολογικών συστημάτων και των συστημάτων παροχών στον πληθωρισμό αποκαλύπτουν ότι 17 χώρες του ΟΟΣΑ προσαρμόζουν αυτόματα τα συστήματα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων σύμφωνα με τον πληθωρισμό, ενώ οι υπόλοιπες 21 το κάνουν σε διακριτική βάση. Οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και οι παροχές σε χρήμα προσαρμόζονται αυτόματα σε 21 και 19 χώρες, αντίστοιχα. Η έκθεση υπογραμμίζει ότι τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος με παιδιά είναι πιο ευάλωτα στις αυξήσεις των πραγματικών φορολογικών τους συντελεστών όταν τα συστήματα φορολογίας και παροχών δεν είναι πλήρως προσαρμοσμένα για τον πληθωρισμό.

Η έκθεση εστιάζει στη σύγκριση μεταξύ των χωρών του φόρου εργασίας - που ορίζεται ως οι συνολικοί φόροι επί της εργασίας που καταβάλλονται τόσο από τους εργαζόμενους όσο και από τους εργοδότες, μείον τα οικογενειακά επιδόματα, ως ποσοστό του κόστους εργασίας. Εξετάζει οκτώ διαφορετικούς τύπους νοικοκυριών, που ποικίλλουν ανάλογα με το επίπεδο εισοδήματος και τη σύνθεση του νοικοκυριού. Για έναν άγαμο εργαζόμενο που κερδίζει τον μέσο μισθό, η φορολογική επιβάρυνση κυμαινόταν από 53% στο Βέλγιο έως 0% στην Κολομβία το 2022, κατά μέσο όρο 34,6% σε ολόκληρο τον ΟΟΣΑ.

Κατά μέσο όρο στον ΟΟΣΑ, η φορολογική επιβάρυνση για έναν μόνο γονέα που κερδίζει το 67% του μέσου μισθού αυξήθηκε κατά 1,6 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 2021 και 2022 σε 16,6%, τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση στη μέση φορολογική σφήνα από το 2000 για οποιοδήποτε από τα οκτώ νοικοκυριά τύπους που καλύπτονται από την έκθεση. Για ένα ζευγάρι με ένα εισόδημα που κερδίζει τον μέσο μισθό με δύο παιδιά, η μέση φορολογική σφήνα 25,6% το 2022 αντανακλά αύξηση 1,1 ποσοστιαίων μονάδων από το προηγούμενο έτος – τη μεγαλύτερη αύξηση για αυτόν τον τύπο νοικοκυριού από το 2000.

 

Το Taxing Wages 2023 επιτρέπει συγκρίσεις μεταξύ των χωρών του κόστους εργασίας και της συνολικής θέσης φόρου και παροχών στον ΟΟΣΑ. Αναλύει τον φόρο εισοδήματος που πληρώνουν οι εργαζόμενοι, τις παροχές σε μετρητά που λαμβάνουν οι εργαζόμενες οικογένειες και τις σχετικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και τους φόρους μισθοδοσίας που γίνονται από εργαζομένους και εργοδότες, οι οποίοι είναι βασικοί παράγοντες όταν τα άτομα εξετάζουν τις επιλογές απασχόλησης τους και οι επιχειρήσεις λαμβάνουν αποφάσεις πρόσληψης.

Για την Ελλάδα

Μειώθηκε κατά 7,4%ο μέσος πραγματικός μισθός στην Ελλάδα  τo 2022 λόγω του πληθωρισμού  που έφτασε στο 9,7%,  όπως αναφέρει σε έκθεση του  (Taxing Wages)ο  ΟΟΣΑ.  Ωστόσο την ίδια ώρα επισημαίνεται πως ο μέσος ονομαστικός μεικτός μισθός στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 1,5% το 2022.

Ο πληθωρισμός

Η έκθεση αναφέρεται και στο θέμα πληθωρισμού. Ο υψηλός πληθωρισμός είχε ως συνέπεια τη μείωση των πραγματικών μισθών και την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης στις χώρες του ΟΟΣΑ το 2022, διαπιστώνει ο Οργανισμός .

Η συνολική φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών στην Ελλάδα – δηλαδή το ποσό του φόρου εισοδήματος και των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών, αφού αφαιρεθούν τα επιδόματα, ως ποσοστό στο συνολικό κόστος εργασίας – μειώθηκε οριακά κατά 0,02 ποσοστιαίες μονάδες για τους άγαμους μισθωτούς χωρίς παιδιά με μέσο εισόδημα και διαμορφώθηκε στο 37,1%, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ

Η οριακή υποχώρηση της επιβάρυνσης (tax wedge) προέκυψε κυρίως από τη μείωση των εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών για την επικουρική ασφάλιση, η οποία μείωσε συνολικά την επιβάρυνση κατά 0,21 ποσοστιαίες μονάδες. Η μείωση αυτή υπερκάλυψε την αύξηση της επιβάρυνσης από τη φορολογία εισοδήματος κατά 0,18 ποσοστιαίες μονάδες, λόγω της αύξησης των ονομαστικών εισοδημάτων.

Για το σύνολο των χωρών του ΟΟΣΑ, ο μέσος συντελεστής για την παραπάνω κατηγορία νοικοκυριών παρέμεινε αμετάβλητος στο 34,6%.

Για τα ζευγάρια με δύο παιδιά και έναν εργαζόμενο με μέσο μισθό, η συνολική επιβάρυνση αυξήθηκε οριακά κατά 0,03 ποσοστιαίες μονάδες στο 33,7%, ενώ στον ΟΟΣΑ αυξήθηκε κατά μέσο όρο κατά 1,05 ποσοστιαίες μονάδες στο 25,6%.

Για παντρεμένους με δύο παιδιά, εκ των οποίων ο ένας έχει μέσο μισθό και ο άλλος το 67% του μέσου μισθού, το tax wedge αυξήθηκε κατά 1,52 ποσοστιαίες μονάδες στο 35,7%. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η αύξηση οφείλεται στο γεγονός ότι τα νοικοκυριά της κατηγορίας αυτής δεν δικαιούνταν επιδόματα παιδιών λόγω της αύξησης του μέσου μισθού. Στις χώρες του ΟΟΣΑ η μέση αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης για την κατηγορία αυτή ήταν 0,45 ποσοστιαίες μονάδες στο 29,4%.