Συνάντηση με τους αρμόδιους αντιδημάρχους του Δήμου Αρταίων, για την ανάδειξη, προβολή και συντήρηση των "θαμμένων" ιστορικών οχυρωματικών έργων προστασίας, στον λόφο Περάνθης

   Μετά από την ενδελεχή ενημέρωση που έκανε ο πρόεδρος του παραρτήματος μας στον δήμαρχο του δήμου Αρταίων , άμεσο ήταν το ενδιαφέρον και η ανταπόκριση, των καθ΄ ύλην αρμοδίων αντιδημάρχων, στο κάλεσμα για συνάντηση, στα γραφείο του παραρτήματός μας, με σκοπό την από κοινού  ανάληψη δράσεων και ενεργειών, για την ανάδειξη, προβολή και συντήρηση των "θαμμένων" ιστορικών οχυρωματικών έργων προστασίας, που ήρθαν στην επιφάνεια στον λόφο Περάνθης, μετά από προσωπική εργασίας της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Άρτας

    Στην συνάντηση παραβρέθηκαν 

    >. Σύσσωμο το Τοπικό Συμβούλιο του παραρτήματός μας 

    >. Ο Υποδιοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Άρτας, Αντιπύραρχος Γεώργιος Δημητρίου, που χάρις στον αγώνα τις συνεχείς και τις ακούραστες προσπάθειές του, ήρθαν στο φως τα οχυρωματικά έργα 

    >. Ο Αντιδήμαρχος τουρισμού, πολιτισμού, αθλητισμού και νέας γενιάς, και Δημοτική Αστυνομίας, Κωνσταντίνος Χαρακλιάς.

    >. O Αντιδήμαρχος, έργων, ενέργειας, αστικής κινητικότητας και χωροταξίας, Δημήτριος Σφήκας

    Στη συζήτηση που ακολούθησε, αποφασίστηκαν οι δράσεις και έργα που θα αναλάβουν άμεσα, τόσο ο δήμος Αρταίων όσο και  το παράρτημά μας 

 

   

 

Ο τζιχαντιστής από τη Θράκη που απειλεί την Ελλάδα! - "Αν μας διατάξει η Τουρκία, οι ειδικές δυνάμεις τζιχαντιστών θα επιτεθούν στην Ελλάδα."

 

Τις σχέσεις τουρκόφιλων τζιχαντιστών από τη Συρία με τους αυτονομιστές της δυτικής Θράκης φέρνει απροκάλυπτα στο φως η «απροσεξία» ενός νεαρού Τούρκου, μέλους «ανθρωπιστικών αποστολών»

Εμφανίζεται ως Τούρκος της δυτικής Θράκης και συγκεκριμένα ως υιός μετανάστη από τη Θεσσαλονίκη την οποία χαρακτηρίζει «πατρίδα» του.

• Ρεπορτάζ: Μάνος Μεϊμαράκης

Προωθεί συστηματικά την αυτονόμηση της δυτικής Θράκης, νοσταλγώντας τον Αχμέτ Σαδίκ και τον Κεμάλ Ατατούρκ. Μάλιστα, αναρτά συχνά εικόνες με τον Λευκό Πύργο, στην κορυφή του οποίου υψώνεται μια μεγάλη τουρκική σημαία.

Ο Batuhan Gocer έχει έντονη παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα, υβρίζοντας και προκαλώντας συχνά τους Ελληνες χρήστες, ενώ σε διαδοχικές δημοσιεύσεις του χλευάζει από την Καταστροφή της Σμύρνης μέχρι τους νεκρούς των Ιμίων. Σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές και γεμάτες μίσος αναφορές του για την Ελλάδα λέει: «Είστε τα κακομαθημένα παιδιά της Ευρώπης. Αν θέλετε η ιστορία να επαναληφθεί, είναι πολύ απλό για εμάς. Για άλλη μια φορά ο στρατός σας θα νιώσει να σας πατούν οι μπότες των στρατιωτών μας. 

Η Θεσσαλονίκη θα ανακαταληφθεί» δήλωνε πρόσφατα. Πρόσφατα πάλι, σε τόνο ίσως προειδοποιητικό (;), ευχόταν καλή τύχη στην Ελλάδα με τους χιλιάδες Σύρους στα νησιά και στην ενδοχώρα. «Από την Κωνσταντινούπολη μέχρι την Κύπρο και τα Ιμια η Ελλάδα γνωρίζει διαδοχικές ήττες από την Τουρκία» αναφέρει σε άλλη ανάρτησή του.

Πάντως, σε εικόνες τις οποίες ο ίδιος αναρτά δεν θυμίζει Τούρκο στρατιώτη ή στέλεχος «ανθρωπιστικών αποστολών» στη Συρία, όπως αφήνει να εννοηθεί. Φωτογραφίες του με τον ίδιο να κρατά πολεμικά τυφέκια, μεταξύ δεκάδων άλλων ενόπλων, άλλοτε υπό την προστασία του FSA και άλλοτε με τη σημαία της Τουρκίας, δεν πείθουν κανέναν ότι πρόκειται για άτομο το οποίο κρατά κλάδο ελαίας. Σε μια από αυτές τις εικόνες φέρει όπλα σε περιοχή της Αφρίν της Συρίας, περιοχή στην οποία τουρκόφιλοι τζιχαντιστές από κοινού με τον τουρκικό στρατό προέβησαν σε εθνοκάθαρση κατά των Κούρδων και άλλων μειονοτήτων, όπως οι Γιαζίντι και οι Ασσύριοι, ενώ σε άλλες εικόνες εμφανίζεται από το Τουρκμενιστάν μέχρι την Ιντλίμπ.

Κατά σατανική σύμπτωση, στην Αφρίν την ίδια περίοδο βρισκόταν και διάσημος στη Μέση Ανατολή τζιχαντιστής, τον οποίο συχνά ο τουρκικός Τύπος εγκωμιάζει ως τον «εφιάλτη του Ασαντ». Πάντως, ο νεαρός Batuhan Gocer σε οργανόγραμμα των Γκρίζων Λύκων αναφέρεται ως ο νούμερο 2 στη διοίκηση της οργάνωσης στα Αδανα και συγκεκριμένα ως ο 2ος πρόεδρος.

Την περασμένη Παρασκευή, 2 Απριλίου ανάρτησε εικόνα στην οποία εμφανίζεται ο ίδιος με τον τζιχαντιστή Suhail Muhammad Hamoud, διάσημο στη Μέση Ανατολή ως «Abu Tow», ο οποίος σε πρόσφατες δηλώσεις σε τουρκική εφημερίδα ανακοίνωσε ότι αν τους διατάξει η Τουρκία, οι ειδικές δυνάμεις τζιχαντιστών θα επιτεθούν στην Ελλάδα.

«Είμαστε έτοιμοι»

Πριν από την έναρξη του συριακού εμφύλιου πολέμου, ο Suhail Muhammad Hamoud υπηρετούσε τον στρατό της Συρίας. Ηταν υπολοχαγός του 46ου Συντάγματος όπου εκπαιδεύτηκε στους αντιαρματικούς πυραύλους. Το 2011 εγκατέλειψε τον συριακό στρατό και εντάχθηκε στην ένοπλη αντιπολίτευση. Η πολεμική εμπειρία την οποία απέκτησε στους αντιαρματικούς πυραύλους και τα πλήγματα που κατάφερε κατά τη διάρκεια ενόπλων συγκρούσεων με μονάδες του στρατού της Συρίας οδήγησαν τους συντρόφους του να του αποδώσουν το προσωνύμιο «Abu Tow» και με αυτό να γίνει διάσημος στη Μέση Ανατολή.

Φέρεται ότι έχει καταστρέψει περισσότερους από 70 στόχους, εκ των οποίων περίπου 60 με πυραύλους TOW. Εχει καταστρέψει δεξαμενές, αεροσκάφη, τεθωρακισμένα, οχήματα μεταφοράς προσωπικού, οπλικά συστήματα κ.ά. Προτού ενταχθεί στη σουνιτική ένοπλη οργάνωση φιλότουρκων τζιχαντιστών, Faylaq al-Sham την οποία εκτιμάται ότι υπηρετούν 8.500-10.000 φανατικοί ισλαμιστές, οργάνωση σε ανοιχτή συμμαχία με την Τουρκία, την ένοπλη αντιπολίτευση στη Συρία, το Ισλαμικό Μέτωπο, τον στρατό των Μουτζαχεντίν,
την Αλ Κάιντα (μέσω της Jaysh Al Fateh στην οποία συμμετείχε) και την Ταχρίρ Αλ Σάμ, «θήτευσε» σε μια σειρά άλλων ενόπλων ισλαμιστικών οργανώσεων με συμμαχίες σε οργανώσεις τουρκμένων τζιχαντιστών, την Αλ Νούσρα, την Αχράρ αλ Σαμ, τον Free Idlib Army κ.ά.

«Ο εφιάλτης του Ασαντ»

Συχνά είναι τα εγκωμιαστικά σχόλια του τουρκικού Τύπου για τον Αμπού Τόου ως «ο φόβος και ο τρόμος των πιλότων της πολεμικής αεροπορίας της Συρίας» και «ο εφιάλτης για τις πιο κρίσιμες υποδομές του Ασαντ». «Απήχθη» από την Αλ Νούσρα, όμως αφέθηκε μυστηριωδώς ελεύθερος, είναι καταζητούμενος από τις μυστικές υπηρεσίες της Συρίας, ενώ τον Μάρτιο του 2020 επιβίωσε από έκρηξη βόμβας, η οποία είχε τοποθετηθεί κάτω από το αυτοκίνητό του.

Μετά τον διάσημο τζιχαντιστή Αμπντέλ Μπασέλ αλ Σαρούτ, ο οποίος είχε γίνει πρόσωπο-σύμβολο των τζιχαντιστών της Συρίας και προωθούσε την ένωση όλων των τζιχαντιστικών οργανώσεων εναντίον των χριστιανών, ο Abu Tow σήμερα είναι ο πιο δημοφιλής «μαχητής» στις οργανώσεις των φανατικών ισλαμιστών. Πρόσφατα δε ο Abu Tow εξήρε την αγωνιστικότητα μελών μεγάλης τζιχαντιστικής φατρίας, ορισμένοι εκ των οποίων πρόσφατα εθεάθησαν στην Ευρώπη.

«Έχουμε χρέος στην Τουρκία»

 Πριν από μερικούς μήνες με δηλώσεις του σε τουρκική εφημερίδα απείλησε ανοιχτά την Ελλάδα, λέγοντας ότι αν τους διατάξει η Τουρκία οι ειδικές δυνάμεις τζιχαντιστών δεν θα διστάσουν να επιτεθούν, καθώς χρωστάνε μεγάλη χάρη στην Τουρκία.

Αξίζει να σημειωθεί οι τζιχαντιστές της Συρίας θεωρούν την Τουρκία «απελευθερώτρια δύναμη της Συρίας». Σε ένα ρεπορτάζ με τίτλο «Θα πολεμήσουμε στο πλευρό της Τουρκίας εναντίον των Ελλήνων» η εφημερίδα υποστηρίζει ότι η Ευρώπη και όσοι την υποστηρίζουν προσπαθούν να αποτρέψουν την Τουρκία από τα δικαιώματά της στην ανατολική Μεσόγειο, φτάνοντας την Τουρκία στο χείλος του πολέμου μετά τις προκλητικές προσπάθειες της Ελλάδας.

Μάλιστα, ο Abu Tow δηλώνει: «Με χαρά θα πάμε στα σύνορα με την Ελλάδα». Και στέλνοντας μήνυμα στους μαχητές του, τόνισε: «Οφείλουμε πίστη στην Τουρκία. Αν μας πουν ότι ήρθε η ώρα να ξεπληρώσουμε αυτό το χρέος, η απάντησή μας θα είναι “ναι”».

πηγή:https://www.newsbreak.gr/ellada/195864/o-tzichantistis-apo-ti-thraki-poy-apeilei-tin-ellada/

Τουρκία: "Παγώνει" την αγορά ιταλικών ελικοπτέρων σε αντίποινα για τη δήλωση Ντράγκι

 

Όπως γράφει σήμερα η ιταλική εφημερίδα "La Repubblica", η 'Αγκυρα αποφάσισε να "παγώσει" την αγορά δέκα ελικοπτέρων από την Ιταλία, σε "αντίποινα" για τις δηλώσεις του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι, ο οποίος, την Πέμπτη χαρακτήρισε "δικτάτορα" τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.  

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με την εφημερίδα της Ρώμης, "πάγωσε" η πώληση δέκα ελικοπτέρων AW169, του ιταλικού κρατικού ομίλου Leonardo, η οποία είχε συμφωνηθεί από τον Μάρτιο. Το όλο κόστος της αγοράς, αγγίζει τα 70 εκατομμύρια ευρώ, με δυνατότητα επιπλέον συμφωνιών, συνολικής αξίας 150 εκατομμυρίων ευρώ. 

Παράλληλα, όπως γράφει η La Repubblica, "προειδοποιητικά μηνύματα εστάλησαν σε άλλες δυο ιδιωτικές εταιρίες και στον όμιλο του ενεργειακού τομέα Ansaldo Energia, ιδιοκτήτη σε ποσοστό 40% μιας τρίτης εταιρίας, η οποία διαπραγματεύεται την αγορά μονάδας παραγωγής ηλεκτρική ενέργειας, έξω από την Κωνσταντινούπολη.  

Οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δυο χωρών, υπενθυμίζει η εφημερίδα, ξεπερνούν τα 17 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.

πηγή:https://www.capital.gr/story/3538208/tourkia-pagonei-tin-agora-italikon-elikopteron-se-antipoina-gia-ti-dilosi-ntragki

Πηγή: 

Εκδήλωση Μνήμης και Τιμής, στο Οχυρό Ρούπελ, για την 80η Επέτειο από τη "Μάχη των Οχυρών"

 Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος παρέστη σήμερα, Κυριακή 11 Απριλίου 2021, στην εκδήλωση μνήμης και τιμής που πραγματοποιήθηκε στο οχυρό «Ρούπελ» για τη συμπλήρωση 80 ετών από τη «Μάχη των Οχυρών», όταν οι Ήρωες του Ελληνικού Στρατού καθήλωσαν τους εισβολείς Ναζί στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα με ηρωισμό, θάρρος και πνεύμα αυτοθυσίας.

Παρόντες στην εκδήλωση ήταν επίσης, ο Υπουργός Υποδομών & Μεταφορών κ. Κώστας Καραμανλής, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΘΑ κ. Αντώνιος Οικονόμου, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης.

Νωρίς το πρωί, οι Υπουργοί Εθνικής Αμύνης και Υποδομών & Μεταφορών επισκέφθηκαν την πατρική οικία του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Πρώτη Σερρών.

Απασφάλισε ο Ντράγκι κατά του δικτάτορα Ερντογάν - Επιτέλους βρέθηκε ένας Ευρωπαίος ηγέτης ο οποίος τόλμησε να πει τα πράγματα με το όνομά τους

 

Επιτέλους βρέθηκε ένας Ευρωπαίος ηγέτης ο οποίος τόλμησε να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να χαρακτηρίσει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως δικτάτορα, ομολογώντας παράλληλα πως οι Ευρωπαίοι πρέπει να βρίσκουν δρόμους για συνεργασία με τέτοια καθεστώτα επ’ ωφελεία της ευρωπαϊκής οικονομίας.  

Με λίγα λόγια, ο Ιταλός πρωθυπουργός και έμπειρο στέλεχος της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας αφενός έκανε επίδειξη διπλωματικού θάρρους, αλλά ταυτόχρονα επέδειξε και απίστευτο διπλωματικό κυνισμό. Όλα αυτά ξεκίνησαν από το «Sofagate», δηλαδή την απίστευτη προσβολή την οποία υπέστη η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία έπεσε θύμα του τουρκικού σεξισμού ταυτόχρονα με μια εξαιρετικά ιδιότυπη έως και προβληματικότατη συμπαιγνία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ.

Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας σε δημόσια συνέντευξή του χαρακτήρισε τον Ερντογάν «δικτάτορα», επισημαίνοντας ότι έτσι πρέπει να τον αποκαλούμε και πρόσθεσε πως οι ευρωπαϊκές χώρες οφείλουν να συνομιλούν και να συνδιαλέγονται με αυτούς τους δικτάτορες επ’ ωφελεία των οικονομιών τους. Έτσι τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους και ο Ιταλός πρωθυπουργός επιδεικνύει μία εντυπωσιακή, θα έλεγε κάποιος, συμπεριφορά πολιτικού ρεαλισμού.

Η Τουρκία αντέδρασε αμέσως και ο υπουργός Εξωτερικών της διέταξε τον πρέσβη της Τουρκίας στη Ρώμη να επιστρέψει πάραυτα στην Άγκυρα για διαβουλεύσεις. Σημειώνεται πως η Ιταλία είναι ένας από τους σημαντικότερους πελάτες και εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας, με έντονη παρουσία στην τουρκική αμυντική βιομηχανία. Ιταλικές βιομηχανίες αδειοδοτούν Τούρκους κατασκευαστές για την παραγωγή ή αναπαραγωγή ιταλικών οπλικών συστημάτων κυρίως στον τομέα των επιθετικών ελικοπτέρων. 

Αυτή η στενή οικονομική σχέση Ρώμης-Άγκυρας, καθώς και οι φιλοδοξίες της πετρελαϊκής εταιρείας Eni στην Ανατολική Μεσόγειο εξηγούν την εμμονική φιλοτουρκική στάση της Ιταλίας τα τελευταία χρόνια. Η παρέμβαση Ντράγκι έρχεται να ταράξει αυτή τη διπλωματική κανονικότητα μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας, σε μία στιγμή που στη Λιβύη οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Επισημαίνεται πως η Λιβύη αποτελεί παραδοσιακά ζώνη στρατηγικού ενδιαφέροντος της Ιταλίας. Επιπροσθέτως, ο ιταλικός πετρελαϊκός κολοσσός Eni έχει ιδιαίτερη παρουσία στη Λιβύη ανταγωνιζόμενος άλλους πετρελαϊκούς κολοσσούς.

Έχει πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι η έκρηξη Ντράγκι κατά του Ερντογάν συμβαίνει ένα εικοσιτετράωρο μετά τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην Τρίπολη της Λιβύης και ενώ η Ουάσιγκτον έχει ξεκαθαρίσει σε όλους του τόνους πως το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα προβεί σε μία σειρά από διπλωματικές ενέργειες, προκαλώντας ακόμα και υπαρξιακά προβλήματα στο καθεστώς Ερντογάν.

Μια από αυτές είναι η διαφαινόμενη επίσημη και χωρίς αστερίσκους υιοθέτηση του χαρακτηρισμού «γενοκτονία» για τη σφαγή των Αρμενίων. Πρόκειται για μια εξέλιξη η οποία θα κοστίσει ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού κεφαλαίου που διαθέτει ο Ταγίπ Ερντογάν.

Όμως η παρέμβαση Ντράγκι υπέρ της πρόεδρου της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προσθέτει άλλη μια ψηφίδα στο «Sofagate». Ο κ. Ντράγκι, ο οποίος περισσότερο από τον οποιονδήποτε γνωρίζει τις υπόγειες διαδρομές που χαρακτηρίζουν τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, ξέρει πως οι σχέσεις της πρόεδρου της Κομισιόν και του πρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Σαρλ Μισέλ, είναι σε χείριστο επίπεδο και πως δεν υπάρχουν γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ των δύο ευρωπαϊκών θεσμών.

Αν, λοιπόν, ο Ταγίπ Ερντογάν επέδειξε απαράδεκτο οθωμανικό σεξισμό και απίστευτη προσωπική αγένεια απέναντι στην Ευρωπαία πρόεδρο της Κομισιόν, ο Σαρλ Μισέλ επέδειξε επίσης μια ακατανόητη πολιτική συμπεριφορά, η οποία εκθέτει τον θεσμό που εκπροσωπεί, αλλά και θέτει ένα σοβαρό ζήτημα όσον αφορά την πολιτική εκπροσώπηση των ευρωπαϊκών θεσμών. Όπως επισημαίνουν με αφιερωμένα editorials όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες, η συμπεριφορά του Μισέλ με τον καμουφλαρισμένο σεξισμό κατέδειξε το πόσο προβληματικά λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και το πόσο διπλωματικά αδύναμη είναι η ευρωπαϊκή εκπροσώπηση.

Επί της ουσίας ο Σαρλ Μισέλ «δικαιολόγησε» τη συμπεριφορά του Ερντογάν έναντι της Φον ντερ Λάιεν κάνοντας λόγο για παρεξήγηση. Την ίδια ορολογία χρησιμοποίησε το γραφείο του, συνομιλώντας με την τουρκική προεδρία και το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Με την παρέμβασή του, λοιπόν, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας σάρωσε όλα αυτά τα επιχειρήματα και κατέγραψε, μόνος αυτός, από όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες την οφειλόμενη πολιτική στήριξη προς το πρόσωπο της πρόεδρου της Κομισιόν, το οποίο προσεβλήθη αφόρητα από τη συμπεριφορά τόσο του Τούρκου προέδρου όσο και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν πως το «Sofagate» δεν τελειώνει εδώ και πως αναμένεται στο άμεσο μέλλον να εισέλθουν στον διπλωματικό αυτό χορό και άλλοι παράγοντες, όπως ενδεχομένως ο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος θα έχει άλλη μια ευκαιρία για να δείξει τα συναισθήματα τα οποία τρέφει έναντι του Τούρκου σουλτάνου.

πηγή:https://www.zougla.gr/kosmos/article/apasfalise-o-ntragi-kata-erntgan

Ελληνοτουρκικά: - "Χειρουργική" υπονόμευση της Ελλάδας από τον επικεφαλής της Ελληνικής αντιπροσωπείας στις διερευνητικές! - Δείτε το "κέντημα" του πρέσβεως Αποστολίδη

 

Το «κέντημα» του πρέσβεως Αποστολίδη

• του Μανώλη Κοττάκη

Εάν δεν ήταν διπλωμάτης σίγουρα θα ήταν χειρουργός. Κορυφαίος χειρουργός. Το κείμενο που συνεισέφερε ως συμβολή στον αναστοχασμό για το Ελσίνκι είναι τόσο προσεκτικά διατυπωμένο και τόσο πυκνά γραμμένο που δεν επιτρέπει στον ανύποπτο, ερασιτέχνη, αδαή αναγνώστη περί τα διπλωματικά να διακρίνει διά γυμνού οφθαλμού τα κωδικοποιημένα μηνύματα που αποστέλλει προς ποικίλους αποδέκτες.

Αναφέρομαι στον πρέσβη Παύλο Αποστολίδη, τέως Διοικητή της ΕΥΠ επί κυβερνήσεως Σημίτη, νυν επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία. Πρόκειται για εμπειρότατο παίκτη.

Το κείμενο του με τίτλο «οι δύσκολες ελληνοτουρκικές σχέσεις μέχρι την Σύνοδο Κορυφής στο Ελσίνκι»-περιλαμβάνεται στον συλλογικό τόμο των εκδόσεων «Σιδέρη»- είναι κυριολεκτικώς κέντημα. Επαινεί ηγέτες χωρίς να φαίνεται ότι τους κολακεύει. Κριτικάρει άλλους ηγέτες χωρίς να φαίνεται ότι τους προσβάλει. Βάλλει κατά της Κύπρου μας ότι είναι αιτία των δεινών μας, χωρίς να το χρεώνεται.

Ζωγραφίζει με μελανά χρώματα την διαπραγματευτική θέση της πατρίδας μας στις εν εξελίξει διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία αλλά εμφανίζει αυτή του την επιλογή ως μια απλή περιγραφή των γεγονότων, όχι ως προσωπική του άποψη. Κέντημα επαναλαμβάνω.

Ωστόσο επειδή αυτό που πράττει ο εμπειρότατος κύριος Αποστολίδης είναι κατά την άποψη μου επικίνδυνο – να γνωρίζει δηλαδή ο συνομιλητής σου ότι πιστεύεις πως η θέση της χώρας σου είναι νομικώς εξασθενημένη – θεωρώ υποχρέωση μου να σας περιγράψω με την σειρά μου τα μυστικά της χειρουργικής επέμβασης-κέντημα του κυρίου Αποστολίδη στα εθνικά μας θέματα.

Η κεκαλυμένη αντιπάθεια του προς τον Κώστα Καραμανλή, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Τάσσο Παπαδόπουλο γίνεται μετά βίας διακριτή λόγω του βρετανικού φλέγματος στην ιδιοσυγκρασία αλλά εν πάση περιπτώσει εντοπίζεται.

«Οι εκλογές στην Κύπρο ( Προεδρικές) και στην Ελλάδα ( Βουλευτικές ) το 2004 δεν βοήθησαν να κλείσουν τα δύο ανοικτά θέματα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της επίλυσης του Κυπριακού» γράφει αφού προηγουμένως σημειώνει ότι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ «σημειώθηκε σημαντική πρόοδος».

Κατ αντιδιαστολή αν είχε εκλεγεί στην πρωθυπουργία ο Γιώργος Παπανδρέου «οι εκλογές θα είχαν βοηθήσει». Η συμπάθεια του πρέσβεως στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού δύσκολα κρύβεται άλλωστε. «Στην ελληνοτουρκική προσέγγιση των αρχών του 20ου αιώνα συνετέλεσε η προσωπικότητα του Υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου» διακηρύσσει.

Η ευγενική αποστασιοποίηση του από τα διπλωματικά πεπραγμένα Καραμανλή-Παπαδόπουλου μετά βίας κρύβεται και στον επίλογο του πονήματος του όπου ο κύριος πρέσβης επανέρχεται εκ του περισσού.«Οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο με την επικράτηση του Τάσσου Παπαδόπουλου που αντιτάχθηκε στο σχέδιο Ανάν και οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα που έφεραν την Νέα Δημοκρατία στην εξουσία φρέναραν τις προσδοκίες ταυτόχρονης επίλυσης Κυπριακού και ελληνοτουρκικών διαφορών» σημειώνει.

Απλώς δεν τολμά να αναφέρει το επίθετο «Καραμανλής». Σκωπτική είναι η αναφορά Αποστολίδη στο όνομα του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά καθώς σημειώνει ότι  «οι τουρκικές αδειοδοτήσεις( του 2012 ) στην Ανατολική Μεσόγειο προκάλεσαν αντιδράσεις στην Ελλάδα όπου η κυβέρνηση Σαμαρά έδειξε να ευνοεί αφενός την κήρυξη ΑΟΖ και αφετέρου στην κατάθεση στον ΟΗΕ γεωγραφικών συντεταγμένων των ελληνικών διεκδικήσεων».

Και αφού κάνει αναφορά στις εσωτερικές παραμέτρους της υπόθεσης και στις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ κατά Ελλάδος με διαρροές του τύπου «έπρεπε να αποφευχθούν μονομερείς ενέργειες και να επιτευχθεί συνεννόηση με τα άλλα εμπλεκόμενα μέρη», ο κύριος Αποστολίδης μάλλον με ανακούφιση τονίζει : «Τελικά ούτε ΑΟΖ κηρύχθηκε από την χώρα μας, ούτε συντεταγμένες κατατέθηκαν στον ΟΗΕ. Προφανώς κρίθηκε ότι μια τέτοια ενέργεια θα επιδείνωνε σοβαρά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και θα οδηγούσε σε κλιμάκωση».

Στο θέμα της ανακήρυξης ΑΟΖ ο κύριος Αποστολίδης , ο διαπραγματευτής μας υπενθυμίζω, παίρνει ξεκάθαρη θέση. Γράφει:
«Οι πιέσεις , πολιτικές, δημοσιογραφικές, ή επιστημονικές υπέρ της κήρυξης ΑΟΖ δεν έμοιαζαν να λαμβάνουν υπόψη δύο βασικές παραμέτρους : πρώτον ότι η κήρυξη ΑΟΖ δεσμεύει την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση που θα θελήσει να οριοθετήσει τις θαλάσσιες ζώνες με την Τουρκία στο να μην δέχεται να συμβιβαστεί στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας οπότε αν η τουρκική κυβέρνηση δήλωνε αντίστροφα ότι δεν δεχόταν να συζητήσει για ΑΟΖ στο Αιγαίο η διαπραγμάτευση δεν θα άρχιζε καν , δεύτερον ότι βάσει του νόμου 4001/2011 η κήρυξη ΑΟΖ μετατρέπει αυτομάτως την έστω προσωρινά οριζόμενη υφαλοκρηπίδα σε ΑΟΖ, εξέλιξη που δεν θα χειροκροτούσαν από την απέναντι όχθη».

Κατά τον κύριο πρέσβη η έγνοια και η αγωνία μας έπρεπε να είναι λοιπόν το χειροκρότημα των «απέναντι» και η προοπτική του συμβιβασμού! Όχι η εξασφάλιση του πλεονεκτήματος. Εξαιρετικώς ενδιαφέρουσα άποψη από εθνική σκοπιά! Σημειωτέον αυτός που επέμενε για την κατάθεση συντεταγμένων και ΑΟΖ ήταν ο Βουλευτής Επικρατείας Χρύσανθος Λαζαρίδης .

Στην σελίδα 197 όμως ο κύριος Αποστολίδης ο οποίος εμφανίζεται προηγουμένως ανακουφισμένος που οι ΗΠΑ ανέτρεψαν τον σχεδιασμό Σαμαρά με την απειλή της κλιμάκωσης, σχεδόν ολοφύρεται επειδή οι Τούρκοι έκαναν το ίδιο ακριβώς με αυτό που χρωμάτισε ως «μονομερή ενέργεια».

Γράφει: «Η διμερής ελληνοτουρκική διαφορά για την οριοθέτηση έχει μετακινηθεί από το Αιγαίο στην Ανατολική Μεσόγειο. Η κατάθεση γεωγραφικών συντεταγμένων στον ΟΗΕ από την Τουρκία άλλαξε τα μέχρι τώρα δεδομένα στην περιοχή. Η Κύπρος είχε πρώτη καταθέσει τις συντεταγμένες βόρεια-δυτικά της αμυνόμενη προφανώς έναντι της έμπρακτης αμφισβήτησης από τα τουρκικά ερευνητικά πλοία της οριοθετημένης προς τα δυτικά υφαλοκρηπίδας της».

Και προσθέτει : «Μεγαλύτερη ένταση προκάλεσε η ανακοίνωση της Συμφωνίας/ Μνημονίου της Τουρκίας με την Λιβύη βάσει της οποίας οριοθετείται μέση γραμμή μεταξύ των δύο χωρών νοτίως της Κρήτης . Η οριοθέτηση αυτή , αμφιβόλου ισχύος περιορίζει σημαντικά την θαλάσσια ζώνη που αποδίδεται στα νησιά μας στην Ανατολική Μεσόγειο και εξασθενεί τις προοπτικές μελλοντικής διαπραγμάτευσης μας με την Τουρκία για την μεταξύ μας οριοθέτηση».

Παρέλκει να αναφέρω πως κάθε φορά που ο κύριος Αποστολίδης αναφέρεται στο κείμενο του στα ελληνικά δικαιώματα στο Αιγαίο βάσει διεθνών συνθηκών, τα βαπτίζει «ελληνικές διεκδικήσεις» ! Λες και επρόκειται για ανεξάρτητο τρίτο. Τι προκύπτει λοιπόν από την αχρείαστη αυτή παρέμβαση του επικεφαλής μας στις διερευνητικές;

Πρώτον ομολογεί ότι οι Τούρκοι εκμεταλεύτηκαν την απουσία κατάθεσης ελληνικών συντεταγμένων, η οποία υπονομεύτηκε από τις ΗΠΑ ως «μονομερής ενέργεια» και κατέθεσαν τις δικές τους. Δικαιολογώντας τους κομψά μάλιστα ότι το έπραξαν εις αντίδραση της κατάθεσης των κυπριακών συντεταγμένων. Και δεν ομολογεί απλώς, κάνει κάτι χειρότερο: Αναγνωρίζει δημοσίως, Έλλην διαπραγματευτής ών, ότι οι τουρκικές συντεταγμένες «άλλαξαν τα μέχρι τώρα δεδομένα στην περιοχή».

Στην «αλλαγή δεδομένων» εντάσσει επίσης και το τουρκολιβυκό μνημόνιο θεωρώντας το τόσο τετελεσμένο ως γεγονός ώστε προεξοφλεί ότι οι Τούρκοι μετά την υπογραφή του δεν πρόκειται να συζητήσουν ποτέ ξανά μαζί μας οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας.

Και το κορυφαίο: Η διατύπωση του κυρίου Αποστολίδη για την παράνομη υπόσταση του μνημονίου είναι χλιαρότατη. Το χαρακτηρίζει «αμφιβόλου ισχύος»! Μετά ταύτα τίθεται το εξής απλό ερώτημα : Έτσι θα διαπραγματευτεί ο κύριος πρέσβης στις διερευνητικές;

Γράφοντας άρθρα ότι η ελληνική θέση έχει εξασθενίσει εξαιτίας της κατάθεσης των τουρκικών συντεταγμένων και θεωρώντας το τουρκολιβυκό μνημόνιο περίπου τετελεσμένο γεγονός;

Προσωπικώς δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητώ τον πατριωτισμό του κυρίου Αποστολίδη, ο οποίος κατά την διάρκεια της πολυκύμαντης σταδιοδρομίας του υπηρέτησε σε καίριας εθνικής σημασίας πόστα. Πόσω μάλλον που ανήκει στην οικογένεια της ηρωίδος της εθνικής μας αντίστασης της «Πάτ» Σύλβιας Ιωαννίδου-Αποστολίδου.

Προσωπικώς αντιλαμβάνομαι ότι του ζητείται να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά με κίνδυνο να τα χρεωθεί όλα όταν πράγματι έχουν αλλάξει οι συνθήκες. Ενδεχομένως το σημείωμα αυτό να είναι η αυτο-άμυνα του. Με μια διαφορά όμως: Όπως γνωρίζει καλύτερα παντός άλλου ο σεβαστός κύριος πρέσβης τέτοιες ενέργειες τίθενται και στο μικροσκόπιο των «απέναντι» όπως τους λέει. Δεν είμαστε μόνοι μας. Η δημόσια παραδοχή ότι η ελληνική θέση έχει εξασθενίσει αποτελεί σοβαρότατο πολιτικό λάθος. Δεν θα επεκταθώ . Θα μείνω εδώ .

πηγή:https://www.newsbreak.gr/apopseis/195837/cheiroyrgiki-yponomeysi-tis-elladas-apo-ton-epikefalis-tis-ellinikis-antiprosopeias/

Έγκλημα μπροστά στα μάτια μας! - "Συναντάται" ποτέ η ανδρεία με την παρακμή; - Η Ελλάς πρέπει κάποτε να συναντηθεί ξανά με τους αληθινούς Έλληνες.

 

"Συναντάται" ποτέ η ανδρεία με την παρακμή; Εάν το θέλει η ζωή, ναι, "συναντάται". Τόσες περίεργες στροφές ζούμε στους καιρούς μας, γιατί όχι άλλη μία; Αυτές τις μέρες ο Ελληνισμός θυμάται. Όσοι θυμούνται, τέλος πάντων! Οι μνήμες από την εισβολή των Γερμανών στην πατρίδα μας είναι ισχυρές. Ογδόντα χρόνια πέρασαν.

• Από τον Μανώλη Κοττάκη

Θυμάται τον πρώτο του νεκρό που έπεσε από τις σφαίρες των ναζί, τον ήρωα έφεδρο λοχία Δημήτρη Ίτσιο. Θυμάται τις μάχες στα οχυρά του Ρούπελ. Θυμάται τις σφαγές στην Κλεισούρα. Θυμάται την αντίσταση στον κατακτητή. Θυμάται τη βύθιση του «Ψαρά» και του «Υδρα» από βομβαρδισμούς στα νερά του Αργοσαρωνικού.

Θυμάται, επίσης, ο Ελληνισμός τον μάρτυρα Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄, ο οποίος απαγχονίστηκε από τους Τούρκους στις 10 Απριλίου 1821 στην Κωνσταντινούπολη. Τον Πατριάρχη ηγέτη, που απέρριπτε τις εκκλήσεις ξένων πρεσβειών να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, για να γλιτώσει τον βέβαιο θάνατο με την εξής φράση:

«Μη με προτρέπετε εις φυγήν, μάχαιρα θα διέλθη τας ρύμας της Κωνσταντινουπόλεως και των λοιπών πόλεων των χριστιανικών επαρχιών. Υμείς επιθυμείτε εγώ μετημφιεσμένος να καταφύγω… Ουχί! Εγώ διά τούτω είμαι Πατριάρχης, όπως σώσω το έθνος μου… Ο θάνατός μου ίσως επιφέρει μεγαλυτέραν ωφέλειαν από τη ζωή μου… Ναι, ας μη γίνω χλεύασμα των ζώντων. Δεν θα ανεχτώ ώστε εις τας οδούς της Οδησσού, της Κέρκυρας και της Αγκώνος, διερχόμενον εν μέσω των αγύιων, να με δακτυλοδεικτούσι λέγοντες, Ιδού, έρχεται ο φονεύς Πατριάρχης».

Ιδού η ανδρεία, λοιπόν. Κρυμμένη σε ένα «ουχί». Ήρωες από διαφορετικές εποχές της Ελληνικής Ιστορίας, από την Επανάσταση και από τη γερμανική κατοχή, μας θυμίζουν αυτόν τον Απρίλιο τι συνέβη στο παρελθόν σε αυτό τον τόπο, για να ζούμε σήμερα εμείς ελεύθεροι και να κάνουμε τις ανοησίες μας.

Μέσα σε αυτό το ιστορικό φόντο, η ανδρεία συναντά την παρακμή. Κανονικά το ερώτημα που θα έπρεπε να τίθεται, με βάση όλα όσα κατώτερα των περιστάσεων ζούμε από τις αρχές της χρονιάς, είναι «τι χρήση της ελευθερίας κάνουμε εμείς, η διάδοχη Ελλάς, προκειμένου να τιμήσουμε αυτούς που μας ετίμησαν, χωρίς να μας ξέρουν;».

Και ακόμη πιο μελαγχολικά: «Αν μας βλέπουν σήμερα από εκεί πάνω ο Κολοκοτρώνης, ο Καποδίστριας, ο Υψηλάντης, η Λέλα Καραγιάννη, ο Ιτσιος, ο Πατριάρχης, οι αξιωματικοί του “Υδρα” και του “Ψαρά”, οι κάτοικοι της Κλεισούρας, οι χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι που έδωσαν μάχη για την ελευθερία και τη συνέχεια του έθνους, μήπως θα κουνάνε το κεφάλι και θα λένε “κρίμα, δεν άξιζε τον κόπο να ματώσουμε γι’ αυτούς”;» Αλλά αυτά είναι τα αυτονόητα. Τα σκέπτεται πλέον ο καθείς. Το ζήτημα είναι άλλο.

Όχι τι σκέπτονται ενδεχομένως αυτοί από εκεί ψηλά. Αλλά πώς σκεπτόμαστε εμείς εδώ κάτω. Οι «διάδοχοι». Το όλον έθνος. Το έγκλημα του στραγγαλισμού της ελληνικής ταυτότητας και της κατάχρησης της ακριβής μας ελευθερίας διαπράττεται κάθε μέρα μπροστά στα μάτια μας και εμείς το παρακολουθούμε άπρακτοι, χωρίς αντίδραση. Καμία οργανωμένη Πολιτεία και καμία συνειδητοποιημένη κοινωνία δεν θα επέτρεπαν σε οιηματία υπουργό να χαράξει το όνομά του σε μαρμάρινη πλάκα πάνω στον Ιερό Βράχο, επειδή έφτιαξε έναν ανελκυστήρα.

Καμία οργανωμένη Πολιτεία και καμία συνειδητοποιημένη κοινωνία δεν θα επέτρεπαν σε έναν «αμούστακο» να παριστάνει ανεξέλεγκτα τον εκδότη και τον δημοσιογράφο. «Νόμος ορίζει τις προϋποθέσεις και τα προσόντα για την άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος» ορίζεται στο άρθρο 14, παράγραφος 8 του Συντάγματός μας – ανάθεμα και αν ψηφίστηκε ποτέ αυτός ο νόμος. Καμία οργανωμένη Πολιτεία και καμία συντεταγμένη κοινωνία δεν θα έμεναν απαθείς αν ιδιώτης εισέβαλλε με μπράβους σε γραφείο υπουργού και τον απειλούσε πως οι μέρες του στην κυβέρνηση είναι μετρημένες. Διότι το κανονικό είναι οι υπουργοί να διώχνουν με τις κλοτσιές όσους τολμούν να τους απειλούν σε γραφεία που έχουν πίσω τους ως φόντο την ελληνική σημαία.

Καμία οργανωμένη Πολιτεία και καμία συνειδητοποιημένη κοινωνία δεν θα έδειχναν τόσο αργά ανακλαστικά, έως ότου ζητήσουν τη δίωξη κάποιου για παιδεραστία, κάποιου ο οποίος ηγείτο ενός θεσμού πνευματικού, για να σώζει ψυχές (και όχι για να τις καταστρέφει), όπως το Εθνικό Θέατρο.

Για να καταφέρνουν να ενδημούν και να επιβιώνουν στη δημόσια σφαίρα τέτοια παραδείγματα δημοσίων ανδρών, πάει να πει ότι εμείς, η μεγάλη κοινωνία, αφήνουμε τρύπες που τους επιτρέπουν την εισβολή. Δεν φταίνε αυτοί αν στρογγυλοκάθονται σε καρέκλες ανάξιες για το μπόι τους. Εμείς φταίμε, που το ανεχόμαστε.

Στο σημείο που έχουμε φθάσει πρέπει να δούμε ξανά μερικά πράγματα από την αρχή. Να επιστρέψουμε στα βασικά, τα οποία μας έφεραν ίσαμε εδώ. Δεν γίνεται από πάνω μας να αιωρούνται οι ψυχές των ηρώων και στο έδαφος να επικρατούν οι ραδιουργίες των διεφθαρμένων.

Οι αρχές, οι αξίες, οι κανόνες πρέπει να ανακτήσουν το νόημά τους. Αυτό που είχαν πάντα. Το έχω ξαναγράψει από αυτήν εδώ τη θέση: Το έγκλημα έχει αποκτήσει υπεροχή στις μέρες μας. Υπεροχή έναντι του νόμου, υπεροχή έναντι των λειτουργών του, δικαστών και εισαγγελέων, υπεροχή έναντι των εκλεγμένων, υπεροχή έναντι των λειτουργών του Δημοσίου.

Η οριακή στιγμή που άγνωστοι τρίτοι εισέβαλαν στην οικία εισαγγελέα για να αποσπάσουν στοιχεία για την προσωπική του ζωή και να τον εκβιάσουν «πέρασε» χωρίς την αντίδραση της οργανωμένης Πολιτείας και της τρομαγμένης κοινωνίας. Πέρασε και η ευκαιρία χάθηκε. Η οριακή στιγμή που το Κοινοβούλιο νομοθέτησε με τον Ποινικό Κώδικα την αθώωση ενόχων πέρασε και αυτή.

Κανείς δεν μίλησε, η ευκαιρία χάθηκε. Δεν έχουμε την πολυτέλεια από εδώ και πέρα να χάσουμε άλλες στιγμές. Η παρακμή βαθαίνει, η παρακμή… παρακμάζει κι άλλο και βυθίζει τη χώρα σε βυθούς, από τους οποίους θα δυσκολευτεί να επιστρέψει ξανά στην επιφάνεια. Είναι χρέος μας να πάψουμε να ανασηκώνουμε τους ώμους αδιάφορα. Έως εδώ.

Η Ελλάς πρέπει κάποτε να συναντηθεί ξανά με τους αληθινούς Έλληνες. Όχι με τα κακέκτυπά τους.

πηγή:https://www.newsbreak.gr/apopseis/194948/egklima-mprosta-sta-matia-mas/