Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2022

Συντάξεις/Αναδρομικά: - 42.00 ευρώ επιδίκασε το Ελεγκτικό Συνέδριο σε συνταξιούχο για την ΕΑΣ - Η αναδρομικότητα ισχύει από το 2011 έως και το τέλος του 2018! - Ποιοι και γιατί τα δικαιούνται

 



Το Ελεγκτικό Συνέδριο «δείχνει τον δρόμο» για τη χορήγηση αναδρομικών στους συνταξιούχους που προέρχονται από τα Ειδικά Μισθολόγια και έχουν υποβάλλει αγωγές σε βάρος της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης.


Με απόφαση της Ολομέλειας του Ανώτατου Δικαστηρίου, κρίθηκε ότι ήταν αντισυνταγματική η ΕΑΣ για την περίοδο 2011 – 2015. Έτσι, δικαιώνεται συνταξιούχος δικαστικός που είχε προσφύγει σε βάρος αρχικής απόφασης που είχε εκδώσει το ίδιο Δικαστήριο. 

Έτσι, όλοι όσοι είχαν ασκήσει αγωγή για το διάστημα 2011 – 2015 μπορούν να αναμένουν ότι θα τύχουν ανάλογης αντιμετώπισης και άρα θα λάβουν αναδρομικά ποσά. Επίσης, η όποια αναδρομικότητα προκύψει μπορεί να επεκταθεί έως και το τέλος του 2018, καθώς μέχρι τότε έχει ήδη κριθεί με άλλη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η ισχύς της ΕΑΣ.


Ουσιαστικά, η απόφαση του ΕΣ (υπ’ αριθμ. 1821/2021), απέρριψε την αίτηση αναίρεσης που είχε γίνει από το Δημόσιο και με την οποία ζητούσε να κριθεί συνταγματική η επιβολή της ΕΑΣ. Έτσι, έγινε δεκτό το αίτημα του συνταξιούχου που διεκδικούσε αναδρομικά για την πενταετία 2011 – 2015. Μάλιστα, τα όποια αναδρομικά προκύψουν, θα είναι έντοκα καθώς θα πρέπει να καταβληθούν με τόκο 6% ανά έτος.


Σύμφωνα με την Ένωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ), ο εν λόγω συνταξιούχος που δικαιώθηκε, θα πρέπει να λάβει ως αναδρομικά, ένα ποσό της τάξης των 42.000 ευρώ. Μάλιστα, η εφαρμογή της απόφασης σημαίνει ότι αναμένονται αυξήσεις, στις συντάξεις, αλλά και στους μισθούς των δικαστώνΕπίσης, εκτιμάται ότι θα ωφεληθούν και οι συνταξιούχοι Βουλευτές.


Βέβαια, υπάρχει και η άλλη απόφαση του ΕΣ (32/2018), που έκρινε ότι η κατάργηση της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης από την 1-1-2019 και μετά (έναρξη ισχύος της διαδικασίας επανυπολογισμού των συντάξεων, σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου), είναι συνταγματική και ότι τα όποια ποσά παρακρατήθηκαν, μεταφέρονται στο Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ). Άρα, τα όποια αναδρομικά προκύπτουν, θα πρέπει να αναζητηθούν μόνο για την περίοδο από το 2011 (εφαρμογή 1 ου Μνημονίου), έως και το τέλος του 2018.


Πάντως, η απόφαση αυτή αφήνει «χαμένους» τους συνταξιούχους των υπόλοιπων Ταμείων που προέρχονται από τον Δημόσιο Τομέα. Αιτία το γεγονός ότι απαγορεύτηκε η διεκδίκηση τυχόν αναδρομικών ποσών, μετά την περσινή καταβολή τους από την Κυβέρνηση, τον Οκτώβριο του 2020 (ν.4734/20, άρθρα 33 - 34). 

Μόνο που η συγκεκριμένη απαγόρευση, επίσης θα πρέπει να κριθεί από τα αρμόδια δικαστήρια ως προς την συνταγματικότητά της, αφού έχουν ήδη κατατεθεί προσφυγές σε βάρος της από διάφορες συνταξιοδοτικές οργανώσεις 









πηγή:https://workenter.gr/el/article/34965/elegktiko-sunedrio-eidikh-eisfora-allilegguis-anoigei-o-dromos-gia-anadromika-sta-eidika-mis8ologia


Ξυλοδαρμός καθηγητή της ΑΣΟΕΕ από κουκουλοφόρους - Παρέμβαση της Εισαγγελίας - Ποιος είναι ο καθηγητής και για θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου


 Άμεση παρέμβαση από την Εισαγγελία προκειμένου να διαλευκανθεί η επίθεση κουκουλοφόρων σε καθηγητή της ΑΣΟΕΕ και τη σύλληψη των δραστών! Η πρωτοφανής ενέργεια προκάλεσε την παρέμβαση της προϊσταμένης της εισαγγελίας πρωτοδικών Αθηνών, Σωτηρίας Παπαγεωργακοπούλου, που έδωσε εντολή για την διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας στο πλαίσιο της οποίας θα διερευνηθεί αν έχουν τελεστεί μεταξύ άλλων οι αξιόποινες πράξεις της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, της διατάραξης δημόσιας υπηρεσίας και της παράνομης βίας.

Τι συνέβη

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, πρόκειται για επτά άτομα, τα οποία χτύπησαν τον καθηγητή μπροστά στα μάτια των φοιτητών, στο μάθημα Χρηματοοικονομική Διοίκηση του τμήματος Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας.

Όταν φοιτητές προσπάθησαν να προστατεύσουν τον καθηγητή τους, ξυλοκοπήθηκαν και οι ίδιοι, σύμφωνα με μαρτυρίες. Ο καθηγητής που δέχθηκε σωματική και λεκτική βία, πήγε μόνος του στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" για να λάβει τις πρώτες βοήθειες, ωστόσο τα τραύματά του είναι ελαφρά. Ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν πως υποστήριξε προφορικά στους αστυνομικούς ότι πιστεύει πως πίσω από τον ξυλοδαρμό του κρύβονται τρεις καθηγητές με τους οποίους βρίσκονται σε δικαστική διαμάχη.

Αναμένεται να δώσει γραπτή κατάθεση στους αστυνομικούς. Προανάκριση για το περιστατικό διενεργεί η Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής

Φοιτητής με ανάρτησή του στο Twitter αναφέρεται στην επίθεση σημειώνοντας: "Ξυλοδαρμός καθηγητή εντός του αμφιθεάτρου, κατά τη διάρκεια του μαθήματος, μώλωπες στο πρόσωπο. Ξυλοδαρμός φοιτητών που προσπάθησαν να προστατέψουν το καθηγητή τους."

Ποιος είναι ο καθηγητής

Σύμφωνα με το TheTOC.gr θύμα της επίθεσης είναι γνωστός καθηγητής, ο οποίος στο πρόσφατο παρελθόν κατείχε κρατικές θέσεις. Ο καθηγητής, σύμφωνα με πληροφορίες, σε λίγους μήνες αναμένεται να καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου για το αδίκημα της τοκογλυφίας, ενώ η Εισαγγελία τον ερευνά για αδικήματα που αφορούν γενετήσιες πράξεις σε βάρος ανηλίκων.




https://www.capital.gr/epikairotita/3607218/parembasi-tis-eisaggelias-gia-ton-xulodarmo-tou-kathigiti-tis-asoee-apo-koukouloforous

Ελληνικές Κυβερνήσεις & Δικαστές: - Εδώ υπάρχει ένας "έρωτας" μεγάλος - Αναδρομικά και αυξήσεις - Αλλαγή νόμου για το χατίρι των Δικαστών




Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη! 

Καταβλήθηκαν στους δικαστές, στο τέλος Ιουνίου 2021 τα χρήματα που είχαν κερδίσει μετά την  απόφαση του ειδικού δικαστηρίου (μισθοδικείο) το 2018 και αφορούσαν  χρονικό διάστημα δύο ετών 2017 και 201818            

Με απόφαση των Υπουργείων Οικονομικών και Δικαιοσύνης τους καταβλήθηκαν   αναδρομικά 9.060.000 ευρώ όχι μόνο  στους δικαστές αλλά και στα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Η απόφαση, υπογράφηκε και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ στις 21 Δεκεμβρίου 2020

Η καταβολή του ποσού έγινε σε μια εφάπαξ δόση, για όλους τους δικαιούχους,  τον Ιούνιο του 2021 παρά το γεγονός ότι , σύμφωνα με τους δικαστές η αρχική δέσμευση ήταν να γίνει εντός Ιανουαρίου. 

Η εν λόγω νικηφόρα, για τους δικαστές απόφαση ήταν, προϊόν της  σύγκρουσης που είχε ξεσπάσει με τις προηγούμενες κυβερνήσεις καθόσον είχαν τολμήσει να  παγώσουν τις  μισθολογικές ωριμάνσεις και προαγωγές τους για δυο χρόνια. Σε ανακοίνωσή τους τόνιζαν με έμφαση ότι: "πρόκειται για αντισυνταγματική αναστολή για μία αξίωση μισθολογικής φύσης, αναγνωρισμένη αμετάκλητα με την 209/2018 απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος."

Μετά την απόφαση εκδόθηκε το ΦΕΚ B 5815/2020 για την "Καταβολή εφάπαξ διαφορών αποδοχών στους δικαστικούς λειτουργούς και στα μέλη του κύριου προσωπικού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους".


Η αλλαγή του νόμου, για το χατίρι των Δικαστών  Αλλαγή

Εκτελώντας την δικαστική απόφαση, η  κυβέρνηση φρόντισε να  ψηφιστεί το άρθρο 61 του ν. 4689/2020 σύμφωνα με το οποίο ξεπαγώνουν οι ωριμάνσεις : "Καταβολή των μισθολογικών ωριμάνσεων και προαγωγών των δικαστικών λειτουργών και του κυρίου προσωπικού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τα έτη 2017 και 2018 προβλέποντας τα παρακάτω:

  1. Οι διατάξεις του άρθρου 236 του ν. 4389/2016 (Α’ 94), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου ένατου του ν. 4393/2016 (Α’ 106), καταργούνται από τότε που ίσχυσαν. Οι διαφορές αποδοχών που προκύπτουν από την επαναφορά σε ισχύ των ανασταλεισών μισθολογικών ωριμάνσεων και των μισθολογικών προαγωγών των δικαστικών λειτουργών και του κυρίου προσωπικού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, για το χρονικό διάστημα από 1ης.1.2017 έως και 31.12.2018, καταβάλλονται εφάπαξ μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του έτους 2021.

  2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, η οποία εκδίδεται μέχρι την 31η.03.2021, καθορίζονται ο χρόνος, η διαδικασία και κάθε άλλο αναγκαίο ζήτημα σχετικά με την καταβολή των διαφορών αποδοχών που απορρέει από τις διατάξεις της παρ. 1 προς τους δικαστικούς λειτουργούς και το κύριο προσωπικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που ήταν εν ενεργεία κατά το χρονικό διάστημα από 1ης.1.2017 έως και 31.12.2018










Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2022

Ελληνικά πανεπιστήμια - Μπάτε σκύλοι άλεστε .... - Νέα κατάληψη εντός του ΑΠΘ


 Σε νέα κατάληψη εντός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προχώρησαν σήμερα ομάδες αναρχικών.

Σύμφωνα με πληροφορίες η κατάληψη έγινε περί τις 2 το μεσημέρι της Δευτέρας στον χώρο πίσω από το κτίριο του Χημικού και λίγα μέτρα πιο δίπλα από την εκκενωθείσα κατάληψη του Βιολογικού

Στο σημείο, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τοπικά μέσα, βρίσκονται περίπου 30 άτομα, τα οποία καλούν σε στήριξη με δημοσιεύματα σε σελίδες του αντιεξουσιαστικού χώρου αλλά και στο facebook, αναφέροντας πως «ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε για πάντα καταληψίες».




https://www.kathimerini.gr/society/561662758/nea-katalipsi-entos-toy-apth/


Το τελευταίο μίλι…


 

 Νίκος Μαραντζίδης

Για τους µη εξοικειωµένους, το μίλι είναι μονάδα μήκους 1.609 μέτρων, που χρησιμοποιούν οι Αγγλοσάξονες αντί του χιλιομέτρου και δεν πρέπει να συγχέεται με το ναυτικό μίλι, που ισούται με 1.852 μέτρα.

Το «τελευταίο μίλι» έγινε διάσημο στη χώρα τον Φεβρουάριο του 2021, όταν ακούστηκε από τα χείλη του πρωθυπουργού για να αποτυπώσει την αισιόδοξη βεβαιότητα πως «διανύουμε το τελευταίο μίλι προς την ελευθερία από την πανδημία».

Δεν ξέρω από πού δανείστηκε την έκφραση –γιατί μίλι και όχι χιλιόμετρο;– αλλά δεν θα εκπλησσόμουν εάν ο πρωθυπουργός είχε στον νου του τον μαραθώνιο. Για τους Αγγλοσάξονες δρομείς του μαραθωνίου δρόμου «το τελευταίο μίλι» υποδηλώνει πως ένας μακρύς κουραστικός αγώνας (ο μαραθώνιος έχει απόσταση 42.195 μέτρα ή 26,2 μίλια) τελειώνει. Οση καταπόνηση κι αν έχεις στα πόδια σου, όσο κι αν νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο, στο τελευταίο μίλι σφίγγεις τα δόντια, σηκώνεις το κεφάλι και ατενίζεις τον τερματισμό.

Στη Βοστώνη, μάλιστα, διοργανώνεται ίσως ο διασημότερος και παλιότερος μαραθώνιος στον κόσμο, που ξεκίνησε το 1897 και έκτοτε διεξάγεται κάθε χρόνο ανελλιπώς. Ιδιαίτερα οι φοιτητές των πανεπιστημίων της πόλης τον αναμένουν με ενθουσιασμό και χιλιάδες εξ αυτών παίρνουν μέρος.

Οι δρομείς, βέβαια, όταν λένε τελευταίο μίλι εννοούν πράγματι μίλι. Δεν αναφέρονται σε έναν ευσεβή πόθο. Κάτι τέτοιο ακόμη και ένας αρχάριος δρομέας γνωρίζει πως θα ήταν καταστροφικό. Αν δηλαδή είσαι στα μισά της διαδρομής, δεν θα πεις στον διπλανό δρομέα: «Υπομονή, διανύουμε το τελευταίο μίλι». Γιατί αν το κάνεις, και εφόσον σε πάρει σοβαρά, όταν θα περάσουν ένα-δυο μίλια και δεν δείτε τον τερματισμό, θα προκληθεί μεγάλη ζημιά τόσο στην αντοχή όσο και στην ψυχολογία σας.

Κάθε σοβαρός δρομέας μαραθωνίου θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο της απόστασης, του ρυθμού και της σωματικής του αντοχής. Και έλεγχος σημαίνει να γνωρίζει την αλήθεια, για να προστατέψει πρωτίστως την υγεία του και μετά την επίδοσή του.

'Οσοι έχουν τρέξει ξέρουν πως οι καλοί δρομείς πάνε κάπως συγκρατημένα στην αρχή, ώστε στο δεύτερο μισό του αγώνα να διατηρούν τις δυνάμεις τους ακέραιες. Καλοί δρομείς δεν είναι οι υπεραισιόδοξοι ούτε οι επιπόλαιοι, που δεν παίρνουν τα μέτρα τους ενώ η καταπόνηση τους έχει αγγίξει. Οι καλοί δρομείς είναι συγκρατημένοι, διότι αντιλαμβάνονται πως σε ένα μαραθώνιο μπορούν να συμβούν απρόοπτα για τα οποία πρέπει να είναι προετοιμασμένοι σωματικά και διανοητικά.

Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από εκείνη τη δήλωση και, δυστυχώς, συνεχίζουμε ακόμη να τρέχουμε. Πρέπει να είναι το μακρύτερο τελευταίο μίλι στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είμαστε κατάκοποι, χωρίς ενέργεια, υποφέρουμε από κράμπες στα πόδια, εκνευρισμένοι και ανήσυχοι σε μια διαδρομή που μας φαίνεται διαρκώς ανηφορική. Σε κάθε στροφή νομίζουμε πως τελειώνει, και διαπιστώνουμε απογοητευμένοι πως έχει και άλλο.

Και από επιδόσεις; Τον τελευταίο χρόνο καταγράφουμε ένα από τα χειρότερα ποσοστά θνησιμότητας από COVID στην Ευρώπη. Είμαστε σαν τον δρομέα που ξεκίνησε καλά, όμως στα μισά τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του κι έμεινε πίσω. Με τις σημερινές επιδόσεις μας, μόνο σε βαλκανικούς αγώνες θα είχαμε ελπίδες να διακριθούμε.

Τελικά, το «τελευταίο μίλι» θα μείνει στον χρόνο ως μια άστοχη δήλωση αισιοδοξίας. Ίσως δεν συναγωνίζεται το «η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη» του Αλογοσκούφη ή το «λεφτά υπάρχουν» του Παπανδρέου, όμως, αν στο μέλλον κάποιος γράψει ένα λεξικό υπεραισιόδοξων δηλώσεων, θα τη συμπεριλάβει.

Ομολογώ, πως δυσκολεύομαι να κατανοήσω το σύγχρονο στυλ ηγεσίας, που υπαγορεύει στους ηγέτες να παριστάνουν μονίμως τους αισιόδοξους και σίγουρους. Μπορεί να φταίει πως γερνάω ή μήπως οι πολιτικοί παίρνουν πολύ στα σοβαρά τη βιομηχανία της επικοινωνίας, που πουλάει αισιοδοξία και χαρά σαν να είναι οι πολίτες παιδιά στην Ντίσνεϊλαντ; Κατανοώ πως και στην πολιτική, όπως στο σούπερ μάρκετ, ο ψηφοφόρος-καταναλωτής πρέπει να είναι χαρούμενος, αλλά μήπως το παρακάνουμε;

Αρέσει σε πολλούς η σύγκριση με τον Τσώρτσιλ, αλλά πόσοι έχουν το κουράγιο να πουν: «Δεν έχω τίποτε να σας προσφέρω εκτός από αίμα, μόχθο, δάκρυα και ιδρώτα», όπως αυτός δήλωσε στο βρετανικό Κοινοβούλιο το 1940;

* Ο κ. Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.



πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/561660166/to-teleytaio-mili/

Το άκρον άωτον της ηλιθιότητας - “Γιατί εξοπλιζόμαστε; Θα γίνουμε μήπως υπερδύναμη;” - "Και τι έγινε άμα χάσουμε μερικά νησιά;" - "Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν"


 

Ανδρέας Δρυμιώτης

"Το άκρον άωτον της ηλιθιότητας είναι, το να πιστεύεις ότι κάνοντας συνέχεια τα ίδια πράγματα, υπάρχει περίπτωση να έχεις διαφορετικά αποτελέσματα…" (Αϊνστάιν)

Το συμπέρασμα του Αϊνστάιν φαίνεται αυτονόητο, αλλά μπορεί να εκπλαγείτε διαπιστώνοντας πόσο διαδεδομένο είναι στην καθημερινή μας ζωή. Για του λόγου το αληθές, η συγγραφέας Laurell K. Hamilton, στο βιβλίο της «The Laughing Corpse», λέει εμφατικά: «Stupidity isn’t punishable by death. If it was, there would be a hell of a population drop». Σε μετάφραση (ειδικά για τον φίλο αναγνώστη από τα Γρεβενά): «Η ηλιθιότητα δεν επισύρει τη θανατική ποινή. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα είχαμε σημαντική μείωση του πληθυσμού».

Αυτά σαν εισαγωγή. Πάμε τώρα στο θέμα μας. Ο Σύριζα το 2019 έχασε τέσσερις εκλογές: Βουλευτικές, Ευρωεκλογές, Νομαρχιακές και Δημοτικές. Αυτό δεν είναι πρωτοφανές και θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε κόμμα που φθείρεται από την κυβερνητική θητεία του. Αυτό, όμως, που είναι πρωτοφανές είναι το γεγονός ότι στους περίπου 30 μήνες από τη συντριβή του, υστερεί δημοσκοπικά σε όλα τα μεγέθη των ερευνών, παρά τα σημαντικά προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Ποια είναι η εξήγηση;

Ο Σύριζα επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Οι θέσεις του σε όλα τα κρίσιμα θέματα είναι μειοψηφικές. Δίνει την εντύπωση ότι εξακολουθεί να είναι δέσμιος του παρελθόντος, δηλαδή του 3%. «Είναι στη φύση του» που λέει και ο σκορπιός. Μια σειρά απίθανων συμπτώσεων και λαθών (άλλων πολιτικών ανδρών) τον οδήγησε στην εξουσία, αλλά ποτέ δεν ξεπέρασε το DNA του και τις καταβολές του, παρόλο που θέλει να εμφανίζεται σαν προοδευτικό κόμμα.

Ελάτε να δούμε μερικές τέτοιες περιπτώσεις, αρχίζοντας από τα πλέον πρόσφατα γεγονότα.

Ελληνο-Αμερικανική Συμφωνία. Στην περίπτωση αυτή έχουμε πραγματικά σχιζοφρενική αντιμετώπιση. Ακόμα και ο Αμερικανός πρέσβης έμεινε «παγωτό» ακούγοντας την επίσημη θέση του Σύριζα για το θέμα. Κυριολεκτικά δεν πίστευε στα αυτιά του. Οι δηλώσεις του αποτυπώνουν την έκπληξή του, αλλά και τη διπλωματικά καμουφλαρισμένη οργή του: «Μένω έκπληκτος, γιατί έχω πει στο παρελθόν πως αυτή η αναγέννηση των αμυντικών σχέσεων Ελλάδας – ΗΠΑ ξεκίνησε πραγματικά κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τα τέσσερα μέρη που συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε ως μέρος της αμυντικής συμφωνίας, είναι μέρη που εντοπίστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξεκινήσαμε να λειτουργούμε στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη και στο Στεφανοβίκειο κατά τη διάρκεια της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ». Οσο ο Σύριζα ήταν στην εξουσία διαπραγματευόταν με τις ΗΠΑ για μια παρόμοια συμφωνία. Τώρα που την υπέγραψε η κυβέρνηση τους Κυριάκου Μητσοτάκη δεν τους άρεσε και την καταψήφισαν με φτηνές δικαιολογίες: «Με τη σημερινή υπογραφή της συμφωνίας με τις ΗΠΑ ο κ. Μητσοτάκης γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης που εκχωρεί επ’ αόριστον στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε ελληνικό έδαφος. Το κάνει, μάλιστα, ανακοινώνοντας με μεγάλη περηφάνια ότι η συμπερίληψη στρατιωτικής εγκατάστασης στην Αλεξανδρούπολη παρέχει “δυνατότητα ταχείας μεταφοράς και στάθμευσης αμερικανικών δυνάμεων στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία”. Βάζοντας έτσι την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή επικίνδυνων εντάσεων στη Μαύρη Θάλασσα. […]». Βλέπετε πού είναι το παράλογο; Αν δεν ήταν επ’ αόριστον, αλλά ορισμένου χρόνου όπως λένε, «δεν θα έμπαινε η Ελλάδα στην πρώτη γραμμή επικίνδυνων εντάσεων στη Μαύρη Θάλασσα»; Τρικυμία στο κρανίο.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Pulse, ο κόσμος κρίνει τη συμφωνία: Θετικά 29% και Μάλλον Θετικά 29%, Σύνολο 58%. Η μειοψηφία την κρίνει Αρνητικά 11% και Μάλλον αρνητικά 11%, Σύνολο 22%. Μετά απορούν γιατί είναι πίσω στις δημοσκοπήσεις.

Ελληνο-Γαλλική αμυντική συμφωνία: Στην περίπτωση αυτή οι δικαιολογίες τους για να την καταψηφίσουν ήταν φαιδρές. Η αποδοχή της συμφωνίας από τους πολίτες είναι ακόμα μεγαλύτερη από την Ελληνο-Αμερικανική.  Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Marc, οι πολίτες την κρίνουν: Θετικά 53,1% και Μάλλον θετικά 22,1%, Σύνολο 75,2%. Η δε καταψήφιση της Συμφωνίας από τον Σύριζα κρίνεται: Λάθος 50,1% και Μάλλον Λάθος 14,1%, Σύνολο 64,2% και μόνο η μειοψηφία κρίνει την καταψήφιση: Σωστή 14,9% και Μάλλον Σωστή 11,0%, Σύνολο 25,9%. Μετά τους φταίνε τα πληρωμένα μέσα και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων.

Αμυντικές δαπάνες 2022. Οπως το σημείωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή, για λόγους εθνικού συμφέροντος η αντιπολίτευση πάντοτε ψήφιζε τις αμυντικές δαπάνες του Προϋπολογισμού. Ο Τσίπρας έσπασε αυτή την παράδοση καταψηφίζοντας τις. Ακόμα και το ίνδαλμά του, ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν ήταν στην αντιπολίτευση πάντοτε ψήφιζε τις αμυντικές δαπάνες του Προϋπολογισμού. Παρόλο που συνεχώς προσπαθεί να τον μιμείται (έβαλε και ζιβάγκο), εντούτοις στο πολύ σοβαρό θέμα αυτό άλλαξε στάση. Γιατί;

Πρωτοσέλιδο στη «Χουριέτ». Ακριβώς αυτή η στάση του Σύριζα και του Τσίπρα εκτιμήθηκε ιδιαίτερα στη γειτονική και εξαιρετικά «φιλική» Τουρκία. Αντιγράφω από ένα πρόσφατο άρθρο του Σάκη Μουμτζή που αναρτήθηκε στο Liberal.gr: «Θα χαιρόμασταν όλοι φαντάζομαι αν Έλληνας πολιτικός γινόταν πρωτοσέλιδο σε τουρκική εφημερίδα υποστηρίζοντας τις πάγιες ελληνικές θέσεις. Δημιουργεί όμως προβληματισμούς όταν η πρωτοσέλιδη φιλοξενία έχει ως αιτία την προβολή θέσεων που αρέσουν στην τουρκική πλευρά. Που ικανοποιούν τους αναγνώστες της εφημερίδας.

Η φωτογραφία του Α. Τσίπρα που κοσμούσε την πρώτη σελίδα της “Χουριέτ” συνοδευόταν από τη φράση του στη Βουλή προχθές: “Γιατί εξοπλιζόμαστε; Θα γίνουμε μήπως υπερδύναμη;” Αν δεν κάνω λάθος είναι η δεύτερη φορά που γίνεται πρωτοσέλιδο σε τουρκική εφημερίδα. Την άλλη ήταν όταν καταψήφισε την ελληνογαλλική συμφωνία […]».

Πέρα από τη διαπίστωση, ο συγγραφέας στο τέλος του κειμένου του εκφράζει μια εφιαλτική απορία, η οποία εύχομαι να μην είναι αληθινή.

«[…] Μήπως όμως ο Α. Τσίπρας έχει κάτι άλλο στο μυαλό του; Μήπως στέλνει μηνύματα προς εκείνα τα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων που θέλουν να καθίσουμε με την Τουρκία σε ένα τραπέζι εφ’ όλης της ύλης; Μήπως τους φωνάζει πως “εγώ είμαι ο άνθρωπός σας;” μήπως επιζητεί την ισχύ που δεν του εμπιστεύονται οι Έλληνες πολίτες να τη λάβει από τον διεθνή παράγοντα; “Εγώ σας έλυσα το Μακεδονικό. Είμαι διαθέσιμος να μοιράσω το Αιγαίο!” […]». Ούτε να το σκέφτομαι! Έλα όμως που ένας βουλευτής του είπε κάποτε «και τι έγινε άμα χάσουμε μερικά νησιά;». Μπρρ.

Κουφοντίνας. Στις αρχές του 2021 ο καταδικασμένος σε πολλές φορές ισόβια Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας με αίτημα να μεταφερθεί σε φυλακές της αρεσκείας του. Για άλλη μια φορά ο Σύριζα σύσσωμος υποστήριξε παντοιοτρόπως το αίτημα του Κουφοντίνα, πηγαίνοντας κόντρα στην πλειοψηφία του κόσμου. Η δημοσκόπηση της MRB για το Star τεκμηρίωσε ότι το 69,8% των ερωτηθέντων απαντούσε αρνητικά στο ερώτημα «Να ικανοποιήσει η Κυβέρνηση ή όχι το αίτημα του Κουφοντίνα», ενώ μόλις το 15,5% συμφωνούσε. Η «Αυγή», επίσημο όργανο του Σύριζα, έγραψε τότε: «Η MRB χτες έγινε η ντροπή της Πολιτικής Επιστήμης».

Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν την αλήθεια. Θέλουν να φαντάζονται ότι ζουν στο δικό τους –κατά παραγγελία– περιβάλλον. Μετά τους φταίνε οι εταιρείες δημοσκοπήσεων.

Πανεπιστημιακή Αστυνομία στα ΑΕΙ. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Marc που δημοσιεύθηκε στο «Πρώτο Θέμα», το 60,5% συμφωνούσε και μόνο το 37,4% διαφωνούσε. Φυσικά και πάλι ο Σύριζα υποστήριζε τη μειοψηφία.

Ελάχιστη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της GPO για τα Παραπολιτικά το 62,3% συμφωνούσε, ενώ μόνο το 31,8% διαφωνούσε. Όπως θα θυμάστε, ο Τσίπρας είχε κάνει επαναστατική σημαία το θέμα της ελάχιστης βάσης και μιλούσε για τις 30.000 παιδιά που θα στερηθούν τις σπουδές τους.

Είναι πραγματικά χωρίς νόημα να συνεχίσω την απαρίθμηση των περιπτώσεων όπου ο Σύριζα υποστηρίζει καταφανώς μειοψηφικές θέσεις. Διερωτώμαι. Είναι τόσο τυφλωμένοι που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν μπορείς να πηγαίνεις κόντρα σε όλα τα μεγάλα θέματα και να φιλοδοξείς να ξανακερδίσεις την ψήφο του λαού.

Σαν επιμύθιο σας αφήνω με τα λόγια του Ιησού Χριστού προς τον διώκτη Σαούλ: «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν» (Πράξεις Αποστόλων, ΚΣΤ΄ 14). Κάτι παρόμοιο είπε και ο Αϊνστάιν 2.000 χρόνια αργότερα.

Και αφού κλείνουμε με θρησκευτικό πνεύμα, να επαναλάβω την προσευχή μου: «Θεέ μου, από πού γλιτώσαμε. Βοήθησέ μας να μην τους ξαναδούμε στην εξουσία».  

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτηςείναι σύμβουλος επιχειρήσεων.





πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/561660493/peri-ilithiotitas/




Εκατό χρόνια χωρίς τη Μικρά Ασία - Η μεγαλύτερη καταστροφή που υπέστη ο Ελληνισμός στην Ιστορία του - Τα μοιραία λάθη




 

Δίχως εθνική ενότητα, εθνική στρατηγική και σχέδιο το καλοκαίρι του 1922 επήλθε η κατάρρευση του μετώπου

Το ελληνικό κράτος ιδρύθηκε με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Ανεξαρτησίας του Λονδίνου στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 από τις τρεις μεγάλες δυνάμεις, ήτοι την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία. Το πρωτόκολλο αναγνώριζε την Ελλάδα ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος και καθόριζε τα χερσαία σύνορά του στη γραμμή που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός.

  • Του
    Σάββα Καλεντερίδη

Η ίδρυση του ελληνικού κράτους αποτελούσε μια εξέλιξη τεράστιας σημασίας για τα δεδομένα της εποχής, αφού σήμαινε την απαρχή απώλειας εδαφών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, μια κατάσταση που τελικά οδήγησε στη διάλυσή της. Όμως αυτή η κατάσταση ανέδειξε ένα τεράστιας σημασίας ζήτημα, αυτό της τύχης των ελληνικών πληθυσμών που κατοικούσαν σε περιοχές στις οποίες ζούσαν κατά παράδοση Έλληνες από αιώνες και χιλιετίες.

Τότε το νεόδμητο ελληνικό κράτος υιοθέτησε την πολιτική της απελευθέρωσης εδαφών, μια πολιτική που τελικά σχηματοποιήθηκε στο εθνικό δόγμα που ονομάστηκε «Μεγάλη Ιδέα». Είναι αλήθεια ότι η Μεγάλη Ιδέα λειτούργησε και ως κινητήριος δύναμη του έθνους, μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους, οπότε η Ελλάδα έφτασε μέχρι τα σύνορα που έχει σήμερα, με εξαίρεση τη Θράκη και τα Δωδεκάνησα, που ενσωματώθηκαν αργότερα (1919, 1947-48 αντίστοιχα). Να σημειώσουμε ότι εκτός από τους θιασώτες της Μεγάλης Ιδέας υπήρχε και ένα ιδεολογικό ρεύμα στην Ελλάδα και στον Ελληνισμό, που ήταν υπέρ της παραμονής των Ελλήνων υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία, με στόχο την άλωσή της, κατά τα πρότυπα της άλωσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το Βυζάντιο.

Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους ο κόσμος εισέρχεται στον «προθάλαμο» του Μεγάλου Πολέμου, αυτού που αργότερα ονομάστηκε Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Εκεί, όταν ο κόσμος άρχισε να χωρίζεται σε δύο μέτωπα, που αργότερα εξελίχθηκαν σε στρατόπεδα, η Ελλάδα εμφανίστηκε απροετοίμαστη να χαράξει εθνική στρατηγική και να επιλέξει το ένα από τα δύο στρατόπεδα ή να τηρήσει αυστηρή ουδετερότητα, αν το επέτρεπαν οι συνθήκες και αν αυτό ήταν δυνατόν. Όμως, προϋπόθεση για να χαραχθεί εθνική στρατηγική είναι η εθνική ενότητα, και σε επίπεδο πολιτών και σε επίπεδο πολιτικών δυνάμεων.

Με την ίδρυση του ελληνικού κράτους, παρότι αυτό ήταν υπό την προστασία των τριών μεγάλων δυνάμεων που υπέγραψαν το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, ο αγγλικός παράγοντας ήταν αυτός που ασκούσε τη μεγαλύτερη επιρροή στις δομές και την εξωτερική πολιτική του κράτους. Από την άλλη πλευρά, ο βασιλικός οίκος του Βασιλείου της Ελλάδος διατηρούσε ισχυρούς διαύλους επικοινωνίας με τον γερμανικό παράγοντα. Έτσι, όταν άρχισαν οι πιέσεις από την πλευρά της Τριπλής Συνεννόησης (Αντάντ) στην Ελλάδα να ταχθεί στο πλευρό της, παρουσιάστηκε ρήγμα μεταξύ της κυβέρνησης και του θρόνου.

Βενιζέλος

Από τη μία ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, με το κόμμα των Φιλελευθέρων, πίστευε πως η Ελλάδα θα έπρεπε να συμμαχήσει με τους Συμμάχους της Αντάντ, ενώ από την άλλη ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α’, παντρεμένος με την αδελφή του Γερμανού Κάιζερ, Σοφία της Πρωσίας, και το φιλομοναρχικό Κόμμα Εθνικοφρόνων του Δημητρίου Γούναρη ήταν υπέρ της «ευμενούς ουδετερότητας» προς την Αντάντ, κάτι που στην ουσία εξυπηρετούσε τις Κεντρικές Δυνάμεις.

Αυτή η σοβαρότατη διάσταση απόψεων σε κορυφαίο επίπεδο έφερε τον Εθνικό Διχασμό, που οδήγησε στη δημιουργία δύο κυβερνήσεων, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ένα ρήγμα που προχώρησε και δίχασε ακόμα και το στράτευμα αλλά και τον ελληνικό λαό. Αυτός ο διχασμός δεν επέτρεψε στην Ελλάδα να δει με «καθαρό μάτι» το ζήτημα που προέκυψε με την υπογραφή της Συνθήκης του Μούδρου, που υπογράφηκε πάνω σε ένα αγγλικό θωρηκτό τις 30 Οκτωβρίου 1918 και σήμαινε στην ουσία την παράδοση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις δυνάμεις της Αντάντ.

Εκεί προέκυψε το ζήτημα της προστασίας των Ελλήνων που κατοικούσαν στα εδάφη της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ήταν το κομβικό σημείο, στο οποίο η Ελλάδα θα έπρεπε ενωμένη να αξιολογήσει την κατάσταση που επικρατούσε στον γεωπολιτικό της περίγυρο και να χαράξει εθνική στρατηγική γι’ αυτό το σοβαρό ζήτημα, με δεδομένο ότι οι Ελληνες της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν περίπου οι μισοί από τον πληθυσμό της Ελλάδας. Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας, με βάση την απογραφή του 1920, ήταν 5.536.375 άτομα, από τα οποία οι 500.000 ήταν Έλληνες των νομών της Ανατολικής Θράκης.

Εκεί η Ελλάδα δεν είχε ξεκάθαρη στρατηγική για την προστασία των ελληνικών πληθυσμών που κατοικούσαν στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά ακόμα και μετά την απόφαση να προστατευθούν οι περί τη Σμύρνη ελληνικοί πληθυσμοί, μια απόφαση που άφηνε έκθετους σε πολλαπλούς θανάσιμους κινδύνους τους Έλληνες των άλλων περιοχών της Ανατολίας, η στρατηγική της Ελλάδας ήταν «κολοβή». Εκεί έγινε το στρατηγικό λάθος, αυτό που έκανε ο Ναπολέων το 1812 και αργότερα ο Χίτλερ, το 1941, εισβάλλοντας και οι δύο σε μια περιοχή όπου το πλεονέκτημα του στρατηγικού βάθους το είχε ο αντίπαλος.

Η επιλογή

Αν η Ελλάδα ήθελε να κερδίσει εδάφη και να προστατέψει μέρος του υπό οθωμανική κυριαρχία Ελληνισμού, έπρεπε να επιλέξει την απελευθέρωση της ανατολικής Θράκης, ενέργεια που θα της έδινε τη δυνατότητα να προστατέψει και τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης. Κάτι τέτοιο θα έδινε το πλεονέκτημα στην ελληνική πλευρά, αφού το στρατηγικό βάθος θα το είχαμε εμείς, ενώ οι δυνατότητες του Κεμάλ και των δυνάμεών του να ανακτήσουν τον έλεγχο της περιοχής αυτής θα ήταν ελάχιστες. Όμως αντ’ αυτού επιλέξαμε την απόβαση στη Σμύρνη και τη Μικρά Ασία, όπου το πλεονέκτημα του στρατηγικού βάθους είχε η πλευρά του Κεμάλ και χωρίς να είναι ξεκάθαρος ο πολιτικός στόχος της ενέργειας αυτής. Δηλαδή, εκτός της προστασίας των ελληνικών πληθυσμών, δεν ήταν ξεκάθαρο τι ακριβώς ζητούσε ο Ελληνικός Στρατός στη Μικρά Ασία, μέχρι πού θα προήλαυνε, τι εδάφη θα καταλάμβανε και τι θα γινόταν με τους ελληνικούς πληθυσμούς εκτός των περιοχών που είχε καταλάβει ο Ελληνικός Στρατός.

Αυτό το στρατηγικό αδιέξοδο αναδείχτηκε με την αλλαγή στάσης του αγγλικού παράγοντα, που χρησιμοποίησε ως άλλοθι την άνοδο στην εξουσία των αντιπάλων του Ελευθέριου Βενιζέλου για να αφήσει μόνη και αβοήθητη την Ελλάδα στις αχανείς και αφιλόξενες στέπες της Ανατολίας. Και όπως ήταν μοιραίο, χωρίς εθνική ενότητα και χωρίς εθνική στρατηγική και σχέδιο, το καλοκαίρι του 1922 επήλθε η κατάρρευση του μετώπου, η τραγωδία του μικρασιατικού Ελληνισμού, με αποκορύφωμα την πυρπόληση της Σμύρνης, για να φτάσουμε στον Ξεριζωμό, που πήρε και τη σφραγίδα της ελληνικής κυβέρνησης, με την υπογραφή της Σύμβασης Περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών Πληθυσμών, που υπογράφηκε στη Λωζάννη της Ελβετίας στις 30 Ιανουαρίου 1923, έξι μήνες προτού συνομολογηθεί η Συνθήκη της Λωζάννης.

Έτσι, τις αρχές του 1924, όταν ολοκληρώθηκε η ανταλλαγή των πληθυσμών, η οποία, σημειωτέον, ήταν υποχρεωτική, η Μικρά Ασία και η Ανατολική Θράκη έμειναν πρώτη φορά εδώ και χιλιετίες χωρίς ελληνικούς πληθυσμούς.

Η μεγαλύτερη καταστροφή που υπέστη ο Ελληνισμός στην Ιστορία του

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη καταστροφή που υπέστη ο Ελληνισμός στη διάρκεια της Ιστορίας, κάτι που θα μπορούσε να αποφευχθεί, αν είχε εξασφαλιστεί η εθνική ενότητα, που είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη εθνικής στρατηγικής.

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου και την καταστροφή της Σμύρνης. Να μην κάνουμε το λάθος που έγινε με την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη της Εθνεγερσίας του 1821. Να μην υποβαθμίσουμε το θέμα. Να αναδείξουμε τα λάθη, όσο οδυνηρή και να είναι αυτή η διαδικασία. Απλά να το κάνουμε με έναν τρόπο «θεραπευτικό», αφενός μεν για να γιατρέψουμε τις πληγές του εθνικού διχασμού και αφετέρου για να διδαχτούμε, γιατί και τώρα η Ελλάδα έχει ανάγκη από εθνική στρατηγική, που δυστυχώς δεν διαθέτει.

πηγή: https://www.newsbreak.gr/apopseis/284818/ekato-chronia-choris-ti-mikra-asia/