Eικόνα του Χριστού δακρύζει κι ανοιγοκλείνει τα μάτια στο Άγιο Σπήλαιο της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ!! - ΒΙΝΤΕΟ

 

Στις 19.04.21 εικόνα του Χριστού στο σπήλαιο της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ δίνει ένα συγκλονιστικό σημείο. 

Ο Χριστός ανοιγοκλείνει τα μάτια και δακρύζει σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες αλλά και το βίντεο που καταγράφει την σκηνή…

Αναφέρεται ότι, η εικόνα αυτή παριστάνει την Αχειροποίητη μορφή του, στο θαύμα με το λεπρό βασιλιά Αύγαρο όπου αποτυπώθηκε θαυματουργικά.

Απεικονίζει το Άγιο Μανδήλιο….

Το Άγιο Μανδήλιο Δακρύζει….κι αυτό είναι οξύμωρο…. ένα μαντήλι που δεν σφουγγίζει δάκρυα αλλά είναι το ίδιο Δακρυρροών….

Το σημείο έχει σχέση με την επίσης λοιμώδη πανδημία του κορωνοιού;; ”’ 

Eίναι ένα Μέγα Σημείο καθώς επίκεινται δραματικές εξελίξεις στην ανθρωπότητα;;; 

O 

Δεσπότης Χριστός δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυα του για τα επερχόμενα δεινά για τη Μεγάλη Αποστασία των Ημερών!!!

ανοιχτά και με δάκρυα

Λίγο πριν το Πάσχα……στους Αγίους Τόπους…..

Κλειστά Μάτια

dimpenews.com

«Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!»

 «Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!» 

Γράφει 

Ο Ευάγγελος Μαυρογόνατος 

«Το μάρμαρο μένει βουβό. Και θε να μείνη ακόμα ποιος ξέρει ως πότ’ αμίλητο το νεκρικό του στόμα. Κοιμάται κι’ ονειρεύεται. Και πότε θα ξυπνήση, όταν στα δάση , στα βουνά, στα πέλαγα βροντήση, το φοβερό ας κήρυγμα: «Χτυπάτε ,πολεμάρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!» 

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Γρηγόριος ο Ε,΄ γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα της Πελοποννήσου από φτωχούς γονείς, τον Ιωάννη και την Ασημίνα Αγγελοπούλου. 

Το κοσμικό όνομά του ήταν Γεώργιος Αγγελόπουλος. Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στην Πατμιάδα Σχολή και όταν επέστρεψε στη Σμύρνη όπου χειροτονήθηκε διάκονος και αρχιδιάκονος. 

Γρήγορα χειροτονήθηκε ιερέας και κατόπιν ανέλαβε πρωτοσύγκελος Σμύρνης. 

Το 1785 ο Γρηγόριος χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Σμύρνης και τον Μάιο του 1797, μετά την παραίτηση λόγω γήρατος του Οικουμενικού Πατριάρχη Γερασίμου Γ΄, ο Γρηγόριος εξελέγη διάδοχός του ως Γρηγόριος Ε΄. Το 1798 εκθρονίστηκε και εξορίστηκε στο Άγιο Όρος όπου παρέμεινε για επτά χρόνια και επιδόθηκε σε μελέτες. 

Μετά την παραίτηση του Πατριάρχη Καλλίνικου Ε΄ στις 22 Σεπτεμβρίου 1806, ο Γρηγόριος επανεξελέγη Πατριάρχης. 

Ωστόσο, οι πολιτικές ανωμαλίες του Ιουλίου 1808 στην Κωνσταντινούπολη που προκλήθηκαν από την επανάσταση των Γενιτσάρων, είχαν σαν αποτέλεσμα την παραίτηση του Πατριάρχη ο οποίος εξορίστηκε στην Πρίγκηπο. 

  Εκεί παρέμεινε για ένα χρόνο και κατόπιν κατέφυγε εκ νέου στο Άγιο Όρος για εννέα χρόνια. 

Στα μέσα του 1818, κατά τη διάρκεια της εξορίας του στο Άγιο Όρος, ο Γρηγόριος Ε΄ συναντήθηκε με τον Ιωάννη Φαρμάκη και ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη Φιλική Εταιρεία. 

Αν και έδειξε ζωηρό ενθουσιασμό μετά την αφήγηση του Φαρμάκη, του έκανε σαφές ότι ο ίδιος δεν μπορούσε να γίνει μέλος της αφού τυχόν αποκάλυψη της συμμετοχής του θα μπορούσε να βλάψει ολόκληρο το έθνος. 

Μετά την παραίτηση του Πατριάρχη Καλλίνικου Στ΄ στις 14 Δεκεμβρίου του 1818, ο Γρηγόριος Ε΄ επανήλθε στον πατριαρχικό θρόνο στις 14 Ιανουαρίου 1819. 

Λαμπρή του 1821 και ολόκληρος ο Μωριάς και η Ρούμελη συγκλονίζονται από τον Αναστάσιμο λόγο της Επαναστάσεως του Γένους. Λαμπρή, 22 Απριλίου 1821 (10 Απριλίου με το νέο ημερολόγιο) και αυτήν την Κυριακή της Λαμπρής, στην πόλη των Κωνσταντίνων δεν υπάρχει ανάσταση, παρά μονάχα θάνατος. 

Σε μια πύλη του Πατριαρχείου με διαταγή σουλτάνου ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’ απαγχονίζεται. 

Η είδηση κάνει ολόκληρο τον Ελληνισμό να παγώσει. Οργή και αίμα ξεσπούν απ’ άκρη σ’ άκρη στην χώρα. 

Ο φιλέλληνας και ιστορικός Γεώργιος Φίνλεϊ γράφει σχετικά στην Ιστορία της ελληνικής επαναστάσεως: «Το πτώμα του Πατριάρχη έμεινε εκτεθειμένο τρεις ημέρες. ‘Έπειτα το δώσανε στους εβραίους να το σύρουν μέσα από τους δρόμους και να το ρίξουν στην θάλασσα. 

Αυτή η μυσαρή αποστολή ήτανε πηγή τρομερής ικανοποίησης για τον Ιουδαϊκό όχλο της Κωνσταντινούπολις, εξ’ αιτίας του μεγάλου μίσους που επικρατεί σε όλη την αναστολή μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων». 

Η συνέχεια γνωστή. Χαλασμός, μάχες, θυσίες. Μέχρι που ήλθε η στιγμή κατά την οποία το Έθνος μας απέκτησε την ελευθερία του, μια ελευθερία πέρα για πέρα λειψή, πάντως έστω και κατ’ όνομα ελευθερία. 

Το 1912 βαδίσαμε προς την δόξα. Το 1919 οι Τούρκοι “φίλοι” μας εξόντωναν περισσότερες από πεντακόσιες χιλιάδες Ελλήνων του Πόντου. 

 Το 1922 έγινε ο μεγάλος Ξεριζωμός. Εκατομμύρια Ελλήνων σφαγιάστηκαν και ξεριζώθηκαν από τις πατρικές τους εστίες.

 Όλα αυτά πριν 99 μόλις χρόνια. Ζουν ακόμη ανάμεσα μα κάποιοι ασπρομάλληδες γέροντες και γερόντισσες, που είδαν το πρώτο φως του ήλιου στην γη της Ιωνίας. 

Το 1955, διωγμός στη Κωνσταντινούπολη. Περισσότεροι από εκατό χιλιάδες Έλληνες διώκονται. Οι περιουσίες τους λεηλατούνται. Δολοφονίες, βιασμοί, βεβηλώσεις νεκροταφείων και Ναών. 

Η Ίμβρος και η Τένεδος στα χέρια των Τούρκων γίνεται κάθε ημέρα και λιγότερο ελληνική, με αποτέλεσμα σήμερα στα δυο αυτά νησιά να ζουν μόνο λίγες εκατοντάδες ηλικιωμένοι. 

Το 1974, τουρκική εισβολή στην Κύπρο και μια συνεχιζόμενη κατοχή 41 ολόκληρων χρόνων. Από το 1821 έως το 1921 για εκατό ολόκληρα χρόνια ο Ελληνισμός βρισκότανε στην επίθεση και αναζητούσε την χαμένη του δόξα, την πραγμάτωση του προαιώνιου ονείρου του. 

Από το 1922 και μέχρι σήμερα ζούμε, με τον καθ΄ οιονδήποτε τρόπο, την αντεπίθεση των Οθωμανών. 

Στα 1872 ο Εθνικός Ποιητής, ο γνήσιος εκφραστής της γλώσσας του λαού μας, Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, μπροστά στον ανδριάντα του Εθνομάρτυρα Γρηγορίου του Ε’, αφιέρωνε το γνωστό ποίημα του με τίτλο: “ ΣΤΟΝ ΑΔΡΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ Ε’”, που άρχιζε με τα λόγια “πως μας θεωρείς ακίνητος, που τρέχει ο λογισμός σου;” 

Το ποίημα τελείωνε με το μεγάλο συμπέρασμα του εθνικού στοχαστή ότι το μάρμαρο θα μείνει βουβό μέχρι εκείνη τη στιγμή… “όταν στα δάση, στα βουνά, στα πέλαγα βροντήση, το φοβερό μας κήρυγμα: ‘’Χτυπάτε, πολεμάρχοι! Μη λησμονείτε το σχοινί, παιδιά του Πατριάρχη!” 

Μετά την απελευθέρωση το Βασίλειον της Ελλάδος λησμόνησε τον Γρηγόριο. 

Αντίθετα στην Ρωσία από το 1848, ο Πατριάρχης των Ελλήνων ετιμάτο ως Άγιος. Ρώσοι και Έλληνες προσήρχοντο στον τάφο του και άναβαν κεριά.

 Το 1862, ο Ιλάριος Γεώργιος Αγγελόπουλος, επίσημα ζητάει να επιστραφεί στην Ελλάδα το σεπτό λείψανο του Γρηγορίου και να ιδρυθεί Μνημείο αφιερωμένο στη μεγάλη θυσία του. 

Το 1871, ο βασιλεύς Γεώργιος ο Α’ με τηλεγράφημα του προς τον Τσάρο Αλέξανδρο, ζητά την απόδοση του ιερού λειψάνου. 

 Η τουρκική κυβέρνηση, όμως, με επίσημη αίτηση του Σουλτάνου Αβδούλ Αζίζ ζητά το ιερό λείψανο του Γρηγορίου διότι.. ήτο λέει, Οθωμανός υπήκοος! 

Σκοπός της ενέργειας αυτής της Τουρκίας να μην γίνει το λείψανο του Πατριάρχη πηγή εμπνεύσεως των Ελλήνων. 

Ο Τσάρος Αλέξανδρος αποφασίζει και στέλνει τα Ιερά Λείψανα του Γρηγορίου στην Αθήνα. 

Το 1872, γίνονται τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Πατριάρχου Γρηγορίου στον χώρο προ του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου βρίσκεται και σήμερα. 

Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης διαβάζει τους φλογερούς του στίχους, τους αφιερωμένους στη μνήμη του μάρτυρος του Έθνους, στίχους που περιέχουν το διαχρονικό και αιώνιο μήνυμα και καθήκον του Ελληνισμού. 

Στις 8 Απριλίου 1921 η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος παρόντος και του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Φωτίου ανακηρύσσει τον Γρηγόριο τον Ε’ Άγιο και Ιερομάρτυρα. 

Η απόφαση αυτή δεν επικυρώθηκε από το Φανάρι…

 Απολυτίκιο του Αγίου 

Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. 

Δημητσάνης τὸν γόνον βυζαντίου τὸν πρόεδρον, καὶ τῆς Ἐκκλησίας ἁπάσης, γέρας θεῖον καὶ καύχημα. Γρηγόριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς Μάρτυρα Χριστοῦ πανευκλεῆ, ἶνα λάβωμεν πταισμάτων τὸν ἱλασμόν, παρὰ Θεοῦ κραυγάζοντες. Δόξα τῷ δεδωκότι σου ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐν εὐκλείᾳ οὐρανῶν, δοξασαντᾶ σε Ἅγιε.

Δεν υπάρχει πια δικαιολογία - Επέβαλαν την παρουσία τους, με τα ούρα και τα σκουπίδια τους

 

Τα ασυνείδητα ασπόνδυλα, αυτά που πάνω σε μια ζυγαριά βάζουν από τη μια τον θάνατο, την αρρώστια, τον πόνο και την οικονομική καταστροφή, κι από την άλλη τη διάθεσή τους να παρτάρουν και αποφασίζουν ότι η διάθεσή τους να παρτάρουν ζυγίζει περισσότερο, δεν είναι πολλά. 

Αν κρίνουμε από το πόσοι μαζεύονται στις πλατείες για να στριμωχτούν, να πιούν, να ουρήσουν ομαδικώς και να μετατρέψουν τις πλατείες σε χωματερές επειδή πιστεύουν ότι ο φυσικός χώρος των σκουπιδιών είναι στα πόδια τους, είναι μερικές χιλιάδες. Όχι πολλοί για μια πόλη σχεδόν τεσσάρων εκατομμυρίων. 

Το πρόβλημα που δημιουργούν όμως είναι δυσανάλογα μεγάλο. Όχι μόνο επειδή διαλύουν τις ζωές των κατοίκων στις περιοχές που έχουν αποφασίσει να λερώσουν με την αντικοινωνική παρουσία τους, αλλά κυρίως επειδή η αδυναμία τους να υπάρξουν αποκλειστικά ως κακομαθημένα 5χρονα σκορπά αρρώστια και θάνατο.

Για καιρό η (όχι και τόσο) οργανωμένη πολιτεία τούς χάζευε άπραγη και τους επέτρεπε να επιτελούν το αυτοϊκανοποιητικό καταστροφικό τους έργο. Αντιμετωπίζοντάς τους με τον φόβο του γονιού που, κακομαθαίνοντας για χρόνια τα παιδιά του, τα έχει αφήσει ανεξέλεγκτα και πια φοβάται να τους βάλει τα απαραίτητα όρια, άφηνε αυτές τις λίγες χιλιάδες ορκ όχι απλώς να παραβιάζουν νόμους αλλά να βάζουν σε κίνδυνο (και εντέλει να αφαιρούν) ζωές.

Μόνο που την Παρασκευή το βράδυ η (καμιά φορά) οργανωμένη πολιτεία έδειξε ότι μπορεί να επιβάλλει τους κανόνες και να προστατεύσει την κοινωνία περιορίζοντας τους λίγους αλλά εξαιρετικά φασαριόζους αντικοινωνικούς. Η πλατεία Βαρνάβα την Παρασκευή και το Σάββατο παραδόθηκε και πάλι στους κατοίκους της και δεν έγινε ξανά ένα σκηνικό ανοησίας και αρρώστιας με πρωταγωνιστές συμπολίτες που χλευάζοντας νεκρούς αναρωτιούνται αν οι καραντινάκηδες πονάμε.      

Η ιδέα ήταν εξαιρετικά απλή: ενώ πραγματικά είναι δύσκολο να διώξεις από μια πλατεία 500-1.000 μεθυσμένα ορκ, όλα γίνονται πιο εύκολα αν δεν τα αφήσεις να πάνε εκεί. Το μόνο που χρειάζεται είναι έλεγχοι στους δρόμους που οδηγούν στην πλατεία και η νέα, άοπλη ομάδα της ΕΛΑΣ (αυτή με τα γαλάζια μπλουζάκια) να την περιφρουρεί.

Κι έτσι το Παρασκευοσάββατο οι κάτοικοι της πλατείας Βαρνάβα έζησαν και κοιμήθηκαν σαν άνθρωποι μετά από καιρό. Γιατί γίνεται. Γιατί η (καμιά φορά) οργανωμένη πολιτεία μπορεί να προστατέψει τους πάρα πολλούς από τους λίγους. Αρκεί να το θέλει.

Δυστυχώς οι αντικοινωνικοί επέβαλαν την παρουσία, τα ούρα και τα σκουπίδια τους στην πλατεία του Αγίου του Γεωργίου στην Κυψέλη, στου Ψυρρή, στο Κολωνάκι και σε μερικές ακόμα πλατείες, αλλά υποθέτω πως αυτό που έγινε στην πλατεία Βαρνάβα ήταν ένα πείραμα το οποίο, αφού πέτυχε, θα γίνει μια συνήθης πρακτική για κάθε σημείο ομαδικής υπαίθριας διασποράς του κορωνοϊού και ούρησης.  

Τώρα πια η (ενίοτε) οργανωμένη πολιτεία μάς έδειξε ότι γίνεται και οι απολογητές της αντικοινωνικής συμπεριφοράς δεν έχουν κανένα επιχείρημα. Τώρα πια αποδείχτηκε ότι οι λίγοι μπορούν να περιοριστούν και ότι οι πολλοί μπορούν να προστατευθούν. Τώρα πια δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την ανοχή σε καμία θανάσιμη ασυδοσία. Και μπράβο της.

«Και τι να κάνει το κράτος;» αναρωτιόντουσαν οι απολογητές της ασυδοσίας και αράδιαζαν χίλιες δυο απίθανες δικαιολογίες για να μην κάνει το κράτος τη δουλειά για την οποία υπάρχει. Μερικοί μάλιστα έφτασαν σε σημείο να ισχυρίζονται ότι, ασχέτως αν μπορεί ή όχι, το κράτος δεν πρέπει να κάνει τίποτα, ελπίζοντας οι φουκαράδες στη συμπάθεια των ορκ και την αφασία των υπολοίπων (και δικαιολογημένα αν κανείς σκεφτεί ότι εδώ και δεκαετίες η δημοφιλία κερδίζεται από αδίστακτους πονηρούς που επιχειρηματολογούν εναντίον των ορίων και της επιβολής των κανόνων, δηλαδή υπέρ της καταστροφής).

«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/710608_den-yparhei-pia-dikaiologia»

Αλίμονο στους νέους

 

O ρόλος των νέων είναι απλώς να «επαναστατούν», όπως μας τονίζουν καθημερινά οι επαγγελματίες φίλοι των νέων: πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, καθηγητές.

Η ηλικιακή προκατάληψη έχει πολλές όψεις. Μία από τις λιγότερο προφανείς είναι το να θεωρείς όλους τους νέους ανώριμους και ανεύθυνους  -τόσο ανεύθυνους που αν και απολαμβάνουν κοινά δικαιώματα με όλους τους άλλους, στερούνται την ικανότητα να ακολουθούν βασικούς κανόνες, να αντιλαμβάνονται ποιες είναι οι στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους ή ότι είναι ίσοι με τους υπόλοιπους πολίτες απέναντι στο νόμο, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.

Συνακόλουθα, αντί να τους ζητάς ρητά να τηρήσουν τα αυτονόητα μέτρα που αποσκοπούν στο να προστατεύουν τους πολίτες από την πανδημία, τους απευθύνεις παράκληση να τα ακολουθήσουν, τους ζητάς με άλλα λόγια να σου κάνουν τη χάρη να μην θέσουν σε κίνδυνο τους εαυτούς τους και τους άλλους (τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους, κατά την προσφιλή έκφραση και κάποιων ειδικών), τους ικετεύεις να σεβαστούν τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που δίνουν καθημερινά τη μάχη στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Τους διαχωρίζεις πολύ απλά από τους υπόλοιπους πολίτες με μόνο κριτήριο την ηλικία τους, και με βάση τις πεποιθήσεις ή τις προκαταλήψεις σου για το τι σημαίνει να είναι κανείς νέος. Δικαιολογείς τις εγωκεντρικές πράξεις τους, την απερισκεψία τους, θεωρώντας ότι αν είσαι 20 ή 30 ετών είναι απόλυτα φυσικό να μην έχεις την ικανότητα να συντονίσεις τις επιθυμίες με τη λογική σου, ότι στερείσαι την αυτοσυγκράτηση που έρχεται με το πέρασμα του χρόνου, και ότι είναι απόλυτα φυσικό να εξεγείρεσαι εναντίον των κυβερνητικών μέτρων, οποιονδήποτε κυβερνητικών μέτρων, ανεξαρτήτως του σκοπού που εξυπηρετούν.

Άλλωστε οι ποικίλοι διαχωρισμοί με βάση την ηλικία είναι χαρακτηριστικό κάθε συντηρητικής κοινωνίας που φοβάται την αλλαγή και στηρίζει την εύρυθμη λειτουργία της στις μικρές ανισότητες που έχουμε μάθει να θεωρούμε φυσικές. Οι «εύκολα χειραγωγήσιμοι» νέοι θα δεχθούν να εργαστούν για ελάχιστα χρήματα ή και χωρίς να πληρώνονται, μόνο για την απόκτηση «ανεκτίμητης πείρας», συνεχίζοντας να μένουν στο πατρικό τους και να έχουν ανάγκη την οικονομική ενίσχυση των γονιών τους μέχρι να φτάσουν τα τριανταπέντε ή τα σαράντα. Θα κάνουν υπομονή στις παράλογες απαιτήσεις του εργοδότη τους ή στις σεξουαλικές πιέσεις του -ή τουλάχιστον αυτό συνέβαινε μέχρι πολύ πρόσφατα στην προ metoo εποχή –από φόβο ότι κανείς δεν θα πιστέψει έναν νέο ή μια νέα έναντι του μεσήλικα αφεντικού που φέρει το κύρος της ηλικίας.

Έτσι και αλλιώς, ο δικός τους ρόλος είναι απλώς να «επαναστατούν», όπως μας τονίζουν καθημερινά οι επαγγελματίες φίλοι των νέων: οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι καλλιτέχνες, οι καθηγητές που εκφράζουν την «κατανόησή» τους για τις συγκεντρώσεις στις πλατείες, για την ανάγκη των νέων να βρεθούν δίπλα στους φίλους τους χωρίς μάσκα και αποστάσεις, αφού «όλοι το ξέρουμε» πως οι νέοι δεν είναι ικανοί για έλλογη σκέψη, και δεν διαθέτουν ψυχική οργάνωση τέτοια που να τους επιτρέπει να προστατεύσουν τον εαυτό τους ή να λάβουν στοιχειωδώς έλλογες αποφάσεις για το μέλλον τους. Ή μήπως όχι;

Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι νέοι δεν νιώθουν καμία ικανοποίηση όταν αντιλαμβάνονται ότι τους τσουβαλιάζουν με όλους τους συνομήλικους τους με βάση κοντόφθαλμες και, τελικά, υποτιμητικές αντιλήψεις για τις ανάγκες, τις επιθυμίες, και τις ικανότητές τους.

Οι απόψεις όσων άκριτα και συλλήβδην αντιμετωπίζουν τους νέους με δυσπιστία ή περιφρόνηση είναι βαθιά συντηρητικές, όπως αντίστοιχα και οι απόψεις όλων αυτών που τους κολακεύουν, δικαιολογώντας κάθε πράξη τους, καθώς επιχειρούν να μας πείσουν ότι το κύριο αγαθό που έχει να προσφέρει μια κοινωνία στους νέους της είναι το δικαίωμα στην ανευθυνότητα.

«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/710560_alimono-stoys-neoys»

ΥΕΘΑ για τις συντάξεις: Υποβλήθηκε πρόταση για την αναγνώριση της συντάξιμης 3ετίας με ποσοστό εξαγοράς, 6,67% αντί του 20% που ισχύει τώρα

 ΘΕΜΑ: Κοινοβουλευτικός Έλεγχος 

ΣΧΕΤ.: Ερώτηση 5125/17-03-2021 της Βουλής των Ελλήνων 

Σε απάντηση της σχετικής Ερώτησης, που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Βασίλης Κεγκέρογλου και Γιώργος Φραγγίδης με θέμα «Αναγκαιότητα η τροποποίηση της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του ν.3865/10 διότι ο νόμος έχει καταστεί ανενεργός λόγω της αύξησης που επήλθε στο κόστος αναγνώρισης μετά την ψήφιση του ν.4387/2016», σας γνωρίζονται τα ακόλουθα:

 Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 22 του ν.3865/2010 (Α΄120), ο συντάξιμος χρόνος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.), που έχουν καταταγεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1995 και θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης από την 1η Ιανουαρίου 2015 και μετά, προσαυξάνεται κατά τρία (3) έτη, με την καταβολή της προβλεπόμενης, από τις διατάξεις του άρθρου 59 του ΠΔ 169/2007 (Α΄210), εισφοράς για τη συμπλήρωση σαράντα (40) ετών συντάξιμης υπηρεσίας. 

Επομένως, δικαίωμα αναγνώρισης του υπόψη χρόνου έχει το στρατιωτικό προσωπικό που έχει καταταγεί έως την 31η Δεκεμβρίου 1995, εφόσον θεμελιώνει δικαίωμα σύνταξης μετά την 1η Ιανουαρίου 2015. 

Επίσης, από την 1 η Ιανουαρίου 2017, για την αναγνώριση του υπόψη χρόνου, ισχύουν τα μεταβατικά ποσοστά εισφορών εργοδότη και εργαζομένου, όπως καθορίστηκαν με σχετική Κ.Υ.Α. (Β' 4005/2016). Ειδικότερα, προβλέπεται η καταβολή από τον ασφαλισμένο, του συνόλου των εισφορών (εργοδότη και ασφαλισμένου) για κάθε μήνα αναγνωριζόμενου χρόνου ασφάλισης στο ποσοστό που ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης εξαγοράς. 

Σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν.4387/2016 (Α' 85), το συνολικό αυτό ποσοστό εισφοράς κύριας σύνταξης ασφαλισμένου μισθωτού και εργοδότη, ορίζεται σε 20%, επί των συντάξιμων αποδοχών του εργαζομένου. 

Σε κάθε περίπτωση όμως τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά θέματα και επομένως και το τεθέν ζήτημα εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (ΥΠ.Ε.Κ.Υ.). 

Τέλος, ανεξάρτητα από τα παραπάνω, σας γνωρίζουμε ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στο πλαίσιο της διαρκούς μέριμνας για τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη των ΕΔ, έχει αποστείλει έγγραφη πρόταση στο ΥΠ.Ε.Κ.Υ, σύμφωνα με την οποία ζητείται για την αναγνώριση της υπόψη τριετίας, όπως καθοριστεί καταβολή εισφορών σε ποσοστό 6,67% επί των συντάξιμων αποδοχών που ισχύουν κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης του ενδιαφερομένου. 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Η ΕΡΩΤΗΣΗ

Κ.Ο. ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 

ΕΡΩΤΗΣΗ 

Προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, κ. Νικόλαο Παναγιωτόπουλο 

Θέμα: “Αναγκαιότητα η τροποποίηση της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του ν.3865/10 διότι ο νόμος έχει καταστεί ανενεργός λόγω της αύξησης που επήλθε στο κόστος αναγνώρισης μετά την ψήφιση του ν.4387/2016” 

Κύριε Υπουργέ, 

Με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 22 του ν.3865/2010, προσαυξάνεται κατά τρία (3) έτη η συντάξιμη υπηρεσία των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος, που έχουν καταταγεί μέχρι 31 -12-1995, υπό την προϋπόθεση ότι, με βάση τις οικείες συνταξιοδοτικές διατάξεις που ίσχυαν κατά την ημερομηνία ισχύος του νόμου αυτού (21-7-2010), συμπληρώνουν τον απαραίτητο χρόνο για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος (24 ½ έτη) από 01 -01-2015 και μετά. 

Ο χρόνος αυτός (3έτη) λαμβάνεται υπόψη για τη συμπλήρωση των ετών υπηρεσίας που απαιτούνται για τη συνταξιοδότηση των ανωτέρω προσώπων (40 έτη). 

Η αύξηση που επήλθε στο κόστος των τριών συντάξιμων ετών του άρθρου 22 παρ. 4 του ν.3865/2010 με την έναρξη ισχύος του ν.4387/2016 έκανε την εξαγορά απαγορευτική και επί της ουσίας έχει καταστήσει το νόμο ανενεργό. 

Αυτό συμβαίνει διότι: «Η αναγνώριση γίνεται με την καταβολή από τον ασφαλισμένο για κάθε μήνα αναγνωριζόμενου χρόνου ασφάλισης της εισφοράς και του ασφαλισμένου και του εργοδότη, στο ποσοστό που ισχύει κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης εξαγοράς, δηλαδή 20% επί των συντάξιμων αποδοχών του την ημέρα που θα υποβάλει την αίτηση αντί του 6,67% που ίσχυε. 

Η πρόθεση του νομοθέτη του άρθρου 22 παρ. 4 του 3865/10 ήταν η διευκόλυνση των εν λόγω στελεχών για εξομάλυνση της βίαιης επέκτασης του εργασιακού τους βίου στα 40 έτη υπηρεσίας , παρότι λογιζόταν ως παλαιοί ασφαλισμένοι ( πρόσληψη πριν την 31/12/1992). 

Δεδομένου ότι: 

Τα στελέχη των ΕΔ εργάζονται με φιλότιμο και φιλοπατρία μη φειδόμενοι κόπου και χρόνου. 

Ερωτάσθε κ. Υπουργέ: 

1. Τι προτίθεσθε να πράξετε ώστε να επανέλθει το κόστος στο ποσοστό του 6,67% που ίσχυε πριν την έναρξη ισχύος του ν.4387/2016 ώστε να επανέλθει και η πρόθεση του νομοθέτη;  

2. Θεωρείτε ότι η καταβολή των 24.000 ευρώ (σχεδόν το μισό εφάπαξ) για την αναγνώριση της εν λόγω τριετίας ενδεικτικά από κάποιον που φέρει το βαθμό του Ταγματάρχη και προέρχεται από την κατηγορία ΑΣΣΥ είναι εφικτή; 

3. Τα εν λόγω έτη, εφόσον αναγνωριστούν με την καταβολή των αντίστοιχων εισφορών, υπολογίζονται στον υπολογισμό για την αύξηση του ποσοστού αναπλήρωσης ή λογίζονται μόνο ως συντάξιμος χρόνος για την συμπλήρωση των απαιτούμενων σαράντα (40) ετών που προβλέπει ο νόμος για συνταξιοδότηση; 

 Οι ερωτώντες Βουλευτές 

 Βασίλης Κεγκέρογλου 

 Γιώργος Φραγγίδης

Πολυεθνική Διακλαδική Άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ 21»

 Την Τρίτη 20 Απριλίου 2021, ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε την Αεροπορική Βάση στην Ανδραβίδα, όπου έλαβε χώρα η Ημέρα Διακεκριμένων Επισκεπτών (Distinguished Visitors Day – DV DAY) της Πολυεθνικής Διακλαδικής Άσκησης «ΗΝΙΟΧΟΣ 21», στο πλαίσιο των διεθνών συνεργασιών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που έχουν δρομολογηθεί και εκτελούνται το τελευταίο χρονικό διάστημα με βάση το συνολικό σχεδιασμό του ΓΕΕΘΑ. Τον κ. Πρωθυπουργό υποδέχτηκαν ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΦΕΘΑ) κ. Αλκιβιάδης Στεφανής, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Γεώργιος Μπλιούμης.

Την DV-DAY επίσης παρακολούθησαν:

• O Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης και o Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΘΑ κ. Αντώνιος Οικονόμου.
• Oι Πρέσβεις στην Αθήνα της Αιγύπτου Ismail Ahmed Khairat, της Γαλλίας Patrick Maisonnave, των ΗΑΕ Sulaiman Hamid Salem Almazrouri, των ΗΠΑ Geoffrey R. Pyatt, της Ινδίας Amrit Lugun, της Ιορδανίας Ahed Ali Sweidat, του Ισραήλ Yossi Amrani, της Κυπριακής Δημοκρατίας Κυριάκος Κενεβέζος, της Ρουμανίας George Ciamba και ο εκπρόσωπος του Πρέσβη του Καναδά Mark Allen.
• O Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης και ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης ΠΝ.
• O Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγος Δημόκριτος Ζερβάκης, ο Αρχηγός των Αεροπορικών Δυνάμεων των ΗΑΕ Staff Brigadier General (pilot) Mohamed Salem ali Salem Alhameli, ο Διοικητής των Συμμαχικών Αεροπορικών δυνάμεων των ΗΠΑ σε Ευρώπη και Αφρική General Jeffrey L. Harrigian, ο Αρχηγός της Βασιλικής Αεροπορίας της Ιορδανίας Brigadier General Zaid A. Negresh, ο Αρχηγός της Αεροπορίας του Ισραήλ Major General Amikam Norkin και ο Διοικητής Αεροπορίας της Κυπριακής Δημοκρατίας Ταξίαρχος (Ι) Μάριος Φλωρίδης.
• Oι Ακόλουθοι Άμυνας στην Αθήνα της Αιγύπτου, της Βουλγαρίας, της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Ισπανίας, της Ρουμανίας, της Σαουδικής Αραβίας και o Στρατιωτικός Ακόλουθος των ΗΑΕ.
• Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι.

Χαιρετισμό απηύθυναν ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Γεώργιος Μπλιούμης.

Επίσης ο κ. Πρωθυπουργός βράβευσε τους δύο πρωτεύσαντες Ιπταμένους στη Μικτή Σειρά του Σχολείου Όπλων Τακτικής (ΣΟΤ) για τα έτη 2019, 2020 και τον επιλεγέντα ως «BEST WARRIOR» στο ΝΑΤΟ / TLP 2020.

Κατά την διάρκεια της DV-DAY, οι προσκεκλημένοι αφού ενημερώθηκαν για την διεξαγωγή της Πολυεθνικής Διακλαδικής Άσκησης «ΗΝΙΟΧΟΣ 21» από τον Διοικητή του Κέντρου Αεροπορικής Τακτικής (ΚΕΑΤ) Σμήναρχο (Ι) Νικόλαο Κοκκώνη, παρακολουθήσουν διελεύσεις σχηματισμών μαχητικών αεροσκαφών και εικονικές προσβολές του αεροδρομίου, ενώ περιηγήθηκαν στους χώρους στάθμευσης των αεροσκαφών και του ΚΕΑΤ που είχε τον Τακτικό Έλεγχο των αεροπορικών δυνάμεων της ασκήσεως.

Κατά τη διάρκεια της τελετής τηρήθηκαν όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης της πανδημίας COVID-19.

Ελληνοτουρκικά: Έφτασε η στιγμή της αλήθειας - Μπορούμε "να τα βρούμε» με την Τουρκία σήμερα;"

 

Μπορούμε «να τα βρούμε» με την Τουρκία σήμερα; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα «όχι». Όποιος αφελώς πιστεύει το αντίθετο ζει σε μιαν άλλη εποχή και νομίζει ότι έχει απέναντί του μιαν άλλη Τουρκία και έναν άλλο Ερντογάν.

Το αν υπήρξε μία ή περισσότερες στιγμές –από το 1975 έως σήμερα– που θα μπορούσε να έχει βρεθεί μια έντιμη και εθνικά αποδεκτή λύση είναι άλλη υπόθεση. Την ετυμηγορία θα εκδώσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.

Κανένα νόημα δεν έχει ένας τέτοιος καβγάς σήμερα. Εννέα πρωθυπουργοί, οι Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γεώργιος Ράλλης, Ανδρέας Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Κώστας Σημίτης, Κώστας Καραμανλής, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς, Αλέξης Τσίπρας, δεν μπόρεσαν να λύσουν τον γόρδιο δεσμό. Μερικοί προσπάθησαν, χωρίς αποτέλεσμα. Κανείς εξ αυτών δεν επέκτεινε τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 12 μίλια. Η Τουρκία πέτυχε σε όλο αυτό το διάστημα την απαγόρευση μονομερών ερευνών και το «γκριζάρισμα» των Ιμίων. Απέτυχε όμως στον μεγάλο στόχο της, που ήταν να μοιράσει το Αιγαίο στη μέση με μία γραμμή.

Σήμερα η Άγκυρα έχει σκληρύνει τη διαπραγματευτική της θέση. Επιμένει να βάζει στο τραπέζι, από την αρχή και χωρίς κανένα πρόσχημα, τις δύο ελληνικές κόκκινες γραμμές: την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και τις γκρίζες ζώνες, την αμφισβήτηση δηλαδή της ελληνικής κυριαρχίας επί κατοικημένων και μη νησίδων. Ταυτόχρονα, θέτει εκτός διμερούς διαπραγμάτευσης τα ελληνικά δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο με τη δικαιολογία ότι αφορούν τα συμφέροντα τρίτων χωρών, δηλαδή της Λιβύης και της Αιγύπτου.

Με αυτές τις θέσεις παγιωμένες και αμετακίνητες, η διαπραγμάτευση δεν θα πάει πολύ μακριά.

Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών γνώριζε προφανώς την πλήρη εικόνα πριν φθάσει στην Άγκυρα και γι’ αυτό επέλεξε να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Η στιγμή της αλήθειας θα έφθανε, είτε τώρα είτε σε μερικούς μήνες. Οι ελληνικές θέσεις θα διατυπώνονταν, ξανά και ξανά, στο τραπέζι των διερευνητικών από την έμπειρη διαπραγματευτική ομάδα μας.

Το αδιέξοδο είναι εδώ. Τα αδιέξοδα στη διπλωματία είτε συντηρούνται τεχνητά στον πάγο, όταν συμφέρει και τις δύο πλευρές, είτε εξελίσσονται σε έναν ψυχρό πόλεμο, που ενίοτε γίνεται και θερμός. Σαράντα έξι χρόνια, άλλωστε, το ίδιο έργο παρακολουθούμε.

ΠΗΓΉ:https://www.kathimerini.gr/opinion/561335326/ellinotoyrkika-efthase-i-stigmi-tis-alitheias/