Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2022

Εισβολή Ρωσίας στην Ουκρανία - Θα ξεπεράσει ο Πούτιν τον γενοκτόνο Στάλιν που έστειλε στον θάνατο 7.000.000 πολίτες στο Γολoντομόρ της Ουκρανίας;



Από την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία πολλοί διεθνείς παρατηρητές σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να αναλύσουν τους λόγους της και το ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο. Είναι γεγονός, ότι η Ρωσία και η Ουκρανία άνηκαν από κοινού κάποτε στο κομμουνιστικό μέγα-κράτος της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Ωστόσο είναι επίσης γεγονός ότι μια τέτοια σοβιετική συνύπαρξη δύσκολα χαρακτηριζόταν από θερμά συναισθήματα μεταξύ των δύο χωρών.

Ένα ιδιαίτερα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας των δύο εθνών είναι γνωστό στην Ουκρανία ως Γολοντομόρ γνωστός και ως ”ο Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας”. Η λέξη προέρχεται Ο Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας (морити голодом,”θάνατος από πείνα”).

Κατά τα έτη 1932 και 1933, αυτός ο λιμός είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν από τρία έως έξι εκατομμύρια ζωές — σύμφωνα με τις χαμηλότερες αποδεκτές εκτιμήσεις. Σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις, μέχρι και 12 εκατομμύρια Ουκρανοί πέθαιναν από τον λιμό.

Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν πως ο λιμός της Ουκρανίας ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση υπό την ηγεσία του Στάλιν και ειδικότερα του προγράμματος κολεκτιβοποίησης που εφαρμόστηκε.

«Ήταν γενοκτονία», αναφέρει ο αφηγητής του παραπάνω βίντεο του Vox «Missing Chapter» (σ.σ ”Το Χαμένο Κεφάλαιο”), «που πραγματοποιήθηκε από έναν δικτάτορα που ήθελε να κρατήσει την Ουκρανία υπό τον έλεγχό του και θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να την κουκουλώσει επί δεκαετίες. Αυτός ο δικτάτορας ήταν, φυσικά, ο Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος συνόδευε τις βάναυσες μεθόδους διακυβέρνησής του με αυστηρό έλεγχο των πληροφοριών. «Το 1917, μετά την πτώση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, η Ουκρανία απέκτησε για λίγο διάστημα την ελευθερία της», εξηγεί το βίντεο. «Αλλά μέχρι το 1922, ενσωματώθηκε βίαια στη νεοσύστατη Σοβιετική Ένωση». Μια αγροτική και άκρως εύφορη γη, η Ουκρανία ήταν γνωστή ως ”ο σιτοβολώνας της Σοβιετικής Ένωσης” — εξ ου και η επιθυμία του Στάλιν να καταπνίξει οποιαδήποτε πιθανή επανάσταση εκεί πριν καν ξεκινήσει.

Πρώτα ήρθε μια «ευρεία, βίαιη εκκαθάριση Ουκρανών διανοουμένων μαζί με ιερείς και θρησκευτικές δομές». Την ίδια στιγμή που προωθούσαν αυτήν την απόπειρα διάλυσης της ουκρανικής κουλτούρας, τα σοβιετικά ανώτερα στελέχη εφάρμοζαν επίσης το πενταετές σχέδιο του Στάλιν για εκβιομηχάνιση, εξυγίανση και κολεκτιβοποίηση, συμπεριλαμβανομένης ολόκληρης της γεωργικής παραγωγής. Αυτή ήταν η εποχή του κουλάκου, ή του «εύπορου αγρότη», ενός όρου που εφευρέθηκε για να ντροπιάσει όποιον αντιστεκόταν σε αυτή τη διαδικασία. Κάθε κουλάκος που γνώριζε ο Στάλιν αντιμετώπισε πράγματι μια φρικτή μοίρα, εξορία, φυλάκιση, ακόμη και εκτέλεση. Οσοι αγρότες απέμειναν ζωντανοί έπεσαν θύματα του σχεδιασμένου λιμού από τον Γεωργιανό δικτάτορα.

Με το πρόσχημα της επιβολής εσκεμμένα μη ρεαλιστικών ποσοστώσεων παραγωγής σιτηρών, οι αρχές επιβολής του Στάλιν κατέλαβαν αγροκτήματα σε ολόκληρη την Ουκρανία για να πουλήσουν τα προϊόντα τους στη Δύση. Σύντομα, «η σοβιετική αστυνομία άρχισε να καταλαμβάνει όχι μόνο σιτηρά, αλλά οτιδήποτε βρώσιμο».

Οι αγρότες εμποδίστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, καθώς ο Στάλιν σκόπευε να τους αφήσει να λιμοκτονήσουν. «Ωστόσο ακόμη και μέσα σε αυτό τον ασύλληπτο πόνο, οι Ουκρανοί πάλεψαν για τη ζωή τους και ο ένας για τον άλλον».






πηγή:https://www.huffingtonpost.gr/entry/yolontomor-otan-ekatommeria-oekranoi-pethainan-apo-ton-limo-toe-stalin_gr_624481c0e4b0742dfa5a4edb















Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2022

Προέδρος του ΣΥΡΙΖΑ: - "Εγώ δεν είμαι ντετέκτιβ για να ψάξω στοιχεία" - "Ο Μητσοτάκης επικαλείται το απόρρητο και κρύβεται. Άρα είναι ένοχος" - "Η μεσαία τάξη γίνεται φτωχή και οι φτωχοί γίνονται απελπισμένοι" - "Μείωση του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο"


 

Συνέντευξη του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του STAR και στη δημοσιογράφο Μάρα Ζαχαρέα

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Στο σημείο αυτό θα συνομιλήσουμε με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Αλέξη Τσίπρα. Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα σας, ευχαριστούμε πολύ που είστε απόψε στο δελτίο μας.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κι εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση, διότι αύριο θα έπρεπε να είμαι στη Βουλή. Δε θα είμαι όμως, άρα έχω την ευκαιρία να είμαι εδώ μαζί σας για να μιλήσουμε για πολύ σοβαρά πράγματα που συμβαίνουν στον τόπο.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Θα ξεκινήσω με τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στον ΑΝΤ1 πριν από τρεις ημέρες και στον συνάδελφο Νίκο Χατζηνικολάου. Σήκωσε πολλή σκόνη το θέμα των παρακολουθήσεων. Είδαμε τον κ. Μητσοτάκη να είναι αγανακτισμένος που κάποιος μπορεί να θεωρεί ότι παρακολουθούσε τους υπουργούς του. Κι επίσης ξεκαθάρισε για μια ακόμη φορά –λέω για μια ακόμη φορά γιατί το έχει πει πολλές φορές και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ότι το Predator δεν είχε καμία απολύτως σχέση με κρατική Υπηρεσία.

Ως εκ τούτου, αφού δεν υπάρχουν στοιχεία και απτές αποδείξεις, εσείς γιατί επιμένετε το θέμα αυτό να το ταυτίζετε προσωπικά με τον κ. Μητσοτάκη;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Ζαχαρέα, ο κ. Μητσοτάκης αντί να παριστάνει τον αγανακτισμένο, θα έπρεπε να έρθει στη Βουλή να δώσει απαντήσεις. Και ο κ. Μητσοτάκης κρύβεται. Κρύβεται από τη Βουλή. Δεν ήρθε όταν συζητούσαμε το πόρισμα της Εξεταστικής. Δεν πήγε, κρύφτηκε από την Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την PEGA, να δώσει απαντήσεις. Δεν ήρθε την προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή να δώσει απαντήσεις στην ερώτηση που έκανα εγώ. Και δεν έρχεται και αύριο στη Βουλή να δώσει εκ νέου απαντήσεις μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Έχει συζητηθεί πάντως το θέμα και τον Αύγουστο και τον Οκτώβριο.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Έχετε εσείς δει κανέναν αθώο να κρύβεται; Οι ένοχοι κρύβονται, κ. Ζαχαρέα, όχι οι αθώοι. Οι αθώοι βγαίνουν στο φως και δίνουν αποδείξεις. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει αυτό το χαρακτηριστικό. Ο πρωθυπουργός ελέγχεται από την αντιπολίτευση και από το Κοινοβούλιο και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μια ευρωπαϊκή χώρα.

Ο κ. Μητσοτάκης λοιπόν, όχι μόνο δεν έρχεται να δώσει απαντήσεις, αλλά τέσσερις μήνες τώρα, που έχει ξεσπάσει αυτό το σκάνδαλο, επικαλείται το απόρρητο, κρύβει κρίσιμους μάρτυρες με την πλειοψηφία που διέθετε στην Εξεταστική Επιτροπή προκειμένου να μην καταθέσουν και απειλεί δεξιά και αριστερά με 10 χρόνια φυλάκιση όσους πουν την αλήθεια και σπάσουν το απόρρητο. Καθώς και τώρα, με αυτά τα καινούργια στοιχεία, αντί να μιλήσει ξεκάθαρα με τεκμήρια, έρχεται και λέει «αδιανόητο». Μα αδιανόητο ήταν και ο Ανδρουλάκης να παρακολουθείται.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Ο καταγγέλλων όμως στον νομικό μας πολιτισμό πρέπει ν’ αποδείξει τις καταγγελίες του. Φαντάζομαι σ’ αυτό συμφωνείτε. Είναι άλλο να πούμε ότι υπάρχει το Predator στη χώρα, αυτό δεν το απέκλεισε και η κυβέρνηση και κάποιος ενδεχομένως το χρησιμοποιούσε, έναντι πολιτικών, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων και άλλο ότι ο πρωθυπουργός ο ίδιος το έκανε. Φαντάζομαι ότι αυτός που το καταγγέλλει αυτό πρέπει να το αποδείξει.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καταρχάς πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάτι: Ότι έχουμε ενδείξεις και συμπτώσεις, επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις, οι οποίες επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις, όταν επαναλαμβάνονται συνεχώς, καταλήγουν στο να είναι ενδείξεις ενοχής πια και όχι απλά συμπτώσεις.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Πού αναφέρεστε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος, αλλά δεν είμαστε εν κενώ αυτή τη στιγμή. Δεν βγήκε ξαφνικά ένα δημοσίευμα από το πουθενά. Έχουμε τέσσερις μήνες που έχει αποκαλυφθεί ότι ο κ. Ανδρουλάκης, ο αρχηγός του τρίτου κόμματος, που αύριο μπορεί να πάρει διερευνητική εντολή, παρακολουθείτο και από την ΕΥΠ με επίσημη επισύνδεση και από το Predator, το παράνομο, κακόβουλο λογισμικό. Το ίδιο και ένας δημοσιογράφος ερευνητικής δημοσιογραφίας, ο κ. Κουκάκης. Και οι δύο, όταν δεν μπορούσαν να παρακολουθηθούν από την επίσημη επισύνδεση, παρακολουθούνταν από το Predator, εναλλακτικά. Έχουμε επίσης κι άλλες συμπτώσεις. Έχουμε τον κ. Σπίρτζη να παρακολουθείται από το Predator, με το ίδιο μολυσμένο μήνυμα, το ίδιο link που δέχτηκε ο κ. Ανδρουλάκης που παρακολουθείτο από την ΕΥΠ. Έχουμε κι άλλες συμπτώσεις.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Προκειμένου ν’ ακούν εσάς, εννοείτε. Αλλά με αυτή την έννοια, όταν παρακολουθείται η κ. Πελώνη, γιατί κάποιος δεν θέλει ν’ ακούσει τον κ. Μητσοτάκη;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όταν ο κ. Κουκάκης πήγε στην ΑΔΑΕ και είπε «πείτε μου αν παρακολουθούμαι», ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε να νομοθετήσει και ν’ απαγορεύσει από την ΑΔΑΕ να δώσει στοιχεία στον κ. Κουκάκη, όπως ο νόμος προέβλεπε να δίνει σε κάθε πολίτη που είναι υπό παρακολούθηση μετά από ένα χρονικό διάστημα.

Έχουμε κι άλλες συμπτώσεις. Όταν ο Ανδρουλάκης πήγε στην ΑΔΑΕ και είπε «ερευνήστε, παρακολουθούμαι από το Predator», τότε όλως τυχαίως και συμπτωματικά, ο κ. Κοντολέων κατέστρεψε όλα τα στοιχεία στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Έχουμε κι άλλες συμπτώσεις. Όταν ο Σπίρτζης βγήκε στις 15 Νοεμβρίου 2021 και έκανε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή λέγοντας «η ΕΥΠ παρακολουθεί πολίτες;», την ίδια μέρα δέχτηκε το κακόβουλο λογισμικό. Έχουμε μια σειρά από «συμπτώσεις». Δεν είναι συμπτώσεις όλα αυτά. Και έχουμε, τέσσερις μήνες τώρα, ο κ. Μητσοτάκης να επικαλείται το απόρρητο και να μη δίνει απαντήσεις.

Άρα λοιπόν είναι ένοχος. Και δεν έρχεται στη Βουλή ν’ απαντήσει. Επειδή λοιπόν δεν μπορεί η πολιτική ζωή του τόπου να βυθίζεται σ’ ένα ζόφο, να βυθίζεται η δημοκρατία στο σκοτάδι -διότι εγώ θα σας πω απαντώντας στο ερώτημά σας, αν ο Μητσοτάκης είναι πίσω από το Predator ή όχι: Εγώ δεν είμαι ντετέκτιβ, εγώ είμαι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θεσμικά θέτω ερωτήματα.

Βγήκαν 31 επιπλέον των Ανδρουλάκη και Κουκάκη σ’ ένα δημοσίευμα, ότι παρακολουθούνται από το Predator. Τι ρωτάω τον κ. Μητσοτάκη και δεν έρχεται αύριο ν’ απαντήσει; Αν κάποιος από αυτούς τους 31 ήταν υπό παρακολούθηση και από την ΕΥΠ. Διότι, στις πόσες συμπτώσεις καίγεσαι; Αν υπάρχει και αυτό, δεν θα υπάρχει καμία αμφιβολία. Και δεν έρχεται ν’ απαντήσει. Τέσσερις μέρες τώρα που έχω καταθέσει το ερώτημα, κανείς δεν απαντά επισήμως, να βγει και να πει «όχι, δεν είναι κανείς εκ των 31 σε επίσημη παρακολούθηση».

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Αυτό που θέτετε είναι κάτι το διαφορετικό.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Προσέξτε, δεν είναι διαφορετικό. Εμείς οφείλουμε στην κοινοβουλευτική δημοκρατία να θέτουμε ερωτήματα. Έχω διατελέσει πρωθυπουργός της Ελλάδος χρόνια, δεν είναι αστείο θέμα αυτό, διακυβεύεται η δημοκρατική λειτουργία και οφείλει ν’ απαντήσει. Διότι τα στοιχεία δεν τα έχω εγώ, δεν τα έχετε εσείς, τα στοιχεία υπάρχουν αυτή τη στιγμή.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Εσείς είχατε στοιχεία για λειτουργία παράνομου λογισμικού στη χώρα μας όταν εσείς ήσασταν πρωθυπουργός; Σας το ρωτώ γιατί το Citizen Lab είπε ότι λειτουργούσε το Pegasus το 2018. Εσείς έτυχε ποτέ να ενημερωθείτε γι` αυτό;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, δεν έτυχε να ενημερωθώ αλλά δεν αποκλείω την πιθανότητα να υπήρχε. Όμως εδώ έχουμε κάτι άλλο. Εδώ δεν έχουμε τη λειτουργία ενός παράνομου λογισμικού από έναν ιδιώτη, όπως πιθανόν να συνέβαινε και παλαιότερα, αλλά έχουμε τη λειτουργία του παράνομου λογισμικού σε συνέργεια με ένα κέντρο που είχε διασύνδεση με την ΕΥΠ και το Μέγαρο Μαξίμου. Όπου πολιτικός προϊστάμενος αυτού του κέντρου ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Άρα, δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Εάν ο κ. πρωθυπουργός δεν γνώριζε όλα αυτά τα οποία συνέβαιναν, τότε πρόκειται για έναν πρωθυπουργό μειωμένου καταλογισμού. Άρα, για έναν πρωθυπουργό ανεπαρκή να κυβερνά τη χώρα. Εάν γνώριζε, πρόκειται για έναν πρωθυπουργό πραγματικά ανασφαλή, αδίστακτο και επικίνδυνο, κ. Ζαχαρέα.

Επανέρχομαι λοιπόν στο ερώτημα που κατέθεσα στην κοινοβουλευτική διαδικασία και ζητάω απαντήσεις: Υπάρχει και άλλο πολιτικό πρόσωπο από τα 31 αυτά, τα οποία ήταν υπό παρακολούθηση; Υπάρχει υπουργός του κ. Μητσοτάκη που ήταν επισυνδεδεμένος επισήμως από την ΕΥΠ; Υπάρχει δημοσιογράφος που ήταν διασυνδεδεμένος επισήμως;

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Γνωρίζετε κάτι και το λέτε ή απλώς θέτετε τα ερωτήματα ρητορικά; Γνωρίζετε κάτι, κύριε Πρόεδρε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Υπάρχουν πρόσωπα; Επαναλαμβάνω, εγώ δεν είμαι ντετέκτιβ.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Μπορεί να μην είστε ντετέκτιβ αλλά να έχετε μια ενημέρωση, μια πληροφόρηση από κάπου.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ είμαι αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης και ζητώ επισήμως από τον καθ’ ύλιν αρμόδιο, που έχει υπ` ευθύνη του την ΕΥΠ, ν’ απαντήσει.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Το λέτε σαν να ξέρετε κάτι, όμως.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Επαναλαμβάνω, δεν είμαι ντετέκτιβ. Είμαι πολιτικός αρχηγός, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και θεσμικά ρωτάω: Τα στοιχεία δεν τα έχω εγώ, είναι τρεις πηγές αυτή τη στιγμή που θα μας δώσουν στοιχεία: Είναι η ΕΥΠ, που προφανώς κρατά κατάλογο των διατάξεων και των εντολών που δίνει, είναι οι πάροχοι οι τηλεπικοινωνιακοί που παίρνουν τις διατάξεις και είναι και η κ. Βλάχου, η εισαγγελέας της ΕΥΠ, η οποία υπογράφει διατάξεις.

Η κ. Βλάχου λοιπόν, η οποία ήρθε με θράσος στο ναό της Δημοκρατίας, στη Βουλή των Ελλήνων, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και μας είπε ότι «έχω ανέλεγκτη κρίση και άμα γουστάρω μπορώ να παρακολουθώ, να υπογράφω διάταξη να παρακολουθείται και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας», θυμίζοντάς μας σκοτεινές εποχές της δεκαετίας του ’60, του αλήστου μνήμης εισαγγελέα Κόλλια. Δεν φτάσαμε εκεί όμως, δεν είμαστε στη δεκαετία του ’60. Μπορεί να βγει και να δηλώσει δημόσια, ευθαρσώς, ότι δεν έχει υπογράψει καμία διάταξη παρακολούθησης άλλων πολιτικών προσώπων, υπουργού της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη ή άλλων σημαινόντων προσώπων του δημόσιου βίου; Ζητάμε απαντήσεις, κ. Ζαχαρέα.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Θέλω να μου απαντήσετε και σε κάτι άλλο και το συνδέετε: Η κυβέρνηση σας κατηγορεί ότι πριν τις εκλογές του ’19 τροποποιήθηκε το άρθρο 370Α του Ποινικού Κώδικα και οι παρακολουθήσεις παγιδεύσεις κτλ., έγιναν πλημμέλημα από κακούργημα. Θα ήθελα το σχόλιό σας σε αυτό. Και επίσης, αν μπορείτε να μου απαντήσετε, όταν έρθουν οι πιο αυστηρές διατάξεις, θα τις ψηφίσετε;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και γιατί δεν το άλλαξαν λοιπόν; Αυτή η καραμέλα σε οτιδήποτε έρχεται, σε οτιδήποτε συμβαίνει στον δημόσιο βίο, για όλα φταίει ένας Ποινικός Κώδικας, τον οποίο η Νέα Δημοκρατία τον έχει αλλάξει 4 φορές από τότε που τον ψηφίσαμε εμείς.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Τις πιο αυστηρές διατάξεις θα τις ψηφίσετε που λέει η κυβέρνηση ότι θα φέρει;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα δούμε τι θα φέρει η κυβέρνηση και θα δούμε τι θα ψηφίσουμε. Όμως, κ. Ζαχαρέα, ας μιλήσουμε τώρα για την ουσία του προβλήματος, διότι εδώ έχουμε έναν ελέφαντα στο δωμάτιο και εσείς μου λέτε για τις διατάξεις. Εδώ έχουμε έναν ελέφαντα. Έχουμε την κατάλυση της δημοκρατικής λειτουργίας, αυτό έχουμε. Αν ισχύει ότι το μισό πολιτικό σύστημα, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, ήταν κάτω από ένα μεγάλο αυτί, το οποίο είχε κέντρο την ΕΥΠ και το Μέγαρο Μαξίμου, αυτός είναι ένας λόγος να πούμε, time out, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε ως Δημοκρατία, ως πολιτικό σύστημα έτσι. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν θα μπορούσε να υπεκφεύγει κάποιος στο όνομα του απορρήτου και να μη δίνει απαντήσεις.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Αν ισχύει, όπως λέτε κι εσείς.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Άρα λοιπόν, ζητάμε απαντήσεις για το αν ισχύει. Και σας είπα, τη δυνατότητα να δοθούν απαντήσεις, την έχει μόνο ο πρωθυπουργός. Πώς; Με τον πολύ απλό τρόπο: Είτε να δώσει εντολή στον κ. Δεμίρη, είτε να πάει στη Βουλή και να άρει, να ακυρώσει αυτό που ψήφισε ο ίδιος, για να ξαναδώσει τη δυνατότητα στη ΑΔΑΕ να μπορεί να ενημερώνει τους πολίτες. Και με δική του πρωτοβουλία, τουλάχιστον οι υπουργοί της κυβέρνησης που φωτογραφίζονται, ονοματίζονται στις λίστες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, να ζητήσουν να μάθουν από τους παρόχους αν είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση. Διότι αυτό που βλέπουμε κι από τους υπουργούς, με εξαίρεση τον κ. Δένδια ο οποίος έκανε μια σιβυλλική δήλωση, βλέπουμε τη «σιωπή των αμνών». Αυτό βλέπουμε. Κανείς δεν μιλάει.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Μίλησε και ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Χατζηδάκης, είπαν ότι τα θεωρούν αστειότητες αυτά.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ αυτό που ξέρω είναι το εξής, ακούστε με...

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Και είπαν και κάτι άλλο που θέλω να σχολιάσετε, ότι πετάτε λάσπη όπως έγινε και με τη Novartis.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δε μπορεί να έχει το θράσος ο άνθρωπος που κατηγορείται, ο πρωθυπουργός που κατηγορείται για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση, για τέτοια αντισυνταγματική εκτροπή, να μιλά για λάσπη και για τοξικότητα. Τοξικός δεν είναι αυτός που ζητά απαντήσεις, τοξικός είναι αυτός που έχει διχάσει την ελληνική πολιτική ζωή κι έχει εκτρέψει από τη συνταγματική νομιμότητα τη χώρα. Αυτός είναι ο τοξικός.

Και έρχομαι ξανά στο ερώτημα που θέτω: Θα δώσει απαντήσεις; Μιλήσατε για τους υπουργούς. Εάν λοιπόν κάποιος είναι στη λίστα και έχει βάσιμες ενδείξεις ότι η λίστα αυτή είναι ψεύτικη και κακώς είναι τ’ όνομά του εκεί, να πάει να κάνει μήνυση σε αυτόν που βγάζει τη λίστα. Όχι να απειλεί ότι αν βγάλει στοιχεία, θα τον πάει 20 χρόνια φυλακή, όπως έκανε ο κ. Γεωργιάδης. Στην αρχή έλεγε «φέρτε μας στοιχεία» και όταν ο εκδότης είπε «θα φέρω στοιχεία αλλά θα με πάτε φυλακή», του είπαν «και που τα έχεις τα στοιχεία, θα σε πάμε 20 χρόνια φυλακή».

Αυτά δεν γίνονται ούτε στη Σικελία της μαφίας. Και το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η χώρα μας θα συνεχίζει να πορεύεται σ’ ένα δημοκρατικό δρόμο ή, με αποκλειστική ευθύνη του πρωθυπουργού, θα γίνει μια χώρα Μπανανία. Άρα λοιπόν, απαντήσεις. Απαντήσεις στους θεσμούς.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Θα συμφωνήσετε πάντως ότι δεν είναι και μια κατάσταση αυτή χωρίς στοιχεία και χωρίς αποδείξεις, να βγαίνουμε και να λέμε «παρακολουθούνταν 10, 30, 80». Κάποια στιγμή και αυτό πρέπει να έχει κάποιες αποδείξεις για να τα λέμε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Επαναλαμβάνω: όπως ήταν αδιανόητο να παρακολουθείται ο κ. Ανδρουλάκης, πολιτικός αρχηγός τρίτου πολιτικού κόμματος, ενδεχομένως να πάρει και διερευνητική εντολή στις επόμενες εκλογές, και βγήκαν και του είπαν, «τι είναι αυτά που λες, είναι αδιανόητο να συνδέεις ότι μπορεί να έχει σχέση με την ΕΥΠ όλο αυτό το πράγμα» και δέκα μέρες μετά, αποκαλύφθηκε ότι είχε, έτσι τώρα κι εσείς μπορείτε να λέτε και με το δίκιο σας ότι είναι αδιανόητο να μας λέει κανείς ότι ο κ. Μητσοτάκης παρακολουθούσε τους επιχειρηματίες της χώρας, ότι ο κ. Μητσοτάκης παρακολουθούσε τους υπουργούς του και σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα, τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Βγαίνει λοιπόν μια λίστα. Μάλιστα. Αυτή η λίστα οφείλει ή να διαψευσθεί με στοιχεία, να χυθεί άπλετο φως. Αν λοιπόν αυτή η λίστα είναι ψευδής, να υποστεί τις ευθύνες του νόμου αυτός που τη δημοσιεύσει, ή αν είναι αληθής αυτή η λίστα, τότε πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Άρα λοιπόν, αυτό το οποίο λέω εγώ είναι φως και όχι σκοτάδι.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Να πάμε στην οικονομία.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θέλω ν’ απαντήσω πριν πάμε στην οικονομία και σε κάτι ακόμα, κ. Ζαχαρέα. Έθεσα τέσσερις όρους, ελάχιστους όρους για ν’ αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο πολιτικό κλίμα. Διότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αυτό το παράνομο λογισμικό, το Predator, συνεχίζει να παρακολουθεί. Και θα πάμε σε εκλογές με το Predator να συνεχίζει να είναι σε λειτουργία;

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Πώς το γνωρίζετε αυτό;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Διότι δεν υπάρχει καμία διαδικασία μέσω της οποίας να υπάρχει εξάρθρωση της συμμορίας που το έχει θέσει σε λειτουργία. Δεν υπάρχει καμία εξάρθρωση, κανένα φως δεν έχει πέσει. Άρα λοιπόν, υποθέτω ότι δεν σταμάτησε ξαφνικά από ντροπή, συνεχίζει να λειτουργεί.

Άρα λοιπόν λέω ότι το ελάχιστο που πρέπει να γίνει, είναι να σταματήσει η λειτουργία του Predator, ν’ απαγορευθεί η εμπορία του. Δεύτερον, να πάμε σε εκλογές με κοινής αποδοχής διοικητή της ΕΥΠ, με άλλον εισαγγελέα υπεύθυνο της ΕΥΠ, διότι δεν μπορούμε να πάμε σε εκλογές με κάποιον εισαγγελέα ο οποίος θα απειλεί ότι μπορεί να παρακολουθεί την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Και βεβαίως να υπάρξει και ένας κοινής αποδοχής, υπηρεσιακός υπουργός του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που είναι υπεύθυνο για τις επίσημες παρακολουθήσεις στη χώρα. Και δεν είναι Τραμπ να τα θέτεις αυτά, τα ίδια είπε η Ιντ’ Βελτ, η ευρωβουλευτής του Μακρόν στην Ευρωβουλή, εισηγήτρια της PEGA. Δεν είναι Τραμπ και Μακρόν, Τραμπ είναι αυτοί οι οποίοι θέλουν να κάνουν εκλογές με κακόβουλα λογισμικά, όπως έκανε ο Τραμπ με το Cambridge Analytica και κέρδισε τις πρώτες εκλογές του 2018.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Πληθωρισμός, ακρίβεια, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν. Ωστόσο δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα, το ξέρετε κι εσείς, είναι πλέον ένα φαινόμενο πανευρωπαϊκό. Η Γερμανία έχει διψήφιο πληθωρισμό μετά από 70 χρόνια. Τι είναι αυτό που θα μπορούσατε να κάνετε εσείς διαφορετικό αν ήσασταν στα πράγματα, ώστε να πηγαίνει ο πολίτης στο σούπερ μάρκετ και να βρίσκει πιο φθηνά προϊόντα. Και αν κατά τη γνώμη σας είναι ωφέλιμο το βήμα με το «καλάθι του νοικοκυριού».

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω είναι πολύ απλό: Αντί να κάνει επικοινωνιακές κινήσεις που μπορεί να γυρίσουν και μπούμερανγκ, -διότι βλέπω ότι οι περισσότεροι πλέον ανακαλύπτουν ότι τα προϊόντα που είναι στο περίφημο “καλάθι” είναι με ιδιωτικές ετικέτες που είχαν ούτως ή άλλως χαμηλότερες τιμές ή προϊόντα προσφορών, άρα δεν υπάρχει καμία ουσιαστική μείωση- να μειώσει τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και στα προϊόντα βασικής κατανάλωσης. Και να μειώσει και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, όπως έχουν κάνει μια σειρά από χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και στον κόσμο, όχι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Κύριε Πρόεδρε, μείωση στα τρόφιμα κοστίζει 1 δισ. Πώς θα διασφαλίσετε ότι θα φτάσει στους καταναλωτές;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μισό λεπτάκι, ένα ένα τα ερωτήματά σας. Καταρχάς κοστίζει 1 δισ., μάλιστα. Τα “κέρδη” που έχουν τα δημόσια Ταμεία από αυτή τη ληστεία τη φορολογική, την αφαίμαξη που γίνεται, ν’ ανεβαίνουν οι τιμές στον θεό και να παραμένουν στο ίδιο επίπεδο οι τιμές του ΦΠΑ, τα κέρδη λοιπόν στο δημόσιο Ταμείο, τα έσοδα από τη διατήρηση του ΦΠΑ όλο αυτό το διάστημα, στο 9μηνο, είχαν υπολογισθεί γύρω στα 7 δισ. Άρα μου λέτε λοιπόν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα για 1 δισ.; Προφανώς και υπάρχει, άρα είναι πολιτική επιλογή. Είναι πολιτική επιλογή να γίνεται η αφαίμαξη κυρίως από τη μεσαία τάξη και τους αδύναμους. Διάβαζα προχθές τα στοιχεία του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ που έλεγαν ότι για ένα νοικοκυριό που έχει εισόδημα 750 ευρώ το μήνα, η μείωση της αγοραστικής δύναμης στον ένα χρόνο αυτό, το 2022, είναι 40%. Ξέρετε τι σημαίνει μείωση της αγοραστικής δύναμης 40%;

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Πώς θα διασφαλίσετε ότι θα φτάσει στον καταναλωτή; Γιατί και στην εστίαση μειώθηκε ο ΦΠΑ, αλλά δεν έφτασε στον καταναλωτή αυτό.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό λοιπόν θα γίνει με τα εργαλεία που μια ευνομούμενη πολιτεία έχει στη διάθεσή της, που είναι οι σοβαροί έλεγχοι που πρέπει να γίνονται. Οι έλεγχοι ώστε να φτάσει η μείωση στον καταναλωτή. Το ακούω αυτό που λέτε, αλλά πρωτίστως πρέπει να γίνει η μείωση και να δούμε με ποιον τρόπο η μείωση θα φτάσει και στον καταναλωτή. Όταν δεν γίνεται καν η μείωση όμως, δεν είμαστε εκεί, είμαστε ένα βήμα πιο πίσω.

Θα πρέπει λοιπόν να γίνει η μείωση του ΦΠΑ, η μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο, να γίνουν πιο φθηνά τα καύσιμα, ταυτόχρονα με τη διενέργεια σοβαρότατων ελέγχων στην αγορά, θα μπορούσαν να διασφαλίσουν μια ανάσα. Εγώ δεν λέω ότι θα λύναμε το πρόβλημα της ακρίβειας μεμιάς, αλλά μια ανάσα. Και επαναλαμβάνω: δεν θα πρέπει κανείς να υιοθετεί τα παράλογα επιχειρήματα που έχουμε ακούσει από το κυβερνητικό στρατόπεδο, ότι δεν μειώνουν τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης για να μην ευνοήσουν όσους έχουν Καγιέν ή ότι μακαρόνια τρώνε οι πλούσιοι, γιατί ειπώθηκαν και αυτά και είναι ανοησίες.

Επαναλαμβάνω ότι απ’ αυτή τη διαδικασία του υψηλού ΦΠΑ σε εποχές τρομακτικού πληθωρισμού, έχουμε μια διόγκωση των δημοσίων εσόδων, που αυτό γίνεται εσκεμμένα. Διότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αυτή τη στιγμή, μέσα από τους υψηλούς λογαριασμούς στο ρεύμα και μέσα από τον υψηλό ΦΠΑ στα είδη βασικής κατανάλωσης, διενεργεί μια πρωτοφανή αναδιανομή πλούτου.

Οι πλούσιοι δεν έχουν πρόβλημα. Ίσα ίσα γίνονται πλουσιότεροι, διότι αυτά τα χρήματα κάπου πηγαίνουν, διατηρείται η αισχροκέρδεια στα καύσιμα, στην ενέργεια, στα σούπερ μάρκετ. Διατηρείται η αισχροκέρδεια όσο δεν γίνονται έλεγχοι. Αλλά η μεσαία τάξη γίνεται φτωχή και οι φτωχοί γίνονται απελπισμένοι. Διότι όταν ένα νοικοκυριό έχει 750 ευρώ εισόδημα, όπου έχει πέσει 40% η αγοραστική του δύναμη, είναι για απελπισία.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Να σας πω όμως κάτι, κύριε Πρόεδρε. Αυτά που λέτε έρχονται λίγο σε αντίθεση με κάποια στοιχεία, τα οποία έχει δώσει και η κυβέρνηση: ότι σύμφωνα με τη ΧΕΠ είμαστε από τις φθηνότερες αγορές στην τιμή της λιανικής της ενέργειας και είμαστε η 2η χώρα στην Ευρώπη ως προς τα μέτρα που λαμβάνονται σε ποσοστό συγκριτικά με το ΑΕΠ της χώρας μας.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Την Eurostat την εμπιστεύεστε, κ. Ζαχαρέα; Οφείλουμε όλοι να την εμπιστευόμαστε. Η Eurostat λοιπόν λέει ότι η Ελλάδα είναι η ακριβότερη χώρα στην ηλεκτρική ενέργεια προ επιδοτήσεων. Τι σημαίνει αυτό;

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Υπάρχουν όμως οι επιδοτήσεις. Δεν μπορούμε να τις αγνοήσουμε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό σας λέω τόση ώρα, ότι οι επιδοτήσεις όμως βγαίνουν, το μεγαλύτερό τους ποσοστό, από τον δημόσιο προϋπολογισμό. Άρα λοιπόν από το ένα χέρι θα παίρνουμε από την τσέπη του πολίτη, του καταναλωτή, πηγαίνοντας στο σούπερ μάρκετ ή σ το πρατήριο της βενζίνης, δίνουμε στους «ημέτερους» και στους φίλους, στους Στάσσηδες της ΔΕΗ και στους άλλους οι οποίοι έχουν γίνει golden boys και φτιάχνουν καριέρες και ταυτόχρονα δίνουμε και ό,τι περισσεύει. Άρα από τα χρήματα αυτά, δίνουμε στην ολιγαρχία, και δίνουμε και κάποια ψιλά για να μπορεί ως επιδοτήσεις ο κόσμος να απαλύνει τις πληγές. Εκεί είμαστε.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Αύγουστο, Σεπτέμβριο, Οκτώβριο, οι επιδοτήσεις βγήκαν από τη φορολόγηση των υπερκερδών των ενεργειακών εταιρειών. Το περασμένο τετράμηνο όντως γινόταν αυτό που λέτε, το τελευταίο τρίμηνο όμως...

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Ζαχαρέα, επειδή τα ξέρω πολύ καλά αυτά τα θέματα, μη με πηγαίνετε σ’ αυτό το γήπεδο γιατί θα σας διαψεύσω και δεν θέλω.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Κουβέντα κάνουμε, δεν υπάρχει πρόβλημα.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν υπάρχει υπερφορολόγηση, δεν υπάρχει καμία ουσιαστική φορολόγηση. Διότι η ίδια η ΡΑΕ, ενώ εμείς είχαμε υπολογίσει 2,2 δισ. περίπου στο έτος τα ουρανοκατέβατα κέρδη και τα υπερκέρδη των παραγωγών ενέργειας, η ΡΑΕ υπολόγισε το 6μηνο, όχι το έτος, όπως εμείς, 927. Και η κυβέρνηση φορολόγησε το εννιάμηνο, όχι το εξάμηνο που είπε η ΡΑΕ 927, το εννιάμηνο, 400 εκατομμύρια περίπου. Άρα λοιπόν εδώ έχουμε μια προσπάθεια, ένα χρόνο τώρα από τότε που εγώ έβαλα στη Βουλή το θέμα, στον κ. Μητσοτάκη, «φορολογείστε τα υπερκέρδη όπως σας λέει η Κομισιόν, όπως κάνουν σε όλη την Ευρώπη». Έχουν κάνει μια προσπάθεια να φορολογήσουν όσο το δυνατόν λιγότερα. Άρα λοιπόν, από το καλάθι που μαζεύονται χρήματα για να δοθούν επιδοτήσεις στους πολίτες για να μπορέσουν ν’ αντέξουν τη ΔΕΗ, το μεγαλύτερο ποσοστό ακόμα και σήμερα είναι από τον δημόσιο προϋπολογισμό, δηλαδή από τα χρήματα των φορολογουμένων.

Δεύτερον, τα υπερβάλλοντα κέρδη συνεχίζουν, κ. Ζαχαρέα. Έχει περάσει ένα μεγάλο μέρος τους από τη χονδρική στη λιανική. Μόνο τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, οι πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος στη λιανική είχαν υπερκέρδη από τον νέο τρόπο υπολογισμού που πλησιάζουν το 1 δισ. ευρώ. 1 δισ. σε δυο μήνες; Αντιλαμβάνεστε ότι αυτά είναι χρήματα που ο μηχανισμός που έχει εγκαθιδρύσει η κυβέρνηση αφήνει να δημιουργούνται, τα οποία θα έπρεπε να πηγαίνουν στην κοινωνία, να πηγαίνουν στα νοικοκυριά, να πηγαίνουν για πιο χαμηλούς λογαριασμούς στο ρεύμα.

Θέλω λοιπόν να πω ότι εδώ έχουμε ένα συνολικό πρόβλημα. Έχουμε αυτή τη φοβερή αναδιανομή πλούτου με τις τιμές στο ρεύμα να παραμένουν πάρα πολύ υψηλές ακόμα και μετά τις επιδοτήσεις. Σας λέω για τα στοιχεία που έχει δώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Ευρωπαϊκός σύνδεσμος Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας, η οποία συγκρίνει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και συγκρίνει μετά τις επιδοτήσεις αλλά σε σχέση και με το εισόδημα. Σε σχέση με την αγοραστική δύναμη. Και είμαστε δεύτεροι από τον πάτο. Δεύτεροι χειρότεροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε.

Άρα λοιπόν, εδώ πρέπει να δούμε ότι δεν μπορεί η Ελλάδα, η μικρή Ελλάδα να είναι η πιο ακριβή χώρα στο ρεύμα, να δίνει επιδοτήσεις από τον δημόσιο κορβανά. Χειρότεροι σε όλη την Ευρώπη: να είμαστε με τους χαμηλότερους μισθούς, να έχουμε σε όλους τους δείκτες, ακόμα και στους πανδημικούς, τους χειρότερους δείκτες σε θανάτους, να είμαστε πρωταθλητές αρνητικοί σε όλα και η κυβέρνηση να μη φταίει σε τίποτα, διότι η κρίση είναι παγκόσμια, είναι διεθνής, φταίει ο πόλεμος, φταίει ο κακός μας ο καιρός.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Εδώ πέρα η κυβέρνηση λέει ότι έχουμε αύξηση καταθέσεων πάνω από 40 δισ., μείωση της ανεργίας στο 12%, η ανάπτυξη έχει αιφνιδιάσει και τους πιο απαισιόδοξους, θα δοθούν πρώτη φορά αυξήσεις στις συντάξεις το ’23. Μήπως η κριτική σας είναι ισοπεδωτική;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε ποια χώρα ζούμε; Σε άλλη; Δεν ξέρω, εγώ στη χώρα που ζω, όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω τους ανθρώπους να είναι με πολύ μεγάλη δυσκολία. Αν αυτά τα λέει η κυβέρνηση για να πανηγυρίσει, τότε νομίζω ότι διαπράττει ένα αδίκημα, θα έλεγα, ένα ατόπημα ισότιμο με αυτό της πολιτικής της: Το ατόπημα της αλαζονείας και της έλλειψης ενσυναίσθησης. Διότι το μέσο νοικοκυριό σήμερα περνά δραματικές στιγμές, αυτή είναι η εικόνα που έχω εγώ. Και σε ό,τι αφορά τα οικονομικά μεγέθη, οι άριστοι τα έχουν θαλασσώσει κ. Ζαχαρέα, με συγχωρείτε. Οι άριστοι έχουν επιβάλλει μια πραγματικότητα η οποία δεν είναι καθόλου καλή.

Όταν εμείς παραδώσαμε στον κ. Μητσοτάκη, του δώσαμε μια δυνατότητα να μπορεί να έχει πρόσβαση στις αγορές, σήμερα το δεκαετές ομόλογο, έχει πάει πάνω από 5%. Σήμερα η χώρα δεν έχει καμία ελπίδα να προσδοκά επενδυτική βαθμίδα, ακόμα και οι εγγυήσεις του σχεδίου «Ηρακλής» θα καταπέσουν στο χρέος, θα εγγραφούν στο χρέος -δεν προτρέχω ότι θα καταπέσουν- θα εγγραφούν στο χρέος και θ’ αυξηθεί το χρέος κατά 10%. Άρα λοιπόν ακόμη και στο πεδίο εκείνο στο οποίο οι “άριστοι” υποτίθεται ότι θα έφερναν σημαντικές αλλαγές προς το καλύτερο, τα πράγματα έχουν επιδεινωθεί.

Και σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν δυο ειδών δείκτες. Υπάρχουν οι δείκτες οι ονομαστικοί και οι δείκτες που αφορούν την πραγματική οικονομία. Το μεγαλύτερο θέμα κατά την άποψή μου σήμερα είναι ότι, πέραν του δημόσιου χρέους -που πάντοτε ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα για την ελληνική οικονομία και εμείς το ρυθμίσαμε, και θα το βρούμε μπροστά μας αυτό το θέμα- υπάρχει και το ιδιωτικό χρέος, κ. Ζαχαρέα. Το ιδιωτικό χρέος που έχει εκτιναχθεί. Και εκεί έρχεται και το μείζον ζήτημα των κόκκινων δανείων. Τούτη την ώρα, πάνω από 700.000 ακίνητα είναι υποθηκευμένα...

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Και με αυτό θα πάω στον κ. Πάτση.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: 40 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου έχουν περάσει στα funds με έδρα το εξωτερικό, που έρχονται και ζητούν από τη μέση ελληνική οικογένεια, είτε μέσω πλειστηριασμών είτε μέσω εκβιασμών, να δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Είδατε πώς από τα κόκκινα δάνεια μου ήρθε λοιπόν η φλασιά για τον κ. Πάτση; Μήπως τελικά οι πολιτικοί κοροϊδεύουν τους πολίτες όταν δημοσιοποιούν τα πόθεν έσχες και μήπως ο έλεγχος που γίνεται δεν είναι πραγματικός έλεγχος;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Ζαχαρέα, το φαινόμενο Πάτση είναι η κορυφή του παγόβουνου. Όπως και η υπόθεση Ανδρουλάκη στις υποκλοπές είχα πει ότι είναι η κορυφή του παγόβουνου, έτσι και το φαινόμενο Πάτση είναι η κορυφή του παγόβουνου. Και βεβαίως είναι ένα τεράστιο ζήτημα ηθικής και πολιτικής τάξης, όχι το να βάλεις κάποιον τυχαία στο ψηφοδέλτιό σου, γιατί δεν είναι τυχαίος, διότι ο άνθρωπος αυτός προφανώς γνώριζαν τι κάνει.

Αλλά το πρόβλημα το μεγάλο, γι` αυτό λέω ότι είναι η κορυφή του παγόβουνου, είναι ότι το κόμμα που χρωστά 390 εκατομμύρια στις τράπεζες, που έχει ένα Υπουργικό Συμβούλιο που έχουν περίπου 12-13 εκατομμύρια ευρώ χρέη όλοι μαζί, είναι ένα κόμμα το οποίο έχει υιοθετήσει ως λύση στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων τις εισπρακτικές εταιρείες τύπου Πάτση. Κι έχει γεμίσει όλη την αγορά με Πάτσηδες.

Το ότι ένας από αυτούς που κάνει αυτή τη δουλειά είναι μέσα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, προφανώς είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Αλλά το μεγάλο πρόβλημα τούτη την ώρα είναι ότι υπάρχουν εκατοντάδες Πάτσηδες στην αγορά που κυνηγάνε νοικοκυριά, νοικοκύρηδες. Και το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη υιοθέτησε μια λύση για τα κόκκινα δάνεια, που δεν προβλέπει ρυθμίσεις. Τα περνά όλα τα funds με έδρα το εξωτερικό, στους servicers, στους λογής Πάτσηδες, μεγάλους και μικρούς, χωρίς να προβλέπει τη δυνατότητα οι δανειολήπτες να έχουν τη δυνατότητα να διαπραγματευθούν.

Παίρνει η κάθε εισπρακτική εταιρεία -το φαινόμενο Πάτση ήταν ακραίο που πήρε στο 1/15 της τιμής- παίρνουν στα 2/3 της τιμής το δάνειο και ζητούν ν’ αποπληρωθεί στο 70%, ζητάνε προκαταβολές στο 50%. Και δεν κάνουν ρυθμίσεις. Απ’ αυτούς που ζήτησαν ρυθμίσεις μέσω του περιβόητου εξωδικαστικού δρόμου, μόνο τρεις στους 100 πήραν ρυθμίσεις, κ. Ζαχαρέα. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα σήμερα, αυτή είναι η λεηλασία της μεσαίας τάξης.

Να κλείσουμε λοιπόν λέγοντάς σας ότι η αναδιανομή του πλούτου με την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, η λεηλασία της μεσαίας τάξης μέσα από τους λογής Πάτσηδες και τα κόκκινα δάνεια, είναι οι πολιτικές εκείνες, οι άθλιες εκείνες πολιτικές που για να επιβληθούν, χρειάζονται άθλιες μεθόδους. Γι` αυτό λοιπόν, η ιστορία του Predator και των παρακολουθήσεων ήταν μέθοδος διακυβέρνησης, δεν ήταν ένα ατύχημα.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Το πήγατε πάλι εκεί.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, αυτό είναι, άθλιες μέθοδοι για να υλοποιηθούν άθλιες πολιτικές.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Αν τα νούμερα βγουν έτσι, εσείς προτίθεστε να κάνετε κυβέρνηση με τους κυρίους Ανδρουλάκη και Βαρουφάκη;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ έχω καταθέσει δημόσια την εναλλακτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Στη ΔΕΘ καταθέσαμε ένα Πρόγραμμα που πιστεύουμε ότι είναι εναλλακτική στα σημερινά αδιέξοδα της ελληνικής κοινωνίας και είπαμε ότι η χώρα χρειάζεται προοδευτική αλλαγή. Πολιτική αλλαγή, προοδευτική κυβέρνηση.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Βάζετε στην προοδευτική κυβέρνηση τους κυρίους Ανδρουλάκη και Βαρουφάκη;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο λαός θ’ αποφασίσει ποιοι θα είναι αυτοί.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Αν βγουν έτσι τα κουκιά, συζητάμε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πηγαίνουμε λοιπόν για πρώτη φορά στις εκλογές με απλή αναλογική. Σ’ αυτές τις εκλογές για πρώτη φορά οι πολίτες θα γνωρίζουν ότι η ψήφος του καθενός έχει την ίδια αξία και ισοδυναμία και ταυτόχρονα θα γνωρίζουν ότι αυτές οι εκλογές θα επιβάλλουν σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις συνεργασία με βάση τα προγράμματά τους.

Εμείς καταθέσαμε το πρόγραμμά μας και καλούμε τους πολίτες να μας κάνουν πρώτη δύναμη στις εκλογές με απλή αναλογική, για να έχουμε κυβέρνηση από την πρώτη εκλογή. Για να μη χρειαστεί η χώρα να πάει σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, όπως λέει ο κ. Μητσοτάκης ότι θα κάνει διότι δεν βρίσκει συνεταίρο, εταίρο.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Αν αυτό συμβεί, μπορείτε να μας εξηγήσετε τι εννοούν στελέχη σας όταν λένε «η δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς»; Πώς αλλιώς;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Φαντάζομαι ότι δεν εννοούν «οι δεύτερες εκλογές».

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Η δεύτερη φορά διακυβέρνησης Αριστεράς.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ότι θα δοθεί η δυνατότητα να κυβερνηθεί η χώρα από μια προοδευτική κυβέρνηση η οποία θα έχει κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαντάζομαι όμως ότι εννοούν ότι θα είναι μια κυβέρνηση που θα προκύψει με τη λαϊκή νομιμοποίηση και θα έχει τη λαϊκή στήριξη ευρύτερων δυνάμεων, άρα μεγαλύτερου ποσοστού του εκλογικού σώματος, διότι θα είναι κυβέρνηση συνεργασίας. Δεν θα είναι μια κυβέρνηση του 30% ή 35%, μπορεί να είναι του 45%, μπορεί να είναι του 50%. Αυτό είναι η απλή αναλογική, γι` αυτό είναι και καλό πράγμα η απλή αναλογική, δεν δημιουργεί χάος.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Αυτό θα είναι το «αλλιώς» δηλαδή.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και δεύτερο και σημαντικότερο ίσως, θα είναι μια κυβέρνηση η οποία δεν θα λειτουργήσει κάτω από τις ασφυκτικές δεσμεύσεις της τρόικας και των μνημονίων. Διότι γνωρίζετε ότι εμείς υλοποιήσαμε ένα σχέδιο με σκληρή αντιπαράθεση με την τρόικα τότε, για να βρούμε διεξόδους και πιέζαμε διαρκώς προς όφελος της κοινωνίας, αλλά με στόχο να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια και την επιτροπεία, που δεν τη βάλαμε εμείς, την είχαν βάλει οι προηγούμενοι.

Μ. ΖΑΧΑΡΕΑ: Κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να σας ευχαριστήσω και να σας καληνυχτίσω.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κι εγώ να σας ευχαριστήσω. Και να πω για άλλη μια φορά ότι είναι κρίσιμες οι ώρες αυτές για τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια του πολιτικού συστήματος. Και αυτό οφείλουν όλοι να το αντιληφθούν.





πηγή:https://www.syriza.gr/article/id/135976/Al.-Tsipras:-Enochos-o-Mhtsotakhs-gia-tis-ypoklopes---Ayta-den-ginontai-oyte-sth-mafia-ths-Sikelias.html

Ξαναδιαβάζοντας τους όρους του 1914 για την αποστρατιωτικοποίηση και κυριαρχία των νησιών του Αιγαίου - Γιατί ο Ερντογάν δεν μπορεί να αξιώνει την αποστρατιωτικοποίηση


 Οι αντιπρόσωποι των Βαλκανικών Συμμάχων (Βουλγαρίας, Ελλάδας, Μαυροβουνίου και Σερβίας) εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος) στη Διάσκεψη του Λονδίνου (1912-1913). Καθιστοί (από αριστερά): Στόγιαν Νοβάκοβιτς (Σερβία), Ελευθέριος Βενιζέλος (Ελλάδα), Στόγιαν Ντάνεφ (Βουλγαρία) και Λάζαρ Μιγιούσκοβιτς (Μαυροβούνιο). Ορθιοι (από αριστερά): Στέφανος Σκουλούδης (Ελλάδα), Γεώργιος Στρέιτ (Ελλάδα), Αντρα Νίκολιτς (Σερβία), Λ. Βόινοβιτς (Μαυροβούνιο), Ιωάννης Γεννάδιος (Ελλάδα), Mιχαήλ Μαντζάροφ (Βουλγαρία), Γιόβο Πόποβιτς (Μαυροβούνιο), Στέφαν Πάπρικοφ (Βουλγαρία).


*Βασίλης Κόντης & Δημήτρης Κόντης 


Τα τελευταία περίπου 15 χρόνια οι Τούρκοι επιστήμονες έχουν στρέψει την προσοχή τους στην απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων της 13ης Φεβρουαρίου 1914 σχετικά με τα νησιά του Αιγαίου. Με αυτή την απόφαση η Ελλάδα θα αποκτούσε τη νόμιμη αναγνώριση όλων των νησιών του Αιγαίου που είχε εκείνη τη στιγμή στην κατοχή της, εκτός από την Ιμβρο, την Τένεδο και το Καστελλόριζο, όταν θα εκπλήρωνε κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις, με κύρια προϋπόθεση την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού από τη Βόρειο Ήπειρο.

Επίσης η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να παράσχει ικανοποιητικές εγγυήσεις στις Μεγάλες Δυνάμεις και στην Τουρκία πως δεν θα οχυρώσει τα νησιά αυτά και δεν θα χρησιμοποιηθούν για κανένα ναυτικό ή στρατιωτικό σκοπό. 

Επειδή η απόφαση αυτή αναφέρεται/επικυρώνεται και στο άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923, η τουρκική πλευρά επικαλείται πως ποτέ δεν έχει ακυρωθεί ή τροποποιηθεί και έτσι η ολική αποστρατιωτικοποίηση σε όλα τα νησιά του Αιγαίου που η Ελλάδα είχε στην κατοχή της τον Φεβρουάριο του 1914 ισχύει μέχρι και σήμερα! 

Αυτή τη θέση παρουσίασαν οι Τούρκοι στο ΝΑΤΟ το 2007 για να ζητήσουν την ακύρωση της στρατιωτικής άσκησης «Noble Archer» στον Αγιο Ευστράτιο. Από τις μετέπειτα διαρροές στο WikiLeaks είναι φανερό πως οι ΗΠΑ δεν αποδέχθηκαν την ελληνική άποψη ότι η συμφωνία του 1914 αφορούσε μόνο την κυριαρχία και όχι την αποστρατιωτικοποίηση, αλλά εντέλει προτίμησαν να κρατήσουν μια ουδέτερη στάση.

Την τελευταία διετία η κυβέρνηση Ερντογάν έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το 1914 για μια ολική επίθεση απέναντι στην Ελλάδα, όπως είναι εμφανές από τα διαδοχικά γράμματα του Φεριντούν Σινιρλίογλου, του μόνιμου αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ, προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, που έχουν ως κεντρικό άξονα τη σύνδεση της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. 

Επίσης, η σελίδα του τουρκικού ΥΠΕΞ ξεκινάει τη συζήτηση για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών από το 1914, ενώ το ελληνικό ΥΠΕΞ έχει επιλέξει να αγνοεί αυτή την περίοδο και να ξεκινάει από το 1923 και τη Συνθήκη της Λωζάννης. Την ίδια γραμμή επέλεξε και η Ελληνίδα μόνιμη αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ Μαρία Θεοφίλη στις απαντήσεις της προς τον κ. Σινιρλίογλου.

Νομίζουμε πως και η ελληνική πλευρά έχει αναλωθεί σε μια ατέρμονη νομική μάχη με την Τουρκία και έχει ξεχάσει εντελώς τον ιστορικό παράγοντα, ο οποίος θα μπορούσε να προσφέρει νέες διεξόδους στην κρίσιμη περίοδο που έχουμε μπροστά μας. Με το να αγνοούμε το 1914 το μόνο που καταφέρνουμε είναι να αφήνουμε ελεύθερους τους Τούρκους να συνεχίζουν την προκλητική ρητορική τους, την οποία είναι πολύ εύκολο να αποδομήσουμε βασιζόμενοι στο πλούσιο αρχειακό υλικό εκείνης της εποχής.

Τα καίρια ερωτήματα

Τρία είναι τα καίρια ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν:

1. Υπήρξε σύνδεση της κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου με τους όρους της αποστρατιωτικοποίησης το 1914;

2. Οι όροι της αποστρατιωτικοποίησης του 1914 μπήκαν για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας;

3. Εφαρμόστηκαν όπως είχαν συμφωνηθεί το 1914 και ισχύουν σήμερα;

Στο πρώτο ερώτημα η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Δεν υπάρχει καμία σύνδεση αποστρατιωτικοποίησης και κυριαρχίας, γιατί οι Τούρκοι άφησαν όλα τα νησιά του Αιγαίου στις έξι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής (Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία και Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Ιταλία), ώστε εκείνες να αποφασίσουν εν λευκώ για την τύχη τους. Αυτός ο όρος αποτέλεσε μία από τις τέσσερις προϋποθέσεις για να μεσολαβήσουν οι Μεγάλες Δυνάμεις στη συνθήκη ειρήνης μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Βαλκανικής Συμμαχίας, και κοινοποιήθηκε με συλλογική διακοίνωση των έξι Μεγάλων Δυνάμεων προς την Υψηλή Πύλη στις 31 Μαρτίου 1913, η οποία και έγινε αποδεκτή την επόμενη ημέρα.

Επικυρώθηκε με το άρθρο 5 της Συνθήκης του Λονδίνου στις 30 Μαΐου 1913. Με τη Συνθήκη του Λονδίνου η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν έχασε μόνο τα νησιά του Αιγαίου, αλλά όλες τις ευρωπαϊκές κτήσεις της (συγκεκριμένα, όλα τα εδάφη που βρίσκονταν δυτικά της γραμμής Αίνου – Μηδείας), εκτός από την περιοχή της Κωνσταντινούπολης, την οποία και διατήρησε με την παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, όντας η μεγάλη ηττημένη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου.

 Άρα, τα νησιά που αναφέρει η απόφαση του 1914 δεν μας τα έδωσαν οι Τούρκοι για να μπορούν να αξιώνουν την επιστροφή τους, αλλά οι Μεγάλες Δυνάμεις. Η χρονική διαφορά των οκτώμισι μηνών που μεσολάβησαν από τη Συνθήκη του Λονδίνου μέχρι την κοινοποίηση της απόφασης οφείλεται στα αντικρουόμενα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, αλλά και στο ότι ο Βενιζέλος αρχικά δεν ήταν διατεθειμένος να θυσιάσει τη Βόρειο Ήπειρο, ακόμα και αν του παραχωρούνταν όλα τα νησιά του Αιγαίου (συμπεριλαμβανομένων των Δωδεκανήσων).

Οι όροι της αποστρατιωτικοποίησης

Οσον αφορά τους όρους της αποστρατιωτικοποίησης, είχαν συζητηθεί σε ανύποπτο χρόνο με την έναρξη της Συνδιάσκεψης των Πρεσβευτών των έξι Μεγάλων Δυνάμεων στο Λονδίνο τον Δεκέμβριο του 1912, χωρίς να έχει ακόμα αποφασισθεί ποια νησιά θα παραχωρηθούν στην Ελλάδα, ποια στην Τουρκία και πώς θα γίνει η αποχώρηση των Ιταλών από τα Δωδεκάνησα, οι οποίοι τα είχαν καταλάβει με τον ιταλοτουρκικό πόλεμο του 1912. 

Η Συνδιάσκεψη των Πρεσβευτών, όπως είναι γνωστή, ελάμβανε χώρα πίσω από κλειστές πόρτες στο γραφείο του υπουργού Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Εντουαρντ Γκρέι και είχε τον τελευταίο λόγο σε όλες τις αλλαγές συνόρων στην Ευρώπη. Δεν την απασχολούσαν ούτε τα εθνολογικά στοιχεία, ούτε οι πληθυσμιακές συνθέσεις, ούτε τα αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης: ενεργούσε με αποκλειστικό στόχο να διατηρηθούν οι ισορροπίες των Μεγάλων Δυνάμεων και να αποτραπεί ένας πόλεμος μεταξύ τους. 

Ηταν λοιπόν ένας έκτακτος μηχανισμός αντιμετώπισης κρίσεων και τέθηκε σε λειτουργία για να αντιμετωπιστεί το χάος που είχαν δημιουργήσει ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος και το αλβανικό ζήτημα. Ο Γκρέι γνώριζε πως η πρώτη χώρα που θα έπρεπε να ερωτηθεί σχετικά με τα νησιά ήταν η Ρωσία, καθώς πίστευε πως η Ελλάδα με μερικά υποβρύχια με βάση τον όρμο του Μούδρου στη Λήμνο είχε τη δυνατότητα να ελέγχει πλήρως τα στενά των Δαρδανελλίων

Ετσι, με την έναρξη των συνδιασκέψεων ο Ρώσος πρεσβευτής στο Λονδίνο, κόμης Μπέκεντορφ, ζήτησε τα νησιά που βρίσκονται κοντά στα στενά, Ιμβρος, Τένεδος, Λήμνος και Σαμοθράκη, που είχαν απελευθερωθεί από το Ελληνικό Ναυτικό και τον ναύαρχο Κουντουριώτη, να επιστραφούν στην Τουρκία!

Με αυτή την πρόταση εντέλει συντάχθηκαν και οι τρεις πρεσβευτές των Κεντρικών Δυνάμεων και στις 7 Ιανουαρίου 1913 έθεσαν στο τραπέζι την αποκαλούμενη «ιταλική πρόταση», να αφήσουν δηλαδή τουλάχιστον έξι νησιά στην Τουρκία, τα τέσσερα των Στενών, τη Χίο και τη Λέσβο, ενώ συζητούσαν για την τύχη της Κω και της Ρόδου. O Γκρέι, χωρίς να θέλει να είναι «περισσότερο Ελληνας από τους Ελληνες», με την ευστροφία του και την επιχειρηματολογία του κατάφερε να μπλοκάρει την ιταλική πρόταση, έχοντας ως βασικό επιχείρημα πως τα νησιά του Αιγαίου είχαν καθαρά ελληνικό πληθυσμό και ότι η βρετανική κυβέρνηση και η κοινή γνώμη της Ευρώπης δεν θα ανέχονταν την καταπίεση του πληθυσμού αυτού από τους Τούρκους. Η περίπτωση ενός καθεστώτος αυτονομίας πάλι απορρίφθηκε από τον Γκρέι, ο οποίος έφερε ως παράδειγμα τα προβλήματα που προέκυψαν στην περίπτωση της Κρήτης. Επίσης και η στάση των Ρώσων άλλαξε, αλλά ζήτησαν ως αντάλλαγμα να αποκηρύξει η Ελλάδα τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αγιον Ορος.

Τις προηγούμενες ημέρες με την πρωτοβουλία του Γκρέυ είχαν συζητηθεί σενάρια αποστρατιωτικοποίησης σαν μια εναλλακτική λύση στην περίπτωση που η Ελλάδα τελικά κρατούσε την κυριαρχία των νησιών. Ετσι ο Ρώσος πρεσβευτής εισηγήθηκε τέσσερα σημεία που προέβλεπαν την ολική αποστρατιωτικοποίηση για τα τέσσερα νησιά των Στενών. Η Ελλάδα αναλάμβανε την υποχρέωση να καταστρέψει όλα τα οχυρωματικά έργα, να μην τα ανεγείρει ποτέ εκ νέου, να μη χρησιμοποιεί τα νησιά ως βάσεις και επίσης να μην μπορεί να εκχωρήσει τη χρήση ή την κυριαρχία τους σε κάποια από τις Μεγάλες Δυνάμεις.

Ο συμβιβασμός που έγινε για να πάρει η Ελλάδα τα νησιά ήταν να περάσει η πρόταση της Γερμανίας, η οποία ζήτησε οι αυστηροί όροι της αποστρατιωτικοποίησης να επιβληθούν σε όλα τα νησιά του Αιγαίου που θα περνούσαν στην ελληνική κυριαρχία. Το ζήτημα δεν συζητήθηκε έκτοτε και οι αποφάσεις που ελήφθησαν τον Ιανουάριο του 1913 πέρασαν τελικά στην απόφαση του Φεβρουαρίου του 1914. Οι Τούρκοι δεν πήραν μέρος σε αυτές τις συνομιλίες που ήταν μυστικές και μόνο μεταξύ των έξι Μεγάλων Δυνάμεων. 

Δεν μπήκαν λοιπόν οι όροι της αποστρατιωτικοποίησης για την ασφάλεια της Τουρκίας, αλλά γιατί βόλευε όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής ένα ανοιχτό Αιγαίο και κυρίως η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση της Ρωσίας και της Μ. Βρετανίας στα Στενά. Αρα, ακόμη κι αν ίσχυε σήμερα η αποστρατιωτικοποίηση του 1914, που δεν ισχύει σε καμία περίπτωση, οι αρμόδιες χώρες για την επιβολή της θα ήταν οι έξι Μεγάλες Δυνάμεις εκείνης της μακρινής εποχής και όχι ο κ. Ερντογάν. 

Τέλος, στην αποκαλούμενη «βρετανική πρόταση» της 12ης Δεκεμβρίου 1913 για τη λύση του θέματος των νησιών του Αιγαίου και της αποχώρησης του Ελληνικού Στρατού από τη Βόρειο Ηπειρο, σε μια ενδεχόμενη παραχώρηση των Δωδεκανήσων στην Τουρκία, αλλά υπό ένα ειδικό καθεστώς αυτονομίας, όποιο καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης θα ίσχυε για τα ελληνικά νησιά θα ίσχυε και για τα Δωδεκάνησα σε μια εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας.

Σχετικά με το τρίτο ερώτημα, που είναι και το πιο καίριο, θα πρέπει να εξετασθεί η φύση της συμφωνίας του 1914. Η απόφαση της 13ης Φεβρουαρίου 1914 έθετε ένα χρονοδιάγραμμα για την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού από τη Βόρειο Ηπειρο, ήταν δηλαδή μια κανονική και δεσμευτική απόφαση για την Ελλάδα, και στην πράξη ήταν μια «παραίνεση» προς την Τουρκία να αναγνωρίσει την κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου.

 Οι ισορροπίες μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων είχαν αλλάξει σε σχέση με το προηγούμενο έτος και δεν υπήρχε η διάθεση επιβολής της απόφασης ως προς τα νησιά. Οι Τούρκοι μέχρι και την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου προσπάθησαν ό,τι δεν κέρδισαν με τη διπλωματία να το αποσπάσουν διά της βίας, χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Οι πρώτοι διωγμοί στη Σμύρνη και η μαζική έξοδος των Μικρασιατών προς τα ελληνικά νησιά συντελέστηκαν ακριβώς εκείνη την περίοδο.

Οι διακοινώσεις

Η απόφαση κοινοποιήθηκε με δύο ξεχωριστές συλλογικές διακοινώσεις, προς την Ελλάδα στις 13 Φεβρουαρίου και προς την Τουρκία την επομένη. Ακολούθησε και δεύτερη συλλογική διακοίνωση στις 23 Απριλίου 1914 που έθετε το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των στενών της Κέρκυρας που ενδιέφερε άμεσα τους Ιταλούς, και δεν ακολούθησε τρίτη γιατί η Γερμανία είχε αλλάξει πολιτική, οι έξι Μεγάλες Δυνάμεις σταμάτησαν τη συνεργασία τους και ακολούθησε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. 

Πρέπει να επισημανθεί πως ιστορικά είναι λάθος να λέμε πως οι Τούρκοι δεν δέχτηκαν τη συμφωνία, καθώς είχαν a priori αποδεχτεί την οποιαδήποτε απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων για τα νησιά με το άρθρο 5 της Συνθήκης του Λονδίνου και το άρθρο 15 της Συνθήκης των Αθηνών. Αυτό ακριβώς το γεγονός είχε τονίσει το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών στους Τούρκους στις 31 Δεκεμβρίου 1913, όταν ο Τούρκος πρεσβευτής στο Λονδίνο είχε καταθέσει έγγραφη διαμαρτυρία που απειλούσε ανοιχτά με πόλεμο την Ελλάδα στην περίπτωση που δεν θα τους ικανοποιούσε η απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων.

Οι διακοινώσεις που στάλθηκαν είχαν σημαντικές ελλείψεις για να μπορούν να θεωρηθούν ένα ολοκληρωμένο κείμενο συνθήκης, με πρώτο και βασικό πρόβλημα ότι δεν προσδιόριζαν ονομαστικά τα νησιά στα οποία η Ελλάδα θα αποκτούσε την κυριαρχία, την οποία και η Ελλάδα θα αποκτούσε όταν αποχωρούσε ο Ελληνικός Στρατός από τη Βόρειο Ηπειρο, παραχωρούσαν τη νήσο Σάσωνα στην Αλβανία και αποστρατιωτικοποιούσαν τα στενά της Κέρκυρας. 

Είναι φανερό πως η πιστοποίηση της εκπλήρωσης αυτών των προϋποθέσεων θα έπρεπε να επικυρωθεί με ένα τρίτο σημείωμα, όπως επίσης έπρεπε να δοθεί και λύση στο θέμα των Δωδεκανήσων και του Καστελλόριζου, που ύστερα από την επιμονή των Γερμανών επιστράφηκε και αυτό στην Τουρκία μαζί με την Ιμβρο και την Τένεδο. 

Με αυτό το σκεπτικό η συμφωνία του 1914 μπορεί να χαρακτηριστεί ημιτελής ή ενδιάμεση, η οποία και τελικά επικυρώθηκε με το άρθρο 84 της Συνθήκης των Σεβρών και κατόπιν πέρασε για λόγους δεδικασμένου στο άρθρο 12 της Λωζάννης. Στη Συνθήκη των Σεβρών ορίστηκε επακριβώς σε ποια νησιά απέκτησε η Ελλάδα την κυριαρχία το 1914, προσδιορίζοντάς τα μάλιστα ως νησιά της Ανατολικής Μεσογείου (Λήμνος, Σαμοθράκη, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία), και όλα τα μικρότερα νησιά και οι βραχονησίδες καλύφθηκαν με τον γνωστό όρο των τριών μιλίων.

Η αποστρατιωτικοποίηση του Αιγαίου δεν εφαρμόστηκε ποτέ το 1914, καθώς οι διωγμοί του ελληνικού στοιχείου της Μικράς Ασίας είχαν οδηγήσει Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα μιας νέας σύρραξης. Ειδικά το καλοκαίρι του 1914 η σύγκρουση έμοιαζε αναπόφευκτη και απετράπη με την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε συνδυασμό με τη συμμαχία Γερμανίας – Τουρκίας και την άρνηση της Βρετανίας να δεχτεί την Ελλάδα ως σύμμαχο της Τριπλής Συνεννόησης, έπειτα από την προτροπή του Γκρέι ο οποίος θεώρησε πως η ουδετερότητα της Ελλάδας θα εξυπηρετούσε επί του παρόντος καλύτερα και τις δύο χώρες. 

Τον Σεπτέμβριο του 1914 ο τουρκικός στόλος θεωρούνταν πλέον παράρτημα του γερμανικού στόλου για τους Αγγλους, οι οποίοι και είχαν ενημερώσει τους Τούρκους πως θα τον βούλιαζαν στην περίπτωση που εφορμούσε στο Αιγαίο, υποχρεώνοντας έτσι τους Τούρκους να εγκαταλείψουν κάθε σκέψη να επιτεθούν εναντίον της Ελλάδας. 

Στη διάρκεια του πολέμου ο γαλλικός στόλος εγκαταστάθηκε στη Λήμνο και κατέλαβε το Καστελλόριζο. Στον όρμο του Μούδρου κατέπλευσε και ο βρετανικός στόλος και από εκεί οργανώθηκε η αποτυχημένη επιχείρηση της Καλλίπολης, στην προσπάθεια των Αγγλογάλλων να βοηθήσουν τους Ρώσους στο ρωσοτουρκικό μέτωπο. 

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε και την κατάφωρη καταστρατήγηση του τέταρτου σημείου που είχαν θέσει οι ίδιοι οι Ρώσοι τον Ιανουάριο του 1913, που απαγόρευε στην Ελλάδα να εκχωρήσει την κυριαρχία ή τη χρήση ελληνικού νησιού, και ειδικότερα ενός εκ των τεσσάρων νησιών των Στενών, σε κάποια από τις Μεγάλες Δυνάμεις. 

Ετσι λοιπόν η αποστρατιωτικοποίηση του 1914, που εμπνεύστηκαν οι Μεγάλες Δυνάμεις το 1913, δεν ίσχυσε ποτέ και καταργήθηκε de facto από τις ίδιες το 1915. Το να υποστηρίζουν οι Τούρκοι πως όλα έγιναν για την ασφάλεια της Τουρκίας και ότι οι όροι της αποστρατιωτικοποίησης του 1914 ισχύουν και σήμερα είναι ιστορικά ανυπόστατο.


* Το παραπάνω κείμενο βασίζεται στην έρευνα προς δημοσίευση των κ. Βασίλη και Δημήτρη Κόντη. Ο κ. Βασίλης Κόντης είναι ομότιμος καθηγητής Ιστορίας στο ΑΠΘ και πρώην πρόεδρος του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. Ο κ. Δημήτρης Κόντης είναι ανεξάρτητος ερευνητής με μεταπτυχιακές σπουδές στα Διεθνή Οικονομικά.



πηγή:https://www.kathimerini.gr/investigations/562124542/xanadiavazontas-toys-oroys-toy-1914/

Με το μαχαίρι στο σχολείο - Μαθητής με το μαχαίρι και στη Βουλή (πραγματικό γεγονός) - Ποιο είναι το πιο μεγάλο μάθημα που έχουν πάρει από το Ελληνικό σχολείο


     Το πιο μεγάλο μάθημα που έχουν πάρει οι μαθητές από το ελληνικό σχολείο είναι η εμπέδωση της ασυδοσίας και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

Εχτές το πρωί ένας μαθητής προσπάθησε να μπει με μαχαίρι στη Βουλή. Είχε βρεθεί εκεί με το σχολείο του στο πλαίσιο μιας εκπαιδευτικής εκδρομής και πιθανότατα σκεπτόμενος ότι μπορεί να βρει ένα μήλο και να θέλει να το καθαρίσει για να μην φάει τις γεμάτες φυτοφάρμακα φλούδες, είχε πάρει μαζί του ένα μαχαίρι. Ή μπορεί να σκέφτηκε ότι αν μπορείς να πηγαίνεις στο σχολείο αρματωμένος τότε γιατί όχι και στη Βουλή; Ή μπορεί να ξεχάστηκε και να μην άφησε το μαχαίρι του στο σχολείο μαζί με τα υπόλοιπα περιεχόμενα της σχολικής τσάντας (σιδηρογροθιές, καπνογόνα κτλ).

Το πραγματικά κακό είναι ότι περιγράφοντας αυτό το περιστατικό καταλαβαίνεις ότι δεν περιγράφεις κάτι το εξαιρετικό. Καταλαβαίνεις ότι ο μαθητής αυτός δεν είναι κάτι το ειδικό αλλά ο ένας ανάμεσα σε πολλούς άλλους που το πιο μεγάλο μάθημα που έχουν πάρει από το ελληνικό σχολείο είναι η εμπέδωση της ασυδοσίας και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς οι οποίες - στην ελληνοαριστερή γλώσσα – μεταφράζονται ως ελευθερία και πρόοδος.

Αν κάποιοι πρέπει να αισθάνονται ιδιαιτέρως περήφανοι γι’ αυτό το μάθημα είναι ο Αλέκσης και ο υπουργός του, Γαβρόγλου. Ως πρωθυπουργός ο πρώτος και ως υπουργός Παιδείας ο δεύτερος έδεσαν σφιχτά τα χέρια όσων εκπαιδευτικών μπορεί να είχαν τη διάθεση να περιορίσουν την ασυδοσία και τις αντικοινωνικές συμπεριφορές στα σχολεία: κατήργησαν όλες τις αποβολές άνω των δύο ημερών με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πια τίποτα που να φοβίζει έναν μαθητή που πιστεύει ότι ο χώρος του σχολείου είναι ένα καλός χώρος για επίδειξη σκληρότητας, αυθάδειας και τσαμπουκά. Χάρη στους συντρόφους Αλέκση και Γαβρόγλου αντί η απροσάρμοστη (και συνήθως επικίνδυνη) συμπεριφορά να περιορίζεται από τον φόβο μιας μεγάλης αποβολής και των απουσιών που τη συνοδεύουν, ενθαρρύνεται από την απουσία ουσιαστικής τιμωρίας. Το χειρότερο που θα έχει να αντιμετωπίσει ένας μαθητής είναι μια αποβολή δύο ημερων για την επιβολή της οποίας απαιτείται και ολόκληρη διαδικασία (συνεδριάσεις κλπ). Οπότε το περισσότερο που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι που ξεκίνησαν για καθηγητές αλλά κατέληξαν θηριοδαμαστές είναι να επιβάλουν αραιά και πού κάποιες αδιάφορες μονοήμερες (ο προστατευτικός για τους αντικοινωνικούς μαθητές κανονισμός δεν επιτρέπει τις διαδοχικές μονοήμερες) και να φυλάγονται.

Η διάλυση στα σχολεία (που αναπόφευκτα ακολουθείται από τη διάλυση και εκτός σχολείων) δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο ή η αναπόφευκτη συνέπεια κάποιας κοινωνικής εξέλιξης. Είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών που μπορούν να αλλάξουν. Είναι το αποτέλεσμα της δράσης του ορίτζιναλ ΠΑΣΟΚ του Αντρέα και της ελληνικής αριστεράς (κυρίως της αλλοπρόσαλης ανανεωτικής) η οποια όταν απέκτησε την εξουσία αποφάσισε να τινάξει στον αέρα μια ήδη προβληματική εκπαιδευτική διαδικασία μπερδεύοντας (μάλλον συνειδητά) την πρόοδο με την διάλυση.

Καταλαβαίνω ότι κάποιος μπορεί να νομίσει ότι όλα αυτά που γράφω είναι το αποτέλσμα του συντηρητισμού που έρχεται με την ηλικία. Ότι είναι η διαστρεβλωμένη αντίληψη για την πραγματικότητα κάποιου που μεγαλώνοντας καταλαβαίνει όλο και λιγότερο την εποχή. Και θα ήταν πολύ ανακουφιστικό αυτό να ήταν αλήθεια. Μόνο που η διάλυση την οποία περιγράφω συνοδεύεται και από μετρήσιμη και από παρατηρήσιμη παρακμή. Ακόμα κι αν δεν έχεις ιδέα για το πόσο θλιβερά είναι τα αποτελέσματα των Ελλήνων μαθητών στα τεστ της PISA, αρκεί να δεις ένα τηλεπαιχνίδι για να διαπιστώσεις οτι πολλοί συμπολίτες που έχουν πάρει απολυτήριο λυκείου τα τελευταία χρόνια στερουνται γνώσεων γυμνασίου ή ακόμα και δημοτικού. Μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι αρκετή για να καταλάβεις το μέγεθος της αδυναμίας κατανόησης κειμένου και έκφρασης.

 Ένας περίπατος αρκεί για να διαπιστώσεις την απόλυτη αδιαφορία για τους κανόνες συμβίωσης και την πλήρη απουσία οποιασδήποτε πειθαρχίας (απουσία η οποία δεν δημιουργεί ευέλικτους και αποτελεσματικούς πολίτες αλλά αμόρφωτους, ανήμπορους, κακομαθημένους και αντικοινωνικούς νάρκισσους). Η εκπαιδευτική διάλυση έχει πια φανερές και δυσάρεστες συνέπειες παντού.



πηγή:https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/777909/me-to-mahairi-sto-sholeio-me-to-mahairi-kai-sti-vouli/