Γεια σας φίλες και φίλοι, πολίτες της Λέσβου, είναι μεγάλη χαρά μου να βρίσκομαι για άλλη μια φορά εδώ στο νησί σας. Είναι μεγάλη χαρά μου να βρίσκομαι ξανά εδώ στη Λέσβο, στο νησί των αγώνων, στο νησί της ελευθερίας, στο νησί της δημοκρατίας, στο νησί της περηφάνιας, στο νησί της φιλοξενίας.
Και θέλω να σας πω ότι δεν είναι τυχαίο που διάλεξα το δικό σας νησί να είναι ο πρώτος σταθμός των περιοδειών μου, μετά από μια πολύ σημαντική, συναρπαστική διαδικασία που αφορούσε τις εσωτερικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ένα μήνυμα που στείλαμε πάνω από 150.000 πολίτες. Ένα μήνυμα προς την κυβέρνηση για την αναγκαία πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος.
Και σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος που εδώ από τη Λέσβο, εδώ από το νησί σας, δεν θέλω μονάχα να μιλήσω εκ μέρους ενός κόμματος που διεκδικεί με αξιώσεις εκ νέου να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Αλλά ενός κόμματος που έχει πια 170.000 μέλη. Ενός κόμματος που έχει πια 110.000 νέα μέλη. Δεν μιλάμε λοιπόν απλά για έναν δυνατό, μαζικό, λαϊκό ΣΥΡΙΖΑ–Προοδευτική Συμμαχία. Μιλάμε για έναν άλλο ΣΥΡΙΖΑ.
Και θέλω να ευχαριστήσω θερμά όλους και όλες που έλαβαν μέρος σε αυτή τη διαδικασία. Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για τη μαζική συμμετοχή σας, γιατί και εδώ οι πολίτες της Λέσβου ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια.
Θέλω να σας ευχαριστήσω, αλλά και να δεσμευτώ στον καθένα προσωπικά ότι θα προχωρήσουμε μαζί και στα καλά και στα δύσκολα. Και στις εύκολες μέρες και στις δύσκολες μέρες. Γιατί ξέρουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε και πάλι δυσκολίες, αλλά θα προχωρήσουμε μαζί. Δεν θα εγκαταλείψουμε ο ένας τον άλλον. Και θα τα καταφέρουμε. Να είστε βέβαιοι. Θα καταφέρουμε να σηκώσουμε ξανά τον ήλιο της δικαιοσύνης και της προκοπής ψηλά πάνω από τη πατρίδα μας.
Και θα ήθελα να το πω για άλλη μια φορά: Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, όλοι εσείς, όλοι εμείς είμαστε τέκνα της κοινωνικής ανάγκης και οργής, όπως έλεγε ο ποιητής. Δεν είμαστε σπορά της τύχης.
Δεν διεκδικούμε την εξουσία για να διαχειριστούμε τη σήψη, τη διαφθορά, την αδικία. Διεκδικούμε δικαιοσύνη παντού. Δικαιοσύνη για τους πολλούς. Διεκδικούμε αξιοπρέπεια για τους πολλούς. Διεκδικούμε μια κοινωνία στην οποία όλοι θα έχουν ίσες ευκαιρίες.
Και γι’ αυτό διεκδικούμε πρώτα απ’ όλα, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, έναν σημαντικό στόχο: την απαλλαγή της κοινωνίας, την απαλλαγή της χώρας από το καθεστώς της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Γιατί κάθε μέρα που περνάει, αυτό συσσωρεύει καταστροφές και τραγωδίες. Κάθε μέρα που περνάει, γίνονται ολοένα και πιο ψηλά τα τείχη που χτίζει μέσα στην κοινωνία, ανάμεσα στην κοινωνική πλειοψηφία της ανασφάλειας ακόμη και της φτώχειας – θα έλεγα εγώ - από τη μια πλευρά, και της ολιγαρχίας και της κρατικοδίαιτης ελίτ που τον στηρίζει και τον στηρίζει από την άλλη πλευρά.
Κάθε μέρα που περνάει, αυτή η νέα κανονικότητα της ληστείας υπονομεύει το αύριο της χώρας. Κάθε μέρα που περνάει, φέρνει την πατρίδα μας και την κοινωνία και την οικονομία ολοένα και πιο κοντά στον γκρεμό.
Αλλά και κάθε μέρα που περνάει, μια απόφαση θαρρώ πως διαπερνά τη σκέψη ολοένα και περισσοτέρων συμπολιτών μας. Μια απόφαση διαπερνά πια ολόκληρη την κοινωνία μας. Ως εδώ! Φτάνει πια! Δεν πάει άλλο! Δεν πάει άλλο με αυτή την κυβέρνηση της κοινωνικής και της οικονομικής καταστροφής. Δεν πάει άλλο με την κυβέρνηση των αποτυχημένων που βαφτίστηκαν “άριστοι” και έκτοτε βαφτίζουν το ψάρι κρέας. Δε πάει άλλο με την υποτίμηση της ζωής και της νοημοσύνης μας.
Έχουν οδηγήσει, φίλες και φίλοι, πολίτες της Λέσβου, σε μια σειρά δραματικά ρεκόρ. Αρνητικές, ντροπιαστικές πρωτιές, αρνητικές πρωτιές για τη χώρα σε διεθνές επίπεδο. Δραματικό ρεκόρ σε θανάτους στη πανδημία, καθώς είμαστε στους 30.000 νεκρούς. Χάθηκε μια πόλη σχεδόν με πληθυσμό όσο η πόλη της Μυτιλήνης. Ρεκόρ αρνητικό. Η χειρότερη χώρα της Ευρώπης σε απώλειες από την πανδημία αναλογικά με τον πληθυσμό μας.
Δραματικό ρεκόρ στην ακρίβεια, στην τιμή της βενζίνης, καθώς είμαστε η 7η ακριβότερη χώρα στην αντλία σε παγκόσμια κλίμακα. Στον κόσμο. Δραματικό ρεκόρ στις τιμές της ενέργειας, καθώς είμαστε πρωταθλητές στην Ευρώπη στον ενεργειακό πληθωρισμό.
Για όλα βέβαια έχουνε μια εύκολη απάντηση. Μια εύκολη καραμέλα: Δεν φταίμε εμείς, φταίει η πανδημία που είναι παγκόσμια για τους θανάτους και τις απώλειες. Όχι ότι αφήσαμε τα νοσοκομεία δίχως στήριξη, δίχως μονάδες εντατικής θεραπείας, δίχως γιατρούς και νοσηλευτές. Δεν φταίμε εμείς για την ακρίβεια, φταίει ο πόλεμος του Πούτιν.
Για όλα τα δράματα, όλο κάποιοι άλλοι φταίνε. Και βεβαίως μας είπανε ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη. Για πόσο όμως μπορείς να κοροϊδεύεις τους ανθρώπους; Ακόμη και όταν έχεις τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ να σε στηρίζουν, σε μια μοναδική από τη μεταπολίτευση και μετά συγχορδία των μέσων ενημέρωσης, όλο και κάποιο από αυτά, είτε από λάθος, είτε από αξιοπρέπεια θα φανερώνει πού και πού την αλήθεια στον ελληνικό λαό.
Διάβαζα σήμερα το πρωί το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Καθημερινή. Δεν θα την κατηγορήσει κανείς για μια εφημερίδα που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε άλλο. Και είχε χτύπημα και άρθρο εσωτερικά στο οποίο φανερώνεται ότι τελικά η ακρίβεια στο ρεύμα κάθε άλλο παρά εισαγόμενη είναι.
Ότι τελικά δεν οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες, όπως μας λέει τόσους μήνες ο κ. Μητσοτάκης, αλλά στις στρεβλώσεις της ελληνικής αγοράς που ο ίδιος δημιούργησε και ανέχεται τόσους μήνες. Και γράφει η εφημερίδα Καθημερινή ότι τον μήνα Μάιο που μας πέρασε, οι τιμές στο ρεύμα στη χώρα μας ήταν κατά 60,9%, σχεδόν 61%, ακριβότερες σε σύγκριση με τις αντίστοιχες τιμές τον περσινό Μάιο.
Αλλά σε όλες τις άλλες χώρες της ευρωζώνης, κατά μέσο όρο οι αυξήσεις σε σύγκριση του φετινού με τον περσινό Μάη ήταν στο 39,2%. 60.9% οι αυξήσεις στην Ελλάδα 39,2% κατά μέσο όρο σε όλη την υπόλοιπη ευρωζώνη.
Αλήθεια, ποιος ευθύνεται για αυτό; Γι’ αυτό δεν ευθύνονται αυτοί που κυβερνάνε; Και γι’ αυτό κάποιοι άλλοι ευθύνονται; Μήπως ευθύνονται οι εξωγήινοι και γι’ αυτό;
Και αν κανείς αναλογιστεί ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι οι χαμηλότεροι σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης, δηλαδή αν κανείς αναλογιστεί ότι έχουμε τη μεγαλύτερη ακρίβεια την ίδια στιγμή που έχουμε τους χαμηλότερους μισθούς, τότε κατανοούμε ότι η κρίση εδώ στην Ελλάδα, η κρίση στη χώρα μας δεν είναι απλά μια κρίση ενεργειακή. Είναι μια κρίση υπαρξιακή.
Γιατί; Γιατί εδώ έχουμε κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί εδώ πληρώνουμε τη ρήτρα Μητσοτάκη. Τη ρήτρα αναπροσαρμογής, που παίρνει όλες τις αυξήσεις και όλα τα υπερκέρδη των παραγωγών ενέργειας και τα μεταβιβάζει αυτούσια στον καταναλωτή.
Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν γίνεται αυτό. Να λοιπόν ποιος φταίει και πρέπει να πούμε καθαρά και να καταλάβουμε καθαρά ποιος φταίει γι’ αυτή την κατάσταση που βιώνουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Γι’ αυτή τη λεηλασία που ζούμε εδώ και 8 μήνες.
Να λοιπόν ποιος φταίει που είμαστε πρωταθλητές της ακρίβειας. Να ποιος φταίει για το αίσχος της ρήτρας αναπροσαρμογής. Να ποιος φταίει που καθημερινά δίνονται 1.200 εντολές διακοπής ρεύματος, ρευματοκοπής σε εκατοντάδες οικογένειες σε όλη τη χώρα. Την ίδια στιγμή που ο κ. Στάσσης, ο διοικητής της ΔΕΗ έχει μεροκάματο, προσέξτε, μεροκάματο 1.000 ευρώ.
Ο προηγούμενος διοικητής επί των ημερών μας είχε 60.000 ευρώ μισθό. Αυτός έχει 360.000 ευρώ και μοιράζει bonus 16 εκατομμυρίων στον εαυτό του. Τα golden boys τα γαλάζια που μπήκανε στις ΔΕΚΟ και στη ΔΕΗ για να κάνουν βιογραφικό και να αρπάξουν το δημόσιο χρήμα λεηλατώντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις, τη στιγμή που δεν έχει το μέσο νοικοκυριό να πληρώσει το ρεύμα. Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα.
Να ποιος φταίει, λοιπόν. Αυτοί που τους διορίσανε. Αυτοί που είχανε σχέδιο να μετατρέψουν τη ΔΕΗ από δημόσια επιχείρηση σε μια επιχείρηση που πρωταγωνιστεί στο ράλι της αύξησης των τιμών, διότι ο μοναδικός τους στόχος είναι να είναι ψηλά η τιμή στο ταμπλό του χρηματιστηρίου και να μοιράζουν μερίσματα στους ιδιώτες μετόχους.
Να ποιος φταίει γιατί αμέσως μετά τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης πέρσι και λίγο πριν την έναρξη της ενεργειακής κρίσης, έσπευσε να ιδιωτικοποιήσει το 17% της ΔΕΗ. Να ποιος φταίει γιατί έσπευσε από την πρώτη μέρα της εκλογής του να προχωρήσει στη βίαιη απολιγνιτοποίηση προσδένοντας το ενεργειακό μείγμα της χώρας με το εισαγόμενο φυσικό αέριο.
Να ποιος φταίει που έχει κάνει ακόμα και την πανδημία ευκαιρία για ληστεία δισεκατομμυρίων με απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς. Η ευθύνη έχει ονοματεπώνυμο και είναι το ονοματεπώνυμο του πρωθυπουργού, του Κυριάκου Μητσοτάκη και της χειρότερης κυβέρνησης από τη μεταπολίτευση και μετά που έχει αναλάβει τις τύχες της χώρας. Δυστυχώς. Στη χειρότερη και στην πιο δύσκολη στιγμή.
Δεν φταίει το κακό το ριζικό μας. Ούτε ο θεός που μας μισεί, όπως λέει ο ποιητής. Φταίει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για όσα ζούμε τον τελευταίο καιρό.
Και θα πω ξανά τη λέξη: φταίει το καθεστώς Μητσοτάκη για το δράμα των χιλιάδων νοικοκυριών. Και δεν είμαι καθόλου υπερβολικός όταν χρησιμοποιώ αυτό τον όρο. Τον όρο “καθεστώς”, γιατί για καθεστώς πρόκειται φίλες και φίλοι.
Για ένα καθεστώς που μοιράζει αφειδώς δημόσιο χρήμα στους έχοντες και κοροϊδία στους μη έχοντες. Για ένα καθεστώς που για να ελέγξει την ενημέρωση, μοιράζει από την πρώτη στιγμή αφειδώς δημόσιο χρήμα σε ΜΜΕ με τις περίφημες λίστες Πέτσα και με μόνο κριτήριο τη στήριξη του Μητσοτάκη και την αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτά τα κριτήρια δίνουν τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ένα καθεστώς που διώκει και παρακολουθεί δημοσιογράφους όταν αυτοί δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις.
Ένα καθεστώς που σπατάλησε 7 δισ. σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς.
Ένα καθεστώς που έχει υποβιβάσει τη χώρα μας στην 108η θέση στην ελευθερία του Τύπου. Ντροπιαστική θέση για την πατρίδα μας, τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ανάμεσα σε χώρες τριτοκοσμικές να φιγουράρει η Ελλάδα.
Κατάφεραν βέβαια, είναι αλήθεια αυτό, να κερδίσουν την ψήφο του ελληνικού λαού. Κατάφεραν προεκλογικά να εξαπατήσουν τη μεσαία τάξη και τους συνταξιούχους. Μας μίλησαν για καλύτερες δουλειές και μας βύθισαν στην εργασιακή ζούγκλα.
Δεσμεύτηκαν προεκλογικά –αν θυμάστε– κάτω από την δική μας πίεση τότε για αύξηση στο βασικό μισθό, στον κατώτατο μισθό, διπλάσια από τον ρυθμό της ανάπτυξης της οικονομίας. Και για τρία χρόνια ξέχασαν τη δέσμευσή τους.
Για να έρθουν τώρα, τη στιγμή που η ακρίβεια κατατρώει τα εισοδήματα, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων, να δώσουν αύξηση της τάξης 10%, ενώ ο πληθωρισμός τρέχει ήδη με πάνω από 11%.
Υποσχέθηκαν επίσης, γιατί βλέπω ανάμεσα στους πολίτες που συγκεντρώθηκαν σήμερα εδώ στην πλατεία Σαπφούς και αρκετά γκρίζα μαλλιά, άρα βλέπω και αρκετούς συνταξιούχους. Να πω ότι μετά τη μεσαία τάξη, η κοινωνική κατηγορία που εξαπατήθηκε οδυνηρά τον Ιούλη του 2019 ήταν συνταξιούχοι. Υποσχέθηκαν τότε ότι θα διατηρήσουν τη 13η σύνταξη που καθιερώσαμε εμείς με το που βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια.
Αυτή που τότε λέγανε ότι πρόκειται για ψίχουλα. Ψίχουλα, αλλά με το καλημέρα την καταργήσανε. 2020, 2021 και 2022, περάσανε τρεις Μάηδες, γιατί κάθε Μάη θα τη δίναμε. Τρεις Μάηδες χωρίς να δώσουν ούτε ένα ευρώ στους συνταξιούχους. Πάνω από 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ κάνανε φτερά και αντί να πάνε στους δικαιούχους, όπως είχαμε νομοθετήσει, πήγανε για να κλείσουν τις μαύρες τρύπες που ανοίγουν στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. Πήγανε δηλαδή στα funds που έρχονται να καρπωθούν τον κόπο και τις εισφορές των εργαζόμενων, για να κλείσουν τις μαύρες τρύπες τις δημοσιονομικές από την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού.
Και έχουν βεβαίως την ίδια στιγμή οδηγήσει και εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους σε απόγνωση με τις εκκρεμείς συντάξεις. Που οι “άριστοι” που υπόσχονταν σύνταξη σε μια μέρα για όλους και κατάφεραν να τριπλασιάσουν, να τετραπλασιάσουν τον αριθμό των εκκρεμών συντάξεων και να έχουμε σήμερα συμπολίτες μας που περιμένουν δύο και τρία και τέσσερα χρόνια χωρίς καμία στήριξη.
Την ίδια στιγμή όμως που καταδικάζουν χιλιάδες συνταξιούχους, την ίδια στιγμή που λεηλατούν νοικοκυριά και επιχειρήσεις με τους λογαριασμούς, φροντίζουν να κάνουν κάτι που ξέρουν πάρα πολύ καλά. Να εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη για τους παραγωγούς ενέργειας εις βάρος του απροστάτευτου καταναλωτή.
Και κάθε φορά που ερχόμαστε είτε στη Βουλή, είτε στον δημόσιο λόγο με προτάσεις πολύ συγκεκριμένες και κοστολογημένες να ζητήσουμε στήριξη του καταναλωτή, διότι δεν βγαίνει κάποιος όταν έχει μια σύνταξη 600 ευρώ και όταν του έρχεται ο λογαριασμός του ρεύματος 800 ευρώ. Όταν έχει εισόδημα 1.000 και 1.200 ευρώ και έχει για ανελαστικές υποχρεώσεις και φροντιστήρια να πληρώνει για τα παιδιά και του έρχεται ο λογαριασμός της ΔΕΗ 1.000 ευρώ, δεν βγαίνει.
Όταν όμως ερχόμαστε με συγκεκριμένες και κοστολογημένες προτάσεις, τι μας λένε πάντα; Ότι θα βρείτε τάχα μου τα λεφτόδεντρα. Και το λένε ποιοι; Το λένε αυτοί που την ίδια ώρα ξέρουν πάρα πολύ καλά να ποτίζουν τα κλεφτόδεντρα. Τα κλεφτόδεντρα της αισχροκέρδειας με τους παραγωγούς ενέργειας και με τη ΔΕΗ πρωταγωνιστή σε αυτή την αισχροκέρδεια.
Πέρασαν όμως μήνες και μήνες και αναγκάστηκε ο κ. Μητσοτάκης να παραδεχτεί στη Βουλή ότι, πράγματι, υπάρχουν υπερκέρδη. Πράγματι, υπάρχουν ουρανοκατέβατα κέρδη. Και να αναγκαστεί να βγει και να πει ότι θα τα φορολογήσει. Και, ξέρετε, εάν δεν ήμασταν εμείς, αν δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ να πιέζει, ποτέ δε θα το παραδεχόταν.
Ύστερα, όμως, αυτά τα υπερκέρδη άρχισε η δημιουργική λογιστική, άρχισε το μαγείρεμα, άρχισαν οι καθυστερήσεις, άρχισαν οι υπολογισμοί, οι επανυπολογισμοί και ξαφνικά ως δια μαγείας από 1,5 δισ. που ήταν τα υπερκέρδη, τα εμφανίσανε ούτε 500 εκατομμύρια. Και όπως πάμε, μάλλον, σε λίγο τα κέρδη θα γίνουν ζημιές. Θα χρωστάμε και από πάνω στους βαρόνους της ενέργειας.
Την ώρα που συνεχίζουν να επιβάλλουν στους καταναλωτές την παράνομη και καταχρηστική ρήτρα αναπροσαρμογής, τη ρήτρα αυτή που μεταφέρει όλο το βάρος, όπως γνωρίζετε, των κερδών, των υπερκερδών των παραγωγών στις πλάτες των καταναλωτών.
Βγήκε όμως σήμερα – ίσως το ακούσατε - μια δικαστική απόφαση κόλαφος για την κυβέρνηση σε σχέση με τη ρήτρα αναπροσαρμογής. Πέρασαν στο Πρωτοδικείο τα προσωρινά ασφαλιστικά μέτρα στην συλλογική αγωγή που κατέθεσαν οι καταναλωτικές οργανώσεις για να κριθεί η νομιμότητα αυτή της καθ’ όλα καταχρηστικής και παράνομης ρήτρας. Και βγήκε απόφαση μη ρευματοκοπής για τα ευάλωτα νοικοκυριά μέχρι τη συζήτηση τη συνολική της αγωγής εναντίον της νομιμότητας της ρήτρας στις 6 Ιουλίου. Είναι μια πρώτη νίκη. Είναι μια πρώτη νίκη και τη χαιρετίζουμε.
Σας θυμίζω ότι η κυβέρνηση αρνήθηκε δυο φορές στη Βουλή να αποδεχτεί τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ για να μην κόβεται το ρεύμα σε όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν τη ρήτρα αναπροσαρμογής. Και θα θυμάστε πως είχανε πέσει επάνω μας κάθε φορά που μιλάγαμε για την ανάγκη να νομοθετεί αυτό, τα παπαγαλάκια της διαπλοκής, και μας λέγανε: μα τι θα κάνετε εάν δεν κριθεί νόμιμη από τα δικαστήρια, τι θα κάνετε και προτρέπετε τους πολίτες στο “δεν πληρώνω”;
Και τους απαντούσαμε δεν είναι θέμα επιλογής σήμερα το “δεν πληρώνω”. Δεν είναι θέμα επιλογής. Δεν έχουν οι άνθρωποι να πληρώσουν. Και όταν δεν έχουν να πληρώσουν, δεν έχουν άλλη επιλογή. Μην τους καθιστάτε αυτούς τους ανθρώπους παράνομους.
Και τώρα που βγήκε αυτή η απόφαση, πιστεύω ότι θα πρέπει να ντρέπονται όλοι αυτοί που έβγαιναν στους δέκτες των τηλεοράσεών μας, στα κανάλια, που έβγαιναν και έλεγαν, κατηγορούσαν τους πολίτες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και τους έλεγαν μπαταχτσήδες.
Και μας απειλούσαν μάλιστα από τις τηλεοράσεις με ύφος βαρύμαγκα λέγοντας ότι ο τζάμπας πέθανε. Ποιοι; Προσέξτε, αυτοί που σήμερα πάλι αποκαλύφθηκε ότι το χρέος τους, το χρέος της ΝΔ προς τις τράπεζες αυξήθηκε πάλι και έφτασε στα 380 εκατομμύρια. Χρωστάνε 380 εκατομμύρια δανεικά και αγύριστα. Χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Και έχουν το θράσος να απευθύνονται στον πολίτη που δεν έχει να πληρώσει την παράνομη ρήτρα και να τον λένε τζαμπατζή.
Έχουν το θράσος αυτοί να λένε ότι ο τζάμπας πέθανε, ενώ όλα αυτά τα χρόνια ζούνε στις πλάτες μας με το δημόσιο χρήμα το οποίο το δανείστηκαν και δεν το γύρισαν ποτέ.
Και κάθε χρόνος που περνάει, ο κ. Μητσοτάκης αυγατίζει αυτό το περίφημο χρέος της ΝΔ. Το χρεώνει στις πλάτες του Έλληνα φορολογούμενου.
Και δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι αυτή η κυβέρνηση τελικά έχει πέσει σαν τις ακρίδες στον δημόσιο πλούτο. Αδιαφορούνε αν χρωστάνε και πού χρωστάνε. Μόνο να εξυπηρετούν συμφέροντα. Ακολουθούνε τις ίδιες και απαράλλακτες συνταγές με αυτές που οδήγησαν κάποτε στη χρεοκοπία. Το 2009 – 2010.
Γι’ αυτό και σε μια συνέντευξή μου εχθές, είπα ότι δεν έχω και πραγματικά δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι τις επόμενες εκλογές θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που έχω όμως ως ανησυχία, γι’ αυτό που ανησυχώ, είναι για το τι θα βρούμε ξανά μπροστά μας. Για το τι θα παραλάβουμε. Γιατί φοβάμαι ότι αυτή τη φορά δεν θα παραλάβουμε μόνο χάος στα δημόσια οικονομικά όπως παραλάβαμε το 2015, που δεν βρίσκαμε χρήματα στο δημόσιο ταμείο ούτε για να πληρώσουμε τις συντάξεις, που δημιουργήσανε τεχνητές συνθήκες οικονομικής ασφυξίας.
Αλλά, τα καταφέραμε. Με δυσκολίες, με συμβιβασμούς, τα καταφέραμε. Ρυθμίσαμε το χρέος. Βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Φέραμε την ανάπτυξη. Δώσαμε τον κατώτατο μισθό. Δημιουργήσαμε συνθήκες δικαιοσύνης στο πλαίσιο που μπορούσαμε για τους εργαζόμενους, τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Δεν φοβάμαι όμως μόνο για το χάος που θα παραλάβουμε ξανά στα δημόσια οικονομικά, διότι από τα έτοιμα που τους αφήσαμε τρώνε τόσα χρόνια. Αυτό που φοβάμαι είναι ότι θα παραλάβουμε χάος και στα εθνικά μας θέματα.
Και αυτό, ξέρετε, μας αφορά όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, ανεξάρτητα από κομματικές προτιμήσεις. Αφορά προφανώς ακόμα περισσότερο εσάς εδώ στη Λέσβο. Στη Λέσβο, που είναι ένα νησί που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των τουρκικών προκλήσεων.
Και τα λέω όλα αυτά γιατί φοβάμαι ότι ο κ. Μητσοτάκης, που διαχειρίζεται τη διακυβέρνηση συνολικά σαν ανώνυμη εταιρεία, τώρα τελευταία διαχειρίζεται και τα εθνικά μας θέματα, την εξωτερική μας πολιτική, σαν μονοπρόσωπη ΕΠΕ. Α.Ε. σε ό,τι αφορά τα οικονομικά ζητήματα και Μονοπρόσωπη ΕΠΕ σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική.
Ασκεί ΙΧ εξωτερική πολιτική, που μας βάζει δυστυχώς όλο και πιο βαθιά σε κινδύνους. Αποφασίζει, διατάζει και μαθαίνουμε όλοι από τρίτους κρίσιμες αποφάσεις. Αποφάσεις που δυστυχώς μας εμπλέκουν όλο και πιο βαθιά στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Ακούσαμε προχθές από τον Γερμανό Καγκελάριο ότι ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε από μόνος του να δώσει η Ελλάδα κρυφά και άλλα βαριά οπλικά συστήματα, ακόμη και τεθωρακισμένα στην Ουκρανία.
Λίγες μέρες πριν, ο υπουργός Άμυνας στη Βουλή διαβεβαίωνε ότι δεν θα δώσουμε άλλα όπλα. Και τον διέψευσε όχι ο πρωθυπουργός, όχι με ανακοινώσεις, όχι με σύγκλιση των αρμόδιων οργάνων του ΚΥΣΕΑ ή της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, αλλά μάθαμε από τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών ότι θα δώσουμε και άλλο βαρύ οπλισμό. Και από τον Γερμανό Καγκελάριο ότι θα δώσουμε ακόμα και τεθωρακισμένα.
Πριν δυο μήνες ήταν δεν ήταν, στα μέσα Μάρτη που ταξίδεψε στην Τουρκία για να συναντηθεί με τον Ερντογάν, χωρίς τον υπουργό Εξωτερικών. Και γύρισε τότε, θυμάστε, πανηγυρίζοντας ότι δήθεν τάχα εξασφάλισε ένα ήρεμο καλοκαίρι.
Και ξεκίνησε να πάει στην Αμερική, υπογράφοντας πιο πριν μια πρωτόγνωρη συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις, αφού έγινε ο πρώτος και ο μόνος πρωθυπουργός στην ελληνική ιστορία που τις παραχωρεί επ’ αόριστον στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και του λέγαμε τότε ότι αυτό είναι μέγα σφάλμα. Και μας απαντούσε ότι έτσι πρέπει να γίνει για να μας στηρίξουν οι ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας. Και δεν πρόλαβε να επιστρέψει από την Ουάσιγκτον και οι Τούρκοι έφτασαν μέχρι την Αλεξανδρούπολη.
Και τι απάντησαν οι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών που τους δώσαμε επ’ αόριστον τις βάσεις και τους τα δώσαμε όλα γιατί έτσι θα μας στήριζαν; «Βρείτε τα» απάντησαν.
Και ο Ερντογάν καθημερινά εξαπολύει απειλές κατά της Ελλάδας και βγάζει ξανά στο Αιγαίο ερευνητικά σκάφη. Και τι απαντάνε οι σύμμαχοι στους οποίους τα δώσαμε όλα πριν καν μας τα ζητήσουν; «Βρείτε τα», απαντάνε.
Και η Ελλάδα στέλνει τεθωρακισμένα στην Ουκρανία, απομακρύνοντας αυτά τα τεθωρακισμένα από τον Έβρο και από τα νησιά. Και κανείς δεν ξέρει πότε αυτά θα αντικατασταθούν.
Γίνεται, με δυο λόγια, πιόνι στη γεωπολιτική σκακιέρα άλλων δυνάμεων, την ώρα που η Τουρκία αναβαθμίζεται, την ώρα που ο Ερντογάν και η Τουρκία που κατέχει παρανόμως εδώ και 48 χρόνια το βόρειο μέρος της Κύπρου, παρουσιάζεται ως τάχα ειρηνιστής, διαπραγματευτής της ειρήνης. Και εμείς ως πρόθυμος σύμμαχος να στέλνουμε όπλα και τεθωρακισμένα στην Ουκρανία για να παίρνει όμως τα εύσημα η Τουρκία και τα F-16 τα αεροπλάνα να πετάνε πάνω από τα ελληνικά μας νησιά.
Όχι, αυτό δεν είναι σοβαρή εξωτερική πολιτική. Γι’ αυτό λέω ότι ανησυχώ. Γι’ αυτό λέω ότι ο κ. Μητσοτάκης ασκεί ΙΧ εξωτερική πολιτική. Αλλάζει, αντιστρέφει, το δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. Όχι μόνο εμείς.
Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου, μέχρι τον Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Κώστα Καραμανλή, που χθες με ομιλία του περιέγραψε αυτή την ενιαία εθνική πολιτική. Που προφανώς δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική που ασκεί ο κ. Μητσοτάκης. Ο κ. Μητσοτάκης μετέτρεψε εν μια νυκτί, χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν, το δόγμα του πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας σε ένα δόγμα που βάζει την πατρίδα μας, την κάνει μέρος της αστάθειας στην περιοχή.
Από γέφυρα των λαών και των χωρών τη μετατρέπει σε προγεφύρωμα της Δύσης. Από μέτοχο της ειρήνης σε συμμέτοχο του πολέμου. Και από σταθερό σύμμαχο, που διαπραγματεύεται όμως με τους συμμάχους του με κριτήριο τα εθνικά του συμφέροντα, σε πρόθυμο αποδέκτη εντολών.
Αν όλα αυτά δεν εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους, τότε τι είναι αυτό που πρέπει να μας ανησυχεί;
Πολίτες της Μυτιλήνης, πολίτες της Λέσβου, είναι φανερό ότι όλα αυτά γίνονται καθώς έχει και ο ίδιος πλήρη επίγνωση ότι τελειώνει ο χρόνος του. Όλα αυτά γίνονται, και γι’ αυτό μιλώ και για ΙΧ πολιτική, διότι ίσως και ο ίδιος έχει κατανοήσει ότι δεν πρόκειται να είναι ξανά πρωθυπουργός, όποτε και να γίνουν οι επόμενες εκλογές. Και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να αποκτήσει την εύνοια άλλων δυνάμεων, μήπως προχωρήσει την καριέρα του σε άλλο πόστο έξω από τη χώρα. Με το καλό του λέμε εμείς. Με το καλό. Αρκεί να μας αφήσει, αρκεί να αφήσει τη χώρα να κυβερνηθεί με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και με μια πολιτική που θα εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα.
Πολίτες της Μυτιλήνης, επιτρέψτε μου να πω και δυο λόγια εδώ για το νησί σας, τη Λέσβο. Αυτό το νησί της ιστορίας, που ξεκινάει από πολύ μακριά, από την ευαισθησία της Σαπφούς κι ακόμα μακρύτερα και διασχίζει τον χρόνο μέχρι την προσφυγιά, την αντίσταση, τους δημοκρατικούς αγώνες, το δύσκολο αλλά δημιουργικό σήμερα. Και θέλω να πω ότι παρά την ανησυχία μας για όσα πράττει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πρέπει να αισιοδοξούμε, γιατί μπορούμε να καταφέρουμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Και θα τα καταφέρουμε.
Μπορούμε να αλλάξουμε τη χώρα με κίνητρο την κοινωνική δικαιοσύνη, την προστασία της κοινωνικής πλειοψηφίας, την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Ξέρουμε και ξέρετε καλύτερα εσείς, ότι η Λέσβος είναι το νησί που δέχτηκε στην αγκαλιά της τους περισσότερους Μικρασιάτες πρόσφυγες από κάθε άλλο τόπο στην πατρίδα μας.
Ξέρουμε και ξέρετε καλύτερα εσείς ότι οι ξεριζωμένοι Μικρασιάτες έφεραν μαζί τους πολιτισμό, παιδεία, κοσμοπολιτισμό, εργατικότητα, εμπορική εξωστρέφεια. Συνέβαλαν στην αναγέννηση του τόπου και της πατρίδας μας.
Ξέρουμε πολύ καλά επίσης ότι μια μεγάλη ρίζα της Αριστεράς, ποτισμένη με αίμα, βρίσκεται εδώ στη Μυτιλήνη. Και οι πρόσφυγες ήταν αυτοί που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Τους τιμάμε για όσα υπέστησαν, αλλά και για αυτή την τεράστια συνεισφορά τους στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Θυμόμαστε την ιστορία των προγόνων μας, συζητάμε με κριτικό πνεύμα για την ιστορία του λαού μας, όσο επώδυνη κι αν είναι η υπενθύμιση του πολέμου και του ξεριζωμού, γιατί η μάχη για την ιστορική μνήμη, ξέρετε, είναι μια μάχη για το μέλλον. Και γιατί ένας λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι ένας λαός ευάλωτος στην πατριδοκαπηλία, στον εθνικισμό και τον ιστορικό αναθεωρητισμό.
Και θα έλεγα ότι γι` αυτό το νησί των μεγάλων ιστορικών παραδόσεων, των μεγάλων αξιών, των μεγάλων αγώνων αποτελεί ύβρις η προσφυγομάνα Μυτιλήνη να εμπαίζεται με αφορμή το προσφυγικό ζήτημα των τελευταίων ετών. Και είναι χυδαίο, ένα κόμμα, μια παράταξη που για δεκαετίες καταδίκασε τη Λέσβο και συνολικά τα νησιά του Βορείου Αιγαίου στην απαξίωση, να εμπαίζει για άλλη μια φορά σήμερα τους πολίτες.
Αλλά για να είμαστε εντάξει, νομίζω ότι δεν πρέπει να έχετε και παράπονο, γίνονται σημαντικά έργα στο νησί σας. Η επίσκεψή μου, έμαθα, συνδυάστηκε -φαντάζομαι όλως τυχαίως- με την επίσκεψη υπουργού της κυβερνήσεως. Υπουργού, που από το πρωί μοιράζει, έμαθα, υποσχέσεις για παροχές εκατομμυρίων ευρώ. Και λέω «κοίτα κάτι συμπτώσεις»! Αν είναι έτσι, να έρχομαι συχνότερα στο νησί σας, να έρχομαι κάθε δεύτερη εβδομάδα, όλο και κάτι παραπάνω θα κερδίσετε, από την αγωνία της κυβέρνησης και των υπουργών της.
Ξέρετε όμως, φίλες και φίλοι, τι λάθος κάνουν; Θεωρούν τους Μυτιληνιούς ανόητους. Αλλιώς δεν εξηγείται ο τρόπος που σας φέρονται. Ανόητους και αφελείς, αν λάβουμε υπόψη μας τι έχουν κάνει σχεδόν τρία χρόνια τώρα.
Αλλιώς πώς εξηγείται, άλλωστε, να προϋπολογίζουν 87,5 εκατομμύρια ευρώ για το νέο ΚΥΤ στη Βάστρια της Λέσβου, χωρητικότητας 5.500 ανθρώπων, ενώ την ίδια στιγμή πανηγυρίζουν ότι οι αιτούντες άσυλο στη Λέσβο (στο υπάρχον ΚΥΤ Καρά Τεπέ) είναι σήμερα περίπου 1.000 άτομα.
Πώς εξηγείται πακτωλός ευρωπαϊκών κονδυλίων, συνοδευόμενος από βροχή απευθείας αναθέσεων από τον κ. Μηταράκη, ενώ την ίδια ώρα τόσο εκείνος όσο και ο πρωθυπουργός πανηγύριζαν πριν μερικούς μήνες ότι «τελείωσε, λύθηκε το προσφυγικό, δεν υπάρχει πια».
Αν λύθηκε, προς τι η επιμονή και η εμμονή της κυβέρνησης να φτιάξει τη νέα φαραωνική δομή στη Βάστρια; Και ξέρετε καλά ότι για την ανακούφιση των πολιτών από τη δυσβάσταχτη ακρίβεια «δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα», αλλά και στο προσφυγικό τα κλεφτόδεντρα ανθίζουν και εδώ, στο Βόρειο Αιγαίο. 2,5 χρόνια ανθίζουν, έχουν βγάλει καρπούς:
153 εκατομμύρια για νέα ΚΥΤ σε Λέσβο, Χίο.
120 εκατομμύρια για νέα ΚΥΤ σε Σάμο, Λέρο, Κω.
456 εκατομμύρια για 4 χρόνια για παροχή υπηρεσιών διαχείρισης εγκαταστάσεων.
6 εκατομμύρια σε μια εταιρία Planet ΑΕ για παροχή συμβουλών. 6 εκατομμύρια… τι συμβουλές είναι αυτές!! Πόσο κοστίζει μια συμβουλή σε αυτό τον τόπο;
75.000 ευρώ τον μήνα για φύλαξη 3 περιφερειακών γραφείων ασύλου, όταν επί υπουργίας Γιάννη Μουζάλα το αντίστοιχο κόστος ήταν 8.000 ευρώ. Είπαμε ακρίβεια, αλλά από τα 8 στα 75;
60.000 ευρώ απευθείας ανάθεση για καμπάνια ενημέρωσης, πού; Στο Αφγανιστάν. Σε ποιο Αφγανιστάν; Των Ταλιμπάν. Σε εταιρία που συστάθηκε ταυτόχρονα με το υπουργείο του κ. Μηταράκη.
4000 άτομα-φαντάσματα εμφανίζονταν να σιτίζονται κανονικά στη Μόρια πριν καεί το ΚΥΤ και διά μαγείας «εξαφανίστηκαν» μόλις κάηκε η Μόρια και έγινε καταμέτρηση στο νέο ΚΥΤ του Καρά Τεπέ.
Πώς εξηγούνται, φίλες και φίλοι, όλα αυτά; Υπάρχει μια φράση που λένε στο χωριό μου, φαντάζομαι θα τη λένε κι εδώ στα χωριά της Λέσβου, τα ορεινά… «Follow the money – ακολουθείστε το χρήμα!» και θα δούμε πώς εξηγούνται όλα αυτά. Αυτός είναι ο κανόνας υπ’ αριθμόν 1 για όσα κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Θέλω όμως να ξεκαθαρίσω εδώ για άλλη μια φορά, πέρα από το σκέλος της διαχείριση του προσφυγικού που έχει πάρα πολλά σκοτεινά σημεία, θέλω για την ουσία να πω κάτι. Στο προσφυγικό, η κυβέρνηση οφείλει να διεκδικεί μια πολιτισμένη, σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο, αλλά κοινή και ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική, θέτοντας διαρκώς την ευρωπαϊκή διάσταση του προβλήματος. Δεν είναι ελληνικό πρόβλημα το προσφυγικό, δεν είναι πρόβλημα της χώρας πρώτης υποδοχής.
Και διαρκώς, θα έλεγα, μη αποδεχόμενη να γίνει η Ελλάδα ως χώρα πρώτης αποδοχής, να γίνουν τα νησιά μας αποθήκες ψυχών, με αναλογική και δίκαιη κατανομή των αιτούντων ασύλου και υποχρεωτικές μετεγκαταστάσεις σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αντί όμως γι` αυτή την αρχή, βλέπουμε ότι η κυβέρνηση σήμερα επιλέγει να απαλλάξει από τις ευθύνες τους τις χώρες προορισμού (Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία κλπ) και τις χώρες τράνζιτ (Ουγγαρία, Τσεχία κ.ά.) και να καταστήσει τη χώρα μας προκεχωρημένο φυλάκιο απώθησης ή εγκλεισμού αιτούντων άσυλο. Και αυτό είναι απαράδεκτο από κάθε άποψη και θα το βρούμε κάποια στιγμή μπροστά μας.
Μετά τη πανδημία είναι γεγονός οι ροές έχουν μειωθεί αισθητά. Αλλά ας έχουμε στο μυαλό μας πως δεν θα εκλείψουν δυστυχώς το επόμενο διάστημα ούτε οι πόλεμοι, ούτε οι κλιματικές καταστροφές. Η Ελλάδα οφείλει σε κάθε της βήμα να σέβεται και να τηρεί απαρέγκλιτα το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και τους κανόνες του ανθρωπισμού, τις αξίες του ανθρωπισμού, τις αξίες αυτές που η Λέσβος ανέδειξε στα πέρατα του πλανήτη τις δύσκολες εκείνες στιγμές.
Και δεν μας περιποιεί τιμή ως χώρα, να διερευνάται σήμερα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η Ελλάδα για παραβιάσεις των διεθνών κανόνων και παρανομίες, σε συνεργασία με τη Frontex, της οποίας ο επικεφαλής παραιτήθηκε πρόσφατα υπό το βάρος καταγγελιών για παράνομες απωθήσεις στο Αιγαίο. Δεν είναι αυτή η Ελλάδα και θα τα βρούμε μπροστά μας αυτά.
Πολίτες της Μυτιλήνης, πολίτες της Λέσβου, είναι φανερό κι εσείς το ξέρετε καλύτερα από τον καθένα, ότι η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει εγκαταλείψει παντελώς τη Λέσβο και συνολικά τα νησιά του Βορείου Αιγαίου.
Είναι γεγονός ότι η ανεργία αυξάνεται στο Βόρειο Αιγαίο και πλήττει κυρίως τους νέους ανθρώπους. Είναι γεγονός ότι η Υγεία υποβαθμίζεται σε καιρό μάλιστα πανδημίας, στα πέντε Κέντρα Υγείας (Πολιχνίτου, Πλωμαρίου, Καλλονής, Άντισσας, Μυτιλήνης) παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Η Παιδεία, σε μια τόσο εθνικά ευαίσθητη μάλιστα περιοχή, δοκιμάζεται από σοβαρές ελλείψεις προσωπικού γενικής και ειδικής αγωγής. Ενώ το Πανεπιστήμιο Αιγαίου αποψιλώνεται συστηματικά με τη συνεχή μείωση των εισακτέων. 614 λιγότεροι φέτος σε σχέση με τους ήδη μειωμένους το 2021, ως αποτέλεσμα της ελάχιστης βάσης εισαγωγής της κ. Κεραμέως.
Αλιείς, αγρότες και κτηνοτρόφοι βρίσκονται στο επίκεντρο της κυβερνητικής αδιαφορίας. Η άνοδος των τιμών στο ναυτιλιακό πετρέλαιο έχει άμεση και καταστροφική επίπτωση στην παράκτια αλιεία. Το σύνολο των αλιέων είναι υποχρεωμένο, εκτός από την αύξηση τιμών στα καύσιμα, να επωμιστεί και τις συνεχείς αυξήσεις στα είδη αλιείας.
Η αναγκαστική διακοπή της αλιείας οστράκων δύο φορές στην ίδια αλιευτική περίοδο, έχει σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις για τους επαγγελματίες του κλάδου.
Μεγάλες καθυστερήσεις σημειώνονται στην καταβολή αποζημιώσεων στους αγρότες λόγω παγετού και πρόωρης καρπόπτωσης.
Το υψηλό κόστος των ζωοτροφών και της ενέργειας έχει «γονατίσει» τους κτηνοτρόφους που αδυνατούν πλέον να ανταπεξέλθουν.
Και όλα αυτά τη στιγμή που οι δημόσιες υπηρεσίες αποψιλώνονται, Αστυνομικά Τμήματα, ΚΕΠ, Κέντρα Υγείας υπολειτουργούν και σε ορισμένες περιπτώσεις η λειτουργία τους σε χωριά της Λέσβου διακόπτεται, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο, την καθημερινότητα των πολιτών.
Συνάντησα σήμερα, περιοδεύοντας και μιλώντας με ανθρώπους της αγοράς αλλά και με πολίτες της Μυτιλήνης της Λέσβου, έναν συμπολίτη σας από τα χωριά που χτυπήθηκαν από τον καταστροφικό σεισμό και μου είπε ότι «μετά την αλλαγή της κυβέρνησης, δεν υπάρχει ούτε καν συντονιστής, δεν υπάρχει καν ενδιαφέρον, δεν μιλάνε καν σε αυτούς τους ανθρώπους». Μόλις φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας, αν δεν υπάρχει κάποιο επικοινωνιακό κέρδος, δεν ασχολούνται καν με τα προβλήματα.
Και βεβαίως η συγκυρία στην οποία ζούμε δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τις συνθήκες. Η σημαντική αύξηση των τιμών των ακτοπλοϊκών και αεροπορικών εισιτηρίων αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα προσέλκυσης επισκεπτών στο νησί ενόψει θερινής περιόδου και δημιουργεί συνθήκες στασιμότητας της τουριστικής ανάπτυξης της Λέσβου. Είναι ενδεικτικό ότι μια τετραμελής οικογένεια με αυτοκίνητο Ι.Χ. χρειάζεται πήγαινε – έλα από τον Πειραιά, στο κατάστρωμα στην οικονομική θέση 620 ευρώ για εισιτήρια.
Από το μεταφορικό ισοδύναμο, που θέσπισε η κυβέρνησή μας, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατάργησε την επιδότηση των καυσίμων και έχει τρομακτικές καθυστερήσεις και σε ό,τι αφορά την απόδοση χρημάτων σε δικαιούχους. Και αυτό είναι πλήγμα της κατάργησης της επιδότησης των καυσίμων, ιδίως τώρα που παίρνουν την ανιούσα οι τιμές των καυσίμων. Είναι ένα πλήγμα για τον τουρισμό σημαντικό, αλλά και για τους κατοίκους του νησιού.
Είναι πολλά, μεγάλα, δύσκολα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το νησί, τα ξέρετε καλύτερα από εμένα, δεν θα επεκταθώ άλλο.
Εμείς όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, προτείνουμε τη λύση για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, της κοινωνίας, κάθε περιοχής. Ξέρουμε ότι δεν υπάρχει ούτε μαγικό ραβδί, ούτε εύκολες λύσεις και ότι θα είναι και πάλι ένας δύσκολος και ανηφορικός δρόμος.
Έχουμε όμως τη βούληση, την αποφασιστικότητα, έχουμε την ωριμότητα, την εμπειρία, γνωρίζουμε πως μπορούμε να πετύχουμε πρώτα απ` όλα να επανέλθει -και αυτή είναι η βασική μου δέσμευση- η δικαιοσύνη σε αυτό τον τόπο. Όλες τις δυσκολίες μπορούμε να τις υπερβούμε, μόνο αν γνωρίζουμε ότι και στα καλά και στα δύσκολα έχουμε μια κυβέρνηση που πορεύεται με πυξίδα τη δικαιοσύνη.
Καταθέσαμε στο Συνέδριό μας πέντε σημεία–βασικές δεσμεύσεις. Μια μακροπρόθεσμη για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και πέντε άμεσες που αφορούν τα μέτρα που έχουμε επεξεργαστεί για την ουσιαστική αντιμετώπιση της ακρίβειας, τη στήριξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού, τη διαγραφή του πανδημικού χρέους των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που σήμερα δεν μπορούν να περάσουν ούτε έξω από τις τράπεζες, το κλάδεμα των κλεφτόδεντρων των παραγωγών ενέργειας ώστε να μειωθεί ουσιαστικά το κόστος στον καταναλωτή, την κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής. Μια σειρά από δεσμεύσεις που θα υλοποιηθούν στις πρώτες 100 μέρες της νέας προοδευτικής κυβέρνησης που θα αναλάβει τα ηνία της διαχείρισης της δύσκολης αυτής πραγματικότητας στον τόπο.
Στις πέντε δεσμεύσεις μας, επίσης, περιλαμβάνονται δεσμεύσεις πέρα από την ουσιαστική αντιμετώπιση της ακρίβειας, τη στήριξη των αγροτών και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, τη στήριξη του κόσμου της εργασίας, του κόσμου της εργασίας που βάλλεται από μια κυβέρνηση που ήρθε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων, της ελίτ. Μιας ελίτ που στηρίζει και στηρίζεται στον κ. Μητσοτάκη.
Περιλαμβάνει επίσης τη στήριξη του κοινωνικού κράτους, με την αποκατάσταση των αδικιών στους συνταξιούχους. Αλλά κι ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας, γιατί βγάλαμε τα διδάγματά μας από την πανδημία και ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζει κανείς ότι έχει ασφάλεια, αν κάποια στιγμή βρεθεί σε δυσκολίες, και να ξέρει ότι θα έχει μια αξιοπρεπή περίθαλψη σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας.
Και πέμπτη και ουσιαστική σημαντική στήριξή μας είναι αυτή που αφορά το αύριο του τόπου, τους νέους ανθρώπους, τη νέα γενιά. Με ένα σχέδιο το οποίο θα παρουσιάσουμε αναλυτικά το επόμενο διάστημα που αφορά την στέγη των νέων ανθρώπων. Διότι ξέρετε πολύ καλά ότι σήμερα τα νέα παιδιά είτε φεύγουν στο εξωτερικό για να κάνουν σταδιοδρομία, καθώς δεν μπορούν να βρουν δουλειά με αξιοπρέπεια στη χώρα, είτε δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν οικογένεια, μένουν στο παιδικό δωμάτιο μέχρι τα 35 χρόνια.
Υπάρχουν λύσεις για να στηρίξουμε ουσιαστικά τους νέους ανθρώπους, τη νέα γενιά. Και ουσιαστικές λύσεις στον αντίποδα των μέτρων που παίρνει η κ. Κεραμέως για να ευνοεί διαρκώς τους κολλεγιάρχες και να υπονομεύει τα δημόσια πανεπιστήμια, ανοίγοντας τον δρόμο στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Αυτές οι δεσμεύσεις μας είναι μετρημένες, κοστολογημένες. Το πρόγραμμά μας είναι δομημένο και μπορεί να δώσει στήριγμα και αντοχή σε μια κοινωνία που λεηλατείται για μια ακόμη φορά.
Όμως, όσο γρηγορότερα έρθει εκείνη η ώρα να αναλάβουμε ξανά να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα, τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα εφόδιά μας, τόσο περισσότερα θα είναι τα εφόδια μας, τόσο περισσότερους βαθμούς ελευθερίας θα έχουμε. Γι` αυτό και ζητάμε εκλογές. Γι` αυτό και ζητάμε το συντομότερο να έρθει η πολιτική αλλαγή.
Από την περιοδεία μου από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα, αλλά και από τη σημερινή μου επαφή εδώ στη Λέσβο με πολίτες, με επαγγελματίες μικρούς και μεσαίους, με αγρότες, με ανθρώπους της δημιουργίας και του μόχθου, με νέους ανθρώπους, ένα πράγμα καταλαβαίνω:
Όσο περνάει ο καιρός, τρεις λέξεις είναι αυτές που αντανακλούν την πραγματικότητα: Δεν πάει άλλο!
