Προκαλούν και πάλι οι Αλβανοί: Κατηγορούν την Ελλάδα για κατοχή αλβανικών εδαφών και γενοκτονία των Τσάμηδων - Έντονο διάβημα της Ελλάδας

 Η Ελληνική Πρεσβεία στα Τίρανα πραγματοποίησε έντονο διάβημα διαμαρτυρίας και ζήτησε άμεσα εξηγήσεις από το γραφείο του Αλβανού Προέδρου Ιλίρ Μέτα, σχετικά με έκθεση φωτογραφιών και χαρτών με αντικείμενο την "γενοκτονία των Τσάμηδων" και την "κατοχή αλβανικών εδαφών από την Ελλάδα". 

Οι εν λόγω φωτογραφίες, οι οποίες έχουν αναρτηθεί στην εξωτερική περίφραξη του Αλβανικού προεδρικού μεγάρου, συνοδεύονται από κατηγορίες εναντίον της χώρας μας σχετικά με την "γενοκτονία των Τσάμηδων", καθώς και από χάρτες που εμφανίζουν το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας ως "κατεχόμενα Αλβανικά εδάφη". 

Σημειώνεται ότι ο Αλβανός Πρόεδρος Ιλίρ Μέτα ξεναγήθηκε στην εν λόγω έκθεση από τους διοργανωτές.

 

https://www.capital.gr/epikairotita/3596081/entono-diabima-elladas-gia-tin-ekthesi-stin-albania-gia-ti-genoktonia-ton-tsamidon

Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών Ελλάδος: - Πρόσκληση στην Διάλεξη της Δρ. Χριστίνας Αλεξανδρή, με θέμα "Προφορικός Διάλογος με Αυτόνομα Ρομποτικά Συστήματα":- "Νέες Εξελίξεις και Τρέχοντα Ζητήματα"

 

    ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Παρακαλούνται

τα Μέλη και οι Φίλοι του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών της Ελλάδος

να τιμήσουν με την παρουσία τους την Διάλεξη της

Αναπληρώτριας Καθηγήτριας

 Δρ. Χριστίνας Αλεξανδρή.

Υπολογιστικός Γλωσσολόγος, Φιλοσοφική Σχολή

Εξωτερικό Μέλος ΔΕΠ Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών - ΕΚΠΑ

              με θέμα

«Προφορικός Διάλογος με

 Αυτόνομα Ρομποτικά Συστήματα: 

Νέες Εξελίξεις και Τρέχοντα Ζητήματα»

την 2α Δεκεμβρίου 2021, ημέρα Πέμπτη και ώρα 7 μ.μ.

στο Σπυροπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Φιλοθέης-Ψυχικού

(Λεωφόρος Κηφισίας και Αγίας Σοφίας 1, Ν. Ψυχικό 154 51, Στάση Σκαλάκια επί της Λεωφόρου)

Είσοδος και Παραμονή στο χώρο με Μάσκες Προστασίας και σε Επιλεγμένες Θέσεις.

21 Νοεμβρίου - Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων - "Οὐκ ἐλάσσω παραδώσω τὴν Πατρίδα": Στρατιωτικός Όρκος των Ελλήνων στο διάβα των αιώνων - BINTEO

 

Με την ευκαιρία της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου, ανήμερα της Εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, το ΓΕΕΘΑ συνεχίζει την σειρά των podcasts στρατιωτικής θεματολογίας που έχει εγκαινιάσει, με ένα αφιέρωμα στην ιερότερη και σημαντικότερη στιγμή στη ζωή κάθε στρατιωτικού.

Το τρίτο podcast έχει τον τίτλο «Οὐκ ἐλάσσω παραδώσω τὴν Πατρίδα» και αναφέρεται στους Στρατιωτικούς Όρκους που έδωσαν διαχρονικά οι Έλληνες στον διάβα των αιώνων, παρουσιάζοντας τα κοινά τους στοιχεία που ενώνουν ως αόρατος δεσμός αυτούς που υπερασπίστηκαν την Πατρίδα στο παρελθόν με αυτούς που την υπερασπίζονται σήμερα και θα την υπερασπισθούν στο μέλλον.

Στην ηχογράφηση του podcast έλαβε μέρος ο ηθοποιός κ. Λεωνίδας Κακούρης, ο οποίος με την ξεχωριστή φωνή του με μοναδικό τρόπο απαγγέλλει τους όρκους.

1918 - Η Συνθήκη Ανακωχής της Κομπιένης

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΡΑΣΣΑΣ

ΙΔΙΟΤΗΤΑ

 

ΑΝΤΓΟΣ Ε.Α.

 «Διά τόν μέσο ἄνθρωπο ὅλα τὰ προβλήματα προέρχονται ἀπό τὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, γιά τούς ἐνημερωμένους ἀπό τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καί γιά τοὺς ἱστορικούς ἀπό τὴν Γαλλική Ἐπανάσταση». Ἔρικ Λέντιχν, Αὐστριακός συγγραφεύς (1909-1999).

   Την 11η ώρα, της 11ης ημέρας, του 11ου μηνός του 1918, υπογράφηκε η συνθήκη καταπαύσεως των εχθροπραξιών, μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας με την Γερμανία. Η υπογραφή της συνθήκης σήμανε την λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου(Α΄ΠΠ), ο οποίος ξέσπασε την 28η Ιουνίου 1914. Οι εκπρόσωποι των εμπολέμων συναντήθηκαν στην Κομπιένη της Γαλλίας, στο βαγόνι του σιδηροδρομικού συρμού[1], που αποτελούσε το κινητό στρατηγείο του Γάλλου Στρατάρχου Φερδινάνδου Φος. Το τέλος του πολέμου ξεκίνησε από εκεί που άρχισε, από τα Βαλκάνια. Πρώτα συνθηκολόγησε η Βουλγαρία, μετά η Τουρκία και στην συνέχεια η Αυστρία[2]. 

Πίνακας της Υπογραφής της Συνθήκης

   Ο Απολογισμός του Πολέμου

   Τα θύματα του πολέμου ανήλθαν σε 18 εκατομμύρια νεκρούς εκ των οποίων τα 7 ήσαν στρατιώτες[3]. Το κόστος του πολέμου υπολογίστηκε σε 76 δισ. χρυσές λίρες Αγγλίας, με την Γερμανία να εμφανίζει την μεγαλύτερη μείωση των αποθεμάτων της σε χρυσό (123 εκατ. χρυσές λίρες), ενώ οι ΗΠΑ την μεγαλύτερη αύξηση (280 εκατ. χρυσές λίρες). Τα σύνορα της Ευρώπης άλλαξαν ριζικά μετά τον διαμελισμό της Γερμανικής, Ρωσικής, Αυστρο-ουγγρικής και Οθωμανικής αυτοκρατορίας. 8 νέα κράτη εμφανίσθηκαν στον χάρτη της Ευρώπης(Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία, Φιλανδία). Οι κοινοβουλευτικές δημοκρατίες από 2 προ του πολέμου (Γαλλία και Ελβετία), αυξήθηκαν σε 16 μετά την λήξη του.

    Η Τιμωρία

   Οι 34 ρήτρες που περιλαμβάνονταν στο κείμενο της ανακωχής για την κατάπαυση του πυρός ήσαν ενδεικτικές των διαθέσεων των συμμάχων έναντι της Γερμανίας: Άμεση εκκένωση όλων των χωρών που είχαν υποστεί εισβολή, συμπεριλαμβανομένων και της Αλσατίας και της Λωρραίνης. Άμεση παράδοση 5.000 πυροβόλων, 25.000 πολυβόλων, 1.700 αεροσκαφών, 5.000 ατμομηχανών, 150.000 βαγονιών, 5.000 φορτηγών το σύνολο των υποβρυχίων και το μεγαλύτερο μέρος του πολεμικού της στόλου[4]. Αποχώρηση από όλες τις αποικίες της και αποκήρυξη των συνθηκών Μπρέστ - Λίτοφσκ με την Ρωσία και Βουκουρεστίου με την Ρουμανία.

   Το Στύψιμο του Λεμονιού.

   Η Γερμανία αναλάμβανε την υποχρέωση επανορθώσεως όλων των ζημιών». Ο όρος αυτός αποτέλεσε αντικείμενο των πιο πικρών συζητήσεων του μεσοπολέμου. Το ζητούμενο ήταν εάν η Γερμανία έπρεπε να πληρώσει με βάση αυτά που μπορούσε, ή με βάση αυτά που όφειλε. Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Λόυντ Τζώρτζ σε αγόρευση στο κοινοβούλιο είπε: «Το καθήκον όλων των αληθινών πολιτικών, οι οποίοι κατευθύνουμε την κοινή γνώμη στις χώρες μας, είναι να μην υποκύψουμε στα άγρια πάθη της στιγμής, κηλιδώνοντας το θρίαμβο του δικαίου, αλλά να καθαγιάσουμε την θυσία των εκατομμυρίων, με την μόνιμη απαλλαγή της ανθρώπινης φυλής από την αγωνία και την κατάρα του πολέμου». Δυστυχώς για την ανθρωπότητα ο κοινός νους δεν πρυτάνευσε επί της κοινής γνώμης με αποτέλεσμα οι εκπρόσωποι των νικητών να επιδιώξουν «να στύψουν, όχι μόνο το γερμανικό λεμόνι, αλλά και τα κουκούτσια του».

                                                 Γάλλος                      Γερμανός                            Σκώτος 

   Τέλος Εποχής

   Το τέλος του Α΄ ΠΠ σηματοδότησε αλλαγή σελίδας στην ιστορία της ανθρωπότητος. Το αίσθημα της ηρεμίας και της αισιοδοξίας για το αύριο που επικρατούσε προπολεμικά, αντικαταστάθηκε από αυτό της ανασφάλειας, της συγχύσεως και της αμφιβολίας. Στις συμφωνίες ειρήνης που υπεγράφησαν, υπερίσχυσε η απληστία των νικητών στην διανομή των λαφύρων, αντί της συμφιλιωτικής διαθέσεως προς τους ηττημένους. Η νοοτροπία αυτή οδήγησε σε μη ελέγξιμες καταστάσεις, οι οποίες κατέληξαν μοιραία στην ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ και το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η συνθήκη των Βερσαλλιών αποδείχθηκε μια εικοσαετής ανακωχή. Οι Ευρωπαίων ηγέτες ενώ γνώριζαν, ότι η βία αναπαράγει βία, προτίμησαν τα ικανοποιήσουν το λαϊκό συναίσθημα, αντί να θέσουν τα θεμέλια για μόνιμη ειρήνη. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι ηγεσίες έλαβαν καλύτερες αποφάσεις.

[1] Την 22α Ιουνίου 1940, ο Χίτλερ χρησιμοποίησε το ίδιο βαγόνι για να υπογραφεί η συνθήκη ανακωχής της Γαλλίας.

[2] Την 18 Σεπ 1918, συνθηκολόγησε η Βουλγαρία. Την 30 Οκτ 1918, υπογράφηκε η συνθήκη ανακωχής του Μούδρου από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Την 3 Νοε 1918, υπογράφηκε η συνθήκη ανακωχής της Πάντοβα, από την Αυστρία και την Ιταλία. 

[3] 8 εκατομμύρια παρέμειναν ανάπηροι, ενώ 15 εκατ. τραυματίσθηκαν βαριά. Η Γερμανία έχασε το 15% του ανδρικού δυναμικού, η Αυστρία το 17% και η Γαλλία το 11%.

[4] 6 θωρηκτά, 18 καταδρομικά, 50 αντιτορπιλικά.

21η Νοεμβρίου - Η Υπέρμαχος Στρατηγός και οι Ένοπλες Δυνάμεις του Έθνους

 Γράφει ο Αντγος ε.α. Θεόκλητος Ρουσάκης, Επίτιμος Διοικητής Β΄ Σώματος Στρατού

 Εδώ και μερικά χρόνια ο εορτασμός της Παναγίας, ως Εορτή των Ενόπλων Δυνάμεων του Έθνους, μεταφέρθηκε από την 15η Αυγούστου στην 21 Νοεμβρίου, κατά την οποία η Εκκλησία, εορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου. Την είσοδο δηλαδή της 3ετούς Μαρίας στο Ναό, όπου παρέμεινε επί μία 7ετία, ίσως και περισσότερο, κάνοντας έτσι ένα είδος θρησκευτικής θητείας, για να δεχθεί αργότερα το σπόρο της Θείας Δημιουργίας.

 Η εορτή των Εισοδίων προσλαμβάνει έτσι μία επιπρόσθετη συμβολική διάσταση για την ελληνική νεολαία, ως προς την εκπλήρωση του στρατιωτικού καθήκοντος. Η στρατιωτική θητεία πλέον σηματοδοτεί την έξοδο του νέου από το πεδίο της ανευθυνότητας και την είσοδό του στο πεδίο του καθήκοντος, την είσοδό του στο περιβάλλον της ευθύνης, δηλαδή την είσοδό του στο Ναό του Χρέους προς την πατρίδα.

 Οι βυζαντινοί μας πρόγονοι θεώρησαν την αυτοκρατορία της καθ΄ ημάς Ανατολής ως Θεοτόκον και Θεοφρούρητον βασίλειο και γι΄ αυτό όταν έπεσε η Πόλη, στην αντίληψη του λαού μας η δόνηση της οδύνης πρώτα διαπέρασε την Παναγιά. Λέει το δημοτικό «Η Δέσποινα ταράχτηκε κι΄ εδάκρυσαν οι εικόνες». Αμέσως όμως ο λαός μας ξεχνά τα βάσανα του και νιώθει την ανάγκη να παρηγορήσει την Παναγιά και λέει «Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι».

 Κι’ όταν στην πιο κρίσιμη στιγμή του αγώνα ο Θ. Κολοκοτρώνης εγκαταλείφθηκε από τους άντρες του που τον συνόδευαν και από τους οπλαρχηγούς του, προσέφυγε στη Παναγιά του Χρυσοβιτσίου και προσευχήθηκε λέγοντας «Παναγιά μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες δια να εμψυχωθούν». Και το θαύμα έγινε, λέγει ο ίδιος. «Εγινήκαμε εννιά και το άλογο μου δέκα. Κι εγώ χωρίς τουφέκι».

 Ο ελληνισμός σύσσωμος δεν θα παύση ποτέ να φυλάει Θερμοπύλες έστω και μέσα στο καταλυτικό πνεύμα της Νέας Εποχής που ανανοηματοδοτεί ακόμα και την έννοια της Εθνικής Άμυνας, της Πατρίδος, του εθνικού χρέους και την παραδοσιακή αντίληψη περί συνόρων .

 Γιατί σήμερα τα σύνορα της χώρας μας είναι κατ΄ αρχήν ψυχικά και όχι γεωγραφικά, διότι στην ψυχή μας διακυβεύεται η ιστορική μας ύπαρξη και η συνέχεια της ιστορίας μας. Γι' αυτό τίποτα δεν χρειάζεται το έθνος μας σήμερα στον αγώνα του, παρά μόνο το ελληνορθόδοξο φρόνημά του, ως μόνιμη πηγή ομόνοιας, ηρωισμού και αυτοθυσίας.

 Στο δρόμο που περπάτησε ο Έλληνας Μαχητής ανά τους αιώνες, περιμένει όλους εμάς, τους συνεχιστές της ιστορίας του να τον ακολουθήσουμε γιατί είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για την επιβίωσή μας. Για όσους δε, έχουν χάσει την ελπίδα τους, την προσδοκία τους, αλλά και την αισιοδοξία τους για τη νέα γενιά πρέπει να τους δείξουμε τις θυσίες των νέων αγωνιστών της ΕΟΚΑ στην Κύπρο, των νέων Κυπρίων και Ελλαδιτών πολεμιστών το 1974 κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, των ηρωικών χειριστών του Ε/Π στην κρίση των Ιμίων, που αν και γνώριζαν ποια θα ήταν η τύχη τους, έμειναν σταθεροί στην απόφασή τους να εκτελέσουν ευόρκως την αποστολή τους. Όλοι αυτοί και όχι μόνο, προσφέρουν μια εξόχως θετική ερμηνεία. Μια ερμηνεία με τη διαπίστωση ότι, οι καιροί μας, όποια φθορά και αν προξένησαν στον Έλληνα, διακρίνονται ακόμα από δείγματα αυτοθυσίας, αγωνιστικότητος και προσφοράς στο βωμό της ελευθερίας, εγγυητικά του μέλλοντος της Πατρίδος μας, για την επιβίωση του Έθνους.

 Όμως προστάτης των πολεμιστών μας από την περίοδο του Βυζαντίου και των νεότερων καιρών, είναι η Παναγιά μας, που έχει συνδεθεί τόσο βαθιά και τόσο πλατιά με τις πολεμικές περιπέτειες του λαού μας. Έγινε ένα είδος εθνικής θεότητας, μια κατ’ εξοχήν υπέρ τον άνθρωπο και η υπέρ του ανθρώπου δύναμη, προς την οποία στρεφόμαστε με λόγους δηκτικούς, προσευχητικούς και παρακλητικούς, έτσι που το «Παναγιά μου βόηθα…» να γίνει ένα αυθόρμητο επιφώνημα της στιγμής. Είναι η ‘’Υπέρμαχος Στρατηγός’’ και ο ‘’ασάλευτος πύργος’’ που προστατεύει το ευλαβές γένος των Ελλήνων. Η Παναγία που ευλογεί τα ιερά όπλα του Στρατού μας, που στα 200 χρόνια της υποστάσεως του νεότερου ελληνικού κράτους, δεν έγιναν όργανα δουλείας αλλά χαιρέτησαν πάντα την ειρήνη και την ελευθερία.

 Μέσα στη σημερινή δίνη της πνευματικής, αξιακής και πολιτισμικής κρίσης, της ιδιοτέλειας, του ατομισμού, της κοινωνικής σήψης και της στρέβλωσης της ελληνορθόδοξης παιδείας και αγωγής που απειλεί την πατρίδα μας, υπάρχουν κάποιοι, που εξακολουθούν ακόμη όρθιοι με το κεφάλι ψηλά να αγωνίζονται και να τιμούν τον όρκο που έδωσαν για την πατρίδα. Είναι οι άνδρες και οι γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων που σε πείσμα των καιρών συνεχίζουν να αγωνίζονται και να προσφέρουν.

 Είναι αυτοί που πάνε κόντρα σε μια εποχή πολιτικής εκμετάλλευσης, λαϊκισμού, κομματικής αμετροέπειας και μισαλλοδοξίας, που κάθε τι που αφορά στην Πίστη μας, στην Πατρίδα μας, στα εθνικά μας σύμβολα και στο αγωνιστικό φρόνημά μας για την Ελευθερία το θεωρούν φασισμό, γραφικότητα και αναχρονισμό και ως εκ τούτου πρέπει να αποκαθηλωθεί ή να λοιδορηθεί

 Είναι αυτοί που παλεύουν με τα στοιχεία της φύσεως, τις αντιξοότητες της σκληρής και ρεαλιστικής εκπαίδευσης, ημέρα και νύχτα.

 Είναι αυτοί που πολεμούν καθημερινά, μέσα σε ένα άρμα μάχης, σε ένα χαράκωμα, που πέφτουν με αλεξίπτωτα, που καταδύονται σε παγωμένες και σκοτεινές θάλασσες, που επιχειρούν μέσα από ένα υποβρύχιο στα βάθη της θάλασσας ή που πετούν δεμένοι στο κάθισμα ενός μαχητικού αεροσκάφους χιλιάδες πόδια πάνω από τα κεφάλια μας, για τη διατήρηση της εθνικής μας αξιοπρέπειας

 Είναι αυτοί που μεταφέρουν ασθενείς υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες, που ανακουφίζουν τους ακρίτες μας στα απομακρυσμένα νησιά, που σβήνουν φωτιές, που σώζουν ανθρώπινες ζωές καθημερινά με την έγκαιρη και απρόσκοπτη διακίνηση των εμβολίων κατά της πανδημίας σε όλη τη χώρα προσφέροντας κοινωνικό έργο εκεί όπου ο κρατικός μηχανισμός αδυνατεί.

 Είναι αυτοί που πολλές φορές πληρώνουν με το αίμα τους την αφοσίωσή τους στην πατρίδα, στον ιερό όρκο που έδωσαν.

 Είναι αυτοί που δεν αφήνουν τη σημαία να την πάρει ο αέρας, αλλά αν χρειαστεί πεθαίνουν τυλιγμένοι με την γαλανόλευκη.

 Είναι αυτοί που πριν λίγες ημέρες τίμησαν την εποποιία του 1940 μαζί με όλο τον απλό κόσμο, που αισθάνθηκε για μια ακόμη φορά ρίγος και υπερηφάνεια για το φρόνημά τους.

 Είναι αυτοί που έχουν κερδίσει με το σπαθί τους την εκτίμηση, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, παρά το θόρυβο που κάνουν οι θλιβερές μειοψηφίες που αδυνατούν να συλλάβουν τις παραπάνω έννοιες.

 Είναι αυτοί που δεν συμβιβάζονται με τη μετριότητα και τη στασιμότητα, που δεν κρύβονται, που δεν φοβούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να δηλώσουν παρόντες όποτε τους ζητηθεί.

 Είναι αυτοί, που αν όλοι οι άλλοι ακολουθούσαν το παράδειγμά τους, θα είχαμε μια καλύτερη Ελλάδα. Τόσο απλά.

 Είναι αυτοί που στέλνουν μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, πως όταν και αν χρειαστεί θα είναι εκεί, στην πρώτη γραμμή, έτοιμοι να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας. Να τιμήσουν τα ιερά όπλα των Ελλήνων, όπως έκαναν οι πρόγονοί μας, σε αγώνες ακόμα πιο δύσκολους και επικίνδυνους

 Σ΄ αυτούς τους αγώνες οι Ένοπλες Δυνάμεις μας θα έχουν πάντα συναγωνιστή, συμπαραστάτη , προστάτη και ΄΄ ασάλευτο πύργο ΄΄την Θεοτόκο Υπέρμαχο Στρατηγό που ευλογεί τα Ιερά Όπλα του Στρατού μας και τον στρατευμένο ανθό της Πατρίδος μας

. Χρόνια Πολλά .

Πρωθυπουργός: - Δεν υπάρχουν "κορόιδα" και "έξυπνοι" σε μία εθνική μάχη. - Οι ενήλικες ανεμβολίαστοι πολίτες, δεν θα εισέρχονται σε κλειστές αίθουσες - Δείτε τα νέα μέτρα

 Συμπολίτες μου,

Επικοινωνώ και πάλι μαζί σας για να παρουσιάσω την πραγματική κατάσταση της πανδημίας στη χώρα μας. Να μοιραστώ τις σκέψεις μου για την έξαρση του τέταρτου κύματος που χτυπά ολόκληρη την Ευρώπη. Αλλά και να ανακοινώσω τις αποφάσεις της κυβέρνησης για το πώς πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά από εδώ και στο εξής.

Η εμφάνιση της μετάλλαξης Δέλτα δυστυχώς επιβράδυνε τον επίλογο του κορονοϊού σε όλο τον κόσμο. Όμως παντού, τώρα, το εμβόλιο δίνει τη νίκη στον άνθρωπο και όχι στην ασθένεια. Στην υγεία και όχι στον πόνο. Στην ελευθερία και όχι στους περιορισμούς. Γιατί όπου ο εμβολιασμός προχωρεί, ο ιός υποχωρεί.

Το βλέπουμε να συμβαίνει σε χώρες με μεγαλύτερα ποσοστά θωράκισης από εμάς, ειδικά στις μεγαλύτερες ηλικίες. Για παράδειγμα, στην Πορτογαλία ή στη Δανία μπορεί τα κρούσματα να αυξάνονται όμως εκεί τα νοσοκομεία και οι ΜΕΘ δεν γεμίζουν ασθενείς. Ούτε και οι απώλειες είναι μεγάλες.

Σήμερα, έχουν επιλέξει το εμβόλιο πάνω από 7 εκατομμύρια Έλληνες. Τρεις στους τέσσερις ενήλικες. Ωστόσο, 575.000 συμπολίτες άνω των 60 παραμένουν απροστάτευτοι και ξέρουμε ότι αυτούς χτυπά πιο σοβαρά ο ιός. Ενώ σχεδόν 1,5 εκατ. της ίδιας ομάδας συμπλήρωσαν 6 μήνες από τον εμβολιασμό τους. Αν και προστατευμένοι γίνονται πιο ευάλωτοι, καθώς έχουν λιγότερα αντισώματα.

Η επιστήμη, άλλωστε, μας προειδοποιεί ότι με τον καιρό η άμυνα του οργανισμού μας εξαντλείται. Συνεπώς, γίνεται καθοριστική και η ενισχυτική δόση του εμβολίου. Κι αυτό το στοιχείο είναι που συμπληρώνει τον κύριο στόχο μας: όλοι οι μεγαλύτεροι να κάνουν την πρώτη δόση και όλοι οι ήδη εμβολιασμένοι την τρίτη.

Σε αυτά τα δεδομένα κρύβεται και η αλήθεια για την πίεση στο Σύστημα Υγείας: σχεδόν εννέα στους δέκα ασθενείς που δοκιμάζονται, αυτή την ώρα, στις ΜΕΘ μας είναι ανεμβολίαστοι. Και όσοι νοσούν σοβαρά είτε δεν εμβολιάστηκαν καθόλου είτε δεν ενίσχυσαν την άμυνα του οργανισμού τους με την υπενθυμιστική δόση.

Πρόκειται, λοιπόν, πράγματι για πανδημία ανεμβολίαστων, αφού οι εμβολιασμένοι ακόμα και να νοσήσουν θα έχουν ήπιες συνέπειες. Σκεφτείτε ότι αν είχαμε τα ποσοστά θωρακισμένων ηλικιωμένων της Πορτογαλίας -και η Ελλάδα, θυμίζω, είναι δεύτερη στις μεγάλες ηλικίες στην Ευρώπη- οι διασωληνώσεις θα ήταν πέντε φορές λιγότερες.

Ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, οι γιατροί και οι νοσηλευτές μας κρατούν ετοιμοπόλεμες τις δομές υγείας με υπεράνθρωπες προσπάθειες. Γι’ αυτό, μαζί με την ευγνωμοσύνη μου, επαναλαμβάνω τη δέσμευση πως θα σταθώ δίπλα τους. Αναγνωρίζοντας ότι μαζί, μέσα στην περιπέτεια, χτίζουμε το νέο ΕΣΥ που όλοι θέλουμε.

Κάνω για ακόμα μία φορά έκκληση να σταματήσουν ορισμένοι να προσπαθούν να αποκομίσουν πρόσκαιρα οφέλη, κομματικοποιώντας το ανθρώπινο δράμα. Σήμερα χρειαζόμαστε όσο ποτέ καθαρό μυαλό και ενότητα. Όχι εργαλειοποίηση του πόνου και διγλωσσία, αλλά συγκεκριμένες και ρεαλιστικές προτάσεις.

Η Ελλάδα θρηνεί αχρείαστες απώλειες γιατί πολύ απλά δεν έχει τα ποσοστά εμβολιασμού άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Κι αυτό παρά την άρτια εκστρατεία που οργάνωσε. Κυβέρνηση και κοινωνία, όμως, υπογράψαμε μαζί ένα συμβόλαιο τιμής: να μην ξανακλείσουμε, με ασπίδα το εμβόλιο. Και πρέπει να τηρήσουμε τους όρους αυτής της συμφωνίας.

Γιατί ας μην ξεχνάμε και ότι επειδή, ακριβώς, δεν περιορίσαμε την οικονομική δράση, η χώρα πέτυχε την τρίτη υψηλότερη ευρωπαϊκή επίδοση στην ανάπτυξη. Και τη μεγαλύτερη μείωση της ανεργίας, με τη δημιουργία 180.000 νέων θέσεων εργασίας. Και βέβαια με τα σχολεία μας ανοιχτά και ασφαλή, με τα πολλά τεστ που κάνουμε.

Συμπολίτες μου,

Όλα τα κράτη προσαρμόζουν συνεχώς τη στάση τους ανάλογα με τη συμπεριφορά του ιού, τις τοπικές, δημογραφικές ιδιομορφίες, αλλά και την ισορροπία μεταξύ της επάρκειας ενός μέτρου και της δυνατότητάς του να εφαρμοστεί και να αποδώσει. Αυτή την ευέλικτη πολιτική ακολουθούμε και εμείς στην ελληνική πραγματικότητα.

Ήδη, οι τελευταίες πρωτοβουλίες μας έχουν αποτέλεσμα: τις τελευταίες εβδομάδες κλείστηκαν πάνω από 350.000 ραντεβού για πρώτο εμβολιασμό. Και οι μισοί από όσους πολίτες έχουν ήδη εμβολιαστεί και έχουν τη δυνατότητα να κάνουν την τρίτη δόση, την έκαναν ή την έχουν προγραμματίσει.

Αυτό αποδεικνύει ότι η προτροπή και η ενθάρρυνση έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τους γενικούς αφορισμούς περί υποχρεωτικότητας. Γι’ αυτό πιστεύω ότι και όσοι ακόμη διστάζουν μπορούν ν’ αλλάξουν άποψη, ακούγοντας τι λένε οι ανεμβολίαστοι που νόσησαν. Αυτοί που είδαν τον θάνατο κατάματα στη μοναξιά ενός κρεβατιού της Εντατικής.

Αισιοδοξώ, επίσης, ότι θα ζυγίσουν πιο ψύχραιμα τα πράγματα. Και θα αντιληφθούν ότι αν εμβολιαστούν και οι ίδιοι η ζωή τους θα γίνει, επιτέλους, πολύ πιο εύκολη. Χωρίς πρόσθετους περιορισμούς και οικονομικές επιβαρύνσεις, δίπλα στους ανθρώπους τους και άνετα μέσα στην κοινωνία.

Ακριβώς εκεί αποσκοπούν και τα συμπληρωματικά μέτρα που ανακοινώνω σήμερα:

Πρώτον, από την επόμενη Δευτέρα όλοι οι ενήλικες ανεμβολίαστοι πολίτες, πέραν της εστίασης, δεν θα εισέρχονται και σε άλλες κλειστές αίθουσες. Ούτε και με την επίδειξη τεστ. Σε σινεμά, θέατρα, μουσεία ή γυμναστήρια, για παράδειγμα. Είναι μία άμεση ενέργεια προστασίας και, ασφαλώς, μία έμμεση προτροπή να εμβολιαστούν.

Όσον αφορά τις λειτουργίες στις εκκλησίες, επαναλαμβάνω ότι οι πιστοί που δεν θα έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει να προσκομίζουν αρνητικό εργαστηριακό τεστ. Αυτό, άλλωστε, προβλέπει και η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου την οποία καλούνται τώρα να επιτηρούν οι φορείς της αλλά και, δειγματοληπτικά, η Πολιτεία.

Δεύτερον, το πιστοποιητικό εισόδου σε κλειστούς χώρους για εμβολιασμένους άνω των 60 ετών παύει να ισχύει επτά μήνες -επαναλαμβάνω, επτά μήνες- από την έκδοσή του. Θα δοθεί, δηλαδή, ένας μήνας περιθώριο για τον εμβολιασμό τους με την 3η δόση μετά την πάροδο του εξαμήνου. Και αυτό γιατί τα ιατρικά δεδομένα δείχνουν ότι, με τον καιρό, μειώνεται η άμυνα του εμβολίου.

Τρίτον, στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα επεκτείνεται το κυλιόμενο ωράριο. Ώστε να αποφεύγεται ο συνωστισμός, ιδίως τις ώρες προσέλευσης και αποχώρησης, αλλά και ο πρόσθετος φόρτος σε συγκεκριμένες ώρες στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Βεβαίως, με ειδικές πρόνοιες για εργαζόμενους με παιδιά στο σχολείο.

Τέταρτον, οι έλεγχοι θα συνεχιστούν, ακόμα πιο εντατικά. Δεν υπάρχουν «κορόιδα» και «έξυπνοι» σε μία εθνική μάχη. Και σε αυτήν πρέπει να μπουν πιο αποφασιστικά όλοι, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους: το κράτος, η αυτοδιοίκηση, οι επιστημονικοί φορείς αλλά και οι επιμέρους επαγγελματικές ενώσεις.

Και πέμπτον, αλλά πρώτης σημασίας, ενισχύεται κι άλλο το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αξιοποιούνται, ήδη, ιδιωτικές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Και στις περιοχές μεγάλης πίεσης επιτάσσονται και οι υπηρεσίες ιδιωτών γιατρών. Σήμερα, μάλιστα, υπέγραψα και τη σχετική διάταξη. Ενώ γίνονται προσλήψεις στη θέση ανεμβολίαστων υγειονομικών που παραμένουν σε αναστολή.

Με αυτό το σχέδιο προχωρούμε στο επόμενο δίμηνο. Για να έχουμε φέτος καλύτερα Χριστούγεννα από πέρυσι. Και μέχρι τότε οι συνεχείς έλεγχοι, τα πολλά τεστ και τα μέτρα ατομικής προστασίας να σταθεροποιήσουν και να μειώσουν τα κρούσματα. Και οι εμβολιασμοί πρώτης και τρίτης δόσης, ιδίως στους άνω των 60, να μειώσουν τις νοσηλείες και τα θύματα.

Ειδικά για την ισχύ των πιστοποιητικών, μάλιστα, με επιστολή μου προς την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα εισηγηθώ και η Ψηφιακή Ευρωπαϊκή Βεβαίωση να είναι έγκυρη μόνον αν αναγράφει και την τρίτη δόση μετά το εξάμηνο. Ώστε να αποφύγουμε κάθε ρωγμή στο τείχος ανοσίας που έχει ήδη χτιστεί στην ήπειρό μας.

Συμπολίτες μου,

Πρόκειται, όπως διαπιστώνετε, για επιλογές ενθαρρυντικές και όχι κατασταλτικές. Με διάθεση πειθούς και όχι αντιπαράθεσης που γεννάει διχασμούς και κοινωνικούς αυτοματισμούς.

Όπως έχω πει, περισσότερο από μία λάθος άποψη με πληγώνει μία λάθος απώλεια. Γι’ αυτό και συνεχίζω να σας καλώ να ακούσετε τη φωνή της πραγματικότητας γύρω μας: τον θρήνο για την έγκυο και τα νέα παιδιά που χάσαμε. Τα λόγια όσων πίστεψαν σε ψέματα και έζησαν τη φρίκη της Εντατικής. Αλλά και την αγωνία των γιατρών μας.

Σας καλώ επίσης να γυρίσετε την πλάτη στον φόβο και σε κάθε τσαρλατάνο που, για τη δική του δημοσιότητα και προβολή, εμπορεύεται την άγνοια. Η απειθαρχία στις εκκλήσεις των ειδικών δεν είναι πράξη «αντίστασης» στο κράτος, αλλά υποχώρηση της λογικής και του κοινού συμφέροντος. Παράδοση στο σκοτάδι και στον κίνδυνο.

Και επαναλαμβάνω: αν το σύνολο των μεγάλων ηλικιών εμβολιαστεί, ο κορονοϊός θα μετατραπεί σε ένα είδος εποχιακής γρίπης. Και αν όλοι τηρήσουμε τους κανόνες ατομικής υγιεινής, τότε ίσως εξαφανιστεί. Με τη στάση του καθένα μας στο σπίτι, στη δουλειά, στις συναναστροφές μας, με το να γίνουμε οι ίδιοι φύλακες της υγείας μας.

Αυτό ακριβώς σας ζητώ να κάνουμε. Επιστρατεύοντας ξανά τη σχέση εμπιστοσύνης Πολιτείας και πολιτών, που φέρνει θαυμαστά αποτελέσματα. Ακολουθώντας τις οδηγίες της επιστήμης και του κράτους. Και κάνοντας πράξη το μόνο σύνθημα που οδηγεί στην αισιόδοξη επόμενη μέρα: Εμβολιαστείτε, εμβολιαστείτε, εμβολιαστείτε!

Ο Διπλός Εορτασμός της 21ης Νοεμβρίου - Τα Εισόδια της Θεοτόκου και η Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων

 Γράφει ο Υπτγος ε.α. Χρ. Φαραντάτος .

 

  Η 21η Νοεμβρίου είναι ημέρα χαρμόσυνος δι’ ολόκληρο το Έθνος μας, είναι διπλή εορτή και πανήγυρις. Εορτάζουμε και τιμούμε, ως ορθόδοξοι Χριστιανοί με βαθειά πίστη και κατάνυξη τα ιερά Εισόδια της Παναγίας μας, αλλά και ως υπερήφανοι Έλληνες τιμούμε τις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) της χώρας μας, όπως έχει καθιερωθεί η Εορτή των παγίως από την Πολιτεία.

  Η πανάμωμος Παρθένος, η χωρήσασα τον αχώρητο Λόγον, προσάγεται τρανώς και προσφέρεται από τους σεβάσμιους γονείς Της Ιωακείμ και Άννα στο κατοικητήριο του Παντάνακτος Θεού, την υποδέχεται δε ευφραινόμενος ο μέγας αρχιερεύς Ζαχαρίας. Εκεί εισέρχεται ως τριετίζουσα δάμαλις, όπου θα παραμείνει επί 12 συναπτά έτη, μετά δε την έξοδό της νυμφεύεται τον Ιωσήφ, τον ακοίμητο προστάτη και φύλακά της.

  Η σύμπτωσις των δύο εορτών δεν είναι τυχαία. Η Παναγία μας, η μητέρα του Χριστού μας και όλων ημών είναι η υπέρμαχος στρατηγός του ευλογημένου Γένους μας και πολιούχος των ΕΔ, διότι θεωρείται προστάτις και σκέπη των, συμβάλλουσα πάντοτε στις νίκες των πολεμικών μας αγώνων.

  Αυτήν τη διπλή εορτή πανηγυρίζουμε αγαλλόμενοι και εν κατανύξει και ευφροσύνη βοώντες το Χαίρε προς την αγνή Παρθένο, αλλά και προς τις ευκλεείς και ένδοξες ΕΔ μας, που επισφραγίζουν με την βοήθεια και αρωγή της την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της πατρίδος.

  Οι ΕΔ αποτελούν την χαλύβδινη ασπίδα του Έθνους έναντι πάσης εχθρικής επιβουλής, αλλά και την εκλεκτή μερίδα του ελληνικού λαού, παραμένουσες πάντοτε προσηλωμένες στο καθήκον και την υψηλή αποστολή τους.

  Η πολεμική ετοιμότης των είναι αδιαμφισβήτητος, η ισχύς των και η αποτρεπτική των δύναμις είναι ικανές να αποτρέψουν και αντιμετωπίσουν οιανδήποτε απειλή, συμβάλλουσες στην άσκηση επιτυχούς εξωτερικής και εθνικής πολιτικής.

  Ο ελληνικός λαός στερρώς αφοσιωμένος στα πολύτιμα αγαθά της ελευθερίας και της ειρήνης επενδύει εκ του υστερήματός του και παρά την σημερινή οικονομική κρίση μεγάλα ποσά στις ΕΔ του, δια την προμήθεια όπλων και συγχρόνου παντοειδούς στρατιωτικού υλικού, ώστε να είναι πάντοτε ισχυρές και ετοιμοπόλεμοι.

  Ουδείς αμφιβάλλει ότι οι ΕΔ της χώρας πάντοτε εστάθησαν, τόσον εν πολέμω, όσον και εν ειρήνη, στο ύψος της εθνικής των αποστολής. Έχουν δοξάσει κατ’ επανάληψη τα όπλα τα ιερά, έδρεψαν δάφνες στα πεδία των μαχών κατά ξηρά και θάλασσα, φανείσες άξιες της υψηλής αποστολής των, αλλά και αυτής ταύτης της Πατρίδος. Κατ’ επανάληψη η ανθρωπότης υπεκλήθη προ του ηρωισμού και της αυτοθυσίας των Ελληνικών ΕΔ, ασχέτως εάν τα στενά συμφέροντα μεγάλων δυνάμεων δεν έδειξαν την δέουσα ευγνωμοσύνη και δεν ετήρησαν τις μεγάλες υποσχέσεις των προς την Ελλάδα.

  Είναι εντροπή δια την ανθρωπότητα η πανταχόθεν εκδηλουμένη κωλυσιεργία δια την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος και να ανέχονται οι μεγάλοι μας σύμμαχοι την κατάκτηση της Κύπρου, ούσης μέλους των Ηνωμένων Εθνών (HE) και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (EE) από τις τουρκικές δυνάμεις. Είναι αίσχος να παραμένει η Βορ. Ήπειρος, την οποία εντός μιας εικοσιπενταετίας τρις απελευθέρωσεν ο ελληνικός στρατός, υπό το πέλμα των τυράννων της Αλβανίας. Οφείλει η Ελλάς να δείξει εμπράκτως μεγαλύτερο ενδιαφέρον δια τους Βορειοηπειρώτες αδελφούς μας.

  Το ανοσιούργημα και η αισχρά προδοσία της αναγνωρίσεως του ψευδοκράτους των Σκοπίων ως Βορείου Μακεδονίας αμαύρωσε την ένδοξη ιστορία μας και αποτέλεσε κόλαφον δι’ ολόκληρον τον Ελληνισμό, αρκεί που εχαροποίησε τους ανιστόρητους φανερούς και κρυφούς εχθρούς της πατρίδος μας, αλλά και τους αγνώμονας «συμμάχους» μας! Ήδη παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα στο γειτονικό κρατίδιο και μας δίδεται η μεγάλη ευκαιρία να διορθώσουμε τα τραγικά λάθη μας και να ακυρώσουμε και καταργήσουμε την επάρατη, την προδοτική και την ανθελληνική συμφωνία. Ουδεμία σχέση έχουν και οι Σλάβοι των Σκοπίων με την Μακεδονία μας!

  Ποία η δικαίωση της Ελλάδος, όταν οι ΕΔ της ηγωνίσθησαν με ανδρεία, αυταπάρνηση, θάρρος, γενναιότητα και περιφρόνηση προς το θάνατο κατά τον Β′ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων;

  Δεν είναι της παρούσης ώρας να αναφέρομεν τους ηρωικούς αγώνες της Ελλάδος, ούτε την μεγάλη προσφορά της στην δημιουργία πολιτισμού που φωτίζει ολόκληρο τον κόσμον. Οπουδήποτε συμμετείχαν ελληνικές στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό (Κόσσοβο – Αφγανιστάν, κ.λπ.) απέσπασαν τα συγχαρητήρια, την εκτίμηση και τον θαυμασμόν των συμμάχων.

  Οι ΕΔ μας όμως και εν καιρώ ειρήνης πάντοτε συμπαρίστανται εις τον ελληνικό λαό προσφέρουσες πολύτιμες υπηρεσίες στους διαφόρους τομείς της καθημερινής ζωής. Ιδιαιτέρως σε εκτάκτους καταστάσεις, όπως σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές και γενικώς, στις πάσης φύσεως θεομηνίες. Τις είδαμε εσχάτως στις πυρκαγιές και τις φοβερές πλημμύρες του τόπου μας. Τις βλέπουμε καθημερινώς να στεγάζουν και να περιθάλπουν τους πρόσφυγες αναλαμβάνουσες ακόμη και τη σίτισή τους. Οι ΕΔ μας είναι εκείνες που συμβάλουν στην πρόοδο και ευημερία του Λαού μας, είναι αυτές που του εξυψώνουν και ενδυναμώνουν το ηθικό και εθνικό του φρόνημα και του προσδίδουν ευγένεια, μεγαλοπρέπεια, λαμπρότητα, υπερηφάνεια, υψηλοφροσύνη και ελπίδα. Το έργο τους, λοιπόν, είναι πολυσήμαντο, πολυσχιδές και πολύπλευρο.

  Σήμερα οι ΕΔ μας είναι πανέτοιμες να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε απειλή και να προστατεύσουν την ελευθερία και την ακεραιότητα της πατρίδος.

  Τελευταίως, η Ελλάς κατώρθωσε να συνάψει εξαιρετικές συμφωνίες αμυντικού χαρακτήρος τόσον με τη φίλη Γαλλία, όσον και με τις ΗΠΑ, οι οποίες μας παρέχουν ιδιαιτέραν ασφάλειαν από πάσης έξωθεν επιβουλής. Επισημαίνεται όμως, ότι η πρόσφατη συμφωνία με τη Γαλλία θα είχε μεγαλύτερη αξία και σημασία, αν παρείχετο και κάποια βάσις, όπως συμβαίνει με τις ΗΠΑ, σε κάποια νήσο του Αιγαίου (Λέσβο ή Δωδεκάνησα). Μία τέτοια βάσις θα αποτελούσε τη σφραγίδα της συμφωνίας.

  Η σημερινή Ελλάς δεν μπορεί να περιφρονήσει ή να αγνοήσει ό,τι μας εκληροδότησαν οι πρόγονοί μας με το άγιο αίμα τους και θα φανεί, αν χρειασθή, αντάξια της ενδόξου ιστορία της. Και επειδή η αξία των ΕΔ είναι ευθέως ανάλογη προς την αξία των στελεχών τους, απαιτείται η Πολιτεία να επιδεικνύει στοργή και ενδιαφέρον προς αυτά, ώστε να ίστανται πάντοτε στo ύψος της αποστολής τους και στη μετ’ ευλάβειας εκτέλεση του καθήκοντός τους.

  Έστω υπ’ όψιν, ότι η αναξιοκρατία κατά τις προαγωγές και τις κρίσεις και η έλλειψις αντικειμενικότητος τραυματίζουν και απογοητεύουν τα στελέχη, πράγμα που επιδρά δυσμενώς στο ηθικό των ΕΔ. Η φυσική τους ηγεσία πρέπει να αφήνεται απερίσπαστος να εκτελεί την αποστολή της και να μη δέχεται παραβάσεις στο έργο της με πολιτικά και κομματικά κριτήρια.

  Ουδείς αμφιβάλλει, ότι οι ΕΔ της χώρας θα είναι πάντοτε άξιες της πατρίδος και ότι με ευλάβεια και βαθεία πίστη στην υπέρμαχον στρατηγό του Γένους, θα τιμούν και γεραίρουν τα ιερά της Εισόδια. Είθε η Παναγία μας πάντοτε να τις σκέπει και να τις προστατεύει.